Lecas is een contessa 32 , een type dat zijn vaareigenschappen en degelijkheid bewezen heeft tijdens de beruchte Fastnet race in 1979 . Wij zijn sinds 2002 de trotse eigenaars . Ze is ontworpen door David Sadler en gebouwd door Jeremy Rogersin 1973 . De romp en opbouw zijn nieuw gelakt, het beslag is vervangen en een groot deel van de zeilgarderobe vernieuwd . Het vernieuwen en aanpassen blijft nog een tijdje doorgaan .
meer contessa info : www.contessazeilers.nl www. co32.org
Zoeken in blog
LECAS
wedstrijdvaren en familietochten met onze contessa 32
14-12-2008
Kerstrace: The story
Zeer koud en zeer veel wind, daar draaide het afgelopen zaterdag allemaal rond. Met een temperatuur van rond het vriespunt en ZZO wind kracht 6 tot 7 werd het een echt potje winterzeilen. 85 schepen hadden zich ingeschreven voor de 18 e editie van de Kerstrace. Het speciale aan deze race is dat er individueel op handicap gestart wordt, wij vertrokken dus als 1 van de eerste schepen. De start werd wel een uur uitgesteld vanwege het extreme lage water (zie foto's). Toen we buiten gingen werd het mij duidelijk hoeveel wind er wel stond, tijdens het hijsen van het grootzeil kregen we al tonnen water over dek. We waren niet slecht weg en haalden vrij snel de Go Golden in, een Shamrock 30...na het ronden van de boei hadden we een ruimwinds rak van ongeveer 6nm v oor de boeg. Er stond mij teveel wind voor de spi en er ontbraken ook enkele vaste mannen...dus geen risico en gewoon doorvaren met onze nr 3. Spuiiiiiiiiiiiiten, nooit eerder meegemaakt op een Contessa 32, surfen en een topsnelheid van 11 knopen geklokt. Meerdere minuten spoten we tegen 10 knopen door het water..een ultieme belevenis! Ondertussen was een van onze crewleden blauw, purper aan het uitslaan...onze Joren was wat aan het bevriezen.
Iedereen die dit nu vol spanning aan het lezen is denkt waarschijnlijk, 'goe bezig, die mannen', was ook zo maar er waren een aantal schepen die ons voorbijvlogen tegen 16/17 knopen onder spi...petje af voor deze gasten!
Tegen dat we aan de benedenton kwamen waren we dus ingehaald door een 20 tal schepen. Vervolgens een scherp rak naar de finish. we hadden onze reef eruit gegooid en liepen scherp, zoals altijd, behoorlijk goed. Af en toe kregen we wel een golf in de kuip, deze stond dan ook meermaals blank. Joren was ondertussen nog een beetje blauwer geworden.
We werden uiteindelijk 32 ste, 24 schepen zijn vanwege de omstandigeheden niet gestart of hebben opgegeven. Er had wat meer ingezeten maar de verschillen tussen ons en de top 10 waren niet dermate groot. Geen schade, geen letsels...dit in tegenstelling met andere schepen waar er toch soms behoorlijk wat schade gevaren werd, er zijn ook 2 mensen overboord gegaan, eentje heeft zelfs meer dan 10 minuten in het water gelegen en moest afgevoerd worden naar het ziekenhuis. Dit bewijst eens te meer dat veiligheid een belangrijk 'issue' is...ook bij ons gaat dit meer en meer spelen.
Iedereen bedankt voor de inzet en het trotseren van deze toch wel extreme omstandigheden!
Het was weer Goofies-tijd. De ploeg van dienst was onverwacht met een man minder. Een van ons had een nacht met zeer zware tandpijn achter de rug en kon niet anders dan een dagje Lecas om te wisselen in een half uurtje tandarts en de rest van de dag afzien. Dus vol goede moed en met een beetje aangepaste posities kwamen we met 5 aan boord : Christophe (stuur), Barbara (tact, spitrim), Toob (piano, genuatrim), Timp (voordek) en Jeroen (genuatrim, spitrim). De weersvoorspelling kwam voorlopig nog niet overeen met de werkelijkheid : van 4 Bft was nog niet veel te merken. De keuze voor de zeilen stond dus eigenlijk al vast voor de briefing : genua 1 en grote spi. Het parcours was een beetje anders dan anders met een spistart tegen stroom en de overloop van Zierikzee om te beginnen. Die start verliep voor ons vrij goed. We waren misschien iets te vroeg aan de lijn, waardoor de vaart uit de boot was. Het hijsen van de spi deden we op het juiste moment, maar Lecas was pas echt terug op dreef ter hoogte van de te ronden boei.Den Bolderik sjeesde er met een serieuze bootspeed vandoor, ook de Avanti en Tissum waren zeer goed weg. Op de overloop van Zierikzee gingen we goed, maar er was toch een beetje weinig wind voor onze Lecas, kwam niet echt op gang. Op enkele schepen waren ze even vergeten dat het vaarwater gevolgd moest worden, dus die moesten terugkomen om de boeien langs de juiste kant te nemen. Voor Zierikzee kwam dan het eerste stuk opkruisen. Hier konden we wat voorsprong nemen dankzij de goede overstagmaneuvers. Na de volgende boei konden we dan afvallen om het vaarwater te volgen. Ondertussen werden we overvallen door een serieuze bui. Lecas was even weer volop in haar element. De traveller hebben we toen een heel stuk moeten laten zakken om niet uit roer te lopen, maar voor de rest konden we de bui prima opvangen. Sommige boten uit de andere klasse hadden minder geluk en een andere klasse was juist onder spi op weg naar een benedenboei. Er zijn denkelijk wel een aantal spi's gesneuveld! Wij zaten op een halve-winds rak op weg naar de boei. Daarna nog een stukje opkruisen, we moesten maar 2 slagen maken om bij de volgende boei te geraken. En dan weer afvallen tot halve wind. We twijfelden om al dan niet de spi te trekken. Timp had alles in gereedheid gebracht, maar toen besloten we het toch niet te doen. We vaarden echt wel halve wind, en de bootsnelheid was goed. Dan restte alleen nog het laatste lange rak richting Colijnsplaat. Ook hier liepen we goed zonder spi, en weer was het twijfelen om hem al dan niet uit de zak te halen. Timp had alweer alles klaar, maar uiteindelijk hebben we hem weer niet getrokken. Misschien iets te voorzichtig, achteraf gezien hadden we hem eigenlijk wel kunnen trekken voor het laatste stuk, volgende niet meer twijfelen. Nog even rond de boei, een scherp rakje en over de finish. Voor ons was het deze keer een beetje vis noch vlees. Het was vreemd weer, de wind had het toch een beetje laten afweten ; en het was voor de Goofen moeilijk geweest om een lang kruisrak in het parcours te steken. We hebben goed gevaren, de maneuvers gingen vlot..., maar Lecas heeft toch graag iets meer wind. Al bij al was het weer een geslaagde wedstrijd. De uitslag was ietswat verrassend : 1eplekBolderik (ze waren gewoon te goed), 2e plekTissum , 3e plek Avanti en wij 4e. Na het bekijken van de resultaten zagen we dat de rating van Tissum opeens is aangepast. Vreemd om dat zo midden in de Goofies te doen. Volgende week de Kerstrace. Hopelijk met een stabiele windkracht 4 of zo. Ook als dat niet zo zou zijn hebben we er alvast zin in.
Lecas wint Gerald Hume-Wright Trophy for sportsmanship in de UK!
Met toch wel enige trots kan ik melden dat we afgelopen zaterdag de GERALD HUME-WRIGHT TROPHY FOR SPORTMANSHIP gewonnen hebben!
Dit omdat we toch wel veel moeite gedaan hebben om naar de UK te varen en 2 series one-design racing CO32 te varen. Voor ons een onvergetelijke ervaring, niet makkelijk..logistiek een hel maar we hebben het gedaan en wat misschien nog belangrijker is , we hebben getoond dat we, mits de nodige training, zeker middenmoot moeten kunnen varen. Dit in een toch wel zeer competitieve klasse! Als je dan weet dat Lecas ook nog niet helemaal race getuned was,(nog altijd niet trouwens) moet dit perspectief bieden naar 2009.
In naam van Barbara en mezelf nen dikke merci aan Timp, Philippe, Toob, Dirk, Izaak, David, Jeroen, Stefan.
Foto's van onze trofee volgen nog.
Mail John (CO 32 Association)
Hi Christophe
Hope you are well.I have good news for you.
At the dinner dance and prizegiving last Saturday and following a unanimous decision by the committee you were awarded the Gerald Hume-Wright Trophy for the sportsmanship you showed in coming to race with us.
Congratulations!Every was delighted as I am sure you will be.
I was delighted to accept the trophy on your behalf and am now wondering how best to get it to you.Are you by any chance coming over to the UK?If not I could make arrangements to courier it to you if you wish.
Vandaag hadden we met de Bolderikcrew afgesproken om wat te gaan trainen voor Colijnsplaat. Afspraak was rond 11.00u buiten, na telefonisch overleg besloten we om eerst upwind-downwind baantjes te varen. Een baantje van 1,7 nm, wind NW rond kracht 4, in het begin een beetje regen maar het trok snel open en werd uiteindelijk een prachtige zeildag.
We konden den Bolderik wel niet bij houden maar het was toch wreed plezant, er was meer focus dan dat ge daar moederziel alleen op het water zit. De Stefan draaide op een vreemde manier zijn vingers tussen de winch en in no time lag de kuip onder het bloed. Verpleegster Barbara snelde ter hulp en wikkelde zijn vingertjes in een zwachtel. Na dit incident was het tijd om de spi te trekken, we hadden gekozen om onze heavy spi nog eens te trekken..toch een mooi zeiltje. Vervolgens nog een baantje up en downwind en dan rond de plaat terug naar Colijnsplaat.
Een mooi kruisrak gevolgd door een nog mooier spi-rak. Onze bootspeed zat goed, ook tijdens het spivaren liepen we goed. Dit moeten we meer doen, gewoon keileuk en enorm leerzaam, vooral die upwind-downwind baantjes zijn goed om de maneuvers goed te oefenen. Jammer dat onze vaste voordekker net van de partij kon zijn.
Bon , weer 3,5 u kunnen varen...daar draait het om. Bolderikcrew bedankt voor het gezelschap, next time ook nog een pintje in het clubhuis of ne whisky bij ons aan boord!
Goofies november : koud en nat, harde wind en top 3 gezeild!
1 november : Goofies-dag. Iedereen was er weer klaar voor. De bemanning deze keer : Christophe en Barbara, Timp, Phillippe, Stefan en Dirk. Er moest dus in de posities geswitched worden : Stefan aan de piano en Dirk aan de trim. Zeilvoering vol GZ + genua 3.
Start om 12.45. Een goei windje : 5 Bft NO. Het werd een ruime-windse start. Er waren er niet veel die de spi op de startlijn trokken. Bij degenen die het deden verliep het niet altijd vlekkeloos. Wij gingen als 7e of zo over de start : we hadden een goede positie, maar hadden nog iets sneller naar de lijn moeten gaan. Een in-de-windse start lijkt ons toch meer te liggen. Na eerst een beetje hoogte te winnen, trokken ook wij onze nieuwe heavy spi. Dat ging vlotjes en hij bleef goed vol staan. Prachtig zeil, topkwaliteit van UK sails. Stefan hield alles vrij goed bij aan de piano, maar begreep direct dat het niet bepaald een rustig jobke is. (alweer iemand bij die volledig achter het plaatsen van stoppers staat.). Tissum lag iets voor ons ; Bolderik ook, maar die bleef vrij laag. Aan de boei gekomen, lagen we vrij goed. Na het weghalen van de spi moesten we onmiddellijk oploeven om aan het kruisrak te beginnen. De wind leek al een beetje aangewakkerd te zijn, en Lecas vaarde super onder volledig grootzeil en genua 3. De overstagmaneuvers gingen vlotjes, en we kwamen tamelijk goed bij de te ronden boei uit. Het zicht was niet super, en af en toe zijn die kleine tonnetjes dan wat moeilijker te vinden. Tijdens dat kruisrak vonden Timp en Stefan even tijd om de spi te gaan plooien. Die moest na de boei terug getrokken worden. En daar liep het een beetje fout. Ondertussen leek er toch al een 6 Bft met windstoten van 7 te staan. En het lukte ons niet om de spi goed te krijgen. Na twee pogingen, heel wat over en weer geroep, een groot aantal liters water in de kuip ... hebben we hem laten zakken. Dan moesten we even terug een beetje orde scheppen in de kuip (er lag een grote, veelkleurige hoop touw voor Christophe zijn voeten) en onze positie terug inschatten. We deden even een gijp te veel, maar zaten vrij snel terug op koers. De rust keerde terug en al vlinderend stoven we op de boei af. Even leken we in planee te komen. De boei gingen we samen met een etap 39 rond. En toen was het weer tijd voor een kruisrak. Plezier alom, kletsnat waren we allemaal. Soms leken we onder water te varen, de genuatrimmer leek in een bad te zitten ... maar we liepen super. We konden goed scherp varen en haalden een aantal boten in. Lecas was in z'n element. Heel veel schepen voeren nu zwaargereefd, Lecas was perfect in balans, had niet de neiging om uit roer te lopen, dit mede door Barbara die pro-actief met de grootschoot werkte. We haalden oa een Frienship 33, Etap 39, Sun Odissey 39, Moody 31 in. Nog 1 boei te ronden en een kort ruim rak, en dan over de finish. Tissum hadden we vrij goed bijgehouden, voor de rest hadden we niet echt een idee van de concurrenten. We hadden geluk en konden na het aanleggen en opruimen nog even in de kuip zitten om de innerlijke mens te versterken. En als het even later dan toch terug begon te regenen gingen we nog nakaarten in het clubhuis. De uitslag kwam vrij laat : enkele opgevers hadden zich vergeten afmelden, wat voor enige verwarring bij de organisatie had gezorgd. Het resultaat : Lecas 3, Bolderik 2 en Niata... 1. De blauwe plekken en stramme spieren hebben weer even tijd om te genezen. Het is nu al uitkijken naar de volgende Goofies. (geen foto's deze keer, fototoestel ligt nog aan boord, en veel heb ik er niet kunnen maken)
Enkele weken geleden zijn we bijeen gekomen om het volgende wedstrijdjaar vast te leggen. Vast staat dat we ook in 2009 naar de UK trekken om eenheidsklasse te gaan varen. Wat vaststaat is dat we Round The Island gaan zeilen. Een mega-event met meer dan 1800 deelnemende zeiljachten. De Contessa 32 varen deze wedstrijd in eenheidsklasse.
Rond the Isle of Wight - The Course
Het traject is bijzonder eenvoudig. Start in Cowes richting west, direction Yarmouth. Voorbij needles Lighthouse, langs de zw-kust van het eiland naar St-Catherine's Point en dan voorbij Dandown Bay waar je de Bembridge ledge boei moet ronden. Rond No man's Land Fort en voorbij Osborne Bay richting Finish.
Via Ward Ave., Baring Road & Castle Hill to the Parade and the Green either side of the Royal Yacht Squadron.
SCONCE POINT
0730-1000
From Yarmouth, drive towards Freshwater. Turn right after 1/2 mile and follow signs to Fort Victoria.
THE NEEDLES
0800-1030
From Freshwater or Totland follow signs to the Needles Car Park. Park and walk up West High Down to Needles Battery. Best view to south of Coast Guard Station.
CHILTON CHINE
0845-1200
Situated on the cliffs near Brighstone is Chilton Chine (accessible from the Military Road). It has a terrific view of the boats as they sail by.
ST. CATHERINE'S POINT
0930-1330
From Freshwater, Rookley or Ventnor go to Niton. Take loop road to Buddle Inn. Park and walk down cliffs by lighthouse.
VENTNOR
0945-1400
Park on Cliff at West End of Esplanade.
BONCHURCH
1000-1430
Take lane down to sea opposite Bonchurch pond. Take left turn and park in car park at bottom, which is best view.
CULVER DOWN
1030-1600
From Brading, take Bembridge road. After 1 mile, turn right and follow sign for Culver (on a bend, and lane hairpins up!)
RYDE PIER
1130-1730
From Ryde Esplanade, drive up pier and park at end. Parking for 1 hour.
Mainland vantage points
HURST POINT
0730-1030
From Lymington drive to Milford on Sea, take road to Keyhaven, but turn right towards Hurst beach after half a mile. Park at end and walk up Hurst Spit to Hurst Castle.
GILKICKER POINT
1130-1730
From Gosport drive through Alverstoke towards golf course. Take road through golf course to Gilkicker Point and Fort.
Vorig jaar heeft Connie van Mark Oliver deze wedstrijd in de Contessa 32 klasse gewonnen. Het wordt vooral weer een hele opgave om Lecas ginder te krijgen. Maar we hebben een gemotiveerde crew dus ook dit zal wel weer lukken!
De rest van het seizoen zal er ongeveer als volgt uitzien:
- Goofies (elke 1 zaterdag van de maand) - Mei Oostende-Ramsgate - Mosselrace - Light Vessel - CR kampioenschap - Goesse Sas - Antwerp Race
Op vrijdag vertrok Christophe - na heel wat geregel om alles op het thuisfront in orde te krijgen - richting Colijnsplaat. Samen met Toob en Timp bracht hij de boot in een recordtempo naar Terneuzen. Goed kunnen oefenen met de spi en veel geluk met de bruggen en het versassen. Rond 18 u lagen ze al vast. 5-dubbeldik, maar het was toch nog rustig in de haven. Vrijdagavond vertrok dan de rest van de bemanning naar Terneuzen. Eventjes met z'n allen wat gaan eten, en dan de kaart en route bekeken. We lagen op tijd allemaal in onze slaapzak. De buurman had echter nog zin in een feestje en besloot muziek te draaien voor de ganse haven. Waarschijnlijk was zijn batterij bijna leeg, want hij zette dan ook nog z'n motor bij. Na wat protest van andere slapers werd het toch terug stil.
Om 7u liep de wekker af, en nog een, en nog een. Het was een frisse nacht geweest. Er werd beslist welk voorzeil we zouden zetten, en de laatste spulletjes werden in gereedheid gebracht. Een koffie of thee gedronken, enkele bokes gegeten en gewacht tot de eerste boot van het pak vertrok. Die wachtte daar vrij lang mee. En toen waren we weg. Zoals elk jaar ging het in colonne naar de startlijn.
In de startzone was het een gewriemel, en dat zou er na de start niet op beteren. Een windje van 3Bft SW zorgde voor een spistart. Eens de startlijn gepasseerd trok iedereen zo snel mogelijk zijn spi, een enkeling al voor de lijn. Bij de ene lukte het al wat beter dan bij de andere.
Onze start was goed, we hadden een goede positie en vrije wind. Wij hadden ervoor gekozen om rustig over de lijn te gaan en pas als we zeker waren van onze positie de spi te trekken. We hadden de concurrentie in de gaten, we lagen allemaal vrij dicht bij elkaar. Tot aan Hansweert bleef de spi staan. 2 keer was het nodig om te gijpen, en dat verliep vlekkeloos en zonder tijdverlies (met dank aan voordekker Timp en would-be stopper Toob).
Het strijken van de spi ging vlot en het werd tijd om een stukje scherp te varen, en zelfs een slag te maken. Nu konden we een beetje inlopen op enkele concurrenten die iets meer in het voordeel zijn op de ruime koersen. Aan de overloop van Valkenisse moest de spi er weer op. Lecas is een schip dat genoeg wind nodig heeft om goed te lopen onder spi, maar we konden toch vrij goed mee.
Tot hiertoe hadden we geluk met de beroepsvaart, we hadden nog niet moeten wijken. Aan de AlcaN1 ging de spi weer omlaag en was het tijd om scherp te gaan. Weer een stuk tussen scherp en half (dan is Lecas in haar element), nog een stukje oploeven naar scherp voorbij Doel en Lillo. Nu kwamen we in de industrie, waar de wind soms wegvalt of draaierig wordt. En we kregen gezelschap van een zeeschip dat al eens had moeten toeteren omdat er nogal veel zeilers in zijn weg zaten. Die besloot dan wijselijk veel trager te gaan varen, maar wij hadden hem dan wel vlakbij tot aan het Hansadok. We konden voorlangs oversteken, hoewel de rescue daar anders over dacht. De zeilers in de buurt dachten hetzelfde als wij, dus gingen we toch maar voorlangs. Anders zouden we, naast veel vertraging door te wachten, in zijn vuile wind komen. Het Willemsrek was traditiegetrouw opkruisen, en vanaf het Boomke was er traditiegetrouw geen wind meer. De spi was ondertussen voor de laatste keer omhoog, maar viel af en toe volledig in. Het werd dobberen met het tij tot aan de hoek. En dan konden we weer even opkruisen. Om 16.32 u gingen we de finish over, om een tijdje na ons de Tomidi te zien finishen. Het was wachten op het openen van de deuren, zo hadden we tijd voor enkele apiritiefhapjes. Iedereen had honger. We waren tevreden, er waren geen fouten gebeurd, de wind speelde een beetje in ons nadeel, maar al bij al een goed resultaat. Voorlopig was het een beetje raden naar het resultaat. We hadden top 10 vooropgesteld en dachten dat wel te kunnen halen.
Na het vastleggen op Linkeroever, was het al snel tijd om ons naar de loods te begeven, waar een heerlijk buffet ons stond op te wachten. Daarna volgde de prijsuitreiking : een negende plaats. Dus tevreden.
De volgende morgen om 6 u opstaan, om naar buiten te gaan met de eerste deuren.
We waren nog getuige van de invloed van het tij bij het openen van de deuren, de boot voor ons was volledig de controle kwijt en stoof stuurlos op een aangelegde boot af. Met een onvermijdelijke crash tot gevolg. Gelukkig kon Christophe nog tijdig uitwijken, maar veel plaats hadden we niet meer over. Het eerst stuk op motor gevaren, en eens het licht was nog een goed stuk gezeild. Enkele boten wilden proberen door de Schaar van Waarde te varen. De eerste vaarde zich echter stevig vast (op motor), dus zijn achterliggers besloten rechtsomkeer te maken. Hopelijk is die boot intussen losgeraakt. Vandaag hadden we iets minder geluk op het kanaal. De sluis bleef vrij lang open staan, zodat we met een groot aantal boten door de bruggen konden. Zo zijn we toch een uurtje langer onderweg geweest. Maar het prachtige zeilweer op de Oosterschelde maakte alles goed. Rond 14 u lagen we weer in Colijnsplaat. Nog snel schoon schip gemaakt om dan de kinderen op te pikken. Het waren 3 goeie zeildagen.
En we zijn begonnen. Gisteren hebben we de eerste goofies gevaren. Het werd een pittige wedstrijd met een baanjte van 14 nm. Met de weersvoorspelling van 5-6 WSW , hadden we aan een bemanning van 7 personen gedacht. Christophe, Barbara, Timp, Toob, Phillippe, Jeroen en - op het laatste moment opgetrommeld - Dirk. Zijn gewicht extra in de reling is goed van pas gekomen. Onder volledig GZ en genua 2 vertrokken we ; iedereen had er zin in en we waren toch een beetje zenuwachtig. We hadden voor onszelf de lat vrij hoog gelegd, sommigen kregen een nieuwe positie, en zouden we de nieuwe spi trekken ja of nee !? De start ging redelijk. We hadden een goede positie, hadden alleen iets dichter bij de startlijn moeten liggen. Door het nog geringe deelnemersveld hadden de Goofen besloten om de ongemeten kleiner en groter dan 10 meter gezamelijk te laten starten. Toch konden we al direct enkele schepen inhalen. Tijdens het eerste kruisrak hadden we de "Bolderik" en "Tissum" in de buurt. We liepen goed, de snelheid lag constant rond de 6 kn. Aan de eerste boei gekomen, haalden we de spi tevoorschijn. Het hijsen ging goed. We waren allemaal een beetje onder de indruk : het zeil is goed gesneden, mooi en geeft veel meer voortstuwing dan onze oude.(gelukkig maar) Het is toch wel redelijk indrukwekkend een Contessa 32 onder spi met windkracht 5/6, we spoten tegen 8,5 knoop door het water, staken o. a een Hanse 37 voorbij. Toob, die zorgde voor de piano, had af en toe 1 hand te weinig: een barber-hauler in de hand, klampsteken lossen en terug vastleggen van de up en de down... Het plaatsen van stoppers staat nu met stip bovenaan het lijstje. Maar alles ging goed. Weeral konden we enkele boten van de grotere klassen inlopen. Bolderik lag een eindje voor, Tissum bleef achter ons. Aan boei R23 deden we de spi omlaag(eigenlijk iets te vroeg). Dan was er zeker tijd genoeg om dit rustig te doen en alles tijdig klaar te hebben voor het volgende kruisrak. Rond boei R34 draaiden we dan de Hammen in. De wind was ondertussen iets toegenomen. We waren een beetje overpowered. Er bleven 2 personen in de kuip, de rest zat gezellig in de reling nat te worden. Rond de boei en op naar de overloop van Zierikzee. Daar wachtte ons nog een pittig kruisrak. De genuatrimmers zullen het vandaag nog voelen! De overstagmaneuvers gingen goed en snel, en ondanks dat we het grootzeil regelmatig moesten vieren om niet uit het roer te lopen, hielden we vaart. De laatste te ronden boei hadden we "Tissum" nog steeds achter ons. We vaarden vlak na "2 Gezusters"(Contessa34 OOD - hadden wel een baan die 2 nm langer was) over de finish. Het was stevig geweest, maar alles was goed gegaan. Iedereen was tevreden, en de uitslag maakte het nog beter : 1 : Dame de Meuse (die waren we een beetje uit het oog verloren) 2 : Crossroads (boven 10 meter) 3 : Sanka (boven 10 meter) 4 : LECAS 5 : Bolderick Jawel, we zijn ze voor ! Hopelijk is er wind tijdens de Antwerp Race binnen 2 weken. We hebben er in elk geval zin in !
We zijn er klaar voor. Lecas is netjes in orde gebracht en leeggehaald. Alle spullen van de kinderen van boord, slaapzakken en eetgerei, overtollige kussens... Van cruiser gaan we weer naar racer. We hebben een nieuwe tweede-handse spi. Hij is nog niet veel gebruikt en daarbij nog zeer mooi. Vanaf nu zijn we goed herkenbaar aan het witte zeil met een rode roos. De vorige eigenaar vaarde ook met een CO32 : de English Rose uit Engeland.
De bemanning is terug paraat en onze kalender ligt vast : de hele winter wedstrijden met minstens 1 x per maand een trainingsdag. Den Bolderik heeft gevraagd om misschien eens "te sparren". Daar kunnen we alleen maar beter van worden.
Vanaf nu dus regelmatig weer een wedstrijdverslag en andere weetjes op de blog.
Lecas ligt terug in het water. Na 2 weken op de kant is hij weer in orde. De schade aan de romp is hersteld, er is niets meer van te zien. Het onderwaterschip is ge-antifouled en rond de mast zit een nieuwe mastkraag. De eerste wedstrijd op het programma is de Goese-sas trophy. We hebben geen grote bemanning, dus wordt het een oefening. Vanaf oktober is het weer tijd voor de Goofies en gaan we er weer helemaal voor.
Na een dagje shopppen voor het begin van het schooljaar vertrokken we op dinsdagvoormiddag weer vanuit Antwerpen naar Wemeldinge. De weermannen waren alweer van gedacht veranderd, maar met een beetje geluk zouden we de komende dagen toch even de zon kunnen zien. De Schelde afvaren verliep vlot, met volledig grootzeil en genua 2. Het was wel heel druk, in de bocht van Bath kwamen er 4 zeeschepen op een rij voorbij, een vijfde was al de rest aan het voorbij steken. Gelukkig voor ons kwam er niemand uit de andere richting. We moesten zeer scherp varen en af en toe toch een slag maken om genoeg water onder de kiel te houden. We hadden geluk met het versassen en de bruggen, moesten nergens echt lang wachten. Willem kon dus snel met zijn nieuwe vanglijn (hengel) aan de slag. De kinderen zijn nu allebei volwaardige hulpjes aan boord. Ze kunnen allebei een klampsteek leggen, dus bij het aanleggen staan ze te springen om dit te bewijzen. Eens dat in orde is kunnen de schepnetten niet snel genoeg te voorschijn komen. Dan zijn ze voor een tijdje zoet en schuimen ze de steigers af op zoek naar diertjes. Hierbij komt de nieuwe passie van Willem : vissen met zijn lijn. Hij heeft alle attributen en is er zeker van dat hij ooit een reuzenvis zal vangen. Wij hopen eigenlijk van niet, want als het zou gebeuren weten we niet hoe we die haak uit de vis moeten krijgen. Gelukkig vist hij voorlopig zonder aas. Op woensdag was er nog steeds geen zon in zicht, en de wind zat ook niet echt mee. Dus een dagje in de haven. We besloten wel om mee te doen met de Twilight Race. Dit is een avondrace voor Wemeldinge met start om 19.30 u. De kinderen vonden het fantastisch om 's avonds te gaan varen. Met een gelegenheidsbemanning erbij (Phillippe en Wendy) ging het vooral om de lol. We deden mee zonder spi, hoewel tijdens het varen we toch geneigd waren om hem te trekken. Er was niet veel wind, en al bij al hed het best wel gekunnen. Maar we hebben het dus niet gedaan. We moesten 2 keer een driehoek varen met 2 scherpe rakken en 1 ruim rak. De start hadden we een beetje gemist, we gingen bij de laatsten over de startlijn. En met alle boten in dezelfde klasse (3 kleinere uitgezonderd) , hebben we achteraf niet veel kunnen goedmaken. We finishte als 18e van de 24 boten. Zeker niet denderend, maar we waren dan ook niet gestart om op het scherpst van de snede te varen. De kinderen hebben hun geamuseerd, vooral Willem is blij dat hij eens heeft mogen meeracen, en voor ons was het een leuke avond. misschien wel voor herhaling vatbaar volgend jaar, maar dan met de voltallige bemanning. Donderdag was het dan tijd om terug naar Sint Annaland te gaan. De spi is dan wel uit zijn zak gekomen, weer was er weinig wind (3 Bft max) en zo waren de kids dolgelukkig dat Lecas toch nog eens zijn 'feestjasje' aanhad. Aangekomen in de haven alles ingepakt en grondig schoon schip gemaakt. Maandag gaat Lecas voor 14 dagen de kant op, om er dan weer volop tegen aan te gaan voor het winterseizoen.
Onze zomervakantie begon op di 19 aug. Na een lang week-end Ardennen hadden we een weekje varen gepland. Vol optimisme over het Belgische zomerweer vertrokken we. Dinsdagmiddag aan boord gekomen en alles in orde gebracht. Het was al vrij laat en er stond vrij veel wind, dus het vertrek werd uitgesteld tot woensdag. Rond 10 u vertrokken we dan met 5 Bft vanuit Burghsluis naar sint Annaland. We hadden alleen genua 3 staan en stoven op de Zeelandbrug af. Er was een doorvaarthoogte van 15 m aangegeven, dus we konden er zo onderdoor. Rond 13u lagen we al in Sint Annaland in een box. Na een paar boterhammen gingen de kinderen spelen op de steiger. Heel de middag hebben ze gevist en gespeeld met andere kinderen. Het weer had slechter kunnen zijn. Het was de hele dag droog gebleven. Donderdag stond Sint Annaland - Port Zelande op het programma. Deze keer met het volledige grootzeil bij. Weer liepen we goed. Willem vond het fantastisch dat af en toe de dolboord in het water hing. Emma keek dan liever van binnen door het raampje. Het log zat geblokkeerd, dus de GPS werd ingeschakeld voor de snelheid te weten. Meestal liepen we rond de 6.5 kn. Eens we vastgelegd hadden werden de schepnetten terug boven gehaald. Christophe twijfelde om in het water te gaan om het log vrij te maken, maar het was vrij koud, dus uiteindelijk toch maar niet gedaan. Vrijdag opgestaan met gietende regen, vertrokken met regen en gevaren op motor zonder wind. De kinderen zaten binnen te spelen, wij stonden buiten af en toe in een stortbui. Het zicht naar achter was misschien 10 meter, de bui bleef ons volgen. Aangekomen aan de sluis waren we ervan weg geraakt en zaten we droog. Dan nog een goed stukje gevaren naar Wemeldinge met 3 bft. Daar aangekomen begon het weer te regenen, dus een gezellig avondje binnen doorgebracht. Zaterdag wilden we dan richting Roompot gaan. Het was nog steeds aan hete regenen, en er stond weer 5 a 6 Bft. We vertrokken met volledig GZ en genua 1, maar al snel werd duidelijk dat het voor de kinderen niet aangenaam zou zijn om op die manier door te gaan. Dus : overstag gegaan en afgevallen richting kanaal. We gingen dan maar naar Antwerpen. Rond 15 u waren we versast en zaten we op de Schelde. Emma en Willem vonden het super, en voor ons was het een fijne zeildag. Om 19 u maakten we vast aan de wachtboei. Rond 20 u gingen de deuren open. Om 20.30 u konden we de kant op : een lange dag aan boord voor Geoff, en voor de kinderen ook. Maar iedereen had een goeie dag gehad. Zondag zijn we dan naar huis gegaan om een aantal dingen voor school in orde te brengen. De planning is dat we dinsdag terug aan boord gaan en profiteren van het mooie weer dat ze voorlopig nog steeds voorspellen.
Lecas ligt al een tijdje in Burghsluis. Het werk heeft even voorrang. We plannen vanaf 15 aug een weekje varen met de kinderen. Misschien kunnen we eerder nog een dagje aan boord geraken .
De afgelopen dagen was Lecas gedegradeerd tot appartement. Maandag hebben we nog met z,n allen een stukje gevaren, de Hammen uit en terug. Er stond een stevig windje, maar we konden met de genua 2 en het volledige grootzeil toch nog volledige controle houden. Het was tijdens het terugvaren op het randje. De kinderen vonden het fantastisch om goed scheef te gaan. Af en toe hing de gangboord onder water. Vorig jaar waren ze dan nog een beetje bang, nu is het allemaal "cool !" .
Vanaf woensdag verbleef ik dan met de kinderen aan boord. Burghsluis bleek een goeie uitvalsbasis. Ondanks het slechte weer zijn we elke dag naar het strand kunnen gaan. We hebben het natuurpark Neelje Jans verkend, zijn de Blokkerstoren gaan bezoeken en hebben gefietst. Tijdens de regenmomenten was het spelletjestijd aan boord. Emma en Willem trokken zich van de slappe zomer niet heel veel aan, en Geoff vond het strand fantastisch. Hij lag elke avond rustig te knorren aan boord. Vrijdagmiddag kwam de havenmeester vragen om de boot te verleggen, de vaste ligplaatshouder zou terugkomen dus zijn box moest vrij zijn. Met nogal wat zenuwen (ik heb de laatste 2 jaar geen maneuvers op motor meer gedaan) en met hulp van de buurman is het gelukt. Die buurman bood spontaan aan om aan boord te komen : het was al een lastige plek om uit te varen, zei hij, en dat dan nog alleen met 2 kinderen aan boord en een hond. Ik was blij met zijn hulp. Af en toe was ik wat te bruut met de gashendel, maar we lagen al snel op de nieuwe plek. Daar hielpen de kinderen zo goed mogelijk mee om vast te leggen. De buurman was even snel van boord als hij erop was gekomen, ik had nog net de tijd om hem te bedanken. Zaterdagmorgend was het hard aan het waaien en regenen en zijn we, na een poetsbeurt, vertrokken. Onze ligplaats is betaald tot donderdag. We moeten nog uitvissen wanneer en waarheen we dan zullen gaan.
Vol optimisme voor goed weer kwamen we op woensdagnamiddag terug aan op Lecas. Deze keer waren we met 4 : Christophe en ik, Emma en Geoff. Het weerbericht zag er niet veelbelovend uit, we konden er maar het beste van maken. Op donderdagmorgend vertrokken we richting Burghsluis Het had al 2 dagen geregend zonder ophouden en we hadden geluk. Als we vertrokken was het droog. Met windkracht 5 uit het SW beloofde het weer een snelle tocht te worden. Emma heeft voor het eerst helemaal alleen gestuurd, en ze deed het goed. Af en toe moesten we wat helpen en het was wel zwaar voor haar, maar ze vond het super. (hoewel ze er zeker van was dat het makkelijker is om met een auto rechtdoor te rijden dan met een boot rechtdoor te varen.)
Bij de Zeelandbrug aangekomen leek 13 meter mij toch wat nipt om onder te gaan, dus gingen we maar richting openende brug ... om juist te laat te komen. Aan die kant staat de doorvaarthoogte echter digitaal aangeduid, en 14.4 meter moest toch zeker volstaan. Het blijft toch wel spannend om eronder te gaan, maar we hadden toch een ruime overschot. De aanloop naar Burghsluis is een mooi vaarwater. Het was weeral aan het regenen, dus we hadden geen heel goed zicht, maar het was toch de moeite. Tegen 17 u klaarde het zelfs op en hebben we kunnen wandelen en visjes vangen... We kregen een plekje in een grote box en blijven daar 14 dagen liggen.
Vandaag hadden we met de Bolderikcrew afgesproken om wat te gaan trainen voor Colijnsplaat. Afspraak was rond 11.00u buiten, na telefonisch overleg besloten we om eerst upwind-downwind baantjes te varen. Een baantje van 1,7 nm, wind NW rond kracht 4, in het begin een beetje regen maar het trok snel open en werd uiteindelijk een prachtige zeildag.
