15-07-2014 om 22:10 geschreven door babelle  

15-07-2014 om 22:06 geschreven door babelle  

24-03-2014 om 15:46 geschreven door babelle  

Cupramontana 4 maart 2014,

Cari amici,

Dit jaar geen hoge sneeuwmuren of liters neerslag in februari, maar voornamelijk prachtige lentedagen waarbij de thermometer al af en toe 20 graden en meer aanwees. Dan haalden we natuurlijk een klein tafeltje tevoorschijn en 2 stoelen om heerlijk buiten te eten !

Het snoeien en andere tuinklusjes waren dan ook geen bestraffingen !

De zaterdagwandelingen boden nu groene panorama's door de ontwakende natuur; helleborussen, primula's, saffraankrokussen en zelfs de narcissen in de tuin trokken hun geel kleedje al aan.

We bezochten Recanati, de geboorteplaats van dichter Leopardi, die men het best met Vondel kan vergelijken. De stad was na ons laatste bezoek (toch al weer 10 jaar geleden) beduidend opgeknapt, met een waar museumwijkje ! Alleen jammer dat ze de ingangskaartjes in een lelijk kaal lokaal verkochten. O.l.v. een gids bezochten we een deel van het geboortehuis van deze dichter. De rest van de villa werd nog altijd bewoond door de adellijke familie Leopardi. In de historische bibliotheek, de vroegere vertrekken en keuken van de dienstbodes kon men wel een kijkje nemen. De rondleiding startte spannend, het brandalarm ging af, men rook brandlucht. Het bleek een kapotte gloeilamp te zijn. Gelukkig konden we daarna toch de bibliotheek binnentreden, waar men gauw bemerkte dat Leopardi een hoogbegaafd iemand was geweest, op 12 jarige leeftijd las hij verschillende encyclopedieën in het Hebreeuws, Grieks en Latijn.

Interessant om te bezoeken dus, alsook de rest van de stad. Want hier werd ook Beniamino Gigli geboren, de tenor di Caruso opvolgde Pavarotti voor ging. Maar zijn museum gehuisvest in het historisch theater lieten we voor een andere keer alsook het splinternieuwe emigratiemuseum.

In juni zou Erik een groepje Amerikanen rondtouren in het noorden van de Marche. Om die rit voor te bereiden reden we dus naar Rimini en startten de American Tour. Van San Leo , het mini San Marino naar de reële onafhankelijke stadstaat. Vandaar naar Gradara, dat bekend werd door een Romeo/Julia achtig verhaal, dat zelfs Dante aanhaalde. Het was toevallig 14 februari en ter ere van dit liefdesverhaal en Sint Valentijn was heel dat dorp ,dat eerder als kasteeldorp kan genoemd worden, veranderd in een Valentijn vesting. Mooi gedaan, maar we waren te vroeg , want overal stonden de grote kaarsen en fakkels klaar om 's avonds feestvolle verlichting aan te bieden.

We eindigden uiteindelijk in Pesaro aan de kust. Vooral het bolvormig kunstwerk van Pomodoro valt hierop. Maar ook hier weer een geboorteplek van een beroemde Marchigiaan: de componist Rossini o.a. bekend om zijn Barbier van Sevilla . Het was dan ook overal Rossini wat hier de klok sleog, maar toch nog leuke steegjes en een goed bewaard joodse wijk waar we helaas een dag te laat waren om de synagoge te bezoeken. Ook het stadsmuseum zorgde voor een mooie buiten attractie, net alsof een hele buitenmuur met boeken was voorzien, goed nagemaakt van isomo. Wie nog wat muziek wil meepikken die gaat gewoon in het binnehofje van het conservatorium staan waar men dan de studenten kan horen. Soms blijkt er een mooi natuurtalent tussen te zitten en dan is het genieten !!!In de zomer organiseert men er ook het Rossini festival. Al bij al een zeer leuke uitstap dag.

Een aantal vrouwen in het buurdorpje Castelbellino stichtten een VZW waar ze elke woensdag samenkomen om samen te knutselen, potten te bakken e.d. Bovendien organiseren ze ook regelmatig cursussen, waarbij ik die van manden vlechten bezocht. Ik ben dol op alle soorten manden mocht ik die voortaan zelf kunnen maken... Onze leraar bleek Livio te zijn, een oudere man die zoals de meeste oudere boeren hier , nog de kunst van het manden vlechten beheerste. Vroeger kochten ze nooit manden, nee dat was mooi werk voor de winter.

Hij had ook een hele voorraad wilgentakken mee gebracht. Het vlechten zelf bleek heel wat moeilijker dan gedacht, vooral de basis vereiste nogal vingerkracht....als ik Livio's handen vergeleek met die van mij, dan begreep ik de uitdrukking van handen als kolenschoppen maar al te goed . Doch na een aantal uren , hadden we toch allemaal een mandje klaargemaakt.!!!

Eind februari brachten we door in België, we kwamen overgevlogen voor een lang weekend want eindelijk was het ons gelukt om een verrassingsweekend voor de ouders van Erik te organiseren. Niet gemakkelijk als de familieleden in Nederland, België, Duitsland en Italië wonen. Uiteindelijk moesten een aantal wegens ziekte op de laatste minuut toch forfait geven, maar de pret was er daarom niet minder om. |

Eenmaal terug maken we langzaam onze Girandola weer klaar want de eerste gasten kondigen zich in maart alweer aan.

Tot de volgende keer.

PS:

– Eriks tv optreden bleef niet zonder gevolgen. We kregen een telefoon van de universiteit van de 3de leeftijd van Tolentino (meer in het zuiden van de Marche) Ze hadden Erik op de televisie gezien en Erik was toch Nederlander ? Dat beaamde ik. Dat kwam goed uit want zij bereidden nl. een cyclus over buitenlands eten en 1van de avonden zou over de Nederlandse keuken gaan. Of Erik niet even een uurtje hierover kon komen praten en meteen een gerecht klaarmaken om die samen op te eten ????

– Tijdens het bezoek aan het museum van Leopardi was ons uitdrukkelijk gezegd dat fotograferen verboden was. Ik liep van achter waar een oudere man mij zijn GSM toonde. Ja eigenlijk zou ik hiermee kunnen fotograferen, zei hij. Hij wist dat ik niet Italiaans was. Maar ja eigenlijk mag het niet maar wij Italianen doen wel vaker wat verboden is... Je zag hem ernstig twijfelen....zou hij aan de buitenlandse tonen dat Italianen ook aan regels kunnen gehoorzamen of zou hij zijn Italiaanse aard laten zien ??? Uiteindelijk besloot hij dan toch om het goede voorbeeld te tonen en borg zijn telefonino weliswaar hevig zuchtend, in zijn jaszak weer op.

– We namen de trein in het stationnetje Castelplanio. De treinkaartjes hadden we al, maar we moesten die wel van te voren in het station afstempelen. Er stond warempel een nieuw modern apparaat. Links insteken stond erop en dan afstempelen, zelfs in het Engels. Wat goed. Doch het ging niet.. wat Erik ook probeerde....dan opeens , ja , gelukt. De volgende passagiers worstelden allemaal met de machine ...we zeiden hen geduld te hebben en herhaaldelijk te proberen. Maar toen kwam er iemand aan die het kaartje instak en waarbij het apparaat meteen reageerde. Men moest dus het kaartje rechts insteken en dan naar links schuiven en dan magia, functioneerde het .

05-03-2014 om 21:47 geschreven door babelle  

11-02-2014 om 17:36 geschreven door babelle  

Cupramontana, 1 februari 2014.

Cari amici,

Een geur van brandend hout domineerde deze maand de buitenlucht, de goedkoopste brandstof van dit jaargetijde voor vele Marchigianen. Ook bij ons functioneert de centrale verwarming op stookhout, onze radiatoren zijn nl. verbonden met een houtkachel ingewerkt in de vroegere open haard. Zo slaan we 2 vliegen in één klap, de gezellige sfeer van een open haard èn tegelijkertijd ons hele huis aangenaam warm.

Toch draaide de cv dit jaar gelukkig niet op volle toeren, koning Winter was eens heel galant en liet prinses Primavera ridderlijk voorsteken. Zelf dook hij af en toe eventjes op het toneel om dan weer geruisloos achter de wolken te verdwijnen. Op oudejaarsavond genoten we dan ook van een heldere hemel, kleurrijk verlicht door het vuurwerk dat overal afgestoken werd op de heuveldorpen in de omgeving. De volgende dag schoven we aan in Precicchie, een middeleeuws dorp dat jaarlijks in ene klein Bethlehem verandert, alle dorpelingen verkleed als figuranten van de kerststal. De laatste jaren keuze genoeg om dergelijke levende presepie of kerstkribbes te bezoeken.

In bepaalde dorpen, zoals Castiglioni, verrichtten de bewoners ware knutsel kunstwerkjes van de traditionele voorstelling van een kerstkribbe. Elke nis of steegje verborg een mooie verrassing.

De befana of goede heks bracht op 6 januari volgens de traditie de brave kinderen snoep en geschenken. Wij bezochten haar in Urbania, haar woonplaats met haar huisje waar ze ijverig de jaarlijkse kinderbrieven beantwoordt. Een hele resem hulpheksen dansten rond in het stadje dat mooi versierd was met geschenksokken en bezemstelen. Als apotheose natuurlijk de befana zelf die op haar bezemsteel vanaf de klokkentoren naar beneden afdaalde.

Epifania, le feste le porta via , Driekoningen sluit alle feesten af, zo ook wij onze Girandola. Onze jaarlijkse winterstop zonder een echte winterslaap. De zachte temperaturen gaven Erik de gelegenheid om onze fienile of hooischuur te bezetten. De mooie zaterdagwandelingen gingen gewoon door met een speciaal bezoek aan een boerderij gespecialiseerd in varkensveeswaren. Onze groep zorgde voor een ware invasie in het winkeltje , de salami was net niet uitverkocht na ons bezoek. We kregen ook de kans om met de podisti eens af te dalen in de berg waar ons drinkwater vandaag komt. Tot de 70'er jaren kampte heel de omgeving 's zomers met een serieus watertekort. De oplossing vonden ze in de bergwand van de Monte Gorgovivo. Hier bood een ingenieus systeem van tunnels, putten en pompen voortaan een mooi antwoord aan het waterprobleem. Tegenwoordig worden 35 gemeentes bevoorraad en tocca ferro (hier geen hout maar ijzer vasthouden) tot nu toe zaten we 's zomers nooit zonder water.

2014 startte met een onverwachtse pr campagne, een heel artikel in het Belang van Limburg, een waterval aan reacties, bezoekers op de website en reserveringen ! Bovendien verscheen eindelijk een goede Nederlandstalige gids over de Marche, uitvoerig en gedetailleerd met 4blz. over Cupramontana: Le Marche Ongekend mooi van Evert de Rooij, een aanrader !

Tanti cari saluti van Isabelle en Erik

PS:

– eigenaars van een vakantiehuis vonden in hun brievenbus een speciale brief van hun gasleverancier. Wie wat afgelegen woont verwarmt meestal zijn huis met LPG uit een tank begraven onder de grond. Men is ook verplicht om dan 2 blusapparaten in huis te hebben, die jaarlijks gecontroleerd worden door de gasleverancier.

In de brief stond het volgende. Wegens besparingen betreuren we ten zeerste dat we de jaarlijkse controle van de brandblusapparaten niet meer kunnen uitvoeren. Waren de blusapparaten tot nu toe onze eigendom, met blijdschap kunnen we u nu meedelen dat die voortaan uw bezit worden tegen het symbolisch bedrag van 0,50 euro. Dit bedrag zullen we innen bij de volgende gaslevering.

– Een avond in een pizzeria samen met de leden van de fotoclub zorgde raar maar waar niet voor gesprekken over fotografie. Al gauw wisselde men zoals gewoonlijk hier, recepten en lekkere adressen uit. Tot onze grote verbazing werd een bepaald kippengerecht uit de Mac Donalds de hemel ingeprezen , waarna diezelfde spreker opeens zweerde bij de spaghetti carbonara van zijn oma...alleen dìe was de naam waardig om carbonara te dragen...het geheim was natuurlijk een segreto, doch piano piano werden toch enkele belangrijke ingrediënten verklapt: geen room, wel eieren en waarvan minstens 1 kalkoenei. Geen gewone spek maar wangspek en dan de pasta filato di bronzo oftewel gegoten in bronzen vormen !

01-02-2014 om 17:55 geschreven door babelle  

Het historisch theater van Macerata, 1 van de honderden in de Marche.

April:
Mooie zonsopgang aan onze kust.

Mei:
De palio in Jesi

Juni:
De infiorata in Cupramontana.

Juli:
Pizza avond op de Girandola

Augustus:
Pasta workshop met de Tiny Chef.

September:
Het middeleeuwse diner in Poggio Cupro

Oktober:
Het wijnfeest in Cupramontana

November:
Mooi uitzicht vanuit de olijfboom tijdens de pluk.

December:
Castiglioni, het kerststallendorp

03-01-2014 om 10:30 geschreven door babelle  

27-12-2013 om 14:18 geschreven door babelle  

Cupramontana, 12 december 2013.

Cari amici,

Nog nooit plukte ik zoveel en zo lang olijven ! Het startschot gebeurde op 27 oktober en de allerlaatste kist raakte gevuld op 8 december. Niet dat er geen olijven meer geoogst konden worden, doch het aantal helpers daalde aanzienlijk, het weer speelde ook niet altijd even enthousiast mee, dus oordeelden we FINITO ! Een extreem goed jaar wat het aantal betreft,iets minder qua rendement. Het plukken zelf bracht veel afwisseling met de diverse eigenaars, de verschillende olijvensoorten (de mignola die klein en hard to get is, of de ascolana met reusachtige afmetingen) en de verschillende plantages, grote eeuwenoude klimbomen, jonge lage bomen, vlakke terreinen of steile hellingen, het was telkens anders. Steeds in gezelschap, talrijke gesprekken in de bomen en dan 's middags de panino tot pasta lunch buiten !

Erik, die allesbehalve de passie van olijvenplukken deelde , kon dan eindelijk op zijn gemak de laatste kant van ons huis bezetten, alles in de winterberging doen en talrijke vergaderingen bijwonen i.v.m. het toerisme, waarbij vooral de boodschap van samenwerking uitgebracht werd.

Niet dat ik non stop plukte, alleen bij droog weer werd geoogst, de week waarbij de rivieren over hun oevers liepen en zelfs het stuwmeer over de dam stroomde en talrijk aandrijfhout aan de kust spoelde, was het noodgedwongen pauze. Idem bij de aangekondigde komst van het koufront Attila uit Siberië met wel 40cm. sneeuw. Of als de eigenaars hun olijven naar de molen brachten , kon ik ook weer eens meewandelen met de groep. Vooral de sneeuwwandeling bleek de moeite.

Werd er helemaal niet gefeest deze maand ?Toch de merenda ( tussendoortje) voor alle vrijwilligers van het middeleeuwse feest...maar zelfs een merenda kon zo uitgebreid zijn dat je 's avonds absoluut niet meer hoefde te eten ! Bovendien vierden we ook het 5-jarig bestaan van de wandelclub ! Niet te geloven en zoals onze gids het zei, een groep zonder voorzitter, zonder clubkaart, zonder verplichtingen die al 5 jaar bestond !

De fotoclub die 2 uitstappen organiseerde, aan de kust en in een middeleeuws dorp ! Een ideale gelegenheid om mooie foto's te nemen en tegelijkertijd om goede tips te krijgen van de leerkrachten !

In november onthaalden we ook Belgische gasten die een vakantiehuis kochten dat nog verbouwd moest worden, maar de olijven konden wel al geplukt worden . Voor hen een leuke bezigheid met een interessante oogst van bijna 500kg !!!

De feestdagen staan langzaam voor de deur, de Girandola moet nog versierd worden, zullen we een witte kerst meemaken of worden het eerder temperaturen van rond de 20 graden ? We houden jullie op de hoogte !

tanti saluti cari

Isabelle en Erik

PS:

– Eén van de olijfpluk adressen was een plantage bij Belgen die net het domein gekocht hadden. Ze waren hier 4 dagen om hun olijven te plukken. Zelf zou ik hen dan ook tonen hoe de oogst gebeurde. Hun Italiaanse/Albanese buurvrouw wilde ook meehelpen. Na een dag plukken zouden we allemaal samen avondeten. Voor de buurvrouw op een zeer eigenaardig tijdstip tegen 18uur. (hier eten ze pas tegen 20.30) De Belgische gastvrouw had pasta klaargemaakt doch op Belgische wijze , de pasta en de saus apart opgediend. Dat snapte de buurvrouw niet en aangezien ik de tolk was....Isabelle ze moeten de saus en de pasta mengen anders plakt alles.

Ja dat weet ik wel , ik haar, doch zo wordt nu eenmaal in Belgie pasta gegeten. Dat kan niet, dat kan niet, schudde ze haar hoofd. Dat zou ik mijn Italiaanse man nooit kunnen voorschotelen ! en je moet hen dat vertalen !

– Toen ze de saus zag , viel ze helemaal achterover, een tomatensaus vol vlees, groenten e.d. ??? ja legde ik uit , bij ons is de pastamaaltijd nu eenmaal de hoofdmaaltijd en niet zoals hier een primo dat nog gevolgd wordt door groenten en vlees. Dus moet de saus zwaar zijn.

Dat zou haar man ook niet eten want volgens haar was dat geen saus maar een soep, una minestra. Het moet gezegd ze at het allemaal op maar wel onder het voortdurende kopschudden en commentaar è una minestra, è una minestra...Hoe kun je in godsnaam soep bij de pasta mengen ????

12-12-2013 om 17:44 geschreven door babelle  

Cupramontana 9 november,

Cari amici,

Het wijnfeest anno 2013 zouden we ons als koud en nat herinneren, vooral nat. Weliswaar een vochtigheid niet veroorzaakt door de overheerlijke Verdicchiowijn maar meer bepaald door het water dat uit de hemelsuizen naar beneden denderde ...Onze Belgische gasten die speciaal voor dit feest bij ons logeerden, maakten er het beste van , alsook de talrijke fans van de Italiaanse zanger Caposella die zaterdag avond optrad. De diehards lieten zich niet kisten door de regen maar gewapend met paraplu's en gekleed met vuilniszakken zorgden ze voor een ware ambiance! Het was zelfs zo koud, dat wij spontaan besloten om in ons kraampje vin brulé of glühwijn te verkopen !!!

Maar gelukkig sloten midden oktober de hemelpoorten en genoten we van ongelooflijk zonnig herfstweer. De prachtige herfstkleuren rood, geel en bruin begeleidden de wandelingen met de podisti.

Allerlei tuinactiviteiten stonden op het programma , waaronder ook tulpenbollen bestellen. De zus van Erik was nl. bevriend met eigenaars van een tulpenbollenkwekerij in Nederland . Bij hen had ik al verschillende keren bollen gekocht met grote tevredenheid. Onze Italiaanse vrienden waren er best jaloers op, dus ging ik na of de kwekerij ook niet exporteerde ? Geen probleem en zo startte ik in Cupra een tulpenbollen actie. Het enthousiasme was denderend, velen wensten Nederlandse tulpen in de tuin. Uiteindelijk bestelde ik 1800 tulpen, die binnen de week geleverd werden. Een heel karwei om al die bollen te verdelen over het aantal bestellers, de distributie ervan gebeurde met begeleiding van allerlei instructies qua planten, en verzorgen. Jammer dat de lente nog niet in zicht was.

De geplande 3daagse met de buitenlandse touroperators en journalisten werd een groot succes; hun eerste overnachtingsplaats de Girandola en andere leden van Cupramontana-accoglie. Een ontvangst bij de burgemeester, een bezoek aan het wijnetikettenmuseum, het avondeten bij een lokaal restaurant.' s Anderendaags weigerde de zon totaal van de partij te zijn, alle bezoeken aan de verschillende abdijen, kloosters, dorpjes gebeurden dan ook helaas in de mist en in de regen. Gelukkig presenteerden 's avonds de gidsen van het natuurpark een mooie slideshow met foto's van de landschappen.

De laatste dag bleek het gezegde “ na regen komt zonneschijn” waar te zijn; de uitgenodigden genoten volop van de zonovergoten en adembenemende panorama's , na de rondleidingen in het fiets-, papier- en pianomuseum van Fabriano. ' Avonds nog een workshop met de verschillende structuren van de verschillende verenigingen en een lekkere avondmaal als afsluiter. Erik bedankte dan ook hartelijk alle deelnemers in zijn eindspeech.

Een van de journalisten zal dan ook een mooi artikel publiceren over deze regio in het Nederlands kunsttijdschrift Villa D'Arte, in het nummer van half december .

Langzamerhand beginnen de studies van sociale en culturele agogiek die Erik ooit volgde hun vruchten af te werpen, meer en meer wordt hij de signore die je moet hebben wat betreft plaatselijk toerisme. De burgemeester nodigde hem dan ook uit om een woordje te doen over dat onderwerp tijdens het regionale zaterdagprogramma op de Italiaanse tv. Elke Marchigiaanse gemeente werd er in de kijker gezet en nu was Cupramontana aan de beurt. In zijn beste Italiaans gaf hij een interview aan de journalist over de B&B vereniging en zijn visie voor toerisme in de toekomst.

http://youtu.be/JpqylWAJ0IM

De volgende dagen klampte velen hen aan, want iedereen had de uitzending wel gezien ! Hier stopte het niet, volgende maand bericht ik jullie verder over eventuele toeristische acties voor volgend jaar.

Was de druivenpluk later begonnen, dat gold natuurlijk ook voor de olijven. De meeste waren nog redelijk groen, dus nog onrijp en weinig olie bevattend, doch lang wachten bracht risico met zich mee dat mogelijke herfststormen vele olijven zouden wegblazen en op de grond zouden laten vallen. Dan maar wat onrijp plukken en minder olie.. Zoals altijd bood ik mijn plukdiensten aan en kon zo het startschot geven bij Duitse vrienden van ons. Zij bezaten hier een vakantiehuis met olijfbomen en konden alleen nu afkomen. De Italiaanse buurman vond het maar niets plukken met de handen, je hebt daar nu toch machines voor en nu was het ook veel te vroeg. Maar ja niet iedereen kan verlof nemen als hij wilt...

Tanti cari saluti

Isabelle en Erik

PS:

– Tijdens het wijnfeest kregen we een telefoontje, een boeking misschien ? Nee, de volgende vraag: Ben ik in Cupramontana? Woont u daar ? Ja . Wat is het weer bij jullie ? Wisselvallig, af en toe regent het, af en toe droog. Oh dan komt er niemand zeker naar het feest ? Waarschijnlijk toch want vanavond treedt Caposella op en er zijn verschillende bussen met fans al besteld die naar hier komen...oh dan moeten we misschien toch komen ? Tja dat moet u weten. Ja want we wonen in Senigallia (ca. 45km van hier) en we dachten als het er regent gaan we niet naar het wijnfeest want dan gaat het niet door, maar als u nu zegt dat alles doorgaat. Ja hoor....Dan zien we wel wat we doen.

Zijn we al het weerbericht geworden...

– Ging ik naar onze boekhoudster i.v.m. een rekening, was het daar stampvol. Ook zij had het tv optreden gezien van Erik en gehoord van de workshop e.d. met de touroperators...Jullie doen wel veel voor het toerisme was haar commentaar. Ja ja maar het is ook nodig. De anderen begonnen zich te moeien , ah ja hebt u soms een agriturismo ?Nee een B&B, ah ! Waar ? En dan mengde zich een jonge gast oh kan u de website geven want ik organiseer fietstochten e.d. voor individuele Russen en ik wil de Marche daar bekend maken.. Sergei is mijn naam ! Zo gezegd zo gedaan. Even bij de boekhoudster en de pr ging aan het rollen.

– Op weg naar de dierenarts in Jesi , botste ik per ongeluk met onze zijspiegel van het busje tegen de zijspiegel van een andere auto. Onze had niets, maar de andere was gewoon totaal loss ...helaas. De inzittende was niet al te blij. Dus gegevens uitgewisseld. Hij : ik woon in Cupra en u ?. Oh ik ook, meer bepaald in Poggio . Oh antwoordde de man ,ik ook , bleken we bijna overburen. Dat kalmeerde de gemoederen, maakte het administratief ook allemaal simpeler alhoewel de uiteindelijke kosten toch gepeperd waren.

Bots dan nooit tegen een BMW X5, een Fiat zou beter zijn geweest....

10-11-2013 om 15:39 geschreven door babelle  

Cupramontana, 5 oktober 2012

Cari amici,,

Even siëstatijd tijdens de wijnfeesten, ideaal moment om jullie weer op de hoogte te brengen van onze belevenissen in augustus en september.

Traditioneel startte de maand augustus met ons dorpsfeest la scampagnata, weliswaar met minder bezoekers dan vorig jaar, maar nog altijd genoeg gnocchi's om te maken, want hiervoor kwamen de mensen toch naar Poggio Cupro. Uit de talrijke andere feesten bezochten we nog de internationale volksdansfeesten in Apiro, door het jaar een meer rustig dorpje, doch tijdens het festival beleeft het een ware metamorfose, duizenden belangstellenden verplaatsen zich graag naar deze Marchigiaanse gemeente om het mooie dansevenement mee te maken met groepen uit heel de wereld.

Het wandeldegustatie evenement leidde dit jaar naar de San Michele kerk, waarbij aan het einde van de fysieke inspanning de lekkere hapjes en wijnen de ijverige sportievelingen culinair belonen.

Naast de scampagnata krijgt ons dorp Poggio Cupro de laatste jaren enige faam in de longboarding kampioenschappen, dit jaar werd onze heuvel zelfs erkend voor de Italiaanse kampioenschappen. 3 dagen lang zoefden om ter snelst een 20-tal mannen ( en 1 vrouw) met een verlengd skateboard de heuvel af. De laatste dag is er geen competitie meer, maar demonstratie en zeepkistenrace. Dit jaar sloopte blijkbaar iemand grootmoeders zetel uit het salon en monteerde dat op 4 wielen...

Poggio Curpo , ons dorpje van amper 400 inwoners, geraakte stilletjes aan op de kaart van toeristische gebeurtenissen, vanwege het middeleeuws diner; tussen de gangen door traden er vendelzwaaiers op , trommelgroep, vuurspuwers en vuurshows en ballet. De verdedigingsmuren , de piazzetta en kerk getuigden over het verleden als versterkt klooster . Voor het historische diner was dan ook maar weinig decoratie nodig. Erik en ik deden weer mee, hij als edelman en ik als volksvrouw. Ik weigerde de rol van adellijke , want ik vond het veel leuker om mee te helpen bij het gepeupel, de adel zat toch maar aan tafel en moest zich heel serieus gedragen. De vergaderingen vooraf verliepen wat chaotisch , het afhalen van de kostuums in het Sint Catharinaklooster van Cupramontana vergde ook veel geduld, voordat iedereen gepast had.....dan maar even het klooster verkennen, een prachtig gebouw dat enkele jaren terug, gedeeltelijk gerestaureerd werd, echter zonder doel....nu stond het maar weer leeg te staan, prachtige lokalen , prachtige ruimtes immens groot , te wachten op een investeerder , maar in crisistijd ????

De dag van het gebeuren zelf begroette ons een stralende zon, gelukkig geen slecht weer stress van vorig jaar. De bezoekers geraakten meteen in de middeleeuwse sfeer, dankzij de muziek, de vendelzwaaiers en het hele versierde dorp. Dat word moeilijk om het volgend jaar te overtreffen.

De gasten die er bij waren, genoten weer volop, geen toeristische kitsch maar een mooi feest waaraan de dorpelingen allemaal participeerden.

Augustus kende ook de laatste pizza avonden van de Girandola, waarbij we opnieuw muzikaal talent ontdekten tijdens de Limburgse week, allemaal gasten uit Belgisch Limburg !!!!

Vrienden van ons bleken ook gebeten door het fotografievirus, de hele familie zelfs, zodat we in de vroege avond de mooie zonnebloemen op de foto namen en 'morgens heel vroeg opstonden om de zonsopgang aan de kust te fotograferen. Vooral voor de kinderen een hele belevenis. Waren we tijdens de voege uurtjes bijna de enige op het strand, tegen de middag vluchtten we voor de drukte weg , allemaal Italianen die het laatste weekend van hun ferragosto aan de zee wilden vieren.

Zo was het snikheet en zo waren de avonden fris maar als je door je gasten uitgenodigd wordt voor een barbecue buiten, moet dat kunnen !

De Amerikaanse Tiny chef waar ik een kleine kookcursus volgde gaf een workshop bij een collega , ik met een gaste er naar toe. We leerden er veel bij onder het toeziend oog van de Amerikaanse en maakten veel plezier. 's Avonds mochten de niet kokers mee eten.. Voor het volgend jaar maakte ik een afspraak met haar om ook zo kook workshops op de Girandola te geven.

De crisis voelden we wel op de Girandola, iedereen boekte later , doch de gaten vulden we deze keer met lastminute Italianen.

Eriks vergaderingen i.v.m. toerisme kenden weer een vervolg in september. Samen met nog enkele andere verenigingen weigerden ze nog om mee te doen aan vergaderingen voor nutteloze subsidies. Als er dan toch geld ter beschikking was dan konden de praktijkmensen dat het best beslissen waarvoor het gebruikt kon worden! Zo kwam er eens eindelijk wat geld vrij om gerichte promotie te maken, om een 20- tal journalisten uit te nodigen voor een 3-daagse verkenning van deze streek op natuur, cultureel en gastronomisch gebied. Gepland voor het weekend van 20 oktober.

We mochten tevens Nederlandse collega's vervangen bij een event georganiseerd voor Belgische klanten van het Italiaanse bedrijf Ariston, nl. een Vespatour door onze omgeving dat tot de olijfoliemolen zou leiden. Een firma uit Piemonte (500km van de Marche) zorgde voor 9 vespa's. ( want in de Marche kan men helaas nog geen Vespa's huren) Erik zou voorop rijden, want hij had de tour trip gepland, ik zou achteraan volgen. Alleen de weergoden weigerden absoluut die dag om de zon te laten schijnen, alleen regen en regen, de firma met de Vespa's die al voor de kandidaten was aangekomen, deed dan ook niets anders dan de vespa's in en uit te landen uit de busjes en dan maar weer polieren. De groep mannen , alhoewel aangekondigd als Franstaligen, bleken een groepje Vlamingen te zijn die er wel zin in hadden in dit avontuur. Maar niet in de gietende regen. Dan maar improviseren, de vespatour vervangen door rit in het busje , de olijfoliemolen bezoek wat langer laten duren en dan klaarde de hemel gelukkig op en kon de mooie rit door het Marchigiaanse landschap toch plaatsvinden. De mannen genoten dan ook volop, wat was er leuker dan rondsnorren op een scooter, heuvel op, heuvel af, na elke bocht een andere panorama. Het aperitief bij Ruggero's bar was dan ook de kers op de taart.

Dit jaar geen snikhete zomer maar genoeg warmte voor de vijgen om te worden verwerkt tot lekkere vijgenjam.

Het dorpje Polverigi bij Ancona organiseerde jaarlijks een pre halloween gebeuren in september, de stad veranderde dan in een waar heksen feest, met heksen, spooksteegjes en lugubere optredens Mooi om te zien maar wat een werk voor maar 1 avond...

Het einde van de maand ontving Erik zoals altijd zijn ex-klasgenoten die dit jaar een heuse storm beleefden , terwijl mijn eigen klasreünie in Gent onder een stralende zon verliep ! Ik maakte meteen van de gelegenheid gebruik om zoveel vrienden en familie in die regio te bezoeken, toch nog mensen moeten teleurstellen doch ik kom er weer, zo'n leuke stad Gent !!!!

Ons toeristische seizoen is bijna weer gedaan, de wijnfeesten zijn weer gestart, helaas niet met warme temperaturen, maar eerder herfst toestanden ...Onze Belgische gasten maken er het beste van, het verslag van dit oogstfeest is voor de volgende brief, wij drinken alvast een glaasje Verdicchio op jullie gezondheid

salute.

Isabelle en Erik

Ps:

– Erik ging ook eens meewandelen met de podisti, uiteindelijk moest hij afhaken, zijn beide wandelschoenen lieten los bij de zool ...mijn wandelschoenen waren echter even oud, en hadden al meer kilometers meegemaakt, waarschijnlijk waren Eriks schoenen uitgedroogd door niet gebruik.

– Tijdens een uitstapje naar de badplaats Fano bewonderden we moedereend met haar kuikens. Kwam een vrouw naast ons staan die ons meteen de hele stamboom van moedereend uitlegde, de namen van alle kuikens, de namen van alle voorbijdrijvende eenden en diens verwantschappen, de overlijdens....

– gasten die bij ons overnachtten om dan een weekje umbria te doen en dan terugkeerden om 's anderendaags het vliegtuig op Ancona te nemen. Doch de volgende dag vloog er niets naar Brussel, hadden ze zich niet vergist ? Ja een dag te vroeg bij ons gekomen, een dag te vroeg bij de vorige gastheer vertrokken maar wel een extra dag vakantie.

07-10-2013 om 17:34 geschreven door babelle  

Cupramontana, 11juli 2013

Ciao amici,

De zon herontdekte eindelijk Cupramontana en de regio Marche! Het moment dus om onze kapotte zonnebrillen te vervangen. Waarom niet eens onze eigen optieker proberen in Cupra? Een goede beslissing, zo bleek, we werden professioneel beraad, en konden kiezen tussen talrijke modellen, want niets zo belangrijker als een zonnebril in dit normaal zonovergoten land. Kregen bovendien ook nog een mooie korting, dit geldde voortaan ook voor onze gasten . We zijn nu trotse eigenaars van een Vogue en een Armani zonnebril aan zeer democratische prijzen.

Het festival van de gelato, waar we voor het eerst naar toe gingen, kende ook een behoorlijk succes. Aan de ingang kocht men een aantal bonnetjes die overeenkwamen met het aantal ijssmaken dat men wilde proeven. In de gemeente Agugliano stonden in verschillende straten verscheidene kraampjes uit heel Italië en andere landen met niet traditionele smaken zoals popcorn ijs, gorgonzola met peer en noten, lavendelchocolade. Vooral de gelatieri di una volta die nog op ambachtelijke wijze en met antieke apparatuur hun ijs klaarmaakten, trokken veel volk.

De scooters haalden we weer uit de stalling en benutten die volop voor uitstapjes. Onze gasten maakten hiervan ook dankbaar gebruik van. Zoals de verwoede Vesparijders uit Antwerpen, sommigen hadden hun eigen Vespa mee, anderen leenden dan onze scoters uit.

Aangezien de Italiaanse kinderen vanaf de 2de week van juni al vakantie hadden en dit tot midden september, vingen we ook ons nichtje en neef uit Umbrie op. Eerst Lena die ook door de fotografiemicrobe bleek aangetast te zijn zoals haar peettante, dus samen op fototour in de bossen met de eeuwenoude eiken , het magische klooster en natuurlijk ook paardrijden. Ze verraste de gasten met haar zelfgebakken pannenkoeken aan het ontbijt.

Haar broer kwam dan vooral voetballen, schaken, maar ook naar de oorlogstuigen in Mondavio kijken. Heel indrukwekkende middeleeuwse constructies in het noorden van de Marche. De raduni van de Fiat 500 die voorbij de Girandola passeerde, werden ook door hem toegejuicht.

Ons dierenduo Barbie en Bruno breidde zich uit, we haalden een poesje uit het asiel ,de ondeugende Katinka. Die absoluut niet bang was van de honden en die al snel over het hele dierenrijk regeerde. Wel was ze even zeer ziek geweest met een intermezzo in de dierenkliniek (warvan het gebouw beduidend moderner en nieuwer is dan het mensenhospitaal in Jesi ) Enkele dagen later ontdekte ons neefje in onze tuin een miauwende poes, een zeer verwaarloosde uitgehongerde en gewond katje. Hier ook mee naar de dierenkliniek waar ik deze maand langzamerhand een klantenkaart verdiende.

Maar Zorro maakt nu ook deel uit van onze beestenbestand, wordt steeds ondernemender en zijn angst tegenover de honden vermindert drastisch.

De bloementapijten na de 2de zondag van Pinksteren bleken weer de moeite waard te zijn voor onze gasten en de bewoners van Cupra. Zoas altijd onder een stralende zon, een gunstig voorteken voor de biomarkt? In mei afgeschaft vanwege het zeer slechte weer, dus we hoopten op beter. De kraampjes stonden er, het volk kwam ook, doch een uur na de opening werd het onheilspellend donker en brak er een fenomenaal onweer uit...de hemelsluizen overtroffen zichzelf en iedereen kon helaas weer naar huis.

De zomeraktiviteiten hernamen langzaamaan weer hun ritme, geleide wandelingen op woensdagnamiddag waarbij ik dan de tolk was voor de buitenlandse toeristen. Dit jaar boden we met onze vereniging zelfs een vast weekprogramma aan met bezoeken aan de wijnboeren, kruidenboerin, olijfoliemolen, Perugia en Assisi enz...

Onze collega organiseerde na 2 jaar afwezigheid, het muziekfestival musica la distesa. Ook dit jaar dreigde het evenement onder water te worden gelopen, doch op de belangrijskte momenten bleef het droog en op zondag zelfs zeer zomers.

Wij hadden een etentje met de organisatoren van het jaarlijkse dorpsfeest . Doch dit jaar bleef het spannent tot het laatste moment of het zou doorgaan want er waren veel zieke mensen, tja de meeste helpers behoorden niet meer bepaald tot de jongeren.

De fotoclub organiseerde nog een cursusje modelfotografie met schijnwerpers, verschillende achtergronden en een ervaren modelfotograaf. Ik kreeg de eer om met zijn fotoapparaat te trekken, wat een verschil met de mijne...en dan de planning van de jaarlijkse tentonstelling van onze fotoclub. deze keer mochten wij beginners ook enkele foto's leveren! Dat zou nog een heel gepuzzel worden, want in tegenstelling tot de ervaren clubleden bezaten wij helaas niet ontelbare mooie foto's .

zaterdag opende de tentoonstelling, doch rijdagvoormiddag bezatenw e nog geen enkele ontwikkelde foto. Niemand panikkerde echter, een fototentoonstelling zonder foto's zou best origineel zijn, maar gelukkig arriveerden ze nog op tijd en konden we 's avonds nog hard doorwerken om ze allemaal mooi op te hangen.

Als verrassing nog een onverwachts bezoek van een leraar uit het atheneum van Bensberg, van wie ik nog ooit Frans en Duits kreeg.

En mijn boek slaat goed aan bij onze gasten, want velen wilden ons Italiaans avontuur best in details lezen!

De zomer deed haar intrede en hiermee de pizza avonden, toevallig deze keer tegelijkertijd met jarige gasten. De pizza Nutella flankeerde dan ook menige verjaardagstaarten en zelfs een nieuwe creatie pizza crème caramel en chocolade !!!

Naast de nieuwe gasten verwelkomden we de zussen Blanquarts met hun kinderen, een mooie gelegenheid om samen naar zee te gaan en ook eindelijk eens de Piano Grande in het Sibillini gebergte te bezichtigen tijdens de fioritura. Normaal gezien stond deze hoogvlakte midden juni in bloei, dit jaar bleek de natuur vertraagd en kon men de prachtige bloemenweelde nu eens in de zomer bekijken.

La notte del Verdicchio telde dankzij het mooie weer een groot aantal bezoekers met als primeur de goede samenwerking tussen de verschillende wijnproducenten en de opvoering van 19de eeuwse dansen.

De zomerse feesten gaan nu in augustus verder, Erik bracht zelfs een kleine aardbeving teweer in de organisaties van het toerisme, maar dat is voor volgende nieuwsbrief.

Buone vacanze aan iedereen!

Isabelle en Erik

Ps:

-de bioaankoopgoep hield een informele vergadering over een mogelijke kruidenworkshop volgend jaar. Normaal gezien vergaderden we in de bibliotheek, doch de bib sloot de deuren. Dan maar verder discussieren op een andere plek in het gementehuis, de raadszaal leek ons minder gezellig, waarom niet op de trappen in de gang. Alle gemeentepersoneelsleden keken raar op, iedereen stelde ons een lokaal voor maar wij vonden het te gezellig op de trap. Sommigen kwamen er dan bij zitten om te luisteren en te praten , maar niemand die er ook maar aan dacht om ons weg te jagen...

- met onze vrienden naar de outlet van 2 sportwinkels geweest. Vorige week betaalde men de kleren met roze prijskaartjes aan de roze kassa en de gele aan de gele kassa. Nu sorteerden we alvast alle kleren, doch aan de kassa aangekomen, bleek maar 1 personeelslid aanwezig, dus mocht alles te samen worden aangerekend. Totdat er een 2de kassierster opdaagde waarbij we nu de gele kaartjes aan de roze kassa moesten betalen en de roze aan de gele kassa...

- voor een tijdelijke tentoonstelling die gedeeltelijk in de VVV ruimte zou plaatsvinden , haalden de organisatoren onverwachts het hele VVV kantoor leeg. De vrijwilligster van het VVV keek dan ook raar op toen ze in een VVV ruimte stapte met nog slechts 1 stoel en tafel . Een boze Erik kon gelukkig de burgemeester duidelijk maken dat dit niet kon, een VVV zonder infomateriaal...

02-08-2013 om 17:33 geschreven door babelle  

Cupramontana 3 juni 2013,

Cari amici,

Woonden we nu in Ierland of stond de Girandola toch in Italië ? Aan de vijftig tinten groen van het landschap tipte ik eerder voor het groene eiland Ierland... Regebuien wisselden regelmatig de krachtige zonnestralen af, de bloemen bloeiden nog nooit zo mooi. Alleen de toerist stond wat te balen natuurlijk.

Maar de meeste activiteiten gingen gewoon door en af en toe waren de weergoden de organisatoren gunstig gezind. De palio van Jesi verliep de eerste dagen onder de zon. Wij gingen naar de historische optocht en de zwaardgevechten kijken. Vervolgens stemden we onze magen goed gezind in één van de provisorische tavernes , opgesteld in de talrijke middeleeuwse wijnkelders. Leuk gedaan, zitten op strobalen en louter historische menu's zonder tomaten, paprika's e.d.

Een uitstapje naar het kruidenmuseum weliswaar in Toscane meer bepaald in San Sepolcro, kon mijn schoonouders meteen bekoren. Zo herinnerden wij ons het museum , een festijn voor alle zintuigen !

Eindelijk arriveerden de bestelde boeken van le notizie vanop een Italiaanse heuvel.Ik kon er meteen opsturen en de rest legden we in de ontbijtzaal voor onze toekomstige gasten. Onverwachts kregen we een telefoontje van een journalist voor een artikel in de Grande reismagazine, niet alleen over onze B&B maar blijkbaar was mijn boek al ergens bekend geraakt. We houden jullie op de hoogte.

Mei was niet zoals de andere jaren een drukke maand voor ons, maar gelukkig vonden enkele onze Girandola toch nog : een van mijn humaniora klasgenoten en dat na 33 jaar , een blij weerzien. Belgische gasten die de scooters huurden en prachtige tochten maakten en dan 5 Italiaanse motards die een tussenstop bij ons maakten op weg naar de rest van het schiereiland. Elke dag brachten ze verslag uit aan hun lokale radio Radio Cortina en zo hoorden we ons op die zender dan ook enthousiast vernoemd ! De zaterdagwandelingen schitterden door de mooie flora, de meeste bergflanken stonden gekleurd door alle wilde bloemen, orchideeën, wild uien, narcissen enz... De akkers daarentegen kleurden gelukkig op vele plekken nog rood door de klaprozen. Weinig pesticiden gebruik dus.

Onze culinaire activiteiten stonden deze maand absoluut niet stil, alle helpers van het wijnfeest werden getrakteerd in een agriturismo. Heerlijke pastagerechten smulden we er.. Dan volgde de pizza avond ter ere van het 10-jarig bestaan van de vereniging van B&B in Cupramontana. Wat ooit een samenwerking tussen 3 B&B's was, resulteerde een ajar later in 2003 in het stichten van de vereniging Cupramontana Accoglie. Speciaal hiervoor hielden ze de gemeenteraad 2 uurtjes vroeger zodat de burgemeester en de schepen van toerisme ook aanwezig waren. Erik maakte zelfs een geheugen bord waardoor we alle gerealiseerde activiteiten in 10 jaar tijd konden bekijken. Een nieuw restaurant in Cingoli uitgeprobeerd met al onze Engelse vrienden il maiale volante, het vliegend varken. Geen kaart maar uitslutiend 1 degustatiemenu per week met allerlei originele verwerkingen van de lokale ingrediënten.

De beheerster van de olijfoliemolen organiseerde in samenwerking met een Amerikaanse keukenchef (the tinychef) 2 kookavonden. De eerste avond zouden Amerikaanse gerechten worden klaargemaakt met Italiaanse producten. De 2de avond werd een vegetarische avond. De eerste avond hadden we achter de rug. Heel leerzaam en heel leuk. The tiny chef naam was niet gestolen, zo'n dunne keukenchef had ik nooit gezien, ze had talrijke kookcursussen in Italië gevolgd en kwam regelmatig naar hier om weer nieuwe kennis op te doen. We kregen bovendien een mooie schort en een interessante syllabus.

Ondanks alle activiteiten klusten we ook nog, de vensterluiken moesten toch weer dringend behandeld worden. Tijdens de regendagen ging deze activiteit in de hooischuur door. Erik bouwde een mooi muurtje als achterkant van het zwembad.

Cupramontana kende ook zijn eigen palio, de wedstrijd tussen de verschillende wijken bestond hier uit het wijntonnen rollen. Dit jaar wensten ze er een historische stoet erbij. Erik mocht weer edelman spelen en ik weer meelopen bij het gepeupel. De zon begeleid met felle noordenwind hield het lang uit, de regen kwam pas na de palio.

Waarschijnlijk duiken we dit jaar rechtstreeks de zomer in, zo zien de voorspellingen er toch uit en wie in de Marche op vakantie wilt komen kan vanaf nu eindelijk ook een Nederlandstalige gids kopen uitsluitend over de regio Marche, de ANWB heeft er een uitgegeven.

Voor ons is het seizoen begonnen en we verheugen ons op alle gasten die we op de Girandola kunnen verwelkomen.

Tot volgende keer.

Cari saluti

Isabelle en Erik

PS:

– Erik was al talrijke keren naar de ijzerhandelaar geweest om de grasmaaier te laten repareren. Een oud ding maar als hij het deed , dan wel nog perfect. Deze keer startte de grasmaaier nog maar met moeite . Dus Erik naar de handelaar , nu wilde hij echt een nieuwe kopen. Zo beu om altijd tijd te verliezen bij het starten. Doch alle nieuwe grasmaaiers waren uitverkocht. Tja met die regen , iedereen deed niets anders dan grasmaaien. Kom morgen maar terug. Erik kwam overmorgen terug doch natuurlijk nog geen nieuwe grasmaaiers. Breng je maaier maar nog eens hier. Erik deed het en na enkele ingrepen was de maaier toch weer hersteld en nu doet hij het weer prima....

03-06-2013 om 18:19 geschreven door babelle  

03-06-2013 om 17:24 geschreven door babelle  

Cupramontana, 30 april 2013

Cari amici,

de lente besloot om begin april te voorschijn te komen, zodat we eindelijk met de buitenwerken konden starten. De tuinmeubelen konden terug in de tuin geplaatst worden, de olijfbomen gesnoeid, allerlei mooie muurtjes rond de bloembedden verder gemetseld en als mooiste beloning natuurlijk de 16kg tulpenbollen die zich nu op hun best vertoonden !!!

Erik voegde na enkele jaren pauze de laatste muren van ons huis. De zaterdagwandelingen konden al bijna in T-shirts afgelegd worden en de natuur ontwaakte zeer abrupt uit de winterslaap: 50 tinten groen !

Einde maart organiseerde de vereniging Fai weer de jaarlijkse open monumentendag. Deze keer reden we naar Macerata om het historisch theater te bezoeken en de eveneens met geschiedenis overladen universiteit. Prachtig theater, de regio Marken telt in bijna elke gemeente nog een theater waar regelmatig concerten of andere evenementen plaatsvinden. De universiteit zette haar deuren open en studenten mochten de bezoekers rondleiden. Mooie zalen met fresco's en eeuwenoude aula's waren de dagelijkse studeerplekken voor de hedendaagse studenten.

Eriks verjaardagsgeschenk bracht ons naar Milaan. Onlangs kwam de lijn Ancona-Milaan met de hogesnelheidstrein of de Frecciarossa tot stand. Ancona- Milaan in amper 3 uurtjes tijd ! Wel moesten we vroeg opstaan, doch om 9 uur konden we er al ontbijten in de hippe stationsbar. De rest van de dag slenterden we in deze mode-, handelsstad met natuurlijk de stijlvolle winkels en de grootste verrassing, de navigli of gekanaliseerde rivieren....hier overal terrasjes en restaurantjes waar we heerlijk lunchten ! Bovendien autovrij en heerlijke gezelligheid. De Dom bezochten we ook en we maakten een rit in de oude tram. Een mooie dag sporen . Vroegboekers konden deze afstand met minimaal 19 euro afleggen.

Na veel heen en weer geloop, gediscussieer en georganiseer was de toeristische folder van Cupramotnana eindelijk gedrukt ! Geïnteresseerden kunnen het downloaden vanaf onze website:

www.lagirandola.eu

Met de lente openden we ons toeristisch seizoen en net als verleden jaar startten we met een Italiaanse groep vrienden. De stad Ancona hield dit jaar een speciale plantenmarkt met plantenkwekers van speciale rozen, hosta's e.d. misschien een kans om eens iets anders dan de gebruikelijke geraniums te kopen ? Waarom dan meteen niet een vrouwenuitstap maken ? Ons busje was zò vol en met nog een extra auto reden we al kwebbelend naar de hoofdstad van de Marche. We vonden meteen parkeerplaats bij het gebeuren. Het bleek de moeite waard voor de plantenliefhebbers die we waren; niet zo groot maar genoeg keuze ! Nu bleek het busje het ideale vervoersmiddel, alle gekochte bloemen en planten pasten moeiteloos in de kofferruimte.. Tevreden reden we dan terug , via onze lievelingsgelateria, chocolaterie enz. La Dolce Vita waar we heerlijke gelato en taarten aten. Een mooie afsluiter !

Een eerste prijs winnen in la Bella Italia is altijd een ware belevenis. Zo ook mijn eerste prijs in de fotografie. Tijdens de fotocursus werd immers een wedstrijd georganiseerd met als thema olijven. Bleek dat ik die won. Hoofdprijs een vismenu voor 2 personen in een plaatselijk restaurant. Daar aangekomen gaf ik de bon af aan de dienster. Deze bracht het naar de keuken, waar de kok meteen uit de keuken kwam en mij uitgebreid feliciteerde. Hij zou er een lekkere maaltijd van maken. Dat werd het ook, het ene lekkere gerecht na het andere verscheen op tafel, met bovendien een speciale wijn uitgezocht door de kok himself. Zo voelde men zich meteen winnaar !!!

Elke donderdag kwam de fotoclub bijeen en af en toe ging ik er naar toe. Met de lente startten de foto-uitstappen, waaronder eentje naar de zonsopgang aan de kliffenkust. Een hele opgave voor mij als nachtuil, maar om 5u. stonden we allen paraat met statief en camera aan het strand. Een mooie gewaarwording, het stille geruis van de branding en de golven, de dusiternis die langzaam plaats ruimde voor het licht en dan de ultieme beloning de gouden bal aan de horizon. Hiervoor zou men vaker vroeg uit de veren komen. !

Onze Girandola ontving opnieuw 2 awards, een Italiaanse en een Nederlandse. Dit dankzij de positieve evaluaties van onze gasten.

De lente startte laat dit jaar, dus gebruikte ik de winter om op vraag van velen ons Italiaans avontuur in boekvorm uit te geven in eigen beheer. Wie het wilt lezen kan het rechtstreeks bij ons bestellen of via http://www.lulu.com/shop/isabelle-blanquart/le-notizie-vanop-een-italiaanse-heuvel/paperback/product-20942984.html

De meimaand kondigde zoals altijd de start van allerlei evenementen in de regio, iedereen welkom , laat de feesten maar beginnen !

Tanti cari saluti

Isabelle en Erik

Ps:

– tijdens één van de zaterdagwandelingen merkte een wandelaarster op dat ze die morgen wel moeite had gehad om vroeg op te staan. Ze had immers nachtdienst gehad tot 2 uur 's morgens. Oh vroeg ik haar, ben je verpleegster ? Nee hoor , ik werk in een callcenter voor waarzegsters.

– Tijdens de open monumentendag bleken we de enige bezoekers in het historisch theater. Ideaal om foto's te nemen, doch daar kwam plots vanuit het niets een mijnheer aangestormd om te zeggen dat het verboden was om foto's te trekken. Oh antwoordde ik maar dat staat nergens vermeld.

Ja maar toch was het verboden. Nu geen probleem, ik had er zeker al een 50-tal gemaakt...

05-05-2013 om 15:22 geschreven door babelle  

15-03-2013 om 17:22 geschreven door babelle  

06-03-2013 om 15:51 geschreven door babelle  

Cupramontana 5 maart 2013,

Cari amici,

De meteo van deze maand kan kort samengevat worden: grijs, koud en af en toe sneeuw. Met zo'n weer verhuisden onze activiteiten binnenshuis achter de computer. De gemeente wenste immers een mooie toeristische folder van Cupramontana om op beurzen, of andere plaatsen te verspreiden. Erik zorgde voor de lay-out, de bibliothecaressen van de stad voor de teksten, een Engelse collega van ons voor de Engelse vertaling en de fotoclub voor de foto's. Gelukkig selecteerde ik samen met deze laatste de afbeeldingen, want de kunstfoto's die zij soms uitkozen , zouden de toeristen eerder afschrikken; een close-up van de bloedende tenen van de Jezusfiguur bijvoorbeeld, of het klooster tijdens een sneeuwbui. Vakantiegangers wilden immers zon zien en vrolijke taferelen !

Bovendien mocht Erik de regionale krant uitleggen waarom het de moeite waard was om Cupramontana te bezoeken. De streefdatum om de folders in de handen te houden: einde maart.

Met enkele collega's bezocht ik de kruidenboerderij la Battinebbia. Een Belgische vrouw getrouwd met onze dierenarts kweekte al geruime tijd lavendel, rozemarijn, salie en tijm. Deze distilleerde ze tot essentiële oliën om die dan te laten verwerken tot zeep, shampoo en andere verzorgingsproducten. Een biologische wijngaard en een oude boomgaard omringden de kruidenvelden. We discussieerden over een mogelijke samenwerking voor onze gasten. Zo ontstond het idee om samen met de gasten enkele kruiden te oogsten, die te distilleren , zodat de gasten uiteindelijk hun eigen kruidenolie als souvenir mee konden nemen.

Februari was mijn verjaardagsmaand, dit jaar verwende Erik mij met geschenken voor mijn hobby's: een mooie takkenschaar en een statief om te fotograferen ! Die probeerde ik meteen uit tijdens onze uitstap naar de Monte Catria, een 1700m hoge berg waar men ook skiën kan. Daarna daalden we af naar het mooie stadje Cagli, waar we een mooi restaurant vonden in de gewelfde kelder van het historische palazzo.

Ondanks het grijze weer gonsde het van het leven op de laatste marktdag van de maand, overal groepjes oude mannen heftig pratend over de verkiezingen. Om 15 uur sloten de stembureaus hun deuren en dan met spanning afwachten.... Het resultaat kennen we allemaal , nu is het afwachten hoe de toekomstige regering eruit zal zien...

Tot de volgende keer.

Tanti cari saluti

Isabelle en Erik.

PS:

• Erik kwam aangelopen om te zeggen dat ik in november een heel zak tulpen had vergeten te planten...hij vond die nl. in de struiken aan de straatkant. Dat leek me vreemd dat ik die niet eerder opgemerkt had. Ik zag het direct, geen tulpenbollen maar uienbollen. Waarschijnlijk had iemand die maanden geleden op zijn veld laten liggen, want de bollen liepen al uit. Met de laatste storm waaide de zak waarschijnlijk tot bij ons. Kon ik meteen weer kilo's uien planten...

• In het restaurant van Cagli geraakten we aan de praat met de eigenaar ervan. Bleek hij nog in Belgisch Limburg geboren te zijn meer bepaald in Eisden !!! Zijn vader had er een aantal jaren in de mijnen gewerkt.

05-03-2013 om 17:34 geschreven door babelle  

10-02-2013 om 16:08 geschreven door babelle  

Cupramontana, 3 februari 2013,

Cari amici,

het nieuwe jaar is ondertussen alweer een maand oud en de winter al voor de helft voorbij ! We kunnen tot nu toe niet klagen, een klein beetje sneeuw, geheel verwaarloosbaar vergeleken met de hoeveelheid van vorig jaar en af en toe al primaverile temperaturen. Sommige middagen aten we zelfs al buiten. Erik profiteerde ervan om allerlei mooie muurtjes en borders te metselen rond de plantenbeddingen. Zelf snoeide ik al ijverig de fruitbomen.

De feestdagen vierden we o.a. in Umbrië en dit jaar bezochten we in de Marche de kerststallen in Castiglioni van Arcevia. Een klein dorp waar de bewoners zich elk jaar uitleven in het maken en tentoonstellen van kerststallen. Elk materiaal is goed: pasta, wol, hout , de fantasie is onbegrensd. Het resultaat bewondert men al wandelend door de steegjes van het stadje. Bovendien weerklinkt mooie kerstmuziek uit luidsprekers.

Op befanadag of Driekoningen nodigde de chocoalefabriek Perugina in Perugia haar personeel en ook anderen uit om de komst van de befana of de goede heks te vieren. De zenuwachtigheid die dan heerst bij de kinderen valt goed vergelijken met die tijdens de komst van Sinterklaas bij ons.

In afwachting dat de goede heks verscheen , traden er enkele circusartiesten op. Waaronder ook ons nichtje van 11 jaar, dat 2x per week de circusschool volgt. Het optreden was heel leuk en natuurlijk ontvingen we allemaal van de peruginafabriek drank en gebak en chocolade !!!

Mijn nichtje verbaasde ons echt met haar optreden aan de trapeze, ze was echt goed (ook al is dit de peettante die aan het woord is). Te zien op dit filmpje:

http://www.youtube.com/watch?v=8PWDkJBqeEA

De zaterdagwandelingen kenden weer leuke verrassingen: de steen van het paard van San Romualdo. Hier bleef volgens de legende het paard van de heilige stokstijf staan en knielde neer. De afdrukken van de knieën van het paard waren nog altijd duidelijk in de steen te zien. We passeerden tevens langs een gerestaureerde oude watermolen die nog altijd graan en mais maalt tot meel.

Doch de reis naar Finland was uiteindelijk het grootste gebeuren deze maand. De wandelgroep die ooit begon als een kleine groep vrienden die elke zaterdag ging wandelen, groeide spontaan uit tot een wandelgroep , waaruit zich allerlei activiteiten ontwikkelden die niet allen iets met wandelen te maken hadden: , Engelse les, yoga, breien, pizza avonden en ook mooie reizen. Naar Nederland, naar het Zwarte Woud en Londen, altijd georganiseerd door enkele wandelleden respectievelijk afkomstig uit die landen. Dit jaar planden onze Finse medewandelaars een wandelreis naar Finland . Waar in Finland ? Het vakantieresort http://www.himoslomat.fi/, van een Fins koppel , dat een vakantiehuis bezat in Cupramontana, onze eerste Finse gasten ooit. Dus werd er veel heen en weer geregeld tot19 januari de vertrekdag .

Onze groep bestond uit ca. 40 deelnemers waarbij we vertrokken van uit vliegveld Ancona om via een tussenstop in München door te reizen naar Helsinki. Daar aangekomen bracht een bus ons 250 km verder naar het merengebied. Natuurlijk lag heel Finland onder een dik pak sneeuw .

We overnachtten in kleine groepjes in enkele huisjes die uitstekend geïsoleerd en verwarmd waren en heel gezellig ingericht, allemaal hout natuurlijk en ook allemaal een eigen sauna.

De 5 dagen die erop volgden ondervonden we een VIP behandeling. We deden van alles, zwemmen in het ijskoude water met speciale pakken aan, curling en sleetje rijden. Finse sauna met de moedigen onder ons een onderdompeling in het ijskoude water van het meer (het moet gezegd Erik en vele andere anderen deden het, zelf sprintte ik van de sneeuw in de warme jacuzzi !!!)

Sneeuwscooteren, sleeën met husky's, wandelen met sneeuwschoenen, bezoeken aan een kunstenaar , viltwinkels, elandenfarm. en proeverij bij bessenwijnen. Skiën en, langlaufen behoorden tevens tot de mogelijkheden. Ook teambuilding activiteiten met spelletjes, waarbij wij en vooral de Italianen er met veel plezier aan mee deden. De Finnen genoten ook, geen gezeur of geklaag van onze groep maar veel enthousiasme en gelach .

Erik bekeek met de eigenaar wat de mogelijkheden i.v.m. samenwerking betreffende het toerisme zou zijn met Cupramontana. Je wist maar nooit!

De temperatuur lagen hoger dan normaal voor de tijd van het jaar tussen de -4 en -14 graden en we brachten zelfs 3 dagen zon mee, onbestaande normaal in januari en februari.

Met veel spijt in ons hart namen we afscheid van een heel mooie streek. Finland magisch in de winter , misschien eens een alternatief voor wintervakantie in Oostenrijk ?

Meer foto's: http://www.castiglionidiarcevia.it/cupra/

Terug thuis mocht Erik niet luieren, want de burgemeester liet hem meteen naar het gemeentehuis komen. Of Erik niet de coördinator toerisme wilde worden van Cupramontana in het 10 gemeenten project. Geen probleem. Meteen sprak Erik over de Finse contacten en over de ideeën opgedaan in het Finse VVV. Samen met de fotoclub van Cupra zouden we eindelijk voor mooie postkaartjes zorgen voor Cupramontana.

Wat de fotoclub betrof, de fotocursus was beëindigd en het getuigschrift mocht ontvangen worden. Bovendien kreeg ik te horen dat ik de1ste prijs in de fotowedstrijd gewonnen had met het thema olijf.

Een leuke verrassing.

In afwachting van het nieuwe toeristisch seizoen genoeg te doen dus !

Tot volgende maand.

Tanti cari saluti

Isabelle en Erik

PS:

• Bij het circusoptreden brachten we mijn nichtje tegen 15 uur bij de Perugina fabriek. De portier wist niets van een circus af, maar we mochten toch binnen. Waarschijnlijk zou het tegen 16.30 starten. In afwachting brachten we ons neefje naar een verjaardagsfeest. Om kwart na vier arriveerden we terug aan de poort, waar nu een heel lange rij auto's stond aan te schuiven doch de poort bleef toe. Half vijf, de portier weigerde de poort te openen, zijn instructies luiden kwart voor vijf, zeer onitaliaans....de circusartiesten die hier niets van afwisten maakten zich bezorgd, waar bleef al het volk of ging er niemand komen? Iemand van hen kwam poolshoogte nemen aan de poort, gelukkig er was volk !

Om klokslagen kwart voor vijf opende de portier dan eindelijk de poort...

04-02-2013 om 10:04 geschreven door babelle