Vanmorgen trok ik naar de maandelijkse boekenmarkt in het vliegtuigmuseum te Brussel. Vroeger nam ik ook al een tiental maal deel maar meestal was de verkoop heel minimaal.
Na twee jaar had ik dus weer wat moed verzameld en trok er vandaag weer naar toe. Wat een vergissing. Net zoals vroeger was het aanbod echt bedroevend : vooral waardeloze franstalige literatuur, echte rommel. Of : mooiere zaken maar dan aan echt belachelijke prijzen. Wat ook tegenviel was het aantal bezoekers. Ik denk niet dat er honderd mensen gepasseerd zijn... en dat voor de hoofdstad van Europa. Onder andere zag ik er een paar oldtimers die steeds hetzelfde vragen maar nooit iets kopen : boeken over China en Japan. Met een minachting voor wie niet franstalig is van origine. Vlaminghaters ja.
Wat ook tegenviel was de reactie van een collega uit Amsterdam. Elke keer paradeert hij met zijn laptopje of notebookje langs de kramen om er de mooiste boeken 'af te drogen" voor een zacht prijsje. Meneer voelt zich duidelijk hoog verheven boven zijn Belgische collega"s. Toen ik van tafel een boek wegnam dat ik zelf net voor mijn eigen collectie had gekocht, werd hij razend... Waarom neem je dat weg, snauwde hij. Ik antwoordde dat ik dat deed omdat ik dat boek voor me zelf wilde houden. Hij snauwe verder dat hij dat boek niet wilde maar dat hij toch klacht zou indienen bij de organisator. Ik liet hem uitrazen en zei hem dat hij me van nu voort niet meer moet ambeteren en dat hij maar een ander moet zoeken om uit te kafferen. Wat een hoogmoed. En dan durft hij nog te zeggen dat ik te duur ben met mijn boeken. Als ik hem dan steevast antwoord dat ik maar de helft vraag van wat hij rekent in zijn winkel, dan schudt hij zijn hoofd en maakt zich uit de voeten. Dus, : als je goedkope boeken wil in Amsterdam dan vind je die zeker bij ... (naam met drie letters waarvan twee maal een K). Hopelijk gaat hij vlug met pensioen zodat de anderen terug kunnen ademen.
Het enige mooie aan deze boekenmarkt is het kader : we staan er te midden van allerlei oude vliegtuigen. Het is in Brussel ook altijd een beetje vakantie. Doordat je hier gedwongen wordt om vooral de Franse taal te hanteren waan je je al gauw in het buitenland...
Vandaag naar de mis geweest in de H. Bloedkapel, mgr Luysterman, de voormalige bisschop van Gent ging de viering voor. Een koor uit Sint-Andries luisterde de dienst op : mooie zang maar toch beduidend minder mooi dan het koor Sanguis Christi maandag ll. De bisschop ging voor, zonder veel franjes, rechtaan en techtuit. In zijn preek repte hij met geen woord over zijn ex-collega. Na de mis hoorde ik trouwens van een kloosterling uit Brugge hier dat hij vreoegtijdig aftrad als bisschop nav een pedofilieschandaal, waar hij overigens zelf niets mee te maken had. De hele Kerk lijkt vandaag wel bedolven onver schandalen en verdriet. Daarom ook dient de Kerk zich nu heel duidelijk te profileren ; openhartig zijn, misdaden laten bestraffen en bidden dat dergelijke zaken in de toekomst vermeden worden. Na de mis hoorde ik nog verschillende grapjes ivm het H. Bloed Zo ondermeer dat de rector - uit woede dat hij niet mee mag stappen in de processie volgende week donderdag - het H. Bloed opgegeten heeft... Wat flauw. En dat er geen mensen in burka mee mogen in de processie want er zou wel eens een bisschop onder kunnen zitten...
Meimaand is Mariamaand. Traditiegetrouw ga ik dan graag eens wat kapelletjes opzoeken. Zelf hadden pardon hebben we thuis ook een kapelletje. Een van de mooiste van de provincie al zeg ik het zelf. Het is te bewonderen in Eggewaartskapelle, staat midden een driesprong en is getooid in een okerkleurig kleedje. Denkelijk 250 jaar oud, classisistisch van stijl, heel pittoresk en bovenal : al die tijd eigendom van mijn voorouders. Het komt al voor op kaarten uit de 18e eeuw en luistert naar de naam 'Knollekapel'. Het zou gebouwd zijn nav een aardappelplaag. Meestall denkt men dan aan ca 1848, tijden van hongersnood en allerlei plagen oa aan de aardappelplanten. Zelf denk ik dat het al veel ouder is, vooreerst zijn er de vermeldingen op oude kaarten en ook in de 18e eeuw zijn er hongerjaren geweest. Misschien is de naam wel afgeleid van de hongerplaag rond het tijdstip van de vulkaanuitbarstingen op Ijsland in de 18e eeuw. Ook toen waren er heel wat gevolgen voor de rest van Europa, zoals stofwolken ... Elke eerste woensdag van mei is er vanuit de parochie een bedevaart naar ons kapelletje, telkens rond 19h00. De weken daarna volgen de andere drie kapelletjes. Doordat ik in Brugge woon geraak ik er niet meer. Trouwens is er ook altijgd een ongenode gaste bij de laatste jaren, iemand die denkt dat het kapelletje al op haar naam staat. Zij zet haar boontjes te week... Er valt nog een eitje te pellen met dat mens of beter nog een appeltje te schillen. Ga toch terug naar de kust en hou je handen af van wat (nog) niet van jou is.... Maar waarover ik het hier ook wil hebben is over mijn zoektocht gisterenavond naar een beroemd kapelletje op Sint-Andries, OLV van het Boompje. Kilometers reed ik vergeefs rond in de buurt van de spoorweg en het kanaal Brugge-Oostende want daar ergens zou zich dat kapelletje zich bevinden. Ik vroeg de weg aan een boerinnetje en ze stuurde me naar een donker gat tussen de bomen maar ik heb er geen kapel gezien. Uiteindelijk naderde ik de expressweg waar ik een voetgangerstunnel onder de spoorweg zag, ter hoogte van de gevangenis. Maakt dit deel uit van eventuele ontsnappingsroutes voor gedetineerden? Enfin, ik kwam aan de expressweg, naast het gevang en ik heb geen kapel gezien. Volgende keer beter.
Blijkbaar heb ik letterlijk én figuurlijk mijn roeping gemist. Veel mensen komen me zaken toevertrouwen. Wat ik hier allemaal te horen krijg over de bisschop... ik krijg er stilletjesaan genoeg van. Ik denk dat over zijn daden - voor de duidelijkheid dan enkelzijdig zijn slechte daden - genoeg gepalaverd is. Het is feest voor al wie de Kerk een kwaad hart toedraagt, heel plezant hoor om iemand kapot te maken. Ik denk dat het nu tijd is om wat tot rust te komen en eens alles op een rijtje te zetten. Het neefje van de bisschop - net hoorde ik dat dit een zoon is van zijn broer Joseph, gepensioneerd leraar aan een school in Roeselare, verklaarde enkele dagen geleden dat hij 'voldaan' is nu de bisschop alles heeft opgebiecht, en dat er verder geen andere sancties niet meer moeten volgen. Ik denk ook dat hij dit meent want zoveel 'bijval' en mediaaandacht had heeft hij wellicht niet verwacht. Heel velen stellen zich en trouwens ernstige vragen bij het treuzelende en schijnbaar wraakzuchtig gedrag van dat neefje. Terecht of niet?
Ik denk dat de rust stilaan kan terugkeren zodra de bisschop een nieuw onderkomen heeft kunnen vinden. Ook heeft de bisschop verstandig gehandeld door zijn loon als bisschop te laten vallen. Dat bedrag van 4000 euro of zo lijkt hoog voor een bisschop, maar dient om oa heel het huishouden te bekostigen, uitgaven voor gasten enz. Heel veel hogere ambtenaren krijgen hetzelfde loon uitbetaald door het ministerie van justitie.
De twee lieve zusters verhuizen binnenkort uit het bisschoppelijk paleis. Eentje passeerde hier net aan mijn winkel en was heel zwaar aangeslagen door de gebeurtenissen. Gelukkig kent ze enkele mensen die haar een hart onder de riem steken. Daarnet vond ik de stamboom van Vangheluwe terug, ik kocht het jaren geleden en het is een uniek boek, een boek op één exemplaar dus, speciaal voor de bisschop zelf gemaakt. Een lijvig werk van een paar honderd bladzijden, ik ben nieuwsgierig hoe het zo maa op de 'markt' is geraakt en waarom het op één enkel exemplaar werd gemaakt...
ZEH Koen Vanhoutte verwoordt het heel mooi : De herder heeft zich misdragen.
Pijnlijk om nu te beseffen hoe de bekentenis van Vangheluwe is gebeurd. Niet zoals men eerst zei : door gewetensdruk en zo. In elk geval niet enkel hierdoor. Het lijkt heel duidelijk dat hij het deed onder harde dwang vanwege zijn neefje. De bisschop wist al van begin april dat er iets in de lucht hing maar hj ging blijkbaar gerust in de vieringen van de Goede Week voor. En de avond voor zijn bekentenis haalde hij nog uit naar pedofilie, tijdens een voordracht in de universiteit. Duidelijk dus dat hij nog tot de laatste minuut overtuigd was dat hij een zelfbekentenis kon vermijden.
Het liep dus anders uit... De Vlaamse Kerk en velen daarbuiten zijn zwaar geschokt. Het onheil is geschied en dit al dertig jaar geleden. Het is duidelijk dat de bisschop zich niet mocht hebben laten wijden.
De vraag is nu wat er nu moet gebeuren. In elk geval zal de bisschop niet eeuwig in Westvleteren kunnen blijven. Hij zou binnenkort naar Frankrijk verhuizen, misschien best ook en liefst zo ver mogelijk.
Wat verwacht ik nu nog van hem? Het kwaad is decennia geleden gebeurd maar de bisschop zou, naast zijn openbare bekentenis, nog een duidelijk teken moeten stellen en dan opnieuw vergiffenis vragen aan zijn slachtoffer. En ... hopelijk krijgt hij die vergiffenis...
Vanmorgen, of beter gezegd gisterenmorgen woonde ik om 11u00 de mis bij in de H; Bloedkapel. Feestdag van het H. Bloed. Normaal was Mgr Vangheluwe voorganger maar om een of andere reden werd hij vervangen door Mgr Danneels. Toen de kardinaal de kapel binnentrad oogde hij nog kleiner dan anders en zijn ogen verraadden wat onrust, wat heel begrijpelijk was met al dat slechte nieuws ivm Vangheluwe en ivm zijn eigen persoon. Hij sprak nogal stil maar heel waardig. Meteen in het begin van de viering kwam het onheilsnieuws ter sprake. Danneels riep allen op om kracht te putten uit ons geloof, om niet op te geven, om het goede te zoeken. Hij was héél geemotioneerd, ik dacht dat zijn stem zou stokken. De mensen luisterden heel aandachtig. Tijdens de communie waren er verscheidene priesters die de communie uitdeelden, de meesten wilden de communie krijgen van de kardinaal zelf zodat de andere priesters er wat ongemakkelijk bij stonden. Het koor van de kapel, Sanguis Christi, zong heel mooi.
Gelukkig waren er geen incidenten. Het was immers helemaal niet ondenkbeeldig dat in deze omstandigheden een of ander individu luidop zijn mening had kunnen verkondigen tijdens de viering. Eventjes merkte iemand op dat er iemand foto's aan het maken was, vlug veerde ik op maar het was geen journalist maar de zoveelste toerist die gewoon tijdens de liturgie foto's kwam nemen. Of ... was het wel een journalist??? Morgen zie ik het dan wel in de kranten...
Nog ene opmerking. Eigenlijk is kardinaal Danneels een groot kerkleider. Heel intelligent, heel diplomatisch, heel zachtmoedig. Niemand zal hem hierin kunnen evenaren. Heel spijtig echter dat hij blijkbaar vele jaren openlijk weing of niets ondernam tegen misbruiken door zijn priesters. Natuurlijk zijn die misbruiken niet zijn eigen schuld en natuurlijk zal het voor hem ontzettend pijnlijk zijn geweest om dergelijke zaken te vernemen. Ook begrijp ik heel goed hoe moeilijk het was om naar buiten te treden met dergelijke schandalen want hij wilde zeker niet dat de Kerk, die het al zo moeilijk had, nog méér zou te lijden krijgen. Het is allemaal zo menselij. Eigenlijk zou Danneels nu helemaal open kaart moeten spelen en dit alles uitleggen in een persconferentie. Den dan vergiffenis vragen, vragen ook om begrip voor zijn handelswijze en dan hopen dat de gelovigen hem vergiffenis schenken. En wie zou hem dat weigeren???
Vandaag een dagje gebrusseld. Op zoek naar boeken en antiek. Afgestapt in Brussel-Noord. Na het afwandelen van enkele straten vol moderne koude kantoorgebouwen zie ik een mooie kerk, de Begijnhofkerk of zo. Op het pleintje voor de kerk zie ik de vitrine van een antiquariaat met naam 'Het gouden aapje', genoemd naar een roman. Binnen duizenden tweedehands boeken, een gezellige zaak. Zelf vind ik er weinig wat heel oude boeken zie ik er niet, wel veel literatuur, filosofie enz. Vervolgens naar het oude historische stadscentrum. Nabij het Centraal Station betreed ik de Galerie Bortier. Vroeger was dit een levendige galerij, met heel veel boekenwinkeltjes. Nu is het benedenstuk volgestouwd met meestal franstalige weinig waardevolle boeken, allemaal heel duur. Dan een tiental treden hoger nog een drietal zaken, waarvan eentje met eeuwenoude boeken en boekjes. Ik stap binnen en het eerste boekje dat ik vastneem handelt over het alfabet. Hzt is een soort schoolboekje en kost ... 6000 eurootjes. Verbouwereerd plaats ik het kostbare (!) kleinood terug en bekijk nog enkele andere boekjes. Gelukkig zijn die wat goedkoper, zo rond de 1200 en 750 eurootjes. Volgens mij zeker twee of driemaal duurder dan gelijkaardige stukken in mijn eigen winkel. Ik vraag me af of de zaken hier wel goed draaien, met zulke prijzen. Heel wat winkeltjes in deze galerij staan leeg nu, wat een verschil bij pakweg 10 jaar geleden. Daarna tientallen antiekwinkeltjes bezocht. Soms mooie dingen gezien maar ... die prijzen weer... zo vroeg men 110 000 euro voor twee marmeren beeldenn, 25 000 eurootjes voor een klein schilderijten of een klein houten beeld... Belachtelijk gewoon. Misschien moet ik hier een winkel beginnen of niet?
Vanavond naar een heel mooi concert in de Magdalenazaal geweest. Een Hongaarse groep die volksmuziek bracht. Grote klasse om alles uit het hoofd te spelen, dus zonde rhulp van partituren.
Eerder berichtte ik over de jonge priester die in Beernem hulppriester was en die uitgetreden is toen bleek dat hij contact had met een dertienjarige. In hoeverre er iets meer gebeurd is dan enkele mailtjes of één mailtje met de vraag 'wil je mijn vriend zijn' of zo, de standaardvraag als je iemand als 'vriend" wil toevoegen op zo'n site als Netlog, is me nog niet duidelijk. Hij hielp blijkbaar mee met de vormselvoorbereiding, maar zonder dat er iets gebeurde. strikt genomen was hij dus bezig met jongeren, wat hem verboden was. Het lijkt me dat de vele kritiek en de heksenjacht die nu heerst de priester te veel geworden zijn. Resultaat : weer een priester minder.
Mijn bezoek aan de abdij van Westvleteren vorige dinsdag
Blijkbaar geloven sommigen niet dat ik vorige week werkelijk de vespers bijwoonde in de abdij te Westvleteren. Eigenlljk lig ik daar niet wakker van hoor.
Het is zo dat ik elk jaar een vijftal keer probeer de vespers bij te wonen. Dit omdat ik de abdij al vele jaren ken en de zang heel mooi vind. Een mens komt er wat tot rust en kan er wat bijtanken (figuurlijk). Een extra reden was natuurlijk het verblijf van mgr Vangheluwe aldaar, ik was benieuwd hoe hij het stelde. Ik wist op dat moment nog niet dat de bisschop in feite pas onder dwang tot openbare bekentenissen overging...
Ik was nogal vroeg voor de vespers, het was 16u00 en de vespers begonnen maar om 17u15. Ik belde aan maar de dienstdoende pater portier stuurde me nog wat wandelen. Een halfuurtje later mocht ik binnen. Zoals gewoonlijk zat ik op de voorlaatste rij in de kapel. Een jongeman van ca 25 jaar nam plaats schuin achter mij. Wat later schoof hij een paar meter op naar de anderre zijde. En halverwege het avondgebed zat hij pal achter mij. Ik realiseerde me dit toen ik op een gegeven moment een soort klik en gezoem hoorde. Ik keek toen achterom maar de man keek gewoon voor zich uit.
De volgende morgen zag ik foto's in de krant, genomen in de abdij. Onmiddellijk realiseerde ik dat die brutale kwajongen die achter me zat op een sluwe wijze opnamen had gemaakt van Vangheluwe om die te verspreiden via de pers. De abdij is een private instelling en die snotaap zal zeker geen toestemming gevraagd noch gekregen hebben om kiekjes te nemen. In feite maakte hij misbruik van mijn 'brede postuur' om er ongezien foto's te maken. Flauw hoor. Gelukkig voor hem dat ik het op dat moment niet door had of ik had zijn fototoestelletje gedemonteerd onder mijn schoenzolen... Ook de begeleidende tekst bij het krantenartikel klopt van geen kanten. Het is helemaal onjuist te gewagen van een sjofel geklede bisschop want de bisschop was in een normaal donker hemd en dito broek. Ook is het niet zo dat zijn 'rauwe stem' soms uitklonk boven de stemmen van de monniken. Wat een onzin. Wat betreft dat stuk riooljournalistje : ik ken hem ergens van, heel eventjes dacht ik dat het een oud-seminarist was, uit op weerwraak of zo. In elk geval : het zijn maar de boemn die elkaar niet tegenkomen. Eens kom ik hem weer tegen en mag hij een donderpreek verwachten.
Tijdens mijn bezoekje aan de abdij vroeg ik info over een oud-dorpsgenoot die hier 150 jaar geleden in dit klooster woonde. Het was een weduwnaar. De pater die me deze gegevens gaf zei me ook nog dat hij al enkele keren op de hoge torenkraan op de bouwwerf van de abdij was geklauterd, vanwaar hij een mooi zicht had op vele tientallen kerktorens in de Westhoek. Hij vroeg me welke toren er op een heuvel staat, niet ver van de Ijzertoren. Ik vertelde hem dat dit Klerken was. Tenslotte kocht ik nog een cd met zang van de paters en van een ensemble uit Brabant. Hemelse muziek.
