De Kerstrun in As was vandaag al aan zijn 6de editie toe. Deze namiddag waren er toch wel wat meer deelnemers onder de kerktoren in As in vergelijking met de vorige editie. Logisch aangezien de weersomstandigheden deze keer beduidend beter waren dan de "sneeuwtoestanden" van vorig jaar. Veel van mijn loopvrienden waren enkele kilometers verder aan het werk. Ik Dilsen werd de volgende manche van het LCC afgewerkt. Dochterlief Laurien liep eerst haar kilometertje mee met de kids, kwestie wat ontspanning in te bouwen tijdens deze examenperiode.
De deelnemers van de 15km werden daarna als eerst op gang geschoten om 14u. Chris Schepers, Jo Schoonbroodt en ikzelf waren het snelst "uit de startblokken". Tijdens de eerste van 6 ronden probeerde ik Chris zolang mogelijk te volgen. Ik had al vrij snel door dat dit tempo mij iets te hoog was. Jo Schoonbroodt (Nederlands kampioen marathon +60 !) volgde iets verderop. Chapeau Jo: petje af voor deze meneer van net boven de 60 ! De volgende ronden werd het verschil met de koploper stelselmatig groter. Tweede deel van de wedstrijd had ik de indruk dat hij toch niet zoveel meer uitliep. De laatste ronde kon ik nog eens goed doortrekken. Een goed teken. De conditie is terug met enkele %'tjes gestegen. Aan de meet kon ik net niet afklokken onder de 55'. 56'03" op 14,99km (volgens Garmin). Tevreden met mijn prestatie aangezien het parcours in As toch niet echt vlak te noemen is. 6 keer licht bergop richting aankomst kruipt toch in de benen. Na de wedstrijd werd er nog gezellig nagepraat in de goed verwarmde feesttent. Bij deze nog even meegeven dat de organisatie ook dit jaar weer dik in orde was.
Na "de halve" van vorig weekend, heb ik de voorbije week toch wat minder getraind. De motivatie was er niet altijd en de combinatie van werk, gezin en lopen is niet zo evident.
Deze middag met mijn trouwe supporters richting Boneput in Bree getrokken voor mijn tweede cross van het seizoen. Het parcours lag er heel goed beloopbaar bij en van modder was geen sprake. Mijn start ging compleet de mist in. Ik liet me volledig wegdrummen en aan de eerste helling stond ik bijna stil midden in het pak. Daarna was het een kwestie van terug op te schuiven naar voren. Dat was niet zo makkelijk met het vele draaien en keren rond de tennisterreinen. In ronde twee kreeg ik al wat meer ruimte en dat liep al wat beter. Bergop en bergaf moest ik zoals altijd wat terrein prijs geven. Op de vlakkere stukken kon ik terug wat goedmaken. Tijdens de laatste ronde gingen Luc Hermans en Guido Boghe me nog voorbij. Guido kon ik de laatste 100m nog remonteren. Aan de finish klokte ik af in 24'46" (15de master). Het was in ieder geval een goede training en een 10de plek moest volgens mij wel haalbaar zijn.
Ronny Driesen stond alweer op het hoogste schavotje na een heel sterke wedstrijd. Filip Detiège werd knap tweede voor een sterk presterende Pascal Van Marcke.
