I am free, no matter what rules surround me. If I find them tolerable, I tolerate them; if I find them too obnoxious, I break them. I am free because I know that I alone am morally responsible for everything I do
Het wel en wee van een alleenstaande mama, werknemer en studente
10-07-2008
Niet op zoek
Wanneer ik rondneus om te kijken wat er zich zoal roert in blogland kom ik heel vaak liefde tegen: nieuwe liefde, oude liefde, liefdesverdriet, verliefd zijn, liefdeverklaringen, ...
Ondertussen ben ik alweer 6 jaar alleen én gelukkig. Tegen wie het horen wil verkondig ik dat ik zeker niet op zoek ben. Ik voel me goed in mijn vel (buiten die paar kilootjes teveel) en ik geniet van mijn welliswaar beperkte vrijheid, de kids remember. Al bij al ben ik baas over de afstandsbediening, ik was mijn rug zelf, zet vuilzakken buiten, eet wat ik wil, ga slapen en sta weer op wanneer ik daar zin in heb, spendeer mijn geld aan wat ik zelf leuk vind, ik voed de kinderen op vanuit mijn buikgevoel, ... Ik werk, studeer omdat ik dat graag doe. Ik ben een zelfstandige en zelfbewuste vrouw die gaat en staat waar ze wil. Kortom er is geen plaats noch tijd voor een man in mijn leven.
En toch ... toch vraag ik me soms af of en waar er nog lieve, interessante en boeiende mannen zijn? Een man die mijn vrijheid niet wil inperken, iemand die mijn vleugels niet wil kortwieken, iemand die houdt van avontuurlijke reizen maar evenzeer van een glaasje wijn of een sangria op een zwoele zomeravond in de tuin. Zou er ergens iemand rondlopen, het dekseltje dat mooi zou aansluiten? Laat het me weten wanneer je zo iemand kent
Ik "geniet" van mijn laatste vakantiedagen, thuis, achter de computer, in de zetel met Piero Ferrucci, zappend op tv, slapend onder een dekentje, onder de paraplu op soldenjacht, ... Ja, ik beken boring, Saai, met een grote letter. Mijn laatste reis dateert alweer van 2 jaar geleden. Geweldig, fantastisch, formidabel, ongelooflijk en daar de superlatieven van beschrijven de 4 weken Thailand. Geen luxe reis, wel basic. Ticketje gekocht voor mijn dochter (toen 11 jaar) en mezelf, rugzak ingepakt en weg waren we. En wees maar zeker dat er heel veel mensen waren die dat onverantwoord vonden, mama en dochter, alleen? zo ver weg? niets op voorhand vastliggen of geboek? Tsssss .... Maar dat is nu eenmaal mijn favoriete manier van reizen.
Neen, volgend jaar hebben ze me niet meer, tijdens mijn verlof ga ik niet meer achter de computer zitten, in de zetel liggen met "vak"literatuur, zappen op tv, slapen onder een dekentje, op soldenjacht onder de paraplu. Azië, here I come (nu ja volgend jaar dan toch)
Ik heb een hele hoop vrienden: Freud, Jung, Winnicot, Reich, Frankl, Rogers, Perls, Skinner, Ellis-Beck, Lowen, Gendlin, Watzlawick, Nagy, Wilber, .... Eén voor een onwaarschijnlijk interessante en wijze mensen.
Momenteel ben ik Rondleiding in de psychosynthese van Piero Ferrucci aan het lezen. Op een heldere en boeiende manier neemt Ferrucci me mee in het gedachtengoed van Roberto Assagioli.
Psychosynthese dus ... Psychosynthese is een transpersoonlijke, optimistische psychologie, ontwikkeld door de Italiaanse psychiater Roberto Assagioli. Het wordt ook wel de psychologie van het hart genoemd waarin, naast aandacht voor de problemen van de mens, juist ook de groeimogelijkheden worden aangesproken en waarbij de ontwikkeling van kwaliteiten belangrijk is. De kwaliteiten stromen vanuit een altijd aanwezige bron in ons, ook wanneer je je daar niet van bewust bent.
De psychosynthese gaat er van uit dat de mens zich middels verschillende rollen manifesteert in de maatschappij. (moeder, dochter, werknemer, zus, partner, student, ...) Maar ook rollen als de perfectioniste, de gevoelige, de angstige, de strenge, de harde werker, de optimist, ... Wanneer je je met een rol identificeert, reageer je vaak vanuit vaste patronen, zonder dat je je dat bewust bent en zonder dat je weet dat je keuzes kan maken. Je kan alleen dat veranderen wat je je bewust bent.
Psychosynthese is een psychologie die je stimuleert om je ware "zelf" (innerlijke wegwijzer) te ontdekken en die helpt je evenwicht te vinden; de weg van het midden
Ik kan mezelf echt verdiepen én verliezen in deze soort van literatuur. Pure snoeperij ! - Roberto Assagioli - Rondleiding in de psychosynthese. Model voor persoonlijke groei
- Roberto Assagioli - Psychosynthese. Een veelzijdige benadering van heel de mens.
- Roberto Assagioli - Over de wil, sturend mechanisme in de mens
I am free, no matter what rules surround me. If I find them tolerable, I tolerate them; if I find them too obnoxious, I break them. I am free because I know that I alone am morally responsible for everything I do
Het lijkt me fijn mijn blog te beginnen met de tekst die ik de laatste jaren altijd aan mijn mails toevoeg. Al vaak gedacht dat het stilaan tijd werd om hem te vervangen maar nee, voorlopig nog niet. Ik voel me nog steeds even sterk aangesproken door deze (wijze) woorden.
Van kindsbeen af ben ik gefascineerd door "de mens". De mens in omgang met zichzelf, zijn innerlijke wereld en de wereld rond hem. Wat drijft mensen te doen wat ze doen? Zelf ben ik "ervaringsdeskundige" in het zoeken naar mezelf. Mijn leven werd een paar keer totaal ondersteboven gehaald en in de processen die ik doorlopen heb was ik steeds op zoek naar wie ik werkelijk ben. De hoogtes en laagtes, het vallen en opstaan, de beleving daarvan en de ervaring erbij hebben me gemaakt tot wie ik nu ben.
Wie ik ben in een notedop? In de eerste plaats ben ik alleenstaande mama van twee tieners. Ik heb in juni mijn graduaat orthopedagogie gehaald. Die studies heb ik aanvankelijk aangevangen omdat de minimum voorwaarde om een therapeutische opleiding te mogen starten een bachelor in de menswetenschappen is. Maar de opleiding bracht me zoveel meer dan een diploma. Ik kreeg de kans om vaardigheden en attitudes te verwerven en er opende zich een wereld van reflectie, introspectie, zelfonderzoek en persoonlijke groei.
Maandag 14 juli kan ik dit diploma verzilveren. Dan start ik als sociotherapeut in een psychiatrische kliniek.
En ondertussen ben ik ook klaar voor een volgende stap. Ik ben toegelaten tot een therapeutische opleiding die ik 4 oktober begint.
Heel lang geleden, hield ik een dagboek bij in het grootste geheim mét daar bovenop een slot zodat niemand kon lezen wat ik allemaal neerpende. Tijden veranderen en als jonge 40tiger wil ik graag bijblijven.
En hier ben ik nu, net een blog aangemaakt, van plan om mezelf en mijn wereldje los te laten op de mensheid (of op hier en daar een verloren gelopen blog lezer)?
Waar in godsnaam begin ik? Er is al zoveel gebeurd in mijn leven en stukje bij beetje zal ik daar zeker over vertellen. Langs de andere kant heb ik nog zoveel dromen, wensen en verlangens voor de toekomst. Ook die dingen wil ik graag delen met wie er interesse in heeft.
En vandaag, vandaag heb ik vakantie, nog een paar dagen ... Hier in de Antwerpse Kempen regent het al een hele dag. De kids, een zoon van 14 en dochter van 12, verblijven tot morgen in Duitsland bij hun papa. En ik geniet van het gezelschap van Missy, een witte Devon Rex met 1 oogje, wiens lievelingsplaatsje bovenop de computer is (lekker warm). Kwispel een sierlijke Spynx is in niet te bespeuren, zij heeft zich waarschijnlijk neergevleid onder een of ander dekentje. Wipke, een super zachte en lieve witte Shih-tzu met zwarte vlekken ligt achter mij te slapen op haar troon. Dat zijn al mijn huisgenoten.
Ik hoef niet te weten hoe jij in je onderhoud voorziet Wat ik graag wil weten is waar jij voor gaat en of jij het aandurft Oog in oog te staan met de verlangens van je hart Het interesseert me niet hoe oud je bent maar wel of je het aandurft voor gek te staan Omwille van de liefde, omwille van je dromen, omwille van het avontuur dat leven heet Het maakt niet uit welke planeten jouw horoscoop beinvloeden Waar het mij om gaat is of je ooit tot de kern van je verdriet bent doorgedrongen En of de verradelijkheden en beproevingen van het leven je juist ontvankelijk hebben gemaakt Of dat deze je hebt doen terugdeinzen en afsluiten uit angst voor nog meer pijn Wat ik wil weten is of jij de pijn, die van mij of van jezelf, kunt laten zijn Zonder een vinger te verroeren, zonder het te verbergen, te laten verdwijnen of vast te houden
Ik wil weten of je vreugde kunt zijn, de mijne of de jouwe Of je durft te dansen vanuit je oerkracht, in totale extase Van top tot teen, zonder je in te houden door op je hoede te zijn Realistisch of rationeel te zijn, zonder je te laten afremmen Door herinnering aan beperking vanuit je menselijk bestaan
Het kan mij niet schelen of je verhaal waar is of niet Wat ik zou willen weten is of je anderen durft af te wijzen om trouw te zijn aan jezelf Of jij het aandurft voor verrader te worden uitgemaakt Om verschoont te blijven van verraad vanuit je ziel Geef me een bewijs van je trouw opdat ik zal weten dat je te vertrouwen bent Ben jij in staat schoonheid te zien, ook al is niet iedere dag even mooi En is het leven zelf voor jou de bron waaruit je levenskracht kunt putten Kun jij leven met fouten, zwakheden en kwetsbaarheid, die van jou en mij En toch aan de rand van een meer staan en luidkeels tegen het zilver van de maan roepen: YES !!!
Ik hoef niet te weten waar je woont, of hoeveel geld je hebt Wat ik graag wil weten is of je het op kunt brengen Om na een nacht vol wanhoop, tot in het diepst van je ziel gekwetst Op te staan, en datgene te doen wat er gedaan moet worden voor je kinderen Ik hoef niet te weten wie je bent of hoe je hier gekomen bent Wat ik wil weten is of je zonder terughoudendheid bereid bent met mij door het vuur te gaan
Het gaat niet om waar, wat en met wie je hebt gestudeerd Voor mij is het van groot belang, van jou te horen welke innerlijke kracht Jouw steun en toeverlaat is als al het andere om je heen is weggevallen Of je alleen kunt zijn met jezelf en of jij het werkelijk goed hebt met jezelf Wanneer het stil wordt, in eenzaamheid'
Wanneer ik rondneus om te kijken wat er zich zoal roert in blogland kom ik heel vaak liefde tegen: nieuwe liefde, oude liefde, liefdesverdriet, verliefd zijn, liefdeverklaringen, ...
Ik "geniet" van mijn laatste vakantiedagen, thuis, achter de computer, in de zetel met Piero Ferrucci, zappend op tv, slapend onder een dekentje, onder de paraplu op soldenjacht, ... 
Heel lang geleden, hield ik een dagboek bij in het grootste geheim mét daar bovenop een slot zodat niemand kon lezen wat ik allemaal neerpende. Tijden veranderen en als jonge 40tiger wil ik graag bijblijven.
