Luidkeelse
cicades produceren een aanzienlijk aantal decibels. Maar we weigeren
oordoppen aan te doen, want finalmente deed koningin Zomer haar
intrede. En wat voor een intrede, de temperaturen bereikten meteen de
35 graden.
Toch
stegen de politieke gemoederen niet echt. De laatste weken voor de
gemeenteraadsverkiezingen kabbelden rustig voort. 2 dagen voor de
verkiezingsdatum werden de stembiljetten bewaakt door de carabinieri.
Op
de dag van de verkiezingen sloten de stembureaus om 23 uur. Hierna
moest Erik als onafhankelijke waarnemer van onze partij toezien of
het tellen wel rechtsmatig gebeurde. De doos werd verzegeld en terug
geopend en hierna de stembiljetten er 1 voor 1 uitgehaald , terwijl
de gekozen naam hardop voorgelezen werd. De tellers werden
bijgestaan door een bijzonder dik handboek. Op Italiaanse
stembiljetten staan nl. alleen de namen van de partijen. Die moet men
eerst aankruisen. Hierna kan men nog een voorkeurstem geven aan een
persoon door die naam op te schrijven, dus hier geen voorgedrukte
biljetten met alle kandidaatsnamen erop.
Na
de telling reed men naar de hoofdgemeente Cupramontana waar de
telling om 2.30 eindigde.
De
burgemeester werd herkozen met iets meer dan 90% van de stemmen.
Opkomst 57% (hier heerste geen kiesplicht) Onze lijst had iets
minder dan 9% behaald. Ik hoefde gelukkig niet te zetelen .Mijn
politieke carrière dus kort maar krachtig en eindelijk konden Erik
en ik ons weer 100% richten op onze echte business: onze B&B !
Juni
kende verschillende weertypes variërend
van natte dagen , hagelbuien die een deel van de wijnoogst vernielden
tot tropische temperaturen. Onze palio kon wegens de verschrikkelijke
regenbuien niet doorgaan en verplaatste men direct naar volgend jaar.
De verkiezingen achter de rug , dus mocht de cultuurdienst eindelijk
ook de zomerplanning opstellen....een nieuwe activiteit, een dag op
een Italiaanse boerderij om samen met de mamma pasta te maken !
De
zaterdagwandelingen vonden weer plaats onder fantastische
weersomstandigheden ! Enkele sportieve gasten waren van de partij en
beklommen zo samen met de podisti de top van de Monte San Vicino
waarbij we die dag een adembenemend uitzicht hadden op de Abruzzo,
Toscana, Umbria en de Adriatische kust !
Het
MIG telde al 450 bezoekers met o.a. ook Instagrammers en bloggers.
Hierdoor leerde Erik een persoon uit de regio Marche kennen die hem
vertelde hoe voortaan deel te kunnen uitmaken van de delegatie die de
grote reisbeurzen in Europa bezoekt. Onze vereniging mocht ook
meedoen , heel positief nieuws gezien de prachtige stand van de regio
Marche !
De
blogster van de grootste Nederlandstalige blog over Italië
www.ciaotutti.nl
bezocht ook het Mig en vond het prachtig. De Cuprensers ontdekten
langzaamaan de mogelijkheden van het VVV en bedachten een aantal
souvenirs!
Het
seizoen in onze B&B startte positief met heel veel Belgische
gasten waardoor we toch met een groepje voor de Rode Duivels konden
supporteren, 2 jaar geelden nog rijkelijk voorzien van
supportersattributen , een vriend vergrootte dit aantal nog eens en
zo konden we ons Rode Duivelskot installeren. Het heeft jammer genoeg
niet mogen baten en de attributen begden we dan maar weer op tot
hopelijk over 2 jaar....
Wie
nog naar zon snakt, we hebben in augustus nog wat plekken vrij in
onze B&B kamers !
prettige
vakantie aan iedereen en wie weet tot ziens op de Girandola
Tanti
cari saluti
Isabelle
en Erik
PS:
het Mig en het VVV werden de laatste jaren o.a. open gehouden door
stagiairs uit de toeristische sector. Maar de organisatie ervan liep
niet altijd van een leien dakje. Er ontstond bijna eens strijd voor
de nieuwe stagiairs tussen de gemeente en onze vereniging.
Maandagmorgen zat Erik dan ook met spanning af te wachten of de
stagiairs nu voor ons of voor de gemeente bedoeld waren ???? gelukkig
voor ons
met de verkiezingen moest elke partij 2 onafhankelijke waarnemers
aanduiden om de telling te observeren, 1 voor Poggio Cupro en 1 voor
Cupra. Erik werd gebeld of hij dat voor onze partij wilde doen ? ja
hoor. Hiervoor moest hij zich even aanmelden op de gemeente. Daar
aangekomen bleek hij al als waarnemer aangesteld te zijn voor de
andere partij....dat kon toch niet ? Moest hij nu voor 2 partijen
waarnemers zijn ?? de gemeentesecretaris vond dit ook maar absurd en
belde de burgemeester op dat hij maar iemand anders moest vinden....
de banken hebben hier in de namiddag zeer speciale openingsuren in de
aard van 14.20 tot 15.15 of van 14.10-15.40...bovendien elke bank
verschillend....Erik kwam begin juli in de namiddag aan, en las de
mededeling: in juli en aug alle namiddagen dicht...
Meimaand
bloemenmaand, dat geldt zeker voor de Marche ! De zaterdagwandelingen
gebeurden dan ook richting de bergweiden want die tooiden zich met de
prachtigste flora voorzien van verschillende kleuren en geuren:
orchideeën, narcissen, pioenrozen , viooltjes de ene nog mooier dan
de ander. Wie in juni komt hoeft niet te treuren , het bewonderen
van de de bloemenpracht gaat gewoon door met andere soorten of men
moet gewoon wat meters omhoog klimmen...
Het
mooie weer zette ons aan om traditioneel in mei ons zwembad te openen
dat natuurlijk door een Nederlands koppel ingewijd werd. Onze
scooters kwamen ook uit de winterstal en we toerden alweer heerlijk
rond door het Machigiaanse landschap.
De
cursus van wilde planten sloot de cyclus af met een uitstap naar een
kruidenboerderij waar men essentiële olien van de diverse kruiden
produceerde o.a. van lavendel , tijm en laurier. Geen Provence
toestanden maar kleinschalig met echte lavendel .
Een
nieuw avonturenpark opende vorig jaar haar deuren en nodigde deze
maand de verschillende overnachtingsstructuren uit de buurt uit om
de attracties zelf te beleven. Een dagje in de buurt van de grotten,
maar dan zonder het bezoek aan de overigens indrukwekkende
natuurfenomenen. Allereerst trokken we ons een set riemen en helm
aan, waarmee we bij een gemakkelijk parcours mochten oefenen. Een
als groen aangeduid pad, maar toch al behoorlijk hoog. Daarna volgde
het blauwe pad , waarbij we via hevig bewegende bruggen en andere
toestanden de snelstromende rivier mochten oversteken. Hier haakten
al enkele kandidaten af. De rode tocht beloofde weinig goeds voor de
landrat die ik ben , dus liet ik dat maar aan de laatste moedigen
over. Geen Marchigiaans event zonder eten en dus schoven we later aan
aan een lekker buffet, dat smaakte best na deze inspanningen. De
namiddag stond bijna helemaal in het teken van de plaatselijke
cultuur. Onze culturele gids vertelde ons heel wat over de romaanse
kerk en de rotskerken die we even later via een stijgende wandeling
bereikten. Hier wachtten 2 speleologen ons op en getooid met helm en
licht doken we de grot achter de rotskerk in. Na een tijdje deden we
onze helmlichten uit en in het pikkedonker hoorden we één van de
grootste vleermuiskolonies een enorm lawaai maken. De dag sloten we
af in de kleine ommuurde gemeente van Genga en zijn gemeentemuseum
waar sinds kort de stenen Venusfiguur te bewonderen viel. Een
piepklein gebeeldhouwd werkje uit het Stenen tijdperk en pas enkele
jaren geleden ontdekt in de grot die we zoeven bezochten. Een dik
applaus voor de organisatoren, we beleefden een echte ontspannende
vakantiedag !
Begin
mei bezochten we de pas gerestaureerde steenfabriek in Cupra. De oude
ovens waren goed geïntegreerd
in de restauratie. Een fantastische ruimte met als naam de fabriek
van de smaak. Er bevond zich nu een volledige professionele keuken
ter beschikking van kleine bedrijven die jams of andere
gastronomische producten wensten te maken en te verkopen maar zelf
niet in een dergelijke keuken konden investeren. Maar men is nog op
zoek naar andere ideeën
om het hele gebouw te gebruiken in de toekomst, misschien
bedenkt één van de lezers van deze maandbrief wel iets?????
De
Wereldoorlog 1 voordracht hielden we nog eens voor de historische
vereniging in Ancona. Een leuke namiddag bovendien gevolgd door een
heerlijke maaltijd bij een van de organisatoren in een oud historisch
palazzo met prachtige blik op de haven.
Corpus
Domini met de infiorata of bloementapijten vergde ook dit jaar weer
veel helpende handen, niet alleen moesten er bloemen geplukt en
geleverd worden maar natuurlijk ook weer geplakt. De lerares
kunstgeschiedenis overtrof zichzelf dit jaar met 7 ontwerpen die
natuurlijk weer allemaal voorzien moesten worden met granen, planten
en bloemblaadjes; een geduld werk gedurende een hele week, maar wel
gezellig ! De dag zelf was het weer vroeg opstaan geblazen, voor de
hele vroege vogels half vijf, schrijfster dezes arriveerde om 5.45 op
de pizza van Cupra, vroeg genoeg want zoveel volk was er nog niet.
Maar met behulp van de schoolklassen en talrijke ouders mochten we
tevreden zijn over het resultaat. Zoals altijd hielp iedereen
iedereen en om 11 uur vertrok mijnheer pastoor met de relikwieën aan
het hoofd van de processie via alle bloementapijten gevolgd door een
hele stoet gelovigen. Voor de toeristen een bijzondere belevenis.
De
spannendste gebeurtenis van deze maand waren natuurlijk de
verkiezingsperikelen. Zoals vermeld in de vorige maandbrief was er
slechts 1 partij kandidaat, wat op het eerste zich voordelig leek,
maar volgens de Italiaanse wet dan weer niet. Die ene partij moet dan
een bepaald aantal stemmen halen wat in Cupra alleen haalbaar zou
zijn mits ca. 70 % participatie. Indien niet , wordt de gemeente
onder curatele geplaatst en dan kwam een commissaris uit Rome voor
een jaar alles overnemen. In de speciale verkiezingsbrief vertelde ik
reeds dat er dan maar een 2de lijst gemaakt werd, in de hoop dat de
tegenpartij in extremis een lijst zou indienen en/of om de
aanstelling van een commisaris te voorkomen. Bovendien, zelfs al zou
de enige partij het gevraagde quotum bereiken, dan bezat die 12
zetels zonder enige vorm van tegenspraak, wat de huidge burgemeester
verre van gezond vond. De 2de lijst werd dan net op tijd ingebracht
ondaks het theater van de rechtsen die nog even deden alsof ze een
lijst indienen, maar helaas voor hen trapte men er niet in. Ik was 1
van de 12 namen die op de 2de lijst stonden en nu werd het wel
spannend want nu deden we echt mee. We bestonden uit een vrolijke en
positieve ploeg die er het beste van wilde maken en hielden zelfs
een persconferentie . Zo was de gemeente gered !
De
verkiezingen zijn nu zondag op 5 juni en maandag weten we welke 4
mensen van onze lijst in de gemeenteraad zullen zetelen, want de
verliezende partij krijgt sowieso 4 zetels.
In
afwachting daarvan runnen we nog altijd onze Girandola, voor ons de
belangrijkste inkomstenbron ! Met deze keer nog een last minute
aanbieding geldig gedurende de eerste week van juli voor het
appartement en de grootste kamer Rossini.
Tanti
cari saluti
Isabelle
en Erik
PS:
voor de voordracht van Ancona reed ik met ons busje volgeladen met
de andere voordrachthouders naar de havenstad Ancona. Doch waar
precies moesten we zijn? Aan de rand van Ancona wachtte 1 van de
organisatoren ons op in haar Fiat Panda en toen volgde een
dollemansrit door nauwe steegjes , smalle bochten, e.d. waarbij de
chauffeur in de Panda totaal geen benul had van de afmetingen van de
Fiat Ducato bus....
de burgemeesterpartij organiseerde voor de hele bevolking een penne
per tutti avond,( pasta voor iedereen) in het gemeentepark. Wij als
2de lijst en zogenaamde oppositie gingen er ook naartoe. De 1ste keer
in de gemeentegeschiedenis dat oppositie partij en andere partij met
elkaar verbroederden....andere jaren was het altijd 2 aparte
bijeenkomsten geweest met veel gebrul en geschreeuw...
Categorie:wandelen in de Marche Tags:infiorata, corpus domini, musea in de marche, grotten van frasassi, parco avventura frasassi, cupramotnana, bed and breakfast italie
Maart
roerde dit jaar met een zeer natte staart !!! Voor de bloemen en de
natuur een welkome zegening, al dat water. Onze verbouwingswerken
beëindigden we net op tijd , zodat we ons toeristisch seizoen
openden met het Paasweekend. Een Italiaans koppel uit het noorden
waarvan de echtgenoot directeur was van een mooi natuurpark en dan
een Belgisch gezin waarvan de vrouw nog een ex-klas en schoolgenote
was geweest in het K.A.Bensberg in de BSD. Een mooi weerzien ! Maar
voorahet feit dat vanaf het Paasweekend de hemelsluizen sloten en de
zon van de partij was !!
Een
medewerker van de universiteit van Ancona interviewde Erik over het
wonen in Italië. Samen met de universiteiten van Amsterdam en Oxford
werkten ze aan het project van geëmigreerde Nederlanders, Duitsers
en Engelsen in de regio Marche.
Deze
lentemaand startten talrijke interessante cursussen , waaronder 3
zondagnamiddagen i.v.m. Marchigiaans koken. De cursisten bestonden
uit een gezellige mix van buitenlanders en Italianen, waaronder 2
moedige mannen ! De eerste les leerden we de marchigiaanse
specialiteiten te bereiden, nl. vincisgrassi, de marchigiaanse
lasagne. Het grootste verschil bestaat uit het vleesmengsel , niet
gewoon gehakt, maar kalfsgehakt, kalfssoepvlees, varkensworst en 1
gevogelte liefst met nog de lever, niertjese e.d. er bij ! De
lasagnevellen leerden we ook klaarmaken, hiervoor moest men over een
paar forse arm- en schouder- spierballen beschikken, iets wat
schrijfster dezes niet bepaald bezit. Maar gelukkig bestaat voor de
minder gespierde mensen het pastamachientje. Tijdens de cursus
natuurlijk taboe. Als contorno of bijgroenten hadden de 3 kokkinnen,
echte Italiaanse mamma's wilde planten geplukt en die verwerkten we
tot sla. Dikke pret alom en natuurlijk het mooiste moment om dat
allemaal samen op te eten ! Bovendien ontvingen we de deegplank, de
deegroller, de lasagnevorm en een witte slakom met een zak om dat
allemaal op te bergen en dit voor 60 euro voor de 3 namiddagen te
samen !!! De 2de les mochten we het volgende typisch gerecht
klaarmaken: coniglio in porchetta of konijn gevuld met varkensvlees.
Dat bleek een heel bewerkelijke operatie te zijn, gelukkig leerden we
ook de typische gehaktballetjes te bereiden, gnocchi, marchigiaanse
pizza en crescia....dat betekende weer heel veel smullen. De laatste
kookdag mochten we ons toeleggen aan de desserts, de fameuze
cantuccini of amandelkoekjes stonden nu op het programma, een
krentenbrood, dan de Pesche of gevulde gebakjes. Maar we konden
natuurlijk niet op die zoetigheden alleen leven, dus leerden we
passatelli maken, pastasoort gemaakt van geraspte kaas en meel. De
saus bestond uit versgeplukte paddenstoelen en ...verse truffels.
Want de echtgenoot van één van die Italiaanse kokkinnen bleek
truffeljager te zijn !!! Een betere maaltijd bestond er niet om de
kookcyclus af te sluiten. Bovendien werd Erik uitgenodigd en alle
andere partners en de burgemeester om samen alles op te eten. Erik
had zijn verjaardag en mocht dan op het krentenbrood een kaarsje
uitblazen. Zo'n leuke cursus met zoveel plezier, ja we wilden
allemaal absoluut een vervolg erop !
De
volgende interessante cursus, i.v.m. natuurfotografie gegeven door de
amateurfotografen van het WWF natuurparkje in Jesi. Hier leerden we
dieren, landschappen en planten te fotograferen, theorie en praktijk
natuurlijk. Landschappen fotograferen gebeurde tijdens de uitstap
naar het eeuwenoude beukenbos bij de Monte San Vicino. Dieren in het
natuurpark zelf, hierbij verstopten we ons in de observatiehutten en
mochten we de Rolls Royce lenzen van onze lesgevers gebruiken,
telelenzen van 600 mm met een waarde van 11.000 euro. Loodzware
wapens maar fantastisch om te fotograferen. De planten en insecten
makrofotografie konden we naar believen in de kloof van de grotten
oefenen. Gelukkig bestond hier wel een goedkoop alternatief voor de
dure makrolenzen, ijzeren ringen, toevallig had ik die ook en kon ik
eindelijk leren ze te gebruiken !
Binnenkort
mogen we onze mooiste foto's die we getrokken hebben, samen brengen,
krijgen we nog les hoe ze te bewerken en de allermooiste gaan naar
een fototentoonstelling in de herfst !
Een
nieuw initiatief in Cupra : een eigen taxidienst, dat ontbrak wel.
Deze taxichauffeur ontving 2 officiële plaatsen bij de apotheek in
Cupra en beschikte over een mooi comfortabel busje, ook voor tochten:
Ricardo 3483929747 of www.taxicupramontana.it
De
plaatselijke bakker die al ooit 4 wereldrecords verbrak in het
Guiness World record book, wilde nu in de zomer het record breken van
de langste ronde cake ter wereld. Hiervoor zou hij rond het centrum ,
op de ring van Cupra , allemaal kinderen het deeg laten maken
en dan met een verplaatsbare oven in 24 uur tijd de cake willen
bakken. Andere records die op zijn naam staan, de grootste
cappuccino, de grootste glutenvrije pizza, het grootste brood en
glutenvrij brood !
De
opening van het MIG of musei in grotta, van het Verdicchiocomplex
werd een paar keer uitgesteld vanwege de trage vorderingen van de
werken, maar nu was het officieel: 30 april en 1 mei ! vanwege de
gemeentelijke verkiezingen op 5 juni mocht de burgemeester vanaf 40
dagen voor de verkiezingen geen officiële
daden meer verrichten in Cupra en zou het dus geen opening worden
maar een opendeurdag.
De
verkizengsstrijd waslosgebarsten en leek meer op een soap want de
oppositiepartij vond geen burgemeesterkandidaat en dus was er
voorlopig maar 1 partij.....wordt vervolgd.
Onze
Archeoclub keek tevreden terug op de tentoonstelling van de WO1 en in
mei mogen we in Ancona onze voordrachten e.d. nog eens houden.
Vanaf
Pasen waren de weergoden ons goed gezind en genoten de ouders van
Erik ,die weer afgezakt waren naar het zuiden ,van prachtig en zelfs
soms van bijna zomers weer !
Allerlei
klusjes werden samen aangepakt zoals het maken van een eigen
privehoekje in onze tuin ! April begon helaas met een triestige
gebeurtenis, we namen afscheid van de laatste Girandola mascotte,
onze 15,5 jarige hond Bruno. Hij ligt nu ook samen met al onze andere
huisdieren op ons dierenkerkhofje en voorlopig zijn we blij met onze
Zorro poes.
Zonnig
weer, ideaal om de olijvenbomen te snoeien en enkele uitstappen te
maken. Allereerst naar de stervende stad, Civita di Bagnoregio ten
noorden van Rome en in de buurt van het Bolsena meer. Indrukwekkend
om te zien hoe een dorp gelegen op een heuvel door erosie langzaam
verdwijnt.
Ook
het zuiden van de Marche verkenden we o.a. Sarnano en Montefalcone.
Een
andere cursus dat ik volgde: over de etnobotanica, wilde eetbare en
medicinale planten, eetbare bloemen, kruiden , zeer interessant
gegeven en dit tot midden mei !
Voordat
de MIG of Musei in grotta de opendeurdag hield, moest er natuurlijk
een heel verhuis gebeuren. Het VVV verplaatste Erik samen met de
hulp van enkele collega's, het wijnetiketmuseum en de enoteca
veranderden ook van plek en de buitenwerken voor de kruidentuin
startten ook. 30 april was nu de datum. zoals altijd gebeurde alles
op het laatste nippertje maar alles geraakte op tijd klaar. 2 dagen
voor de bewuste datum plantten we al een aantal planten en net
voordat het publiek kwam plaatsten we de laatste naambordjes.
Een
groot succes voor de bekendmaking van de MIG want er kwam veel volk !
Via een lift of een trap bereikte men het VVV waarmee dan men het
wijnetiketmuseum betrad, het wijnmuseum en de Smaakstraat om
uiteindelijk bij de enoteca te belanden. Bij mooi weer kon men dan in
de kloostertuin wandelen.
Op 1
mei gaan de deuren even open van de gerestaureerde steenfabriek dat
nu ook een publiek doel kreeg. Doch dat is dan weer voor volgende
maand.
Einde
april deed de maand toch wat hij wil...heel veel regen en lang geen
zomerse temperaturen meer. Maar ja het was weer tijd voor het San
Michele feest in de wijk San Michele en dan waren de regengoden
altijd present volgens de legende dan.
De
talrijke feesten staan weer voor de deur, de patroonheilige feesten
van Jesi, Ancona, Cupramontana, Corpus Domini of de bloementapijten,
de opendeurdagen van de wijnproducenten , de wijnproeverijen van de
biologische wijnboeren.....en de maand van de bloeiende velden met
honderden verschillende wilde bloemen en vooral de wilde orchideeën.
Kom zelf maar eens kijken !
tanti
saluti cari.
Isabelle
en Erik
PS
Bij het verhuizen van het VVV stelde Erik vast dat er geen
telefoonaansluiting voorzien was in het nieuwe gebouw. Bij navraag
bleek dat men dat vergeten had...maar het zal in orde komen
's Middags bij de plaatselijke supermarkt , 1 kassa open met een heel
lange rij. och vroeg de kassierster aan de klant Giannidie net
aankwam Gianni neem eens de microfoon en roep eens om dat Simona
aan de kassa komt helpen. Gianni deed dat maar er kwam geen geluid
uit. Op het knopje duwen...nog geen resultaat. Ik nam de microfoon
,duwde op het knopje en Gianni kon nu omroepen. Een verbaasde Simona
kwam aanhollen, hadden ze een nieuw personeelslid aangeworven ? Ze
kende de stem immers niet van de omroeper....
de
loopgraven zijn toegemaakt en we kunnen terugkijken op een
succesvolle tentoonstelling. Bij deze iedereen die uit Belgenland
meedacht en /of materiaal opstuurde, hartelijk bedankt !!!!
De
voordrachten-namiddag kende ook veel belangstelling, naast gedichten
en uittreksels uit boeken lazen we ook dagboeken en brieven voor,
zodat het hele oorloggebeuren een emotioneel en menselijk aspect
kreeg. Mijn bijdrage bestond uit het voorzlen van de Nederlandstalige
vertaling van In Flanders Fields, een stukje uit Im Westen Nichts
neues en een Brief van een Oostenrijkse officier. Als decor pronkte
de grammofoon uit 1905 dat mijn Italiaanse overgrootouders nog
gebruikten in hun herberg !
De
tentoonstelling wordt nu afgebroken , om plaats te maken voor de
installatie van de MIG, of Musei in Grotte, een soort
Verdicchiocentrum met VVV, enoteca, wijnetikettenmuseum en museum van
het wijnfeest. Meer nieuws hierover in de volgende maandbrieven .
Op
regionaal toerisme staat er nog wat te gebeuren, nl. de planning van
een heus fiersroutenetwerk in de Marche, iets dat al lang op onze
wenslijst stond. Regio's zijn te vergelijken met onze provincies maar
met meer bevoegdheden, zoals onderwijs, toerisme en gezondheid. Eind
vorig jaar kwam er een nieuw regionaal bestuur met een nieuwe schepen
van toerisme met blijkbaar een realistischer beleid voor de toekomst,
niet meer uitsluitend naar China en Rusland gericht, want dat was
alleen interessant voor de outlets en andere shoppingcentra. Nu
richtte men zich ook naar het individueel toerisme voor Noord
Europa meer bepaald naar de vakantiegangers die graag fietsten en
wandelden.
2
architecten brachten alle bestaande fietspaden en wegen in kaart
rond de Vallesina , het gebied van Sassoferrato, bij de grotten in
het binnenland tot de kust. In de toekomst wilde men dat uitbreiden
naar andere gebieden in de Marche om regio- overschrijdend te worden.
Belangrijke was vooral het idee van unificatie, onderhoud en
samenwerking tussen de verschillende gemeentes. Hoopvol voor de
toekomst dus. bovnedien palnde men naast de fietspaden ook
wandelpaden en paardentrajecten !
Na
de voordracht wilden Erik en ik eens de frieten proeven van de pas
geopende Nederlandse frituur....ja die schieten als paddestoelen uit
de grond hier, ook in Ancona... Doch helaas voor de Nederlandse
lezers onder jullie, er gaat niets boven Belgische frieten, ook al
worden die meer en meer door frietchinezen uitgebaat. Dus s wachten
we nu op een Belgische tegenhanger van die Nederlandse frituurs !!
Wie durft ?
We
profiteerden van het nogal lenteachtige weer om wat verbouwingen te
doen in ons eigen woongedeelte. Een deel van de vloer was nooit
verstevigd en geïsoleerd geweest, dus pakten we dit nu aan. Terwijl
2 ijverige mannen en Erik hiervoor zorgden, verwerkte ik 20kg bio
sinaasappelen tot lekkere jam voor onze gasten. Geen sinecure want
het was heel veel werk Ik bestelde ze rechtstreeks bij een
Siciliaanse bio citrus plantage , waarbij tussen bestelling oogst en
levering nauwelijks 2 dagen verstreken.
Op
mijn verjaardag werd ik behalve met mooie geschenken ook verwend met
stralende zon en azuurblauwe luchten temepraturen vna 20 graden. Dat
werd dan een tochtje naar de zee meer bepaald naar Fuorenzuola, een
kleine historische gemeente op een huevel bovenaan de kust tussen
Pesaro en Gabicce Mare. We maakten een prachtige wandeling daalden
af tot het strand en klommen terug . De visrestaurants echter alle
bezet ! maar een lekker ijsje in Fano smaakte bij dit fatnastische
weer des te meer !
De
zaterdagwandelingen gingen natuurlijk nog altijd door en we verkenden
zo weer prachtige gebieden en routes dichtbij onze woonplaats.
Door
de werken zullen we wat later openen dan normaal, nl. met Pasen. We
moeten ook mee met de tijd en vanaf nu posten we dagelijks op
Instagram onder lagirandolabb een foto van onze Bed and Breakfast en
onze belevenissen.
In
maart staan bovendien veel cursussen op de planning, een
natuurfotografie cursus georganiseerd door WWF, en koken op zijn
marchigiaans!!!!
Voor
de gasten bestaat de mogelijkheid om t/m einde mei een Italaianse
cursus te volgen gedoceerd door een Italiaanse leraar met jarenlange
ervaring. Zowel beginnelingen als gevorderden kunnen hiervoor terecht
en daar het vakantie is gebeurt het allemaal op een zeer ontspannende
manier !
tanti
cari saluti
Isabelle
en Erik
Ps:
Een van de bijeenkomsten i.v.m. WOI bestond uit het voordragen van
teksten en gedichten geschreven in 1 van de Marchigiaanse dialecten,
met op de achtergrond de Italiaanse vertaling ervan. Leuk vond ik de
naam van Keizer Franz-Jozef in het dialect; in het Italiaans was het
Francesco- Giuseppe wat nog majesteitsachtig klonk, maar Cecco-Beppe
.dat had zijn lakei kunnen zijn....
Om
deze brief te schrijven ben ik even uit mijn loopgraaf
geklauterd...de tentoonstelling over WOI en Cupramontana kende en
kent nog altijd een groot succes.
Maar
vòòr de inwijding van 24 januari moest er nog veel gebeuren.
Het
nieuwe jaar luidden we in met schuimwijn en vuurwerk op de piazza van
Cupramontana waar in een grote tent een dj de ouderen onderons
entertainde tot 2 uur om dan de jeugd verder te vermaken tot 8 uur
'morgens. Wij waren dan al lang in onze bedden gekropen want onze
gasten moesten er vroeg uit.
De
nieuwjaar festiviteiten eindigden met het nieuwjaarsconcert in ons
dorpje Poggio waarbij ik tot mijn verbazing leerde dat het bekende
kinderlied Altijd is Kortjakje ziek muziek van Mozart was !!!
Koning
Winter was dit jaar echt lui want op 1 week na, genoten we hier van
prachtig lenteweer. Erik vertrok met veel optimisme naar Belgenland
met ons busje volgeladen met reclamespullen voor het Vakantiesalon
in Antwerpen. Doch in Noord-Frankrijk begon de ellende en bleek dat
hij de slechtste reisdag ueberhaupt had uitgekozen .Gelukkig
arriveerde hij dan toch veilig bij zijn ouders.
Ondertussen hadden de organisatoren van de tentoonstelling over WO1
gevraagd of ik ook een bijdrage wilde leveren aan de voordrachtendag
i.v.m. de tentoonstelling. Ik had nl. via vrienden in België
talrijke foto's ontvangen over WOI , zodat men besloot om een
Europese hoek te maken. Gedurende een hele week vergaderden we ,
brainstormden we beter gezegd. Want vergaderen in Italië betekent
steevast tevens gezellig samenzijn, er wordt geen onderscheid
gemaakt een zakelijk samenkomen en een gezellig onderonsje zodat er
veel meer vergaderd moet worden...maar uiteindelijk komt het altijd
wel goed ! Het opstellen van de tentoonstelling op zich gebeurde
gelukkig zeer efficiënt o.l.v. een toekomstige architect, die de
hele planning op papier had gezet en zo konden we bij het opbouwen ,
hem gewoon vragen waar en hoe alles opgesteld moest worden !!!
De
tentoonstellingsruimte bestond uit de pas gerestaureerde gewelfde
kelders van het Sint Catharinaklooster dat na de tentoonstelling het
Verdicchiocentrum zou worden met VVV, enoteca, museum e.d. Gedurende
7 avonden werkten we ijverig aan de opstelling, weliswaar in de kou
want zo'n kelders zijn niet echt warm , maar soms bracht er iemand
thee en koekjes en konden we er weer tegen. De Europese hoek voorzag
ik van klaprozen van crêpepapier, verwijzend naar het beroemde
gedicht In Flanders fields of in Vlaamse velden. Aanvankelijk
verbaasde men zich over die bloemen, maar de uitleg werd positief
onthaald.
We
hadden veel materiaal, naast 600 foto's, , ontvingen we een fiets dat
door de ciclisten bersaglieri gebruikt was , uniformen, medailles,
dagboeken, brieven enz... onvoorstelbaar hoeveel de bewoners uit
Cupra op zolder , in kasten e.d. hadden gevonden.
Het
idee voor de tentoonstelling startte oorspronkelijk met de 135 namen
vermeld op het oorlogsmonument . Achter elke naam wilden de
organisatoren een verhaal vinden , liefst met een foto en daar
slaagden ze wonderwel in. De tentoonstelling zou dan 4 weekends duren
met telkens speciale evenementen erom: films, voordrachten, muziek
en gedichten.
Onder
een enorme belangstelling vond de inwijding plaats, de burgemeester
knipte het lint door en nam iedereen plaats in de laatste ruimte om
naar de verschillende voordrachten te luisteren. Daarna kon iedereen
deelnemen aan het buffet, waarvoor ik wafels had gebakken. (bij de
laatste wafel brak mijn wafelijzer, doch gelukkig kon Erik dan een
nieuwe uit Belgenland meebrengen).
Op
dat moment stond Erik op het Vakantiesalon in Antwerpen gedurende 5
dagen in naam van de vereniging van Cupramontana-Accoglie. Er kwamen
heel vele geïnteresseerden en als daarvan nu een klein percentage
boekt dan kunnen we het salon succesvol noemen.
Zijn
terugreis naar het zuiden verliep voorspoedig en het busje was op de
terugtocht net zo vol als de heenreis, want de olijfolie, en wijn
waren nu vervangen door chocolade en andere lekkere dingen.
In
afwachting dat de gedichten e.d. voorgelezen moeten worden , daal ik
maar weer af in de loopgraaf en groet ik jullie hartelijk vanuit la
Bella Italia !!!
tanti
cari saluti
Isabelle
en Erik
PS:
Op mijn terugrit vanuit Umbrië belandde ik in een monsterfile. Er
was waarschijnlijk een ernstig auto-ongeluk gebeurd in één van de
tunnels. Via een omleiding konden we daarna gelukkig weer doorrijden.
De volgende dag las in de krant de oorzaak van die file : een koppel
reed op de snelweg en kreeg een enorme ruzie. De man stopte en zette
zijn vrouw af aan de rand van de weg. Hij reed woedend verder waarbij
hij tegen een andere auto aanreed. Vervolgens stopte er een
bestelwagen om hulp te bieden. Doch de man was nog altijd razend en
sprong in de bestelwagen van de hulpgever. Met die wagen reed hij
verder nog altijd in een razende bui , botste dan uiteindelijk tegen
een vrachtwagen en was op slag dood.....
B&B la Girandola op het vakantiesalon in Antwerpen
Dit jaar staan we met de vereniging van alle overnachtingsmogelijkheden in Cupramontana Cupramontana-acccoglie, op het vakantiesalon in Antwerpen van 21 jan. t/m 25 jan. Ideale manier om kennis te maken met onze B&B la Girandola , de gemeente Cupramontana en de regio Marche. bezoek hal 1 stand 1101 !
In de binnenkant van de klokkentoren in Cupramontana: Terug in de tijd, zich weer 18 jaar voelen !!! Olijvenoogst, plukken, lekker eten en lekkere olijfolie als beloning: Ondertussen reclame voor Cupramontana gemaakt op de fuori expo Milano: Terug herstart met de mooie zaterdagwandelingen:
Precies
op 1 november woonden we alweer 15 jaar Poggio Cupro . Maar tijd om
dit heuglijke nieuws te vieren ontbrak gewoon , want de talrijke
olijven riepen om geoogst te worden. Vorig jaar kampten we met een
reusachtig tekort, dit jaar wist men gewoon niet waar met de oogst te
starten. Blij dat ik was, eindelijk weer plukken ! Het novemberweer
overtrof zichzelf met superwarme dagen van meer dan 20 graden
waardoor het meer dan een plezierige activiteit was. De estate van
San Martino of Sint-Maartenszomer klopte dit jaar als een bus.
We
legden de netten rond de bomen , namen een tak vast in de boom of
beneden vanaf de grond en ritsten de olijven eruit. Op de middag
genoten we ,naargelang de eigenaars aanwezig waren of niet, van een
lekkere lunch of anders een pranzo a sacco, de meegebrachte
picknick. Na een halve dag werken in de open lucht smaakte alles.
Zodra het donker werd, staakten de activiteiten en brak het uur der
waarheid aan , hoeveel hadden we geplukt ?
Om
de 2 dagen, reden we dan met de hele buit naar de olijfoliemolen
waar we dan beloond werden door de heerlijk geurende verse olijfolie.
Dit jaar steeg de olijvenkoorts tot ongekende hoogte, bij elke
ontmoeting in het dorp waren de vragen: hoeveel kilo, naar welke
molen ga je maar de belangrijkste hoe was de resa, of de opbrengst?
Hoeveel percent olie kwam er uit die hoeveelheid olijven ?
Dat
laatste hing van verschillende factoren af: welke soort olijf ? Er
bestonden in Italië wel meer dan 400 rassen olijven , in de Marche
al 40 . Sommige zoals de dikke San Francesco of Ascolana gaven
ondanks hun reuze afmetingen weinig olie en waren meer geschikt voor
consumptie. Eigenlijk bevatten de allerkleinste olijven zoals de
Carbonella en de Mignola de meeste olie, maar hiervan moest men
beduidend meer plukken. Vanaf 200 kg immers kon men een
olijfoliemolen in de Marche huren, bij minder gewicht ruilde men de
olijven tegen olie van de molen. Door de schandalen van de
geïndustrialiseerde olijfolies zaols Bertolli of Carpelli, was de
olijfolie uit de oliemolens zeer gegeerd !
Een
ander element dat de resa bepaalde, het tijdstip van de oogst, hoe
vroeger men oogstte, hoe groener de olijven , en dus hoe onrijper
(een groene olijf is een onrijpe olijf) en dus ook minder olie. .
Last but not least hing het ook af van de weersomstandigheden van het
afgelopen jaar en van de ligging van de bomen, droog seizoen of nat
weer, hoge ligging of in de vallei.... een groot aantal olijven
betekende dus helemaal veel olie. Dit jaar schommelde de gemiddelde
resa rond de 11%. een gematigd jaar. Onze eigen olijven moest ik
echter met koud, mistig weer oogsten samen met 2 vrienden en die hun
olijven ook, herhaaldelijk stopten we vanwege de regen, maar we
werden wel beloond met een record resa van 14.6 % . Dat hadden we
nog nooit gehad !
Dit
jaar beschikte een Engelse vriend over een plukmachientje, wat wel
handig bleek met de reusachtige hoeveelheden. Het betrof gelukkig een
machine die weinig lawaai maakte en de bomen niet beschadigde.
Begin
december konden we een streep trekken onder de raccolta. Het weer
herstelde zich opnieuw en de zon was weer van de partij. De laatste
eigenares waar ik hielp, stopte, ondanks dat er nog genoeg te doen
was, maar zij verdronk in de olijfolie en wat moest ze er in
hemelsnaam mee doen ? De olijfoliemolens daarentegen gingen nog
altijd door en hoopten toch einde december te kunnen stoppen. In
ieder geval was het wel een recordjaar geweest.
Hoe
warm het ook was, we besloten toch om onze tuinmeubelen in de schuur
te plaatsen, we hielden voor alle zekerheid nog 1 tafel over en de
meer delicate planten vertrokken in de winterberging. Nu nog niet
echt nodig maar je zou het altijd zien, de winterprik zou zich altijd
onaangekondigd presenteren.
ex-Belgische
gasten vierden het einde van de belangrijkste verbouwingswerken aan
hun vakantiehuis met een Belgisch diner. Daartegen zeiden we nooit
nee. We smulden dan ook van de garnaalkroketten, tomate crevettes met
grijze garnalen,de Belgische frieten (de allerlekkerste, alhoewel er
nu 2 Nederlandse frituurs hun deuren in Ancona en Jesi openden),
stoofvlees, witloofsalade, en chocomousse toe.....
Weinig
gasten maar wel speciale, een Italiaans/Japans koppel dat in
Nederland woonde en een koppel waarvan de man bij de Zwitserse garde
van de paus wekte en dan ook in Vaticaanstad woonde. Meteen onze
eerste Japanse en eerste Vatikaanstedeling.
Erik
volgde nog een voordracht i.v.m. digitaal toerisme , de toekomst
natuurlijk, en zelf volgde ik een kleine erboristeria cursus, i.v.m.
kruiden.
De
feestdagen staan voor de deur, de eerste Chrismasparty beleefde ik al
en dan zijn de laatste jaren de kerstmarkten hier ook een trend en
de levende kersstallen......en dan is het jaar weer omgevlogen.
Alla
prossima volta
tanti
saluti cari
Isabelle
en Erik
PS:
Tijdens het oogsten van de olijven werd er ook op bepaalde dagen
hevig gejaagd, meer bepaald de klopjachten op de everzwijnen. Soms
vlogen de kogels net niet rond ons hoofd. Zo zaten we dan gezellig
te lunchen even uitblazend van de olijvenpluk tot we opeens in een
Monthy Python sketch belandden; Uit het hoge struikgewas kwam
plotseling verwilderd een jager tevoorschijn met een hele meute
uitgelaten jachthonden, sorry sorry ik ben verdwaald, ik ben
verdwaald roepend , om dan meteen in het oerwoud van bamboes te
verdwijnen met zijn honden wild blaffend achteraan. Waar naar toe
????Een totaal onbegaanbaar gebied zonder pad e.d. maar we zagen ze
niet meer terug....
na een hele dag oogsten, ging onze vriendin boodschappen doen in
de plaatselijke supermarkt. Ze stopte aan de vleesafdeling met
bediening. Tot ieders verbazing kwam daar een hele groep jagers aan,
die tot grote hilariteit van alle klanten en personeel , bedeesd wat
vlees bestelden.
Herfstmaanden
kenmerken zich meestal door wisselvallig weer, september en oktober
2015 beantwoordden volledig aan dit beeld: weken met bijna 40 graden
gevolgd door helse regenbuien.
De
hittegolf startte op de dag van het middeleeuws diner, waardoor een
groot publiek opdaagde. Maar het was wel zweten geblazen in ons
middeleeuwse outfit. Doch dit stond geenszins de organisatie in de
weg; een vlotte bediening aan de tafels, perfect afgewisseld met
boeiende middeleeuwse attracties. Onze gasten genoten dan ook met
volle teugen !
De
traditionele passeggiando/degustando (wandelen en degusteren)
wandeling volgde dit jaar het traject van alle bronnen in
Cupramontana om te eindigen bij de alleroudste, de pas gerestaureerde
fonte Romana uit Romeinse tijd. Na de inwijdingsceremonie kon er
gedronken en gegeten worden. Het volgende project van de gemeente
voorzien voor maart volgend jaar, de musei nelle grotte of de musea
in de gewelfde kelders van het Sint Catharinaklooster. Via het VVV en
een bezoekerscentrum zal men het Verdicchiomuseum en het
wijnetiketmuseum bereiken om te eindigen bij de enoteca of wijntheek.
Bij mooi weer kan men dan zelfs een glaasje nuttigen in de
kruidentuin aangrenzend aan het klooster.
Oktober
startte zoals altijd met het fameuze wijnfeest. De eerste dag regende
het pijpenstelen, gelukkig sloten de weergoden de andere dagen de
watersluizen en bestraalde een mooie zon het feestelijk gebeuren.
Talrijke mensen maakten de palio van de pigiatura mee, de wedstrijd
van het druiven vertrappen , de geleide wijndegustatie, proefden
van de lekkere hapjes aan de kraampjes, bekeken de stoet met
praalwagens versierd met druiven om dan uiteindelijk te genieten van
het schitterende vuurwerk. Alweer een geslaagde festa dell'uva.
Zoals altijd hielpen Erik en ik de familie Cherubini, Erik ontkurkte
weer honderden wijnflessen en ik fungeerde dit jaar als vliegende
hulp. Frieten bakken, piadina's maken, bedienen aan de tafel, de
pasta serveren.....
Onze
B&B herbergde ook nog gasten deze herfst, waaronder een
Nederlands koppel dat we leerden kennen tijdens onze Trans-Siberische
reis, een leuk weerzien met veel verhalen. Bovendien ontvingen we een
sympathiek koppel waarbij de vrouw een echt schilderstalent bezat,
dat bleek wel uit de aquarel van onze Girandola die ze ons schonk en
de man bleek net zo'n treinfreak als Erik !!!!
Dit
jaar organiseerde Erik zijn klasreünie midden oktober , zodat ik die
week mijn reis naar Belgenland plande, toffe ontmoetingen met
vrienden en familie maar wat een slecht weer.....tevens bezocht ik
samen met een vriendin de kruidentuin van de abdij van Herkenrode,
een echte aanrader en de kerst tentoonstelling bij Thomas in
Hasselt.....gelukkig woonde ik daar niet in de buurt want mijn
bankrekening zou danig geslonken zijn....
Bij
thuiskomst verwelkomde mij een warme zonnige sole. Ideaal voor de
geplande uitstap van de Archeoclub van Cupramontana: op
ontdekkingstocht naar het geheime Cupra. Op het programma stonden de
beklimming van de kerktorens en de klokkentoren van het gemeentehuis
en de afdaling in de kelders van het gemeentehuis en de langste
kelder van een privéwoning op de piazza. Ooit waren alle kelders van
Cupramontana met elkaar verbonden en vormden zo een kilometerslang
gangenstelsel. Door de eeuwen heen stortten er meerdere in, waardoor
ze niet meer of slechts gedeeltelijk nog toegankelijk bleken. De
speleologen van deze gemeente brachten het voormalig netwerk in kaart
door ze één voor één te verkennen en waren dan ook op deze dag
onze gids.
Het
beklimmen van de 3 torens bleek niet altijd even gemakkelijk, soms
moest men zich door een nauw trappengang wurmen, of zich via een
ijzeren trapje naar boven begeven. Het uitzicht beloonde ons altijd
voor de gedane inspanningen, wat een geluk dat we net deze zonnige
dag uitkozen. We kregen ook de gelegenheid om boven de koepel te
lopen van het kerkje van de nonnen van de gemeente. Er woonden nl.
nog 3 zusters in het sint Catharinaklooster respectievelijk tussen
de 80 en 100 jaar oud. Zo kregen we even een inkijkje bij hun privé
vertrekken.
Om
de kelders te betreden moest men zich door nauwe gaten wringen
uitsluitend bijgelicht door onze koplampen. Cupra onthulde haar
geheimen. Uiteindelijk belandden we nog in een historisch palazzo
aan de piazza waar we de originele vloer bewonderden en de bewoners
ons nog op een aperitivo trakteerden !
Daarna
moest ik snel terug naar de Girandola want vandaag arriveerden mijn
ex-klasgenoten van ons Belgisch atheneum in Duitsland. 35 jaar
geleden verlieten we het Koninlijk Atheneum Bensberg en dit
heuglijke feit vierden we met een speciale klasreünie in la bella
Italia !
2
koppels kwamen met de wagen aan in de namiddag om dan samen naar de
luchthaven te rijden om de rest op te pikken. Het vliegtuig was op
tijd , doch het was even wachten geblazen op de groep , want als
verrassing trokken ze een speciaal T-shirt aan, door een vriendin
speciaal voor deze reünie ontworpen. De begroeting was dan ook meer
dan euforisch ! Er volgde natuurlijk eerst een groepsfoto met
iedereen gekleed in het speciale T- shirt om dan de magen te vullen
in een plaatselijk restaurant. In totaal waren we met 15, helaas kon
niet iedereen in ons busje meerijden of op de Girandola logeren. Doch
2 extra auto's en logeerplaatsen bij 2 collega's in ons dorpje Poggio
Cupro brachten de oplossing.
3
dagen lang voelden we ons terug 18 jaar, we startten de dagen met een
gezamenlijk ontbijt in onze B&B en daarna vertrokken we op
verkenning van de Marche, want ik wilde mijn klasgenoten het
prachtige van onze streek laten zien waar ik al 15 jaar leefde: de
grotten van Frasassi, Fabriano en het papiermuseum, Ancona, de Monte
Conero en een bezoek aan de olijfoliemolen die nu volop draaide. De
uitstappen telkens voorzien van culinaire stops, elk dieet werd nu
even aan de kant gezet. Niet voorzien was het bezoek aan de
plaatselijke garagist want het busje kampte met een olielek, een gat
in de oliefilter. Een extra niet toeristische attractie !
Ik
werd bedolven onder de chocolade, dropjes en prachtige planten en op
mijn beurt schonk ik mijn klasgenoten een mooi souvenir. Doch aan
alles kwam een einde en te gauw belandden we weer op de luchthaven
van Ancona , ditmaal voor het afscheid. 2 diehards bleven wel een
paar dagen langer op de Girandola om nog wat meer van de streek te
zien.
Erik
vertoefde ondertussen met het gemeentebestuur in Milaan bij de fuori
expo (buiten de Expo). De dampkapfabriek Elica van Fabriano bezat een
gebouw in het centrum van de modestad en gaf de gelegenheid aan de
Marchigiaanse steden er enkele dagen reclame te maken. Cupramontana
organiseerde dan ook 3 dagen lang degustaties, kookworkshops en wijn
voordrachten, Erik zorgde voor het toeristische luik.
Het
jaar is weliswaar nog niet om, de olijvenpluk staat voor de deur en
Erik is volop de deelname aan het organiseren van de B&B
vereniging aan de vakantiebeurs te Antwerpen einde januari !
Tanti
saluti cari
Isabelle
en Erik
PS:
Tijdens het middeleeuws diner vond een toneelspel plaats, waarbij
het publiek actief betrokken werd. De regisseuse pikte er toevallig
een van onze Belgische gasten eruit die en gaf hem een aansteker
gevolgd door een stortvloed van Italiaanse woorden. Hulpeloos stond
onze gast daar, want wat werd er in hemelsnaam van hem verwacht ?
Even verliet ik het gepeupel en vertaalde ik zijn rol:telkens als het
woord fulmine viel , moest hij zijn aansteker aandoen want hij stelde
nl. de bliksem voor. Onze gast zou dan ook nooit meer het woord
Fulmine vergeten.
bij een wandeling aan de kliffenkust belandden we op een
wandelpad. Een speciaal bord verwittigde ons : attenzione percorso
facile, opgelet gemakkelijke wandeling
waarbij
er meteen een moeilijke afdaling via een steile trap volgde.
bij het wijnfeest zorgde een rondtrekkende muzikale groep ,
waarbij de leden verkleed waren als monnik, voor veel ambiance .
Aangekomen bij onze stand, startten ze hun repertoire. Na een
tijdje zeiden ze tegen onze baas dat ze alleen nog maar voort zouden
spelen indien ze een fles zouden krijgen. Geen probleem hoor
zei Erik en kwam met een fles water op de proppen.
Het
zomerseizoen wuifden we weg naar het volgende jaar. We keken terug op
een heel actief zomerseizoen zowel qua activiteiten als qua gasten.
De hittegolven volgden elkaar nog op, gelukkig regelmatig afgewisseld
met regenbuien en wat koelere dagen.
Het
eerste weekend kreeg ons dorpje Poggio Cupro een complete
metamorfose; 100den skaters afkomstig uit heel de wereld overvielen
het middeleeuws gehuchtje. Want door een eigenaardig toeval stond
Poggio Cupro hoog aangeschreven in de skatewereld . 4 dagen beleefden
we de Verdicchio race , twee dagen voor de Italiaanse
kampioenschappen en de laatste twee de kwalificatie voor het Wk. Nl.
zo snel mogelijk van de heuvel afdalen op een skateboard . Wij
ontvingen een wat oudere (40) , tenminste in die wereld toch ,
Nederlandse skater, die ons wegwijs maakte in die wereld en de
wedstrijd. De grootste moeilijkheidsfactor bleek uiteindelijk niet
het parcours maar de hitte , want het afdalen gebeurde immers in een
leren pak en meestal een zwarte helm en dat bij temperaturen van 40
graden. Beneden aan de rivier stelden de organisatoren een groot
skatecamp op, doch weinig schaduw, sanitair en natuurlijk vele
muggen. Talrijke kandidaten en familieleden zochten dan ook een
andere logeerplek, doch de Girandola was meer dan volgeboekt.
De
pro loco, het organiserend comité waar Erik nu penningmeester was,
bedacht talrijke leuke zomer events. Tijdens de speciale markt van
begin augustus wijdden ze het beschilderde schoolbusje in. Street
art kunstenaars mochten hun creativiteit loslaten, maar wel op
voorwaarde van een kindvriendelijk motief. De Afrikaanse
savannedieren vielen duidelijk in de smaak bij de kinderen! ! De
avond sloot dan af met een gratis concert van een Engelse
bluesrockartiest.
Ferragosto
of het bouwverlof voor heel Italië kreeg ook een speciaal programma,
de zee moest naar Cupra komen. 2 grote zwembaden bouwde men op de
piazza en allerlei spelletjes werden bedacht om de kinderen in het
water te krijgen. Volledig overbodig, op de eerste dag om 10 uur
stonden de eerste kinderen al in de rij om in het water te kunnen
plonzen, want niet iedereen kon zich immers een dagje naar de zee of
zwembadparadijs permitteren . Dus dolblije kinderen en natuurlijk ook
volwassenen, want net zoals op de stranden stonden er ook ligstoelen
opgesteld. Als afsluiter van een geslaagde dag, het optreden van de
coverband van the Boss Bruce Springsteen, en hierbij natuurlijk at
men american streetfood, hamburgers en hot dogs. Die vlogen het
kraampje uit en er was veel te weinig.... 3 dagen moest deze pret
duren doch de Neptunus god stelde het blijkbaar niet op prijs dat de
zee verplaatst was naar de bergen . De volgende twee dagen goot het
zo hard, dat alles , tot groot verdriet van de kinderen, afgelast
moest worden. Maar Neptunus moet zich maar alvast voorbereiden, anno
2016 komen de zwembaden er weer!
De
middenstand van Cupra zorgde als altijd voor een avondeten op straat
begeleid met muziek, dus eten en dansen was de boodschap.
Onze
gasten verbaasden zich echt over de talrijke activiteiten en genoten
ervan. Ook al had een Belgisch koppel echt wel pech met zijn auto, in
belgenland staakte hun voertuig al geregeld, doch hier met de tunnels
en de ontbrekende pechstroken werd het toch behoorlijk gevaarlijk.
Hun reisverzekering gaf uitkomst, een vervangwagen, een repatriëring
van hun vehikel en een terugvlucht. Die laatste ook met veel
problemen want door de zware onweersbuien in belgenland kon hun
vliegtuig maar niet vertrekken. Dus dat werd een late thuiskomst en
de auto zou pas binnen drie weken terugkomen. We ontvingen een
Italiaanse bierbrouwer die een belg als brouwmeester had. Een
Italiaans boeddhistisch koppel waarvan de zoon tijdens hun gebeden
ijverig met zijn spelletjescomputer in actie was. Een familie die
zijn 1000dste geocache in la bella italia haalde en een zangeres die
deel uitmaakte van een zangkoor doch liever bij ons voor de rust
verbleef.
Augustus
verwende ons rijkelijk met pruimen en eindelijk ook de allereerste
smakelijke Royal en Leopolddruiven! de vijgen belandden al in de
jampotjes maar de boom hangt nog vol.
Door
het fantastische weer startten vele wijnboeren al met de pluk van hun
Verdichiodruiven bestemd voor de champagne en de schuimwijnen. Ons
dorpje maakt zich op voor het middeleeuws feest en de komend weken
volgen de wijnfeesten elkaar op.......wie nog heerlijk nazomeren wil,
die kan nog altijd bij ons terecht.
tanti
saluti cari
Isabelle
en Erik
Ps:
de
Engelse blueszanger trad de avond voor zijn concert in Cupra nog op
in Hamburg. Maar zijn Engels publiek zal zeker sterk verschild hebben
van zijn Italiaans. De eerste rij was immers bezet door de bejaarden
van Cupramontana. Achteraf kwam een hoogbejaarde man ons nog
bedanken voor het mooie concert, hij had zichtbaar genoten van de
rockmuziek !.
onze
gasten met autopech werden telkens per taxi van de girandola naar de
autoverhuur vervoerd. De taxichauffeur ontpopte zich tot reisgids en
reed dan ook langs vele bezienswaardigheden zonder autogordel
weliswaar. Om het signaal te omzeilen die normaal afgaat als de
gordel niet ingeklikt is, had hij een ijzeren gesp ontwikkeld die hij
dan in de gordelplek klikte...
-
andere street art kunstenaars mochten de binnenkoer van de school
beschilderen. Oorspronkelijk bedacht men een muurschildering, maar de
mevrouw van monumentenzorg ketste dat verzoek meteen af. Ze wilde er
niets van horen want zij bepaalde wat mooi en wat lelijk was. Dan
maar op houten panelen schilderen en die op de muren hangen.
Al
anderhalve maand zweten we samen met onze gasten onder een hittegolf,
maar beter dat dan de regen van vorig jaar ! Het belooft in ieder
geval positief te worden voor de olijfolie en de honing. De
zomeractiviteiten startten ook dit jaar met de speciale Cupra Espone
markt. Dankzij het warme weer bezochten talrijke mensen de markt en
de viskraampjes die speciaal uit Cupra Marittima , onze tegenstad aan
de zee, afgekomen waren.
Leuk
was tevens de tentoonstelling met foto's , voorwerpen en een filmpje
uit de jaren 70 , waardoor we een mooie kijk kregen op Cupramontana
tijdens de seventies. Een echte publiekstrekker vooral wanneer men
zichzelf in een jongere versie terugzag.
Het
volgende evenement was de Notte del Verdicchio waar o.a. de fotoclub
zijn jaarlijks tentoonstelling hield. De leden mochten dan mooie
foto's tentoonstellen. Zelf bracht ik een halve dag in het
kattenasiel door, waar ik dan , ondanks de moeilijkere
omstandigheden, (katten poseren echt niet) toch nog enkele mooie
portretten kon maken. Het hele gebeuren slaagde wonderwel, de
tropische temperaturen overdag maakten de nachten superfijn, geen
vestje of jasje nodig ! Voor de ambiance zorgde de muzikale band
voorzien van gerecycleerde muziekinstrumenten.
De
bioaankoopgroep strikte de Franse filosoof Serge Latouche voor een
vorodracht over zijn consuminderen filosofie, heel interessant .
Tussen
al de activiteiten door, vonden we toch nog tijd om de pas heropende
site van de zwavelmijn te bezoeken. Ooit de grootste van West Europa
om dan begin jaren 60 te sluiten.. Het museumpje was wel ouderwets
maar het bezoek aan de site met gids en interessante uitleg maakte
het allemaal goed. Zwavelmijnwerker bleek een zeer ongezond beroep,
de meeste onder hen stierven jong. Maar het betaalde zo goed dat
velen er toch werkten.
Een
professionele actrice en regisseuse stichtte begin vorig jaar een
amateurgezelschap , dat nu mocht optreden in het binnenhof van het
Sint Lorenzoklooster. Daar er enkele vriendinnen van mij meededen,
was het een bezoekje waard. Een grappig stuk met leuke acteurs op
een prachtige locatie.
De
wekelijkse activiteiten zoals de wijnbezoeken , olijfoliedegustatie
en rondleidingen gingen ook dit jaar weer door met als nieuw aanbod
de pastaworkshop.
De
volksdansgroep uit Cupra vierde haar 20 jarige bestaan en dat vierde
ze door 3 buitenlandse groepen uit te nodigen, vooral die van Hawaï
en Rusland veroverden met hun optreden het publiek. Wonder boven
wonder kon ik zelfs met 2 gasten een bergwandeling maken met de
wandelgroep. Geen wissel dat weekend en wat een geluk, een hele dag
naar de Monte Sibilla , 2100m hoog. Maar wat een zware beklimming en
dat zonder veel training en conditie .ja hoor op de terugweg gleed
ik uit en had een pracht van een beenwond als souvenir. Gelukkig
wandelde die dag net de vrijwilligster van het Rode Kruis mee, die
kon mijn been dan goed inpakken. Terug thuis kwam de dokteres die ook
mee had gewandeld meteen de wonde bekijken en ook meteen naaien. De
wandelingen blijken dit jaar echt behekst te zijn. Jaren gebeurde er
niets maar dan de zaterdag voor mijn tocht viel er eentje al
telefonerend , pols gebroken. De zondag na mijn wandeling struikelde
een wandelaarster bij de berg Cucco en die bleek dan haar schouder
te hebben gebroken .
IKEA
organiseerde een stuntprijsdag, van o.a. 500 houten tuinstoelen van
70 euro naar 10 euro afgeprijsd. Dergelijke stoelen kochten we ooit
toen we onze B&B opstartten in 2002 tegen 15 euro en we hadden
die nog steeds !!!! Dus waagde Erik zich op de bewuste dag tot aan
de poorten van de Zweedse meubelkolos tussen nog honderde
gegadigden . De poorten openden zich en de hele meute stormde naar de
plek waar de begeerde artikelen stonden. Erik kon er toch mooi 6
bemachtigen !!!
Ondertussen
maakten we 2 dagen regen mee, maar tot grote opluchting van onze
gasten kondigde zich de nieuwe hittegolf al weer aan, want vakantie
vieren in la bella Italia, daar hoort zon bij.
De
2 artikels in het tijdschrift Buonissimo heb ik dan eindelijk kunnen
lezen en ook aan de wandelgroep kunnen tonen, fier dat ze waren om op
2 hele pagina's vermeld te worden in een Belgisch tijdschrift.
Erik
heeft het heel druk met de organisatie van de komende events, want
15 augustus staat immers voor de deur. Er zijn nog plekjes vrij in
augustus en ook voor de 1ste zaterdag van september want dan
verandert ons dorpje weer in een middeleeuws decor...of willen jullie
eens het beroemde wijnfeest meemaken ???
Maar
eerst de 4-daagse Verdicchio Race in Poggio Cupro, de
wereldkampioenschappen afdaling heuvel op longboards skateboards ,
ons dorpje staat op de kaart van de skate wereld
!www.verdicchiorace.it
Tot
volgende keer.
Tanti
saluti
Isabelle
en Erik
PS:
mijn tandarts was net terug uit Belgenland. Hij vond
het er prachtig (behalve het gure weer) en begreep niet wat wij
noorderlingen in het chaotische armzalige Italië kwamen doen. Maar
hij had wel een vraagje, of ik zijn boete kon
vertalen. In Gent had hij nl. een parkeerboete
opgelopen en die was nu via de verhuurfirma toch bij hem in Italië
beland. Ik vertaalde de Nederlandse brief voor
hem. Toen vroeg hij of hij geenkorting
kreeg op de boete ? Hier kreeg men immers
mits betaling binnen de 5 dagen een korting.
Nee hoor zei ik, dat is nu 1 van
de redenen waarvoor wij hier gekomen zijn, in
België bestaat dat niet.
Als
dank voor de vertaling moest ik de tandarts ook niet
betalen .misschien een 2de reden om hier te wonen ?
De
zingende nachtegalen maakten plaats voor het getjirpt van de krekels,
nog steeds begeleid door de lichtshow van de vuurvliegjes.
Corpus
Domini, de religieuze feestdag op de 2de zondag na Pinksteren, viel
dit jaar begin juni, precies in het midden van het bloemenseizoen.
Dit kwam goed uit want Cupramontana maakte immers officieel deel uit
van de Città con Le infiorate of de Steden met de bloementapijten.
De
lerares kunstgeschiedenis zorgde elk jaar voor enkele kopieën van
bekende schilderijen. Deze keer schilderde ze de Sibyllen van
Michelangelo op grote vellen papier. De week voor de festiviteit
mocht iedereen die zin en tijd had , even bij haar thuis de gedroogde
bloemblaadjes op de schilderingen plakken. Want de kleuren werden
niet alleen door bloemen nagemaakt , maar ook door gekleurde
rijstkorrels, slierten van palmbomen enz...2 dagen voor het feest
vulde de natuur zich met talrijke Cuprensers die ijverig
bremblaadjes, gras, rozen en andere bloemen plukten. Als het maar
kleur had.
De
dag zelf was het vroeg opstaan geblazen, want om 5 startte men met
het versieren van de de straten met bloementapijten . Alles met verse
bloemblaadjes . De natuur werd langzaam wakker, maar in het centrum
van Cupra gonsde het al van de activiteiten. De straten die allemaal
op het plein uitmondden , voorzag men van tapijten met geometrische
motieven,de Sibyllen zouden het plein zelf versieren. De race tegen
de klok begon, maar niemand streste .er was nog altijd tijd om te
praten met elkaar, om even in de bar een cappuccino te gaan
drinken en om een babbeltje te slaan met de talrijke fotografen die
graag de fotowedstrijd wilden winnen. Het thema was Kleur !
Om
11 uur stipt begon de processie . Mijnheer pastoor liep met heel de
groep mensen achter zich onder het baldakijn langs de mooi versierde
straten . Om dan met een openluchtmis te eindigen op het plein.
Ondertussen bezocht ik de tentoonstelling van de oude postkaarten
van Cupramontana. De eigenaar ervan gaf graag een woordje uitleg
zodat het een interessant bezoek werd. Blijkbaar was Cupra in de
jaren 60 en 70 best belangrijk op toeristisch gebied, de stad kwam
toch voor op de postkaarten Groetjes uit de Marche , als
toeristische trekpleister !!
Het
weer was zoals elk jaar met de infiorata goed zonder zelfs een
zuchtje wind. De sproeiers liepen toch onafgebroken rond de
bloemblaadjes nat spuitend, zo zouden ze nog langer op de straten
blijven.
Doch
de zondag erop zou de palio plaatsvinden die reeds uitgesteld was
geweest door de hevige regenbuien. Ook deze keer was het kantje
boord. Een fikse regenbui verjoeg de meeste bezoekers naar huis. Doch
ondanks alles vertrok de middeleeuwse stoet door de straten van
Cupra. Dit keer was Eriks adellijk kostuum al aan iemand anders
gegeven. Een probleem want vindt maar zo'n lang gewaad ..die van
het gepeupel waren te kort, die van de kardinaal misschien ?' doch
nee ook die te kort. Uiteindelijk vond men dan toch nog een adellijk
heerschap kostuum.
Onze
gasten filmden het hele gebeuren met de daar op volgende
wijntonnenrace. Helaas vond men elk jaar steeds minder vrijwilligers
om hieraan mee te doen en waarschijnlijk zou dit de laatste keer zijn
geweest. Daarna mochten we met alle deelnemers in de parochiezaal
samen gaan eten natuurlijk .
Trouwen
in de Marche blijkt enorm populair te zijn. We verwelkomden
verschillende Nederlandse gasten waarvan de vrienden hier in het
huwelijksbootje stapten. Tegelijkertijd logeerden er een
Frans/Cambodjaans
en een Italiaans/noordierskoppel
bij ons voor een bruiloft van Zwitsers...
Eind
juni weer
en
dus organiseerden onze collega's
van la Distesa
voor de 8s te keer hun muziekfestival: Musica
Distesa. Dit jaar waren de weergoden hen bijzonder goed gezind,
prachtig weer !!!! het hele gebeuren verliep steeds
professioneler...waar was de tijd dat alle collega's voor de catering
zorgden en dat we samen onder 1 zeil schuilden
voor
de hevige stormbuien ????
De
junimaand was bijzonder gul qua fruitproductie, kersen, abrikozen en
visciola kersen verwerkte ik tot talrijke jampotten. Hoog tijd want
mijn voorrad van vorig jaar was echt bijna op.
Nu
nog het zandbakspeelgoed poetsen en alles is klaar voor de zomer op
de Girandola....
Viva
le vacanze !!!
Tanti
saluti cari
Isabelle
en Erik
PS:
Het
mooie strand van de kliffenkust is niet altijd gemakkelijk te
vinden. Onze Duitse gasten stonden
dan ook beteuterd bij een gesloten hek. Toch zagen
ze
er talrijke auto's geparkeerd. Ze wilden
al rechtsomkeer maken toen
ze
een vrouw in strandoutfit opmerkten.
hoe kom je aan het strand ? Ze wees
naar het hek. maar die is toch dicht oh zei
de vrouw, natuurlijk, maar je moet er over heen klimmen !
dit
jaar doen s 'nachts vooral de nachtegalen hun best , hele
songfestivals maken we mee. De krijsende uilen komen helemaal niet
aan de beurt of worden gewoonweg overtroefd. Bovendien genieten we nu
ook van de nachtelijke lichtshows van de vuurvliegjes.
Meimaand
feestmaand zoals we reeds aankondigden, doch alle feesten
meemaken... onmogelijk. Onze keuze viel op Camerino in Fiori. Een
universiteitsstad meer zuidelijker in de Marche dat een weekend lang
in bloemenstad veranderde. We deden er dan ook leuke ideeën op. Niet
alleen de stad zelf veranderde in een plantenzee maar de klanten bij
de schoonheidsspecialiste werden er omgevormd tot wandelende bloemen
.
Dit
jaar lastte de beroemde oldtimer rally Mille Miglia in Senigallia
een lunchpauze in , de gelegenheid om de sfeer op te snuiven en
foto's te maken. De hele badplaats was in rep en roer, meer dan 400
oldtimers met chauffeurs van heel de wereld zouden hier stoppen. De
rally ontstond in 1927 toen nog met hedendaagse auto's, maar de
auto's van toen behoren nu echt tot de categorie oldtimers.
Tegenwoordig betaalt men 3000 euro p.p. inschrijvingsgeld dus niet
voor iedereen weggelegd, tenzij men ijverig spaart ! Dit jaar was de
oudste wagen een Fiat van 1922 en de jongste een Citroen van 56. Het
hele gebeuren gesponsord o.a. door Ferrari en Mercedes die de
karavaan dan ook voorreden. Het blijft een rally en dus een wedstrijd
van Brescia naar Rome heen en terug op 4 dagen tijd.
De
sfeer ademde nostalgie uit, de Italianen sowieso auto gek , hadden
massaal vrij genomen. Wanneer had men immers de kans om èn dure
moderne wagens te spotten èn mooie oldtimers. Want die stalen
natuurlijk de show samen met de chauffeurs, die meestal ook
aangepaste kledij droegen. De leerlingen van de hotelschool en de
plaatselijke vendelzwaaiers verwelkomden de passagiers en de
chauffeurs. Daarna was het natuurlijk kijken, afkeuren
,goedkeuren....we kregen waar voor ons geduld.
Met
het mooie weer konden op de Girandola de scooters van stal en het
zwembad terug lucht krijgen .
De
verkiezingen van het nieuwe bestuur van de Pro Loco stonden voor de
deur. Een Pro Loco is eigenlijk een soort gemeentelijke vereniging
die alle evenementen van een gemeente organiseert en coördineert
allemaal op vrijwillige basis. In het verleden kenmerkte onze Pro
loco zich door ruzies e.d. want het bestuur was altijd wat politiek
getint. Aanhangers van het gemeentebestuur alsook leden van de
oppositie , maakten dikwijls deel uit van het bestuur, waardoor het
allemaal moeizaam verliep. Erik had er graag van deel uitgemaakt,
want hij vond dat er echt coördinatie moest komen tussen alle
evenementen die in Cupra georganiseerd werden. Vaak wist men pas op
de laatste minuut als er iets georganiseerd werd enz...
De
dag van de verkiezingen was het ook nog jaarvergadering van het oude
bestuur. Daar werd al de toon gezet. Slechts 2 wilden van voren
zitten, de andere bestuursleden weigerden , maar maakten de hele tijd
commentaar vanuit het publiek. Ze vonden zelfs dat er wel veel nieuwe
leden waren bijgekomen en dat die zich toch eens moesten
bekendmaken. Erik was dit voortdurende kinderachtige commentaar uit
het publiek beu. Tot ieders grote verbazing stond hij op , liep
naar voren en stelde zich voor . Hierbij zei hij dat hij het ook
gepast zou vinden dat de oude bestuursleden zich voorstelden.
Oh, zeiden de commentatoren maar we kennen jou toch en jij ons
toch ook? Inderdaad, dus zijn we hier allemaal samen gekomen
om iets voor Cupra te betekenen en zou ik nu voorstellen dat we
kunnen beginnen met te kiezen. Einde commentaar waarop eindelijk
het stemmen zelf op de agenda kwam. Maar eerst moesten er kiesagenten
aangesteld worden en tellers, want het gebeurde in het geheim en zeer
officieel. 2 Chinese vrijwilligers werden door de burgemeester
aangeduid en toevallig de 2 grootste monden van de hele avond. Balen
dat ze deden ! Nu hadden de burgemeester en de tegenpartij hun leden
goed geïnstrueerd op wie er gestemd moest worden, want hij wilde
zoveel mogelijk neutrale mensen erbij hebben , om zo komaf te maken
met die ruzies. Zo geschiedde het ook, o.a. Erik werd gekozen en
mocht dan penningmeester zijn. Het nieuwe bestuur begon er met volle
moed aan en met veel samenhorigheid !
In
Italië , maar ook in de Marche voelde
men de crisis goed : heel veel bedrijven
sluiten en het sociale opvangnetwerk is bijlange niet zo genereus als
in Nederland of België. Gelukkig blijken sommige
jongeren niet bij de pakken neer te zitten en bedenken ze allerlei
initiatieven. Zo maakt een jong koppel sinds een jaar allerlei
ambachtelijke zoetigheden, jams en chocolade. Hun winkeltje sinds
kort in Jesi.http://www.pierredolcealcuore.it/
Een
ander koppel investeerde in 2 oldtimers die ze nu aan toeristen
wilden verhuren om zo de Marche te beleven. Zo stonden ze bij onze
Girandola voor het hek met een oude Triumph
cabrio. Erik mocht er meteen een ritje mee maken. Binnenkort meer
info op hun website: www.slowtravelmarche.it
De
ondergrondse steengroeve uit Cupra werd vereeuwigd door de fotoclub,
het was er zo donker dat het moeilijk fotograferen was. Doch de meer
ervaren fotografen uit onze club slaagden er in. Op een
tentoonstelling kon men dan de kiekjes bewonderen, vooral dat er
figuranten waren geweest om het harde werkleven uit die tijd uit te
beelden.
Dan
kwam de langverwachte week voor onze vriend Bart die hier absoluut
zijn 50ste verjaardag in de maand mei wilde vieren, want hier was
het toch meer kans op mooi weer. De locatie was ook uitgekozen,
Country House Vittoria , onder hun moerbeiboom.
Helaas
staakten de goede weergoden toevallig net gedurende die dagen en
zeker op de feestdag zelfs, want zoveel liters neerslag maakten we
nog nooit mee. Bovendien liep onze pomp uit het zwembad goed onder
water en onze splinternieuwe pomp mocht al meteen naar de
reparateur..... Een deel van de 40 vrienden kwam aan per vliegtuig
en landde op Ancona. Met een groot bord Feest van Bart
wachtten we hen op. Kwam er toch geen ex-gast van ons die ook Bart
heette, op ons af. Stomverbaasd natuurlijk, hij wist niets van een
feest.... Tja helaas voor hem , maar het feest was wel voor een
andere Bart bedoeld!
Op
de feestdag zelf, werden we allemaal samen gezet in een apart
zaaltje waar de groep niet zou onder doen voor een Italiaanse groep.
Zoveel ambiance waardoor de andere Italiaanse gasten in het
restaurant af en toe kwamen kijken wie die feestvierders waren. Het
eten duurde van 13 uur tot 19 uur , waarbij we voortdurend onze
smaakpapillen verwenden.... Daarna vertrokken we naar Cupra om de
palio te zien. Doch door de stromende regen had men de wijntonnenrace
afgelast.. Dan maar met heel de bende bij bar Ruggero binnengestapt,
zo werd zijn verlies van de dag toch nog wat verzacht. Blijkbaar
zagen we er goed uitgehongerd uit, want de bestelde dranken werden
nog door allerlei hapjes begeleid ! Onze magen protesteerden nu wel
heftig, moest er al weer gewerkt worden en dat op een zondag. Een
leuke afsluiter van eht verjaardagsfeest we hadden de zon geen
minuut gemist.
De
volgende dag bezochten we met zijn allen een olijfoliemolen. De zon
was terug van de partij en zo belandden we na de hele uitleg in een
decor van een Bertolli reclamespot. Omgeven door de olijfbomen,
gezeten op banken en aan tafels onder de zonneschermen, leerden we
hoe olijfolie geproefd werd . Bovendien smaakte elk gerecht met een
andere olijfoliesoort ook weer eens anders. We hadden meteen middag
gegeten !!!
Dan
nog de jaarmarkt onveilig gemaakt en 's anderendaags was het toch
afscheid nemen. Een feest om in onze annalen neer te schrijven !
De
eerste beschreven wandeling in Cupra, de historische wandeling, een
initiatief van de lerares kunstgeschiedenis ,werd ingewijd. . De
leerlingen legden bij de historische punten om alles uit en er was
ook een folder ter beschikking. Een Engelse vertaling moest nog
volgen.
Volgende
belangrijke activiteit, de infiorata . Ijverig plukte men nu overal
bloemen om op zondag de straten weer feestelijk te versieren met
bloementapijten. Maar dat is voor de volgende maandbrief.
Tanti
saluti
Isabelle
en Erik
Ps:
bij het waterhuis stonden er wel elke dag files.
Iedereen tankte het goede water. Opeens stopte
een auto volgeladen met plastieken flessen met gekocht
water uit de supermarkt , een koffer vol
flessen spuit en plat water. Maar toch wilde de
chauffeur ook nog water tanken....
Tijdens de Mille Miglia moesten 400 auto's een
parkeerplaats vinden voor de lunchpauze. De
plaatselijke wachters (gepensioneerden
die even gepromoveerd waren )regelden
dat even.. Alle 1000 toeschouwers werden
verzocht om op het voetpad te blijven zodat de oldtimers konden
manoeuvreren. Dat lukte bij de eerste 4 auto's , maar
daarna liep iedereen van het voetpad om die auto's te bewonderen, te
fotograferen, aan te raken,. Terwijl de wachters tevergeefs
schreeuwden dat iedereen op het voetpad
terug moest...
Om de 2 jaar worden auto's en scooters bij keuringsstations of
bij erkende garages gekeurd. Erik ging met mijn 50cc scooter bij onze
garage. Alles geschiedde er per computer , waarbij elke gekeurde
handeling gefilmd werd. Om corruptie onmogelijk te maken. Totdat de
uitlaatgassen aan de beurt waren. Dit gebeurde in een aparte hoek
zonder camera. een 2-takt is natuurlijk vuiler en er verscheen een
rood lampje. Een 4-takt werd erbij gehaald ,die de computer als goed
registreerde en mijn scootertje mocht weer rondrijden...
Categorie:activiteiten in de Marche Tags:overnachten in de marche,logeren in de Marche, evenementen in de Marche, vakantie in de marche, vakntie in Italie
In 2000 verhuisden we naar de Marche, het best bewaarde geheim van Italie. Het thuisfront hielden we door maandbrieven op de hoogte van onze avonturen. Via deze weblog kunnen voortaan ook niet-familieleden onze belevenissen meevolgen. De eerdere maandbrieven kunnen via de link geraadpleegd worden. Veel leesplezier !
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
