LAAT JULLIE HART VERSMELTEN MET HET MIJNE 4/3

Geliefde kinderen, waar is jullie hart? Jullie zijn Mijn geliefden en jullie Liefde was bedoeld om de Mijne te zijn. Jullie Liefde was bedoeld om te groeien en dicht bij de Mijne te zijn. Kinderen, jullie mogen niet je niet van Mij verwijderen. Alsjeblieft, geliefden, zoveel van Mijn Kinderen hebben Mij verlaten voor wat goedkoop en tijdelijk is. Mijn Hart breekt voor jullie, Mijn geliefden. Hoe moet Ik jullie roepen om het Licht van MIJN GROTE LIEFDE naar jullie te brengen?

Kinderen, het is essentieel dat jullie voortdurend bidden en leren om onderscheid te maken tussen Mij en de dingen die niet van Mij komen. Het is tijd om in te zien dat verstrooiingen een truc zijn om jullie van Mij verwijderd te houden. Al de dingen van deze wereld die jullie weghouden van gebed en van jullie aanbidding van de Christus Jezus, Mijn Zaligmakende en Prachtige Zoon, zijn doelbewust gedaan. Leer om doof te zijn voor het lawaai van deze Wereld en leer om te bidden met al je aandacht. Wees in vrede als jullie bidden tot Mij, en Ik zal tot je hart spreken.

Kinderen, zoveel keren heb Ik jullie opgeroepen, en Ik hoor enkel de stilte van de doven. Kinderen, jullie moeten dichter tot Mij komen. Mijn Naam is reeds aan het verdwijnen door de voortdurende kwaadsprekerij van Mijn Getrouwen. Bezwijk niet aan de struisvogelpolitiek dat zoekt om jullie het zwijgen op te leggen. Deel Mijn Liefde openlijk en moedig jullie Broeders aan om Mij te zoeken, om Mijn Liefde en Barmhartigheid.

09-03-2019 om 07:18 geschreven door claudia  

IK DORST NAAR JULLIE, NET ALS MIJN GELIEFDE ZOON, DE CHRISTUS DORSTTE OP ZIJN KRUIS 6/3

Wees stil, Mijn kinderen, en bid in volle toewijding tot Mij. Ik hunker naar jullie Liefde en kijk naar jullie met grote Liefde en affectie.

Lieve kinderen, kom naar Mij. Jullie tijd is eindig en de Eeuwigheid niet. Leer om je leven te beleven met jullie Hart volledig toevertrouwd aan Mij. Mijn Hart wenst dat al Mijn geliefden het Eeuwig Leven bij Mij doorbrengen, jullie Vader van Liefde. Wees niet bekommerd met wat werelds is. Mijn schatten zijn zoveel groter dan degenen die jullie verlangen in deze wereld. Twijfel niet dat Mijn Liefde voor jullie Mij geneigd is om nog grotere gaven op Mijn kinderen te storten. Weet met heel je Hart dat Mijn Wil voor jullie goed is en dat de schatten die Ik voor jullie voorbereid in de Hemel jullie Hart zal doen weerklinken van vreugde.

Geliefde kinderen, het Offer van Mijn Welbeminde Zoon, de Christus Jezus, moet vooraan in je geest, lichaam, hart en ziel geprent zijn. Elk deel van jou moet verliefd zijn op Mijn Welbeminde Zoon. Het is Zijn Groet Liefde voor jullie dat jullie verlost. Dit is een tijd van barmhartigheid, en Ik vraag Mijn Kinderen om die Barmhartigheid uit te breiden tot de broeders die je hebben pijn gedaan. Deze Wereld ontbreekt het aan vergevende harten, en deze pijn doorboort Mij diep. Wanneer jullie vol vergeving zijn, opent jullie hart zich voor vermeerderde Liefde en de vreugde van Mijn Genade geeft jullie de capaciteit om nog meer goedheid en goede werken te doen. Kinderen, neem deze genaden, want ze zijn een eenvoudig en klein teken van Mijn GROTE LIEFDE voor jullie.

Beeld jullie in dat als Mijn Genaden grote gaven zijn voor Mijn geliefde Kinderen, wat een grotere gaven en genaden jullie zullen hebben in het Koninkrijk van God. Vandaar dat Ik zeg, Kinderen, verlang of wens geen roem en rijkdom in dit leven. Voel geen teleurstelling of verworpenheid wanneer je deze dingen niet ontvangt waar je naar hunkert, want je zult zoveel meer van Mij ontvangen in de Zaligheid van het Eeuwig Leven. Er is geen schat op aarde dat aan de schatten kan tippen die Ik jullie geef. Waarom wenen over waardeloze dingen wanneer jullie met Grote Hoop en vreugde die dingen zouden moeten tegemoet te zien, de zegeningen die op jullie wachten?

Kinderen, vertrouw op Mijn Liefde voor jullie. Ik ben een tedere Vader die genegenheid toont en een God van Vrede en wijsheid. Vertrouw op Mijn Wil voor jullie. Wees niet koppig, Mijn kinderen, of heb geen angst om Mij jullie te laten leiden. Ik geef Mijn kinderen goede gaven en al wat Ik toelaat, als het nu een beproeving is of een vreugde is bedoeld om je dichter bij Mij te brengen. Daarom, verheug je in zowel je vreugden en beproevingen, want beiden zijn gaven.

Kinderen, het is vooral belangrijk om je te verheugen in je lijden. Laat je harten de Mijne zijn. Plaats ze in Mijn Liefdevolle Zorg en Ik geef je de kracht en het geduld om te verdragen waarmee jullie geconfronteerd worden. Het is beter om hier, in deze tijd op aarde te lijden, dan om gezuiverd te worden in de volgende, Mijn Kinderen. Daarom zeg Ik, klaag niet of voel je niet vergeten door je Heer God wanneer er moeilijkheden rijzen, maar kom naar je Liefdevolle Vader om hulp, herstel en kracht.

Bid, Mijn kinderen, en jullie zullen je hart ervaren, overstroomd door Vrede. Ik ben een God van Liefde en Barmhartigheid, en Mijn Liefde en blijvende Barmhartigheid, brengen jullie harten kalmte of een stilte dat jullie toelaat om Mijn Woorden van troost en Liefde te horen. Vertrouw op Mij, Mijn kinderen. Ik ben jullie Hemelse Vader, en net zoals een Vader waak Ik over jullie met grote vreugde en trots wanneer jullie gehoorzaam zijn en liefdevol.

Kinderen, Ik vraag om jullie gehoorzaamheid, vooral nu wanneer de wereld zich op een dwaalspoor bevindt. Het is belangrijk om Mijn Wetten na te volgen, omdat ze jullie behoeden tegen Eeuwige Verdoemenis. Ze zijn de weg naar vrede. Wanneer jullie niet gehoorzaam blijven, effenen jullie je eigen pad naar de verdoemenis.

Kinderen, hoewel Ik jullie ZOVEEL LIEFHEB, ben Ik geen opdringerige Vader en wacht Ik op jullie om jullie Hart in vrijheid naar Mij te brengen. Daarom is elke keuze voor jullie om te maken, of jullie je Liefdevolle Vader gehoorzamen of niet en bedwelmd geraken door wat tijdelijk is en vals. Mijn hele Hart verlangt naar elk van jullie. Ik wil niet een van Mijn kostbare zielen/kinderen verliezen aan verschrikkingen of duisternis of verdoemenis.

Kinderen, beantwoord de grote Liefde van jullie Vader. Ik dorst naar jullie, net zoals Mijn Welbeminden Zoon, de Christus Jezus dorstte op Zijn Kruis. Les de dorst van jullie Liefdevolle Vader met gebed en Liefdevolle attentie. Ik zal Mijn attente Kinderen met Grote Liefde omhelzen. Kinderen, vermijd zelfingenomenheid. Het is gemakkelijk voor Mijn Kinderen om aandacht te schenken aan wereldse bekommernissen. Als jullie eens al jullie geloof en vertrouwen in jullie Heer God zouden plaatsen, zouden jullie harten altijd in vrede zijn in het vertrouwen dat jullie Heilige en Liefdevolle Vader jullie beschermt en voorziet. Het is niet nodig om bekommerd te zijn. Dan fronzen jullie wenkbrauwen zich niet langer en jullie harten zijn dan vreugdevol ongeacht wat jullie doormaken. Jullie kennen dan geen zorgen meer dat jullie geest in duisternis overspoelen.

Kinderen, kom naar Mij. Ja, deze tijd van barmhartigheid eindigt, en teveel van Mijn geliefde kinderen moeten nog Mijn Liefde en Barmhartigheid zoeken. Dit verscheurt Mijn Hart, omdat die gave werd gegeven met GROTE LIEFDE. Dat het is afgewezen of genegeerd of niet geloofd door zoveel Kinderen stelt Mijn Heilig Hart teleur en doorboort Mij met pijn.

Kinderen, kom naar Mij. Kom naar Mij, en Ik omhels jullie zoals een verloren Kind dat vreugdevol werd gevonden. Breng verlichting en vreugde naar jullie Liefdevolle Vader. Breng vrede aan Mijn pijnlijk Hart en keer terug naar Degene die jullie beter liefheeft dat alles wat je ooit kunt weten.

Geliefden, bid. Jullie gebeden zijn balsem op de wonden van Christus’ Hart. Hij is Ik en Ik ben Hem en wanneer Hij lijdt, zo lijdt de Vader.

Ik ben een Liefdevolle en Rechtvaardige God. Mijn Goddelijkheid is een mysterie, omdat jullie zo heel klein zijn en zo geliefd in jullie kleinheid. Wees zoals kinderen in jullie vertrouwen op Mij. Wees Mijn geliefde en gehoorzame kinderen. Weet dat Ik altijd bij jullie ben, verlangend naar jullie oproep, jullie aandacht, en jullie liefde.

Vrede, Mijn Kinderen. Vrede.

09-03-2019 om 05:52 geschreven door claudia  

MIJN KINDEREN, HET PRINCIPE VAN WIJSHEID IS DE VREES VOOR GOD, DE VREES VOOR GOD, IS OM ZIJN VOORSCHRIFTEN TE VERVULLEN EN ZIJN WIL TE DOEN! 4/3/2019

BOODSCHAP VAN DE BARMHARTIGE JEZUS AAN ZIJN TROUWE GELOVIGE VOLK – BOODSCHAP AAN ENOCH

Mijn kinderen, mijn Vrede is met jullie en het Licht en de Wijsheid van mijn H. Geest vergezellen jullie altijd.

Mij dienen is de grootste schat die elke sterveling moet zoeken; leven, mijn Kinderen, is overgave en toewijding, liefde en dienstbaarheid, en in de eerste plaats gehoorzaamheid en vertrouwen in God. Het grootste geluk bestaat in geven en dienen, met liefde van je broeders. Geluk wordt niet gegeven door het materiële, geluk is geestelijk, het is de genade van God die enkel tot jou komt, wanneer je met Hem verenigd bent en Hem door je broeders dient. Geluk is liefde en dienstbaarheid; vrees God, vervul zijn voorschriften, bemin en dien je broeders en je zult de schat van wijsheid en geluk vinden.

Mijn kinderen, het principe van wijsheid is de vrees voor God; God te vrezen, is zijn voorschriften vervullen en zijn Wil doen. Het leven van de mens is een voortdurende zoektocht naar Wijsheid en Geluk. Velen denken dat deze genaden worden gegeven door geld en materiële dingen en heel hun leven is gewijd aan het bereiken van dit doel, zonder het te kunnen bereiken. Velen worden verrast door ouderdom en ziekte, terwijl ze op zoek zijn naar deze schat (wijsheid en geluk) en alles wat ze hebben verzameld is hun leven. Ze zien het (wijsheid en geluk) verdwijnen door een onverwachte ramp of een langdurige ziekte. Ik heb veel koningen onder de zon gezien, die verdrietig en verbitterd waren, hoewel ze heer en meester waren over vele rijkdommen. Ik heb ook de arme man gezien die nauwelijks te eten had (en een moeilijk leven had), maar hij was met God en vertrouwde op Hem. Hij deelde wat hij had met zijn broer en ondanks zijn armoede, heb ik hem gelukkig en glimlachend gezien.

Wat een contrast is er in het leven: er zijn er die alles hebben en verdrietig leven, ze genieten niet van wat ze hebben. En er zijn anderen die alles missen, maar zij vertrouwen op God en dienen Hem en zij zijn gelukkig. Geluk wordt niet gegeven door materiele rijkdom, geluk wordt niet gevonden in vrees voor God, in liefde en dienstbaarheid aan je broeders. Geluk is de Wil van God doen. Ik ben je geluk, Ik ben je schat, wie Mij ook vindt, zal de Vreugde van het Eeuwig Leven vinden. Jouw schat dat Ik ben, is in jou aanwezig. Om Mij te vinden, moet je liefhebben en dienen en bovenal, mijn geboden naleven en mijn Wil doen. Liefde, dienstbaarheid aan je broeders en vrees voor God, zijn de sleutels die de deur openen naar Geluk en Wijsheid.

Mijn kinderen, leven is dienstbaarheid, is overgave, zonder iets terug te verwachten. Wat je in deze wereld ontvangt voor je dienst, zal je loon zijn. Wat je doet voor je broeder die het meest behoeftig is, zonder iets terug te ontvangen. Dat zal de beste beloning zijn, omdat je in de eeuwigheid wordt beloond met de betaling van Eeuwig Leven. Omdat je het loon van God zal ontvangen, morgen, wanneer je de eeuwigheid bereikt. Ik diende iedereen met liefde, maar vooral de meest behoeftige. God zal in je deze wereld geluk en vreugde schenken, voor elke behoeftige en arme ziel die je bij bent (helpt).  Streef hiernaar mijn Kinderen, omdat je God liefhebt, dient en vreest, zodat je morgen je schat in eeuwigheid kunt ontvangen. Vergeet niet dat Ik in je aanwezig ben, zoek Mij, Ik ben oneindige Barmhartigheid, Ik ben Liefde, Ik ben je grootste schat.

Je schat, Jezus van Oneindige Barmhartigheid.

Maak mijn boodschappen bekend aan mijn kinderen, in alle uithoeken van de wereld.

09-03-2019 om 05:08 geschreven door claudia  

Boodschap van de Maagd van de Verzoening aan Mario d’Ignazio in de Gezegende Tuin van de wijk Santa Teresa, Brindisi 5/3/2019

De Maagd Maria is verschenen helemaal in het wit gekleed met twaalf glinsterende sterren om Haar hoofd. Zij werd vergezeld door engelen en de H. Jozef. Zij heeft gezegd:

"Vrede zij met jullie Mijn geliefden, Ik ben de Moeder van het Woord en Ik ben gekomen om jullie te zegenen met Mijn engelen en Mijn bruidegom de H. Jozef.

Lieve kinderen, aanbid de Goddelijke Wonden van Jezus en wees eenvoudig, nederig, liefdevol en wees geen ‘meester’, alleen Jezus is de Meester.

Mijn kinderen, Ik nodig jullie uit om boete te doen in deze heilige vastentijd.

Ik bemin jullie en zegen jullie, wees Mijn vreugdevolle apostelen."

BELANGRIJK: Tijdens de gebedswake op 4 maart was er een buitengewone verschijning van Jezus met de Heilige Eucharistie, Hij gaf Mario de Eucharistie, zichtbaar voor de aanwezigen. Op 5 maart werden de 20 mysteries gebeden van de Rozenkrans, afgewisseld met liederen. Tijdens het gebed kreeg Mario een visioen. Hij zag de Heilige Maagd de rozenkransen van alle aanwezigen zegenen, zag Haar door de menigte gaan en hen vervullen met Haar oneindige liefde.

Gebed tot Sint Jozef

Tot u, H. Jozef, nemen wij onze toevlucht in onze nood en, na de hulp van uw Allerheiligste Bruid te hebben ingeroepen, smeken wij met vertrouwen ook uw bescherming af.

Wij bidden U ootmoedig: zie goedgunstig neer op het erfdeel dat Jezus Christus door Zijn Bloed heeft verworven en help ons in onze noden door uw machtige bijstand.

Dat vragen wij omwille van de liefde, die u heeft verbonden met de onbevlekte Maagd en Moeder van God en omwille van de vaderlijke tederheid, waarmee gij het Kindje Jezus hebt omhelsd.

Zorgzame bewaarder van het H. Huisgezin, bescherm de uitverkoren kinderen van Jezus Christus.

Liefderijke vader, verwijder van ons alle besmetting van dwaling en zedenbederf.

Machtige beschermer, sta ons vanuit de Hemel genadig bij in de strijd tegen de machten van de duisternis.

En zoals gij weleer het Kindje Jezus uit het grootste levensgevaar hebt gered, zo verdedig nu ook de Heilige Kerk van God tegen vijandelijke aanslagen en alle tegenwerking.

Neem ieder van ons in uw blijvende bescherming, opdat wij naar uw voorbeeld en gesteund door uw hulp heilig leven, zalig sterven en het eeuwig geluk in de Hemel verkrijgen. Amen.

Noot : vergeet de verjaardag van de H. Jozef niet op 19/3. Hij is trouwens de patroonheilige van België, en de patroonheilige van het gezin.

In een kort gebedje :

Lieve H. Jozef. U was de voedstervader van Jezus. U hebt Hem opgevoed in Liefde samen met de H. Maagd tot de toekomstige Verlosser die ons allen heeft gered met Zijn kostbaar Bloed. We doen een beroep in onze nood op U, die deel uitmaakte van de H. Familie. Bescherm ons tegen het kwaad, bescherm ook de Kerk, het mystieke lichaam van Jezus en wij als lid ervan. Help ons in zuiverheid te leven, net zoals U. Help ons in ons stervensuur en leid ons naar onze eeuwige Thuis. Amen.

Onze H. Familie

Foto van EvitaWorks.com

09-03-2019 om 04:30 geschreven door claudia  

Vastentijd : tijd van beschouwing – deel 3

C. S. Lewis : Als ik in mij verlangens vind waar niets in deze wereld ze kan bevredigen, dan is de enige logische uitleg dat Ik voor een andere wereld werd gemaakt.

Corrie Ten Boom : Wees nooit bang een onbekende toekomst te vertrouwen aan een gekende God.

St Johannes Chrysostomos : Gebed is de plaats van toevlucht voor elke bekommernis, een fundament voor blijheid, een bron van voortdurend geluk, een bescherming tegen verdriet.

St Isaac de Syriër : Dat wat een vis uit het water tegenkomt, komt de mens tegen dat God uit de geest heeft gebannen.

St Kosmas van Aitolos : Het leven is een geestelijke oorlog. Als je niet vecht, verlies je.

St Johannes van Shanghai en San Francisco : Men kan niet al de verschillende manifestaties van de kracht van het Kruis opsommen, maar de onzichtbare en onophoudelijke goddelijke genade dat ervan uitstroomt, redt de wereld.

St Pater Pio : Het slagveld tussen God en satan is de menselijke ziel. Daar gebeurt de oorlog op elk moment van ons leven. De ziel moet vrije toegang geven aan de Heer en moet volledig versterkt worden door Hem met elk soort wapen. Zijn licht moet het verlichten om te kunnen vechten tegen de duisternis van dwaling. De ziel moet Jezus Christus in zich plaatsen, Zijn waarheid en Zijn gerechtigheid, het schild van geloof en het woord van God om zo’n machtige vijanden te verslaan. Om Jezus in onze ziel te plaatsen moeten we sterven aan onszelf.

St Isaac de Syriër : Gezegend is de mens die zijn zwakheden kent, omdat deze kennis tot hem komt door het fundament, de wortel en het begin van alle goedheid.

St Isaac de Syriër : Liefde weet niet hoe boos te zijn, of geprovoceerd, of klaar om iemand te verwijten. Het bewijs van liefde en kennis is een diepgaande nederigheid, die voortkomt uit een goed geweten in Jezus Christus, onze Heer.

Bekommernis is een gesprek dat je in jezelf hebt over dienen die je niet kunt veranderen. Gebed is een gesprek die je met God hebt over zaken die Hij kan veranderen.

St Poimen : Je kunt geen haat met haat verslaan. Daarom moet je degene die je kwaad doet, met goed vergelden.

St Johannes Climacus : God rust in de beminnelijke harten. Degene met een beminnelijk en medelijdend hart zal zonder vrees in Zijn gebied zitten en zal de Hemelse glorie beërven.

St Jeroom : Begin nu voor wat je hierna zult zijn.

St Johannes Climacus : Een Christen is een navolger van Christus in woord en gedachte, doen en laten, voor zover het menselijk mogelijk is, en hij gelooft zonder meer in de H. Drie-eenheid.

Paus Franciscus : Dat we net zoals de Barmhartige Samaritaan niet beschaamd zijn om de wonden van degenen die lijden aan te raken, maar proberen om ze te genezen met concrete daden van liefde.

St Innocent of Alaska : Sterven aan zichzelf betekent zijn slechte gewoonten opgeven, het hart ontdoen van alles wat ons aan de wereld bindt, geen slechte gedachten of hartstochten koesteren, niets te verlangen of doen uit eigenliefde, maar alles te doen uit liefde voor God.

St Nikolai Velimirovich : Want als God niet moe wordt om ons goede dingen te geven, hoe kunnen we dan moe worden om Hem te danken voor deze goede dingen?

St Theophanus de Kluizenaar : Alle moeilijkheden komen uit een geestelijk oogpunt dat te breed is. Het is beter om nederig je blik op je voeten te richten, en te zien waar je je voet zet. Dit is het beste pad.

St Paisios van de Athosberg : Wanneer we geduldig onze problemen dragen en ons tot God keren om hulp, bemerken we dat Hij ons de best mogelijke oplossing geeft.

Eerwaarde Seraphim Rose : Het is later dan je denkt! Haast je daarom, om het werk van God te doen.

St Thomas van Aquino : Verleen mij, O Heer mijn God, een geest om U te kennen, een hart om U te zoeken, wijsheid om U te vinden, een gedrag dat U bevalt, trouwe volharding in het wachten op U en hoop om U uiteindelijk te kunnen omhelzen. Amen.

St Johannes Climacus : Vuur en water kunnen niet gemengd worden, zo kan je ook geen oordeel over anderen mengen met het verlangen naar berouw.

Priester Gabriel Amorth : Iedereen spot met de katholieken, tot er een demon in je huis is.

St Johannes van Kronstadt : Het enige middel waarmee je de dag in perfecte heiligheid kunt doorbrengen is vurig gebed van zodra je ontwaakt.

Eerbiedwaardige Fulton Sheen : Een Katholiek kan even zwaar zondigen als ieder ander, maar een echte Katholiek ontkent nooit dat hij een zondaar is. Een Katholiek wil zijn zonden laten vergeven, niet excuseren of sublimeren.

St A. M. Claret : De liefde van Christus verheft ons, dringt aan te rennen, en te vliegen op de vleugels van heilige ijver… de mens die brandt van het vuur van goddelijke liefde is een zoon van het Onbevlekte Hart van Maria, en waar hij gaat, ontsteekt hij die vlam. Hij verlangt en werkt met al zijn kracht om alle mensen te ontsteken met het vuur van Gods liefde.

St Isaac de Syriër : Als een mens niet eerst beproefd wordt door de ervaring van het kwaad, heeft hij geen smaak naar het goede.

H. Moeder Teresa : Lijden is een teken dat je zo dicht bij Hem bent gekomen dat Hij je kan kussen.

St Isaac de Syriër : De hoogste vorm van gebed is in stilte verbazing hebben voor God.

Anima Christi – St Ignatius van Loyola

Ziel van Christus, heilig mij.

Lichaam van Christus, red mij.

Bloed van Christus, benevel mij.

Water uit Christus’ zijde, reinig mij.

Lijden van Christus, versterk mij.

O goede Jezus, luister naar mij.

In Uw wonden, verberg mij.

Van U verwijderd zijn, spaar mij.

Van alle kwaad, bescherm mij.

In het uur van mijn dood, roep mij

Dicht bij U zijn, leid mij.

Dat ik U samen met Uw Engelen en Heiligen,

voor eeuwig en altijd kan prijzen. Amen.

Heer Jezus Christus, Zoon van God, wees mij, zondaar, genadig.

St Augustinus van Hippo : Als je gelooft wat je wilt in het Evangelie en verwerpt wat je niet wilt, is het niet het Evangelie waarin je gelooft, maar jezelf.

C. S. Lewis : Ware nederigheid is niet minder denken van jezelf, het is minder aan jezelf denken.

St Thalassios de Libiër : “If you share secretly in the joy of someone you envy, you will be freed from your jealousy; and you will also be freed from your jealousy if you keep silent about the person you envy.”

St Theophanus de Kluizenaar : Weiger te luisteren naar de duivel wanneer hij fluistert: Geef me nu, en morgen kun je jezelf aan God geven. Nee! Breng alle uren van je leven door op een manier die God welgevallig is. Denk eraan dat je na dit huidige uur geen ander krijgt en dat je rekenschap moet geven van elke minuut van dit uur.

St Paisios van de Athosberg : Sommige mensen vertellen mij dat ze ontzet zijn omdat ze vele slechte dingen zien in de Kerk. Ik zeg hen dat als je een vlieg vraagt : Zijn er bloemen in dit gebied?, de vlieg zal zeggen : Ik weet niet van bloemen, maar een beetje verder is er in die hoop afval, alle afval die je maar kunt vinden. En de vlieg zal al de slechte dingen opsommen die ze heeft gezien.

Als je nu een bij vraagt : Heb je enige slechte dingen gezien in dit gebied? Dan zal de bij zeggen : Slechte dingen? Nee, ik heb er geen gezien. De plaats is hier vol van de meest geurige bloemen. En de bij zal al de bloemen van de tuin opsommen.

Zie, de vlieg weet enkel waar de slechte zaken zijn, terwijl de bij enkel de mooie irissen of hyacinten weet zijn.

Ik heb begrepen dat sommige mensen zoals de bij zijn en dat er sommigen zijn zoals de vlieg. Degenen die op de vlieg lijken zoeken om kwaad te vinden in elke omstandigheid en zijn ermee bezig: ze zien nergens goeds. Maar degenen die op de bij lijken zien enkel het goede in alles wat ze zien. De dwaas denkt dwaas en neemt alle kwaad op, terwijl de persoon die goede gedachten heeft, ongeacht wat hij ziet, ongeacht wat je hem vertelt, blijft positief en heeft goede gedachten.

St Xanthias : Een hond is beter dan ik, want hij geeft liefde en oordeelt niet.

St Johannes van Kronstadt : Wanneer je alleen bidt, en je geest is ontmoedigd, en je bent moe en door je eenzaamheid verdrukt, onthoud dan, dat de Drie-ene God, zoals altijd, naar je kijkt met ogen helderder dan de zon; en ook al de engelen, je engelbewaarder en al Gods Heiligen.

St Tikhon van Voronezh : We zien het water van een rivier ononderbroken stromen, en al wat erop drijft, afval of boomstammen, alles drijft voorbij. Christen! Zo gebeurt het ook met je leven… Ik was een kind, en die tijd is voorbij. Ik was een jongeling, en dat ging ook voorbij. Ik was een jonge man, en ook dat is verleden tijd. De sterke en volwassen man die ik was is er niet meer. Mijn haar is wit geworden, ik bezwijk onder mijn leeftijd, maar ook dat gaat voorbij. Ik nader het einde en zal de weg van al het vlees bewandelen. Ik werd geboren om te sterven. Ik sterf zodat ik zou kunnen leven. Denk aan mij, O Heer, in Uw Koninkrijk!

St Johannes van Kronstadt : Wanneer je een gebed bidt, is de H. Geest in elk woord, en zoals een Heilig Vuur doordringt Hij elk woord.

St Johannes van Kronstadt : Spaar jezelf niet, maar bid oprecht, zelfs al heb je de hele dag gezwoegd. Wees niet nalatig in heilig gebed, zeg het aan God tot het einde toe vanuit je hele hart, want het is een plicht dat je hebt voor God.

Houd van je naaste

Houd van je dakloze naaste

Houd van je moslim naaste

Houd van je zwarte naaste

Houd van je homoseksuele naaste

Houd van je blanke naaste

Houd van je joodse naaste

Houd van je christelijke naaste

Houd van je atheïstische naaste

Houd van je racistische naaste

Houd van je verslaafde naaste

C. S. Lewis : Verspil je tijd niet met te denken of je al dan niet je naaste ‘liefhebt’, handel alsof. Van zodra we dit doen, zullen we een van de grote geheimen ondervinden. Wanneer je je gedraagt alsof je iemand liefhebt, zal je hem beginnen liefhebben.

St Johannes van Kronstadt : Wanneer je op het punt staat te bidden tot OLVrouw, wees dan zeker vooraleer te bidden dat je niet van haar vertrekt zonder barmhartigheid te hebben ontvangen. Op die manier denken en vertrouwen hebben in haar is juist. Zij is de Al-barmhartige Moeder van God, het Woord, en haar genaden, die ontelbaar groot zijn, werden in alle eeuwen door alle Christelijke kerken bevestigd. Zij is inderdaad een afgrond van genaden en gunsten.

St Justin Popovich : In waarheid is er maar 1 vrijheid – de heilige vrijheid van Christus, waar Hij ons heeft bevrijd van de zonde, van het kwaad, van de duivel. Het verbindt ons met God. Alle andere vrijheden zijn schijn, vals, en het is in feite slavernij.

St Johannes van Kronstadt : Het is krankzinnig voor een Christen om jaloers te zijn. In Christus hebben we alle oneindig grote zegeningen ontvangen.

St Porphyios : Wanneer mensen leeg zijn en zonder Christus, komen duizend en een andere dingen en vullen hem: jaloersheid, haat, verveling, melancholie, wrok, een wereldse kijk, werelds plezier. Probeer je ziel te vullen met Christus zodat het niet leeg is.

St Johannes van Kronstadt : Waarom gaf de Heer mij het leven? Zodat ik met mijn hele hart mij tot God zou richten, voor mijn zuivering en correctie. Onthoud dit en corrigeer jezelf.

St Johannes van Kronstadt: Je ziet zeer duidelijk dat het extreem moeilijk is, en zonder Gods genade, je vurig gebed en onthouding, niet mogelijk dat je beter wordt. Je voelt in je innerlijk de actie van een massa hartstochten en begeerten… en toch blijf je in vaststeken, word je dikwijls door hen gebonden, terwijl de lang-lijdende Heer het verdraagt met jou, en wacht op je terugkeer en verzoening; en ondertussen toch al de gaven van Zijn barmhartigheid over je laat komen.

St Johannes van Kronstadt : Het is noodzakelijk dat je het hart verheft om te bidden, anders zal het verdorren. De attributen van het gebed moeten zijn: liefde voor God, oprechtheid en eenvoud.

St Johannes van Kronstadt : Vrees het kwaad zoals vuur. Laat je hart niet raken door het kwaad, zelfs niet als het juist of rechtvaardig lijkt. Ongeacht wat de omstandigheden zijn, laat het kwaad niet in je komen. Het kwaad is altijd het kwaad.

St Johannes van Kronstadt : De grootste gave van God, die we het meest nodig hebben en dat we zeer dikwijls van God ontvangen door onze gebeden is vrede of rust in het hart. Zoals de Heer het zegt: Kom naar Mij, jullie allen die vermoeid zijn en belast en Ik zal jullie rust geven. Daarom verkrijg deze rust, verheug je en beschouw jezelf als rijk en in het bezit van alle dingen.

St Johannes van Kronstadt : Vermijd in het gebed en in elk werk in je leven achterdocht, twijfel en duivelse inbeeldingen. Laat je geestelijk oog oprecht zijn, opdat het hele wezen van je gebed, van je werken en van je leven licht kan zijn.

St Johannes van Kronstadt : Mensen bidden meestal alsof er geen God bij hen is, of dat Hij niet luistert naar hun gebeden. Laten we Hem tenminste dezelfde mate van aandacht schenken zoals goede ouders betonen aan de verzoeken van hun kinderen, tenminste die voorzienige en aandachtige liefde die goede ouders voor hun kinderen hebben.

St Johannes van Kronstadt : Onthoud dat God, gedurende je gebeden, naar je kijkt om een ja-woord op de vraag die Hij in je binnenste stelt: Geloof je dat Ik dit kan doen? Waarop je antwoord uit het diepste van je hart moet zijn: Ja, Heer.

St Johannes van Kronstadt : Wat is het verschrikkelijkste voor de mens? Ja, de dood. Niemand onder ons kan zich inbeelden, zonder verschrikking, hoe hij zal moeten sterven en zijn laatste adem zal uitblazen. En hoe ouders verdrietig zijn wanneer hun geliefde kinderen sterven, wanneer ze ademloos voor hen liggen! Maar, broeders en zusters, vrees niet, en wees niet overmand door verdriet. Door Zijn dood heeft Jezus Christus, onze Redder, onze dood overwonnen, en door Zijn verrijzenis heeft Hij het fundament gelegd voor onze verrijzenis.

St Johannes van Kronstadt : Laat geen gelegenheid liggen om voor iemand te bidden, noch op zijn verzoek, noch op verzoek van zijn familie, vrienden of degenen die hem graag hebben. De Heer kijkt met plezier naar het gebed van onze liefde en ons gebed voor hen. Daarnaast is het gebed voor anderen zeer gunstig voor degene die bidt voor anderen: het zuivert het hart, versterkt het geloof en hoop in God en ontsteekt onze liefde voor God en onze naaste. Wanneer je bidt zeg dan : Heer, het is mogelijk voor U om dit of dat voor deze dienaar van U te doen, doe dit voor hem, want Uw naam is Barmhartige Liefde voor de Mens en de Almachtige.

Eerwaarde Seraphim Rose : Waarom leren mensen door pijn en lijden en niet door plezier en geluk? Zeer eenvoudig, omdat plezier en geluk tevredenheid geven met de dingen die gegeven worden in deze wereld. Terwijl pijn en lijden iemand doen zoeken naar een meer diepgaand geluk dat de beperkingen van deze wereld te boven gaat. Ik ben op dit moment in pijn, en ik aanroep Jezus’ Naam – niet noodzakelijk om de pijn te verlichten, maar dat Jezus, in Wie alleen we kunnen deze wereld overstijgen, bij mij zou zijn gedurende dit lijden, end at Zijn wil zou geschieden in mij. Maar in plezier aanroep ik Hem niet. Ik ben tevreden met wat ik heb, en ik denk dat ik niets meer nodig heb. En waarom valt een filosofie van plezier niet te verdedigen? – omdat plezier niet permanent is en onbetrouwbaar, en pijn is onvermijdelijk. In pijn en lijden spreekt Christus tot ons, en vandaar is God goed om ons de pijn en lijden te geven, ja, en ook het kwaad – want in al deze krijgen we een glimp van iets wat daarachter ligt, dat wat echt bestaat en wat ons hart het diepst naar verlangt.

St Pater Pio : Een van de spirituele zonen van Pater Pio vroeg hem: Vader, leer mij een korte weg om God te bereiken. Hij antwoordde : “De korte weg is de Maagd Maria.

09-03-2019 om 02:01 geschreven door claudia  

Internationale vrouwendag

Een dag waarop alle vrouwen in de bloemetjes mogen gezet worden. Vrouwen van alle ras, klasse, positie, arm, rijk, jong, oud, religie!!! Vrouwen zijn door God geschapen om de mannen te helpen en te steunen. Ze zorgen ervoor dat de mens geen uitstervend ras is. Ze zijn altijd, de dochter van. Ze kunnen ook de moeder zijn van, de vriendin zijn van, de vrouw zijn van. Vrouwen leven over de hele wereld, en houden de wereld mee in stand. Ze zijn van een ander kaliber dan de man en zien alles van hun kant. En mannen kunnen niet zonder hen.

Bovendien zijn ze in een relatie, gehuwd of ongehuwd, degenen die meestal zorgen voor de mannen, en zeker voor de kinderen. Het is zo ‘normaal’ dat een vrouw gaat werken, kookt, de was doet, strijkt, kuist, voor de kinderen zorgt, en zelfs voor de seks… Het is zo ‘normaal’ dat in de meeste gevallen de man van zijn werk komt en aan tafel kan schuiven, en daarna kan beginnen aan zijn hobby’s, binnen- of buitenshuis of zijn sociaal leven.

Als men een man ziet in een belangrijke functie, weet dan dat er een vrouw achter staat. Iedere man wordt op de een of andere manier van dichtbij geholpen door vrouwen in functies van huishoudhulp, verpleging en ziekenzorg, kuisvrouwen enz. En ook in functies van leraressen, secretaressen, dokters, advocaten, kassa-bedienden, apothekers, en ga zo maar verder, en niet te vergeten de huisvrouwen. Zelfs prostituees hebben hun functie.

Wat vooral heel spijtig is en zo vlug mogelijk moet veranderen is het opdringen van abortus bij de vrouwen, als ‘keuzemiddel’. De vrouwen gaan zo tegen Gods heilsplan in en denken dat zij degenen zijn die mogen beslissen over het leven van hun kinderen. Ze zien niet in dat ze regelrecht een misdaad tegen de mensheid begaan. Ze plegen moorden op toekomstige volwassenen, die op hun beurt geen bijdrage meer kunnen leveren aan het leven op aarde, laat staan de aarde tot een plaats te maken waar het goed is om leven.

Wie vandaag ook in de bloemetjes mag gezet worden is de H. Maagd Maria. Geen ‘seut’ maar een vrouw met een sterk karakter. Die ervoor gezorgd heeft dat Jezus Christus aan zijn reddingsactie om de mens te redden, KON BEGINNEN. Zonder Maria, kon Jezus niet op aarde geboren worden!!! Voor degenen die de rol van Maria zouden minimaliseren, denk er dan aan dat Zij de Topadvocate is die je nodig hebt voor Gods troon!!!!!

Daarom dit speciale gebed op deze dag:

Lieve God de Vader, de Zoon en de H. Geest,

Dank u om het scheppen van de vrouw. Ze is de ondersteuning van de schepping die U voor ogen heeft. Ze is er om de man bij te staan in al zijn ondernemingen, in heel zijn leven. Laat de mannen er altijd aan herinneren dat vrouwen niet vanzelfsprekend zijn, dat ze respect verdienen en eerbied. Laat de mannen de vrouwen behandelen zoals ze zelf willen behandeld worden.

Dank u voor de H. Maagd Maria, die gezegend is onder alle vrouwen. Zij is degene die God voor ogen had om Zijn Zoon Jezus op aarde te brengen. Zij staat boven alle mensen. Zij is degene die altijd zonder zonde is geweest en gebleven. Wij, als ellendige en zondige mensen, kunnen altijd bij haar terecht met onze zorgen, verdriet en noden, en we kunnen er altijd zeker van zijn dat zij onze smeekbeden aan U voorlegt. U verhoort ze in Uw tijd en als voor het welzijn zijn van onze ziel en ons eeuwig leven.

Dank u dat ik een vrouw ben. Amen.

Uit wikipedia : Internationale Vrouwendag staat elk jaar op 8 maart in het teken van strijdbaarheid en het gevoel van solidariteit van vrouwen overal ter wereld, meestal aan de hand van een specifiek thema. Internationale Vrouwendag is in de 20^ste eeuw ontstaan doordat vrouwen opkwamen voor hun rechten, onder andere op het gebied van arbeid en kiesrecht. In 1911 werd de Vrouwendag internationaal voor het eerst gevierd.

Op 8 maart 1908 vond in New York de eerste staking door vrouwen plaats. De staking was gericht tegen de slechte arbeidsom-standigheden in de textielindustrie en is beroemd geworden door onder meer de poëtisch verwoorde eis van de vrouwen: "brood en rozen".

De staking was het prille begin van de strijd voor de vrouweneman-cipatie en tegen de ongelijkheid. In 1910 deed de Duitse socialiste Clara Zetkin (1857-1933) tijdens de Internationale Vrouwenconfentie, een conferentie voor socialistische vrouwen, in Kopenhagen het voorstel om 8 maart uit te roepen tot Internationale Vrouwendag.

In 1917 brak op 8 maart opnieuw een staking uit vanwege de slechte arbeidsomstandigheden in de textielindustrie, nu in het Russische Sint-Petersburg, onder leiding van de revolutionaire Aleksandra Kollontaj. Mede als gevolg hiervan verkoos het Internationale Vrouwensecretariaat van de Communistische of Derde Internationale in 1921, 8 maart definitief tot datum van de Internationale Vrouwendag.

Gedurende de hele Koude Oorlog heeft deze viering in de landen van het NAVO-pact in een verdacht daglicht gestaan door haar van oorsprong socialistische grondslag. In veel kapitalistische landen werd de dag dan ook niet algemeen gevierd of zelfs maar erkend.

Sinds in de jaren zestig de 2^de feministische golf op gang kwam, wordt de Internationale Vrouwendag weer volop gevierd, meestal met demonstraties, bijeenkomsten en conferenties. Vrouwen uit alle landen, gezindten en politieke stromingen nemen deel. In 1978 werd de Internationale Vrouwendag door de Verenigde Naties erkend.

08-03-2019 om 20:05 geschreven door claudia  

Vastentijd : tijd van beschouwing – deel 2

Abba Zossima : Denk aan degene die je heeft belachelijk gemaakt, die je heeft verdriet aangedaan, die je heeft kwaad heeft berokkend, als aan je geneesheer, je dokter. Christus heeft hem gezonden om je te genezen: denk niet aan hem met woede.

St Theophanus de Kluizenaar : Niets komt zonder inspanning. Gods hulp staat altijd klaar en is altijd dichtbij, maar het wordt alleen gegeven aan degenen die zoeken en werken en enkel aan de zoekers die, nadat ze al hun kracht hebben beproefd het uitschreeuwen met hun hele hart: ‘Heer, help ons!’

Priester Seraphim Rose : Maak je niet teveel zorgen over hoe geestelijk arm je bent – God ziet het, maar van jou wordt verwacht te vertrouwen in God en tot Hem te bidden, zo goed je kunt, en nooit in wanhoop te vallen, en te vechten volgens je kracht. Als je ooit begint te denken dat je geestelijk goed bent, dan kun je er zeker van zijn dat het niet zo is! Echt geestelijk leven, zelfs op het laagste niveau, gaat altijd gepaard met lijden en moeilijkheden. Verheug je daarom in al je moeilijkheden en verdriet.

St Antonius de Grote : Als je het wil, kun je slaaf zijn van je hartstochten, en als je wil, kan je ervan gevrijwaard zijn en niet onderworpen zijn aan hun juk; want God heeft je geschapen met die kracht.

St Paisios van de Athosberg: De persoon die vertrouwt op de goddelijke gerechtigheid is noch ontzet wanneer hij onfair werd behandeld, noch zoekt hij gerechtigheid; integendeel, hij aanvaard de valse beschuldigingen als waren ze waar, en probeert de anderen niet te overtuigen dat hij slecht werd behandeld. In de plaats vraagt hij om vergeven te worden…

Het leven – St Moeder Teresa

Het Leven is een kans – haal er voordeel uit.

Het Leven is schoonheid – bewonder het.

Het Leven is een droom – realiseer het.

Het Leven is een uitdaging – ga erop in.

Het Leven is een plicht – voltooi het.

Het Leven is een spel – speel het.

Het Leven is een belofte – vervul het.

Het Leven is verdriet – overwin het.

Het Leven is een lied – zing het.

Het Leven is een strijd – aanvaard het.

Het Leven is een tragedie – confronteer ze.

Het Leven is een avontuur – durf ze aan.

Het Leven is geluk – maak het waar.

Het Leven is te kostbaar – vernietig het niet.

Het Leven is leven – vecht ervoor.

St Johannes Climacus : Vraag onder tranen, zoek met gehoorzaamheid, klop met geduld. Want degene die vraagt, ontvangt, en hij die zoekt, vindt, en aan degene die klopt, zal worden open gedaan.

St Paisios van de Athosberg: Leef eenvoudig en zonder teveel te denken, zoals een kind met zijn vader. Geloof zonder teveel na te denken, bewerkt mirakels. De rede hindert de genade van God en mirakels. Breng geduld in praktijk zonder te oordelen met de rede.

St Paisios van de Athosberg: Ik wens je vele jaren – maar niet zodat je te gelukkig zou zijn, omdat geluk in de wereld echt niet zo gezond is. Wanneer een mens te gelukkig is in deze wereld, vergeet hij God en vergeet hij de dood.

St Gabriel van Georgia : In de eindtijd zal een mens gered worden door liefde, nederigheid en goedheid.

De Oudere Thaddeus van Vitovrica : Men zou moeten prediken vanuit het hart, en niet vanuit de rede. Enkel wat vanuit het hart komt kan een ander hart raken. Men moet nooit iemand aanvallen of tegenkanting geven. Als degene die predikt de mensen moet vertellen om zich te af te keren van een bepaald kwaad, dan moet hij dit op een zachtmoedige manier doen en nederig met vreze voor God.

Bisschop Nikolai Velimirovich : Help mij, mijn God, om de wereld in mijzelf te veroveren.

St Paisios van de Athosberg: Vecht met al je krachten om het paradijs te verkrijgen. En luister niet naar degenen die zeggen dat iedereen zal gered worden. Dit is een valstrik van Satan zodat we niet zouden vechten.

St Porphyrios : Een persoon kan overal een heilige worden… op je werk, wat het ook moge zijn, je kunt een heilige worden door zachtmoedigheid, geduld en liefde. Maak elke dag een nieuw begin met nieuwe voornemens met enthousiasme en liefde, gebed en stilte.

St Paisios van de Athosberg: We moeten begrijpen dat de mens, in werkelijkheid niet sterft. De dood is gewoon een overgang van het ene leven naar het andere.

St Silouan de Athoniet : Wanneer God wil barmhartigheid tonen met iemand, inspireert Hij iemand ander om te bidden voor hem, en Hij helpt in dit gebed.

St Paisios van de Athosberg: Wanneer zuiverheid en eenvoud in de mens komt, samen met vurig geloof en toewijding, dan neemt de H. Drie-eenheid zijn verblijf in ons. Met deze goddelijke verlichting kan iemand gemakkelijk de sleutels vinden tot goddelijke betekenissen, om de Geest van God te interpreteren op een zeer gemakkelijke en natuurlijke manier, zonder een intellectuele hoofdpijn te veroorzaken.

St Justinus Popovich : Als je lijdt omwille van je geloof in Christus, dan zullen de levens van de Heiligen je troosten en je dapper maken. Ze zullen je vleugels geven, en je kwellingen zullen veranderen in vreugde.

Metropoliet Paul Yazigy : Christenen hebben het grootste keizerrijk in de geschiedenis van de mensheid verslagen zonder wapens. Ze droegen liefde, ze droegen goedheid, en ze droegen het woord. Dat is het moeilijke pad. Het gemakkelijke pad zou vermoorden zijn. Het moeilijke pad is zich te veranderen en je moraal versterken zodat je anderen kunt veranderen.

St Silouan de Athoniet: Wees niet vertwijfeld als je de liefde van God niet voelt in jezelf, maar denk aan de Heer, dat Hij barmhartig is en zorg dat je niet in zonde valt, en de genade van God zal je leren.

St Nektarios van Aegina : Gebed verenigt iemand met God, het is een goddelijke conversatie en geestelijke vereniging met het Wezen dat het mooist en allerhoogste is. Gebed is het vergeten van aardse zaken, een opstijgen naar de Hemel. Door gebed vliegen we naar God.

St Igantius Brianchanimou : Troost, vreugde en andere geestelijke gaven zijn gevolgen van verzoening. Om ze te zoeken voordat je je verzoent hemt is een onderneming die vol onbezonnenheid is.

St Ambrosius van Optina : Als je ondervindt dat er geen liefde in je is, maar je wil liefde ondervinden, doe dan daden van liefde, zelfs als je ze in het begin zonder liefde doet. De Heer zal je verlangen en streven zien en zal liefde in je hart plaatsen.

St Maximus de Belijder : In al onze daden kijkt God naar de intentie, of we het doen voor Hem, of voor een andere intentie.

Loflied van de twee naturen van Jezus

Twee naturen verbonden de Heer, dat Hij ze niet meer scheidt.

De menselijke en goddelijke natuur, dat Hij ze niet meer scheidt.

God en Mens – Een Persoon in beide onverminderd.

De Godmens en Redder, dat wat gescheiden is Hij verenigt. Hij bevat de eeuwige mysteries. Hij is de Stichter van het koninkrijk van de Heiligen.

God kwam dichter tot de mens. De tijd werd opgeheven, de eeuwigheid daalde neer. Van de H. Drie-eenheid is Christus de trompet. Van de twee naturen is Christus het mysterie: de ware God werd mens.

Hij bleef boven en daalde neer. Hij viel of struikelde niet, maar in het vlees heeft hij zich gehuld. Dat is heilig en zuivere liefde.

St Johannes van Kronstadt : Naar mijn lichaam ben ik hoogstens as en aarde, terwijl mijn ziel alleen in God leeft en daar zijn rust vindt. Hij is zowel de helderheid van mijn gedachten en de kracht van mijn hart; zelf ben ik niets.

St Johannes Chrysostomos : God houdt meer van ons dan een vader, moeder, vriend of iemand anders ons zou kunnen liefhebben, en zelfs meer dan we onszelf kunnen liefhebben.

Op de achtste dag na de Verrijzenis verscheen de Heer aan de apostel Tomas en toonde hem Zijn wonden. “Mijn Heer en mijn God” riep de apostel.

Abba Agathon : Ik denk dat er geen grotere labeur is dan dat van gebed tot God. Gebed is oorlog voeren tot de laatste adem.

St Nicodemus van de H. Berg: Gods verlangen om je te redden is onvergelijkbaar groter dan dat van je vijand om je te vernietigen.

St Antonius de Grote : Ik vrees God niet langer, maar ik houd van Hem, want perfecte liefde verdrijft angst.

St Nektarios van Aegina : Degene die waakt over de woorden die hij gaat zeggen, waakt ook over de daden die hij zal doen.

St Nikolai Velimirovich : Wie het leven verlangt, moet zich voeden met leven.

St Paisios van de Athosberg : Als jongeren de smaak van Gods genade zouden kennen, al is het maar 1 keer, zou er een kraan nodig zijn om ze uit Zijn kerk te krijgen.

St Markus de Asceet : Denk of doe niets zonder een doel naar God gericht. Want je levenstocht afleggen zonder richting is een verloren moeite.

St Thalassios de Libier : De persoon die vooruitgang boekt in het geestelijk leven bestudeert 3 zaken: de geboden, de geloofsleer en geloof in de H. Drie-eenheid.

St Maximus de Belijder : Degene die zich bezig houdt met de zonden van anderen, of zijn broeder oordeelt wegens achterdocht, is nog niet begonnen met berouw te tonen of zichzelf te onderzoeken op eigen zonden.

St Paisios van de Athosberg: Vraag je hulp aan Jezus Christus of ben je alleen de strijd aangegaan? Heb je Jezus verteld over je zwakheid? Je vernedert je niet, je vraagt Jezus niet om hulp en dan zeg je: ‘Ik ondervind moeilijkheden in mijn strijd.’ Wanneer men nederig is en om hulp vraagt aan Jezus, helpt Hij. Dikwijls doet een mens egoïstische inspanningen en daarom krijgt hij geen hulp.

Paus Pius XII : We behoren tot de Strijdende Kerk en ze is strijdend omdat op aarde de machten van de duisternis zonder ophouden haar vernietiging proberen te bewerken.

St Johannes Chrysostomos : Strek je handen uit, niet naar de Hemel, maar naar de armen; want als je je handen uitstrekt naar de armen, heb je de drempel van de Hemel bereikt, maar als je je handen uitstrekt in gebed zonder te delen met de armen, is het nutteloos.

St Gregorius van Nyssa : De armen zijn het altaar waarop je je offer aanbiedt.

St Johannes Chrysostomos : De rijken bestaan omwille van de armen; de armen bestaan voor de redding van de rijken.

St Basilius de Grote : Zeg niet: dit gebeurde toevallig, of zomaar. In al wat er bestaat is er niets ongeordend, niets onbeslist, niets zonder doel, niets door toeval. Hoeveel haren zijn er op je hoofd? God zal niet 1 ervan vergeten. Zie je nu dat niets, zelfs niet het kleinste, aan Gods blik ontsnapt?

St Silouan de Athoniet : De Heer heeft de H. Geest gegeven op aarde en in wie Hij woont, voelt het paradijs in zich. Je zou je kunnen afvragen: waarom is dit niet met mij gebeurt? Omdat je jezelf niet hebt overgegeven aan Gods wil, maar dat je leeft volgens je eigen wil.

St Johannes Chrysostomos: Vrees geen conflict, vlucht niet. Waar er geen strijd is, is er geen deugd. Waar liefde en geloof niet op de proef worden gesteld, is het niet mogelijk om zeker te zijn of ze werkelijk aanwezig zijn. Ze worden op de proef gesteld en geopenbaard in tegenstand, in moeilijkheden, en ernstige omstandigheden.

Paus Johannes Paulus II : Het is beter te wenen dan om boos te zijn, omdat boosheid anderen kwetst terwijl tranen stil door de ziel vloeien en het hart reinigen.

St Johannes Chrysostomos: Zeg niet: ‘Ik word gehaat en daarom bemin ik niet’. Want daarom moet je nog het meest beminnen.

St Teresa van Avila : Als je enkel ‘redelijke’ kruisen wilt dragen, dan is perfectie niet voor jou.

St Cyprianus : Aan degene die nog steeds op aarde leeft is er geen berouw dat te laat is.

St Isaac de Syriër : Als je iets geeft aan iemand in nood laat de blijheid op je gezicht je gave vooraf gaan, en troost zijn verdriet met lieve woorden. Wanneer je dit doet, zal door je gave de blijheid van zijn geest de noden van zijn lichaam overstijgen.

St Johannes Chrysostomos: Let op. Na de zonde komt de schaamte; moed volgt op berouw. Heb je opgelet naar wat ik heb gezegd? Satan draait de volgorde om: hij geeft moed om te zondigen en schaamte om zich te bekeren.

St Maximus de Belijder : Net als de gedachte aan vuur het lichaam niet verwarmt, zo bewerkstelligt het geloof zonder liefde ook niet het licht van geestelijke kennis in de ziel.

Kardinaal Raymond Burke: Er is geen grotere kracht tegen het kwaad in de wereld dan de liefde van een man en vrouw in het huwelijk.

St Johannes Chrysostomos: We bidden niet om God raad te geven of bevelen maar om dicht bij Hem te zijn, om intiem met Hem te zijn, door voortdurend te smeken, om ons te vernederen, om herinnerd te worden aan onze zonden.

U komt de lof toe. U het gezang, U alle glorie, o Vader, o Zoon, o Heilige Geest in alle eeuwen der eeuwen.

St Johannes Chrysostomos: De enige persoon die vrij is, is degene die leeft voor Christus.

Dietrich Bonhoeffer : Een Christen zijn is minder proberen zonde te vermijden dan over moedig en actief Gods wil doen.

St Johannes Chrysostomos: Liefde is het paspoort waarmee de mens langs alle hemelse poorten passeert, zonder hindernis.

St Porphyrios : Wat de kinderen redt en hen goed doet is het leven van de ouders in het gezin. De ouders moeten zich toewijden aan de liefde van God. Ze moeten heiligen worden in hun relatie met hun kinderen door hun mildheid, geduld en liefde.

Paus Benedictus XVI : De grootheid van Maria bestaat in het feit dat zij God wil hoog verheffen, niet zichzelf.

St Johannes Chrysostomos : God is overal. Jij bent degene die beslist of je dicht bij Hem bent of niet.

St Johannes Chrysostomos : Wanneer je moe bent van te bidden en niet ontvangt, denk dan eens hoe dikwijls je een arme mens hoorde roepen, en niet naar hem hebt geluisterd.

St Teresa van Avila : Het kleinste dat uit liefde voor God is gedaan, is onschatbaar.

St Johannes Chrysostomos : Hetzelfde vuur dat goud zuivert, verteert hout; daarom verkrijgen rechtvaardigen in het vuur van beproeving nieuwe schoonheid en perfectie, terwijl de goddelozen worden gereduceerd tot as, zoals droog hout.

St Theresia van Lisieux : Jezus, help me mijn leven eenvoudig maken door te leren wat U van mij wilt en om die persoon te worden.

10 manieren om lief te hebben

1 Beloof zonder te vergeten – spreuken 13:12

2 Antwoord zonder te redetwisten – spreuken 17:1

3 Luister zonder onderbreken – spreuken 18

4 Geef zonder te weerhouden – spreuken 21:26

5 Vertrouw zonder wankelen – 1 Kor 13:7

6 Deel zonder veinzerij – Ef 4:15

7 Geniet zonder te klagen – Fil 2:14

8 Bid zonder ophouden – Kol 1:9

9 Vergeef zonder straffen – Kol 3:13

10 Spreek zonder te beschuldigen Jak 1:19

St Johannes Chrysostomos : Door het kruis kennen we de ernst van zonde en de grootheid van Gods liefde voor ons.

De Oudere Epiphanios van Athene : Spreek meer tot God over je kinderen, dan aan je kinderen over God.

St Louis de Montfort : Als je de rozenkrans trouw bidt tot de dood, verzeker ik je dat in plaats van de ernst van je zonden, je een nooit verflauwende kroon van glorie zult ontvangen.

St Augustinus van Hippo : Verliefd worden op God is de grootste romance, Hem zoeken het grootste avontuur, en Hem vinden de grootste menselijke prestatie.

Moeder Gavrilia : Geen kennis die je leert, maar kennis die je door lijden krijgt. Dat is de Orthodoxe spiritualiteit.

St Nikolai Velimirovich : Bezwijk nooit voor de dwaze gedachte dat God je in de steek heeft gelaten. God weet exact hoeveel iemand kan verdragen en in die mate weegt Hij het lijden en pijn van iedereen.

St Efraim de Syriër : Hoewel ik zeer zondig ben en onwaardig, klop ik zonder ophouden op Uw deur.

Schots gezegde : Oordeel niet op zicht, een rijk hart kan onder een arme jas zitten.

St Johannes Chrysostomos : God heeft zich zonder voorbehoud volledig gegeven: als Hij je alles gegeven heeft en niet weerhouden heeft, blijft er niets meer over om je te geven, zoals Hij inderdaad heeft gedaan in Zijn Lijden en in de H. Eucharistie. Dat wil zeggen dat je ook jezelf zonder voorbehoud totaal aan Hem moet geven.

St Pater Pio : We moeten het Vagevuur legen, met onze gebeden.

St Paisios van de Athosberg : Wanneer je kinderen nog klein zijn, moet je hen helpen begrijpen wat goed is. Dat is de diepste betekenis van het leven.

Paus Franciscus : Een Christen zonder de Madonna is een wees.

St Johannes Chrysostomos : Geluk kan enkel bereikt worden door te kijken in het innerlijke en door de leren genieten van wat het leven biedt en dit betekent hebzucht veranderen in dankbaarheid.

St Ignatius van Antiochië : Houd je ver van het giftig onkruid dat groeit waar Jezus Christus niet heeft bewerkt, want ze zijn geen beplantingen van de Vader.

St Paisios van de Athosberg : Het kwaad komt in kleine stappen, als het helemaal ineen zou komen, zouden we niet bedrogen worden

St Lukas van Simferopol : Drink zo dikwijls mogelijk wijwater. Het is het beste en meest effectieve medicijn. Ik zeg dit niet als bisschop, maar als dokter vanuit mijn ervaring in geneeskunde.

St Johannes van Kronstadt : Verwar nooit de mens die geschapen is naar Gods beeld met het kwaad dat in hem is: omdat het kwaad maar een mislukking is, een ziekte, een duivelse droom. Maar de essentie van de persoon is het beeld van God, en dit blijft in hem ondanks alle misvorming.

St Johannes Chrysostomos : Als we ons in de aanwezigheid van God bevinden zullen we noch hetgeen zeggen, noch hetgeen doen wat slecht is, omdat we dan overtuigd zijn dat God getuige is van al onze gedachten, woorden en daden.

Dietrich Bonhoeffer : Als je de verkeerde trein bent opgestapt, heeft het geen zin om door de gang te lopen in de tegengestelde richting.

St Caesarius van Arles : De ergste zonde is niet erkennen dat je zondig bent.

St Basilius de Grote : Het is niet hij die goed begint die perfect is. Het is hij die goed eindigt die goedgekeurd is in Gods ogen.

St Johannes Chrysostomos : Spreek alleen wanneer het nuttiger is om te spreken dan om te zwijgen.

07-03-2019 om 23:53 geschreven door claudia  

Vastentijd : tijd van beschouwing – deel 1

Zo spreekt de Heer – lied in de vastentijd

Zo spreekt de Heer die ons geschapen heeft: ‘Wat durft dat volk Mij nog te vragen. Dat volk dat vast, maar toch in tweedracht leeft, wat durft dat volk Mij nog te vragen. Die in zak en as gezegen, twistend mijn gebod vergeten? Denkt gij dat Ik om dat vasten geef?

Mijn volk, wat durft gij Mij te vragen!’

Zo spreekt de God die alles weet en ziet: ‘Ik durf uw vasten niet te vertrouwen. Als gij de zwervers niet uw woning biedt, durf Ik uw vasten niet vertrouwen.

Schenk uw brood aan de geboeiden, schenk uw troost aan de vermoeiden. Anders hoor Ik naar uw smeken niet en durf uw vasten niet vertrouwen.’

En Jezus sprak: ‘Bemin uw vijand ook’. Heer God, wij staan voor U verlegen.

‘Vergeef het kwaad, zo doet mijn Vader ook’. Heer God, wij staan voor U verlegen.

‘Want gij zijt ook zelf geschonden door een menigte van zonden, en mijn Vader, Hij vergeeft u ook’. Heer God, wij staan voor U verlegen.

En Jezus zegt: ‘Mensen, verdraag elkaar’ en Jezus’ woord zal ons bevrijden. ‘Vergeet uzelf en dien elkander maar’, en Jezus’ woord zal ons bevrijden. ‘Aan elkander prijs gegeven vindt gij honderdvoudig leven’. Jezus zegt: ‘Mensen, bemin elkaar’. En Jezus’ woord zal ons bevrijden. 

Citaten 

St Markus de asceet : Moeilijkheden herinneren de wijze mens aan God, maar verpletteren degene die Hem vergeet. 

St Johannes Chrysostomus : Laat niemand rouwen omdat hij steeds opnieuw valt, want vergeving is verrezen uit het graf. 

St Serafim van Sarov : Verwerf de geest van vrede en duizenden rond je zullen gered worden. 

St Basilius de Grote : Het is gemakkelijker om de hele zee te meten met een klein kopje dan de onuitsprekelijke grootheid van God te bevatten met de menselijke geest.

St Paisios van de Athos-berg : God heeft in Zijn goedheid de dingen perfect gearrangeerd, zodat we met onze gaven elkaar kunnen helpen en met onze fouten, we kunnen vernederd worden door elkaar. Want elke persoon heeft gaven, maar ieder heeft ook fouten waar strijd moet gevoerd worden om ze te overwinnen. 

St Johannes van Kronstadt : Als je alleen bidt wanneer je er praktisch toe bent gedwongen, zal je volledig ophouden met bidden; dit is wat het vlees verlangt. Je zult niet in staat zijn om je redding te bewerken zonder jezelf ertoe te dwingen. 

Vasten volgens St Johannes Chrysostomos : Ga de Kerk binnen en laat je zonden wegwassen. Want daar is er een hospitaal en geen gerechtshof. Wees niet beschaamd om de Kerk binnen te gaan, wees beschaamd wanneer je zondigt, maar niet wanneer je berouw toont en je bekeert. Vast je? Bewijs dat dan door je werken. Als je een arme man ziet, toon medelijden. Als je een vriend in de bloemetjes ziet gezet worden, wees dan niet jaloers. Laat niet alleen je mond vasten, maar ook het oog, het oor en de voet, de hand en al de ledematen van je lichaam. Laat de handen vasten, door ze te bevrijden van gierigheid en hebzucht. Laat de voeten vasten, door te stoppen zonde achterna te lopen. Laat de ogen vasten, door niet te kijken naar wat zondig is. Laat de oren vasten, door niet te luisteren naar geroddel. Laat de mond vasten van onrechtvaardige kritiek en nutteloos gepraat. Want wat goed is het dat we ons van voedsel ontzeggen, maar onze broeders verscheuren? Moge Hij die naar de wereld kwam om de zondaars te redden, ons versterken met nederigheid om de vasten vol te houden, heb medelijden met ons en red ons. 

De Oudere Thaddeus : De H. Johannes Chrysostomos leert ons dat alle kwaad eerst uit onszelf komt en dan pas van het kwaad. Als we onze geest waakzaam houden en ons hart standvastig in geloof, heeft de duivel geen toegang tot ons. De duivel handelt alleen door onze eigen slechte gedachten en begeerten. Wanneer we boos zijn of jaloers, of wanneer we wrok koesteren tegen iemand, openen we het raam van ons hart voor demonen. Dan voeden we onze zonden en kunnen we er niet gemakkelijk vanaf geraken. Soms wentelen we ons in een bepaalde zonde voor een zodanig lange periode dat het onze tweede natuur wordt. In dit geval kan enkel God ons redden, zowel van onszelf als van de greep van de demonen. 

St Isaac de Syriër : Vrees God niet omwille van de grootheid van Zijn majesteit, maar vrees Hem omwille van de grootheid van Zijn Liefde. 

Archimandriet Gavriil : Waar geloof wordt gevonden in iemands hart, niet in zijn geest. Mensen die hun geest geloven zullen de antichrist volgen. Maar degenen die geloof in hun hart hebben zullen hem herkennen. 

St Serafiem van Sarov :Stilte is het kruis waarop we ons ego moeten kruisigen. 

Ignatius Brianchaninov : Wat je ook doet, oordeel over niemand, oordeel zelfs niet of een persoon goed is of slecht, maar houd je ogen op de ene boosaardig persoon voor wie je rekenschap moet afleggen voor God: jezelf. 

Abbah Isaiah : Maak je tong gewoon te zeggen “Vergeef mij” en de nederigheid zal tot jou komen. 

St Nikon van Optina : Er was nooit, en zal nooit een plaats zijn op aarde die vrij is van verdriet. De enige plaats die zonder verdriet kan zijn, is het hart, als de Heer er aanwezig is. 

St Benedictus van Nursia : Wees voorzichtig met beminnelijk te zijn, zodat je bij het wegnemen van de roest, niet het hele instrument breekt.

St Gemma Galgani : Als je echt Jezus wil liefhebben, leer dan eerst te lijden omdat door te lijden je leert liefhebben. 

H. Paus Kyrillos VI : Als je in bekoring valt, laat dan de zondeschuld geen hindernis zijn voor gebed. Als je ophoudt te bidden tot je berouw hebt, zal je nooit tot berouw komen, want gebed is de poort naar echt berouw. 

Egyptische Woestijnvaders : Je hebt een geestelijke pelgrimstocht nodig. Begin met te zwijgen. 

St Teresa van Avila : Mentaal gebed is niets anders dan in een vriendschappelijke relatie zijn met God, en veel praten met Hem in je binnenste. 

St Antonius de Grote : Degenen die werkelijk zijn gezegend zijn niet degenen die mirakels kunnen bewerken of engelen zien. Degenen die werkelijk gezegend zijn, zijn degenen die hun eigen zonden kunnen zien. 

Kallistos Ware : Het is niet de taak van de Christenheid om een gemakkelijk antwoord te bieden op elke vraag, maar om ons steeds beter bewust te maken van een mysterie. God is niet zozeer het object van onze kennis maar de oorzaak van ons ontzag. 

St Isaac de Syriër : Woorden zijn instrumenten van deze wereld, maar stilte is een mysterie van het komende tijdperk. 

St Pater Pio : Alle geestelijke afbeeldingen van je leven die zich richten op voorbije zonden zijn leugens en komen van de duivel. Jezus houdt van jou en heeft je jouw zonden vergeven en daarom is er geen ruimte om een ontmoedigde geest te hebben. Wat je anders doet denken, is werkelijk tijdverspilling. Het is ook iets dat het hart van onze tedere Minnaar beledigt. Aan de andere kant, als de geestelijke afbeelding van je leven bestaat in wat je kan of zou kunnen zijn, dan komt het van God. 

St Isaac de Syriër : Koester geen haat tegen de zondaar, want we zijn allen schuldig… Haat zijn zonden, en bid voor hem, zodat je op Jezus lijkt, die geen afkeer had van zondaars, maar voor hen bad. 

Eerbiedwaardige Fulton Sheen : De meest perfecte gave die we aan God kunnen geven, is de gave van onze wil. 

Arsenie Boca : Gods liefde voor de grootste zondaar is groter dan de liefde voor de heiligste man voor God. 

Sts. Barsanuphius en Johannes : Heeft de duivel je doen lijden? Neem dan het Kruis op, plaats je handen stevig op het kruis, en sterf. Je zal niet langer lijden. Een dode persoon hinkt niet. 

St Augustinus van Hippo : Slechte tijden, harde tijden – dit is wat mensen blijven zeggen; maar laat ons goed leven en de tijden zullen goed zijn. Wij zijn de tijd. Zoals we zijn, zo is de tijd. 

Alexander Schmemann : We zeggen “Hij heeft de dood verpletterd door de dood.” We zeggen niet dat Hij de dood verpletterd heeft door de Verrijzenis, maar door de dood. Een Christen ziet de dood als een ontbinding van het lichaam, als een einde; maar in Christus, in de Kerk is de dood door Pasen, door Pinksteren, niet langer het einde, maar het is ook het begin. Het is niet iets betekenisloos dat op die manier iets betekenisloos geeft aan het leven. De dood betekent binnengaan in het Pasen van de Heer. 

St Ambrosius van Optina : Er zijn geen jaren nodig voor waar berouw, en geen dagen, maar enkel een ogenblik. 

St Paisios van de Athos-berg : Vertrouw God volledig, laat alles in Zijn handen, en geloof dat Zijn liefde zal handelen voor jouw voordeel. Dan zal God zorgen voor alles, omdat er niets is wat Hij niet kan doen; alles is gemakkelijk voor Hem. Het moeilijke voor de mens is te beslissen om zich te vernederen en alles aan Gods voorzienigheid en liefde over te laten. 

St Theofanus de Kluizenaar : Hij die weigert om toe te geven aan zijn hartstochten, doet hetzelfde als degene die weigert te knielen voor afgoden en weigert ze te aanbidden. 

St Johannes Climacus : Nederigheid is het enige dat de duivel niet kan imiteren.

De Oudere Philotheos Zervakos : Ik geef je de raad: heb geduld en laat het gebed niet in de steek. Laat niet toe dat God uit je leven verdwijnt. Jozef was in Egypte, op een plaats van zonde, en hij zondigde niet omdat hij aan God dacht, hij had Hem bij zich. Adam was in het paradijs, waar zonde niet bestond, maar omdat hij God vergat, gehoorzaamde hij Hem niet en luisterde naar de duivel en verloor hij het paradijs. Het is daarom niet de plaats maar de ingesteldheid die de mens redt. 

St Pater Pio : Laat het triestige spektakel van de menselijke ongerechtigheid je ziel niet verstoren. 

St Johannes van Kronstadt : Onthoud dat de Heer in elke Christen is. Wanneer je naaste naar jou komt, betoon altijd groot respect voor hem, omdat de Heer in hem is, en dikwijls Zijn wil door hem kenbaar maakt.

St Augustinus van Hippo : Want genade werd gegeven, niet omdat we goede werken hebben gedaan, maar zodat we in staat zouden zijn ze te doen. 

St Franciscus de Sales : Ongerustheid is een bekoring op zichzelf en ook de bron vanwaar andere bekoringen komen. Daarom moeten we boven alles kalm blijven en onze geest in de hand houden en rustig ons doel voortzetten in alle sereniteit. 

St Paisios van de Athos-berg : Wat ik rond mij zie, zou mij krankzinnig maken, als ik niet wist dat ongeacht wat er gebeurt, God het laatste woord zal hebben. 

St Alfonsus Liguori : Als je alle dingen in dit leven omarmt als komend uit de handen van God, en zelfs de dood omarmt om Zijn heilige wil te vervullen, dan zal je zeker sterven als een heilige. 

St Augustinus van Hippo : Houd van je vijanden op zo’n manier dat je zou wensen om ze tot je broeders te maken. 

St Gregorius Palamas : Het is nutteloos dat iemand zegt dat hij geloof heeft in God, als hij niet de werken doet die dat geloof ondersteunen. 

St Isaac de Syriër : Versla slechte mensen door je goedheid, en laat ijverige mensen met verbazing je goedheid zien, laat degenen die rechtvaardigheid beminnen beschaamd achter door je mededogen. Houd van alle mensen, maar houd je op afstand van alle mensen. 

St Johannes van de Ladder : Wees niet verrast dat je elke dag (in zonde) valt, geef niet op, maar blijf moedig standhouden. Wees er zeker van dat de engel die je bewaart je geduld zal eren. 

St Ambrosius van Optina : Als je goed doet, moet je het alleen doen voor God. Omwille hiervan moet je niet letten op de ondankbaarheid van de mensen. Verwacht geen beloning hier, maar van de Heer in de Hemel. Als je het hier verwacht zal het tevergeefs zijn en je zult ontbering lijden. 

St Johannes Chrysostomus : We zijn zo bezorgd om het onderwijs van onze kinderen. Als we maar even ijverig waren in het onderricht van de Heer! En dan zijn we verbaasd waarom we zo’n bittere vruchten oogsten: ongemanierd, losbandig, goddeloos en vulgair. Moge dit nooit gebeuren! Voed hen op in discipline en onderricht van de Heer! 

St Porphyrios : Je wordt niet heilig door tegen het kwaad te vechten. Laat het kwaad voor wat het is. Kijk naar Christus en dat zal je redden. Wat een persoon heilig maakt is liefde. 

De Oudere Jozef de Hesychast : Hoe zielen zouden kunnen gered worden is mijn verlangen, het vuur van mijn hart, de goddelijke liefde binnenin, dat voortdurend mij verteert. 

St Isaac de Syriër : Zoals zout nodig is voor alle soorten voedsel, zo is nederigheid nodig voor alle soorten deugden. 

Zalige Serafim van Platina : Alles in dit leven gaat voorbij – enkel God blijft. Enkel Hij is het waard om voor te strijden. We hebben een keuze: de weg van deze wereld volgen, van de maatschappij die ons omringt, en daarom ons buiten God plaatsen; of de weg van het leven kiezen, God kiezen die ons roept en waar ons hart naar op zoek is. 

St Paisios van de Athosberg : Verlangen en inspanning moeten van jou komen. God zal zorgen voor kracht en het resultaat. 

De Oudere Efraim van Arizona : Verdriet zal volgen op vreugde, en vreugde op verdriet, net zoals de nacht op de dag. Dit is hoe de Vader van het Licht het pad van degene die gered zijn zal leiden. Je moet enkel geduld en hoop hebben: grif deze in de diepten van je hart – met deze zal je alle tegenslagen kunnen weerstaan. 

St Paisios van de Athosberg : Je krijgt alle dagen testen, en op een dag wanneer de dag voorbij is, zullen de papieren worden opgehaald en zullen ze worden onderzocht door de leraar. 

St Paisios van de Athosberg : God wil ons, Zijn kinderen, niet kwellen. Hij geeft ons bekoringen en ontberingen om perfect te worden. Bekoringen zullen stoppen in ons leven, wanneer we het niveau van perfectie bereiken.

St Philaret van Moskou : Elke Christen zou voor zichzelf de plicht en gedrevenheid moeten hebben om heilig te worden. Als je leeft zonder strijd en zonder hoop om heilig te worden, dan ben je enkel Christen in naam en niet in essentie. 

St Theophanus de Kluizenaar : Zoals het niet mogelijk is om zonder voeten te lopen, of te vliegen zonder vleugels, zo is het ook niet mogelijk om het Koninkrijk van de Hemel te bereiken zonder het vervullen van de geboden. 

St Maximus de Belijder : Laten we tonen dat we eten om te leven, en niet schuldig te zijn aan het leven om te eten. 

St Antonius de Grote : Er komt een tijd wanneer de mensen zullen krankzinnig worden, en wanneer ze iemand zien die niet krankzinnig is, zullen ze hem aanvallen en zeggen: ‘Jij bent krankzinnig; je bent niet zoals wij.” 

St Isaac de Syriër : Je moet geestelijk werken niet alleen tot je de vruchten ziet in je ziel, maar tot het einde van je leven. Want zelfs rijp fruit wordt dikwijls vernietigd door hagel. 

St Paisios van de Athosberg : Als iemand de mysteries van het geestelijk leven en de mysterievolle weg waarin God werkt begrijpt, dan maakt hij zich geen zorgen meer over wat met hem gebeurt, omdat hij vreugdevol de bittere medicijnen aanvaart dat God hem geeft voor de gezondheid van zijn ziel. Een dergelijke mens beschouwt alles als resultaat van zijn gebed, omdat hij God voortdurend vraagt om zijn ziel te zuiveren.

07-03-2019 om 18:49 geschreven door claudia  

Uitleg over de Koningen der Franken (751-843) en "Romeinse keizers" (800-924): De titel "Koning der Franken" werd gebruikt in het Frankische Rijk en het latere Frankrijk tot in de 12e eeuw voor de hoogste heerser. In 800 kwam de titel van "Romeinse keizer" (eigenlijk "Keizer der Romeinen"; Latijn: Romanorum Imperator) daar bij.

Pepijn de Korte (751-768) na zijn dood werd het rijk verdeeld over zijn zonen Karloman en Karel

Karloman I (768-771) samen met Karel de Grote

Karel de Grote (768-814) na de dood van zijn broer Karloman in 771 koning over het gehele rijk; vanaf 800 ook "Romeinse keizer", gekroond door de paus.

Lodewijk de Vrome (814-840) wordt geteld als Lodewijk I van Frankrijk. Hij was in 813 door zijn vader Karel al tot medekeizer gekroond, maar liet zich in 816 ook door de paus kronen tot "Romeinse keizer".

Lotharius I (840-855) koning der Franken en "Romeinse keizer". Werd in 843 gedwongen zijn rijk te verdelen onder zichzelf en zijn broers; alle Frankische 'deelkoningen' maakten sinds 840 aanspraak op de titel "Koning der Franken".

Verdrag van Verdun 843: Verdeling van het Frankische Rijk in West-, Midden- en Oost Francië. Formeel gezien was het Rijk nog een eenheid, waarbinnen één koning de titel "keizer" kreeg als eerste onder zijns gelijken. Verdrag van Prüm 855: Verdeling van Midden-Francië onder de zonen van Lotharius I. Ook Midden-Francië was formeel gezien nog een eenheid en onderdeel van het Frankische Rijk. Sinds 855 was de titel "Romeinse keizer" verbonden met de titel "Koning van Italië". Iedere koning van Italië liet zich tot keizer kronen door de paus. (wikipedia)

De hervormingen van Karel de Grote

De Franken nemen de Roomse rite

Westerse liturgie in de 8ste eeuw werd beïnvloed door de toename van de macht van de Frankische koningen ten noorden van de Alpen. Hun ideaal, speciaal onder de latere leiding van Karel de Grote, was om een Christelijke samenleving in West Europa te vestigen. Stabiliteit en eenwording werden tot stand gebracht door de assimilatie van de oude Romeinse cultuur van de steden en de "barbaarse" cultuur van het platteland, het gebruik van het Latijn als staatstaal en de vorming van een verenigde kerk-staat. Om hun rijk te consolideren wilden de Franken de Roomse liturgie importeren in een poging om de liturgische praktijk te standaardiseren. Hun pogingen resulteerden in een uniforme eredienst, maar hadden als onbedoeld neveneffect dat Gallicaanse elementen vermengd werden met de Roomse praktijk en ze een Rooms-Frankische liturgie vormden. Allegorische (verborgen, geestelijke) interpretatie van de liturgie veranderde de manier waarop de riten werden gezien en uitgevoerd. Deze nieuwe liturgische stijl domineerde het Westen en beperkte het belang van andere Westerse riten.

In 754 schreef Koning Pepijn de Roomse liturgie voor in zijn rijk. Politieke eenheid was niet de enige factor in het bevorderen van de Roomse praktijk; pelgrims die Rome bezochten, in het bijzonder bisschoppen, waren onder de indruk van de schoonheid van de Roomse ceremonies. De verscheidenheid van de Gallicaanse praktijk en de corruptie van de Latijnse teksten waren andere factoren die leidden tot ongenoegen met de plaatselijke riten. Toch had Pepijn's gebod weinig succes. Hoewel Roomse liturgische manuscripten die buiten Rome waren gekopieerd, al enige Gallicaanse elementen hadden ingevoerd, was de Roomse liturgie in het bijzonder geschikt voor zijn plaatselijke gemeenschap en kon die niet makkelijk overgedragen worden naar Frankische landen met erg verschillende liturgische en culturele tradities.

Karel de Grote's hervormingsprogramma

Gedurende de jaren 785-786 vaardigde Karel de Grote wetten uit om het proces van Romanisering te voltooien en de Gallicaanse rite te onderdrukken. Hij vroeg paus Hadrianus (772-795) om een Gregoriaans sacramentarium "in zuivere vorm" naar Aken te sturen, zodat dat gebruikt kon worden als model voor de liturgische boeken in het Frankische gebied.

Karel de Grote en paus Hadrianus

In 785 zond deze Paus een sacramentarium dat rond 735 was samengesteld, nu bekend als het Hadrianum. Dit boek leende zich slecht voor Karel de Grote’s bedoelingen: het was niet volledig, er ontbraken de formulieren voor de zondagen van het jaar en het vertegenwoordigde de meer uitgebreide Pauselijke liturgie en niet de parochiale liturgie. (In de stad Rome waren twee liturgische stijlen ontstaan. Een vorm werd gebruikt als de Paus voorging; de andere, eenvoudiger vorm voor algemeen gebruik zou een beter model geweest zijn voor Karel de Grote's doel.) Misschien begreep Paus Hadrianus het verzoek niet goed. Hij zond het mooiste manuscript dat hij bezat.

Om een bruikbaar boek als model te ontwikkelen, was het nodig de Hadrianum aan te vullen met materiaal dat erin ontbrak en het aan te passen aan de behoeften van de Frankische kerk. Gedurende de jaren 810-815 vulde Benedictus van Aniane de ontbrekende delen in met teksten uit het 8ste eeuwse Gelesiaanse Sacramentarium, een andere, onbekende Roomse bron, en Gallicaans materiaal.

H. Benedictus van Aniane : (745-821) was een Franse benedictijner monnik en kloosterhervormer. Na een korte legerloopbaan ging hij naar het klooster van der H. Sequanus in Saint-Seine en stichtte later een huis van de benedictijnen in Aniane, dat het model en het centrum werd van de kloosterhervorming in Frankrijk onder Lodewijk de Vrome. Hij pleitte voor een verstrenging van de monastieke regel, daar de orde naar zijn mening te laks geworden was. Lodewijk richtte voor hem in 814 de abdij van Kornelimünster op. In de kerk werden de zogenaamde "relikwieën van de Heer" vereerd: de lendendoek (linteum domini), de grafdoek (sindon munda) en de zweetdoek (sudarium domini) van Jezus, die door Lodewijk de Vrome in 817 waren geschonken. 

H. Benedictus van Aniane

De inhoud van zijn toevoeging is uitgebreid: niet alleen de ontbrekende missen voor de zondagen van het jaar, maar ook diverse teksten zoals de vigilia voor Pasen en Pinksteren, missen voor weekdagen, gewone missen voor heiligen, de wijding van geestelijken religieuzen, de wijding voor de mindere ordes, votief missen voor speciale behoeften, uitvaart missen, bisschoppelijke zegens en voorstellen om Gallicaanse feesten toe te voegen aan de kalender.

Getijdengebed

Het christelijke getijdengebed heeft in de geschiedenis heel diepe wortels. Het bidden van de getijden wordt vaak vermeld in het Oude Testament. De 'liturgie 'van de tempel' omvatte o.a. vieringen op de verschillende uren van elke dag: morgengebed, gebed op het derde, zesde en negende uur, avondgebed, lezingendiensten waarin grote gedeelten werden voorgelezen uit de Wet, enzovoorts. Jezus heeft zich aan dit getijdengebed niet onttrokken. Integendeel: Hij nam deel aan de tempelliturgie en aan de eredienst in de synagogen. In dit getijdengebed namen de psalmen, samen met allerlei andere gebeden van dankende lofprijzing en smeking, een belangrijke plaats in. De eerste christelijke geloofsgemeenschappen verrichtten aanvankelijk slechts dit joodse getijdengebed. Zo getuigen de Handelingen der Apostelen: 'Dagelijks bezochten ze (nl. de eerste christenen) trouwen eensgezind de tempel' (Hand 2,46). Vanzelfsprekend baden zij ook privé. We krijgen echter de indruk, dat dit niet los stond van het gemeenschappelijk gebed van de joodse eredienst op het derde uur (Hand 2,1-15), zesde uur (Hand 10,9), negende uur (Hand 3,1) en midden in de nacht (Hand 16,25).

Uit: www.bijbelseplaatsen.nl

Als de Joden zeiden "Het is pas het derde uur, (Hand. 2:15) bedoelden ze: het derde uur na zonsopgang. Dat kon volgens onze tijdrekening dus 7 uur zijn, maar ook 11 uur. Om het uur te weten, moest je ook de datum kennen. In Israël was een uur in de zomer ook langer en in de winter korter. Dag en nacht telden altijd wel 12 uren! 

Zonnewijzer. 

Een zonnewijzer is een instrument waarmee je de tijd kunt bepalen. Met behulp van de schaduw kun je de stand van de zon meten. Om 12 uur is de schaduw altijd het kortste. De Joden spraken dan van  het zesde uur.

De Joden lieten een dag ook beginnen met zonsondergang.

Om te beginnen moeten we weten dat voor de Joden een etmaal een hoofdindeling had van dag en nacht, licht en donker. Men stond op zodra het licht werd en als het donker werd ging men naar bed. Zodra de zon boven de horizon verscheen begon men te tellen: eerste uur, tweede uur enz. De periode van zonsopgang tot zonsondergang was voor hen een dag. Die van zonsondergang tot zonsopgang  was een nacht. Maar – en nu komt het  - zowel dag als nacht telden 12 uren.

Dag en nacht 12 uren

De dagen in de winter telden evenveel uren als die in de zomer maar die van de zomer waren natuurlijk veel langer en die van de winter veel korter. Een uur was daarom niet altijd zestig minuten zoals bij ons .Om te weten hoe laat het was, moest je daarom ook de datum weten. Als de zon om zes uur ’s morgens opkwam, was het negende uur 15 uur, maar als die pas om 8 uur opkwam was het negende uur 17 uur. Je moest dus 9/12 van de periode dat het licht was berekenen om te weten hoe laat het was. De antieke uurrekening stemt dus helemaal niet overeen met onze uurrekening. Jezus heeft dit zelf ook aangegeven toen Hij zei “Gaan er niet twaalf uren in een dag?” In de winter waren het weliswaar gekortwiekte uren, maar het waren er ook altijd 12. Deze klassieke uurindeling moeten we niet uit het oog verliezen als we nadenken over het uur waarop Jezus stierf. Het was omstreeks het 9de uur, dat is dus 9/12 van de Joodse dag.(Matt 27:45-50). Toen Jezus aan het kruis hing werd het pikdonker midden op klaarlichte dag, want het zesde uur is altijd middag. En om nog een voorbeeld te gebruiken: Als Petrus in zijn Pinkstertoespraak zegt dat het pas het derde uur van de dag is (Hand.2:15) wil dat niet zeggen dat het ‘s morgens 9 uur was. Nee, het houdt in dat pas 2/12 van de periode waarin de zon boven de horizon stond, verstreken was.

De nacht

Voor de nacht kon je natuurlijk ook de indeling in uren gebruiken, (bv Hand. 23: 23) maar meestal deed men dit niet. In Marcus 4 :35 worden vier perioden voor de nacht genoemd. In dit Bijbelgedeelte spreekt Jezus over zijn terugkeer als Mensenzoon. Hij vergelijkt zich daarin met een zakenman die op reis ging en zijn bedrijf toevertrouwde aan zijn medewerkers. “Wees waakzaam want jullie weten niet wanneer die heer terugkomt: ’s avonds, midden in de nacht, bij het eerste hanengekraai of ‘s morgens vroeg.’ In zijn lijden heeft Jezus hiernaar ook verwezen. Nog voordat de haan driemaal gekraaid zal hebben, zul je mij drie maal verloochend hebben. Jezus denkt hier dus aan die vaststaande uitdrukking waarmee een tijd aan het einde van de nacht wordt aangeduid.

Romeinse tijdrekening

De apostel Johannes gaat als enige evangelist uit van de Romeinse tijdrekening. Hij leefde ook jaren later. De Romeinen gingen de uren van een  etmaal  tellen vanaf middernacht en daarna van de middag. Johannes past zich hierbij aan.

Laten we bijvoorbeeld eens gaan kijken naar de beschrijving van het gesprek van Jezus met de Samaritaanse vrouw( Joh.4:6). In de vertaling van het NBG staat: het was ongeveer het zesde uur.

Dat staat ook in het Grieks. Maar volgens de Joodse tijdrekening  is het zesde uur altijd middag op de dag, als de zon het hoogst staat.

De Nieuwe Bijbelvertaling houdt hier echter de Joodse tijdrekening erop na en vertaalt: het was rond het middaguur. Ik denk dat dit niet terecht is. De Samaritaanse vrouw zal ook hoogst waarschijnlijk niet op het heetst van de dag naar de bron zijn gegaan om water te putten.

De NBV had wellicht beter kunnen kiezen voor de Romeinse tijdrekening, die Johannes steeds gebruikt. Als de zomertijd was aangebroken, was het zesde uur dus ergens in de avonduren, want zoals we gezien hebben, duurden de uren in de zomer langer.                                         

Nachtwake (Lat. vigilia) kan betekenen :

1. Het waken of wachthouden bij nacht
2. Inspanning, studie, overpeinzing in de nacht
3. Elk van de vier delen waarin de Ouden de nacht verdeelden

Een nachtwake als tijdsmaat is een periode van de nacht.

Mt 24:43 Weet echter dit, dat als de heer des huizes had geweten in welke nachtwake de dief kwam, hij zou hebben gewaakt en niet hebben toegelaten dat in zijn huis werd ingebroken.

In de tijd van het Nieuwe Testament, toen de Romeinen het land Israël bezet hielden, werd naar Romeins gebruik de nacht afgedeeld in vier waken. Elke nachtwake duurde drie uur.

Een hele nacht de wachthouden is voor één mens een opgave. De veiligheid van steden en kampen kon vroeger beter gewaarborgd worden meerdere wachters die elkaar aflosten. De verdeling van de nacht in nachtwaken maakte een geregelde aflossing van de wacht mogelijk.

In Babylon, Israël en het oude Griekenland was de nacht in drie nachtwaken van elk vier uur verdeeld^. De Romeinen hadden vier nachtwaken, elk van 3 uur. Deze nachtwaken werden bepaald door middel van een wateruurwerk en aangegeven door het blazen op de trompet.

Sinds het land Israël een Romeinse bezetting had, kwam de Romeinse indeling in vier nachtwaken ook bij de Joden in gebruik.

De afzonderlijke nachtwaken

De Heer Jezus duidt de vier nachtwaken aan in:

Marc 13:35 Waakt dan! Want u weet niet wanneer de heer van het huis komt, ‘s avonds of te middernacht of met het hanengekraai of ‘s morgens vroeg;

Twee van de vier nachtwaken noemt hij in:

Lc 12:38 En als hij in de tweede of als hij in de derde nachtwake komt en hen zo vindt, gelukkig zijn die slaven.

In het Oude Testament

Eerste nachtwake

De eerste nachtwake van de oude Israëlische indeling duurde van ongeveer 18.00 uur tot 22.00 uur.

Klaagliederen 2:19 Maak u op, maak geschrei des nachts in het begin der nachtwaken, stort uw hart uit voor het aangezicht des Heeren als water; hef uw handen tot Hem op voor de ziel uwer kinderkens, die in onmacht gevallen zijn van honger, vooraan op alle straten.

Middelste nachtwake

De ‘middelste nachtwake” is de middelste van de drie nachtwaken die de oude Israëlieten kenden. De middelste nachtwake duurde dus vier uur, van ongeveer 22.00 uur tot 2.00 uur.

Richteren 7:19 Alzo kwam Gideon, en honderd mannen, die met hem waren, in het uiterste des legers, in het begin van de middelste nachtwake, als zij zoëven de wachters gesteld hadden; en zij bliezen met de bazuinen, ook sloegen zij de kruiken, die in hun hand waren, in stukken.

Morgenwake

De laatste nachtwake eindigt met de dag, waarom die ook de morgenwake wordt genoemd. Deze nachtwake duurde volgens de oude Israëlische indeling (driedeling) vier uur, ongeveer van 2.00 tot 6.00 uur.

Ex 14:24 En het geschiedde in dezelfde morgenwake, dat de HEERE, in de kolom des vuurs en der wolk, zag op het leger der Egyptenaren; en Hij verschrikte het leger der Egyptenaren.

In het Nieuwe Testament

In de vierde nachtwake (Romeinse indeling), dus tegen de morgen, kwam de Heer tot zijn in nood verkerende leerlingen.

Mt 14:23-26 :  En nadat Hij de menigten had weggestuurd, klom Hij afzonderlijk op de berg om te bidden. Toen het nu avond was geworden, was Hij daar alleen. Het schip echter was al vele stadiën van het land verwijderd, geteisterd door de golven, want de wind was tegen. In de vierde nachtwake nu kwam Hij tot hen, terwijl Hij op de zee liep. Toen nu de discipelen Hem op de zee zagen lopen, werden zij ontsteld en zeiden: Het is een spook! En zij schreeuwden van bangheid.

Hoewel de Joden de vierdeling van de nacht overnamen van de Romeinen, bleven voor de wachtdienst in de tempel de oude drie nachtwaken gehandhaafd. De Talmoedische leraren houden hieraan vast.

Christus’ wederkomst

In een gelijkenis noemt de Heer Jezus de mogelijkheid dat de heer van de slaven in de tweede of derde nachtwake (naar Romeinse vierdeling van de nacht) terugkomt.

Lc 12:38 En als hij in de tweede of als hij in de derde nachtwake komt en hen zo vindt, gelukkig zijn die slaven.

Wanneer zijn discipelen in een schip in nood verkeren, komt hij in de vierde nachtwake, dus tegen de morgen, tot hen. Zie hierboven Mt 14:23-26

Indien de laatste geschiedenis tevens een zinnebeeldige voorstelling is van de wederkomst van Christus tot redding van het gelovig overblijfsel der Joden in de eindtijd, dan kan men misschien zeggen dat de Heer Jezus eerst in de tweede of derde nachtwake Zijn gemeente ophaalt en daarna, in de morgenwake, tot het gelovig overblijfsel uit Israël komt.

Gods tijdsbeschouwing

God beschouwt een lange periode anders dan wij. Duizend jaren zijn in Zijn ogen als een nachtwake.

Ps 90:4 Want duizend jaren zijn in Uw ogen als de dag van gisteren, als hij voorbijgegaan is, en [als] een nachtwake.

In zijn supplement onderscheidde Benedictus zorgvuldig tussen dit aanvullende materiaal en het materiaal uit de Hadrianum tekst die hij ontvangen had. Het resulterende Rooms-Frankische sacramentarium werd gebruikt als model voor liturgische veranderingen door heel het rijk en uiteindelijk vond de liturgie zelfs zijn weg naar Rome.

Naast het verspreiden van 'echte' Roomse liturgische boeken wilde Karel de Grote ook dat de zang het Roomse gebruik zou volgen. Hij zond zijn beste zangers naar de pauselijke kapel om de zang die daar gebruikt werd te leren zodat zij die zouden kunnen verspreiden in de rest van het rijk. Dit gestandardizeerde repertoire werd bekend als het Gregoriaans. Tevoren bestonden er verschillende andere zangwijzen in West-Europa, waaronder - naast de Gallicaanse zang (Fr) en het Oud-Romeins – het Ambrosiaans (N-Italië), het Beneventaans (Z-Italië) en de Mozarabische zang (Sp).

Korte geschiedenis van het Gregoriaans

De kerkmuziek ontstond wellicht door een vermenging van het Oud-Romeinse repertoire en de Gallicaanse zang of cantus Gallicanus, toen de Romeinse zang en liturgie in het Frankische rijk werd ingevoerd ten koste van de Gallicaanse liturgie. Chrodegang (712-766), de bisschop van Metz, speelde mogelijk een rol in de totstandkoming van deze synthese, met de steun van Pepijn de Korte. Zeker is dat de synthese tot stand is gekomen in de Karolingische periode.

De rol van Chrodegang verklaart wellicht waarom de gregoriaanse zang zoals gepraktiseerd in Metz aanvankelijk cantilena metensis (chant messin) werd genoemd. Van de 8e tot de 12e eeuw groeide Metz uit tot een van de belangrijkste muzikale scholen van Europa, samen met Sankt Gallen (CH), Reims en Chartres (Fr). Karel de Grote standaardiseerde het Gregoriaans en verspreidde het.

De term gregoriaans is een verwijzing naar paus Gregorius I de Grote die geacht wordt in de jaren 590 een grote invloed gehad te hebben op het verzamelen en ordenen van de toen reeds eeuwenoude bestaande muziek in de kerkelijke liturgie. Hij voerde voor de liturgie een hervorming door en legde de richtlijnen vast.

07-03-2019 om 09:54 geschreven door claudia  

27/2 Jezus, jullie Eeuwige Redder

Mijn lieve kinderen, maar wat gebeurt er met jullie! Mijn hart bloedt omwille van al jullie beledigingen en mijn Vader zal niet veel langer deze niet te rechtvaardigen goddeloosheid van jullie verdragen, eerst onder jullie en dat met de godslasteringen die gericht zijn naar de Hemel.

Nog een beetje langer en dan zal elk van jullie zijn rekening moeten vereffenen met Hij die jullie leven in zijn handen heeft. Er bestaat niet lange liefde op jullie aarde en daarom valt alles ineen en smelt alles als sneeuw voor de zon. Ik houd van jullie, maar jullie zijn op een punt gekomen dat er geen terugkeer mogelijk is.

Mijn Moeder weent omwille van haar ongehoorzame kinderen en toch probeert ze alles om haar kinderen te redden, maar de gerechtigheid van God zal zich spoedig zichtbaar maken en gehoord door elk van jullie.

Lieve kinderen, word wakker uit deze diepe slaap en dwing jullie zelf om terug te keren naar de situatie dat jullie kinderen zijn die eens leefden in de liefde van God. Jullie aarde zal niet langer jullie misbruik ontvangen, en dan zal zelfs hongersnood voelbaar worden.

Bekeer jullie vooraleer het te laat is. Kies voor het leven en niet de eeuwige dood. Jullie klagen om een kleine tegenslag, om een fysieke pijn, om een gebrek om jullie in acht te nemen, maar begrijpen jullie niet dat het vuur van de hel voor eeuwig zal zijn?

Kiezen jullie om pijnen te lijden? Het is aan jullie, aan jullie gezond verstand en jullie dagelijkse handelingen om te kiezen: hel, eeuwig lijden, of het paradijs, redding, vreugde en troost.

Ik heb mijn leven geofferd voor elk van jullie. Laat jullie leiden door mijn Woord. Luister naar de parabel dat de harten van jullie voorgangers heeft geopend. Wees jullie meer bewust dat wat jullie kiezen in dit aardse leven, vooreeuwig zal zijn.

Lieve kinderen, laat mijn zegening jullie hart diep raken.

Jezus, jullie Eeuwige Redder.

20/2 Maria, jullie Moeder

06-03-2019 om 08:38 geschreven door claudia  

OLV van La Salette 2/3/2019

Eucharistic Chapel, St. Rosalie's Church, Hampton Bays, New York

Ik kom vandaag als Notre Dame de La Salette, want ik wil je terugvoeren naar Frankrijk en naar de Franse Alpen, waar ik eerst verscheen aan de kinderen in 1846 en aan jou vele jaren later.

Mijn boodschappen in La Salette zijn van deze tijd net zoals toen. Onthoud dat ik je heb verteld dat er een tijdloosheid is, en een tijdloosheid van mijn boodschappen aan de mensen van de wereld.

Nu is de tijdloosheid van mijn boodschap aan de mensen van de wereld vandaag betreffend het verlies van jullie wereld door zoveel van Gods kinderen door de gesel van abortus dat de boze heeft ontketend op de mensheid, vooral nu in deze eindtijd.

Nu heeft de boze vele volgelingen onder jullie die ijverig zijn om hun boosaardige meester in deze eindtijd te dienen. In het verborgene en in stilte en zonder morele autoriteit, hebben ze hun boosaardige volgelingen verzameld om abortus te voorzien op vraag van de mensen van de wereld.

Als natie, hebben jullie in de VS gezien dat de volgelingen van satan uit de duisternis zijn gekomen in het licht van lucifer, hun cultuur van de dood vierend en hun genot erin vindend, en zijn steeds koortsachtiger bezig met het invoeren van hun plannen om de kinderen van God in alle stadia te vermoorden, vanaf de conceptie en het begin van het leven tot en met de feitelijke geboorte van Gods kinderen, waar ze nu vrij spel hebben bij het afslachten van onschuldige levens.

Wee degenen die handelen in satan voordeel als zijn volgelingen, die dit barbarisch ritueel van god spelen over de levens van vele van jullie broeders en zusters, verspreiden en instellen. Zij worden afgeslacht onder mom van “keuze” om zich voort te planten.

Verborgen achter hun waanzin in deze cultuur van de dood, zijn de meest afschuwelijke monsters van de duistere wereld naar voor gekomen in jullie aardse rijk om krachtige en duistere energie te voorzien die het onderbewustzijn van degenen die deze cultuur van de dood verspreiden, aanwakkert.

De verwerpelijke satan is in zijn spoedig-vernietigde-glorie, nu dat hij zoveel van Gods kinderen heeft opgeruid en hen heeft aangezet tot zijn boosaardige wegen tot het punt dat deze zielen zo verloren zijn, met schellen op hun ogen, dat ze zelfs in het openbaar vieren dat ze op militante manier vastbesloten zijn om de levens van zoveel van Gods kinderen te doden.

Nog nooit, sinds de oude en heidense tijden, is satan zo succesvol geweest in het aanzetten van zoveel Gods kinderen in het volgen van de cultuur van de dood. Velen onder hen zijn nog altijd in het geheim occulte ceremonies aan het opdragen waar ze feesten met het bloed van de onschuldigen in een smerig en walgelijk ritueel dat de boze hen heeft geschonken als een belediging voor jullie Heer en Redder, Jezus Christus, en voor de Heilige Mis van Mijn Zoons Kerk.

Jullie moeten tot het besef komen van de realiteit van het kwaad in jullie wereld zodat het duidelijk is voor jullie dat jullie beschaving geen beschaving is zoals jullie dachten dat het was. Er zijn degenen van satans kerk onder jullie die de oude geheime en occulte offerdiensten van de satanskerk beoefenen en ze beginnen tevoorschijn te komen voor jullie ogen.

Wees jullie bewust dat het meest afschuwelijke gedrag van satans volgelingen niet alleen nu plaatsvindt, maar dat de volgelingen van satan er ook mee pronken voor jullie ogen. Eigenlijk zijn ze als wilden die teruggrijpen naar de oude occulte praktijken in het aanbidden van de boze in zijn vele vermommingen: satan, Lucifer, moloch en baal. Word wakker in de wetenschap dat de meest perverse praktijken van de oude vijanden van de Vader in de Hemel zijn verrezen in deze eindtijd.

De verachtelijke satan weet dat zijn dagen zijn geteld, en hij en zijn volgelingen offeren zoveel mogelijk kinderen van God als jullie toestaan. Ze weten dat hun dagen ook geteld zijn als ze niet krachtdadig de controle overnemen van jullie instellingen, jullie scholen en jullie regeringen. Zie wat ze nu doen, want ze zijn zo flagrant aan het pronken met hun boosaardige wegen.

God's plan zal de boze en zijn volgelingen verslaan, maar Hij moet de bijstand hebben van Machtige Gebedsstrijders die de uitdaging van deze eindtijd aangaan om de vijand te verslaan. Jullie weten wie jullie zijn.

Zoals ik vele decennia geleden heb voor gewaarschuwd in La Salette, stevenen vele kardinalen, bisschoppen en priesters af naar de verdoemenis omwille van hun onzuiver gedrag. Ik heb de kinderen van La Salette gewaarschuwd en ik waarschuwde jullie vele jaren later dat het falen van de leiders van de Kerk van Mijn Zoon een grote crisis zou veroorzaken. Nu begrijpen jullie wat ik bedoelde omdat de grote crisis voor jullie ogen gebeurt.

Zoals ik toen gezegd heb, zeg ik nu: de Kerk van Mijn Zoon heeft grote priesters nodig met doorzettingsvermogen en standvastigheid, geduld en bezorgdheid, en de liefde van de Vader is al Gods kinderen te hulp gekomen in deze eindtijd – vooral naar de priesters die de gave van onderscheid hebben en de kracht om duivelsuitdrijvingen uit te voeren om de demonen uit te drijven.

Want in deze eindtijd zijn nu al de demonen van de hel losgelaten op de mensheid en het zal het leiderschap vergen van vele grote priesters die gesteund worden door jullie, als machtige gebedsstrijders om te beginnen met het verslaan van al het kwaad in de wereld in deze eindtijd.

Wanhoop niet, want ik ben bij jullie. Weet dat de Vader in de Hemel, door Zijn Zoon der Verlosser en door de kracht van de H. Geest bij jullie is in deze tijden van beproeving.

Het verhaal van de schepping – zoals het geschreven staat doorheen de eeuwen tot deze eindtijd – is geschreven op steen. Want op het einde, zal de Vader heersen over de aarde, en de boze en zijn volgelingen zullen in het eeuwig vuur geworpen worden, zoals het geschreven staat in de oude teksten.

Daarom, de Vader in de Hemel zal zegevieren.

Zo zij het!

God zij dank!

06-03-2019 om 08:11 geschreven door claudia  

De H. Familie in het Noorden van Egypte – deel 6

Op hun vlucht naar Egypte bleven de H. Familie altijd naast een bron. Ze vonden er een in Heliopolis, het oude Cairo, ten Noorden van de huidige stad, nadat ze Wadi El-Natrun hadden verlaten. De Maagd Maria waste haar kleren, en sprenkelde het gebruikte water op de grond, waaruit een balsem boom ontstond, gekend als de Boom van de Maagd Maria. Er komen nog steeds bezoekers om de boom te bezichtigen.

De boom van Maria in Matariya

Burseraceae (balsembomen ) is een botanische naam, voor een familie van bedektzadigen. De familie telt ongeveer 500 soorten, waarvan meest bomen maar ook struiken. Deze komen voor in de tropen en subtropen.

De familie is het meest bekend als leverancier van reukstoffen, zoals mirre, olibanum en wierook.

Mirre : 

De plaats was omringd door een muur waarop verzen stonden die de Maagd prezen uit de Maria sura in de Koran en andere uit de Bijbel die gegraveerd waren. We liepen naar de boom en zagen onderweg een klein beeld van Maria in haar blauwe gewaad, en verder zagen we een andere muurschildering van Maria en Jozef de timmerman die het Kind Jezus bij de oude bron wasten.

De bron is nog steeds vol water. Het werd omringd door een familie vrouwen, wiens bescheiden indruk erop wees dat ze van de deltaregio kwamen. De moeder droeg een mooie abaya en haar haar was bedekt. Zij en haar dochter, Marian, probeerden om water uit de bron te halen, waar het water niet zo hygiënisch leek, terwijl ze zongen “gezegend bent u, Maria, gezegend bent u, OLVrouw van het Licht.” Rond de bron was er een soort grot en een gids vertelde ons dat het recent was gebouwd om deze heilige plaats te bewaren.

De vrouwen waren gekomen om zegeningen van de Maagd Maria en verlieten de bron om de boom te bezoeken. De stam van de oorspronkelijke boom was nog bewaard. Deze had de H. Familie schaduw geboden en twee andere bomen, die hadden de mensen geplant om de H. Moeder boom niet te vergeten.

De bron

Marian, die probeerde in de bron wat water te putten, stak haar hand uit naar de boom en bad dat Maria haar een kind zou schenken, omdat de boom de reputatie had onder de bezoekers om vrouwen te zegenen met kinderen.

Er waren Latijnse woorden en letters op de boom zelf gekerfd. Bij de boom was er een “mini-museum” waar antiquiteiten van de vlucht van de H. Familie stonden. Een van de stukken was een steen waarvan gezegd werd dat het gebruikt werd door de Maagd om het Kind Jezus te baadden.

We verlieten de boom en gingen op zoek naar de dichtst bijgelegen kerk. In een straat, de Al-Balsam straat was er een kerk, die de Kerk van de Maagd Maria noemde. Eerwaarde Barsoum Shaker verwelkomde ons en vertelde ons het verhaal van de boom. Hij vertelde dat de Maagd Maria dit gebied had gezegend, end at de boom en de bron, waar Maria van had gedronken en haar kleren had gewassen, de enige gebieden waren die gekend waren, als verblijfplaatsen van de H. Familie in el-Matariya en Heliopolis.

“Alle straten rond de boom hebben namen die verbonden zijn met Maria”, vertelde hij en voegde eraan toe dat ze in de Al-Balsem straat waren, en dat er nog een straat was die de Al-Basan straat noemde, allen waren beduidden ze ‘balsem’. Er was nog een straat die Shagaret Mariam (Maria’s boom) noemde en een straat die Be’r Mariam (Maria’s bron) noemde. Zelfs Moslims hadden een moskee gebouwd in de buurt en hadden ze de Shagaret Mariam Moskee genoemd. De oorspronkelijke boom was rees lang geleden verdord, maar de priesters die in Heliopolis woonden en Matariya hadden scheuten geplant die afkomstig waren van de oorspronkelijke boom, zodat de boom Egypte blijft zegeningen schenken.

De Franse soldaten hadden gedurende de invasie in Egypte van (1798-1801) geprobeerd de boom te vellen, maar ze bloedde, en daarom hadden ze enkel hun namen erin gekerfd.

Daarna vertrokken we richting Al-Gamaliya, waar de Koptische geschiedenis zich verborg achter de Fatimid minaretten van Cairo. In het hart van het drukke Islamitische gebied van Cairo, vroegen we een café-baas in een locaal café naar de Zuweila steeg. Hij dacht dat we zochten naar de oude kerk en de kloosters, en bemerkte dat de nonnen enkel vrouwen ontvingen.

De H. Familie verliet Heliopolis naar de Port Said straat, een bekende straat in het Bab el-Shereya district van Cairo. We wandelden de ene steeg uit naar de andere tot we bij een metaaldetector kwamen en beseften dat we bij het complex van kerken en kloosters waren aangekomen. Een van de kerken was de Maagd Maria kerk van Zuweila, het klooster van St Joris voor nonnen, en het klooster van de Maagd Maria dat ook voor nonnen was.

We gingen de kerk binnen, maar een man in burger hield ons tegen en vroeg om onze camera’s. We toonden hem onze perskaarten, maar hij vroeg om een getekend bewijs door de Minister van Binnenlandse Zaken. We dachten dat hij het niet meende, en vroegen hem om de priester te ontmoeten die de diensten opdroeg. Na wat onderhandelen van onze kant, vertelde hij dat hij was vertrokken en vroeg ons terug te komen om 18u en hij gaf ons zijn telefoonnummer om zijn toelating te vragen.

Eerwaarde Matthias beantwoordde onze oproep heel vriendelijk en zei dat de bewaker, Mr. Fayez, zijn werk als beveiliging van de kerk heel ernstig nam. We gingen naar de afspraak en Eerwaarde Matthias verwelkomde ons vooraleer de deuren van de kerk te openen. 

He vertelde ons dat zijn kerk was gezegend door een bezoek van de H. Familie, door de al-Khaleeg al-Masry (de Egyptische golf) straat, die een klein kanaal was dat aftakte van de Nijlrivier. Het is onbekend hoelang ze daar zijn gebleven.

Eerwaarde Matthias nam ons mee naar zijn kantoor en maakte thee voor ons. Hij vertelde dat deze oude kerk dateerde van de 4^de eeuw. Er was een rijke Kopt, Al-Hakeem Zayloun, die verkoos om op dit gebied een kerk te bouwen in de 4de eeuw om het bezoek van de H. Familie te herdenken. De kerk was de “Maagd Maria, ijzersmelter Kerk”, en het verwees naar een mirakel dat gebeurde toen de Maagd leefde. In het verleden werden de kerken genoemd naar mirakels. Dit mirakel van het smelten van ijzer gebeurde in Anatolië, waar de H. Matthias het Christendom predikte. Wanneer hij in de gevangenis zat, bad de H. Maagd tot God om hem te redden, en de ijzeren sloten smolten en hij kon vluchten.

Eerwaarde Matthias gaf ons een rondleiding in de kerk, die onder de grond was gelegen. Hij opendeed de poort tot de kerk, een poort in de geschiedenis. We voelden ons alsof we in een Fatimid moskee waren, en we konden het grondwater horen stromen omdat het de kerk uit alle richtingen omgaf. Je kon de geur van wierook ruiken dat de priesters branden gedurende elk gebed, en in je geest worden het verleden en heden één.

De kerk was vol antieke iconen en kandelaren de stijl van de Fatimid architectuur. De kerk was vroeger de zetel van de Koptische paus en dat had meer dan 3 eeuwen geduurd, en het vervulde de rol van de tegenwoordige St Markus Koptische Kathedraal in Abasiya.

Hij vertelde dat de kerk onderhevig was geweest aan een aantal aanvallen in de Fatimid periode, en dat de ergste aanval was gebeurd in 1113.

In de kerk van het klooster, waren er marmeren en stenen pilaren, die elk waren versierd met een kroon vanboven. Deze pilaren waren gebouwd in verschillende tijdperken en getuigden van alle beschavingen van Egypte. Sommige waren uit de Farao-periode, anderen Grieks, Romeins, Koptisch (versierd met kruisen en duiven), en anderen waren Islamitisch. Een koperen kruis hing vanaf het plafond en noemde “het Ware Kruis”, en je kon een beeld van de gekruisigde Jezus erop zien, en ook symbolen van de vier evangelisten.

Relieken in de Kerk in de Zuweila steeg van Cairo

Zoals op alle plaatsen waar de H. Familie had verbleven was er een bron van fris water. De pastoor bouwden als een heiligdom voor Maria, waar bezoekers konden bidden en hun kaarsen branden.

Matthias deed de draperieën van het heiligdom open en het heiligdom keek uit in de richting van de Moslim qiblah, de richting waar de Moslims naar bidden wanneer ze bidden. Hij toonde dat de Moslim architectuur de kerk had beϊnvloed. De bouwers die de Barsbay moskee in het al-Gamaliya district in Cairo hadden gebouwd, waren dezelfde als degenen die deze kerk hadden gebouwd, vandaar de sterke gelijkenis.

We hoorden de stemmen van vrouwen die de Maagd eer betuigden : “Gezegend bent u, Maria, de deugdzame, en de sublieme. Gezegend bent u, de sterke en de trouwe.” De vrouwen waren nonnen van het St Maria en de Abu-Sefain kerk, die hun middaggebed begonnen. We hoorden hun stemmen van het bovenste niveau van de kerk, met een balkon dat de Maria, Smelter van ijzer kerk, overzag.

We dankten de Eerwaarde voor het bezoek en gingen naar het nabij gelegen klooster van de Maagd Maria voor nonnen. Ik klopte op de deur en een portier deed open. Hij leidde ons naar de non die verantwoordelijk was voor de bezoekers. Ze weigerde om gefotografeerd te worden en zei haar naam niet, omdat nonnen gewoonlijk media mijden.

Ze vertelde ons dat het klooster open is omdat de kerk oud is en daarom niet kan gesloten worden. Het klooster had een U-vorm, waar de kerk in het midden is, en eronder de Maria, Smelter van ijzer kerk waar we de nonnen hoorden bidden, en de residentie van de nonnen was aan de andere kant.

Ze weigerde het aantal nonnen te vernoemen die er leefden, maar zei dat ze handwerk deden, zoals borduren en ander handwerk. Landbouw en leder bewerken werden gedaan in een ander klooster dat in Nubariya gelegen was. De nonnen begonnen de dag om 4 uur ’s morgens, met het middernachtvigilie, en dan begonnen ze hun werk. Ze bidden de morgenmis om 6 uur en op de middag, ze hebben ook groepsgebed.

De aspiranten die non willen worden, worden jarenlang getest vooraleer er besloten wordt ze de geloften te laten doen. De vrouwen bezoeken eerst regelmatig het klooster, maar gaan nog terug naar hun thuis, en pas daarna wordt de vrouw een non, enkel wanneer we beslissen dat ze klaar is om deze levensweg te volgen, omdat ze zich later niet meer kan bedenken.

De non keek naar de icoon van Maria op de muur en zei dat ze zich gelukkig voelde wanneer ze bad.

06-03-2019 om 06:36 geschreven door claudia  

De H. Familie in het Noorden van Egypte – deel 5

Nog een bekend paneel vormde de iconen van de hoofdkerk

We verlieten vlug het klooster van Pishoy om op tijd aan te komen bij de afspraak in het Macarius klooster in de nabijheid vooraleer het donker werd.

St Macarius klooster

We reden op een weg dat een bos dat door mensen werd aangelegd, doorkruiste om in het St Macarius (Abu Makar) klooster in Wadi El-Natrun aan te komen. Het is een van de vier historische kloosters in de Natrun woestijn, waar de H. Familie zou geweest zijn gedurende hun vlucht naar Egypte.

We werden omringd door kleurrijke bloemen en palmbomen die gele dadels. We werden ontvangen door Eerwaarde Macarius El-Macari, die ons vertelde dat het monnikenleven daar begon in de 4^de eeuw door St Macarius de Grote, die zijn grot verliet in Wadi El-Natrun wanneer een groot aantal monniken naar het gebied kwamen.

Eerwaarde Macarus vertelde ons dat het klooster de thuishaven is van 140 monniken en dat het monastieke leven vereist dat ze God aanbidden en werken. Daarom hebben ze aan landbouw gedaan in the gebied rond het klooster. Er worden verschillende landbouwprodukten verbouwd zoals mango’s, bananen, dadels en olijven. Er is ook vis, koeien en gevogelte.

St Macarius

Begraving van het lichaam van St Macarius

 Versiering in het klooster

 St Macarius klooster en omwalling

 muurschilderingen

In een van de oude kerken van St Macarius

De Eerwaarde vertelde ons dat de inkomsten door het verkopen van deze producten hen in hun levensonderhoud voorziet. Ze helpen ook arme gezinnen in Noord-Egypte met de inkomsten. De dag begint om 4 uur ’s ochtends met het nachtgebed, en dan begint elke monnik zijn werk. Ze nemen wat rust op de middag, 2 uur, en dan zetten ze hun werk verder. Ze bidden in de avond, en hun dag eindigt vroeg omdat ze opstaan bij dageraad.

In het klooster zijn er drie oude kerken. De eerst is de Macarius de Grote kerk. Het middelste heiligdom dateert uit de 7^de eeuw en heeft een zijheiligdom dat dateert van de 9^de eeuw. Deze kerk bevat de overblijfselen van twee boodschappers, niet alleen in het Christendom, maar in alle religies. De eerste is Johannes de Doper, die de Moslims Yahya, zoon van Zakaria noemen, en Elisha, die vermeld wordt in de Koran als Al-Yasa.

De kerk bewaard hun overblijfselen in metalen cilinders. Hun overblijfselen bevonden zich eerst in Jeruzalem, maar werden overgebracht naar het klooster in de 10^e eeuw. De Eerwaarde vertelde ook dat de kerk overblijfselen bevat van de drie “Macariussen”, dat zijn drie heiligen die Maqqar worden genoemd. Het zijn St Macarius de Grote, de stichter van het monnikenleven in de 4^de eeuw, St Macarius van Alexandrie, een heilige in de 5^de eeuw, en St Macarius, de bisschop.

De Eerwaarde nam ons dan mee naar de Kerk van de 49 martelaren. De kerk werd gesticht om de 49 monniken te herdenken die werden gedood als ze de kerk verdedigden tegen de Berber aanvallen. Wanneer de aanval in het klooster begon, waren er sommige monniken die ontsnapten, anderen namen hun toevlucht in het fort. Maar deze monniken vochten dapper tot de dood. Hij vertelde dat een van de bezoekers een visioen zag waar de engelen bloemenkransen plaatsten op hun lichamen. Deze kerk werd gebouwd op het einde van de 18^e eeuw, hoewel ze in de 5^de eeuw werden vermoord.

De Eerwaarde nam ons nog mee naar een andere kerk die een andere martelaar herdacht : St Abaskhiron de Soldaat. De kerk heeft een uniek, hoge toren en gaat terug tot de 19^de eeuw. Daarnaast konden we het oude fort en een tafel zien, die we in elk klooster in Wadi El-Natrun zagen.

De Eerwaarde Macarius vertelde ons dat het belangrijkste van het klooster niet de gebouwen was, ondanks hun historisch belang, maar de vraag is : “Volstaat God?”. Hij ging verder: “Wij monniken kwamen naar de wereld en zullen het verlaten zonder een vrouw, kinderen, een carrière of sociaal leven, maar ja, God volstaat. Gods liefde vult het hart, ziel en lichaam.

De Eerwaarde legde de nadruk dat de monniken van het klooster proberen in de voetstappen te treden van hun Vader Matta el-Meskeen, die de bisschop was van het klooster van 1969 tot hij stierf in 2006. Hij zei dat het belangrijkste aspect van zijn geloof in het monnikenleven lag. Monniken zouden zich niet mogen bezighouden met de buitenwereld, maar zouden zich moeten richt op het gebedsleven en vasten. Ze verlieten de wereld daarvoor, volgens Vader Macarius.

We ontmoetten een andere monnik die een pen in zijn zak had zoals degenen die Eerwaarde Macarius had, en dit is iets bijzonders die de monniken in dit klooster hebben. Het duidt hun bezig zijn naar het verwerven van kennis aan. Hun klooster is het grootste klooster wat betreft publicaties en vertalingen. Het heeft een grote drukkerij die de werken van hun mentor, Matta El-Meskeen en zijn studenten publiceert. We vroegen de monnik, die anoniem wenste te blijven, over de tocht van de H. Familie toen ze hier aankwamen.

Een man bij de iconen van het St Macarius klooster

Hij vroeg ons de recorder af te zetten omdat het de officiële opinie van de kerk niet vertegenwoordigde. Hij gaf toe dat er geen sluitend bewijs is dat de H. Familie hier kwam. De kerk citeert enkel sommige historische vertellingen hieromtrent – de belangrijkste geschriften zijn deze van Paus Theophilus, de 23ste paus van de Koptische Kerk.

We verlieten het klooster van de onderlegde monniken en zetten onze tocht verder, maar deze keer naar Cairo. We gaan naar de plaatsen waar er bewijs is dat de Maagd Maria langs kwam.

Wat de reporters niet hebben bezocht was het Syrische klooster, dat ook bekend staat als Dayr al-Suryan, ook een Koptisch klooster. Het klooster ligt ongeveer 500m ten noordwesten van het klooster van St Pishoy. Het klooster is gewijd aan de Maagd Maria. Het klooster werd tussen de 9e en de 16e eeuw bewoond door monniken uit Syrië. De 10^e eeuwse abt Mozes van Nisibis legde een bibliotheek aan met zo'n 250 Syrische werken, een van de grootste verzamelingen van die tijd.

 Versiering boven het altaar in de oudste kerk

 In het Syrische klooster 

 Deel van het Syrische klooster

 Het complex van het Syrische klooster

 De Maagd Maria centraal in het klooster

06-03-2019 om 04:32 geschreven door claudia  

Aswoensdag

God de Vader is zoals een ouder dat naar Zijn kind kijkt en wenst dat Hij kan zeggen :

‘Dat is Mijn kind. Die goedheid en liefde heeft het van Mij. Kijk eens!’

Als kind moten we een weerspiegeling zijn van onze Vader: liefde geven, vergevingsgezind zijn, los zijn van haat, nijd, wrok…

De mens heeft geen ‘verdiensten’ waar hij op kan bogen. Zijn enigste verdienste is het gebruik van zijn gekregen vrije wil om tot God te komen. De rest zijn : de genade van God, Zijn goedheid en barmhartigheid. Aan Hem danken we alles. En alles wat we gekregen hebben is van Hem. Alles wat we bezitten hebben we gekregen in ‘bruikleen’. Behalve onze geestelijke gaven en onze ziel, als ‘harde schijf’ van onze computer, hebben we NIETS dat we het onze kunnen noemen.

God is zelfs zo goed dat Hij degenen die onwillig zijn laat leven en hen de kans geeft om zich te bekeren. Degenen die echter in boosheid volharden, de distels, onkruid, zullen op het einde het eerst worden verzameld door de Engelen en in het eeuwige vuur worden geworpen met hun meester Satan. Daarna wordt het ‘koren’ verzameld, degenen die vrucht hebben gedragen, om hun beloning – het eeuwig leven in het Paradijs – in ontvangst te nemen.

Alleluia!

06-03-2019 om 02:55 geschreven door claudia  

De H. Familie in het Noorden van Egypte – deel 4

Wanneer een Kopt een monnik wordt, dan neemt hij een nieuwe naam aan. Het monastieke leven is zoals dood zijn in deze wereld, en wedergeboren worden in een nieuw leven met God. Pater Cyril werd geboren met een andere naam, maar de Abt noemde hem naar de bekende heilige. “El-Paramoesi” is om aan te geven dat hij bij het klooster hoort waaraan hij zijn leven heeft toegewijd.

Pater Cyril stond voor de oude afsluiting rond het klooster. Het hek was bedekt met hout door de monniken van het klooster gemaakt en ook de kruisen en de iconen van heiligen met verzen uit de Bijbel. Het hek werd gebouwd op bevel van Paus Cyrillus van Alexandrië als een soort vesting tegen de aanvallen van de Berbers, die voedsel en drank kwamen stelen.

Pater Cyril is verantwoordelijk voor de verwelkoming van de gasten in het klooster. Hij had voordien architectuur gestudeerd en is nu belast met de restauratieprojecten van het klooster. Hij verklaarde dat het monastieke leven in het verleden verschillend was dan dat van tegenwoordig. Kloosters in het verleden waren slotkloosters. Er was geen bezoek of enige communicatie met de buitenwereld. Tegenwoordig verwelkomen de monniken honderden bezoekers per dag die de zegeningen zoeken van de heiligen van het klooster. Maar toch blijft de essentie van het monastieke leven ongewijzigd.

Het monastieke leven was in het verleden heremitisch. Elke monnik bracht zijn leven door in een grot in de bergen, een monastieke cel genoemd. Later, leefde elke groep monniken in kloosters. Degenen die in een klooster leefden kwamen uit dezelfde streek. Egyptische gebieden spraken toen verschillende talen, en daarom konden de monniken niet leven bij andere monniken omdat ze er niet mee konden communiceren. Er was een abt in elk klooster die zijn studenten leerde over het monastieke leven en zijn rituelen.

Tegenwoordig leven de monniken in gemeenschappen, wat de traditie is die St Pachomius heeft opgericht. Als een monnik in Dendera stichtte St Pachomius de traditie dat monniken tezamen in groepen leefden, of cenobieten zijn, waar ze tezamen werken, voedsel delen en diensten voor elkaar doen. Het monastieke leven bestaat uit handenarbeid. Sommige monniken doen aan landbouw, terwijl anderen met hout bezig zijn en andere soorten handenarbeid.

Cenobieten of kloosterlingen zijn monniken en monialen die in een georganiseerde gemeenschap leven. Dit in tegenstelling tot kluizenaars of heremieten, die veeleer in afzondering leven.

De eerste christelijke monniken kwamen voor in Egypte en Palestina tegen het einde van de 3de eeuw. Deze mensen leidden een kluizenaarsbestaan in de woestijn. In de 4de eeuw ontstond er een vorm van kloosterleven. De betrokken monniken gingen gezamenlijk in een georganiseerde gemeenschap, een klooster, leven.

De grondlegger van dit systeem was Pachomius. Zijn klooster bestond uit een gemeenschap van honderden monniken en nonnen. Het kloosterleven werd gekenmerkt door de dagelijkse gebedsdiensten en de gemeenschappelijke maaltijden. Er werd strikte gehoorzaamheid geëist tegenover de overste. Ook werd verwacht dat de monniken arbeid verrichtten. Deze arbeid bestond uit het maken van linnengoed en het weven van matten en manden met het riet dat aan de oever van de Nijl groeide. De kloosterregels legden vast aan welke voorwaarden het leven van de monniken moest voldoen.

Pater Cyril nam ons mee op een toer van de kerken van het klooster. Hij sprak ons van de Mar Youhana kerk die gebouwd werd door paus Kyrollis VI in 1876. Hij was een van de monniken van het klooster en droeg de naam ‘Youhana’ als monnik. Hij bouwde een kerk onder zijn naam boven de ruïnes van een oudere kerk die was ingestort.

Er staat ook een klein paleis naast de kerk dat in 1911 werd gebouwd. Het is de residentie van de paus in het klooster wanneer hij op bezoek komt. Er is een houten gravering op de muur van het paleis dat ingegrift werd door een monnik : “Om onze overtredingen werd hij doorboord, om onze ongerechtigheden verbrijzeld.” (Jes 53:5) Het is een vers uit de Bijbel dat verwijst naar Jezus Christus.

Pater Cyril leidde ons naar het oude deel van het klooster op een woestijnweg. We voelden ons alsof we in een volledig verschillend gebied waren gekomen. Het fort is bereikbaar door een aantal trappen en over een brug. Het werd gebouwd in de 7^de eeuw. Daar verborgen de monniken zich tegen de aanvallen van de Berbers. In een ruimte stond een antieke tafel waar de abt en de monniken samen aten. Een monnik las uit de “Bustan Al-Ruhban” (de Tuin van de Monniken), wat de eerste verwijzing was naar het Christelijke monnikenleven. De muren waren vroeger versierd met fresco’s die nu zijn verdwenen.

We gingen de oude kerk van het klooster binnen en lieten onze schoenen aan de deur staan. De kerk is verdeeld in drie ruimten: het eerste koor dat zich dichtst tegen het altaar bevindt is het koor van de geestelijken, daar komen de Christenen om de H. Communie te ontvangen. Het tweede koor was voor de nieuwe Christelijke bekeerlingen, die neerzaten en luisterden naar sermoenen. Het derde koor was voor heidenen die het Christendom wilden aannemen. In de kerk worden de overblijfselen van St Mozes de Zwarte bewaard.

iconenmuur die tot het altaar leidt

relieken van St Mozes de Zwarte

In front of the church sanctuary, our guide drew open curtains embroidered with the icon of the Virgin Mary and infant Jesus. It is as if he opened the gates of history. We see the door to the ancient sanctuary, which dates back to the Fatimid era. It is a wooden door adorned with crosses and Christian engravings and decorations. Although they are Christian, they belong to an era famous for Islamic art. 

Een man zocht zegeningen bij de overblijfselen van Maximus en Domatius in de kerk van Paromeos

Op de muren zagen we fresco’s. De monnik vertelde ons dat ze uit drie lagen bestaan. Wanneer 1 laag is verwijderd, komt er een andere tevoorschijn. De kunstenaars kwamen vroeger naar het klooster om deze fresco’s te schilderen. De kleurrijke muurschilderingen stellen de tocht van de H. Familie voor, momenten in het leven van Christus en portretten van heiligen.

Ons bezoek eindigde in het klooster en Pater Cyril stond erop dat we de maaltijd gebruikten in het klooster door de monniken voor bezoekers gekookt. Ze boden ons fava bonen, gebakken brood, eieren en vlees. Vooraleer te vertrekken gaf hij ons een boek van het klooster. Dan namen we afscheid.

Klooster van Pishoy

Daarna vertrokken we naar het dichtst bijzijnde klooster van St Pishoy. Dit klooster is de thuis van de paus, waar hij drie dagen per week verblijft. Het heeft een afgescheiden poort van het klooster. Dit klooster is ook een oud fort, een eetzaal en een oven. Er is ook een hoge muur, omdat het klooster vijf keer werd aangevallen door Berbers.

Klooster van St Pishoy : St Pishoy stichtte dit klooster in de 4de eeuw. In de hoofdkerk van het klooster bevinden zich de lichamen van St Pishoy en St Paulus van Tammah. Ook Paus Shenouda III van Alexandrië is hier begraven.

Het klooster heeft vijf kerken, en de hoofdkerk noemt ook Pishoy, naar zijn stichter. De anderen kerken zijn deze van de H. Maagd Maria, Abaskhiron de soldaat, St Joris en de aartsengel Michael. Het klooster heeft ook een bron dat gekend is als de Bron van de Martelaren. De Koptische traditie vertelt ons dat de Berbers hun zwaarden in deze bron wasten nadat ze de 49 Oudere Martelaren van Scetes hadden gedood en hun lichamen nadien in de bron wierpen vooraleer de Christenen de lichamen konden begraven in het nabijgelegen klooster van St Macarius de Grote.

Onder Paus Shenouda III, die Paus was van de Koptisch Orthodoxe Kerk van Alexandrië van 1971 tot 2012, werd er lang aangekocht rond het klooster en bebouwd. Er werd vee en gevogelte gekweekt, en er werden zuivelproducten gemaakt. Oude gebouwen en kerken werden gerestaureerd, en er werden cellen voor monniken, bezinningshuizen en een pauselijke residentie gebouwd.

Gerestaureerde kerk

Daarnaast werden ook bijhuizen gebouwd als ontmoetingscentra, een auditorium, conferentiezalen, poorten en hekkens. Shenouda III werd er na zijn dood in 2012 begraven.

oude eetzaal in het klooster van Pishoy

St Pishoy : (320 – 417). (Grieks: Paisios) In de Koptische Kerk is hij gekend als de Ster van de Woestijn en de Geliefde van onze Goede Redder. Hij was een Egyptische woestijnvader.

St Pishoy

St Pishoy werd in 320 geboren in Shansa (Egypte). Hij had zes oudere broers en had een zwakke gezondheid. Zijn moeder zag een Engel in een visioen die haar vroeg om een van haar kinderen aan God te geven, en wees naar Pishoy. Wanneer de moeder probeerde een van haar sterkere kinderen te offeren, drong de engel aan dat Pishoy de uitverkorene was. Toen hij 20 was, ging Pishoy naar de woestijn van Scetes en werd er monnik onder de leiding van St Pambo, die ook St Johannes de dwerg wijdde. Toen St Pambo stierf werd Pishoy door een engel naar de plaats van het huidige klooster geleid, waar hij een leven van kluizenaar leidde. In die tijd werd hij de geestelijke vader van vele monniken die zich rond hem verzamelden. Hij was bekend om zijn liefde, wijsheid, eenvoud en beminnelijkheid, evenals zij extreem ascetisch leven. Hij was ook bekend om de stilte en afzondering op te zoeken. Pishoy’s ascetisch leven was streng zodanig dat hij zijn haar en handen met een touw aan de zoldering van zijn cel hing, om te zorgen dat hij niet in slaap viel gedurende zijn nachtelijk gebed. Zijn ascese was zo beroemd dat hij werd bezocht door St Efraim de Syrier.

De Kopten geloven dat Pishoy een aantal keren Jezus heeft gezien. Eens vroeg een oude monnik hem om hem te helpen een berg te beklimmen en zo droeg Pishoy hem op zijn schouders en klom op de berg, om te ontdekken dat de oude monnik niemand anders dan Jezus was. Jezus vertelde hem dat door zijn grote liefde, zijn lichaam niet zou vergaan. De Kopten geloven ook dat Pishoy de voeten van Jezus heeft gewassen, toen Hij hem bezocht als een arme vreemdeling.

St Pishoy zag ook Jezus in zijn klooster. Toen zijn broeders hoorden dat Jezus ging komen, verzamelden ze zich zodat ze Hem zouden kunnen zien. Eerder was er een oude man geweest die de monniken had gevraag om hem op zijn weg te helpen, maar ze hadden hem genegeerd. Toen St Pishoy de oude man zag, hielp hij hem terug naar zijn kameer. Hij waste zoals gebruikelijk de voeten van de oude man. De oude man verscheen toen aan hem als Jezus.

Pishoy was ook een verdediger van het Orthodoxe geloof tegen ketterijen. Nadat hij had gehoord dat er een kluizenaar op de berg van Ansena predikte dat er geen H. Geest was, ging Pishoy er heen en droeg hij een geweven mand met drie handvatten. Wanneer de oude man hem vroeg waarom Pishoy drie handvatten aan de mand had gemaakt, zei hij: “ik heb een Drie-eenheid, en alles wat ik doe is zoals de Drie-eenheid.” Na een discussie over de H. Schrift uit het Oude en Nieuwe Testament, bekeerde de oude kluizenaar zich tot de Orthodoxe Kerk. St Pishoy heeft ook de titel van “Perfecte mens”.

In 407/408 maakten de Berbers de woestijn van Scetes onveilig en Pishoy vertrok uit het klooster om op de berg van Ansena te leven. In die tijd ontmoette hij St Paulus van Tammah in Antinopolis en de twee werden goede vrienden. Terwijl hij op de berg van Ansena verbleef bouwde Pishoy nog een klooster in Dayr al-Barsha, die nog altijd bestaat bij Mallawi. In 417 stierf Pishoy.

Op 13 december 841vervulde de Paus Jozef I van Alexandrië Pishoy’s wensen en werden zijn lichaam en ook dat van Paulus van Tammah naar dit klooster overgebracht. Men zegt dat ze eerst probeerden het lichaam van St Pishoy te vervoeren, maar toen ze het op de boot in de Nijl hadden gedragen, bewoog de boot niet tot ze ook het lichaam van St Paulus van Tammah in de boot hadden gelegd. Tegenwoordig liggen de twee lichamen in de hoofdkerk. Ooggetuigen vertellen dat het lichaam van St Pishoy nog intact is tot op vandaag.

Orthodox Koptisch kruis

04-03-2019 om 19:40 geschreven door claudia  

De H. Familie in het Noorden van Egypte – deel 3

De volgende halte was in Xois (ook Sais), en de H. Familie nam zijn toevlucht in de schaduwen van de noordelijke bomen en velden in Egypte. Tegenwoordig noemt Sakha van de provincie Kafr el-Sheikh, die eens een eiland was omgeven door de Sebennytische en Phatinitische zijstromen van de oude Nijlrivier.

We vroegen aan boeren in de stad Sakha naar de weg naar de oude Kerk van de Maagd Maria, maar niemand wist zeker waar het gelegen was, tot een vrouw van in de 50 die een kruisje droeg in detail de weg naar de kerk beschreef.

Een paar minuten later, zagen we de muren van de oude kerk. Zoals de meeste kerken, werd het bewaakt door de politie. We werden vriendelijk ontvangen door priester Mathew Morris.

“Sakha is niet zoals al de steden die Jezus heeft bezocht met zijn Moeder”, vertelde Morris. Hij verklaarde dat de naam is afgeleid van een Koptische zin die betekent “de hiel van Christus”.

Men gelooft dat Christus bronnen liet ontstaan in de steden en dorpen dat hij heeft bezocht. Sommige bronnen droogden op, terwijl anderen blijven stromen tot op vandaag en er zijn plaatsen om deze zegeningen te ontvangen. Hier in Sakha plaatste het kind Jezus zijn voetafdruk op een rots vanwaar een bron ontsprong, en zijn voetafdruk is nog te zien volgens de Koptische traditie.

priester Morris bij de rots met de voetafdruk van Christus

De rots is 60 cm lang en 15 cm breed. De priester nam het in zijn hand en wees naar de kleine voetafdruk. De rots had een zandkleur, waar de voetafdruk bruin was.

Priester Morris vertelde dat de kerk was gebouwd op de plaats van een oudere abdij, die gekend was als de Doopsel abdij, en waar tot het einde van de 13de eeuw monniken verbleven. Toen de abdij werd vernietigd, vertrokken ook de monniken en toch schreven ze nog de woorden “God is één” op de rots vooraleer ze vertrokken om het gemakkelijk te herkennen van andere rotsen. De rots was verborgen voor vele jaren omdat men bang was dat ze zou gestolen worden. Maar in 1984 werd ze opnieuw ontdekt, wanneer Anba Beshoy zijn authenticiteit bevestigde.

De Koptische Kerk gelooft dat Christus zijn voetafdruk heeft nagelaten op deze rots in de kerk van Sakha

Bovendien bevat de kerk ook een monumentale icoon dat werd geschilderd door de schilder Anstas de Romein, een man wiens naarm steeds opnieuw werd vermeld in de geschiedenis van de Koptische kerk. Hij was een Romeinse schilder die uit Jeruzalem kwam om iconen te schilderen, en hij liet talrijke schilderingen na die dateren uit de 5^de eeuw.

“God is één” gekerfd in het Arabisch op de andere kant van de rots waarop Christus zijn voetafdruk heeft nagelaten in de kerk van Sakha 

Elk jaar viert de Koptische Kerk op de eerste juni de komst van de H. Familie naar Egypte. De kerk van Sakha viert deze dag door een grote geestelijke “moulid” te organiseren dat wordt bijgewoond door een groot aantal Christenen en Moslims. In de viering worden mooie hymnen gezongen en wordt de afdruk van Christus aangeraakt om zegeningen te ontvangen. Het is gekend dat een van de praktijken van de Koptische Kerk het bewaren van de relikwieën is in speciale ruimten met kaarsen waar de mensen ze kunnen aanraken om zegeningen te ontvangen.

De kerken van Musturud, Semannud of Sakha liggen ver uiteen, zodat ze niet kunnen bezocht worden op een dag, en ze zijn in drukken landelijke streken gelegen, omringd door velden.

Hoewel deze steden geen grote toeristische attracties hebben zoals de piramiden maken ze deel uit van het oorspronkelijke beeld van de landelijke streken van Egypte in verband met landbouwgewoonten, traditionele klederdracht, en de enorme belang van de Nijlrivier voor de boeren, en ze geven de kans om in contact te treden met de vriendelijke lokale bevolking. Het is een mooie ervaring om de historische kerken te bezoeken tijdens een van de moulids. Een moulid is een grote gebeurtenis dat een Christelijke of Moslim persoon herdenkt en het wordt bijgewoond door de volgelingen van de beide religies.

De volgende halte van de Heilige Familie was in Wadi el-Natrun, waar zich een complex van mooie kloosters met een levendig monastiek leven bevinden.

Locatie van Wadi El-Natrun

Wadi El-Natrun gebied

Wadi El-Natrun is een stad die ongeveer 80 km ten zuiden van Alexandrië is gelegen. De naam van de stad betekent Natronvallei. De stad kreeg zijn naam vanwege de aanwezigheid van acht zoutmeren met natron in de omgeving. In het Oude Egypte had de stad een belangrijke betekenis omdat natron werd gebruikt voor het maken van mummies. Ook speelde de stad een belangrijke rol in de geschiedenis van het vroege Christendom, omdat daar een 100-tal kloosters waren.

In het Koptisch staat de vallei bekend als Shee-Hyt, wat het evenwicht van de harten of de maat van de harten betekent. In het Grieks (in de regio woonden vroeger veel Grieken) staat het bekend als Sketes of de Scetische woestijn, wat de "asceten" betekent en waarvan het woord scete (kluizenaarsorde) is afgeleid. In de vroegchristelijke literatuur staat de regio ook bekend als Nitrië of de Nitrische Woestijn. Na de verovering van Egypte door het Arabisch-Islamitische rijk kreeg de stad haar Arabische naam Wadi El-Natrun.

De streek bevindt zich op de rand van de Sahara en is woestijngebied. Ten oosten van het gebied bevindt zich de vruchtbare Nijldelta.

De regio rondom Wadi El-Natrun was een belangrijk gebied in de geschiedenis van het christendom. Het was (en is) een plek waar monniken zich terugtrekken van de bewoonde wereld om met god te leven. De heilige Antonius van Egypte, bijgenaamd de Vader van alle monniken, was de eerste die naar Wadi El-Natrun ging en er zich vestigde als monnik. Hij kreeg vele navolgers die er als heremieten en asceten leefden. Na het Edict van Milaan uit 313, waarin het christendom in het Romeinse Rijk gelegaliseerd werd, werden er ook veel kloosters gebouwd. Tussen de 3de en de 7^de eeuw stonden er honderden kloosters in het gebied.

Rond 818 werd de 'heilige woestijn' door rovers en plunderende bendes verwoest.

De belangrijkste christelijke heiligen uit deze periode staan bekend als de woestijnvaders. Tot de woestijnvaders behoren onder andere Antonius van Egypte, Sint Amun, Sint Arsenius, Sint Johannes de Dwerg en Sint Mozes de Zwarte.

Van de vele kloosters zijn er nu nog vier over. Alle vier dateren uit de 4de. De kloosters zijn:

• Het Paromeos of Baramos klooster
• Het klooster van Sint Macarius de Grote
• Het klooster van Sint Pishoy
• Het Syrische klooster

H. Familie in een boot

Op hun weg uit de Nijldelta nam de H. Familie een boot om de Nijl over te steken naar het westen, en dan naar het zuiden, naar een vallei dat rijk is aan zout: Wadi El-Natrun in de Beheira provincie op de linkerkant van de woestijnweg van Cairo-Alexandrië. Het is ongeveer 114 km van Cairo gelegen.

We bezochten eerst het Paromeos klooster. Het is het meest noordelijke klooster onder de vier huidige kloosters van Scetes, en is ongeveer op 9 km ten noordoosten van het klooster van St Pishoy gelegen. Het klooster is toegewijd aan de Maagd Maria.

Daar is de Maagd Maria kerk gelegen. Op weg zagen we reeds in de verte de lichttoren en de grote kruisen. We namen een aangelegde weg en gingen naar de kleine oude poort van het klooster. Mannen, vrouwen en kinderen gingen naar binnen en buiten door de poort, en ze kwamen uit verschillende delta provincies op zoek naar zegeningen.

Paromeos klooster

Paromeos klooster

ingang

ommuurd

Het Paromeos klooster is waarschijnlijk de oudste onder de vier bestaande kloosters van Scetes. Het werd gesticht omstreeks 335 n. Chr. door St Macarius de Grote. Het woord Paromeos betekent ‘dat wat tot de Romeinen behoort’. De naam gaat terug naar de broeders Maximus en Domatius, kinderen van de Romeinse Keizer Valentinius I, die monniken werden in het klooster en daar hun cel hadden. Het was de tijd van St Macarius de Grote. Ze bereikten een hoge spiritualiteit en stierven op jonge leeftijd. Het klooster werd gebouwd en maakte deel uit van een monastieke beweging die begon in de 4^de eeuw en werd geleid door St Antonius de Grote, de eerste monnik in de geschiedenis. Na hun dood wijdde St Macarius hun cel door er een kapel te bouwen en vertelde de monniken om die plaats “de cel van de Romeinen” te noemen.

Maximus kapel

Naast St Macarius de Grote en St Arsenius, verbleven ook andere, zoals St Isidoor en St Mozes de Zwarte die martelaar werd bij de aanval van 407 n. Chr. Als gevolg van de aanvallen door de Berbers en de Bedoeïenen bouwde Paus Shenouda I van Alexandrië (859-880) muren rond de kloosters van de Nitrische Woestijn. De muren variëren in hoogte tussen 10 tot 11 meter en hun breedte bedraagt ongeveer 2 meter. Ze werden ook bedekt met een dikke laag pleister. Tegenwoordig leven in het klooster nog een 50-tal monniken.

interieur van de kerk

Tegenwoordig bewaart het klooster nog veel van zijn oude karakter. Het bestaat uit 5 kerken. De oudste kerk is toegewijd aan de Maagd Maria en bevat de relieken van St Mozes de Zwarte. Het wordt aanzien als de oudste kerk in Scetes dat nog bestaat. De tweede kerk is toegewijd aan St Theodoor van Amasea, de derde aan St Joris, de vierde aan St Johannes de Doper en de vijfde aan de Aartsengel Michael. De muren zijn nog steeds bewaard. Het klooster bevat ook nog een slottoren, een toren, twee eetzalen en een gasthuis.

Ongeveer 2,5 km ten noordwesten van dit klooster is er ook een grot in kalksteen van Paus Cyrillus VI met iconen van deze Paus. Er zijn 12 houten kruisen, en het is gekend als de Rots van Sarabamun. Het is een bekend pelgrimsoord. In de woestijn zijn er ook verscheidene grotten die nog altijd door heremieten worden bewoond.

St Macarius

St Macarius (ong 300-391) werd geboren in Opper-Egypte omstreeks het jaar 300. Vóór hij zijn toevlucht zocht tot de ascese, voorzag hij in zijn levensonderhoud door het smokkelen van salpeter in de omgeving van Nitrië, een bezigheid die hem leerde hoe men moet reizen en overleven in de woestijn.

Zijn ouders dwongen hem op een bepaald moment om te trouwen, wat zeer tegen de wil van Macarius was. Hij veinsde een ziekte en verzocht zijn ouders of hij zich in de woestijn mocht terug trekken om weer op krachten te komen. Bij zijn terugkomst ontdekte Macarius dat zijn echtgenote overleden was, en kort daarop overleden ook zijn ouders. Macarius besliste toen om aan het wereldse leven te verzaken en verdeelde vervolgens al zijn geld en goederen onder de armen en behoeftigen. Bij het zien van zoveel deugdzaamheid bracht de bevolking Macarius bij de bisschop van Ashmoun die hem tot priester wijdde.
  
Enige tijd later beweerde een zwangere vrouw dat Macarius haar had onteerd. Macarius ondernam geen enkele poging om zichzelf te verdedigen en aanvaardde deze laster in stilzwijgen. Toen de bevalling nakende was, zorgden de weeën van de vrouw echter voor ondraaglijke pijnen en slaagde zij er pas in om te bevallen nadat zij Macarius' onschuld had toegegeven. De ouders van de vrouw kwamen de heilige man om vergiffenis smeken maar Macarius had zich toen al teruggetrokken in de woestijn van Nitria.

Nadat hij drie jaar lang in de woestijn rondgezworven had, zocht Macarius St Antonius de Grote op en werd zijn discipel. Macarius spendeerde vele jaren in het gezelschap van de heilige Antonius en het was op zijn advies dat hij zich in 360 naar de Sketische woestijn begaf en er een klooster - Abu Makar - stichtte.

De heilige Macarius de Oudere was de geestelijke vader van méér dan 4000 monniken van verschillende nationaliteiten. Vanaf zijn stichting in de 4de eeuw tot op heden, werd het klooster ononderbroken bewoond door monniken. Verscheidene heiligen en Woestijnvaders waren monnik in het klooster van de heilige Macarius, zoals o.a. ook St Macarius van Alexandrië. 

Vanwege zijn wijsheid en grote graad van onthechting, kreeg Macarius de bijnaam 'het Licht van de Woestijn'. Hij overleed in 391 in Abu Makar, in de Sketische woestijn.

St Mozes de Zwarte

St Mozes de Zwarte (Ethiopië ong 330 – 405) : Mozes was een zwarte bediende van een overheidsfunctionaris in Egypte die hem uit zijn dienst ontsloeg wegens onder meer diefstal. Hij werd vervolgens de leider van een groep bandieten die in de Nijldelta plunderde. Toen een hond hem tegenhield om een overval te plegen, zwoer Mozes wraak op de eigenaar van de hond. Tot de tanden toe bewapend ging hij naar diens huis, maar trof het huis vervolgens leeg aan. Hij stal daarop een schaap en sloeg op de vlucht voor de autoriteiten. Mozes zocht zijn toevlucht in het klooster van Wadi El-Natrun. Het leven van vrede in het klooster maakte een dusdanige indruk op de bandiet dat hij gedoopt werd en toetrad tot het klooster.

Toen Mozes in zijn woestijncel werd aangevallen door bandieten, vocht hij tegen hen en wist hij hen te verslaan. Vervolgens nam hij de verslagen bandieten naar de kapel mee en vroeg hij aan zijn broeders wat er met de bandieten moest gebeuren. Zij traden vervolgens in bij het klooster. Naarmate de jaren vorderden, groeide Mozes uit tot een spirituele leider van de heremieten in de woestijn en werd ook tot priester gewijd.

In het jaar 405 werd er het gerucht verspreid dat een groep Berbers op het punt stond om het klooster van Mozes aan te vallen. De broeders wilden daarop zich bewapenen en tegen de aanvallers vechten, maar Mozes verbood hen dat en zei hen dat ze zich moesten terugtrekken. Hij bleef zelf samen met zeven monniken achter en ze werden door de aanvallers gedood.

De Hieromonnik (priestermonnik) Cyril el-Parameosi was aan het wachten op ons in zijn eenvoudige zwarte monastieke gewaad, korte baard en vriendelijke lach. Hij verwelkomde ons en schudde ons de hand en hield zijn kruis vast om ons ermee te zegenen.

Titels in de Orthodoxe Kerk : archimandriet of hegoemen (abt), aartspriester, hiëromonnik (priestermonnik), priester, diaken)

Pater Cyril el-Parameosi bij een van de deuren van het Parameos klooster

Het monastieke leven vond zijn oorsprong in Egypte en verspreidde zich over de hele wereld. In het begin waren er twee monastieke gebieden: een in het oosten, tussen de bergen van de Rode Zee (het klooster van St Antonius en het klooster van St Paulus van Thebe) en een in het westen (het Paromeos klooster, het klooster van St Pishoy, het klooster van St Macarius en het klooster van el-Suryan).

St Paulus van Thebe, links in een kleed van palmblaren en St Antonius

04-03-2019 om 08:51 geschreven door claudia  

De H. Familie in het Noorden van Egypte – deel 2

De Tenhemelopneming van de Maagd Maria wordt speciaal gevierd door miljoenen Christenen en Moslims in de kerk en elke augustus is er een feestelijke gebeurtenis die “moulid” wordt genoemd.

Moulids in Egypte vieren de geboorte van iconische Islamitische of Christelijke figuren en worden bijgewoond door de volgelingen van de twee religies, hoewel meer volgelingen van een religie hun respectievelijke moulid bijwonen.

Moslims, waaronder degenen met hoofddoeken, waren in de kerk van Musturud om de oude heiligdommen te zien of op zoek naar zegeningen. Uiteindelijk hebben de Moslims een diep respect voor Maria en Christus, en de voorouders van vele islamitische Egyptenaren waren in het begin eens Christen.

Na ongeveer 2 maand in Musturud geleefd te hebben was de volgende verblijfplaats ten noordoosten van Musturud in Sebennytos, dat nu gekend is als Samannud. Tezamen is er een spoor van de H. Familie van meer dan 3500 km en zijn er 31 plaatsen, acht grotten en 18 waterbronnen, en 13 bomen te zien.

In Samannud herbergden en beschermden de boeren de vreemdelingen na een vijandige ontmoeting met het volk van Bubastis.

We komen aan in de oude Maagd Maria Kerk, die ook gekend is als St. Abanoub, in het hart van een drukke marktplaats.

Maagd Maria Kerk in Samannud

Sebennytos, was de hoofdzetel van de 30^ste Egyptische dynastie. Men denkt dat de H. Familie 17 dagen in de stad is gebleven.

Muurreliëfs van Nectanebo II (links) en van Nectanebo I (rechts) van de 30ste dynastie in het Egyptisch museum van Cairo die oorspronkelijk van Sebennytos komen

Houten banken en een marmeren tafel met daarop de tekst “Dit is de kom waarin de Maagd Maria haar deeg kneedde” werden in de plaats achter in de kerk geplaatst.

De kom werd geplaatst in de buitenplaats van de kerk en werd in een glazen kast geplaatst.

Bezoekers die in de buitenplaats zitten waren meest jonge misdienaars van de kerk die net gedaan hadden met bidden. Hymnen konden worden gehoord van binnen de kerk. Intussen zong een diaken, die een witte tuniek met rode strepen droeg, een Koptische melodie.

De houten deur van de kerk lijkt oud en is versierd met kleine kruisen over de hele deur, en aan de andere kant zagen we het altaar en de iconostasis van de oude kerk. Als de mensen baden, hoorden we dikwijls “ontferm u over ons” van de gelovigen.

Priester Abanoub van de Maagd Maria Kerk, had het druk met het gebed in de zondagsmis. De kerk zat vol, en we kwamen tegen het einde van de mis, juist op tijd voor de Eucharistische maaltijd.

De priester en zijn mede-celebrant stonden in het midden, voor het altaar. Een van hen droeg het brood, de andere de wijn, en vrouwen die hoofddoekjes op handen, liepen naar voor om het lichaam van Christus te ontvangen – of het offer, dat gesymboliseerd wordt door de het geconsacreerde brood en zijn bloed dat gesymboliseerd wordt door de geconsacreerde wijn.

Dit ritueel dat gekend is als Eucharistisch sacrament, is een van de 7 sacramenten van de Koptische Kerk. De Mis eindigde en het volk ging uiteen. Sommige bezoekers gingen naar de bron, die 52 m van de kerk is gelegen.

Sacrament : een directe handeling van Jezus Christus, die teruggaat op het woord en leven van Jezus Christus. De sacramenten zijn ingesteld door Jezus. Het ontvangen van de sacramenten is zowel recht als plicht van de gelovige.

Een sacrament wordt steeds toegediend in en door de Kerk, daarom vindt de toediening altijd plaats in liturgische vorm. Men ontvangt de heilzame werking, waardoor men wordt opgenomen in het sacramentele leven van de Kerk.

De Katholieke Kerk kent zeven sacramenten: het doopsel, het vormsel, de H. Communie, de biecht, de ziekenzalving, de priesterwijding en het huwelijk. Doopsel, vormsel en eucharistie vormen samen de sacramenten van de christelijke initiatie. Doopsel, vormsel en de priesterwijding kunnen slechts eenmaal in het leven worden ontvangen, zij laten een eeuwigdurend merkteken van de Godheid in de ziel achter.

Het heilig oliesel (ziekenzalving) gecombineerd met de (laatste) communie (het viaticum) en/of de (laatste) biecht wordt het laatste sacrament (of sacrament van de zieken) genoemd.

We volgden een van de kerkdienaars die ons naar de bron leidden, die volgens de traditie geopend was gedurende Jezus tijdens zijn 17-daagse verblijf in Sebennytos, op dezelfde plaats waar de kerk later werd gebouwd.

Priester Abanoub bij de H. Bron

De bron lijkt in grote mate op degene in Musturud. Jezus raakte de grond aan met zijn voeten en sindsdien stroomt water uit de bronnen. We gingen dichterbij de born en zagen dat het was gesloten door een metalen deksel, en dat er kleine kraantjes werden afgetakt zodat de kerk zich kan bedienen van het bronwater voor Moslim en Koptische bezoekers.

Bron

“De H. Familie ontving hier een grote verwelkoming en warme begroeting,” zie priester Abanoub, “en dit warm onthaal werd aan hen gegeven omdat Jezus zijn gave gebruikte om de doden terug tot leven te wekken. Toen Jezus in de stad kwam, zag hij een dode man en bracht hem terug tot leven, zodat de mensen van de stad versteld stonden en Maria een grote marmeren kneedkom gaven voor het brood te kneden voor haar zoon en haar man, en voor Salome, hun oude metgezellin.”

“De kerk was in staat om de kneedkom veilig te bewaren tot op vandaag”, voegde hij eraan toe toen hij naar de glazen kast met de kom liep. Hij vertelde het verhaal van de kerk die dateert van de 5^de eeuw. De huidige kerk werd gebouwd op de plaats van een oudere kerk. Hij vertelde dat het altaar en de iconostasis oude monumenten waren die teruggingen tot 550 n. Chr.

H. Abanoub

De kerk heeft de overblijfselen in het bezit van de H. Abanoub, een 12-jarige jongen die werd gemarteld tot de dood erop volgde door de Romeinen in Egypte, evenals 8000 Egyptenaren die werden gedood door de Romeinen omdat ze zich hadden bekeerd tot het Christendom. Volgens priester Abanoub, werden ze op 1 dag gedood.

preekstoel in de Samannud Kerk

03-03-2019 om 02:57 geschreven door claudia  

HEER JEZUS EN HEILIGE MARIA,

IK HOU VAN JULLIE

LAAT MIJ ALTIJD BIJ JULLIE BLIJVEN !

03-03-2019 om 02:15 geschreven door claudia  

Een noot aan de lezers van Linda : over hoe we de communie moeten ontvangen. Het is belangrijk dat we naar de Biecht gaan vooraleer we te Communie gaan. Wanneer we dit niet doen en we nemen deel aan de Eucharistie, is het oneerbiedig en is dit het teken van een lauw hart, iemand die onverschillig is voor wat God oproept te doen. Velen onder ons hebben een “excuus” en gaan toch naar de Communie ondanks ze in hun hart weten dat ze gezondigd hebben. Ik zal spreken voor mezelf, dat ik verlang naar de Eucharistie en daarom zeg ik bij mezelf “Wel, ik ga naar de biecht in het weekend.” Of “ik heb niets gedaan dat heel erg is in de laatste weken.” Zoals anderen, kan ik het mij niet permitteren om excuses te maken. God heeft mij op talloze manieren gezegend, en toch ben ik een luie dienaar die voortdurend zondigt. Ik hoop dat jullie mij zullen volgen door wekelijks naar de Biecht te gaan. Het is niet gemakkelijk, maar als jullie voordien bidden vanuit het hart, dan zullen jullie zien dat God jullie een enorme gave schenkt. Hij zal jullie tonen waar jullie het zwakst zijn; de gebieden die we soms niet kunnen zien. Dat is een enorme gave voor onze zielen.  Dank u en neem dit ernstig. Moedig anderen aan hetzelfde te doen. Er zijn zoveel mensen die denken dat de Biecht niet nodig is. Heer, help ons, het is zeer, zeer belangrijk. God zegene jullie en je geliefden. Linda

Onze povere eerbied voor de Eucharistie, Jezus Christus 20/2

Kinderen, Ik vraag dat jullie bidden. Bid voor deze aftakelende wereld die voor Mij staat: hoogmoedig, wellustig en ontaard. Bid voor de zonden van deze wereld, die zo verschrikkelijk zijn en vervloekt. Bid voor degenen die zullen sterven, dat hun harten bewogen worden door berouw, geliefden.

Ik wens niemand te verliezen, zelfs geen 1 kind aan de gevallene, maar zovelen verlaten Mij en vallen weg. Velen geloven in het tijdelijke en vergankelijke, en de leugens van deze wereld. Jullie plaatsen het waardeloze voor de gezondheid en bescherming van jullie ziel. Jullie zijn zo kortzichtig, Mijn geliefden. Waarom waarschuw Ik jullie zo dikwijls en zo nadrukkelijk? De storm komt altijd wanneer jullie gewaarschuwd zijn om jullie voor te bereiden. Ik waarschuw elk van jullie, maar zo weinig bereiden zich voor.

Kinderen, jullie hebben jullie geloof en vertrouwen verloren in Mijn Meest geliefde Zoon, de Christus Jezus. Als Mijn kinderen die bidden meer in de wereld zijn, wordt Mijn Naam minder uitgesproken. Het wordt geminacht en vergeten. Dat is wat de gevallene hoopt absoluut te verwezenlijken. Ik heers en hij kan niet ongedaan maken wat Ik heb gedaan, noch vernietigen wat Ik geschapen heb. Kinderen, rust in Mijn Liefde en bid voor doorzettingsvermogen

03-03-2019 om 01:47 geschreven door claudia  

26/2/2019 H. Aartsengel Michael : Geliefde kinderen van God:

Als de prins van de hemelse legerscharen, ben ik gezonden om jullie tot overweging te brengen.

Jullie moeten onmiddellijk terugkeren om ware kinderen te zijn van Onze Koning. Jullie moeten terugkeren tot geloof, hoop en naastenliefde, voor jezelf en voor je naaste.

De zijde van Onze Koning blijft geopend. Hij kijkt naar Zijn kinderen die in permanente verwarring leven, en niet weten waar te gaan.

De mensheid is verstrooid door duizend-en-één situaties, door conflicten, gevaren, veranderingen, projecten en daarom hebben de mensen beslist om zich onder te dompelen in wat ze beschouwen als recht: vreugde, gezondheid en welzijn, triomfen en zegeningen.

Kinderen van Onze Koning, waar hebben jullie recht op?

Het doet pijn om jullie te zien, hoe er zijn die Onze Koning verwerpen, en ook degenen die Hem “liefhebben”, maar die Hem voortdurend pijn doen.

De mens is in zijn groei verminderd doordat hij weigert zichzelf te zien als een kind van God… Waar is de mensheid bang voor? Waarom heeft hij zijn Heer en Koning uit zijn leven gebannen? Is de mens bang te leven in de plicht om te doen wat ze op dit moment verwerpt? Vreest hij engagement, zelfs als het in de Goddelijke Barmhartigheid is?

Ah mensheid, hoeveel zullen er verloren gaan! Hoeveel van degenen die beweren dat ze geloof hebben, zullen het verliezen in de komende tijd, door gebrek aan kennis van de Gever van het Leven!

Jullie verwerpen de waarheid om nieuwe concepten van de maatschappij, het gezin, tolerantie, liefde en vervulling van de goddelijke wil in te voeren.

Kinderen van Onze Koning, jullie zijn in verval, jullie geloven niet in de Waarheid en daarom gaan jullie geestelijk achteruit om op dit moment wat zich in het leven aandient op te lossen. De mens heeft de spiritualiteit verloren om standvastig in het geloof te blijven omdat de geest van de mens is beschadigd, veranderd, aangetast tot op de wortel. De mens, die door zijn geestelijke vermogens niet wordt beschermd, is onderhevig aan een constant komen en gaan, zoals de golven van de zee. Hij handelt door inertie, automatisch, is minder gevoelig, minder rationeel en neemt aan wat bij hem past, zelfs al gaat het tegen de menselijke natuur in.

De mens wil antwoorden vinden op hetgeen wat hij niet weet en hij zal de antwoorden niet vinden omdat deze niet vol liefde zijn, maar valse kopieën van wat de meerderheid aanziet als liefde.

Jullie zijn verzwakt om in vereniging te leven met Onze Koning, jullie verwerpen en beminnen onze Koningin niet, en daarom is er onverschilligheid, daarom zijn er zoveel echtscheidingen, is er zoveel losbandigheid en voortdurende calamiteiten, waarmee de mensheid geconfronteerd wordt en zovele gesels die de mensheid zullen treffen.

Luister naar de stem van degene die vechten en die vechten voor het Koninkrijk van God en op dit moment kijk ik hoe Satan blij het pad van verdoemenis naar de mensen brengt. Degenen die Satan aanbidden: bekeer jullie, want deze zonde veroorzaakt morele verwording en lichamelijke melaatsheid, die de mensheid zal geselen.

Jullie geloven niet, jullie zijn geestelijk blind… De strijd tussen goed en kwaad is niet geëindigd, het blijft verder gaan om de Kerk van Onze Koning tot vernietiging te brengen. Als jullie geestelijk blind zijn, hoe kunnen jullie dan beweren dat je jullie je broeders leiden? Jullie zijn als blinden die andere blinden leiden en jullie kunnen allen in de afgrond vallen.

Jullie zijn ziek en Ik moet jullie oproepen om te genezen zodat jullie het eeuwig leven niet verliezen.

Blijf bij de waarheid, wijk niet af, herken de toestand wanneer jullie zijn gevallen en volg Gods wet zodat jullie het eeuwig leven kunnen genieten.

Volg geen ideologieën. Christus, Onze Koning is geen ideologie, Hij is “de Weg, de Waarheid en het Leven”. Bekeer jullie want het is dringend. De mensheid lijdt en zal lijden wanneer ze haar eigen kwellingen moet verduren.  

De Goddelijke Barmhartigheid roept jullie op om jullie te bekeren. Vergeet niet dat jullie de vrijheid hebben om te kiezen tussen de rechte weg en de gemakkelijke weg van de verdoemenis.

Bid als Volk van God voor vrede, waar de pijn die veroorzaakt wordt door de mens op dit moment heerst. 

Bid als Volk van God, voor elkaar, zodat allen beslissen om zich te bekeren.

Het is geen tijd voor de lauwen om het koren te infecteren met plagen van geloofscrisis, of ongepaste en verboden nieuwigheden. Laat niet toe dat jullie door de lauwen geleid worden tot wankelend geloof, keer jullie af van het wereldse. Laat jullie niet leiden naar het moment dat de levenden de doden zullen benijden. Waar jullie ogen nog naar zullen kijken is pijnlijk, waar jullie ogen nog naar zullen kijken is hartbrekend, en wat op de mensheid afkomt, draagt de geur van de dood.

Jullie moeten geen geleerden zijn, maar trouw aan de H. Drie-eenheid, minnaars van Onze Koningin, bekeerde en overtuigde mensen, ondergedompeld in de kennis van de waarheid en bereidwillig om trouw te zijn aan de goddelijke Wil.

Leer liefhebben in “Geest en Waarheid” en vrees niets, wees verdedigers van het geloof, wees trouw aan de H. Drie-eenheid en aan jullie H. Moeder.

Wij, als Engelen, zijn jullie metgezellen op de weg, jullie beschermers, we beschermen jullie wanneer we het door jullie toegelaten worden, wees jullie hiervan bewust.

Geloof en zegen elkaar.

H. Aartsengel Michael, dienaar van de Drie-ene God en dienaar van de Koningin van Hemel en Aarde.

3 x WEES GEGROET ONBEVLEKTE MARIA, ZONDER ZONDE ONTVANGEN.

Luz de Maria

Broeders:

Wat is dit een oproep van de H. Aartsengel Michael! Wat een oproep tot bekering, in te zien wie God is! Hoeveel oprechte antwoorden die we elk moeten geven op die vragen! Hoe dringend het is voor de mensheid om onmiddellijk te erkennen wat tot God behoort en het Universele Moederschap van Onze Koningin en Moeder te erkennen!

Er worden grote zegeningen uitgestort van Goddelijke Barmhartigheid over degenen die beslissen zich te bekeren, want de mensheid wordt opgeroepen tot bekering. De mensheid zou moeten de kans krijgen, de enige kans dat ze in het leven heeft om de ziel te redden en deze schat niet te verachten.

Waartegen waarschuwt de Hemel ons?

Van alles wat we reeds weten en wat we moeten afhouden om grotere geestelijke kracht tegen het kwaad te verwerven.

Broeders, het koren moet om echt koren te zijn, zich bij de Zaaier bevinden.

Amen.

02-03-2019 om 23:46 geschreven door claudia