27/2 Jezus, jullie Eeuwige Redder

Mijn lieve kinderen, maar wat gebeurt er met jullie! Mijn hart bloedt omwille van al jullie beledigingen en mijn Vader zal niet veel langer deze niet te rechtvaardigen goddeloosheid van jullie verdragen, eerst onder jullie en dat met de godslasteringen die gericht zijn naar de Hemel.

Nog een beetje langer en dan zal elk van jullie zijn rekening moeten vereffenen met Hij die jullie leven in zijn handen heeft. Er bestaat niet lange liefde op jullie aarde en daarom valt alles ineen en smelt alles als sneeuw voor de zon. Ik houd van jullie, maar jullie zijn op een punt gekomen dat er geen terugkeer mogelijk is.

Mijn Moeder weent omwille van haar ongehoorzame kinderen en toch probeert ze alles om haar kinderen te redden, maar de gerechtigheid van God zal zich spoedig zichtbaar maken en gehoord door elk van jullie.

Lieve kinderen, word wakker uit deze diepe slaap en dwing jullie zelf om terug te keren naar de situatie dat jullie kinderen zijn die eens leefden in de liefde van God. Jullie aarde zal niet langer jullie misbruik ontvangen, en dan zal zelfs hongersnood voelbaar worden.

Bekeer jullie vooraleer het te laat is. Kies voor het leven en niet de eeuwige dood. Jullie klagen om een kleine tegenslag, om een fysieke pijn, om een gebrek om jullie in acht te nemen, maar begrijpen jullie niet dat het vuur van de hel voor eeuwig zal zijn?

Kiezen jullie om pijnen te lijden? Het is aan jullie, aan jullie gezond verstand en jullie dagelijkse handelingen om te kiezen: hel, eeuwig lijden, of het paradijs, redding, vreugde en troost.

Ik heb mijn leven geofferd voor elk van jullie. Laat jullie leiden door mijn Woord. Luister naar de parabel dat de harten van jullie voorgangers heeft geopend. Wees jullie meer bewust dat wat jullie kiezen in dit aardse leven, vooreeuwig zal zijn.

Lieve kinderen, laat mijn zegening jullie hart diep raken.

Jezus, jullie Eeuwige Redder.

20/2 Maria, jullie Moeder

06-03-2019 om 08:38 geschreven door claudia  

OLV van La Salette 2/3/2019

Eucharistic Chapel, St. Rosalie's Church, Hampton Bays, New York

Ik kom vandaag als Notre Dame de La Salette, want ik wil je terugvoeren naar Frankrijk en naar de Franse Alpen, waar ik eerst verscheen aan de kinderen in 1846 en aan jou vele jaren later.

Mijn boodschappen in La Salette zijn van deze tijd net zoals toen. Onthoud dat ik je heb verteld dat er een tijdloosheid is, en een tijdloosheid van mijn boodschappen aan de mensen van de wereld.

Nu is de tijdloosheid van mijn boodschap aan de mensen van de wereld vandaag betreffend het verlies van jullie wereld door zoveel van Gods kinderen door de gesel van abortus dat de boze heeft ontketend op de mensheid, vooral nu in deze eindtijd.

Nu heeft de boze vele volgelingen onder jullie die ijverig zijn om hun boosaardige meester in deze eindtijd te dienen. In het verborgene en in stilte en zonder morele autoriteit, hebben ze hun boosaardige volgelingen verzameld om abortus te voorzien op vraag van de mensen van de wereld.

Als natie, hebben jullie in de VS gezien dat de volgelingen van satan uit de duisternis zijn gekomen in het licht van lucifer, hun cultuur van de dood vierend en hun genot erin vindend, en zijn steeds koortsachtiger bezig met het invoeren van hun plannen om de kinderen van God in alle stadia te vermoorden, vanaf de conceptie en het begin van het leven tot en met de feitelijke geboorte van Gods kinderen, waar ze nu vrij spel hebben bij het afslachten van onschuldige levens.

Wee degenen die handelen in satan voordeel als zijn volgelingen, die dit barbarisch ritueel van god spelen over de levens van vele van jullie broeders en zusters, verspreiden en instellen. Zij worden afgeslacht onder mom van “keuze” om zich voort te planten.

Verborgen achter hun waanzin in deze cultuur van de dood, zijn de meest afschuwelijke monsters van de duistere wereld naar voor gekomen in jullie aardse rijk om krachtige en duistere energie te voorzien die het onderbewustzijn van degenen die deze cultuur van de dood verspreiden, aanwakkert.

De verwerpelijke satan is in zijn spoedig-vernietigde-glorie, nu dat hij zoveel van Gods kinderen heeft opgeruid en hen heeft aangezet tot zijn boosaardige wegen tot het punt dat deze zielen zo verloren zijn, met schellen op hun ogen, dat ze zelfs in het openbaar vieren dat ze op militante manier vastbesloten zijn om de levens van zoveel van Gods kinderen te doden.

Nog nooit, sinds de oude en heidense tijden, is satan zo succesvol geweest in het aanzetten van zoveel Gods kinderen in het volgen van de cultuur van de dood. Velen onder hen zijn nog altijd in het geheim occulte ceremonies aan het opdragen waar ze feesten met het bloed van de onschuldigen in een smerig en walgelijk ritueel dat de boze hen heeft geschonken als een belediging voor jullie Heer en Redder, Jezus Christus, en voor de Heilige Mis van Mijn Zoons Kerk.

Jullie moeten tot het besef komen van de realiteit van het kwaad in jullie wereld zodat het duidelijk is voor jullie dat jullie beschaving geen beschaving is zoals jullie dachten dat het was. Er zijn degenen van satans kerk onder jullie die de oude geheime en occulte offerdiensten van de satanskerk beoefenen en ze beginnen tevoorschijn te komen voor jullie ogen.

Wees jullie bewust dat het meest afschuwelijke gedrag van satans volgelingen niet alleen nu plaatsvindt, maar dat de volgelingen van satan er ook mee pronken voor jullie ogen. Eigenlijk zijn ze als wilden die teruggrijpen naar de oude occulte praktijken in het aanbidden van de boze in zijn vele vermommingen: satan, Lucifer, moloch en baal. Word wakker in de wetenschap dat de meest perverse praktijken van de oude vijanden van de Vader in de Hemel zijn verrezen in deze eindtijd.

De verachtelijke satan weet dat zijn dagen zijn geteld, en hij en zijn volgelingen offeren zoveel mogelijk kinderen van God als jullie toestaan. Ze weten dat hun dagen ook geteld zijn als ze niet krachtdadig de controle overnemen van jullie instellingen, jullie scholen en jullie regeringen. Zie wat ze nu doen, want ze zijn zo flagrant aan het pronken met hun boosaardige wegen.

God's plan zal de boze en zijn volgelingen verslaan, maar Hij moet de bijstand hebben van Machtige Gebedsstrijders die de uitdaging van deze eindtijd aangaan om de vijand te verslaan. Jullie weten wie jullie zijn.

Zoals ik vele decennia geleden heb voor gewaarschuwd in La Salette, stevenen vele kardinalen, bisschoppen en priesters af naar de verdoemenis omwille van hun onzuiver gedrag. Ik heb de kinderen van La Salette gewaarschuwd en ik waarschuwde jullie vele jaren later dat het falen van de leiders van de Kerk van Mijn Zoon een grote crisis zou veroorzaken. Nu begrijpen jullie wat ik bedoelde omdat de grote crisis voor jullie ogen gebeurt.

Zoals ik toen gezegd heb, zeg ik nu: de Kerk van Mijn Zoon heeft grote priesters nodig met doorzettingsvermogen en standvastigheid, geduld en bezorgdheid, en de liefde van de Vader is al Gods kinderen te hulp gekomen in deze eindtijd – vooral naar de priesters die de gave van onderscheid hebben en de kracht om duivelsuitdrijvingen uit te voeren om de demonen uit te drijven.

Want in deze eindtijd zijn nu al de demonen van de hel losgelaten op de mensheid en het zal het leiderschap vergen van vele grote priesters die gesteund worden door jullie, als machtige gebedsstrijders om te beginnen met het verslaan van al het kwaad in de wereld in deze eindtijd.

Wanhoop niet, want ik ben bij jullie. Weet dat de Vader in de Hemel, door Zijn Zoon der Verlosser en door de kracht van de H. Geest bij jullie is in deze tijden van beproeving.

Het verhaal van de schepping – zoals het geschreven staat doorheen de eeuwen tot deze eindtijd – is geschreven op steen. Want op het einde, zal de Vader heersen over de aarde, en de boze en zijn volgelingen zullen in het eeuwig vuur geworpen worden, zoals het geschreven staat in de oude teksten.

Daarom, de Vader in de Hemel zal zegevieren.

Zo zij het!

God zij dank!

06-03-2019 om 08:11 geschreven door claudia  

De H. Familie in het Noorden van Egypte – deel 6

Op hun vlucht naar Egypte bleven de H. Familie altijd naast een bron. Ze vonden er een in Heliopolis, het oude Cairo, ten Noorden van de huidige stad, nadat ze Wadi El-Natrun hadden verlaten. De Maagd Maria waste haar kleren, en sprenkelde het gebruikte water op de grond, waaruit een balsem boom ontstond, gekend als de Boom van de Maagd Maria. Er komen nog steeds bezoekers om de boom te bezichtigen.

De boom van Maria in Matariya

Burseraceae (balsembomen ) is een botanische naam, voor een familie van bedektzadigen. De familie telt ongeveer 500 soorten, waarvan meest bomen maar ook struiken. Deze komen voor in de tropen en subtropen.

De familie is het meest bekend als leverancier van reukstoffen, zoals mirre, olibanum en wierook.

Mirre : 

De plaats was omringd door een muur waarop verzen stonden die de Maagd prezen uit de Maria sura in de Koran en andere uit de Bijbel die gegraveerd waren. We liepen naar de boom en zagen onderweg een klein beeld van Maria in haar blauwe gewaad, en verder zagen we een andere muurschildering van Maria en Jozef de timmerman die het Kind Jezus bij de oude bron wasten.

De bron is nog steeds vol water. Het werd omringd door een familie vrouwen, wiens bescheiden indruk erop wees dat ze van de deltaregio kwamen. De moeder droeg een mooie abaya en haar haar was bedekt. Zij en haar dochter, Marian, probeerden om water uit de bron te halen, waar het water niet zo hygiënisch leek, terwijl ze zongen “gezegend bent u, Maria, gezegend bent u, OLVrouw van het Licht.” Rond de bron was er een soort grot en een gids vertelde ons dat het recent was gebouwd om deze heilige plaats te bewaren.

De vrouwen waren gekomen om zegeningen van de Maagd Maria en verlieten de bron om de boom te bezoeken. De stam van de oorspronkelijke boom was nog bewaard. Deze had de H. Familie schaduw geboden en twee andere bomen, die hadden de mensen geplant om de H. Moeder boom niet te vergeten.

De bron

Marian, die probeerde in de bron wat water te putten, stak haar hand uit naar de boom en bad dat Maria haar een kind zou schenken, omdat de boom de reputatie had onder de bezoekers om vrouwen te zegenen met kinderen.

Er waren Latijnse woorden en letters op de boom zelf gekerfd. Bij de boom was er een “mini-museum” waar antiquiteiten van de vlucht van de H. Familie stonden. Een van de stukken was een steen waarvan gezegd werd dat het gebruikt werd door de Maagd om het Kind Jezus te baadden.

We verlieten de boom en gingen op zoek naar de dichtst bijgelegen kerk. In een straat, de Al-Balsam straat was er een kerk, die de Kerk van de Maagd Maria noemde. Eerwaarde Barsoum Shaker verwelkomde ons en vertelde ons het verhaal van de boom. Hij vertelde dat de Maagd Maria dit gebied had gezegend, end at de boom en de bron, waar Maria van had gedronken en haar kleren had gewassen, de enige gebieden waren die gekend waren, als verblijfplaatsen van de H. Familie in el-Matariya en Heliopolis.

“Alle straten rond de boom hebben namen die verbonden zijn met Maria”, vertelde hij en voegde eraan toe dat ze in de Al-Balsem straat waren, en dat er nog een straat was die de Al-Basan straat noemde, allen waren beduidden ze ‘balsem’. Er was nog een straat die Shagaret Mariam (Maria’s boom) noemde en een straat die Be’r Mariam (Maria’s bron) noemde. Zelfs Moslims hadden een moskee gebouwd in de buurt en hadden ze de Shagaret Mariam Moskee genoemd. De oorspronkelijke boom was rees lang geleden verdord, maar de priesters die in Heliopolis woonden en Matariya hadden scheuten geplant die afkomstig waren van de oorspronkelijke boom, zodat de boom Egypte blijft zegeningen schenken.

De Franse soldaten hadden gedurende de invasie in Egypte van (1798-1801) geprobeerd de boom te vellen, maar ze bloedde, en daarom hadden ze enkel hun namen erin gekerfd.

Daarna vertrokken we richting Al-Gamaliya, waar de Koptische geschiedenis zich verborg achter de Fatimid minaretten van Cairo. In het hart van het drukke Islamitische gebied van Cairo, vroegen we een café-baas in een locaal café naar de Zuweila steeg. Hij dacht dat we zochten naar de oude kerk en de kloosters, en bemerkte dat de nonnen enkel vrouwen ontvingen.

De H. Familie verliet Heliopolis naar de Port Said straat, een bekende straat in het Bab el-Shereya district van Cairo. We wandelden de ene steeg uit naar de andere tot we bij een metaaldetector kwamen en beseften dat we bij het complex van kerken en kloosters waren aangekomen. Een van de kerken was de Maagd Maria kerk van Zuweila, het klooster van St Joris voor nonnen, en het klooster van de Maagd Maria dat ook voor nonnen was.

We gingen de kerk binnen, maar een man in burger hield ons tegen en vroeg om onze camera’s. We toonden hem onze perskaarten, maar hij vroeg om een getekend bewijs door de Minister van Binnenlandse Zaken. We dachten dat hij het niet meende, en vroegen hem om de priester te ontmoeten die de diensten opdroeg. Na wat onderhandelen van onze kant, vertelde hij dat hij was vertrokken en vroeg ons terug te komen om 18u en hij gaf ons zijn telefoonnummer om zijn toelating te vragen.

Eerwaarde Matthias beantwoordde onze oproep heel vriendelijk en zei dat de bewaker, Mr. Fayez, zijn werk als beveiliging van de kerk heel ernstig nam. We gingen naar de afspraak en Eerwaarde Matthias verwelkomde ons vooraleer de deuren van de kerk te openen. 

He vertelde ons dat zijn kerk was gezegend door een bezoek van de H. Familie, door de al-Khaleeg al-Masry (de Egyptische golf) straat, die een klein kanaal was dat aftakte van de Nijlrivier. Het is onbekend hoelang ze daar zijn gebleven.

Eerwaarde Matthias nam ons mee naar zijn kantoor en maakte thee voor ons. Hij vertelde dat deze oude kerk dateerde van de 4^de eeuw. Er was een rijke Kopt, Al-Hakeem Zayloun, die verkoos om op dit gebied een kerk te bouwen in de 4de eeuw om het bezoek van de H. Familie te herdenken. De kerk was de “Maagd Maria, ijzersmelter Kerk”, en het verwees naar een mirakel dat gebeurde toen de Maagd leefde. In het verleden werden de kerken genoemd naar mirakels. Dit mirakel van het smelten van ijzer gebeurde in Anatolië, waar de H. Matthias het Christendom predikte. Wanneer hij in de gevangenis zat, bad de H. Maagd tot God om hem te redden, en de ijzeren sloten smolten en hij kon vluchten.

Eerwaarde Matthias gaf ons een rondleiding in de kerk, die onder de grond was gelegen. Hij opendeed de poort tot de kerk, een poort in de geschiedenis. We voelden ons alsof we in een Fatimid moskee waren, en we konden het grondwater horen stromen omdat het de kerk uit alle richtingen omgaf. Je kon de geur van wierook ruiken dat de priesters branden gedurende elk gebed, en in je geest worden het verleden en heden één.

De kerk was vol antieke iconen en kandelaren de stijl van de Fatimid architectuur. De kerk was vroeger de zetel van de Koptische paus en dat had meer dan 3 eeuwen geduurd, en het vervulde de rol van de tegenwoordige St Markus Koptische Kathedraal in Abasiya.

Hij vertelde dat de kerk onderhevig was geweest aan een aantal aanvallen in de Fatimid periode, en dat de ergste aanval was gebeurd in 1113.

In de kerk van het klooster, waren er marmeren en stenen pilaren, die elk waren versierd met een kroon vanboven. Deze pilaren waren gebouwd in verschillende tijdperken en getuigden van alle beschavingen van Egypte. Sommige waren uit de Farao-periode, anderen Grieks, Romeins, Koptisch (versierd met kruisen en duiven), en anderen waren Islamitisch. Een koperen kruis hing vanaf het plafond en noemde “het Ware Kruis”, en je kon een beeld van de gekruisigde Jezus erop zien, en ook symbolen van de vier evangelisten.

Relieken in de Kerk in de Zuweila steeg van Cairo

Zoals op alle plaatsen waar de H. Familie had verbleven was er een bron van fris water. De pastoor bouwden als een heiligdom voor Maria, waar bezoekers konden bidden en hun kaarsen branden.

Matthias deed de draperieën van het heiligdom open en het heiligdom keek uit in de richting van de Moslim qiblah, de richting waar de Moslims naar bidden wanneer ze bidden. Hij toonde dat de Moslim architectuur de kerk had beϊnvloed. De bouwers die de Barsbay moskee in het al-Gamaliya district in Cairo hadden gebouwd, waren dezelfde als degenen die deze kerk hadden gebouwd, vandaar de sterke gelijkenis.

We hoorden de stemmen van vrouwen die de Maagd eer betuigden : “Gezegend bent u, Maria, de deugdzame, en de sublieme. Gezegend bent u, de sterke en de trouwe.” De vrouwen waren nonnen van het St Maria en de Abu-Sefain kerk, die hun middaggebed begonnen. We hoorden hun stemmen van het bovenste niveau van de kerk, met een balkon dat de Maria, Smelter van ijzer kerk, overzag.

We dankten de Eerwaarde voor het bezoek en gingen naar het nabij gelegen klooster van de Maagd Maria voor nonnen. Ik klopte op de deur en een portier deed open. Hij leidde ons naar de non die verantwoordelijk was voor de bezoekers. Ze weigerde om gefotografeerd te worden en zei haar naam niet, omdat nonnen gewoonlijk media mijden.

Ze vertelde ons dat het klooster open is omdat de kerk oud is en daarom niet kan gesloten worden. Het klooster had een U-vorm, waar de kerk in het midden is, en eronder de Maria, Smelter van ijzer kerk waar we de nonnen hoorden bidden, en de residentie van de nonnen was aan de andere kant.

Ze weigerde het aantal nonnen te vernoemen die er leefden, maar zei dat ze handwerk deden, zoals borduren en ander handwerk. Landbouw en leder bewerken werden gedaan in een ander klooster dat in Nubariya gelegen was. De nonnen begonnen de dag om 4 uur ’s morgens, met het middernachtvigilie, en dan begonnen ze hun werk. Ze bidden de morgenmis om 6 uur en op de middag, ze hebben ook groepsgebed.

De aspiranten die non willen worden, worden jarenlang getest vooraleer er besloten wordt ze de geloften te laten doen. De vrouwen bezoeken eerst regelmatig het klooster, maar gaan nog terug naar hun thuis, en pas daarna wordt de vrouw een non, enkel wanneer we beslissen dat ze klaar is om deze levensweg te volgen, omdat ze zich later niet meer kan bedenken.

De non keek naar de icoon van Maria op de muur en zei dat ze zich gelukkig voelde wanneer ze bad.

06-03-2019 om 06:36 geschreven door claudia  

De H. Familie in het Noorden van Egypte – deel 5

Nog een bekend paneel vormde de iconen van de hoofdkerk

We verlieten vlug het klooster van Pishoy om op tijd aan te komen bij de afspraak in het Macarius klooster in de nabijheid vooraleer het donker werd.

St Macarius klooster

We reden op een weg dat een bos dat door mensen werd aangelegd, doorkruiste om in het St Macarius (Abu Makar) klooster in Wadi El-Natrun aan te komen. Het is een van de vier historische kloosters in de Natrun woestijn, waar de H. Familie zou geweest zijn gedurende hun vlucht naar Egypte.

We werden omringd door kleurrijke bloemen en palmbomen die gele dadels. We werden ontvangen door Eerwaarde Macarius El-Macari, die ons vertelde dat het monnikenleven daar begon in de 4^de eeuw door St Macarius de Grote, die zijn grot verliet in Wadi El-Natrun wanneer een groot aantal monniken naar het gebied kwamen.

Eerwaarde Macarus vertelde ons dat het klooster de thuishaven is van 140 monniken en dat het monastieke leven vereist dat ze God aanbidden en werken. Daarom hebben ze aan landbouw gedaan in the gebied rond het klooster. Er worden verschillende landbouwprodukten verbouwd zoals mango’s, bananen, dadels en olijven. Er is ook vis, koeien en gevogelte.

St Macarius

Begraving van het lichaam van St Macarius

 Versiering in het klooster

 St Macarius klooster en omwalling

 muurschilderingen

In een van de oude kerken van St Macarius

De Eerwaarde vertelde ons dat de inkomsten door het verkopen van deze producten hen in hun levensonderhoud voorziet. Ze helpen ook arme gezinnen in Noord-Egypte met de inkomsten. De dag begint om 4 uur ’s ochtends met het nachtgebed, en dan begint elke monnik zijn werk. Ze nemen wat rust op de middag, 2 uur, en dan zetten ze hun werk verder. Ze bidden in de avond, en hun dag eindigt vroeg omdat ze opstaan bij dageraad.

In het klooster zijn er drie oude kerken. De eerst is de Macarius de Grote kerk. Het middelste heiligdom dateert uit de 7^de eeuw en heeft een zijheiligdom dat dateert van de 9^de eeuw. Deze kerk bevat de overblijfselen van twee boodschappers, niet alleen in het Christendom, maar in alle religies. De eerste is Johannes de Doper, die de Moslims Yahya, zoon van Zakaria noemen, en Elisha, die vermeld wordt in de Koran als Al-Yasa.

De kerk bewaard hun overblijfselen in metalen cilinders. Hun overblijfselen bevonden zich eerst in Jeruzalem, maar werden overgebracht naar het klooster in de 10^e eeuw. De Eerwaarde vertelde ook dat de kerk overblijfselen bevat van de drie “Macariussen”, dat zijn drie heiligen die Maqqar worden genoemd. Het zijn St Macarius de Grote, de stichter van het monnikenleven in de 4^de eeuw, St Macarius van Alexandrie, een heilige in de 5^de eeuw, en St Macarius, de bisschop.

De Eerwaarde nam ons dan mee naar de Kerk van de 49 martelaren. De kerk werd gesticht om de 49 monniken te herdenken die werden gedood als ze de kerk verdedigden tegen de Berber aanvallen. Wanneer de aanval in het klooster begon, waren er sommige monniken die ontsnapten, anderen namen hun toevlucht in het fort. Maar deze monniken vochten dapper tot de dood. Hij vertelde dat een van de bezoekers een visioen zag waar de engelen bloemenkransen plaatsten op hun lichamen. Deze kerk werd gebouwd op het einde van de 18^e eeuw, hoewel ze in de 5^de eeuw werden vermoord.

De Eerwaarde nam ons nog mee naar een andere kerk die een andere martelaar herdacht : St Abaskhiron de Soldaat. De kerk heeft een uniek, hoge toren en gaat terug tot de 19^de eeuw. Daarnaast konden we het oude fort en een tafel zien, die we in elk klooster in Wadi El-Natrun zagen.

De Eerwaarde Macarius vertelde ons dat het belangrijkste van het klooster niet de gebouwen was, ondanks hun historisch belang, maar de vraag is : “Volstaat God?”. Hij ging verder: “Wij monniken kwamen naar de wereld en zullen het verlaten zonder een vrouw, kinderen, een carrière of sociaal leven, maar ja, God volstaat. Gods liefde vult het hart, ziel en lichaam.

De Eerwaarde legde de nadruk dat de monniken van het klooster proberen in de voetstappen te treden van hun Vader Matta el-Meskeen, die de bisschop was van het klooster van 1969 tot hij stierf in 2006. Hij zei dat het belangrijkste aspect van zijn geloof in het monnikenleven lag. Monniken zouden zich niet mogen bezighouden met de buitenwereld, maar zouden zich moeten richt op het gebedsleven en vasten. Ze verlieten de wereld daarvoor, volgens Vader Macarius.

We ontmoetten een andere monnik die een pen in zijn zak had zoals degenen die Eerwaarde Macarius had, en dit is iets bijzonders die de monniken in dit klooster hebben. Het duidt hun bezig zijn naar het verwerven van kennis aan. Hun klooster is het grootste klooster wat betreft publicaties en vertalingen. Het heeft een grote drukkerij die de werken van hun mentor, Matta El-Meskeen en zijn studenten publiceert. We vroegen de monnik, die anoniem wenste te blijven, over de tocht van de H. Familie toen ze hier aankwamen.

Een man bij de iconen van het St Macarius klooster

Hij vroeg ons de recorder af te zetten omdat het de officiële opinie van de kerk niet vertegenwoordigde. Hij gaf toe dat er geen sluitend bewijs is dat de H. Familie hier kwam. De kerk citeert enkel sommige historische vertellingen hieromtrent – de belangrijkste geschriften zijn deze van Paus Theophilus, de 23ste paus van de Koptische Kerk.

We verlieten het klooster van de onderlegde monniken en zetten onze tocht verder, maar deze keer naar Cairo. We gaan naar de plaatsen waar er bewijs is dat de Maagd Maria langs kwam.

Wat de reporters niet hebben bezocht was het Syrische klooster, dat ook bekend staat als Dayr al-Suryan, ook een Koptisch klooster. Het klooster ligt ongeveer 500m ten noordwesten van het klooster van St Pishoy. Het klooster is gewijd aan de Maagd Maria. Het klooster werd tussen de 9e en de 16e eeuw bewoond door monniken uit Syrië. De 10^e eeuwse abt Mozes van Nisibis legde een bibliotheek aan met zo'n 250 Syrische werken, een van de grootste verzamelingen van die tijd.

 Versiering boven het altaar in de oudste kerk

 In het Syrische klooster 

 Deel van het Syrische klooster

 Het complex van het Syrische klooster

 De Maagd Maria centraal in het klooster

06-03-2019 om 04:32 geschreven door claudia  

Aswoensdag

God de Vader is zoals een ouder dat naar Zijn kind kijkt en wenst dat Hij kan zeggen :

‘Dat is Mijn kind. Die goedheid en liefde heeft het van Mij. Kijk eens!’

Als kind moten we een weerspiegeling zijn van onze Vader: liefde geven, vergevingsgezind zijn, los zijn van haat, nijd, wrok…

De mens heeft geen ‘verdiensten’ waar hij op kan bogen. Zijn enigste verdienste is het gebruik van zijn gekregen vrije wil om tot God te komen. De rest zijn : de genade van God, Zijn goedheid en barmhartigheid. Aan Hem danken we alles. En alles wat we gekregen hebben is van Hem. Alles wat we bezitten hebben we gekregen in ‘bruikleen’. Behalve onze geestelijke gaven en onze ziel, als ‘harde schijf’ van onze computer, hebben we NIETS dat we het onze kunnen noemen.

God is zelfs zo goed dat Hij degenen die onwillig zijn laat leven en hen de kans geeft om zich te bekeren. Degenen die echter in boosheid volharden, de distels, onkruid, zullen op het einde het eerst worden verzameld door de Engelen en in het eeuwige vuur worden geworpen met hun meester Satan. Daarna wordt het ‘koren’ verzameld, degenen die vrucht hebben gedragen, om hun beloning – het eeuwig leven in het Paradijs – in ontvangst te nemen.

Alleluia!

06-03-2019 om 02:55 geschreven door claudia  

De H. Familie in het Noorden van Egypte – deel 4

Wanneer een Kopt een monnik wordt, dan neemt hij een nieuwe naam aan. Het monastieke leven is zoals dood zijn in deze wereld, en wedergeboren worden in een nieuw leven met God. Pater Cyril werd geboren met een andere naam, maar de Abt noemde hem naar de bekende heilige. “El-Paramoesi” is om aan te geven dat hij bij het klooster hoort waaraan hij zijn leven heeft toegewijd.

Pater Cyril stond voor de oude afsluiting rond het klooster. Het hek was bedekt met hout door de monniken van het klooster gemaakt en ook de kruisen en de iconen van heiligen met verzen uit de Bijbel. Het hek werd gebouwd op bevel van Paus Cyrillus van Alexandrië als een soort vesting tegen de aanvallen van de Berbers, die voedsel en drank kwamen stelen.

Pater Cyril is verantwoordelijk voor de verwelkoming van de gasten in het klooster. Hij had voordien architectuur gestudeerd en is nu belast met de restauratieprojecten van het klooster. Hij verklaarde dat het monastieke leven in het verleden verschillend was dan dat van tegenwoordig. Kloosters in het verleden waren slotkloosters. Er was geen bezoek of enige communicatie met de buitenwereld. Tegenwoordig verwelkomen de monniken honderden bezoekers per dag die de zegeningen zoeken van de heiligen van het klooster. Maar toch blijft de essentie van het monastieke leven ongewijzigd.

Het monastieke leven was in het verleden heremitisch. Elke monnik bracht zijn leven door in een grot in de bergen, een monastieke cel genoemd. Later, leefde elke groep monniken in kloosters. Degenen die in een klooster leefden kwamen uit dezelfde streek. Egyptische gebieden spraken toen verschillende talen, en daarom konden de monniken niet leven bij andere monniken omdat ze er niet mee konden communiceren. Er was een abt in elk klooster die zijn studenten leerde over het monastieke leven en zijn rituelen.

Tegenwoordig leven de monniken in gemeenschappen, wat de traditie is die St Pachomius heeft opgericht. Als een monnik in Dendera stichtte St Pachomius de traditie dat monniken tezamen in groepen leefden, of cenobieten zijn, waar ze tezamen werken, voedsel delen en diensten voor elkaar doen. Het monastieke leven bestaat uit handenarbeid. Sommige monniken doen aan landbouw, terwijl anderen met hout bezig zijn en andere soorten handenarbeid.

Cenobieten of kloosterlingen zijn monniken en monialen die in een georganiseerde gemeenschap leven. Dit in tegenstelling tot kluizenaars of heremieten, die veeleer in afzondering leven.

De eerste christelijke monniken kwamen voor in Egypte en Palestina tegen het einde van de 3de eeuw. Deze mensen leidden een kluizenaarsbestaan in de woestijn. In de 4de eeuw ontstond er een vorm van kloosterleven. De betrokken monniken gingen gezamenlijk in een georganiseerde gemeenschap, een klooster, leven.

De grondlegger van dit systeem was Pachomius. Zijn klooster bestond uit een gemeenschap van honderden monniken en nonnen. Het kloosterleven werd gekenmerkt door de dagelijkse gebedsdiensten en de gemeenschappelijke maaltijden. Er werd strikte gehoorzaamheid geëist tegenover de overste. Ook werd verwacht dat de monniken arbeid verrichtten. Deze arbeid bestond uit het maken van linnengoed en het weven van matten en manden met het riet dat aan de oever van de Nijl groeide. De kloosterregels legden vast aan welke voorwaarden het leven van de monniken moest voldoen.

Pater Cyril nam ons mee op een toer van de kerken van het klooster. Hij sprak ons van de Mar Youhana kerk die gebouwd werd door paus Kyrollis VI in 1876. Hij was een van de monniken van het klooster en droeg de naam ‘Youhana’ als monnik. Hij bouwde een kerk onder zijn naam boven de ruïnes van een oudere kerk die was ingestort.

Er staat ook een klein paleis naast de kerk dat in 1911 werd gebouwd. Het is de residentie van de paus in het klooster wanneer hij op bezoek komt. Er is een houten gravering op de muur van het paleis dat ingegrift werd door een monnik : “Om onze overtredingen werd hij doorboord, om onze ongerechtigheden verbrijzeld.” (Jes 53:5) Het is een vers uit de Bijbel dat verwijst naar Jezus Christus.

Pater Cyril leidde ons naar het oude deel van het klooster op een woestijnweg. We voelden ons alsof we in een volledig verschillend gebied waren gekomen. Het fort is bereikbaar door een aantal trappen en over een brug. Het werd gebouwd in de 7^de eeuw. Daar verborgen de monniken zich tegen de aanvallen van de Berbers. In een ruimte stond een antieke tafel waar de abt en de monniken samen aten. Een monnik las uit de “Bustan Al-Ruhban” (de Tuin van de Monniken), wat de eerste verwijzing was naar het Christelijke monnikenleven. De muren waren vroeger versierd met fresco’s die nu zijn verdwenen.

We gingen de oude kerk van het klooster binnen en lieten onze schoenen aan de deur staan. De kerk is verdeeld in drie ruimten: het eerste koor dat zich dichtst tegen het altaar bevindt is het koor van de geestelijken, daar komen de Christenen om de H. Communie te ontvangen. Het tweede koor was voor de nieuwe Christelijke bekeerlingen, die neerzaten en luisterden naar sermoenen. Het derde koor was voor heidenen die het Christendom wilden aannemen. In de kerk worden de overblijfselen van St Mozes de Zwarte bewaard.

iconenmuur die tot het altaar leidt

relieken van St Mozes de Zwarte

In front of the church sanctuary, our guide drew open curtains embroidered with the icon of the Virgin Mary and infant Jesus. It is as if he opened the gates of history. We see the door to the ancient sanctuary, which dates back to the Fatimid era. It is a wooden door adorned with crosses and Christian engravings and decorations. Although they are Christian, they belong to an era famous for Islamic art. 

Een man zocht zegeningen bij de overblijfselen van Maximus en Domatius in de kerk van Paromeos

Op de muren zagen we fresco’s. De monnik vertelde ons dat ze uit drie lagen bestaan. Wanneer 1 laag is verwijderd, komt er een andere tevoorschijn. De kunstenaars kwamen vroeger naar het klooster om deze fresco’s te schilderen. De kleurrijke muurschilderingen stellen de tocht van de H. Familie voor, momenten in het leven van Christus en portretten van heiligen.

Ons bezoek eindigde in het klooster en Pater Cyril stond erop dat we de maaltijd gebruikten in het klooster door de monniken voor bezoekers gekookt. Ze boden ons fava bonen, gebakken brood, eieren en vlees. Vooraleer te vertrekken gaf hij ons een boek van het klooster. Dan namen we afscheid.

Klooster van Pishoy

Daarna vertrokken we naar het dichtst bijzijnde klooster van St Pishoy. Dit klooster is de thuis van de paus, waar hij drie dagen per week verblijft. Het heeft een afgescheiden poort van het klooster. Dit klooster is ook een oud fort, een eetzaal en een oven. Er is ook een hoge muur, omdat het klooster vijf keer werd aangevallen door Berbers.

Klooster van St Pishoy : St Pishoy stichtte dit klooster in de 4de eeuw. In de hoofdkerk van het klooster bevinden zich de lichamen van St Pishoy en St Paulus van Tammah. Ook Paus Shenouda III van Alexandrië is hier begraven.

Het klooster heeft vijf kerken, en de hoofdkerk noemt ook Pishoy, naar zijn stichter. De anderen kerken zijn deze van de H. Maagd Maria, Abaskhiron de soldaat, St Joris en de aartsengel Michael. Het klooster heeft ook een bron dat gekend is als de Bron van de Martelaren. De Koptische traditie vertelt ons dat de Berbers hun zwaarden in deze bron wasten nadat ze de 49 Oudere Martelaren van Scetes hadden gedood en hun lichamen nadien in de bron wierpen vooraleer de Christenen de lichamen konden begraven in het nabijgelegen klooster van St Macarius de Grote.

Onder Paus Shenouda III, die Paus was van de Koptisch Orthodoxe Kerk van Alexandrië van 1971 tot 2012, werd er lang aangekocht rond het klooster en bebouwd. Er werd vee en gevogelte gekweekt, en er werden zuivelproducten gemaakt. Oude gebouwen en kerken werden gerestaureerd, en er werden cellen voor monniken, bezinningshuizen en een pauselijke residentie gebouwd.

Gerestaureerde kerk

Daarnaast werden ook bijhuizen gebouwd als ontmoetingscentra, een auditorium, conferentiezalen, poorten en hekkens. Shenouda III werd er na zijn dood in 2012 begraven.

oude eetzaal in het klooster van Pishoy

St Pishoy : (320 – 417). (Grieks: Paisios) In de Koptische Kerk is hij gekend als de Ster van de Woestijn en de Geliefde van onze Goede Redder. Hij was een Egyptische woestijnvader.

St Pishoy

St Pishoy werd in 320 geboren in Shansa (Egypte). Hij had zes oudere broers en had een zwakke gezondheid. Zijn moeder zag een Engel in een visioen die haar vroeg om een van haar kinderen aan God te geven, en wees naar Pishoy. Wanneer de moeder probeerde een van haar sterkere kinderen te offeren, drong de engel aan dat Pishoy de uitverkorene was. Toen hij 20 was, ging Pishoy naar de woestijn van Scetes en werd er monnik onder de leiding van St Pambo, die ook St Johannes de dwerg wijdde. Toen St Pambo stierf werd Pishoy door een engel naar de plaats van het huidige klooster geleid, waar hij een leven van kluizenaar leidde. In die tijd werd hij de geestelijke vader van vele monniken die zich rond hem verzamelden. Hij was bekend om zijn liefde, wijsheid, eenvoud en beminnelijkheid, evenals zij extreem ascetisch leven. Hij was ook bekend om de stilte en afzondering op te zoeken. Pishoy’s ascetisch leven was streng zodanig dat hij zijn haar en handen met een touw aan de zoldering van zijn cel hing, om te zorgen dat hij niet in slaap viel gedurende zijn nachtelijk gebed. Zijn ascese was zo beroemd dat hij werd bezocht door St Efraim de Syrier.

De Kopten geloven dat Pishoy een aantal keren Jezus heeft gezien. Eens vroeg een oude monnik hem om hem te helpen een berg te beklimmen en zo droeg Pishoy hem op zijn schouders en klom op de berg, om te ontdekken dat de oude monnik niemand anders dan Jezus was. Jezus vertelde hem dat door zijn grote liefde, zijn lichaam niet zou vergaan. De Kopten geloven ook dat Pishoy de voeten van Jezus heeft gewassen, toen Hij hem bezocht als een arme vreemdeling.

St Pishoy zag ook Jezus in zijn klooster. Toen zijn broeders hoorden dat Jezus ging komen, verzamelden ze zich zodat ze Hem zouden kunnen zien. Eerder was er een oude man geweest die de monniken had gevraag om hem op zijn weg te helpen, maar ze hadden hem genegeerd. Toen St Pishoy de oude man zag, hielp hij hem terug naar zijn kameer. Hij waste zoals gebruikelijk de voeten van de oude man. De oude man verscheen toen aan hem als Jezus.

Pishoy was ook een verdediger van het Orthodoxe geloof tegen ketterijen. Nadat hij had gehoord dat er een kluizenaar op de berg van Ansena predikte dat er geen H. Geest was, ging Pishoy er heen en droeg hij een geweven mand met drie handvatten. Wanneer de oude man hem vroeg waarom Pishoy drie handvatten aan de mand had gemaakt, zei hij: “ik heb een Drie-eenheid, en alles wat ik doe is zoals de Drie-eenheid.” Na een discussie over de H. Schrift uit het Oude en Nieuwe Testament, bekeerde de oude kluizenaar zich tot de Orthodoxe Kerk. St Pishoy heeft ook de titel van “Perfecte mens”.

In 407/408 maakten de Berbers de woestijn van Scetes onveilig en Pishoy vertrok uit het klooster om op de berg van Ansena te leven. In die tijd ontmoette hij St Paulus van Tammah in Antinopolis en de twee werden goede vrienden. Terwijl hij op de berg van Ansena verbleef bouwde Pishoy nog een klooster in Dayr al-Barsha, die nog altijd bestaat bij Mallawi. In 417 stierf Pishoy.

Op 13 december 841vervulde de Paus Jozef I van Alexandrië Pishoy’s wensen en werden zijn lichaam en ook dat van Paulus van Tammah naar dit klooster overgebracht. Men zegt dat ze eerst probeerden het lichaam van St Pishoy te vervoeren, maar toen ze het op de boot in de Nijl hadden gedragen, bewoog de boot niet tot ze ook het lichaam van St Paulus van Tammah in de boot hadden gelegd. Tegenwoordig liggen de twee lichamen in de hoofdkerk. Ooggetuigen vertellen dat het lichaam van St Pishoy nog intact is tot op vandaag.

Orthodox Koptisch kruis

04-03-2019 om 19:40 geschreven door claudia  

De H. Familie in het Noorden van Egypte – deel 3

De volgende halte was in Xois (ook Sais), en de H. Familie nam zijn toevlucht in de schaduwen van de noordelijke bomen en velden in Egypte. Tegenwoordig noemt Sakha van de provincie Kafr el-Sheikh, die eens een eiland was omgeven door de Sebennytische en Phatinitische zijstromen van de oude Nijlrivier.

We vroegen aan boeren in de stad Sakha naar de weg naar de oude Kerk van de Maagd Maria, maar niemand wist zeker waar het gelegen was, tot een vrouw van in de 50 die een kruisje droeg in detail de weg naar de kerk beschreef.

Een paar minuten later, zagen we de muren van de oude kerk. Zoals de meeste kerken, werd het bewaakt door de politie. We werden vriendelijk ontvangen door priester Mathew Morris.

“Sakha is niet zoals al de steden die Jezus heeft bezocht met zijn Moeder”, vertelde Morris. Hij verklaarde dat de naam is afgeleid van een Koptische zin die betekent “de hiel van Christus”.

Men gelooft dat Christus bronnen liet ontstaan in de steden en dorpen dat hij heeft bezocht. Sommige bronnen droogden op, terwijl anderen blijven stromen tot op vandaag en er zijn plaatsen om deze zegeningen te ontvangen. Hier in Sakha plaatste het kind Jezus zijn voetafdruk op een rots vanwaar een bron ontsprong, en zijn voetafdruk is nog te zien volgens de Koptische traditie.

priester Morris bij de rots met de voetafdruk van Christus

De rots is 60 cm lang en 15 cm breed. De priester nam het in zijn hand en wees naar de kleine voetafdruk. De rots had een zandkleur, waar de voetafdruk bruin was.

Priester Morris vertelde dat de kerk was gebouwd op de plaats van een oudere abdij, die gekend was als de Doopsel abdij, en waar tot het einde van de 13de eeuw monniken verbleven. Toen de abdij werd vernietigd, vertrokken ook de monniken en toch schreven ze nog de woorden “God is één” op de rots vooraleer ze vertrokken om het gemakkelijk te herkennen van andere rotsen. De rots was verborgen voor vele jaren omdat men bang was dat ze zou gestolen worden. Maar in 1984 werd ze opnieuw ontdekt, wanneer Anba Beshoy zijn authenticiteit bevestigde.

De Koptische Kerk gelooft dat Christus zijn voetafdruk heeft nagelaten op deze rots in de kerk van Sakha

Bovendien bevat de kerk ook een monumentale icoon dat werd geschilderd door de schilder Anstas de Romein, een man wiens naarm steeds opnieuw werd vermeld in de geschiedenis van de Koptische kerk. Hij was een Romeinse schilder die uit Jeruzalem kwam om iconen te schilderen, en hij liet talrijke schilderingen na die dateren uit de 5^de eeuw.

“God is één” gekerfd in het Arabisch op de andere kant van de rots waarop Christus zijn voetafdruk heeft nagelaten in de kerk van Sakha 

Elk jaar viert de Koptische Kerk op de eerste juni de komst van de H. Familie naar Egypte. De kerk van Sakha viert deze dag door een grote geestelijke “moulid” te organiseren dat wordt bijgewoond door een groot aantal Christenen en Moslims. In de viering worden mooie hymnen gezongen en wordt de afdruk van Christus aangeraakt om zegeningen te ontvangen. Het is gekend dat een van de praktijken van de Koptische Kerk het bewaren van de relikwieën is in speciale ruimten met kaarsen waar de mensen ze kunnen aanraken om zegeningen te ontvangen.

De kerken van Musturud, Semannud of Sakha liggen ver uiteen, zodat ze niet kunnen bezocht worden op een dag, en ze zijn in drukken landelijke streken gelegen, omringd door velden.

Hoewel deze steden geen grote toeristische attracties hebben zoals de piramiden maken ze deel uit van het oorspronkelijke beeld van de landelijke streken van Egypte in verband met landbouwgewoonten, traditionele klederdracht, en de enorme belang van de Nijlrivier voor de boeren, en ze geven de kans om in contact te treden met de vriendelijke lokale bevolking. Het is een mooie ervaring om de historische kerken te bezoeken tijdens een van de moulids. Een moulid is een grote gebeurtenis dat een Christelijke of Moslim persoon herdenkt en het wordt bijgewoond door de volgelingen van de beide religies.

De volgende halte van de Heilige Familie was in Wadi el-Natrun, waar zich een complex van mooie kloosters met een levendig monastiek leven bevinden.

Locatie van Wadi El-Natrun

Wadi El-Natrun gebied

Wadi El-Natrun is een stad die ongeveer 80 km ten zuiden van Alexandrië is gelegen. De naam van de stad betekent Natronvallei. De stad kreeg zijn naam vanwege de aanwezigheid van acht zoutmeren met natron in de omgeving. In het Oude Egypte had de stad een belangrijke betekenis omdat natron werd gebruikt voor het maken van mummies. Ook speelde de stad een belangrijke rol in de geschiedenis van het vroege Christendom, omdat daar een 100-tal kloosters waren.

In het Koptisch staat de vallei bekend als Shee-Hyt, wat het evenwicht van de harten of de maat van de harten betekent. In het Grieks (in de regio woonden vroeger veel Grieken) staat het bekend als Sketes of de Scetische woestijn, wat de "asceten" betekent en waarvan het woord scete (kluizenaarsorde) is afgeleid. In de vroegchristelijke literatuur staat de regio ook bekend als Nitrië of de Nitrische Woestijn. Na de verovering van Egypte door het Arabisch-Islamitische rijk kreeg de stad haar Arabische naam Wadi El-Natrun.

De streek bevindt zich op de rand van de Sahara en is woestijngebied. Ten oosten van het gebied bevindt zich de vruchtbare Nijldelta.

De regio rondom Wadi El-Natrun was een belangrijk gebied in de geschiedenis van het christendom. Het was (en is) een plek waar monniken zich terugtrekken van de bewoonde wereld om met god te leven. De heilige Antonius van Egypte, bijgenaamd de Vader van alle monniken, was de eerste die naar Wadi El-Natrun ging en er zich vestigde als monnik. Hij kreeg vele navolgers die er als heremieten en asceten leefden. Na het Edict van Milaan uit 313, waarin het christendom in het Romeinse Rijk gelegaliseerd werd, werden er ook veel kloosters gebouwd. Tussen de 3de en de 7^de eeuw stonden er honderden kloosters in het gebied.

Rond 818 werd de 'heilige woestijn' door rovers en plunderende bendes verwoest.

De belangrijkste christelijke heiligen uit deze periode staan bekend als de woestijnvaders. Tot de woestijnvaders behoren onder andere Antonius van Egypte, Sint Amun, Sint Arsenius, Sint Johannes de Dwerg en Sint Mozes de Zwarte.

Van de vele kloosters zijn er nu nog vier over. Alle vier dateren uit de 4de. De kloosters zijn:

• Het Paromeos of Baramos klooster
• Het klooster van Sint Macarius de Grote
• Het klooster van Sint Pishoy
• Het Syrische klooster

H. Familie in een boot

Op hun weg uit de Nijldelta nam de H. Familie een boot om de Nijl over te steken naar het westen, en dan naar het zuiden, naar een vallei dat rijk is aan zout: Wadi El-Natrun in de Beheira provincie op de linkerkant van de woestijnweg van Cairo-Alexandrië. Het is ongeveer 114 km van Cairo gelegen.

We bezochten eerst het Paromeos klooster. Het is het meest noordelijke klooster onder de vier huidige kloosters van Scetes, en is ongeveer op 9 km ten noordoosten van het klooster van St Pishoy gelegen. Het klooster is toegewijd aan de Maagd Maria.

Daar is de Maagd Maria kerk gelegen. Op weg zagen we reeds in de verte de lichttoren en de grote kruisen. We namen een aangelegde weg en gingen naar de kleine oude poort van het klooster. Mannen, vrouwen en kinderen gingen naar binnen en buiten door de poort, en ze kwamen uit verschillende delta provincies op zoek naar zegeningen.

Paromeos klooster

Paromeos klooster

ingang

ommuurd

Het Paromeos klooster is waarschijnlijk de oudste onder de vier bestaande kloosters van Scetes. Het werd gesticht omstreeks 335 n. Chr. door St Macarius de Grote. Het woord Paromeos betekent ‘dat wat tot de Romeinen behoort’. De naam gaat terug naar de broeders Maximus en Domatius, kinderen van de Romeinse Keizer Valentinius I, die monniken werden in het klooster en daar hun cel hadden. Het was de tijd van St Macarius de Grote. Ze bereikten een hoge spiritualiteit en stierven op jonge leeftijd. Het klooster werd gebouwd en maakte deel uit van een monastieke beweging die begon in de 4^de eeuw en werd geleid door St Antonius de Grote, de eerste monnik in de geschiedenis. Na hun dood wijdde St Macarius hun cel door er een kapel te bouwen en vertelde de monniken om die plaats “de cel van de Romeinen” te noemen.

Maximus kapel

Naast St Macarius de Grote en St Arsenius, verbleven ook andere, zoals St Isidoor en St Mozes de Zwarte die martelaar werd bij de aanval van 407 n. Chr. Als gevolg van de aanvallen door de Berbers en de Bedoeïenen bouwde Paus Shenouda I van Alexandrië (859-880) muren rond de kloosters van de Nitrische Woestijn. De muren variëren in hoogte tussen 10 tot 11 meter en hun breedte bedraagt ongeveer 2 meter. Ze werden ook bedekt met een dikke laag pleister. Tegenwoordig leven in het klooster nog een 50-tal monniken.

interieur van de kerk

Tegenwoordig bewaart het klooster nog veel van zijn oude karakter. Het bestaat uit 5 kerken. De oudste kerk is toegewijd aan de Maagd Maria en bevat de relieken van St Mozes de Zwarte. Het wordt aanzien als de oudste kerk in Scetes dat nog bestaat. De tweede kerk is toegewijd aan St Theodoor van Amasea, de derde aan St Joris, de vierde aan St Johannes de Doper en de vijfde aan de Aartsengel Michael. De muren zijn nog steeds bewaard. Het klooster bevat ook nog een slottoren, een toren, twee eetzalen en een gasthuis.

Ongeveer 2,5 km ten noordwesten van dit klooster is er ook een grot in kalksteen van Paus Cyrillus VI met iconen van deze Paus. Er zijn 12 houten kruisen, en het is gekend als de Rots van Sarabamun. Het is een bekend pelgrimsoord. In de woestijn zijn er ook verscheidene grotten die nog altijd door heremieten worden bewoond.

St Macarius

St Macarius (ong 300-391) werd geboren in Opper-Egypte omstreeks het jaar 300. Vóór hij zijn toevlucht zocht tot de ascese, voorzag hij in zijn levensonderhoud door het smokkelen van salpeter in de omgeving van Nitrië, een bezigheid die hem leerde hoe men moet reizen en overleven in de woestijn.

Zijn ouders dwongen hem op een bepaald moment om te trouwen, wat zeer tegen de wil van Macarius was. Hij veinsde een ziekte en verzocht zijn ouders of hij zich in de woestijn mocht terug trekken om weer op krachten te komen. Bij zijn terugkomst ontdekte Macarius dat zijn echtgenote overleden was, en kort daarop overleden ook zijn ouders. Macarius besliste toen om aan het wereldse leven te verzaken en verdeelde vervolgens al zijn geld en goederen onder de armen en behoeftigen. Bij het zien van zoveel deugdzaamheid bracht de bevolking Macarius bij de bisschop van Ashmoun die hem tot priester wijdde.
  
Enige tijd later beweerde een zwangere vrouw dat Macarius haar had onteerd. Macarius ondernam geen enkele poging om zichzelf te verdedigen en aanvaardde deze laster in stilzwijgen. Toen de bevalling nakende was, zorgden de weeën van de vrouw echter voor ondraaglijke pijnen en slaagde zij er pas in om te bevallen nadat zij Macarius' onschuld had toegegeven. De ouders van de vrouw kwamen de heilige man om vergiffenis smeken maar Macarius had zich toen al teruggetrokken in de woestijn van Nitria.

Nadat hij drie jaar lang in de woestijn rondgezworven had, zocht Macarius St Antonius de Grote op en werd zijn discipel. Macarius spendeerde vele jaren in het gezelschap van de heilige Antonius en het was op zijn advies dat hij zich in 360 naar de Sketische woestijn begaf en er een klooster - Abu Makar - stichtte.

De heilige Macarius de Oudere was de geestelijke vader van méér dan 4000 monniken van verschillende nationaliteiten. Vanaf zijn stichting in de 4de eeuw tot op heden, werd het klooster ononderbroken bewoond door monniken. Verscheidene heiligen en Woestijnvaders waren monnik in het klooster van de heilige Macarius, zoals o.a. ook St Macarius van Alexandrië. 

Vanwege zijn wijsheid en grote graad van onthechting, kreeg Macarius de bijnaam 'het Licht van de Woestijn'. Hij overleed in 391 in Abu Makar, in de Sketische woestijn.

St Mozes de Zwarte

St Mozes de Zwarte (Ethiopië ong 330 – 405) : Mozes was een zwarte bediende van een overheidsfunctionaris in Egypte die hem uit zijn dienst ontsloeg wegens onder meer diefstal. Hij werd vervolgens de leider van een groep bandieten die in de Nijldelta plunderde. Toen een hond hem tegenhield om een overval te plegen, zwoer Mozes wraak op de eigenaar van de hond. Tot de tanden toe bewapend ging hij naar diens huis, maar trof het huis vervolgens leeg aan. Hij stal daarop een schaap en sloeg op de vlucht voor de autoriteiten. Mozes zocht zijn toevlucht in het klooster van Wadi El-Natrun. Het leven van vrede in het klooster maakte een dusdanige indruk op de bandiet dat hij gedoopt werd en toetrad tot het klooster.

Toen Mozes in zijn woestijncel werd aangevallen door bandieten, vocht hij tegen hen en wist hij hen te verslaan. Vervolgens nam hij de verslagen bandieten naar de kapel mee en vroeg hij aan zijn broeders wat er met de bandieten moest gebeuren. Zij traden vervolgens in bij het klooster. Naarmate de jaren vorderden, groeide Mozes uit tot een spirituele leider van de heremieten in de woestijn en werd ook tot priester gewijd.

In het jaar 405 werd er het gerucht verspreid dat een groep Berbers op het punt stond om het klooster van Mozes aan te vallen. De broeders wilden daarop zich bewapenen en tegen de aanvallers vechten, maar Mozes verbood hen dat en zei hen dat ze zich moesten terugtrekken. Hij bleef zelf samen met zeven monniken achter en ze werden door de aanvallers gedood.

De Hieromonnik (priestermonnik) Cyril el-Parameosi was aan het wachten op ons in zijn eenvoudige zwarte monastieke gewaad, korte baard en vriendelijke lach. Hij verwelkomde ons en schudde ons de hand en hield zijn kruis vast om ons ermee te zegenen.

Titels in de Orthodoxe Kerk : archimandriet of hegoemen (abt), aartspriester, hiëromonnik (priestermonnik), priester, diaken)

Pater Cyril el-Parameosi bij een van de deuren van het Parameos klooster

Het monastieke leven vond zijn oorsprong in Egypte en verspreidde zich over de hele wereld. In het begin waren er twee monastieke gebieden: een in het oosten, tussen de bergen van de Rode Zee (het klooster van St Antonius en het klooster van St Paulus van Thebe) en een in het westen (het Paromeos klooster, het klooster van St Pishoy, het klooster van St Macarius en het klooster van el-Suryan).

St Paulus van Thebe, links in een kleed van palmblaren en St Antonius

04-03-2019 om 08:51 geschreven door claudia  

De H. Familie in het Noorden van Egypte – deel 2

De Tenhemelopneming van de Maagd Maria wordt speciaal gevierd door miljoenen Christenen en Moslims in de kerk en elke augustus is er een feestelijke gebeurtenis die “moulid” wordt genoemd.

Moulids in Egypte vieren de geboorte van iconische Islamitische of Christelijke figuren en worden bijgewoond door de volgelingen van de twee religies, hoewel meer volgelingen van een religie hun respectievelijke moulid bijwonen.

Moslims, waaronder degenen met hoofddoeken, waren in de kerk van Musturud om de oude heiligdommen te zien of op zoek naar zegeningen. Uiteindelijk hebben de Moslims een diep respect voor Maria en Christus, en de voorouders van vele islamitische Egyptenaren waren in het begin eens Christen.

Na ongeveer 2 maand in Musturud geleefd te hebben was de volgende verblijfplaats ten noordoosten van Musturud in Sebennytos, dat nu gekend is als Samannud. Tezamen is er een spoor van de H. Familie van meer dan 3500 km en zijn er 31 plaatsen, acht grotten en 18 waterbronnen, en 13 bomen te zien.

In Samannud herbergden en beschermden de boeren de vreemdelingen na een vijandige ontmoeting met het volk van Bubastis.

We komen aan in de oude Maagd Maria Kerk, die ook gekend is als St. Abanoub, in het hart van een drukke marktplaats.

Maagd Maria Kerk in Samannud

Sebennytos, was de hoofdzetel van de 30^ste Egyptische dynastie. Men denkt dat de H. Familie 17 dagen in de stad is gebleven.

Muurreliëfs van Nectanebo II (links) en van Nectanebo I (rechts) van de 30ste dynastie in het Egyptisch museum van Cairo die oorspronkelijk van Sebennytos komen

Houten banken en een marmeren tafel met daarop de tekst “Dit is de kom waarin de Maagd Maria haar deeg kneedde” werden in de plaats achter in de kerk geplaatst.

De kom werd geplaatst in de buitenplaats van de kerk en werd in een glazen kast geplaatst.

Bezoekers die in de buitenplaats zitten waren meest jonge misdienaars van de kerk die net gedaan hadden met bidden. Hymnen konden worden gehoord van binnen de kerk. Intussen zong een diaken, die een witte tuniek met rode strepen droeg, een Koptische melodie.

De houten deur van de kerk lijkt oud en is versierd met kleine kruisen over de hele deur, en aan de andere kant zagen we het altaar en de iconostasis van de oude kerk. Als de mensen baden, hoorden we dikwijls “ontferm u over ons” van de gelovigen.

Priester Abanoub van de Maagd Maria Kerk, had het druk met het gebed in de zondagsmis. De kerk zat vol, en we kwamen tegen het einde van de mis, juist op tijd voor de Eucharistische maaltijd.

De priester en zijn mede-celebrant stonden in het midden, voor het altaar. Een van hen droeg het brood, de andere de wijn, en vrouwen die hoofddoekjes op handen, liepen naar voor om het lichaam van Christus te ontvangen – of het offer, dat gesymboliseerd wordt door de het geconsacreerde brood en zijn bloed dat gesymboliseerd wordt door de geconsacreerde wijn.

Dit ritueel dat gekend is als Eucharistisch sacrament, is een van de 7 sacramenten van de Koptische Kerk. De Mis eindigde en het volk ging uiteen. Sommige bezoekers gingen naar de bron, die 52 m van de kerk is gelegen.

Sacrament : een directe handeling van Jezus Christus, die teruggaat op het woord en leven van Jezus Christus. De sacramenten zijn ingesteld door Jezus. Het ontvangen van de sacramenten is zowel recht als plicht van de gelovige.

Een sacrament wordt steeds toegediend in en door de Kerk, daarom vindt de toediening altijd plaats in liturgische vorm. Men ontvangt de heilzame werking, waardoor men wordt opgenomen in het sacramentele leven van de Kerk.

De Katholieke Kerk kent zeven sacramenten: het doopsel, het vormsel, de H. Communie, de biecht, de ziekenzalving, de priesterwijding en het huwelijk. Doopsel, vormsel en eucharistie vormen samen de sacramenten van de christelijke initiatie. Doopsel, vormsel en de priesterwijding kunnen slechts eenmaal in het leven worden ontvangen, zij laten een eeuwigdurend merkteken van de Godheid in de ziel achter.

Het heilig oliesel (ziekenzalving) gecombineerd met de (laatste) communie (het viaticum) en/of de (laatste) biecht wordt het laatste sacrament (of sacrament van de zieken) genoemd.

We volgden een van de kerkdienaars die ons naar de bron leidden, die volgens de traditie geopend was gedurende Jezus tijdens zijn 17-daagse verblijf in Sebennytos, op dezelfde plaats waar de kerk later werd gebouwd.

Priester Abanoub bij de H. Bron

De bron lijkt in grote mate op degene in Musturud. Jezus raakte de grond aan met zijn voeten en sindsdien stroomt water uit de bronnen. We gingen dichterbij de born en zagen dat het was gesloten door een metalen deksel, en dat er kleine kraantjes werden afgetakt zodat de kerk zich kan bedienen van het bronwater voor Moslim en Koptische bezoekers.

Bron

“De H. Familie ontving hier een grote verwelkoming en warme begroeting,” zie priester Abanoub, “en dit warm onthaal werd aan hen gegeven omdat Jezus zijn gave gebruikte om de doden terug tot leven te wekken. Toen Jezus in de stad kwam, zag hij een dode man en bracht hem terug tot leven, zodat de mensen van de stad versteld stonden en Maria een grote marmeren kneedkom gaven voor het brood te kneden voor haar zoon en haar man, en voor Salome, hun oude metgezellin.”

“De kerk was in staat om de kneedkom veilig te bewaren tot op vandaag”, voegde hij eraan toe toen hij naar de glazen kast met de kom liep. Hij vertelde het verhaal van de kerk die dateert van de 5^de eeuw. De huidige kerk werd gebouwd op de plaats van een oudere kerk. Hij vertelde dat het altaar en de iconostasis oude monumenten waren die teruggingen tot 550 n. Chr.

H. Abanoub

De kerk heeft de overblijfselen in het bezit van de H. Abanoub, een 12-jarige jongen die werd gemarteld tot de dood erop volgde door de Romeinen in Egypte, evenals 8000 Egyptenaren die werden gedood door de Romeinen omdat ze zich hadden bekeerd tot het Christendom. Volgens priester Abanoub, werden ze op 1 dag gedood.

preekstoel in de Samannud Kerk

03-03-2019 om 02:57 geschreven door claudia  

HEER JEZUS EN HEILIGE MARIA,

IK HOU VAN JULLIE

LAAT MIJ ALTIJD BIJ JULLIE BLIJVEN !

03-03-2019 om 02:15 geschreven door claudia  

Een noot aan de lezers van Linda : over hoe we de communie moeten ontvangen. Het is belangrijk dat we naar de Biecht gaan vooraleer we te Communie gaan. Wanneer we dit niet doen en we nemen deel aan de Eucharistie, is het oneerbiedig en is dit het teken van een lauw hart, iemand die onverschillig is voor wat God oproept te doen. Velen onder ons hebben een “excuus” en gaan toch naar de Communie ondanks ze in hun hart weten dat ze gezondigd hebben. Ik zal spreken voor mezelf, dat ik verlang naar de Eucharistie en daarom zeg ik bij mezelf “Wel, ik ga naar de biecht in het weekend.” Of “ik heb niets gedaan dat heel erg is in de laatste weken.” Zoals anderen, kan ik het mij niet permitteren om excuses te maken. God heeft mij op talloze manieren gezegend, en toch ben ik een luie dienaar die voortdurend zondigt. Ik hoop dat jullie mij zullen volgen door wekelijks naar de Biecht te gaan. Het is niet gemakkelijk, maar als jullie voordien bidden vanuit het hart, dan zullen jullie zien dat God jullie een enorme gave schenkt. Hij zal jullie tonen waar jullie het zwakst zijn; de gebieden die we soms niet kunnen zien. Dat is een enorme gave voor onze zielen.  Dank u en neem dit ernstig. Moedig anderen aan hetzelfde te doen. Er zijn zoveel mensen die denken dat de Biecht niet nodig is. Heer, help ons, het is zeer, zeer belangrijk. God zegene jullie en je geliefden. Linda

Onze povere eerbied voor de Eucharistie, Jezus Christus 20/2

Kinderen, Ik vraag dat jullie bidden. Bid voor deze aftakelende wereld die voor Mij staat: hoogmoedig, wellustig en ontaard. Bid voor de zonden van deze wereld, die zo verschrikkelijk zijn en vervloekt. Bid voor degenen die zullen sterven, dat hun harten bewogen worden door berouw, geliefden.

Ik wens niemand te verliezen, zelfs geen 1 kind aan de gevallene, maar zovelen verlaten Mij en vallen weg. Velen geloven in het tijdelijke en vergankelijke, en de leugens van deze wereld. Jullie plaatsen het waardeloze voor de gezondheid en bescherming van jullie ziel. Jullie zijn zo kortzichtig, Mijn geliefden. Waarom waarschuw Ik jullie zo dikwijls en zo nadrukkelijk? De storm komt altijd wanneer jullie gewaarschuwd zijn om jullie voor te bereiden. Ik waarschuw elk van jullie, maar zo weinig bereiden zich voor.

Kinderen, jullie hebben jullie geloof en vertrouwen verloren in Mijn Meest geliefde Zoon, de Christus Jezus. Als Mijn kinderen die bidden meer in de wereld zijn, wordt Mijn Naam minder uitgesproken. Het wordt geminacht en vergeten. Dat is wat de gevallene hoopt absoluut te verwezenlijken. Ik heers en hij kan niet ongedaan maken wat Ik heb gedaan, noch vernietigen wat Ik geschapen heb. Kinderen, rust in Mijn Liefde en bid voor doorzettingsvermogen

03-03-2019 om 01:47 geschreven door claudia  

26/2/2019 H. Aartsengel Michael : Geliefde kinderen van God:

Als de prins van de hemelse legerscharen, ben ik gezonden om jullie tot overweging te brengen.

Jullie moeten onmiddellijk terugkeren om ware kinderen te zijn van Onze Koning. Jullie moeten terugkeren tot geloof, hoop en naastenliefde, voor jezelf en voor je naaste.

De zijde van Onze Koning blijft geopend. Hij kijkt naar Zijn kinderen die in permanente verwarring leven, en niet weten waar te gaan.

De mensheid is verstrooid door duizend-en-één situaties, door conflicten, gevaren, veranderingen, projecten en daarom hebben de mensen beslist om zich onder te dompelen in wat ze beschouwen als recht: vreugde, gezondheid en welzijn, triomfen en zegeningen.

Kinderen van Onze Koning, waar hebben jullie recht op?

Het doet pijn om jullie te zien, hoe er zijn die Onze Koning verwerpen, en ook degenen die Hem “liefhebben”, maar die Hem voortdurend pijn doen.

De mens is in zijn groei verminderd doordat hij weigert zichzelf te zien als een kind van God… Waar is de mensheid bang voor? Waarom heeft hij zijn Heer en Koning uit zijn leven gebannen? Is de mens bang te leven in de plicht om te doen wat ze op dit moment verwerpt? Vreest hij engagement, zelfs als het in de Goddelijke Barmhartigheid is?

Ah mensheid, hoeveel zullen er verloren gaan! Hoeveel van degenen die beweren dat ze geloof hebben, zullen het verliezen in de komende tijd, door gebrek aan kennis van de Gever van het Leven!

Jullie verwerpen de waarheid om nieuwe concepten van de maatschappij, het gezin, tolerantie, liefde en vervulling van de goddelijke wil in te voeren.

Kinderen van Onze Koning, jullie zijn in verval, jullie geloven niet in de Waarheid en daarom gaan jullie geestelijk achteruit om op dit moment wat zich in het leven aandient op te lossen. De mens heeft de spiritualiteit verloren om standvastig in het geloof te blijven omdat de geest van de mens is beschadigd, veranderd, aangetast tot op de wortel. De mens, die door zijn geestelijke vermogens niet wordt beschermd, is onderhevig aan een constant komen en gaan, zoals de golven van de zee. Hij handelt door inertie, automatisch, is minder gevoelig, minder rationeel en neemt aan wat bij hem past, zelfs al gaat het tegen de menselijke natuur in.

De mens wil antwoorden vinden op hetgeen wat hij niet weet en hij zal de antwoorden niet vinden omdat deze niet vol liefde zijn, maar valse kopieën van wat de meerderheid aanziet als liefde.

Jullie zijn verzwakt om in vereniging te leven met Onze Koning, jullie verwerpen en beminnen onze Koningin niet, en daarom is er onverschilligheid, daarom zijn er zoveel echtscheidingen, is er zoveel losbandigheid en voortdurende calamiteiten, waarmee de mensheid geconfronteerd wordt en zovele gesels die de mensheid zullen treffen.

Luister naar de stem van degene die vechten en die vechten voor het Koninkrijk van God en op dit moment kijk ik hoe Satan blij het pad van verdoemenis naar de mensen brengt. Degenen die Satan aanbidden: bekeer jullie, want deze zonde veroorzaakt morele verwording en lichamelijke melaatsheid, die de mensheid zal geselen.

Jullie geloven niet, jullie zijn geestelijk blind… De strijd tussen goed en kwaad is niet geëindigd, het blijft verder gaan om de Kerk van Onze Koning tot vernietiging te brengen. Als jullie geestelijk blind zijn, hoe kunnen jullie dan beweren dat je jullie je broeders leiden? Jullie zijn als blinden die andere blinden leiden en jullie kunnen allen in de afgrond vallen.

Jullie zijn ziek en Ik moet jullie oproepen om te genezen zodat jullie het eeuwig leven niet verliezen.

Blijf bij de waarheid, wijk niet af, herken de toestand wanneer jullie zijn gevallen en volg Gods wet zodat jullie het eeuwig leven kunnen genieten.

Volg geen ideologieën. Christus, Onze Koning is geen ideologie, Hij is “de Weg, de Waarheid en het Leven”. Bekeer jullie want het is dringend. De mensheid lijdt en zal lijden wanneer ze haar eigen kwellingen moet verduren.  

De Goddelijke Barmhartigheid roept jullie op om jullie te bekeren. Vergeet niet dat jullie de vrijheid hebben om te kiezen tussen de rechte weg en de gemakkelijke weg van de verdoemenis.

Bid als Volk van God voor vrede, waar de pijn die veroorzaakt wordt door de mens op dit moment heerst. 

Bid als Volk van God, voor elkaar, zodat allen beslissen om zich te bekeren.

Het is geen tijd voor de lauwen om het koren te infecteren met plagen van geloofscrisis, of ongepaste en verboden nieuwigheden. Laat niet toe dat jullie door de lauwen geleid worden tot wankelend geloof, keer jullie af van het wereldse. Laat jullie niet leiden naar het moment dat de levenden de doden zullen benijden. Waar jullie ogen nog naar zullen kijken is pijnlijk, waar jullie ogen nog naar zullen kijken is hartbrekend, en wat op de mensheid afkomt, draagt de geur van de dood.

Jullie moeten geen geleerden zijn, maar trouw aan de H. Drie-eenheid, minnaars van Onze Koningin, bekeerde en overtuigde mensen, ondergedompeld in de kennis van de waarheid en bereidwillig om trouw te zijn aan de goddelijke Wil.

Leer liefhebben in “Geest en Waarheid” en vrees niets, wees verdedigers van het geloof, wees trouw aan de H. Drie-eenheid en aan jullie H. Moeder.

Wij, als Engelen, zijn jullie metgezellen op de weg, jullie beschermers, we beschermen jullie wanneer we het door jullie toegelaten worden, wees jullie hiervan bewust.

Geloof en zegen elkaar.

H. Aartsengel Michael, dienaar van de Drie-ene God en dienaar van de Koningin van Hemel en Aarde.

3 x WEES GEGROET ONBEVLEKTE MARIA, ZONDER ZONDE ONTVANGEN.

Luz de Maria

Broeders:

Wat is dit een oproep van de H. Aartsengel Michael! Wat een oproep tot bekering, in te zien wie God is! Hoeveel oprechte antwoorden die we elk moeten geven op die vragen! Hoe dringend het is voor de mensheid om onmiddellijk te erkennen wat tot God behoort en het Universele Moederschap van Onze Koningin en Moeder te erkennen!

Er worden grote zegeningen uitgestort van Goddelijke Barmhartigheid over degenen die beslissen zich te bekeren, want de mensheid wordt opgeroepen tot bekering. De mensheid zou moeten de kans krijgen, de enige kans dat ze in het leven heeft om de ziel te redden en deze schat niet te verachten.

Waartegen waarschuwt de Hemel ons?

Van alles wat we reeds weten en wat we moeten afhouden om grotere geestelijke kracht tegen het kwaad te verwerven.

Broeders, het koren moet om echt koren te zijn, zich bij de Zaaier bevinden.

Amen.

02-03-2019 om 23:46 geschreven door claudia  

MIJN KINDEREN, DE TIJD KOMT DAT MIJN DAGELIJKSE DIENST ZAL OPGESCHORT WORDEN EN MIJN TEMPELS ZULLEN GESLOTEN WORDEN! 26/2/2019

DRINGENDE BOODSCHAP VAN JEZUS, HEILIG SACRAMENT, AAN ZIJN TROUWE GELOVIGE VOLK

BOODSCHAP AAN ENOCH

Mijn kinderen, mijn Vrede is met jullie.

Er zullen interne conflicten ontketend worden in vele naties. Honger, werkloosheid en sociale onrechtvaardigheid zullen de aanleiding zijn, dat de vrede zal doen wankelen in vele landen. Er zullen interne conflicten ontkend worden. Er zullen burgeroorlogen komen die de economie en de stabiliteit van vele regeringen zullen treffen. In vele landen zullen de inwoners in opstand komen tegen de onrechtvaardigheid van hun leiders. Er zal bloed vloeien, er zal anarchie heersen, vele heersers zullen vallen en anderen zullen op de vlucht slaan en in ballingschap gaan.

De wereld zal opstanden en conflicten kennen, het zal een tijd zijn van veel onrust zijn, waar chaos, anarchie, honger en troosteloosheid zullen overheersen. Velen zullen uit hun landen vluchten op zoek naar betere kansen, maar de grootmachten zullen hun grenzen sluiten en de emigranten zullen naar andere plaatsen zoeken, en velen zullen in hun poging sterven. Sociale onrust zal fel toenemen door werkloosheid en gebrek aan kansen, vooral in de armste landen. De economieën van vele landen zullen verzwakken, tot ze bankroet zijn.

De rode draak van het communisme zal voordeel halen uit deze situatie om zijn tentakels uit te breiden, te heersen en vele landen te onderwerpen. Er zal opnieuw slavernij komen. Mijn volk zal vervolgd worden, gemarteld, gevangen genomen en in vele gevallen vermist zijn. Ieder die Christen is zal vervolgd worden, het bloed van mijn volk zal door de naties vloeien. De rode draak van het communisme zal bondgenoot zijn van de Antichrist en mijn kudde zal gezuiverd worden in de oven van verdrukking. Weet dat dit op het punt staat aan te vangen, mijn kinderen. Voed jullie, zoveel jullie kunnen met mijn Lichaam en mijn Bloed, omdat de dagen komen dat Ik niet langer in de stilte van de mijn Tabernakels zal aanwezig zijn. De tijd van de grote gruwel komt naderbij, waar Ik zal met de voeten getreden worden en ontheiligd door de zendelingen van he kwaad die in dienst zijn van mijn tegenstander.

Mijn kinderen, de tijd komt naderbij dat mijn dagelijkse eredienst zal opgeschort worden en mijn tempels (kerken) worden gesloten. Bid voor mijn Plaatsvervanger en voor de Kerk, omdat de verdeeldheid binnen de Kerk zal ontketend worden, en het grootste Schisma van zijn hele geschiedenis zal meebrengen. Mijn Kerk zal wankelen, maar de poorten van de Hel zullen ze niet overweldigen, zoals geschreven staat. Miljoenen zielen zullen het geloof verliezen, omwille van de schandalen die zullen ontketend worden. De riool begint zich te tonen en de hoofden van vele Kerkleiders zullen vallen. Het Schisma komt naderbij, en op elk moment kan de geestelijke hecatombe ontploffen en zal mijn Kerk met de voeten getreden worden, beschimpt en bezoedeld worden, door al zijn lasteraars. Mijn Plaatsvervanger zal moeten vluchten, Rome zal ten prooi vallen aan anarchie en branden op zijn zeven heuvels zoals in de tijd van Nero. Wat eens de wieg van de Christenheid was, waar Ik mijn Rots heb geplant, zal morgen in ruϊne, chaos en troosteloosheid achterblijven.

Verenig jullie, Mijn volk, in gebed, omdat de Calvarie van mijn Kerk reeds is begonnen. Mijn Kerk zal in diskrediet gebracht worden, de kritiek en beschuldigingen van zijn lasteraars zal overblijven. De vijanden van mijn Kerk zullen woedend zijn op haar en mijn trouwe Volk zal het mikpunt zijn van spot van velen. Een overgroot deel zal mijn Kerk verloochenen en velen zullen hun doopsel nietig laten verklaren. De religieuze gemeenschappen zullen vervolgd worden en anderen zullen ophouden te bestaan. Het geloof van mijn Volk zal op de proef gesteld worden, en enkel degenen die volhouden tot het einde zullen gered worden.

Bereid jullie voor, Mijn kinderen, omdat de dagen van beproeving naderen; bleef standvastig en trouw aan Mij, zoals de tak aan de wijnstok en Ik verzeker jullie dat geen enkel haar op jullie hoofd zal verloren gaan. Vrede laat Ik jullie, mijn Vrede geef Ik jullie. Heb berouw en bekeer jullie, omdat het Koninkrijk van God nabij is.

Jullie Meest, Jezus, Heilig Sacrament.

Maak mijn boodschappen kenbaar aan de hele mensheid, Mijn volk.

Wat is de betekenis van het Doopsel

In het doopsel worden mensen ‘geboren uit water en heilige Geest’, en wedergeboren als mens om niet aan de zonde vast te blijven hangen. De Heilige Geest is nodig om in het ‘leven zonder zonde’ stand te houden. Gods Heilige Geest geeft je de energie en kracht om zoals Jezus en zijn geboden te leven. Jezus legt dit uit aan Nicodemus.

Volgens Johannes 3 : Er was onder de Farizeeën iemand die Nicodemus heette. Hij behoorde tot de voornaamsten van de Joden. Eens kwam deze in de nacht bij Hem.

Nicodemus : Rabbi, wij weten dat Gij van Godswege als leraar gekomen zijt, want niemand kan die tekenen doen die Gij verricht, als God niet met hem is.

Jezus : Het is de bedoeling dat je wedergeboren wordt, anders kan hij het Rijk Gods niet zien.

Nicodemus : Hoe kan dat? Hij kan toch niet opnieuw uit zijn moeder geboren worden?

Jezus : Hij moet uit water en Geest geboren worden, anders kan hij het Rijk Gods niet binnengaan. Degene die uit de Geest geboren wordt is geest, en niet louter menselijk. Je ondervindt wanneer de Geest er is en wanneer niet. Dat is met iedereen die wedergeboren is door de Geest.

Nicodemus : Hoe moet ik wedergeboren worden?

Jezus : Je moet de Hemelse zaken geloven. Jullie Farizeëen geloven zelfs niet in de aardse dingen. Nooit is er iemand naar de Hemel gegaan, tenzij Hij van de Hemel komt en de Mensenzoon is. En deze Mensenzoon moet sterven op het Kruis en verrijzen, zoals Mozes eens de slang omhoog hief in de woestijn. En Ik ben de Mensenzoon. Ieder die gelooft in Mij zal het eeuwig leven hebben. Want God heeft de wereld zozeer liefgehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, om al degenen die in Hem geloven niet te laten verloren gaan, maar eeuwig leven te schenken. God heeft Mij niet naar de wereld gezonden om te oordelen over de wereld, maar de wereld door Mij te redden van zonde. Wie in Mij gelooft, zal niet geoordeeld worden, maar wie niet in Mij gelooft, is reeds veroordeeld omdat hij niet geloofde in Mijn Naam.

Allen worden geoordeeld als ze het licht dat in de wereld is gekomen volgen en geloven. De mensen beminden de duisternis meer dan het licht omdat ze slechte daden en werken deden. En iedereen die slechte daden stelt heeft een weerzin tegen het licht en gaat niet naar het licht omdat hij bang is dat zijn werken openbaar worden gemaakt. Maar wie Mij volgt en mijn geboden, gaat naar het licht, omdat zijn daden getuigen dat zij in God zijn gedaan.

Wie gedoopt wordt, wordt op een diepe manier verbonden met Jezus Christus. Paulus zegt het zo: gedoopt worden is binnengaan in de dood van Christus, sterven en begraven worden met Hem maar ook met Hem verrijzen. In Christus worden we ‘herboren tot kind van God’ waardoor we terecht God mogen aanspreken met ‘Abba, Vader’ in het Onze Vader.

Paulus in Romeinen 6 : Door de doop in zijn dood zijn wij met Hem begraven, opdat ook wij, zoals Christus door de macht van zijn Vader uit de doden is opgewekt, een nieuw leven zouden leiden. Zijn wij een met Hem geworden door het beeld van zijn dood, dan moeten wij Hem ook volgen in zijn opstanding, in de overtuiging dat onze oude mens met Hem gekruisigd is; daardoor is aan het bestaan in de zonde een einde gekomen, zodat wij niet langer aan de zonde dienstbaar zijn. Want wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde. Indien wij dan met Christus gestorven zijn, geloven wij dat wij ook met Hem zullen leven: want wij weten dat Christus, eenmaal van de doden verrezen, niet meer sterft: de dood heeft geen macht meer over Hem. Door de dood die Hij is gestorven, heeft Hij eens voor al afgerekend met de zonde; het leven dat Hij leeft, heeft alleen met God van doen. Zo moet ook gij uzelf beschouwen: als dood voor de zonde en levend voor God in Christus Jezus.

Wij moeten dus sterven aan de zonde en Jezus volgen. Door Hem kunnen we tot het eeuwig leven komen in het Paradijs bij Jezus. Jezus heeft door zijn dood op het Kruis, de verzoening gebracht met God de Vader. Door Jezus vinden we genade en kunnen we rekenen op barmhartigheid om onze zonden kwijt te schelden.

Laat dus de zonde niet heersen in uw sterfelijk lichaam, gehoorzaamt haar niet, stelt uw ledematen niet in haar dienst als werktuigen van ongerechtigheid. Biedt uzelf God aan als mensen die uit de dood ten leven zijt opgestaan. Offert Hem uw ledematen als werktuigen in dienst der gerechtigheid. De zonde mag niet over u heersen, want gij staat niet onder de wet, maar onder de genade. Betekent dit, dat het ons vrij staat te zondigen, omdat wij niet meer onder de wet leven, maar onder de genade? Dat verhoede God! Het is immers duidelijk dat gij die meester als slaven moet gehoorzamen in wiens dienst gij u als slaven stelt: ofwel gij dient de zonde en dit loopt uit op de dood ofwel God, en Hem gehoorzamen leidt tot gerechtigheid. Maar gij zijt, God zij gedankt, geen slaven meer van de zonde: van harte hebt gij u onderworpen aan de beginselen van de leer die u is overgeleverd. 

Gij zijt bevrijd van de heerschappij der zonde en dienaars geworden van de gerechtigheid. Sprekend tot zwakke mensen, druk ik mij erg menselijk uit. Zoals gij eertijds uw ledematen in dienst hebt gesteld van onreinheid en steeds grotere bandeloosheid, zo moet gij ze nu in dienst stellen van de gerechtigheid tot uw heiliging. Toen gij slaven waart van de zonde, stond gij vrij ten opzichte van de gerechtigheid. Welk voordeel had gij toen van daden waarover gij u thans schaamt? Want het einde daarvan is de dood. Maar nu, bevrijd van de zonde en dienstknechten geworden van God, oogst gij heiligheid en tenslotte eeuwig leven. Want het loon van de zonde is de dood, maar de gave van God is het eeuwige leven in Christus Jezus onze Heer.

Door het doopsel treden we ook binnen in de gemeenschap van de kerk. We worden lid van één grote familie van broeders en zusters, Gods gezin. We zijn allen kind van dezelfde God geworden.

Het belangrijkste symbool in de liturgie van het doopsel is water. De symboliek rond water beweegt zich rond twee brandpunten: leven en vruchtbaarheid enerzijds en dood en vernietiging anderzijds. Water bevrucht en water doodt, het brengt tot leven en doet verdrinken. Die twee brandpunten zijn ook aanwezig in het doopsel. We zeggen ja tegen het leven in Christus en treden in de kerkgemeenschap, maar er klinkt ook een krachtig ‘neen’ tegen de zonde en de machten van het kwaad. In het doopsel worden we bevrijd van alle zonden opdat we ‘deel zouden krijgen aan Gods eigen wezen’.

2 Petrus 1:4 : Door die heerlijkheid en macht heeft Hij verheven, onschatbare beloften voor ons gerealiseerd, opdat gij zoudt ontkomen aan het bederf van de zelfzucht dat de wereld heeft aangetast, en deel krijgen aan Gods eigen wezen. Doet daarom uw uiterste best om uw geloof te voeden met deugd, de deugd met kennis, de kennis met zelfbeheersing, de zelfbeheersing met standvastigheid, de standvastigheid met godsvrucht, de godsvrucht met broederliefde, en de broederlijke genegenheid met liefde voor allen. 

De wereld is behept van het kwade en daarom moeten wij ons afkeren van de wereld en ons richten op Jezus.

Dit wordt bijzonder duidelijk in de liturgie wanneer het witte doopkleed wordt aangetrokken. De gedoopte krijgt te horen: “Trek de oude mens met zijn gedragingen uit, bekleed u met de nieuwe mens, die wordt vernieuwd tot het ware inzicht, naar het beeld van zijn schepper”.

Kolossenzen 3:9-10 : Maakt dus radicaal een einde aan immorele praktijken, ontucht, onzedelijkheid, hartstocht, begeerlijkheid en de hebzucht die gelijk staat met afgoderij. Deze dingen roepen Gods toorn af. Ook gij hebt u indertijd hieraan overgegeven en in deze zonden geleefd. Maar nu moet ge dit alles vaarwel zeggen. Weg met de toorn, gramschap, kwaadaardigheid, laster en beschimping! En beliegt elkaar niet meer.
Legt de oude mens met zijn gedragingen af, bekleedt u met de nieuwe mens, die op weg is naar het ware inzicht, zich vernieuwend naar het beeld van zijn schepper. Dan is er geen sprake meer van heiden of Jood, besnedene of onbesnedene, barbaar en onbeschaafde, van slaaf of vrije mens. Daar is alleen Christus, alles in allen.

In de Katholieke Kerk zijn naast de waterdoop ook het doopsel van begeerte en het doopsel van bloed mogelijk :

·        Door de waterdoop, die voor eenieder die haar kan ontvangen absoluut verplicht en heilsnoodzakelijk is. Degenen die ook in de Hemel kunnen komen zijn de onwetende kinderen die in ketterse niet-katholieke genootschappen geldig gedoopt zijn, onwetend of te goeder trouw dwalende niet-katholieken die niet in staat van doodzonde verkeren. Maar degenen die bewust de rooms-katholieke leer bestrijden of verwerpen met hardnekkige innerlijke tegenstand en wel geldig gedoopt zijn, zijn - volgens de katholieke leer - daarentegen wél van het heil uitgesloten.

·        Door het Doopsel van begeerte dat tot stand komt door een volmaakte liefde en het door bovennatuurlijk geloof in Jezus Christus en zijn Kerk. Zo worden bijvoorbeeld catechumenen die voor hun doopsel onverwacht sterven geacht worden deze vorm het doopsel ontvangen te hebben. Door sommigen wordt deze vorm van doopgenade ook toegepast op de bijzondere gevallen van hen die zonder eigen schuld in absolute onwetendheid over het christendom leven én daarbij één Schepper en de natuurwet volgen. Deze laatste situatie lijkt echter uiterst zelden voor te komen, zeggen bepaalde theologen.

·         Door het Doopsel van bloed van hen die hun bloed als martelaren gaven voor het getuigenis van Jezus Christus en nog niet gedoopt waren. Vereist is hiervoor wel, dat deze niet bewust in tegenstand tegen de Katholieke Kerk leefden.

De doop zelf :

De doop is een van de sacramenten binnen de Kerk naast de eucharistie, biecht, vormsel, huwelijk, ziekenzalving en priesterwijding. De gedoopte ontvangt de heiligmakende genade, de vergiffenis van alle voordien begane zonden (inclusief de erfzonde) en een onuitwisbaar merkteken op de ziel. In Kerk wordt het plechtige doopsel door een priester of diaken (soms door een bisschop) toegediend. De bedienaar giet in de Latijnse Kerk driemaal doopwater op en over het hoofd van de dopeling, en zegt : ‘in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest’ (volgens Mattheus 28:19). Het woordje in (Grieks: eis) heeft vanuit het Grieks de gedachte: "ik breng u in gemeenschap met". Het woordje betekent hier dus niet: ik doop "in opdracht van".

In noodsituaties mag binnen de katholieke gemeenschappen de nooddoop worden toegepast door iedereen, zelfs een niet-gedoopte.

Bij de katholieken gebeurt dan ook de naamgeving.

Waarom water :

De doop als rite en teken is afkomstig uit het Jodendom. Bij de Joden was het een reinigingsrite die men vaker onderging. Bovendien was het geen rite om een heiden tot het Jodendom te laten toetreden.

In het Oude Testament moet de heiden Naäman zich zevenmaal onderdompelen in de Jordaan. De Joodse hogepriester moet voordat hij het Heilige van de tabernakel ingaat eerst zijn kleding afleggen, zich dan onderdompelen en vervolgens schone witte klederen aantrekken. Bekend is ook het dopen van  Johannes de Doper, die werkzaam was vooraleer Jezus begon te prediken. Het wassen met water stond in het Jodendom symbool voor rituele reiniging.

In de eerste brief van Paulus aan de Korintiërs maakt Paulus een vergelijking tussen de doop en de doortocht van het volk Israël door de Schelfzee bij de uittocht uit Egypte. De apostel Petrus vergelijkt de doop met het verhaal van de zondvloed. Net zoals Noah en zijn gezin door het water heen gered werden, zo ook de gelovige, aldus Petrus.

Voor degenen die deze boodschap niet hebben begrepen en zich willen ontdopen:

1 Het doopsel teniet doen kan niet, het is blijvend. Maar er kan in het doopregister een aantekening gemaakt worden wat zoveel betekent als “X wil hier eigenlijk niet instaan”. 

De doop ongedaan maken is niet mogelijk. Men kan wel met behulp van een Actus Formalis Defectionis ab Ecclesia Catholica de bevoegde bisschop te kennen geven dat men de Kerk wil verlaten. Dit wordt dan in het doopregister vermeld. De Kerk beschouwt een dergelijke aanvraag als een daad van geloofsafval, ketterij of schismatische daad, waarvoor het canon 1364 §1 van het canoniek recht van toepassing is. De doop zelf, als binding met het Lichaam van Christus, kan volgens de Kerk niet ongedaan gemaakt worden omdat dit een ontologische en permanente binding is. Er worden dan ook geen namen uit het doopregister verwijderd, maar zij kunnen wel onleesbaar gemaakt worden. Met de komst van de Algemene verordening gegevensbescherming is de kerk verplicht om de naam van betrokkene onleesbaar te maken wanneer men hier om verzoekt. 

2 Het feit dat kinderen worden gedoopt is een genade. Als die kinderen worden gedoopt worden ze als ze zouden sterven onmiddellijk in de Hemel toegelaten. Geen doopsel is geen Hemel. Er zijn maar twee manieren die de waterdoop kunnen vervangen en dit is het doopsel door begeerte en het doopsel van bloed.

3 Het is niet omdat er ‘rotte appels’ in de Kerk aanwezig zijn of waren dat de hele Kerk en voor wat de Kerk staat is aangetast. De kern is Jezus Christus en Hij is het hoofd van de Kerk. Zijn H. Geest houdt de Kerk in leven. De priester/bisschop heeft gewijde handen door het priesterschap en die kunnen de heilige sacramenten bedienen. Maar voor de rest is de priester/bisschop een gewone mens, met ook zijn zonden. Ook de priester/bisschop moet rekenschap geven over zijn daden, net zoals alle anderen.

4 Bij een doop wordt een pasgeboren onbewust kind formeel lid gemaakt van de Rooms-katholieke kerk, waarbij de ouders ervoor zorgen dat je vooraleer je zelf kunt kiezen toch het voordeel hebt bij de doop door Jezus in de Hemel te geraken. Het gaat niet over de standpunten, waar je als kind niet hoeft over na te denken. Nadien is de keuze aan de kinderen zelf om Jezus te volgen of niet. In het vormsel wordt aan je gevraagd of je de doopbeloften wilt hernieuwen. Op dat ogenblik ontvang je de H. Geest en woont die in jou. En door te leven volgens Jezus en je zonden te belijden in de biecht kun je ervoor zorgen dat de H. Geest in jou blijft wonen. Het goede te doen of niet. Gods geboden te volgen of niet. God en je naaste lief te hebben of niet. Eeuwig bij Jezus te leven of niet.

Een aantal reacties van een forum over ontdopen :

Ik wil gewoon officieel gezien geen christen meer geacht worden.
Ik wil er zeker van zijn dat ik nooit of te nimmer voor een kerk ga trouwen. En als ze een keertje tellen (bij volkstellingen en dergelijke) hoeveel christenen er in België zijn, wordt ik er nog bijgeteld en dat stoort me wel. 12 jaar vind ik niet oud genoeg om uw religie (of het ontbreken daarvan) te kunnen beseffen.
Trouwens, toen ik zo oud was, heeft nooit iemand mij voor een keuze gesteld. Voor mij leek het een normale zaak dat ik mijn vormsel moest gaan doen.

duh waarom zoud ge uw doopsel nietig laten verklaren? ik geef genne fuck om godsdienst , waarom zou ik er dan iets om geven dat ik gedoopt ben? het heeft toch al geen waarde in mijn ogen

hehe, wil ik ook laten doen, omdat ik al lang geen christen meer ben, kga ook al zes jaar niet meer achter m'n hostie,
m'n pa heeft daar geen probleem mee, vind het helemaal niet erg en vind dat ik dat zeker moet doen, maar m'n ma vind het beter dat ik het niet doe, of ik zou er later nog problemen mee kunnen krijgen.
ik ben niet van plan om te trouwen voor de kerk, en weet dus geen reden waarvoor ik nog als 'christen' zou moeten meegetelt zijn.

k ben ook helemaal geen christen fzoo . En ben gedoopt, en heb mijn communie en vormsel gdn en what the hell dan nog . En ik ben helemaal niet van plan om in de kerk te trouwen (hebde zo hard gene zak aan) maar dak nu eenmaal gedoopt ben fzo .. bwah, kan mij niet veel schelen . Tis ni dak da voel fzoo Mjaa, alz hij da nu eenmaal wilt doet hij dat maar é . x

Wohow, dit vind ik wel érg ver gaan. Dit is zo'n typische reactie van 'n rebelse jongere. Als uw godsdienst u niets zou kunnen schelen dan zou je hier niet zo zwaar aan tillen. En net zoals iemand al zei: je bent geen christen omdat je gedoopt bent, maar omdat je handelt als 'n christen.
Vind 't trouwens behoorlijk erg dat je de keuze van je ouders zo sterk wil terugdraaien. En je weet trouwens niet of je ooit 'n meisje zal leren kennen waar je zielsveel van zal houden en die wil of moet voor de kerk trouwen. En aangezien jij haar zo graag ziet zal je alles voor haar willen doen, en dan moet je opnieuw gedoopt worden. Als dat niet belachelijk is.

Doodgeboren en ongedoopte baby’s

In de westelijke Kerk was op veel plaatsen lange tijd gebruikelijk om doodgeboren kinderen en ongedoopt gestorven baby’s in ongewijde aarde te begraven. Inmiddels bestaat deze kwetsende omgang met ongedoopt gestorvenen niet meer, hoewel het begraven worden in gewijde aarde nog wel aan katholieken/gedoopten voorbehouden is. Ongedoopt gestorven kinderen worden tegenwoordig door de Rooms-Katholieke Kerk met veel respect begraven en er wordt voorafgaand ook een uitvaartmis opgedragen voor hun zielenrust. In de katholieke en orthodoxe theologie zijn zij wel nog met de erfzonde van Adam en Eva door de zondeval belast, maar verkeren zij in alle eeuwigheid in een staat van volmaakt natuurlijk geluk. (Maar missen wel de gelukzalige aanschouwing van God in de Hemel). Zij verblijven in het limbus.

02-03-2019 om 21:35 geschreven door claudia  

De H. Familie in het Noorden van Egypte (van Egypt Today)

Het hedendaagse Farama, historisch gekend als Pelusium, is gelokaliseerd in het midden tussen Arish en Port Said. De H. Familie kwam van Palestina en doorkruiste de Sinai en kwam aan in Farama, maar niet voor lang.

Farama (Pelusium) en zijn ruϊnes

"Het oude Farama is verdwenen. Het maakte deel uit van de noordoostelijke grens van Egypte. Het was de poort van Egypte voor de H. Familie en voor vele vreemdelingen,” volgens Tareq al-Husseini, directeur van de Port Said Oudheden. 

Farama

De H. Familie is niet lang in de stad gebleven omdat het een gevaarlijk grensgebied was in die tijd.

Bij Tell el-Farama (Heuvel van Farama) liggen de ruϊnes van een fort en de overblijfselen van oude zuilen in de woestijn, evenals marmeren zuilen die deel uitmaken van een “Romeins Theater”. Het is bijna identiek aan het Romeinse Theater in Kom El Dekka, Alexandrië. 

Tanks die dienden voor de productie van gezouten vis.

In 333 voor Christus werd Alexander de Grote verwelkomt in Pelusium, en in 48 voor Christus werd Pompeius daar gedood na zijn nederlaag tegen Julius Caesar.

Gnaeus Pompeius Magnus, ook bekend als Pompeius de Grote (Rome 106 voor Chr – Egypte 48 voor Chr) was een militair en politiek leider ten tijde van de late Romeinse Republiek. Hij werd geboren in een rijke Italiaanse provinciale familie en vestigde zich in de gelederen van de Romeinse adel door zijn succesvol leiderschap in verscheidene militaire campagnes. Sulla sprak hem aan met het Magnus (de Grote), en hij werd beloond met drie triomftochten.

Pompeius sloot zich aan bij zijn rivaal Marcus Licinius Crassus en zijn bondgenoot Julius Caesar in de officieuze militair-politieke alliantie die bekendstond als het eerste triumviraat. Het eerste triumviraat werd gevalideerd door het huwelijk tussen Iulia Caesaris (dochter van Julius Caesar) en Pompeius.

Caesar, Crassus en Pompeius

Na de dood van Iulia en Crassus, koos Pompeius voor de kant van de optimates (oppersten), de conservatieve en aristocratische fractie van de Romeinse Senaat. Pompeius en Caesar streefden naar het leiderschap over de Romeinse staat, en dit leidde tot een burgeroorlog. Toen Pompeius verslagen werd bij de Slag bij Pharsalus, vluchtte hij naar Egypte, waar hij vermoord werd.

De tweede plaats in Egypte waar de H. Familie stopte, was in de archeologische stad van Tell Basta gedurende de oogstmaand Pashons van de oude Egyptische kalender, die overeenkomt met mei en een paar dagen in juni van de Gregoriaanse kalender, volgens de Koptische Kerk.

Stuk van het beeld van een koningin van Ramses II in Tell Basta

Egypt Today reed naar de stad Zagazig in het deltagebied boven Cairo. Het ligt op 80 km van Cairo. Daar is de plaats Tell Basta te vinden. De stad was in de oude tijd gekend als Bubastis, wat betekent “Huis van Bastet”, de oude Egyptische katgodin. Daar vroeg het Kind Jezus zijn Moeder om water.

Katgodin Bastet

Algemeen zicht op een deel van Tell Basta

Overblijfselen van de farao-tijd liggen over een grote grasvlakte verspreid, maar de poort tot het gebied was gesloten. Van ver kon je geweerschoten horen, omdat er een politie trainingsfaciliteit in de nabijheid is gelegen.

Dubbel beeld van Ramses II en Ptah te Tell Basta

San al-Hagar, wiens naam in de oudheid Tanis was, is een ander archeologische stad die ongeveer 80 km van Zagazig is gelegen. In de 22^ste dynastie Bubastis en de 20^ste dynastie Tanis zijn de meerderheid van de Noord Egyptische overblijfselen gelokaliseerd in adembenemende scènes van hoe de oude artifacten zijn bewaard gebleven. Toch kan men het oorverdovend lawaai en stofwolken inbeelden die de val van de obelisken en beelden, die tonnen wogen, op de grond vergezelden.

Visioen van Anna Katarina Emmerick :

De H. Familie trok langs een zeer hoge brug over een brede stroom (de oostelijke Nijl-arm); de stroom scheen mij daar meerdere vertakkingen te hebben. Zo kwamen zij voor de stadspoort van Heliopolis op een plaats die door een soort wandellaan omgeven was. Hier stond op een voetstuk als een zuil dat boven dunner was dan beneden, een groot afgodsbeeld met een ossenkop, dat iets in de vorm van een bakerkind in de armen droeg; het beeld was door een kring van stenen, die men voor banken of tafels kon houden, omgeven en hierop plaatsten de mensen hun offergaven, wanneer ze in optochten of processies uit de stad naar dit beeld stroomden; dicht bij dit afgodsbeeld groeide een zeer grote boom, waaronder de H. Familie ging zitten rusten. Ze zaten maar een tijdje onder die boom of er ontstond een aardbeving; het afgodsbeeld begon te waggelen en viel; onder de menigte ontstond een opschudding en woest geschreeuw en uit de nabijheid kwamen vele kanaalarbeiders toegelopen.

Een goede man echter, die ook een kanaalarbeider was en die de H. Familie op haar weg hierheen vergezeld had, bracht hij vlug naar de stad en zij waren reeds bij de poort gekomen, toen het opgeschrikte volk opmerkzaam op hen werd, hun de val van het afgodsbeeld toeschreef en vol verbittering hen met bedreigingen en scheldwoorden omsingelde; zij kregen echter geen tijd genoeg om iets tegen hen te ondernemen, want de aarde begon opnieuw te schudden; de grote boom helde en een deel van zijn wortels braken uit de grond tevoorschijn; door de openscheuring van de grond ontstond een put die vol liep met een slijkerig zwart water waarin het afgodsbeeld tot aan zijn hoorns verzonk. Ook enige van de hevigste druktemakers uit die razende menigte verdronken in die zwarte waterpoel. Dit maakte het de H. Familie mogelijk ongedeerd in de stad te geraken. Hier nam zij haar intrek tegen een grote afgodstempel in een dikke zware muur, waarin vele leegstaande cellen waren.

Volgens de Koptische verhalen (en ook volgens de visioenen van Katarina Emmerick) vielen de beelden in Bubastis spontaan bij de komst van het Kind Jezus toen de H. Familie uit Farama, ten oosten van Port Said, kwam. Onder een loofboom zaten Maria, Jezus en Jozef nadat de lokale bevolking in Bubastis weigerden hen water te geven. Jozef klopte op de grond, en er ontstond een waterbron.

Bron te Tell Basta, waarvan men gelooft dat ze door de H. Jozef werd opgewekt.

In het moderne Tell Basta is er echter geen kerk overgebleven om het verblijf van de H. Familie aan te duiden.

Overblijfselen te Tell Basta

Overblijfselen te Tell Basta

De H. Familie stopte een derde maal, en dit was te Musturud, een stad in Groot Cairo, een kerk werd gebouwd om de verblijf van het Kind Jezus te herdenken. Het is de kerk van de H. Maagd die gebouwd is over een miraculeuze bron en in die kerk wordt jaarlijks de “Tenhemelopneming van de Maagd” gevierd.

Op een zondag, net voor de goddelijke liturgie die om 6 uur start, gingen we de Kerk van Musturud binnen met een congregatie van lokale gelovigen; vrouwen, kinderen en ouderen. Een tuk-tuk bracht de mensen naar de kerk vooraleer nog meer gelovigen op te pikken. Het voertuig diende voor het transport voor de gelovigen naar de kerk.

Tuk-tuk

We wandelden door de veiligheidsscanners en de politie, die de kerk  beveiligde doorzocht onze bagage. Intussen waren er kerkscouts aan de poort die ons naar priester Abdel Maseih Baseet brachtten, de kerkleider.

De historische kerk ligt in een klein steegje in Musturud, ongeveer 13 km van Cairo. Daar baadde Maria en waste zij de kleren van Jezus, volgens de Koptische traditie.

Men geloofd dat ze ongeveer 2 maand in de grot verbleven, die naast de bron lag. De kerk brokkelde af en werd een paar keer gerestaureerd in zijn lange geschiedenis, maar de grot en de bron zijn intact gebleven. De hoofd iconostasis is nu 743 jaar oud, zei Baseet.

 Bron van Musturud

We werden ondergedompeld in de geur van wierook die brandde in alle hoeken van de kerk, en na de mis. De priester sprenkelde wijwater over de gelovigen.

De weerklinkende hymnen van Mariam’s naam, een Arabische variant van Maria, waren zeer emotioneel. Gelovigen herhaalden de hymnen na een vrouwen- en mannenkoor – “Mariam, uw naam is mij dierbaar. U geneest mij met uw voorspraak. Uw hart is vol mededogen.”

In de kerk ligt ook de grot waar de H. Familie verbleef nadat ze waren aangekomen uit Bubastis. De oude bron waarvan Christus dronk als kind is ook goed bewaard gebleven.

 Kerk van Musturud

Oude ikonen en afbeeldingen van Jezus en Zijn Moeder in de kerk openbaren een kunst van hoge kwaliteit. De kerk wordt hoog aangeschreven in de Koptische traditie en boeken door de eeuwen heen.

de grot

In het verleden kwamen velen die Jeruzalem hadden bezocht, op hun pelgrimstocht in de kerk van Musturud.

Voor het ikoon van de H. Joris, houden een moeder en vader hun kind vast en smeken de heiligen om hem te genezen van een ziekte.

Sint-Joris van Cappadocië zou tussen 275 en 285 n.Chr. geboren zijn in een christelijke familie in Lod in de toenmalige Romeinse provincie Syria Palaestina. Zijn vader kwam uit Cappadocië., zijn moeder uit Palestina. Zijn vader, een officier in het leger, stierf toen Joris nog jong was. Als volwassene werd Joris militair en hij bracht het tot officier in het leger van Diocletianus. Toen deze een decreet uitvaardigde waarin de vervolging van christenen werd bevolen, weigerde Joris aan de vervolging deel te nemen, en verklaarde hij zelf christen te zijn. Hierop liet Diocletianus hem vermoorden.

Volgens de legende werd de H. Joris in 303 door de christenvervolgers gevangengenomen en gefolterd. Hij werd op een rad gelegd met tweesnijdende zwaarden, in een ketel met kokende olie gestopt en moest van een beker met gif drinken. Hij liep desondanks geen letsel op. Onder de indruk van dit wonder liet de keizerin van Rome zich dopen. Ze werd daarop samen met Joris op de toren van de stadsmuur onthoofd. Dit alles zou gebeurd zijn in het "Beloofde Land".

St Joris

“Shillah, oh Maagd, shillah, oh Moeder van Licht,” smeekt de moeder. “Shillah” is een Arabische term die gebruikt wordt door Egyptische Moslims en Christenen en kan vertaald worden als “geef ons iets omwille van Gods naam.” 

Buiten de kerk, ontmoeten we een man die had de belofte gedaan om kaarten te verdelen van Maria in haar blauw gewaad, haar armen geopend naar het volk en hen liefde en licht gevend, en een ander kaartje van Maria die Christus vasthoudt en redding en verlossing belooft.

Op een zijdelingse gang naast de kerk, gaan de bezoekers via een trap naar de heilige bron. Vrijwilligers gaven plastieken zakken die gevuld zijn met fris bronwater, en er waren ook kranen die hetzelfde water aanboden.

De bron is rechthoekig; zijn laagste deel is overkoepeld in Byzantijnse stijl; overkoepeld en omgeven door dikke muren. Het bovenste deel werd gebouwd op het einde van de 19^de eeuw gedurende het pausschap van Cyrillus V.

Onder de bron is er een ander heiligdom dat we bereikten langs een smalle, oude trap. De schaduwen van de kaarsen voor de oude ikonen en de geur van wierook kwamen ons tegen.

28-02-2019 om 07:41 geschreven door claudia  

Liefdemaal

In het huis van Jozef van Arimatea werd in een langwerpige, vierhoekige zuilenzaal bereid. Deze was open en had uitzicht op een voorhof, dat met bomen beplant en met een muur was omringd. De tafel voor Jezus en de apostelen en voor nadere vrienden was in de zuilenzaal toebereid. De H. Maagd was in de keuken aan het werk. Jezus was met de apostelen op verschillende paden rondom de Olijfberg aan het wandelen en werd door andere groepen gevolgd. Dikwijls stond Hij stil om hun iets te verklaren. Zij waren allemaal terneergeslagen en vol angst, enigen weenden; anderen waren zelfs bijna ontmoedigd. Petrus en Joannes schenen geruster alsof zij alles beter begrepen. Het was bijna donker toen Jezus het huis naderde waar het liefdemaal zou gehouden worden. Maria, Nikodemus en Jozef van Arimatea kwamen Hem voor het huis tegemoet. Maria wist in haar ziel dat Jezus binnenkort ging vertrekken.

De Heer zegende de vis, het brood en de kruiden en deelde alles rond. Ieder kreeg een deel. Gedurende de hele maaltijd gaf de Heer ernstige onderrichtingen. Katarina zag : Zijn woorden kwamen dikwijls als lichtstralen uit zijn mond en kwamen in de mond van de een of andere leerling sneller of langzamer, naar gelang ieder van hen minder of meer hongerig was naar Jezus’ onderrichtingen. Op het einde van de maaltijd zegende de Heer ook nog een beker, dronk eruit en reikte hem rond. Dit was echter niet het H. Sacrament, maar hetzelfde wat ook Petrus bij de maaltijd op de zondag van de Verrijzenis had gedaan. Nadat de leerlingen van het liefdemaal waren opgestaan, verzamelden zich ook de anderen die gegeten hadden en gingen naar de voorhof met bomen. Daar ging Jezus bij de vrouwen, waaronder ook Zijn Moeder, en sprak hun zeer ernstig toe. Sedert de Verrijzenis had Jezus een ander voorkomen : Hij was ernstiger en de mensen waren niet meer zo vertrouwelijk als vroeger omdat Hij majestueuzer was dan voorheen. Ieder bleef tot kort voor middernacht.

Daarna ging de Heer met de apostelen naar de stad, samen met een veertigtal leerlingen. Ook waren er enige vrouwen die naar de stad terugkeerden. Op deze korte weg verdrongen zich nog meerdere hopen van mensen rondom de Heer en Hij richtte het woord tot hen. Maar daarna gingen ze uiteen. Jezus ging met de apostelen en leerlingen, de H. Maagd en enige vrouwen naar het cenakel. De tafel van het avondmaal was toegerust en de lamp aangestoken. Op de tafel stond slechts een paasbrood en een kleine kelk. De apostelen deden hun

feestkleren aan en Petrus het voorname celebrantsgewaad. De H. Maagd zat tegenover Jezus.

De Heer deed hetzelfde als bij het Laatste Avondmaal: in het brood vooraf kerven of insnijdingen maken, het offeren, breken, zegenen en het hun toereiken. En dan dronken zij ook allen uit de kelk, zonder dat hij opnieuw gevuld werd. Katarina zag het heilig Sacrament op het woord van Jezus schitteren en als een klein lichaam in de mond van de apostelen ingaan. Zij zag zijn woord bij de consecratie van de kelk als een rode, bloedige schijn in de kelk stromen. In de laatste dagen hadden ook Magdalena, Marta en Maria van Kleofas reeds het H. Sacrament ontvangen.

Tegen de morgen zongen zij als naar gewoonte plechtig de Metten onder de lamp. Jezus gaf aan Petrus nogmaals het gezag en de bestuursmacht over de anderen. Hij legde hem nogmaals die mantel om en Hij herhaalde wat Hij hun bij zijn verschijning aan het Meer van Tiberias en op de berg bij Tebez had gezegd. Ook onderrichtte Hij hen over de doop en de waterwijding bij de doop. Tegen de morgen, onder het gebed en de onderrichting zag Katarina nog 17 van de meest ingewijde leerlingen in de zaal achter de H. Maagd staan, en Petrus stelde hun, eer zij het cenakel verlieten, deze voor als hun middelpunt en hun voorspreekster. Petrus en de anderen bogen zich voor haar en zij zegende hen. (In sommige opzichten bv. als voorspreekster, raadgeefster, toevlucht, moeder, staat Mariaj boven Petrus.)

Katarina zag zinnebeeldig de H. Maagd op een bovennatuurlijke wijze als met een grote, hemelsblauwe mantel omhangen, een kroon boven haar hoofd zweven en als op een troon verheven. Dit was een teken van haar waardigheid. De apostelen kregen zo’n zegen van Maria voor belangrijke handelingen zoals bv. voor de doop op de eerste en tweede Pinksterdag.

De Hemelvaart

Tegen de morgen, met het schemeren van de dag, verliet Jezus met de 11 apostelen het cenakel. De H. Maagd ging dicht achter hen en de schare leerlingen volgde met een kleine tussenruimte. Zij gingen onbevreesd door de straten van Jeruzalem, waar alles nog in rust en in slaap gedompeld was. De Heer werd steeds ernstiger en vlugger in zijn woorden en in geheel zijn doen. De avond ervoor leek Hij in zijn woorden veel meer tegemoetkomend tegenover zijn leerlingen om hen te sparen in hun leed wegens het afscheid.

Ze gingen dezelfde weg die zij op Palmendag waren gevolgd en Jezus bezocht met hen alle wegen van zijn lijden om hen door onderwijzing en vermaning het levendig bewustzijn op te wekken dat de Belofte nu vervuld was. Jezus wilde hen dieper inprenten dat Hij de vervulling van de Belofte was. Hij is de Messias en alle voorspellingen, ook de zijne dat de Messias moet lijden, maar op de derde dag Hij zou verrijzen, zijn in vervulling gegaan. Zij gingen heel de weg van zijn lijden en op iedere plaats waar een voorname gebeurtenis van zijn lijden voorgevallen was, vertoefde Hij enige ogenblikken en onderrichtte hen over de vervulling op die plaats van een of andere belofte of voorspelling uit de Profeten en Hij verklaarde hen de betekenis van die plaats.

Op enige plaatsen waar Hij bv. met de voet gestruikeld was en gevallen, of waar de Joden verwoestingen hadden aangericht, grachten gegraven, steenhopen opgeworpen of andere belemmeringen hadden aangebracht om de verering van die plaatsen te beletten, beval Hij aan de mannen die Hem volgden, vooruit te gaan en de hindernissen weg te ruimen.

Zij gingen uit de stad door de poort die naar de Kalvarieberg leidt. Hier gingen ze naar een grasplaats onder bomen. Jezus ging met hen neerzitten en Hij onderrichtte en troostte hen. De dag was aangebroken en alle scharen, die zich de vorige dag hadden verlaten, kwamen terug tot Hem. Er waren ook velen die hier en daar dwars door het gewest uit alle richtingen kwamen, maar er waren nog geen vrouwen onder hen. Toen de zon was opgegaan, kwam Jezus terug op de weg, die naar de Kalvarieberg en het H. Graf leidt, maar Hij ging niet helemaal tot daar. Hij ging rond de stad naar de Olijfberg. Bij de Olijfberg gekomen ging de Heer terug met hen op een lustplaats neerzitten. Hier voegden zich nog veel andere H. Vrouwen bij het gezelschap. Er was een grote mensenmenigte.

Hier sprak Jezus zeer lang met hen, als Iemand die nu zijn werk besluit en op het punt staat afscheid te nemen. Ondertussen was in Jeruzalem reeds alles in beweging gekomen. In de stad sprak men verwonderd over de massa mensen op de Olijfberg en dit lokte nog veel ander volk uit de stad op de berg. In het gewest zag men in de verte een groot gewemel en op de smalle bergwegen verdrong men elkaar, maar rondom Jezus en de zijnen bleef voldoende ruimte. De Heer ging nu naar Getsemane en waar de Hof van Olijven is en begon de berg te beklimmen. Hij sloeg de weg in waarop men Hem had gevangen genomen. De talrijke toestromende mensen trokken als in processies op de verscheidene wegen die uit alle richtingen de berg opliepen en hele groepen ongeduldigen baanden zich een weg door de heggen, door tuinen en struiken.

De Heer werd gedurig meer schitterend en ook vlugger in zijn gaan. Ook de leerlingen gingen vlugger, maar konden Hem niet meer inlopen, nu de Heer boven op de berg reeds schitterde. In de kring van mensen rondom Hem stonden allen die Hem op de Palmendag uit Jeruzalem tegemoet waren getrokken en onder hen bevond zich ook Veronika. Zodra de Heer op het hoogste punt van de berg was aangekomen, schitterde Hij als een wit zonlicht en uit de Hemel daalde een schitterende lichtkring tot Hem neer, waarin men helder de kleuren van de regenboog zag blinken. Allen die Hem toegesneld kwamen, bevonden zich nu in een witte kring als verblind door het licht. Katarina zag de Heer nog helderder schitteren dan de lichtkrans rondom Hem. Hij legde zijn linkerhand op zijn borst en zegende met zijn opgeheven rechterhand, zich helemaal rondwendend, de hele wereld.

De menigte stond op dit ogenblik roerloos stil en Katarina zag hen allen gezegend worden. Hij zegende zoals christelijke bisschoppen. Het licht van Boven straalde en vloeide met de glans van Jezus tezamen en zijn hele gestalte, te beginnen met het hoofd en daarna de rest, deel na deel,  versmolt met dit Hemels licht en omhoog stijgend, helemaal verdwijnen.

Het was alsof een zon in een andere inging, alsof een vlam in een vuurgloed vloog, alsof een vonk in een vlam zweefde. Het was alsof men in de volle middag vlak in de zon keek, en zijn schittering was nog witter en helderder. De klare dag scheen duister daartegen. Als Katarina zijn hoofd niet meer kon zien, waren zijn schitterende voeten nog te onderscheiden, tot Hij helemaal in die Hemelse glans was opgenomen en verdwenen.

Katarina zag ontelbare zielen van alle zijden in dit licht binnendringen en met de Heer in de hoogte verdwijnen. Hij werd niet kleiner en kleiner, maar steeg op in de lichtwolk en verdween. Uit deze lichtwolk viel als een regen, licht op allen neer en toen men het licht niet meer kon verdragen, werden allen met schrik en verbazing bevangen.

Gebed:

Verleen, Almachtige God, dat wij, die geloven dat Uw Zoon, onze Zaligmaker, eigenmachtig ten Hemel is opgestegen, ook wij met de geest steeds in de Hemel mogen leven. Schenk ons deze genade door de verdiensten van Jezus Christus, Uw Zoon, onze Heer, die met U in alle eeuwigheid leeft en heerst. Amen.

De apostelen en leerlingen stonden het dichtst bij Jezus. Zij waren het meest van allen verblind en sloegen hun ogen ter aarde, terwijl veel anderen met het gezicht op de grond neervielen. De H. Maagd stond dicht achter hen en keek kalm voor zich uit. Na enige ogenblikken, wanneer de hele menigte in de grootste stilte en omhoog keek naar de Hemelse glans, waren er uit dit licht 2 gestalten die neerdaalden. In het begin waren ze klein, maar ze werden groter en verschenen in volle grootte in lange witte kleren en met stokken in de hand aan het volk. Het waren profeten.

Zij spraken de menigte toe. Hun stemmen klonken luid als bazuinen en het leek Katarina dat men ze in Jeruzalem hoorde. Zij bewogen zich niet, maar stonden roerloos, terwijl zij enige woorden spraken. Ze zeiden: “Mannen van Galilea, wat staat gij daar zo naar de Hemel te zien. Dezelfde Jezus die van u weg en in de Hemel is opgenomen, zal weerkeren, zoals gij Hem ten Hemel hebt zien stijgen!”

Na deze woorden verdwenen beide gestalten, maar de lichtglans hield nog een tijdlang aan en verdween dan eindelijk, overgaand in het natuurlijk daglicht, zoals het daglicht overgaat in de nacht. De leerlingen waren buiten zichzelf van verdriet. Nu wisten zij wat hun was geschied: de Heer was van hen weggegaan en naar zijn Hemelse Vader teruggekeerd. De H. Maagd, Petrus en Joannes daarentegen waren rustig en getroost.

Op de plek waar Jezus omhoog voer, lag een grote vlakke steen. Jezus stond daar op en sprak nog, alvorens zijn zegen te geven en door de lichtwolk te worden opgenomen. De voetstappen van de Heer bleven in de steen ingedrukt. Het was reeds middag, wanneer de hele menigte was uiteen gegaan en de berg had verlaten. De leerlingen en de H. Maagd begaven zich naar het cenakel. Ze vertrouwden erop dat de H. Geest zou komen en waren door de kalme tegenwoordigheid van de H. Maagd opnieuw met troost vervuld omdat de Moeder voor hen een middelpunt, een Moeder en Voorspreekster zou zijn.

In de kleine achthoekige moskee ligt de rotssteen waarin Jezus bij zijn Hemelvaart zijn voetzool ingeprent achterliet. Die rots van harde kalksteen, is ingelijst in een witmarmeren kader van 80cm op 50 cm. Alle pelgrims maken gewag van die indruk die heden nog te zien is. Of de rechtervoet uitgewist of door de Moslims werd verwijder, is onbekend. Volgens de richting van de voet zou Jezus ten hemel zijn gestegen met het gezicht naar het noorden gekeerd. Het behoud van die voetindruk is tot op heden, bijna onverklaarbaar zonder wonder.

De moskee

Voetindruk van Jezus’ rechtervoet

27-02-2019 om 23:26 geschreven door claudia  

Het eerste liturgische boek dat ontwikkeld wordt is het sacramentarium. Hoewel zulke boeken genoemd worden aan het eind van de 5de eeuw, is het oudste nog bestaande exemplaar het Verona Sacramentarium, soms ook het Leonine Sacramentarium genoemd omdat men voorheen dacht dat het was samengesteld door Paus Leo I. Het is blijkbaar een verzameling libelli, boekjes die het formulier voor één enkele dienst bevatten. Er is wel aangevoerd dat het Verona Sacramentarium geen echt sacrramentarium is, geen boek dat gebruikt werd bij het vieren van de liturgie, maar een privé collectie libelli gebruikt als naslagwerk.

sacramentarium : is een boek met gebeden die de priester of bisschop oplas tijdens de mis.

Het was het boek voor de priester die de mis opdroeg en bevatte alle gebeden die hij moest zeggen, maar geen andere teksten. In de tijd dat deze boeken werden geschreven was het nog niet de gewoonte dat de priester bij het altaar de woorden herhaalde die het koor of de misdienaren zongen, zoals regel werd in de Tridentijnse Mis. Daarom bevatten sacramentaria alleen de collecten, prefaties en de canon, maar geen lezingen uit de Bijbel en ook geen introϊtussen, graduales of offertoria.

Collecta : Openingsgebed van de eucharistie. Het is de bedoeling de stille gebeden van de mensen in de collecta samenvattend te verwoorden. Daarom is er een korte (gebeds)stilte voor het bidden van de collecta.Aan de andere kant voorziet het sacramentarium in gebruik buiten de mis. Omdat de boeken doen alsof de celebrerende priester gewoonlijk een bisschop is, voorzien ze hem de gebeden die hij nodig had bij ordinaties, kerk- en altaarwijdingen en bij uitdrijvingen, zegeningen en wijdingen die later in het Pontificaal en het Rituaal terechtkwamen.

De benaming sacramentarium is gelijkwaardig aan andere vergelijkbare vormen, zoals Liber Sacramentorum (bijvoorbeeld in het Gelasiaanse sacramentarium). De vorming van het woord is vergelijkbaar met het woord hymnarium, een boek met hymnes. Gennadius van Marseille (5e eeuw) zegt over Paulinus van Nola: "Fecit et sacramentarium et hymnarium (= hij heeft zowel een sacramentarium als een hymnarium gemaakt)" (De viris illustribus, xlviii).

Het woord sacramentum of sacramenta betekent in dit geval de mis. Sacramenta celebrare of facere is een gebruikelijke Latijnse term voor het opdragen van de mis.

Andere boeken die bij de viering van de mis werden gebruikt waren:

het graduale (vooral psalmteksten, met toegevoegde muzieknoten),

het evangeliarium of evangelieboek

en het epistolarium, dat de andere teksten van het Nieuwe Testament bevatte, met de nadruk op de brieven van Paulus.

In de latere middeleeuwen begon men deze boeken te combineren, zodat de priester de mis kon opdragen zonder hulp van koor of andere helpers. Dit leidde tot de verschijning van het Missale plenum ("vol of geheel missaal") dat alle teksten van de mis bevat (echter zonder de muziek voor het koor).

Een aantal sacramentaria, hoofdzakelijk uit de Romeinse ritus, bestaat nog steeds, geheel dan wel deels. De drie belangrijkste hiervan zijn het Leonische, het Gelasiaanse en het Gregoriaanse. Hun ouderdom, schrijver, plaats van herkomst en oorspronkelijke doel is onderwerp van heftig debat. De meeste van de hierna genoemde exemplaren zijn voorzien van illuminaties. Illuminatie (boekverluchting) is de kunst of het ambacht die zich bezighield met de illustratie en de versiering van middeleeuwse handschriften en andere documenten. Soms wordt dit ook ‘illuminatie’ genoemd, van het Latijn illuminare wat verlichten betekent, hoewel illuminatie strikt genomen slaat op het ‘verlichten’ van handschriften met bladgoud of zilver. In het Vroegmiddelnederlands betekent verlichten trouwens: met goud of kleuren afzetten; inzicht brengen; verlichten. In het moderne Nederlands is dit verluchten geworden.

5e/6e eeuw

• Leonisch sacramentarium van paus Leo de Grote (440-461) - in het Latijn "Leonianum" of "Veronense"
• Gelasiaans sacramentarium van paus Gelasius (492-496) - sommigen dateren het echter in de vroege 8e eeuw

illuminatie van het Gelasiaanse sacramentarium

7e eeuw

• Sacramentarium van paus Gregorius de Grote (590-604) - "Gregorianum"
• Sacramentarium van bisschop Marinianus van Ravenna (595-606?)
• Gallicaans sacramentarium - "Gallicanum"

Het formulier voor elke Mis (zoals de Roomse viering van de Eucharistie kwam te heten vanwege de woorden aan het eind: missa, wegzending) bevat gewoonlijk een openingsgebed dat gezegd wordt voor de lezingen, een offertorium gebed dat bij de gaven gezegd wordt voor het eucharistisch gebed begint, een gebed na de communie en soms een zegeningsgebed dat over het volk wordt uitgesproken aan het eind van de viering. Nota bene dat met uitzondering van de laatste, deze gebeden aan het eind van een liturgische handeling gebruikt worden: de intocht processie, het naar voren brengen van de gaven van brood en wijn, en de processie van mensen naar het altaar om de communie te ontvangen. Naast deze korte samenvattende gebeden (collecta) bevatten sommige formulieren Inleidingen voor het Eucharistisch gebed.

Offertorium : is het gedeelte van de H. Mis waarin de priester de gaven van brood en de wijn aan God aanbiedt.

Eucharistisch gebed : of grote lofprijzing genoemd, is een centraal onderdeel van de H. Mis dat door de priester wordt uitgesproken. Het gebed heeft een tweeledige functie. Enerzijds is het een dankzegging aan God, anderzijds is het bedoeld als een bede om de consecratie van brood en wijn.

Epiklese : Deel van het Eucharistisch gebed tijdens de consecratie waarbij de priester de H. Geest aanroept. Dit is essentieel omdat de transsubstantiatie (Brood en wijn die in het werkelijke Lichaam en Bloed van Jezus veranderen) niet zonder de krachten van de H. Geest kan geschieden. In de huidige liturgie :

Wij smeken U, o God,

zend over dit brood en deze wijn,

de kracht van Uw Heilige Geest;

opdat het voor ons worde het

† Lichaam en Bloed van Jezus Chris­tus

Uw Zoon onze Heer.

Quam oblationem tu, Deus, in omnibus, quasumus, + bendictam, + adscriptam, + ratam, rationabilem, acceptabilemque facere digneris: ut nobis + Corpus, et + Sanguis fiat dilectissimi Filii tui Domini nostri Jesu Christi.

De smeekbede wordt gebeden kort na het sanctus en voor de opheffing van Brood en Wijn. Hierbij strekt de priester zijn handen boven de gaven met het volgende gebed. Tijdens de eerste zin wordt er gebeld met een altaarschel.

Collecta : Openingsgebed van de eucharistie. Het is de bedoeling de stille gebeden van de mensen in de collecta samenvattend te verwoorden. Daarom is er een korte (gebeds)stilte voor het bidden van de collecta.

De Verona formulieren zijn voor gebruik in de Roomse priesterlijke liturgieën, hoewel de gebeden gebaseerd zijn op pauselijke modellen, de meeste gemaakt gedurende de 5de en 6de eeuw. Het boek is incompleet, de formulieren voor missen van Januari tot en met april (inclusief Pasen) ontbreken.

De tweede en meer invloedrijke van de vroege Roomse sacramentaria is bekend als de Gelasianum Vetus, of Oud Gelasiaans Sacramentarium. Het werd in de buurt van Parijs samengesteld rond 750 en bevat een mengsel van Gallicaanse en Roomse elementen daterend van ca. 650. Het lijkt op de Verona, maar bevat formulieren voor het hele jaar, en ook de tekst van de Roomse Canon, de vaste tekst van het Roomse Eucharistiegebed. Sommige formulieren in dit sacramentarium bevatten twee collecta gebeden, ogenschijnlijk met dezelfde liturgische functie, misschien om de celebrant keuze te geven. Hoewel het enige overgebleven exemplaar van het Oude Gelasiaanse Sacramentarium zo'n 50 jaar na het leiderschap van Gregorius I werd geschreven, weerspiegelt de inhoud een praktijk van voor zijn hervormingen. Het Oud Gelasiaans Sacramentarium is onderverdeeld in drie delen volgens het kerkelijk jaar.

Hervormingen van Gregorius de Grote en zijn opvolgers

Sacramentara waren rechtstreeks beïnvloed door Gregoriaanse hervormingen, worden Sacramentaria Gregoriana genoemd. Ze worden onderscheiden van de vroegere sacramentaria door verschillende arrangementen of formulieren zonder de driedelige verdeling. De Gelasiaanse sacramentaria uit de 8^ste eeuw zijn gebaseerd op het Oud Gelasiaans Sacramentarium, maar bevatten ook uitvoerige Gregoriaanse elementen evenals Galliciaanse invloed.

Met het verschijnen van deze vroegste sacramentaria, begint de Westerse liturgie een kenmerk te vertonen dat zich onderscheidt van de Oostelijke liturgische tradities. Oostelijke liturgieën bestaan gewoonlijk, afgezien van de Schriftlezingen en gezangen, uit vaste teksten. In tegenstelling daarmee hebben de Roomse en andere Westerse liturgieën een serie gebeden die veranderen afhankelijk van het feest en het liturgisch seizoen; naast de variabele Prefaties heeft de Roomse Canon variabel frasen die veranderen om de specifieke beelden weer te geven die passen bij het feest dat gevierd wordt. Deze kenmerken weerspiegelen een Westerse smaak voor meer variatie en de wens om de liturgie het feest waarbij het gevierd wordt te laten weerspiegelen, vergeleken met de Oostelijke tendens om voorkeur te geven aan een vaste tekst; deze verschillen kunnen gezien worden als verschillen in liturgische stijl en zijn geen fundamentele verschillen in structuur.

Onderdelen van het eucharistisch gebed :

1.   Het eucharistisch gebed begint met een inleiding (prefatie) die begint met de oproep van de priester: "Sursum corda" (Verheft het (uw) hart), waarop de gelovigen antwoorden: "Habemus ad Dominum" (Wij zijn met ons hart bij de Heer) en rechtstaan. De prefatie is veranderlijk in eucharistisch gebed II en III, vast in IV. Dit is een dankzegging en lofprijzing. Op het eind verenigt de Kerk zich op aarde met de Kerk in de hemel met het Sanctus.

2.   Het Sanctus, waarna de gelovigen knielen.

3.   Na het Sanctus is er - tenminste in de na het Tweede Vaticaanse Concilie nieuw geconstrueerde eucharistische gebeden - een overgang van lofprijzing naar smeekbede in de consecratie-epiklese. Dit is een smeekbede gericht tot de Vader om door de werking van de Heilige Geest brood en wijn te maken tot Lichaam en Bloed van Christus. Deze overgang is zeer beknopt in II, kort in III en uitvoerig in IV. In de oude Romeinse canon (I) heeft nooit een dergelijke expliciete epiklese gestaan.

4.   Het instellingsverhaal met de consecratie waarbij het lichaam en bloed van Christus onder de gedaanten van brood en wijn sacramenteel tegenwoordig gesteld worden.

5.   De anamnese waarin het lijden en sterven van Christus en zijn glorievolle wederkomst in herinnering worden gebracht.

6.   Oblatio (de Kerk voegt zich bij het offer van het altaar).

7.   Communie-epiklese (smeekbede aan de Vader om door de Heilige Geest zijn Kerk te maken tot Lichaam van Christus) – Gebed om de nederdaling van de H. Geest. Er zijn in de eucharistie 2 vormen: de epiklese over de gaven van brood en wijn (de consecratorische epiklese) en die over de gemeenschap (de communie-epiklese). Gods Geest wordt afgeroepen over de gaven, opdat ze teken worden van de totale zelfgave van de Heer. Gods Geest wordt afgeroepn over de gemeenschap opdat de gezindheid van Jezus over haar mag komen. (Kerknet)

8.   Commemorisatie van de heiligen en intercessies,(III) ofwel intercessies en commemorisatie van de heiligen (II en IV). In de intercessies wordt steeds gebeden voor de herders van de Kerk: de paus en de plaatselijke bisschop, alsook voor de overledenen.

9.   Slotdoxologie, uitgesproken door de priester: Per ipsum, et cum ipso, et in ipso, est tibi Deo Patri omnipotenti, in unitate Spiritus Sancti, omnis honor et gloria per omnia saecula saeculorum (Door Hem, en met Hem en in Hem zal uw Naam geprezen zijn, Heer onze God, almachtige Vader, in de eenheid van de Heilige Geest, hier en nu en tot in eeuwigheid), waarop de gelovigen antwoorden met de acclamatie "Amen".

Versies van het eucharistisch gebed

In de Tridentijnse ritus gebruikt men de Romeinse canon (Te igitur clementissime Pater) als eucharistisch gebed. In licht gewijzigde vorm wordt de Romeinse canon als eucharistisch gebed I gebruikt in de Novus Ordo Missae gebruikt. Zij is niet meer de enige mogelijkheid: in de Nederlandse kerkprovincie zijn er bijvoorbeeld 13 mogelijke eucharistische gebeden. De eucharistische gebeden II tot IV zijn duidelijk geïnspireerd op de Romeinse canon. Sommige van deze gebeden bestaan in verschillende Nederlandse vertalingen, hoewel ze alle gebaseerd zijn op dezelfde Latijnse tekst.

De wereldkerk kent verder nog twee eucharistische gebeden voor vieringen voor verzoening: deze worden in Nederland de eucharistische gebeden VII en VIII, in België VI en VII genoemd. Drie gebeden zijn gericht op vieringen met kinderen: in Nederland de nummers IX, X en XI, in België VIII, IX en X. Tot slot is er nog één eucharistisch gebed dat in vier versies bestaat: in Nederland is dit nummer XII, in België nummer XI. Al deze eucharistische gebeden gaan terug op een Latijns origineel, en bestaan ook in andere landen.

Specifiek voor België en Nederland zijn er nog andere goedgekeurde eucharistische gebeden, die niet op een Latijns origineel zijn gebaseerd, maar oorspronkelijk Nederlands zijn. Zowel voor België als Nederland is er het eucharistisch gebed V. Daarnaast zijn er, uitsluitend voor Nederland, nog twee eucharistische gebeden: eucharistisch gebed VI en eucharistisch gebed XIII. Dat laatste is alleen voor het huwelijk bedoeld.

Zoals Vicesimus Quintus Annus (13) in 1988 en Redemptionis Sacramentum (51) in 2004 verduidelijkten, mogen priesters zich het recht niet toe-eigenen zelf eucharistische gebeden samen te stellen of te veranderen. Het eucharistisch gebed dient ook door de priester alleen in zijn geheel te worden uitgesproken (met uitzondering van de acclamatie na de consecratie). Dit geldt ook voor de slotdoxologie (Per ipsum, et cum ipso, et in ipso, ..., Door Hem, en met Hem en in Hem ... ). Het “Amen” op het einde wordt uiteraard wel door de gelovigen gesproken.

Eucharistische gebeden I-IV

Het eucharistisch gebed I is de Romeinse canon, en gaat terug tot het vroegste christendom. Het is in feite het hart van de aloude liturgie van het Westen. De tekst gaat terug tot de derde eeuw, en is nauwelijks meer gewijzigd sinds 604. De Romeinse canon kan altijd gebruikt worden, maar de Heilige Stoel beveelt dit eucharistisch gebed met name aan voor zondagen en dagen waaraan een eigen Communicantes of Hanc igitur is toebedeeld, en in vieringen van de apostelen en heiligen die vermeld worden in het eucharistisch gebed. In de praktijk wordt het echter alleen nog in zeer traditionele kerken gebruikt.

Het eucharistisch gebed II is losjes gebaseerd op een tekst die voorkomt in de zogenaamde Apostolische traditie. Dit werk uit de vierde eeuw werd voorheen toegeschreven aan de heilige tegenpaus Hippolytus van Rome. Deze toeschrijving wordt tegenwoordig door liturgiewetenschappers als uiterst twijfelachtig beschouwd. Daarbij gaat het waarschijnlijk om een tekst die nooit daadwerkelijk is gebruikt in de liturgie. Eucharistisch gebed II wordt alleen aanbevolen voor weekdagen, maar wordt in de praktijk verreweg het meeste gebruikt omdat het erg kort is.

Het eucharistisch gebed III wordt aanbevolen voor zon- en feestdagen.

Het eucharistisch gebed IV wordt aanbevolen als de Mis geen eigen prefatie heeft, en ook voor de zondagen door het jaar.

Andere universele eucharistische gebeden

De twee eucharistische gebeden voor verzoening worden opgenomen als bijlage bij het Missaal, net als het eucharistisch gebed voor bijzondere gelegenheden.

De twee eucharistische gebeden voor verzoening kunnen worden gebruikt bij Missen die specifiek gericht zijn op boetedoening, zoals in de vasten.

Het eucharistisch gebed voor bijzondere gelegenheden bestaat in vier varianten, die onderling licht verschillen. Het gebed wordt alleen gebruikt bij Missen voor bijzondere gelegenheden, zoals bijvoorbeeld een Mis voor roepingen, een Mis voor de eenheid van de christenen, enzovoort.

Tot slot zijn er nog drie eucharistische gebeden voor kinderen. Deze staan niet meer in het Missaal, maar mogen nog wel gebruikt worden, zij het alleen indien de meerderheid van de misgangers kinderen zijn.

Eucharistische gebeden eigen aan het Nederlandse taalgebied

In België en Nederland wordt er, naast deze universele eucharistische gebeden, nog één ander eucharistisch gebed gebruikt: eucharistisch gebed V. Dit is een authentiek Nederlandstalig eucharistisch gebed.

Daarnaast zijn er, specifiek voor Nederland, nog twee eucharistische gebeden goedgekeurd: eucharistische gebed VI en eucharistisch gebed XIII. Dit laatste wordt alleen gebruikt bij huwelijksmissen.

Canon : de reeks onveranderlijke en voornaamste gebeden van het Eucharistisch gebed.

De Roomse Canon bereikte zijn rijpe vorm in deze vroege sacramentaria, hoewel zij een veel oudere mondelinge traditie van dit gebed lijken te weerspiegelen. De versie die aangehaald wordt door Ambrosius in 390 is substantieel hetzelfde als het gebed dat vastgelegd is in het Gelasiaanse Sacramentarium. Het lijkt erop dat de Roomse Canon oorspronkelijk gemaakt is in het Latijn en niet een vertaling is van een ouder Grieks Eucharistisch gebed.

Tegen het einde van het gebed wordt een dergelijke zegen afgesmeekt over het volk dat de gaven als communie zal ontvangen. In de Roomse Canon, wordt de Eucharistie afgebeeld als Gods gave aan de Kerk door Christus, en de gave van de gemeente aan de Vader in Christus. In tegenstelling tot de nadruk van het Oosterse Eucharistische gebed op de lofprijzing benadrukt het Roomse gebed de viering van de plaatselijke gemeente en de gaven die aangeboden worden.

27-02-2019 om 04:16 geschreven door claudia  

tabletten in paleo-Hebreeuws van de 10 Geboden

HERDERS VAN DE KERK EN DE HUISVADERS, ONDERWIJS DE GODDELIJKE 10 GEBODEN EN ZORG DAT ZE GEKEND ZIJN EN BRENG ZE IN PRAKTIJK, VOOR DE KUDDE/KINDEREN DIE AAN JULLIE ZORG WERDEN TOEVERTROUWD! 24/2/2019

HEILIGDOM VAN ONZE LIEVE VROUW VAN DE ROTS – BOGOTA, COLOMBIA – BOODSCHAP AAN ENOCH

Dringende oproep van de H. Maagd van de Rots aan Gods volk.

Mijn geliefde kinderen, de Vrede van mijn Zoon is altijd met jullie allen en mijn Liefde en Moederlijk Bescherming vergezelt jullie altijd.

De strijd tussen de krachten van het goede en de duivelse engelen is reeds begonnen in jullie wereld. Wees waakzaam zodat jullie de aanvallen en vuurpijlen van de kwade krachten kunnen afweren; bid mijn trouwe, gelovige kinderen voor de jeugd van de hele wereld, omdat het de kwetsbaarste en de minst weerbare groep zijn voor mijn tegenstander. Modernisme en technologie voeren miljoenen jonge zielen naar hun ondergang; de vleselijke zonden stelen de ziel van de jeugd.

Onwetendheid van de Goddelijke 10 Geboden veroorzaakt dat velen elke dag deze Geboden overtreden, vooral het 6^de gebod van Gods Wet dat zegt: Jullie zullen geen ontucht plegen, geen overspel, geen verderf, of enige daad van onzuiverheid stellen.

Kleintjes, dit Gebod van Gods Wet is een van de wetten die het meest overtreden wordt door mannen en vrouwen van tegenwoordig. Deze overtreding zorgt ervoor dat vele zielen verloren gaan. De Hel is vol zielen die dit Gebod hebben overtreden.

Er is zoveel geestelijke onwetendheid betreffende dit Gebod, dat vele jonge mensen en volwassenen door ontucht en overspel plegen met hun partner en dan in het weekend naar het Heilig Offer komen en onwaardig het Lichaam en Bloed van mijn Zoon ontvangen, alsof er niets zal gebeuren. Deze heiligschennende communies leiden velen tot de eeuwige dood.

Herders van de Kerk en de huisvaders, onderwijs de goddelijke 10 Geboden en zorg dat ze gekend zijn en breng ze in praktijk, voor de kudde/kinderen die aan jullie zorg werden toevertrouwd! Het overtreden van de Goddelijke voorschriften is de oorzaak van al het kwaad van de mensheid. Kwaad en zonde hebben zoveel kracht gewonnen, omdat de Geboden van Gods Wet niet nageleefd worden. De 10 Geboden zijn de zuilen, en zonder deze kan er geen orde of verbinding zijn tussen God en de mens. Ze zijn de normen die het menselijke gedrag beheersen, en noodzakelijk zijn voor de gezonde co-existentie in jullie wereld. De onwetendheid en het gebrek aan naleving van de Goddelijke voorschriften, leidt deze mensheid tot een sociale, materiële en geestelijke crisis, en als deze niet gecorrigeerd wordt, zal ze leiden tot zelfvernietiging en dood. De Geboden van de Goddelijke Wet zijn de brug tussen God en de mens, wanneer ze trouw nageleefd worden. Als de mensheid zou gehoorzamen en ze naleven, zou de mens in vrede leven en zou er geen vernietiging of dood zijn. Alles zou in balans zijn en God zou onder jullie vertoeven en zou Zijn Wil geschieden.

Herders van de Kerk, evangeliseer met de Goddelijke 10 Geboden, omdat de mensheid op de dool is omwille van de niet-naleving van Gods Voorschriften! Huisvaders, het is jullie morele en geestelijke plicht, om de Geboden van Gods Wet uit te leggen; omwille van jullie apathie, gebrek aan kennis en gebrek aan evangelisatie over dit onderwerp zijn er zoveel jongeren tegenwoordig die verloren gaan! Geen wereldse technologie meer in jullie huizen; controleer het gebruik ervan en wijd al jullie energie en integriteit aan het onderwijzen van de Goddelijke Mandaten, zodat jullie in jullie kinderen een stevige morele en geestelijke basis doen groeien die hen helpt om terug een verbinding te hebben met God!

Ik wil meer gebed en minder technologie in jullie huizen; help mij daarmee, ouders, omdat mijn Hart als Moeder van de mensheid, in pijn verkeert omwille van het verlies van zoveel jongeren die zich vandaag in de diepten van de Hel bevinden, door gebrek aan liefde, dialoog, gebed en vooral het gebrek aan God in zoveel gezinnen. Ik reken op jullie, ouders, komaan mijn kleine herders. Evangeliseer de Goddelijke Voorschriften aan jullie kinderen en wijd meer tijd aan gebed, zodat de Liefde van God wedergeboren wordt in jullie, in jullie kinderen en huizen!

Moge de Vrede van mijn Heer en de Liefde en Bescherming van jullie Moeder altijd jullie vergezellen.

Zij die van jullie houdt, jullie Moeder, OLVrouw van de Rots

Maak mijn boodschappen en voorspraak kenbaar aan de hele mensheid, mijn geliefde kinderen.

Onderricht door Jezus over de 10 geboden (uittreksel uit “Het ware leven in God” medegedeeld aan Vassula Ryden.

Eerste gebod : Ik ben de Heer, uw God
Gij zult geen afgoden vereren,
maar mij alleen aanbidden
en boven alles beminnen

Vandaag zeg Ik je, met tranen in Mijn Ogen, het volgende: er zijn veel mensen die zich tegenover Mij en Mijn Kruis gedragen als vijanden. Van al degenen die Mijn Evangelie prediken, werken er maar weinigen mèt Mij en voor Mijn Koninkrijk. Mijn hele Wet is in een enkel gebod samengevat: LIEFDE

Als ze Mijn Wet werkelijk hadden onderhouden en hun gedrag dagelijks hadden onderzocht, zouden ze hebben ontdekt dat ze niet leven overeenkomstig Mijn Geboden. En als ze tegen Mij zeggen: “Hoezo volgen wij Uw Geboden niet? Hoe moeten we dan Uw Geboden onderhouden? Kunnen wij Uw Geboden onderwijzen als U zegt dat wij ze niet opvolgen?” Toch onderhouden jullie Mijn Geboden niet, want de liefde ontbreekt in jullie. De Kroon van Mijn geboden is de Liefde. Te beminnen betekent te leven overeenkomstig Mijn Geboden. Weest niet als Kaïn, die geen liefde voor Mij bezat en louter uit een geestelijke jaloezie zijn broer de keel doorsneed.

Ik dorst naar zielen. Ik dorst naar jullie heiligheid. Ik dorst naar jullie verzoening. Ik ben dorstig. Mijn dierbare kinderen, naar alles wat Ik en Mijn weerspiegeling ben. Ik dorst ernaar jullie je gelijkenis met God terug te geven; Ik dorst naar beantwoording van Mijn liefde; Ik dorst ernaar jullie oorspronkelijke bron en het verbond in Mijn Heilige Naam te hernieuwen - jullie oorspronkelijke bron, die voortkomt uit Mijn Verheven Liefde; ik dorst naar aanbidding, maar ziet eens wat er van jullie is geworden en wat jullie hebben gedaan! O tijdperk! Jullie zijn opgehouden Mij te aanbidden en in plaats daarvan hebben jullie je afgoden vermenigvuldigd. Jullie gehoorzamen niet aan Mijn Geboden, nee, jullie onderhouden Mijn Wet niet; tijdperk van verwording, wat is er van jullie geworden! Jullie roepen Mij maar zelden aan om Mij te aanbidden; jullie roepen Mij niet aan uit liefde en jullie eren Mij niet meer door Mij jullie diensten aan te bieden.

Ik heb jullie geroepen, alle dagen van je leven, om jullie eraan te herinneren wie jullie Hemelse Vader is en tot wie jullie je moeten wenden, maar jullie hart is niet op Mij gericht en jullie geest is niet gewillig, want jullie hebben er de voorkeur aan gegeven de navelstreng, die ons verenigt en één maakt, door te snijden, om jullie eigen wet te maken en jezelf “goddeloos” te noemen. Gegrepen door ijdelheid willen jullie jezelf beschouwen als aan Mij gelijk. Nu zeggen jullie: “Ik ben gelijk aan God en zit op Zijn Troon, want mijn geleerdheid heeft grote luxe en grote autoriteit in de wereld vergaard”.

Jullie zakelijke bekwaamheid is zodanig, dat een groot aantal landen jullie voorbeeld volgt. Ja, jullie hebben inderdaad het advies van het oorspronkelijk serpent opgevolgd, dat zo sluw jullie voorouders heeft doen eten van de verboden vrucht, hun verzekerend dat ze gelijk aan God zouden worden (Gen. 3,5). Jullie dachten dat jullie ogen zouden opengaan, maar in werkelijkheid werden jullie blind, en tot vandaag worstelen jullie om deze Band af te snijden die jullie Leven en Heiligheid geeft, in de veronderstelling dat jullie je vrijheid zult vinden. Maar wat jullie vinden is de Dood.

O tijdperk van erbarmelijkheid! Jullie dienen de Dwaasheid in plaats van de Wijsheid. Jullie dienen de Draak in plaats van de Heilige. Jullie gehoorzamen niet aan Mijn Geboden, nee, jullie onderhouden Mijn Wet niet die Ik in jullie heb neergelegd. Jullie stellen Mij onophoudelijk op de proef. Jullie tijdperk, Mijn Kind, is schuldig aan zware godslasteringen, want het onderhoudt Mijn Wet niet. Ze zijn onbekommerd ten opzicht van Mijn Geboden, waarin ze het Leven kunnen vinden als ze die onderhouden.

Natie na natie is afgeweken van alle tien van Mijn Geboden en hebben aan de rebellie nog de godslastering toegevoegd. Met het rijk van de draak heeft het zwarte beest (Apok. 13; het zwarte beest vertegenwoordigt de vrijmetselaars; het tweede beest representeert de kerkelijke vrijmetselarij), samen met het tweede beest ofwel de valse profeet, godslasterlijke posten voor zichzelf opgericht op elke hoge heuvel en onder elke brede boom, om de wereld te veroveren en het kleine licht, dat daarin is overgebleven, uit te blazen. Op elk van zijn zeven koppen heeft het beest afgodsbeelden gemaakt, die zijn eigen goden voorstellen - deze afgodsbeelden zijn de macht van de draak op hoge posities geplaatst.

Daarna werden priesters uit hun gelederen voor die hoge posten aangewezen, die nu in het hart van Mijn Heiligdom de Mis opdragen. Zij aanbidden Mij niet, ze doen alsof. Ze treden verkleed als Hogepriesters op (lees de Boodschap op 30-1-1988), en vereren en dienen het beest zelf en zijn voortbrengselen, wat aangepast is aan de wereld. Ze aanbidden vreemde en levenloze goden, net als hun voorvaderen ooit in het verleden hebben gedaan.

Ze spotten met vroomheid en veracht Mijn Geboden. Mijn kind, ze trekken eropuit om alle naties te leren het beeld van de sterfelijke mens te aanbidden (een valse Christus. De New Age gaat eropuit op een nieuwe godsdienst te prediken. Satan, de aap van God.), een waardeloze imitatie in plaats van Mijn Eeuwige Heerlijkheid. Ach! wat drukken zij zwaar op Mij! (God gaf me hun naam). Met de macht (zwarte missen) die hun door de draak gegeven is, drijven ze hun onverzoenlijke haat en hun geest van wraak op de spits, door oorlog te voeren tegen de heiligen en allen die niet tot hun clan behoren en die weigeren het beeld (de valse Christus) van het beest te aanbidden.

Dus zeg Ik jullie, gezegend zij die in Mij geloven en Mij aanbidden; gezegend zij die Mij navolgen; gezegend zij die geloven dat Mijn belofte bezig is in vervulling te gaan, want op hen zal Mijn Zucht van Liefde op het voorhoofd getekend staan. Ik zeg jullie in waarheid, als iemand Mij dient, moet hij Mij volgen (Christus volgen betekent ook gekruisigd te worden). O tijdperk, wees niet bevreesd je tot Mij te bekeren; keert terug zolang er nog tijd is, want Mijn Dag is nabij, en hoe zal je hem doorstaan?

Er is gezegd, gij zult naast Mij geen andere goden hebben. Volgt geen andere goden, goden van mensen rondom jullie. Maar de mensen hebben het eerste Gebod van Mijn Vader overtreden door zich openlijk vrij te verklaren, door middel van de aanmoedigingen van de zwarte beesten, op wier hoofd het bloed van velen zal kleven.

Tweede gebod: Gij zult mijn naam niet ijdel gebruiken

“Gij zult Mijn Naam niet ijdel gebruiken” is het volgende gebod. Nu vallen vele arrogante naties Mijn Heilige Naam aan, mensen voor wie Ik niets beteken, met een mond vol godslasterlijke taal en bereid anderen te vleien als ze daarin een of ander voordeel zien - ze vervloeken Mijn Heilige Naam in het vuur van de argumentaties. Zij lasteren Mijn Godheid en Mijn Heiligheid, en zij die vandaag dienst doen in Mijn Kerk (maar rond de macht van het beest draaien, zich beroemend op hun kennis van Mijn Wet) zijn dezelfden die Mijn Naam ijdel gebruiken. Zij zijn degenen die het Rijk der Hemelen voor de neus van de mensen sluiten, er zelf niet binnengaan en hen die dat wel willen niet binnenlaten. Ze houden preken tegen het stelen, maar zelf stelen ze de zielen van Mij. Zij “verbieden” echtbreuk, maar plegen zelf echtbreuk daar ze het zwarte beest volgen en het trouw zijn. Ze doen alsof ze de afgoden verachten, maar beroven Mijn Heiligdom.
Als dus deze generatie Mijn Heilige Naam schendt en Hem ijdel gebruikt, komt dat door de te grote toegeeflijkheid, verzadigd in ondeugd, die hun juist wordt toegestaan door hen die in zwarte gewaden gekleed gaan (sekte van de vrijmetselarij). Het is hun bedoeling om de wortels van de heiligheid te vernietigen, en ze drijven de wetteloosheid op de spits. Generatie, zal Ik bij Mijn Wederkomst moeten zeggen:” Is er geen enkel goed mens overgebleven, is er niemand die begrijpt, niemand die naar Mij uitkijkt?”

Derde gebod: Gij zult de dag des Heren heiligen

Ik heb jullie gevraagd eraan te denken de Sabbat (zondag) te heiligen, maar jullie hebben het tegendeel gedaan, hem ontheiligd door onreinheid en bevlekt met smerige genoegens en praktijken waarmee jullie je eigen lichaam onteren, en ook de geest, daar jullie de Goddelijke Waarheid hebt verruild voor de leugen en schepsels aanbidden in dienen in plaats van Mij te dienen.
Jullie zijn zover gegaan dat Sodom en Gomorra haast onberispelijk en zuiver lijken in vergelijking met jullie onzuiverheden. Waarlijk Ik zeg jullie, op die Dag zal het jullie erger vergaan dan Sodom en Gomorra in hun tijd. De meesten van jullie onderhouden de Sabbat niet meer, nee, jullie onderhouden Mijn Wet niet.

Vierde gebod: Eert uw vader en uw moeder

De Schrift zegt: “Gij zult uw vader van harte eren. Vergeet nooit de geboorteweeën van je moeder. Denk eraan dat je aan hen je geboorte dankt. Hoe kun je hun vergoeden wat zij voor jou hebben gedaan?” (Prediker 7,27-30). Volg dus dit Gebod: “Eer je vader en je moeder”.

Waarom zijn zovelen van jullie verbaasd dat zo weinigen dit Gebod onderhouden? Dwaze en goddeloze ideeën hebben de kinderen op een dwaalspoor gebracht, zodat ze lege producten vereren, door hen geest vanaf hun vroege jeugd te vullen met een geest van traagheid. Veel ouders hebben hun kinderen niet die overstromende Bron van Mijn Geest gegeven. De Wijsheid heeft hen dag en nacht geroepen, maar deze generatie heeft haar buitengesloten. En elke dag die voorbijging dwaalden jullie kinderen verder af van de Weg die naar Mij leidt.

Als iemand, jong of oud, Mij erkent als zijn God, denkt hij ook na over diens Beeld, en uit liefde zal hij zijn ouders gehoorzamen en eren, en wel zó alsof hij Mij gehoorzaamde en eerde. Maar alles wat zich aanpast aan de wereld heeft deze kinderen ervan weerhouden tot Mij te komen - de liefde ontbreekt.

Veel ouders klagen over de ongehoorzaamheid van hun kinderen, terwijl ze precies hetzelfde doen tegenover Mij. Waarom? Kunnen zij werkelijk beweren voldoende goedheid, geduld en verdraagzaamheid te bezitten? Als ze werkelijk deze deugden zouden bezitten, dan zouden ook hun kinderen de deugd van gehoorzaamheid hebben en beiden eren. Maar ik zeg jullie, de geest van deze generatie is leeg, en zo kwam de duisternis en vervulde hen. Want het denkbeeld een filosoof te worden is in hun ogen belangrijker dan Mijn Eeuwige Heerlijkheid. Dan wordt hun gemis aan heiligheid verteerd door hartstochten en vanaf hun vroege jeugd gaan er eropuit en onteren hun eigen lichamen.

Jullie generatie heeft de spot gedreven met Mijn Geboden en ze vervangen door godslasterlijke imitaties, en tot vandaag komen er uit de muil van het beest slechts voortbrengselen die de geest van jullie kinderen verduisteren en ze als slachtoffers rechtstreeks in de muil van de leeuw slepen. Hun jonge geest wordt gedwongen het beest te aanbidden en menselijke goden te dienen en aan hen de eer en het respect te geven die Mij toekomen en aldus deze deugd terug doet kaatsen op hun ouders.

Waarlijk Ik zeg jullie: voor de koppigen, die geweigerd hebben Mijn Geboden tot leidraad te nemen en in plaats daarvan verdorvenheid aannamen, zal er op het einde vuur zijn. O, gelukkig de nederigen van hart, zij zullen de volmaaktheid bereiken. Daarop zeg Ik jullie: weest niet weerbarstig tegen de Vrees voor de Heer.

Vijfde gebod: Gij zult niet doden

Jullie weten, dat Ik jullie verboden heb te doden, mensengeslacht! Als jullie zeggen tot Mij te behoren en een deel van Mijn Kerk te zijn, en preekt tegen het doden, hoe kunnen jullie dan doden?
Hoe wagen jullie het jezelf in je recht te wanen en tegenover Mij jullie onschuld vol te houden op de Dag van het Oordeel, als jullie misdaden aan ongeboren kinderen zich opstapelen? Vanuit de Hemel zie Ik angstaanjagende beelden. Ach! Hoezeer lijd Ik als Ik zie hoe de schoot, die dit kindje ontwikkelt, het weigert en de dood instuurt zonder naam en zonder spijt, de schoot die het vormde wil het zich niet meer herinneren. Tot dezen zeg Ik: “Je kunt je zwaard scherpen, maar het wapen dat je voorbereid hebt zal je doden. Nu ben je niet zwanger van een kind, maar van ondeugd. Je gaat Wrok ontvangen en Ongeluk baren. Je hebt een kuil gegraven, hen uitgediept, alleen om in je eigen valstrik te vallen! Je boosaardigheid zal op je hoofd terugkaatsen, je gewelddaad zal terugvallen op je hoofd” (Ps. 7,12-16).

En jij (dit roept Jezus tot de valse profeet met het masker van een lam), die de naam hebt trouw te zijn aan Mij, en aan Mijn Naam vasthoudt, Ik weet alles over je, ja, je hebt de naam je leven en welvarend te zijn, maar toch is dat niet zo. Je bent dood en in staat van ontbinding. Heb berouw! Ik had je talloze zielen toevertrouwd, maar de duivel heeft met jou handel gedreven om ze tegen goud en zilver in te ruilen. Ja, inderdaad! Ik weet hoe je nu leeft, je leeft als de jakhalzen (de eens getrouwen verkochten zichzelf aan Satan en volgen het beest) in verborgen holen (de Loges van de Vrijmetselarij), die holen waarover Ik een open weg zal laten lopen (d.w.z. God zal deze Loges ten val brengen). Ik zal plotseling over je komen en je naaktheid ontmaskeren. En als de Dag komt, zal Ik je niet toestaan te eten van de Boom van het Leven.

Luistert zorgvuldig: jullie preken tegen de doden, maar toch doden jullie Mijn Geest. Jullie scheppen op over de Wet en gehoorzaamt haar vervolgens niet, omdat jullie het mysterie van Mijn verborgen Manna niet begrepen hebben. Nee, jullie hebben Mijn wonderbaarlijke voedseluitreiking niet begrepen, noch het mysterie van Mijn Gedaanteverandering. Ik heb jullie beloofd in leven te houden op het Einde der Tijden met Mijn Hemels Manna. Ik zei tegen de kerk in Pergamum (Openb. 2,3-17): “Hen die zegevierend blijken te zijn zal Ik van het verborgen manna geven en een witte steen, een steen met daarop geschreven een Nieuwe Naam, alleen bekend aan degene die hem ontvangt”. Ik geef jullie vandaag dit manna, bewaard voor jullie tijden, een Hemels voedsel, een spijs van Mijn Geest voor jullie uitgehongerde geest. Ik stort Mijn Geest uit in Zijn Volheid om jullie innerlijke woestijn te vullen, en Ik bied jullie Mijn Hemels Manna aan, vrij en voor niets, want dit is het voedsel van de armen... Maar jullie hebben het niet begrepen, daarom weigeren jullie het te eten en verbieden anderen het wel te eten.

Ik heb Mijn Nieuwe Naam al op de “witte steen” geschreven die allen aan de armen bekend zal zijn! Jullie doen alsof jullie nederig en arm zijn, maar jullie zijn noch nederig noch arm. Jullie geest heeft zich gevestigd in de rijkdommen van Satan.

Zesde gebod: Gij zult geen echtbreuk plegen

Ik ben de Heerser over de koningen van de aarde en Ik heb jullie gevraagd geen enkele onreine daad of echtbreuk te plegen. Echtbreuk is door Satan zo gebagatelliseerd, dat het zijn betekenis verloor voor zowel de kerkelijke als de lekenstanden. Mijn lankmoedigheid met jullie zonde is nu tot een eind gekomen.

Voor hen (Jezus doelt weer op hen die het beest aanbidden) die de godslasterlijke machten van Satan gezocht hebben en ze als banieren opgericht hebben om Mijn Godheid, Mijn Heiligheid en Mijn Offer uit te wissen, zeg ik: het is jullie fout dat Mijn Naam onder de goddelozen gelasterd wordt. Jullie hebben Mijn Heiligdom bezoedeld door geperverteerde mannen met vernederende hartstochten aan te stellen. En omdat allen eender bezoedeld zijn, vrezen zij Mij niet.

Als dus de goddelozen vandaag echtbreuk plegen, en dat natuurlijk vinden, komt dat vanwege de grote toegeeflijkheid in Mijn Kerk, ingevoerd door influisteringen van het beest wiens doel het is de Waarheid te vervalsen.

Hoe komt het dat jullie zo gemakkelijk vergeten dat jullie lichamen ledematen zijn van Mijn Lichaam? Ik zou jullie graag vrij zien van elke verdorvenheid, daar jullie lichaam de tempel is van Mijn Heilige Geest. Ik, jullie God, zou jullie graag heilig zien leven, daar Ik Heilig ben. Schepping! Door het erkennen van Mij als jullie God, zullen jullie in staat zijn Mijn Wet te erkennen en haar dus te onderhouden. Maar velen van jullie hebben gefaald, en nu liggen jullie lijken rond in deze woestijn. Ik heb jullie niet geboden te zondigen. Waarom gebruiken jullie dan je vrijheid op een manier die een valkuil voor jullie ziel blijkt te zijn? Bidt tot Mij dat Ik jullie vergeven zal, anders zouden jullie de verliezers zijn.

Het huwelijk moet geëerd en heilig gehouden worden. Ik ben de Heer, en Ik heb jullie geroepen tot een leven van overgave, van vrede, liefde en heiligheid. Ik heb jullie voor altijd tot Mij en Mijn Liefde te verloven. En niet eerder dan dat jullie begrijpen dat jullie van Mij zijn en met Mij verloofd, zullen jullie ophouden te zondigen en echtbreuk tegenover Mij te plegen. Ik zal, omwille van Mijn Heilige Naam, niet ophouden om alle middelen aan te grijpen om jullie tot bezinning te brengen, ook al zou Ik jullie de wildernis in moeten trekken om jullie daar Mijn Heilig Hart en Mijn Onpeilbare Rijkdom te laten zien, en om jullie de armzaligheid en ellende van jullie ziel te doen begrijpen. Dan zal Ik, zoals een Schriftrol ontrold wordt, jullie Mijn Kennis onthullen, opdat jullie aan de zonde verzaken. Ik heb de macht om jullie te genezen, komt dus en hebt berouw.

Zevende gebod: Gij zult niet stelen

Mijn Heilige Geest vraagt jullie niet te stelen. Als jullie jezelf van Mij noemt, en als jullie Mijn Wet kennen en beweren in de Waarheid te zijn, waarom leren jullie jezelf dan niet, jullie die jezelf en anderen tot priester hebt aangesteld, niet te stelen? Maar je hebt jezelf toegestaan te worden gekocht en op subtiele wijze het beest te volgen (de valse profeet: volgeling van het beest), dat je geleerd heeft banieren van wetteloosheid op te richten.

Je bent van de wereld, en Ik heb alle reden om je te veroordelen. Je tong beroemt zich er op dat je grote, goede en rechtschapen dingen doet, om met je lamsmasker zelfs de uitverkorenen te misleiden. Maar Ik zeg je: Mij misleid je niet, want Ik weet wat er achter je lamsmasker steekt. Je verbergt een afschuwelijke catastrofe voor de mensheid, zoals de wereld nog niet eerder gezien heeft. Je doel is het afschaffen van Mijn Offer (Dan. 12,11) en het te vervangen door ongerechtigheid en een Leugen.

Je beweert een Profeet te zijn om Mijn eigen Profeten te verstoten. Ben je niet bang dat je naam geschrapt zal worden uit het Boek van het Leven, daar alles wat je doet er in bestaat Mij miljoenen zielen te ontstelen en hen hun dood tegemoet te sturen? Je wonderen maken vandaag indruk op velen, en nog veel meer op de dag waarop je je zult ontdoen van Mijn Profeten door hen met het zwaard te overweldigen (Openb. 11,7). Nu heb je jezelf tot de tanden bewapend om oorlog tegen hen te voeren, omdat hun getuigenis je oren stoort, en nog meer hun gehoorzaamheid aan Mijn Geboden.

Ze zijn noch jou noch het beest gevolgd. Zij zijn degenen die trouw gebleven zijn aan Mij en nooit een leugen hun lippen hebben laten passeren (Openb. 14,5), zij zijn Mijn Abels. In de ogen van de wereld zal het lijken of je hen hebt overwonnen, maar je vreugde zal maar van zeer korte duur zijn, want als een bliksemstraal zal Ik Mijn Gerechtigheid op jou doen neerkomen. Ik zal neerdalen om weer leven in hen te ademen. (Openb. 11,11) en hen doen opstaan voor jullie ogen, als zuilen van licht in Mijn Heiligdom. En dan zal de Hemel opengaan en zullen jullie Mij zien.

En als jullie Mij dan vragen: Waarom zijn Uw rijke gewaden vol rode vlekken? Waarom zijn Uw gewaden rood alsof U de wijnpers hebt getreden? (Jesaja 63,2). Dan zal Ik jullie antwoorden: Ik heb de wijnpers alleen getreden. Van de mannen van Mijn volk was er niet een bij Mij. In mijn Toorn heb Ik Mijn vijanden vertrapt, want ze hielden niet op Mij te tarten. Ik ben gekomen om alle menselijke leerstellingen en voorschriften van de aardbodem te verdelgen, omdat ze vergiftigd voedsel waren voor jullie allen, en die jullie met geweld zijn opgedrongen om Mijn Godheid en Mijn heiligheid uit te wissen. Dat zal de eerste slag van de eindtijd zijn! Ik ben de Majesteitelijke Ruiter (Openb. 19,11-12), Ik Ben het Woord.

Achtste gebod: Gij zult geen valse getuigenis tegen uw 
naaste afleggen

Als deze aarde treurt, wegkwijnt, als haar bomen geen vruchten dragen en hun bladeren verwelken, komt dat omdat jullie niet gehoorzamen aan Mijn Wet! Heb Ik niet gezegd: Gij zult geen vals getuigenis afleggen? En toch wordt er in het hart van Mijn Heiligdom, waar de lamspunt ligt (de valse profeet), waar tussen Mijn Abels ook de Kaïns zijn, ook dit gebod overtreden.

De door Kaïn benoemde priesters worden nu uitgezonden naar de vier hoeken van de aarde, niet om van Mij als de Verrezene te getuigen, noch van Mijn Offer, maar om Mijn Woord te veroordelen door het naäpen van de Schriften (de New Age sekte aapt de Schrift na), en door aan alle naties een Valse Christus te verkondigen, onder een valse oecumene. Zo wordt de wereld een portie Rationalisme en Naturalisme gegeven, een verontreinigd voedsel, een leugen.

Ik zeg jullie, zij zullen niet zegevierend blijken te zijn noch voor altijd heersen. De Gerechtigheid zal overwinnen! Ik zal niet toelaten dat jullie voor altijd slagen, daar Ik alles over jullie weet. Ik weet hoe jullie door de macht van de draak je eigen priesters benoemt en hen op hoge zetels plaatst, om Mijn eigen priesters te onderdrukken en te overweldigen.

Ik zeg jullie: de tijd is bijna voorbij. Ik zal jullie van je hoge zetels neerhalen om aan de voeten van Mijn eigen priesters, Mijn heiligen en Mijn engelen te vallen en jullie te doen toegeven dat jullie de slaaf van het beest bent... Weldra, zeer spoedig, zal Ik tot jullie komen, als een dief, onverwacht, om de Leugen, de Valse Christus ten val te brengen, en De Waarheid haar plaats terug te geven.

Ik zal spoedig komen om dat valse beeld, dat jullie van Mij maken en dat jullie elke natie dwingen te eren, te verpletteren (Openb. 13,15; de wortel van de New Age is de Vrijmetselarij). Nee, zegevierend zullen jullie niet zijn! Mijn dochters en zonen, jullie die doelloos ronddwalen in deze woestijn, keert terug tot Mij en hebt berouw! Zondigt niet meer. Ik weet dat jullie dikwijls, uit gebrek aan liefde, vals getuigt, maar jullie stonden niet onder de bescherming van jullie herder om Mijn Geboden te leren, vanwege jullie vijandigheid tegenover Mij. En toch, ondanks jullie arrogantie en jullie vijandigheid tegenover Mij, roep Ik jullie toe: Ik bemin jullie! En Mijn vergeving is jullie al gegeven.

Komt terug tot Mij zoals jullie zijn, en Ik zal jullie bekleden met Mijn Goedheid. Ik zal jullie je goddelijkheid teruggeven omwille van Mijn Heilige Naam. Willen jullie getuigen? Getuigt van Mijn grote Liefde en Barmhartigheid. Willen jullie getuigenis afleggen? Legt getuigenis af in Mijn Naam, Jezus Christus, de Beminde Zoon van God en Verlosser.

Bemint elkaar zoals Ik jullie bemin. Verheugt jullie, aan wie Mijn verborgen manna al gegeven is en die het zegel van Mijn Liefde op het voorhoofd hebt ontvangen.

Negende gebod: Gij zult de vrouw van uw naaste niet begeren

Tiende gebod: Gij zult niet begeren wat uw naaste 
toebehoort

Vanuit de Hemel heb Ik jullie geboden de bezittingen van jullie naaste noch zijn vrouw te begeren. Door zowel leken als priesters is ook dit gebod overtreden. Ik heb Mijn Liefde geopenbaard aan elk schepsel op aarde, door Mijn Offer. En door datzelfde Offer heb Ik jullie het eeuwige Leven en Mijn Boodschap van Liefde gegeven.

Velen van jullie prediken telkens weer liefde, vergeving, nederigheid, verdraagzaamheid en heiligheid. En toch zijn er tot op de dag van vandaag velen van jullie bereid te doden, omdat ze niet krijgen wat ze willen. Jullie blijven giftige pijlen afvuren op elkaar, omdat jullie niet hebben wat Ik aan je naaste gegeven heb. Sinds de tijd van Mijn Abel tot vandaag is deze zonde voortdurend herhaald.

De eerste die het bezit van zijn broeder begeerde was Kaïn, maar hoeveel meer Kaïns zijn er vandaag, en hoeveel meer Ezau’s? Alleen uit gemakzucht en niets anders verkwanselde hij zijn eerstgeboorterecht en verviel tot geloofsafval.

Waarom niet het voorbeeld van Abel volgen en heilig zijn? Beminnen betekent heilig te leven, overeenkomstig Mijn Geboden. Als jullie, die Mij dag en nacht prijzen, toch het bezit van jullie naaste begeren, vraag Ik jullie om berouw te hebben! Als je Mij vraagt: “Maar hoe zou ik het eigendom van mijn naaste begeren, ik, die mijn bezittingen, mijn leven en alles aan U toegewijd hebt? Hoe kan ik zijn bezittingen begeren?” Ik zal je antwoorden: Je geest begeert de geest van je naaste, precies de gaven die Ik aan zijn geest gegeven heb. De duivel heeft een valstrik gezet voor je ziel, van niet!

Waardoor beginnen de oorlogen en de strijd tussen jullie het eerst in Mijn Huis, als ze niet hoofdzakelijk uit geestelijke afgunst zijn? Kaïn wilde iets en hij kreeg het niet, dus doodde hij Abel. Ezau wilde iets en hij kreeg het niet, dus doodde hij Abel. Ezau wilde iets en gaf zijn eerstgeboorterecht op om het te krijgen. Jullie hebben een ambitie die je niet kunt bevredigen, dus negeer je ofwel het geluk van je naaste om hem ontevreden te maken of je gaat eropuit en bent bereid te doden.

Waarlijk Ik zeg jullie, als je in je hart de bitterheid van de jaloezie hebt, of een zelfzuchtige ambitie, maak dan geen enkele aanspraak voor jezelf en bedek de Waarheid niet door leugens, want waar je jaloezie en ambitie aantreft, vind je onenigheid, schijnheiligheid en lauwheid. Gaat niet door te zondigen, hebt berouw en laat je niet beïnvloeden door hen die door de valse profeet zijn benoemd en Satans huisgenoten zijn. Luistert niet naar hen.

Ik zal spoedig met Mijn Troon onder jullie neerdalen. Komt dus en hebt berouw zolang er nog tijd is. Komt, jullie die wankelen en aarzelen tussen goed en kwaad en op slinkse wijze het huis van de naaste binnendringt om invloed te krijgen bij dwaze vrouwen, die bezeten zijn door hun zonden en de ene manie na de andere nalopen in een poging zichzelf te ontwikkelen maar nooit tot de erkenning van de Waarheid kunnen komen (2 Tim. 3,6-8). Beseft hoe beklagenswaardig jullie er uitzien en begrijpt Mijn verwijten niet verkeerd, beseft hoezeer Ik jullie bemin.

Werkt tot Mijn Glorie en kijkt naar links noch naar rechts, want als je naar links kijkt zal je roofzuchtige wolven zien die zich op je storten om je aan stukken te scheuren, en als je naar rechts kijkt zal je een kuil zien die gegraven is om je erin te doen vallen. Wees gelukkig, generatie, met wat Ik je gegeven heb, en deel zoals Ik met jullie deel. Mijn vuur is ophanden, en oh, zo velen van jullie zullen onvoorbereid zijn, omdat jullie tijdperk niet gelooft, Mij niet aanbidt, niet op Mij hoopt en Mij niet bemint.

Jullie generatie heeft de Waarheid en Mijn Geboden vervangen door godslasteringen. De liefde ontbreekt onder jullie. Jullie leven niet een leven van liefde, en evenmin hebben jullie begrepen wat “De vrees voor de Heer is het begin van Wijsheid” betekent. Als jullie Mij vrezen, zijn jullie gezegend; als jullie Mij vrezen, kunnen jullie de volmaaktheid bereiken; als jullie Mij vrezen, zal Ik jullie dronken maken door Mijn zoete Wijn en jullie vullen met Mijn voortbrengsel; als jullie Mij vrezen, zullen jullie in Vrede leven; als jullie Mij vrezen, zal de Wijsheid helemaal tot aan jullie drempel komen; als jullie Mij vrezen, zullen jullie ijverig gehoorzamen aan Mijn geboden en geen letter daarvan veranderen. Dus beveel Ik jullie allen aan niet met een verdeeld hart te leven.

Bezielt jullie ziel met Mijn Goddelijke Genade nu er nog tijd is; hebt berouw nu er nog tijd is; keert terug tot Mij nu er nog tijd is. Stapelt niet zonde op zonde.

Wee de halsstarrige zielen, die hun oren sluiten voor deze laatste waarschuwingen. Wat zullen jullie doen bij Mijn terugkomst? Ik sta als Trouw en Waarachtig bekend (Openb. 19,11), en Ik zeg jullie, de Gerechtigheid zal zegevieren. Wees niet verbijsterd, Mijn kind. Wees niet verbaasd over wat Ik je te schrijven gegeven heb, want het was voorzegd dat in jullie dagen Mijn Kerk verraden zou worden door iemand die helemaal van Mij was, net als Judas, en dat Haar geloofsafval uit Haar binnenste zou komen, dat Ik zou worden verraden door hen die Mijn Maaltijden gedeeld hebben, die met Mij verbonden waren, die met Mij aten en dronken. Maar nu zeer spoedig zal alles wat bedekt is openbaar worden, en wat Ik in parabels en beeldspraak heb gezegd zal worden uitgelegd. Ik zal Mijn spreuken en parabels onthullen aan de armen.

Voordat deze generatie voorbij is, zal Ik door Mijn Macht en Mijn glorie de Valse Profeet ten val brengen. Alles wat de Schrift zegt moet tot in details worden vervuld. Dat is de reden waarom Ik alles heb opgeschreven, zodat na het onderzoek van deze Boodschappen jullie het teken van de echtheid in elke letter zullen begrijpen en dat dat Mijn Eigen Woorden zijn, door Mijn Genade aan jullie allen gegeven. 

Ik ben gekomen dom deze flakkerende vlam van liefde nieuw leven te geven voordat de Valse Profeet erin slaagt haar helemaal uit te blazen (Jezus schreide). Ik schrei, ja. Hij woont in Mijn Huis, en in plaats van Mij geurige offers en gaven aan te bieden vervangt hij die door allerlei slechte vormen, die hem door de Boze worden aangeboden: onzuiverheid, vrij seksueel verkeer, ongerechtigheid, ongehoorzaamheid tegenover Mijn Wet, losbandigheid en dronkenschap met het bloed van Mijn profeten, Mijn eigen profeten. Zonder onderbreking braakt zijn mond zijn grootspraak en godslasteringen uit naar de vier hoeken van de aarde. Valse zegeningen en ware vloeken komen uit diezelfde mond. Ik weet alles over hem, Ik ken hem van binnen en van buiten, en Ik zeg jullie: hij zal nooit de plaats van rus bereiken.

Ik, de Heer, zal jou, Mijn kind, visioenen geven over hem die het bloed van velen op zich laadt, en van hen die hem aanbidden. Blijf waakzaam en bid altijd om sterkte om Mij met vertrouwen trouw te blijven.

Hoor Mij: de zonden van deze Rebel zijn ten hemel schreiend en hebben heel Mijn Gerechtigheid gewekt, gevolgd door een Oneindig Leed in mijn Ziel, het verdriet hem te moeten verdoemen me heel zijn gevolg. Mijn Vader heeft hen met vreugde en liefde geschapen, en Ik heb hen bemind en Mijzelf geofferd om niet alleen de rechtvaardigen te redden maar ook de onrechtvaardigen. Ik heb Mijn Leven voor hen gegeven, maar hij en zijn clan hebben zich in plaats daarvan tegen Mij gekeerd in het volle bewustzijn het geloof in Mij te gronde te richten (Jezus schreide weer) en Mijn Verbond voor altijd en eeuwig te breken. Zijn doel is het de Schrift van begin tot einde te misvormen en van Mijn Woord, Mijn Waarheden, Mijn Wijsheid en de taal van Mijn Kruis een rinkelend cimbaal te maken, een rationele theorie, de theorie van een filosoof - een schijnwijsheid - en met deze lege lessen een groot aantal mensen te voeden en hen de dood tegemoet te leiden. Opschepperig als hij is, aapt hij de Blijde Boodschap, Mijn Verrijzenis en Mijn absolute Godheid na.

Ach! De tijd van je verraad is weldra voorbij, de handelaren die handel dreven en je voorzagen van de beste kwaliteit handelswaar, zullen verdwenen zijn, en alle mensen zullen met afschuw vervuld zijn over je lot. Dochter, lees Ezechiël 28: “Opgeblazen van trots heb je gezegd: ‘Ik ben God; Ik zit op de troon van God, omgeven door de zeeën’.” Hoewel je een mens bent en geen God, verbeeld je je de gelijke van God te zijn, dat je nu wijzer bent dan Daniël en dat er geen wijze is die wijzer is dan jij. Door je wijsheid en intelligentie heb je een grote welvaart vergaard en je hebt stapels goud en zilver in je schatkamers. Je bekwaamheid in het handeldrijven is zodanig, dat je welvaart is blijven groeien, en daardoor is je hart steeds arroganter geworden.

Daar je jezelf verbeeldt de gelijke van God te zijn, heel goed, zal Ik vreemdelingen op je afsturen, de meest barbaarse van alle volkeren. Ze zullen het zwaard tegen jouw heerlijke wijsheid verheffen, ze zullen je luister besmeuren, ze zullen je in de kuil werpen en je zult een gewelddadige dood sterven, omringd door de zeeën. Zal je dan nog pronken als de Hogepriester, gekleed in zilver en goud? Zal je nog zeggen: “Ik ben een God, een Profeet”, wanneer je moordenaars tegenover je staan? Nee, je bent een mens en geen God, in de greep van je moordenaars! En je zult sterven zoals de goddelozen door de hand van vreemdelingen.
Je was ooit een voorbeeld van volmaaktheid, vol wijsheid en volmaakte schoonheid. Je was in Eden, in de tuin van God, in het hart van Mijn Heiligdom. Maar je drukke handel heeft je vervuld met geweld en zonde. Je hebt je wijsheid, toe te schrijven aan je glans, bedorven. Door het onmetelijke aantal van je zonden, door de oneerlijkheid van je handel, heb je Mijn Heiligdom bezoedeld.

Lees nu Openbaring 18: Nu wordt het oordeel over de wereld geveld. Nu zal de vorst van deze wereld spoedig ten val gebracht worden. Het tweede beest, alias de Valse Profeet, de “Hogepriester”, de Lans, de jakhals, allen zijn een en dezelfde. Hij is degene die zich tot de tanden heeft bewapend om oorlog te voeren tegen Mijn Wet (alias Mozes) en tegen Mijn profeten (alias Elia). Hij en zijn clan zijn de jakhalzen die Ik in Mijn vroegere Boodschappen genoemd heb. Ik ben hem en heel zijn clan moe geworden en het doen Mij geen plezier te straffen. Ik wilde hen verlossen door hen aan te nemen als Mijn zonen, maar ze lieten zich door rijke kooplieden kopen, die samen met hen zullen vallen. Voel Mijn smart, voel Mijn verdriet, voel Mijn pijn, zij zijn afgodendienaren van het geld.

Ik zal Mijn Hoofd laten rusten in de harten van mij godvruchtige kinderen (de heiligen van jullie tijdperk). Kom, bemin Mij, troost Mijn Hart en geeft eerherstel voor hen die hele naties beroven van Mijn Liefde door een muur te bouwen tussen Mij en Mijn kinderen. Ik heb nooit een ziel Mijn Liefde onthouden.

Bid, Mijn Vassula, zonder ophouden. Velen zullen gereinigd worden door gebeden, velen zullen gezuiverd worden door offers en vasten. Talm niet, de tijd dringt. Zegen Mij vaker, wis de ongerechtigheid van de wereld uit door Mij meer liefde te geven en te tonen. Ach Vassula, Mijn dochter, verblijd Mij en zeg de volgende woorden tegen Mij: 

Jezus, leer mij U teder te beminnen.
Schenk deze genade aan hen die
U niet beminnen en het Verterende Vuur
van Uw Heilig Hart niet kennen. Amen.

27-02-2019 om 00:24 geschreven door claudia  

Veranderingen in Secondaire Liturgische Elementen

Naast de Sacramentaria, kwamen andere belangrijke liturgische boeken tot ontwikkeling in deze periode. Deze omvatten lectionaria waarin de Schriftgedeelten voor bepaalde vieringen opgenomen ware, graduale die de gezangen voor de viering van de Eucharistie bevatten, en ordines die rubrieken bevatten— de instructies voor rituele handeling.

Ordines Romani (Roomse Ordinaria) zijn een verzameling van documenten die de vaste regels zijn voor verschillende liturgische diensten, waaronder de vroege Middeleeuwse Mis, of de Roomse Ritus.

Zelfs vόόr Gregorius I, begonnen secundaire elementen in de Roomse viering van de Eucharistie enige verandering te vertonen. Omstreeks 426 begon de Roomse liturgie abrupt met de Schriftlezing; Augustinus beschrijft een Paaszondagmis waar de eerste Schriftlezing enkel wordt voorafgegaan door een eenvoudige groet. De toevoeging van een gebed voor de lezingen in de vroegste sacramentaria duidt op de ontwikkeling van een inleidingsrite. In de 6de eeuw zien we dat de inleidingsrite uitgebreid is met het Kyrie, een litanie waarin elke aanroep beantwoord wordt door de gemeente met de Griekse frase voor "Heer, ontferm U" of "Christus, ontferm U." Deze toevoeging is ofwel een directe ontlening uit het Oosten of een bewerking van en verplaatsing van de voorbede die de woorddienst afsloten volgens Justinus de Martelaar. Het Kyrie dat gevonden wordt in het Gelasiaanse Sacramentarium is zeker bedoeld als voorbede. Het is opmerkelijk dat het Kyrie in het Grieks is, terwijl de rest van de liturgie vrijwel geheel in het Latijn is.

Kyrie : Veelal wordt het gebruikt in een gebed:

Kyrie eleison – Heer, ontferm u over ons

Christe eleison – Christus, ontferm u over ons

Kyrie eleison – Heer, ontferm u over ons

Kyrie is de aangesproken vorm van het Griekse woord kurios, "Heer".

Het Gloria, een loflied dat zijn oorsprong heeft in de Oosterse kerken, wordt ook in deze periode toegevoegd. Het is een voorbeeld van psalmi idiotici, niet-bijbelse teksten gemaakt in de stijl van de psalmen. Eerder was het Gloria in gebruik in de getijden; eerst werd het alleen in de Mis gebruikt als een teken van bijzondere plechtigheid als de Paus voorging. Toen het in de niet-pauselijke liturgie werd ingevoerd was dat beperkt tot Paaszondag. In de latere praktijk werd het gebruikt in alle missen die door een priester op Zondagen en plechtigheden gevierd werd, behalve in de boetetijden. Het Gloria wordt altijd gezien als een feestelijke toevoeging; het wordt niet vervangen door een ander element als het achterwege gelaten wordt.

Gloria : Het eerste gedeelte van het Gloria bestaat uit de Latijnse vertaling van de lofprijzing op de H. Drie-eenheid die de Engelen volgens de Luca 2:14 gesproken hebben nadat een van hen de geboorte van Jezus had aangekondigd aan de herders die zich op dat moment met hun kudden ophielden in de omgeving van Bethlehem. Een andere naam is de grote doxologie.

De afsluitende acclamatie in de vespers heet ook wel kleine doxologie.

Gloria in excelsis Deo                                Eer aan God in den hoge

Et in terra pax hominibus bonae                 en vrede op aarde aan de mensen die Hij liefheeft

Laudamus Te benedicimus Te.                 Wij loven U. Wij prijzen en aanbidden U.

Adoramus Te. Glorificamus Te.               Wij verheerlijke U en zeggen U

Gratias agimus Tibi propter magnam      dank voor Uw grote heerlijkheid.

gloriam tuam.

Domine Deus Rex caelestis, Deus         Heer God, hemelse Koning, God almachtige Vader;

Pater omnipotens.

Domine Fili unigenite, Iesu Christe.       Heer, eniggeboren Zoon, Jezus Christus;

Domine Deus Agnus Dei, Filius Patris. Heer God, Lam Gods, Zoon van de Vader;

Qui tollis peccata mundi, miserere nobis.   Gij die wegneemt de zonden der wereld, ontferm U over ons;

Qui tollis peccata mundi, suscipe            Gij die wegneemt de zonden der wereld, aanvaard ons gebed;

deprecationem nostram.

Qui sedes ad dexteram Patris,                 Gij die zit aan de rechterhand van de Vader,   ontferm U over ons;

miserere nobis.

Quoniam Tu solus Sanctus. Tu solus    Want Gij alleen zijt de Heilige. Gij allen de Heer.

solus Dominus.

Tu solus altissimus, Iesu Christe.            Gij alleen de Allerhoogste: Jezus Christus.

Cum Sancto Spiritu in gloria Dei Patris. Met de H. Geest in de heerlijkheid van God de Vader.

Amen                                                            Amen

Acclamationem Dei ad Vesperas          Kleine doxologie

Gloria Patri et Filio, et Spiritui                   Eer aan de Vader en de Zoon en de H. Geest.

Sancto.

Sicut erat in principio,                                Zoals het was in het begin, en nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.        

et nunc et semper et in saecula

saeculorum.

Amen.                                                          Amen.

De hervormingen van Gregorius de Grote (590-604) en zijn opvolgers, zoals paus Honorius I (625-638) en paus Gregorius II (715-731) betroffen de secundaire elementen van de Roomse Mis die deze een duidelijke vorm geven. De Kyrie litanie werd ontdaan van zijn aanroepen, zodat alleen de responsen "Kyrie eleison" en "Christe eleison" overbleven, misschien om de voorbereidende rite in te korten. Het aantal lezingen werd vastgesteld op twee; een extra lezing uit het Oude Testament komt nu voor op speciale dagen. Het zingen van het Alleluia voor de Evangelielezing werd een standaard deel van de Mis, behalve gedurende de 40-dagen tijd en andere boete tijden; eerder werd het alleen gebruikt tijdens de 50 dagen van Pasen.

Alleluia : is de acclamatie voor de evangelielezing. Het bestaat, naast het woord alleluia, uit een refrein op het woord 'alleluia', een kort vers, genomen uit het evangelie of de Psalmen en een herhaling van het alleluia-refrein.

De vreugdevolle, paselijke aard van het Alleluia moet niet passend geacht zijn voor de meer sombere aard van de boetetijden. Hoewel de vredeskus al verplaatst was naar een positie na het Eucharistisch gebed in de vroege 5de eeuw, werden de voorbereidende riten van de communie nieuw geordend zodat het Onze Vader gereciteerd werd direct na de Canon, gevolgd door de Vredeskus en de rite van het breken van het brood.

Onze Vader : Het Onzevader of Paternoster, dit gebed dateert reeds uit de 1ste eeuw. Het gebed is gericht aan God.

Onze Vader, die in de Hemelen zijt, geheiligd zij Uw Naam, Uw Rijk kome, Uw Wil geschiede, op aarde als in de Hemel.

Geef ons heden ons dagelijks brood en vergeef ons onze schulden, zoals ook wij vergeven aan onze schuldenaren,

en leid ons niet in bekoring, maar verlos ons van het kwade. [Want van U is het Koninkrijk, de kracht en de heerlijkheid, in eeuwigheid. Amen.]

Latijn :

Pater noster, qui es in caelis,

sanctificetur nomen tuum.

Adveniat regnum tuum.

Fiat voluntas tua,

sicut in caelo et in terra.

Panem nostrum quotidianum da nobis hodie,

et dimitte nobis debita nostra,

sicut et nos dimittimus debitoribus nostris.

et ne nos inducas in tentationem:

sed libera nos a malo.

[Quia tuum est regnum,

Et potestas,

Et gloria in saecula.]

Amen

Embolisme : In de katholieke misviering sluit de priester het gebed af met het embolisme.

Libera nos, quaesumus, Domine, ab     Verlos ons, Heer, van alle kwaad,

omnibus malis,

da propitius pacem, in diebus nostris,    geef genadig vrede in onze dagen,

ut, ope misericordiae tuae adiuti             dat wij gesteund door Uw barmhartigheid,

et a peccato simus semper liberi              altijd vrij mogen zijn van zonde,

et ab omni perturbatione securi               en beveiligd tegen alle onrust.

Exspectantes beatam spem                          terwijl wij uitzien naar de zalige vervulling van onze hoop,

et adventum Salvatoris nostri Iesu          de komst van onze Verlosser Jezus Christus.

Christi.

Quia tuum est regnum,                              Want van U is het koninkrijk

et potestas, et gloria                                      en de kracht en de heerlijkheid

in saecula.                                                   in eeuwigheid.

Het is een gebedstekst tussen twee andere in - zeg maar, een tussenvoegsel - met name de uitbreiding van het Onze vader in de eucharistie.

De laatste bede: 'Maar verlos ons van het kwade ...' wordt opnieuw opgenomen en aangevuld met een gebed om vrede. Hierna volgt dan de doxologie.

Doxologie : (Grieks: doxa - heerlijkheid) is een liturgische formule ter afsluiting van een gebed of een voorlezing. De doxologie van het Onze Vader zeer bekend: Quia tuum est regnum, Et potestas, Et gloria in saecula. Amen (‘Want van U is het koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid in eeuwigheid. Amen').

In de katholieke liturgie komt de doxologie onder meer voor in de mis en de getijden.

Voorbeelden van een doxologie:

Per Dominum nostrum, Iesum Christum,          Door onze Heer, Jezus Christus,

Filium Tuum, que tecum vivit en regnat            Uw Zoon die met U leeft en heerst

in unitate Spiritus Sancti,                                     in de eenheid van de H. Geest,

per omnia saecula saeculorum.                          door de eeuwen der eeuwen.

Het eucharistisch gebed wordt altijd door de priester besloten met de slotdoxologie:

Per ipsum, et cum ipso, et in ipso,                       Door Hem, en met Hem en in Hem,

est tibi Deo Patri omnipotenti,            zal Uw Naam geprezen zijn, Heer onze God, almachtige Vader,

in unitatie Spiritus Sancti,                                    in de eenheid van de H. Geest,

Omnis honor et gloria per omnia saecula          hier en nu en tot in eeuwigheid.

saeculorum.

De gelovigen antwoorden : “Amen.”

Later introduceerde paus Sergius I (687-701) het zingen van het Agnus Dei om het breken van het brood te vergezellen — een litanie, mogelijk van Byzantijnse oorsprong, die plechtigheid verleent aan het ritueel van het breken van het brood voor de communie. Gregorius II voegde misformulieren toe (series collectagebeden en andere variabele teksten van het tijdeigen) voor de Donderdagen in de lijdenstijd, die tot dan toe a-liturgisch geweest waren.

Agnus Dei (Latijn voor Lam Gods) is een uitdrukking die verwijst naar Jezus Christus in zijn rol van de perfecte sacramentele opoffering die de zonden van de mens verzoent in de christelijke theologie.

In Johannes 1:29 en 1:36 wijst Johannes de Doper naar Jezus met de woorden: “ziet, daar is het Lam van God dat de zonde van de wereld wegneemt.” In Openbaring 5:4 e.v. treedt Jezus op in de gedaante van een geslacht Lam.

Het Agnus Dei of het Lam Gods wordt gezongen terwijl de priester het heilig brood breekt en de vermenging plaatsvindt: de priester laat een deeltje van de hostie in de kelk vallen.

Agnus Dei, qui tollis peccata mundi,   Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt,

miserere nobis.                                Ontferm U over ons.

Agnus Dei, qui tollis peccata mundi,      Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt,

misere nobis.                                          Ontferm U over ons.

Agnus Dei, qui tollis peccata mundi,      Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt,

dona nobis pacem.                            Geef ons de vrede.

Redenen voor liturgische hervormingen

De genoemde veranderingen hadden verschillende oorzaken. De opkomst van allerlei ketterse groepen leidde ertoe dat bisschoppen strikt werden ten aanzien van de orthodoxie van hun gebedsteksten, daarom stelde een vastgelegde serie gebeden hen gerust dat de gebruikte gebeden de juiste leer uitdroegen. Het nieuw ordenen en toevoegen van secundaire liturgische elementen weerspiegelt een behoefte aan variatie in het Westen tegenover een behoefte aan vaste teksten in het Oosten. Misschien speelde de onveiligheid die teweeg gebracht werd door de barbaarse invasies wel een rol bij de behoefte aan het vastleggen en goed ordenen van de eredienst.

Andere veranderingen in maatschappij en Kerk beïnvloedden de liturgische praktijk. Naarmate een groter deel van de bevolking Christelijk werd, begon het aantal de catechumenen (geloofsleerlingen) terug te lopen, zodat kinderdoop de norm werd. De opkomst van de kloosters is ook evident gedurende deze periode met de bijbehorende liturgische invloed. De pausen bouwden ook kloosters bij Roomse basilica’s en deze gemeenschappen namen de viering van de getijden op zich, met de bijbehorende monastieke liturgische praktijk. In de stad Rome kwamen twee typen liturgie duidelijker naar voren— de stads of parochie liturgie die in het algemeen gebruikt werd, en de uitgebreidere Pauselijke liturgie die gebruikt werd als de Paus ergens voorging.

De middeleeuwen worden vaak onderverdeeld in drie periodes:

• Vroege of donkere middeleeuwen: 4de tot 10de eeuw, worden gekenmerkt door het verval van het Romeinse Rijk, toenemende barbarisering en verschillende invasies, zowel van Germaanse stammen als van enkele steppevolkeren. De vroege middeleeuwen eindigen na het uiteenvallen van het rijk van Karel de Grote, die de feodaliteit heeft geïntroduceerd. Er ontstaan kleine lokale vorstendommen.

Benedictus van Nursia (gestorven 543/547) sticht het klooster van Monte Cassino en schreef voor zijn monniken een kloosterregel.. Hieruit ontstaan de Benedictijnen. De kloosters worden in de komende eeuwen belangrijke plaatsen binnen het christendom.

In deze periode komt de islam op in Arabië. Deze religie is gebaseerd op de openbaring van de Koran aan de profeet Mohammed (570-632). De Islamitische veroveringen vingen begin van de zevende eeuw aan. Begin de achtste eeuw hadden de Arabieren, de Levant, Egypte, Noord-Afrika en het Iberisch Schiereiland veroverd. Grote gebieden gaan verloren voor het Oost-Romeinse Rijk en de aanvankelijk christelijke bevolking in deze gebieden gaat grotendeels geleidelijk, al of niet onder dwang, over tot de islam.

Ze zetten hun veroveringen verder in de zuidelijke helft van Frankrijk. Onder leiding van de Frankische vorst Karel Martel werd in 732 die opmars definitief gestuit in de Slag bij Poitiers. Toch blijft nog eeuwenlang het Iberische schiereiland grotendeels onder bestuur van de moslims. De overwinning van Karel Martel droeg bij aan de vestiging van de Karolingische dynastie.

Het Oost-Romeinse Rijk wist zich nog bijna een millennium te handhaven en evolueerde tot het middeleeuwse, Grieks-christelijke Byzantijnse Rijk. Hoewel een Byzantijnse poging om de Romeinse hegemonie te herbouwen faalde was de Byzantijnse cultuur en economie eeuwenlang een van de meest geavanceerde in Europa en het Middellandse Zeegebied. De culturele en politieke eenheid van West-Europa en het Middellandse Zeegebied, die eeuwenlang opgelegd was door het Romeinse Rijk, werd echter geleidelijk aan verbroken.

• Hoge of volle middeleeuwen: 10de tot 13de eeuw, worden gekenmerkt door het belang van de feodale structuren. Gaandeweg herstelt het centraal gezag zich. De paus en de Duitse keizer zijn de belangrijkste machten. De Europese staten richten zich buiten Europa voornamelijk op het Midden-Oosten: dit is de tijd van de Kruistochten. In economisch en cultureel opzicht is dit een bloeiperiode.

De oorspronkelijke verovering van Palestina door islamitische strijdmachten had aanvankelijk nauwelijks een storende werking op de pelgrimage of bedevaart naar de heilige plaatsen van de christenen, zoals Jeruzalem, Bethlehem en Nazareth. Hoewel in 1009 de Heilig Grafkerk werd vernietigd door de Fatimidische kalief, Al-Hakim, stond zijn opvolger het Byzantijnse Keizerrijk weer toe om de kerk te herbouwen en werd ook pelgrimage weer toegestaan.

In 1054 voltrekt zich het grote schisma tussen de oosterse en westerse kerk.

In 1063 begint op het Iberische schiereiland de Reconquista, de terugverovering van het land dat in de 8e eeuw door de islamieten was veroverd. Deze strijd zou met tussenpozen doorgaan tot 1492.

Het beslissende verlies van het Byzantijnse leger tegen de Seltsjoekse Turken in de Slag bij Manzikert in 1071 zorgde voor de eerste bedes om hulp en troepen vanuit het westen. Er werd dus niet alleen gestreefd naar het heroveren van Jeruzalem, maar ook het bijstaan van het Byzantijnse leger tegen de Turken, het voorkomen van gebiedsuitbreiding van de islamieten en het vergroten van de invloed van het westen in het oosten. De toenemende stabiliteit en groei in Europa maakte het voor het eerst mogelijk om ook daadwerkelijk in te gaan op de bedes.

Onder de impuls van Robert van Molesme werden de cisterciënzers- en de kartuizerorden opgericht

Eerste Kruistocht: 1096–1099

Tweede Kruistocht : Bernard van Clairvaux (1093–1153) is een van de meest invloedrijke personen in de eerste helft van de twaalfde eeuw. Hij werkt aan de hervorming van het kloosterleven. Hij is een groot prediker en de belangrijkste motivator van de 2^de Kruistocht.

• Late middeleeuwen: 13de tot 15de eeuw.

Om de wildgroei van armoedebewegingen en nieuwe orden te stuiten, aanvaarde paus Innocentius III de bedelorden van de Franciscanen (1209) en de Dominicanen (1214). Het Vierde Lateraans Concilie bepaalde, dat alle nieuwe religieuze orden, de regel van Augustinus moeten aannemen.

De kennis meegebracht uit de kruistochten en opgedaan in de strijd tegen Arabische invallen in Spanje brengt een langzame overgang naar de nieuwe tijd. De Europese rijken richten hun aandacht buiten Europa op het Oosten. Door de opkomst van rijke steden vermindert de greep van het feodale systeem. De Zwarte Dood bereikt Europa: hele streken raken ontvolkt door de pest.

Het Heilige Roomse Rijk was inmiddels een kieskoninkrijk geworden, hetgeen betekende dat de koning voortaan werd gekozen door zeven keurvorsten. Deze gaven er doorgaans de voorkeur aan het koningschap regelmatig van dynastie te laten wisselen.

Langzaam groeide het centraal gezag ten nadele van de kleine heren. Er ontwikkelden zich geleidelijk sterke monarchieën in Frankrijk en Engeland.

De ontwikkeling van de boekdrukkunst zou een van de belangrijkste uitvindingen in de wereldgeschiedenis blijken te zijn. Het merendeel van de gedrukte teksten waren in eerste instantie Bijbels, devote literatuur en heiligenlevens, maar de resulterende democratisering van kennis maakte na de middeleeuwen ook de wetenschappelijke revolutie mogelijk en versnelde onder meer de Reformatie en de Verlichting. 

In 1517 publiceerde Maarten Luther (1483 – 1546) zijn “95 stellingen”. In 1534 werd de orde van de Jezuïeten gesticht, zij zouden een grote rol spelen in de contrareformatie tegen de protestanten. Tussen 1545 en 1563 werd het concilie van Trente gehouden. Dit concilie had als doel de misstanden en misbruiken binnen de rooms-katholieke kerk aan te pakken. Er moest ook duidelijkheid geschapen worden omtrent de door de protestanten betwiste geloofspunten. De besluiten van het concilie vatten de positie van de rooms-katholieke kerk ten opzichte van de protestanten samen in 126 Anathema’s (vervloekingen). Men kan dit concilie beschouwen als het hart van de contrareformatie.

De term 'humanisme' is afgeleid van het Latijnse woord humanitas (menselijkheid); bovendien gebruikten Italiaanse geleerden en litterati in de veertiende en vijftiende eeuw ook zelf al het woord humanisten. De term 'humanisme' is echter pas in de negentiende eeuw ingevoerd.

Evolutie van de Gallicaanse liturgieën

Omdat veel van de Roomse sacramentaria gekopieerd werden in Gallicaanse gebieden, moeten we aannemen dat de Roomse liturgie gebruikt werd als model in de Gallicaanse gebieden. Enige invloed vanuit de Oosterse Romeinse Kerk is duidelijk zowel in de Gallicaanse als de Oud Spaanse liturgie, zoals de introductie van het Trisagion voor de lezingen in deze rites. De trinitarische interpretatie van deze tekst benadrukte het orthodoxe geloof in gebieden waar veel ketterse groepen waren die de leer van de Drie-eenheid aanvielen. In het algemeen verwelkomde de Gallicaanse liturgie liturgische vernieuwingen uit bronnen van buiten, in tegenstelling met Rome, dat veel terughoudender was in het aannemen van vreemde elementen. De Milanese liturgie ontwikkelde voorbereidende gedeelten voor de Eucharistie die leken op de Roomse maar een enigszins andere volgorde hadden. Milan behield de oudere traditie van de vredeskus voor het berieden van de gaven en het gebruik van de Oud Testamentische lezing gedurende de viering van de Eucharistie. 

27-02-2019 om 00:00 geschreven door claudia  

Het Offer van Jezus : het Kruis

Wat er niet zo duidelijk beschreven is in het Boek Openbaring betreffende het Hemelse Jeruzalem en het Nieuwe Rijk is het belang van Jezus’ Offer op het Kruis. Dit zal eeuwig de rode draad blijven. Het Offer dat op het Kruis werd gebracht zal voor eeuwig gevierd worden. De liturgie en de viering zal wel anders verlopen omdat in het Nieuwe Rijk niet meer zal gezondigd worden, maar de lofprijzing en het Offer zal altijd blijven. Jezus zal altijd de levende bron van Leven en Liefde blijven. Hij zal ons eeuwig in stand houden. De wonden van Jezus zullen ook schitteren als de zon. Het glorierijk Kruis is er een teken van, maar de Liefde is de kracht die allen zal doordringen. Jezus zal de eeuwige zon zijn en de mensen zullen de Boom des Levens hebben om eeuwig te leven. Op aarde kennen we de geconsacreerde hostie om Jezus in ons op te nemen: het onbloedig offer van Golgotha. Dit doen we opdat Jezus ons in stand zou houden met Zijn Liefde. Dit is een enorme gunst die we gekregen hebben op het Laatste Avondmaal: Jezus Zelf in ons opnemen: Zijn Lichaam en Zijn Kostbaar Bloed. Het is onnoemelijk hoe de H. Maagd Maria en de H. Apostelen uitkeken naar het moment dat ze het geconsacreerde brood kregen.

(Anna Katarina Emmerick : De mens werd geschapen om de lege plaatsen (door de gevallen engelen die uit de Hemel vielen) in de engelenkoren aan te vullen en in te nemen. Zonder de val in zonde zou de mens zich zolang vermenigvuldigd hebben tot dit getal aangevuld was en dan zou de schepping voltooid zijn geweest. Maar door de zondeval ontstond in de menselijke voortplanting een beginsel van verdeeldheid en van dwaze, eigenzinnige (zondige) versplintering (verspilling). De voortplanting ging met onreinheid, duisternis en verblinding gepaard. Daarom is de dood een noodzakelijk gevolg en weldaad geweest. Wat men van het einde van de wereld ook zegt, het is in elk geval zeker dat ze niet eerder zal vergaan, dan nadat alle tarwe uit het kaf zal verzameld en alle lege plaatsen van de gevallen engelen daarmee weer aangevuld zullen zijn.

In de dagen na de Verrijzenis

het cenakel te Jeruzalem

In het cenakel bevond zich het Allerheiligste. Als de voorzaal gesloten was, dan was de middenzaal breder dan lang. Als de voorzaal naar binnen openstond, geleek het hele huis op een kerk, want als het Allerheiligste openstond, dat boven een nisvormig, toelopend geweld had, maakte de indruk van een koor met zijn altaar.

In het cenakel moet een grote maaltijd zijn. Ook Lazarus is daar. De apostelen zijn vroeg in Bethanië geweest en hebben hem afgehaald. Ook de H. Vrouwen waaronder de Moeder van God en Veronika, zijn daar; ook Nikodemus, Jozef van Arimatea en de zoon van Simeon, die het paaslam (voor het laatste avondmaal) heeft geslacht. Ze hebben nu opnieuw een lam. De vrouwen, behalve Maria, zijn bij het bereiden van de maaltijd. Het voltallig apostelencollege en een twintigtal leerlingen zijn daar. Er is een feest op handen.

In het cenakel zaten de apostelen en een twintigtal leerlingen onder de lamp. Zij baden en dan gingen ze in twee groepen zitten. Joannes sprak de apostelen en Petrus de leerlingen toe. Zij spraken op een diepzinnige wijze over de verhouding tot de Moeder van de Heer en over hetgeen zij voor hen te betekenen had en zijn moest.

Petrus had het gezag over de lijdende Kerk, de zielen in het Vagevuur en ook de strijdende Kerk hier op aarde. Petrus werd in zijn opvolgers voor eeuwig met de zorg belast voor het bestuur van de Kerk en het weiden van de kudde gelovigen. De werking van Petrus was meer in de tijd, in de uitwendige organisatie en daarom op zijn opvolgers overging. Petrus is meer een vaste rots, een gebouw.

Joannes had de opdracht om eeuwig aan de waterbron te staan, waardoor de weide verfrist en besproeid en de schapen verkwikt moeten worden. De werking van Joannes was meer in het innerlijke, in het wezen, in de bezieling en ontvlamming, in het uitzenden van geestdriftige boden. Joannes is meer het aandrijven, bezielen en bevruchten. Een levenwekker, een uitzender van stemmen (geloofsverkondiging).

Katarina zag toen het volgende: de verschijning van de H. Maagd over hen zweven in een schitterende uitgebreide mantel, die hen als omvatte, vanuit de boven haar geopende hemel en uit de H. Drie-eenheid, werd een kroon op haar hoofd gezet, en Katarina had het gevoel als was Maria van hen allen het hoofd, hun ganse tempel en omvang.

plattegrond

Maria zelf was toen buiten de zaal in gebed. Later kwamen de H. Vrouwen en de H. Maagd zat alleen aan de tafel van de apostelen en zat tussen Petrus en Joannes. Zij zaten met het aangezicht naar de binnendeur van het huis (deur tussen voorzaal en middenzaal). De andere vrouwen en leerlingen zaten links en rechts aan gescheiden tafels. Nikodemus en Jozef dienden de tafels. Petrus sneed het lam, juist zoals Jezus het paaslam gesneden had. Aan het einde van de maaltijd had ook het breken en rondgeven van het brood en de beker plaats, maar dit was niet het lichaam van de Heer, maar brood en wijn die slechts gezegend waren en Petrus deed er ook een lering bij.

Katarina zag daarna de H. Maagd met de apostelen in het huis van het avondmaal (in de middenzaal); zij stond tussen Petrus en Joannes onder de lamp. Bij deze maaltijd hadden alle gasten feestkleren aan en Maria haar bruiloftskleed; gedurende het gebed onder de lamp droeg zij een schone witte mantel en sluier. Het Allerheiligste werd geopend en dan knielden en baden zij nog voor het Allerheiligste.

Wanneer het reeds middernacht voorbij kon zijn, zag ik de H. Maagd uit de handen van Petrus het H. Sacrament geknield ontvangen; hij had in de hand boven het schoteltje van de kelk een stukje (H. Hostie) dat door Jezus zelf van het geconsacreerde brood afgebroken was, en reikte haar dit toe in de mond.

Op hetzelfde ogenblik zag ik de Heer Jezus aan haar, doch onzichtbaar voor de anderen, verschijnen en weerom verdwijnen. Maria was geheel van licht en glans doordrongen. Daarna baden zij nog en gingen uiteen. Ik zag de apostelen zich in de plechtigheid eerbiediger jegens Maria gedragen. Daarbuiten waren zij jegens haar, zoals vroeger ook met Jezus, vertrouwelijk, doch ernstig.

Na om middernacht het H. Sacrament ontvangen te hebben, begaf de H. Maagd zich met de andere vrouwen naar haar logies in het huis van Joannes Markus. Maria was in haar kamer in staande houding haar gebed aan het voortzetten. Zij bad het Magnificat, de lofzang van de 3 jongelingen in de vuuroven en psalm 131.

Psalm 131 : Jahweh, mijn hart is niet trots, niet hovaardig, mijn ogen, ik ga niet op in grootse plannen, in dingen die te hoog voor mij zijn. Nee, ik voel mij zo klein en beeld mij niets in. Zoals de zuigeling aan de borst van zijn moeder, ben ik een klein kind voor U! Israël, stel uw hoop op de Heer, van nu af tot in eeuwigheid.

De dag begon reeds te lichten, toen Jezus door de gesloten deur bij haar binnentrad en lang tot haar sprak. Hij zei haar dat zij de apostelen moest bijstaan en verklaarde wat zij voor hen was (natuurlijk ook voor alle gelovigen). Dit geschiedde op een geheel geestelijke wijze (zonder mondelinge woorden) en had een mystieke betekenis en uitwerking.

Hij gaf haar inderdaad met en tijdens deze mededeling ook een macht over de Kerk, een kracht en beschermingsambt, en Zijn licht stroomde in haar binnen, als doordrong Hij haar volkomen. Nadat Hij door de gesloten deur weer verdwenen was, bad Maria nog en legde zich dan te rusten op haar bed.

Telkens als de H. Maagd communiceerde zal Katarina dat de heilige gedaanten van de ene H. Communie tot de andere onverteerd in haar bleven, zodat zij de Godmens onder de sacramentele gedaanten in haar hart ononderbroken aanbad.

Wanneer onder de vervolging, na de steniging van de H. Stefanus, de apostelen een tijdlang niet consacreerden, is de Kerk nooit zonder het allerheiligste Sacrament geweest, aangezien het in het hart van de H. Maagd gestadig bewaard bleef; zij beoefende dus ook de gedurige aanbidding.

Er werden ook al vieringen gedaan tussen 4 en 5 uur in de morgen in het cenakel. Het Allerheiligste was dan geopend en de wand tussen de middenzaal en de voorzaal was dan geopend. In de voorzaal stonden wel 30 leerlingen. Er werd koorsgewijze gezongen en gebeden. Het leek op de Metten dat hoofdzakelijk uit psalmen en lessen bestaat).

Ook Maria woonde die regelmatig bij. Zij stond voor de middelste opening van de voorzaal, maar vooraan in de middenzaal en helemaal alleen en met het aangezicht naar het allerheiligste Sacrament gekeerd. Het voorhangsel was open maar het tabernakel dicht. De H. Maagd was in haar lange, witte mantel gehuld en gesluierd. Zij scheen een zinnebeeldige kroon op het hoofd te hebben, door haar waardigheid.

De wijze van bidden (in koor) is door Jezus zelf ingesteld. Hij heeft hun het geheim van deze godsdienstoefening bij of onder het eten van de vis bij het Meer van Tiberias geopenbaard en ook tijdens zijn verschijning, waardoor Tomas overtuigd werd van Jezus’ Verrijzenis.

Katarina ziet de H. Drie-eenheid zo: God de Vader geeft aan de Zoon het kruis en Hij heeft het voorkomen van een hogepriester. Uit beiden komt de H. Geest, maar niet als een duif; de vleugels zijn eerder armen en de figuren staan meer in een driehoeksvorm.

Tegen de avond zag Katarina velen ten sabbat in het cenakel bijeenkomen, zij waren allen in hun feest- en gebedskleren. Het bidden en koorsgewijs zingen duurden van de avond tot in de nacht. Alle zijzalen rondom de middenzaal waren open en vele leerlingen waren tegenwoordig. De H. Maagd stond op haar gewone plaats (in de middenzaal) en de vrouwen achter haar, in de voorzaal.

Op de sabbat zal Katarina de apostelen bidden. Nu zijn ze gezeten, dan staan zij rechtop. Het leek op de Vespers.

Als Jezus verscheen en aan een maaltijd deelnam bij de apostelen alleen, had deze plaats in het cenakel. Bij de maaltijd werden een lam, salade en brood opgediend. De vrouwen aten buiten de middenzaal in de voorzaal en de leerlingen in de zijzalen of gangen. Het was een liefdemaal. Jezus brak en verdeelde het gezegend brood en hield een toespraak.

Tussen de Verrijzenis en de Hemelvaart lagen slechts 33 dagen in plaats van de 40 dagen van het H. Evangelie van Lukas. De H. Lukas plaatst Jezus’ Hemelvaart met opzet 40 dagen na de Verrijzenis om symbolische reden, om Pinksteren 50 dagen na de Verrijzenis te krijgen en zo een overeenkomst van tijd te bekomen met het Pinksterfeest van het Oude Testament, de nederdaling van God op Sinaï voor de wetgeving, die plaats vond 50 dagen na de eerste Joodse pasen, de uittocht uit Egypte. De 3 synoptici zagen er ook geen erg in om Jezus te laten sterven op Pasen, terwijl Hij historisch gezien, en ook volgens de H. Joannes daags voor Pasen is gestorven. Goede Vrijdag was de voorbereidingsdag, en stille zaterdag was de Joodse Pasen en sabbat.

Jezus’ verheerlijkt en onlijdelijk leven heeft 33 dagen en enige uren geduurd, net zoals zijn menselijk en lijdend leven 33 jaar en enige maanden heeft geduurd.

In de laatste dagen verkeerde Jezus bijna voortdurend met de apostelen en vertoonde zich op zeer natuurlijke en menselijke wijze. Hij heeft met hen gegeten en gebeden en hen onderricht. Hij heeft vele wegen met hen bewandeld en hun alles herhaald. Alleen in de nacht was Hij dan op andere plaatsen, zonder dat zij wisten waar.

De avond voor Hemelvaart

Jezus is met een 5-tal leerlingen naar Bethanië gekomen. Ook Maria kwam met de ander H. Vrouwen erheen. Zij kwamen bij Lazarus tezamen, waar ook Marta en Magdalena waren. Rondom het huis was veel volk verzameld. Die mensen hadden gehoord dat de Heer hen wilde verlaten. Zij wilden Hem een laatste keer zien om afscheid te nemen.

Jezus en de leerlingen aten al staande een kleine maaltijd. De leerlingen weenden zo smartelijk, omdat Jezus hen wilde verlaten. “Waarom weent gij, lieve broeders, sprak Jezus, ziet deze vrouw daar, deze weent niet!” Dit zei Hij tot zijn leerlingen, die om zijn aanstaande heengaan van droefheid weenden en Hij wees meteen op zijn Moeder, die niet weende! Maria en de vrouwen stonden volgens een uiterst zedig gebruik, geheel op de achtergrond. Jezus gaat buiten tot de talrijke vreemdelingen, voor wie in het voorhof een lange tafel is aangericht. Hij zegent kleine broodjes en deelt ze onder hen uit.

Nadat de mensen vertrokken waren, naderde de H. Maagd deemoedig tot Jezus met het verzoek om na Jezus’ Hemelvaart spoedig te mogen sterven om bij Hem in de hemel te zijn. Maar Jezus had met Maria andere plannen en daarom kon Hij deze bede niet toestaan. Maar omdat er geen enkel gebed onverhoord bleef deed Hij haar de een of ander belofte of verzekering met betrekking tot haar dood en gaf haar ook te kennen wat zij op haar sterfbed tot de apostelen moest zeggen. Maria onderwierp zich onmiddellijk aan Jezus’ wil. Ze dankte Hem ootmoedig, zelfs voor deze weigering en trok zich achteruit.

Nadien ging Jezus naar Jeruzalem met de apostelen, leerlingen en de vrouwen. De Heer stak met zijn hoge gestalte boven de anderen uit. Zij konden zich niet realiseren dat Hij hen zou verlaten en sommigen zeiden onder elkaar: “Hij is reeds dikwijls voor ons verdwenen!”

26-02-2019 om 22:13 geschreven door claudia  

AANROEPING VAN DE H. JOZEF

Gedenk, O allerzuiverste bruidegom van de H. Maagd Maria, en mijn zeer beminde beschermer H. Jozef, is het nooit gehoord dat iemand die naar U kwam om Uw bescherming en Uw voorspraak afsmeekte en hulp inriep ongetroost bleef. Aangemoedigd door dit vertrouwen, kom ik tot U, en beveel ik mij, met alle vurigheid, van mijn geest bij U aan. Vol vertrouwen knielen we voor U neer en smeken vurig om Uw machtige tussenkomst. O voedstervader van onze lieve Verlosser, verwerp ons verzoek niet, maar luister en verhoor ons in uw barmhartigheid. Amen.

Glorierijke H. Jozef, echtgenoot van de H. Maagd Maria en maagdelijke vader van Jezus, bewaar ons en leid ons op het pad van heiligmakende genade. Verhoor ons en zorg voor de dringende noden waar we U nu om smeken en omhul ons met uw vaderlijke mantel. Verwijder de moeilijkheden die onze gebeden in de weg staan en verleen dat het goedgunstig antwoord op ons verzoek tot meerdere glorie van God dienst en voor onze eeuwige redding.

Als teken van onze blijvende dankbaarheid, beloven we om uw glorie te verspreiden terwijl we onze dank betonen aan de Heer omdat Hij uw macht zo gezegend heeft in de Hemel en op aarde.

LITANIE TOT DE H. JOZEF

Heer, ontferm U over ons. Christus, ontferm U over ons.

Heer, ontferm U over ons. Christus, aanhoor ons. Christus, verhoor ons.

God, Hemelse Vader, ontferm U over ons.

God, Zoon, Verlosser van de wereld, ontferm U over ons.

God, H. Geest, Heiligmaker, ontferm U over ons.

Heilige Drie-eenheid, een God, ontferm U over ons.

Heilige Maria, bid voor ons.

Heilige Jozef, bid voor ons.

Roemrijke afstammeling van David, bid voor ons.

Licht van de aartsvaders, bid voor ons.

Bruidegom van de Moeder van God, bid voor ons.

Kuise bewaarder van de H. Maagd, bid voor ons.

Voedstervader van Gods Zoon, bid voor ons.

Zorgvolle verdediger van Jezus, bid voor ons.

Hoofd van het H. Huisgezin, bid voor ons.

Zeer rechtvaardige Jozef, bid voor ons.

Zeer zuivere Jozef, bid voor ons.

Zeer voorzichtige Jozef, bid voor ons.

Zeer moedige Jozef, bid voor ons.

Zeer gehoorzame Jozef, bid voor ons.

Zeer getrouwe Jozef, bid voor ons.

Spiegel van geduld, bid voor ons.

Minnaar van de armoede, bid voor ons.

Toonbeeld van de werklieden, bid voor ons.

Sieraad van het huiselijk leven, bid voor ons.

Bewaarder der maagden, bid voor ons.

Steun der huisgezinnen, bid voor ons.

Troost van de ellendigen, bid voor ons.

Hoop van de zieken, bid voor ons.

Patroon van de stervenden, bid voor ons.

Schrik van de duivels, bid voor ons.

Beschermer van de H. Kerk, bid voor ons.

Lam Gods, dat wegneemt de zonden van de wereld, spaar ons Heer,

Lam Gods, dat wegneemt de zonden van de wereld, verhoor ons Heer,

Lam Gods, dat wegneemt de zonden van de wereld, ontferm U over ons.

God heeft Hem aangesteld tot Meester over zijn huis; en tot Vorst over al zijn goederen.

Laat ons bidden:

O God, die in Uw onuitsprekelijke Voorzienigheid de H. Jozef tot bruidegom van Uw Heilige Moeder heeft verkozen, geef dat wij Hem, die wij als beschermer op aarde vereren, tot voorspreker moge verdienen in de Hemel. U die leeft en heerst in de eeuwen der eeuwen. Amen.

EINDGEBED VAN DE H. MANTEL-NOVEEN

O Glorierijke Patriarch H. Jozef, u die verkozen werd boven alle mannen door God om het aardse hoofd te zijn van de allerheiligste familie, we smeken u om ons te accepteren in de zoom van uw H. mantel, zodat u de bewaker en bewaarder wordt van onze ziel.

Van dit moment af, kiezen we u als onze vader, onze beschermer, onze raadsman, onze patroon, en we smeken u om aan uw zorg ons lichaam, onze ziel en al wat we zijn, al wat we bezitten, ons leven en onze dood over te laten.

Kijk naar ons als uw kinderen, verdedig ons tegen het bedrog van onze vijanden, zowel de zichtbare als de onzichtbare, sta ons ten allen tijde bij in al onze noden, troost ons in de bitterheid van ons leven, en vooral in ons stervensuur. Spreek maar een woord voor ons tot de Goddelijke Verlosser, die waardig was om Hem in uw armen te houden, en tot de H. Maagd Maria, uw maagdelijke en zuivere bruid. Verzoek om de zegeningen voor ons die ons tot redding leiden. Reken ons onder degenen die u goedgezind zijn en we zullen ons waardig tonen van uw bijzondere bescherming. Amen.

25-02-2019 om 02:13 geschreven door claudia  

Gebed tot Maria

Dank U, God de Vader, die Maria heeft geschapen als Moeder van Uw Zoon Jezus en onze Moeder.

O Heilige Maria, geef ons uw raad zodat we beter op het rechte pad kunnen blijven en uiteindelijk bij de poorten van het Nieuwe Rijk van Jezus kunnen aankomen.

O Heilige Maria, die samen met Jezus de beker van lijden hebt gedronken.

O Heilige Maria, geef ons uw zegen als we opstaan en als we gaan slapen.

O Heilige Maria, sla uw mantel om ons heen zodat we een schuilplaats hebben tegen alle gevaren in het leven.

O Heilige Maria, neem ons op de schoot zoals U gedaan hebt met uw beminde Zoon Jezus.

O Heilige Maria, toon ons uw warme liefde, die we zo nodig hebben in deze koele wereld.

O Heilige Maria, druk ons tegen uw boezem.

O Heilige Maria, veeg de tranen uit onze ogen weg met uw hoofddoek.

O Heilige Maria, jaag de duivels en kwade geesten weg met uw aanwezigheid.

O Heilige Maria, help ons tot Jezus, uw Zoon te komen.

O Heilige Maria, we richten ons als zieken naar lichaam, geest en ziel tot u, en we zijn er zeker van dat we zullen verhoord worden in Gods tijd.

O Heilige Maria, u waakt over ons en bid voor ons als we verdwaald zijn geraakt en onze weg niet terugvinden door onze eigen wil en onze koppigheid.

O Heilige Maria, u bent een voorbeeld in het gezin en samen met de H. Jozef hebt u het perfecte gezin gevormd, met Jezus in het middelpunt.

O Heilige Maria, dank u om onze Moeder te willen zijn en onze Voorspreekster bij God.

O Heilige Maria, u bent het beste dat ons kan overkomen.

O Heilige Maria, uw naam weerklinkt voor eeuwig als dankbaarheid en liefde door de Hemelingen.

O Heilige Maria, help ons om eeuwig in uw nabijheid te vertoeven.

Wij begaan zonden en zijn altijd tot zonde geneigd, help ons te veranderen, Maria.

Wij zijn zo weinig begaan met onze naasten, help ons te veranderen, Maria.

Wij aanroepen u zo weinig, help ons te veranderen, Maria.

We beseffen niet dat u zo vurig voor ons ten beste spreekt, help ons te veranderen, Maria.

We volgen zo weinig uw voorbeeld en uw deugdelijk leven, help ons te veranderen, Maria.

We vatten de diepgang van uw liefde, uw barmhartigheid en uw geduld niet, help ons te veranderen, Maria.

Wij zien niet in wat een geschenk we gekregen hebben van God om u als Moeder te geven, help ons te veranderen, Maria.

O Dochter van de Vader, Moeder van de Zoon en Bruid van de H. Geest.

O Koningin van barmhartigheid,

O stralende morgenster,

O Koningin van het Kruis,

O Koningin van het Universum,

O Koningin van de Vrede,

O Koningin van alle mensen,

O Koningin van de Hemel,

O Mystieke Roos,

O Nieuwe Eva,

O Maria, zonder zonde ontvangen, neem ons bij de hand.

O Heilige Maria, we wijden ons aan u toe en geven u ons lichaam, geest en ziel. Beschik erover en doe volgens uw goeddunken.

Amen.

25-02-2019 om 02:13 geschreven door claudia