Het boek begint met een zeer harde realiteit meteen, Michiel zit hier al in de crèche. De kinderopvoedster maakt zich zorgen over de gezondheid van Michiel. Ze vindt dat hij nogal een dunne en droge huid heeft. Meteen hierna zonder meer te weten te komen over Michiel start het verhaal eigenlijk echt. Het is de eerste ontmoeting tussen Wim en Godelieve en hoe ze samen een gelukkig koppel worden. Na 2 miskramen zijn Godelieve en Wim dan toch zwanger geraakt en ze kijken echt uit naar hun kindje. In juni 1998 werd Michiel geboren tijdens de bekermatch van België- Nederland (tot de grootste spijt van de papa). Sindsdien wordt Michiel er steeds mee geconfronteerd dat zijn papa daardoor de match niet heeft kunnen bekijken. Dit vind ik wel een zeer leuke herinnering voor het gezin want dat is echt specifiek voor hun een tof aandenken aan de geboorte van Michiel.