Jammer maar helaas. Deze uitdrukking gaat momenteel zeker niet op. Ik modder nog altijd aan. De eerlijkheid gebiedt mij wel te zeggen dat ik nog steeds minder snoep dan ik vroeger soms deed. Het probleem ligt vooral bij mijn maaltijden de laatste dagen. Ik eet veel teveel koolhydraten. Veel meer pasta dan ik zou mogen, veel meer aardappelen dan de bedoeling is. Ik voel me slecht in mijn vel de laatste tijd. Het feit dat ik alleen ben zal wel een rol spelen, maar ik denk dat de plotse hormonenboost ook wel een rol zal spelen. Ik ben gegaan van bijna geen ovulaties meer naar plots een zware pil. Gisteren had ik al pijnlijke borsten. Het viel mij ineens in dat dat inderdaad iets is dat ik vroeger vaak had, maar de laatste jaren niet meer. Ik had ook al zware krampen typisch voor menstruatie, terwijl ik nog 4 pillen te gaan had. Allemaal erg vreemd. Maar je kunt je (als je een vrouw bent toch) wel inbeelden dat ik me niet bepaald vrolijk voelde. En dan geen lief in huis om me te troosten. Niet de ideale omstandigheid om je focus in terug te vinden. Ik ben daarnet een aantal posts van mezelf gaan lezen van toen het wel nog goed liep en ik moet zeggen dat het wel motiverend is. Het brengt me wel wat dichter bij dat winnaarsgevoel dat ik heb gehad. Hoe het ook nog mag lopen de komende paar dagen dat mijn lief nog weg is, ik zal hoe dan ook mijn focus MOETEN terugvinden. Die PCOS waarmee ik gezegend ben, die legt een zodanige hypotheek op mijn gezondheid dat ik echt mijn best ga moeten doen als ik niet voortijdig de sukkeltoer op wil gaan. Volgende keer misschien beter nieuws. We hopen het alvast.
Ja! Het is mij eindelijk gelukt! Ik heb vandaag de fiets genomen voor een verplaatsing. Samen goed voor 8 km! Niet bepaald indrukwekkend voor veel mensen neem ik aan, maar voor mij was het lang geleden dat ik verder dan 1 km gefietst had. Het was nu wel enorm goed weer en ik had ook wel wat goed te maken. Ik heb gisteren keihard gezondigd tegen mijn gezonde voeding. Ik ga zelfs niet opschrijven wat ik allemaal naar binnen heb gewerkt. Ik wil het liefst zo snel mogelijk vergeten. Vandaag wordt beter. Al zit perfectie er ook al niet meer in. Maar laten we niet te streng zijn voor onszelf. Ik ben de focus even wat kwijt en die forceer je niet zomaar terug. Zeker niet als je lief juist vertrokken is voor 2 weken naar het buitenland en je een bloedhekel hebt aan koken voor jezelf. Ik hoop dat ik geen 2 weken ga aanmodderen. 't Zou wel tof zijn als ik het over een paar dagen gewoon ben en ik ondertussen niet teveel schade aanricht. Ik moet en zal slagen, het moet gewoon. Ik heb geen andere keuze. Anders ga ik veel te vroeg het hoekje omgaan en beginnen sukkelen met mijn gezondheid. Dat wil ik nu toch wel vermijden eigenlijk. Het teveel snoepen zal ik nu wel weer kunnen laten, maar wat mijn maaltijden betreft, vrees ik dat het nog een paar dagen duurt eer ik terug echt mager en gezond ga eten. Vanavond staat er spaghetti bolognaise gepland in mijn hoofd. Niet de meest ideale keuze dus, maar toch wel al veel groentjes. Maar zoals ik al zei, laten we niet te streng zijn voor onszelf. Morgen terug een stukje beter?
Ik moet er echt wat meer op gaat letten om hier berichtjes te plaatsen. Ik ben mijn focus wat aan het kwijtraken en daarbij ook mijn zin om te bloggen. Vanmorgen vertelde de weegschaal me dat ik op de afgelopen 6 weken exact 7 kg kwijt ben geraakt. Dat is eigenlijk wel goed nieuws, al is het tempo en de motivatie er wat uit. Vreemd eigenlijk, gezien ik toch goed bezig ben. Ik denk dat ik nog wat met de diagnose in mijn maag zit. Vorige week heeft de specialist bevestigd dat ik PCOS heb. Een knappe jonge gynaecoloog heeft mij via een vaginale echo ook getoond wat er precies mis is. (Ben ik overigens de enige die zo'n vaginale echo door een knappe jonge gynaecoloog enigszins erotisch vindt? Want die mannen zeggen altijd dat het "wat onaangenaam" zal zijn.) Ik kon mij inschrijven voor een project waarbij ik 6 maanden lang opgevolgd word door een multidisciplinair team waaronder ook een diëtist en een kinesist en deze twee in de eerste plaats om mijn gewicht naar beneden te krijgen. Ideaal dus! Het goede nieuws is bovendien dat het gratis is. Maar ondertussen zit ik er wel mee. 't Is niet allemaal even vrolijk nieuws en ik moet nog wachten op mijn insulineresultaten. Daar zal veel van afhangen wat mijn gezondheid betreft. Ik vermoed dat ik ergens wat in de put zit omwille van de diagnose. Het voordeel is natuurlijk wel dat er wat aan gedaan wordt en het is wel leuk om gratis begeleiding te krijgen. Er komt ook een psychologe aan te pas trouwens. Dat zat ik ook al een tijdje te overwegen, dus dat zint me ook wel. De diagnose zuigt, maar de begeleiding zal wel goed zijn. Alleen is het nu wel wachten op een reactie van dat team. Ik heb hen vorige week gemaild, maar ze hebben nog niks laten weten. Misschien dat ik straks nog een mailtje stuur. Er zijn genoeg van die programma's waarbij ze verwachten dat je een tweede keer mailt om te zien of je wel voldoende gemotiveerd bent. Even denken of ik nog tips heb wat eten betreft. We hebben niet zoveel nieuwe dingen geprobeerd de laatste tijd en ook geregeld eens moeten gaan eten en dus niet perfect op onze voeding kunnen letten. De aardappelblokjes in de oven blijven wel een topper, zeker als ik zin heb in iets ongezonds. Die aardappeltjes geven de illusie dat je iets ongezonds aan het eten bent, terwijl het eigenlijk gewoon aardappelen zijn met een microhoeveelheid olie en wat kruiden erbij. Misschien wel een tip voor de mensen die verslaafd zijn aan frieten. Ik vermoed dat die actifry toestellen een gelijkaardig effect hebben, dus dat is misschien ook een optie. Zij die geen zo'n toestel hebben, die steken gewoon aardappelen in blokjes gesneden in een wijde ovenschaal en duwen die voor een half uur in een oven van 220 graden. Je kunt kruiden met gewoon wat zout, maar wij doen er gebruikelijk een mexicaanse mix op. Maar ook rozemarijn is uiteraard bijzonder lekker. Dat kies je helemaal zelf.
Na het goede nieuws maandag, gisteren veel minder goed nieuws. Ik was
naar de dokter geweest voor een bloedanalyse omdat ik wel eens wou
weten hoe het gesteld was met mijn gezondheid. Gisteren ging ik langs
om te horen wat het verdict was. Op vlak van suiker en cholesterol zat
alles nog wel OK, maar blijkbaar heb ik (hoogstwaarschijnlijk) PCOS.
Wat het precies inhoudt, dat moet ik nog ontdekken, maar mijn
overgewicht is er in elk geval aan gerelateerd. Het goede aan het
verhaal is dat de dokters mij dieet gaan voorschrijven omdat
gewichtsverlies de symptomen zou helpen verminderen. Als ik de moed dus
ergens zou verliezen, dan weet ik meteen nog een extra reden om voort
te doen. Het zou er ook voor zorgen dat ik moeilijker zwanger kan
geraken, maar op zich is dat voor mij geen zorg. Ik heb helemaal geen
kinderwens, dus daar hoef ik me al niet druk over te maken. Tja, dat
wordt dus eerst naar de specialist en daarna zal die mij ongetwijfeld
doorsturen naar de dietist. Op zich niet zo erg. Het kan geen kwaad om
nog wat beter opgevolgd te worden en nog wat extra tips te krijgen. Met
het gewicht gaat het deze week een stuk slechter. Geen idee hoe het
komt eigenlijk. Ik heb niet echt gezondigd. Misschien hou ik deze week
gewoon wat meer water op. Sinds maandag nog maar 100 gr kwijt. Ach
ja... Misschien heb ik weer zo'n minder goede week zoals 2 weken
geleden. Zolang het er in het totaal blijft afgaan, is er geen
probleem. Ik moet gewoon geduld hebben. Het komt wel goed.
Vanmorgen was het terug W-day. Het verdict van de week: -1,6 kg! Super
vind ik dat. Zeker gezien ik het vrijdag wat moeilijk heb gehad en er
gisteren toch moederdag werd gevierd. Dat is een mooi resultaat voor 1
week tijd, al zeg ik het zelf! Ik droom al stiekem van nog dergelijke
weken en ik hoop dat ik niet te teleurgesteld ga zijn als ik de
standaard 1 kg zal behaald hebben op een week tijd. Maar dan moet ik
maar gewoon focussen op de extra's die ik al ben afgevallen door die
meezittende weken. Wat heb ik nu klaargemaakt voor moederdag? Wel we
zijn begonnen met champagne met hapjes. De hapjes waren rauwe groentjes
met yoghorette, olijven, ansjovis en dolmades. Niks dus met enkel maar
calorieën en geen andere voedingswaarde. De dolmades balanceren nog op
het randje. Dat was dan ook het slechtste voor de lijn. Daarna
hebben we bloemkool-aspergesoep gegeten. Zonder room. Dat voordeel
biedt bloemkool wel. Je krijgt een mooie gebonden soep die sowieso
fluwelig aanvoelt. Geen enkele reden dus om er room bij te gooien. Daarna
als hoofdgerecht hebben we gegrilde tonijnsteak met ratatouille en
couscous geserveerd. Veel groentjes, nauwelijks vetstof. Ideaal dus
voor mensen die op hun voeding aan het letten zijn. Als dessert
daarna verse Belgische aardbeien, ananas en banaanstukjes voor in de
chocoladefondue. Chocolade is niet goed voor de lijn, maar gezien je
zelf beslist hoeveel chocolade je werkelijk eet, heb je alles wel zelf
onder controle. Je kunt ook genieten van het lekkere verse fruit.
Niemand verplicht je om veel chocolade te eten, maar je bezoek kan zijn
of haar fruit wel verdrinken in het bruine goud. Zo is iedereen
tevreden met het dessert. De weegschaal heeft alvast zijn
goedkeuring laten blijken en ik ben zelf ook wel tevreden. Het was
lekker, en wat calorieën betreft, was het zeker binnen de perken. Ik
ben nu na 3 weken al 4,6 kg kwijt. Dat betekent dat ik nog 31,4 kg te
gaan heb. Dat klinkt al zoveel beter dan die 36 waarmee ik begonnen
ben. Ik ben goed bezig, het mag gezegd worden. Vanavond eten we normaal kipfilet met witloof en aardappelblokjes in de oven. Njam!
Gisteravond even een dipje gehad voorwaar. Ik had nochtans nog maar net
een positief bericht gepost. Ik heb de laatste tijd nogal last van
stress. Ik vermoed dat het daarmee te maken heeft. Stress doet mij
blokkeren. In plaats van meteen keihard in actie te schieten en de
oorzaak van stress te verwijderen, doe ik niks. Daardoor wordt de
stress alleen maar groter en op de duur begint het heel erg op me te
wegen. Ik weet nochtans hoe slecht stress voor me is. Ik neem aan dat
dit gedrag het volgende op mijn lijst zal zijn om aan te pakken; omgaan
met stress. Het is zeker mede de oorzaak dat ik aan zoveel overgewicht
ben geraakt. Van zodra ik de spanning opmerk, zou ik de alarmbel moeten
luiden en een actieplan opstellen en uitvoeren. Ik heb gisteren dus
gezondigd. Op zich niet echt zo'n groot probleem, zolang het bij
gisteren blijft. Dat is nu net het goeie aan nieuwe eetgewoontes. Op
zich is het niet zo'n drama als je een keer uit de bocht gaat. Het is
veel erger om terug slechte gewoontes aan te leren. Dat is het grootste
gevaar als je een gezonde levensstijl probeert aan te houden na je
jaren te hebben misdragen. Ik heb gisteren dus met mijn lepel in de
chocopot gezeten. Niet zo flink dus. Maar ach, vroeger had ik
waarschijnlijk die grote zak chips uit de kast helemaal opgesmikkeld en
nog wat chocolade of koekjes toe. Dus die paar lepels choco, zullen
niet zo'n ravage hebben aangericht. De weegschaal was zelfs zeer lief
deze morgen. Waarschijnlijk is het een tijdelijke waterkwestie, maar
sinds maandag ben ik nu exact 2 kg kwijt. Vermoedelijk weeg ik morgen
terug een beetje meer. Anders gaat het plots wel weer heel snel. Dan
ben ik op nog geen 3 weken al 5 kg kwijt. Normaal zou ik 1 kg per week
moeten afvallen, geen 2. Als het aan de stress ligt, dan heeft het
misschien toch nog een voordeel. Wie weet.
Veel te lang geleden. Ik ben mij ervan bewust. Het is gelukkig niet
omdat ik het heb opgegeven, maar gewoon omdat ik het te druk heb gehad.
Het gezond eten loopt prima en het gewicht wil er deze week ook terug
af. Sinds maandag ben ik al 1,3 kg afgevallen. Dat maakt een voorlopig
totaal van 4,3 kg. Je hoort mij niet klagen. Ik begin het ook te merken
dat ik al wat kwijt ben. Broeken die iets ruimer zitten, mijn buik die
al een klein beetje platter is. Dat is fijn en het geeft goeie moed. Ik
heb deze week een paar keer gedacht dat ik wat strikter had moeten
zijn, maar blijkbaar was dat niet terecht. Ik ben goed bezig, nog
steeds. Het lijkt echt allemaal vanzelf te gaan eigenlijk. De gezonde
voeding begint beetje bij beetje een nieuwe gewoonte te worden en niet
iets waar ik hard op moet letten. Zo geniet ik 's morgens heel erg van
mijn kommetje muesli met lightyoghurt en vind ik fruit ook opnieuw
superlekker. Heerlijk is dat. Ik merk ook dat ik vaak ook trager eet
dan vroeger. Gek is dat eigenlijk. 't Is niet dat ik bewust trager ben
gaan eten. Dat is zo eigenlijk redelijk spontaan gekomen. Na al die
vruchteloze pogingen de afgelopen jaren. Na alle mislukkingen. Na alle
goede voornemens die op niks zijn uitgedraaid, zit het nu blijkbaar wél
goed in mijn hoofd. En dát maakt het hele verschil. Het is geen kwestie
van weten hoe je moet diëten, het is geen kwestie van beseffen dat je
overgewicht weegt op je gezondheid, het is geen kwestie van slank
willen zijn. Nee, het is gewoon een kwestie van met overtuiging kiezen
om terug gezond te gaan eten en leven en erin geloven dat je het kunt
waarmaken. Er écht in geloven. Er écht voor kiezen. Wat het eten
betreft zijn we een beetje lui geweest deze week. Ook omdat het druk
was. Maar de kabeljauw met pesto, verse tomaat en lightmozzarella in de
oven was zeer lekker. En ook de wok met paprika, peultjes, sojascheuten
en tofu was zeer te smaken. Zondag is het moederdag. Ik ga koken.
Feest, dus meerdere gangen. Maar ik ga de "schade" wel kunnen beperken
denk ik. Ik ga veel groente, vis en fruit presenteren. Alles lekker
licht en niet teveel. Het komt helemaal goed. Ik weet nog te vertellen
wat er op de menu stond.
Vanmorgen was het W-day, weegdag. Ten opzichte van vorige week ben ik
inderdaad maar de luttele 300gr afgevallen. Na 2,7 kg vorige week is
dat toch wel een teleurstelling te noemen. Ik denk dat mijn
keukenweegschaal deels de oorzaak is. Die weegt duidelijk niet altijd
correct, dus ik zal geregeld wel eens teveel koolhydraten binnen gehad
hebben. Anderzijds beweeg ik ook veel te weinig. En tenslotte ben ik de
laatste 2 dagen niet naar de pot gemoeten. Waarschijnlijk komt daar
vandaag wel verandering in, maar ondertussen ben ik wel gewogen
uiteraard. Nuja. Misschien moest mijn lichaam deze week wat
stabiliseren. Het is nu aan mij om ervoor te zorgen dat ik mijn lichaam
weer in gang krijg wat beweging betreft zodat mijn metabolisme een
trapje hoger gaat draaien. En stel dat mijn gewicht deze week weer maar
enkele grammen zakt, dan kan ik nog altijd naar de diëtist. Die zal er
wel voor zorgen dat ik wél mijn kilo's verlies. Het belangrijkste is
dat het in mijn hoofd goed zit en goed blijft. Dat ik eindelijk écht
gekozen heb om gezond te worden. Ik kom er wel. Snel of traag, met of
zonder professionele hulp. Niets houdt me nog tegen! Zaterdag heb ik
een slaatje met gerookte zalm gegeten en gisteren, bij gebrek aan zin
om te koken, een stoofpotje met rund en groentjes met couscous. Ik
neem mij wel voor om erg strikt de hoeveelheden te volgen. Soms durf ik
wel eens een klein beetje meer te nemen. "Zo nauw zal het wel niet
steken" denk ik dan. En inderdaad zo nauw steekt het niet, maar als je
dat elke dag denkt en naar boven afrondt, dan maakt het op de duur wel
een verschil. Actieplan voor deze week is dus strikter mijn porties
bewaken én meer bewegen. Eens kijken wat dat voor resultaat oplevert.
Er komt deze week ook een nieuwe keukenweegschaal in huis (te koop in
de lidl deze donderdag). Het komt allemaal goed. Ik ben er vrij gerust
in. Het gaat mij lukken!
Even weggeweest en kijk, het is al mei. Ik ga toch proberen om hier wat
vaker te komen posten. Donderdag was dieetgewijs niet zo'n geweldige
dag. 't Was evenwel niet echt mijn fout. Ik moest voor het werk een
opleiding volgen en dat was met samen lunchen. Geen broodjes, maar een
warme maaltijd. Gevolg: Ik heb frietjes gegeten. Niet echt iets licht
dus. Ik merkte wel dat die frieten als een blok op mijn maag lagen de
hele namiddag. En als ik thuis kwam kreeg ik daardoor zin in alles wat
niet gezond is. Vroeger had ik dat ook. Ik had dan al vanalles gegeten
dat niet deugt en daardoor kreeg ik nog meer zin om dingen te eten die
niks anders bevatten dan suikers en vetten. Gelukkig heb ik mezelf
onder controle kunnen houden. Ik heb 's avonds dan soep met brood
gegeten en mijn maag is terug bij zijn positieven gekomen. Gisteren
hadden we niet veel zin om eten te maken. We zijn dan maar bij de
Chinees langsgeweest. Ik heb voor mezelf chopchoy besteld. Dat is zowat
het gezondste dat je bij de afhaalchinees kunt krijgen. Ik ben ook wel
dol op sojascheuten dus dat heeft me heel erg gesmaakt. Vandaag gaan we
langs bij een vriendin. Ze is op de hoogte dat we gezond willen eten,
dus dat zal geen problemen geven. We gaan ook nog samen naar de winkel,
dus we kunnen straks echt wel mee beslissen wat er op ons bord komt. De
weegschaal wou deze week wat minder mee. Ik weet dat ik maar 1 keer per
week op de weegschaal mag gaan staan. Ik weet dat gewicht fluctueert en
dat je het risico loopt om gedemotiveerd te raken als je te vaak gaat
kijken. Maar 't is moeilijk om er niet geregeld te gaan opstaan. Deze
week wou het cijfer maar niet zakken. En ja, dan voel je dat ook wel
aan je motivatie. Gelukkig ben ik nog niet bezweken. Ik moet mijn focus
behouden. Zelfs al val ik maar 300 gram af per week en doe ik er jaren
over om tot een gezond gewicht te komen, dan nog is het meer dan de
moeite. Tenslotte is het gezond eten niet "gedaan" als ik op mijn
gewicht ben aangekomen. Dat gezond eten en leven, zal ik voor de rest
van mijn leven moeten volhouden. 't Is natuurlijk leuker om veel
sneller af te slanken, maar het is het eindresultaat dat telt. En op de
vele jaren die nog moeten komen, zal het niet meer uitmaken of ik nu op
mijn 31, 32 of 33 gezond werd. Het is belangrijk dat ik het
eindresultaat voor ogen blijf houden, hoe lang ik er ook nog op moet
wachten. En als ik voortijdig zou stranden en er nog veel kilo's niet
af willen gaan, dan consulteer ik een diëtiste om ervoor te zorgen dat
ik zeker de eindmeet haal. We gaan ervoor!
We zijn woensdag en we liggen nog steeds mooi op het spoor. Zoals ik
momenteel bezig ben, vind ik er niks moeilijk aan. Ik vraag me zelfs af
hoe het komt dat ik er voorheen zoveel moeite mee had. The power of the
mind. Dat is toch echt wel niet te onderschatten. Wat mensen kunnen als
ze er maar genoeg in geloven! Hoeveel keer heb ik mezelf niet
voorgenomen om op mijn voeding te gaan letten. Hoe vaak was het niet
dezelfde dag nog dat het fout liep! Focus en vertrouwen, dat ontbrak er
telkens. Als je iets écht wil en het vergt enkel wat discipline, dan
kun je het. Om een of andere reden wist ik in januari dat het mij dit
jaar zou lukken. Elk jaar maak ik een voorspelling van wat voor soort
jaar het wordt. Ik volg dan mijn buikgevoel. Dit jaar voelde ik dat het
een jaar van kansen ging zijn. Er kon veel veranderen dit jaar, maar ik
moest er wel voor gaan. Het zou niet vanzelf komen. Dit jaar is
initiatief belangrijk. En kijk! Ik ga het helemaal waarmaken. Wat
stond er gisteren op de menu? Vegaballetjes in een tomatengroentensaus
met rijst. Heerlijk lekker. Vanavond eten we rog met broccoli(saus) en
pasta. Een beetje een probeersel, maar ik heb er vertrouwen in. Wie
zegt dat gezonde dieetvoeding niet lekker is, die kan niet koken. Ik
eet nu vaak lekkerder dan daarvoor. Ook al omdat ik niet langer van die
rommel eet vol smaakversterkers. Mijn smaak begint terug te komen en ik
proef alles terug beter en intenser. Mijn huid ziet er ook een stuk
beter uit. Mede ook door het vele drinken. Er zijn echt alleen maar
voordelen. Die zak chips en dat pak koeken mis ik écht niet. Ik heb
simpelweg geen honger en heb er ook geen zin in. Zelfs de light siroop
die ik vroeger in mijn water deed, die laat ik tegenwoordig. Het is
alsof mijn hele lichaam is afgekickt van overdreven smaken. Heerlijk
voelt dat!
