29 maart : Sportraad Provincie 1 - 4 april : weekend Zeeland 6 april : Buitenspeeldag http://www.buitenspeeldag.be/ 9 april : Scheldetocht Groen! Plus en Jong Groen!
Ben nu officieel "PETER" van de "trage wegen" gelijklopend met het looppad langs onze dijken.
Het heeft misschien wat lang geduurd voor ik reageer maar ik heb daarom niet minder genoten van jouw felicitaties voor mijn voorzittersschap.
Voorzitter worden verandert je leven van vandaag op morgen, zeker als dit ook nog eens samen valt met koninklijke uitnodigingen en contacten met wijze mannen als Herman Van Rompuy en Armand De Decker met in hun zog de journalisten die allemaal willen weten wat er gezegd en niet gezegd is.
Maar wees gerust ik zal me niet de hele tijd laten opslorpen door de feiten van de wetstraat. De dorpsstraat, onze leden, onze mandatarissen, onze militanten en sympathisanten zijn me dierbaar. Ik hoop jullie spoedig te ontmoeten zodat we samen aan de weg kunnen timmeren, de groene weg naar een betere toekomst.
Liefs en tot spoedig,
Mieke Vogels
Lier anders bekeken
stad waar ik me thuisvoel???
27-11-2006
Geen boosheid, maar ontgoocheling
Het was helemaal niet de bedoeling om deze brief te schrijven. Maar ... er word teveel gezegd en geschreven alsof er niets gebeurd is. Deze brief heb ik dan verstuurd naar de meeste Groen! kopstukken. Waarschijnlijk haalt het niet veel uit, maar ik ben mijn "ei" wel kwijt.
Er zijn een aantal uitspraken gevallen, die mij doen besluiten hebben om deze open brief neer te schrijven.
In het laatste ontvangen Kompas stellen jullie alles rooskleuriger voor dan het in werkelijkheid is. Volgens mijn mening (en die is zeer bescheiden, laat dat duidelijk zijn) tellen enkel de naakte cijfers. Om mezelf niet op leugens te betrappen heb ik er de uitslagen even bijgehaald (wel enkel uit de prov. Antwerpen) en wat stel ik vast.
-we verliezen in de ganse provincie 44 gemeenteraadsleden en winnen er amper 6 bij.
-dat enkel Zwijndrecht meer mandaten heeft dan voorheen (is het waar dat de affiches en folders enkele in een groene kleur waren maar zonder de vermelding Groen!?). Berlaar, Hulshout en Boom hebben 1 zetel gewonnen maar kwamen voor de eerste keer op.
-nog enkele gemeenten (5) hebben tienden van een procent gewonnen maar geen extra zitjes
-al andere gemeenten, waar Groen! solo ging, hebben verloren (tot -6,5%)
-in 10 gemeenten kwam Groen! niet meer op ( verlies 12 zitjes)
-geen enkel kartel (misschien buiten Kontich) heeft het beter gedaan dan op de vorige verkiezingen apart op te komen (als we de optelsom van de samenspelende partijen maken en ja ik weet dat in politiek niet altijd 1 plus 1, 2 is) ook niet Mortsel waar de burgemeester wel meer voorkeurstemmen heeft gehaald (dit is een persoonlijke maar geen groepsoverwinning)
Als we een optelsommetje maken van al het voorgaande kunnen we enkel vaststellen dat we het niet goed gedaan hebben. En geen vergelijkingen aub met andere verkiezingen (typisch politiek, maar appelen met peren kun je ook niet vergelijken).
Dan het feit dat, ik denk alle verliezende gemeenten, een zeer onpersoonlijke brief hebben ontvangen dat het toch zeer spijtig is dat we geen mandaten meer hebben. Dit steekt de Groen! vrijwilligers, die het met hart en ziel hebben geprobeerd om het goed te doen, wel echt geen hart onder de riem.
Mijn zou zich al de vraag kunnen stellen wat, waar en hoe is het misgegaan, om vervolgens te kunnen leren uit de fouten die er gemaakt zijn.
Als lijsttrekker van Groen! Lier heb ik de grootste fout al bij mezelf gelegd (zie artikel in mijn blog : www.bloggen.be/lierpolitiek/ ) Ik neem mijn verantwoordelijkheid op, maar daar alleen is het niet misgelopen als we 11000 folders vragen en we krijgen er maar 8500. Als we onze folders voor het eerst door de Post laten verdelen en zij een willekeurige keuze maken (velen niets, sommigen 2 folders). Als vele andere partijen originele Groen!e ideeën klakkeloos overnemen, als we om ons programma te promoten bij de bevolking we meer werk hebben met zaken die in Brussel gebeuren goed te praten (we worden er zelfs van beschuldigd dat het betalen van de verpakkingen die er nu staan te gebeuren, dat dit de fout van Groen! is, ik hoop dat men begrijpt wat ik hiermee bedoel, al datgene wat Groen! ooit heeft beslist kost geld) dan om uiteindelijk ons eigen programma aan de man te brengen. Dat de kiezer Groen! niet meer nodig heeft (20 jaar geleden waren we origineel, nu hebben alle partijen een milieubeleid, goed of slecht doet zelfs nog niet terzake) is hier in Lier wel duidelijk geworden. Ik heb 4 jeugddebatten meegemaakt, van aan de zijlijn, en onze vertegenwoordigster heeft het heel goed gedaan, maar op het einde is er een stemming en een stadspartij (Lier en Ko) en het Vlaams Belang zijn de overwinnaars. Dan stel ik me de vraag waar gaan we naartoe.
Misschien is het idee van Groenlinks (Ned) hier wel op zijn plaats, zij hebben een apart programma in jongerentaal en gemaakt door en voor jongeren. Maar ja wat lees ik vanmorgen (24/11) in de Morgen mevrouw Dua vindt Femke te liberaal, wel laat ons dan misschien in deze situatie (naar jongeren toe) ook wat liberaler zijn. We zouden het nog over centen kunnen hebben (wie veel heeft kan meer doen, zie artikel in mijn blog) maar ook dat zegt niet alles. In Lier heeft het Vlaams belang (per stem) nog minder uitgegeven dan wij. Daarentegen geeft één van de stadspartijen (zonder zetelwinst) tien keer meer uit dan wij. Geld is niet altijd de reden om het politiek niet goed te doen, maar het is natuurlijk nodig.
Waar het mij eigenlijk om te doen is, is de uitspraak "wij moeten ons niet concentreren op de man in de straat. Waar moeten wij ons in godsnaam dan wel op focussen? Ik heb zelf, als simpele Lierse burger en Groen!lijsttrekker, al ondervonden dat het intelligentiepeil van de Groen!e leiders dat van de andere partijen zelfs overstijgd. Maar het is niet bij de intelligentia alleen dat we onze stemmen moeten halen, zoals hierboven reeds aangehaald, ook bij de jongeren slaan we niet meer aan, bij de bedrijven, bij de rijken, bij de middenstanders liggen we ook niet in de bovenste la. We zijn te betutelend, we spreken te weinig mensentaal (zelfs in het programma van de gemeenteraadsverkiezingen stonden items die bij ons niemand begreep). We moeten duidelijk zijn, taal spreken die de man in de straat (toch wel onze potentiële kiezer) verstaat.
Ook dat zegt mevr. Dua vandaag (24/11) in de Morgen en dat was de winst van SP in Nederland : duidelijk en zeer sociaal.
Ook wordt ons gemeld dat we ons moeten profileren als ecologisten. Misschien neuk ik hier wel een mier, maar dit nijgt mij te veel naar de waalse ecolos. Wat is er mis met overtuigd Groen! te zijn (in onze buurlanden heeft men duidelijk geen probleem met deze benaming) en dat andere partijen groene themas in hun programma opnemen kan ons toch niet beletten om fier te zijn op de naam van onze partij.
Als overtuigde Groen!e lijsttrekker, en ik vond het mijn taak, ben ik aanwezig geweest op de samenkomst in Gent(met mijn vrouw als onschuldige getuige). De Groen!e clubleiding is een beperkte groep (waarschijnlijk omringd door vele vrienden) die zich profileren tot die vrienden (kijk wie er allemaal op het podium mocht komen) en van de anderen niet eens weten wie of wat ze zijn,laat staan wat ze doen. Het was ook opvallend hoe men zich concentreerd op de grotere steden (vnl Gent en Antwerpen) en de andere steden en gemeenten waar niemand deel uitmaakt van het leidinggevende Groen!, wat aan hun lot worden overgelaten. Daar ik een onpolitiek lijsttrekker was, leek het voor mezelf niet meer dan normaal dat ik af en toe, aan mensen die het veel beter weten dan ik, eens enkele vragen stelde. Wat was mijn grote verbazing en uiteindelijk zelfs een beetje mijn ergernis en frustratie, dat zelfs mensen uit je eigen partij je niet willen helpen (vraag aan een Mechelse schepen over afvalbeleid, ik zit nog op het antwoord te wachten, enkele vragen over hoe omgaan met bedrijfsleiders (ivm een debat met Unizo) hebben maanden op zich laten wachten tot ik de telefoon nam en gevraagd heb of dit normaal was, binnen enkele uren had ik wat ik nodig had (met dank aan Stefaan Colaes, maar hij is net als ik een fervent loper). Dit alles om u maar duidelijk te maken dat het intern al moeilijk ligt om elkaar te helpen. Als ik dan op TV de uitleg van meneer Marijnissen hoor, die zegt dat alle op de lijst voorkomenden minstens 2 jaar cursus hebben gehad over het reilen en zeilen van de partij, over het omgaan met media enz Waarom kan dit niet bij Groen!? En zeg nu niet wegens geldgebrek. Er is binnen de partij toch genoeg know-how om dit in goede banen te leiden! Ik heb het allemaal zelf moeten uitzoeken en wat is het resultaat 0,0 niks. Misschien had hier wat voorbereidend werk op zijn plaats geweest, danhad het zover niet hoeven te komen. De workshop die op 16 december plaatsheeft over wat met afdelingen die geen mandatarissen hebben komt rijkelijk laat. Er had beter voordien een workshop geweest hoe kan ik mij aan de kiezer als nieuw mandataris profileren, nee zelfs verkopen. Want daar is het volgens mij voor mezelf al misgelopen. Het is niet omdat men denkt (of zelfs anderen voor je denken) dat je veel mensen kent dat je geslaagd bent om aan gemeentepolitiek te doen. Versta me niet verkeerd voor mezelf was het een ongelooflijk boeiende belevenis, iets wat ik voor mijn verder leven meedraag, heb veel mensen ontmoet die ik anders nooit zou ontmoeten, was ongelooflijk fier om te mogen debatteren met Mevr. Vanderpoorten (voorzitster Vlaams parlement), Mevr. Van Weert (staatssecretaris), de heer Vanden Bogaert (voorzitter provincieraad), Jan Mortelmans (senator en beroepspoliticus) en Jan Hermans (advocaat). Ik heb mijn zeg gedaan, ben nooit afgegaan maar dat tikkeltje extra ontbrak. Ik heb nog de vraag (op de regiovergadering van gisteren 23/11) gesteld wie stelt het Groen!programma op voor de volgende verkiezingen. Naar ik begrepen heb zijn dat maar enkelingen (waarschijnlijk de meest intelligente mensen, maar hebben zij buikgevoel, binding met de man in de straat). Waarom doet men geen beroep op mensen (vrijwilligers) uit de achterban die een oordeel, een mening, de know-how en het buikgevoel hebben over de verschillende themas waar Groen! mee ten strijde wil trekken. Wel heb ik begrepen dat men zich zou concentreren op 2 belangrijke hoofdthemas (ecologie en !!!). Maar wat met de andere themas (justitie, binnen- en buitenlandse zaken, mobiliteit enz )?
Toch wil ik, ondanks deze misschien enigszins negatieve instelling, momenteel Groen! niet in de steek laten (wat dat voor jullie ook moge betekenen, maar vele kleintjes als ik maken één partij als jullie groot). Ik zal op 16 december aanwezig zijn, ondanks er die dag één van mijn looporganisaties plaatsheeft (die mij meer voldoening geven dan wat ook) en aandachtig luisteren om mijn motivatie toch tot een hoger niveau te brengen.
Misschien wordt er met mijn mening eens meewarig over gedaan, mee gelachen of gespot maar mijn hart is gelucht en mijn ei ben ik kwijt. Spijtig genoeg is dit niet de eerste keer dat ik dit doe. Bij de Vlaamse verkiezingen heb ik mijn sportief ei gelegd en er ook op gehamerd dat er iemand uit Lier op de lijst zou staan (dat heeft me wel gefrustreerd). Een aantal jaren geleden heb ik eens een sportief manifest geschreven (een kleine 100 pag.) dat uiteindelijk zelfs in een school terechtgekomen is en gebruikt is als leerstof en zelfs dankzij onze sportschepen Walter Grootaers onder de ogen van de toenmalige en huidige minister van sport is terechtgekomen.
Misschien is het nog niet opgevallen maar als Lier vermeld wordt op de frontpagina van één of andere krant, dat het altijd in negatieve zin is. Niet dat iets of iemand er wat kan aan doen, maar het is een vaststelling. Deze week het nakend ontslag van 52 werknemers van Quelle. Dit verdwijnt natuurlijk in het niets met de meer dan 4000 ontslagen bij Volkswagen in Vorst, maar de mensen die het meemaken zijn er even erg of misschien nog erger aan toe dan de werknemers van Vorst. Zou voor hen een nieuwe job (noemt man dat met een geleerde naam niet outplacement) gezocht worden, ik twijfel er aan? Een paar dagen eerder werd een kleuter zwaar mishandeld, ook voorpaginanieuws. De vorming van onze Lierse regering is al enkele dagen een hot item en blijkbaar komt er aan deze soap nog niet direkt een einde. Iedereen beschuldigt bijna iedereen. En wie is er als puntje bij paaltje komt de dupe van de ganse historie, juist, de brave lierse burger. Als je over straat loopt, wat bij mij redelijk veel voorvalt, iedereen is er over bezig en ik moet spijtig genoeg vaststellen dat velen in Lier zich bekocht en bedrogen voelen. Normaal ben ik in deze situaties voor rede vatbaar en sta ik voor alle meningen open. Maar ... nu ligt voor mezelf de situatie even anders. Ik heb hier niet voor gekozen, maar velen hebben door hun keuze deze Lierse situatie in kaart gebracht. De kiezer beslist, de kiezer heeft altijd gelijk, maar ik twijfel er sterk aan of iedere kiezer zich nog gelijk zal geven. Hopelijk primeert het gezond verstand, doet ieder wat water bij de wijn, zijn de postjes niet belangrijker dan de inhoud en dan komt het allemaal wel goed zeker. Of ben ik nu te optimistisch en te naïef. De nieuwe 6-jarige legislatuur start natuurlijk wel in mineur. Hopelijk is dit niet de voorbode van ... maar komt er na regen toch zonneschijn. Carpe diem.
Eén van de redenen waarom ik mijn blog in drie delen heb gesplitst is, dat ik denk, dat er ons, op politiek gebied weliswaar, in Lier nog woelige maar prettige jaren te wachten staan. Ik hoor je al zeggen, die Groen!e heeft niets te vertellen ze zitten niet eens in de gemeenteraad. Volmondig gelijk heb je, maar dat is geen reden om mijn mond niet meer open te doen en kritisch de zaken te bekijken. Zonder al te diep in te gaan op de huidige situatie denk ik (persoonlijk) dat het voor Lier een goede zaak zou zijn moest Mevr. Vanderpoorten burgemeester blijven. Een beetje stem in Brussel is nog altijd welgekomen. Is dit dan een nederlaag voor Mevr. Van Weert? Ook zij heeft toch enige invloed in Brussel en zij schreeuwde van de daken dat zij naar hier kwam om burgemeester te worden. Als zij deze beslissing genomen heeft om niet in een volstrekte impasse te raken, vind ik het zelfs moedig. Indien er andere reden zijn ... . Wat heeft zij uiteindelijk tot op heden voor de Lierse burger betekent, weinig tot niets denk ik. Maar ... wat niet is kan nog komen. Vermits zij de pretentie heeft Groen!er te zijn dan de Groen!en zullen we haar met argusogen volgen. Nu iets totaal anders ivm mijn hoofdtitel : Koken kost geld? Ja, natuurlijk maar niet voor iedereen evenveel. Als je bekijkt welke bedragen de resp. partijen aan de verkiezingen hebben uitgegeven dan komt Lier en Ko. duidelijk als rijkste Lierse partij naar voren, gevolgd door VLD, Lier MM, CD&V Nva, Lier Leeft, Vlaams Belang en Groen!. Maar heeft dat nu opgeleverd, voor sommigen ja voor anderen neen. Als we nu bekijken wat elke stem apart gekost heeft krijgen we toch een iets andere rangschikking : Lier MM geeft per gewonnen stem 21,48 euro uit, waar ze niets voor in de plaats krijgen. Lier en Ko geeft 9,79 euro per stem uit, redelijk wat geld voor 3 zetels, maar het heeft gerendeerd. VLD geeft 5,53 euro, CD&V Nva 5,01 euro en Lier Leeft 4,43 euro per stem uit. Zij zitten min of meer gedwongen allemaal in de meerderheid, dus kun je spreken van succesvolle uitgaven. Groen! spendeerde 2,45 euro per gewonnen stem maar kopen er niets voor. De partij met de minste uitgaven (per stem) is enigszins verassend of toch niet, het Vlaams Belang. Zij geven 2,31 euro uit, was daar nu niemand die gezegd heeft "Vlaams Belang wordt slapend rijk"?
De verkiezingsnederlaag is min of meer verteerd (door de één al wat beter als de ander). Maar iedereen stelde zich de vraag, wat nu? Om onszelf niet te laten vangen hebben we rustig de tijd genomen om te bezinnen. In de spanningen van de afgang (van 2 naar 0 zetels is een afgang) zouden er dingen gezegd kunnen worden waar men later spijt van zou krijgen. 24 oktober Colibrant (Bib) Lier 20u : De aanwezigheid van een hoop Groen!leden en sympathisanten verheugde ons ten zeerste. Deze partij is helemaal niet dood laat staan begraven. Spijtig genoeg moet ik hierbij opmerken dat er nu meer mensen en meer enthousiasme was dan op sommige vergaderingen voor de verkiezingen. Dit zullen we als positief beschouwen. Vooral de jeugd was sterk vertegenwoordigd. Onze voorzitter somde een aantal zaken op, waaraan het zou te wijten zijn dat we deze verkiezingen verloren hebben. Iedereen kan wel enkele redenen vinden maar misschien is het wel goed als ieder van ons eerst eens in eigen boezem kijkt. We kunnen enkel leren uit de fouten die in het verleden gemaakt zijn. De "ouderen" (onze voorzitter, secretaris, onze gemeenteraadsleden, ikzelf) onder ons zijn bereid een stap opzij te zetten zonder daarom de partij in de steek te laten. De taken van de voorzitter en de secretaris worden openlijk ter beschikking gesteld. Iedereen (met een Groen!kaart natuurlijk) mag zich hiervoor kandidaat stellen. Onze jongeren zijn alvast zeer enthousiast en strijdlustig. En dat beloofd voor de toekomst. Zij zijn tenslotte de pijlers voor het Groen!gedacht I (in hoeverre er nog een Groen!gedacht bestaat, want alle democratische partijen hebben ondertussen grote gedeelten van onze ideeën overgenomen en proberen ze ook waar te maken). Onder "leiding" (misschien niet de juiste woordkeuze) van Katrien zal er voor de eerste maal in Lier een Jong Groen! afdeling gesticht worden. Zij willen zich de eerstvolgende jaren laten zien en horen, kortom zich profileren op een ietsje agressievere leest als vroeger (en dat moet zeker kunnen). Ook onze Groen!dames zijn strijdvaardig. Zij willen zich nog meer en intensiever inzetten voor de aktiviteiten, die ze in het verleden met veel plezier hebben opgestart (werken met allochtone vrouwen, het vrouwencafé enz...). Hierover kwam voorheen weinig of niets in de media, toch wil ik hen persoonlijk bedanken voor de ongelooflijke inzet die zij hiervoor reeds geleverd hebben. De andere partijen zijn hiermee verwittigd, wij zullen hen met argusogen volgen (en vooral die partijen die beweren groener te zijn dan Groen!, waar ik sterk aan twijfel, het geeft ons stilaan meer en meer de indruk dat in Lier de postjes belangrijker zijn dan de inhoud). Ik wens iedereen in de nieuwe gemeenteraad veel succes en we zullen wel zien wie uiteindelijk wie bedriegt en wie niet. We will be watching you !!! Wat mezelf betreft ben ik er nog niet helemaal uit. Het enthousiasme van de jongeren heeft mijn ideeën wel lichtjes bijgestuurd maar er zijn nog wat twijfels. Tot een volgende "ei" en wie weet?
Blijkbaar laat de Lierse politiek mij niet meer los. Wat ik de laatste week aan telefoons en e-mails heb gekregen, het is onvoorstelbaar. Zij zijn zelfs voor 100% positief. Andere partijen die het erg vinden dat we er niet meer bijzijn, vind ik persoonlijk een beetje bij zijn haar getrokken. Wat ik de vorige maanden heb ondervonden, bewijst het tegendeel. Als men een mes in je rug kan steken, zal men het niet nalaten. Politiek is en blijft een vuil spelletje gericht op postjes en eigenbelang. Wanneer men dan onmiddellijk na de verkiezingen er voor uitkomt dat men een deal sluit, die voordien al min of meer geregeld was, dan stel ik me daar wel enkele vragen bij. Wie heeft nu wie bedrogen? De huidige burgemeester krijgt de volle lading omdat ze ook in Brussel aktief is, maar ... . Diegene die zich nu profileren zijn die beter. Of gaat een staatssecretaris haar job opgeven om burgemeester te worden. Natuurlijk niet, maar als het bij de volgende verkizing moest mislopen heeft ze een stok achter de hand. Of gaat iemand die in immobiliën doet zijn job opgeven om schepen van openbare werken te worden (of is dit geen belangenvermenging). Ik zou hier nog een heel epistel aan kunnen wijden, maar ik ga er (tijdelijk) over ophouden. Trouwens om een epistel te schrijven moet je een apostel zijn en dat gun ik mezelf ook niet. De appreciatie en de steunbetuigingen van de andere mensen raakt me wel. Als het nog even blijft verdergaan ken ik binnenkort alle mensen die op Groen! gestemd hebben (voor alle leedvermaak te voorkomen, het zijn er inderdaad maar 1100). Het enige dat ik hier kan op antwoorden, ik vind het spijtig dat deze stemmen voor 6 jaar de mist in gaan. Maar niet getreurd men heeft ons kopje onder gekregen, maar we zijn nog niet verdronken. Een nieuwe, jonge ploeg staat klaar om hun schouders onder een nieuw Groen!project te zetten. Zij hebben 6 jaar de tijd om zich te laten horen, zien, zich te profileren (op een positieve manier). En als het even kan zal ik zeker mijn steentje (hoe klein ook) bijdragen. Groen! Lier is lang niet dood.
Dit is het minste wat we kunnen besluiten. Dit is geen nederlaag, dit is een complete afgang, het slechtste scenario dat we hadden voorzien. Maar gedane zaken nemen geen keer. Groen! verdwijnt uit het Lierse stadsbeeld, het is de keuze van de kiezer. We kunnen nog uren discussiëren over wat is er fout gegaan? Hadden we moeten samengaan met Lier Leeft? Neen, want dan hadden we ook niets. Te weinig reclame? Teveel dan klagen de mensen, te weinig klagen ze ook. Geen stemmentrekker? Dan hadden we toch een BV moeten inhuren. De lijsttrekker is te weinig bekend? Dat is waarschijnlijk waar en hij heeft ook geen politieke ervaring. Hij is nog te Groen! achter zijn oren. Het is als in een teamsport, je wint als team of je verliest als team. Als lijsttrekker beschouw ik me dan als de coach van dit team en hij is mee verantwoordelijk voor de nederlaag. Ik heb me nog maar zelden in mijn leven zo (ik weet het eigenlijk niet goed uit te drukken) belabberd gevoeld als gisteren. Ik had het vroeger in mijn basketleven al moeilijk met een nederlaag. En ik die dacht dat die winning drang eruit was sinds mijn gezondheidstoestanden maar blijkbaar eens een winner altijd een winner. Maar een echte sportman is slechts groot in zijn nederlaag, maar deze doet wel extra pijn. Een ongelooflijk slechte nachtrust heb ik (mijn vrouwtje trouwens ook) achter de rug. Maar een nieuwe dag brengt nieuwe raad (of zoiets in die aard). Mijn strijd is gestreden, ik heb mijn nek uitgestoken en ben met mijn aangezicht tegen een betonnen, politieke muur gelopen. En ja, dat doet eventjes pijn, maar er zijn nog andere dingen die het leven waard zijn. Persoonlijk ben ik nog altijd van mening dat er verkozenen zijn, die minder voor Lier gedaan hebben dan ikzelf. En dat ze het de volgende 6 jaar maar eens bewijzen, dat zal ik ook doen. Dit is definitief mijn laatste politieke "ei" en sommigen zullen met leedvermaak over ons spreken maar ..., zoals een vriend het mij vertelde binnen enkele jaren zal het niet meer gaan om autovrije of niet autovrije markten, over allochtonen en autochtonen of wat dan ook maar over kunnen zwemmen of niet kunnen zwemmen (zie film van Al Gore). Aan de zwemmers veel succes en aan de anderen begin maar te oefenen.
Het einde van een "zeer korte" politieke carriere, die, daar blijf ik bij, een leerrijke ervaring inhield.
Tot slot : DANK AAN DE 1100 GROEN! KIEZERS EN VOORAL DANK AAN DIE TWEEHONDERD LIERENAARS DIE MIJ PERSOONLIJK HEBBEN GESTEUND.
Voor sommigen lijkt dit wel d-day. Het heeft iets oorlogszuchtig. Maar is het dat uiteindelijk niet, iedereen is wel uitermate vriendelijke tegen iedereen. Soms bedriegt de schijn, eigenlijk hoop ikzelf van niet, ik denk dat ik kan zeggen dat ik nog met iedereen door dezelfde deur naar buiten (of naar binnen) kan gaan. Alhoewel ... . Laat mij toe alle vrienden en kennissen te bedanken die zich ongelooflijk, soms tot in het chaotische, hebben ingezet om onze Groen!e campagne tot een goed einde te brengen. De mensen kunnen van ons niet klagen dat we ze met allerlei slogans, flyers en pamfletten hebben overvallen. En nu maar hopen ... . Voor mezelf, ook al is de uitslag minder goed, is deze campagne een verrijking in mijn 50-jarig (is dat geen antiek) bestaan. Alleen al het sociale aspect, ik heb ongelooflijk veel nieuwe mensen leren kennen, die ik anders nooit zou ontmoet hebben. Mensen spraken mij op straat aan alsof ze me al jaren kenden (mijn vrouw werd er gek van). Meestal was de kritiek positief, maar soms ook het omgekeerde, ik werd soms uitgescholden maar ook succes toegewenst. Ik heb verder leren kijken dan mijn neus lang is. Er zijn ongelooflijk veel problemen in ons stadje waar ik totaal geen weet van had (allochtonen, kansarmen, verenigingen die het moeilijk hebben enz...). Want wij zijn meestal met materiële problemen bezig, maar de menselijke problemen worden dikwijls aan de kant geschoven. Dit maakt mijn ambitie (zeer bescheidden) om er iets positief van te maken (als ik gekozen wordt natuurlijk) nog sterker. Door met allerlei problemen en toestanden geconfronteerd te worden is ook mijn algemene kennis verrijkt. Ik heb mezelf de laatste maanden geweldig geamuseerd (al zien politici alles veel te serieus). Het samenstellen van een lijst, het opmaken van een programma, het uitgenodigd worden voor ..., (al heb ik niet alles aangenomen en was ik soms behoorlijk zenuwachtig), het plakken, de confrontatie met ..., het was een geweldige ervaring. Iedereen wil je leren kennen, mensen, je komt in de kranten, je komt op TV, ineens ben je belangrijk. Ik vind mezelf helemaal niet belangrijk en volgens sommigen zelfs te bescheidden. Mag ik iedereen, van welke strekking dan ook, een ongelooflijke 8ste oktober toewensen. Het weer is al ok. En zoals ze in de theaterwereld zeggen om elkaar geluk toe te wensen, "break a leg". Dit was mijn allerlaatste "ei" voor de verkiezingen. Ik heb gezegd wat er gezegd moest worden (zijn dat geen woorden van de Kreuners???).
Verkiezingsdrukwerk, je wordt er weemoedig, depressief, overbelast en ga zo maar verder, van. Men slaat de slogans om je oren. We kunnen er alleen maar beter van worden. Minder belastingen, geen mens die dat nog pikt. Beloften die 6 jaar geleden gemaakt zijn en nu terug op de agenda verschijnen omdat men ze niet heeft waargemaakt. Maar meestal ontbreekt het aan degelijke, realistische voorstellen. Je ziet door het bos de bomen niet meer. Als men alle beloften op een hoopje gooit, dan gaat het hier goed wonen zijn. Maar duur ... . Het ambtenarencorps moet verdubbeld worden : een klachtenambtenaar, een centrummanager, een patrimoniumbeheerder, een wijktrekker, een taalambtenaar, een fietsambtenaar, een diversiteitsambtenaar en een stadsestheteet. Ik zou zeggen als het kind maar een naam heeft. Dit is nog niet alles, voor alle Lierenaars liggen er nog enkele cheques te wachten : sportcheque, kindercheque, pampercheques en participatiecheque, tel daar nog de wijkbudgetten en de "gratis" bus bij en er staan ons nog aardige dingen te wachten. Toch stel ik vast dat vele beloften, van alle verschillende partijen, Groen! incluis, partij-overschrijdend zijn. Tip : richt bij de komende verkiezingen een eigen partij op en wacht tot iedereen zijn programma's heeft kenbaar gemaakt. Haal daar de gezamenlijke standpunten uit en ga met die beloftes naar de kiezer : succes gegarandeerd. Maar ... waar het mij in dit ei eigenlijk om te doen is. Ik heb mezelf veroorloofd alle verkiezingsdrukwerk partij per partij te schikken en wat is mijn ontluisterende vaststelling : 1105g (1,1kg) folders heb ik tot op heden in de bus gekregen, tussen ons gezegd en gezwegen geeft dat (in de veronderstelling dat er in Lier 16 ooo woonentiteiten bestaan) bijna 18 oookg (18 ton) drukwerk. Gigantisch, om het dan nog niet over het kostenplaatje te hebben. De verdeling (van deze 1105g) is als volgt : VLD : 305g, CD&V/Nva : 220g, Lier Leeft : 160g, Lier en Ko en Lier MM : elk 140g, Vlaams Belang 115g en Groen! : 25g. Laat ons duidelijk zijn wie de meest milieubewuste partij is en ja natuurlijk heeft dit ook met budgetten te maken. Qua aantal folders en flyers : VLD : 18 (waarvan 9 partijgebonden en 9 individuele), Lier Leeft : 14 (6 en 8), Lier MM : 13 (allemaal individuele flyers, geen partijprogramma), CD&V/Nva : 13 (8 en 5), Vlaams Belang : 12 (4 en 8), Lier en Ko : 4 (allemaal partijgebonden) en Groen! : 2 (1 en 1). Dat maakt samen 76 folders (32 partijgebonden en 44 individuele), waarschijnlijk zal dit laatste getal hoger liggen, maar niet iedereen steekt een flyer in de bus bij gelijk wie. En dan willen we het hier nog niet hebben over de affiches en borden langs de wegen. Voor al dat misbruikte papier en voor al het houtwerk waar onze affiches opkleven, heeft men wel wat bomen moet uitdoen. Ik zou zeggen doe zo verder dan kunnen we in de toekomst toch de bomen door het bos zien.
De laatste rechte lijn is ingezet alhoewel ... . Ik heb de indruk dat onze lijn behoorlijk scheef aan het lopen is. Voor één keer doen we als partij beroep op de ervaring van de Post, maar ik denk dat dit bij een éénmalige vertoning zal blijven. Wij worden er voordurend op aangesproken, men belt mij er zelfs voor op, dat de mensen geen folder van Groen! in de bus gekregen hebben. Moeten wij misschien ook eens in de vuilbakken van de Post gaan controleren! De afspraak was dat zij enkel Lier moesten doen, Koningshooikt gingen we zelf bussen. Blijkt nu dat er in Hooikt folders zijn verspreid via de Post. Is dit moedwillig, is dit een misverstand of een slechte afspraak, wie zal het zeggen. Het laatste wat we wensen is iemand met de vingers wijzen, maar het geeft voer tot nadenken. Blijkt er in Lier een partij te zijn waar iemand met de naam Ronny Oosterwijck opstaat (de ongelovigen mogen de bewijzen bij mij thuis komen inkijken). Deze naam is totaal fictief, onbestaande in Lier. Uiteindelijk staat die naam ook niet op de verkiezingslijst van die partij, maar toch ... . Is dit om de mensen te misleiden of waarom doet men dit? Misschien kunnen de verantwoordelijken me na de verkiezingen een plausibele uitleg hierover geven. Gelukkig zijn er ook nog pluspunten. In de RTV-uitzending over Lier (maandag ll) is er iemand die zegt : "de partij waarvan ik het MINSTE folders krijg, hebben mijn stem". Ik hoop dat de man van zijn woord is en dan gaat zijn stem zonder twijfel naar Groen! Lier. Het gaf mij een raar gevoel mezelf op tv te zien, niet dat dit de eerste keer was, maar wel met een politieke boodschap. Meestal heeft het met sport te maken en klinkt de boodschap altijd positief, uiteindelijk heeft men een vrije keuze. Nu ligt er een duidelijke ondertoon in de boodschap, de kiezer heeft nog de vrije keuze, maar je probeert hem wel te overtuigen van je eigen gelijk. Niemand heeft het eigen gelijk in petto. Al zijn er wel die daar niet van te overtuigen zijn. Na morgen nog 5 dagen te gaan, maar ik slaap nog altijd goed,
Een verkiezingsdebat een noodzakelijk kwaad, een verplicht nummertje of een mogelijkheid tot verheerlijking van de partij-ideeën. Hoe langsom meer heb ik de indruk dat eigenlijk niemand een hoeragevoel uitstraalt als men aan het zoveelste debat moet deelnemen. Voor een politieke rookie als ik is het geen godsgeschenk, maar zelfs de doorwinterde, professioneel sprekende politici geven me de indruk dat het allemaal een verplicht nummertjes is. Eigenlijk zit niemand er op te wachten en toch gaat iedereen (of bijna iedereen) er naartoe. Die, bijna iedereen, daar bedoel ik mezelf mee. Voor mezelf had ik reeds uitgemaakt dat ik niet aan alle debatten zou deelnemen en andere mensen uit onze partij waren niet echt geneigd om het van me over te nemen (wat ik zo ook niet kwalijk neem). Het sportdebat in de "Vredeberg" ging me nog redelijk af (ondanks alle toestanden), het debat van "Ons Lier" was volgens iedere aanwezige een lauwe bedoening. Misschien geluk voor mij, ik heb mijn ding gedaan en that's it. Dan hadden de "ridders" van de Ronde Tafel mij uitgenodigd, maar tegelijkertijd was het sportraad. Iedereen die me kent weet dat de keuze dan snel gemaakt is, sport is mijn ding. Maar voor de organisatie leek dit nu juist het probleem, een sportraad te verkiezen boven hun debat. Waar haalde ik in godsnaam het lef vandaan? Het is nu niet omdat ik lijsttrekker ben van Groen! Lier (en dit met volle overtuiging en overgave), dat ik voor mezelf niet meer mag uitmaken wat ik doe en niet doe. Als een vreemd iemand voor mij gaat bepalen wat kan en niet kan, dan is het al ver gekomen. Einde discussie voor mij, het is zonder mij ook doorgegaan en hopelijk was het voor de aanwezigen interessant. Unizo en Voka hadden alle lijsttrekkers overstelpt met een boel vragen, waarop wij een antwoord dienden te formuleren. Als simpele werknemer, als niet bedrijfsleider moet ik vaststellen dat de vragenlijst er enkel opgericht was, hoe kunnen wij zoveel mogelijk uit de brand slepen (zoveel mogelijk centen, subsidies enz...), het "Mijn naam is Alexander, alles voor mij en niets voor een ander"-principe. Over belangrijke menselijke aspecten zoals diversiteit op de werkvloer, oplossen van het werkloosheidsprobleem (20% van de Lierenaars heeft inkomen van minder dan 800 euro in de maand, waarvan de helft al opgesoupeerd is aan huur), werd met geen woord gerept. Sommige aanwezigen hadden dan ook nog de perfekte arrogantie om met alles en nog wat te lachen, zelfs iemand waarvan het woord respect in hun slogan staat. Eigenlijk kwam het me allemaal de strot uit. Ik denk dat ze met mij ook gelachen hebben, maar ik heb een lange rug en een olifantenvel. Al deze debatten en discussies hebben mij en ons toch geen stem opgeleverd, alle toeschouwers die hier komen weten al lang op wie ze stemmen. Toch zijn enkele bedrijfsleiders me komen feliciteren met het feit dat we als enige partij iets meer vertelden over duurzaam ondernemen (groene energie : zonnepanelen en windmolens, alternatieve en duurzame materialen enz.). Onze stedelijke trots SK Lierse organiseert zijn eigen verkiezingsdebat. Ik, nee Groen!, zal ook daar schitteren door afwezigheid. Als enige partij waren wij destijds tegen de zovele duizenden euros die de stad veil had voor een voetbalploeg die verondersteld gerund te worden als een bedrijf. Moest ik morgen een bedrijf hebben, met uitstraling uiteraard, zou ik dan ook beroep mogen doen op hulp van onze gemeentevaderen? Wij wensen er verder geen woorden aan vuil te maken, met dit geld hadden andere en belangijkere dingen gedaan kunnen worden.
Het is mogelijk dat, dit ei, dat ik even kwijt wou, mij een paar stemmen gaat kosten. Wie weet? Maar geen nood als we als Groen! geen enkele zetel halen hebben ik en enkele vrienden besloten een nieuwe partij op te richten nl de LAP ( Lierse Anarchistische Partij). In mijn lijf en leden zit nog wel een beetje anarchisme (weggemoffeld van vroeger, veel vroeger). Je weet maar nooit dat dit het eerst artikel van de nieuwe partij is. Ik zou zeggen geeft er een LAP op.
Eindelijk nog eens tijd om mijn hand op de toetsen van mijn PC te leggen. Druk, druk, druk. De sportbeurs is achter de rug, met ongelooflijk veel succes trouwens, op vrijdag 1200 kinderen van alle Lierse scholen en zaterdag ongeveer een 700 a 800 bezoekers. Spijtig genoeg heeft de Lierse pers (op "Ons Lier na) niet veel uiting gegeven aan de waarde en de impact van dit evenement. Maar ja er zijn belangrijker zaken in het leven. Ik hoop, dat jullie lezers, me vergeven dat de volgende weken (zeker tot 8 oktober) zullen toegespitst worden op de verkiezingen, waar ik als lijsttrekker van Groen! Lier, met een realistische ambitie, een vat vol energie (met mijn beperkingen) en het nodige naïeve, idealisme naar toe stap. Ik moet toegeven dat een deel van mijn bestaan een andere wending heeft gekregen en spijtig genoeg is die niet altijd positief. Sommigen bekijken me en praten met me op een totaal andere manier dan ze vroeger deden. Ligt dit aan mij of aan die andere persoon? Aan die andere want ikzelf ben geen moer veranderd. Maar buiten enkele akkefietjes moet ik eerlijk toegeven, het is een leuke uitdaging. Tot op heden, amuseer ik mij geweldig, hopelijk blijft dat ook zo (dat moet ik afwachten). Mensen, die ik van haar nog pluim ken, spreken me spontaan aan. Het samenstellen van ons programma (www.groen-lier.be) was een rijkelijke vernieuwing. Het deelnemen aan verschillende activiteiten, het op straat komen om gezien te worden, het maakt allemaal deel uit van het "spelletje" (sommigen zullen dit niet graag hebben dat ik het een "spelletje" noem). Mijn broer (waarvoor dank) heeft voor mij een persoonlijke verkiezingsfolder ontworpen. Wie had ooit gedacht, dat mijn foto op de tafel van de meeste Lierse huisgezinnen (via de post en eigen insteek) zou terecht komen. Ik hoop dat niemand er een trauma aan overhoudt. Vorige week heb ik deelgenomen aan het officiële Lierse lijsttrekkersdebat. Alweer een nieuwe ervaring rijker. Het was geen alleszeggend debat, maar kan dat in de korte tjdspanne van enkele uren? Elke partij mocht achteraan in De Mol (ons cultureelcentrum) een verkiezingsstandje opzetten, waarvoor dank aan onze secretaris (Guy) en zijn zus (Hilde) die fantastisch werk hebben geleverd. Elke partij moest zorgen voor een leesbare tekst (gebaseerd op de teksten uit de organiserende stadkrant "Ons Lier") om voor te lezen door 12-jarige kinderen. De meeste partijen hebben zelfs letterlijk die teksten overgenomen, met alle gevolgen vandien, moeilijke, onleesbare woorden en voor 12-jarigen onbegrijpelijke zinnen. Onze tekst (zonder stoef zeker veruit de beste) was kinderlijk maar duidelijk (en rijmend). Hiermee win je natuurlijk geen verkiezingen, maar het geeft je wel een goed gevoel. Het eigenlijk debat is vrij rustig verlopen, dit was in mijn voordeel. Ik was behoorlijk zenuwachtig (vraag maar aan mijn vrouwtje), gelukkig ging mijn eerste vraag over sport en was ik al een beetje gerustgesteld. Ik denk dat ik op alle vragen een voor Groen! degelijk antwoord heb gegeven, zonder in politieke statements te vallen (veel woorden, weinig zeggen). Velen (ook van andere partijen) hebben mijn nadien komen feliciteren dat ik het goed gedaan had en sommigen dat ze niet in mijn plaats hadden willen zijn. Eigenlijk ben ik wel een beetje fier dat ik tussen de "crême de la crême" van de Lierse politiek (een parlementslid, de voorzitter van de provincieraad, een staatssecretaris en de voorzitster van het Vlaams parlement) mocht plaatsnemen. Na het debat werd ik nog aangenaam verrast doordat ik een prijs mocht in ontvangst nemen nl. de "Gouden Ugo". Uitgereikt door de stadskrant Ons Lier, enkel tijdens verkiezingsjaren als ik het goed begrepen heb, aan Lierenaars die een beetje in de kijker hebben gelopen. Ik ben uitermate fier op deze bekroning en dank aan de uitreikers. Hierbij ga ik het laten, het zal nu zo lang niet meer duren voor mijn volgende ei is uitgebroed.
De verkiezingswedstrijd is stilaan op volle toeren aan het komen. Het heeft iets intiem, nu ja, echte liefde komt er niet aan te pas, maar je komt iets meer te weten soms krijg je zelfs iets meer te zien. Het intieme gaat over in het sexuele. Sommigen hebben hun partner al gevonden, anderen doen het solo, misschien zijn er zelfs bij die ... . Het voorspel, voor sommige duurt dit iets langer dan voor anderen, is stilaan achter de rug. Alle benodigdheden liggen klaar om gebruikt te worden. Het eigenlijke sexuele ritueel komt traag maar zeker op gang. Het is nog een beetje zoeken naar de manier waarop. Hou ik het simpel, doe ik het iets gedurfder, neem ik mijn tijd of ..., doe ik het in één keer of .... Ervaring speelt uiteraard een grote rol. Als nieuweling is het wat moeilijker om de juiste weg te vinden en niemand zal je helpen. Je bent volledig op jezelf aangewezen, dit in tegenstelling tot andere ervaringen waar je meestal op wat hulp kan rekenen. Nee dit leer je zelf, zelfs tientallen boekjes of internetsides kunnen enkel maar een leidraad zijn tot. Voor sommigen zal het plezierig zijn, voor anderen een must, een verplicht nummertje. Dit alles moet uitmonden in "le moment suprême". 8 Oktober wordt één groot orgasme. Maar ... het resultaat kan wel verschillend zijn. Sommigen blijven verdwaasd en verweesd achter, houden misschien een trauma over. Anderen maken zich geen illusies en vonden het orgasme op zich al fijn en denken bij zichzelf op naar het volgende. Enkelen zullen een blijde geboorte meemaken die ze zes jaar lang kunnen koesteren. En dan begint de echte opvoeding en de resultaten zijn niet voorspelbaar. Niet iedereen heeft alles in de hand.
Voor iedereen waar dan ook een prettig orgasme op 8 oktober. Rony
It's all quiet at the western front zou men kunnen zeggen in onze stad. Maar niets lijkt minder waar, we komen nu zelfs in "Zonnen en garnalen" op VRT. Niemand minder dan onze eigenste Betty brengt Lier eindelijk nog eens positief (!!!) in het nieuws. Na alle marktbeslommeringen, chinese toestanden enz... is dit een herademing (of moet ik voor sommigen zeggen beademing). Lier moet wel degelijk een ongelooflijke aantrekkingskracht hebben op onze BV's. Er komen er meer en meer en mij niet gelaten, uiteindelijk heb ik het hier ook redelijk naar men zin, maar als ze zich met zijn allen ook nog met de lokale politiek gaan bemoeien, laat mij toe hier enkele vragen bij te stellen. Er is zelfs sprake van een nieuw programma op VRT : ""Het leven zoals het is ... de Lierse gemeenteraad". Met in de hoofdrollen : Piet Piraat, Betty, Roland Liboton enz... . Het zou er af en toe wel eens "heet" kunnen aan toe gaan. Lier op zichzelf is al bijna een TV-zender waard. En laat mij toe dat iedereen blij is om er aan mee te werken. Hier een greep uit een avondje Lierse TV : School tv : Chinees voor iedereen (die tegen een bal kan trappen) Kinder tv : Piet Piraat in dromenland (wil hij geen schepen van cultuur worden !!!) Nieuws : over te nemen van VRT (hebben we daar geen hulp achter de hand) Spelletjes en quizen : Wil de "echte "burgemeester" rechtstaan ( er zijn er die willen maar het niet zijn en er zijn er die het zijn en het niet willen) Hoofdprijs : 7 dagen Franse Alpen (waar heb ik dat nog gehoord) Sport : Leer cyclocrossen in 6 jaar (o.l.v. Roland) Muziek : DJ Wout on Tour in Lier (woont DJ Galaxie ook niet in Lier !!!) Serie : Het leven zoals het is ... de Lierse gemeenteraad (zie hierboven) Laatavond tv : Open en bloot (???) Er zijn zenders waar het aanbod minder gevarieerd is. Eigenlijk ben ik hartstikke jaloers want ik wil ook wel meespelen en op TV komen. Misschien kan iemand helpen om een geschikt programma te kiezen. Spijtig genoeg kan ik buiten mijn oprechte dank en het gebruik van mijn lachspieren geen geschenken aanbieden (is het geen sperperiode).
Geen getreur, het komt allemaal wel goed en op zijn pootjes terecht in onze stad. Een stad waar ik mijn leven lang van hou en zal blijven houden, waar momenteel veel te weinig gelachen word en teveel ontevreden mensen rondlopen. Laat ons daar met zijn allen iets aan doen, van welke kleur je ook bent en wie er de komende jaren de lakens (niet om tussen te duiken) zal uitdelen.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Reacties verkiezingen :
Veel succes! Goeie brief! Succes Ronny, Zeer duidelijk en ik zal zeker stemmen Er hangen affiches aan onze voorgevel en ik rij met uwe kop rond Amai Rony, je hebt jezelf daar eventjes "mooi" in beeld gebracht! Je hebt een eerlijk en krachtig programma en ik ken je voldoende om te weten dat jij je tanden ergens kan inzetten! Ik hoop dan ook dat je campagne vruchten afwerpt en dat je verkozen wordt! Groetjes en nog veel moed !!!
Ferm gedaan!
Succes he!!!
Ziet er goed je programma,punten waar ik mij ook wel in kan vinden. Ik wil je dan ook heel veel succes wensen op 7 juni!
De verkiezingsnederlaag is min of meer verteerd (door de één al wat beter als de ander). Maar iedereen stelde zich de vraag, wat nu? Om onszelf niet te laten vangen hebben we rustig de tijd genomen om te bezinnen. In de spanningen van de afgang (van 2 naar 0 zetels is een afgang) zouden er dingen gezegd kunnen worden waar men later spijt van zou krijgen.
