Na het blessureleed van de voorbije weken heb ik het noodgedwongen wat rustiger aan gedaan : enkele rustdagen ingelast, fietsen, en rustige duurlopen. Langzame duurlopen zijn zelfs beter dan helemaal niet lopen. Deze duurlopen zorgen voor een goede doorbloeding en een goed herstel van de blessure. De kinebehandeling (fricties) levert al een goed resultaat op maar we zijn er nog niet. De diagnose van de kine was eigenlijk : overbelasting van hamstrings, bilspier maar vooral van de adductor magnus.
Vandaag dan zonder veel verwachtingen richting Zonhoven getrokken voor de 5de manche van de Haspengouw Challenge. Mijn betrachting was om de wedstrijd aan een stevig tempo uit te lopen zonder veel hinder. Tijdens de opwarming voelde het toch al wat beter aan dan enkele weken geleden. De eerste 3km dan "meegegaan" met een groepje met o.a. trainingsmaat Peter Bellen en Steven Van Dingenen. Na 5km kwam ik door in 18'05". De rest van de wedstrijd heb ik aan een egaal tempo gelopen en niks geforceerd. Ik voelde dat ik nog wat wedstrijdtempo tekort kom en dat de blessure nog niet weg is. Kortom, ik heb de 12,2km afgelegd in 46'21" (9de +35). Vanaf volgende week hoop ik terug wat intervaltraining te doen en zo stilaan de trainingen terug op te drijven. Hopelijk ben ik dan weer snel op mijn oude vertrouwde niveau
De voorbije weken ging het vrij goed en de conditie ging terug in stijgende lijn. Donderdag had ik een redelijk zware heuveltraining afgewerkt (vrijdag : rustdag). Tijdens de training op zaterdag begon ik na zowat 30' serieus last te krijgen aan mijn hamstrings. Ik moest het tempo laten zakken en naarmate de training vorderde moest ik zelfs wandelen. Ik kreeg meer en meer last en heb er de brui aan moeten geven. Zondag nog een poging gedaan maar na 10' was het al over en out. Bij de minste tempoverhoging had ik serieus last. Maandag dan nog een rustdag ingebouwd en s'avonds al richting sportkinesist Rob Strigencz in Zonhoven. Voor hem was het meteen duidelijk : overbelasting en kleine miniscule scheurtjes in de hamstrings.
Op de dag van de arbeid, dan toch naar Tongeren getrokken voor de 23ste editie van de Tungri-Run. Tijdens de opwarming voelde ik al dadelijk dat het "noppes" ging worden. Ik was nog aan het twijfelen of ik al dan niet zou deelnemen. Onmiddellijk na het startschot besloot ik wijselijk het heel rustig aan te pakken om veel erger te voorkomen. Het gaf wel een heel raar gevoel om de wedstrijd vanop de "achterste rij" te beleven. Tijdens de tweede ronde kwam onze goede vriend Mark Nelissen van de Gemsjoggers bij mij. Hij was zo vriendelijk om mij gezelschap te houden. Merci Mark ! Ondertussen had ik alle toeschouwers gezien en heb ik de oudste stad van België langs een andere kant kunnen bewonderen. Soit, ik heb de wedstrijd volgemaakt in 51'49" . Eventuele bonuspunten kunnen misschien nog van pas komen voor het HC-klassement. De volgende dagen (hopelijk geen weken) ga/kan ik niet lopen maar proberen de conditie wat te onderhouden met fietsen (+ kinebehandeling en ijs leggen). Afwachten hoe het verder evolueert. Hopelijk zijn we dan snel terug te been.