Teleurgesteld?

Gelovigen die hunkeren om dicht bij God te leven en een innige relatie met Hem te beleven, kunnen soms teleurgesteld zijn dat ze hun verlangen om meer te bidden ,meer de eucharistie te ontvangen, meer de naaste te helpen niet kunnen vervullen. Dikwijls is het niet de goede wil dat ontbreekt, maar gewoon het feit dat hun levensomstandigheden het niet toelaten vb. ze moeten de kost verdienen, ze moeten de kinderen opvoeden, ze zijn gehinderd door ziekte enz. Zij willen wel dagelijks de eucharistie ontvangen, willen wel dagelijks uren aan het H. Sacrament bidden, maar ze kunnen het niet realiseren. Het is niet zo dat Jezus dit niet begrijpt. Dat zou regelrecht een tekort aan geloof in Zijn begrip en barmhartigheid betekenen. Er zijn daarom middelen gegeven om deze problemen op te vangen:

1 De geestelijke communie : zoveel mogelijk bidden : IK ZOU U WILLEN ONTVANGEN, HEER, MET DIE ZUIVERHEID, NEDERIGHEID EN TOEWIJDING VAN DE ALLERHEILIGSTE MAAGD MARIA, EN MET DE GEEST EN DE VURIGHEID VAN DE APOSTELEN. Dit heeft hetzelfde effect als de eucharistie bijwonen. Natuurlijk als je kunt moet je naar de Eucharistieviering gaan. Het is alsof het ene zilver is en het andere goud.

2 De Rozenkrans bidden en het Kroontje van Barmhartigheid. Schietgebeden bidden doorheen de dag als je routinewerk doet…

3 Verstervingen doen in kleine dingen : vb. geen tv kijken en een godsdienstig boek lezen.

Laat je vooral niet teleurstellen door je te vergelijken met bv. geestelijken die hun leven hebben toegewijd aan Gods dienst. Van hen wordt meer verwacht. Of een vergelijk met mensen die de mogelijkheid hebben omdat hun levenstoestand het toelaat vb. een gepensioneerde die nog gezond is om dagelijks naar de mis te gaan.

Elk heeft zijn missie en taak gekregen van God op de plaats en positie in de samenleving waar hij zich bevindt om tot heiligheid te komen (een leven met God en het navolgen van Zijn liefdeswetten). Het is vooral in de aanvaarding van de taak van Godswege dat de essentie ligt. God wil gehoorzaamheid, samen met nederige aanvaarding van de levenssituatie en positie in het leven. Hij stelt ons daarmee op de proef om onze gehoorzaamheid aan Zijn Wil te testen. Dat is juist de TEST. Als je zelf je leven in eigen handen wil nemen om zelfs maar het goede te doen en God te volgen, en je verzaakt je levenstaken en –plichten dan ben je verkeerd bezig. Dan ben je ongehoorzaam aan Gods Wil voor jou. Een voorbeeld : je kookt niet voor je man en kinderen, om naar de aanbidding te gaan of een gebedsgroep te volgen. Dat betekent gewoon: Ik wil MIJN ding doen en niet naar U luisteren die mijn een missie heeft toevertrouwd. God wil dat je volledig op Hem vertrouwt en niet zelf gaat beslissen hoe je God het beste dient.

De mens moet tot het besef komen dat hij ALTIJD tekort zal schieten in aanbidding en dankzegging van God. Overweeg dit eens: God de Vader heeft ons geschapen, gewoon uit Liefde, zomaar omdat Hij er blij mee was deze Liefde te kunnen delen. Hij heeft ons niet nodig. Hij heeft ons Zijn Zoon gestuurd om ons te redden omdat we het verknald hadden in de zondeval en Hem ongehoorzaam waren geweest. Hij heeft de H. Geest gestuurd om ons te leiden tot de Drie-eenheid, God als Drie-eenheid te leren kennen en ons tot het goede in een geest van liefde aan te zetten. Het is de bedoeling dat we tot 1 grote familie van al Gods kinderen komen met God als middelpunt. Bovendien heeft Hij ons een Hemelse Moeder geschonken die altijd voor ons ten beste spreekt.

We verkeren totaal in de onmogelijkheid om deze goedheid naar waarde te schatten, laat staan de gepaste dankzegging die evenredig is met Zijn gaven te vervullen. Daarom is dit besef en het proberen zoveel mogelijk Zijn liefde te beantwoorden, rechtstreeks of onrechtstreeks door onze broeders en zusters, van belang. Leg je leven compleet in Zijn handen en de rest komt vanzelf. Nog veel goede wil en veel liefde gewenst.

21-01-2019 om 22:27 geschreven door claudia  

Heiligen

Dit is een oproep om eens een Heilige te aanroepen en eens een minder bekende. De meeste katholieken kennen Pater Pio, ‘kleine’ Theresia, H. Rita, naast dan een bekende Heilige uit de streek, maar daar blijft het meestal bij. Maar er zijn zoveel Heiligen die hun leven in het teken hebben gesteld van God, en er hun leven dikwijls bij hebben ingeschoten en martelaar zijn geworden. De verdienste ligt niet zozeer dat ze Heilig zijn in de Hemel en dat ze de mensen helpen op aarde. Maar dat ze in hun leven een lichtend voorbeeld waren in hun omgeving. In een grote groep mensen of op hun eentje in stille afzondering waar enkel God hun voorbeeld naar waarde kon schatten.

Een blik op een kalender met de Heilige van de dag of een boek over heiligenlevens kan een hulp zijn om de Heiligen beter te leren kennen. Ze wachten op een gebed om te kunnen helpen, maar je moet het vragen omdat ze niet kunnen helpen zonder dat je uit vrije wil hen aanroept. Hun hulp ligt erin dat ze je gebeden ondersteunen met hun verdiensten in dit leven verzameld. Zij staan garant voor jou dat je de beste bedoelingen hebt, in God gelooft en je medemens wilt helpen. En als je zelf in nood bent, zijn zij degenen die met hun hemelse kennis voor God voor jou ten beste kunnen spreken, dat hetgeen je vraagt vooral je ziel ten goede komt.

Uit : www.hetkatholiekegeloof.nl : Wat is de gemeenschap van de Heiligen :

Tot de 'gemeenschap van de heiligen' behoren alle mensen die hun hoop op Christus hebben gesteld en door de doop bij Hem horen, of ze al gestorven zijn of nog leven.

Omdat wij in Christus één lichaam zijn, leven we in een gemeenschap die hemel en aarde omvat. 

De kerk is groter en meer levend dan wij denken.

Tot de kerk behoren levenden en gestorvenen, of ze zich nog in een louteringsproces (Vagevuur) bevinden, of al in de heerlijkheid van God (Hemel) zijn, bekenden en onbekenden, grote heiligen en onopvallende mensen.

Wij kunnen elkaar over de dood heen bijstaan.

Wij kunnen onze naamheilige of onze favoriete heilige aanroepen, maar ook onze overleden verwanten, van wie wij geloven dat ze al bij God zijn aangekomen.

Omgekeerd kunnen wij onze overledenen die zich nog in een louteringsproces bevinden, door ons smeekgebed en eucharistievieringen als offer van Christus helpen.

Wat de enkeling in en voor Christus doet, komt allen ten goede.

Omgekeerd betekent dit helaas ook dat iedere zonde de gemeenschap schaadt.

21-01-2019 om 21:52 geschreven door claudia  

16/1 Jezus : Mijn geliefd Volk:

Ik draag jullie in de palm van Mijn handen zodat jullie niet verloren gaan. Maar er zijn sommigen onder hen die ze loslaten en weggaan om te flirten met het kwaad.

Leven in Mijn Wil is een goede zaak, leer om plezier te vinden in correct te leven, en vind de vruchten die leiden tot het Eeuwig Leven en vind het genot voor de ziel wanneer het goed in jullie mensen blijft.

In de straten van sommige steden, hoe proper ze ook mogen lijken, zal men op een moment iets vinden dat er niet thuishoort omdat een broeder zich niet aan de regels houdt en het terrein vervuilt. Hetzelfde gebeurt wanneer jullie je verwijderen van Mijn Wil, als jullie erin leven dan voelen jullie je goed en is alles zeer draaglijk, maar wanneer jullie het “ego” volgen dat niet gekanaliseerd is op het juiste pad, dan verwateren goede intenties en komen jullie in stormen terecht en nemen zelfs hetgeen weg waarvan jullie geloofden dat niets het kon raken.

Mijn geliefde volk, de huidige condities worden niet verwacht om te veranderen. De demon ligt meer dan ooit op de loer om mijn kinderen aan te vallen om hen te overtuigen om zich van Mij te verwijderen en Mij te ontkennen, daarom komen er meer gevallen van bezetenheid voor, maar worden ze minder herkend.

Ik nodig jullie uit om deze openbaring niet in de wind te slaan, het is het voedsel dat niet uitgeput raakt zodat jullie, kinderen, naar de tekenen kijken. Ik waarschuw jullie : begrijp dat jullie vrije wil jullie ertoe leidt te denken dat jullie zonder Mij met alles  wat op aarde gebeurt kunnen wegkomen.

Mijn geliefd Volk:

De wet is niet gegeven om door te gaan in losbandigheid… De wet is gegeven om ze na te leven en niet te doen wat jullie willen.

Ik roep Mijn Volk op om in goedheid te leven, niet om zich ervan te beroven. Ik roep jullie op om geen minderwaardige dingen te willen vanwege het slecht gebruik van de menselijke wil. Ik roep Mijn volk op om te leven van het hogere, van de spirituele groei, naar degene die Hem vreest omdat hij Hem niet ziet.

Mijn Koninkrijk is glorievol, het is geen Koninkrijk van de doden, maar van de levenden, degenen die luisteren, die kijken, die verkondigen, die Mij erkennen en weten dat ze Mijn kinderen zijn en Ik hun Vader.  

Mijn volk,  zoveel  boodschappen die jullie hebben ontvangen, zoveel richtlijnen om verstandig te reageren, zoveel kennis die jullie hebben ontvangen opdat jullie volwassen, onderlegde kinderen zijn, en niet onwetend zijn!

Mijn geliefde Volk:

De aarde reageert niet alleen als een magneet ten gunste van de mens, maar die magneet kan ook een hemellichaam aantrekken dat in het universum zweeft en de aarde nadert.

De mensheid kent op dit moment niet de veranderingen of gebeurtenissen waarmee de aarde kan geconfronteerd worden en die reeds aangekondigd zijn door Mij, door Mijn Moeder en door Mijn geliefde Aartsengel Michael.

Het magnetisch veld van de Aarde is in een proces getreden van een definitieve verandering (omkering van de polen) en daarom is het beschermend effect van dit magnetisch veld op aarde verzwakt. Dit stelt de mensheid bloot aan een verlies van wetenschappelijke vooruitgang en een ongekende technologische terugval.

Kinderen, Ik roep jullie op ermee rekening te houden dat jullie verschillende sterke veranderingen in het klimaat zullen ondergaan en verschillende klimatologische veranderingen in 1 seizoen zullen kennen. De mens heeft ernstige schade veroorzaakt aan de natuur, het behandeld zonder te denken aan de toekomst en wil nu de schade in een ogenblik corrigeren en dit is niet mogelijk, de vochtigheid in de bodem is verminderd en daarom zal wat de mens zaait niet de verhoopte oogsten voortbrengen, zodat de hongersnood in de wereld zal toenemen en water het meest kostbare element zal worden voor de mens.

Mijn kinderen, op dit moment kunnen jullie niet garanderen een goede oogst te verkrijgen, omdat het klimaat niet stabiel is noch definitief te voorzien. Geconfronteerd met deze gebeurtenissen zal de mens onderworpen zijn aan de gemoedstoestand van zijn broeder uit vrees niet over de noodzakelijke middelen te beschikken om te overleven. De mens die een dreiging zal voelen in zijn levensonderhoud, zal veranderen van cultuur, broederlijkheid, liefde, moraliteit en zelfs religie om te overleven.

Mijn Volk, de meesten onder jullie hebben niet rechtstreeks meegewerkt aan zoveel vernietiging van de planeet, maar niet allen hebben echter gehandeld om zoveel vernietiging te stoppen. De grote naties hebben, toen ze kernproeven op de aarde hebben uitgevoerd, de tektonische breuklijnen veranderd bij deze plaatsen en deze breuklijnen hebben andere nabij gelegen breuklijnen veranderd in sommige lagen van de aarde en tegelijk groter hitte veroorzaakt aan de aardkern, die meer dan op een ander moment, is opgewarmd.

Het kwaad heeft reeds hard gewerkt en de ontwikkeling van hun plannen uitgevoerd zodat deze generatie onderworpen is aan de macht van het kwaad. Ze weten goed dat de mensheid onvrijwillig onderworpen is aan een overkoepeling van economische macht dat de lotsbestemming van landen leidt, en immoraliteit, losbandigheid, grote hongersnood veroorzaakt in verschillende landen met het doel om de wereldbevolking te verminderen. De ziekten en plagen uit het verleden keren terug en worden krachtig omdat in sommige laboratoria ze terug worden ontwikkeld. Zo ziet de manipulatie er uit waarin jullie leven, Mijn kinderen, zodanig dat jullie met grote verbazing een aankondiging zullen krijgen dat Mijn Kerk zal doen daveren en de valse profeten zullen redetwisten over hun voorspellingen.

Mijn Volk, behoud jullie geloof in Mij, Ik zal jullie geen stenen voor brood geven, Ik zal jullie niet vertellen: ‘Hier ben Ik’ en jullie laten blootstellen aan het kwaad. Ik ben jullie Heer en voor Mij buigen alle knieën.

Degenen die behoren tot de Eigenaar van de wijnstok, zijn Mijn kinderen en moeten tot Mij komen, niet alleen door gebed met woorden, maar door in Mijn Liefde te blijven, door onderscheid te maken door Mijn Heilige Geest. De ontaarding heeft een groot deel van de mensheid in zijn greep: sommigen door onwetendheid, sommigen door koppigheid, sommigen door opstandigheid en de rest omdat ze Mij niet willen liefhebben en de macht willen bezitten die ze als mensen niet bezitten tenzij ze gegeven wordt door het kwaad om hun medemensen te treffen.

Bid voor de VS, zijn arrogantie leidt naar de pijn van onverwachte gebeurtenissen. Dit volk lijdt daarom hevig door de natuur.

Bid voor India, de natuur slaat jullie. Vergeet in jullie gebeden niet Mijn kinderen van Calcutta, bid voor hen.

Bid voor elkaar en haast jullie.

Vervolging wacht niet, Mijn trouwe gelovigen worden lastig gevallen door degenen die Mij niet liefhebben en die niet willen dat Ik ze waarschuw.

Ik zegen jullie, Mijn geliefde Volk,

Jullie Jezus

3 x Wees gegroet, Onbevlekte Maria, zonder zonde ontvangen.

Luz de Maria

Broeders, temidden van een verscheidenheid van aanwijzingen, in volle overeenstemming, spreekt OLHeer Jezus tot ons met Zijn tederheid en liefde, en hoewel de Oproep sterk lijkt, ligt de veiligheid erin dat we Zijn kinderen zijn als we het geloof behouden en het vasthoudend doorzettingsvermogen, dat we dan de veiligheid kennen niet te worden verlaten en alles blijven geven omwille van de liefde voor Gods Wil.

Het verzoek voor gebed voor de VS mag niet genegeerd worden, maar omarmd met toewijding gezien de spanning waarin de mensheid leeft.

Onwetendheid heeft het schepsel in zijn macht wanneer de wijsheid wordt veracht en losbandigheid wordt geaccepteerd.

Laat ons besluiten, broeders, om het geloof te behouden ondersteund door de liefde, berouw, Eucharistische Communie, diepgaand gebed en een constante praktijk zoals de H. Augustinus van ons vraagt: “Laat ons nederig onze ellende belijden en erkennen dat alle glorie van God is.” Amen.

20-01-2019 om 00:28 geschreven door claudia  

Feestdagen in de Orthodoxe Kerk

maandag 7 en dinsdag 8 januari 2019 : De Russische, Servische en Georgisch Orthodoxe Kerk viert dan Kerstmis. De andere Orthodoxe kerken vieren kerst op 25/12. Dit komt omdat zij de Juliaanse kalender volgen waardoor feesten en vieringen 14 dagen later plaatsvinden dan volgens de westerse (Gregoriaanse) kalender.

maandag 14 januari 2019 : Orthodox Nieuwjaar

zaterdag 19 januari 2019 : Orthodoxe Driekoningen

zondag 27 januari 2019 : In Servië : Dag van de Spiritualiteit (St Sava). Hij is de stichter van de Servisch Orthodoxe Kerk en een van de belangrijkste heiligen in Servië. Hij was de eerste orthodoxe aartsbisschop van Servië (1175-1236).

maandag 11 maart 2019 : Asmaandag (Witte Maandag, Kouloma, Kathara Deftera) luidt het begin in van de Orthodoxe vastentijd, die 48 dagen zal duren, tot de zondag van Othodox Pasen. De dag valt op de maandag zeven weken voor de Paaszondag.

Deze maandag, aan het einde van het orthodoxe carnaval, wordt in Griekenland met een uitgebreide vismaaltijd gevierd. Wie vlak aan zee woont, rijdt naar de kust om daar buiten aan het water kreeft en inktvis te eten. Er wordt gedanst op oude volksmuziek.

Op het platteland is het de gewoonte om te gaan picknicken. Er wordt uitgebreid getafeld, maar zonder vlees, boter, melk, eieren. Traditioneel wordt er op deze dag ook veel gevliegerd met papieren draken.

vrijdag 26 april 2019: Goede vrijdag

zaterdag 27 april 2019 : Orthodox stille zaterdag

zondag 28 en maandag 29 april 2019 : Orthodox Pasen

Orthodox Pasen wordt gevierd in Servië, Roemenië, Griekenland, Georgië, Rusland en Oekraïne, maar ook in de oriëntaalse orthodoxe kerken: koptisch, Syrisch, Armeens en Ethiopisch.

Men viert Jezus' overwinning op de dood. Na zijn kruisiging op Goede Vrijdag stond Hij op uit de dood: verrijzenis. Hierdoor is aan christenen de hoop gegeven op een beter leven nu of na de dood.

Waarom valt Orthodox Pasen op een andere datum?
In de eerste paar eeuwen na Christus vierde bijna iedere plaatselijke kerk Pasen op een andere datum. Sommige kerken bepaalden de datum aan de hand van het Joodse Pesach, andere vierden Pasen ieder jaar op 27 maart, en zo waren er nog meer tradities die allemaal een andere uitkomst gaven.

Het eerste Oecumenische Concilie in Constantinopel (een algemene vergadering van de hele kerk) maakte daar een eind aan. Men wilde één regel gebruiken om de datum van het feest van de Opstanding te berekenen.

Het Concilie besloot dat het feest van de Opstanding altijd na Pesach moest vallen, zoals ook de Opstanding zelf na Pesach was. Verder moest het een zondag zijn, de eerste dag van de week, als de nieuwe of Achtste Dag van de Schepping. Een vaste datum kwam dus niet in aanmerking.

Het Concilie bepaalde dat het feest moest vallen op de eerste zondag na de eerste volle maan na de eerste dag van de lente. De datum van Pesach wordt op een soortgelijke manier berekend, en deze berekening zou meestal voldoende moeten zijn om Pasen na Pesach te laten vallen. Voor de jaren waarin dat niet zo was voegde het Concilie toe 'na het Joodse Pesach'.

Het verschil in paasdatum is niet alleen het gevolg van het feit dat de Orthodoxe Kerk nog eeuwen na 1582 (het jaar waarin Rome de Gregoriaanse kalender invoerde) de Juliaanse kalender heeft gebruikt, hoewel de paasdatum wel volgens de Juliaanse kalender wordt berekend. Lang daarvoor heeft de Orthodoxe Kerk al overwogen de berekening te hervormen, maar men wilde geen methode invoeren waardoor Pasen vóór Pesach zou kunnen vallen.

dinsdag 7 mei 2019 : Radonitsa (Dag van Vreugde) wordt jaarlijks op de 9^de dag (tweede dinsdag) na het Orthodox Pasen gevierd. Het is een herdenking aan de overledenen binnen de Russisch-Orthodoxe Kerk. (te vergelijken met Allerzielen bij de Katholieken)

zondag 16 en maandag 17 juni 2019 : Orthodox Pinksteren :Binnen het Orthodox christendom is Pinksteren het feest van de Triniteit. Het is een van de grote feesten waarin de theofanie, de Godsverschijning, wordt gevierd en het behoort bij de twaalf hoofdfeesten van de orthodoxe kerk, de Dodekaorton. Al deze feesten zijn gegroepeerd rond het grote feest der feesten, namelijk Pasen.

Het feest van Pinksteren is altijd in de rij van de grote feesten opgenomen geweest, hoewel de definitie van de twaalf feesten in verschillende kerken uiteenloopt.

Met Pinksteren wordt de komst van de Heilige Geest herdacht. Zoals Jezus met Hemelvaart beloofde, ontvingen zijn leerlingen op de vijftigste dag na Pasen Gods Geest. Deze Geest kwam in de vorm van vurige vlammen, die zich verspreidden en op elke discipel bleven rusten.

Pinksteren wordt beschouwd als de verjaardag van de Kerk, omdat Orthodoxe christenen geloven dat Gods Geest steeds onder de mensen is blijven wonen.

Vanaf Pinksteren wordt er weer geknield bij gebeden thuis en in de kerk, behalve op zondag. Elke zondag is gewijd aan de opstanding van Jezus uit de doden, en daarom wordt er op die dag alleen staand gebeden (in de Orthodoxe Kerk wordt hoofdzakelijk staande gebeden).

vrijdag 28 juni 2019 : Vivovdan (St Vitus) : In Servië : Vidovdan is de dag van Sint Vitus of Sveti Vit. Vitus was een martelaar die zou geleefd hebben in de derde-vierde eeuw na Christus en ondanks vele martelingen voor het christelijke geloof hebben gekozen. (Katholieke Kerk : 15 juni)

woensdag 28 augustus 2019 : Orthodox Maria Tenhemelopneming : Het is de feestdag van de opneming "met lichaam en ziel" van Maria in de hemel. In het dagelijks taalgebruik wordt Maria Tenhemelopneming ook wel Maria Hemelvaart genoemd. Het is evenwel niet zo dat Maria uit eigen kracht "ten hemel gevaren" is, zoals dat geldt voor haar Zoon bij Zijn Hemelvaart.

Het feest lijkt zich te hebben ontwikkeld uit de jaarlijkse viering van de wijding van een Maria-kerk tussen Jeruzalem en Bethlehem. Dit feest werd zeker al rond 430 gevierd.

In de Katholieke Kerk wordt het sinds ongeveer 700 gevierd als een hoogfeest, in de Orthodoxie is het al ruim een eeuw eerder als feestdag bekend. Het geloof in de Ten Hemelopneming van Maria dateert uit de oudheid en is tenminste al sinds de 6e eeuw gedocumenteerd. De vermelding in bijvoorbeeld de Transitus Mariae-geschriften uit die periode zijn weliswaar van geen betekenis als historisch getuigschrift, maar geven wel aan dat de dood van Maria als theologische vraagstelling actueel was.

Voor de Latijnse Kerk verkondigde paus Pius XII in 1950 de Tenhemelopneming van Maria als dogma fidei en legde dit neer in de Apostolische Constitutie Munificentissimus Deus. Voor de Oosterse Kerk geldt geen specifieke dogmatische formulering van de tenhemelopneming en wordt dit traditioneel aangeduid met het "Ontslapen van Maria" of het "Ontslapen van de Moeder Gods".

In de christelijke iconografie verwijst het woord naar de voorstelling van Jezus die zijn overleden moeder Maria ten hemel voert. In de Orthodoxe Kerken worden bij deze voorstelling vaak simultaan drie gebeurtenissen uitgebeeld:

- 1: het inslapen (dormitio) van Maria met de apostelen rond haar sterfbed vergaderd,
- 2: de eigenlijke tenhemelopneming,
- 3: de kroning van Maria in de hemel (hetgeen ook deel uitmaakt van de Mariale devotie in de Katholieke Kerk).

In de Russisch-orthodoxe Kerk wordt het feest gevierd op 28 augustus, dit vanwege het uiteenlopen van de Juliaanse kalender en Gregoriaanse kalender.

vrijdag 8 november 2019 : Mitrovdan (Orthodox St Demetrius) : In Bosnië – Herzegovina : Mitrovdan is een feestdag op 8 november gewijd aan Demetrius (ook: Dimitri) van Thessaloniki, een soldatenheilige in de Oosters-orthodoxe Kerken.

Op de vooravond van Mitrovdan moet iedereen thuis zijn, want wie niet thuis is zal het hele jaar door in een ander huis verblijven. Het is gebruikelijk dat werkgevers tijdens Mitrovdan vrij geven en een nieuw contract aanbieden aan degene van wie het contract is verlopen.

De heilige Demetrius van Thessaloniki behoorde tot een christelijke familie en werd rond 280 na Chr. geboren. Net als zijn vader was hij officier in het Romeinse leger. Hij wordt vaak afgebeeld op een rood paard terwijl hij de gladiator Lyaeos neersteekt. Volgens de legende was deze Lyaeos een christenvervolger. Demetrius zelf stierf de marteldood tijdens de christenvervolgingen onder keizer Diocletianus waarschijnlijk in 303. In de oosterse kerk wordt hij - na St Joris - beschouwd als de grootste soldatenheilige.

woensdag 27 november 2019 : Arandjelovdan (Orthodox St Michael) : In Bosnië – Herzegovina.

zondag 8 december 2019 : St Kliment Ohridski : De Orthodoxe Kerk viert op deze dag de naamdag van Sint Clemens van Ohrid, de beschermheilige van Macedonië. 'St. Kliment Ohridski' is sinds 2007 een nationale feestdag (vrije dag) voor de Macedoniërs

Kalender van variabele feestdagen in de Orthodoxe Kerk : alle dagen zijn in de Gregoriaanse kalender. Degene tussen haakjes zijn de Gregoriaanse data op de Juliaanse kalender als ze verschillen.

17-01-2019 om 19:55 geschreven door claudia  

DE STRAF VAN DE HEMEL KOMT NADERBIJ EN ZAL MILJOENEN ZIELEN, DIE BLIND BLIJVEN VOOR ZONDE EN MIJ DE RUG TOEKEREN, IN HUN GEESTELIJKE SLAAP TREFFEN! 14/1/2019

DRINGENDE BOODSCHAP VAN GOD DE VADER AAN DE MENSHEID – BOODSCHAP AAN ENOCH

Mijn Vrede is met jullie, Mijn volk, Mijn erfgenamen.

Mijn schepping is reeds in volle transformatie en zijn beweging zal alle schepselen treffen. Zeer spoedig zullen velen vuurbollen zien vallen uit de lucht in verschillende gebieden van de aarde. Vele van deze vuurbollen maken deel uit van mijn Gerechtigheid waarmee Ik de goddeloze naties zal straffen. De tijd van mijn Barmhartigheid komt steeds meer ten einde, er is zeer weinig (tijd) over voor de komst van mijn Waarschuwing. Wees voorbereid Mijn volk, voor de komst van deze grote gebeurtenis die jullie leven zal veranderen.

Ik zeg jullie opnieuw, Mijn Waarschuwing zal niet komen in een tijd van vrede, maar wanneer Mijn schepping en Mijn schepselen zeer in beroering zijn en dit is reeds begonnen. De straf van de Hemel komt naderbij en zal miljoenen zielen, die blind blijven voor zonde en Mij de rug toekeren, in hun geestelijke slaap treffen. Mijn volk, dat leeft in goddeloze naties, luister naar Mijn oproep en vlucht zoals Lot en zijn gezin, uit deze zondige naties, omdat zeer spoedig Ik het gewicht van Mijn Gerechtigheid zal ontketenen op deze naties!

De commotie van het universum zal veel materiaal van jullie menselijke technologie op aarde doen vallen, en de communicatie in jullie wereld zal voor een lange tijd onderbroken zijn. Alles dat om deze technologie draait en bediend wordt zal nutteloos worden. Wees praktisch. Mijn kinderen, houd zo snel mogelijk al de informatie bij dat de Hemel jullie geeft, zodat jullie morgen kunnen overleven en veilig leven te midden van de onderdrukking.

Mijn erfgenamen, Mijn schepping staat op het punt te ontwaken; de furie van de vulkanen zal een kettingreactie veroorzaken, en zal de barensweeën versnellen. Er zal geen veilige plaats zijn op aarde, want de aarde zal wankelen van oost naar west en van noord naar zuid; haar ellende, gekreun en samentrekkingen zullen bij jullie blijven tot de geboorte van de Nieuwe Schepping. Word wakker, inwoners van de aarde, want de grote en verschrikkelijke Dag van de Heer komt naderbij! Stel jullie bekering niet langer uit, want de tijd is niet langer de tijd (zoals jullie die kennen). Haast jullie om jullie leven in orde te stellen, omdat de dagen van Mijn Gerechtigheid komen eraan! Keer jullie af van zonde en kwaad en neem terug het pad van redding, zodat jullie kunnen leven en dat jullie zielen niet verloren gaan in de doorgang van Mijn Gerechtigheid!

De nacht komt en spoedig zal de hele Schepping in duisternis verkeren; verzamel jullie in gebed, vasten en boetedoening; trek jullie boetekleed aan en zing klaagliederen en zeg: O Jahweh, vergeef uw Volk en breng uw erfgenamen niet in schande. Laat de bruidegom zijn kamer verlaten en de bruid haar bruidsvertrek.

Joel 2:15-17 : … Kondigt een heilige vastentijd af, roept een plechtige samenkomst bijeen! Verzamelt het volk, belegt een heilige bijeenkomst, brengt de ouderlingen samen en verzamelt ook de kinderen en de zuigelingen; laat de bruidegom zijn kamer verlaten en de bruid haar bruidsvertrek. Laat tussen de voorhal en het altaar de priesters, die de dienst van Jahwe verrichten, wenen en zeggen: 'Spaar uw volk, Jahwe, laat niet met uw erfdeel spotten, laat niet de heidenen het overheersen. Moet men onder de volken zeggen: Waar blijft hun God?'

Opstandige en zondige mensheid, lauwen van hart, de tijd van Mijn Barmhartigheid komt ten einde; als jullie je zonden, je opstandigheid en je lauwheid niet verlaten, verzeker Ik jullie dat jullie je eeuwig zullen verliezen. Vermenigvuldig jullie banden met de zonde niet meer; scheur liever jullie hart en gedraag jullie zoals de tollenaar in de Tempel, eenvoudig en nederig van hart zodat jullie mijn Barmhartigheid kunnen verkrijgen en jullie morgen gerechtvaardigd kunnen zijn.

Blijf in mijn Vrede, Mijn volk, Mijn erfgenamen.

Jullie Vader, Jahweh, Heer van het Universum.

Maak mijn boodschappen kenbaar aan de hele mensheid, Mijn volk.

17-01-2019 om 16:01 geschreven door claudia  

9/1 Jezus, Eniggeboren Zoon

De Geest van de Heer rust op elk van jullie, op jullie gezinnen, en op al degenen die de liefde van God nodig hebben en er zich niet van bewust zijn. Zonder de liefde van God zal je nergens komen. Nooit hebben de mensen Hem die hun het leven gegeven heeft uit hun leven gebannen, zoals op dit moment.

Mijn lieve kinderen, begrijpen jullie niet dat het hele universum de hand van Hem erkent vanwaar ze voortkomt? En jullie, kinderen van mijn Kruis, zijn niet in staat om het geloof te accepteren dat jullie brengt om de Drie-ene Liefde te ervaren?

Mijn Moeder bidt zonder ophouden tot de Vader voor jullie allen, anders zou de Hand van de Eerste Persoon van de Drie-eenheid reeds gehandeld hebben in al zijn gerechtigheid. Lieve kinderen, de tijd is dringend. Ik zeg jullie opnieuw, in jullie belang, heb berouw en geloof in de oneindige Liefde van God.

Belijd jullie fouten als jullie wensen om de vergeving van mijn Vader te genieten, anders zullen jullie door jullie eigen keuze het eeuwig lijden moeten doorstaan, dat van de oude slang. Jullie begrijpen nog steeds niet hoe subtiel hij is; hij bekoort jullie door wat jullie het meest interesseert, namelijk macht, geld en ongebreidelde seks.

Maak een begin met het handelen vanuit je hart. Enkel vanuit je geestelijk zelf kunnen jullie de juiste suggesties krijgen om een leven te leiden dat waardig en correct genoeg is om God te behagen.

Ik ben bij jullie en roep jullie nog altijd op om de geboden van mijn en jullie Vader in praktijk te brengen. Alleen dan zullen jullie vrij zijn van boze gedachten. Jullie weten goed dat al jullie zonden voortkomen van gedachten.

Ik hou van jullie en wacht enkel op jullie “JA”. Wees jullie bewust dat zonder God jullie geen eeuwig leven zullen hebben. Laat dit leven van verdoemenis voor wat het is en zoek om de oneindige liefde van God te verkrijgen.

Jezus, Eniggeboren Zoon

17-01-2019 om 14:55 geschreven door claudia  

METTEN  (op zondagen en feestdagen)

Hoe de Metten verlopen - vertaald in het Engels door Pr. Lawrence van Jordanville. © Copyright Holy Transfiguration Monastery, Brookline, MA, used by permission. 

Koor (K) – Lezer (L) – Eerste lezer (EL)

Als de Metten onmiddellijk voorafgegaan worden door de Middernachtdienst dan worden de Trisagion gebeden weggelatenen beginnen de Metten met “O kom laten we vereren…” 

EL:  Door de gebeden van onze heilige vader, O Heer Jezus Christus, onze God, ontferm U over ons.

L: Amen. Glorie aan U, onze God, glorie aan U.

O Hemelse Koning, Trooster, Geest van Waarheid, die overal aanwezig bent en alle dingen vervult, Schat van goede dingen en Gever van leven: Kom en vertoef in ons, en reinig ons van alle onzuiverheden, en red onze ziel, O Goede Ene.

3 x Heilige God, Heilige Machtige, Heilige Onsterfelijke, ontferm U over ons.

Glorie aan de Vader, de Zoon en de H. Geest, nu en altijd, en tot de eeuwen der eeuwen. Amen.

O Allerheiligste Drie-eenheid, ontferm U over ons. O Heer, veeg onze zonden uit. O Meester, vergeef onze ongerechtigheden. O Heilige Ene, bezoek ons en genees onze zwakheden omwille van Uw naam.

3 x Heer, ontferm U over ons.

Glorie aan de Vader, de Zoon en de H. Geest, nu en altijd, en tot de eeuwen der eeuwen. Amen.

Onze Vader…

EL: O Heer, Jezus Christus, Zoon van God, ontferm U over ons.

L: Amen. 12 x Heer, ontferm U over ons.

Glorie aan de Vader, de Zoon en de H. Geest, nu en altijd, en tot de eeuwen der eeuwen. Amen.

O kom, laat ons God onze Koning aanbidden. O kom, laat ons voor Christus onze Koning en God neervallen en Hem aanbidden. O kom, laat ons neervallen voor Christus Zelf, onze Koning en God en Hem aanbidden.

Psalm 19 en Psalm 20

Glorie aan de Vader, de Zoon en de H. Geest, nu en altijd, en tot de eeuwen der eeuwen. Amen.

3 x Heilige God, Heilige Machtige, Heilige Onsterfelijke, ontferm U over ons.

Glorie aan de Vader, de Zoon en de H. Geest, nu en altijd, en tot de eeuwen der eeuwen. Amen.

O Allerheiligste Drie-eenheid, ontferm U over ons. O Heer, veeg onze zonden uit. O Meester, vergeef onze ongerechtigheden. O Heilige Ene, bezoek ons en genees onze zwakheden omwille van Uw naam.

3 x Heer, ontferm U over ons.

Glorie aan de Vader, de Zoon en de H. Geest, nu en altijd, en tot de eeuwen der eeuwen. Amen.

Onze Vader…

EL: O Heer, Jezus Christus, Zoon van God, ontferm U over ons.

L: Amen.    En deze troparia:                   

O Heer, red Uw volk en zegen Uw erfgenamen. Verleen Uw zege aan de Orthodoxe Christenen over hun vijanden, en door de kracht van Uw Kruis bewaard U uw Rijk.

Glorie aan de Vader en de Zoon en de H. Geest.

O Die vrijwillig verheven werd op het Kruis, stort Uw genaden op de nieuwe gemeenschap die genoemd werd naar U, O Christus God; verblijd met Uw kracht de Orthodoxe Christenen, verleen hen de zege over vijanden; mogen ze het wapen van vrede hebben als Uw hulp, de onoverwinnelijke trofee.

Zowel nu en voor altijd, en tot in de eeuwen der eeuwen. Amen.

O Ontzagrijke voorspraak die niet tot schaamte leidt, O goede Ene, veracht onze gebeden niet. O alle lof bezongen Theotokos, richt het Rijk op van de Orthodoxen, red de Orthodoxe Christenen, en verleen hen de zege van de Hemel, want U hebt God voortgebracht, O enige Gezegende.

K: 9 x Heer, ontferm U over ons.

EL:  Glorie aan de Vader, de Zoon en de H. Geest, nu en altijd, en tot de eeuwen der eeuwen. Amen.

K: Amen.

EL: Door de gebeden van onze heilige Vaders, O Heer Jezus Christus, onze God, ontferm U over ons.

L: Amen.   

De 6 psalmen

We beginnen de Metten met de 6 psalmen en luisteren in stilte en staande. En de lezer zegt met eerbied en de vreze gods:

(Kruisteken en diepe buiging) 3 x Glorie aan God in den hoge, en vrede op aarde aan de mensen van goede wil.

2 x O Heer, U zal mijn lippen openen, en mijn mond zal Uw lof prijzen.

Psalm 3 en Psalm 37

Laat mij niet in de steek, O Heer mijn God, ga niet weg van mij. Kom mij te hulp, O Heer van mijn redding.

Psalm 62

Glorie aan de Vader, de Zoon en de H. Geest, nu en altijd, en tot de eeuwen der eeuwen. Amen.

(Kruisteken) 3 x Alleluia, alleluia, alleluia. Glorie aan U, O God.

3 x Heer, ontferm U over ons.

Glorie aan de Vader, de Zoon en de H. Geest, nu en altijd, en tot de eeuwen der eeuwen. Amen.

Psalm 87

O Heer God van mijn redding, overdag en ‘s nachts heb ik U geroepen. Laat mijn gebed voor U komen, wil Uw oor te luisteren leggen naar mijn smeekbede.

Psalm 102

Op elke plaats van Zijn heerschappij, zegen de Heer, O mijn ziel.

Psalm 142

2 x Luister naar mij, O Heer, in Uw rechtvaardigheid, en oordeel niet over Uw dienaar.

Uw goede Geest zal mij leiden naar het land van rechtvaardigheid.

Glorie aan de Vader, de Zoon en de H. Geest, nu en altijd, en tot de eeuwen der eeuwen. Amen.

(Kruisteken en buiging elke keer) 3 x Alleluia, alleluia, alleluia. Glorie aan God, O God.

K: 12 x Heer, ontferm U over ons. 

EL: Glorie aan de Vader, de Zoon en de H. Geest, nu en altijd, en tot de eeuwen der eeuwen. Amen.

K: Amen.

K: [in de toon van de eerste troparion] God is de Heer en is verschenen aan ons. Gezegend is hij die komt in de naam van de Heer. Lord. Dit wordt gezongen na elke stichos. 

L: Stichos 1:  O zeg dank aan de Heer, want Hij is goed, want Zijn barmhartigheid duurt eeuwig.

Stichos 2:  Zij omringden mij, en door de naam van de Heer weerstong ik hen.

Stichos 3:  Ik zal niet sterven, maar leven, en ik zal van de werken van de Heer vertellen.

Stichos 4:  De steen die de bouwers verwierpen, werd de hoeksteen. Dit is het werk van de Heer, en het is wonderbaar in onze ogen.

Voor de orde van de troparia : zie liturgische teksten

De zondag (verrijzenis) troparia van de 8 tonen (dit verwijst traditioneel naar de acht modes van de monofonische zang in de Orthodoxe Kerk. Er is enkel een set van 8 tonen gebruikt voor al deze muziek, hoewel sommige van de tonen bijzondere varianten hebben):

Toon 1: Wanneer de steen werd verzegeld door de Joden, en de soldaten Uw onbevlekte Lichaam bewaakten, verrees U op de derde dag, O Redder, en verleende leven aan de wereld.

Om deze reden riepen de Engelen van de Hemelen tot U, O Levengever: Glorie zij Uw Verrijzenis, O Christus. Glorie zij Uw Koninkrijk. Glorie zij Uw Voorzienigheid, O enige Minnaar van de mensheid.

Toon 2:  Wanneer U neerdaalde tot de dood, O Onsterfelijk Leven, dan heeft U Hades verslagen met de bliksem van Uw Goddelijkheid. En wanneer U ook de doden uit de diepste diepten deed verrijzen, riepen al de Engelen van de Hemelen: O Levengever, Christus onze God, U zij verheerlijkt.

Toon 3:  Laat de Hemelen zich verheugen; laat de aardse dingen zich verheugen; want de Heer heeft met Zijn arm macht bewerkt. Hij heeft de dood door de dood verslagen; de eerstgeborene van de dood is Hij geworden. Vanuit de buik van Hades heeft Hij ons bevrijd en heeft de wereld grote barmhartigheid verleend.

Toon 4:  Nadat ze de vreugdevolle verkondiging van de Verrijzenis hadden gehoord van de engel en de voorouderlijke veroordeling hadden afgeworpen, spraken de vrouwelijke discipelen van de Heer jubelend tot de apostelen: de dood is weggenomen en Christus God is verrezen, en heeft de wereld grote barmhartigheid verleend.

Toon 5:  Laat ons, O gelovigen, het Woord prijzen en aanbidden. Hij die ook geen begin kent samen met de Vader en de Geest, en Die werd geboren uit de Maagd voor onze redding, want Hij was verheugd om het Kruis te bestijgen in het vlees en de dood te verdragen, en de doden te doen opstaan door Zijn glorierijke Verrijzenis.

Toon 6: Engelen bevonden zich boven Uw graf, en zij die U bewaakten waren als dood. En Maria stond bij het graf en zocht Uw onbevlekt lichaam. U ontnam Hades de macht en werd niet door hem bekoord. U ontmoette de Maagd en verleende ons leven. O U Die verrees uit de dood, O Heer, U zij verheerlijkt.

Toon 7: U heeft de dood vernietigd door Uw Kruis. U hebt het paradijs geopend voor de dief. U heeft het geweeklaag veranderd van de Mirredragers en U beval Uw Apostelen te verkondigen dat U was verrezen, O Christus God, en de wereld grote barmhartigheid heeft verleend.

Toon 8: Vanuit den Hoge bent U neergedaald, O meedogende Ene, U hebt U onderworpen om drie dagen begraven te worden zodat U ons van onze hartstochten zou bevrijden. O ons Leven en Verrijzenis, O Heer, U zij verheerlijkt.

14-01-2019 om 22:33 geschreven door claudia  

Vervolging.be – De Stem der Martelaren

Vredig slapen

Het is kerstavond. Richard Wurmbrand is net terug in zijn cel na 12 lange uren dwangarbeid in de bitterkoude Roemeense winter. Zijn lichaam doet pijn, hij rilt en zijn maag rommelt. Desondanks laat kapitein Stan Richard en zijn celgenoten nog een uur langer op appèl staan. “Deze vuist is zo hard als staal geworden door het slaan van gevangenen.”, schreeuwt de kapitein, terwijl hij zijn hand ontbloot. “Ik kan ieder van jullie met één klap breken. Ik beloof jullie dat je morgen tijdens het feest erger zult worden geslagen dan ooit. Christus is niet geboren voor jullie. Niemand houdt van jullie. Jullie vrouwen zijn nu met andere mannen. Jullie vrouwen zijn nu met andere mannen. Jullie kinderen zijn nu communisten en ze vervloeken jullie. Zalig Kerstfeest!”

Richard en een paar van zijn celgenoten weten wel beter. Ze weten dat Jezus van hen houdt en dat Hij naar de wereld is gekomen voor iedere man in die gevangenis. Ook voor kapitein Stan. Als de kapitein is vertrokken, strekt dominee Craciun, één van Richards celgenoten, zijn verzwakte lichaam moeizaam uit op de paar houten planken die als bed dienen, en fluistert tegen Richard: “Het kan onplezierig worden morgen, maar ‘de Bewaarder van Israël zal niet sluimeren of slapen’ (Psalm 121:4).” Een paar tellen later slaapt de dominee vredig.

Dief

Opnieuw is het Kerst. Een ander jaar, een andere gevangenis. In de cel vangt Richard een gesprek op tussen een dominee met de naam Simeon en een dief die Cunia heet. Elke dag steelt Cunia de bril van Simeon en geeft die vervolgens terug in ruil voor het rantsoen suiker van de dominee. Simeon klaagt nooit, maar die dag zegt hij tegen de dief: “Ik geef je de suiker graag hoor. Je hoeft me echt niet te chanteren door mijn bril af te pakken.” “Hoe komt het dat je niet boos wordt en mij verlinkt?” vraag Cunia. “Omdat ik wil dat je een beter mens wordt”, antwoordt Simeon. “Ik houd van je.”

“Niemand houdt van me”, zegt Cunia. “Ik ben een dief.” “Vandaag is het Kerstfeest, de geboorte van Jezus”, vervolgt Simeon. “Jezus houdt zoveel van dieven dat hij zichzelf vergeleek met een dief in de nacht. Net als jij, houd ik ook van goud. Als mijn eeuwige woonplaats heb ik een stad gekozen waar zelfs de straten met goud geplaveid zijn. Jezus kwam daarvandaan om ons rijk te maken. Het is niet meer nodig om te stelen.” Opnieuw klinkt het verhaal over de Zoon van God die geboren werd om ons te redden.

Vrede

Op een andere kerstavond ligt Richard ziek in bed. In het bed rechts van hem ligt een abt met de naam Iscu te wachten op de dood, als gevolg van de martelingen die hij heeft ondergaan. De abt is rustig, in het vertrouwen dat hij spoedig bij Jezus in de hemel zal zijn. In het bed aan de linkerkant van Richard ligt een andere gevangene – de man die Iscu heeft gemarteld. Zijn kameraden hebben zich tegen hem gekeerd en hij is nu zelf gevangen genomen en gemarteld.

Radeloos door zijn daden maakt deze man Richard ’s nachts wakker. “Ik heb verschrikkelijke dingen gedaan. Ik kan geen vrede vinden. Help me alstublieft!” smeekt hij. Op dat moment roept Iscu twee celgenoten bij zich. Ze ondersteunen hem terwijl hij langzaam naar zijn beul loopt en op zijn bed gaat zitten. “Je was jong. Je wist niet wat je deed”, stelt hij de man gerust, terwijl hij zijn hoofd streelt. “Ik vergeef je en ik hou van je, net als alle andere christenen die je slecht behandeld hebt. Als wij, zondaars die gered zijn door Jezus, al zo kunnen liefhebben, hoeveel te meer is Hij bereid om al het kwaad dat jij gedaan hebt, uit te wissen en je helemaal schoon te wassen! Het enige wat je moet doen is je bekeren.”

Richard hoort de beul zijn misdaden belijden tegen zijn slachtoffer. En hij hoort hoe de gemartelde zijn folteraar verzekert dat hij vergeven is, waarna de twee elkaar omarmen. Beide mannen sterven die nacht, de nacht voor Kerst. Kerst is niet slechts een herdenking van wat er in Bethlehem is gebeurt. Nee, Jezus is geboren in het hart van een crimineel. “Dit is de ware betekenis van Kerst.” Schrijft Richard.

Richard Wurmbrand

Ook gekend als Nicolai Ionescu, werd geboren in Boekarest (Roemenië) op 24 maart 1909 als de jongste van 4 jongens in een Joodse familie. Hij leefde met zijn familie in Istanboel voor een tijdje. Zijn vader stierf toen hij 9 was en de Wurmbrands keerden terug naar Roemenië toen hij 15 was.
Als jongeling werd hij aangetrokken tot het communisme en na een serie van illegale meetings van de Communistische Partij van Roemenië bij te wonen, werd hij naar Moskou gezonden om het Marxisme te studeren, maar keerde clandestien terug het volgende jaar. Hij werd vervolgd door de Siguranţa Statului (geheime politie), hij werd gearresteerd en werd opgesloten in de Doftana gevangenis. Als gevolg ervan bergde Wurmbrand zijn politieke idealen op.

Hij huwde met Sabina Oster op 26 oktober 1936. Zij bekeerden zich tot het Christendom in 1938 door de getuigenis van een Christelijke Roemeense timmerman Wolfkes. Ze voegden zich bij de Anglicaanse Missie aan de Joden. Wurmbrand werd twee keer tot predikant aangesteld – eerst als Anglicaan en na WOII als een Lutheraanse predikant.

In 1944 begon Wurmbrand een gemeenschap voor zijn Roemeense landgenoten en voor de soldaten van het Rode Leger. Toen bezette de Sovietunie Roemenië als eerste stap om het communistisch regime te stichten. Wanneer de regering probeerde de kerken te controleren, begon hij onmiddellijk een “ondergrondse” gemeenschap voor zijn volk. Hij zei in het openbaar dat het communisme en het christendom niet verenigbaar waren. Hij werd gearresteerd op 29 februari 1948 terwijl hij op weg was naar de kerkdienst.

Wurmbrand was opgesloten in verschillende gevangenisfaciliteiten: Craiova, Gherla, dwangarbeid aan het Danube-Zwarte Zee kanaal, Văcăreşti, Malmaison, Cluj, en uiteindelijk bracht hij nog drie jaar door in een isoleercel. Zijn cel bevond zich 3.5 m onder de grond, zonder licht of ramen. Er was geen geluid omdat zelfs de bewakers vilt droegen onder de zolen van hun schoenen. Hij vertelde later dat hij zijn geestelijke gezondheid behield door overdag te slapen en wakker te blijven ‘s nachts en zijn geest en ziel te oefenen door elke nacht een sermoen uit te denken. Wegens zijn uitgewoon geheugen was hij in staat er meer dan 350 te onthouden, een selectie die hij in zijn boek ‘Met God in eenzame opsluiting’ die eerst werd gepubliceerd in 1969. Gedurende deze tijd communiceerde hij regelmatig met andere gevangenen door morse code te kloppen op de muren. Op deze manier bleef hij “het zonnetje” zijn voor zijn andere medegevangenen in plaats van zich te concentreren op het gebrek aan daglicht.

Gedurende zijn eerste gevangenisstraf waren Wurmbrands familieleden niet in staat om informatie over hem los te krijgen. Laten ontdekten ze dat er een valse naam werd gebruikt in de gevangenisdossiers zodat niemand hem kon natrekken. De geheime politie bracht Sabina een bezoek en deden zich voor als medegevangenen. Ze beweerden Richards begrafenis te hebben bijgewoond in de gevangenis. Gedurende zijn tweede opsluiting kreeg Sabina het officiële nieuws van Richards dood, wat ze niet geloofde. Hun enige zoon, Mihai die tegen dan een jonge volwassene was, werd bij drie scholen uitgesloten omdat zijn vader een politiek gevangene was; een poging om toelating te verkrijgen om te emigreren naar Noorwegen om diensttijd te vermijden in het Communistische leger was niet succesrijk.

Zijn vrouw, Sabina, werd gearresteerd in 1950 en bracht drie jaar door in dwangarbeid op het Kanaal.

Prediker Wurmbrand werd vrijgelaten in 1956, na 8,5 jaar en hoewel hij gewaarschuwd werd niet te prediken, zette hij zijn werk verder in de ondergrondse kerk. Hij werd opnieuw gearresteerd in 1959, en tot 25 jaar veroordeeld. Gedurende zijn opsluiting, werd hij geslagen en gemarteld. De martelingen bestonden uit mutilatie, verbranden en opgesloten worden in een grote bevroren ijskamer. Zijn lichaam droeg de littekens van fysieke martelingen voor de rest van zijn leven. Hij vertelde later dat hij geslagen werd op de zolen van zijn voeten tot het vlees ervan af gescheurd was en de volgende dag opnieuw geslagen werd tot op het bot. Toch bleef hij hoop en medelijden koesteren zelfs voor degenen die hem hadden gemarteld. Hij keek naar de mensen, niet zoals ze zijn, maar zoals ze zullen worden. Hij kon in zijn vervolgers een toekomstige Apostel Paulus zien en de gevangene in Filippi die een bekeerling werd.

Uiteindelijk kreeg hij amnestie in 1964. Omdat de kans erin bestond dat hij verder zou opgesloten worden, onderhandelde de Noorse Missie van Joden en Hebreeuwse Christelijke Alliantie met de Communistische autoriteiten voor zijn vrijlaten uit Roemenië voor $10,000. Hij was overtuigd door de ondergrondse kerkleiders om te vertrekken en een stem te worden voor de vervolgde kerk.

Wurmbrand reisde naar Noorwegen, Engeland en dan naar de VS. In mei 1965 getuigde hij in Washington D.C. voor de Amerikaanse senaat in de Interne veiligheidsraad. Hij werd bekend als de “Stem van de Ondergrondse Kerk” en hij deed veel om de vervolging van Christenen in de Communistische landen in de schijnwerpers te brengen.

In april 1967 vormden de Wurmbrands de ‘Jezus tot de Communistische Wereld’ organisatie die later de Stem der Martelaren werd genoemd. Het is een interdenominationale organisatie die eerst werkte voor de vervolgde Christenen in de Communistische landen, maar later zijn activiteiten uitbreidde tot vervolgde gelovigen in andere plaatsen, vooral in de moslimwereld. Wanneer hij echter in Namibië met de zaak van Colin Winter werd geconfronteerd, de Anglicaanse bisschop van Namibië, de Afrikaanse stakers had gesteund en uiteindelijk werd gedeporteerd uit Namibië door Zuid-Afrika, bekritiseerde Wurmbrand de anti-apartheidsactiviteiten van de bisschop, en beweerde dat de weerstand tegen het communisme belangrijker was.

Het werk doen van God is gevaarlijk. Het niet doen is nog gevaarlijker. (Sabina W.)

In 1990 keerden Richard en Sabina Wurmbrand voor de eerste keer in 25 jaar terug naar Roemenië. De Stem der Martelaren openden een uitgeverij en boekenwinkel in Boekarest. Hij predikte over God tezamen met prediker Ioan Panican.

De Wurmbrands hebben een zoon, Mihai. Wurmbrand schreef 18 boeken in het Engels en andere in het Roemeens. Zijn bekendste boek is getiteld Gemarteld voor Christus, dat in 1967 verscheen. Zijn vrouw Sabina stierf op 11 augustus 2000.

Prediker Wurmbrand stierf op 91-jarige leeftijd op 17 februari 2001 in een ziekenhuis in Long Beach, Californie. Zijn laatste adres was in Palos Verdes, Californie.

14-01-2019 om 14:44 geschreven door claudia  

Heel mooi, alleen waar vind je nu gedreven godsdienstleraar en –leraressen die genoeg gedreven zijn om de Rooms-Katholieke godsdienst uit te dragen, in plaats van een verwaterd katholicisme met een zware knipoog naar de Islam en andere godsdiensten. Bovendien is het zinloos als ze zelf niet geloven en de Kerk nog nooit van binnen hebben gezien. Bovendien is een respectabele levenswandel ook gewenst. Iemand die niet gelooft in het fundament van een christelijk gehuwd gezin kan ook niet spreken in dat verband en kan ook de ouders er niet bij betrekken.

14-01-2019 om 06:28 geschreven door claudia  

Omwille van hun zondeval werd de mensheid het gezegende leven in het Paradijs ontzegd. Ze werden uit het Paradijs gedreven en de poorten werden voor hen gesloten. De diaken komt uit het heiligdom en staat voor de Heilige deuren, zoals Adam voor de verzegelde ingang van het Paradijs stond, en de psalmodieert de Grote Litanie vragend om vrede van boven, en om “van den hoge” vrede van de Hemel over ons te zenden en dat Hij onze zielen redt.

Gedurende het psalmodiëren van deze verzen bewierookt de diaken de kerk nog een keer. Deze hele periode van de goddelijke dienst, beginnend met de opening van de Heilige deuren, door de verzoeken van de Grote Ectenia (litanie) en het zingen van de psalmen vertegenwoordigd de ellendige staat van de mensheid waaraan ze werd onderworpen door de val van onze voorvaderen aan de zonde. Met de val kwamen alle ontbering, pijn en lijden die we ervaren in ons leven. We roepen naar God “Heer, ontferm U over ons.” En vragen vrede en redding voor onze ziel. We voelen berouw omdat we de goddeloze raad van de Duivel volgen. God wordt gevraagd om de vergeving van onze zonden en de bevrijding van onze zorgen, en alle hoop is op Zijn Barmhartigheid gevestigd. De wierook op dit tijdstip symboliseert de offers van het Oude Testament evenals de gebeden van de gelovigen, die worden geofferd aan God.

De verzen uit het Oude Testament van deze psalmen van “Heer, Ik heb geroepen” worden afgewisseld met hymnen uit het Nieuwe Testament die gecomponeerd zijn ter ere van de heilige of het feest van de dag. Het laaste vers wordt de Theotokion of Dogmatikon genoemd omdat het gezongen wordt ter ere van de Moeder Gods, en is het het dogma van de incarnatie van de Zoon van God uit de Maagd Maria.

Gedurende het gezang van de Theotokion worden de Heilige deuren geopend en wordt de intocht van de Vespers gedaan. Op dit moment zingt het koor een hymne tot de Zoon van God, onze Heer Jezus Christus “O blije Licht”. In de hymne wordt Gods Zoon het “Beminnelijk Licht dat van de Hemelse Vader komt” genoemd, omdat Hij naar de aarde kwam, niet in de volheid van goddelijke glorie, maar in de beminnelijke straling van deze glorie. Deze hymne heeft het ook over een eerbiedige stem, en geen zondige mond dat Hij waardig kan verheven worden en de noodzakelijke verheerlijking kan krijgen. De intocht herinnert de gelovigen eraan hoe het Oude Testament, in harmonie met de belofte van God dat werd gemanifesteerd in profetieën, de komst van de Redder verwachtte, en hoe Hij verscheen in de wereld voor de redding van het menselijk ras.

De wierook bij de intocht symboliseert dat onze gebeden, door de voorspraak van onze Heer de Verlosser, aan God worden aangeboden zoals wierook. Het betekent ook de aanwezigheid van de H. Geest in de kerk. De zegen met het Kruisteken toont dat door middel van het Kruis van de Heer de deuren naar het Paradijs opnieuw worden geopend.

Christus wordt geprezen als het Licht die de duisternis van de mens verlicht, het Licht van de wereld is en van het Koninkrijk van God dat geen zonsondergang kent.

Op dit moment wordt de prokeimenon (vers van een psalm of refrein van een kantiek) gezongen, en op belangrijke feesten worden een stuk uit de H. Schrift gelezen waarin er een profetie wordt verhaald die verbonden is met de gebeurtenis dat gevierd wordt, of waarin stichtende leerstellingen worden aangehaald die in verband staan met de heilige die op die dag wordt herdacht.

De Vespers eindigen met de lezing van het gebed van de oude hogepriester H. Simeon uit de tempel die Jezus bij de opdracht in de tempel ontving “Laat nu Uw dienaar heengaan in vrede.” Dit gebed wordt gevolgd door de lezing van het Trisagion en het Onze Vader, en het zingen van de begroeting van de Theotokos “O Theotokos en Maagd, verheug U!” of de troparion van het feest, en als laatste wordt 3 keer het gebed van de Psalmist gezongen : “Gezegend is de naam van de Heer van nu af tot in eeuwigheid.” De 33^ste psalm wordt dan gezongen tot het vers “Maar zij die de Heer zoeken zullen geen goede dingen ontzegd worden”. Dan volgt de priesterlijke zegen “De zegen van de Heer is met jullie, door Zijn genade en liefde voor de mensheid, nu en altijd, en tot de eeuwen der eeuwen.

De dienst leidt tot de meditatie van Gods woord en de verheerlijking van zijn liefde voor de mensen. Het leert ons om God te prijzen voor de bijzondere gebeurtenissen of personen wiens nagedachtenis wordt gevierd en kenbaar gemaakt wordt aan ons in de Kerk. Het bereid ons voor op het slapengaan en de dageraad van de nieuwe dag die spoedig zal komen. Op de vooravond van de Goddelijke Liturgie begint de perfecte deelneming met God in de sacramentele mysteries.

COMPLETEN

Een tekst in Callinicus (tussen 447 en 450) leer tons dat tussen de Vespers en de Middernachtdienst er een canoniek Uur werd gevierd dat prothypnia werd genoemd, omdat het de eerste slaap voorafging, en niets anders was dan wat de Grieken tegenwoordig apodeipnon nomen, volgens de maaltijd dat volgt. Maar ook in zijn Grote Asketikon (Lange Regels) spreekt de H. Basilius de Grote over een uur tussen de Vespers

Wat de H. Basilius heeft opgericht als het uur van de completen voor het Oosten, heeft de H. Benedictus opgericht in het Westen. In de dagen van de H. Cyprianus van Carthago en Clement van Alexandria vinden we de gewoonte terug om een gebed te bidden voor het slapengaan, wat de oorsprong is van de completen.

MIDDERNACHT DIENST - KAIROS

De Middernachtdienst is een deel van de dagelijkse cyclus van diensten in de Orthodoxe Kerk. De dienst vindt zijn oorsprong in de zuivere monastieke devotie geïnspireerd door Psalm 119:62 “Middernacht - tot uw lof wil ik opstaan, denkend aan het oordeel van Uw rechtvaardigheid.” En ook door de parabel van de Wijze en Dwaze Maagden (Mattheus 25:1-13).

Oorspronkelijk stonden de monniken op in het midden van de nacht om lof te zingen tot God. De H. Simeon de Nieuwe Theoloog vermeld Psalm 118, een belangrijke component van de Middernacht Dienst op weekdagen, en privaat gebeden in de cellen voor de Metten.

H. Simeon de Nieuwe Theoloog

Psalm 118 : Breng dank aan de Heer, want hij is genadig,

zijn erbarmen kent geen grenzen!

Herhaal dit, gij die de Heer vertrouwt:

zijn erbarmen kent geen grenzen!

Herhaal dit gij priesters:

zijn erbarmen kent geen grenzen!

Herhaal dit al wie Hem dient:

zijn erbarmen kent geen grenzen!

In mijn beklemming riep ik: ‘Heer!’

En Hij heeft mij gehoord en verlost.

Hij gaf mij nieuwe levensruimte.

Met de Heer dichtbij hoef ik niet bang te zijn

wat kunnen mensen mij aandoen?

De Heer is mijn helper, Hij staat naast mij,

wie mij haten zullen beschaamd staan.

Je kan beter op de Heer vertrouwen

dan heil te verwachten van mensen.

Je kan beter schuilen bij de Heer

dan te vertrouwen op mensen met aanzien.

Vreemden hadden mij ingesloten

– ik weerstond ze door de naam van de Heer –

ze sloten mij in van alle kanten

– ik weerstond ze door de naam van de Heer –

als een zwerm bijen sloten ze zich om mij heen

als vuur dat oplaait uit dorens

– ik weerstond ze door de naam van de Heer.

Jullie sloegen mij en ik viel,

maar de Heer heeft gesteund.

De Heer is mijn kracht en mijn lied,

Hij heeft mij gered!

Hoor het gejubel om de overwinning

in de tenten van de wie in Hem geloven:

de rechterhand van de Heer doet machtige wonderen,

de rechterhand van de Heer heeft mij opgericht,

de rechterhand van de Heer is krachtig.

Ik zal niet sterven, maar leven

en ik zal de werken van de Heer bezingen:

de Heer heeft mij getoetst,

maar mij niet prijsgegeven aan de dood.

Doe de poorten van gerechtigheid open,

ik wil binnengaan om de Heer te loven.

Dit is de poort die leidt naar de Heer,

wie op Hem vertrouwen gaan er binnen.

Ik wil U loven Heer, Gij antwoordde mij

en Gij hebt mij verlost.

De steen die de bouwers afkeurden

is juist de hoeksteen geworden.

Dit is het werk van de Heer,

een wonder dat zich voltrekt voor onze ogen.

Dit is de dag die de Heer heeft gemaakt,

laten wij juichen en ons in Hem verheugen.

Heer, geef ons uw heil

en de voorspoed van uw zegen.

Gezegend wie komt in de naam van de Heer.

Wij zegenen u vanuit het huis van de Heer.

De Heer is God, hij heeft ons licht gebracht.

Vier feest en ga met groene twijgen

tot bij de offergaven van het altaar.

Mijn God zijt Gij, ik loof en dan U,

Ik zal u prijzen, en uw Naam verkondigen, mijn God.

Loof de Heer, want hij is goed,

eeuwig is zijn erbarmen en zijn trouw.

(zustersclarissen3800.be)

Tegenwoordig worden op de meeste plaatsen waar de Dagelijkse Cyclus wordt gevolgd de Middernacht dienst gecombineerd met de Metten en het Eerste uur in een geheel.

Betreffende de Middernacht dienst zegt de H. Markus van Efeze (+1447) : “Het begin van al de hymnen en gebeden tot God is de tijd (Kairos) van het middernachtelijk gebed. Want door op te staan uit de slaap voor deze dienst, betekent dit de transportatie van het leven van bedrog van de duisternis naar het leven dat volgens Christus vrij en helder is, waarbij we God beginnen te aanbidden. Want er staat geschreven : Het volk dat ronddwaalt in het donker, ziet dan een helder licht, over hen die wonen in een land vol duisternis gaat dan een stralend licht op. (Jesaja 9:2).“

H. Markus van Efeze

De sfeer van de dienst is boetedoening, verzacht door een houding van hoopvolle verwachting.

In de Russische traditie wordt de Middernachtdienst dikwijls voorafgegaan door Morgengebeden, of worden de Morgengebeden erin verwerkt, die anders privaat door de broeders in hun cellen zouden gebeden worden. Bij het afsluiten van de Middernachtdienst, net als op het einde van de completen, wordt traditioneel op vele plaatsen de iconen en relieken van de heiligen die aanwezig zijn in de kerk vereerd.

13-01-2019 om 15:14 geschreven door claudia  

3/1 Hoe willen jullie ervoor zorgen dat jullie niet verhongeren?

Geliefde en Dierbare Kinderen, Ik verlang naar jullie aandacht. Jullie stemmen zijn liederen in de Hemel wanneer jullie Mij aanroepen in gebed. Jullie zijn Mijn Vreugde. Geloof in Mijn Liefde voor jullie, Liefste Kinderen. Mijn Liefde vermindert niet, en Ik stel jullie niet teleur.

Ik ben jullie Heer God en Vader. Ik heb alle dingen geschapen en daarom zeg Ik jullie, van alles in de Schepping zijn jullie Mijn meest Ware Genot. Jullie zijn Mijn Kostbare Lichten en Mijn Hart verlangt naar jullie. Mijn Hart dorst naar jullie Liefde.

Kinderen, kom nu naar Mij, zelfs temidden van jullie meest zondige natuur. Ik zal jullie opnieuw heel maken. Ik ben de zalf van Heiligheid dat de beschadigde ziel verzacht met tederheid en Liefde. Ik weiger geen enkel kind, want het is Mijn grootste Verlangen om elk van jullie eeuwig bij Mij te hebben.

Kinderen, als jullie de beker niet nemen dat jullie aangeboden wordt, hoe zullen jullie dan jullie dorst lessen? Hoe zullen jullie ervoor zorgen dat jullie niet verhongeren, als jullie het brood weigeren dat jullie aangeboden wordt? Zo is het ook met Mijn Vergeving. Diepgaand en compleet binnen de totaliteit van Mijn Liefde voor jullie (GROOT!). Ik hoop voor jullie dat jullie naar Mij komen voor vergeving. Sta Mij toe om jullie ziel opnieuw te verfrissen. Ik zal jullie reinigen van jullie zonden. Alleen, jullie moeten naar Mij komen. Jullie moeten dringen van de beker om jullie dorst te lessen. Jullie moeten eten wat jullie aangeboden wordt, en jullie zullen niet sterven. Alleen kinderen, kom naar Mij.

Aanroep Mij. Breng jullie berouwvolle en verdrietige hart naar Mij. Ik kan een verdrietig hart niet weerstaan. Mijn Liefde voor jullie is gevuld met Mijn Barmhartigheid. Het is Mijn Gave voor jullie, omdat Mijn Liefde en verlangen naar jullie zo groot zijn.

Twijfel niet, zelfs geen ogenblik, dat Mijn Heilige en Goddelijke Ogen altijd op jullie gericht zijn. Daarom ween Ik wanneer jullie leven in droefheid, woede of haat. Ik ween om de hebzucht in jullie hart of de weerwraak die in jullie gedachten heerst. Jullie zijn bedoeld voor de Glorie van de Hemel. Jullie zijn Mijn geliefde kinderen, en zonde komt niet van Mij. Loop weg van zonde, Mijn kinderen en degenen die jullie ongehoorzaamheid aanmoedigen. Het is beter dat de dode takken van een boom worden afgezaagd zodat de boom kan leven en het goed doet.

Geliefde kinderen, Ik zeg jullie altijd te bidden en te luisteren naar Mijn Liefdevolle stem. Ik beantwoord jullie gebeden. Ik anticipeer op alles wat jullie nodig hebben, elke minuut van jullie leven. Hoe kunnen jullie dan twijfelen aan Mijn grote Liefde voor jullie?

Al wat Ik wil voor jullie is jullie tot Mij te brengen. Ik ben geen opdringerige God, maar Ik laat ook niet Mijn geliefde kinderen zomaar weglopen van Mijn Heilig Hart. Daarom is hetgeen wat jullie van Mij verwijdert niet van Mij.

Bid, Mijn kinderen. Wanneer jullie voelen dat jullie het verst van Mij verwijderd zijn en jullie Kostbare ziel bang is, aanroep Mij. Weet dat Ik bij jullie ben, in jullie wanhoop, in jullie angst en in jullie verwarring. Vertrouw op Mij en neem Mijn Hand, want angst, verdriet, hopeloosheid en verwarring zijn niet van Mij. Wanneer jullie de Liefde kennen die Ik jullie geef, dan zal jullie hart zwellen van de ware kennis en begrip van de eeuwige Liefde van jullie Heer God voor Zijn kinderen.

Geliefden, jullie zijn niet immuun voor de beproevingen en tragedies van het Leven, noch creëer Ik deze dingen voor jullie. De wanorde van deze wereld heeft de gezondheid van de aarde op de helling gezet. Enkel Ik ben de genezende zalving. Kinderen, kom naar Mij in jullie wanhoop en Ik zal jullie moeilijkheden en beproevingen draaglijk maken. De zaken die jullie vreselijk vinden door jullie zwakheid om ermee geconfronteerd te worden zullen lijken als een zegen dat jullie verbindt met het Kruis dat jullie ziel geneest van zonde, want boete wordt betaald door het lijden van Mijn kinderen.

Geliefden, kijk naar deze wereld, en deel het Licht van Mijn Liefde in deze wereld. Deze wereld heeft groot licht nodig in zijn duisternis, en waar Mijn Licht aanwezig is, wordt de duisternis verdreven.

Kinderen, in deze tijd zijn er vele duisternissen die zich verspreiden over de wereld, van land tot land. Ik ben weggenomen van Mijn geliefde kleine Bloemen zodat ze Mij niet kennen. Ik wordt uit het dagelijks leven weggenomen van degenen die Ik bemin. Jullie aandacht is verwaterd, omdat Mijn Naam niet langer vrijelijk en met Liefde wordt uitgesproken. Mijn Aanwezigheid in deze wereld vermindert niet. Het is enkel de erkenning van de mens en zijn acceptatie die verdwijnen of bekoelen.

Geliefde kinderen, wees niet bang om Mijn Naam uit te spreken. Zie de Heer God die almachtig is en uiterst Toegewijd in Liefde. Degenen die hun gezicht afkeren van Liefde, keren hun gezicht af van Mij. Kinderen, bescherm het Heilige der Heiligste, Mijn Meest geliefde Zoon (in de geconsacreerde hostie), omdat Zijn Zaligmakend Lichaam wordt misbruikt, beledigd of veracht en behandeld met grote oneerbiedigheid. Bid en bescherm deze Grootste van alle Heiligheden.

Geliefde kinderen, er komt een tijd van rouw voor degenen die toegewijd zijn aan Mijn meest geliefde Zoon, de Christus Jezus. Jullie zullen wenen omdat jullie naar Hem verlangen. Bid, Mijn geliefden en bescherm de Genaden van de Meest Heilige Eucharistie, de Zoon van God en Mens.

Geliefde kinderen, jullie dagelijks doel moet zijn deel te nemen aan de Eucharistie. Doe dit dagelijks en laat niet toe dat enige tijdelijke taak of bezigheid jullie van Mij verwijderd. Ik ben de Heer God en Mijn Adem gaf jullie Leven. Mijn Meest Geliefde Zoon, de Christus Jezus, verlost het. Weiger deze Grootste Gave niet. Begrijp dit, Mijn kinderen. Er zijn grote beloningen en grote straffen, volgens hoe jullie dit Leven hebben geleid. Dit leven is maar een ogenblik in de Tijd, en als jullie dit zouden begrijpen, dan zouden jullie de nood om Mij totaal en voortdurend lief te hebben niet in vraag stellen.

13-01-2019 om 08:57 geschreven door claudia  

Kwaadwillige kinderen, bekeer jullie hart. Geef jullie hart aan Mij en Ik zal het verwarmen en verzachten met Mijn immense Liefde. Wees niet bang om naar Mij te komen in jullie angsten en zorgen. Ik ben een goede Vader, de Eeuwige Ouder, en Ik weiger geen Kind van Mij. De Schepper vernietigd niet de schoonheid dat Hij heeft geschapen met zoveel Liefde. Geliefde kinderen, ontdek het Mysterie van de Verrezen Christus. Ga naar Hem met een open hart, en Zijn Liefde voor jullie zal jullie ogen openen en jullie doen zien.

Geliefde kinderen, Ik zeg jullie dat de beproeving komt, maar wanneer jullie hart veilig is in Mij hebben jullie niets te vrezen, en twijfel er niet aan dat jullie Heer God en Vader jullie last verlicht.

Kom naar Mij, kinderen, gedurende de moeilijkste uren. Laat niets in deze wereld tussen jullie Liefde voor Mij komen. De tijdelijke zaken van deze wereld zijn verspilling, en ze brengen jullie niet de troost en blijmoedigheid dat Mijn Liefde voorziet. Laat niet toe dat de wereldse waarden tussen jullie Liefde en de Mijne komt.
Het is al het tijdelijke dat jullie verder van Mij verwijderd. Jullie hebzucht en trots leidt jullie tot zwaardere zonden en duisternis dat ondraaglijk is. Kom naar Mij, Mijn kinderen.

[Hij vindt de situatie waarin je zo jezelf plaatst ondraaglijk. Het doet Hem pijn.]

Geliefden, jullie hebben vele keren gehoord dat deze generatie er een van zonde en dood is en Mijn toorn verdient. Er werd jullie verteld dat Ik zal reageren en dat er toorn zal neerkomen op de hoofden van Mijn kinderen. Degenen die deze dingen vrezen zijn niet veilig in Mij. Onthoud in alles dat Ik jullie bij Mij wil in Mijn Liefdevolle armen die jullie niet in de steek laten. Jullie moeilijkheden, zelfs de ergste, zullen jullie draaglijk vinden door Mijn Liefdevolle Genaden. Daarom, vrees niet, maar kom dichter bij Mij met vurige gebeden.

Geliefde kinderen, Ik ben het Mysterie van het Leven. Ik geef jullie Mijn Licht, het Licht van de H. Geest en plaats het binnen de grenzen van jullie hart en ziel. Vertrouw op de Liefde van jullie Schepper en laat het Licht van Liefde in jullie branden en naar buiten stralen.

Geliefde kinderen, weet dat jullie geconfronteerd zullen worden met grote moeilijkheden in de lente. Jullie zullen geconfronteerd worden met beproevingen die zo intens of ontzettend zullen zijn in moeilijkheid. Jullie zullen bekoord worden door mensen om jullie Liefde voor Mij te verlaten. Jullie zullen je tegen Mij keren als jullie vertrouwen in Christus zwak is. Jullie zullen misleid worden door de vele sofisten die zullen beweren van Mij te komen en Mij te kennen, maar dat is niet het geval. Bid en word meer vertrouwd met Mijn Wil en Liefde voor jullie. Ik geef jullie onderscheidingsvermogen door de Gees ten Hij zal jullie wegvoeren van degenen die liegen over Mijn Liefde en Barmhartigheid. Kinderen, jullie zullen op de proef gesteld worden. Jullie geloof in Mij zal tot het uiterste uitgedaagd worden, en als jullie nu niet een biddend leven leiden, zullen jullie gemakkelijk jullie Liefde en begrip over Mij in de steek laten.

Bid, Mijn kinderen. Bid altijd, elke dag en op elk moment van elk uur. Bid zoals ademen, zodat het natuurlijk en constant wordt, omdat het zoals ademen het jullie in leven houdt.

Kinderen van God, de leugen manifesteert zichzelf als een vriend van Liefde. Het maskeert zich in de vorm van vreugde en vriendelijkheid. Het is een zelfzuchtige zaak dat niet de generositeit van het hart kan delen. Het is duisternis dat zoekt om Mijn Kinderen te vernietigen. De vermomming zal zo treffend zijn dat de Kinderen van Mijn Allerheiligste Liefde de leugen zullen herkennen voor wat ze is.

13-01-2019 om 07:50 geschreven door claudia  

Het Evangelie in Kleur

In het eerste millennium van de Kerk, toen de meerderheid van de gelovigen niet kon lezen, vormden de iconen "de boeken van de ongeletterden." Recenter zijn ze ook wel "het Evangelie in kleur" genoemd. Ze leverden beelden naast de verhalen van degenen die hen voorgegaan waren in geloof. In veel Oosters Orthodoxe land, in het bijzonder in Slavische landen, kan men oude kerken vinden met iconen die geschilderd zijn op de buitenkant van het gebouw, met het doel de gelovigen te stichten.

Iconen zijn per definitie gestileerd en niet levensecht. Ze zijn niet een natuurlijke afbeelding van het tafereel of de persoon zoals in een portret of een foto. Ze zijn bedoeld voor gebed en geestelijke verdieping en de eer die eraan betoond wordt is bedoeld voor de afgebeelde, uiteindelijk Christus, en niet voor de afbeelding. Iconen van de Incarnatie of de Opstanding, bij voorbeeld, worden gevuld met afbeeldingen die niet alleen de gebeurtenis zelf illustreren maar ook de volle betekenis weergeven van wat er plaats vond. Iconen dringen er constant bij de gelovige op aan om Jezus Christus te accepteren, hem te vereren en in hem te geloven en wel op de manier waarop de Kerk het van den beginne geleerd heeft zodat de theologische waarheid ervaarbaar wordt overgedragen aan de toeschouwer. Iconen zijn "misschien wel de succesvolste poging in de hele geschiedenis van het Christendom om het onzichtbare zichtbaar te maken in de Christelijke eredienst."

De geliefde 19e eeuwse priester Johannes van Kronstadt, gaf het belang van iconen voor de Oosters Orthodoxe kerk kort zo weer:

"Afbeeldingen of symbolen zijn een menselijke noodzaak in de huidige geestelijke en zintuigelijke situatie; ze verklaren visueel veel dingen van de geestelijke wereld die we niet zouden kunnen benaderen zonder afbeeldingen en symbolen. Het was om deze reden dat de goddelijke leraar, de persoonlijke Wijsheid door Wie alle dingen geschapen werden, de Zoon van God, onze Heer Jezus Christus, mensen vaak leerde door middel van beelden of gelijkenissen. Het is ook om deze reden dat in onze Orthodoxe kerken het de gewoonte is om veel zaken af te beelden voor het gezicht van de Christen door beeldvorming; bijvoorbeeld door de Heer zelf af te beelden, de onbevlekte Moeder van God, de engelen en Heiligen, op afbeeldingen, opdat we onze levens, al onze gedachten woorden en daden zullen richten naar het beeld van de gedachten, woorden en daden van de Heer en zijn Heiligen. "

Het Byzantijnse Typicon

De orde van de dienst en de gebeden in de Oosters Orthodoxe Kerk is vastgelegd in het Typicon, een boek dat de orde van dienst voor de riten van alle diensten, speciale gebeden en kerkelijke vieringen voor het hele jaar geeft. De twee belangrijkste bronnen voor het Typicon zijn de oude Ordo van het Klooster van de H. Sabas in Palestina (de Jeruzalem Ordo), en van het latere Klooster van Johannes de Doper van Studius te Constantinopel. Deze monastieke centra waren plaatsen waar de bestaande praktijken werden vastgelegd en samengevoegd in een gestandaardizeerde vorm.

De Ordo van de heilige Sabas is verbonden met vele bekende monastieke heiligen in Palestina, en de kerken en kloosters bij de heilige plaatsen in het gebied rond Jeruzalem. De Ordo van de heilige Sabas ontwikkelde zich naarmate de Kerk zich ontwikkelde, het monnikendom bloeide en een standaard onderdeel van het kerkelijk leven werd en een belangrijk wapen in de strijd tegen de ketterijen bleek te zijn. Het werd de regel voor het gebed van de hele Kerk en bereikte zijn uiteindelijke vorm in de 9e eeuw.

H. Sabas

Heilige Sabas (° 439 Cappadocië - † 5 december 532 Palestina) Kluizenaar, kloosterstichter, abt

De heilige Sabas werd reeds op achtjarige leeftijd monnik in de orde van de H. Basilius de Grote - Vader van het Oosterse monastieke leven - in Cappadochië. Tien jaar later reisde hij naar het heilige Land en werd er leerling van de heilige Euthymius de Grote. 

Vanaf 469 leefde hij als kluizenaar aan de Dode Zee en wijdde zijn leven aan gebed en handenarbeid. In 478 vestigde hij zich op de plaats waar vijf jaar later het door hem gestichte Mar Saba klooster zou verrijzen; deze plaats werd hem door een engel aangewezen. 

De Heilige Lavra van de H. Sabas of Mar Saba is een Oosters Orthodoxe Christelijke abdij die uitkijkt over de Kidron vallei halfweg tussen de Oude Stad Jeruzalem en de Dode Zee. De monniken van Mar Saba en de andere kloosters van hem zijn gekend als de Sabaieten.

Mar Saba

De legende wil dat Maria aan de heilige Sabas verscheen nog voor het eerste gebouw voltooid was. Ze beloofde hem dat - wanneer de monniken op deze plek, die een leven vol ontberingen met zich meebracht, geduldig hun plicht zouden volbrengen - dit klooster op haar voorspraak onaangetast zou blijven. Zo geschiedde het ook, tot op de huidige dag is het Mar Saba klooster het oudst bewaarde christelijke klooster in Israël.

Behalve dit eerste klooster (laura) stichtte de heilige Sabas nog zeven andere kloosters. In 494 werd hij benoemd tot patriarch van Jerusalem en overste van alle monnikenkloosters in Israël.

Van hem stamt het gebruik van het in alle orthodoxe erediensten gebruikte 'Typikon', dit hield o.a. in dat er iedere zondag een nachtwake werd gehouden en dat de 150 psalmen in twintig stukken werden onderverdeeld.

Na Sabas' dood op 5 december 532 kwam het monnikendom in de woestijn van Judea tot volle bloei - ondanks de val van het rijk van de Kruisvaarders en de doortochten van de Perzen en Arabieren - en bleef Mar Saba het gezaghebbendste woestijnklooster.

De Studius Ordo lijkt in structuur erg op de Jeruzalem Ordo, en is een latere synthese die plaats vond in de Byzantijnse hoofdstad. Hij onderscheidt zich door zijn hymnografie (in het bijzonder de ontwikkeling van het Triodion van de Lijdenstijd), en harmonizeert de oudere Ordo's, en vanwege enige unieke structurele elementen. In de ontwikkeling van deze twee Ordo's is het toppunt te zien van het proces van vastleggen en samenvoegen van de liturgische vorm en praktijk in het midden van de Byzantijnse periode. De ontwikkeling van de Ordo in de Oostelijke Kerk is minimaal geweest na deze periode.

De Christelijke theologie van het getijdegebed komt duidelijk tot uitdrukking in Vespers en Metten, waar vier thema's elkaar opvolgen in een duidelijke reeks. In de Vespers is het het thema van de Schepping als een begin (de voorbereidingspsalm"Zegen de Heer, o mijn ziel"), het thema van zonde en afval ("Heer ik heb geroepen ..."), het thema van redding en de komst in de wereld van de Zoon van God ("Liefelijk Licht"), en het thema van het Einde ("Heer, nu laat Gij uw knecht...").

De toon van kosmische dankzegging, het ontwaren van Gods glorie in de Schepping, de bevestiging ervan als iets "zeer goeds," deze inzichten die komen aan het begin van de Vespers, gevolgd door het gedenken van de val van de wereld, van het onuitwisbare teken van scheiding van God dat ermee gepaard ging, de relatie van alle dingen tot het Licht van de redding dat gekomen is in de wereld en de wereld verlicht heeft, en tenslotte, het afsluitende "Uw Koninkrijk kome" van het Onze Vader — hier is de liturgische orde van de dagelijkse cyclus. Elke dag bidden Christenen dat in en door de Kerk de tijd van deze wereld de nieuwe tijd mag worden voor de kinderen van het Licht, gevuld mag worden met nieuw leven voor diegenen die zij tot leven gebracht heeft. En zo "verwijst" zij naar dat wat haar eigen leven uitmaakt, naar de werkelijkheid van de Aanwezigheid waarvan zij alleen in deze wereld weet heeft, en die zij alleen kan openbaren.

VESPERS

Deze dienst is de eerste van de liturgische dag en is bedoeld om ons aan de periode van het Oude Testament, de schepping van de wereld, de eerste mensen die in zonde vervilen, hun verdrijving uit het Paradijs, hun berouw en gebed voor redding, de hoop van de mensheid in overeenstemming met de belofte van God voor een Redder en de vervulling van die belofte.

De dienst begint met de opening van de Heilige of Koninklijke deuren en het bewieroken van de Altaartafel en het hele heiligdom zodat wolken van wierook het hele heiligdom vullen. Dit vertegenwoordigt het begin van de schepping van de wereld. Zonder vorm en in leegte, dwaalde de Geest van God over de oorspronkelijke materiele aarde, ademde een leven scheppende kracht erover uit, maar het scheppende woord van God had nog niet weerklonken.

Psalm 103 beschrijft de schepping van de wereld en verheerlijkt de wijsheid van God. Terwijl het gezongen wordt, gaat de priester van het heiligdom naar de hele kerk en bewierookt zowel de kerk als de gelovigen. Deze heilige daad herinnert niet alleen aan de schepping van de wereld, maar van het gezegend leven in het Paradijs van de eerst mensen, toen de Heer God Zelf onder hen wandelde. De open Heilige deuren verwijzen naar de tijd dat de poorten van het Paradijs open waren voor alle mensen.

Om te symboliseren hoe de mens werd bedrogen door de duivel en tegen de wil van God inging en in zonde verviel, worden de Heilige deuren gesloten.

13-01-2019 om 00:18 geschreven door claudia  

10/1 Wanneer jullie hart veilig is in Mij, moeten jullie niets vrezen

Het voelt alsof de Hemel een vreugdevol feestje heeft vandaag.

Geliefde kinderen, jullie zijn Mijn Vreugde en Mijn Zaligheid. Kom naar Mij, jullie Heer God en Vader, zodat Ik van jullie verder kan genieten. De hongerigen van deze wereld vergaan door hun gebrek aan Liefde en toewijding aan de Christus Jezus, Mijn geliefde Zoon. Keer jullie niet af van Zijn Liefde, Mijn kinderen, maar val vreugdevol in zijn Liefdevolle armen en ken ware gelukzaligheid.
Geliefde kinderen, leef verder als Lichten van God en deel de zegen van Mijn Liefde met jullie broeders en zusters. Ik verwelkom jullie gebeden, liefste Kinderen, en verlang naar de dag dat alle kinderen bij Mij zijn. Kinderen, luister naar Mijn Hemelse verzuchtingen en kom dichter in teder en minzaam naar Mijn Hart.

Geliefde kinderen, jullie kunnen geen vrede kennen tot jullie verenigd zijn met Mij uit jullie vrije wil. Geliefden, Ik ben geen opdringerige ouder. Ik verlang naar jullie Liefde en aandacht en daarom doe Ik vele dingen om ze te krijgen. Open jullie ogen naar Mijn Liefdevolle gebaren en Barmhartigheid die klaarstaat, kinderen. Wat moet Ik doen om het feestelijk gevoel van Liefde in jullie ogen en hart te vullen?

O ontaarden, Mijn geliefde Zoon, de Christus Jezus weent van verdriet en grote pijn. Hij, die jullie zo liefheeft, Hij die het misprijzen van de mensen en een verschrikkelijke dood heeft geaccepteerd zodat jullie zouden gered zijn, wordt verlaten. Hij weent bij de lauwe kinderen die niet de grootte van Zijn Liefde kennen.

Kinderen, Mijn Regels zijn duidelijk, en Ik ben geen last, en Mijn wetten zijn niet moeilijk voor degenen die Mij kennen en zeer intiem liefhebben. Daarom zeg Ik, drink de beker van Mijn Liefde en geniet nieuw Leven met Mijn geliefde Zoon, de Christus Jezus.

Kinderen, zovelen lachen Mij uit, de Almachtige Heer. Ze voelen geen vrees voor de gevolgen en inderdaad lachten met het Grote Offer van de Christus Jezus.

[Ik voel mij ziek als ik eraan denk en hoe Hij lijdt omwille ervan.]

Ik word ontkend, veracht en opzij geschoven in het Hart van de mens door het tijdelijke. Dit verlangen voor het wereldse en het tijdelijke voert jullie weg van Mij en veroorzaakt zoveel pijn aan jullie geliefde ziel.

Kinderen, wanneer jullie zoveel waarde hechten aan de valstrikken van de wereld, kunnen jullie Mij niet intiem kennen. Wanneer jullie dood komt, zullen deze rijkdommen en materiele zaken jullie geen barmhartigheid voorzien die jullie nodig hebben voor jullie zonden.

Geliefde kinderen, erken de waarheid van Mijn woorden. Mijn grote Barmhartigheid is een gave aan de mensheid. Het mag niet zo licht worden opgevat. Ik verlang naar elk van jullie om naar Mij te komen en naar Mijn Liefdevol en Allerbarmhartigste Hart.

Mijn kinderen, Barmhartigheid is een troost bij het oordeel, want wat zullen jullie zeggen om een rechter te verzachten die koud en objectief is voor jullie ongerechtigheden? Degenen die vragen om Mijn Liefde en Barmhartigheid en deze accepteren zullen een grote troost ontvangen gedurende hun beproeving. Degenen die niets dan afwijzing van Mijn Liefde hebben getoond zullen lijden voor deze beslissing, die ze in alle vrijheid en zo gemakkelijk hebben gemaakt.

Kinderen, keer naar Mij terug. Keer terug naar de warmte van de kudde die de grote Herder volgt, die Christus Jezus is. Hij heeft een Liefdevol pad voor elk van jullie gelegd. Vertrouw op Hem, en Hij zal jullie naar Mij leiden, want het is enkel door Mijn geliefde Zoon dat jullie gered zijn. Het is door de Christus Jezus dat jullie Nieuw Leven krijgen. Loof Zijn Naam en geef jullie dagelijkse offers aan Hem. Bemin Hem met minzaamheid en affectie. Kom naar Zijn Heilige en gewond Hart met eerbied en ontzag. Kom naar Hem met Liefde in jullie hart en lofprijzing op jullie tong. Het is enkel door Hem dat jullie gered zijn.

12-01-2019 om 18:19 geschreven door claudia  

11/1 Elk kind moet kiezen om liefde of dood te volgen

Vader, ik weet dat verwarring niet van U komt, en ik vertrouw U. Het is ik dat niet vertrouw. (Het is moeilijk om bepaalde aspecten van boodschappen te delen, vooral de tijdreferenties “in de lente”. Alsjeblieft bid voor onderscheidingsvermogen betreffende dit gegeven en de natuur van de beproevingen.)

Geliefde kinderen, jullie twijfelen zo aan Mij. Heb Ik over jullie waarde voor Mij niet gesproken? Heb Ik jullie Hart niet gekozen omdat het zo kostbaar is voor Mij, jullie wezen is niet alleen noodzakelijk maar ook gewenst. Kinderen, wees niet ongehoorzaam. Jullie kastijden jezelf en zoeken niet naar troost bij Mij.

Vader, dat is niet waar.

Ik verlang naar jullie aandacht, op elk moment van elke dag. Met minder breekt het Mijn Hart. Ik verlang naar jullie en jullie standvastigheid want Mijn Liefdevolle aandacht rust altijd op jullie. Deze zondige wereld plaatst zich tussen ons, en jullie kiezen zo gemakkelijk de zijde van de wereld.

O kinderen, hoe zullen jullie doorstaan wat moeilijk is als jullie zo zwak zijn? verlaat het lawaai van deze Wereld en luister naar Mij. Jullie zijn gezegend en jullie zijn Mijn Liefdevolle Schepselen. Jullie zijn naar Mij gekomen voor Barmhartigheid en Liefde en Ik ben blij daardoor. Kinderen, twijfel niet en laat geen vermoeidheid toe. Verwarring en angst komen niet van Mij. Wat moet Ik doen om jullie waarde voor Mij te tonen? Geliefden, luister naar Mij. Ik ben de Heer God en Ik heb alle dingen geschapen en al wat Ik geschapen heb en nog zal scheppen zijn goed en geliefd door Mij.

Geliefde kinderen, jullie weten niet hoe verraden Ik ben door zoveel van Mijn geliefde Kinderen. Zovelen lasteren Mijn Naam en zijn Mijn Wetten ongehoorzaam. Deze Wetten werden in het leven geroepen voor deze Wereld zodat jullie ziele zou veilig en rein zijn van de wereldse leerstellingen over zonde. Kinderen, Mijn Wetten zijn geen last, maar er is buitensporige gierigheid, nijd, haat, door en dieven wiens hart wordt afgestompt door zonde.

O kinderen, weten jullie Mijn Hartzeer niet uit Mijn intense Liefde voor jullie? Ik ben jullie Heilige en Almachtige, Eeuwige Ouder, en zoals een ouder heb Ik verdriet als Mijn kind zich tegen Mij keert. Ik doe alles wat Ik moet doen om jullie terug naar jullie liefdevolle Thuis te brengen. Wat moet Ik doen wanneer jullie je gezicht wegkeren van Mij, zelfs temidden van Mijn Immense Liefde? Ik ben Liefde en jullie kunnen niet leven zonder Liefde. Jullie zijn geschapen door Liefde, met Liefde en voor Liefde.

Toch zijn, in deze duisternis die zovelen van jullie heeft overrompeld,  jullie zonden erger geworden. Jullie zijn sofisten geworden, antagonisten en moordenaars. Kinderen, jullie hebben een wereld van dood gecreëerd en jullie zijn geschapen voor het Eeuwig Licht. Mijn kinderen, net zoals een ouder doet, tuchtig Ik Mijn geliefde kinderen, zodat ze de fouten beseffen en erkennen die ze hebben gepleegd en de ongerechtigheden corrigeren die Ik zie in de mens. Ik wil dat alle kinderen bij Mij zijn, zo zal Ik zoals een altijd liefdevolle ouder, alles in het werk stellen zodat jullie naar Huis terugkeren.

Geliefde kinderen, velen zijn gevaarlijk dicht om verteerd te worden door duisternis en dit leidt enkel naar kwaad en de hel, een eeuwige straf die jullie zouden moeten verafschuwen. Als jullie maar 1 druppel zouden kennen van zijn haat en woestheid, zouden zullen flauwvallen van angst en Mijn onophoudelijke Liefde en bescherming voor jullie ziel, begrijpen.

O kinderen, wat moet Ik doen? Ik ben Barmhartig en Liefdevol, niet enkel rechtvaardig en koud. Wanneer jullie naar Mij komen met Liefde en een berouwvol hart, bedek Ik jullie met Mijn genaden en vergeving. Barmhartigheid verzacht het oordeel waarmee jullie zullen geconfronteerd worden. Zonder Mijn Barmhartigheid, zal het oordeel koud en rechtvaardig zijn en plotseling komen.

Daarom zeg Ik, degenen die zo gemakkelijk ongerechtigheid aanvaarden, degenen de Liefde van Mijn meest geliefde Zoon, de Christus Jezus,  verachten, degenen die herhaaldelijk en zonder berouw elk van Mijn Wetten blijven overtreden, en nog ernstiger of zwaarder – jullie intens gebrek aan Liefde voor Mij en jullie totale ontkenning van de Christus Jezus en de H. Geest dat van EEN God komt, zullen vergaan.

Ik ben geen opdringerige Vader. Elk kind moet zijn hart onderzoeken en beslissen om Liefde of Dood te volgen. Jullie kunnen geen twee meesters dienen. Jullie kunnen niet jullie broeders haten zonder Mij te haten. Jullie kunnen geen Liefde kennen als jullie je hart afkeren van Mij.

Kinderen, Ik wil niets anders dan jullie totale liefde. Liefde houdt zijn geliefden niet gegijzeld, noch brengt Liefde zijn geliefden tot het kwaad en duisternis. Kinderen, waarom lopen jullie zo gemakkelijk weg van Mij wanneer IK Liefde BEN?

Geliefden, jullie fouten zullen binnenkort duidelijk gemaakt worden. In de lente, zullen jullie de natuur en de gevolgen van jullie zonden begrijpen. Kijk niet naar jullie broeders en naar de ernst van hun zonden. Kijk naar jullie eigen ziel en hart en kom vlug naar Mij voor Mijn Liefde en Barmhartigheid.

Kinderen, word niet zelfgenoegzaam, eenvoudigweg omdat het leven zijn gangetje gaat. Laat jullie niet bedriegen door de stilte, want wat zal komen zal schrikwekkend, lang en moeilijk zijn. Wat een seconde duurt zal aanvoelen als een leven voor jullie. Jullie pijn in het begrijpen van jullie zonden zal ontzettend zijn. Jullie zullen weten hoe zonde Mijn Liefdevol Hart treft. Daarom zeg Ik met grote vurigheid, kom naar Mij. Kom en ken de vrede en vreugde van Mijn Barmhartigheid en Grote Liefde. Geliefden, Ik schenk jullie Mijn Vrede. Let op Mijn Woorden. Deze generatie is een tijd van dood en verschrikkelijke zonde. Jullie zijn bedoeld voor het Leven. Wanneer jullie je naar de dood keren, is er geen Licht. Wanneer jullie Barmhartigheid ontkennen en Liefde bespotten, is het in jullie zeer spijtige nadeel.

12-01-2019 om 17:50 geschreven door claudia  

12-01-2019 om 01:17 geschreven door claudia  

Eredienst in het Koninkrijk

Overeenkomstig het vroegste Christelijke geloof, zijn de hemelse scharen betrokken bij de eredienst omdat Christelijke eredienst zich afspeelt in het Koninkrijk van God voor de hemelse troon (zie, bij voorbeeld, Jesaja 6: 1-8).

serafijnen in de Hagia Sophia

Rond de troon hebben zich ook alle heiligen verzameld (ook allen die nog in ere gehouden worden op aarde). Zij nemen ook deel aan de eredienst. Christenen bidden voor degenen die deelnemen aan de Eucharistie, en zeggen "Bovendien bieden wij u deze geestelijke eredienst voor degenen die in geloof ons voorgegaan zijn: voorvaderen, vaderen, patriarchen, profeten, apostelen, predikers, evangelisten, martelaren, belijders, asceten en iedere rechtvaardige geest die vervolmaakt is door geloof, in het bijzonder onze heiligste en puurste, gezegendste vrouwe, de Moeder van God en altijd maagd Maria". Christenen door de eeuwen hebben de "grote wolk van getuigen" (Heb. 12: 1) erkend, de heiligen ons voorgegaan. Veel Christenen bidden voor de heiligen hen voorgegaan en verwachten dat die ook voor hen bidden.

H. Olga

In de eerste eeuwen waren vele van de grootste stichtende apostolische handelingen in de Christelijke maatschappijen gedaan door vrouwen. We hebben het voorbeeld van heilige apostolische vrouwen zoals de H. Helena in het Romeinse Keizerrijk, H. Nina in Georgië, H. Clothilde in het vroege Frankrijk, Bertha in het vroege Engeland, H. Ludmilla in het Orthodoxe Tsjechië, Dubrava in het Orthodoxe Polen en in Rusland de H. Olga.

Eredienst en gebed samen met de Heiligen

Als Christenen samenkomen voor de eredienst, in het bijzonder om de Goddelijke Liturgie te vieren, dan erkennen zij dat zij die niet alleen vieren met degenen die op aarde erbij zijn, maar samen met degenen die samengekomen zijn als "voor de gemeenschap van eerstgeborenen, die in de hemel ingeschreven zijn" (Heb. 12:23). De bijzondere heiligen zijn de heiligen die een bijzonder geestelijk of voorbeeldig leven geleid hebben in Christus. De kerk houdt hen in ere als geloofsvoorbeelden, voorbeelden voor ieder die ernaar streeft Christus na te volgen.

Christenen vinden het gewoon om anderen te vragen voor hen te bidden. Zo vragen ze ook de heiligen die hen voorgegaan zijn voor hen te bidden. Per slot van rekening weten de bijzondere heiligen ons voorgegaan wat bidden is, en ze houden daar niet mee op als ze bij de Heer zijn. De heiligen delen in dezelfde geestelijke gemeenschap als de Orthodoxe Christenen; zij vormen de gemeenschap der heiligen. Inzoverre is het dus niet anders hen om voorbede te vragen dan een gelovige op aarde om voorbede te vragen.

Voor de Christen is de dood niet het einde, en ook niet een eindpunt waarna niets verder gaat. Het leven gaat verder in het Koninkrijk van God. Zoals Paulus zegt: "ons lichaam (..) verlaten om onze intrek bij de Heer te nemen" (2 Kor. 5:8). Voor Oosters Orthodoxe Christenen is het geloven dat het leven doorgaat na de fysieke dood en het contact opnemen met heiligen die ons zijn voorgegaan voor voorbede iets dat in het verlengde van elkaar ligt.

De Moeder van God

De Maagd Maria is, volgens de Griekse term "Theotokos," de God drager, of Moeder van God. Mary bracht Jezus ter wereld, van wie beleden wordt dat Hij de vleesgeworden God is. In 431 A.D. gedurende de Nestoriaanse twisten, besloot het Concilie van Efeze tot de term Theotokos als meest correcte term voor Maria, een term die ook het juiste Christologische begrip van Jezus als de door God gezondene (Messias) waarborgt. Twee grote leerstukken kwamen uit dit Concilie: het eerste, de Incarnatie, wordt nog steeds aanvaard door vrijwel allen die belijden Christen te zijn; het tweede, Maria als Theotokos, wordt (volgens Orthodoxe Christenen) alleen ten volle in ere gehouden door Orthodoxe Christenen.

Theotokos

Bevestiging van de Incarnatie

De beslissing van het Concilie over de Incarnatie ligt na aan het hart van Christenen: dat Jezus Christus volledig mens en volledig God is. De term Theotokos werd geïntroduceerd om dit begrip te bevestigen. Het woord betekent God-drager en verklaart dat degene die Maria negen maanden droeg, God was. Het Concilie besloot dat de twee begrippen hand in hand gaan en niet los van elkaar genomen kunnen worden zonder het Christendom onrecht te doen. Zoals Fr. Thomas Hopko zegt, "Jezus Christus, de Zoon, Woord, en beeld van God, is fysiek en geestelijk gevormd in het lichaam van Maria opdat hij ook zo in ons gevormd zou kunnen worden (zie Gal. 4:19)".

Deze ererol is duidelijk te zien in de laatste bede in de litanieën in Orthodoxe diensten: "gedenkend onze heiligste, puurste en meest glorieuze Vrouwe, de Moeder van God en altijd maagd Maria, met alle heiligen, laat ons onszelf en elkaar en heel ons leven opdragen aan Christus onze God." De nadruk is op de gedachtenis als aanleiding om zelf ons te wijden aan Christus." Door Maria's leven te gedenken, door haar "gezegend" te noemen, zoals het Nieuwe Testament dat ook doet, wijden gelovigen zich iedere dag aan de navolging van Christus volgens het beeld en de wil van God.

Maria en het kind Jezus

Omdat Heiligen een heilig leven leidden zijn zij rolmodellen geworden, of iconen van hoe nederig, liefhebbend en geestelijk Christelijk leven zou moeten zijn. De meeste van de vroege Heiligen waren martelaars die hun leven gaven om hun geloof in Jezus Christus. Dit was niet alleen een getuigenis van het geloof van de persoon die martelaar werd, maar ook een getuigenis van Christus' overwinning op de dood. Daarom zijn zoveel vroege kerken gebouwd met hun altaar over het graf van een martelaar; de dood van de martelaar was een getuigenis van de opstanding van Jezus Christus, zoals de Eucharistie die op dat altaar werd gevierd geestelijk voedsel was op de weg van het eeuwige leven. De Heiligen waren dan wel fysiek dood gegaan, maar de gelovigen wisten dat ze niet in een uiteindelijke zin dood waren gegaan; ze leven met Christus in zijn Koninkrijk. Als het "leven na de dood" deel is van het Christelijke geloof, dan is de grote gemeenschap der heiligen daar deel van.

De gemeenschap der Heiligen

Dit geloof in de gemeenschap der heiligen gaat terug op de vroege kerk. Athanasius spreekt erover in zijn tweede pastorale brief over het Paasfeest uit 330 A.D.. Wat hij zegt is ongetwijfeld de neerslag van een veel eerdere traditie in de kerk. Hij zegt, "Laat ons dan zo deze hemelse vreugde vieren, samen met de Heiligen van ouds die hetzelfde feest vierden. Ja, zij vieren het feest met ons en ze zijn voor ons voorbeelden van leven in Christus." Let op het verschil in tijd: de Heiligen van ouds vierden het feest, en nu "vieren zij het met ons." De Heiligen kunnen het feest vieren omdat ze bij hun dood binnentraden in de gemeenschap van de Heer, die de dood overstijgt en eeuwig is.

Iconografie en de Incarnatie

Dit begrip van de Heiligen als model of beeld van het Christelijke leven en van Christus, kan een begrip helpen geven van het Oosters Orthodoxe gebruik van iconen. De iconen zijn afbeeldingen, of modellen waardoor de gelovige visueel contact kan krijgen met deze personen die geliefd, geëerd en herinnerd zijn. Mensen worden sterk beïnvloed door hun zintuigen. Verder is het Orthodoxe Christelijke geloof concreet en geworteld in de geschiedenis en de ervaring en gericht op een historische heiland die God is; niet iets abstracts. In Hebreeën 12, worden Christenen gezien als "ziende op Jezus..." Zo is het gebruik van iconen niet alleen van praktisch belang, maar ook een belijdenis van geloof in de incarnatie.

De Oecumenische Concilies werden gehouden om de nature/ het wezen van Jezus Christus duidelijk te omschrijven. Omdat hij niet alleen helemaal God maar ook helemaal mens is, kan hij afgebeeld worden in iconen. Iconografie en de Incarnatie gaan hand in hand.

De fysieke dimensie van de Eredienst

De Bijbel leert dat God de mens schiep, zowel fysiek als geestelijk. Het fysieke ontkennen is de schepping ontkennen. Het is een uitdaging om dit fysieke aspect van de mens op zo'n manier verwoorden dat het opbouwend is en de mens helpt naar het beeld van Christus te leven.

Verder is de Incarnatie van Jezus, het aannemen van menselijk vlees en het hebben van zowel een menselijke als een goddelijke natuur, de ultieme bevestiging van het feit dat de schepping goed geschapen is. De fysieke kant van het menszijn ontkennen of denigreren, of de geestelijke kant ophemelen ten koste van de fysieke kant, is simpelweg niet Christelijk. In de Oosters Orthodoxe eredienst worden alle zintuigen ingeschakeld, door de geur van wierook, de aanblik van kaarsen en iconen, het horen van gebeden en muziek, en de smaak van de Eucharistie.

Ernst Benz is een Protestante Theoloog die over de Oosterse Orthodoxie schrijft. Hij stelt dat je de Oosters Orthodoxe Kerk pas begrijpt als je het gebruik van iconen begrijpt. Dit begint ermee de relatie tussen God en mens te zien, want mensen werden naar het beeld en gelijkenis van God geschapen en dragen de "icoon" van God in zichzelf. Benz gelooft dat "dit beeld-concept ook de Christologie en de leer van de Drieëenheid beheerst in de Oosters Orthodoxe kerk." Christus, het goddelijke Woord, is het beeld van de Vader.

Christus Rex

Het verlossende werk van Jezus Christus, die de icoon van de Vader is, bestaat uit het vernieuwen van het beeld van God dat verwrongen was door de zonde. Verlossing is verbonden met dit concept van 'beeld of gelijkenis'; de verlossing van de mensheid "bestaat erin dat de mensheid wordt vernieuwd naar het beeld van Jezus Christus, opgenomen in het nieuwe beeld van Christus en zo door Jezus Christus de vernieuwing van het beeld van God zijn ervaart."

Iconografie en Jezus Christus

In het hart van alle iconografie staat Jezus Christus en daarmee God de Vader. De Heilige die afgebeeld wordt in een icoon is 'beeld en gelijkenis' van Jezus Christus. Door de Heiligen te vereren, vereren Oosters Orthodoxe Christenen Jezus Christus ("als ze jullie ontvangen, ontvangen ze mij" Matt. 10:40); dat wil zeggen: God, in wiens beeld en gelijkenis ze gemaakt werden. Iconen dienen om uit te dagen en te motiveren, om aan te moedigen en om te zegenen omdat men er Jezus Christus, de hoop op glorie in kan zien en ervaren.

Oudere Joodse synagogen hadden vaak afbeeldingen van Bijbelse taferelen, symbolen of verhalen. Archeologisch onderzoek heeft een grote overeenkomst laten zien tussen de fresco's en mozaïeken die gebruikt werden in synagogen en die in vroege Christelijke iconografie werden gebruikt. De opgraving van zowel een synagoge als een Christelijke kerk in Dura-Europos in Syrië laten dit zien. De oudere Joodse selectie van feiten en verhalen werden door Christenen geïnterpreteerd in het licht van Christus. Het was het martelaarschap van gelovigen dat de aanzet gaf tot het schilderen van bepaalde heiligen. Die iconen getuigen van het eeuwige leven dat hun toeviel in Christus en dat verkondigd wordt door hun dood.

Synagoge van Dura-Europos

Aanbidding van het volk Israel van het gouden kalf

 De zalving van koning David door Samuel

 Het splitsen van de Rode Zee door Mozes en de doortocht van de Israelieten

 Herodus tempel en de consecratie van het tabernakel

 Het vinden van Mozes in zijn korfje in de rivier

12-01-2019 om 01:06 geschreven door claudia  

Orthodoxe theologie

Deze kerk verstaat onder 'geloof' in de eerste plaats de biddende gerichtheid op het hemelse. De orthodoxe kerk is daarom in de eerste plaats een liturgische en (aan)biddende kerk zoals de orthodoxe theoloog George Florovsky het uitdrukte: 'Het christendom is een liturgische religie. Eerst komt de aanbidding, vervolgens de doctrine en discipline'.

De orthodoxe theologie baseert zich op Gods openbaring. Deze openbaring kan men deelachtig worden door geregenereerde rede en niet door piëtisme of theoretisering of overdreven rationalisme. De 'wetenschappelijke methode' van de orthodoxe theologie zou door het volgende vers uit de kerkhymnen kunnen worden uitgedrukt: ”Moge mijn hart vrees en nederigheid omvatten, zodat ik niet door hoogmoed van U afval, O Gij genadevolle.”

Volgens de orthodoxe leer is rijkdom van Gods kennis enkel toegankelijk langs de synergie tussen de genade van de Heilige Geest en het vrije geweten van de gelovige. Dit betekent echter niet dat de orthodoxie het menselijk verstand en de filosofie verwerpt. Ze erkent hun belang, maar stelt dat deze alleen menselijke manifestaties zijn en daarmee van relatieve waarde zijn.

Volgens de orthodoxen werd het begrijpen van Gods kennis mogelijk door de leer van de kerkvaders die voor de orthodoxe gelovigen gezaghebbend is. Maar ook het gebedsleven en de persoonlijke ascese spelen een grote rol. Ascese, mysticisme en spirituele beproeving zijn onmisbare elementen van de orthodoxie.

Ascese : is het streven naar of het beoefenen van een reine levenswandel door de eigen hartstochten en begeerten te beteugelen en zelftucht toe te passen zoals vasten en seksuele onthouding. Ascese kan gepaard gaan met meditatie om de geest stil te maken maar ook met lichamelijke zelfkastijding zoals in het vroege Christendom die soms extreme vormen van ascese kende zoals het kluizenaars- en kloosterbestaan, gebaseerd op geloften van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid. De doelen van een ascetische levenshouding kunnen verschillen. Het kan een vorm van boetedoening zijn, zichzelf offeren aan een godheid, een middel tot discipline voor het geestelijk leven, het verkrijgen van bovennatuurlijke krachten of het verwerven van verdienste voor het hiernamaals. Ook kan het zijn dat men het (eigen) lichaam of dit bestaan zelf slecht of waardeloos acht en de versterving zoekt.

Orthodoxe theologie is volgens de orthodoxe kerk het levende antwoord op de manifestatie van de Heilige Geest, uitgedrukt in liturgie, gebed, heiliging en elk levensaspect. Het is de grond waarin de gelovigen kunnen groeien om “in staat te zijn met alle heiligen te vatten wat de lengte en de breedte en diepte en hoogte is van Christus – die alle kennis te boven gaat – en om de volheid te bereiken die de volheid van God zelf is.” (Efez. 3:18-19).

Kenmerken

1 De orthodoxe kerk definieert zichzelf als trouw aan het onveranderlijk apostolisch geloof. Haar apostolische 'originaliteit' en ’katholiciteit’ garandeert haar verticale volheid van de 'Goddelijke waarheid'. De 'door God bestemde redding van alle volkeren' wil ze nastreven door horizontale verspreiding van die waarheid over de wereld.

2 De orthodoxe kerk definieert zichzelf eveneens als trouw aan de kerkelijke hiërarchische structuur. De dogmatische beslissingen genomen door de eerste 7 oecumenische concilies drukken volgens de Kerk de eeuwigdurende waarheid van de Heilige Geest uit. Deze laatste wordt beschouwd als de 'Gever van de onfeilbaarheid' aan de 'Kerk van Christus', terwijl het verenigde orthodoxe episcopaat als het kanaal voor het doorgeven van deze onfeilbaarheid geldt. Nochtans wordt geen enkele individuele bisschop noch het episcopaat in zijn geheel ‘’automatisch’’ als onfeilbaar beschouwd. In overeenstemming met de orthodoxe theologie is het hoofd van de orthodoxe kerk haar eigen stichter – Jezus Christus. De hoogste autoriteit in de zichtbare kerk komt aan geen enkele patriarch of bisschop toe, maar alleen aan het oecumenisch concilie van alle bisschoppen. De beslissingen van een oecumenisch concilie zijn bindend voor de gehele kerk. De lokale kerken kunnen dogma’s’s, morele regels, liturgie of heilige canons die door een oecumenisch concilie werden opgelegd niet veranderen.

De orthodoxe kerk ziet de zichtbare eenheid als een wonder van vrijwillige eenstemmigheid van alle gelovigen in de geest van vrijheid. De verificatie van getrouwheid gaat door een proces van aanvaarding; dit is door vrije aanvaarding (of verwerping) van ieder lid van de kerk, ongeacht zijn hiërarchische status. Volgens de kerk is het alleen de getuigenis van de Heilige Geest in iedere bisschop, priester of leek die de innerlijke overtuiging schenkt dat een bepaald concilie waarlijk door God is bezield en daarmee oecumenisch waardig en aanvaardbaar is.

3 Het derde kenmerk van de orthodoxe kerk is haar gedecentraliseerde structuur. Zij heeft geen geografisch of administratief centrum in deze wereld, maar beschouwt als centrum het Hemelse Jeruzalem en in het bijzonder de Heilige Drie-eenheid.

Wat is orthodoxie ? (www.scholieren.com)

Wat is orthodoxie? 
Orthodoxie is een afsplitsing van het Christelijk geloof. Ze splitsten zich af rond 1054 na Chr. nadat het tussen de Paus en een plaatselijk hoofd van de geloofsgemeenschap tot een ‘machtsstrijd’ kwam.
Het Griekse woord Orthodox betekent 'op de juiste wijze eer brengend'. Orthodoxen beschouwen hun Kerk als niets minder dan de Kerk van Christus op aarde

Grootste concentratie van orthodoxen? 
De Orthodoxe Kerk breidt zich uit in noordelijke richting. Het verspreidingsgebied strekt zich tegenwoordig uit van Rusland tot Ethiopië en van Tsjechië tot Japan. Er is daarnaast een grote Orthodoxe diaspora in West-Europa, Noord- en Zuid-Amerika en Australië. Het aantal Orthodoxen wordt geschat op 300 miljoen.

Je kan de grootste concentratie orthodoxen terug vinden in Rusland, Griekenland, en in het algemeen Oost-Europa. 

Orthodoxen in België?
In België zijn ook enkele orthodoxe gemeenschappen, bevinden zich vooral in de steden. De orthodoxe gemeenschap bestaat vaak uit Russische inwijkelingen die geïntegreerd zijn. 

Wat zijn de pijlers van de orthodoxie?
De centrale waarden zijn over het algemeen zowat hetzelfde als bij het katholicisme, bijvoorbeeld: vergevingsgezindheid, solidariteit, enz. Ook hun beeld van hemel en hel verschilt vrijwel niet van het onze.

Verschil tussen orthodoxen en gewone christenen?
De Oosters-orthodoxe Kerk en de Rooms-katholieke Kerk hebben ongeveer dezelfde geloofsleer. 

1 De universele macht en onfeilbaarheid van de paus wordt door de orthodoxen niet erkend. 
2 De kwestie over de voorkomst van de Heilige Geest; de Rooms-katholieke Kerk zegt dat de Heilige Geest niet alleen uit de Vader, maar ook uit de Zoon voortkomt.

3 Kenmerkend is het gebruik van de vele iconen, naast fresco’s en mozaïeken, in de Oosters-orthodoxe Kerk. 
4 De mensen staan in plaats van te zitten. Tussen altaar en gelovigen bevindt zich een iconenwand of iconostasis. Deze vormt de scheiding tussen de altaarruimte en het midden van de kerk. 
5 De orthodoxe spiritualiteit is sterk beïnvloed door het monnikendom. Het gebed is zeer kort en word door de monniken, maar ook door veel leken, voortdurend herhaald. 
6 Priesters kunnen gehuwd zijn. Enkel de bisschoppen niet, zij worden altijd uit monniken gekozen en zijn niet getrouwd. 
7 De orthodoxe gelovigen slaan het kruis andersom. Bij katholieken begint men het slaan van het kruis van boven naar beneden en vervolgens van links naar rechts, terwijl de orthodoxen van boven naar beneden en vervolgens van rechts naar links hun kruis slaan. 

Verschil tussen leiders van de Kerk
Orthodoxen en Christenen hebben ongeveer dezelfde geloofsleer. Ze maken wel een duidelijk verschil tussen hun Kerkelijke leiders. 
Orthodoxen volgen de paus niet, ze vinden de "rechtstreekse" uitgeoefende rechtsmacht van de paus over het geheel van de gelovigen onaanvaardbaar.

Bij de Orthodoxen staat de patriarch aan het hoofd van de Kerk, maar die kan niet alleen beslissingen nemen. Hij is, in tegenstelling tot de paus, niet onfeilbaar. Hij is dus net als iedereen een zondig mens.

Sacramenten
Het aantal officiële sacramenten: is 7 maar vele gaan niet akkoord met de monnikenwijding en de ziekenzalving (dood) als een sacrament binnen de orthodoxe kerk.
1. Mysterie van de Eucharistie
2. Mysterie van het Doopsel of de onderdompeling
3. Mysterie van de Myronzalving, (vormsel) 
4. Mysterie van de Vergeving van zonden (Biecht)
5. Mysterie van het Huwelijk
6. Wijding van geestelijkheid
7. Ziekenzalving

Doopsel/Vormsel:
Het doopsel bij de orthodoxe kerk houdt eigenlijk 2 sacramenten in. Het is de doop zelf maar ook het Mysterie der Heilige Myronzalving wordt reeds gegeven. Orthodoxe kinderen mogen dus al van jongs af aan te communie gaan. 
Bij de Katholieken wordt dit gedaan tijdens hun vormsel. De orthodoxen doen dus geen eerste en plechtige communie. 
Het kind wordt altijd gedoopt met Heilig water, dat wordt voorgesteld als water uit de Jordaan. 
Bij hun doopsel krijgen de Orthodoxe gelovigen een kruisje van hun priester dat ze altijd moeten dragen. Wanneer ze het verliezen moeten ze door hun priester een nieuw laten zegenen.

Huwelijk:
Het huwelijk wordt als een heilige verbintenis tussen man en vrouw gezien. Er moet steeds een verlovingsplechtigheid aan vooraf gaan en de ring wordt steeds gezegd door de priester. 
Ze gaan nogal hard op in hun tradities en zijn vrij streng op hun regels.
De Orthodoxie beschouwt het huwelijk als enig en eeuwig. Zonder het expliciet te verbieden zijn ze dus tegen weduwentrouw. Uit medelijden, aanvaardt zij wel echtscheidingen en zegent (met boetegebeden) het huwelijk in van gescheidenen. 
Een orthodoxe gelovige moet altijd trouwen met een orthodoxe gelovige, wanneer dit niet zo is, zal de ander zich moeten bekeren tot de orthodoxie om aanvaard te worden.

Hoe staan ze tegenover de dood?
Oosters-Orthodoxe Christenen geloven dat de dood een noodzakelijke consequentie is van het menselijk leven dat veroorzaakt is door de oorspronkelijke zonde. De dood is noodzakelijk om het eeuwige leven te verkrijgen.
De Oosters-Orthodoxe kerk houdt een speciale wake voor de doden, de parastais of pankhida, als een moment van contemplatie van de dood. De uitvaartdienst bevat hymnen, gezangen en lezen uit de Bijbel. Hoewel de voorkeur wordt gegeven aan begraven, laat de Orthodoxe kerk crematie toe als de wetgeving van het land dit verlangt. 
Er zijn speciale gebeden voor de overleden waarin God wordt gevraagd om genade te tonen voor de zielen. 

Handelingen tijdens de misdienst?
Ze zijn tijdens hun misvieringen veel meer in beweging dan de meeste mensen zouden denken: ze buigen vaak, maken dikwijls een kruisteken, knielen soms of buigen zich naar de grond. Dit brengt ook met zich mee dat de meeste mensen voortdurend rechtstaan. Veel plaats om te zitten is er dan vaak ook niet voorzien. De diensten duren langer dan de doorsnee lengte van een katholieke viering maar er wordt veel minder in gesproken. Het overgrote deel van de dienst wordt dan ook gezongen. 

Iconen
Een icoon is een afbeelding van Jezus Christus, Maria, een heilige of van een bijbelse gebeurtenis. Iconen zijn traditioneel op hout geschilderd. 

Orthodoxen vereren de Iconen. Het vereren van een Icoon wordt bij de orthodoxe kerk gezien als bidden. Hoe vaak je bid is niet bepaald. Ze doen wel vaak een klein gebedje. 

De verering gaat over de heilige persoon die op de icoon staat. Vereren is eerbied betuigen en hulde brengen aan de afgebeelde heilige. Je dan dit doen door een gebed te formuleren of op een andere manier tot de heilige te richten vb. Zang, kussen van de Icoon. 

Muziek?
Hun muziek is meerstemming en bestaat vrijwel uitsluitend uit mannen. Er wordt zeer vaak op zeer lage tonen gezongen. Ze gebruiken daarbij geen orgel (zoals bij katholicisme) omdat ze dat als heidens beschouwen.

Kaarsen? 
Kaarsen zijn een symbool van het licht van Jezus Christus en een teken van vurig gebed. Ze worden bij een Icoon gezet waarbij gebeden wordt.

Hebben de orthodoxen ook een hostie? 
De Orthodoxen zien te communie gaan ook als een van de sacramenten en het geconsacreerd brood is dus ook een belangrijk element in hun misviering. 

Kleding priester?
In het Priesterkleed is veel goud verwerkt, net zoals de kerk is het zeer druk versierd. 

Symboliek van kleuren: ( vaak aanwezig bij het gewaad)
Zwart : dood
Groen : lente en zomer tussenperiodes
Rood : bloed - Pinksterfeest
Wit : Zuiverheid - Kerstmis+Pasen
Paars : Boetedoening en rouw - Advent en vastentijd

Zelfde feestdagen? 
Over het algemeen hebben ze dezelfde feestdagen als de Katholieken maar ze hebben er nog veel meer en vieren die uitgebreider.
Het belangrijkste feest van de Orthodoxen is het Pascha, dat overeen komt met het katholieke Pasen. Men komt dan samen in de kerk en verlicht de kerk met kaarsen.

Hoe zit het orthodoxe Kruisbeeld er uit? 
Het Russisch-orthodox ziet er net iets anders uit dan het meest bekende Christelijk kruisbeeld. De verticale balk staat voor de stamboom van de mensheid vanaf Adam tot aan het einde der tijden. Het symboliseert ook dat de mens vrij is om gered te worden: iemand kan ten Hemel opstijgen of kan afdalen naar de hel. De kleine horizontale balk symboliseert de onzichtbare wereld, de wereld der engelen. De grote balk verbeeldt de zichtbare wereld, de Aarde, en daarmee ook de mensheid. De onderste balk is Jezus’ voetensteun, maar verwijst ook naar de twee rovers die naast Hem gekruisigd waren. De ene rover lasterde Christus, de ander vroeg Christus hem te gedenken in Zijn Koninkrijk en mocht toch naar de hemel, daarom staat die balk scheef. 

Orthodoxe Kruisteken. 
Wanneer een orthodox gelovige het kruisteken maakt, brengt hij duim, middelvinger en wijsvinger samen. Dit wijst op de heilige Drie-eenheid. God (schepper), Christus (mens) en de heilige Geest zijn eigenlijk één geheel.
De gelovigen tikken eerst het hoofd, dan de hartstreek, vervolgens naar rechts en dan pas naar links (andersom dan de katholieken). Men gaat eerst naar rechts, omdat rechts het goede symboliseert. Het goede gaat boven het slechte.

Andere soorten kerken?
De orthodoxe kerken zijn in de plusvorm (+) gebouwd. 
Ze zijn zeer druk en met vaak met goud overladen. In de kerk zelf zijn weinig of geen stoelen aanwezig. 
Er bestaan 2 verschillende soorten kerken Russische en Griekse. De Griekse kerken zijn langs de buitenkant minder uitbundig versierd dan de Russische. 

Hoe zien ze god?
God is voor de orthodoxe christenen, Het Ongenaakbare.
Volgens hen kan de Oneindige God niet herleid worden tot een eigen, verstandelijke constructie, tot een beeld dat wij ons van Hem zouden maken met ons menselijk verstand. Wat wij ook als 'groot', 'machtig' en 'schoon' van Hem zouden kunnen zeggen.
Toch blijft het steeds een louter menselijk begrip. Het beperkt zich tot een menselijke voorstelling van God, tot een beeld dat door het menselijk intellect werd gecreëerd.
God wordt voorgesteld als een 3-eenheid. 
-Hij is de Vader de Schepper van de wereld, die hij uit het niet geschapen heeft. Zijn schepping duurt voort in de natuur en bij de geboorte van ieder nieuw mens.
- De Zoon is de persoon van de Drie-eenheid die onze menselijke natuur aangenomen heeft en die ons herschapen heeft.
-De Heilige Geest is de Onzichtbare God die ons steeds vervult en versterkt. Voortdurend straalt Hij naar ons uit en geeft Hij ons de kracht wanneer wij in onze zwakmenselijkheid dreigen verloren te gaan.
Maar ze leggen er wel sterk de nadruk op dat het steeds om dezelfde God gaat.

Heilig schrift?
Het boek waarop de orthodoxe Kerk steunt is net als bij de katholieke Kerk de Bijbel. Zowel Oud als Nieuw Testament worden aanvaard als heilige geschriften. De orthodoxe Kerk neemt wel een eigen houding aan tegenover het Oude Testament. Men gaat niet zoals moderne theologen proberen om wat de geschriften ons vertellen te reconstrueren en de mogelijkheid en de geloofwaardigheid van de verhalen in vraag stellen. Orthodoxen zoeken vooral op welke wijze de verhalen betrekking hebben op Christus. Ze houden zich niet echt bezig met de waarheid van de verhalen, maar vooral de diepere inhoud is van groot belang.

Aflaten?
Dat is in ieder geval niet meer van onze tijd. En zelfs toen kwamen de aflaten er minder voor dan bij de Katholieken.

Kloosters?
Net zoals bij de Katholieken hebben de Orthodoxen ook Kloosters. 
Hun doel is om diep geluk te vinden in alle vrijheid.

Bedevaart?
Er bestaan ook bedevaartsplaatsen voor de Orthodoxen, maar die zijn voor ons minder bekend. 

Biechten?
De Orthodoxen gaan ook te biecht maar zij doen dit niet in Biechtkotjes zoals de gewoonte is bij de katholieken. 

Zelfde tijdlijn?
De orthodoxen maken gebruik van de Christelijke tijdlijn, ze beginnen dus ook te tellen van af de geboorte van Jezus. 

Verschil tussen man en vrouw?
Er is geen verschil tussen man en vrouw, ze zijn gelijkwaardig. 

Mogen Priesters trouwen? 
Orthodoxe priesters en diakens mogen weliswaar trouwen, maar alleen vóór ze gewijd zijn. De bisschoppen worden meestal gekozen uit de groep van monniken, die het celibaat beleven. De orthodoxe geestelijkheid is onderverdeeld in twee groepen : de ‘witte’ geestelijkheid, die gehuwd is, en de ‘zwarte’ geestelijkheid of de monniken. De wijdelingen moeten hun weg kiezen voor de wijding, want na de wijding kan men niet meer huwen. Men moet dus huwen voor de wijding. Zij die voor het celibaat kiezen worden eerst tot monnik gewijd voor dat zij priester worden gewijd. Indien een priester weduwnaar wordt, kan hij niet hertrouwen.

Huwelijk: in principe kan een orthodox enkel trouwen met een orthodox maar omwille van de Diaspora is het toegestaan om met een niet-orthodox te trouwen mits deze christelijk gedoopt is en beiden ernstig zullen samenwerken om een volmaakte éénheid te vormen. Hostie: géééén hostie in de orthodoxe kerk: er wordt gebruik gemaakt van brood, men communiceert altijd onder de gedaante van 'brood én wijn'. Begrafenis: crematie is verboden!!! en dit omwille van de grote eerbied tegenover het lichaam dat eens zal verrijzen.

Enkele verschilpunten tussen de Rooms-Katholieke en de oosters-orthodoxe kerk (meer in detail)

De oosters-orthodoxe kerk en de Rooms-Katholieke Kerk hebben overwegend dezelfde geloofsleer. Als verschilpunten kunnen – zonder in details te treden − vermeld worden:

• De universele jurisdictie en onfeilbaarheid van de paus wordt door de orthodoxen niet erkend. De pauselijke suprematie wordt niet aanvaard, omdat deze tegen de conciliaire structuur van de kerk is.
• Bisschoppen zijn enkel opvolgers van de apostelen en niet van Christus. Vandaar dat de laat-middeleeuwse bewering van de paus van Rome dat hij de plaatsvervanger van Christus zou zijn voor de orthodoxen onaanvaardbaar is. Tijdens het eerste millenium van de onverdeelde kerk werd hij canoniek enkel als de opvolger van de apostel Petrus erkend, zijnde de eerste onder de gelijken. Voornoemde bewering verdeelt de Hemelse en de aardse kerk in twee entiteiten. Christus staat voor de orthodoxen aan het hoofd van beide.
• Een historisch strijdpunt met de westerse kerken is de theologische kwestie over het ontstaan van de Heilige Geest; in het Westen heeft men in de achtste eeuw aan de geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel het zogenaamde Filioque toegevoegd: vanaf dat moment leerde de Rooms-Katholieke Kerk dat de Heilige Geest niet alleen uit de Vader, maar ook uit de Zoon voortkomt.

• De Orthodoxe Kerk verwerpt de leer van het Vagevuur, de doop met enkel besprenkeling (dus alleen volledige onderdompeling), het niet toestaan van een scheiding tussen man en vrouw (in de Orthodoxe Kerk tot twee keer toe toegestaan) en het gebruik van ongezuurd brood bij de liturgie. De Onbevlekte Ontvangenis van Maria en de Hemelvaart van Maria zijn geen dogma's in de orthodoxe kerk.
• Kenmerkend is het gebruik van de vele iconen, naast fresco’s en mozaïeken, in de oosters-orthodoxe kerk. In de kerk van het Westen hebben afbeeldingen van Christus, Maria en heiligen een functie in het religieuze onderricht en in het devotieleven, als hulpmiddel om de meditatie en het gebed geconcentreerder en intenser te maken. In de kerken van het Oosten vervullen ze samen met de overige kunstwerken, zoals voornoemde mozaïeken en fresco's, ook in de liturgie een functie die gelijkwaardig is aan het luisteren naar de H. Schrift. "Zoals de waarheid van het geloof zich aan de oren openbaart, zo openbaart zij zich aan de ogen via de icoon" (Heilige Basilius, kerkvader uit de 4^de eeuw).
• De liturgie is anders en wordt als onveranderlijk beschouwd. De mensen staan in plaats van te zitten. Tussen altaar en gelovigen bevindt zich een iconostasis (wand). Deze vormt de scheiding tussen de altaarruimte en het schip van de kerk.
• In westerse kerken, met hun duidelijke lengteas, worden de gebeurtenissen afgebeeld in hun chronologische volgorde, van west naar oost. Zij vormen als het ware 'een boek aan de wand'. In de grote Byzantijnse kerken zijn de afbeeldingen vanwege de liturgische functie gerangschikt in een cirkel in de koepel.
• De twaalf grote kerkelijke feestdagen, afgebeeld in de koepel, staan voor een zich steeds herhalende cyclus in de kosmos. De feestdagen komen in het Oosten deels overeen met die in het Westen, maar er zijn ook verschillen in belangrijkheid. Opvallend is de belangrijke rol van de gedachtenis aan Maria in het verlossingswerk van haar zoon en het ontbreken van Witte Donderdag en Goede Vrijdag in de rij van die oosterse twaalf belangrijkste hoogfeesten.

• De oosterse spiritualiteit is sterk beïnvloed door het monnikendom. Het Jezusgebed is een kort gebed dat door de monniken, maar ook door veel leken, voortdurend herhaald wordt bij alle bezigheden.

Jezusgebed : Het bestaat uit het voortdurend innerlijk of hardop bidden van de naam Jezus. Het ontwikkelde zich bij de woestijnvaders in de vierde eeuw, en heeft in de loop van de geschiedenis verschillende perioden van opleving gekend.

Het Jezusgebed kan bestaan uit alleen de naam zelf, zoals gepropageerd door de geestelijke schrijver Lev Gillet, maar meer gebruikelijk zijn de formules "Heer Jezus, Zoon van God, ontferm U over mij, zondaar" en "Heer Jezus, ontferm U over mij."

• Priesters (en de lagere clerus) kunnen en mogen gehuwd zijn. Hun priesterwijding bevestigt hun gehuwde of celibataire levensstaat (vergelijkbaar met de diakens in de katholieke kerk). Bisschoppen worden altijd uit monniken gekozen en zijn altijd ongehuwd.
• De orthodoxe gelovigen slaan het kruis andersom. Bij katholieken begint men het slaan van het kruis van boven naar beneden en vervolgens van links naar rechts, terwijl de orthodoxen van boven naar beneden en vervolgens van rechts naar links hun kruis slaan. Ook is het verschil in het slaan van een kruis dat de orthodoxen daarbij hun duim, wijs- en middelvinger tegen elkaar aandrukken.
• Een aantal kerken gebruikt de Juliaanse kalender.
• De Rooms-Katholieke Kerk en de protestantse kerken hebben een meer naar buiten gekeerd karakter dan de orthodoxe kerk, die het accent meer legt op mystiek, spiritualiteit en inkeer. Uit deze omstandigheid is de traditionele opvatting voortgekomen dat het rooms-katholicisme en het protestantisme "dynamischer" zouden zijn en de oosterse orthodoxie "statischer".

Iconografie en Eredienst

Het Oosters Orthodoxe begrip van de eredienst begint met het bijbelse gegeven dat er andere hemelse of geestelijke wezens zijn: engelen en aartsengelen, cherubijnen en serafijnen. De bijbel zegt (vgl Hebreeënbrief, het boek Openbaring) dat in de eredienst gelovigen omgeven zijn door deze hemelse legerscharen en samen met hen God loven. Zoals het Intredegebed het verwoordt:"O Souvereine Heer, onze God, die in de hemel de orden en heirscharen van engelen en aartsengelen aanwees voor de dienst aan uw glorie, geef dat de heilige engelen zich bij ons voegen om samen met ons U te dienen en uw goedheid te prijzen." Of, zoals het gebed gedurende de Dankzegging het in dankbaarheid verwoordt, "voor deze liturgie die U goedgunstig uit onze handen aanneemt, hoewel voor uw troon duizenden aartsengelen, cherubijnen en serafijnen, zes-vleugelig, met vele ogen, zich hoog verheffen op hun vleugelen, u prijzen, en het lied van de overwinning aanheffen."

10-01-2019 om 23:43 geschreven door claudia  

Byzantijnse liturgie

In de oosters-orthodoxe kerken en een aantal oosters-katholieke kerken is Goddelijke Liturgie de term die gebruikt wordt voor de heilige eucharistiedienst volgens het oosters gebruik.

De byzantijnse kerkdiensten zijn gebaseerd op het geloof in de realiteit van de liturgische symboliek. Hierin wordt een geestelijke realiteit tot een zichtbare vorm gebracht, zodat het hemelse en het aardse, het geestelijke en het stoffelijke daarin zijn verenigd. De heilige Liturgie is het grootste mysterie. En zoals de mysteriën altijd in het verborgene voltrokken werden, zo is ook het altaar in de Oosterse kerk verborgen en voor de ogen van niet-ingewijden door de iconostasis afgescheiden van het overige deel van de kerk. Alleen op bijzondere momenten gaan de deuren van de altaarruimte open en wordt het visioen van de hemelse heerlijkheid zichtbaar. Voor het overige blijft het altaar en ook de priester voor het grootste deel nagenoeg onzichtbaar. Men komt niet in de kerk om te kijken, maar om te aanschouwen, om in zichzelf te keren, en in de geest samen met de kerk te bidden. Daarom kent men in de Oosterse kerk het individuele gebed niet. De kerkdienst is volkomen gemeenschappelijk. Alles wordt gelezen en gezongen op een bijzonder kerkelijke manier, als een waterstroom die de ziel doorvloeit. Wie in de kerk komt, moet zijn bewuste gedachteleven uitschakelen en zich aan de stroom overgeven: die stroom zal zijn ziel opnemen en voeren naar een ander soort oever die niet van deze wereld, maar hemels is. De kerkdienst is daarom een dienst van het innerlijk zwijgen, in het zwijgen openbaart zich de adem van de eeuwigheid. Waar het zwijgen begint, daar wordt de stem van de Geest hoorbaar. Het wezen van de kerkdienst ligt in de innerlijke belevenis van de verborgen openbaring van God, die door de mysteriën aan de mensen gegeven is.

Oorsprong

De geschiedenis van de Goddelijke Liturgie gaat terug tot het Laatste Avondmaal. De Byzantijnse Liturgieën in de huidige vorm kan men terugvinden tot in de 9^e eeuw, d.w.z. zoals we ze nú kennen: met de proskomedie vooraf en met de Liturgie van de Catechumenen. De grondvorm, de Liturgie van de Gelovigen stamt al uit de 4^e eeuw.

Johannes Chrysostomus, Basilius de Grote en Gregorius de Grote zijn niet de tekstschrijvers van de verschillende Liturgieën zijn. Zij beschreven wat zij in de Kerk als praktijk tegenkwamen.

Soorten

Er zijn vier soorten Goddelijke Liturgie in gebruik:

• De goddelijke Liturgie van de H. Johannes Chrysostomus, gebruikt op de meeste zon- en feestdagen en op de zaterdagen van de grote vasten.
• De goddelijke Liturgie van de H. Basilius de Grote, deze liturgie wordt 10 maal per jaar gevierd. Op 1 januari, de feestdag van de H. Basilius, op de vooravond van Kerstmis en van Theofanie: 24 december en 5 januari, op de 5 zondagen van de grote vasten, op Witte Donderdag en zaterdag voor Pasen.
• De Liturgie van de "voorafgewijde gaven" van Gregorius de Grote. Deze communiedienst vindt plaats op de woensdagen en vrijdagen van de grote vasten. In de 5e week ook op donderdag en in de Goede Week op de eerste drie dagen van deze week.
• De goddelijke liturgie van de H. Jakobus de Mindere, één keer per jaar gevierd op 23 oktober en dan vooral in Jeruzalem.

De goddelijke Liturgie van de H. Johannes Chrysostomos is korter dan die van de H. Basilius de Grote. De Liturgie van de “voorafgewijde gaven” is een vesperofficie (avonddienst) met een communiedienst eraan toegevoegd. Het brood en de wijn werden geconsacreerd in de dienst van de voorafgaande zondag.

Overzicht van de Goddelijke Liturgie

Slavische traditie: Deuren en gordijn dicht - Griekse traditie: Deuren en gordijn open

I. De voorbereiding op de Liturgie

(Is in feite vóór de liturgie, in de kerken van de Griekse traditie vindt hier de viering van de Metten plaats. In de kerken van de Slavische traditie leest men het 3^e en 6^e uur.)

a. Voorbereiding van priester en diaken

Voorbereidingsgebeden van priester en diaken voor de iconostasis - Gebed bij het binnentreden in het altaar - Gebeden bij het aankleden -  Handwassing.

b. Voorbereiding van de offergaven (Proskomedie): ("Offerande 1e deel")

Vóór de dienst maakt de priester op een snijtafel de gaven klaar van brood en wijn. Uit een gedesemd broodje (prosfora) snijdt de priester een vierkant stuk, het Lam. Uit andere prosfora's snijdt hij kleinere stukjes die hij groepeert rond het Lam, ter gedachtenis van de Theotokos, de heiligen, de levenden en de overledenen: de gehele kerk rond Christus verzameld. Hij bewierookt de gaven met sluiers (velums) en bewierookt ze.

Voorbereiding van brood - Voorbereiding van de wijn - Gedachtenissen van de Moeder Gods, de heiligen, de levenden en overledenen bij de bereiding van de "gedachtenisstukjes". De offergaven worden bedekt en bewierookt met gebed. - Offerandegebed van de Proskomedie over de Offergaven - Bewieroking en afdekken van de H. Gaven - Slotgebed van de proskomedie

II. Begin van de Liturgie

a. Woorddienst-Liturgie van de catechumenen. (zo genoemd omdat in de eerste eeuwen van het christendom catechumenen alleen dit deel mochten bijwonen; dit deel wordt ook de liturgie van het Woord genoemd)

A Meerdere litanieën, gebeden en psalmen door het koor, afgewisseld met diaken- en priestergebeden, waarbij het koor telkens antwoordt: Heer, ontferm U.

Voorbereidingsriten:

Slavische traditie: Gordijn open

Onmiddellijke voorbereiding voor de Goddelijke Liturgie.

Voorbereidingsriten.

1. Aanhef - 1e Grote bewieroking van het altaar, de iconen, de kerk en alle aanwezige gelovigen - gebeden voor het altaar - zegening van de diaken.

2. Gebeden voor het altaar.

Deuren open

Begin van de Goddelijke Liturgie (Enarxis):

1. Openingsgebeden.

2. Plechtige Openings Lofzang. (Inleiding - Doxologie)- Beginzegen.

Deuren dicht

3. Grote Vredeslitanie: “Laat ons in vrede bidden tot de Heer” en stil gebed.

4. Gebed van de eerste Antifonen (Ps. 102 of Ps. 91 op weekdagen) (psalmverzen met refrein of hele psalmen, met daartussenin telkens een kleine litanie).

5. Eerste kleine litanie (facultatief) en stil gebed.

6. Gebed van de tweede antifoon en Christus-hymne (Ps. 116 of 145 met Hymne Eniggeboren Zoon van God, of Ps. 92 op weekdagen).

7. Tweede kleine litanie (facultatief) en stil gebed -

8. Gebed van de derde antifoon; de Zaligsprekingen (Math. 5:3-12 Makarismen (zaligsprekingen) uit de Bergrede of Ps. 94 op weekdagen).

Liturgie van het Woord.

B. gebeden en gezangen.

Deuren open

I Kleine intocht (Isodos)

Processie met het Evangelieboek

II Intochtslied (Isodikon).

III Hymnen van de dag.

IV Gebeden en gezangen.

• 1. Troparion.
• 2. Kondakion.

Hymnen : (herdenkingen van heiligen of gebeurtenissen uit de bijbel aangepast aan de liturgische kalender).

• 3. Gebed van het Trisagion.
• 4. Zegening van de troon.

Trisagion hymne (driemaal heilig).

Op Kerstmis, Theophanie, zaterdag voor Palmzondag, Paaszaterdag, Pasen, de Paasweek, Pinksteren, het feest van Kruisverheffing en de derde zondag van de Grote vasten wordt in plaats van het Trisagion een ander gezang gezongen.

V Psalmlezingen Lezingen uit de H. Schrift - De lezingen apostel en evangelie; vóór elke lezing is er een korte wisselzang van lector en koor.

1. Prokimen (psalmverzen).

2. Lezing uit de Apostel

3. 2e Grote bewieroking van het altaar en de gelovigen, diaken ontvangt de zegen van de priester.

4. Alleluia.

5. Gebed voor het Evangelie.

6. Lezing uit het Evangelie.

VI Acclamatie- verkondiging

Homilie (preek en mededelingen, in de Grieks Orthodoxe Kerk) (In de Russisch Orthodoxe Kerk aan het einde van de dienst).

Deuren dicht

VII Gebeden voor de gehele kerk

• 1. Gebed van de "Dringende" of “vurige smeekbede” Grote Litanie voor alle gelovigen. - gebed.

(In de Grieks-Orthodoxe Kerk stopt men voor het gebed van de "dringende smeekbede" en gaat verder in de Tweede litanie voor de gelovigen bij het Tweede gebed voor de gelovigen).

• 2. Litanie voor de overledenen. (facultatief) * Deuren open
• 3. Gebed voor de overledenen. (facultatief)
• 4. Gebed voor Rusland. (facultatief) * Deuren dicht
• 5. Litanie van de catechumenen (doopleerlingen)
• 6. Gebed voor de catechumenen.
• 7. Wegzending van de catechumenen.

b. Voorbereiding op de Offerande - Dienst van de Tafel-Liturgie van de gaven en van de gelovigen (liturgie van de gelovigen, zo genoemd omdat in de eerste eeuwen alleen diegenen die gedoopt waren, werden toegelaten)

* de voorbeden: voor alle mogelijke noden in de kerk en de wereld, voor de overledenen, voor de doopleerlingen, voor de gelovigen in de kerk.

• 1. Gebed voor de gelovigen.
• 2. Eerste litanie voor de gelovigen. - gebed -
• 3. Tweede (Vredes)litanie voor de gelovigen en de wereld. - gebed - (Hier gaat men verder na de Dringende litanie in de Grieks-Orthodoxe Kerk).
• 4. Tweede gebed voor de gelovigen.

* Overbrenging van de offergaven - met het eerste deel van het Cherubijnenlied - voorbereidingsgebed - 3-e Grote bewieroking van altaar, iconostase, kerk en gelovigen.

Deuren open

*Grote intocht met de gaven en de Gedachtenissen: processie van brood en wijn naar het altaar en gedachtenissen, tweede gedeelte van het Cherubijnenlied; een offerande-processie met de reeds klaargemaakte gaven van brood en wijn.

* 3e Grote bewieroking (van de offergaven) - gedachtenis van priester en diaken.

A Rite van de offerande:

• 1. Kleine vragende litanie van de offerande. - offerandegebed -
• 2. Vredeskus (als er meerdere celebranten zijn).
• 3. Geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel
• Collecte.

B Het eucharistisch offergebed. (Anafora of Canon) Na de zang van het driemaal Heilig door het koor, zingt de priester aansluitend luid de woorden van de consecratie: Aanroeping van de Heilige Geest over het brood en de wijn.

• 1. Inleidingsdialoog op de Anafora.
• 2. Dankzegging (Eucharistisch Hooggebed) ("Het is waardig en recht")
• 3. Anafora. (prefatie)

Oproep om met Godsvrucht het Vredesoffer te vieren.

Sursum corda.

• 4. Lofzang van de engelen (Sanctus/Benedictus, Hymne van het driemaal heilig.)
• 5. Anamnese (Avondmaalsbericht met instellingswoorden.) Verdere gedachtenis van Christus' verlossingswerk.
• 6. Aanbieding van de Offergaven aan God (Offergebed) - 1e opheffing van de Offergaven.
• 7. Aanroeping van de H. Geest (Consecratie en Epiklese, gebed om nederdaling van de H. Geest op de gaven van brood en wijn).
• 8. Gedachtenissen (Voorbeden/diptieken) van de overledenen. - Gedachtenissen - Doxologie - Herdenking/Lofprijzing van de Theotokos (Moeder Gods) en gelijktijdige bewieroking van het altaar, herdenking van de heiligen. Levenden en de gehele kerk (Memento): - Voor bisschoppen, priesters..., de gehele kerk..., koning(in), regering en (het leger)..., de patriarch, aartsbisschop..., bewoners van dorp/stad..., noodlijdenden, zieken..., weldoeners van deze kerk/klooster...voor allen en alles.
• 9. Afsluiting van de Anafora. - Slot van de canon en slotzegen -

C Deelname van de gelovigen aan de liturgie en de communie Na het hooggebed volgt een communie-litaniegebed, besloten met het Onze Vader, en een gebed.

• 1. Voorbereidingslitanie: zegenspreuk - litanie - gebed -
• 2. Onze Vader
• Doxologie op God.
• 3. Zegen en Gebed van de hoofdbuiging.

Voorbereidingshandelingen:

• 4. Inleidingsgebed en 2e opheffing van het Lam. ("Het Heilige voor de Heiligen!") met
• 5. Het breken van het H. Brood, en de vermenging van het H. Bloed met het hete water (Zeon, dit verbeeldt de H. Geest).
• 5. Communie van priester en diaken - gebeden.
• 6. De communie van de gelovigen met communielied (Kinonikon). - gebeden -

Gezang na de communie.

• 7. Sacramentale zegen - gebeden.

Bewieroking van de Offergaven, teruggebracht naar de Prothesis, nogmaals bewierookt

• 8. Overbrenging van de kelk en nogmaals bewieroking van de H. Spijzen.
• 9. Dankzegging: litanie - gebed.

D Slot van de liturgie - Slotgebeden - Dankzegging, een kort homilie, mededelingen (in de Russisch-Orthodoxe Kerk), slotgebed, zegen en wegzending

• 1. Zegengebed "gebed achter de ambon" - Homilie.
• 2. Zegen en wegzending.
• 3. Kruisverering en Uitdeling van het Antidoron (Niet-geconsacreerde stukjes brood).
• 4. Consumptie (nacommunie) van de H. spijzen door de diaken (priester) aan de prothesis (ablutie).

E Dankzegging (Valt eigenlijk buiten de liturgie)

• 1. Stille dankzegging van de priester bij het uitkleden van zijn gewaden.
• 2. Communiedankgebeden door de lector.

In de praktijk is de viering van de liturgie dikwijls zonder diaken. Alles wat de diaken zingt en doet, neemt de priester dan over en een aantal gebeden worden dan weggelaten.

Pentarchie met de Patriarchen en het Grote Schisma

Al heel vroeg erkende de Kerk de speciale posities van 3 bisschoppen, die bekendstonden als patriarchen: de bisschop van Rome, de bisschop van Alexandrië en de bisschop van Antiochië.

Later werden daar de bisschoppen van Constantinopel (als bisschop van het toenmalige machtscentrum van het Romeinse Rijk) en van Jeruzalem (als bisschop van de stad waar Jezus is gekruisigd en verrezen) toegevoegd. Beiden werden tot patriarch gewijd op het Concilie van Chaldecon in 451. De patriarchen genoten zowel autoriteit als prioriteit over hun medebisschoppen in de Kerk.

Pentarchie : was een model van Kerkorganisatie die historisch in de Oosters Orthodoxe Kerk heerste. Het vond zijn volle expressie in de wetten van Keizer Justinianus I van het Byzantijnse Keizerrijk. In het model werd de Christelijke Kerk geregeerd door de hoofden (patriarchen) van de vijf grote episcopale heilige stoelen van het Romeinse Keizerrijk: Rome, Constantinopel, Alexandrië, Antiochië en Jeruzalem.  

Een kaart van Keizer Justinianus’ Pentarchie. Bijna heel modern Griekenland valt onder de jurisdictie van de H. Stoel van Rome. Keizer Leo III verplaatste de grens van het Patriarchaat van Constantinopel naar het westen in de 8^ste eeuw.

Lange tijd beschouwde men de bisschop van Rome (de paus) als degene met de hoogste status, vanwege zijn positie als opvolger van Petrus. Wat ook meespeelde was het feit dat Rome tijdens de eerste eeuwen van het christendom de hoofdstad van het Romeinse Rijk was.

Nadat Constantijn de Grote in 330 de hoofdstad verhuisde van Rome naar Byzantium (Constantinopel), behield de paus aanvankelijk zijn positie als Primus inter pares in de hiërarchie.

Primus inter pares : eerste onder zijn gelijken of leider onder zijn gelijken, betekent dat een lid van een groep dezelfde rechten heeft als alle anderen, maar toch een verhoogd aanzien heeft. Deze positie heeft meestal een representatief karakter en is niet verbonden met privileges. Een primus inter pares heeft vaak wel extra taken, bijvoorbeeld als voorzitter of woordvoerder.

Diocletianus verdeelde het Romeinse Rijk bestuurlijk, waardoor de feitelijke eenheid wegviel. Dit had een invloed op de eenheid binnen de Kerk. Theodosius de Grote was de laatste keizer van het verenigd Romeins keizerrijk. Na zijn dood in 395 werd het rijk definitief opgedeeld in een westelijke helft en een oostelijke helft, met elk een eigen keizer. Aan het eind van de 5^de eeuw leidden de invallen van vreemde volksstammen tijdens de Grote volksverhuizing tot de val van het West-Romeinse Rijk.

Visigoten (Westgoten) – Ostrogoten – Angelen, Saksen, Juten en Friezen – Franken – Vandalen, Sueven en Alemannen - Hunnen

Het Oost-Romeinse rijk (= Byzantijnse Keizerrijk) kende op dat moment een grote bloei. Van een politieke eenheid binnen het voormalig Romeinse Keizerrijk was geen sprake meer.

Andere factoren deden oost en west verder uiteendrijven. In het westen was de dominante taal het Latijn; in het oosten was dit het Grieks. De bestuurlijke en intellectuele elite van het Romeinse Rijk gebruikte deze twee talen als lingua franca.

Een lingua franca :  is een taal die als gemeenschappelijk communicatiemiddel wordt gebruikt tussen mensen met verschillende moedertalen. De term lingua franca wordt met name gebruikt als geen van de betrokken sprekers de betreffende taal zelf als moedertaal heeft.

Na de val van het West-Romeinse Rijk was een gemeenschappelijke taal niet meer zo nodig en begon het aantal mensen dat zowel Grieks als Latijn sprak af te nemen. Ook hierdoor werd de communicatie tussen oost en west steeds moeilijker. Met het verdwijnen van de taaleenheid begon ook de culturele eenheid af te nemen.

De Kerk van het Oosten en de Kerk van het Westen gingen elk hun eigen weg: ze hadden een verschillende benadering van de religieuze doctrines en gebruikten andere rituelen. Zelfs toen het Grote Schisma nog eeuwen verwijderd was, tekenden de verschillen zich reeds duidelijk af.

In de 7^de eeuw zorgden de Islamitische veroveringen van Alexandrië, Jeruzalem en Antiochië ervoor dat Constantinopel de enige praktische autoriteit in het Oosten was, en het concept van een pentarchie had niets meer dan een symbolische betekenis.

Islamitische veroveringen

In 1053 werd de eerste stap gezet dat leidde tot het formele schisma: nadat een inval van de Normandiërs in Zuid-Italië een einde had gemaakt aan de Byzantijnse heerschappij, maakte paus Leo IX van de gelegenheid gebruik om zich met de kerkelijke aangelegenheden aldaar te bemoeien. Dit was niet naar de zin van Michael I Cerularius, Oecumenisch Patriarch van Constantinopel: hij waarschuwde de daar wonende Griekse christenen tegen de “ketterijen” van de Latijnse kerk, en liet in 1053 de Latijnse kloosters en kerken in Constantinopel sluiten.

Michael I Cerularius

De paus zond in 1054 een gezantschap onder leiding van kardinaal Humbertus van Silva Candida naar Constantinopel bij Michael I, dat zich zeer provocerend gedroeg. Ze wilden de kwestie van de recente aanvallen van Leo van Ohrid (Byzantijnse aartsbisschop van Bulgarije) oplossen. Hij had het over de religieuze vervreemding tussen Oost en West in verband met bepaalde gebruiken binnen de kerk van Rome. Hij veroordeelde verschillende praktijken in de Westerse Kerk zoals het vasten op zaterdagen en het Westers gebruik van ongedesemd brood (azyma) voor het vieren van de Eucharistie. Ook andere theologische en culturele kwesties kwamen aan bod, zoals de kwestie van de pauselijke suprematie in de Kerk tot de filioque clausule en andere twistappels tussen de Patriarchen. Het gezantschap had ook een ontmoeting met de Byzantijnse Keizer Constantijn IX Monomachus om hulp te zoeken met het oog op de toestand in Zuid Italië.

Cerularius verbood de gezanten echter de mis op te dragen in Constantinopel, waarna kardinaal Humbert op 16 juli een excommunicatiebul tegen de patriarch neerlegde op het hoofdaltaar van de Hagia Sophia Kerk. Vier dagen later volgde ook de excommunicatie van Cerularius richting het gezantschap en op 24 juli 1054 was het Grote Schisma een feit. Dit was het einde van de alliantie tussen de Keizer en het Pausdom. Dit zorgde ook voor de opkomst van machtige en grotendeels onafhankelijke metropolitaanse zetels en patriarchaten buiten het Byzantijnse Keizerrijk, in Bulgarije, Servië en Rusland. Zo werd het belang van de oude imperiale zetels minder belangrijk. Tegenwoordig zijn enkel de Stoel van Rome en Constantinopel over die respectievelijk de hele Christelijke Kerk vertegenwoordigen, de eerste die het hoofd is van de Rooms Katholieke Kerk en de tweede die een symbolische hegemonie heeft over de Orthodoxe Kerk.

Het kan gezegd worden dat de twee kerken eigenlijk herenigd werden in 1274 bij het Tweede concilie van Lyon of in 1439 bij het Concilie van Florence, maar in beide gevallen werden de concilies door de orthodoxe kerk tegengesproken. Er werd gesteld dat de prelaten door in te stemmen met deze zogenaamde "herenigingen" hun autoriteit te buiten waren gegaan.

Pas in 1965 werden de wederzijdse excommunicaties van de kerkleiders ingetrokken, maar tot een hernieuwde vereniging leidde dit niet en er mag derhalve niet veel meer in worden gezien dan een wederzijdse geste van welwillendheid.

De Kerk spleet langs doctrinaire, theologische, taalkundige, politieke en geografische lijnen en de breuk is nooit meer optimaal geheeld.

Verdere pogingen de twee kerklichamen te verzoenen hebben tot op heden nooit iets opgeleverd. Verscheidene kerkgemeenschappen die zich eerst aangesloten hadden bij de Kerk van het Oosten, zijn – in de loop van de geschiedenis – overgegaan naar Rome, evenwel met behoud van hun eigen liturgieën. Ze worden nu de oosters-katholieke kerken genoemd.

De overgrote meerderheid van de westerse en oosterse kerken is echter nog steeds gescheiden. Beide zijden zien zich als de ware "Ene Heilige Katholieke en Apostolische Kerk", waarmee ze suggereren dat het de andere groep is die tijdens het schisma de ware Kerk verlaten heeft. De fundamentele breuk is nooit geheeld, al is het nu wel zo dat wederzijds de sacramenten erkend worden.

Er zijn wel contacten wederzijds : elk jaar komt er een delegatie van beiden in de viering van elk zijn patronale feest: de HH. Petrus en Paulus (29 juni) voor Rome en H. Andreas (30 november) voor Constantinopel, en er zijn een aantal bezoeken geweest door het hoofd van Kerk van beiden.  

10-01-2019 om 23:27 geschreven door claudia  

HOOGMOEDIGE SCHAPEN, DE WOLF IS REEDS LOSGELATEN EN IS OP ZOEK NAAR JULLIE; LUISTER NAAR MIJN LAATSTE OPROEPEN EN BLIJF NIET IN JULLIE OPSTANDIGHEID, OMDAT DEZE JULLIE VERDOEMENIS IS! 8/1/2019

DRINGENDE OPROEP VAN JEZUS, DE GOEDE HERDER AAN DE MENSHEID, BOODSCHAP AAN ENOCH

Schapen van Mijn Kudde, Mijn vrede is met jullie.

De nacht van Mijn Gerechtigheid komt eraan en vele zielen keren Mij nog steeds de rug toe. Arme zielen die dit blijven doen, zij zullen het licht van een Nieuwe Dageraad niet aanschouwen! Alles staat op het punt te vergaan in zijn totaliteit en het overgrote deel van de mensheid is nog altijd verdoofd door zonde. Miljoenen zielen zullen verloren gaan, sommigen uit gebrek aan kennis, anderen door lauwheid en het overgrote deel omdat ze in zonde leven.

Als de tijd van Barmhartigheid ten einde loopt, zullen het lijden en de problemen voor de mensheid ook toenemen. Nooit tevoren was de mensheid zo koppig, zoals de mensheid van deze eindtijd. Ze beseffen niet dat door van Mij, die de Weg, de Waarheid en het Leven ben, verwijderd te leven, ze het risico lopen eeuwig verloren te gaan. O mensheid, Ik roep jullie op door Mijn Profeten en jullie willen niet naar Mij luisteren! Let op Mijn oproepen, omdat het daarvan afhangt of jullie morgen kunnen blijven leven! Als een Goede Herder roep Ik jullie op tot bekering door Mijn boodschappers. Luister naar hen en twijfel niet aan Mijn oproepen. Zien in dat de dagen van lijden, troosteloosheid en chaos eraan komen en als jullie blijven leven in jullie zonde en kwaad jullie de eeuwige dood wacht.

Opstandige schapen, de wolf is reeds losgelaten en is op zoek naar jullie. Luister naar Mijn laatste oproepen en blijf niet in jullie opstandigheid leven, omdat deze jullie verdoemenis zal betekenen. De deur van Mijn schaapskooi staat op het punt gesloten te worden en als jullie je niet haasten, zullen jullie buiten blijven aan de genade van de wolf en zijn trawanten overgelaten. Ik ben de Goede Herder die tot jullie spreekt, stel Mijn Woorden niet in vraag, want ze zijn Woorden van Eeuwig Leven. Opnieuw zeg Ik jullie, haast jullie opstandige schapen omdat de nacht is begonnen en de wereld staat op het punt de duisternis in te gaan! Ik zoek naar jullie en roep jullie. Ik heb de 99 schapen verlaten om te zoeken naar jou, Mijn verloren schaap. Ik ben de Eeuwige Herder die nooit slaapt, omdat Hij de terugkeer van Zijn schapen verwacht. Ik wijd Mij daaraan toe uit liefde voor hen allen en vooral voor degenen die ondankbaar, opstandig en zondig zijn.

Kom naar Mij, mijn opstandige schapen, wees niet bang. Ik zal jullie niet straffen of jullie verwijten maken, en nog veel minder jullie herinneren aan jullie zonden. Ik hoop enkel op jullie berouw, dat is genoeg voor Mij om op jullie allen Mijn Barmhartigheid te storten. Ren mijn opstandige schapen, Mijn schaapskooi wacht op jullie. Stel het niet uit. De deur is aangepast, raak ze aan en ze zal open gaan. Mijn Vader wacht op jullie en voor de terugkeer van elk van jullie, we zullen een feest bouwen. De Hemel zal jullie komst vieren. Ik houd van jullie en Ik wacht op jullie, mijn opstandige schapen.

Jullie Eeuwige Priesterherder, Jezus de Goede Herder van alle tijden.

Maak Mijn boodschappen kenbaar aan de hele mensheid, schapen van Mijn kudde.

10-01-2019 om 21:59 geschreven door claudia