Cari amici,

De finale heeft niet moge zijn voor de Rode Duivels, maar de bronzen medaille stelde de supporters ook blij. Wij hadden ook onze fanzone en vooral de wedstrijden tegen Japan en Frankrijk bracht volk op de been. Die tegen Brazilië misten we helaas wegens een afscheidsdiner van Nieuw-Zeelandse collega’s. Doch onze nieuwe huisgenote Panina, zorgde voor de nodige afleiding !

De cicaden of boomkrekels voerden overdag hun luiste concerten op, we wisten de zomer is op de Girandola ingetreden. Maar met af en toe een verkoelende onweersbui, zodat hier nog geen droogte heerste en we ons zelfs af een toe in Ierland waanden, daar de kleur groen nog altijd het landschap overheerste.

De mei maandbrief bevatte reeds verschillende opsommingen van activiteiten, deze brief barst ervan, Magnalonga dialect voor lang eten maakten we voor het eerst mee. Gedurende de hele dag wandelden we rond en in Cupramontana van punt naar punt waar overal iets te eten en te drinken was, telkens begeleid door muziek en volksdansen. We startten met het ontbijt om dan een volledig parcours af te leggen tot natuurlijk het dessert. Onderweg met 300 man die er echt zin in hadden, veel families met kinderen, veel gezongen en gelachen dat zorgde meteen voor een goede sfeer.

Eén voordracht stond op onze wenslijst: het verhaal van de ontdekking van de grotten van Frasassi, één van de grootsten van Europa en indrukwekkend. (bezocht ze al 5 keer). Gelukkig lukte het ons deze keer om de verhalen van 2 ontdekkers te horen. Het publiek luisterde geboeid naar de twee 60-ers die 40 jaar geleden de ontdekking van hun leven maakten samen met andere 11 speleologen, waarvan de jongste toen 16 en de oudste 22 jaar was. De groep bezat sinds enkele weken pas zijn brevet, om dan zo’n natuurwonder te ontdekken. A.h.v hun foto’s vertelden ze hun verhaal waarbij duidelijk werd ,dat ze er zeker 3 weken over deden voordat ze de bodem bereikten van de hoofdgrot. Die is nl. zo groot dat de Dom van Milaan erin kan staan zonder de wanden aan te raken. In de 70-er jaren hadden ze nog geen ledlampen op hun hoofd maar carbuurlichtjes die bij de geringste luchtvlaag uitgingen. Ook geen speciale pakken, maar gewoon jeans,en katoenen kleding. Prachtig. Maar pas 2 jaar geleden ontvingen de ontdekkers een gratis toegangskaart om de grotten te mogen bezoeken……..

Met de Archeoclub zaten we ook niet stil, want tijdens onze speurtocht naar documenten van WOI ontdekten we toevallig muziekpartituren van Bonanni, de leermeester van de bekende Spontini en kapelmeester in Cupramontana. Muziekstukken die nog nooit opgevoerd waren. Van het een kwam het andere en door samenwerking met een barokke koor en muziekensemble die nog op de instrumenten speelden uit die tijd ,vond dan de 1ste opvoering van die stukken in de kerk San Lorenzo van Cupra, een concert op hoog niveau. Waarbij een professor muziek uit Rome de orgels van onze kerken bestudeerde en tot het besluit kwam dat zo’n kleine gemeente wel 6 waardevolle orgels bezat, alle de moeite om gerestaureerd te worden (doch zoals altijd ontbraken de nodige centjes ) Tevens het bewijs dat onze gemeente in de 17de en 18de eeuw op muziekgebied belangrijk was.

Mijn vader die een mooie verjaardag te vieren had, 80 jaar en zo kwam mijn familie na 10 jaar weer eens allemaal te samen, om gezellig samen te eten in Perugia.

Qua gasten maakten we zeer veel wisselingen mee, de hele zomer lang, waardoor we voor het eerst geen pizza avond organiseerden. Toch probeerden we het record van de langste tagliatelle te breken dat op 4 meter stond, het werd 3,40m maar niet getreurd.

Gasten namen een origineel souvenir mee naar huis, een oldtimer motor dat ze toevallig bij een Italiaanse mevrouw ontdekten.

De zomer sloten we af, de eerste onweers- en hagelbui veroorzaakten helaas veel schade bij de wijnboeren, maar in oktober gaat het beroemde wijnfeest gewoon door. Zetten jullie maar alvast 4t/m 7oktober in jullie agenda want dan vieren we weer uitbundig de wijnoogst. Wie af wil komen, kan nog boeken en we zorgen voor 2 dagen gratis entreekaarten !

Tanti saluti cari

Isabelle en Erik

PS:

– Mijn zus zat in de sneltrein van Lece naar Bari die al enorme vertraging had opgelopen. Opeens werd omgeroepen: de sneltrein verandert vanaf nu in een lokale boemel en zal nu overal stoppen. Dit natuurlijk tot groot ongenoegen van de meeste passagiers die daarna de treinconducteur bestormden…

– de tandarts belde op ik hoefde binnen een uur niet te komen want de hele tandartsstoel was opeens kapot gegaan…..

– Op internet lazen we dat men het landbouwmuseum in Sassoferrato op zondag 12 augustus kon bezichtigen met gids. Wij ernaar toe want het museum was meer toe dan open. We kwamen eraan, deur open maar niemand te zien ook niet na wat roepen. Wij naar binnen en het museum op ons eigen houtje bezocht, maar naargelang we verder kwamen, werden de zalen steeds donkerder. Tiens geen licht meer. Terug bij de ingang merkten we dat ze ons opgesloten hadden. Bellen hielp niet, maar Erik vond een middel om zonder de deur te forceren toch naar buiten te geraken. Eenmaal buiten ,werden we plots opgebeld waarna wij de situatie uitlegden. Ja, kregen we te horen, dat museum is slechts op aanvraag te bezoeken, tja antwoordden, we op internet stond iets anders en de deur stond wagenwijd open….

-