Toen Adriaan De Buck pastoor was in Eggewaartskapelle en Pieter Liefooghe in Avekapelle...
Het invoeren van de parochieregisters gaat goed vooruit, vooral omdat er per jaar weinig huwelijken plaatsvonden in mijn kleine dorp Eggewaartskapelle. De parochieregisters werden meermaals gekopieerd, wellicht omwille van de slechte toestand van de originelen en omwille van het soms moeilijk leesbare geschrift dat kenmerkend is voor de 17e eeuw. Gevolg : beter leesbare akten maar ook met risico op foutieve interpretaties... Ik verkies de moeilijker te ontcijferen maar originele teksten boven deze latere kopie maar er is geen andere keuze : blijkbaar werden de originelen verticaal geklasseerd (in de open haard gebonjourd... om het met een geleerd (?) woord te zeggen).
Zo ook werden de originele schrijfsels van pastoor Adriaan De Buck (!?!) gekopieerd en rest enkel een kopie.
Maar ik ben al blij dat er toch één versie bewaard werd. Het kon ook erger, zoals de parochieregisters van verschillende dorpjes aan de Ijzer, deels of bijna volledig vernietigd... Elke keer als ik een Duitser zie denk ik aan hun vandalenstreken (in de ergste zin van het woord). En al zouden ze met hun twee weliswaar volledig mislukte pogingen om hier de baas te komen spelen toch stilaan wat bescheidener mogen zijn, toch hebben ze een 'air' over zich en geven ze nog steeds blijk van een diep ingebakken meerderwaardigheidsgevoel...
Gelukkig enkel nog bestaand als 'tweedehands'...
Op 9 februari 1654 komt pastoor Pieter Liefooghe uit Avekapelle hier in Eggewaarts een huwelijk inzegenen...
Sorry, geen nieuws vandaag. Een doodsaaie dag waar velen kwamen kijken maar niemand iets kocht. Gelukkig heb ik de troost van de wetenschap, de genealogie namelijk. Het is namelijk zo dat ik nog duizenden bladzijden genealogische nota's heb die wachten op publicatie. Publicatie ofwel op internet ofwel in boekvorm. Financieel word ik er zeker niet beter van maar ik heb er heel veel voldoening van anderen deelachtig te maken van mijn vondsten.
Wie houdt van een eindeloze aaneenschakeling van karamelleversliedjes en smartlappen, luistert best naar 'De Brugsche Radio'!!! Ongelooflijk wat een flauwe zeverliedjes je hier 24 op 24 uur hoort. Het is bijna onmenselijk, niet aan te horen. Van zodra ik even tijd heb tussen mijn razendinteressante bezigheden (Westvleteren's drinken en de akten van de parochieregisters van Eggewaarts in de computer proppen) zoek ik betere oorden op in radioland. Alhoewel ik enkele medewerkers van deze radio ken kan ik die rommel niet langer aanhoren. En ik heb niets tegen smartlappen maar trop is te veel!
En nog een opmerking : waarom komen Nicole en Hugo niet op de zender? Dat zou de gemiddelde leeftijd van de zangers ferm doen dalen!!!
Ik heb héél de sterk de indruk dat in de studio daar enkele mannen en vrouwen zitten die niet anders doen dan de ene smartlap na de andere uitvinden en daarmee denken de Bruggelingen te amuseren. Af en toe een andere stem laten horen, en de accordeon ruilen voor een mandoline of ikweetniewa voor instrument... Misschien goed genoeg voor de toeristen in Blankenberge...
Nu is de maat vol : 'Neen ik zie je niet omdat je mij niet ziet' 'alleen voor jou omdat ik van je hou' 'Hou me nu tegen of we zullen blijven kruisen elkaars wegen' 'Kijk me even aan, ik laat je nooit meer gaan!' 'Waarom zo beven, ik heb je nog zo veel te geven' 'Ik zie, ik zie wat jij niet ziet in jouw blauwe ogen, dat is o zo mooi! (x 20)' 'Ik zie je lach die ik nooit zag' '! 'Ik ben misschien de mooiste niet, maar kijk de ander heeft een kop als een vergiet' 'Is het dat wat je wou, weet dat ik nog steeds in lichterlaaie sta voor jou!' 'En wat mijn man zegt is altijd waar, ik moet dit weten wij zijn een paar!'
Om je kreupel te lachen!
Kom in mijn armen om mijn hart te warmen' 'Hoe kan ik jou overtuigen, alles ligt aan duigen' 'He hallo wat ben jij een kanjer, he hallo je bent een lekker ding!' 'Hé laat me nooit alleen, je bent voor mij de nummer één!'
Ik kan echt niet meer! Daaaaaaaaaaaaaaaaaag!
Ik ben er zeker van dat je deze vrouw of man regelmatig kan horen kwelen en rijmen op de zender hierboven! Zoals je al ziet moet je er niet veel van verwachten! Meer wind dan wat anders!
Deze morgen kreeg ik een telefoontje. '' T'is om te zeggen dat dat feestje niet door zal gaan!" Ik vraag : "Waar is dat feestje?" En de vrouw antwoordt woedend : 'Ja moa t'is nie voor te lachen hé, mun vint goat dat beeld niet kopen!"
Dan snap ik het plaatje. Een aannemer, baas van een groot bedrijf in Noordwest-Vlaanderen kocht voor een prijsje een mooi zestiende-eeuws eiken gepolychromeerd beeld. Drie weken geleden al wel te verstaan. Een tijdje terug wilde hij ook al een ander beeld kopen maar kwam het nooit betalen... Ditmaal had ik meer hoop, ik vroeg hem of hij het ditmaal echt meende. Hij wou het bedrag overschrijven omdat hij geen tijd had om naar Brugge te komen. Ik sms'te het bankrekeningnummer door en was blij dat de zaak eindelijk geregeld was. Gisterenavond keek ik naar mijn bankrekening maar hij had nog niet gestort. En deze morgen dus belde zijn vrouw, ze had het smsje gelezen en besloot een stok in de wielen te steken. "Mijn vint et ol genoeg gekocht en heel het huis staat al vul met antiek."
Ik was in mijn wiek geschoten en antwoordde als volgt : "Madamtje, t'is wel jouw vint die brood op tafel brengt! En jij speelt de baas! Weet je wat? Als je echt wil dat je man niets meer koopt moet je hem maar naar de kliniek voeren en hem een spuitje laten geven, dan is alles meteen voor jou!" Het bleef stil aan de andere kant van de 'lijn'. Het vrouw-mens kon geen woord meer uitbrengen. En ik beëindigde het gesprek met een dikke 'proficiat'!
Wat een beroep! Je bent maar zeker van een verkoop als de centen op je rekening staan. En wat een 'klanten' soms! Al die herrie om een beetje geld! De een gunt de ander geen cent. En als je als koppel zo moet leven, met zo'n een tirannes, dan ben je er wel mee... Beste collega's en andere 'handelaars' : als je dat mens of half manwijf hier onder ziet, opgepast, want daar is geen geld mee te verdienen.
Om dit alles enigszins te verwerken plaatste ik aan mijn deur het bordje 'No englisch spoken!' Zo was ik meteen gespaard van bakken kritiek van al die engelstalige schooiers en arme Amerikanen met hun 'Oh my God!'s'.
Apenfilm en grote wedstrijd met bak Westvleteren 12° als prijs!
Lekker zo een hemelse Westvleteren in een origineel glas! Ik kreeg een hele bak Westvleteren voor mijn verjaardag. En ik raakte de bak niet aan tot op vandaag, als dat niet bewijst dat ik karakter heb!!! Eerlijkheidshalve moet ik wel vermelden dat ik nog een vijftal andere (volle) bakken heb staan, dus ik stond nog niet echt droog...
Deze avond ben ik naar die nieuwste apenfilm gaan kijken in Kinepolis. In allerijl trommelde ik nog een paar goeie vrienden op om mee van het spektakel te genieten.
De film gaat als volgt. Enkele apen van mensen doen tests op mensapen. De hoofdacteurs zijn een stelletje uitgelaten zwarte apen, en daarmee bedoel ik niet wat iedereen nu onmiddellijk zal vermoeden, nee ik doel op echte mensapen, chimpansee's of zo. Door het toedienen van een bepaald serum krijgen de apen plots een enorm verstand, ze worden dus nog slimmer dan ze al zijn.
- Ik ken wel wat apen van mensen die lijken op deze acteurs, en ze zouden echt veel baat hebben met zo'n pikuurtje! Dan nog wat intelligenter kijken en ze kunnen weer de straat op zonder veel affronten... maar dit geheel ter zijde! -
De apen worden zodanig slim dat ze er in slagen los te breken en te ontsnappen uit hun apenkot. Ze slingeren zich van boom tot boom en steken met wat hindernissen een grote brug over om dan een groot woud met van die enorme kanjers van bomen te bereiken. Nu allemaal de boom in en dan... kwam er een varkentje met een lange snuit en het verhaaltje was uit!
Deze film verhaalt wat zogezegd voorafgaat aan de gekende reeks met drie apenfilms van enkele tientallen jaren geleden. Grappig is dat je op de duur niet meer beseft dat het hier om apen gaat, ze vertonen immers alle mogelijke menselijke trekjes. Soms wordt je echter met de neus op de feiten gedrukt... telkens als er een of andere klojo dingen roept als 'stomme aap'...
Mooie film maar het plezantste was de sfeer, die was héél lacherig. Er zat een heel internaat in de zaal en de hele tijd werd er ferm met elkaar gelachen. Plezant hoor, elkaar voor de aap houden!
En nu komt de aap uit de mouw : wie is de aap die je hierboven afgebeeld ziet? Het is nu hét moment om elkaar allerlei verdachtmakingen naar het hoofd te slingeren!!! Wie mij het juiste antwoord kan geven krijgt van mij een bak Westvleteren van 12 graden om de verhitte gemoederen te bedaren!!! (Eén tip : het is niet Di Rupo wat je ook moge denken. Reden : er is een groot verschil : het strikje ontbreekt!!!
Nog enkele speciale familienamen op bidprentjes die ik maandag binnenkreeg
Aangezien ik toch geen oog kan dichtdoen door een grote bende lawaaierige Duitsers in lederhozen op het terras recht over mijn winkel zal ik wat namen meegeven die ik op bidprentjes zie staan :
Waarom lag Stuivekenskerke onder het bisdom Brugge in het ancien regime?
Waarom toch? En niet onder het bisdom Ieper, zoals alle andere dorpen 'achter' de Yzer? Wie kan hier een antwoord op geven?
En wat zocht Brigitte De Kesel in Eggewaartskapelle in 1779?
Dat en nog zoveel andere gewichtige vragen duiken op bij het bestuderen van de overlijdensakten in de parochieregisters van Eggewaartskapelle...
Op de eerste vraag vind ik geen antwoord. Ook de wetenschappers uit het Rijksarchief en archivarissen oa deze van het bisdom Brugge kunnen me hier geen antwoord op geven. Een medewerker van de unief van Gent zei me dat dit te maken kan hebben met de mogelijkheid dat de Yzer vroeger een andere bedding volgde, zo dat Stuivekenskerke aan de rechteroever lag ipv aan de linkeroever zoals heden ten dage het geval is. Dat is mogelijk maar over welk tijdstip hebben we het dan, wellicht in de late middeleeuwen of zo...
Omstreeks 1802 werd 'Stuivekens' of 'Stuvetjes' bisdom Gent en in 1834 werd het deel van het heropgerichte bisdom Brugge.
Een andere opmerking : het dorpscentrum van Stuvetjes lag vroeger kilometers meer richting Kaaskerke, helemaal in een uithoek van het dorp. In de 19e eeuw werd de hele dorpskern verplaatst naar de plaats waar je het nu nog ziet liggen. Een nieuwe kerk, school en klooster werden opgericht. In WO I werd alles verwoest en daarna terug opgebouwd.
Op de tweede vraag kan ik enkel zeggen dat ze afkomstig was uit Ghyvelde, een dorpje net over de grens, palend aan De Moeren bij Veurne.
Vandaag naar een beurs in Nederland geweest. Een heel mooie zaal van een schuttersbeweging, waar op de liggende wip geschoten wordt. Op de muur boven de doelen staat geschreven : 'Vriendschap zij ons doel'. Mooi zeg!
Bedoeling was om devotionalia aan de man te brengen : alles wat van dicht of ver met godsdienst te maken heeft mocht hier aangeboden worden. En dat hebben ze geweten... Wat was er zoal te zien? Heel veel - vergeef me de uitdrukking - nogal ordinaire kruisbeelden, zo lelijk als ikweetniewa, echt onverkoopbaar. Niemand die zoiets in zijn huis wil hangen... alhoewel... die Nederlanders... als het niet veel kost... Plastieken en andere paternosters. Plastieken OLV-beeldjes en nog veel meer fraais! Ook een massa prentjes met gebeden en afbeeldingen van OLV, engelen en alle mogelijke heiligen, meestal niet veel waard. Gipsen beeldjes, zo lelijk dat ik er niet verder over wil uitweiden.
Gelukkig waren er ook mooie zaken zoals massa's heel oude bidprentjes en heiligenprenten. Zelf bracht ik die ook mee, naast een aantal mooie beelden en andere cultusvoorwerpen. De opkomst was bijzonder mager (al waren er wel meer dan een handvol 120-plussers...), misschien 200 bezoekers over de hele dag. Maar dat zou me worst wezen, ik kocht en verkocht al een en ander voor de beurs openging, op de parking. Niet slecht... maar natuurlijk kan ik hier geen precieze cijfers geven.
Gelukkig kon ik me wat bezig houden tijdens de beurs, ik had immers prentjes genoeg mee om te bestuderen. Een oud dametje hield me wel 20 minuten bezig. Alhoewel de tachentig al een tijdje voorbij was ze nog uiterst kwiek. Alles heeft ze in handen genomen, eens goed bepoteld en dan teruggelegd of -gegooid. Ik durfde het oudje niet op de vingers te tikken (zeker niet letterlijk) want ze keek zo triestig. Ik vroeg waarom ze zo triestig keek en ze antwoordde me : 'Moest ik jonger zijn, dan zou ik dat ook allemaal willen verzamelen.' Tja, wat moest ik daar op antwoorden? Het was duidelijk dat ze dat heel erg meende want ze probeerde hier een serieuze inhaalbeweging te maken door alles goed te bepotelen... Toen begon ze bidprentjes te bekijken. Zoals veel mensen doen als ze een bladzijde in een boek willen omdraaien of zoals hier prentjes bekijken, maakte ze haar vinger nat met speeksel... Nu werd het me toch te gortig en ik maakte haar duidelijk dat ik niet verzekerd ben voor waterschade. Het mens keek nu nog triestiger en bedrukter dan voordien... Ze vervolgde haar weg naar de buren waar ze opnieuw zorgde voor waterellende... Ik slaakte een zucht van verlichting.
Op het einde van de beurs kreeg ik een schitterend bod voor een vijftiende-eeuws beeldje. Ik legde hem uit dat het uit de vijftiende eeuw stamde en hij vroeg me of ik nog iets af kon doen van die vijftien ... euro. Wat een lefkikker! Ik antwoordde dat dat echt niet kon en hij wandelde verder, op zijn lange tenen getrapt...
Aangezien ik deze morgen al heel vroeg het bed uit moest begon ik toch wat moe te worden. Ook wilde ik zo vlug mogelijk weer naar het verre Vlaanderen terug. Moe maar tevreden keerde ik naar huis terug.
