Hier staat alles over gondor
                                               
klik hier om terug naar de hoofdpagina te gaan

  
Gondor theme

Het rijk werd door de Númenoreanen onder Isildur en Anarion gesticht samen met Arnor in het jaar 3320 van de Tweede Era. Gondor ligt zuidelijk in Midden-Aarde. Aan het Oosten wordt Gondor begrenst door Mordor, ten noorde ligt Rohan. Rohan behoorde vroeger nog tot Gondor, maar werd aan Eorl geschonken omdat hij de Orcs uit Gondor had verdreven.
Ooit was de Hoofdstad Osgiliath, maar na de verovering van Minas Ithil (nu Minnas Morgul), de stad van de maan, werd Minas Tirith de hoofdstad, de zonnestad. De twee steden waren oorspronkelijk forten, waar de mensen zich terugtrokken als Mordor aanviel. Maar door de verovering van Minas Ithil door de tovenaar-koning moesten ze zich terugtrekken in Minas Tirith, en ontstonden er enkele conflicten om de stad Osgiliath, waardoor deze meer op een ruïne ging lijken dan op een stad. Doordat Gondor de streek is die het dichtst bij Mordor ligt mag deze streek niet onder heerschappij vallen van Sauron, dus werd Minas Tirith verstevigd, maar de eeuwe ouwde stad laat zijn sporen na, de onverwoestbare steen is vervalen, en de stad word bijna veroverd in 3019 door de aanval die onder lijding stond van Gorbag, waar Aragorn en Theoden net de stad kunnen redden met hun machtige legers.

Doordat de lijn der koningen werd doorbroken door de dood van Isildur kwam de stad en landen rondom in handen van de Stadshouders, de laatste stadshouder, Denethor, zag zichzelf als koning, en wou Arragorn nooit op de troon krijgen, maar naa zijn dood werd Aragorn koning van Gondor.

Boromir raakte echter in de ban van de Ring en op Amon Hen probeerde hij de Ring van Frodo te stelen, wat uiteindelijk leidde tot het uiteenvallen van het Reisgenootschap. Hij stierf dezelfde dag nog op 41 jarige leeftijd terwijl hij probeerde Merijn en Pepijn te beschermen tegen een groep Uruk-hai in het jaar 3019.

                   

Isildur was de zoon van Elendil de Lange. Samen met zijn vader en zijn broer Anárion overleefde hij Akallabêth, de ondergang van het eiland Numenor. Dit vijfpuntige eiland tussen Midden-aarde en de Onsterfelijke Landen verzonk in de Grote Zee, omdat de Numenorianen de woede van de Valar over zich hadden afgeroepen.

De Numenorianen hadden namelijk Sauron gevangen genomen en opgesloten, maar Sauron kon het hart van de Numenoriaanse Koning corrumperen zodat hij Valinor zou aanvallen. Sauron vertelde dat de Valar hen geen eeuwig leven wilden schenken. Dit maakte de Koning razend. Hij begon voorbereidingen te treffen voor een grootscheepse aanval op Valinor. Er waren echter nog steeds Numenorianen die er niet mee akkoord gingen. Zij werden de Getrouwen genoemd. Voor de Koning en zijn leger Valinor bereikten vernietigden de Valar Numenor en lieten de schepen van het leger zinken. De schepen van de Getrouwen spoelden echter op Midden-aarde aan en hier stichtten Elendil en zijn zonen Isildur en Anárion respectievelijk de koninkrijken Arnor en Gondor.

Isildur en zijn broer regeerden over Gondor en namen deel aan het Laatste Bondgenootschap tussen Mensen en Elfen. Samen met hun vader en de Hoge Koning van de Elfen, Gil-galad van Lindon trokken zij naar Mordor. Hier werd een lange strijd gevoerd en Anárion werden gedood. Toen Sauron op het strijdtoneel verscheen en Gil-galad en Elendil doodde nam Isildur zijn vaders zwaard, Narsil, en sneed de Ene Ring van Saurons hand af, waardoor Sauron vernietigd werd. Sauron zou pas echt vernietigd zijn geweest als de Ring in het vuur van de Doemberg geworpen zou zijn, maar Isildur besloot de Ring voor zichzelf te houden. Dit leidde echter tot zijn dood. Toen hij in het jaar 2 van de Derde Era door de Irisvelden trok viel een groep Orks zijn mannen aan. Zij doodden Isildurs drie oudste zonen. Isildur deed de Ring aan zijn vinger en werd hierdoor onzichtbaar. Hij sprong de rivier in en zwom weg, maar in het water gleed de Ring van zijn vinger waardoor hij weer zichtbaar werd. Een Ork zag hem en schoot een pijl in zijn rug die hem doodde. Zijn lijk werd nooit gevonden, en de Ring ging verloren.

Oorspronkelijk stond deze stad bekend als Minas Anor - De zonnetoren. Anarion, zoon van Elendil, richtte deze stad op als een vesting, maar op den duur werd het de grootste stad van Gondor. Op gelijke afstand van de Grote Rivier, de Anduin, maar dan aan de andere kant, lag Minas Ithil - Toren van de maan. Toen de Nazgûl Minas Ithil innamen en deze stad hernoemden tot Minas Morgul - Toren van de (zwarte) tovenarij-, werd Minas Anor symbolisch hernoemd tot Minas Tirith - Toren van de wacht.

Minas Tirith wordt, samen met De Pelennor Velden, omgeven door de Rammas Echor. Deze muur werd opgetrokken door Ecthelion II, maar bleek geen bescherming te bieden voor de legers uit Mordor.

Minas Tirith zelf ligt op een heuvel, onderaan de berg Mindoluin. De stad bestaat uit zeven verdiepingen, stuk voor stuk omgeven door witte muren. Een rotsformatie, waarvan het bovenste oppervlak het verlengde vormt van de hoogste verdieping van de stad, steekt - als het ware - vanuit de Witte Bergen naar het oosten, daarbij de vijf bovenste verdiepingen in tweeën splitsend. Op de zevende verdieping bevindt zich de citadel met de Witte Toren, waarvan de top meer dan 300 meter boven de vallei uitsteekt.

In 1437, ten tijde van de Broedertwist, wordt Osgiliath volledig verbrand door de troepen van de usurpator Castamir. De Palantír gaat verloren. Oud-koning Eldacar vlucht naar het noorden, zijn zoon Ornendil wordt vermoord. Later herovert hij de stad in 1447. 203 jaar later verplaatst koning Tarondor het Huis van de Koningen naar Minas Anor (Minas Tirith). Maar in 1636 treft de Grote Plaag Osgiliath hard, haar inwoners trekken weg naar Minas Anor of Ithilien, en begint te vervallen. Voorts door deze plaag, wordt Mordor niet meer bewaakt. In 2002 Derde Era leidt dit er zelfs toe dat de Nazgûl Minas Ithil binnenvallen, wat sinds dan Minas Morgul, de toren van Toverarij wordt genoemd.

Gedurende de Strijd om de ring, werd Osgiliath gebruikt als een fort om Minas Tirith te beschermen. In 3018 wordt de oosterlijke helft ingenomen door troepen van Mordor, onder leiding van de tovenaar-koning van Angmar. Boromir weet met zijn manschappen de laatste van de grote bruggen te vernietigen, om de opmars te vertragen. Een tweede aanval later leidt ertoe dat de troepen van Gonder zich niet meer kunnen verdedigen. Faramir, aangesteld om de verdediging te leiden na de dood van Boromir, is gedwongen Osgiliath te evacueren. Nadat Osgiliath was overrompeld door Orks werd het als oversteekplaats gebruikt om troepen naar de stad Minas Tirith te krijgen.

Na het einde van de Strijd om de ring, mag worden aangenomen dat Koning Elessar Osgiliath herbouwd zou hebben. Minas Tirith zou echter de hoofdstad blijven van Gondor.