Cupramontana, 3 februari 2015,

Cari amici,

Koning Winter verwende ons dit jaar met mooie lenteachtige temperaturen en dito zonnige dagen. Blijkbaar sloot hij een akkoord met Prinses Lente ! Hierdoor kriebelden de groene vingers en startte ik met het snoeien van de fruitbomen. Erik daarentegen zorgde voor een remake van de badkamers van onze B&B kamers Rossini en Montessori. Ook de vloer van kamer Rossini vernieuwde hij. Tevens stond er nu aan de straat een nieuw Girandola bord, mooier en duidelijker zichtbaar vanaf de straat .

Ons project voor de kloostertuin in de gemeente Cupramontana, kreeg steeds meer vorm. De burgemeester stond achter het project en de gemeenteraad keurde het goed. Nu alleen nog een ontwerp samen met de architect bepalen om dan de laatste maar moeilijkste horde te kunnen nemen, het akkoord van Monumentenzorg.

Alles kaderde in een groots plan, om van de gewelfde kelders van het Sint Catharina klooster een Verdicchiocentrum te maken; het VVV, de enoteca, het etikettenmuseum, dan hopelijk een mooi kloostertuin met in het torentje een kleine archeologische tentoonstelling van al de historische vondsten afkomstig uit de ondergrond van deze gemeente.

Ondertussen wandelden elke zaterdag de onvermoeibare podisti vele kilometers, waardoor we mooie panorama's konden fotograferen. Tegelijkertijd merkten we het verschil in klimaat op, zo wandelde je in het groen en zo kon men bijna sneeuwballen gooien.

Een voordeel als men in heuvel en bergachtig gebied woont. Weliswaar betekende dit altijd pittige excursies zelden vlakke omlopen .

Alleen het fiets- / wandelpad vanaf de grotten(de bergen) tot Falconara (de kust) kon men best plat noemen. Helemaal volledig was het traject nog niet, er ontbraken nog delen ervan, doch een privébedrijf maakte onlangs weer een stuk erbij, langs de rivier met mooie begaanbare paden en mooie zitbanken om uit te rusten.

De knutselvereniging waar ik vorig jaar manden vlechten leerde , beschikte nu over een mooie historische villa in Jesi. Hier organiseerde ze elke donderdag weer een andere cursus. Die van kramiek interesseerde me wel, hoe met echte pottenbakkersklei een lampje maken voor een theelichtje. De lerares was een heel toffe en uitstekende onderwisjkracht ! Alle kunstwerken zouden dan in haar oven gaan en dan zouden we binnen een aantal weken het resultaat kunnen zien.

De bioaankoopgroep organiseerde een voordracht i.v.m. hennep, de soort die men niet kan roken. Ooit behoorde Italië tot de 2de grootste wereldproducent maar door toedoen van de Amerikaanse oliebaronnen werd dit wereldwijd totaal ontmoedigd. Doch daar olie steeds schaarser wordt en men terug grijpt naar natuurlijke grondstoffen bleek hennep een zeer mooi alternatief. Gemakkelijk om te kweken , zelfs zonder pesticiden, daar het gewas sterker en vroeger groeit dan alle andere grassen. Men kon het eten, verwerken tot bouw- en isolatiemateriaal en het zelfs weven !!!

La Girandola is weliswaar 's winters gesloten doch vervelen doen we ons dus absoluut niet ! In februari , mits dat Koning Winter niet al te veel noten op zijn zang gaat hebben, staan nog andere evenementen op het programma, maar dat is voor de volgende nieuwsbrief.

Tanti cari saluti

Isabelle en Erik

PS:

– Wij waren al een aantal jaren klant bij de telefoonmaatschappij Infostrada. Nu hadden ze weer een nieuwe aanbieding en Erik informeerde zich bij de telefoonwinkel van die firma of dat ook gold voor oude abonnees. Na eventjes gebeld te hebben verkondigde de bediening dat dit ook voor ons zou kunnen. We zouden zelfs het abogeld voor de Telecom niet meer moeten betalen. Hiervoor moest Erik alleen een papier ondertekenen en alles was in orde. Doch we ontvingen toch weer van Telecom een rekening om het abogeld bij hen te betalen. Wij antwoordden dat we een overeenkomst hadden met Infostrada enwe betaalden niet. Ook niet na een aanmaning. Gevolg geen telefoon meer. Erik terug naar de telefoonwinkel, doch wat bleek, zij hadden hetzelfde probleem aan de hand, en ook telefoon was afgesloten....

– Bij de zaterdagwandelingen vertrokken we soms in groepjes met verschillende auto's naar een bepaald punt. Vandaag mocht ik bij Mario in de auto samen met nog anderen, want hij had een spiksplinternieuwe Fiat Panda. Met alle snufjes erop en eraan. We zaten nog maar net of Mario gebood ons , tot onze grote verbazing , de veiligheidsgordels aan te doen. Iets wat ik tot nu toe nog nooit een andere Italiaanse chauffeur had horen vragen.. was hij zo bezorgd over ons ? Nee hoor, maar als we de gordels niet aan zouden doen, dan zou er een vervelend signaal volgen...