Cupramontana, 17 oktober.

Ciao amici,

aanvankelijk dachten we deze maand niet veel gasten te ontvangen, doch de last minute aanvragen stroomden binnen, de Girandola zat zo weer vol.

Een Italiaanse familie, die 5 jaar geleden hier reeds logeerde, vroeg als allereerste of onze hond Barbie hier nog wel rond liep, want anders wou het dochtertje niet komen, we konden hen gerust stellen, Barbie sprong hier nog altijd rond en ondeugend was ze ook nog steeds.

Cupramontana blijkt héél populair te zijn als trouwgemeente, in juni een Nederlandse bruiloft, nu Engelse gasten voor een Engels koppel dat hier trouwde. Natuurlijk alle vrouwen met hoeden uitgedost. Liesje van een een Belgische familie zorgde elke dag voor de vrolijke welkomstgroet, de anderhalfjarige begroette iedereen met een vrolijke “Hallo”, wij leerden haar natuurlijk “ ciao ciao”zeggen. Dat werd al snel overgenomen.

Erik kreeg een speciale opdracht: 4 Nederlandse fijnproevers naar de goede restaurants en wijnproducenten vervoeren in de Marche. Bovendien mocht hij mee eten. Zo werd het een tocht van mare e monti of van de zee naar de bergen; ristorante da Maria bij Pierosara kenmerkte zich door de verfijnde streekgerechten, la Torre in Numana aan de kust bood een adembenemend uitzicht op de Adriatische zee, de vis gewoon vers op het bord en wat een service !

Voor de speciale wijn werd het wijngebied Lacrima di Morro d'Alba aangedaan. Deze rode wijn wordt alleen maar rond en in de gemeente Morro d'Alna geproduceerd. Na het proeven kon het genieten doorgaan in een trattoria wat verderop. De beste spumanti konden toevallig in Fabriano geproefd worden tijdens een speciaal evenement en die dag sloten de Nederlandse gastronomen af met een culinair feest van de volleybalploeg van Moie! Een hapjesavond op de Girandola met de specialiteiten van la Bontà delle Marche (een delicatessenwinkel in Ancona) ontbrak die week ook niet. Na die week zette Erik zijn gourmet tour gewoon voort met zijn vroegere klasgenoten. Geen dieet voor hem.

Gelukkig kwam ik erna aan de beurt: want met Ryan Air zijn nu lange weekends mogelijk, dus waarom geen lady's weekend ! Kiki en Niki, 2 zéér goede vriendinnen uit België kwamen af, dat werd dus shoppen geblazen en terrasjes doen en ook lekker eten.....

In Ancona konden we heerlijk aperitieven op de piazza del papa , helaas begon het toen te regenen en hadden we net dat terras uitgezocht zonder parasols of andere overdekking, dan maar samen onder de paraplu blijven zitten als echte diehards !!! Shoppen in Jesi volgde de andere dag, met nog eens het bezoek aan de jaarmarkt met 100den kraampjes, echt het paradijs voor vrouwen !!!! Niki slaagde in Ancona, Kiki in Jesi , doch Ancona wilden we nog eens bezichtigen om daarna naar de kust te rijden en ook eens dat heerlijk restaurant in Numana uit te proberen.

Zo'n ladyweekend moesten we zeker en vast weer overdoen !

Onze provisie Belgische chocolade was met al dat Belgisch bezoek gelukkig weer wat vergroot en een Belgisch koppel dat wij helemaal niet kenden, zorgden nog voor een mooie verrassing, een grote fles speciaal bier...

Door de drukte op de Girandola, lukte het me nog niet om terug met de podisti mee te wandelen, Ondertussen waren ze zelfs voor een 5-daagse naar Giethoorn geweest. Één van de Nederlandse wandelaarsters had dit georganiseerd, het werd één groot feest, bovendien, voor hen die nog nooit in Nederland geweest waren of in een vlak land, was het de ogen uitkijken !!!!!Na deze uitstap organiseerden ze een foto-avond die gepaard ging met veel eten en waarop iedereen uitgenodigd was.

Erik kon midden september weer eens gras maaien, de temperaturen begonnen 's avonds toch te dalen, het water van het zwembad koelde af....we sloten ons zwembad maar af.

Het is bijna een traditie geworden.....dit te doen nèt voordat de wijnfeesten beginnen. we zijn er weer klaar voor !

Tanti saluti cari

Isabelle en Erik

PS:

• Tijdens het avondfeest van de volleybalclub in Moie wilden de gastronomen uit Nederland hun etentje afsluiten met een grappa. De kelner zei dat dit niet kon, want tijdens dergelijke feesten had niemand een vergunning voor sterke dranken....doch als ze koffie met iets erbij bestelden.....een grappa of zo.....

• In Jesi wilden wij vrouwen even uitrusten op een terrasje van al het shoppen. Een Afrikaanse verkoper snelde onmiddellijk toe met allerlei armbanden e.d. Hij stelde zich voor als Michael , king of Africa en het moest gezegd, hij deed het op een leuke en humoristische manier. vooral de armbanden wilde hij verkopen, doch voor mijn smalle polsen allemaal te groot, ook liet hij mij een zwarte armband zien waarop ik zei: I don't like black....

• ik zat bij mijn kapster....haar telefoon belde herhaaldelijk..iedereen wilde zijn afspraak verzetten of een nieuwe maken...daar reed plotseling heel langzaam een auto voorbij, de vrouw die er in zat schreeuwde : “ Roberta (= naam van kapster) wanneer had ik een afspraak ?” Roberta vlug kijken en dan maar achter de auto hollen en de juiste datum naschreeuwen....

21-10-2010 om 21:07 geschreven door babelle  

19-09-2010 om 17:38 geschreven door babelle  

Cupramontana, 6 september 2010,

Ciao tutti,

Het jaarlijkse dorpsfeest, of la Scampagnata Poggiana, startte met slecht weer; gelukkig bleef het op de eerste avond droog en de andere avonden was de zon weer op appel. Honderden kilo's aardappelen werden gekookt, geschild en dan tot gnocchideeg verwerkt. Ook dit jaar hielp ik de oudere dames van het dorp in de gnocchi tent, Erik daarentegen liep weer rond om het afval van de tafels af te ruimen. Er kwamen toch al wat meer buitenlanders naar dat feest, waardoor Erik altijd zijn werkzaamheden kon staken en even tolk speelde. De gnocchi kenden weer enorm succes, veel Italianen hebben tegenwoordig ook geen tijd meer om ze zelf te maken, dus dan maar naar la Scampagnata gaan, waar je nog handgemaakte kan eten. 2 weken later werden de helpers beloond met een uitnodiging voor een etentje.

Augustus is echt de feestmaand, elke week is het een opgave om te kiezen waarnaar toe. De jamboree of de 50-ties revival in Senigallia blijkt altijd de moeite: alleen rock and roll muziek, tex-mex gerechten en allemaal kraampjes met kleren ed uit die jaren.

Deze zomer hadden we meer wisselingen , dwz gasten die minder dan een week verbleven, dus konden we ook minder pizza avonden organiseren. Doch diegenen die plaatsvonden waren weer succesvol. Bij één daarvan hielpen zelfs de volwassenen mee met het maken van het deeg. (gewoonlijk heb ik louter kinderen als assistenten) Na het maken van de deegbollen volgt een pauze om het te laten rijzen. Onze gasten gingen dan maar wat wijn inkopen voor de avond. Doch bij de wijnfamilie Cherubini mochten ze mteen alle wijnen proeven, dus kwamen ze zeer goed gezind terug. Toevallig bleek één van onze gasten gitaar te kunnen spelen, zo'n instrument was gauw gehaald bij vrienden thuis en de muzikale pizza avond kon zo beginnen, ambiance verzekerd, zeker met het achtergrondkoor !!!

Eind augustus konden we gelukkig nog genieten van restaurant Orietta die , nu dat de piazza van Cupra gerestaureerd was en bijna helemaal autovrij, het mooiste terras van Cupra bezit.

Tot volgende keer,

tanti saluti cari

Isabelle en Erik

PS:

– scrabblen met verschillende nationaliteiten was niet eenvoudig: een Nederlandstalig spel waar Engelse woorden, gecombineeerd werden met Nederlandse en Italiaanse.....

06-09-2010 om 18:43 geschreven door babelle  

25-08-2010 om 19:05 geschreven door babelle  

22-08-2010 om 12:09 geschreven door babelle  

Hoogtepunten van deze reis.

08-08-2010 om 22:52 geschreven door babelle  

Cupramontana, 3 augustus 2010.

Ciao amici,

In juni wijdden de gasten eindelijk het zwembad in, de zon verscheen op het toneel en zou ons deze maand niet teleurstellen ! Op een heldere dag beklommen we de Monte San Vicino, de hoogste berg (ca. 1500m. ) waar wij op uitkijken. We kozen de juiste dag uit; kilometers uitzicht en overal een magnifieke flora, zelfs wilde pieonen, orchideeën en viooltjes. Het digitaal fototijdperk kwam nu goed van pas, honderden bloemen nam ik zo op de foto .Te zien op de volgende site:

http://picasaweb.google.nl/girandolaster/Montesanvicino?authkey=Gv1sRgCLSQnc6MlY2eyAE#

Ook het bloementapijt in Cupramontana, de 2de zondag na Pinksteren wilden we even bekijken, voordat onze nieuwe gasten arriveerden. maar we kenden zoveel mensen dat we ons nog moesten haasten om op tijd thuis te zijn. Want samen met een Belgische kunstenares Linda Blokken organiseerden we een schilderscursus op de Girandola. De weergoden waren de schilders goed gezind, zodat ze verschillende technieken konden uitproberen. De schilderijen waren echt de moeite waard.

Cupramontana kreeg bovendien allemaal ferrarifreaks over de vloer, een 40-tal konden we dan in de gemeente bewonderen.

Een Duitse vriend besloot om zijn 50-jarige verjaardag te vieren in de pas gerestaureerde abdij Beato san Angelo van Cupra te vieren. Wij waren één van de 90 uitgenodigden, een prachtige festa in een fantastisch dekor.

Terwijl Erik een week lang met Amerikanen door Umbria tourde in een mooie minibus kwam Lena, mijn petekind, mij helpen met de gasten. Zo leerde ze me dan dè lekkere pannenkoeken bakken en ook onze gasten zouden ervan smullen !

Half juni startte het wk voetbal, weer kon ik de Belgische vlag opgeborgen laten liggen, de Nederlandse en Italiaanse haalden we dan wel tevoorschijn. Die laatste verdween al snel terug in de opbergplaats, terwijl de oranjegekte bij de Nederlandse bewoners van Cupra ook toesloeg ! Mijn zussen met kinderen logeerden ook bij ons en samen gekleed in het oranje en gewapend met allerlei oranje attributen zouden we dan tidjens de halve finale voor de ploeg van ome Erik supporteren....de finale waren mijn zussen al thuis en supporterden ze voor spanje...In ieder geval verloor oranje weer de finale en is het weer 4 jaar wachten.

Ondertussen was hier het hoogseizoen gestart met nieuwe maar ook met stamgasten. De Belgische neefjes, de Italiaanse nichtje en neefje het Duitse nichtje met vriendin logeerden om beurten bij hun tante en oom, dat werd naargelang de leeftijd shoppen, op het strand bakken, in het zwembad plonzen, de grote glijbaan van het aquapark trotseren en natuurlijk de pizza-avonden. Het weer liet dit gemakkelijk toe want we bereikten net niet de 40 graden !Er overnachtte zelfs een journalist van de Standaard/Nieuwsblad bij ons, hij wenste de Marche wat meer bekendheid te geven. Jammer dat zijn vriendin al de eerste dag haar voet brak tijdens een bergwandeling...maar zo kon de spoeddienst van het ziekenhuis van Jesi nogmaals getest worden.

Tot grote verbazing van Erik logeerde hier ook één van de eerste afgestudeerde Belgische agogen , moest Erik eindelijk eens niet uitleggen wat agogiek was.

Met verschillende stamgasten bezochten we dan ook net zoals vorig jaar de sagra van de crescia of de piadina, een soort pannenkoek die zowel met hartige als met Nutella gevuld kan worden. De Belgische delegatie zorgde voor veel ambiance op de dansvloer.

Het dorpsfeest of de scampagnata Poggiana staat weer voor de deur als ook het jaren 50 feest de Jamboree in Senigallia..

we blijven maar feesten !

tanti saluti cari

Isabelle en Erik

PS:

• Een Duitse makelaar en zijn vrouw werden door de politie aangehouden, want ze reden veel sneller dan de toegelaten 50km. Alhoewel zij hier al jaren woonden, deden ze net alsof ze geen Italiaans spraken. De 2 poltieagenten begonnen onderling te overleggen hoe je 50 in het Engels zei. “ Fieefetie” zei de ene agent plotseling tegen onze vriend. Hij deed alsof hij het niet begreep “ Fiefetie ?” Si en de agenten herhaalden het een aantal keren. Totdat onze vriend opeens uitriep “ Oh you mean fifty ?” de agenten dolblij dat ze begrepen waren. “ Oh sorry “ zei onze vriend nu “ I didn't know” de agenten maar al te blij dat ze begrepen waren lieten de 2 Duitsers dan maar zonder boete vertrekken.

• Mijn nichtje Lena is in veel dingen geinteresseerd , zo ook tijdens haar bezoek aan het kleine landbouw museum van Morro d'Alba. 3 zalen klein. Maar zij wilde elk object bekijken en zo deden we er lang over...de kaartjes verkoopster die waarschijnlijk nog nooit bezoekers had gehad die er zolang overdeden, kwam al bezorgd vragen of alles wel in orde was. We konden haar gerust stellen.

03-08-2010 om 21:47 geschreven door babelle  

Cocco, een ex-collega op bezoek:

Opentuinen:

het zwembad wacht op de eerste plonzende gasten:

14-07-2010 om 23:18 geschreven door babelle  

Cupramontana 7 juni 2010,

ciao amici,

Alle jaren zorgde de maand mei voor prachtig, stabiel zonnig weer. Dit jaar bleken de weergoden

nog veel ruzies uit te moeten vechten, zodat het regenwater nog ruim voldoende naar beneden

stroomde.

Erik maaide wekelijks het gras, het zwembad werd pas laat deze maand ingewijd door onze

gasten, maar gelukkig konden de winterspreien wel gewassen worden en opgeborgen.

De temperatuurschommelingen zorgden voor onaangename verrassingen; alweer een bijennest aan

één van de vensters van een vakantiehuis. Gelukkig waren de plaatselijke imkers nog altijd blij

met een nieuwe bijenkolonie , zodat ze het nest wel wilden komen ophalen.

Op 1 mei, vroeger een héél belangrijk feest in Italia, toen de communisten hier nog in grote

aantallen aanwezig waren, besloot de zon wèl van de partij te zijn. De podisit of wandelgroep wilde

dit gebeuren ook weer eens à la grande vieren. Zo belandden we die dag ergens bij een oud

familiehuis, op de flank van de Monte San Vicino direct in een Bertolli reclamespot; lange tafels

rijkelijk gedekt, honderden olijfbomen, Italiaans gekrakeel van zowel jong als oud, vino à volonté,

pasta al forno, porchetta....om te eindigen met verschillende dolci. Iedereen kon doen en laten wat

hij of zij wilde, eten en drinken, rusten, wandelen, dansen, kaarten, kortom la dolce vita. Eén oud

communist probeerde nog de groep warm te maken voor de Internazionale, doch blijkbaar

bestonden de kameraden van vroeger niet meer.

(foto's:

http://picasaweb.google.nl/girandolaster/Festa1maggio?authkey=Gv1sRgCLSw4q-R-_mklwE# )

(film: http://www.youtube.com/watch?v=V3cgUETdXWE )

We kregen deze maand veel onverwachtse gasten, waaronder een ex-collega vrachtwagenchauffeur

van Erik. 30 jaar hadden ze elkaar niet meer gezien en opeens stond Cocco hier aan het hek. Een

blij weerziens natuurlijk tussen de 2 mannen. Hij kwam oorspronkelijk uit Sicilia, was er even

geweest bij familie en op de terugweg dacht hij, even zoeken waar Erik woonde !

Cupramontana beleefde bovendien de grootste Hollandse invasie ooit, 90 personen uitgenodigd

voor een huwelijk van een Hollands bruidspaar. Een ex-collega van één van de uitbaters van de

B&B's hier. De plaatselijke horeca wreef in de handen, toeristen zijn altijd welkom. Ook wij

herbergden enkele van de trouwgenodigden en beleefden zo een gezellig weekend ! Na deze invasie

overnachtte bij ons een Duitse beheerder van een Frans wijn chateau die de Verdicchio wijn

eens wilde proeven. Aangenaam verrast bleek hij , een druif dat op zoveel mogelijke manieren

verwerkt kon worden; champagne, tafelwijn , witte wijn , dessertwijn en grappa.

Een buurgemeente organiseerde een mooi initiatief, Giardini di maggio, enkele privétuinen werden opengesteld, vooral één van de villa's trok veel nieuwsgierigen, niet voor de tuin maar de

reusachtige oude wijnkelder die nog ontelbare wijn tonnen bevatte.

We waren weer vertrokken voor de talrijke feste !

Tanti saluti cari

Isabelle en Erik

PS:

• We gingen naar de presentatie van een nieuwe gids: la guida dei castelli di Jesi. Een mooi

boek, waarvan elke bezoeker een exemplaar ontving. Na de bespreking ervan mocht iedereen

aanschuiven bij het buffet. Een luxe buffet waar de spumante rijkelijk vloeide en de truffels

op allerlei mogelijke manieren geproefd konden worden.

09-06-2010 om 22:23 geschreven door babelle  

Cupramontana, 10 mei 2010,

Ciao amici,

de aprilse grillen of april doet wat hij wil, allemaal van toepassing op deze maand 2010 ! Voor het eerst ging ook een gast van ons mee met de podisti op zaterdag , maar helaas de weergoden waren ons niet goed gezind. !!! Liters water stroomden naar beneden...Als verzopen katten doken we met de hele groep in een bar waar ze ons stomverbaasd aankeken , wat hadden we gedaan om zo nat te worden ? gewandeld...in die regen ????? de gaste had ondanks alles toch van het gezelschap genoten !

Gelukkig ook mooi weer in april , dus konden de olijfbomen gesnoeid worden en tijdens een wandeling met onze honden volgde ook een ontmoeting met de eerste slang van het jaar.

Pa en ma Wempe kwamen logeren, dit betekende klussen op de Girandola. Het dak van het huisje , de cabanna , stond op instorten dus met zijn allen aan de slag. Terug het dak op … pure nostalgie ; wel op minder grote hoogte en beduidend minder dakpannen om te versjouwen, maar de betonmolen draaide weer op volle toeren, de dakpannen moesten weer gesorteerd worden op ouderdom en grootte, en als afsluiter een blinkende nieuwe koperen dakgoot.

We trakteerden onszelf op talrijke ijsjes bij la Dolce Vita, testten het vismenu bij ristorante Orietta (buonissimo) en maakten dan nog een uitstap naar Umbrie. Hier picknickten we boven op de top van de Monte Subasio, de berg van Assisi . Even mijn zus begroet in die stad, tijdens haar gidspauze.

De Ijslandse vulkaanas bezorgde enkele van onze gasten ook even wat moeilijkheden. Dan maar niet vliegen naar huis maar terugkeren met de huurauto. Mijn Belgische nicht die in Rome vastzat , reisde via Zwitserland en Frankrijk terug met de trein , 24 uren reistijd ipv 1,5 uur.

De lente in la bella Italia, dus ook weer het startsein voor de talrijke feesten, wij kozen met onze gasten het kleine wijkfeestje van San Michele uit , een dag waarop het eindelijk niet regende !!! Het broodje porchetta smaakte ons dan ook goed.

Mooi weer, dus het zwembad weer geopend, wel geen plons genomen want hiervoor was het water nog veel te koud ! maar aperitieven aan het zwembad kon wel !

Laat de zomer maar snel komen.

tanti saluti cari

Isabelle en Erik

PS:

• We wilden even naar Umbrie , het vakantiehuis zoeken waar Erik met zijn Amerikanen zou verblijven. Maar ja waar lag dat gebouw ? we stopten in een dorpje en vroegen het aan iemand die in zijn tuin werkte. Bleek dat toch niet de concierge van het vakantiehuis te zijn. Wat een toevalstreffer. Zo wees hij ons meteen het juiste gebouw aan.

• even met de ouders van Erik naar wijnboer Cherubini om wat wijn te kopen. Stond de hele familie en vrienden de net gebottelde flessen uit de aanhangwagens te lossen en dan via een rij mensen over te dragen naar de opslagruimte. Waarom niet even meehelpen ? Voor we het wisten hadden we zo 3000 flessen door onze handen laten gaan.

15-05-2010 om 17:04 geschreven door babelle  

23-04-2010 om 15:49 geschreven door babelle  

Cupramontana, 5 april 2010,

cari amici,

maart roerde dit jaar wel met een extra dikke staart; op 1 nacht viel er nog bijna 40 cm sneeuw, in Urbino stortte zelfs een dak in door het sneeuwgeweld....de ouderen van ons dorp herinnerden zich dergelijke sneeuw in maart van 1957, of was het 1956 ? Mijn zus die in Umbria woonde moest haar auto beneden aan de heuvel achterlaten en de 7km lange zandweg naar haar huis te voet afleggen , want zoveel sneeuw ineens konden de winterbanden ook niet aan.

Onze eerste gasten maakten nog een mooie natte sneeuwbui mee, maar dan eindelijk zette prinses Primavera haar definitieve intrede. (op de mogelijke aprilse grillen na ?)

We konden eindelijk snoeien, grasmaaien, al enkele tuinmeubels buiten zetten, want 's middags aten we al heerlijk buiten ! De tulpen volgden de narcissen op.

Dit jaar bloeiden de mimosa's dan ook nog volop op 8 maart, de vrouwendag die hier in Italia best gevierd wordt. Als je als vrouw boodschappen doet, krijg je die dag gegarandeerd een takje mimosa mee.

Mooi lenteweer betekende ook deel 1 van een fotocursus , het zou niet al te technisch worden. Met Frans de leraar reden we naar de ommuurde historische gemeente Serra San Quirico. Hier parkeerden we en startten meteen de les. Enkele tips ontving ik reeds via mail, maar nu de praktijk. Gewoon foto's trekken en dan meteen bespreken, Frans maakte ook beelden op dezelfde plek en dan vergelijken ! Er kwam een wat oudere gedistingeerde man op ons af, hij was best nieuwsgierig, wat deden we daar ? We legden het hem uit en geraakten wat aan de babbel. Of we ook van hem een foto mochten nemen, want hij was echt fotogeniek. Tja maar hoe zou hij die foto's ooit ontvangen ? We beloofden hem een exemplaar op te sturen . Hierop gaf hij zijn adres, zijn achternaam en zijn voornaam ? , hierbij aarzelde hij even, niemand had zo'n voornaam als hij. We werden wel nieuwsgierig nu....Radio, hij heette Signore Radio ! Zijn vader had nl in de eerste wereldoorlog samen met Guglielmo Marconi ( de uitvinder van de radio) in hetzelfde regiment gezeten en als eerbetoon noemde zijn vader zijn eerste zoon Radio ! Hij wandelde nog even met ons mee en wees ons op een belangrijke gedenkplaat van Serra , declameerde nog een heel gedicht van San Francesco en de wolf van Gubbio en nam toen afscheid. Een leuke ontmoeting !

Hierna zetten we de les voort, leren kijken was de boodschap, het apparaat mag no zo gesofisticeerd zijn, wie niet kan kijken maakt geen mooie foto's.

Oefenen kon ik nog de volgende dag, tijdens een uitstap naarde regio Lazio, waar Erik in juni een een groepje Amerikanen mocht rondrijden. Zo ontdekten we nog een mooi stukje Italia, vlak aan het meer van Bolsena, ten noorden van Rome. Vooral Bagnoregia di Cìvita liet een enorme indruk achter. Ooit één gemeente maar door jarenlange erosie in de tufstenen rots, ontstond een kloof die de gemeente in 2 deelde. Een lange brug verbond de delen met elkaar, maar de vele regenbuien en sneeuw van deze winter hadden nog voor extra erosie gezorgd, la città che muore noemden ze het. Impressionante. Terwijl we zo door prachtige karstlandschappen reden, kregen we nog een telefoon van mijn zus in Umbria, ze was een lid van de koninklijke familie uit Madagascar aan het rond leiden !

Het toeristisch seizoen was wel degelijk gestart, we kijken er naar uit !

Tanti saluti cari

Isabelle en Erik

PS:

• zelfs bekende mensen nemen de vlucht Brussel-Charleroi-Ancona, mijn ma zat met Elio di Rupo in het vliegtuig !

• tijdens de fotocursus schreeuwde een man in een vensteropening ons toe : daar moesten we gaan staan , schreeuwde hij in dialect. Wij keken hem verbaasd aan, zagen we dan de 3 bogen dan niet ?Hiervan konden we toch een prachige foto nemen ? Tja maar we zagen ook de auto ervoor en nog andere storende elementen. Hij bleef echter maar roepen, dan maar een kiekje genomen.

• Erik ging alvast een grote auto reserveren bij een verhuurbedrijf voor de Amerikanen die hij zou rondrijden. 2 weken geleden hadden ze hem er een bepaalde prijs gezegd, maar Erik zag op internet met de dag de prijs stijgen. Dus snel ernaar toe. Hij liet de prijs van 2 weken geleden aan de bediende. Tja die prijs gold niet meer. Wie zei u dat ? Een collega van u, ah misschien mijn broer ? na wat telefoontjes kreeg Erik toch nog de goedkope prijs, zelfs nog lager dan 2 weken geleden.

• Een Belgisch koppel moest onverwachts naar een Italiaanse notaris voor een aanvulling van hun koopcontract. Doch de documenten moesten in het Nederlands vertaald worden door een beëdigde vertaler, doch het was al laat in de avond, Mocht hun Italiaanse vriend die mee was dat niet doen ? Hij bellen naar de notaris, aanvankelijk ging het niet , maar plots herkende de notaris een familiair accent. Kwam de vriend ook toevallig uit die gemeente in het zuiden ? ja inderdaad , toen was het plots geen probleem meer.

05-04-2010 om 17:13 geschreven door babelle  

Monteroberto:

Castelbellino:

10-03-2010 om 12:06 geschreven door babelle  

Cupramontana, 5 maart 2010

Ciao tutti,

Tussen de sneeuw- en regenbuien door, verscheen ook af en toe een zonnetje op het toneel. Ideaal voor uitstapjes om onze website over de Marche te vervolledigen. We kozen deze keer de 3 buurgemeentes uit: Maiolati Spontini, Monteroberto en Castelbellino, alle 3 nog oude ommuurde vestingsdorpjes, alle 3 nog zelfstandige gemeentes, alhoewel hun inwonersaantal vaak de 1500 inwoners niet overschreed. Bereikbaar via een omhoog slingerende weg, pronkten de drie met hun vestingmuren en hun kerktorens, veelbelovend voor een mooie panorama. Vanuit Poggio vertrekkend, bereikte men eerst Maiolati Spontini , de geboortestad van de componist Spontini, ooit nog hofcomponist van Napoleon. Een klein museumpje over deze componist ontbrak dan ook niet in het dorp. De moderne deelgemeente Moie, die beneden aan de heuvel ntstond overtrof al jaren de hsitorische kern van de gemeente met het aantal inwoners maar het gemeentehuis bleef in Maiolati, boven de heuvel. Volgde hierop Monteroberto met een indrukwekkende vestingtoren om dan uiteindelijk te belanden in Castelbellino , bekend voor de gezellige kerstmarkt en het mooie uitzichtsterras !

Mooie aanraders voor onze gasten en verdere bezoekers uit de Marche.

Onze vereniging van B&B's kende w een nieuw lid: il Baco of de zijderups. Erik als voorzitter nam er een kijkje , een originele B&B gelegen in het historisch centrum van Cupra in een voormalig zijderupskwekerij. Tot de jaren 20 kende de hele omgeving hier een belangrijke zijdeindustrie. talrijke landbouwers verdienden er zo wat bij door een aparte plaats in huis te voorzien om zijderupsen te kweken. Aangezien het hoofdvoedsel uit de bladeren van moerbeibomen bestond, pronken bij oude boerderijen nog vaak eeuwenoude moerbeibomen .

Terwijl Erik even op en af naar Belgenland reisde voor een reunie (met Ryan air was nu zo'n korte trip best mogelijk) maakte ik de blijde intrede mee van Prinses Primavera ! Ze werd luid verwelkomd en bejubeld, narcissen en krokussen tooiden zich in bonte kleuren en ook de amandelbomen zorgden voor een mooi wit kleed. De wijnboeren konden eindelijk hun druiven snoeien, wat een achterstand om in te halen....

Doch Koning Winter weigerde zijn alleenheerschappij zomaar prijs te geven en de maartse buien voorspelden niet veel goeds.

Tot volgende keer

Tanti saluti cari

Isabelle ed Erik

PS:

Eventjes tolken tussen een Zwitserse huiseigenaar en de bediende van een ramen- en deurenfabriek. De Zwitserse klant wilde graag schuifdeuren voor zijn veranda bestellen. De bediende zou ons die laten zien met de volgende woorden: deze zijn heel mooie deuren, doch ze functioneren niet goed want bij heviger regens blijken ze niet waterdicht te zijn, deze deuren daarentegen zijn niet echt mooi, maar ze zijn efficiënt tegen de binnenstromende regen !

05-03-2010 om 17:41 geschreven door babelle  

09-02-2010 om 20:22 geschreven door babelle  

08-02-2010 om 21:23 geschreven door babelle  

Cupramontana 8 februari

Ciao amici,

Koning Winter bezocht dit jaar wel héél Europa, ook hier mochten we 2010 instappen met sneeuw, regen, ijskoude wind en weinig zon.

Gelukkig dat de podisti of wandelaars uit Cupra optimistische mensen zijn, want op 6 januari, juist op Befana of Epifania dag, organiseerden ze een uitstap naar la Citta Eterna of Roma.

Met Epifania tutte le feste vanno via, doch die dag maakten we er met zijn allen een mooi feest van.

De bus vertrok om 6 uur 's morgens vanaf de piazza van Cupra. De stemming zat er meteen in ondanks het vroege tijdstip, we voelden ons weer op schoolreis. Befana dag of de goede heks dag, meteen hield Grazia een mister Befana verkiezing onder de mannelijke passagiers.....ze mochten een hoofddoek omdoen, foto getrokken en wie was nu de mooiste ????

Het weer viel echter tegen, alleen maar regen regen tegen, de Tiber stond ook al buiten haar oevers...doch heel in de verte waar Rome lag, zagen we warempel een brede opening in de lucht. Miracolo of Magia per i podisti, Rome verwelkomde ons gewoon met een stralende zon een een blauwe lucht ! Dat gaf energie voor de wandeling ! Riccardo, oorspronkelijk een Cuprenser maar al jaren woonachtig in Rome had ons voorgesteld om eens het alternatieve Rome te laten zien. Het zou een mooie rondleiding worden van ca. 20km. maar zo zagen we wel heel mooie plekjes !

De bus zette ons af aan het station , waar hij ons 's avonds zou terug komen oppikken. Wij wachtten hier op Riccardo, onze gids , op iemands vriendin, op iemands nicht, op een vriend....iedereen had ervan geprofiteerd om eens met één van zijn of haar vriend/in af te spreken. Doch eindelijk konden we dan vertrekken. Erik als langste van de groep werd meteen gepromoveerd tot paraplu drager, iedereen kon hem tenminste van verre zien en zo raakte men de groep niet gemakkelijk kwijt. Toevallig een oranje paraplu !

Zo wandelden we via het Colosseum en het Forum Romanum naar de Janiculus heuvel, de Aventijn, keken we door het beroemde sleutelgat, geraakten we in Trastevere, waar de terrasjes vol waren en waar Riccardo een piepkleine pizzeria kende met heerlijke ovenverse pizza al taglio . Buonissimo, na zo'n wandeltocht wilde de maag ook verwend worden. Even rusten en dan weer verder. Eigenlijk hadden we ook langs de oevers van de Tiber moeten wandelen, doch er was zo'n hoog water, dat Riccardo een andere weg moest volgen.

Om half zes arriveerden we dan weer aan het station, doodop maar wat een mooie dag ! de bus stopte onderweg nog even voor een panino maar dan was het echt terug naar Cupra rijden. Om 23 uur konden we allemaal in onze bedden kruipen. Zo'n uitstap zullen de podisti zeker nog eens organiseren ! Alle foto's te zien op de website:www.castiglionidiarcevia.it/cupra

Januari 2010 zorgde voor een ecologische verandering in de omgeving, vanaf nu zou de vuilnis apart van huis aan huis opgehaald worden. Voor de noordelijke landen al jaren een gewoonte, hier een echte revolutie. Tot nu toe kwam er hier geen vuilniswagen die huis aan huis het afval ophaalde....nee om de zoveel meters stond er aan de weg een grote grijze container waar men dan zijn vuilnis ingooide. Er werd gevraagd om glas, plastic en papier in aparte hiervoor bestemde containerparkjes te deponeren, maar daar het afval in de grijze container anoniem was, gebeurde dit niet altijd zorgvuldig. Het groot huisvuil, zoals meubels, e.d. kon gratis 2 maal per maand thuis afgehaald worden na een telefoontje.

Italie bleek echter niet meer aan de Europese normen te voldoen en dus veranderde hier ook van alles. Iedereen die in de bebouwde kom woonde kreeg een aantal containertjes, voor groene afval, voor restafval en dan om de zoveel meters kwamen er nu plastic, papier, en glascontainers. Zij die buiten de bebouwde kom woonden, mochten nog altijd hun restafval in de grijze containers doen, maar moesten nu ook glas e.d. sorteren.

Wij wonen net achter het bord van de bebouwde kom, dus kregen geen kleine container, en dus wordt het afval bij ons thuis niet afgehaald, dus gebruiken we verder de grijze container. Helaas zijn die fel verminderd in aantal, en gooien nog altijd veel meer mensen dan geoorloofd hun afval in die container, gevolg uitpuilende containers....ze worden ook veel minder vaak leeggemaakt....

De grijze container voor onze deur verdween jammer genoeg, dus nu maakte erik zoals ze dat hier zo mooi zeggen een ecologisch eiland !

Tot volgende keer

Tanti saluti cari

Isabelle en Erik

08-02-2010 om 21:19 geschreven door babelle  

20-01-2010 om 20:56 geschreven door babelle  

09-01-2010 om 16:37 geschreven door babelle  

27-12-2009 om 16:17 geschreven door babelle