Het begon deze ochtend al, wat zeg ik? Eigenlijk begon het gisterenavond al.. Te laat gaan slapen = te laat opgestaan = geen sportoefeningen kunnen doen en me mega moeten haasten om op tijd op het werk te geraken. Meteen een goed begin van de dag! (Ok, toegegeven, dat laat gaan slapen was VOLLEDIG mijn eigen schuld.. )
On the up side: door 's avonds te sporten ben ik meer moe en zal ik vroeger gaan slapen zodat ik de dag erna toch op tijd kan opstaan. Positive Thinking!
Ik besloot het allemaal niet aan mijn hart te laten komen en EXTRA productief te zijn vandaag. De badge van het werk ben ik al enkele dagen (lees weken :s) kwijt, voor de tweede keer op minder dan een jaar tijd. Om m'n dag postiever verder te zetten, zette ik me over mijn schaamte en stapte ik op HR af om een nieuwe te vragen. Die nieuwe badge maakte ik aan mijn autosleutels vast en die zou nergens meer heen gaan hoor! Later die dag ging ik iets afhalen op ons magazijn. Terwijl ik wachtte
tot mijn bestelling klaar was om in te laden, bedacht ik dat het toch
niet zo handig was om mijn badge aan de autosleutels te hangen. Dan moet
ik telkens mijn auto stilleggen voor ik op de parking kan binnenbadgen.
Niet slim, laat ik die er maar snel af doen en in mijn broekzak
plaatsen, dan heb ik hem steeds bij de hand als ik hem vandaag nog nodig
heb. Toen ik bij het terugkeren mijn gloednieuwe badge wou gebruiken
voor de parkinge merkte ik dat ik hem alweer kwijt was.. Brute Brute
pech.. (of weer onhandig van mezelf???)
On the up side: Ik ben terug naar de parking gereden en heb het kleine dingetje supersnel gevonden! Thank GOD!
Als klap op de vuurpijl reed ik toen ik 's avonds naar huis ging op een betonnen blokje.. FML, band helemaal kapot!! En alsof dat nog niet genoeg was, is ook de vervangband helemaal niet meer goed genoeg om mee rond te rijgen. Om nog maar van de afgang op de parking van mijn werk te zwijgen. Het 's avonds sporten kon ik trouwens ook op mijn buik schrijven na dit hele 'drama!'
On the up side: Ik heb geweldige collega's die me geholpen hebben om de band te verwisselen. 't is te zeggen, zij hebben hem vervangen want ik ken daar helemaal niets van! Daarnaast moet ik mijn auto nu gaan omruilen bij m'n ouders (ja ik heb de meest fantastische ouders die me altijd uit de nood kunnen helpen) zodat ik morgen weer vrolijk en veilig naar het werk kan rijden. En als ik het tripje huiswaards maak, zie ik meteen mijn zwangere zus nog een laatste keer voor de bevalling en krijg ik PIZZA als avondeten.
Met andere woorden, aan elke negatieve, irritante gebeurtenis, zit telkens wel een (klein) positief kantje verscholen (soms enorm goed verscholen!!) Blijven zoeken, je zal de positieve kantjes wel vinden! :)
