Ik vond het een heel goed boek. Het verhaal was origineel en goed gevonden. Maar als het er zo ooit echt aan toe gaat, zou dat verschrikkelijk zijn!
Rue's dood in het boek vond ik heel erg, hoewel ik ergens wel wist, toen ze nog leefde, dat dit waarschijnlijk haar lot zou worden. Cato's dood was veruit de gruwelijkste van allemaal. Hij heeft super lang en heel veel geleden. Ik kan het me niet voorstellen hoe dat zou kunnen zijn.
Ik vond het ook erg voor Katniss en Peeta dat ze elkaar pas leerden kennen tijdens de spelen, waar ze zich onmogelijk als zichzelf konden gedragen.
Ik zou het boek zeker aanraden aan andere mensen. Ook al is het een dik boek, het leest heel vlot omdat het zo spannend is.
Katniss en Peeta worden uit de arena gehaald, en worden naar het Capitool gebracht waar ze verzorgd worden. De volgende dag hebben ze een interview. Eerst komt Katniss Haymitch nog tegen. Hij feliciteert haar en geeft een knuffel. Dan fluistert hij in haar oor, met zijn mond verborgen in haar haren, dat het Capitool woedend is. Katniss heeft hen in de arena voor schut gezet. De hongerspelen zijn hun wapen en dat hoor je niet te kunnen verslaan. Er mocht maar één overlevende zijn maar door haar toedoen zijn er nu twee. Het enige verweer dat ze heeft is dat ze het niet deed uit een daad van rebellie, maar uit liefde voor Peeta. Tijdens het interview gedraagt Katniss zich dan ook als een meisje dat gek van verliefdheid is. Hoewel ze niet denkt dat de machthebbers in het Capitool al helemaal afgekoeld zijn, mogen zij en Peeta naar huis terugkeren. In de trein feliciteert Haymitch haar met haar geweldige act. Peeta is verward en vraagt om uitleg. Katniss legt hem uit wat er gebeurd is na hun bessenstunt. Peeta concludeert dat haar verliefdheid dus een groot toneel was. 'Niet alles', verdedigt Katniss zich. Ze geeft echt veel om Peeta, en zou het verschrikkelijk hebben gevonden als hij zou gestorven zijn, maar omdat ze verliefdheid moest faken om te overleven in de arena, is ze verward en er nog niet achter wat ze nu eigenlijk echt voelt voor hem. Hoewel ze hem dat vertelt; is hij nog steeds teneergeslagen. Zijn verliefdheid was blijkbaar echt, beseft Katniss nu, waardoor ze denkt dat ze Peeta op een gemene manier gebruikt heeft. Peeta negeert haar echter voor hun verder reis. Wanneer ze in district twaalf aankomen, waar er nu een groot feest aan de gang is en veel camera's aanwezig zijn, moeten Katniss en Peeta hun rol weer oppakken als geliefden. Dat is pijnlijk, maar daar staat tegenover dat ze eindelijk terug in hun district zijn, hun vrienden en familie terugzien, en eindelijk kunnen beginnen aan het lange verwerkingsproces over welke nachtmerrie er in de arena is gebeurd.
De volgende dag merken Peeta en Katniss dat de spelmakers tijdens de nacht al het water hebben weggezogen uit de plaatselijke bronnetjes, behalve uit een groot meer nabij de startplaats van de spelen. Ze zijn dus verplicht daar naar toe te gaan en het met Cato uit te vechten. Wanneer ze er zijn, worden ze opeens aangevallen door een bende wilde wolven, een soort die niet natuurlijk is ontstaan, maar door het Capitool genetisch is gemanipuleerd. Peeta en Katniss vluchten op een plateau, waar de wolven niet op kunnen klimmen. Maar dit blijkt reeds bezet. Cato, die duidelijk ook is aangevallen, ligt over de rand te kokhalzen. Eerst doen ze elkaar niks, ze hebben alleen oog voor de wolven. Katniss beseft in een schok dat die wolven met 21 zijn en de uiterlijke eigenschappen van de overleden tributen vertonen. Maar plots grijpt Cato Peeta vast, die niet op hem aan het letten was. Cato probeert Peeta van de rand te duwen. Katniss ziet het net op tijd en aarzelt geen moment. Ze neemt haar boog en schiet een pijl naar Cato's hand. Hij valt van het plateau en de wolven vallen hem aan. Katniss verwacht dat hij meteen zal sterven en dat ze uit de arena zullen worden bevrijd, maar de spelmakers zorgen ervoor dat de wolven hem heel de tijd net niet helemaal vermoorden. Dit duurt heel lang, tot Katniss het niet meer aankan om naar Cato's gekreun van de pijn en zijn smeekbeden te luisteren en schiet een pijl naar Cato in zijn hoofd. Katniss zou zelfs zweren dat Cato, als hij haar zag, smeekte om een eind te maken aan zijn lijden. Ironisch genoeg, was zijn moord geen afschuwelijke daad, maar juist heel barmhartig.
Peeta en Katniss denken dat ze gewonnen hebben tot er weer een bericht komt: De wijziging in de regels, dat twee tributen kunnen winnen, is ingetrokken. Katniss voelt zich verraden. Wanneer Peeta zich aanbiedt om te sterven, houdt ze hem tegen. Ze pakt de giftige bessen die een eind hebben gemaakt aan het leven van het sluwe meisje en stelt een dubbele zelfmoord voor. Katniss weet echter goed dat de spelmakers een winnaar nodig hebben. Er hebben mensen gewed en sponsors hebben veel geld gespendeerd aan tributen. Als er niemand zou overleven zou dit heel goed tot een opstand kunnen leiden in het Capitool. Katniss en Peeta willen de bessen net in hun mond steken, wanneer er inderdaad trompetgeschal weerklinkt en de mededeling:
'Peeta Mellark en Katniss Everdeen zijn de twee winnaars van de 74ste hongerspelen!!!'
Die avond komt er een oplossing voor Katniss' probleem. Er wordt omgeroepen dat er een feestmaal zal zijn bij zonsopgang op de plaats waar de spelen begonnen zijn, en dat elke tribuut daar 'iets' kan vinden dat hij of zij heel hard nodig heeft. Katniss twijfelt niet en maakt zich direct klaar om te vertrekken, maar Peeta wilt haar niet laten gaan, want bij feestmaaltijden vallen er altijd slachtoffers. Katniss dient hem echter slaapsiroop toe en gaat toch. Wanneer ze aankomt tegen zonsopgang, ziet ze een rugzak met haar districtnummer erop. Ze probeert het te grijpen, maar Clove, de vrouwelijke beroepstribuut uit district twee, valt haar aan en overmeestert haar. Clove pest Katniss nog wat door haar eerst wat oppervlakkig te snijden, waardoor ze veel bloed verliest, maar niet direct sterft. Ze spot ook met de dood van Rue. Opeens wordt Clove van haar af gerukt door Thresh. Hij is woedend omdat Clove de spot heeft gedreven met Rue. Hij slaat haar schedel in met een grote steen. Clove overleeft het niet. Wanneer Thresh zich tot Katniss went, denkt ze dat ook zij er geweest is, maar Thresh laat haar gaan omdat ze Rue's bondgenoot was. Katniss keert terug naar de grot, dient Peeta het geneesmiddel toe en valt dan flauw door haar overmatige bloedverlies.
Wanneer Katniss bijkomt, is Peeta bijna helemaal genezen en zorgt hij voor haar. Peeta en Katniss doen zich nog steeds voor als geliefden om het publiek te vermaken, maar Katniss vindt dat Peeta heel oprecht overkomt. Ze blijven enkele dagen zonder problemen in de grot. Op een avond zien ze de foto van Thresh in de lucht en weten ze dat hij gestorven is. Katniss beseft dat dit eigenlijk goed nieuws voor haar zou moeten zijn, maar ze vindt het vreselijk.
Wanneer Katniss en Peeta de grot verlaten, gaat Peeta bessen zoeken en Katniss jagen. Als Peeta genoeg bessen heeft legt hij ze even apart en gaat Katniss zoeken. Opeens horen ze dat er vlak bij hen iemand gestorven is. Het is het sluwe meisje uit district vijf. Eerst denken ze dat Cato dit heeft gedaan en dat hij dus in de buurt is, maar dan beseft Katniss dat de bessen die Peeta heeft geplukt giftig zijn en dat er eten is verdwenen. Het meisje heeft die bessen gestolen en heeft niet getwijfeld aan de eetbaarheid ervan omdat Peeta ze voor zichzelf had neergelegd. Dit betekent ook dat ze alleen nog maar Cato moeten verslaan om de overwinning te bereiken!
Na Katniss' confrontatie met de beroepstributen, was ze enkele dagen bewusteloos door haar verwondingen. Wanneer ze bijkomt is ze verward door Peeta's gedrag die eerst een pact sluit met de moorddadigste tributen en vervolgens haar leven redt. Peeta is echter nergens meer te bekennen. Katniss heeft wel pijl en boog weten te bemachtigen uit de handen van één van de twee overleden tributen. Terwijl Katniss aan het herstellen is van haar verwondingen, komt ze Rue tegen, een klein meisje van twaalf jaar uit district elf. Ze sluiten een pact en worden bondgenoten. Samen eten ze, genezen ze elkaars verwondingen en blazen ze zelfs de voedselvoorraden van de beroepstributen op. Ze komen ook te weten dat er nog twee slachtoffers zijn gevallen, die door de beroepstributen zijn vermoord. Ze vernemen ook dat Peeta zwaargewond is, omdat Cato dat terloops vertelde tegen zijn bondgenoten. Rue en Katniss raken in deze periode heel gehecht aan elkaar.
Een dag nadat de voedselvoorraden van de beroepstributen werden vernietigd, wordt Rue vermoord door de mannelijke beroepstribuut uit district één. Katniss is zo van streek dat ze Rue's moordenaar neerschiet. Hij is ook het eerste menselijke slachtoffer dat Katniss heeft gemaakt dat niet voortkwam uit zelfverdediging. Daarna versiert ze Rue's lichaam met bloemen. Katniss neemt afscheid en wil net verder gaan wanneer ze een bericht ontvangt van buiten de arena: Er kunnen dit jaar twee winnaars zijn als ze uit hetzelfde district komen. Ze is dolblij en gaat onmiddellijk Peeta zoeken, want zij worden nu zeker bondgenoten. Deze nieuwe regel is uniek. Ze beseft dat deze regel waarschijnlijk ingevoerd is omdat hun zogenaamde romance zo populair is in het Capitool, dat het succes van de spelen in gevaar zou kunnen komen als ze niet samen zouden kunnen winnen. Er zijn nog maar zes tributen over. De twee beroepstributen uit district twee, die ongetwijfeld staan te juichen om deze nieuwe regel, een sluw meisje uit district 5, een sterke jongen uit district elf en zij en Peeta. Uiteindelijk vindt Katniss Peeta in een grot, maar zoals Cato al had verteld, is hij zwaargewond. Cato heeft hem geraakt met een mes nadat Peeta Katniss had gered uit de handen van de beroepstributen. Katniss zorgt zo goed mogelijk voor Peeta, maar hij loopt een bloedvergiftiging op. Als Katniss binnen een paar dagen geen geneesmiddel vindt, zal hij sterven...
De 24 tributen staan in een cirkel met in het midden allerlei spullen zoals water, voedsel en wapens. Om die te pakken kunnen krijgen, moeten ze zich zeker in een gevecht storten, maar zonder zullen ze waarschijnlijk niet zo lang kunnen overleven. Wanneer het startschot gaat, is het gevecht dat er op volgt gruwelijk. Katniss slaagt erin een rugzak mee te nemen, maar daarna moet ze snel proberen te ontkomen. Ze slaat op de vlucht, het bos in. In de arena staat het vol camera's zodat alle inwoners van Panem de spelen van het begin tot het einde kunnen volgen. Als de nacht valt, klimt Katniss in een boom, om daar te slapen, wat een stuk veiliger is dan op de grond. Tijdens de nacht worden de foto's getoond van de tributen die die nacht gestorven zijn. Er zijn elf doden, maar Peeta is er niet bij, waar Katniss stiekem blij om is. In de nacht wordt ze wakker door een vrouwelijke tribuut die een vuurtje stookt, vlak bij haar. De tribuut heeft haar niet gezien, maar door de rook van het vuur, heeft ze hun schuilplaats op een heel domme manier doorgegeven aan andere tributen. De tribuut wordt gevonden door de beroepstributen, die blijkbaar samen een pact hebben gesloten om eerst samen de zwakkeren uit te schakelen. Ze vermoorden haar. Wanneer Katniss, verborgen door de bladeren van de boom, naar haar vijanden kijkt, schrikt ze heel hard. Het pact bestaat niet alleen uit de beroepstributen.
Peeta is er ook bij. Katniss is furieus dat Peeta zich heeft aangesloten bij deze brute moordmachines.
Ze trekken verder en na een paar uur besluit Katniss om ook haar schuilplaats te verlaten en water te zoeken. Ze vindt het net op tijd, bijna was ze uitgedroogd. Na een tijdje komt er echter een nieuw probleem. Sinds de beroepstributen het meisje hebben vermoord, zijn er geen doden meer gevallen. De spelmakers raken verveeld en vinden dat het tijd is voor actie. Ze kunnen het spel manipuleren en stichten een bosbrand om alle tributen bij elkaar te drijven. Het werkt. Na de brand vinden de beroepstributen en Peeta Katniss. Het komt tot een hevige confrontatie, waarbij twee van de beroepstributen sterven. Cato, een van de overgebleven beroepstributen wil Katniss doden nadat ze gewond is geraakt, maar plots keert Peeta zich tegen hen en helpt Katniss te ontsnappen. Dit redt haar het leven.
Het laatste wat de tributen moeten doen voor de spelen beginnen, is een interview. Dat interview is belangrijk: Er is een heel publiek, het wordt opgenomen en uitgezonden over heel Panem en het is hun laatste kans om mensen in het Capitool te overhalen om hen te sponsoren. Dankzij Katniss' introductie en haar hoge trainingsscore zit ze eigenlijk al goed en ook het interview verloopt vlot. Wanneer Peeta aan de beurt is vraagt de presentator of hij een vriendin heeft. Peeta zegt van niet, maar vertelt dat hij wel een oogje heeft op iemand. De presentator zegt dat hij moet winnen, dan kan ze hem niet meer afwijzen. Peeta vertelt echter dat winnen in zijn geval niet zal helpen. Als de presentator vraagt waarom niet, antwoordt hij:
"Omdat... ze hier samen met mij naartoe is gekomen."
Katniss is verbijsterd. Het dringt tot haar door dat hij haar bedoelde. Wanneer ze elkaar na het interview tegenkomen, is ze eerst woedend omdat ze denkt dat dit een act was waarmee Peeta haar als zwak heeft bestempeld. Daarna vertelt Haymitch haar dat dit net een sublieme manier was om sponsors te lokken voor hen beiden.
De laatste nacht voor de spelen gaat in. Katniss kan niet slapen. Ze zoekt Peeta op om wat met hem te praten. Peeta vertelt haar dat het Capitool kan doen wat ze willen, maar dat ze hem toch niet volledig bezitten, dat hij meer is dan een pion in hun spelen. De volgende ochtend neemt Katniss afscheid van haar begeleiders, Cinna en Peeta. Dan wordt ze naar haar startruimte in de arena gebracht.
Nadat Katniss afscheid heeft genomen van haar familie en Gale worden zij en Peeta op een trein gezet richting het Capitool. Op de trein is er veel luxe. Veel meer dan ze ooit gewend waren. Ze leren Effie beter kennen en maken ook kennis met Haymitch. Effie en Haymitch moeten Katniss en Peeta begeleiden, maar Haymitch is heel dronken. Het lijkt dat hij nooit in staat zal kunnen of willen zijn om hen te helpen, maar ze komen na een tijdje toch tot een akkoord. Tijdens de reis valt het Katniss ook op dat Peeta heel aardig tegen haar is, waardoor ze zich verward gaat voelen.
Na de aankomst in het Capitool krijgen ze een totale make-over omdat ze die avond geïntroduceerd gaan worden aan heel Panem. Als ze het publiek bevallen, kunnen ze sponsors krijgen die giften kunnen sturen in de arena. Katniss komt goed overeen met haar stylist Cinna. Hij zorgt ervoor dat zij en Peeta schitteren. Na afloop zijn ze allemaal heel opgetogen.
De volgende dagen is het tijd om te trainen. Alle tributen doen dat samen in een trainingscentrum. Sommigen onder hen, voornamelijk de tributen uit de rijkere districten, kunnen al goed vechten. Ze worden ook wel de beroepstributen genoemd. Ze worden echter veracht door alle andere districten, behalve door die van henzelf. De meesten zijn vooral heel onzeker en kunnen helemaal niet om met wapens. Daar heeft Katniss wel een voordeel omdat ze door het jagen wel al om kan met pijl en boog. Peeta en Katniss blijven in alle trainingen samen omdat Haymitch hen dat heeft opgedragen.
De laatste training wordt apart gehouden. De spelmakers zijn aanwezig en dan moet je laten zien wat je kan. Vervolgens geven ze je een score van één tot twaalf. Wanneer Katniss het trainingscentrum binnenkomt en wilt beginnen, hebben de spelmakers echter geen aandacht voor haar, maar voor het buffet dat voor hen staat. Katniss is verontwaardigd en schiet in een opwelling van woede een pijl door een appel van hun eten. Daarna loopt ze weg. Ze denkt dat ze alles heeft verpest, maar later blijkt dat ze de hoogste score heeft van iedereen. De spelmakers vonden haar pit blijkbaar leuk, want is dat niet wat je uiteindelijk nodig hebt om een kans te kunnen maken om de spelen te kunnen overleven?
Katniss Everdeen is een meisje dat woont in het twaalfde en het armste
district van Panem. Met haar moeder en haar zusje, van wie ze onvoorwaardelijk
houdt, leidt ze een armoedig leven. Haar vader is omgekomen in een mijnexplosie
toen ze elf was. Sindsdien is Katniss kostwinnaar van het hele gezin. Ze jaagt
in de bossen rond het district. Dat is illegaal, ze kan daar de doodstraf voor
krijgen, maar ze doet het toch, omdat dat de enige manier is om haar en haar
familie in leven te houden. Ze jaagt echter niet alleen, maar samen met haar
beste vriend Gale. Bij hem is ze zichzelf. Ze vertrouwt hem blindelings.
De 74ste hongerspelen komen dichterbij, dus ook de dag van de boete. Dat
is de dag waar de tributen worden geloot. Zowel Katniss, Prim als Gale kunnen
geselecteerd worden. Maar hoe ouder je bent, hoe meer kans je hebt dat jij het
wordt. Wanneer ze op een plein samenkomen, en de begeleidster van district
twaalf, Effie Prul, klaarstaat om een naam te trekken, is Katniss erg bang. Ze
hoopt zo hard dat zij niet die persoon zal zijn dat naar de Hongerspelen zal
moeten gaan. Effie trekt een kaartje en leest het voor. En het is niet Katniss.
Het is Prim Everdeen.
Katniss is met stomheid geslagen. Wanneer ze Prim het podium op ziet
gaan, waar de gekozen tributen naar toe moeten, en zo ook haar dood, raakt ze
zo overstuur dat ze haar vrijwillig aanbiedt Prims plaats als tribuut in te
nemen. Dat mag. Als de naam van de jongenstribuut wordt voorgelezen, vreest ze
dat het Gale zal worden. Het is Gale niet, maar wel Peeta Mellark. Katniss kent
hem niet persoonlijk, maar vindt het vreselijk dat hij
gekozen is. In de zwaarste periode van haar leven, net na de dood van haar
vader, toen ze nog niet had leren jagen, was ze er zo slecht aan toe dat ze
bijna de hongerdood was gestorven. Maar Peeta had haar zien liggen. Hij werkte
in een bakkerij samen met zijn ouders. Hij gooide twee deels verbrande broden
haar kant op, die hij niet meer in de winkel mocht verkopen van zijn moeder.
Dat heeft haar gered. Katniss is hem altijd heel dankbaar geweest, maar nu
vreest ze dat er in de arena misschien een moment zou komen waar zij hem zal
moeten proberen te doden.
In Panem, vroeger bekend als Noord-Amerika, ligt het welvarende Capitool, omringd door dertien districten. Op een bepaald moment kwamen "de Donkere Dagen", de opstand van de districten tegen het Capitool. Twaalf werden er verslagen, het dertiende werd met de grond gelijkgemaakt. Om hen er één keer per jaar aan te herinneren dat de Donkere Dagen zich nooit meer mochten herhalen werden de Hongerspelen georganiseerd. De regels zijn simpel. Als straf voor de opstand moeten alle twaalf districten één meisje en één jongen, tussen twaalf en achttien jaar oud, leveren die meedoen, de zogenoemde tributen. De vierentwintig tributen worden opgesloten in een enorme openluchtarena die uit van alles kan bestaan, van een gloeiend hete woestijn tot een barre ijsvlakte. Een aantal weken lang moeten de deelnemers op leven en dood met elkaar vechten. De tribuut die als laatste overblijft, heeft gewonnen.
Door kinderen uit hun districten te plukken en ze te dwingen elkaar te vermoorden terwijl zij toekijken, helpt het Capitool hen eraan herinneren dat zij volledig aan hun genade zijn overgeleverd. Dat ze geen schijn van kans maken om nog een opstand te overleven. De boodschap is duidelijk. "Kijk eens hoe we jullie kinderen afpakken en opofferen terwijl jullie er niks tegen kunnen beginnen. Als je één vinger uitsteekt maken we jullie allemaal een kopje kleiner. Net zoals we met district dertien hebben gedaan."
Om de vernedering en marteling compleet te maken, verlangt het Capitool van hen dat ze de Hongerspelen als een feestelijke gebeurtenis zien, een sportevenement waarbij elk district zijn krachten met de andere kan meten. De tribuut die wint, wordt thuis voor eeuwig in de watten gelegd, en zijn of haar district word overladen met prijzen, die voornamelijk uit voedsel bestaan. Elk jaar laat het Capitool zien hoe het winnende district graan- en oliegeschenken en zelfs delicatessen als suiker ontvangt, terwijl de rest van hen tegen de hongerdood vecht.
