Inhoud blog
  • Septembermaand was geen rustmaand op de Girandola
  • Hoe 3 zomermaanden op onze Girandola voorbij vliegen......
  • Meimaand, eventmaand in Cupramontana
  • Lente in le Marche
  • 24 uur in Cupramontana
    Archief per jaar
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • blog over italie
  • vroegere belevenissen in de marche 1999-2007
  • toeristische info over de marche
  • overnachten in de marche
  • meer weten over de marche
  • info over italie
  • gourmet tochten in Umbrie en Marche
  • Nederlandstalige info over de Marche
  • scooters huren in de marche
  • verzamelsite voor blogs
    Zoeken in blog

    Categorieën
  • activiteiten in de Marche (84)
  • gastronomie in de Marche (1)
  • wandelen in de Marche (37)
  • wonen in de Marche
    Italie in het klein
    02-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het vloeibare goud uit de Marche

    Cupramontana, 2 december 2008.

    Ciao amici,

    Een novemberblog louter en alleen over de olijvenpluk !

    Zolang de olijven groen blijven zijn ze onrijp. Alle olijven worden tenslotte, als men ze lang genoeg aan de bomen laat hangen donkerblauw tot zwart. Er bestaan héél veel soorten olijven, waarvan de ene meer geschikt is voor de olie en de andere voor consumptie.

    De pluk begint zodra de olijven donker kleuren. Dat kan manueel of machinaal. Daar de olijven nooit allemaal tegelijkertijd rijpen zal men ook groene olijven  oogsten. Hoe donkerder echter, hoe meer olie ze geven. Laat men ze tè lang aan de boom hangen, overrijpen dus, dan krijgt men olie vna mindere kwaliteit.

    Het juiste moment bepalen is dan ook niet gemakkelijk. Alleen mag het  niet regenen, want natte olijven schimmelen en dat komt de kwaliteit van de olie ook niet  ten goede.

    Eerst het net rond de boom leggen.


    Als het net goed geplaatst is, dan kan men beginnen.


    De hoge olijven bereikt men met een ladder. Men neemt een tak vast en ritst de olijven eraf zodat ze in het net vallen.


    Alle olijven worden verzameld in plastieken bakken met gaatjes, zodat ze zoveel mogelijk lucht krijgen en niet beschimmelen. Men rijdt dan naar de frantoio of oleificio.


    De hoeveelheid olijven èn de molen zelf bepalen of men zijn eigen olie geperst krijgt of niet. Dit varieert van 200 kg tot 1000kg. Wij plukten 115 kg , dus niet genoeg voor een eigen eprsing. dan maar de olijven mengen met andere of ruilen tegen olie.

    In de molen worden de olijven eerst gewogen en dan omgekiept in een bak, waar ze gewassen worden en ontdaan van alle takjes.



    Tegenwoordig volgende molens de oude of de moderne productiemethode. Onze molen combineert de twee, maw gemalen wordt nog met  molenstenen maar de rest van het proces gebeurt in een gesloten circuit.

    De molenstenen draaien minutenlang in het rond en malen de olijven met pit en al onder een hels lawaai


    Na ongeveer 2uur tijd zijn de olijven geperst tot een volwaardige heerlijk geurende extra vergine olijfolie.


    Wie ooit verse olijfolie proefde zal niet  meer gauw olijfolie in de supermarkt kopen, die is meestal industrieel bereid en met chemische stoffen aangerijkt.
    De beste manier om olijfolie te proeven :een stuk brood roosteren en die dan rijkelijk overgieten met  olijfolie : Buon appetito !!!

    Olijven kun je niet  zomaar plukken en onmiddellijk opeten. Hiervoor moeten  ze eerst op zout water gelegd worden.


    Tanti saluti cari

    Isabelle en Erik

    Ps: De meeste molens in de Marche zijn werkzaam van midden oktober tot midden januari. Enkeel ervan zijn echter op afspraak ook buiten het seizoen te bezichtigen. Je kan er zelfs olijfolie proeven !




    02-12-2008 om 18:23 geschreven door babelle  


    >> Reageer (0)
    14-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vijgen, druiven en olijven
    Klik op de afbeelding om de link te volgen


    Cupramontana, 12 november 2008



    Ciao amici,


    in de mediterrane wereld speelden de volgende 3 planten altijd een hoofdrol: de vijgenboom, de druif en de olijfboom. Ook nu ontbreken deze planten zelden in de Italiaanse tuinen. Dit jaar zorgden ze zelfs voor een verrassende oogst.

    Vijgen variëren in soort van groen tot donkerpaars. Onze vijgenboom stond maandenlang krom van de dikke vijgen, talrijke potten jam maakte ik ervan. De bezitters van de donkere vruchten lieten ze drogen om daarvan de plaatselijke specialiteit te maken: lonza di fico of vijgenworst. De gedroogde vijgen maakten ze fijn en mengden die met , noten, amandelen en soms wat anijslikeur.

    Na de vijgen kwamen de druiven aan de beurt. In Cupramontana altijd gevierd met het druivenfeest. Traditiegetrouw hielpen Erik en ik, de familie Cherubini in hun kraampje . Dit jaar één van de koudste ooit, maar dat weerhield de jeugd niet om met veel plezier naar de optredende Big Band te luisteren. 4 ex-klasgenoten van Erik maakten gelukkig de laatste dag van het feest mee met droog , zonnig weer, compleet met de stoet van praalwagens versierd met druiven. Maar Bacchus was de wijnproducenten goed gezind, na het feest scheen de zon weer volop en druiven plukken met 25 graden, gaf de mensen moed. De Verdicchiodruiven bleken zelfs van zéér goede kwaliteit, dus noteer het maar alvast, anno 2008, una annata eccelente per il Verdicchiowijn !

    De internationale televisie ontdekte langzamerhand onze regio de Marche; eerst organiseerden de Nederlanders een bed and breakfast wedstrijd in Piticchio, een dorpje hier in de buurt, de Denen en de Vlamingen volgden al snel met dezelfde wedstrijd in Rosora en een dorpje bij Fermo.

    Tevens zou vijfTV één van hun afleveringen van “Droomhuis onder de zon” in de Marche laten afspelen..of dat meer toeristen met zich mee zou brengen ? Doch een bekende Vlaamse kledingontwerper, Drik Bikkembergs, ontdekte al jaren geleden deze mooie regio; in Fossombrone kocht hij de plaatselijke voetbalclub op en ontwierp voor de spelers hun wedstrijdoutfit. Een uitstapje naar die gemeente bracht ons naar de winkel ervan.

    Perugia was ook een attractie rijker, de minimetro. De hoofdstad van Umbria kende al jaren parkeer- en verkeersproblemen. Maar dit voorjaar opende ze een mooi staaltje openbaar vervoer, een soort kabelbaancabine op rails, die ca. om de 5 minuten de passagiers naar het historisch centrum van Perugia vervoert, een echte aanwinst.

    Eenmaal de druiven geoogst, geperst en in de wijnvaten opgeslagen, mochten de netten tevoorschijn gehaald worden, want dan kwamen de olijven aan de beurt. Zodra de groene olijven , eigenlijk de onrijpe , donker kleurden, kon er geplukt worden. 3 jaar lang klaagden de olijfolie molens steen en been, want de opbrengst was zeer laag, maar dit jaar hingen de bomen vol olijven, een uitzonderlijk jaar !!! ook wij mochten weer na zovele jaren genieten van een opbrengst van meer dan 100kg. Wel niet genoeg voor eigen olie, doch de molen nam ze, mengde ze met andere en de olie smaakte weer even vers van de pers .

    Onze 10 bomen waren snel geplukt, doch wie een hele plantage bezat, vond nauwelijks plukkers om de reusachtige hoeveelheid te oogsten. Dus help ik nu een Duits koppel met 33 eeuwenoude exemplaren . Op 7 dagen tijd oogsten we reeds 750 kg olijven, maar er wachtten nog genoeg vol ongeduld om geplukt te worden.

    Hoeveel olie dit opbracht lezen jullie in de volgende brief.


    Tanti saluti cari

    Isabelle en Erik


    PS:

    • mijn moeder , die in Umbria woont, kreeg een telefoontje van haar vroegere Belgische buurvrouw. Deze laatste had een kaartje in de brievenbus gekregen, geadresseerd aan mijn ouders en ondertekend door Isabelle, opgestuurd van Perugia. Mijn ouders natuurlijk stomverbaasd, waarom stuurde ik hen een kaartje vanuit Perugia, gezien zij er toch woonden ? En waarom naar hun oud Belgisch adres ? Ik kon hen ook niet verder helpen, want ik had natuurlijk geen kaartje uit Perugia gestuurd. Bleek het een kaartje van 1998 te zijn, dat ik ooit opstuurde tijdens een excursie naar Umbria met de gidsen van Bilzen, het kaartje had er 10 jaar over gedaan ….

    • In Italia hoef je maar om de twee jaar naar de keuring, dat kan bij een officiële keuringsdienst of bij een bevoegde garage. Onze Fiatgarage mag ook de keuring doen, dus Erik ernaar toe. Dat was geluk hebben, niet in de file staan, de keuring gebeurde meteen en het was goedkoper ook !!!

    14-11-2008 om 17:04 geschreven door babelle  


    >> Reageer (0)
    07-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.we blijven feesten
    Gnocchi maken:


    50 jaar huwelijksfeest:

    07-09-2008 om 13:01 geschreven door babelle  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.foto's van een trouwfeest
    trouwen in cupramontana:






    07-09-2008 om 12:58 geschreven door babelle  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Trouwen in la bella Italia
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Cupramontana, 7 september



    Ciao amici,


    Een broer woonachtig in Noord Italië, twee zussen en de ouders die in midden Italia verblijven, dan vier je je trouwfeest natuurlijk in het land van la dolce vita.

    De administratie (gelukkig niet te veel rompslomp), het trouwmenu, de fotograaf en de bloemen waren al met Pasen geregeld. De eigen familie logeerde in de Girandola, schoonfamilie en vrienden werden bij collega's ondergebracht. Op maandagnamiddag zou de ondertrouw bij de gemeente plaatsvinden. Tegen twaalf uur kreeg ik een telefoontje met talrijke verontschuldigingen. Aangezien de helft van de getuigen en het bruiloftspaar geen Italiaans verstond, had ik mezelf als tolk aangeboden. De gemeenteambtenaren hadden voor alle veiligheid alles nagekeken en wat bleek, ik mocht als naaste familielid geen tolk zijn. Alleen iemand die geen familielid was èn in italia woonde , kwam als tolk in aanmerking. Moest ik dus in alle extremis nog iemand vinden die Italiaans-Frans sprak èn vanmiddag en donderdag vrij was op de trouwdag.

    Gelukkig kon onze Belgische vriendin die hier al een tijdje woonde ons uit de nood helpen.

    's Anderendaags gingen we met alle neefjes en nichtjes naar de politie om te zien hoe we een parkeerplaats voor alle auto's konden regelen. De kinderen waren onder de indruk bij het zien van de geuniformeerde politie agente. Iedere auto zou zijn blauwe parkeerschijf moeten hebben met een briefje Matrimonio erop. Zo zou de agente bij haar controle geen bekeuring geven.

    Voor het bruidskapsel bezochten we een kapster in het buurdorpje. Een jonge vrouw met magische handen die zeer demokratische prijzen hanteerde !

    De avond vòòr het trouwfeest arriveerden alle gasten, vrienden, schoonfamilie èn onze Italiaanse familie uit Piemonte. Die laatste hadden we zeker al bijna 10 jaar niet meer gezien. Eindelijk konden ze eens een feest met ons meemaken !

    We organiseerden een pizza-avond voor de hele bende, een 40-tal pizza's bakken dus !! Iedereen kon met iedereen babbelen en tussendoor zijn of haar eigen pizza maken.

    De volgende dag bleek de zon niet meteen van de partij, mijn zus vreesde al het ergste toch niet dè typische zomer onweersbui op haar trouwdag !!!!!!!

    Gelukkig zou de zon weer snel schijnen. Gino van de catering, kwam de tafels en stoelen schikken. De schoonzus zorgde voor de versieringen,wij hielpen mee, lampjes werden opgehangen , want na de plechtigheid zou het feest op de Girandola plaatsvinden.

    De kapster toverde nog snel een mooi bruidskapsel, het bruidsboeket werd geleverd, alsook de tafelversieringen, de zonnebloemen voor de bruidsmeisjes en de corsages voor de bruidjongens. Iedereen op zijn paasbest wachtte nu vol ongeduld op het bruidspaar, de ohs en ahhs golden uiteindelijk voornamelijk voor de bruid !,

    We vertrokken dan in colonne naar het gemeentehuis. Italianen trouwen meestal alleen voor de kerk, dat is hier meteen rechtsgeldig, administratief gezien is het voor buitenlanders gemakkelijker om voor de gemeente te trouwen.

    De kinderen waren echt onder de indruk van het historisch zaaltje en van de mijnheer met zijn mooie sjerp om. Het was dan ook de burgemeester die de plechtigheid voorzat. . De vroegere schoolvriendin van mijn zus zong op het einde nog een mooi lied voor het bruidspaar . Tijdens het applaus sloop ik snel met alle kinderen naar buiten want we moesten nog met rijst gooien.

    De fotoshoot vond plaats in het Marchigiaanse landschap, temidden van de wijngaarden en zonnebloemvelden, De rest reed terug naar de Girandola om alles klaar te zetten voor het aperitief.

    Gino en Marina hadden hun uiterste best gedaan; allerlei Italiaanse lekkernijen stonden op het menu: antipasti, verschillende soorten pasta, een gemengde vleesschotel en verscheidene groenten.

    De bruidstaart verscheen tegen middernacht, daarna kon de dansavond beginnen en sloot af met een duik van een vriend in het zwembad .

    Iedereen kwam de volgende dag nog om de resten op te eten en dan was het echt afscheid nemen . Gelukkig dat het feest gisteren plaats had , vandaag genoten we van de zomerse onweersbui.

    Erik en ik waren nog lang niet uitgefeest..... een dorpsgenoot van ons had het hele dorp uitgenodigd voor zijn 50-jarig huwelijksfeest in het plaatselijk clublokaal, dat werd dus opnieuw lekker eten, drinken en dansen onder de sterrenhemel.

    Een goede opwarming voor het jaarlijkse dorpsfeest. Erik zou zoals altijd de tafels afruimen en ik zou deze keer de oma's helpen met het maken van de gnocchi. Een aardappelgerecht opgediend met pastasauzen. Bijna niemand maakt dat nog zelf thuis, zoveel werk is het. Maar op het feest van Poggio maken de grootmoeders nog zelf gnocchi en hiervoor komen ze van heinde en verre. Kilo's aardappelen werden gekookt in de schil, dan gepeld en daarna gepureerd . Ik had de eer om hèt authentisch recept te leren van Poggio's nonne ! De puree mengden ze met meel om het dan lang te kneden. Ik mocht dan een stuk deeg nemen om die tot slangetjes te rollen, grootmoeder Agata sneed ze dan in kleine stukjes om ze dan in semoule te wentelen. De gnocchi verdwenen dan in kokend water. Ondertussen hielp ik ook mee met de bediening want aan ons kraampje kon ook pasta en polenta besteld worden. Een groep Nederlanders kwam met hun bonnetjes bij mij en discussieerden onderling hoe ze nu alles in het Italiaans moesten bestellen. Ik sprak ze opeens aan in het Nederlands....ze vielen bijna omver van verbazing !! Er kwam zoveel volk dit jaar , dat zondag al het eten bijna op was. De restjesdag, bedoeld voor alle helpers van het feest en altijd het weekend gehouden na het feest, zou dit jaar maar karig worden.

    Midden augustus bezochten we de jamboree in Senigallia. Elk jaar organiseert deze badplaats een festival rond de 40, 50, 60 - jarenmuziek. Een origineel initiatief, want veel freaks lopen gekleed in jaren 50 outfit, er wordt veel gejived en gerockt, oldtimers rijden rond en ook alleen typisch tex-mex eten. Eigenlijk waren we voornamelijk voor dat laatste gekomen, want waar eet je hier anders tortilla's en chili con carne ?

    Maar we feestten niet alleen, we ontvingen natuurlijk weer talrijke gasten, o.a. ons nieuw neefje dat we tot nu toe alleen via webcam gezien hadden . Hij bleek meteen verkocht voor Italiaans eten ! En ook enkele musici logeerden bij ons, die ons op een Cd trakteerden !

    Het weer verwende ons met fantastisch veel zonneschijn, een beetje teveel, want de 2 Belgische druiventrossen veranderden in no time in rozijnen.....

    De olijvenoogst zou goed zijn, behalve als het nog zo warm blijft en de wijn oogst dat is voor volgende maand.....


    tanti cari saluti


    Isabelle en erik


    PS:

    • Ik bestel 100 gram hesp bij de winkel. De verkoopster sneed echter 130 gr. Oh dat is ook goed hoor , zei ik. Ik kreeg hiervoor korting, zodat 130 gram uiteindelijk goedkoper was dan 100 gram

    • Ons neefje van 5 jaar logeerde bij ons, want zijn moeder moest werken. Hij vertelde regelmatig verhalen die dan moppen bleken te zijn. Nu ook weer...dat was een goede

      mop hé zei hij, ik vertel toch veel moppen, ik ben een grote mopperaar.



    07-09-2008 om 00:00 geschreven door babelle  


    >> Reageer (0)
    09-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.muziek en voetbal



    Cupramontana, 8 juli 2008


    Cari amici,



    Overdag voeren de cicaden nu het hoogste èn luidste woord, inderdaad er heerst hier een ware hittegolf . De hangmatten , de ligstoelen èn natuurlijk het zwembad komen nu zeer goed van pas.

    Niet alleen wij , maar ook het grootste deel van de bevolking voerde meteen de siesta in , na het middageten ...si dorme !

    Zo'n droogte verwachtten we niet meer na de natte meimaand, Erik verbrak dan ook het record van aantal keren grasmaaien . Het fruit aan de bomen profiteerde er van, zoveel kersen hingen er nog nooit aan de bomen in Cupramontana. Ik had dan ook ruimschoots de keuze waar te gaan plukken. Het zou toch het gebruikelijk adres worden, bij Frederica waar meer dan 60 kersenbomen stonden, allemaal hoogstam. Doch een ladder kwam er niet aan te pas, de lage takken hingen al krom van het gewicht !!!

    30 potten jam maakte ik en eigenlijk kon ik nog komen plukken, doch geen plaats meer om ze te stockeren..Dit jaar verlichtte de kersenontpitmachine het werk aanzienlijk !!

    Voor het eerst kenden we een Scandinavische week, toevallig een Finse familie en een Noorse vrouw .Helemaal vanuit Finland in de Girandola komen logeren ? . dat viel achteraf mee, ze woonden in het noorden van Italie. De echtgenoot van onze Noorse gaste volgde een cursus in het klooster van de witte monniken, dat gebouw dat nu langzamerhand mooi gerestaureerd wordt. Zij kon er echter niet overnachten daar ze niet meedeed aan de cursus, dus vormde de Girandola wel een alternatief..

    Opvallend veel Nederlandse gasten dit jaar. Waarschijnlijk te maken met de B&B wedstrijd van de Italiaanse Droom op de Nederlandse televisie ? In Piticchio een klein dorpje 40 km hier vandaan , streden 4 koppels om een B&B te mogen beheren.

    Het dorp, tot voor kort een echt slaapdorpje, wel prachtig gelegen en nog helemaal ommuurd, ontving dagelijks een groot aantal Nederlandse “bedevaarders”. Iedereen wilde immers Piticchio zien, met het B&B gebouw, Wilma van het kruidenierswinkeltje en wie weet zouden ze wel te weten komen wie er uiteindelijk gewonnen had ? Dat laatste kregen ze niet te weten , maar wel ontvingen de dorpsbewoners hen hartelijk , wilden ze best met die Nederlandse fans op de foto.......

    Juni betekende de Europese voetbal kampioenschappen en alhoewel Italia meedeed, nog weinig blauw te zien en een Italia petje amper te vinden.

    De eerste wedstrijd zou Italia-Nederland.zijn. Er wonen ondertussen hier al een paar Nederlandse koppels, dus spraken we met hen af bij bar Ruggero. Die man was zo sportief dat hij de Hollandse fans toelating gaf om zijn bar voor de helft in het oranje te versieren. Hij wist echter niet waaraan hij begon, want tot zijn grote verbazing haalden die oranjefans toch de meest gekke attributen tevoorschijn. Maar de ambiance kon beginnen, zelf zat ik als blauwe tiffosa in het hol van de oranje leeuw ! Ruggero zorgde voor pasta en wijn tijdens de wedstrijd. Tot groot verdriet van de Italiaanse tiffosi verloor Italia, doch waarom niet met de Olandesi feesten ?

    De 2de wedstrijd van de azzurri verliep ook al niet veel beter, deze keer moesten we het met een klein tv-tje doen zonder geluid en weinig beeld ,bij één van onze collega's. Onze vereniging van B&B's organiseerde dit jaar opnieuw een muziekfestival, doch de mooiweer goden besloten dit jaar te staken en voor de eerste avond voorspelde de plaatselijke weerman zeer veel regen. De voorspelling kwam jammer genoeg uit en de hemelsluizen werden meer dan open gezet. Gelukkig zijn Italianen improvisatie profi's en al gauw stond er toch een tent en een overdekt podium, doch de band had voor die avond afgezegd. We konden dan zo toch de voetbalwedstrijden bekijken.

    De 2de avond van het muziekfestival was gelukkig droog maar zeer fris, zelf moest ik het feest verlaten want er zouden nog 7 franse motorrijders bij ons komen overnachten. Hun jetfoil Kroatie-Ancona geraakte echter in een zware storm, iedereen, inclusief de bemanning werd zeeziek. Met 3 uur vertraging arriveerden ze dan in de Girandola. Een glaasje Verdicchio kon deze keer de gasten absoluut niet bekoren, de aangeboden thee echter wel.

    ' Anderendaags eindelijk mooi weer, het festival sloten we positief af.

    Het Ek ging ook verder, het slechte weer kwam ook terug, nu volgden we de wedstrijden binnen in de bar. De oranjefans zaten boven in een zaaltje met maxischerm, ik tussen de Italiaanse opa's beneden. Deze keer won ook Italia en kon er ècht gezamenlijk gefeest worden met toeterende auto's en de Hollandse polonaise .

    Jammer genoeg haalden de beide ploegen de halve finales niet en de blauwe en oranje attributen konden opgeborgen worden !

    De finale bleek dan tussen Spanje en Duitsland te zijn. De Duitsers verloren en Ruggero zorgde voor een zoete drank en taart om zoals hij het zei de zure nederlaag wat te verzoeten !

    De volgende maandbrief zal wellicht uitgebreid het trouwfeest van mijn zus beschrijven, want ze trouwt nl. hier in Italia in Cupramontana.


    Tanti cari saluti


    Isabelle en Erik


    PS:

    • 's avonds laat nog een telefonische aanvraag in gebrekkig Engels voor een kamer tijdens een weekend in juni. We hebben jammer genoeg geen plaats. maar misschien wilden ze het telefoonnummer van collega's van ons ? Was dat bij ons in de buurt ? Ja antwoordde ik..

    Maar wacht eens even , zei de stem , hoe ver zijn jullie van het Colosseum en het Vaticaan ?? Wel 250 km antwoordde ik en moest toen lachen ...de stem ook, hij dacht met een B&B in Rome te bellen !

    • het plantencentrum in Toscane viel op door zijn uitgebreid assortiment aan oude bomen, exoten enz...maar zij verkochten ook brandnetels ???? Volgens de verkoopster een zeldzaam kruid !

    • De politie uw beste vriend... geen loze slogan hier , laatst passeerden we de politie die meehielp een lekke band te herstellen.

    • In Cupramontana circuleert al een tijdje het pythonverhaal. Een kweker van exoten zou zijn python hebben laten ontsnappen . Het beest werd door een plaatselijke boer opgemerkt. Aangezien deze de inheemse slangen kende, wist hij zeker dat dit geen Marchigiaans exemplaar was. Aanvankelijk mat de slang 3 meter, tegenwoordig meet hij al 10 meter, at 32 everzwijnen op en had zelfs kinderen aangevallen

    09-07-2008 om 00:00 geschreven door babelle  


    >> Reageer (0)
    13-06-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Italie-Nederland in Cupramontana
    We hadden met  een paar Italie/Oranjefans afgesproken in Bar Ruggero om de wedstrijd Italia-Olanda te zien. Ruggero was zo sportief om ook Oranje versieringen toe te laten.

    Toen was alles nog mogelijk:


    De tiffosa in het hol van de oranje leeuw:


    Hapjes geven energie:


    En pasta ook:


    Italia verloor maar facciamo toch insieme la festa:


    13-06-2008 om 17:06 geschreven door babelle  


    >> Reageer (0)
    02-06-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Wroetende buffels in de modder:


    Eventjes freezen:


    Dan heb je pas een moestuin !

    02-06-2008 om 21:11 geschreven door babelle  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Echte buffelmozzarella in de Marche
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Cupramontana, 14 mei 2008,


    Ciao tutti,


    We worden op dit moment nèt niet high van de geurende acacia's, klimroos en bloeiende citroenboom. De lente is ontploft !

    Italie heeft weer een regering, dringend nodig voor de slepende vuilnisproblemen in Napoli en die van de mozzarellakaas. Met dat laatste hebben wij geluk, wij kunnen èchte buffelmozarella rechtstreeks kopen op de buffelboerderij in Jesi.

    Elk weekend houden ze opendeurdag, dus een mooie uitstap voor mijn zus uit Belgie en haar gezin. 140 indrukwekkende buffels, wroetend in de modder stonden ons dan ook verbaasd aan te kijken ! Tijdens droge zomers moeten ze dan ook voortdurend natgespoten worden, want zij leven graag nat. Naast de mozarella kan men er ook buffelboter, -yoghurt en harde kazen kopen.

    We ontdekten tevens een biologische kruidenboerderij in onze buurt. Ik maakte een afspraak met de eigenares en miracolo het bleek de Belgische echtgenote te zijn van onze dierenarts. Ze kwam uit Waterloo en woonde al 30 jaar in deze regio. De biologische gekweekte, lavendel, rozemarijn, salie en tijm, verwerkte ze gedeeltelijk in de plaatselijke distilleerderij tot essentiële oliën , de rest gebruikte een zeepfabriekje om natuurlijke zepen te maken. Didactische boerderij vermeldde het plakkaat aan de ingang, want men kon er ook een antieke boomgaard èn heel wat klein vee bezichtigen. Zo'n kruidenboerderij èn een bezoek aan de distilleerderij zou ook interessant kunnen worden voor onze gasten. Zeker in combinatie met een rondleiding bij een biologische wijnboer.

    De gasten vonden langzamerhand ook weer de Girandola terug en zo ontvingen we 2 koppels, eentje uit Sardinie en eentje uit Milaan, waarvan de beide vrouwen een klein stukje landbouwgrond bezaten in ons dorp. Een ingewikkelde situatie, 2 verschillende eigenaressen die zo ver van elkaar wonen en waarvan hun eigendom ook niet bepaald naast hun deur ligt ! Ze waren die situatie dan ook beu en wensten hun landbouwgrond nu te verkopen. Doch wie wil zo'n klein , ongunstig gelegen,en bovendien onduidelijk begrensd stuk grond kopen ? De aangrenzende boer maakte er ook anspraak op...dus flinke ruzie !!!!

    Bij het opruimen van de hooischuur ontdekten we een kleine freesmachine voor de tuin, die hadden we ooit gekregen van vrienden, maar nooit uitgeprobeerd. de machine werkte uitstekend, zodat ik eindelijk eens de keiharde kleigrond voor een moestuin kon gebruiken!!! Vorst in de winter zou kleigrond fijner moeten maken, maar aangezien het hier niet dikwijls vriest......

    Nu dat we opnieuw via breedband internetten, zorgde Erik voor een wifi verbinding, gasten met een laptop konden voortaan bij ons internetten.

    Ook voor mijn zus reisgids in Umbria, startte weer volop het toeristisch seizoen.Binnenkort ontving ze weer enkele Limbrugse groepen die ze o.a. in de Marche zou rondleiden. Na een schriftelijke aanvraag aan de regio Marche voor wat folders en materiaal mochten wij in het magazijn van Ancona de documentatie komen afhalen.

    Dè grot van Ali Baba voor toeristische documentatie, hier zagen we wel duizenden folders, posters enz....die hoofdzakelijk niet benut werden....

    Wij vulden onze auto tenslotte met een hele doos vol folders, boekjes en posters!!! Voortaan mochten we de magazijnier rechtstreeks bellen voor infomateriaal, goed om te weten voor onze B&B..

    De goeverneur zorgde tevens voor een mooie verrassing in onze brievenbus: alle hoteliers en andere structuren ontvingen een prachtig fotoboek over de Marche !!!
    Het seizoen kon beginnen !!!!


    Tanti cari saluti

    Isabelle en Erik


    PS:


    • Ik moest na verschillende keren bij de tandarts te zijn geweest, mijn voorlopige vulling laten vervangen door een definitieve. Jammer genoeg constateerden ze bij het weghalen van de vulling een gebroken kies . Een ramp voor de tandarts!!! De kies wat opkalefateren en daarna trekken ?? Van mij mochten ze direct trekken, ....ok dan trekken maar. Bij het betalen zuchtte de tandarts eens diep, het was toch immers sneu voor mij dat ik al een wortelkanaalbehandeling moest betalen en al 2 keer voorlopige vullingen (die ik nooit had moeten betalen) en nu geen kies meer, allee 3,90 voor de medicijnen dan maar !!!!!

    • Iemand van het dorp zou zijn broer met gezin bij ons in het vakantieappartement laten overnachten. Of we dan ook voor ontbijt konden zorgen, geen probleem.....wij de volgende dag ons ontbijtbuffet klaargemaakt, de broer nam een kopje koffie, de rest van het gezin niets en dat was het hele ontbijt... waarvoor onze dorpsgenoot nog wilde bijbetalen !!!!

    • Italianen en regen zijn geen dikke vrienden van elkaar maar Italianen en wind ook niet. Bij het uitlaten van onze honden, zagen we op een winderige dag een boer op zijn tractor met een paraplu...het regende toch niet ???Nee maar wel veel wind...dus moest hij zich hiervoor toch beschermen . Hij merkte toch gauw op dat paraplu's en harde wind ook niet al te best bevriend zijn..






    02-06-2008 om 21:06 geschreven door babelle  


    >> Reageer (0)
    19-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de omgevallen boom
    De omgevallen boom:




    Een gevaarlijke boom


    Het andere deel moet ook weg:



    19-04-2008 om 16:54 geschreven door babelle  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Italiaanse boom heeft de orkaan niet doorstaan.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Cupramontana, 13 april 2008,


    Onze Interrailreis lijkt alweer maanden geleden. Wie de blog heeft gelezen (er staan nu ook foto's op www.bloggen.be/interrailnostalgie ) , weet dat we een fantastische reis meemaakten met ongelooflijk mooi weer.

    Ondertussen genoten Eriks ouders hier op de Girandola ook van de zon, maar maakten op 1 maart een enorm zwaar orkaan mee. Dit precies 7 jaar na onze spannende belevenissen met ontplofte autoruiten en een deel weggevlogen dak . Deze keer mochten andere dorpsbewoners hun dakpannen overal gaan oprapen, terwijl bij ons de mooie boom aan onze ingang in tweeen brak. Eén deel viel net niet op Eriks vader en op de parking stonden toevallig geen auto's. Wel 2 olijfbomen, die een serieuze wond opliepen. De omgevallen boom was zò breed dat hij de hele doorgang versperde. Zo hadden we direct na terugkomst van onze reis wat te doen. Eerst zoveel mogelijk zijtakken wegzagen, geen pretje , want het ging om een Gleditsia of Valse Christusdoorn met soms 10cm lange doorns, stevige handschoenenvereist dus.

    Zorgwekkender was echter het tweede gedeelte van de boom dat was blijven staan.De volgende storm zou het vast en zeker omverblazen op de bijgebouwen.Nu merkten we tevens op dat de boom van binnen aan het rotten was, geen wonder dat de orkaan hem de genadeklag had gegeven.

    Daar het een prachtig en zeldzaam exemplaar betrof , de Gleditsia mèt doorns wordt normaal niet gekweekt, kwam het hele dorp afscheid nemen van onze boom.

    De meteo voorspelde meer stormen op komst, dus schakelden we meteen 2 professionele boomzagers in , die het tweede deel kwamen weghalen. Met een kraan, meerdere kettingzagen en wat touw klaarden ze de klus in amper 2 uurtjes op. Een Gleditsia zaait zich gelukkig snel uit en de opvolger pronkt al 2 meters hoog in de lucht, dus we zouden niet te lang op een kale plek moeten toekijken. De rest van de stam en de boom zou Erik langzamerhand in stukken zagen, voldoende stookhout voor volgend jaar.

    De ijsheiligen vliegen hier rond 15 maart de deur uit, dus konden al de planten weer uit hun winterberging. Wel zorgde paaszondag nog voor een witneroffensief, waarbij de sneeuw zo naar beneden dwarrelde......we wensten elkaar dan ook buon natale toe , eerder dan buona Pasqua.

    Met de Paasvakantie arriveerden ook alle vakantie huizenbezitters. Ook bij hen zorgde de orkaan voor onaangename verrassingen; lekkende daken, satellietschotels weg, schoorstenen op de grond....Anderen hadden zelfs geen stroom meer , de stroommeter was gewoon wegehaald. Maar niet door de orkaan. Of ik niet even naar Enel kon bellen, de Italiaanse stroomleverancier ?

    Natuurlijk belandde ik bij een callcenter, de eerste persoon die ik aan de lijn kreeg vroeg de gegevens van onze Duitse vriend , verbond me vervolgens door, ( op die doorverbinding wacht ik nog steeds) , dus na enkele minuten geduld belde ik opnieuw. De tweede persoon deed precies hetzelfde en verbond me opnieuw door, weer niemand aan de lijn...dan belde ik de schadelijn op, die persoon kon precies aflezen op zijn scherm dat de stroom was afgesloten, daar het nog om bouwstroom ging en dat men een nieuwe stroomaansluting meost aanvragen. Hoe ging dat ? Op die vraag kreeg ik geen antwoord want de lijn werd opeens verbroken. Terugbellen dan maar. Nu antwoordde een onvriendelijke persoon die mijn gegevens vroeg. Ik zei haar dat ik al stroom had , maar dat ik voor een vriend belde. Dan moest die man zelf maar bellen, ja maar hij kon geen Italiaans, ja dan moest ze mijn gegevens hebben.....ze begon te brullen, nu dan kan ik ook hard schreeuwen, utieindelijk verbrak ik de verbinding zelf en belde opnieuw. De Duitsers verwonderden zich hierover, was het dan zò moeilijk om een nieuwe aansluiting te vragen ? ... Nu kwam ik bij een andere persoon terecht die de gegevens van de Duitsers vroeg , me opnieuw wilde doorverbinden, halt zei ik, ik was immers al ettelijke keren doorverbonden zonder antwoord...tja dan moest er volgens haar een fax gestuurd worden, maar hoe wist men dan wanneer de s troom zou aangesloten worden ?, ze verbond me dan toch maar weer door........ We lieten de telefoonlijn open en probeerden het via internet .

    Dat was mogelijk ! Doch eerst moest men zich registreren er werden nog net niet je lievelingskleuren gevraagd. Maar miracolo, er meldde zich iemand aan de telefoon, eindelijk dè gemotiveerde medewerker. Hij vroeg eerst mijn gegevens want dat moest als men in naam van iemand anders belde. Hij zag op zijn scherm dat de bouwstroom inderdaad was weggehaald doch een totaal nieuwe stroomaanvraag zou veel geld en tijd kosten. Hij zou iemand sturen die ter plekke zou kunnen vaststellen dat er al stroomdraden liepen, en dan zou het goedkoper zijn. Maar gezien de paasfeesten voor de deur stonden zou dat enkele dagen kunnen duren...

    We waren anderhalf uur later !!!


    Tot volgende keer


    Tanti cari saluti

    Isabelle ed Erik


    PS:

    • We krijgen eind maart een aanvraag van Italianen voor een gastenkamer voor enkele nachten.

    Hun eerste vraag of ons zwembad al open was ????? We wisten niet dat er ook een Italiaanse Ijsbeerclub bestond.... de meeste Italiaanse gasten bij ons zwemmen uitsluitend in augustus in het zwembad.


    19-04-2008 om 16:50 geschreven door babelle  


    >> Reageer (0)
    21-03-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Foto's van de Fiat en de Monte San Vicino
    Panorama's vanuit de Monte SanVicino, 1500m hoog.





    Het Fiatje uit 1963

    21-03-2008 om 21:01 geschreven door babelle  


    >> Reageer (0)
    15-02-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Koning Winter laat zich niet zien
    Klik op de afbeelding om de link te volgen




    Cupramontana, 11 februari 2008,



    Ciao amici,


    Anno 2008 verraste ons vanaf het begin: we kregen eindelijk na bijna één jaar geleverde strijd onze ADSl internet verbinding terug. Weliswaar was de snelheid nog niet optimaal ( steeds meer buren hadden ondertussen ook ADSL gekregen zonder aangepaste lijnen) maar we waren tenminste back in Cyberspace. Erik plaatste meteen een fotogalerij op onze website .

    De echte winter hield zich verstopt, zodat we naar hartelust konden snoeien , fruitbomen planten, o.a. abrikozen en perziken en begin februari onze eerste bloeiende narcissen konden bewonderen.

    De buurgemeente Moie wijdde hun gloednieuwe bibliotheek in, tot onze grote verbazing een supermoderne met internetmogelijkheden e.d . Deze ondergebracht in een gerestaureerde steenfabriek.

    Onze Nieuwzeelandse collega zorgde voor een andere verrassing. Hij was bij de Automobiel Club Italia een kopie gaan halen van de geschiedenis van ons Fiatje 500. Bij de aankoop van ons huis, nu alweer 8 jaar geleden, kregen we er zomaar een oud Fiatje bij. Het autootje, een stationwagen model met open dak, reed weliswaar niet meer, maar de carrosserie mocht er nog zijn. Een vriend en onze collega wilden het voertuig opknappen. Via het chassisnummer en de nummerplaat hadden ze het afschrift kunnen krijgen. De eerste eigenaar was een persoon uit Castelfidardo, bij Ancona in de buurt, die de Fiat in 1963 kocht. 3 jaar later ging het over naar een koper uit Ancona om dan weer 3 jaar later in Cupramontana te belanden, bij de ex-eigenaar van ons huis. In 1987 mocht het dan op pensioen in één van de ruimtes van onze boerderijs, waar we het dan ook vonden.

    Verschillende uitnodigingen voor etentjes ontbraken er ook niet, steeds weer leuke gelegenheden om nieuwe mensen te leren kennen. Op één van die cena's ontvingen we zelfs een boek over de strijd op het platteland die hier ontstak na de tweede wereldoorlog. Het grootste deel van de bevolking uit de Marche werkte immers in het mezzadrile systeem, een pachtsysteem waarbij de pachtboer de helft van de oogst aan de hereboer moest afgeven. Dit was slechts één van zijn plichten. Na de oorlog weigerden steeds meer boeren hun slechte leefomstandigheden te aanvaarden en zo onstond er een fel protest dat begin jaren 60 het mezzadrile systeem wettelijk onmogelijk maakte.

    Met mooi weer maakten we natuurlijk weer mooie uitstappen, deze keer kozen we de top van de Monte San Vicino uit. Dat is de berg waarop wij uitkijken, bijna 1500m. hoog en slechts ca. een kwartier van bij ons vandaan. Tot een zekere punt kun je er geraken met de auto en dan is het nog een 45m. flinke wandeling. Maar je inspanningen worden beloond met prachtige panorama's ,op heldere dagen dan. Zo keken we uit op de Toscaanse bergen, de Umbrische Montesubasio en de Gran Sasso uit de Abruzzo. !!

    Een andere trip voerde ons buiten de Marche meer bepaald naar de regio Molise: dit is een kleine regio tussen de Puglia en de Abruzzo, ten zuiden van ons dus.

    Ex- Belgische gasten van ons waren daar sinds vorig jaar een klein hotel-restaurant begonnen. 2 jaar geleden kregen we nog de verbouwingen te zien, maar nu waren we toch benieuwd naar het eindresultaat. We werden absoluut niet teleurgesteld ! het was echt een prachtige lokatie geworden, een aanrader !!!! Bovendien is de Molise nog minder toeristisch dan de Marche, dus als men echt authenticiteit zocht ! Ook lag het net zoals wij dicht bij de zee en dicht bij de bergen.

    www.albergo-lacasamolisana.com is hun website.


    Die uitstappen maakten onze reisbehoefte duidelijk weer wakker. Na het overwegen van verschuillende scneario's kozen we dan voor een nostalgia trip met de Interrailkaart 26+. Tijdens onze studententijd genoten we van die Europese trektochten per spoor door Europa, nu bleek er ook een versie voor niet-studenten te bestaan. Binnen enkele dagen vertrekken we dan met rugzak maar zonder tent voor een 3-tal weken door Europa, waarschijnlijk richting Oost-Europa, daar 23 jaar geleden (= de laatste keer dat wij per Interrail reisden) dit nog niet mogelijk was.

    Onze reisbelevenissen kunnen jullie dan volgen via http://interrailnostalgie.web-log.nl

    De ouders van Erik komen dan op onze beestenbende passen.


    Tot volgende keer.


    Tanti cari saluti

    Isabelle ed Erik


    PS:


    • Wie lid wordt van de bibliotheek ontvangt een magneetkaart, dat jaarlijks opgeladen moet worden. Tijdens de eerste openingsdagen kon dit alleen via een bankkart, dat we natuurlijk niet bij hadden. de tweede keer kon dat met cash geld, dat in een apparaat gestoken moest worden met de kaart. Het gloednieuwe apparaat hing aan de ingang volbeplakt met zelfklevende gele post-it-kaartjes vol instructies. De machine bezat talrijke gleuven en openingen, alleen waren ze in de fabriek vergeten om uitleg erbij te zetten welke opening waarvoor diende.

    • We krijgen op een morgen een telefoontje van de Tribunale van Ancona ( het Gerechtshof) ......Wat hadden we nu uitespookt ?? gelukkig niets, maar ze hadden wel een Nederlandstalige arrestant die voor de rechter moest verschijnen en ze zochten er een Nederlandstalige tolk voor.

    • laatst werd ik aangehouden met de auto door de Guardia della Finanza of de belastinginspectie, die hier politie rechten hebben. Ze mogen dus pv's uitschrijven en personen arresteren. Ik moest mijn rijbewijs tonen en de autopapieren. Mijn rijbewijs (nog een oud Belgische) werd van alle kanten gekeurd ....Belgisch ?? Blijkbaar voor altijd geldig ??? Ja in Belgie het oude wel....(In italia is het rijbewijs al heel lang slechts 5 jaar geldig) ok buona giornata dan.


















































































    15-02-2008 om 00:00 geschreven door babelle  


    >> Reageer (0)

    Foto

    In 2000 verhuisden we naar de Marche, het best bewaarde geheim van Italie. Het thuisfront hielden we door maandbrieven op de hoogte van onze avonturen. Via deze weblog kunnen voortaan ook niet-familieleden onze belevenissen meevolgen. De eerdere maandbrieven kunnen via de link geraadpleegd worden. Veel leesplezier !

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Laatste commentaren
  • inderdaad (isabelle)
        op herfst in de Marche
  • De grappigste anti-aging activiteit (Martine)
        op herfst in de Marche
  • reactie (isabelle)
        op La festa dell'uva of het grootste wijnfeest in de Marche
  • kapper 9h (Christel)
        op La festa dell'uva of het grootste wijnfeest in de Marche
  • ;-) (4ke)
        op belevenissen in augustus en september in de Marche

  • Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs