Liefdemaal

In het huis van Jozef van Arimatea werd in een langwerpige, vierhoekige zuilenzaal bereid. Deze was open en had uitzicht op een voorhof, dat met bomen beplant en met een muur was omringd. De tafel voor Jezus en de apostelen en voor nadere vrienden was in de zuilenzaal toebereid. De H. Maagd was in de keuken aan het werk. Jezus was met de apostelen op verschillende paden rondom de Olijfberg aan het wandelen en werd door andere groepen gevolgd. Dikwijls stond Hij stil om hun iets te verklaren. Zij waren allemaal terneergeslagen en vol angst, enigen weenden; anderen waren zelfs bijna ontmoedigd. Petrus en Joannes schenen geruster alsof zij alles beter begrepen. Het was bijna donker toen Jezus het huis naderde waar het liefdemaal zou gehouden worden. Maria, Nikodemus en Jozef van Arimatea kwamen Hem voor het huis tegemoet. Maria wist in haar ziel dat Jezus binnenkort ging vertrekken.

De Heer zegende de vis, het brood en de kruiden en deelde alles rond. Ieder kreeg een deel. Gedurende de hele maaltijd gaf de Heer ernstige onderrichtingen. Katarina zag : Zijn woorden kwamen dikwijls als lichtstralen uit zijn mond en kwamen in de mond van de een of andere leerling sneller of langzamer, naar gelang ieder van hen minder of meer hongerig was naar Jezus’ onderrichtingen. Op het einde van de maaltijd zegende de Heer ook nog een beker, dronk eruit en reikte hem rond. Dit was echter niet het H. Sacrament, maar hetzelfde wat ook Petrus bij de maaltijd op de zondag van de Verrijzenis had gedaan. Nadat de leerlingen van het liefdemaal waren opgestaan, verzamelden zich ook de anderen die gegeten hadden en gingen naar de voorhof met bomen. Daar ging Jezus bij de vrouwen, waaronder ook Zijn Moeder, en sprak hun zeer ernstig toe. Sedert de Verrijzenis had Jezus een ander voorkomen : Hij was ernstiger en de mensen waren niet meer zo vertrouwelijk als vroeger omdat Hij majestueuzer was dan voorheen. Ieder bleef tot kort voor middernacht.

Daarna ging de Heer met de apostelen naar de stad, samen met een veertigtal leerlingen. Ook waren er enige vrouwen die naar de stad terugkeerden. Op deze korte weg verdrongen zich nog meerdere hopen van mensen rondom de Heer en Hij richtte het woord tot hen. Maar daarna gingen ze uiteen. Jezus ging met de apostelen en leerlingen, de H. Maagd en enige vrouwen naar het cenakel. De tafel van het avondmaal was toegerust en de lamp aangestoken. Op de tafel stond slechts een paasbrood en een kleine kelk. De apostelen deden hun

feestkleren aan en Petrus het voorname celebrantsgewaad. De H. Maagd zat tegenover Jezus.

De Heer deed hetzelfde als bij het Laatste Avondmaal: in het brood vooraf kerven of insnijdingen maken, het offeren, breken, zegenen en het hun toereiken. En dan dronken zij ook allen uit de kelk, zonder dat hij opnieuw gevuld werd. Katarina zag het heilig Sacrament op het woord van Jezus schitteren en als een klein lichaam in de mond van de apostelen ingaan. Zij zag zijn woord bij de consecratie van de kelk als een rode, bloedige schijn in de kelk stromen. In de laatste dagen hadden ook Magdalena, Marta en Maria van Kleofas reeds het H. Sacrament ontvangen.

Tegen de morgen zongen zij als naar gewoonte plechtig de Metten onder de lamp. Jezus gaf aan Petrus nogmaals het gezag en de bestuursmacht over de anderen. Hij legde hem nogmaals die mantel om en Hij herhaalde wat Hij hun bij zijn verschijning aan het Meer van Tiberias en op de berg bij Tebez had gezegd. Ook onderrichtte Hij hen over de doop en de waterwijding bij de doop. Tegen de morgen, onder het gebed en de onderrichting zag Katarina nog 17 van de meest ingewijde leerlingen in de zaal achter de H. Maagd staan, en Petrus stelde hun, eer zij het cenakel verlieten, deze voor als hun middelpunt en hun voorspreekster. Petrus en de anderen bogen zich voor haar en zij zegende hen. (In sommige opzichten bv. als voorspreekster, raadgeefster, toevlucht, moeder, staat Mariaj boven Petrus.)

Katarina zag zinnebeeldig de H. Maagd op een bovennatuurlijke wijze als met een grote, hemelsblauwe mantel omhangen, een kroon boven haar hoofd zweven en als op een troon verheven. Dit was een teken van haar waardigheid. De apostelen kregen zo’n zegen van Maria voor belangrijke handelingen zoals bv. voor de doop op de eerste en tweede Pinksterdag.

De Hemelvaart

Tegen de morgen, met het schemeren van de dag, verliet Jezus met de 11 apostelen het cenakel. De H. Maagd ging dicht achter hen en de schare leerlingen volgde met een kleine tussenruimte. Zij gingen onbevreesd door de straten van Jeruzalem, waar alles nog in rust en in slaap gedompeld was. De Heer werd steeds ernstiger en vlugger in zijn woorden en in geheel zijn doen. De avond ervoor leek Hij in zijn woorden veel meer tegemoetkomend tegenover zijn leerlingen om hen te sparen in hun leed wegens het afscheid.

Ze gingen dezelfde weg die zij op Palmendag waren gevolgd en Jezus bezocht met hen alle wegen van zijn lijden om hen door onderwijzing en vermaning het levendig bewustzijn op te wekken dat de Belofte nu vervuld was. Jezus wilde hen dieper inprenten dat Hij de vervulling van de Belofte was. Hij is de Messias en alle voorspellingen, ook de zijne dat de Messias moet lijden, maar op de derde dag Hij zou verrijzen, zijn in vervulling gegaan. Zij gingen heel de weg van zijn lijden en op iedere plaats waar een voorname gebeurtenis van zijn lijden voorgevallen was, vertoefde Hij enige ogenblikken en onderrichtte hen over de vervulling op die plaats van een of andere belofte of voorspelling uit de Profeten en Hij verklaarde hen de betekenis van die plaats.

Op enige plaatsen waar Hij bv. met de voet gestruikeld was en gevallen, of waar de Joden verwoestingen hadden aangericht, grachten gegraven, steenhopen opgeworpen of andere belemmeringen hadden aangebracht om de verering van die plaatsen te beletten, beval Hij aan de mannen die Hem volgden, vooruit te gaan en de hindernissen weg te ruimen.

Zij gingen uit de stad door de poort die naar de Kalvarieberg leidt. Hier gingen ze naar een grasplaats onder bomen. Jezus ging met hen neerzitten en Hij onderrichtte en troostte hen. De dag was aangebroken en alle scharen, die zich de vorige dag hadden verlaten, kwamen terug tot Hem. Er waren ook velen die hier en daar dwars door het gewest uit alle richtingen kwamen, maar er waren nog geen vrouwen onder hen. Toen de zon was opgegaan, kwam Jezus terug op de weg, die naar de Kalvarieberg en het H. Graf leidt, maar Hij ging niet helemaal tot daar. Hij ging rond de stad naar de Olijfberg. Bij de Olijfberg gekomen ging de Heer terug met hen op een lustplaats neerzitten. Hier voegden zich nog veel andere H. Vrouwen bij het gezelschap. Er was een grote mensenmenigte.

Hier sprak Jezus zeer lang met hen, als Iemand die nu zijn werk besluit en op het punt staat afscheid te nemen. Ondertussen was in Jeruzalem reeds alles in beweging gekomen. In de stad sprak men verwonderd over de massa mensen op de Olijfberg en dit lokte nog veel ander volk uit de stad op de berg. In het gewest zag men in de verte een groot gewemel en op de smalle bergwegen verdrong men elkaar, maar rondom Jezus en de zijnen bleef voldoende ruimte. De Heer ging nu naar Getsemane en waar de Hof van Olijven is en begon de berg te beklimmen. Hij sloeg de weg in waarop men Hem had gevangen genomen. De talrijke toestromende mensen trokken als in processies op de verscheidene wegen die uit alle richtingen de berg opliepen en hele groepen ongeduldigen baanden zich een weg door de heggen, door tuinen en struiken.

De Heer werd gedurig meer schitterend en ook vlugger in zijn gaan. Ook de leerlingen gingen vlugger, maar konden Hem niet meer inlopen, nu de Heer boven op de berg reeds schitterde. In de kring van mensen rondom Hem stonden allen die Hem op de Palmendag uit Jeruzalem tegemoet waren getrokken en onder hen bevond zich ook Veronika. Zodra de Heer op het hoogste punt van de berg was aangekomen, schitterde Hij als een wit zonlicht en uit de Hemel daalde een schitterende lichtkring tot Hem neer, waarin men helder de kleuren van de regenboog zag blinken. Allen die Hem toegesneld kwamen, bevonden zich nu in een witte kring als verblind door het licht. Katarina zag de Heer nog helderder schitteren dan de lichtkrans rondom Hem. Hij legde zijn linkerhand op zijn borst en zegende met zijn opgeheven rechterhand, zich helemaal rondwendend, de hele wereld.

De menigte stond op dit ogenblik roerloos stil en Katarina zag hen allen gezegend worden. Hij zegende zoals christelijke bisschoppen. Het licht van Boven straalde en vloeide met de glans van Jezus tezamen en zijn hele gestalte, te beginnen met het hoofd en daarna de rest, deel na deel,  versmolt met dit Hemels licht en omhoog stijgend, helemaal verdwijnen.

Het was alsof een zon in een andere inging, alsof een vlam in een vuurgloed vloog, alsof een vonk in een vlam zweefde. Het was alsof men in de volle middag vlak in de zon keek, en zijn schittering was nog witter en helderder. De klare dag scheen duister daartegen. Als Katarina zijn hoofd niet meer kon zien, waren zijn schitterende voeten nog te onderscheiden, tot Hij helemaal in die Hemelse glans was opgenomen en verdwenen.

Katarina zag ontelbare zielen van alle zijden in dit licht binnendringen en met de Heer in de hoogte verdwijnen. Hij werd niet kleiner en kleiner, maar steeg op in de lichtwolk en verdween. Uit deze lichtwolk viel als een regen, licht op allen neer en toen men het licht niet meer kon verdragen, werden allen met schrik en verbazing bevangen.

Gebed:

Verleen, Almachtige God, dat wij, die geloven dat Uw Zoon, onze Zaligmaker, eigenmachtig ten Hemel is opgestegen, ook wij met de geest steeds in de Hemel mogen leven. Schenk ons deze genade door de verdiensten van Jezus Christus, Uw Zoon, onze Heer, die met U in alle eeuwigheid leeft en heerst. Amen.

De apostelen en leerlingen stonden het dichtst bij Jezus. Zij waren het meest van allen verblind en sloegen hun ogen ter aarde, terwijl veel anderen met het gezicht op de grond neervielen. De H. Maagd stond dicht achter hen en keek kalm voor zich uit. Na enige ogenblikken, wanneer de hele menigte in de grootste stilte en omhoog keek naar de Hemelse glans, waren er uit dit licht 2 gestalten die neerdaalden. In het begin waren ze klein, maar ze werden groter en verschenen in volle grootte in lange witte kleren en met stokken in de hand aan het volk. Het waren profeten.

Zij spraken de menigte toe. Hun stemmen klonken luid als bazuinen en het leek Katarina dat men ze in Jeruzalem hoorde. Zij bewogen zich niet, maar stonden roerloos, terwijl zij enige woorden spraken. Ze zeiden: “Mannen van Galilea, wat staat gij daar zo naar de Hemel te zien. Dezelfde Jezus die van u weg en in de Hemel is opgenomen, zal weerkeren, zoals gij Hem ten Hemel hebt zien stijgen!”

Na deze woorden verdwenen beide gestalten, maar de lichtglans hield nog een tijdlang aan en verdween dan eindelijk, overgaand in het natuurlijk daglicht, zoals het daglicht overgaat in de nacht. De leerlingen waren buiten zichzelf van verdriet. Nu wisten zij wat hun was geschied: de Heer was van hen weggegaan en naar zijn Hemelse Vader teruggekeerd. De H. Maagd, Petrus en Joannes daarentegen waren rustig en getroost.

Op de plek waar Jezus omhoog voer, lag een grote vlakke steen. Jezus stond daar op en sprak nog, alvorens zijn zegen te geven en door de lichtwolk te worden opgenomen. De voetstappen van de Heer bleven in de steen ingedrukt. Het was reeds middag, wanneer de hele menigte was uiteen gegaan en de berg had verlaten. De leerlingen en de H. Maagd begaven zich naar het cenakel. Ze vertrouwden erop dat de H. Geest zou komen en waren door de kalme tegenwoordigheid van de H. Maagd opnieuw met troost vervuld omdat de Moeder voor hen een middelpunt, een Moeder en Voorspreekster zou zijn.

In de kleine achthoekige moskee ligt de rotssteen waarin Jezus bij zijn Hemelvaart zijn voetzool ingeprent achterliet. Die rots van harde kalksteen, is ingelijst in een witmarmeren kader van 80cm op 50 cm. Alle pelgrims maken gewag van die indruk die heden nog te zien is. Of de rechtervoet uitgewist of door de Moslims werd verwijder, is onbekend. Volgens de richting van de voet zou Jezus ten hemel zijn gestegen met het gezicht naar het noorden gekeerd. Het behoud van die voetindruk is tot op heden, bijna onverklaarbaar zonder wonder.

De moskee

Voetindruk van Jezus’ rechtervoet

27-02-2019 om 23:26 geschreven door claudia  

Het eerste liturgische boek dat ontwikkeld wordt is het sacramentarium. Hoewel zulke boeken genoemd worden aan het eind van de 5de eeuw, is het oudste nog bestaande exemplaar het Verona Sacramentarium, soms ook het Leonine Sacramentarium genoemd omdat men voorheen dacht dat het was samengesteld door Paus Leo I. Het is blijkbaar een verzameling libelli, boekjes die het formulier voor één enkele dienst bevatten. Er is wel aangevoerd dat het Verona Sacramentarium geen echt sacrramentarium is, geen boek dat gebruikt werd bij het vieren van de liturgie, maar een privé collectie libelli gebruikt als naslagwerk.

sacramentarium : is een boek met gebeden die de priester of bisschop oplas tijdens de mis.

Het was het boek voor de priester die de mis opdroeg en bevatte alle gebeden die hij moest zeggen, maar geen andere teksten. In de tijd dat deze boeken werden geschreven was het nog niet de gewoonte dat de priester bij het altaar de woorden herhaalde die het koor of de misdienaren zongen, zoals regel werd in de Tridentijnse Mis. Daarom bevatten sacramentaria alleen de collecten, prefaties en de canon, maar geen lezingen uit de Bijbel en ook geen introϊtussen, graduales of offertoria.

Collecta : Openingsgebed van de eucharistie. Het is de bedoeling de stille gebeden van de mensen in de collecta samenvattend te verwoorden. Daarom is er een korte (gebeds)stilte voor het bidden van de collecta.Aan de andere kant voorziet het sacramentarium in gebruik buiten de mis. Omdat de boeken doen alsof de celebrerende priester gewoonlijk een bisschop is, voorzien ze hem de gebeden die hij nodig had bij ordinaties, kerk- en altaarwijdingen en bij uitdrijvingen, zegeningen en wijdingen die later in het Pontificaal en het Rituaal terechtkwamen.

De benaming sacramentarium is gelijkwaardig aan andere vergelijkbare vormen, zoals Liber Sacramentorum (bijvoorbeeld in het Gelasiaanse sacramentarium). De vorming van het woord is vergelijkbaar met het woord hymnarium, een boek met hymnes. Gennadius van Marseille (5e eeuw) zegt over Paulinus van Nola: "Fecit et sacramentarium et hymnarium (= hij heeft zowel een sacramentarium als een hymnarium gemaakt)" (De viris illustribus, xlviii).

Het woord sacramentum of sacramenta betekent in dit geval de mis. Sacramenta celebrare of facere is een gebruikelijke Latijnse term voor het opdragen van de mis.

Andere boeken die bij de viering van de mis werden gebruikt waren:

het graduale (vooral psalmteksten, met toegevoegde muzieknoten),

het evangeliarium of evangelieboek

en het epistolarium, dat de andere teksten van het Nieuwe Testament bevatte, met de nadruk op de brieven van Paulus.

In de latere middeleeuwen begon men deze boeken te combineren, zodat de priester de mis kon opdragen zonder hulp van koor of andere helpers. Dit leidde tot de verschijning van het Missale plenum ("vol of geheel missaal") dat alle teksten van de mis bevat (echter zonder de muziek voor het koor).

Een aantal sacramentaria, hoofdzakelijk uit de Romeinse ritus, bestaat nog steeds, geheel dan wel deels. De drie belangrijkste hiervan zijn het Leonische, het Gelasiaanse en het Gregoriaanse. Hun ouderdom, schrijver, plaats van herkomst en oorspronkelijke doel is onderwerp van heftig debat. De meeste van de hierna genoemde exemplaren zijn voorzien van illuminaties. Illuminatie (boekverluchting) is de kunst of het ambacht die zich bezighield met de illustratie en de versiering van middeleeuwse handschriften en andere documenten. Soms wordt dit ook ‘illuminatie’ genoemd, van het Latijn illuminare wat verlichten betekent, hoewel illuminatie strikt genomen slaat op het ‘verlichten’ van handschriften met bladgoud of zilver. In het Vroegmiddelnederlands betekent verlichten trouwens: met goud of kleuren afzetten; inzicht brengen; verlichten. In het moderne Nederlands is dit verluchten geworden.

5e/6e eeuw

• Leonisch sacramentarium van paus Leo de Grote (440-461) - in het Latijn "Leonianum" of "Veronense"
• Gelasiaans sacramentarium van paus Gelasius (492-496) - sommigen dateren het echter in de vroege 8e eeuw

illuminatie van het Gelasiaanse sacramentarium

7e eeuw

• Sacramentarium van paus Gregorius de Grote (590-604) - "Gregorianum"
• Sacramentarium van bisschop Marinianus van Ravenna (595-606?)
• Gallicaans sacramentarium - "Gallicanum"

Het formulier voor elke Mis (zoals de Roomse viering van de Eucharistie kwam te heten vanwege de woorden aan het eind: missa, wegzending) bevat gewoonlijk een openingsgebed dat gezegd wordt voor de lezingen, een offertorium gebed dat bij de gaven gezegd wordt voor het eucharistisch gebed begint, een gebed na de communie en soms een zegeningsgebed dat over het volk wordt uitgesproken aan het eind van de viering. Nota bene dat met uitzondering van de laatste, deze gebeden aan het eind van een liturgische handeling gebruikt worden: de intocht processie, het naar voren brengen van de gaven van brood en wijn, en de processie van mensen naar het altaar om de communie te ontvangen. Naast deze korte samenvattende gebeden (collecta) bevatten sommige formulieren Inleidingen voor het Eucharistisch gebed.

Offertorium : is het gedeelte van de H. Mis waarin de priester de gaven van brood en de wijn aan God aanbiedt.

Eucharistisch gebed : of grote lofprijzing genoemd, is een centraal onderdeel van de H. Mis dat door de priester wordt uitgesproken. Het gebed heeft een tweeledige functie. Enerzijds is het een dankzegging aan God, anderzijds is het bedoeld als een bede om de consecratie van brood en wijn.

Epiklese : Deel van het Eucharistisch gebed tijdens de consecratie waarbij de priester de H. Geest aanroept. Dit is essentieel omdat de transsubstantiatie (Brood en wijn die in het werkelijke Lichaam en Bloed van Jezus veranderen) niet zonder de krachten van de H. Geest kan geschieden. In de huidige liturgie :

Wij smeken U, o God,

zend over dit brood en deze wijn,

de kracht van Uw Heilige Geest;

opdat het voor ons worde het

† Lichaam en Bloed van Jezus Chris­tus

Uw Zoon onze Heer.

Quam oblationem tu, Deus, in omnibus, quasumus, + bendictam, + adscriptam, + ratam, rationabilem, acceptabilemque facere digneris: ut nobis + Corpus, et + Sanguis fiat dilectissimi Filii tui Domini nostri Jesu Christi.

De smeekbede wordt gebeden kort na het sanctus en voor de opheffing van Brood en Wijn. Hierbij strekt de priester zijn handen boven de gaven met het volgende gebed. Tijdens de eerste zin wordt er gebeld met een altaarschel.

Collecta : Openingsgebed van de eucharistie. Het is de bedoeling de stille gebeden van de mensen in de collecta samenvattend te verwoorden. Daarom is er een korte (gebeds)stilte voor het bidden van de collecta.

De Verona formulieren zijn voor gebruik in de Roomse priesterlijke liturgieën, hoewel de gebeden gebaseerd zijn op pauselijke modellen, de meeste gemaakt gedurende de 5de en 6de eeuw. Het boek is incompleet, de formulieren voor missen van Januari tot en met april (inclusief Pasen) ontbreken.

De tweede en meer invloedrijke van de vroege Roomse sacramentaria is bekend als de Gelasianum Vetus, of Oud Gelasiaans Sacramentarium. Het werd in de buurt van Parijs samengesteld rond 750 en bevat een mengsel van Gallicaanse en Roomse elementen daterend van ca. 650. Het lijkt op de Verona, maar bevat formulieren voor het hele jaar, en ook de tekst van de Roomse Canon, de vaste tekst van het Roomse Eucharistiegebed. Sommige formulieren in dit sacramentarium bevatten twee collecta gebeden, ogenschijnlijk met dezelfde liturgische functie, misschien om de celebrant keuze te geven. Hoewel het enige overgebleven exemplaar van het Oude Gelasiaanse Sacramentarium zo'n 50 jaar na het leiderschap van Gregorius I werd geschreven, weerspiegelt de inhoud een praktijk van voor zijn hervormingen. Het Oud Gelasiaans Sacramentarium is onderverdeeld in drie delen volgens het kerkelijk jaar.

Hervormingen van Gregorius de Grote en zijn opvolgers

Sacramentara waren rechtstreeks beïnvloed door Gregoriaanse hervormingen, worden Sacramentaria Gregoriana genoemd. Ze worden onderscheiden van de vroegere sacramentaria door verschillende arrangementen of formulieren zonder de driedelige verdeling. De Gelasiaanse sacramentaria uit de 8^ste eeuw zijn gebaseerd op het Oud Gelasiaans Sacramentarium, maar bevatten ook uitvoerige Gregoriaanse elementen evenals Galliciaanse invloed.

Met het verschijnen van deze vroegste sacramentaria, begint de Westerse liturgie een kenmerk te vertonen dat zich onderscheidt van de Oostelijke liturgische tradities. Oostelijke liturgieën bestaan gewoonlijk, afgezien van de Schriftlezingen en gezangen, uit vaste teksten. In tegenstelling daarmee hebben de Roomse en andere Westerse liturgieën een serie gebeden die veranderen afhankelijk van het feest en het liturgisch seizoen; naast de variabele Prefaties heeft de Roomse Canon variabel frasen die veranderen om de specifieke beelden weer te geven die passen bij het feest dat gevierd wordt. Deze kenmerken weerspiegelen een Westerse smaak voor meer variatie en de wens om de liturgie het feest waarbij het gevierd wordt te laten weerspiegelen, vergeleken met de Oostelijke tendens om voorkeur te geven aan een vaste tekst; deze verschillen kunnen gezien worden als verschillen in liturgische stijl en zijn geen fundamentele verschillen in structuur.

Onderdelen van het eucharistisch gebed :

1.   Het eucharistisch gebed begint met een inleiding (prefatie) die begint met de oproep van de priester: "Sursum corda" (Verheft het (uw) hart), waarop de gelovigen antwoorden: "Habemus ad Dominum" (Wij zijn met ons hart bij de Heer) en rechtstaan. De prefatie is veranderlijk in eucharistisch gebed II en III, vast in IV. Dit is een dankzegging en lofprijzing. Op het eind verenigt de Kerk zich op aarde met de Kerk in de hemel met het Sanctus.

2.   Het Sanctus, waarna de gelovigen knielen.

3.   Na het Sanctus is er - tenminste in de na het Tweede Vaticaanse Concilie nieuw geconstrueerde eucharistische gebeden - een overgang van lofprijzing naar smeekbede in de consecratie-epiklese. Dit is een smeekbede gericht tot de Vader om door de werking van de Heilige Geest brood en wijn te maken tot Lichaam en Bloed van Christus. Deze overgang is zeer beknopt in II, kort in III en uitvoerig in IV. In de oude Romeinse canon (I) heeft nooit een dergelijke expliciete epiklese gestaan.

4.   Het instellingsverhaal met de consecratie waarbij het lichaam en bloed van Christus onder de gedaanten van brood en wijn sacramenteel tegenwoordig gesteld worden.

5.   De anamnese waarin het lijden en sterven van Christus en zijn glorievolle wederkomst in herinnering worden gebracht.

6.   Oblatio (de Kerk voegt zich bij het offer van het altaar).

7.   Communie-epiklese (smeekbede aan de Vader om door de Heilige Geest zijn Kerk te maken tot Lichaam van Christus) – Gebed om de nederdaling van de H. Geest. Er zijn in de eucharistie 2 vormen: de epiklese over de gaven van brood en wijn (de consecratorische epiklese) en die over de gemeenschap (de communie-epiklese). Gods Geest wordt afgeroepen over de gaven, opdat ze teken worden van de totale zelfgave van de Heer. Gods Geest wordt afgeroepn over de gemeenschap opdat de gezindheid van Jezus over haar mag komen. (Kerknet)

8.   Commemorisatie van de heiligen en intercessies,(III) ofwel intercessies en commemorisatie van de heiligen (II en IV). In de intercessies wordt steeds gebeden voor de herders van de Kerk: de paus en de plaatselijke bisschop, alsook voor de overledenen.

9.   Slotdoxologie, uitgesproken door de priester: Per ipsum, et cum ipso, et in ipso, est tibi Deo Patri omnipotenti, in unitate Spiritus Sancti, omnis honor et gloria per omnia saecula saeculorum (Door Hem, en met Hem en in Hem zal uw Naam geprezen zijn, Heer onze God, almachtige Vader, in de eenheid van de Heilige Geest, hier en nu en tot in eeuwigheid), waarop de gelovigen antwoorden met de acclamatie "Amen".

Versies van het eucharistisch gebed

In de Tridentijnse ritus gebruikt men de Romeinse canon (Te igitur clementissime Pater) als eucharistisch gebed. In licht gewijzigde vorm wordt de Romeinse canon als eucharistisch gebed I gebruikt in de Novus Ordo Missae gebruikt. Zij is niet meer de enige mogelijkheid: in de Nederlandse kerkprovincie zijn er bijvoorbeeld 13 mogelijke eucharistische gebeden. De eucharistische gebeden II tot IV zijn duidelijk geïnspireerd op de Romeinse canon. Sommige van deze gebeden bestaan in verschillende Nederlandse vertalingen, hoewel ze alle gebaseerd zijn op dezelfde Latijnse tekst.

De wereldkerk kent verder nog twee eucharistische gebeden voor vieringen voor verzoening: deze worden in Nederland de eucharistische gebeden VII en VIII, in België VI en VII genoemd. Drie gebeden zijn gericht op vieringen met kinderen: in Nederland de nummers IX, X en XI, in België VIII, IX en X. Tot slot is er nog één eucharistisch gebed dat in vier versies bestaat: in Nederland is dit nummer XII, in België nummer XI. Al deze eucharistische gebeden gaan terug op een Latijns origineel, en bestaan ook in andere landen.

Specifiek voor België en Nederland zijn er nog andere goedgekeurde eucharistische gebeden, die niet op een Latijns origineel zijn gebaseerd, maar oorspronkelijk Nederlands zijn. Zowel voor België als Nederland is er het eucharistisch gebed V. Daarnaast zijn er, uitsluitend voor Nederland, nog twee eucharistische gebeden: eucharistisch gebed VI en eucharistisch gebed XIII. Dat laatste is alleen voor het huwelijk bedoeld.

Zoals Vicesimus Quintus Annus (13) in 1988 en Redemptionis Sacramentum (51) in 2004 verduidelijkten, mogen priesters zich het recht niet toe-eigenen zelf eucharistische gebeden samen te stellen of te veranderen. Het eucharistisch gebed dient ook door de priester alleen in zijn geheel te worden uitgesproken (met uitzondering van de acclamatie na de consecratie). Dit geldt ook voor de slotdoxologie (Per ipsum, et cum ipso, et in ipso, ..., Door Hem, en met Hem en in Hem ... ). Het “Amen” op het einde wordt uiteraard wel door de gelovigen gesproken.

Eucharistische gebeden I-IV

Het eucharistisch gebed I is de Romeinse canon, en gaat terug tot het vroegste christendom. Het is in feite het hart van de aloude liturgie van het Westen. De tekst gaat terug tot de derde eeuw, en is nauwelijks meer gewijzigd sinds 604. De Romeinse canon kan altijd gebruikt worden, maar de Heilige Stoel beveelt dit eucharistisch gebed met name aan voor zondagen en dagen waaraan een eigen Communicantes of Hanc igitur is toebedeeld, en in vieringen van de apostelen en heiligen die vermeld worden in het eucharistisch gebed. In de praktijk wordt het echter alleen nog in zeer traditionele kerken gebruikt.

Het eucharistisch gebed II is losjes gebaseerd op een tekst die voorkomt in de zogenaamde Apostolische traditie. Dit werk uit de vierde eeuw werd voorheen toegeschreven aan de heilige tegenpaus Hippolytus van Rome. Deze toeschrijving wordt tegenwoordig door liturgiewetenschappers als uiterst twijfelachtig beschouwd. Daarbij gaat het waarschijnlijk om een tekst die nooit daadwerkelijk is gebruikt in de liturgie. Eucharistisch gebed II wordt alleen aanbevolen voor weekdagen, maar wordt in de praktijk verreweg het meeste gebruikt omdat het erg kort is.

Het eucharistisch gebed III wordt aanbevolen voor zon- en feestdagen.

Het eucharistisch gebed IV wordt aanbevolen als de Mis geen eigen prefatie heeft, en ook voor de zondagen door het jaar.

Andere universele eucharistische gebeden

De twee eucharistische gebeden voor verzoening worden opgenomen als bijlage bij het Missaal, net als het eucharistisch gebed voor bijzondere gelegenheden.

De twee eucharistische gebeden voor verzoening kunnen worden gebruikt bij Missen die specifiek gericht zijn op boetedoening, zoals in de vasten.

Het eucharistisch gebed voor bijzondere gelegenheden bestaat in vier varianten, die onderling licht verschillen. Het gebed wordt alleen gebruikt bij Missen voor bijzondere gelegenheden, zoals bijvoorbeeld een Mis voor roepingen, een Mis voor de eenheid van de christenen, enzovoort.

Tot slot zijn er nog drie eucharistische gebeden voor kinderen. Deze staan niet meer in het Missaal, maar mogen nog wel gebruikt worden, zij het alleen indien de meerderheid van de misgangers kinderen zijn.

Eucharistische gebeden eigen aan het Nederlandse taalgebied

In België en Nederland wordt er, naast deze universele eucharistische gebeden, nog één ander eucharistisch gebed gebruikt: eucharistisch gebed V. Dit is een authentiek Nederlandstalig eucharistisch gebed.

Daarnaast zijn er, specifiek voor Nederland, nog twee eucharistische gebeden goedgekeurd: eucharistische gebed VI en eucharistisch gebed XIII. Dit laatste wordt alleen gebruikt bij huwelijksmissen.

Canon : de reeks onveranderlijke en voornaamste gebeden van het Eucharistisch gebed.

De Roomse Canon bereikte zijn rijpe vorm in deze vroege sacramentaria, hoewel zij een veel oudere mondelinge traditie van dit gebed lijken te weerspiegelen. De versie die aangehaald wordt door Ambrosius in 390 is substantieel hetzelfde als het gebed dat vastgelegd is in het Gelasiaanse Sacramentarium. Het lijkt erop dat de Roomse Canon oorspronkelijk gemaakt is in het Latijn en niet een vertaling is van een ouder Grieks Eucharistisch gebed.

Tegen het einde van het gebed wordt een dergelijke zegen afgesmeekt over het volk dat de gaven als communie zal ontvangen. In de Roomse Canon, wordt de Eucharistie afgebeeld als Gods gave aan de Kerk door Christus, en de gave van de gemeente aan de Vader in Christus. In tegenstelling tot de nadruk van het Oosterse Eucharistische gebed op de lofprijzing benadrukt het Roomse gebed de viering van de plaatselijke gemeente en de gaven die aangeboden worden.

27-02-2019 om 04:16 geschreven door claudia  

tabletten in paleo-Hebreeuws van de 10 Geboden

HERDERS VAN DE KERK EN DE HUISVADERS, ONDERWIJS DE GODDELIJKE 10 GEBODEN EN ZORG DAT ZE GEKEND ZIJN EN BRENG ZE IN PRAKTIJK, VOOR DE KUDDE/KINDEREN DIE AAN JULLIE ZORG WERDEN TOEVERTROUWD! 24/2/2019

HEILIGDOM VAN ONZE LIEVE VROUW VAN DE ROTS – BOGOTA, COLOMBIA – BOODSCHAP AAN ENOCH

Dringende oproep van de H. Maagd van de Rots aan Gods volk.

Mijn geliefde kinderen, de Vrede van mijn Zoon is altijd met jullie allen en mijn Liefde en Moederlijk Bescherming vergezelt jullie altijd.

De strijd tussen de krachten van het goede en de duivelse engelen is reeds begonnen in jullie wereld. Wees waakzaam zodat jullie de aanvallen en vuurpijlen van de kwade krachten kunnen afweren; bid mijn trouwe, gelovige kinderen voor de jeugd van de hele wereld, omdat het de kwetsbaarste en de minst weerbare groep zijn voor mijn tegenstander. Modernisme en technologie voeren miljoenen jonge zielen naar hun ondergang; de vleselijke zonden stelen de ziel van de jeugd.

Onwetendheid van de Goddelijke 10 Geboden veroorzaakt dat velen elke dag deze Geboden overtreden, vooral het 6^de gebod van Gods Wet dat zegt: Jullie zullen geen ontucht plegen, geen overspel, geen verderf, of enige daad van onzuiverheid stellen.

Kleintjes, dit Gebod van Gods Wet is een van de wetten die het meest overtreden wordt door mannen en vrouwen van tegenwoordig. Deze overtreding zorgt ervoor dat vele zielen verloren gaan. De Hel is vol zielen die dit Gebod hebben overtreden.

Er is zoveel geestelijke onwetendheid betreffende dit Gebod, dat vele jonge mensen en volwassenen door ontucht en overspel plegen met hun partner en dan in het weekend naar het Heilig Offer komen en onwaardig het Lichaam en Bloed van mijn Zoon ontvangen, alsof er niets zal gebeuren. Deze heiligschennende communies leiden velen tot de eeuwige dood.

Herders van de Kerk en de huisvaders, onderwijs de goddelijke 10 Geboden en zorg dat ze gekend zijn en breng ze in praktijk, voor de kudde/kinderen die aan jullie zorg werden toevertrouwd! Het overtreden van de Goddelijke voorschriften is de oorzaak van al het kwaad van de mensheid. Kwaad en zonde hebben zoveel kracht gewonnen, omdat de Geboden van Gods Wet niet nageleefd worden. De 10 Geboden zijn de zuilen, en zonder deze kan er geen orde of verbinding zijn tussen God en de mens. Ze zijn de normen die het menselijke gedrag beheersen, en noodzakelijk zijn voor de gezonde co-existentie in jullie wereld. De onwetendheid en het gebrek aan naleving van de Goddelijke voorschriften, leidt deze mensheid tot een sociale, materiële en geestelijke crisis, en als deze niet gecorrigeerd wordt, zal ze leiden tot zelfvernietiging en dood. De Geboden van de Goddelijke Wet zijn de brug tussen God en de mens, wanneer ze trouw nageleefd worden. Als de mensheid zou gehoorzamen en ze naleven, zou de mens in vrede leven en zou er geen vernietiging of dood zijn. Alles zou in balans zijn en God zou onder jullie vertoeven en zou Zijn Wil geschieden.

Herders van de Kerk, evangeliseer met de Goddelijke 10 Geboden, omdat de mensheid op de dool is omwille van de niet-naleving van Gods Voorschriften! Huisvaders, het is jullie morele en geestelijke plicht, om de Geboden van Gods Wet uit te leggen; omwille van jullie apathie, gebrek aan kennis en gebrek aan evangelisatie over dit onderwerp zijn er zoveel jongeren tegenwoordig die verloren gaan! Geen wereldse technologie meer in jullie huizen; controleer het gebruik ervan en wijd al jullie energie en integriteit aan het onderwijzen van de Goddelijke Mandaten, zodat jullie in jullie kinderen een stevige morele en geestelijke basis doen groeien die hen helpt om terug een verbinding te hebben met God!

Ik wil meer gebed en minder technologie in jullie huizen; help mij daarmee, ouders, omdat mijn Hart als Moeder van de mensheid, in pijn verkeert omwille van het verlies van zoveel jongeren die zich vandaag in de diepten van de Hel bevinden, door gebrek aan liefde, dialoog, gebed en vooral het gebrek aan God in zoveel gezinnen. Ik reken op jullie, ouders, komaan mijn kleine herders. Evangeliseer de Goddelijke Voorschriften aan jullie kinderen en wijd meer tijd aan gebed, zodat de Liefde van God wedergeboren wordt in jullie, in jullie kinderen en huizen!

Moge de Vrede van mijn Heer en de Liefde en Bescherming van jullie Moeder altijd jullie vergezellen.

Zij die van jullie houdt, jullie Moeder, OLVrouw van de Rots

Maak mijn boodschappen en voorspraak kenbaar aan de hele mensheid, mijn geliefde kinderen.

Onderricht door Jezus over de 10 geboden (uittreksel uit “Het ware leven in God” medegedeeld aan Vassula Ryden.

Eerste gebod : Ik ben de Heer, uw God
Gij zult geen afgoden vereren,
maar mij alleen aanbidden
en boven alles beminnen

Vandaag zeg Ik je, met tranen in Mijn Ogen, het volgende: er zijn veel mensen die zich tegenover Mij en Mijn Kruis gedragen als vijanden. Van al degenen die Mijn Evangelie prediken, werken er maar weinigen mèt Mij en voor Mijn Koninkrijk. Mijn hele Wet is in een enkel gebod samengevat: LIEFDE

Als ze Mijn Wet werkelijk hadden onderhouden en hun gedrag dagelijks hadden onderzocht, zouden ze hebben ontdekt dat ze niet leven overeenkomstig Mijn Geboden. En als ze tegen Mij zeggen: “Hoezo volgen wij Uw Geboden niet? Hoe moeten we dan Uw Geboden onderhouden? Kunnen wij Uw Geboden onderwijzen als U zegt dat wij ze niet opvolgen?” Toch onderhouden jullie Mijn Geboden niet, want de liefde ontbreekt in jullie. De Kroon van Mijn geboden is de Liefde. Te beminnen betekent te leven overeenkomstig Mijn Geboden. Weest niet als Kaïn, die geen liefde voor Mij bezat en louter uit een geestelijke jaloezie zijn broer de keel doorsneed.

Ik dorst naar zielen. Ik dorst naar jullie heiligheid. Ik dorst naar jullie verzoening. Ik ben dorstig. Mijn dierbare kinderen, naar alles wat Ik en Mijn weerspiegeling ben. Ik dorst ernaar jullie je gelijkenis met God terug te geven; Ik dorst naar beantwoording van Mijn liefde; Ik dorst ernaar jullie oorspronkelijke bron en het verbond in Mijn Heilige Naam te hernieuwen - jullie oorspronkelijke bron, die voortkomt uit Mijn Verheven Liefde; ik dorst naar aanbidding, maar ziet eens wat er van jullie is geworden en wat jullie hebben gedaan! O tijdperk! Jullie zijn opgehouden Mij te aanbidden en in plaats daarvan hebben jullie je afgoden vermenigvuldigd. Jullie gehoorzamen niet aan Mijn Geboden, nee, jullie onderhouden Mijn Wet niet; tijdperk van verwording, wat is er van jullie geworden! Jullie roepen Mij maar zelden aan om Mij te aanbidden; jullie roepen Mij niet aan uit liefde en jullie eren Mij niet meer door Mij jullie diensten aan te bieden.

Ik heb jullie geroepen, alle dagen van je leven, om jullie eraan te herinneren wie jullie Hemelse Vader is en tot wie jullie je moeten wenden, maar jullie hart is niet op Mij gericht en jullie geest is niet gewillig, want jullie hebben er de voorkeur aan gegeven de navelstreng, die ons verenigt en één maakt, door te snijden, om jullie eigen wet te maken en jezelf “goddeloos” te noemen. Gegrepen door ijdelheid willen jullie jezelf beschouwen als aan Mij gelijk. Nu zeggen jullie: “Ik ben gelijk aan God en zit op Zijn Troon, want mijn geleerdheid heeft grote luxe en grote autoriteit in de wereld vergaard”.

Jullie zakelijke bekwaamheid is zodanig, dat een groot aantal landen jullie voorbeeld volgt. Ja, jullie hebben inderdaad het advies van het oorspronkelijk serpent opgevolgd, dat zo sluw jullie voorouders heeft doen eten van de verboden vrucht, hun verzekerend dat ze gelijk aan God zouden worden (Gen. 3,5). Jullie dachten dat jullie ogen zouden opengaan, maar in werkelijkheid werden jullie blind, en tot vandaag worstelen jullie om deze Band af te snijden die jullie Leven en Heiligheid geeft, in de veronderstelling dat jullie je vrijheid zult vinden. Maar wat jullie vinden is de Dood.

O tijdperk van erbarmelijkheid! Jullie dienen de Dwaasheid in plaats van de Wijsheid. Jullie dienen de Draak in plaats van de Heilige. Jullie gehoorzamen niet aan Mijn Geboden, nee, jullie onderhouden Mijn Wet niet die Ik in jullie heb neergelegd. Jullie stellen Mij onophoudelijk op de proef. Jullie tijdperk, Mijn Kind, is schuldig aan zware godslasteringen, want het onderhoudt Mijn Wet niet. Ze zijn onbekommerd ten opzicht van Mijn Geboden, waarin ze het Leven kunnen vinden als ze die onderhouden.

Natie na natie is afgeweken van alle tien van Mijn Geboden en hebben aan de rebellie nog de godslastering toegevoegd. Met het rijk van de draak heeft het zwarte beest (Apok. 13; het zwarte beest vertegenwoordigt de vrijmetselaars; het tweede beest representeert de kerkelijke vrijmetselarij), samen met het tweede beest ofwel de valse profeet, godslasterlijke posten voor zichzelf opgericht op elke hoge heuvel en onder elke brede boom, om de wereld te veroveren en het kleine licht, dat daarin is overgebleven, uit te blazen. Op elk van zijn zeven koppen heeft het beest afgodsbeelden gemaakt, die zijn eigen goden voorstellen - deze afgodsbeelden zijn de macht van de draak op hoge posities geplaatst.

Daarna werden priesters uit hun gelederen voor die hoge posten aangewezen, die nu in het hart van Mijn Heiligdom de Mis opdragen. Zij aanbidden Mij niet, ze doen alsof. Ze treden verkleed als Hogepriesters op (lees de Boodschap op 30-1-1988), en vereren en dienen het beest zelf en zijn voortbrengselen, wat aangepast is aan de wereld. Ze aanbidden vreemde en levenloze goden, net als hun voorvaderen ooit in het verleden hebben gedaan.

Ze spotten met vroomheid en veracht Mijn Geboden. Mijn kind, ze trekken eropuit om alle naties te leren het beeld van de sterfelijke mens te aanbidden (een valse Christus. De New Age gaat eropuit op een nieuwe godsdienst te prediken. Satan, de aap van God.), een waardeloze imitatie in plaats van Mijn Eeuwige Heerlijkheid. Ach! wat drukken zij zwaar op Mij! (God gaf me hun naam). Met de macht (zwarte missen) die hun door de draak gegeven is, drijven ze hun onverzoenlijke haat en hun geest van wraak op de spits, door oorlog te voeren tegen de heiligen en allen die niet tot hun clan behoren en die weigeren het beeld (de valse Christus) van het beest te aanbidden.

Dus zeg Ik jullie, gezegend zij die in Mij geloven en Mij aanbidden; gezegend zij die Mij navolgen; gezegend zij die geloven dat Mijn belofte bezig is in vervulling te gaan, want op hen zal Mijn Zucht van Liefde op het voorhoofd getekend staan. Ik zeg jullie in waarheid, als iemand Mij dient, moet hij Mij volgen (Christus volgen betekent ook gekruisigd te worden). O tijdperk, wees niet bevreesd je tot Mij te bekeren; keert terug zolang er nog tijd is, want Mijn Dag is nabij, en hoe zal je hem doorstaan?

Er is gezegd, gij zult naast Mij geen andere goden hebben. Volgt geen andere goden, goden van mensen rondom jullie. Maar de mensen hebben het eerste Gebod van Mijn Vader overtreden door zich openlijk vrij te verklaren, door middel van de aanmoedigingen van de zwarte beesten, op wier hoofd het bloed van velen zal kleven.

Tweede gebod: Gij zult mijn naam niet ijdel gebruiken

“Gij zult Mijn Naam niet ijdel gebruiken” is het volgende gebod. Nu vallen vele arrogante naties Mijn Heilige Naam aan, mensen voor wie Ik niets beteken, met een mond vol godslasterlijke taal en bereid anderen te vleien als ze daarin een of ander voordeel zien - ze vervloeken Mijn Heilige Naam in het vuur van de argumentaties. Zij lasteren Mijn Godheid en Mijn Heiligheid, en zij die vandaag dienst doen in Mijn Kerk (maar rond de macht van het beest draaien, zich beroemend op hun kennis van Mijn Wet) zijn dezelfden die Mijn Naam ijdel gebruiken. Zij zijn degenen die het Rijk der Hemelen voor de neus van de mensen sluiten, er zelf niet binnengaan en hen die dat wel willen niet binnenlaten. Ze houden preken tegen het stelen, maar zelf stelen ze de zielen van Mij. Zij “verbieden” echtbreuk, maar plegen zelf echtbreuk daar ze het zwarte beest volgen en het trouw zijn. Ze doen alsof ze de afgoden verachten, maar beroven Mijn Heiligdom.
Als dus deze generatie Mijn Heilige Naam schendt en Hem ijdel gebruikt, komt dat door de te grote toegeeflijkheid, verzadigd in ondeugd, die hun juist wordt toegestaan door hen die in zwarte gewaden gekleed gaan (sekte van de vrijmetselarij). Het is hun bedoeling om de wortels van de heiligheid te vernietigen, en ze drijven de wetteloosheid op de spits. Generatie, zal Ik bij Mijn Wederkomst moeten zeggen:” Is er geen enkel goed mens overgebleven, is er niemand die begrijpt, niemand die naar Mij uitkijkt?”

Derde gebod: Gij zult de dag des Heren heiligen

Ik heb jullie gevraagd eraan te denken de Sabbat (zondag) te heiligen, maar jullie hebben het tegendeel gedaan, hem ontheiligd door onreinheid en bevlekt met smerige genoegens en praktijken waarmee jullie je eigen lichaam onteren, en ook de geest, daar jullie de Goddelijke Waarheid hebt verruild voor de leugen en schepsels aanbidden in dienen in plaats van Mij te dienen.
Jullie zijn zover gegaan dat Sodom en Gomorra haast onberispelijk en zuiver lijken in vergelijking met jullie onzuiverheden. Waarlijk Ik zeg jullie, op die Dag zal het jullie erger vergaan dan Sodom en Gomorra in hun tijd. De meesten van jullie onderhouden de Sabbat niet meer, nee, jullie onderhouden Mijn Wet niet.

Vierde gebod: Eert uw vader en uw moeder

De Schrift zegt: “Gij zult uw vader van harte eren. Vergeet nooit de geboorteweeën van je moeder. Denk eraan dat je aan hen je geboorte dankt. Hoe kun je hun vergoeden wat zij voor jou hebben gedaan?” (Prediker 7,27-30). Volg dus dit Gebod: “Eer je vader en je moeder”.

Waarom zijn zovelen van jullie verbaasd dat zo weinigen dit Gebod onderhouden? Dwaze en goddeloze ideeën hebben de kinderen op een dwaalspoor gebracht, zodat ze lege producten vereren, door hen geest vanaf hun vroege jeugd te vullen met een geest van traagheid. Veel ouders hebben hun kinderen niet die overstromende Bron van Mijn Geest gegeven. De Wijsheid heeft hen dag en nacht geroepen, maar deze generatie heeft haar buitengesloten. En elke dag die voorbijging dwaalden jullie kinderen verder af van de Weg die naar Mij leidt.

Als iemand, jong of oud, Mij erkent als zijn God, denkt hij ook na over diens Beeld, en uit liefde zal hij zijn ouders gehoorzamen en eren, en wel zó alsof hij Mij gehoorzaamde en eerde. Maar alles wat zich aanpast aan de wereld heeft deze kinderen ervan weerhouden tot Mij te komen - de liefde ontbreekt.

Veel ouders klagen over de ongehoorzaamheid van hun kinderen, terwijl ze precies hetzelfde doen tegenover Mij. Waarom? Kunnen zij werkelijk beweren voldoende goedheid, geduld en verdraagzaamheid te bezitten? Als ze werkelijk deze deugden zouden bezitten, dan zouden ook hun kinderen de deugd van gehoorzaamheid hebben en beiden eren. Maar ik zeg jullie, de geest van deze generatie is leeg, en zo kwam de duisternis en vervulde hen. Want het denkbeeld een filosoof te worden is in hun ogen belangrijker dan Mijn Eeuwige Heerlijkheid. Dan wordt hun gemis aan heiligheid verteerd door hartstochten en vanaf hun vroege jeugd gaan er eropuit en onteren hun eigen lichamen.

Jullie generatie heeft de spot gedreven met Mijn Geboden en ze vervangen door godslasterlijke imitaties, en tot vandaag komen er uit de muil van het beest slechts voortbrengselen die de geest van jullie kinderen verduisteren en ze als slachtoffers rechtstreeks in de muil van de leeuw slepen. Hun jonge geest wordt gedwongen het beest te aanbidden en menselijke goden te dienen en aan hen de eer en het respect te geven die Mij toekomen en aldus deze deugd terug doet kaatsen op hun ouders.

Waarlijk Ik zeg jullie: voor de koppigen, die geweigerd hebben Mijn Geboden tot leidraad te nemen en in plaats daarvan verdorvenheid aannamen, zal er op het einde vuur zijn. O, gelukkig de nederigen van hart, zij zullen de volmaaktheid bereiken. Daarop zeg Ik jullie: weest niet weerbarstig tegen de Vrees voor de Heer.

Vijfde gebod: Gij zult niet doden

Jullie weten, dat Ik jullie verboden heb te doden, mensengeslacht! Als jullie zeggen tot Mij te behoren en een deel van Mijn Kerk te zijn, en preekt tegen het doden, hoe kunnen jullie dan doden?
Hoe wagen jullie het jezelf in je recht te wanen en tegenover Mij jullie onschuld vol te houden op de Dag van het Oordeel, als jullie misdaden aan ongeboren kinderen zich opstapelen? Vanuit de Hemel zie Ik angstaanjagende beelden. Ach! Hoezeer lijd Ik als Ik zie hoe de schoot, die dit kindje ontwikkelt, het weigert en de dood instuurt zonder naam en zonder spijt, de schoot die het vormde wil het zich niet meer herinneren. Tot dezen zeg Ik: “Je kunt je zwaard scherpen, maar het wapen dat je voorbereid hebt zal je doden. Nu ben je niet zwanger van een kind, maar van ondeugd. Je gaat Wrok ontvangen en Ongeluk baren. Je hebt een kuil gegraven, hen uitgediept, alleen om in je eigen valstrik te vallen! Je boosaardigheid zal op je hoofd terugkaatsen, je gewelddaad zal terugvallen op je hoofd” (Ps. 7,12-16).

En jij (dit roept Jezus tot de valse profeet met het masker van een lam), die de naam hebt trouw te zijn aan Mij, en aan Mijn Naam vasthoudt, Ik weet alles over je, ja, je hebt de naam je leven en welvarend te zijn, maar toch is dat niet zo. Je bent dood en in staat van ontbinding. Heb berouw! Ik had je talloze zielen toevertrouwd, maar de duivel heeft met jou handel gedreven om ze tegen goud en zilver in te ruilen. Ja, inderdaad! Ik weet hoe je nu leeft, je leeft als de jakhalzen (de eens getrouwen verkochten zichzelf aan Satan en volgen het beest) in verborgen holen (de Loges van de Vrijmetselarij), die holen waarover Ik een open weg zal laten lopen (d.w.z. God zal deze Loges ten val brengen). Ik zal plotseling over je komen en je naaktheid ontmaskeren. En als de Dag komt, zal Ik je niet toestaan te eten van de Boom van het Leven.

Luistert zorgvuldig: jullie preken tegen de doden, maar toch doden jullie Mijn Geest. Jullie scheppen op over de Wet en gehoorzaamt haar vervolgens niet, omdat jullie het mysterie van Mijn verborgen Manna niet begrepen hebben. Nee, jullie hebben Mijn wonderbaarlijke voedseluitreiking niet begrepen, noch het mysterie van Mijn Gedaanteverandering. Ik heb jullie beloofd in leven te houden op het Einde der Tijden met Mijn Hemels Manna. Ik zei tegen de kerk in Pergamum (Openb. 2,3-17): “Hen die zegevierend blijken te zijn zal Ik van het verborgen manna geven en een witte steen, een steen met daarop geschreven een Nieuwe Naam, alleen bekend aan degene die hem ontvangt”. Ik geef jullie vandaag dit manna, bewaard voor jullie tijden, een Hemels voedsel, een spijs van Mijn Geest voor jullie uitgehongerde geest. Ik stort Mijn Geest uit in Zijn Volheid om jullie innerlijke woestijn te vullen, en Ik bied jullie Mijn Hemels Manna aan, vrij en voor niets, want dit is het voedsel van de armen... Maar jullie hebben het niet begrepen, daarom weigeren jullie het te eten en verbieden anderen het wel te eten.

Ik heb Mijn Nieuwe Naam al op de “witte steen” geschreven die allen aan de armen bekend zal zijn! Jullie doen alsof jullie nederig en arm zijn, maar jullie zijn noch nederig noch arm. Jullie geest heeft zich gevestigd in de rijkdommen van Satan.

Zesde gebod: Gij zult geen echtbreuk plegen

Ik ben de Heerser over de koningen van de aarde en Ik heb jullie gevraagd geen enkele onreine daad of echtbreuk te plegen. Echtbreuk is door Satan zo gebagatelliseerd, dat het zijn betekenis verloor voor zowel de kerkelijke als de lekenstanden. Mijn lankmoedigheid met jullie zonde is nu tot een eind gekomen.

Voor hen (Jezus doelt weer op hen die het beest aanbidden) die de godslasterlijke machten van Satan gezocht hebben en ze als banieren opgericht hebben om Mijn Godheid, Mijn Heiligheid en Mijn Offer uit te wissen, zeg ik: het is jullie fout dat Mijn Naam onder de goddelozen gelasterd wordt. Jullie hebben Mijn Heiligdom bezoedeld door geperverteerde mannen met vernederende hartstochten aan te stellen. En omdat allen eender bezoedeld zijn, vrezen zij Mij niet.

Als dus de goddelozen vandaag echtbreuk plegen, en dat natuurlijk vinden, komt dat vanwege de grote toegeeflijkheid in Mijn Kerk, ingevoerd door influisteringen van het beest wiens doel het is de Waarheid te vervalsen.

Hoe komt het dat jullie zo gemakkelijk vergeten dat jullie lichamen ledematen zijn van Mijn Lichaam? Ik zou jullie graag vrij zien van elke verdorvenheid, daar jullie lichaam de tempel is van Mijn Heilige Geest. Ik, jullie God, zou jullie graag heilig zien leven, daar Ik Heilig ben. Schepping! Door het erkennen van Mij als jullie God, zullen jullie in staat zijn Mijn Wet te erkennen en haar dus te onderhouden. Maar velen van jullie hebben gefaald, en nu liggen jullie lijken rond in deze woestijn. Ik heb jullie niet geboden te zondigen. Waarom gebruiken jullie dan je vrijheid op een manier die een valkuil voor jullie ziel blijkt te zijn? Bidt tot Mij dat Ik jullie vergeven zal, anders zouden jullie de verliezers zijn.

Het huwelijk moet geëerd en heilig gehouden worden. Ik ben de Heer, en Ik heb jullie geroepen tot een leven van overgave, van vrede, liefde en heiligheid. Ik heb jullie voor altijd tot Mij en Mijn Liefde te verloven. En niet eerder dan dat jullie begrijpen dat jullie van Mij zijn en met Mij verloofd, zullen jullie ophouden te zondigen en echtbreuk tegenover Mij te plegen. Ik zal, omwille van Mijn Heilige Naam, niet ophouden om alle middelen aan te grijpen om jullie tot bezinning te brengen, ook al zou Ik jullie de wildernis in moeten trekken om jullie daar Mijn Heilig Hart en Mijn Onpeilbare Rijkdom te laten zien, en om jullie de armzaligheid en ellende van jullie ziel te doen begrijpen. Dan zal Ik, zoals een Schriftrol ontrold wordt, jullie Mijn Kennis onthullen, opdat jullie aan de zonde verzaken. Ik heb de macht om jullie te genezen, komt dus en hebt berouw.

Zevende gebod: Gij zult niet stelen

Mijn Heilige Geest vraagt jullie niet te stelen. Als jullie jezelf van Mij noemt, en als jullie Mijn Wet kennen en beweren in de Waarheid te zijn, waarom leren jullie jezelf dan niet, jullie die jezelf en anderen tot priester hebt aangesteld, niet te stelen? Maar je hebt jezelf toegestaan te worden gekocht en op subtiele wijze het beest te volgen (de valse profeet: volgeling van het beest), dat je geleerd heeft banieren van wetteloosheid op te richten.

Je bent van de wereld, en Ik heb alle reden om je te veroordelen. Je tong beroemt zich er op dat je grote, goede en rechtschapen dingen doet, om met je lamsmasker zelfs de uitverkorenen te misleiden. Maar Ik zeg je: Mij misleid je niet, want Ik weet wat er achter je lamsmasker steekt. Je verbergt een afschuwelijke catastrofe voor de mensheid, zoals de wereld nog niet eerder gezien heeft. Je doel is het afschaffen van Mijn Offer (Dan. 12,11) en het te vervangen door ongerechtigheid en een Leugen.

Je beweert een Profeet te zijn om Mijn eigen Profeten te verstoten. Ben je niet bang dat je naam geschrapt zal worden uit het Boek van het Leven, daar alles wat je doet er in bestaat Mij miljoenen zielen te ontstelen en hen hun dood tegemoet te sturen? Je wonderen maken vandaag indruk op velen, en nog veel meer op de dag waarop je je zult ontdoen van Mijn Profeten door hen met het zwaard te overweldigen (Openb. 11,7). Nu heb je jezelf tot de tanden bewapend om oorlog tegen hen te voeren, omdat hun getuigenis je oren stoort, en nog meer hun gehoorzaamheid aan Mijn Geboden.

Ze zijn noch jou noch het beest gevolgd. Zij zijn degenen die trouw gebleven zijn aan Mij en nooit een leugen hun lippen hebben laten passeren (Openb. 14,5), zij zijn Mijn Abels. In de ogen van de wereld zal het lijken of je hen hebt overwonnen, maar je vreugde zal maar van zeer korte duur zijn, want als een bliksemstraal zal Ik Mijn Gerechtigheid op jou doen neerkomen. Ik zal neerdalen om weer leven in hen te ademen. (Openb. 11,11) en hen doen opstaan voor jullie ogen, als zuilen van licht in Mijn Heiligdom. En dan zal de Hemel opengaan en zullen jullie Mij zien.

En als jullie Mij dan vragen: Waarom zijn Uw rijke gewaden vol rode vlekken? Waarom zijn Uw gewaden rood alsof U de wijnpers hebt getreden? (Jesaja 63,2). Dan zal Ik jullie antwoorden: Ik heb de wijnpers alleen getreden. Van de mannen van Mijn volk was er niet een bij Mij. In mijn Toorn heb Ik Mijn vijanden vertrapt, want ze hielden niet op Mij te tarten. Ik ben gekomen om alle menselijke leerstellingen en voorschriften van de aardbodem te verdelgen, omdat ze vergiftigd voedsel waren voor jullie allen, en die jullie met geweld zijn opgedrongen om Mijn Godheid en Mijn heiligheid uit te wissen. Dat zal de eerste slag van de eindtijd zijn! Ik ben de Majesteitelijke Ruiter (Openb. 19,11-12), Ik Ben het Woord.

Achtste gebod: Gij zult geen valse getuigenis tegen uw 
naaste afleggen

Als deze aarde treurt, wegkwijnt, als haar bomen geen vruchten dragen en hun bladeren verwelken, komt dat omdat jullie niet gehoorzamen aan Mijn Wet! Heb Ik niet gezegd: Gij zult geen vals getuigenis afleggen? En toch wordt er in het hart van Mijn Heiligdom, waar de lamspunt ligt (de valse profeet), waar tussen Mijn Abels ook de Kaïns zijn, ook dit gebod overtreden.

De door Kaïn benoemde priesters worden nu uitgezonden naar de vier hoeken van de aarde, niet om van Mij als de Verrezene te getuigen, noch van Mijn Offer, maar om Mijn Woord te veroordelen door het naäpen van de Schriften (de New Age sekte aapt de Schrift na), en door aan alle naties een Valse Christus te verkondigen, onder een valse oecumene. Zo wordt de wereld een portie Rationalisme en Naturalisme gegeven, een verontreinigd voedsel, een leugen.

Ik zeg jullie, zij zullen niet zegevierend blijken te zijn noch voor altijd heersen. De Gerechtigheid zal overwinnen! Ik zal niet toelaten dat jullie voor altijd slagen, daar Ik alles over jullie weet. Ik weet hoe jullie door de macht van de draak je eigen priesters benoemt en hen op hoge zetels plaatst, om Mijn eigen priesters te onderdrukken en te overweldigen.

Ik zeg jullie: de tijd is bijna voorbij. Ik zal jullie van je hoge zetels neerhalen om aan de voeten van Mijn eigen priesters, Mijn heiligen en Mijn engelen te vallen en jullie te doen toegeven dat jullie de slaaf van het beest bent... Weldra, zeer spoedig, zal Ik tot jullie komen, als een dief, onverwacht, om de Leugen, de Valse Christus ten val te brengen, en De Waarheid haar plaats terug te geven.

Ik zal spoedig komen om dat valse beeld, dat jullie van Mij maken en dat jullie elke natie dwingen te eren, te verpletteren (Openb. 13,15; de wortel van de New Age is de Vrijmetselarij). Nee, zegevierend zullen jullie niet zijn! Mijn dochters en zonen, jullie die doelloos ronddwalen in deze woestijn, keert terug tot Mij en hebt berouw! Zondigt niet meer. Ik weet dat jullie dikwijls, uit gebrek aan liefde, vals getuigt, maar jullie stonden niet onder de bescherming van jullie herder om Mijn Geboden te leren, vanwege jullie vijandigheid tegenover Mij. En toch, ondanks jullie arrogantie en jullie vijandigheid tegenover Mij, roep Ik jullie toe: Ik bemin jullie! En Mijn vergeving is jullie al gegeven.

Komt terug tot Mij zoals jullie zijn, en Ik zal jullie bekleden met Mijn Goedheid. Ik zal jullie je goddelijkheid teruggeven omwille van Mijn Heilige Naam. Willen jullie getuigen? Getuigt van Mijn grote Liefde en Barmhartigheid. Willen jullie getuigenis afleggen? Legt getuigenis af in Mijn Naam, Jezus Christus, de Beminde Zoon van God en Verlosser.

Bemint elkaar zoals Ik jullie bemin. Verheugt jullie, aan wie Mijn verborgen manna al gegeven is en die het zegel van Mijn Liefde op het voorhoofd hebt ontvangen.

Negende gebod: Gij zult de vrouw van uw naaste niet begeren

Tiende gebod: Gij zult niet begeren wat uw naaste 
toebehoort

Vanuit de Hemel heb Ik jullie geboden de bezittingen van jullie naaste noch zijn vrouw te begeren. Door zowel leken als priesters is ook dit gebod overtreden. Ik heb Mijn Liefde geopenbaard aan elk schepsel op aarde, door Mijn Offer. En door datzelfde Offer heb Ik jullie het eeuwige Leven en Mijn Boodschap van Liefde gegeven.

Velen van jullie prediken telkens weer liefde, vergeving, nederigheid, verdraagzaamheid en heiligheid. En toch zijn er tot op de dag van vandaag velen van jullie bereid te doden, omdat ze niet krijgen wat ze willen. Jullie blijven giftige pijlen afvuren op elkaar, omdat jullie niet hebben wat Ik aan je naaste gegeven heb. Sinds de tijd van Mijn Abel tot vandaag is deze zonde voortdurend herhaald.

De eerste die het bezit van zijn broeder begeerde was Kaïn, maar hoeveel meer Kaïns zijn er vandaag, en hoeveel meer Ezau’s? Alleen uit gemakzucht en niets anders verkwanselde hij zijn eerstgeboorterecht en verviel tot geloofsafval.

Waarom niet het voorbeeld van Abel volgen en heilig zijn? Beminnen betekent heilig te leven, overeenkomstig Mijn Geboden. Als jullie, die Mij dag en nacht prijzen, toch het bezit van jullie naaste begeren, vraag Ik jullie om berouw te hebben! Als je Mij vraagt: “Maar hoe zou ik het eigendom van mijn naaste begeren, ik, die mijn bezittingen, mijn leven en alles aan U toegewijd hebt? Hoe kan ik zijn bezittingen begeren?” Ik zal je antwoorden: Je geest begeert de geest van je naaste, precies de gaven die Ik aan zijn geest gegeven heb. De duivel heeft een valstrik gezet voor je ziel, van niet!

Waardoor beginnen de oorlogen en de strijd tussen jullie het eerst in Mijn Huis, als ze niet hoofdzakelijk uit geestelijke afgunst zijn? Kaïn wilde iets en hij kreeg het niet, dus doodde hij Abel. Ezau wilde iets en hij kreeg het niet, dus doodde hij Abel. Ezau wilde iets en gaf zijn eerstgeboorterecht op om het te krijgen. Jullie hebben een ambitie die je niet kunt bevredigen, dus negeer je ofwel het geluk van je naaste om hem ontevreden te maken of je gaat eropuit en bent bereid te doden.

Waarlijk Ik zeg jullie, als je in je hart de bitterheid van de jaloezie hebt, of een zelfzuchtige ambitie, maak dan geen enkele aanspraak voor jezelf en bedek de Waarheid niet door leugens, want waar je jaloezie en ambitie aantreft, vind je onenigheid, schijnheiligheid en lauwheid. Gaat niet door te zondigen, hebt berouw en laat je niet beïnvloeden door hen die door de valse profeet zijn benoemd en Satans huisgenoten zijn. Luistert niet naar hen.

Ik zal spoedig met Mijn Troon onder jullie neerdalen. Komt dus en hebt berouw zolang er nog tijd is. Komt, jullie die wankelen en aarzelen tussen goed en kwaad en op slinkse wijze het huis van de naaste binnendringt om invloed te krijgen bij dwaze vrouwen, die bezeten zijn door hun zonden en de ene manie na de andere nalopen in een poging zichzelf te ontwikkelen maar nooit tot de erkenning van de Waarheid kunnen komen (2 Tim. 3,6-8). Beseft hoe beklagenswaardig jullie er uitzien en begrijpt Mijn verwijten niet verkeerd, beseft hoezeer Ik jullie bemin.

Werkt tot Mijn Glorie en kijkt naar links noch naar rechts, want als je naar links kijkt zal je roofzuchtige wolven zien die zich op je storten om je aan stukken te scheuren, en als je naar rechts kijkt zal je een kuil zien die gegraven is om je erin te doen vallen. Wees gelukkig, generatie, met wat Ik je gegeven heb, en deel zoals Ik met jullie deel. Mijn vuur is ophanden, en oh, zo velen van jullie zullen onvoorbereid zijn, omdat jullie tijdperk niet gelooft, Mij niet aanbidt, niet op Mij hoopt en Mij niet bemint.

Jullie generatie heeft de Waarheid en Mijn Geboden vervangen door godslasteringen. De liefde ontbreekt onder jullie. Jullie leven niet een leven van liefde, en evenmin hebben jullie begrepen wat “De vrees voor de Heer is het begin van Wijsheid” betekent. Als jullie Mij vrezen, zijn jullie gezegend; als jullie Mij vrezen, kunnen jullie de volmaaktheid bereiken; als jullie Mij vrezen, zal Ik jullie dronken maken door Mijn zoete Wijn en jullie vullen met Mijn voortbrengsel; als jullie Mij vrezen, zullen jullie in Vrede leven; als jullie Mij vrezen, zal de Wijsheid helemaal tot aan jullie drempel komen; als jullie Mij vrezen, zullen jullie ijverig gehoorzamen aan Mijn geboden en geen letter daarvan veranderen. Dus beveel Ik jullie allen aan niet met een verdeeld hart te leven.

Bezielt jullie ziel met Mijn Goddelijke Genade nu er nog tijd is; hebt berouw nu er nog tijd is; keert terug tot Mij nu er nog tijd is. Stapelt niet zonde op zonde.

Wee de halsstarrige zielen, die hun oren sluiten voor deze laatste waarschuwingen. Wat zullen jullie doen bij Mijn terugkomst? Ik sta als Trouw en Waarachtig bekend (Openb. 19,11), en Ik zeg jullie, de Gerechtigheid zal zegevieren. Wees niet verbijsterd, Mijn kind. Wees niet verbaasd over wat Ik je te schrijven gegeven heb, want het was voorzegd dat in jullie dagen Mijn Kerk verraden zou worden door iemand die helemaal van Mij was, net als Judas, en dat Haar geloofsafval uit Haar binnenste zou komen, dat Ik zou worden verraden door hen die Mijn Maaltijden gedeeld hebben, die met Mij verbonden waren, die met Mij aten en dronken. Maar nu zeer spoedig zal alles wat bedekt is openbaar worden, en wat Ik in parabels en beeldspraak heb gezegd zal worden uitgelegd. Ik zal Mijn spreuken en parabels onthullen aan de armen.

Voordat deze generatie voorbij is, zal Ik door Mijn Macht en Mijn glorie de Valse Profeet ten val brengen. Alles wat de Schrift zegt moet tot in details worden vervuld. Dat is de reden waarom Ik alles heb opgeschreven, zodat na het onderzoek van deze Boodschappen jullie het teken van de echtheid in elke letter zullen begrijpen en dat dat Mijn Eigen Woorden zijn, door Mijn Genade aan jullie allen gegeven. 

Ik ben gekomen dom deze flakkerende vlam van liefde nieuw leven te geven voordat de Valse Profeet erin slaagt haar helemaal uit te blazen (Jezus schreide). Ik schrei, ja. Hij woont in Mijn Huis, en in plaats van Mij geurige offers en gaven aan te bieden vervangt hij die door allerlei slechte vormen, die hem door de Boze worden aangeboden: onzuiverheid, vrij seksueel verkeer, ongerechtigheid, ongehoorzaamheid tegenover Mijn Wet, losbandigheid en dronkenschap met het bloed van Mijn profeten, Mijn eigen profeten. Zonder onderbreking braakt zijn mond zijn grootspraak en godslasteringen uit naar de vier hoeken van de aarde. Valse zegeningen en ware vloeken komen uit diezelfde mond. Ik weet alles over hem, Ik ken hem van binnen en van buiten, en Ik zeg jullie: hij zal nooit de plaats van rus bereiken.

Ik, de Heer, zal jou, Mijn kind, visioenen geven over hem die het bloed van velen op zich laadt, en van hen die hem aanbidden. Blijf waakzaam en bid altijd om sterkte om Mij met vertrouwen trouw te blijven.

Hoor Mij: de zonden van deze Rebel zijn ten hemel schreiend en hebben heel Mijn Gerechtigheid gewekt, gevolgd door een Oneindig Leed in mijn Ziel, het verdriet hem te moeten verdoemen me heel zijn gevolg. Mijn Vader heeft hen met vreugde en liefde geschapen, en Ik heb hen bemind en Mijzelf geofferd om niet alleen de rechtvaardigen te redden maar ook de onrechtvaardigen. Ik heb Mijn Leven voor hen gegeven, maar hij en zijn clan hebben zich in plaats daarvan tegen Mij gekeerd in het volle bewustzijn het geloof in Mij te gronde te richten (Jezus schreide weer) en Mijn Verbond voor altijd en eeuwig te breken. Zijn doel is het de Schrift van begin tot einde te misvormen en van Mijn Woord, Mijn Waarheden, Mijn Wijsheid en de taal van Mijn Kruis een rinkelend cimbaal te maken, een rationele theorie, de theorie van een filosoof - een schijnwijsheid - en met deze lege lessen een groot aantal mensen te voeden en hen de dood tegemoet te leiden. Opschepperig als hij is, aapt hij de Blijde Boodschap, Mijn Verrijzenis en Mijn absolute Godheid na.

Ach! De tijd van je verraad is weldra voorbij, de handelaren die handel dreven en je voorzagen van de beste kwaliteit handelswaar, zullen verdwenen zijn, en alle mensen zullen met afschuw vervuld zijn over je lot. Dochter, lees Ezechiël 28: “Opgeblazen van trots heb je gezegd: ‘Ik ben God; Ik zit op de troon van God, omgeven door de zeeën’.” Hoewel je een mens bent en geen God, verbeeld je je de gelijke van God te zijn, dat je nu wijzer bent dan Daniël en dat er geen wijze is die wijzer is dan jij. Door je wijsheid en intelligentie heb je een grote welvaart vergaard en je hebt stapels goud en zilver in je schatkamers. Je bekwaamheid in het handeldrijven is zodanig, dat je welvaart is blijven groeien, en daardoor is je hart steeds arroganter geworden.

Daar je jezelf verbeeldt de gelijke van God te zijn, heel goed, zal Ik vreemdelingen op je afsturen, de meest barbaarse van alle volkeren. Ze zullen het zwaard tegen jouw heerlijke wijsheid verheffen, ze zullen je luister besmeuren, ze zullen je in de kuil werpen en je zult een gewelddadige dood sterven, omringd door de zeeën. Zal je dan nog pronken als de Hogepriester, gekleed in zilver en goud? Zal je nog zeggen: “Ik ben een God, een Profeet”, wanneer je moordenaars tegenover je staan? Nee, je bent een mens en geen God, in de greep van je moordenaars! En je zult sterven zoals de goddelozen door de hand van vreemdelingen.
Je was ooit een voorbeeld van volmaaktheid, vol wijsheid en volmaakte schoonheid. Je was in Eden, in de tuin van God, in het hart van Mijn Heiligdom. Maar je drukke handel heeft je vervuld met geweld en zonde. Je hebt je wijsheid, toe te schrijven aan je glans, bedorven. Door het onmetelijke aantal van je zonden, door de oneerlijkheid van je handel, heb je Mijn Heiligdom bezoedeld.

Lees nu Openbaring 18: Nu wordt het oordeel over de wereld geveld. Nu zal de vorst van deze wereld spoedig ten val gebracht worden. Het tweede beest, alias de Valse Profeet, de “Hogepriester”, de Lans, de jakhals, allen zijn een en dezelfde. Hij is degene die zich tot de tanden heeft bewapend om oorlog te voeren tegen Mijn Wet (alias Mozes) en tegen Mijn profeten (alias Elia). Hij en zijn clan zijn de jakhalzen die Ik in Mijn vroegere Boodschappen genoemd heb. Ik ben hem en heel zijn clan moe geworden en het doen Mij geen plezier te straffen. Ik wilde hen verlossen door hen aan te nemen als Mijn zonen, maar ze lieten zich door rijke kooplieden kopen, die samen met hen zullen vallen. Voel Mijn smart, voel Mijn verdriet, voel Mijn pijn, zij zijn afgodendienaren van het geld.

Ik zal Mijn Hoofd laten rusten in de harten van mij godvruchtige kinderen (de heiligen van jullie tijdperk). Kom, bemin Mij, troost Mijn Hart en geeft eerherstel voor hen die hele naties beroven van Mijn Liefde door een muur te bouwen tussen Mij en Mijn kinderen. Ik heb nooit een ziel Mijn Liefde onthouden.

Bid, Mijn Vassula, zonder ophouden. Velen zullen gereinigd worden door gebeden, velen zullen gezuiverd worden door offers en vasten. Talm niet, de tijd dringt. Zegen Mij vaker, wis de ongerechtigheid van de wereld uit door Mij meer liefde te geven en te tonen. Ach Vassula, Mijn dochter, verblijd Mij en zeg de volgende woorden tegen Mij: 

Jezus, leer mij U teder te beminnen.
Schenk deze genade aan hen die
U niet beminnen en het Verterende Vuur
van Uw Heilig Hart niet kennen. Amen.

27-02-2019 om 00:24 geschreven door claudia  

Veranderingen in Secondaire Liturgische Elementen

Naast de Sacramentaria, kwamen andere belangrijke liturgische boeken tot ontwikkeling in deze periode. Deze omvatten lectionaria waarin de Schriftgedeelten voor bepaalde vieringen opgenomen ware, graduale die de gezangen voor de viering van de Eucharistie bevatten, en ordines die rubrieken bevatten— de instructies voor rituele handeling.

Ordines Romani (Roomse Ordinaria) zijn een verzameling van documenten die de vaste regels zijn voor verschillende liturgische diensten, waaronder de vroege Middeleeuwse Mis, of de Roomse Ritus.

Zelfs vόόr Gregorius I, begonnen secundaire elementen in de Roomse viering van de Eucharistie enige verandering te vertonen. Omstreeks 426 begon de Roomse liturgie abrupt met de Schriftlezing; Augustinus beschrijft een Paaszondagmis waar de eerste Schriftlezing enkel wordt voorafgegaan door een eenvoudige groet. De toevoeging van een gebed voor de lezingen in de vroegste sacramentaria duidt op de ontwikkeling van een inleidingsrite. In de 6de eeuw zien we dat de inleidingsrite uitgebreid is met het Kyrie, een litanie waarin elke aanroep beantwoord wordt door de gemeente met de Griekse frase voor "Heer, ontferm U" of "Christus, ontferm U." Deze toevoeging is ofwel een directe ontlening uit het Oosten of een bewerking van en verplaatsing van de voorbede die de woorddienst afsloten volgens Justinus de Martelaar. Het Kyrie dat gevonden wordt in het Gelasiaanse Sacramentarium is zeker bedoeld als voorbede. Het is opmerkelijk dat het Kyrie in het Grieks is, terwijl de rest van de liturgie vrijwel geheel in het Latijn is.

Kyrie : Veelal wordt het gebruikt in een gebed:

Kyrie eleison – Heer, ontferm u over ons

Christe eleison – Christus, ontferm u over ons

Kyrie eleison – Heer, ontferm u over ons

Kyrie is de aangesproken vorm van het Griekse woord kurios, "Heer".

Het Gloria, een loflied dat zijn oorsprong heeft in de Oosterse kerken, wordt ook in deze periode toegevoegd. Het is een voorbeeld van psalmi idiotici, niet-bijbelse teksten gemaakt in de stijl van de psalmen. Eerder was het Gloria in gebruik in de getijden; eerst werd het alleen in de Mis gebruikt als een teken van bijzondere plechtigheid als de Paus voorging. Toen het in de niet-pauselijke liturgie werd ingevoerd was dat beperkt tot Paaszondag. In de latere praktijk werd het gebruikt in alle missen die door een priester op Zondagen en plechtigheden gevierd werd, behalve in de boetetijden. Het Gloria wordt altijd gezien als een feestelijke toevoeging; het wordt niet vervangen door een ander element als het achterwege gelaten wordt.

Gloria : Het eerste gedeelte van het Gloria bestaat uit de Latijnse vertaling van de lofprijzing op de H. Drie-eenheid die de Engelen volgens de Luca 2:14 gesproken hebben nadat een van hen de geboorte van Jezus had aangekondigd aan de herders die zich op dat moment met hun kudden ophielden in de omgeving van Bethlehem. Een andere naam is de grote doxologie.

De afsluitende acclamatie in de vespers heet ook wel kleine doxologie.

Gloria in excelsis Deo                                Eer aan God in den hoge

Et in terra pax hominibus bonae                 en vrede op aarde aan de mensen die Hij liefheeft

Laudamus Te benedicimus Te.                 Wij loven U. Wij prijzen en aanbidden U.

Adoramus Te. Glorificamus Te.               Wij verheerlijke U en zeggen U

Gratias agimus Tibi propter magnam      dank voor Uw grote heerlijkheid.

gloriam tuam.

Domine Deus Rex caelestis, Deus         Heer God, hemelse Koning, God almachtige Vader;

Pater omnipotens.

Domine Fili unigenite, Iesu Christe.       Heer, eniggeboren Zoon, Jezus Christus;

Domine Deus Agnus Dei, Filius Patris. Heer God, Lam Gods, Zoon van de Vader;

Qui tollis peccata mundi, miserere nobis.   Gij die wegneemt de zonden der wereld, ontferm U over ons;

Qui tollis peccata mundi, suscipe            Gij die wegneemt de zonden der wereld, aanvaard ons gebed;

deprecationem nostram.

Qui sedes ad dexteram Patris,                 Gij die zit aan de rechterhand van de Vader,   ontferm U over ons;

miserere nobis.

Quoniam Tu solus Sanctus. Tu solus    Want Gij alleen zijt de Heilige. Gij allen de Heer.

solus Dominus.

Tu solus altissimus, Iesu Christe.            Gij alleen de Allerhoogste: Jezus Christus.

Cum Sancto Spiritu in gloria Dei Patris. Met de H. Geest in de heerlijkheid van God de Vader.

Amen                                                            Amen

Acclamationem Dei ad Vesperas          Kleine doxologie

Gloria Patri et Filio, et Spiritui                   Eer aan de Vader en de Zoon en de H. Geest.

Sancto.

Sicut erat in principio,                                Zoals het was in het begin, en nu en altijd en in de eeuwen der eeuwen.        

et nunc et semper et in saecula

saeculorum.

Amen.                                                          Amen.

De hervormingen van Gregorius de Grote (590-604) en zijn opvolgers, zoals paus Honorius I (625-638) en paus Gregorius II (715-731) betroffen de secundaire elementen van de Roomse Mis die deze een duidelijke vorm geven. De Kyrie litanie werd ontdaan van zijn aanroepen, zodat alleen de responsen "Kyrie eleison" en "Christe eleison" overbleven, misschien om de voorbereidende rite in te korten. Het aantal lezingen werd vastgesteld op twee; een extra lezing uit het Oude Testament komt nu voor op speciale dagen. Het zingen van het Alleluia voor de Evangelielezing werd een standaard deel van de Mis, behalve gedurende de 40-dagen tijd en andere boete tijden; eerder werd het alleen gebruikt tijdens de 50 dagen van Pasen.

Alleluia : is de acclamatie voor de evangelielezing. Het bestaat, naast het woord alleluia, uit een refrein op het woord 'alleluia', een kort vers, genomen uit het evangelie of de Psalmen en een herhaling van het alleluia-refrein.

De vreugdevolle, paselijke aard van het Alleluia moet niet passend geacht zijn voor de meer sombere aard van de boetetijden. Hoewel de vredeskus al verplaatst was naar een positie na het Eucharistisch gebed in de vroege 5de eeuw, werden de voorbereidende riten van de communie nieuw geordend zodat het Onze Vader gereciteerd werd direct na de Canon, gevolgd door de Vredeskus en de rite van het breken van het brood.

Onze Vader : Het Onzevader of Paternoster, dit gebed dateert reeds uit de 1ste eeuw. Het gebed is gericht aan God.

Onze Vader, die in de Hemelen zijt, geheiligd zij Uw Naam, Uw Rijk kome, Uw Wil geschiede, op aarde als in de Hemel.

Geef ons heden ons dagelijks brood en vergeef ons onze schulden, zoals ook wij vergeven aan onze schuldenaren,

en leid ons niet in bekoring, maar verlos ons van het kwade. [Want van U is het Koninkrijk, de kracht en de heerlijkheid, in eeuwigheid. Amen.]

Latijn :

Pater noster, qui es in caelis,

sanctificetur nomen tuum.

Adveniat regnum tuum.

Fiat voluntas tua,

sicut in caelo et in terra.

Panem nostrum quotidianum da nobis hodie,

et dimitte nobis debita nostra,

sicut et nos dimittimus debitoribus nostris.

et ne nos inducas in tentationem:

sed libera nos a malo.

[Quia tuum est regnum,

Et potestas,

Et gloria in saecula.]

Amen

Embolisme : In de katholieke misviering sluit de priester het gebed af met het embolisme.

Libera nos, quaesumus, Domine, ab     Verlos ons, Heer, van alle kwaad,

omnibus malis,

da propitius pacem, in diebus nostris,    geef genadig vrede in onze dagen,

ut, ope misericordiae tuae adiuti             dat wij gesteund door Uw barmhartigheid,

et a peccato simus semper liberi              altijd vrij mogen zijn van zonde,

et ab omni perturbatione securi               en beveiligd tegen alle onrust.

Exspectantes beatam spem                          terwijl wij uitzien naar de zalige vervulling van onze hoop,

et adventum Salvatoris nostri Iesu          de komst van onze Verlosser Jezus Christus.

Christi.

Quia tuum est regnum,                              Want van U is het koninkrijk

et potestas, et gloria                                      en de kracht en de heerlijkheid

in saecula.                                                   in eeuwigheid.

Het is een gebedstekst tussen twee andere in - zeg maar, een tussenvoegsel - met name de uitbreiding van het Onze vader in de eucharistie.

De laatste bede: 'Maar verlos ons van het kwade ...' wordt opnieuw opgenomen en aangevuld met een gebed om vrede. Hierna volgt dan de doxologie.

Doxologie : (Grieks: doxa - heerlijkheid) is een liturgische formule ter afsluiting van een gebed of een voorlezing. De doxologie van het Onze Vader zeer bekend: Quia tuum est regnum, Et potestas, Et gloria in saecula. Amen (‘Want van U is het koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid in eeuwigheid. Amen').

In de katholieke liturgie komt de doxologie onder meer voor in de mis en de getijden.

Voorbeelden van een doxologie:

Per Dominum nostrum, Iesum Christum,          Door onze Heer, Jezus Christus,

Filium Tuum, que tecum vivit en regnat            Uw Zoon die met U leeft en heerst

in unitate Spiritus Sancti,                                     in de eenheid van de H. Geest,

per omnia saecula saeculorum.                          door de eeuwen der eeuwen.

Het eucharistisch gebed wordt altijd door de priester besloten met de slotdoxologie:

Per ipsum, et cum ipso, et in ipso,                       Door Hem, en met Hem en in Hem,

est tibi Deo Patri omnipotenti,            zal Uw Naam geprezen zijn, Heer onze God, almachtige Vader,

in unitatie Spiritus Sancti,                                    in de eenheid van de H. Geest,

Omnis honor et gloria per omnia saecula          hier en nu en tot in eeuwigheid.

saeculorum.

De gelovigen antwoorden : “Amen.”

Later introduceerde paus Sergius I (687-701) het zingen van het Agnus Dei om het breken van het brood te vergezellen — een litanie, mogelijk van Byzantijnse oorsprong, die plechtigheid verleent aan het ritueel van het breken van het brood voor de communie. Gregorius II voegde misformulieren toe (series collectagebeden en andere variabele teksten van het tijdeigen) voor de Donderdagen in de lijdenstijd, die tot dan toe a-liturgisch geweest waren.

Agnus Dei (Latijn voor Lam Gods) is een uitdrukking die verwijst naar Jezus Christus in zijn rol van de perfecte sacramentele opoffering die de zonden van de mens verzoent in de christelijke theologie.

In Johannes 1:29 en 1:36 wijst Johannes de Doper naar Jezus met de woorden: “ziet, daar is het Lam van God dat de zonde van de wereld wegneemt.” In Openbaring 5:4 e.v. treedt Jezus op in de gedaante van een geslacht Lam.

Het Agnus Dei of het Lam Gods wordt gezongen terwijl de priester het heilig brood breekt en de vermenging plaatsvindt: de priester laat een deeltje van de hostie in de kelk vallen.

Agnus Dei, qui tollis peccata mundi,   Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt,

miserere nobis.                                Ontferm U over ons.

Agnus Dei, qui tollis peccata mundi,      Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt,

misere nobis.                                          Ontferm U over ons.

Agnus Dei, qui tollis peccata mundi,      Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt,

dona nobis pacem.                            Geef ons de vrede.

Redenen voor liturgische hervormingen

De genoemde veranderingen hadden verschillende oorzaken. De opkomst van allerlei ketterse groepen leidde ertoe dat bisschoppen strikt werden ten aanzien van de orthodoxie van hun gebedsteksten, daarom stelde een vastgelegde serie gebeden hen gerust dat de gebruikte gebeden de juiste leer uitdroegen. Het nieuw ordenen en toevoegen van secundaire liturgische elementen weerspiegelt een behoefte aan variatie in het Westen tegenover een behoefte aan vaste teksten in het Oosten. Misschien speelde de onveiligheid die teweeg gebracht werd door de barbaarse invasies wel een rol bij de behoefte aan het vastleggen en goed ordenen van de eredienst.

Andere veranderingen in maatschappij en Kerk beïnvloedden de liturgische praktijk. Naarmate een groter deel van de bevolking Christelijk werd, begon het aantal de catechumenen (geloofsleerlingen) terug te lopen, zodat kinderdoop de norm werd. De opkomst van de kloosters is ook evident gedurende deze periode met de bijbehorende liturgische invloed. De pausen bouwden ook kloosters bij Roomse basilica’s en deze gemeenschappen namen de viering van de getijden op zich, met de bijbehorende monastieke liturgische praktijk. In de stad Rome kwamen twee typen liturgie duidelijker naar voren— de stads of parochie liturgie die in het algemeen gebruikt werd, en de uitgebreidere Pauselijke liturgie die gebruikt werd als de Paus ergens voorging.

De middeleeuwen worden vaak onderverdeeld in drie periodes:

• Vroege of donkere middeleeuwen: 4de tot 10de eeuw, worden gekenmerkt door het verval van het Romeinse Rijk, toenemende barbarisering en verschillende invasies, zowel van Germaanse stammen als van enkele steppevolkeren. De vroege middeleeuwen eindigen na het uiteenvallen van het rijk van Karel de Grote, die de feodaliteit heeft geïntroduceerd. Er ontstaan kleine lokale vorstendommen.

Benedictus van Nursia (gestorven 543/547) sticht het klooster van Monte Cassino en schreef voor zijn monniken een kloosterregel.. Hieruit ontstaan de Benedictijnen. De kloosters worden in de komende eeuwen belangrijke plaatsen binnen het christendom.

In deze periode komt de islam op in Arabië. Deze religie is gebaseerd op de openbaring van de Koran aan de profeet Mohammed (570-632). De Islamitische veroveringen vingen begin van de zevende eeuw aan. Begin de achtste eeuw hadden de Arabieren, de Levant, Egypte, Noord-Afrika en het Iberisch Schiereiland veroverd. Grote gebieden gaan verloren voor het Oost-Romeinse Rijk en de aanvankelijk christelijke bevolking in deze gebieden gaat grotendeels geleidelijk, al of niet onder dwang, over tot de islam.

Ze zetten hun veroveringen verder in de zuidelijke helft van Frankrijk. Onder leiding van de Frankische vorst Karel Martel werd in 732 die opmars definitief gestuit in de Slag bij Poitiers. Toch blijft nog eeuwenlang het Iberische schiereiland grotendeels onder bestuur van de moslims. De overwinning van Karel Martel droeg bij aan de vestiging van de Karolingische dynastie.

Het Oost-Romeinse Rijk wist zich nog bijna een millennium te handhaven en evolueerde tot het middeleeuwse, Grieks-christelijke Byzantijnse Rijk. Hoewel een Byzantijnse poging om de Romeinse hegemonie te herbouwen faalde was de Byzantijnse cultuur en economie eeuwenlang een van de meest geavanceerde in Europa en het Middellandse Zeegebied. De culturele en politieke eenheid van West-Europa en het Middellandse Zeegebied, die eeuwenlang opgelegd was door het Romeinse Rijk, werd echter geleidelijk aan verbroken.

• Hoge of volle middeleeuwen: 10de tot 13de eeuw, worden gekenmerkt door het belang van de feodale structuren. Gaandeweg herstelt het centraal gezag zich. De paus en de Duitse keizer zijn de belangrijkste machten. De Europese staten richten zich buiten Europa voornamelijk op het Midden-Oosten: dit is de tijd van de Kruistochten. In economisch en cultureel opzicht is dit een bloeiperiode.

De oorspronkelijke verovering van Palestina door islamitische strijdmachten had aanvankelijk nauwelijks een storende werking op de pelgrimage of bedevaart naar de heilige plaatsen van de christenen, zoals Jeruzalem, Bethlehem en Nazareth. Hoewel in 1009 de Heilig Grafkerk werd vernietigd door de Fatimidische kalief, Al-Hakim, stond zijn opvolger het Byzantijnse Keizerrijk weer toe om de kerk te herbouwen en werd ook pelgrimage weer toegestaan.

In 1054 voltrekt zich het grote schisma tussen de oosterse en westerse kerk.

In 1063 begint op het Iberische schiereiland de Reconquista, de terugverovering van het land dat in de 8e eeuw door de islamieten was veroverd. Deze strijd zou met tussenpozen doorgaan tot 1492.

Het beslissende verlies van het Byzantijnse leger tegen de Seltsjoekse Turken in de Slag bij Manzikert in 1071 zorgde voor de eerste bedes om hulp en troepen vanuit het westen. Er werd dus niet alleen gestreefd naar het heroveren van Jeruzalem, maar ook het bijstaan van het Byzantijnse leger tegen de Turken, het voorkomen van gebiedsuitbreiding van de islamieten en het vergroten van de invloed van het westen in het oosten. De toenemende stabiliteit en groei in Europa maakte het voor het eerst mogelijk om ook daadwerkelijk in te gaan op de bedes.

Onder de impuls van Robert van Molesme werden de cisterciënzers- en de kartuizerorden opgericht

Eerste Kruistocht: 1096–1099

Tweede Kruistocht : Bernard van Clairvaux (1093–1153) is een van de meest invloedrijke personen in de eerste helft van de twaalfde eeuw. Hij werkt aan de hervorming van het kloosterleven. Hij is een groot prediker en de belangrijkste motivator van de 2^de Kruistocht.

• Late middeleeuwen: 13de tot 15de eeuw.

Om de wildgroei van armoedebewegingen en nieuwe orden te stuiten, aanvaarde paus Innocentius III de bedelorden van de Franciscanen (1209) en de Dominicanen (1214). Het Vierde Lateraans Concilie bepaalde, dat alle nieuwe religieuze orden, de regel van Augustinus moeten aannemen.

De kennis meegebracht uit de kruistochten en opgedaan in de strijd tegen Arabische invallen in Spanje brengt een langzame overgang naar de nieuwe tijd. De Europese rijken richten hun aandacht buiten Europa op het Oosten. Door de opkomst van rijke steden vermindert de greep van het feodale systeem. De Zwarte Dood bereikt Europa: hele streken raken ontvolkt door de pest.

Het Heilige Roomse Rijk was inmiddels een kieskoninkrijk geworden, hetgeen betekende dat de koning voortaan werd gekozen door zeven keurvorsten. Deze gaven er doorgaans de voorkeur aan het koningschap regelmatig van dynastie te laten wisselen.

Langzaam groeide het centraal gezag ten nadele van de kleine heren. Er ontwikkelden zich geleidelijk sterke monarchieën in Frankrijk en Engeland.

De ontwikkeling van de boekdrukkunst zou een van de belangrijkste uitvindingen in de wereldgeschiedenis blijken te zijn. Het merendeel van de gedrukte teksten waren in eerste instantie Bijbels, devote literatuur en heiligenlevens, maar de resulterende democratisering van kennis maakte na de middeleeuwen ook de wetenschappelijke revolutie mogelijk en versnelde onder meer de Reformatie en de Verlichting. 

In 1517 publiceerde Maarten Luther (1483 – 1546) zijn “95 stellingen”. In 1534 werd de orde van de Jezuïeten gesticht, zij zouden een grote rol spelen in de contrareformatie tegen de protestanten. Tussen 1545 en 1563 werd het concilie van Trente gehouden. Dit concilie had als doel de misstanden en misbruiken binnen de rooms-katholieke kerk aan te pakken. Er moest ook duidelijkheid geschapen worden omtrent de door de protestanten betwiste geloofspunten. De besluiten van het concilie vatten de positie van de rooms-katholieke kerk ten opzichte van de protestanten samen in 126 Anathema’s (vervloekingen). Men kan dit concilie beschouwen als het hart van de contrareformatie.

De term 'humanisme' is afgeleid van het Latijnse woord humanitas (menselijkheid); bovendien gebruikten Italiaanse geleerden en litterati in de veertiende en vijftiende eeuw ook zelf al het woord humanisten. De term 'humanisme' is echter pas in de negentiende eeuw ingevoerd.

Evolutie van de Gallicaanse liturgieën

Omdat veel van de Roomse sacramentaria gekopieerd werden in Gallicaanse gebieden, moeten we aannemen dat de Roomse liturgie gebruikt werd als model in de Gallicaanse gebieden. Enige invloed vanuit de Oosterse Romeinse Kerk is duidelijk zowel in de Gallicaanse als de Oud Spaanse liturgie, zoals de introductie van het Trisagion voor de lezingen in deze rites. De trinitarische interpretatie van deze tekst benadrukte het orthodoxe geloof in gebieden waar veel ketterse groepen waren die de leer van de Drie-eenheid aanvielen. In het algemeen verwelkomde de Gallicaanse liturgie liturgische vernieuwingen uit bronnen van buiten, in tegenstelling met Rome, dat veel terughoudender was in het aannemen van vreemde elementen. De Milanese liturgie ontwikkelde voorbereidende gedeelten voor de Eucharistie die leken op de Roomse maar een enigszins andere volgorde hadden. Milan behield de oudere traditie van de vredeskus voor het berieden van de gaven en het gebruik van de Oud Testamentische lezing gedurende de viering van de Eucharistie. 

27-02-2019 om 00:00 geschreven door claudia  

Het Offer van Jezus : het Kruis

Wat er niet zo duidelijk beschreven is in het Boek Openbaring betreffende het Hemelse Jeruzalem en het Nieuwe Rijk is het belang van Jezus’ Offer op het Kruis. Dit zal eeuwig de rode draad blijven. Het Offer dat op het Kruis werd gebracht zal voor eeuwig gevierd worden. De liturgie en de viering zal wel anders verlopen omdat in het Nieuwe Rijk niet meer zal gezondigd worden, maar de lofprijzing en het Offer zal altijd blijven. Jezus zal altijd de levende bron van Leven en Liefde blijven. Hij zal ons eeuwig in stand houden. De wonden van Jezus zullen ook schitteren als de zon. Het glorierijk Kruis is er een teken van, maar de Liefde is de kracht die allen zal doordringen. Jezus zal de eeuwige zon zijn en de mensen zullen de Boom des Levens hebben om eeuwig te leven. Op aarde kennen we de geconsacreerde hostie om Jezus in ons op te nemen: het onbloedig offer van Golgotha. Dit doen we opdat Jezus ons in stand zou houden met Zijn Liefde. Dit is een enorme gunst die we gekregen hebben op het Laatste Avondmaal: Jezus Zelf in ons opnemen: Zijn Lichaam en Zijn Kostbaar Bloed. Het is onnoemelijk hoe de H. Maagd Maria en de H. Apostelen uitkeken naar het moment dat ze het geconsacreerde brood kregen.

(Anna Katarina Emmerick : De mens werd geschapen om de lege plaatsen (door de gevallen engelen die uit de Hemel vielen) in de engelenkoren aan te vullen en in te nemen. Zonder de val in zonde zou de mens zich zolang vermenigvuldigd hebben tot dit getal aangevuld was en dan zou de schepping voltooid zijn geweest. Maar door de zondeval ontstond in de menselijke voortplanting een beginsel van verdeeldheid en van dwaze, eigenzinnige (zondige) versplintering (verspilling). De voortplanting ging met onreinheid, duisternis en verblinding gepaard. Daarom is de dood een noodzakelijk gevolg en weldaad geweest. Wat men van het einde van de wereld ook zegt, het is in elk geval zeker dat ze niet eerder zal vergaan, dan nadat alle tarwe uit het kaf zal verzameld en alle lege plaatsen van de gevallen engelen daarmee weer aangevuld zullen zijn.

In de dagen na de Verrijzenis

het cenakel te Jeruzalem

In het cenakel bevond zich het Allerheiligste. Als de voorzaal gesloten was, dan was de middenzaal breder dan lang. Als de voorzaal naar binnen openstond, geleek het hele huis op een kerk, want als het Allerheiligste openstond, dat boven een nisvormig, toelopend geweld had, maakte de indruk van een koor met zijn altaar.

In het cenakel moet een grote maaltijd zijn. Ook Lazarus is daar. De apostelen zijn vroeg in Bethanië geweest en hebben hem afgehaald. Ook de H. Vrouwen waaronder de Moeder van God en Veronika, zijn daar; ook Nikodemus, Jozef van Arimatea en de zoon van Simeon, die het paaslam (voor het laatste avondmaal) heeft geslacht. Ze hebben nu opnieuw een lam. De vrouwen, behalve Maria, zijn bij het bereiden van de maaltijd. Het voltallig apostelencollege en een twintigtal leerlingen zijn daar. Er is een feest op handen.

In het cenakel zaten de apostelen en een twintigtal leerlingen onder de lamp. Zij baden en dan gingen ze in twee groepen zitten. Joannes sprak de apostelen en Petrus de leerlingen toe. Zij spraken op een diepzinnige wijze over de verhouding tot de Moeder van de Heer en over hetgeen zij voor hen te betekenen had en zijn moest.

Petrus had het gezag over de lijdende Kerk, de zielen in het Vagevuur en ook de strijdende Kerk hier op aarde. Petrus werd in zijn opvolgers voor eeuwig met de zorg belast voor het bestuur van de Kerk en het weiden van de kudde gelovigen. De werking van Petrus was meer in de tijd, in de uitwendige organisatie en daarom op zijn opvolgers overging. Petrus is meer een vaste rots, een gebouw.

Joannes had de opdracht om eeuwig aan de waterbron te staan, waardoor de weide verfrist en besproeid en de schapen verkwikt moeten worden. De werking van Joannes was meer in het innerlijke, in het wezen, in de bezieling en ontvlamming, in het uitzenden van geestdriftige boden. Joannes is meer het aandrijven, bezielen en bevruchten. Een levenwekker, een uitzender van stemmen (geloofsverkondiging).

Katarina zag toen het volgende: de verschijning van de H. Maagd over hen zweven in een schitterende uitgebreide mantel, die hen als omvatte, vanuit de boven haar geopende hemel en uit de H. Drie-eenheid, werd een kroon op haar hoofd gezet, en Katarina had het gevoel als was Maria van hen allen het hoofd, hun ganse tempel en omvang.

plattegrond

Maria zelf was toen buiten de zaal in gebed. Later kwamen de H. Vrouwen en de H. Maagd zat alleen aan de tafel van de apostelen en zat tussen Petrus en Joannes. Zij zaten met het aangezicht naar de binnendeur van het huis (deur tussen voorzaal en middenzaal). De andere vrouwen en leerlingen zaten links en rechts aan gescheiden tafels. Nikodemus en Jozef dienden de tafels. Petrus sneed het lam, juist zoals Jezus het paaslam gesneden had. Aan het einde van de maaltijd had ook het breken en rondgeven van het brood en de beker plaats, maar dit was niet het lichaam van de Heer, maar brood en wijn die slechts gezegend waren en Petrus deed er ook een lering bij.

Katarina zag daarna de H. Maagd met de apostelen in het huis van het avondmaal (in de middenzaal); zij stond tussen Petrus en Joannes onder de lamp. Bij deze maaltijd hadden alle gasten feestkleren aan en Maria haar bruiloftskleed; gedurende het gebed onder de lamp droeg zij een schone witte mantel en sluier. Het Allerheiligste werd geopend en dan knielden en baden zij nog voor het Allerheiligste.

Wanneer het reeds middernacht voorbij kon zijn, zag ik de H. Maagd uit de handen van Petrus het H. Sacrament geknield ontvangen; hij had in de hand boven het schoteltje van de kelk een stukje (H. Hostie) dat door Jezus zelf van het geconsacreerde brood afgebroken was, en reikte haar dit toe in de mond.

Op hetzelfde ogenblik zag ik de Heer Jezus aan haar, doch onzichtbaar voor de anderen, verschijnen en weerom verdwijnen. Maria was geheel van licht en glans doordrongen. Daarna baden zij nog en gingen uiteen. Ik zag de apostelen zich in de plechtigheid eerbiediger jegens Maria gedragen. Daarbuiten waren zij jegens haar, zoals vroeger ook met Jezus, vertrouwelijk, doch ernstig.

Na om middernacht het H. Sacrament ontvangen te hebben, begaf de H. Maagd zich met de andere vrouwen naar haar logies in het huis van Joannes Markus. Maria was in haar kamer in staande houding haar gebed aan het voortzetten. Zij bad het Magnificat, de lofzang van de 3 jongelingen in de vuuroven en psalm 131.

Psalm 131 : Jahweh, mijn hart is niet trots, niet hovaardig, mijn ogen, ik ga niet op in grootse plannen, in dingen die te hoog voor mij zijn. Nee, ik voel mij zo klein en beeld mij niets in. Zoals de zuigeling aan de borst van zijn moeder, ben ik een klein kind voor U! Israël, stel uw hoop op de Heer, van nu af tot in eeuwigheid.

De dag begon reeds te lichten, toen Jezus door de gesloten deur bij haar binnentrad en lang tot haar sprak. Hij zei haar dat zij de apostelen moest bijstaan en verklaarde wat zij voor hen was (natuurlijk ook voor alle gelovigen). Dit geschiedde op een geheel geestelijke wijze (zonder mondelinge woorden) en had een mystieke betekenis en uitwerking.

Hij gaf haar inderdaad met en tijdens deze mededeling ook een macht over de Kerk, een kracht en beschermingsambt, en Zijn licht stroomde in haar binnen, als doordrong Hij haar volkomen. Nadat Hij door de gesloten deur weer verdwenen was, bad Maria nog en legde zich dan te rusten op haar bed.

Telkens als de H. Maagd communiceerde zal Katarina dat de heilige gedaanten van de ene H. Communie tot de andere onverteerd in haar bleven, zodat zij de Godmens onder de sacramentele gedaanten in haar hart ononderbroken aanbad.

Wanneer onder de vervolging, na de steniging van de H. Stefanus, de apostelen een tijdlang niet consacreerden, is de Kerk nooit zonder het allerheiligste Sacrament geweest, aangezien het in het hart van de H. Maagd gestadig bewaard bleef; zij beoefende dus ook de gedurige aanbidding.

Er werden ook al vieringen gedaan tussen 4 en 5 uur in de morgen in het cenakel. Het Allerheiligste was dan geopend en de wand tussen de middenzaal en de voorzaal was dan geopend. In de voorzaal stonden wel 30 leerlingen. Er werd koorsgewijze gezongen en gebeden. Het leek op de Metten dat hoofdzakelijk uit psalmen en lessen bestaat).

Ook Maria woonde die regelmatig bij. Zij stond voor de middelste opening van de voorzaal, maar vooraan in de middenzaal en helemaal alleen en met het aangezicht naar het allerheiligste Sacrament gekeerd. Het voorhangsel was open maar het tabernakel dicht. De H. Maagd was in haar lange, witte mantel gehuld en gesluierd. Zij scheen een zinnebeeldige kroon op het hoofd te hebben, door haar waardigheid.

De wijze van bidden (in koor) is door Jezus zelf ingesteld. Hij heeft hun het geheim van deze godsdienstoefening bij of onder het eten van de vis bij het Meer van Tiberias geopenbaard en ook tijdens zijn verschijning, waardoor Tomas overtuigd werd van Jezus’ Verrijzenis.

Katarina ziet de H. Drie-eenheid zo: God de Vader geeft aan de Zoon het kruis en Hij heeft het voorkomen van een hogepriester. Uit beiden komt de H. Geest, maar niet als een duif; de vleugels zijn eerder armen en de figuren staan meer in een driehoeksvorm.

Tegen de avond zag Katarina velen ten sabbat in het cenakel bijeenkomen, zij waren allen in hun feest- en gebedskleren. Het bidden en koorsgewijs zingen duurden van de avond tot in de nacht. Alle zijzalen rondom de middenzaal waren open en vele leerlingen waren tegenwoordig. De H. Maagd stond op haar gewone plaats (in de middenzaal) en de vrouwen achter haar, in de voorzaal.

Op de sabbat zal Katarina de apostelen bidden. Nu zijn ze gezeten, dan staan zij rechtop. Het leek op de Vespers.

Als Jezus verscheen en aan een maaltijd deelnam bij de apostelen alleen, had deze plaats in het cenakel. Bij de maaltijd werden een lam, salade en brood opgediend. De vrouwen aten buiten de middenzaal in de voorzaal en de leerlingen in de zijzalen of gangen. Het was een liefdemaal. Jezus brak en verdeelde het gezegend brood en hield een toespraak.

Tussen de Verrijzenis en de Hemelvaart lagen slechts 33 dagen in plaats van de 40 dagen van het H. Evangelie van Lukas. De H. Lukas plaatst Jezus’ Hemelvaart met opzet 40 dagen na de Verrijzenis om symbolische reden, om Pinksteren 50 dagen na de Verrijzenis te krijgen en zo een overeenkomst van tijd te bekomen met het Pinksterfeest van het Oude Testament, de nederdaling van God op Sinaï voor de wetgeving, die plaats vond 50 dagen na de eerste Joodse pasen, de uittocht uit Egypte. De 3 synoptici zagen er ook geen erg in om Jezus te laten sterven op Pasen, terwijl Hij historisch gezien, en ook volgens de H. Joannes daags voor Pasen is gestorven. Goede Vrijdag was de voorbereidingsdag, en stille zaterdag was de Joodse Pasen en sabbat.

Jezus’ verheerlijkt en onlijdelijk leven heeft 33 dagen en enige uren geduurd, net zoals zijn menselijk en lijdend leven 33 jaar en enige maanden heeft geduurd.

In de laatste dagen verkeerde Jezus bijna voortdurend met de apostelen en vertoonde zich op zeer natuurlijke en menselijke wijze. Hij heeft met hen gegeten en gebeden en hen onderricht. Hij heeft vele wegen met hen bewandeld en hun alles herhaald. Alleen in de nacht was Hij dan op andere plaatsen, zonder dat zij wisten waar.

De avond voor Hemelvaart

Jezus is met een 5-tal leerlingen naar Bethanië gekomen. Ook Maria kwam met de ander H. Vrouwen erheen. Zij kwamen bij Lazarus tezamen, waar ook Marta en Magdalena waren. Rondom het huis was veel volk verzameld. Die mensen hadden gehoord dat de Heer hen wilde verlaten. Zij wilden Hem een laatste keer zien om afscheid te nemen.

Jezus en de leerlingen aten al staande een kleine maaltijd. De leerlingen weenden zo smartelijk, omdat Jezus hen wilde verlaten. “Waarom weent gij, lieve broeders, sprak Jezus, ziet deze vrouw daar, deze weent niet!” Dit zei Hij tot zijn leerlingen, die om zijn aanstaande heengaan van droefheid weenden en Hij wees meteen op zijn Moeder, die niet weende! Maria en de vrouwen stonden volgens een uiterst zedig gebruik, geheel op de achtergrond. Jezus gaat buiten tot de talrijke vreemdelingen, voor wie in het voorhof een lange tafel is aangericht. Hij zegent kleine broodjes en deelt ze onder hen uit.

Nadat de mensen vertrokken waren, naderde de H. Maagd deemoedig tot Jezus met het verzoek om na Jezus’ Hemelvaart spoedig te mogen sterven om bij Hem in de hemel te zijn. Maar Jezus had met Maria andere plannen en daarom kon Hij deze bede niet toestaan. Maar omdat er geen enkel gebed onverhoord bleef deed Hij haar de een of ander belofte of verzekering met betrekking tot haar dood en gaf haar ook te kennen wat zij op haar sterfbed tot de apostelen moest zeggen. Maria onderwierp zich onmiddellijk aan Jezus’ wil. Ze dankte Hem ootmoedig, zelfs voor deze weigering en trok zich achteruit.

Nadien ging Jezus naar Jeruzalem met de apostelen, leerlingen en de vrouwen. De Heer stak met zijn hoge gestalte boven de anderen uit. Zij konden zich niet realiseren dat Hij hen zou verlaten en sommigen zeiden onder elkaar: “Hij is reeds dikwijls voor ons verdwenen!”

26-02-2019 om 22:13 geschreven door claudia  

AANROEPING VAN DE H. JOZEF

Gedenk, O allerzuiverste bruidegom van de H. Maagd Maria, en mijn zeer beminde beschermer H. Jozef, is het nooit gehoord dat iemand die naar U kwam om Uw bescherming en Uw voorspraak afsmeekte en hulp inriep ongetroost bleef. Aangemoedigd door dit vertrouwen, kom ik tot U, en beveel ik mij, met alle vurigheid, van mijn geest bij U aan. Vol vertrouwen knielen we voor U neer en smeken vurig om Uw machtige tussenkomst. O voedstervader van onze lieve Verlosser, verwerp ons verzoek niet, maar luister en verhoor ons in uw barmhartigheid. Amen.

Glorierijke H. Jozef, echtgenoot van de H. Maagd Maria en maagdelijke vader van Jezus, bewaar ons en leid ons op het pad van heiligmakende genade. Verhoor ons en zorg voor de dringende noden waar we U nu om smeken en omhul ons met uw vaderlijke mantel. Verwijder de moeilijkheden die onze gebeden in de weg staan en verleen dat het goedgunstig antwoord op ons verzoek tot meerdere glorie van God dienst en voor onze eeuwige redding.

Als teken van onze blijvende dankbaarheid, beloven we om uw glorie te verspreiden terwijl we onze dank betonen aan de Heer omdat Hij uw macht zo gezegend heeft in de Hemel en op aarde.

LITANIE TOT DE H. JOZEF

Heer, ontferm U over ons. Christus, ontferm U over ons.

Heer, ontferm U over ons. Christus, aanhoor ons. Christus, verhoor ons.

God, Hemelse Vader, ontferm U over ons.

God, Zoon, Verlosser van de wereld, ontferm U over ons.

God, H. Geest, Heiligmaker, ontferm U over ons.

Heilige Drie-eenheid, een God, ontferm U over ons.

Heilige Maria, bid voor ons.

Heilige Jozef, bid voor ons.

Roemrijke afstammeling van David, bid voor ons.

Licht van de aartsvaders, bid voor ons.

Bruidegom van de Moeder van God, bid voor ons.

Kuise bewaarder van de H. Maagd, bid voor ons.

Voedstervader van Gods Zoon, bid voor ons.

Zorgvolle verdediger van Jezus, bid voor ons.

Hoofd van het H. Huisgezin, bid voor ons.

Zeer rechtvaardige Jozef, bid voor ons.

Zeer zuivere Jozef, bid voor ons.

Zeer voorzichtige Jozef, bid voor ons.

Zeer moedige Jozef, bid voor ons.

Zeer gehoorzame Jozef, bid voor ons.

Zeer getrouwe Jozef, bid voor ons.

Spiegel van geduld, bid voor ons.

Minnaar van de armoede, bid voor ons.

Toonbeeld van de werklieden, bid voor ons.

Sieraad van het huiselijk leven, bid voor ons.

Bewaarder der maagden, bid voor ons.

Steun der huisgezinnen, bid voor ons.

Troost van de ellendigen, bid voor ons.

Hoop van de zieken, bid voor ons.

Patroon van de stervenden, bid voor ons.

Schrik van de duivels, bid voor ons.

Beschermer van de H. Kerk, bid voor ons.

Lam Gods, dat wegneemt de zonden van de wereld, spaar ons Heer,

Lam Gods, dat wegneemt de zonden van de wereld, verhoor ons Heer,

Lam Gods, dat wegneemt de zonden van de wereld, ontferm U over ons.

God heeft Hem aangesteld tot Meester over zijn huis; en tot Vorst over al zijn goederen.

Laat ons bidden:

O God, die in Uw onuitsprekelijke Voorzienigheid de H. Jozef tot bruidegom van Uw Heilige Moeder heeft verkozen, geef dat wij Hem, die wij als beschermer op aarde vereren, tot voorspreker moge verdienen in de Hemel. U die leeft en heerst in de eeuwen der eeuwen. Amen.

EINDGEBED VAN DE H. MANTEL-NOVEEN

O Glorierijke Patriarch H. Jozef, u die verkozen werd boven alle mannen door God om het aardse hoofd te zijn van de allerheiligste familie, we smeken u om ons te accepteren in de zoom van uw H. mantel, zodat u de bewaker en bewaarder wordt van onze ziel.

Van dit moment af, kiezen we u als onze vader, onze beschermer, onze raadsman, onze patroon, en we smeken u om aan uw zorg ons lichaam, onze ziel en al wat we zijn, al wat we bezitten, ons leven en onze dood over te laten.

Kijk naar ons als uw kinderen, verdedig ons tegen het bedrog van onze vijanden, zowel de zichtbare als de onzichtbare, sta ons ten allen tijde bij in al onze noden, troost ons in de bitterheid van ons leven, en vooral in ons stervensuur. Spreek maar een woord voor ons tot de Goddelijke Verlosser, die waardig was om Hem in uw armen te houden, en tot de H. Maagd Maria, uw maagdelijke en zuivere bruid. Verzoek om de zegeningen voor ons die ons tot redding leiden. Reken ons onder degenen die u goedgezind zijn en we zullen ons waardig tonen van uw bijzondere bescherming. Amen.

25-02-2019 om 02:13 geschreven door claudia  

Gebed tot Maria

Dank U, God de Vader, die Maria heeft geschapen als Moeder van Uw Zoon Jezus en onze Moeder.

O Heilige Maria, geef ons uw raad zodat we beter op het rechte pad kunnen blijven en uiteindelijk bij de poorten van het Nieuwe Rijk van Jezus kunnen aankomen.

O Heilige Maria, die samen met Jezus de beker van lijden hebt gedronken.

O Heilige Maria, geef ons uw zegen als we opstaan en als we gaan slapen.

O Heilige Maria, sla uw mantel om ons heen zodat we een schuilplaats hebben tegen alle gevaren in het leven.

O Heilige Maria, neem ons op de schoot zoals U gedaan hebt met uw beminde Zoon Jezus.

O Heilige Maria, toon ons uw warme liefde, die we zo nodig hebben in deze koele wereld.

O Heilige Maria, druk ons tegen uw boezem.

O Heilige Maria, veeg de tranen uit onze ogen weg met uw hoofddoek.

O Heilige Maria, jaag de duivels en kwade geesten weg met uw aanwezigheid.

O Heilige Maria, help ons tot Jezus, uw Zoon te komen.

O Heilige Maria, we richten ons als zieken naar lichaam, geest en ziel tot u, en we zijn er zeker van dat we zullen verhoord worden in Gods tijd.

O Heilige Maria, u waakt over ons en bid voor ons als we verdwaald zijn geraakt en onze weg niet terugvinden door onze eigen wil en onze koppigheid.

O Heilige Maria, u bent een voorbeeld in het gezin en samen met de H. Jozef hebt u het perfecte gezin gevormd, met Jezus in het middelpunt.

O Heilige Maria, dank u om onze Moeder te willen zijn en onze Voorspreekster bij God.

O Heilige Maria, u bent het beste dat ons kan overkomen.

O Heilige Maria, uw naam weerklinkt voor eeuwig als dankbaarheid en liefde door de Hemelingen.

O Heilige Maria, help ons om eeuwig in uw nabijheid te vertoeven.

Wij begaan zonden en zijn altijd tot zonde geneigd, help ons te veranderen, Maria.

Wij zijn zo weinig begaan met onze naasten, help ons te veranderen, Maria.

Wij aanroepen u zo weinig, help ons te veranderen, Maria.

We beseffen niet dat u zo vurig voor ons ten beste spreekt, help ons te veranderen, Maria.

We volgen zo weinig uw voorbeeld en uw deugdelijk leven, help ons te veranderen, Maria.

We vatten de diepgang van uw liefde, uw barmhartigheid en uw geduld niet, help ons te veranderen, Maria.

Wij zien niet in wat een geschenk we gekregen hebben van God om u als Moeder te geven, help ons te veranderen, Maria.

O Dochter van de Vader, Moeder van de Zoon en Bruid van de H. Geest.

O Koningin van barmhartigheid,

O stralende morgenster,

O Koningin van het Kruis,

O Koningin van het Universum,

O Koningin van de Vrede,

O Koningin van alle mensen,

O Koningin van de Hemel,

O Mystieke Roos,

O Nieuwe Eva,

O Maria, zonder zonde ontvangen, neem ons bij de hand.

O Heilige Maria, we wijden ons aan u toe en geven u ons lichaam, geest en ziel. Beschik erover en doe volgens uw goeddunken.

Amen.

25-02-2019 om 02:13 geschreven door claudia  

De Heilige mantel van de H. Jozef

Volgens de methode van Paus Leo XIII in 1889 aanbevolen in Quamquam pluries, naast het gebed van de Rozenkrans gedurende de maand oktober. Maar het kan op elk moment gebeden worden.

Het is een doeltreffend gebed voor de bevrijding van de zielen in het vagevuur. Als we aandacht schenken aan het helpen van de lijdende zielen, kunnen we zeker zijn dat de H. Jozef ons zal bijstaan in onze behoeften. Het gebed van de H. mantel van de H. Jozef zal zich op deze manier verspreiden en dienen als schild tegen de gevaren die ons treffen zodat we allen op een dag met de genade van God, de eeuwige redding verkrijgen.

OLHeer en OLVrouw nodigen ons uit om de H. Jozef lief te hebben, te eren en tot hem te bidden. Jezus zei eens tot de H. Margaretha-Maria: “Ik wens dat je elke dag bijzondere gebeden aanbiedt aan Onze Moeder en de H. Jozef, Onze lieve bewaarder.” De H. Moeder zei aan de Eerbiedwaardige Maria van Agreda, “ Je moet erop toezien dat je voortdurend je liefde en devotie doet toenemen voor deze grote Heilige. In al je behoeften moet je zijn bescherming benutten, in alle omstandigheden moet je zoveel mogelijk mensen aanmoedigen tot deze devotie, want wat onze toegewijde echtgenoot vraagt in de Hemel, zal de Almachtige God op aarde verlenen.”

Reden van de 30 dagen-noveen : als herdenking van de 30 jaar die de H. Jozef heeft doorgebracht in gezelschap van Jezus Christus, de Zoon van God.

De genaden die eraan verbonden zijn, zijn ontelbaar. De H. Teresa van Avila, kerklerares, zei hierover: “Als je werkelijk in de Noveen wilt geloven, bewijs het dan voor jezelf door de Noveen te bidden en je zult ervan overtuigd zijn (dat ze helpt).”

Indien je de noveen geen 30 dagen naeen kunt bidden, mag je het aantal dagen dat je niet gebeden hebt inhalen op de 30^ste dag en het aantal gebeden erbij bidden.

GEBEDEN VOOR DE 30 DAGEN-NOVEEN VAN DE HEILIGE MANTEL VAN DE H. JOZEF

Kruisteken

Jezus, Maria, Jozef, we geven U ons hart en onze ziel.

3 x Eer zij de Vader, de Zoon en de H. Geest, zoals het was in het begin, nu en altijd en in alle eeuwen der eeuwen. Amen. (Dit als dankzegging omdat de Hemelse Vader de H. Jozef heeft verheven op een positie van buitengewone waardigheid : het opvoeden van Zijn Zoon Jezus als voedstervader.)

OFFERANDE

*  O Glorierijke Patriarch H. Jozef, ik kniel nederig voor U neer. Ik smeek de Heer Jezus, uw Onbevlekte Echtgenote, de H. Maagd Maria, en al de Engelen en Heiligen in het Hemels Hof, om samen met mij deze devotie te bidden. Ik bied U deze kostbare mantel aan, en belijd mijn oprecht geloof en toewijding. Ik beloof al wat in mijn macht ligt te doen om U te eren in mijn leven om mijn liefde voor U te bewijzen.

Help mij, H. Jozef. Begeleid mij nu en in mijn leven, maar vooral op het moment van mijn sterven, net zoals U werd bijgestaan door Jezus en Maria, en moge ik U vergezellen op een dag in de Hemel en U daar voor eeuwig vereren. Amen.

Glorierijke Patriarch H. Jozef, neer geknield voor U en Uw goddelijke Zoon, Jezus, bied ik U, met diepe devotie, deze kostbare schat van gebeden aan, en denk ik aan de talrijke deugden die uw heilige persoon sierden. In U, O Glorierijke Patriarch, werd de droom werkelijkheid van uw voorloper, de eerste Jozef, die door God leek gezonden te zijn om de weg voor te bereiden voor Uw aanwezigheid op deze aarde. Niet alleen was U omringd door de stralende luister van de stralen van de goddelijke Zon, Jezus, maar U werd op een glorierijke manier weerspiegeld in het schitterende licht van de mystieke maan, de H. Maagd Maria.

*  O Glorierijke Patriarch, net als het voorbeeld van de oude Jacob, die persoonlijk zijn favoriete zoon kwam gelukwensen omdat hij verheven werd op de troon van Egypte, en daar het hele nageslacht verder zette, zou dan het voorbeeld van Jezus en Maria, die U eerden met het grootste respect en vertrouwen, niet zorgen dat ik, uw toegewijde dienaar, U deze kostbare mantel aanbied voor uw eer. Verleen, O Grote H. Jozef, dat de Almachtige God welwillend naar mij kijkt. Als de oude Jozef zijn schuldige en wrede broers niet verwierp, maar hen aanvaardde met liefde, hen beschermde en redde van de hongersnood en dood – smeek ik U, O Glorierijke Patriarch, door uw voorspraak, mij te verlenen dat de Heer mij nooit in de steek laat in dit tranendal. Verleen dat hij mij altijd telt onder uw toegewijde dienaren die sereen leven onder uw Heilige Schutsmantel. Verleen dat ik altijd leef in uw bescherming, elke dag van mijn leven en vooral op het moment dat ik mijn laatste adem uitblaas.

GEBEDEN

*  Wees gegroet, O Glorierijke H. Jozef, U werden de onschatbare schatten van de Hemel en Aarde toevertrouwd en U was de voedstervader van Hem die alle wezens uit het universum in stand houdt. U bent, na Maria, de Heilige die onze liefde en toewijding het meest waardig bent. U alleen bent, boven al de Heiligen, uitverkoren voor die hoogste eer van de Messias op te voeden, te leiden, voeden en omhelzen. De Messias, die zoveel Koningen en Profeten hebben verlangd te aanschouwen.

H. Jozef, red mijn ziel en verkrijg voor mij het verzoek waar ik nederig om vraag van de Goddelijke Barmhartigheid van God.

3 x Eer zij de Vader, de Zoon en de H. Geest, zoals het was in het begin, nu en altijd en in alle eeuwen der eeuwen. Amen. (Dit als dankzegging omdat de Hemelse Vader de H. Jozef heeft verheven op een positie van buitengewone waardigheid : het opvoeden van Zijn Zoon Jezus als voedstervader.)

En verleen voor de H. zielen van het Vagevuur een grote verlichting van hun pijn.

3 x Eer zij de Vader, de Zoon en de H. Geest, zoals het was in het begin, nu en altijd en in alle eeuwen der eeuwen. Amen.

*  O machtige H. Jozef, U werd uitgeroepen tot de Patroon van de Universele Kerk, en daarom aanroepen we U, boven alle andere Heiligen, als de grootste beschermer van degenen die door leed zijn getroffen, en we bieden U talloze zegeningen aan Uw milde hart aan, dat altijd klaar staat om te helpen in elke nood.

24-02-2019 om 05:08 geschreven door claudia  

Luz de Maria : Globale economie 

1/3/2019 Jezus : Mijn geliefde Volk, houd jullie ogen open, de economie is fragiel en de mens zonder god vergeet dat een mens een mens is en als een beest wordt (als hij geen geld heeft), wees daarom niet degenen die door geld worden geleid en wiens hebzucht hen leidt tot dwaasheid en wanhoop als er wereldwijd aankondigingen zijn over de economie. Alles kan vallen, behalve het (ware) geloof van Mijn Volk.

8/11/2018 Maria : Mijn geliefden, de mensheid is geworteld in de economie, daarom is het voor de Wereldorde essentieel om de mensheid te destabiliseren door de val van de economie. De voortdurende onzekerheid in de wereldeconomie maakt deel uit van het plan van degenen die de koers  van de landen dicteren. Deze onzekerheid heeft groei gebracht aan naties, die in het geheim zich voorbereiden om de wereld onverwacht te doen beven.

10/10/2018 Jezus : Opnieuw zeg ik jullie dat de economieën van de wereld zullen vallen, een voor een, en ze zullen omver geworpen worden en degenen die hun leven in het teken gesteld hebben van de geldgod zullen zich in een verschrikkelijke staat van wanhoop bevinden, zodanig dat sommigen het niet zullen kunnen verdragen.

Nu zeg Ik jullie, Mijn kinderen, dat de armen zich rijk zullen voelen, omdat hen niet meer ontbreekt dan ze nodig hebben en niet hebben, maar de rijken en praalzuchtigen zullen zich arm voelen, omdat ze niet hetgeen zullen hebben om praalzuchtig te zijn en ook niet in staat zullen zijn het te bezitten.

28/9/2018 Jezus: Grote veranderingen zullen op de aarde gebeuren, de natuur zal grote en kleine naties geselen, steeds opnieuw. De mens die gehecht is aan geld zal zonder deze god, die hij heeft geschapen en waar hij trots over is, vallen.

29/5/2017 Jezus: Het domein van de bedrieger in de hele wereld is hetzelfde gebied dat op dit moment in handen is van degenen die de mensheid domineren en de macht hebben om oorlog te voeren, hongersnood te plannen in landen die geen opbrengsten voortbrengen en ziektes sturen naar naties die het niet met hen eens zijn. Zij die beslissen over het lot van de mensheid, beslissen over revoluties, opstanden, onlusten, de val van regeringen, de val van economieën… en zo zal het blijven duren tot mijn kinderen, voor de zuivering, mij als Koning der Koningen en Heer der Heren erkennen.

17/5/2017 Jezus: Wees niet in verwarring, Mijn kinderen, wees waakzaam in elk aspect. Wanneer de economie stabiel lijkt, vertrouw dit niet. Ik kijk verder en jullie zullen niet blijven hetzelfde leven leiden zoals jullie tot nu toe gedaan hebben. Degenen die geld heeft zal zoals een bedelaar zijn en de bedelaar zal hem leren zonder bezittingen te leven.

8/4/2017 Maria: Jullie zullen zien wie gehecht is aan de economie zijn leven zal verliezen, hun gezond verstand zal verliezen en woedend zal reageren tegen zijn naasten. Gezinnen zullen van geen tel zijn door de strijd om te overleven en een ineengestorte wereldeconomie. De ongelovigen zullen met velen zijn, en slachtoffers zijn van het kwaad dat hen leidt om in opstand te komen tegen deze realiteit. Wees niet opstandig, kinderen: heb berouw en bekeer jullie!

8/2/2017 Jezus: Bid, Mijn kinderen, de mens raakt gedesoriënteerd door de onvoorziene val van de geldgod.

17/4/2016 Jezus: de geldgod is een teken van macht en stabiliteit voor de mens, maar hij zal vallen en bezwijken, hij zal niet opstaan. De mensheid zal accepteren wat de (elite en antichrist) aanbiedt, zal een merkteken aanvaarden en voor een wereldmunt zal hij zonder nadenken overgegeven zijn aan de aangekondigde vijand van deze generatie : de antichrist.

14/4/2016 Jezus: Mijn geliefde volk, jullie zullen lijden door de onomkeerbare schaarste van natuurlijke hulpbronnen, jullie zullen lijden over de hele aarde omdat de wereldeconomie ten einde zal komen, wegens de plannen die reeds voorheen werden uitgestippeld door groepen die de antichrist aanhangen en hem verwachten.

5/4/2016 Maria: Arme kinderen, dit zijn degenen die op hun knieën vallen voor geld! Voor de val van deze geldgod in de hele wereld, zal het als een dominospel zijn, waarin het geld zal ineenstorten zonder dat het kan ingedijkt worden. Jullie, Mijn kinderen, zullen met verbazing zien hoe veel van jullie broeders en zusters ten prooi zullen vallen aan de ziekte van het gebrek aan economische macht en de duivel zal voordeel trekken uit dat moment en zal jullie comfort aanbieden in ruil voor jullie ziel. Dan zullen de duivelse legioenen de lichamen nemen van Mijn kinderen die zich verkopen omwille van geld. Ze zullen vervolgers worden van degenen die eens hun broeders waren. Bid met geloof, voor deze profetie tot vervulling komt.

12/3/2016 Jezus: Mijn geliefde volk, de economische macht is de bron van kwaad, en het kwaad zal de economie ten val brengen om de mensen wanhopig te maken. (Het doel is een wereldmunt tot stand te brengen)

13/2/2016 Maria: De economie houdt de mensen in chaos, de economie zal ineenstorten en zal niet beter worden, er zal in de plaats een nieuwe munteenheid komen die de mens zal kunnen gebruiken.

24-02-2019 om 02:54 geschreven door claudia  

Ultieme kroontje van bescherming door het Kostbaar Bloed en toewijding

Geloofsbelijdenis – Onze Vader – Weesgegroet

Grote kralen : Eeuwig Vader, ik offer U op mijn lichaam en mijn geest, mijn ziel en mijn menszijn om bedekt te worden door het Kostbaar Bloed van Uw Welbeminde Zoon, Jezus Christus om mij te beschermen. In uw barmhartigheid bescherm ook mijn gezinsleden.

Eeuwige Vader, ik offer U op mijn lichaam en mijn geest, mijn ziel en mijn menszijn om mij  aan U toe te wijden. In uw barmhartigheid aanvaard ook mijn gezinsleden.

10 x kleine kralen :Door het smartelijk lijden van Uw Zoon, bedek mij en mijn gezinsleden met Zijn Kostbaar Bloed. Ik wijd mij en mijn gezinsleden aan U toe.

Op het einde van de rozenkrans :

3 x Heilige God, Heilige Almachtige God, Heilige Eeuwige God, bedek mij en mijn gezinsleden met het kostbare bloed van Jezus. Amen.

3 x Heilige God, Heilige Almachtige God, Heilige Eeuwige God, ik wijd mij en mijn gezinsleden aan U toe. Amen.

23-02-2019 om 20:13 geschreven door claudia  

20/2 – HLN -Tachtig procent van de priesters in het Vaticaan zijn homoseksueel, al zijn ze niet allemaal seksueel actief. Dat stelt journalist Frédéric Martel in zijn nieuw boek Sodoma: het geheim van het Vaticaan dat vanaf morgen in de boekhandel ligt. Het werk is het resultaat van vier jaar research en 1.500 interviews met insiders. “Een verbijsterende beschrijving van corruptie en hypocrisie in het hart van het Vaticaan”, zegt uitgever Bloomsbury.

Martel, zelf homoseksueel en niet religieus, stelde tijdens de gesprekken vast dat sommige priesters hun homoseksualiteit aanvaarden. Enkele van hen hebben zelfs een relatie, maar anderen gaan losse seksuele contacten aan met mannelijke prostituees. Sommige clerici weigeren echter hun geaardheid te accepteren. De auteur is bijzonder kritisch voor hooggeplaatste figuren in de Katholieke Kerk die homoseksualiteit openlijk erg streng veroordelen, maar zelf stiekem homo zijn. Hoe meer een kardinaal of bisschop homoseksualiteit afkeurt, des te groter de kans dat hij zelf homoseksueel is, zegt Martel.

“De gesel van de homoseksuele zaak heeft zich binnenin de Kerk verspreid, aangewakkerd door georganiseerde netwerken en beschermd door een klimaat van samenspanning en een algemeen stilzwijgen”, beweren de Amerikaan Raymond Burke en de Duitser Walter Brandmüller, waarmee ze ook de doofpotcultuur binnen de Katholieke Kerk hekelen.

De twee kardinalen vinden het vooral erg dat “de vreselijke misdaad van het misbruik van minderjarigen” verklaard wordt door “het klerikalisme” en niet door “het kwaad dat sommige kringen in de Kerk verderft”.

Noot (Claudia) : het kwaad dat de twee kardinalen bedoelen is de vrijmetselarij, het satanisme, het communisme die de Kerk in het verderf storten.

De reacties :

En de rest zijn allemaal “heiligen” ?

In welgestelde families vroeger was er altijd een tante nonneke of een nonkel missionaris. Mensen die niet 'bruikbaar' waren om goede partijen te trouwen en het familiefortuin te vergroten of te handhaven. Ik ben atheïste en vind dat de Kerk het celibaat moet afschaffen. Eens waren er drie pausen tegelijkertijd en de pausen vroeger hadden ook erkende nakomelingen. Pedofilie is een misdrijf. Niet verwarren dus.

Als je het hetero celibaat oplegt mag je verwachten dat er veel roepingen zijn van mannen die daar schijnbaar geen moeite mee hebben...om later te ontdekken dat hun seksuele verlangens een ander richting nemen.

Heb een kapelaan gekend, die zijn gewone kleren aan deed in het weekend en naar Brustem reed, om eens de miekes van plezier te bezoeken en dat was niet om de biecht af te nemen. Ze moeten het celibaat afschaffen en ze laten trouwen, dat lost veel problemen op, ten slotte het zijn ook maar mensen , die ook af en toe lusten hebben.

Priester worden was de gemakkelijkste manier om niet uit de kast te hoeven komen en toch aan uw trekken te komen

Eindelijk. Algemeen geweten of dat denk ik toch. Iedereen is zoals hij is. Maar nog altijd een taboe en veel hypocrisie. Dat stoort mij. Waarom werd er tot de kerk toegetreden ? Zowel als non of priester.

Vroeger werd je geduwd in die richting als je geen interesse toonde in vrouwen. Om de schande voor de familie te verbergen of gewoon omdat ze niet wisten hoe ermee omgaan.

Volgens mij scheelt er wel wat meer aan die mensen. Een normaal mens wordt heen priester. Ze zouden het moeten verbieden

Dat noemen ze dan: een open deur intrappen...

Geef de priesters de toelating om te trouwen zoals het nu al het geval is bij oa de protestanten en anglikanen.

Ik sta hier niet van te kijken. En de overige 20 pct is dan hetero en gaat naar de hoeren wanneer het aankomt, en daar is ook niets mis mee als de dames 18+ zijn. Maar van kinderen blijf je af, punt!

"Hoe meer een kardinaal of bisschop homoseksualiteit afkeurt, des te groter de kans dat hij zelf homoseksueel is, zegt Martel". Wat een idiote uitspraak. Dus een kardinaal die verklaart dat hij homoseksueel is dan een homoseksueel. En ene die verklaart dat hij NIET homoseksueel is, is ook een homoseksueel. Tja, boeken verkopen beter als er wat sensatie aan te pas komt zeker, nonsens of niet.

Als 80% homoseksueel is in het Vaticaan, dan hebben ze er ongetwijfeld ook sex met elkaar. Het is nu wel erg duidelijk waarom ze het celibaat met hand en tand verdedigen. Dit potje blijft al eeuwen dicht.

Dit weet iedereen toch ! Vroeger kwam je niet uit de kast, je werd priester !

Dat heb ik 30 jaar geleden al gezegd en veel vrienden mee verloren maar soit...fijn om op lange termijn dan toch gelijk te hebben gehad. Ik doe géén waarde(n)oordeel maar de hypocrisie van het instituut Kerk ligt op alle vlakken zoals ethisch, moreel als oordelend over mens en maatschappij volledig aan diggelen.

Wat de Kerk MOET DOEN : Er moet bekeken worden WAAROM de persoon zich wil aansluiten bij de Kerk om geestelijke te worden. Als de geestelijke homoseksueel is, dan mag hij niet intreden. Beter minder Kerkpersoneel, dan degenen die de Kerk (een instituut dat door Jezus Christus is ingesteld) een slechte naam geven. Alle rottigheid moet geweerd worden!!!

23-02-2019 om 19:56 geschreven door claudia  

20/2 H. Aartsengel Michael : Geliefden van God: Ik nodig jullie uit om te willen handelen binnen het goede met de vrije wil naar God gericht.

De mensheid is meer en meer een massadier, het kwaad domineert een grote meerderheid van mensen. Het is moeilijk voor het kwaad om de mens afzonderlijk aan te vallen, en daarom verenigt het kwaad de mens met dezelfde buitensporige smaken en dezelfde zondige daden, en zorgt ervoor het onbehoorlijke als behoorlijk te doen doorgaan.

Volk van God, de mens duwt de noodzaak voor eenheid van zich af, en het kwaad maakt hier gebruik van door hem ervan te overtuigen in de massa te blijven om geaccepteerd te worden. In dit proces, verliest de mens zich in door de overtuiging van wereldleiders en handelt door het zwaar beledigen van de H. Drie-eenheid en onze Koningin en Moeder.

Wanneer de mens zich op het brede pad begeef van werelds plezier, palmen deze hem in en leiden hem ertoe het goddelijke te negeren.

Mensheid, ga een relatie aan met God voor de nacht komt, ga om bescherming bij God, wijk niet af van de Koningin en Moeder, het kwaad blijft aandachtig om jullie verloren te doen gaan.

Er zijn momenten wanneer de duivel de mensen overweldigt om hen dichter bij hem te trekken, en verzadigt hen met geestelijke lusteloosheid zodat ze zicht overgeven aan perversie, niet allen door zichzelf te verlagen maar ook door hun naaste te verlagen.

Kinderen van God, laat jullie niet afleiden of bedriegen, jullie zijn gezegend met de kennis van de Openbaringen dat onze Koning en Heer Jezus Christus en onze Koningin en Moeder, de H. Maagd Maria, aan de mensheid hebben gegeven. Het is de Liefde van de Hemel zodat het Volk van God niet op een dwaalspoor geraakt. Het geduld van de mens wordt op de proef gesteld, de Koningin en Moeder van de Mensheid heeft de Goddelijke Arm tegengehouden zodat ze de kans hebben om zich te bekeren en meer zielen te redden.

Het kwaad, dat dit weet, spreekt tot de mens en vertelt hem dat het reeds te lang duurt en dat er nog niets is gebeurd (van de voorspellingen), een leugen en bedrog zodat de mens verloren gaat. De mens kijkt uit naar wat er voorzegd is door de Hemel en wat er nog niet is gebeurd, het zou beter zijn dat de mens er niet naar verlangt omdat hij niet voorbereid is.

Onze Koningin en Moeder, en Moeder van de mensheid heeft een oproep gedaan aan de H. Drie-eenheid zodat de Goddelijke Barmhartigheid naar de mensheid stroomt, en hoe reageren ze? Door opstandig te zijn, geen berouw te hebben over zoveel kwaad, maar door zich in het kwaad te wentelen. De H. Harten worden voortdurend beledigd, de menselijke koelheid tegenover God zorgt dat de geestelijke verheffing beperkt is, en de boosaardige duivels die gebrand zijn om het Godsvolk verloren te doen gaan wachten niet en dringen de geest van de mensen binnen, doordringen hen van het kwaad door de Goddelijke Wet te overtreden, kwaad voor goed te aanzien, dwaas te zijn, arrogant en ijdel te zijn en zich voor de naaste te plaatsen, trotse, jaloers wezens, met een ego, ego, ego…

 Om deze reden kom ik om jullie te waarschuwen, jullie weten reeds dat de natuur en zijn veranderingen drastischer zullen worden, zoals jullie nog niet meegemaakt hebben. De aarde zal in voortdurend gevaar zijn, de relaties tussen het Westen en Oosten zullen slechter worden, de provocatie zal wederzijds zijn tot het betreurenswaardige gebeurtenissen zal meebrengen voor de hele mensheid. De Kerk van Christus boekt geen vooruitgang, deinst terug en beeft.

De grote aardbeving zal een groot deel van Amerika doen beven en andere breuken doen ontwaken, zal de bewegingen van de aarde doen toenemen. Waar het voordien niet beefde, zal het nu beven. Het zal dienen om de mensen te doen ontwaken die in koppigheid blijven steken.

Bid Kinderen van God, bid voor Amerika, de aarde beeft en de natuur gunt de mensen geen rust.

Bid Kinderen van God, bid voor Frankrijk, het terrorisme zal jullie doen beven.

Bid Kinderen van God, bid voor Mexico, het zal beven en zijn vulkanen zullen ontwaken.

Bid Kinderen van God, bid, de economie zal de aangekondigde koers volgen.

Wij, als boodschapper van God, zoeken om de mens te ontmoeten (en te helpen). Als hij het ons toelaat, blijven we waakzaam. Jullie engelbewaarders smeken jullie om jullie te bekeren vooraleer het kwaad jullie volledig in de war brengt en jullie stenen geeft in plaats van brood. Jullie leven volgens plannen die door mensen zijn opgesteld, plannen die van God zijn gescheiden, op basis van menselijk gevoel en een schijnbaar geloof dat jullie goed bezig zijn, binnen het concept van de massa die jullie volgen. Niet alles wat de mens doet is slecht, maar…meestal zijn de daden mechanisch, jullie kunnen de ene voet niet van de andere onderscheiden. Dit komt omdat jullie eens niet stilstaan om onderscheid te maken en daarom vallen jullie in ellende.

Het Goddelijk Plan is perfect: en de mens? Jullie worden geroepen om kinderen van God te zijn, en eraan mee te werken of vernietigen jullie dit Goddelijke Plan? Jullie moeten, om mee te werken aan dat Goddelijk Plan, zegeningen aantrekken en een zegen zijn, maar jullie interesses en belangen zijn verschillend dan deze van God. Het kwaad is in de mens gedrongen en heeft hem geleid om zijn plan te dienen, persoonlijke belangen komen eerst zonder geluk te brengen.

Zuiver jullie, wees een zegen in jullie leven en dat van jullie broeders, wens niet jullie goesting en pretenties op te dringen, maar handel begripvol in alle aspecten van het leven, omdat het leven een gave is van God. Sommigen hebben een grote kennis, maar ze vallen voortdurend in hun menselijk ego. Dit leidt tot Satan en ze vallen voortdurend in de kleine details, waar het menselijk ego duidelijk uitkomt, het verlangen om te heersen en dit behaagt God niet…

Degene die nederig zijn werk offert en handelt voor het goede van zijn broeders, voor zijn leefmilieu, voor het goede van de mensheid, zorgt ervoor dat hij meer en meer meewerkt aan het Goddelijk Plan. Degene die dit doel ontbreekt is (legt zijn wil op in plaats van deze van God), zijn ego overheerst en het is moeilijker om geestelijk te groeien. Wees een zegen!

Bid voor de ware instrumenten die ik bescherm, wees geen hinderpaal, maar een zegen en hulp voor hen.

Bereiden jullie je voor op de Waarschuwing?

Ik zegen jullie, Ik bescherm jullie.

WIE IS ALS GOD?

H. Aartsengel Michael

3x Wees gegroet Onbevlekte Maria, zonder zonde ontvangen.

Luz de Maria

Broeders, de H. Aartsengel Michael spreekt opnieuw tot de mensheid om er rekening mee te houden dat deze generatie met ernstige gevaren geconfronteerd wordt die niet kunnen vermeden worden, omdat ze niet alleen het fysieke maar ook het geestelijk niveau treffen, en het hele organisme van de mens veranderen: zijn lichaam en zijn ziel.

We zijn op een zeer delicaat moment gekomen waar waarden in verval zijn en het geloof in een decadente en complexe staat is, zoals door de H. Michael wordt overgebracht. Gods plannen zijn perfect, maar de mens heeft ze verstoord. Men kijkt naar Christus vanop een afstand en met onverschilligheid.

In deze boodschap legt hij de nadruk dat we leven in een massa, en dat maakt deel uit om zo de wereld, de mens en alles wat verband houdt met het menselijk leven, te domineren. Het is de realisatie, de volheid van een fundamenteel tentakel van de antichrist en de mensheid kan het niet herkennen. De ontmenselijking van de mens en het gebrek aan Goddelijke Liefde zijn het resultaat van de normen die ingebed zijn in de maatschappij om God te vervangen door groter kwaad en de zwaarste zonden.

God wacht op ons, hij “wacht”, maar de mens moet Hem zoeken en hij moet God ontmoeten en hij zal er niet in slagen zonder het wereldse achter te laten en zonder voorbereid te zijn op die ontmoeting.

Er zijn er zoveel die het geloof zien als onderdeel van de geschiedenis van de mens en niet als het eeuwige tegenwoordige van de mens!

We worden opgeroepen om Liefde te zijn en dit kan niet groeien waar de Liefde van God niet door de mensen is gekend. Broeders, laat ons deel zijn van het Volk van God die leeft in de wetenschap dat ze niet perfect is, maar dat we authentiek moeten zijn. Amen.

23-02-2019 om 00:00 geschreven door claudia  

De perfecte driehoeksrelatie

Er is een perfecte driehoeksrelatie in het huwelijk. De relatie tussen man en vrouw. De relatie tussen de man en God. En de relatie tussen de vrouw en God.

Het is de bedoeling dat elke relatie van de drie aanwezig is en ineen vloeit. Indien er van de drie één ontbreekt, moet er aan gewerkt worden om die relatie te herstellen, zodat het opnieuw de perfecte driehoeksrelatie wordt.

Het komt veel voor dat er maar gedeeltelijke relaties zijn. Maar als er tenminste 1 van de partners bidt, dan trekt deze de andere mee tot God. Als het juiste moment er is, zal die persoon de andere partner wel volgen. Met de Waarschuwing in zicht zou dit geen enkel probleem mogen zijn.

Als de relatie tussen 1 van de partners met God uitstekend loopt dan zorgt God ook voor de andere partner en ook voor degenen in de directe omgeving waarvoor gebeden wordt.

Tussen de partners zal het ook beter gaan als twee ervan een goede relatie hebben met God. De minste kans op echtscheiding.

Engelbewaarder

Wat Pater Pio altijd deed was praten met zijn engelbewaarder. Het was een complete samenwerking. Zo moet het ook bij ons zijn. We hebben niet dezelfde mogelijkheden zoals hen. Dus kunnen we hen vragen bepaalde zaken voor ons te regelen op het gebied waar we omdat we ‘mens’ zijn niet kunnen optreden: het bovennatuurlijke. Pater Pio raadde mensen aan eventueel bij verwachte moeilijke onderhandelingen de vraag en kwestie tot de engelbewaarder te richten en dat hij op zijn beurt contact zocht met de engelbewaarder van de tegenpartij om de onderhandelingen te bevorderen.

Wat je bijvoorbeeld ook kunt vragen is, dat ze je helpen bij het bidden. Het aanvullen met een ‘mooie verpakking’ zodat het beter voor Gods ogen komt. Of dat ze bidden als je bezig bent met de noodzakelijke werkzaamheden in je leven. Wat je ook kunt vragen is, of ze in je plaats bij Jezus’ tabernakel willen zitten als jij niet kunt. Of dat ze ergens ter wereld een H. Mis bijwonen in jouw plaats, bv. als je slaapt of tijdens je werk. Als jij de geestelijke communie als doet, kunnen zij geestelijk aanwezig zijn in een H. Mis.

Zoals ik al zei: het kan een perfecte samenwerking worden. Zij zijn door God gegeven om de mens te helpen, vooral op geestelijk vlak. En vergeet niet ze te bedanken.

Vergeving schenken

Voor veel mensen ligt het vergeven van degenen die je miserie hebben aangedaan, in problemen hebben gebracht, je persoonlijk hebben aangevallen op allerlei vlak, zeer gevoelig. Voor sommigen waren het zelfs traumatische ervaringen. Wat bedoelt Jezus nu eigenlijk met je vijanden/ degenen die je onrecht hebben aangedaan, te vergeven?

Eerst eens een opsomming van wat het zeker niet is:

·        Dat je als slachtoffer terug de confrontatie moet aangaan met degene die je kwaad berokkend heeft.

·        Dat je als slachtoffer deze persoon ondanks alles moet ophemelen.

·        Dat je als slachtoffer deze persoon in gedachten moet houden en proberen de daden en schade te verdringen in je geheugen tot je er zelfs ziek van wordt.

·        Dat je als slachtoffer eerst weerwraak op hij/haar wilt nemen en het hij/haar wilt betaald zetten.

·        Dat je tegen degene MOET ZEGGEN dat je ze vergeven hebt.

·        Dat je moet de pijnlijke zaken ‘herkauwen’ in therapie. Als je dit niet aankunt, laat het dan rusten. Niet iedereen is gebaat om als slachtoffer het verleden opnieuw bloot te leggen.

Wat is het dan wel: Met vergeving wordt bedoeld :

·        dat je zelf ermee in het reine komt door te beslissen dit geval in Gods handen te leggen. Hij is degene die alles heeft gezien en heeft meegemaakt samen met jou. Hij velt een oordeel over wat de andere partij heeft aangericht. Hij is degene die in elk zijn hart kan kijken en een totaalbeeld heeft over de geleden schade.

·        dat je hem geen plaats in de Hel toewenst waar hij/zij voor eeuwig moet lijden. Er is werkelijk niets erger dan een eeuwige Hel. Geen enkele persoon wil een eeuwige Hel, geen enkele. Als slachtoffer komt er altijd gerechtigheid, want God vergeeft alleen degenen met oprecht berouw, bekering en boetedoening. Voor de anderen is er straf tot in eeuwigheid, door hun eigen onwil. Daar zullen ze eeuwig ondervinden wat het is om slachtoffer te zijn.

·        dat je inziet dat iedereen van een situatie gebruik en misbruik heeft gemaakt tot zijn eigen voordeel. Iedereen is in het leven eens slachtoffer en iedereen is in het leven eens dader. Met dit in gedachten moet je ook de keren dat je situaties hebt misbruikt bekijken. Je wilt van de slachtoffers die je zelf hebt gemaakt ook vergeving.

·        dat je voor je daders moet bidden. Het is de bedoeling dat de daders tot inzicht komen en tot definitieve bekering. Zo kunnen ze op een of andere manier de gedane fouten proberen rechtzetten. Zoals Norma McCorvey (die Jane Roe was in de Roe versus Wade-zaak om abortus te legaliseren in de VS) werd nadien hevige voorstander van de Pro-life beweging en heeft nadien aan het ‘front’ gestaan om abortus te stoppen.

·        dat je tijdelijke situaties moet afwegen tegenover het eeuwige en de oneindigheid. Je moet beseffen dat voor iedereen dit tijdelijk leven een leerschool is, hoe moeilijk dit ook te aanvaarden is. Je wordt afgerekend op je evolutie in de Liefde tot God en je naaste. Je moet uitstijgen boven de wereldse zaken en aangelegenheden en groeien in Liefde.

Vasten

Maria raadt vasten aan op water en brood, elke woensdag en vrijdag. Dat is belangrijk in je leven, maar voor ongeveer 10%. Wat Maria bedoelt is dat je over je lichaam heer en meester toont. Je mag je niet laten leiden door je hartstochten, begeerten, verlangens, gevoelens, gemoed, ingesteldheid.

Iemand die omwille van een dieet moet op zijn voeding letten is niet aan het vasten zoals Maria het bedoelt. Het vasten bestaat uit meerdere factoren die allemaal belangrijk zijn. Vasten moet in een breder kader worden gezien. Het zijn de functies van het lichaam in het algemeen die onder controle moeten zijn. Zich onthouden van voedsel is maar een klein deel van het vasten.

Je kunt de volgende aspecten onderscheiden:

·        Geestelijk

·        Materieel en wat bezit betreft

·        Lichamelijk en de daden die hiermee verband houden

Op geestelijk vlak zit het in het bedwingen van je gedachten, gevoelens, gemoed, begeerten. De geest gaat altijd de daad vooraf. Daarom is ingrijpen op het geestelijk vlak al een ‘vasten’ op zich. Je gedachten bijvoorbeeld intomen en ze terug naar het volgen van Gods Geboden leiden.

Een voorbeeld hiervan is: je ziet iemand wel zitten, maar je bent gehuwd. Tussen de gedachten en daden is een wereld van verschil. Als meer mensen hun lichaam op geestelijk vlak in de hand hadden, zouden er minder gebroken relaties zijn.

Op materieel vlak zit het in het bedwingen van hebzucht en de drang je bezit te vergroten. Ook de middelen om dit te bereiken vallen hieronder, zoals : positie, geld, roem, tot het misdadige toe.

Dit gebrek leidt tot zoveel zonden: jaloersheid, nijd, wrok, haat, woede enz.

Op lichamelijk vlak zit het in het bedwingen van verslavingen, slechte gewoonten, seksuele materie, eten en drinken enz. Voorbeelden hiervan zijn talrijk: tv, videogames, smartphones, alcohol, etentjes enz.

Dit zijn summier wat gebieden waar het ‘vasten’ van toepassing is. Het maakt dus veel meer uit dan de ongeveer 10% van vasten door middel van onthechting van voedsel.

Met het oog op de toekomstige beproevingen waar God reeds herhaaldelijk heeft voor gewaarschuwd, zoals voedsel- en drinkbaar waterschaarste –door allerlei toestanden- is het aanbevolen nu al de teugels over je overmatig eetgedrag in handen te nemen. Dit zal ervoor zorgen dat je deze beproevingen met glans doorstaat.

21-02-2019 om 01:29 geschreven door claudia  

13/2 : Maria, Hulp van Christenen

Mijn lieve kinderen, ik dank jullie omdat jullie met vreugde reageren op mijn uitnodiging. Laat gebed altijd een vooraanstaande plaats hebben onder jullie. Ik wil dat jullie eenvoudig zijn, maar met zekerheid over hetgeen je doet voor je leven op geestelijk niveau.

Ik nodig jullie uit naar mijn cenakels met de zekerheid hulp van jullie te krijgen. Mijn Zoon geeft mij altijd wat ik vraag, maar zonder jullie hulp zou alles meer gecompliceerd zijn.

Gehoorzaam altijd mijn raadgevingen. Jullie weten goed dat de tijden waarin jullie nu leven niet de beste zijn, maar we zullen al de moeilijkheden een voor een nemen, om al de hindernissen op de best mogelijke manier te overwinnen.

Jullie weten dat enkel gebed al de hindernissen die jullie op jullie weg tegenkomen, kan veranderen. Bid met grotere overtuiging dat alles zal overwonnen worden. Enkel Jezus kan water in wijn veranderen.

Jullie geloof moet sterk zijn en blijvend, en bij elke stap die jullie zetten, zullen jullie geleid worden door jullie engelen, met gehoorzaamheid aan mijn Zoon. Zoals in de tijd van Jezus, zullen jullie belachelijk gemaakt worden en op de proef gesteld, maar voor jullie zullen er enkel zeges zijn tegen de vijanden.

Onthoud dat met het Kruisteken de zege binnen is. Accepteer de beproevingen in het leven en wee sterk, omdat Hij die alles zal nieuw maken bij jullie is.

Ik houd van jullie en zal altijd dicht bij jullie zijn met troost na beproevingen. Wees er altijd zeker van dat in God de waarheid te vinden is. Laat de weg niet in de steek wanneer jullie voor beproevingen staan, maar geef het voorbeeld met al jullie krachten.

Jullie broeders en zusters, en vooral degenen die zwak zijn in bekoringen, zullen jullie zekerheid nodig hebben en jullie geloof in God.

Ik zegen jullie, ik dank jullie en ik beloof jullie mijn nabijheid.

Maria, Hulp van Christenen

6/2 : Maria, Zij die voedt

19-02-2019 om 20:50 geschreven door claudia  

8 schip : (beuk) is de langgerekte ruimte in (meestal) west-oostrichting, die aan de oostkant wordt voortgezet door het koor.

Bij veel kerken staat tussen het schip en het koor een transept (dwarsschip, dwarsbeuk), waardoor een Latijns kruis ontstaat, de traditionele vorm van romaanse en gotische kruiskerken.

Evenwijdig aan het schip kunnen zich zijbeuken bevinden, die door arcaden van het middenschip worden gescheiden. Als deze zijbeuken ongeveer even hoog en breed zijn als het middenschip spreekt men van een hallenkerk. Eenvoudige kerken zonder dwars- en zijbeuken worden zaalkerken genoemd. Bij lagere zijbeuken wordt dat afhankelijk van de situatie basilicaal of pseudo-basilicaal genoemd.

Dit onderdeel van het kerkgebouw kreeg zijn naam omdat het op een omgekeerd schip lijkt. De term "schip" komt is een leenvertaling uit het Grieks (naos), Latijn navis, Frans nef.

Het schip is het deel van de kerk waar de kerkgangers plaatsnemen.

Als een kerk al voorzien was van een zijbeuk, werd deze in de Middeleeuwen vaak uitgebreid met meerdere zijbeuken, zoals te zien is bij de OLVrouwekathedraal te Antwerpen met drie zijbeuken aan beide zijden. Als de stad na al deze bouwactiviteiten nog steeds genoeg geld had, werden er vaak nog een rij kapellen naast de zijbeuken gebouwd.

Een zijkapel is een kapel dat meestal tegen de zijbeuken van de kerk is gelegen, soms ook direct tegen het schip. In een zijkapel is vaak een zijaltaar geplaatst tegen de oostelijke wand. Een aparte vorm van zijkapellen zijn de straalkapellen, die zich in een krans rondom het priesterkoor of de kooromgang bevinden.

Zijkapellen zijn vaak gesticht door een gilde of door een weldoener van de kerk. Een zijkapel is meestal gewijd aan Maria, een heilige of een bepaalde devotie (zoals het H. Hart van Jezus of OLV van Altijddurende Bijstand). In de kapel staat meestal een altaar met een beeld of schildering van de desbetreffende heilige of devotie. Ook kunnen zijkapellen dienen als plek voor een grafmonument voor een hooggeplaatste geestelijke of een welgesteld persoon.

Een beuk is een langgerekte ruimte tussen twee rijen kolommen; hij bestaat uit meerdere aan elkaar geschakelde traveeën.

De mannenkant en vrouwenkant waren als men binnenkwam in de kerk respectievelijk de rechter- en linkerzijde van het schip. Tot begin jaren 60 van de 20e eeuw was het in kerken gebruikelijk dat de mannen en vrouwen gescheiden plaatsnamen in de kerkbanken.

Dit gebruik is voortgekomen uit een soortgelijk gebruik in Romeinse basilieken, waar men aan de rechterzijde het senatorium of mannenpand vond, waar de belangrijke mannen en eventueel monniken zaten. Ter linkerzijde bevond zich het matronaeum of nonnenkoor. Hier zaten de zusters en belangrijke vrouwen.

Hoewel dit gebruik opgeheven is, is het nog wel aanwijsbaar. In veel kerken zijn namelijk de vrouwelijke heiligen afgebeeld ter linkerzijde en de mannelijke ter rechterzijde van de kerk.

9 zijbeuken : evenwijdig aan het schip maar lager

10 narthex : (atrium, paradijs) is de voorhal of portaal.

narthex

Oorspronkelijk was de narthex een voorhal en maakte deel uit van de galerij om het atrium (voorhof) van vroegchristelijke kerken. Later kreeg de narthex het karakter van een portiek. Men veronderstelt dat catechumenen (doopleerlingen) en penitenten (boetelingen) hier mochten staan. Waar het atrium later verviel, ging de narthex deel uitmaken van de kerk zelf en werd meer een besloten ontmoetings-ruimte. Als onderdeel van de ingang ligt de narthex traditioneel aan de westzijde van de kerk.

In de romaanse pelgrimskerken vormde de narthex vaak een afgescheiden voorkerk waar de pelgrims gemaand werden de wereldlijke onrust van zich af te laten glijden alvorens tot het heilige binnen te treden. Zo werd de narthex in het Maas- en Rijngebied vervangen door een westwerk, een apart bouwwerk met eigen priesterkoor (westkoor) en soms meerdere verdiepingen met galerijen rondom een atrium. Een voorbeeld hiervan is de Basiliek van de H. Magdalena te Vézelay waar een eerste portaal met timpaan, dat het laatste oordeel voorstelt, toegang geeft tot de narthex en een tweede portaal vanuit de narthex toegang geeft tot de kerk.

Basiliek van de H. Magdalena te Vézelay

Andere ruimten :

Crypte : is een ondergrondse ruimte, veelal bedoeld als begraafplaats of om relikwieën van martelaren en andere heiligen tentoon te stellen. Een crypte vindt men meestal in romaanse kerken. De crypte bevindt zich vaak onder het priesterkoor of de viering, maar andere locaties in of buiten de kerk zijn mogelijk.

Doopkapel : (baptisterium) is een afgezonderd deel van een kerk waarin het doopvont (ook wel piscina genoemd) staat.

Baptisterium als vrijstaand gebouw

In Zuid-Europa was het veelal een achthoekig, vrijstaand, gebouw, stond aan de westzijde van een kathedraal of hoofdkerk en was gewijd aan Johannes de Doper. De uitgebreide manier waarop baptisteria versierd en gebouwd zijn wijst op de grote waarde die de christenen hechten aan het doopritueel. Het doopritueel symboliseert de intrede in een geloofsgemeenschap, het hoofd wordt besprenkeld met water (vroeger werd men geheel ondergedompeld) om de zonden af te wassen en gezuiverd te worden van de erfzonde. Na het ritueel is men als lid van de kerk aangenomen.

Het eerste baptisterium, het baptisterium van Lateranen, was achthoekig. Dit model is vaak nagebouwd, soms werd het ook wel twaalfzijdig gebouwd. Het doopvont in het midden van het baptisterium stond drie treden hoog. Vaak werd er bij de versiering een gouden of zilveren duif gebruikt, voor de rest zijn alle iconen, fresco’s of mozaïeken gebaseerd op het leven van Johannes de Doper.

Baptisterium van Lateranen

Het doopvont zelf was voorheen altijd van steen, maar in latere tijden werd ook wel metaal gebruikt. Het water in het doopvont komt uit natuurlijke bronnen, en wordt gezegend door de pastoor.

In de vroege jaren van het christendom waren er nog geen baptisteria, deze kwamen pas toen drie keer per jaar grote groepen kinderen gedoopt werden. Door het grote aantal personen dat in het baptisterium moest passen, waren deze in die tijd erg groot. Als er een tijd niets op het programma stond, werd het baptisterium verzegeld met een special zegel van de pastoor. Later gingen ook volwassen hun zonden laten afwassen. Soms was een baptisterium verdeeld in twee delen, voor elk geslacht een. Er bestonden zelfs kerken waar twee baptisteria aanwezig waren voor de scheiding.

In het baptisterium was ook vaak een vuurplaats aangebracht, om de dopelingen warm te houden na de onderdompeling. Naast het dopen had het baptisterium ook nog andere functies: hoewel het verboden was door de Concilie van Auxerre (578) werd het baptisterium af en toe als begraafplaats gebruikt voor belangrijke personen. 

Baptisterium als doopkapel in het kerkgebouw

Grotere kerken en kathedralen in Noord-Europa beschikken vrijwel altijd over een in doopkapel in het kerkgebouw, die uitsluitend voor dit doel gebruikt wordt. In sommige gevallen werd in de late middeleeuwen een ruimere doopkapel aan het bestaande kerkgebouw toegevoegd. Deze laatgotische doopkapellen zijn soms van buitenaf als aparte ruimte herkenbaar, maar maken toch integraal deel uit van het hoofdgebouw en zijn ook in alle gevallen slechts vanuit de kerk te betreden.

Oksaal : (orgeltribune, orgelgalerij, zangkoor) is een balkon aan de westzijde of achterzijde van het schip in een kerkgebouw.

Een oksaal biedt ruimte aan het zangkoor en het grote kerkorgel. Oorspronkelijk was het woord "oksaal" synoniem met "doksaal", de afscheiding tussen het priesterkoor en het middenschip waarop zich meestal ook een orgelbalkon bevond. Later heeft de term, vooral in de katholieke parochies na de tijd van de Reformatie, een betekenisverandering ondergaan tot synoniem van orgelbalkon of -galerij.

Vieringtoren : (kruisingtoren, lantaarntoren, transepttoren) is een kerktoren midden op de kruising van een kerk. Indien de vieringtoren vrij klein is uitgevoerd noemt men het ook wel een (vierings)dakruiter. Indien de vieringtoren een koepel is, spreekt men van een vieringkoepel en wordt de kerk een kruiskoepelkerk genoemd. Vieringtorens kunnen gemaakt zijn van steen, maar vaak is dit te zwaar voor de kruispijlers. Daarom worden vieringtorens ook vaak van hout gemaakt, vaak beschermd met een loden bekleding. Soms dient de vieringtoren als klokkentoren.

Torenspits : is een conische of piramidale structuur boven op een gebouw dat vaak het hoogste gedeelte van een bouwwerk vormt, uitgevoerd in steen of in hout bekleed met leien of lood. Vaak wordt een dergelijke puntige of taps toelopende structuur toegepast als bekroning op torens en andere gebouwen, maar kunnen ook als losstaand object toegepast worden. Etymologisch komt het woord spits van het nieuwhoogduitse spitza en het oudhoogduitse spizza, "punt" betekenend. Het Engelse woord spire is afgeleid van het Angelsaksische "speer".

Symbolisch gezien hebben spitsen twee functies. De eerste is het verkondigen van macht. Een spits, met de herinnering aan de speerpunt, geeft de indruk van kracht. De tweede is het omhoog reiken in de richting van de hemel. Het hemelse en hoopvolle gebaar van de spits is een reden voor zijn toepassing in religieuze gebouwen. Een spits op een kerk of kathedraal is niet alleen een symbool van vroomheid, maar wordt vaak gezien als een symbool van de rijkdom en het prestige van de orde, of opdrachtgever die opdracht gaf voor de bouw.

Spitsen worden als architectonisch ornament veelvuldig aangetroffen op christelijke kerken bovenop of in plaats van de kerktoren. Hoewel elk kerkgenootschap kan kiezen om een spits toe te passen in plaats van een toren, is het ontbreken van een kruis op het bouwwerk een vaker voorkomend verschijnsel op rooms-katholieke en andere pre-reformatorische kerkgebouwen.

Hoewel de kerk te Rome de Paascyclus al heel vroeg vierde, vierde de Roomse kerk de Kerstcyclus pas vanaf de 5de eeuw uitgebreid. In navolging van de Oostelijke kerken begon Rome het feest van Drie-koningen rond 400 te vieren. Na het Concilie van Efeze in 431, werden Kersvieringen verrijkt met een nachtmis in de kerk van Santa Maria Maggiore in Rome.

Mozaïek uit de Apsis in de Santa Maria Maggiore : kroning van Maria

Deel van de vroegste Christelijke traditie waren dagelijkse gebeden op het derde, zesde en negende uur, ofwel als individuele gebeden, of als huisdiensten. Deze gebedstijden waren analoog aan de Joodse gebedsuren. In de vierde eeuw treffen we de openbare viering van het morgen gebed (Lauden) en het avondgebed (Vespers) aan in al de belangrijke kerken van Rome.

Eredienst buiten Rome en Noord-Afrika

Gedurende de tijd dat het Christendom een plek kreeg in Rome, verspreidde het zich ook door de Westelijke provincies van het Romeinse Rijk. In het Oosten waren er verscheidene invloedrijke centra, zoals Jeruzalem, Antiochië en Alexandrië; in het Westen was Rome alleen het centrum dat toonaangevend was voor de liturgische praktijk. Dat blijkt uit het feit dat het Latijn algemeen werd aangenomen voor de Westerse Christelijke liturgie. We nemen aan dat de Westerse kerken buiten Rome de uniforme liturgische praktijk van het vroege Christendom deelden, met lokale variaties.

Al vroeg ontdekken we twee stromen van liturgische traditie in het Westen: de Noord-Afrikaanse en Roomse traditie, en de Gallicaanse traditie die de rest van het West Romeinse Rijk besloeg, inclusief noord Italië. De term "Gallicaans" is enigszins verwarrend want die wordt zowel gebruikt om in het algemeen de liturgische familie van Westerse riten buiten de Noord-Afrikaanse en Roomse traditie, en meer specifiek om de liturgie van de regio Gallië te beschrijven. Omdat uitgebreide Gallicaanse liturgische bronnen ontbreken uit deze periode, is het onmogelijk om met zekerheid te zeggen of hun oorspronkelijke vormen het eenvoudige, nuchtere Romeinse karakter deelden, of dat hun vroegste teksten het uitgebreide karakter van de Oosters Romeinse teksten hadden, dat we ook in Gallicaanse teksten van latere datum aantreffen.

De Westerse traditie die het meest lijkt op de Rooms-Noord Afrikaanse rite wordt gewoonlijk de Ambrosiaanse of Milanese liturgie genoemd. Het Eucharistisch gebed dat door Ambrosius in 390 wordt aangehaald is substantieel hetzelfde als de canon die later in Roomse documenten wordt gevonden. Zelfs in de tijd van Ambrosius had de Milanese rite een aantal kenmerken die deze onderscheidde van de Roomse praktijk, zoals voetwassing als deel van de doopviering, en het verbod op vasten op zaterdag, zelfs gedurende de 40-dagen tijd. De praktijk van het zingen van antifonen en hymnes (gezangen) is deel van het erfgoed van de vroege Milanese kerk.

De Spaanse of Visigotische liturgie, gewoonlijk de Mozarabische Rite genoemd, werd gepraktiseerd op het Iberische Schiereiland.

Mozarabische rite : Latijnse ritus afkomstig van de uit de islam en het joodse geloof tot het christendom bekeerde gelovigen.

Er wordt aangenomen dat Noord-Afrikaanse en Roomse bronnen de kern vormden van de vroegste praktijk, hoewel latere vormen ook karakteristieken van de Oosterse Kerken vertonen.

De Gallicaanse liturgie die gepraktiseerd werd in Gallië vertoont een grotere verscheidenheid aan plaatselijke gebruiken. Een Keltische variant werd gebruikt door de Ieren, Schotten en de Welsh. Een kenmerk van de Gallicaanse liturgie is het gebruik van een serie korte variabele gebeden, waar de Roomse rite een enkel geïntegreerd gebed gebruikt. Een ander kenmerk dat verschillend is, is het gebruik van een collage van teksten uit verscheidene boeken van de Bijbel voor de lezing.

Gregoriaanse Hervorming

Veranderingen voor Gregorius de Grote

Zelfs voor de tijd van Paus Gregorius I (pontificaat 590-604) kunnen we een aantal trends zien in de evolutie van de Westerse liturgie. Hoewel de boeken van de Schrift gebruikt werden voor lezingen in de liturgie vanaf de vroegste tijd, werden er ook andere teksten en gebeden gebruikt uit de mondelinge traditie of geïmproviseerd volgens algemeen geaccepteerde vormen. In deze periode van de geschiedenis worden de teksten vastgelegd en opgeschreven in allerlei liturgische boeken. Een andere belangrijke trend is de verspreiding van de Roomse liturgie naar gebieden die de Gallicaanse liturgie gebruiken en de vermenging van Roomse en Gallicaanse elementen. Hoewel de Roomse liturgie gedurende deze periode trouw blijft aan zijn traditionele vorm die al voorkwam in de vroege bronnen zoals de Apologia van Justinus, is de trend die we zien de modificatie en herordening van een aantal secondaire elementen in de viering van de Eucharistie.

Justinus de Martelaar : was een bekeerde heiden en werd een belangrijke apologeet. Wat we over zijn leven weten, komt hoofdzakelijk uit zijn eigen geschriften. Hij is geboren te Flavia Neapolis (nu Nablus) in Palestina. Als jonge man bezocht hij diverse filosofische scholen, op zoek naar de waarheid. Op een dag was hij aan het mediteren, en ontmoette hij een vreemdeling die hem de zwakheid van alle filosofische stelsels aantoonde, en op de profeten van de Hebreeuwse Bijbel wees. Justinus, die al eerder onder de indruk was gekomen van de moed van vervolgde christenen, bekeerde zich tot het christendom. Hij trok rond in een filosofenmantel, lerend dat hij in Christus een meer perfecte filosofie bezat. Hij gaf les te Efeze en te Rome.

Rond 165 werd hij in Rome vanwege zijn christelijke overtuigingen berecht door een rechtbank onder leiding van de stedelijke prefect Junius Rusticus. Dit proces eindigde in de veroordeling en executie van Justinus. Tegen de joden zei hij: "jullie hebben het toppunt van jullie verdorvenheid bereikt in de haat tegen de Rechtvaardige (Jezus) die jullie hebben gedood".

De eerste apologie bevat zijn leer over de Eucharistie, die een inkijk geeft in de leer over het sacrament in de vroege kerk: 

“Wij noemen dit eten Eucharistie [Eucharistie betekent dankzegging]; en niemand mag eraan deelnemen, behalve hij die gelooft dat onze leer waar is en die gewassen is in het wassen dat ter kwijtschelding van de zonden en ter wedergeboorte dient [het doopsel], en die daardoor leeft zoals Christus heeft bevolen. Want niet als gewoon brood of gewone drank ontvangen wij deze [het brood en de wijn]; maar net als Jezus Christus onze Heer, die vlees is geworden door het Woord van God, zowel vlees en bloed had voor ons heil, zo ook zijn wij onderwezen dat het eten dat gezegend wordt door het gebed van Zijn woord, en waardoor ons bloed en vlees wordt gevoed door de verandering, zowel het vlees als het bloed van die vleesgeworden Jezus is.”

19-02-2019 om 18:52 geschreven door claudia  

Het boetesacrament

Het boetesacrament maakte in het Westen deel uit van de vroegste traditie, zoals Origenes en Cyprianus getuigen. Het werd gezien als een remedie tegen een ontsporing na de doop — voor ernstige zonden die publiek schandaal opriepen zoals: moord, echtbreuk en van het geloof afvallen. Zoals in de Oostelijke Kerk werden ordes van boetelingen gevormd, maar iets anders behandeld. In Rome werden zij niet weggezonden samen met de catechumenen, aan het eind van de liturgie van het woord. Ze mochten de hele dienst bijwonen, maar ontvingen de communie niet. Speciale zegengebeden voor boetelingen voor of na de communie zijn teruggevonden zowel in Noord-Afrika als in Rome. De boeteperiode liep ten einde met een sacramentele viering met handoplegging; aan het begin van de 5de eeuw vond dit plaats op Witte Donderdag.

Catechumeen of doopleerling : is binnen het Christendom iemand die zich voorbereidt op zijn doopsel (en/of vormsel). Je kunt er het woord catechese in herkennen, het opvoeden tot geloof.

In de vroegste periode van de Kerk, toen hele gebieden gekerstend werden, gebeurde het veel vaker dan in de huidige tijd dat volwassenen gedoopt werden. Deze volwassenen kregen ter voorbereiding op het doopsel onderricht in de christelijke leer en werden catechumenen genoemd. Catechumenen mochten enkel het eerste deel van de mis bijwonen, waar uit de schrift werd gelezen en deze lezingen werden toegelicht. Het tweede deel van de mis (de dienst van het altaar) was voorbehouden voor de gedoopten. In de oudste kerken vindt men bij de ingang nog vaak een narthex, waar de catechumenen plaatsnamen.

De veertigdagentijd, de voorbereidingstijd op Pasen, was voor de catechumenen uit die jonge Kerk een intense voorbereidingsperiode op hun doopsel, vormsel en eerste communie. Zij werden begeleid door twee gedoopte christenen, die hun peter en meter waren. Naarmate de Kerk groeide werden in christelijke regio's vrijwel allen reeds als kind gedoopt. Het catechumenaat voor volwassenen, als voorbereidings-periode op het doopsel, kwam daardoor minder frequent voor.

Ook tegenwoordig vindt het catechumenaat bij voorkeur plaats in de veertigdagentijd. Op Aswoensdag worden de doopleerlingen aan de kerkgemeenschap voorgesteld. Tevens ontvangen zij een exorcisme en worden zij gezalfd met de catechumenenolie. In de Paaswake worden zij gedoopt.

Delen van een Kerk

Romaanse stijl of gotische stijl : Ondanks de benaming is het romaans als bouwstijl slechts indirect gebaseerd op de bouwstijl van de Romeinen. Feitelijk komt zij voort uit de Karolingische bouwkunst, waarin principes uit de Romeinse architectuur werden herontdekt.

Romaanse Kerk

De romaanse stijl werd gekarakteriseerd door kleine rondboogvensters en decoraties met eveneens ronde bogen. De muren waren doorgaans dik en versierd met lisenen, friezen en spaarvelden waarin eveneens ronde vormen domineren. De muren droegen het grootste deel van het gewicht van het gebouw op zich, waardoor grotere ramen niet mogelijk waren. Daarom was het in romaanse kerken altijd vrij donker.

De stijl maakte een geleidelijke ontwikkeling door die uiteindelijk, door de grootschalige toepassing van het kruisribgewelf, zou leiden tot het ontstaan van de gotische bouwstijl, waardoor het romaans werd verdrongen.

De vroeggotiek  begint als bouwstijl in het jaar 1122. In de abdij van St-Denis bij Parijs wordt een grote verbouwing in gang gezet. Dit zou het eerste vroeggotische bouwwerk worden.

Het verschil tussen de gotiek en het romaans is dat de gotiek voorheen als noodzakelijk beschouwde bouwelementen weglaat. Dit was mogelijk door de toepassing van kruisribgewelf, spitsboog en pilaren.

Gotische Kerk

Buitenwaartse krachten, die de neiging hebben de muren naar buiten te drukken, waren in de romaanse architectuur met zijn dikke muren geen probleem, maar moesten bij deze veel lichtere constructie wel afgevoerd worden. Hiervoor werd de luchtboog verder ontwikkeld. Hierdoor ontstond een sterke constructie die in de romaanse stijl onmogelijk was en die een grotere verticaliteit toeliet. Dit zorgde ervoor dat de kerken veel hoger konden worden en dat er ruimte vrijkwam in de kerk, door het weglaten van dragende onderdelen.

De vroeggotiek zou opgevolgd worden door de hooggotiek. De hooggotiek kenmerkte zich vooral doordat de gotiek nog meer werd toegepast.

Grondplannen van stijlvormen :

Romaanse kerk :

1 apsis : zetel waar de bisschop zat – is een halfronde, veelhoekige, nisvormige ruimte. In de gotische kerken wordt vaak van een koorsluiting gesproken.

Het chevet  is de gehele afsluiting van het koor. Het chevet omvat de apsis of koorsluiting, de straalkapellen en het deel van de kooromgang dat om de apsis ligt.

2 priesterkoor (koor, hoogkoor) : daar bevindt zich het hoofdaltaar.

Een priesterkoor is het oostelijkst gelegen deel van een kerkgebouw. In het koor staat het hoogaltaar, het belangrijkste altaar in een kerk. Een priesterkoor kan in verschillende mate afgescheiden zijn van de rest van de kerk door middel van niveauverschil in de vloer, communiebanken, een doksaal of zelfs een koorhek. 

Hoofdaltaar in de St Jacobskerk te Antwerpen

Meestal is een kerk met het koor naar het oosten gericht, omdat dit de richting is waar de zon opkomt en omdat Jezus Christus wordt gezien als de Sol Oriens, het 'Licht van de Wereld', de 'Zon der Gerechtigheid' (Joh 8, 12; Mal. 3, 20). Het is ook in het oosten dat Jezus volgens de Bijbel zal terugkeren om de levenden en de doden te oordelen (Matt 24, 27). Grote romaanse kerkgebouwen bezitten vaak twee koren: een oostkoor (het priesterkoor) en een westkoor.

Westkoor

Een hoogkoor onderscheidt zich van een normaal koor, doordat het door zijn hoogte uitsteekt of ooit uitstak boven het vloerniveau van het middenschip.

Het koor is ontstaan uit de apsis. De monniken en hun liturgie kregen een plaats buiten de kerk van het klooster, in de gewone parochiekerken en kathedralen. Die liturgie bestond uit het dagelijks gebed op een aantal vaste momenten, waarbij ook gezongen werd. De monniken kregen, vanwege hun bijzondere plaats in de kerkelijke gemeenschap, ook een bijzondere plaats in het kerkgebouw. Zij kregen een afgescheiden plaats bij het hoofdaltaar. Het hoofdaltaar werd in de apsis geplaatst. De apsis werd verlengd in oostelijke richting en aan de zuid- en noordzijde van het op deze manier ontstane koor werden koorbanken geplaatst. De monniken zaten tussen schip en altaar in.

Koorbanken

Naarmate de kerkarchitectuur zich verder ontwikkelde werd ook meer symboliek in de architectuur gelegd: naast de kruisvorm van de kerk moest het koor en de apsis samen omgeven zijn door twaalf pilaren, wat de twaalf apostelen symboliseert. De vier pilaren aan de vier hoeken van de kruising staan voor de vier evangelisten (Mattheüs, Markus, Lucas en Johannes). Het is gebruikelijk dat de monniken elkaar psalmen en hymnen toezingen en daaruit is het begrip koor als aanduiding voor een groep mensen die in samenzang zingen ontstaan.

Westwerk : (westkoor, westbouw) is een monumentaal bouwwerk aan de westkant van een kerk. Het westwerk vervangt de meer gebruikelijke narthex met westtoren(s). Bij de oudste westwerken is uitwendig een verdeling tussen middenruimte en traptorens kenmerkend. Een portaal ontbreekt meestal; dit bevindt zich doorgaans elders. Het westwerk is meestal inwendig verdeeld in verdiepingen en heeft vaak op de begane grond een extra priesterkoor, het westkoor. Soms is er ook een kapel op een van de verdiepingen. Bij grotere westwerken bevinden zich rondom een atrium naar het schip gerichte galerijen.

3 doksaal : wand tussen schip en priesterkoor Een doksaal of jubee is een houten of stenen wand die in een kerk het schip scheidt van het priesterkoor. Het heeft dezelfde functie als een koorhek. De term doksaal is afkomstig van het Latijnse woord voor rug: dorsa, klaarblijkelijk om hiermee de sluiting, de 'rug' van het koor aan te duiden. De term jubee, die uit het Frans komt, is ontleend aan "Jube, domine, benedicere" (Heer, wil mij zegenen) en geeft een belangrijke liturgische functie van het doksaal aan. Het is het verzoek van de diaken voordat deze zich voor het lezen van het evangelie naar de ambo bij het doksaal begaf.

Doksaal in de St Jacobskerk te Antwerpen

Ten gevolge van de Katholieke Reformatie ontstond het verlangen het hoogaltaar weer zichtbaar te maken voor de gelovigen. Vele oude doksalen werden verwijderd en uit de late gotiek zijn er slechts enkele bewaard gebleven.

Een ambo is een benaming voor een kleine stenen preekstoel in oudchristelijke basilieken. Vaak waren er twee ambo's aan de uiteinden van de afsluiting van het koor en het schip van de kerk. Zij waren bestemd voor de lezing van het epistel en het evangelie. Onder invloed van de vernieuwing van de liturgie sinds het Tweede Vaticaans Concilie is de ambo weer in gebruik geraakt. Net als in de vroegchristelijke tijden worden tijdens de Dienst van het Woord de teksten van de Bijbel vanaf de ambo voorgelezen of gezongen en wordt er ook gepreekt.

Als er twee ambo’s zijn wordt het evangelie voorgelezen vanaf de ambo aan de evangeliezijde (noordzijde, dat wil zeggen links vanuit de kerk) en de andere lezingen uit de Bijbel vanaf de ambo aan de epistelzijde (zuidzijde, dat wil zeggen rechts vanuit de kerk).

4 kooromgang : (deambulatorium) is een overdekte wandelgang rondom, en geopend naar, het koor. De kooromgang is te beschouwen als een verlengstuk van de zijbeuken en is meestal even breed. Bij een kruiskerk wordt de verbinding tussen de kooromgang en de zijbeuken onderbroken door het transept. Op de omgang kunnen straalkapellen en eventueel ook koorkapellen aansluiten.

Het meest voorkomende type kooromgang is lager dan het koor. Vanwege de drieledige opzet wordt een koor met een dergelijke omgang ook wel basilicaal koor genoemd. In slechts weinige gevallen is de omgang even hoog als het koor. Een omgang komt vooral voor bij kathedralen en grotere kerken en diende oorspronkelijk om de doorgang van pelgrims bij de uitstalling van relieken te bespoedigen.

De koorsluiting  is de afsluiting waarmee het koor eindigt. Dit ligt aan de oostzijde. Hier kan het koor op verschillende manieren eindigen, met een:

• halfronde sluiting
• driezijdige of veelhoekige sluiting
• vijftwaalfde sluiting
• rechte of vlakke sluiting

5 straalkapellen : (kranskapel, apsisdiool) is een kapel die aan het koor of de kooromgang is gebouwd.

Straalkapellen werden reeds in de romaanse bouwkunst toegepast en worden dan apsidiool (= "kleine apsis") genoemd. Meestal zijn dergelijke kapellen aan een kooromgang gebouwd of daarmee geïntegreerd, maar soms grenzen de kapellen direct aan het priesterkoor.

In de gotische kerkenbouw grenzen kranskapellen vrijwel altijd aan de kooromgang. De meeste grotere kerken uit die periode hebben 3 tot 5 straalkapellen. Hoe groter en belangrijker de kerk was, hoe meer straalkapellen aan de kooromgang werden gebouwd.

6 kruising : (viering) daar waar het schip en de dwarstransepten elkaar kruisen of doorsnijden. Dit deel wordt viering genoemd omdat deze ruimte in de plattegrond een vierkant is.

Na het Tweede Vaticaans Concilie vond men het nodig dat de priester de mis ook gericht naar de gelovigen kon vieren (versus populum), en niet meer gericht naar het oosten. Omdat de apsis en het priesterkoor vaak ver weg zijn van de gelovigen plaatste men in vele kerken een volksaltaar in de kruising. Ook in de middeleeuwen en de baroktijd stond op deze plaats al vaak een altaar voor of onder de bogen van het doksaal, het zogenaamde Heilig Kruisaltaar. Dat was, ook in die tijden al, het altaar voor het volk, omdat de leken geen toegang hadden tot het priesterkoor, dat meestal door een doksaal of koorhek was afgesloten.

Het dakgedeelte dat schip en transepten gemeenschappelijk hebben wordt ook wel betiteld als kruising.

Soms is er midden op de kruising een vieringtoren of kruisingtoren te vinden.

In deze toren kan het angelus-klokje hangen, of de consecratie-klok. Ook kan boven de kruising een koepel gebouwd worden, dan is de kerk een kruiskoepelkerk.

7 transept : (kruisarm, kruisbeuk, dwarsbeuk, dwarsschip) (Frans: tranche = snede en het Latijn saepta = omheining)

De plattegrond van een gotische kerk heeft altijd de vorm van een kruis. Dit kruis bestaat uit een lange ruimte (het schip, vóór het transept), met aan het verste einde het koor, achter het transept, waar zich het hoofdaltaar bevindt en dat meestal naar het oosten is gericht. Het transept staat dus haaks op het schip en is meestal noord-zuid georiënteerd. Het bestaat uit drie delen: de beide zijarmen en de kruising. Aan het uiteinde van de beide armen bevindt zich de transeptsluiting.

Meestal is het transept eenbeukig. Soms zijn ook de beide dwarsarmen van het transept met een apsis afgesloten.  

19-02-2019 om 17:58 geschreven door claudia  

Gedurende de 6de en 7de eeuw vermengden de barbaren en de oude bevolking en ze beïnvloedden elkaars spraak. Talen ontwikkelden zich snel en de Europese spraak was een chaos van lokale mengvormen. Het opstellen van lokale liturgieën in de volkstaal was onmogelijk; er is uit die periode dan ook geen noemenswaardige literatuur in de volkstaal. De kerk stond voor alles wat overgebleven was van de oude traditie van beschaving, en kon dit allen maar bewaren door het te verdedigen tegen eigentijdse invloeden door een pantser van Latijn.

Het terugkomen van beschaving vanaf de 8ste eeuw vond plaats door het terugvinden van juist die tradities uit het verleden die het opnieuw gebruiken van Latijn bevorderden. Het culmineert in het feit dat Karel de Grote het Romeinse Rijk 'restaureert', en dat hij in heel zijn rijk de Romeinse rite oplegt . Geen van beide politieke maatregelen was gunstig voor de volkstalen die toen net een herkenbare vorm kregen in de 9de eeuw. Maar het aannemen van het 'plaatselijke Romeinse' Gregoriaanse Sacramentarium als de kern van de universele Westerse rite had een belangrijk resultaat, naast al het kerkelijke. Het plaatste aan de basis van de hele Westerse cultuur de enige traditie van het gebruik van het Latijn waarin de taal zonder breuk zich had ontwikkeld uit de klassieke hoogstaande taal van Cicero en Virgilius, tot het 'Kerklatijn' van de tijd van Paus Leo en Paus Gregorius, zonder enige ernstige toevoeging van buiten af.

"De cultuur die opsprong door het werk van Karel de Grote, maar die uiteindelijk levensvatbaar bleek in de 11de eeuw, was niet een formele restauratie van de klassieke cultuur van het keizerrijk zoals de 16de eeuw kunstmatig probeerde te bewerken, maar was in vele opzichten wel de ware afstammeling ervan. Als zodanig was nadrukkelijk een internationale cultuur - in dit stadium toen naties nog geboren moesten worden is het beter om te zeggen: een inter-regionale cultuur waarbij als natuurlijk werktuig een gemeenschappelijke taal paste. En omdat religie in het centrum stond van deze nieuwe cultuur bleef het Latijn (dat tegen deze tijd niet meer gebruikelijk was in alle regio's maar in ieder geval niet tot een enkele regio beperkt was) in gebruik in de kerk."

De ontwikkeling van veel elementen van de Christelijke Kerk waren onderhevig aan de geschiedenis en de cultuur. De Westerse Kerk ondervond dit heel duidelijk tijdens de barbaarse invasies van Europa tot in Rome toe, en in de 'donkere middeleeuwen' die volgden. In die periode was de Kerk een van de weinige constante organisaties in de maatschappij, en de vijf eeuwen tot Karel de Grote zijn Heilig Roomse Rijk vestigde waren chaotisch. Gedurende deze periode ontstonden en ontwikkelden zich verscheidene andere riten in het Westen, maar de Kerk van Rome bleef grote invloed uitoefenen. Zo groots, indrukwekkend en mystiek was de rite van de Roomse Kerk dat in de jeugd van Karel de Grote zijn vader gezanten naar Rome zond om diplomatieke relaties met het Pausdom te vestigen en die waren daar zo onder de indruk dat binnen een paar jaar de Roomse liturgie en zang in hun ogen de meest verheven uitdrukking was van het soort beschaving dat zij wensten te bevorderen.."

Het tot stand brengen van een standaard Roomse Rite door Karel de Grote was het einde van de regionale Westerse riten en zorgde ervoor dat het Latijn de liturgische taal bleef van de Westerse Kerk (uitgezonderd natuurlijk van de protestantse groepen die zich afscheidden tijdens de Reformatie en de volkstaal weer aannamen) tot recente tijden. Het Gregoriaans, de liturgische muziek die voortvloeide uit de inspanningen van Karel de Grote, werd de standaard muziek van de Westerse Rooms Katholieke Kerk tot in de laat 20ste eeuw. 

Vroeg Westerse Liturgie 

Het ochtendgloren van het Westerse Christendom

Het Christendom werd naar de stad Rome gebracht door de zendingsactiviteiten van Petrus, Paulus waarbij Petrus erkent wordt als de eerste bisschop van Rome. Ongetwijfeld namen zij de liturgische praktijk van de Christelijke gemeente van Jeruzalem mee. Zoals de andere vroeg Christelijke gemeenschappen vierden ze de Doop en de Maaltijd van de Heer (Eucharistie). Het vroegste document van de Roomse Kerk, de brief van Clemens aan de kerk van Korinthe, bevat gebeden vol met Joodse beeldspraak.

Sommige elementen van de Joodse spiritualiteit maakten zeker deel uit van de vroeg Christelijke eredienst, zoals het gebruik van lezingen uit de Hebreeuwse Schriften (in de Griekse vertaling, de Septuagint) en zelfs het gebruik van Hebreeuwse woorden zoals amen en halleluia. Nieuw Testamentische beschrijvingen in Lukas 4:16-30 en Handelingen 13:15-16 laten zien dat vroege Christenen vertrouwd waren met samenkomsten in de Synagoge op de Sabbat met lezingen uit de Schriften en prediking. De Christelijke woorddienst heeft wellicht ook verbanden met het Joodse gebruik van gezangen en religieuze gebruiken bij maaltijden. Hoewel lezingen, gebeden en een preek te vinden zijn zowel in de later volledig ontwikkelde synagogedienst en de vroege Christelijke eredienst, moet een directe structurele verbinding tussen deze twee tradities nog ontdekt worden. Een brief van Plinius de jongere uit 112 beschrijft dat Christenen vroeg in de morgen bijeenkomen voor een lofprijzingsdienst en dat ze 's avonds samenkomen voor een maaltijd. Deze dubbele bijeenkomst van de vroege Christenen doet liturgische wetenschappers wel concluderen dat de woord en tafeldienst onafhankelijk gevierd werden op verschillende tijden van de dag. Andere liturgisten gaan er echter vanuit dat de woord en tafeldienst vanaf het begin een geheel was en dat wat Plinius als tweede bijeenkomst noemt een agape viering was — een maaltijd met religieuze betekenis maar iets anders dan de Eucharistie.

Omdat we geen liturgische documenten hebben van het vroegste begin van de Roomse liturgie kunnen we weinig zeggen over de vroegste praktijk. Vanwege de kleine aantallen aan het begin en later vanwege af en toe vervolgingen was de kerk genoodzaakt in grote huizen van welgestelde leden samen te komen voor de liturgieviering. Sommige kerken in de stad Rome dragen nog de naam van de huizen waar de vroege Christenen samenkwamen, zoals Clemens. We weten ook dat de taal die in de eredienst gebruikt werd in Rome het Grieks was. Zoals kerken in andere delen van de wereld gebruikte de Roomse Kerk de Joodse kalender om de Paasdatum en de erop volgende 50-daagse feesttijd tot Pinksteren vast te stellen. Een punt van onderscheid van de Roomse Kerk is dat het de Paasviering begon op de zondag die het dichtst lag na de 14ste Nisan, en niet zoals andere kerken die Pasen op die datum vierden, welke dag van de week het ook was.

Eredienst in de 2de eeuw

De eerste beschrijvingen die we hebben van Christelijke eredienst in de stad Rome zijn te vinden in de Apologie van Justinus, een gewoon lid van de Roomse gemeenschap die martelaar werd rond 160. Dit werk was geadresseerd aan de heidense overheid als uitleg van de Christelijke praktijk; en omvat een beschrijving van de doopceremonie en twee beschrijvingen van de viering van de Eucharistie. Daar schrijft Justinus het volgende over:

"Op de dag die genoemd is naar de zon, komen allen die in de stad of op het platteland wonen samen. De herinneringen van de apostelen of de geschriften van de profeten worden gelezen zo lang de tijd het toestaat. Als de lector opgehouden is spreekt de voorganger ons toe en roept ons op om de geweldige dingen die we gehoord hebben na te volgen. Dan gaan we allen staan en bidden. Zoals we eerder al zeiden, als we klaar zijn met het gebed worden brood, wijn en water naar voren gebracht. De voorganger bidt dan en dankt naar beste kunnen, en de mensen betuigen hun instemming met een Amen! Daarna worden de gaven, waarover een dankzegging is uitgesproken, uitgedeeld en iedereen deelt daarin, terwijl ze ook gebracht worden door de diakenen naar de afwezige broeders."

Uit deze beschrijving kunnen we opmaken dat rond het jaar 150 de kerk van Rome regelmatig op zondag bijeenkwam en dat de woord en tafeldienst als één geheel gevierd werd. De liturgie begint direct met schriftlezingen, en er is al een persoon die als lector aangeduid wordt. Aan het einde van de lezingen preekt de voorganger (van het Grieks proestaminos, degene die voor de samengekomen mensen staat) — waarschijnlijk de bisschop of zijn plaatsvervanger. Nadat de gaven van brood en wijn naar voren gebracht zijn improviseert de voorganger een dankgebed (of eucharistia) waaraan de samengekomen mensen deelnemen met hun acclamatie Amen. Uit de tekst van alle latere Eucharistische gebeden die overgeleverd zijn maken we op dat dit gebed van de voorganger niet een vrij geïmproviseerd gebed was maar een standaard structuur volgde te vergelijken met het Joodse hodayah gebed van lof en dankzegging. Elders in de Apologie, maakt Justinus duidelijk dat de "gaven" van brood en wijn waarin allen delen niet beschouwd worden als gewoon voedsel, maar als het "vlees en bloed van de mensgeworden Jezus."

In deze beschrijving zien we de zelfde elementaire liturgische vorm die alle oude liturgieën hebben, Rome schijnt geen eigen bijzonderheden te hebben. We hebben een aanwijzing dat dat inderdaad zo was, want in 154 bezocht Bisschop Polycarpus van Smyrna Paus Anicetus, die hem vroeg in zijn plaats voor te gaan in de viering van de Eucharistie, blijkbaar zonder angst dat dat verschillen in praktijk in de weg zouden staan.

Groei en latijnisering

Rond het jaar 251 begon de kerk van Rome significante veranderingen te ervaren. Er wordt geschat dat de Christenen in Rome toen tussen de 10, 000 en 30, 000 in getal waren. Mensen waarvoor de kerk financieel verantwoordelijk was omvatten de bisschop (Paus Cornelius), 46 priesters, 7 diakens, 7 subdiakens, 52 leden van een mindere orde (lectoren, exorcisten en deurwachters), en 1500 weduwen en andere behoeftigen. Ook kwam het Latijn langzamerhand in plaats van het Grieks als de liturgische taal in Rome zoals eerder was gebeurd in de Romeinse provincies in Noord Afrika. Zo begon de Romeinse oreerstijl invloed te krijgen op de Roomse liturgie — een retoriek gekenmerkt door eenvoud, nuchterheid, beknopte juridische bewoording in tegenstelling tot het meer breedsprakige Grieks. De Apostolische Traditie is uit deze periode, vaak toegeschreven aan de Romeinse Priester Hippolytus en bevat veel liturgische informatie, zoals een compleet Eucharistisch gebed, maar veel vragen blijven onbeantwoord over het auteurschap en over welke delen latere toevoegingen zijn en of het niet de praktijk van Alexandrië die werd weerspiegeld in plaats van die van Rome.

Eredienst na de legalisatie van het Christendom

De bekering van Keizer Constantijn I de Grote was een belangrijke stap in de legalisering van het christendom. Volgens het verhaal zou Constantijn, voorafgaand aan een veldslag om de keizerlijke opvolging, het Christusmonogram XP hebben gezien met de woorden ‘in dit teken zul jij overwinnen’. Hij nam vlaggen en vaandels versierd met dit monogram mee naar de veldslag en won. In 313 kondigde Constantijn algemene tolerantie en vrijheid voor de christenen af in het Edict van Milaan. Hoewel Constantijn affiniteit had met het christendom liet hij zich pas op zijn sterfbed in 337 dopen.

Keizer Constantijn

Hij verplaatste zijn keizerlijke residentie in 330 naar Byzantion, dat hij zelf Nova Roma noemde, maar later naar hem Constantinopel werd genoemd. Toen Constantijn niet alleen in het westen maar ook in het oosten de macht had overgenomen, begon hij kerken privileges, geschenken en eigendom te geven. De staat begon van bisschoppen die veel invloed hadden op de publieke opinie, staatsfunctionarissen te maken.

Zoals hun wereldlijke gelijke had de bisschop nu het recht om in processie voorafgegaan te worden door fakkels, wierook en zangers. Deze rituele elementen begonnen de liturgie binnen te dringen, zowel in de intocht van de bisschop als van het evangelieboek. Met de toevloed van bekeerlingen ten gevolge van de legalisatie van het Christendom werden de plaatsen van samenkomst te klein.

Basilica

Het woord basilica is afgeleid van het Griekse begrip 'stoa basilke', wat 'koningshal' betekent, maar heeft oorspronkelijk betrekking op gebouwen uit de Romeinse tijd. De Romeinen gebruikten de basilica vooral voor commerciële bedrijvigheid. Het was een soort markthal. Daarnaast werd de basilica ook gebruikt voor de rechtspraak en soms ook voor bestuurlijke activiteiten.

In principe was de basilica een grote, rechthoekige en overdekte hal. Om een groot oppervlak te krijgen was het nodig om het dak te laten dragen door zuilen. De ingang lag dikwijls aan een van de korte zijden, maar basilica's konden ook via open galerijen aan meerdere kanten worden ontsloten. Soms was een absis aangebouwd, die dan vooral werd gebruikt bij de rechtspraak, waarbij de rechters vanuit de absis hun oordeel uitspraken. In het centrum van het oude Rome werden basilica's gebouwd met een bovenverdieping. Wanneer die verdieping alleen de middenbeuk betreft en voorzien was van vensters, spreken we van een lichtbeuk. De lichtbeuk was een goede oplossing om ook erg brede gebouwen te voorzien van daglicht.

Toen de christenen in het begin van de 4de eeuw een geschikt bouwtype zochten voor hun kerken, namen zij de seculiere basilica als uitgangspunt. Zij pasten dit type  aan tot een voor kerken ideale vorm, waarbij aan de korte tijd altijd een absis werd gebouwd waar de cathedra, de bisschopszetel werd geplaatst. De plaatsing van de zuilen in het gebouw droeg bij aan het gevoel dat alle aandacht gericht was op die absis. De meeste vroegchristelijke basilica's, die toen basilica dei (basilica van God) werden genoemd, hadden een lichtbeuk en een houten dakconstructie. Vrijwel alle latere kerktypen baseren zich op dit model.

Traditionele basilica

Basilica van Santa Sabina in Rome

Deze nieuwe ruimte maakte statige processies mogelijk en een prachtige uitvoering van de liturgie. Een georganiseerd systeem van catechese was noodzakelijk om tegemoet te komen aan het grote aantal mensen dat nu lid van de kerk wilde worden in zijn nieuwe politieke situatie.

Naast de bisschoppen kreeg ook de Paus kreeg meer macht. Vanaf nu konden kerkelijke leiders elkaar ontmoeten tijdens synoden (bijeenkomsten). Kerk en rijk gingen hand in hand en konden elkaar goed gebruiken. Het christendom ontwikkelde zich langzaam tot staatsgodsdienst van het Romeinse Rijk. Onder regering van keizer Theodosius de Grote werd het christendom in 380 Rijkskerk. Vanaf 392 werden andere godsdiensten dan het christendom verboden.

Binnen zeventig jaar waren christenen van vervolgde minderheid de leden van de enige wettige godsdienst in de Romeinse staat geworden. Dit zorgde weliswaar voor meer christenen, maar het aantal vastberaden religieuzen, monniken en nonnen, was niet groter. Veel mensen noemden zich wel christen maar waren er niet zo mee bezig.

18-02-2019 om 03:45 geschreven door claudia  

• Zesde Uur komt overeen met de middag (12u)
• Negende Uur komt overeen met de namiddag (15u)

Deze diensten zijn, tezamen met de andere diensten van de Dagelijkse Cyclus, gewoonlijk opgenomen in een gebonden verzameling en wordt het Boek van de Heilige Uren genoemd, of Horologion (Grieks).

Bij de Koninklijke Uren zijn al de Uren: 1ste, 3de, 6de, en 9^de, evenals de Typische Psalmen, gezongen als 1 dienst. De dienst wordt gelezen op de vooravond van Kerstmis en Drie-koningen, evenals op Goede Vrijdag. Het wordt gekarakteriseerd door bijzondere psalmen en hymnen, evenals speciale Lezingen uit het Oude Testament, de Brieven en het Evangelie, die verwijzen naar het respectievelijke feest of gebeurtenissen van de dag. In de tijd van de Byzantijnse Keizer was het de gewoonte dat hij aanwezig was bij de hele dienst, vandaar de titel Koninklijke Uren.

Overzicht Westerse Katholieke Eredienst

De liturgische praktijk en muziek van de Westers Romeinse Kerk ontspringt uit vroeg Christelijke ontwikkelingen en volgt de plaatselijke ontwikkeling van de orde van de Kerk van Rome. Een aantal markante punten zullen de revue passeren: De Oud Romeinse rite, de overeenkomsten en verschillen tussen het Oosterse en Westerse Christendom, de ontwikkeling van het Gregoriaans, de hervormingen van Karel de grote en het gebruik van het Latijn tegenover het Grieks. De liturgiegeschiedenis van de Kerk van Rome werd voor een groot deel vorm gegeven door de invloed van de barbaarse invasies, een ervaring die het Westerse Christendom in een veel indringender mate doormaakte dan de broeders en zusters in het Oosten.

De vroege Kerk in Jeruzalem

De vroege Christelijke Kerk in Jeruzalem onder leiding van de eerste bisschop, Jacobus, de broeder (verwant) van de Heer. Een liturgische orde die zijn naam draagt is een van de vroegste die bewaard is. Dankzij het zendingswerk van de apostel Paulus waren binnen weinige jaren er overal kerken te vinden op de weg van Jeruzalem naar Rome, de hoofdstad van het Romeinse Rijk. De liturgische orde van de kerk van Jeruzalem werd de fundering van de eredienst vorm en praktijk van deze nieuwe kerken van Antiochië tot Rome, en verder. Op deze fundering ontwikkelden zich de vorm, praktijk en muziek die later herkend werden als de Westerse rite.

Het is opmerkelijk dat het Grieks de voertaal was in het Romeinse Rijk en toch het Latijn de officiële liturgische taal van de Rooms katholieke Kerk werd tot het Tweede Vaticaans Concilie in 1962. Het Romeinse Rijk ontwikkelde zich op de grondvesten van de oudere Griekse staat en cultuur die verspreid was over het hele Middellandse Zee gebied, en het Grieks bleef de voertaal van het hele gebied. Zelfs aan het hoogtepunt van zijn macht en uitbreiding sprak het grootste deel van het Romeinse Rijk Grieks, met het Latijn voorbehouden als officiële staatstaal, en als taal in dagelijks gebruik alleen in Rome en delen van Italië.

Jacobus/Jakobus wordt in het Nieuwe Testament de "broer van de Heer" (van Jezus) genoemd. Dat is niet letterlijk te nemen, het is bedoeld als “neef” of “verwant”. Hij wordt ook wel Jakobus de Rechtvaardige, Jakobus de Mindere of Jakobus de jongere genoemd, ter onderscheiding van Jakobus de Meerdere, een van "de twaalf". Hoewel Jakobus de Mindere niet wordt genoemd als een van "de twaalf", werd hij wel als apostel aangeduid. Traditioneel wordt aan deze Jakobus het Bijbelboek de Brief van Jacobus toegeschreven.

Uit de Handelingen kan worden opgemaakt dat Jakobus een vooraanstaande rol speelde binnen de christengemeente van Jeruzalem, zoals bij het Concilie van Jeruzalem. Om deze reden wordt hij als de eerste bisschop van Jeruzalem beschouwd. Jakobus stierf volgens Flavius Josephus in het jaar 62 door steniging op aandrang van de hogepriester Ananus.

De traditionele lijst van "de twaalf apostelen"

Na de toetreding van Mattias waren de apostelen (in alfabetische volgorde):

1.   Andreas – visser : broer van Simon Petrus - Grieks: "de mannelijke, de moedige" was een discipel van Johannes de Doper en werd na diens executie een van de 12 apostelen. Hij wordt beschouwd als de stichter en eerste bisschop van de Kerk van Byzantium en wordt daarom als beschermheilige beschouwd van het Oecumenisch patriarchaat van Constantinopel.

2.   Bartolomeüs

3.   Filippus

4.   Jakobus, zoon van Alfeüs

5.   Jakobus de Meerdere - visser, zoon van Zebedeüs, met zijn broer bijgenaamd Boanerges, "zonen van de donder"

6.   Johannes – visser : , zoon van Zebedeüs, met zijn broer bijgenaamd Boanerges, "zonen van de donder") Johannes was de ‘discipel die Jezus liefhad’. Samen met Petrus werden Johannes en Jakobus de meest vertrouwelijke leerlingen van Jezus. Zo waren zij bijvoorbeeld aanwezig bij de gedaanteverandering van Jezus op de berg Tabor. Ook was hij volgens het evangelie, de enige apostel die aan de voet van het kruis Maria, de moeder van Jezus, bijstond.

7.   Juda Taddeüs – visser :  ook wel Judas Lebbeüs genoemd, broer van Jakobus de Mindere

8.   Matteüs – tollenaar : zoon van Alfeüs, ook wel Levi genoemd. Hebreeuws : "geschenk van JHWH" Hij was schrijver van het Evangelie volgens Matteüs.

9.   Mattias : Hebreeuws : “geschenk van JHWH”. Hij nam na de Hemelvaart van Jezus de plaats in van Judas Iskariot, die na zijn verraad, zelfmoord pleegde. Hij werd door loting aangewezen.

10.               Simon Petrus – visser : Petrus is een vertaling van zijn bijnaam Kefas – Grieks : “Rots” Hij geldt voor katholieken als de eerste paus (het ambt van paus wordt ook wel Petrusambt genoemd) en voor orthodoxen als de patriarch.

11.               Simon de Zeloot of de IJveraar

12.               Thomas : “tweeling”, ook Judas Thomas Didymus genoemd

Plaatselijke variaties in het Westen

De liturgische vormen van het Westers Romeinse Christendom omvatten veel riten die in de eerste paar eeuwen na de apostolische periode ontwikkeld werden. Terwijl al deze riten teruggingen op de liturgische praktijk van de "moederkerk" in Jeruzalem, ontwikkelden zich geleidelijk plaatselijke variaties in structuur door het toevoegen van gebeden en andere bijpassende elementen aan Eucharistie. Deze structurele verschillen resulteerden in de verschillende bekende riten: Ambrosiaanse, Gallicaanse, Mozarabische, enz. Elke plaatselijke kerk ontwikkelde zijn eigen muzikale vorm, voortbouwend op de oude traditie. Ondanks al deze variatie was de liturgische vorm en muzikale praktijk in de vroege Kerk opmerkelijk gelijk gedurende de eerste 8 eeuwen. De Westerse Kerk was minder gecentraliseerd dan de Oostelijke Kerk in de 4de tot de 6de eeuw, en liet niet alleen verschillende liturgische gebruiken toe, maar moedigde die zelfs aan, zo lang ze maar niet ketters waren.

De term die algemeen gebruikt wordt voor de liturgische rite van de Roomse Kerk voor de vroeg 9de eeuw is de Oud Romeinse rite of Liturgie. De Oud Romeinse rite en de bijbehorende zang ontwikkelden zich uit de gemeenschappelijke liturgische praktijk van de Roomse kerk en werd vastgelegd in de herziening van de rite door Paus Gregorius de Grote in 595. Deze rite wordt representatief geacht voor de consistentie van de liturgische vorm en muziek in de vroege Kerk. Deze ontwikkelde zich verder in de 8ste en 9de eeuw, toen Karel de Grote zowel de liturgie als de liturgische muziek hervormde van de Westers Romeinse Kerk. Met de liturgische rite van Gregorius de Grote en de zang van de Kerk van Rome als basis, wilde Karel de grote één liturgische en muzikale norm vestigen voor heel zijn pas gevormde Heilige Roomse Rijk. Het resultaat van deze hervorming was een uniforme liturgische rite voor de Rooms Katholieke Kerk, en een nieuwe vorm van liturgische muziek die we nu Gregoriaans noemen die vele eeuwen lang de norm zou zijn.

Wat geschiedenis :

Het Romeinse Rijk

Het was lastig om het uitgestrekte Romeinse Rijk op een efficiënte manier te besturen. De keizers hadden weinig grip op de provincies, er braken voortdurend opstanden uit en het leger was niet effectief. En het hielp niet dat veel van de keizers er niets van bakten.

Keizer Diocletianus ging het probleem te lijf door compagnons aan te wijzen. In 285 n.Chr. gaf hij het westen in beheer aan Maximianus, en zeven jaar later benoemden beiden een medekeizer en opvolger. Deze zogeheten tetrarchie moest het rijk beter bestuurbaar maken.

Maar toen Diocletianus met pensioen ging, kregen zijn opvolgers het met elkaar aan de stok. Het rijk werd eerst herenigd, brak toen in tweeën en kwam vervolgens weer bij elkaar, tot keizer Theodosius I in 408 stierf. Zijn twee zoons erfden ieder een deel, en zo werd de deling permanent. Het West-Romeinse Rijk was geen lang leven beschoren, terwijl het Oost-Romeinse of Byzantijnse Rijk tot 1453 bestond.

Heilig Roomse Rijk :

1^ste foto : in de tijd van de stichting van het keizerrijk in 962 (met de huidige landsgrenzen)

2^de foto : rond 1200 op het hoogtepunt

3^de foto : in de tijd van de ontbinding van het keizerrijk in 1806

Het Heilige Roomse Rijk was een rijk in Centraal-Europa en omringende gebieden. 'Rooms' betekent in dit verband zowel 'romeins' (het zou een voortzetting zijn van het West-Romeinse Rijk). Het adjectief Heilig werd daar in de 12de eeuw aan toegevoegd om aan te geven dat de keizerlijke waardigheid direct van God aan de keizer zou zijn overgedragen. De Paus was in deze de bemiddelaar en kroonde en zalfde de koning 'als keizer'. Het Rijk werd op gezag van keizer Napoleon in 1806 opgeheven. Het was geen staat in de moderne betekenis van het woord, maar een politiek verband van wereldlijke en kerkelijke gebieden die direct of indirect onderworpen waren aan de soevereiniteit van de Rooms-Duitse keizer of koning.

De keizerstitel werd in het westen van Europa opnieuw ingevoerd met de keizerskroning van Karel de Grote in 800. In 962 liet Otto I de Grote, de koning van het Oost-Frankische/Duitse koninkrijk, zich door de paus tot keizer kronen. De verbinding tussen het Oost-Frankische/Duitse koningschap en de keizerstitel vormde sindsdien de basis van het Heilige Roomse Rijk. De keizer werd in het middeleeuws christelijk denken als wereldlijke tegenhanger van de paus gezien, met een universeel gezag.

Het Duitse koningschap was niet erfelijk; de koning werd gekozen door de keurvorsten (hoogste vorsten in rang in dit Rijk), die de feodale bovenlaag van het Rijk vormden. In de middeleeuwen kon de koning zich pas keizer noemen nadat hij door Rome was erkend. Dat vereiste de pauselijke goedkeuring en kroning, die vaak pas na diplomatieke onderhandelingen gegeven werd. Sinds de 16de eeuw nam de koning de keizerstitel aan als erfelijke titel direct en zonder tussenkomst van Rome.

Het Roomse Rijk

Onder de eerste keizers had het keizerrijk geen eigen naam. Het keizerschap was persoonlijk en niet verbonden met een bepaald gebied. Het werd pas later het keizerrijk Roomse of Romeinse Rijk genoemd. Door het Rijk "Romeins/Rooms" te noemen, presenteerden de keizers het Rijk nadrukkelijk als voortzetting van het Romeinse Rijk. De rechtvaardiging hiervoor was dat het (West-)Romeinse Rijk niet ten onder was gegaan maar werd voortgezet door de latere keizers. In het middeleeuws christelijk denken was dat zeer belangrijk, omdat volgens profetieën uit het Bijbelboek Daniël de eindtijd zou aanbreken na de ondergang van het IJzeren Rijk, wel aangeduid als het Romeinse Rijk. Als opvolgers van de Romeinse keizers maakten de Duitse keizers ook aanspraak op de beschermheerschappij over de hele christelijke wereld en op een voorrangspositie ten opzichte van andere heersers. Zoals de Paus een universeel geestelijk gezag had, had de keizer dat op wereldlijk gebeid. 

Heilige Rijk

In de 11e en 12e eeuw kwamen de keizers steeds vaker in conflict met de paus. Via de keizerskroning, die na de keuze door de Duitse vorsten door de Paus werd uitgevoerd, konden de Pausen aanspraken maken op de heerschappij over het Rijk. Keizer Frederik I Barbarossa begon daarom vanaf 1157 de naam Sacrum Imperium (Heilige Rijk) te gebruiken. Hiermee weersprak de keizer het recht van de Paus boven het keizerschap en stelde hij dat het direct van God afkomstig was, en juist onafhankelijk van de paus. De keizerskroning door de Paus zou dan alleen nog een ceremoniële functie hebben.

De namen Romanum imperium (Roomse Rijk) en sacrum imperium (Heilig Rijk) werden vanaf dit moment afwisselend gebruikt. In 1254 werden de twee benamingen voor het eerst gecombineerd tot Sacrum Romanum Imperium (Heilig Roomse Rijk). De gecombineerde naam werd echter pas vanaf het midden de 14e eeuw regelmatig gebruikt.

De laatste grote verandering van de naam was de toevoeging van Nationis Germaniae (van de Duitse Natie) aan de Rijkstitel in de late 15^de eeuw. Hiermee werd het Rijk gepresenteerd als een uitsluitend Duitse aangelegenheid. Slechts enkele ten dele Duitstalige, namelijk Tsjechische, Boergondische, Lotharingse en Sloveense gebieden behoorden er nog toe. De toevoeging "van de Duitse Natie" werd pas laat en nooit consequent gebruikt; 'Heilige Roomse Rijk' bleef de meest gebruikelijke naam. Vanaf het midden van de 16^de eeuw verdween ook het woord "Heilig" geleidelijk uit de naam. In de laatste verdragen die de keizer sloot werd het Rijk kortweg Duitse Rijk genoemd.

Stichting

Het Heilige Roomse Rijk werd gesticht in 962 door Otto I. Sommigen vinden echter dat het rijk gesticht werd toen Karel de Grote tot eerste (westerse) keizer werd gekroond in 800 sinds het afdanken van Romulus Augustulus in 476. Karel noemde zichzelf echter meestal de koning van de Franken. Dit Frankische Rijk omvatte zowel het hedendaagse Frankrijk als Duitsland en Noord-Italië. Karel werd opgevolgd door zijn enig overgebleven zoon, die ook de keizerstitel overnam, Lodewijk de Vrome zodat het rijk nog verenigd bleef. Toen deze stierf had hij echter drie zonen die allen naar Frankisch erfrecht aanspraak maakten op een gedeelte van het rijk in het Verdrag van Verdun in 843. In eerste instantie werd het rijk in drie stukken verdeeld: een Westelijk, een Midden- en een Oostelijk Rijk.

Het Middenrijk werd later na 855 verder opgedeeld en werden de versnipperde gebieden verdeeld tussen het sterkere Oost-Frankische en West-Frankische Rijk.

Het Heilige Roomse Rijk was groter dan het Duitse Rijk. Waar het laatste bestond uit het koninkrijk van de Duitsers — waaronder toen ook de Nederlanden en Bohemen, en het huidige Oostenrijk, Zwitserland en Slovenië — bestond het Heilige Roomse Rijk ook nog uit de bovengenoemde andere koninkrijken en deelde het met de paus de heerschappij over Rome.

Duits koning/keizer

De kroningen van de keizers van het Heilige Roomse Rijk waren geënt op de kroning van Karel de Grote in 800. Een toekomstig keizer moest eerst en vooral koning van de Duitsers worden. Duitse koningen werden al eeuwen verkozen, in de 9^de eeuw door de leiders van de vijf belangrijkste stammen (de Franken, de Saksen, de Beieren, de Zwaben en de Thüringers), later werden deze koningen verkozen door drie bisschoppen, de paltsgraaf en de drie voornaamste hertogen. Nog later werd een college van keurvorsten ingesteld.

De keizers van het Heilige Roomse Rijk werden eerst tot Rooms-koning gekroond in Aken en later in Frankfurt.

De daarvoor benodigde regalia (uiterlijke tekenen van de soevereine macht van een koning of keizer):

·         Kroon

·         Scepter

·         Rijksappel : (een bol met daarboven op een kruisje). De rijksappel stelt de wereld voor. De persoon die het object in zijn hand heeft, de wereld dus bezit, stelt een vorst voor.

rijksappel van het Heilig Roomse Rijk

·         Kroningskledij

·         Psalter (gebedsboek)

Van Grieks naar Latijn

De taal van de vroege Romeinse rite voor Gregorius de Grote was Grieks. Latijn werd echter meer en meer gebruikt, hoewel het Grieks voor speciale delen zoals het Kyrie en het Trisagion gebruikt bleef.

Gewone Romeinen – en de meesten waren analfabeet – spraken een taal met een veel eenvoudiger grammatica. Vanaf de 2e eeuw n.Chr. wordt het zogeheten vulgair Latijn ook geschreven. Dit was de omgangstaal in het hele West-Romeinse Rijk, waar de Romeinen de plaatselijke talen verdrongen hadden. De kerk begon toen ook Latijn te gebruiken in de eredienst, naarmate het geloof zich verspreidde onder de Latijn-sprekende bevolking.

Klassiek Latijn uit het Romeinse Rijk was een stijlideaal.

Romeinse soldaten die zich in de provincie vestigden en lokale burgers die in het Romeinse leger dienden, droegen bij aan de verspreiding van de taal. In het oostelijke deel van het rijk bleef het Grieks de omgangstaal.

Terwijl het vulgair Latijn zich tot Italiaans, Frans en de andere moderne Romaanse talen ontwikkelde, leefde het klassiek Latijn voort als een soort taalkundig stijlideaal. Tot in de 18e eeuw was Latijn de officiële taal van wetenschap en diplomatie.

In de 5de eeuw bracht de vestiging van de barbaren een verscheidenheid aan Germaanse dialecten naar de verschillende westelijke provincies, en een scheidslijn tussen de nieuwe meesters en de oude bevolking. Zelfs onder de oude bevolking bracht het snelle verval van de beschaving de onmogelijkheid om de oude cultuur en taal in stand te houden.

Inval van de barbaren in de 5de eeuw

18-02-2019 om 03:00 geschreven door claudia  

Wat is er zo erg aan abortus, naast het feit dat het om een beëindiging van een onschuldig, weerloos leven gaat?

God heeft voor iedereen die Hij op aarde laat geboren worden een plan. Het maakt deel uit van Zijn Heilsplan, om de hele mensheid te redden. Als je ervoor zorgt dat een baby niet kan geboren worden, zorg je ervoor dat deze persoon later geen positieve invloed kan hebben op zijn omgeving, op de samenleving. Deze plaats kan NIET DOOR IEMAND ANDERS WORDEN INGEVULD, WANT ELKE PERSOON IS UNIEK. Satan heeft op die manier al gewonnen, ‘opgeruimd staat netjes en ik moet geen eens de persoon nog tot bekoring brengen.’ Deze persoon had het vermogen om andere mensen te helpen, hun levens te redden, voor hen te zorgen… Dat alles is ineen kapot gemaakt, onherroepelijk.

Bovendien gaat het niet om het feit of de moeder zelf voor het kind gaat zorgen of niet. Er bestaat adoptie. Maar het feit dat het kind niet eens de kans krijgt om te leven.

Dit gaat niet over de tegenwoordige situatie, maar bij de wederkomst van Jezus en de oprichting van Zijn Rijk: er zullen vele kinderen gered worden, maar in tegenstelling vele ouders in de hel belanden door hun eigen onwil. Dat betekent dat er voor veel kinderen zal moeten gezorgd worden. Daaruit volgt dat er veel ‘samengestelde’ gezinnen zullen zijn die veel kinderen onder hun vleugels zullen nemen.

17-02-2019 om 15:22 geschreven door claudia  

8/2 Maria : Geliefde kinderen van Mijn Onbevlekt Hart : 

Ik zegen jullie allen, Ik houd van jullie allen omdat jullie allen mijn kinderen zijn.

In menselijke tijd, zijn jullie getuigen dat alles gebeurt, maar jullie zijn je niet bewust dat het gebeurt met grote snelheid. Mijn Zoon, de Eigenaar van alles, heeft toegestaan dat de Aarde zijn tocht versnelt zodat Zijn volk de vervulling nadert van wat te verwachten is.

Ik houd de hand van de Vader tegen, als voorspreekster voor jullie, en smeek Hem om jullie kansen te blijven geven zodat jullie niet verloren gaan en jullie je ziel kunnen redden, maar de koppigheid van de mens negeert de kansen en oproepen uit het Huis van de Vader.

Ik ben door de eeuwen heen gekomen, Ik ben van land tot land gegaan, van volk tot volk, jullie gewaarschuwd omdat Ik van jullie houd, een klein aantal hebben geluisterd naar mij, anderen zijn totaal sceptisch en anderen volgen de openbaringen van al de geliefde instrumenten van het Huis van de Vader en raken verward en weten niet  wat te doen of waar te gaan.

Ik ben gekomen om jullie aandacht te trekken omdat de gebeurtenissen blijven komen, de natuur oefent zijn kracht op de aarde uit zodat de mens met aandacht naar haar kracht kijkt, maar de mens is bang op het moment dat hij dat hij geconfronteerd zal worden met lijden (en aanroept hij de Hemel) maar na al dat lijden zal hij ophouden om de Vader te aanroepen, ophouden om Mijn Zoon te aanroepen, ophouden met de H. Geest te aanroepen en ophouden met Mijn voorspraak te vragen, omdat wanneer hij bevrijd is van de ontberingen, we niet langer noodzakelijk zijn…

Deze spirituele werkelijkheid waarin de mens van deze generatie leeft is droevig, en om die reden raakt hij steeds meer in verval door het grote nieuws van de zogenaamde bevrijding dat het kwaad hem biedt: het biedt hem bevrijding aan tegenover zonde en vrijheid in alle gebieden van het leven. De mens die nog niet begrepen heeft dat om Mijn Zoon te volgen hij zichzelf moet onthechten van zijn verlangens, zijn grillen, verwelkomt hij alle verderf dat het kwaad hem voorstelt als vrijheid.

Ik zie hoe Mijn kinderen, de ene na de andere, in de klauwen van het kwaad valt en dat het Volk van Mijn Zoon de woorden niet overwegen dat de Duivel heeft gesproken. Hij heeft zijn kracht ontketend tegen Mijn kinderen om Mijn Onbevlekt Hart te verwonden, omdat hij weet dat op het einde Mijn Onbevlekt Hart zal zegevieren en daarom wil hij Mijn kinderen verpletteren omdat hij weet dat Ik Mijn kinderen bemin zelfs al begrijpen ze dit niet. Het is gemakkelijker te behoren tot het wereldse en de meerderheid te volgen die gehersenspoeld is om de leugen te volgen en het Pad van Genade te minachten, dat hem naar het Eeuwig Leven leidt.

Hoevelen gaan op zondag naar de Heilige Eucharistische Viering en vergeten de rest van de week de Heilige en Goddelijke Naam van Mijn Zoon (te aanroepen). En op zondag veroorzaken ze hun eigen veroordeling zonder het te weten, want ze naderen de Eucharistische Maaltijd, het Goddelijke Banket en ontvangen Mijn Zoon vol van zonden, waarvoor ze geen berouw hebben. Wat lijdt Mijn Zoon! Ze denken niet na, ze voelen de pijn niet van Mijn Zoon, en ze zorgen dat Hij Zijn Lijden en de hele pijnlijke Kruisweg herbeleefd.

Ze moeten beslissen om hun leven te veranderen, hoewel Ik zoveel van Mijn kinderen hoor zeggen: “Hij die verloren is, is verloren; en degene die gered is, is gered.” Maar Mijn Zoon, die oneindig barmhartig is en Ik, de Moeder van die Barmhartigheid, kijken voortdurend naar jullie en hopen dat van jullie een woord komt: “Het spijt mij Heer” en Mijn Zoon zal jullie verwelkomen zoals een vader zijn pasgeborene verwelkomt.

Mijn kinderen, alsjeblieft let op! De Antichrist leeft in de wereld, handelt in de wereld, beweegt zijn tentakels om jullie te confronteren, om jullie tot opstandigheid aan te zetten, om jullie tot meer zonden aan te zetten, om jullie wanhopig te maken, om jullie emotioneel te destabiliseren. Hij beweegt al zijn tentakels om tegen Mijn kinderen in te gaan en jullie reageren niet.

Geliefde kinderen van Mijn Onbevlekt Hart, O Mijn lijden is zo groot wat Ik in Mijn Hart draag voor deze generatie, dat als water tussen de vingers ontsnapt van Mijn Zoon en deze Moeder!

Jullie zijn gewoon niet na te denken, geen onderscheid te maken, jullie niet bewust te zijn, niet te denken over de gevolgen van jullie daden omdat jullie in een massa lopen, en daarom hebben ze alles tot de massa gebracht. De meerderheid domineert en sleept de rest mee. Denken jullie niet na over het Eeuwig Leven of het lijden in de vlammen van de Hel? En Ik zeg het zelfs tegen degenen die zeggen dat de Hel niet bestaat, dat jullie op aarde leven, maar dat de pijn op aarde niet vergelijkbaar is met de straffen van de Hel dat dat de Barmhartigheid van de Drie-eenheid oneindig is, maar ook rechtvaardig en degenen zal vergeven die berouw hebben, maar niet degenen die vrij hun toestemming gegeven hebben om te zondigen en daden te stellen tegen de Goddelijke Wetten. Dit zou duidelijk moeten zijn. 

O mensen van deze generatie!

17-02-2019 om 15:08 geschreven door claudia