Heb van een collega heel wat wol gekregen. En mooie wolletjes! Nu wil ik zoveel mogelijk opgebruiken, maar helaas heb ik een beetje gebrek aan tijd. En op de breimachine is ook geen optie, heb een fijnbreier en de wol is er toch te dik voor. Dus heb ik mijn ma en tante ingeschakeld, die dit allebei met plezier wilden doen. Maar om de wol op een deftige manier te vervoeren, en zij hun breiwerk in te bewaren, heb ik mijn (gekochte) breitas nagemaakt. En om eerlijk te zijn, vind de nieuwe zelfgemaakte breitassen veel leuker. Kijk maar:
Heb me zaterdag eens terug achter mijn machine gezet om opstrijkbare badges te maken. Is heel leuk om temaken en makkelijk om overal op te strijken. Johan had een grote scheur in zijn werkbroek. Dus heb ik voor zijn broek deze gemaakt:
En Lisa hare jeans werd ook wat dun ter hoogte van haar knie, dus heb ik voor haar ook een bijpassende badge gemaakt en opgestreken:
Mijn moebius. Niet gemakkelijk om te breien. Tis te zeggen het breien gaat nog, maar opzetten is niet simpel. En in het breien duurt het lang eer je er de vorm in ziet. Heb lang gedacht dat het niet goed zou komen.
Mijne wintersjaal was deze week veel te warm om nog aan te doen. Maar ineens van een sjaal naar helemaal niks is ook een veels te groot verschil. Dus ben ik op zoek geweest naar een model en een flashy groen zomerwolletje en dit is er uit gekomen:
Washandjes gemaakt voor de klasgenootjes van Laura, voor hare verjaardag. Voor de meisjes: Minnie Mouse Voor de jongens: Mickey Mouse, telkens met hun naam erbij. En de ontvangers, die waren héél blij he ik vernomen van henzelf, of per SMS
Had deze foto's al eerder geplaatst, maar er waren helaas alleen maar kruisjes te zien. Dus plaats ik ze nog eens. Het betreft de tuniek van Laura, die ik had gebreid en voorzien van een minnie mouse, een herstelling van een broek, onder de borduurtekening had Laura er een gaatje in kunnen krijgen en een omslag/cover voor een leesboek. Alleen gebruik ik die nu niet meer wegens aankoop van een ereader. Had er ook een bladwijzer aan vastgemaakt.
... maar nu eens voor mijn kids. Door die nieuwe spaaractie in de Delhaize kunnen ze nu allemaal verschillende knikker vezamelen. Ze hebben er nu al een paar, maar ze hadden nog geen zakjes. Dus heb ik me deze namiddag nog eens achter mijn machine geplaatst en ik kwam tot dit resultaat...
Stofjes en borduurtekeningen hebben zezelf gekozen.
Mijn broer zijn voetbalploeg houd volgende week een eetmaal. En tombolaprijzen heben ze dan steeds graag. Ik heb daarnet al 2 geschenkjes gemaakt die ze kunnen gebruiken voor de tombola. Hopelijk zijn de winnaars er blij mee.
Was er al een tijdje aan bezig, maar nu zijn ze eindelijk afgeraakt. Borduurpatroontjes van Suske & Wiske, voor de borduurmachine, in pes formaat. De patronen zij in 2 verschillende groottes, namelijk voor de kleinste borduurring (max 10 op 10cm) e voor de middenste borduurring (13 op 18cm). Voor meer info klik je maar op de 'mail mij' -knop.
mijn ballaballa-tas. Super makkelijk en vele goeie reacties op gehad. Heb er wel tafelzeil tussen de binnen- en buitenstof gestopt, zodat ik ze ook kan gebruiken als het regent En het leuke is, ik kan ze ook als rugzak dragen. Super makkelijk voor op de fiets.
tissue case, gemaakt op vraag. Trouwens, Laura heeft deze grotendeels gemaakt, zie maar in mijn vorige post.
keukenhanddoek, een probeersel, dat geslaagd is in mijn ogen. Trouwens een leuke manier om je handdoeken op te hangen
Hieronder volgt een berichtje van een vriendin. Haar dochtertje is de klasknuffel kwijtgeraakt. Helpen jullie mee zoeken?
Zoals sommige hier al weten ( via facebook ) zijn we de knuffel van Linn haar klas kwijtgeraakt in de Efteling maandag 5 oktober 2009. Het is een wasbeertje knuffel/handpop, genaamd " Wassie " We zijn hem kwijtgeraakt in het Sprookjesbos, tussen het huis van Vrouwe Holle en de grot van Sneeuwitje, wss is hij in die grot blijven liggen. Meteen daarna hebben we gezocht, maar niets meer gevonden... We hebebn al 2 keer contact gehad met de Efteling, maar ook zij hebben niets meer gevonden. Hij staat ook als gezocht op een stuk of 4 knuffelkwijt sites.
Ik heb zopas een blogje aangemaakt " Waar is Wassie ? " http://zoek-wassie.blogspot.com/ en zou jullie iets willen vragen. Als jullie nu eens op jullie blog(jes) een link zouden zetten naar deze blog en evenyueel een foto van Wassie erbij, en erbij schrijven of iedereen die het leest het ook op hun blog wil zetten, dan hebben we meer kans dat hij gevonden wordt. Ik zou dat echt heel tof vinden !
Het is de knuffel van de juf van Linn, hij is al 18 jaar oud en helemaal versleten. Ook zij zou hem graag terug willen, daarom dat ik alles ga proberen om hem te vinden.
Wassie is donkergrijs/donkerbruin, en had een rood gebreid truitje aan toen we hem verloren.
Jaja, het is alweer zover. School is terug gestart. De een ging wat liever dan de andere, maar nu gaan ze allebei terug graag. De kleinste die is blij omdat ze de grootste is van de school, ahja, ze zit al in de derde kleuterklas. Ik zei haar da ze dan wel voor de kleintjes moet zorgen. Maar dat gaat ze niet doen hoor. Laura, voor haar hoefde de school nog niet te starten. Maar toenik haar 'smiddags ging halen, had ze toch een 'big smile' omdat ze zo'n lieve juf heeft. En gelijk heeft ze. De infoavond is al gepasseerd, maar toen mochten we kennis maken met juf Miet. Ee hele zachte juf. De kinderen krijgen van haar huiswerk op maandag, dinsdag en donderdag. Als dat niet lief is. Wordt vervolgd....
Die zijn op 22/08 getrouwd. Ik was dus ook de fotograaf van dienst, alsook de getuige van David. De foto's heb ik genomen met zijne spiegelreflex. Das gewoon een 'supermachien'. Enne... IK WIL ER OOK ZO EEN!!! Spijtig dat ze wat duur zijn, maar ik ga er me toch voor sparen. Misschien hb ik er al eentje tegen het einde van het jaar. Maar goed, waarom ik mijn blogje terug aanvul.Heb nog een foto van een decoratie voor op hun auto. Heb alles geborduurd, met knoopjes an elkaar geknoopt en dan aan de auto gehangen.
En normaal komen ze dit weekend de (600!!) foto's brengen, die mag ik dan ook door photoshop halen Wat ik natuurlijk met veel plezier doen; En Cindy brengt ook mijn bestelling mee. Heb bij haar héél veel 3d knipvellen en kaarjes gekocht. Voor alle gelegenheden. En niet alleen voor mij, mar ook voor de kinderen.
Gisteren eindelijk terug photoshop geinstalleerd. En ik ben dan ook eens gestart met de foto's van Laura haar communie. De bedoeling is, om er een album va te maken. Ben wel 'lui' geweest, en ik heb ze juist maar in een template gezet. Dit is al een deel van haar feestje.
deze is met de geschenkjes voor de familie, had een fotoboek laten maken met de verschillende fotokaarten erin, waaruit de familieleden hun foto konden kiezen
Deze zijn allemaal foto's toen ze hare nintendo kreeg. Zou ze blij zijn?
Vanaf september 2009 gaat de jongste ook 1x/maand gaan zwemmen met de kleuterklas. Dus moet ikhaar ookeen nieuwe zwemzak maken, zoals ik bij de oudste heb gedaan. Het ontwerpje heb ik al klaar en het zal deze borduring worden: %%%FOTO1%%% Maar eerst moet ik nog voor 3 ramen (waaronder 1 schuifraam) overgordijnen maken. En ook nog enkele overschotjes verwerken. We hebben nl nieuwe glasgordijnen (witte gordijnen) en ik kon die stukken (die ik moest afknippen) niet weg doen. Met die overschotjes kan ik nog wel iets verzinnen. Later zal je wel foto's zien.
Onlangs stelde mij iemand de vraag of ik knikkerzakjes kan maken, voor haar kids. Had eigenlijk nog nooit eenknikkerzakje gemaakt, maar moeilijk kan dit niet zij hé. 2 lapjes aan elkaar stikken, knoopsgaatjes erin, draad erdoor en klaar is kees. Maarja, bibi hier, wou er weer iets uniekers van maken. Ik stelde haar voor om hun favoriete figuurtje erop te borduren + hun naam. En met een rits. Heb er eentje uitgeprobeerd, voor mij, kan ik eindelijk mijn externe schijf stofvrij bewaren. En dit is het resultaat/
Voorkant, opgepimpt met hotfixsteentjes
Achterkant, de rits
Ook heb ik een zakje, met rits, gemaakt voor mijne gsm, en die is zo geworden. Voorkant achterkant, de rits en met gsm erin
Vandaag terug ingevlogen wat et borduren en naaien betreft. Ik had vorige week hele mooie stof gezien en gekocht, op de markt. Toen ik die zag, zag ik er onmiddellijk een kussen in voor mijne zetel in de veranda. Dus ben ik ijverig gestart et het borduren en vandaag heb ik de 2 kussens afgewerkt, met dit als resultaat:
%%%FOTO3%%%
Kan je geloven dat ik er echt verliefd op ben?
Ook heb ik nog de attenties voor Laura en Lisa hun juffen (ja,ja, ze hebben er elk2) afgewerkt. Voor de juffen van Laura de bladwijzers (geborduurde bladwijzers) en voor de juffen van lisa een gastendoekje dat ze gemakkelijk aan een haakje kunnen hangen.
Marianne, van de breiwinkel, haar zoon huwde vandaag. Omdat ik steeds heel goed geholpen word door haar, ze Laura ook een geschenk had gegeven, heb ik ook een cadeautje gemaakt.
%%%FOTO8%%%
En dat maak ik allemaal met deze wondermachine:
Een dure aankoop, maar nog geen moment spijt van gehad. Want als je mij ook een beetje kent, dan weet je ook dat ik steeds het maximum uit zo'n machine haal
Nee, de titel is geen recept! Het is gewoon de naam van mijn nieuwe naai- en borduurmachine. Sedert zaterdag staat die mooi te pronken in mijn veranda. En ze heeft al héél veel moeten werken. Namelijk op zaterdag al een halve dag en gisteren (zondag) heeft die al zeker 6u staan draaien. Haad ook veel werk hé. Maar goed, het is een zalige machine! Je hoort ze niet draaien, tov mijn oude machine. Die decibels waren verschrikkelijk, hoorde die tot boven draaien. Draad door de naald steken gebeurt met één druk op de knop, heel makkelijk, zelfs de jongste kan dit al! En Laura, haar heb ik ook al gewezen hoe ze draad moeten inrijgen. Straks krijgen ze ook de microbe te pakken, hihihi. Dit was heel goed nieuws. Nu heb ik ook wat minder goed nieuws. Lisa hare gilet was bijna klaar. Ik brei die met 2 verschillende draden: grijze katoen en blinkende fuschia. Nu moest ik nog juist de minderingen beginnen aan de laatste mouwkop, en mijne fuschia draad was. Zaterdagochtend naar de breiwinkel en daar hadden ze nog slechter nieuws. Draad was niet meer binnen en bestellen bracht niet op, want dan zou ik die maar binnen 2 weken hebben. Veel te laat natuurlijk voor de communie uiteraard. Dus wat heb ik nu gedaan: de 2 mouwen uitgetrokken en die moet ik dus op 2 dagen opnieuw breien (niet zo simpel als je overdag moet gaan werken!) en wat korter breien. In plaats van een lange mouw is het dan een 3/4de mouw. Dit wordt eventje doorwerken, maar ik zal er wel geraken, ik moet er geraken. Voor de rest is voor de communie alles in orde. Vanavond worden de haren nog geknipt van mij en de kids, woensdag komen ze nog om mijn voetjes te verzorgen. En amaai, ze zal werk hebben: heb op een van mijn teentjes een eksteroog. En nu begin ik er meer en meer last in te krijgen. Dus ze komt juist op tijd. Woensdagavond ga ik alles klaar zetten om mee te nemen, mijn handtas in orde maken, de meisjes hun speelkleren in een zak stoppen (dan kunnen ze buiten spelen en als ze hun dan vuil maken is het niet zo erg), dan is het donderdagmorgen niet zo druk. Oja, moet ook nog om nieuwe schoenen voor Lisa. En dan nog hopen op mooi weer. Hopen jullie mee?
Tjonge tjonge, das alweer lang geleden. Maar het ontbreekt mij een beetje aan tijd. ant ja de communie komt stilletjes aan dichterbij. En nee, nog niet alles is klaar. Weet zelf niet of het allemaal zal klaar geraken, want mijn naaimachine is stuk gevallen. Ik wou gisteren beginnen naaien en die verd*mde machine geleid mijn stof niet meer. En dit komt steeds ongelegen. Nu heb ik 2 keuzes: 1) alles met de hand naaien (wat ik eigenlijk haat), 2) een nieuwe machine kopen. Ja, zal je denken, een nieuwe kopen omdat juist het naaigedeelte niet meer werkt. Maar in het verleden heb ik al veel problemen gehad met het borduren. De machine moest gedurig naar de winkel voor reparaties. En da laatste keer had hij gezegd dat hij die niet meer wou maken, de machine is op! Wat moet ik dan doen? Een andere winkel? Misschien wel, maar an heb ik mijn machine nooit meer op tijd terug. En het is dan ook maar uitstel van executie. Ik ga er toch nooit meer een jaar mee kunnen werken. Dus moet ik zeker in januari een nieuwe kopen, want dan ga ik beginnen met een trouwkleed te maken voor een vriendin. Mijne bedgenoot zal er niet mee akkoord gaan, dat ik een nieuwe machine koop, omdat ze zo duur zijn. Maar weet ge, hij kan op zijne kop staan! Ik betaal ook zijne auto af, waar ik nauwelijks mee kan rijden, omdat meneer alweer moet gaan biljarten, of omdat meneer alweer moet gaan werken. Dat is dan ook zuur geld voor mij. Voila, heb mijn gal eens uitgespuwd. Vorige week heb ik dan ook nog eens meegedaan aan een examen. Duimen maar dat ik geslaagd ben. De extra centjes kan ik wel gebruiken. Maar er moest wel voor geleerd worden. Tussen de communie voorbereidingen door mocht ik nog eens beginnen blokken. Nu ga ik nog wat verder werken. Binnekort horen jullie dan wel hoe het feestje van Laura was, en of ik een nieuwe machine heb.
Laura doet binnen een dikke maand haar eerste communie. We geven een klein feestje met koude schotel (waren we eigenlijk niet van plan, gingen normaal alleen maar belegde sandwiches), maar de dag nadien is het grotere feest voor Laura en ook voor Lisa, maar ook wel voor mama en papa. Want dan vertrekken we al richting Parijs! Voor 2 daagjes en 1 nachtje. (We moeten zaterdagavond terugkomen, want op zondag moet Johan biljarten voor het kampioenschap van België).En vandaag zijn we eindelijk gaan boeken. We logeren in 'Santa Fé', het goedkoopste hotelleke. We willen niet teveel geld uitgeven aan het hotel want het is toch alleen maar om te slapen en te ontbijten. Ik denk dat ik blijer ben dan Laura zelf. Ze trekt het zich niet zo aan. Maar ik... ik wil nu al vertrekken! Laura zit meer bezig met een Nintendo DSi. Dat zou ze graag willen hebben.Maar ze moet er zelf naar sparen. En héél lang zal ze niet moeten wachten, want ze heeft nog wat centjes van haar verjaardag en ik weet dat ze van mijn ma ook al centjes krijgt.
Kijk ook eens aan de rechterkant van uw scherm. Daar staat een poll. Gelieve deze in te vullen aub. U mag ook steeds een berichtje achterlaten waarom u voor dat hebt gekozen in de poll. Of welke andere gsm u hebt of nieuw wenst te kopen. Alvast bedankt! Laulis
Vandaag de zeep van woensdag gesneden en te rijpen gelegd in de kelder. Had getracht om er een mooie 'swirl' in te krijgen, maar dat is allee bij die ene zeep redelijk goed gelukt. Ook met de meisjes bruisballetjes gemaakt. Zij mochten kneden. Zoals je ziet vond de ene het fijn en de andere vond het maar niks.
Ik had hier al eerder vermeld dat ik 3 (!)bedspreien aan het breien ben. Dit is via een site. Het bedsprei wordt bestaat uit verschillende blokken. Voor een éénpersoonsdeken heb je 40 blokken nodig. Voor een deken voor 2 personen, is het maar liefst 64 blokken. 32 verschillende blokken, 32 weken lang. Dus iedere woensdag geven ze een nieuw blokje vrij. Ik heb er al veel met bijgeleerd. Ik kan/kon wel breien, maar kabels had ik dus nog nooit gedaan . En ook noppen breien, dat kon ik niet. Het ene is dan ook wat moeilijker dan het andere. Zo heb ik eentje met kabels 3x moeten herbeginnen. Eer ik snapte hoe het in elkaar zat. Maar eensik het begreep, ging het heel goed. Ik was natuurlijk weeral overijverig en had wol gekocht voor de 3 dekens tegelijk. Eentje voor ons in de kleuren bordeaux en beige. Eentje voor Laura: roze en paars en voor Lisa in de kleuren blauw en groen. Allemaal de kleuren van de kamers uiteraard. Ik houd het netjes bij op een excelblad, want anders kan ik niet meer volgen welke ik wel al of niet heb gedaan. Heb er een print screen van gemaakt, dan kunnen jullie ook zien hoe ver ik zit. Zit wel hopeloos achter. Woensdag hadden ze al blokje 18 (!) gegeven. Helaas zijn de foto's niet o goed gelukt, en de kleuren zijn ook niet niet zo goed, maar je kan wel al de verschillende blokken zien.
Voor de dekens van Laura en Lisa ga ik waarschijnlijk nog 8 gewone blokken breien. En daar zal ik dan waarschijnlijk iets op borduren. Voor Laura iets van de prinssessen en voor Lisa iets van Winnie the pooh. Het thema van hu kamer.
Maandag ging de bel. Het was mijn bestelling die ik had geplaatst via internet bij een Nederlandse firma. Die bestelling bevatte de ingrediënten die ik nodig had om bruisballetjes te maken. Dus ik kon meteen aan de slag. Hieronder zie je het resultaat. Ook had ik vorige week een patroontje getekend om een doosje te borduren. En dat heb ik vandaag ook uitgeborduurd. Heb het opgevuld met enkele zakjes bruishartjes en Laura mocht het vandaag aan hare 'man' Kyle geven. Als valentijncadeau. Want zij had maandag op school ook een valentijnsgeschenkje gekregen. En natuurlijk, ik had daar niet aan gedacht. %%%FOTO10%%%
Vanmorgen nog maar eens de zaptest gedaan, en, joehoe!, ze heeft de test doorstaan. Dus ik kan ze gebruiken en uitdelen. Maar eerstga ik ze verpakken ben etiketten aan het ontwerpen, zodat iedereen kan zien welke ingrediënten de zeep bevat. Ben ook begonnen met de bruisballen. Is heel gemakkelijk om te maken. Heb direkt een ganse portie gemaakt en u is het de bedoeling om die aan Laura haar klasgenootjes te geven voor hare verjaardag. En ook heb ik nog zalf gemaakt, voor de handen. Maar die valt wat tegen. Is veel te vettig naar mijn zin. Helaas. Foto's volgen
Onlangs had ik het in mijn koppeke gekregen om zelf zeep te maken. En als ik iets in mijn koppeke steek dan wil ik het ook leren. "Men is nooit te oud om iets te leren", en dat spreekwoord past héél goed bij mij. Had eerst allerlei informatie opgezocht, alle ingrediënten bij elkaar gezocht, het ene was wat makkelijker vindbaar dan het andere. Enfin, woensdag had ik alles, en omdat ik niet veel zin had om huishoudelijke taakjes uit te voeren (was trouwens mijn verjaardag, woensdag!) ben ik maar gestart met het maken van mijn eerste zeep. Alles is zeer goed verlopen, geen enkel probleem gehad. Een leuk kleurtje aan toegevoegd alsook twee leuke en frisse geurtjes: sinaasappel en citroen. Gisterenavond heb ik gevoeld en naar mijn mening vond ik ze hard genoeg om uit de mallen te halen en te snijden. Zogezegd, zo gedaan. Nu staan ze verder te rijpen op een donkere plaats. Nog enkele weekjes geduld (ongeveer 4 weekjes) en ik kan ze gebruiken, uit delen aan enkele mensen die willen testen voor mij. Hierbij enkele foto's.
In de mallen. Hierbij ben ik creatief geweest. Een goed uitgespoelde melkfles.
Lisa wou ook op de foto met de zeepjes.
Volgende project dat ik wil proberen zijn bruisballen. Lijkt me wel zalig in bad. En de meisjes zullen daar ook wel van houden. Wordt vervolgd, dus.
Gisteren (net voor mijn vertrek van werk naar huis) telefoon gekregen van mijn ma. Laura was gevallen op school, tijdens de turnles. Kort daarna moest ze overgeven, ze kreeg hevige hoofdpijn, een serieuze buil, en ze kon niet meer lezen. Heb gisterenavond nog naar onze huisdokter gebeld e hij zei dat ik haar goed moest gade slaan, tijdens de nacht moest ik haar iedere 2 uur wakker maken om te zien of ze niet suf was, of haar ogen normaal stonden. En als ze de volgende ochtend nog hoofdpijn had, moest ik langskomen. Deze morgend had ze dus nog hoofdpijn. Naar het werk gebeld voor een dag omstandigheidsverlof, haar school verwittigd dat ze niet kwam, omwille van dat ongelukje, waarop ze onmiddellijk zei dat ik moest langskomen voor de papieren voor de verzekering. De dokter had enkele testen gedaan om te zien of alle zenuwen goed werkten, of de prikkels in orde waren en ook enkele evenwichtsoefeningen. Dit alles was goed. Maar ze heeft toch een lichte hersenschudding. 2 daagjes goe rusten en alles komt wel in orde. En dan was het mijn beurt. Ik moest toch deze week terug gaan voor een bloedafname. Ze controleerde mijne bloeddruk en dat Laura heel interessant. Ook het ontsmetten van mijne arm keek ze vol enthousiasme naar en ze keek niet weg van het bloed dat in de buisjes kwam. Vroeg haar dan ook of ze dokter wou worden. Dacht ja, zal dan maar al beginnen sparen om die studies te betalen. En de dokter zei daarop dat ze dat ook al zei toen ze pas 6 jaar was. Dat beloofd!!! Maar goed, ik dwaal af. Ze zei dat mijne lever toch nog wat gevoelig was. Vrijdag mag ik bellen voor de resultaten van het bloedonderzoek en dan zullen ze bekijken wat we verder moeten doen. Ik hoop zo dat er niks meer te zien is in mijn bloed. Maar ik denk dat dat valse hoop zal zijn.Want ik ben nog steeds moe. En soms kan ik er zo bleek uitzien dat iedereen zich vragen beginnen te stellen. Dus, duimen maar!!
Ondanks mijn verkoudheid (eerder een bronchitis, denk dat ik hervallen ben ) ben ik terug aan het breien. Voor het eerst in 3 (!) weken. Johan zijne debardeur was hem te klein en daarom had hij aan mij gevraagd om er ene te breien voor hem. Het voor- en achterpand heb ik met de machine gedaan, ik moest nog juist de afwerking doen. Waar ik nu terug aan begonnen ben. Als hij klaar is volgt er nog een foto. Nu nog even een update over mezelf. Ik ben dus nog steeds ziek. Sedert dinsdag is die verkoudheid overgegaan naar een bronchitis. Heb veel slijmen, met gedurig mijne neus snuiten hoofdpijn (die gaat wel over met dafalgan), ik piep en heb een lelijke hoest. Neem mijn medicatie en puffer, maar het wilt maar niet overgaan. Als het maandag niet beter is zal ik (terug!) naar de dokter moeten. Maar daar heb ik niet zoveel zin in. Me allemaal die zieken (griep) zal het daar een serieuze wachtrij zijn. Dus duimen maar dat het beter is tegen dan. Ook blijf ik maar moe. Ben het echt moe van moe te zijn. Ben het moe van ziek te zijn. Ik weet het, ik mag eigenlijk niet klagen. Er zijn er die veel zieker zijn. Die een gevecht moeten aangaan om toch maar rotziektes te overwinnen. Qwinta, mijn kaarsje brandt hier ook voor jou!
Ik weet het , het jaar is al 12 dagen oud en nu pas wens ik hier iedereen een gelukkig jaar. Beter laat dan nooit. Hopelijk hebben jullie leuke feestdagen gehad, en een goed begin van het nieuwe jaar ingezet. Bij mij was dit helaas niet zo. Het jaar einde was niet goed en het begin al helamaal niet. Zo'n week voor de feestdagen kreeg ik over gans mijn lichaam uitslag. En die jeukte ook nog eens. Bij de dokter geweest en die sprak van een allergische reactie. Ze vroeg dan ook of ik andere producten had gebruikt, en daar moest ik negatief op antwoorden. Na een dikke week is die jeuk en de uitslag weggegaan, maar ik moest toch nog eens terug gaan, voor een bloedonderzoek om te zien of het niet van de lever en/of de nieren zou kunnen voortkomen. Zo'n uitgebreid bloedonderzoek was toch al 4 jaar geleden, dus dat kon zeker geen kwaad. Maar met die feestdagen, kwam het er maar niet van. Tot op vrijdag (2de kerstdag) ik ziek werd. De eerste uren ging het nog, maar ik voelde me steeds zieker en slechter worden. Een verschrikkelijke hoofdpijn, steeds duizelig, moe, koud, warm, kortom ik voelde me echt beroerd. Op sommige momenten dacht ik echt dat ik naar spoed zou moeten gaan. ben nog nooit zo ziek geweest. Na het weekend was het nog steeds niet beter en op maandag heb ik de dokter moeten bellen. Ik had 39° koorts, mijne bloeddruk was 10/6, ik kon mijn hoofd niet meer opheffen van de pijn. Diagnose: bronchitis. Heb dan ook een injectie gekregen voor mijn hoofdpijn. Ondanks de medicatie kon ik nog steeds niet eten en heb nog op de zetel gelegen tem 1 januari. Het jaarwissel heb ik alleen thuis doorgebracht, in mijn bed. Nieuwjaars gaan wensen, dat ging niet. Doordat ik een ganse week niet had gegeten was ik daarvoor de slap. Op de eerste dag van het nieuwe jaar ben ik wel een beetje terug beginnen eten. Veel honger had ik nog niet, maar wat ik binnen had, gaf me toch a wat extra krachten. Op vrijdag 2 januari ben ik terug bij de dr geweest. Het bronchitis was weg. Maar omdat ik nu ook pijn had in mijn voeten en handen ging hij mijn bloed laten onderzoeken, en ook nog eens extra onderzoekingen op reuma. Vorige week had ik dan eindelijk mijne uitslag. Alles was redelijk goed. Ook geen reuma. Maar.... mijne lever is gezwollen. Blijkt dat ik een ontsteking op de lever heb. Nu moet ik een maand op mijn voeding letten. Geen alcohol drinken (ik drink dus nooit, dus dat zal geen probleem zijn!) en daarna terug een bloedonderzoek. Hopelijk is dan alles terug in orde. Op de koop toe, heb ik er vandaag nog een verkoudheid bij gekregen. Dus mijn jaar is niet zo denderend gestart, en ik hoop dat daar vlug verandering om komt.
Gisteren was mijn mama jarig (sst, niet zeggen maar ze werd 57 jaar), en ik had geen flauw idee welke cadeau ik haar zou kopen. Maaaar... vorige week zag ik op de kerstmarkt zalig wol liggen voor sjaals. Dus gauw 2 bollen gekocht (ik wou dus ook weer een nieuwe sjaal) en ben dus vlug aan de slag gegaan. Dit is hare sjaal geworden:
En de mijne is ook klaar sedert woensdag avond. En ik moet zeggen, het is een echte knuffelsjaal. Laat het nu maar vriezen, ik ben er klaar voor.
Dit weekend had ik sneeuwvlokken gevonden om te borduren, en ik dacht: laat ik dit eens proberen op vilt. Ik vond het resultaat wel leuk en omdat ik nog iets speciaals zocht als kerstdecoratie, heb ik er ineens maar een 16-tal uitgeborduurd. Ook wou ik mijn kar versieren (ik werk als bode) en vond het plaatje van Me to you héél geschikt ervoor. (Heb ik trouwens zelf getekend). En de 'christmas mail' geeft er dan wat een grappig tintje eraan.
Maar omdat ik die sneeuwvlokken zo leuk vind, ga ik er nog borduren voor thuis. Gelukkig duurt het niet zo lang om er eentje te borduren. Een leuke bezigheid voor tussendoor. Moet wel nog wat vilt bijhalen.
Het tuniekkleedje met bijpassende armwarmers en muts voor Lisa. Toen ik de foto nam, moest ik nog enkele draadjes instoppen en dat is ondertussen al gebeurd. Ook is het al gewassen. Ik vond het een héél leuk breiwerkje en ik ben dan ook tevreden van het resultaat. Lisa vond het ook 'schoon'.
Je kan op de foto klikken om het resultaat beter te bekijken ;)
Vandaag de kindjes naar school gedaan, vlug de keuken en veranda gedweild (had zaterdag al een goeie beurt gehad), boodschappen doen, was opgevouwd. Kindjes terug gehaald van school, iemand een nieuwe steen op onze schouw gezet en naar de bib. Laura wou naar de voorleesnamiddag gaan, en Lisa is dan ook maar bij haar zus daar gebleven. Ik heb me ondertussen 2 boeken uitgezocht, naar huis, mijn 3de blok van het meebreideken opgezet. Terug de kindjes gaan halen, eerst mochten ze ook nog enkele boeken uitkiezen, Laura 10(!!!) en Lisa 6! Wanneer gaan ze deze weer allemaal lezen. Ze denken echt wel dat ze moeten hamsteren. Eten gemaakt, en nu ben ik een opgenomen film op mijn harde schijf aan het zetten. Straks nog een douche, meisjes in hun bed en een verhaaltje voorlezen. Dan ga ik naar de opgenomen afleveringen kijken van LouisLouise en daarna naar Prison Break seizoen 2. Dan zal het bedtijd zijn. Maar ik ken mezelf, zal wel nog wat willen lezen, in bed. En zo is mijn dag ook alweer voorbij en ik heb niks uitgestoken. Oei, ik zou liegen, mijne was is allemaal gedaan, die ik morgen zal strijken.
Lang geleden dat ik nog een update heb gegeven over ons gezinnetje. En nochtans al héél wat gebeurd. Lisa is al ziek geweest, de tweede week van het nieuwe schooljaar, kon ik al met haar bij de dokter gaan. Niet voor een verkoudheid, maar het kind had een urineweginfectie. Amper 4 jaar. Vond dat toch vroeg hoor. En omdat ik weet dat dit gevaarlijk kan zijn voor de nieren zijn we vlug bij de dokter geweest. En wat blijkt? het zou niet normaal zijn dat een kind onder de 5 jaar al een urineweginfectie heeft, daarom moet ze een echo laten nemen. Na eerst antibiotica te nemen en nog eens een bezoekje te hebben gebracht bij de huisdokter. Op 1 oktober mocht ik dan met haar naar de kliniek gaan voor een echo. En ondertussen had ik ook op die dag een afspraak gemaakt voor Lisa bij de neus-, keel-, en oorspecialist. En haar oortjes die zijn in orde. Kijken of ze de winter kan doorkomen zonder buisjes, en als dit lukt zal ze er geen meer moeten hebben. Op vrijdag 03/10 mocht ik bellen naar de huisdokter voor de uitslag van de echo. Maar omdat ik ook wat last had in mijn oren en voeten had ik een afspraak gemaakt en kon ik me ook eens laten nakijken. De echo van Lisa was dus volledig in orde. Niks verkeerd op te zien. Is toch al een geruststelling. En ik? Tja, ik heb steunzolen nodig. Mijn voeten zijn volledig doorgezakt, daardoor steun verkeerd op mijn tenen waardoor die beginnen te onststeken. 5 à 10 min op rondstappen gaat. Maar langer... is echt om problemen vragen. En vrijdag jl moest ik een verdiep extra meenemen op het werk, enkel in de voormiddag, maar dat heeft mij gespeten. Kapot was ik. 's Middags heb ik 2 uur nodig gehad om te recupereren. En gelukkig deed iemand anders het verdiep in de namiddag, want dat was me niet meer gelukt. En ik kan maar pas op woensdag 29/10 bij de specialist terecht, en dan nog een week wachten op mijn steunzolen. De kinderen konden zelfs dit weekend niet naar de kermis, door mijn voeten. Maar om het goed te maken heb ik hen een cinema uitstapje beloofd!. Mijn oren, die zijn ook in orde. Maar de pijn komt van mijn kaakgewricht. Daar heb ik een ontsteking op. Met als gevolg dat ik de korsten van mijn boterhammen moet laten liggen, mag geen appelen eten, kortom alles wat hard is moet ik wat vermijden, voorlopig. En voor de rest is het héél druk. Moet nog vanalles maken, zoals een geborduurde spa bag, slabbetjes en handdoeken voor Senne, zoontje van een vriend van mijn broer. Er liggen nog stukken stof klaar om verwerkt te worden tot kledingstukken. Moet nog een gilet breien voor Laura. Wil nog kousen breien. Mijne sjaal is ook nog niet klaar. Blokken breien voor het meebreideken van wolhemel staat ook nog op mijn verlanglijstje. Tussendoor nog oudercontact op school, bezoekje aan de kapper, want mijn kindjes zijn bereid om 20 cm af te staan voor het goede doel 'Geef om Haar', en als het mijne lang genoeg is, mag er daar ook de schaar ingezet worden. Ondertussen neem ik ook vanalles op van tv. Dankzij mijn broer hebben we nu een tweede tv staan, in de veranda. Nu moet ik juist nog aan de sint vragen of hij mij een dvd speler wilt geven, dan kan ik de opgenomen programma's daar bekijken, terwijl J naar zijn programma's kijkt. En zo, verveel ik me dus nooit.
Vandaag naar de babyborrel van Leander geweest. Deze vond plaats in Alken, bij Hasselt, een uurtje rijden voor ons. Normaal was dit alleen voor Katrien hare kant, maar haar mama en haar zus hebben ons ook uitgenodigd. Zij hebben deze borrel ingericht omdat het toch een eindje rijden is voor Katrien haar familie om Leander eens te zien. En op deze manier heeft iedereen hem ineens gezien. Omdat het haar zusen haar mama was die het zich aantrokken, durfde ik uiteraard niet met lege handen te komen, en heb ik voor hen ook een geschenkje gemaakt. Kleine moeite voor mij, maar ze waren héél dankbaar. En daarvoor doe je het dan toch ook hé.
Handdoek voor Leander
Washandje
Slabbetje
En voor de inrichters van de babyborrel en hun echtgenoten
14 dagen terug had ik wol gekocht om dit tuniekkleedje te maken voor Lisa.
En ik sta al zover:
Juist nog enkele centimeters te doen aan de 2de polswarmer, nog het mutsje, het koordje inrijgen en enkele draadjes instoppen. En ze kan alweer voort, ons kleine meid.
http://geefomhaar.pantene.be/nl/homepage.html
(als je er niet kan op klikken, gewoon kopiëren en plakken)
Ga eens naar deze website, bekijk de getuigenissen en laat uw haar knippen!
Een van de getuigenissen is Qwint, een jonge dame, met kanker. Ik ken haar van een forum, een levendige leuke meid, die steeds optimistisch is. En ondanks alles nog zo veel voor haar medemens doet.
Dus surf direct naar de link hierboven en dan met zijn allen bij de kapper! Ik wens dat ieder vrouw deze winter met een kort kapsel rondloopt. Voor ons een kleine moeite, maar voor deze vrouwen zo belangrijk!
Ja, eindelijk! Leander is geboren. Leander is het eerste zoontje van mijn broer Dimitri en diens vriendin Katrien. De kleine spruit woog bij zijn geboorte 3,605 kg en is 51 cm groot. Een gezond bazeke. En een lief en leuk ventje. En zo schattig en mooi. Laura en Lisa kijken al uit naar zijn thuiskomst. Laura gaat hem verhaaltjes voorlezen (want nu ze in het eerste studiejaar zi, kan ze toch al lezen hé!!) en lisa gaat hem rotverwennen. Dat beloofd al, mama en papa van Leander.
hierbij enkele foto's van mijn zelfgemaakte cadeautje. Had ook nog een ander pakje gemaakt, maar vergeten een foto te nemen.
Na de geboortecadeautjes ben ik gestart met een paar kousen voor mijne nonkel zijne verjaardag. heb er helaas gene foto van, maar ze waren in het grijs. Nu heb ik nog een sjaal opgezet voor mij en nog een paar kousen, in het zwart deze keer. Ik brei deze stuks allebei op een rondbreinaald. Lekker compact en makkelijk om mee te nemen.
Zaterdagavond (27/09/08) kon ik me niet inhouden en ben nog naar de breiwinkel geweest. Heb dan 's avonds nog een tuniekjurkje opgezet voor Lisa en er komen ook nog een bijpassende muts en polswarmers bij. Het jurkje gaat vlot, heb al bijna mijn achterpand klaar. Hier heb ik ook nog geen foto van, maar dat volgt nog.
En het is nog niet gedaan. Vrijdag 19/09 was ik, samen met een collega, naar de stoffenbeurs in Leuven geweest. En wat heb ik daar allemaal gekocht? Leuke stofjes om kledij te maken voor de meisjes uiteraard. Juist nog proberen om ze opp het werk te overhalen om een lotto uit te vinden. En ipv geld te winnen, alleen maar verlof. Want dat ik serieus gebruiken hoor. Hier dan mijn stoffen. (Trouwens, het was daar spotgoedkoop :) )
Morgen... 01/09/2008.... Terug naar school. Laura naar het eerste studiejaar en Lisa naar de tweede kleuterklas. Wat worden ze groot. En naar het schijnt zal het nu nog vlugger gaan, vanaf dat je er eentje hebt in 'de grote school'. Maar ze heeft er zin in. Ze was al een ganse dag aan het zagen om haar boekentas klaar te zetten. Ze wil niet meer spelen in school, alleen nog maar leren. Zucht. Ze wil het echt. 'Dan kan ik zelf mijn boeken lezen.' 'En mijn zus ook verhaaltjes voorlezen'. 'En kan ik briefjes schrijven'. En ikke, ik besef maar al te goed dat ze stapje per stapje zelfstandiger wordt.
Heb haar toch maar een nieuwe pennenzak gemaakt, vandaag, en dit is het resultaat geworden.
Op ravelry was een oproep voor mensen die mee willen doen aan een KAL voor een deken (formaat naar keuze : babydeken, plaid, éénpersoons, tweepersoons). Het begint vanaf oktober, elke week wordt het patroon voor één blok doorgestuurd. De blokken zijn ontworpen door verschillende mensen. Hoe het er allemaal uit gaat zien blijft een verrassing.
Klinkt wel leuk vind ik, ik ben aan het denken om mee te doen.
Meer info op http://www.ravelry.com/discuss/european-knitters/230363/1-25#13.
Er is ook een yahoogroep met alle info : http://groups.yahoo.com/group/wolhemelblanket.
Ik heb dit bericht gekopieerd van dit forum: www.kreakriebels.be
Daar kan je ook terecht voor vragen, we helpen elkaar daar een beetje.
Op de yahoo groep kan je je inschrijven om ook een blokjesdeken te maken.
Dus, ik zou zeggen, allen daarheen!! :) :) :)
ISBN: 978 90 6112 286 9 Uitgever: Karakter Uitgevers Aantal pagina's: 551
Samenvatting:
'Had dat dan niet in alle kranten moeten staan,' overwoog Werner,'nu Saoedi-Arabië voortdurend in het nieuws is?' 'Ik kan me voorstellen dat ze geprobeerd hebben het zo lang mogelijk geheim te houden.' De olie-ingenieur bekeek zij eeltige handen. 'De vlucht van de familie Saoud is natuurlijk nogal merkwaardig.' Dorothea draaide geïrriteerd met haar ogen. 'God nog aan toe,' flapte ze eruit. 'Kan iemand me nu misschien in één zin vertellen wat dit in de praktijk te betekenen heeft?' Anstätter keek haar aan. 'In één zin? Dit betekent dat het eind van het olietijdperk begonnen is.'
Markus Westermannwil het maken - in de Verenigde Staten, het land van de onbegrensde mogelijkheden. En als hij Karl Walter Block leert kennen, lijkt zijn kans gekomen. Want deze oude oliedeskundige beweert dat er in de diepten van de aarde nog genoeg aardolie voor de komende duizend jaar verscholen ligt - en dat alleen hij de methode kent om deze op te sporen. Hij heeft alleen een zakenpartner nodig. Iemand als Markus. Maar al te bereidwillig gelooft de wereld de beloftes van dit duo. En na de eerste successen kan zelfs gesproken worden van de renaissance van het aarolietijdperk. Maar schijn bedriegt. Als in Saoedie-Arabië het grootste olieveld ter wereld uitgeput raakt en de Saoedi's er alles aan doen deze verbijsterende waarheid te verbergen; leidt dat niet alleen in het Nabije Oosten tot onlusten. De mensheid staat plotseling voor haar grootste uitdaging. Het einde an de wereld die wij kennen, dient zich aan. En alleen Markus is ervan overuigd dat het roer nog éénmaal omgegooid kan worden...
De rijkdom van Saoed is opnieuw een angstwekkend reële thriller van de auteur van Het Messias-mysterie, De erfenis van Fontanelli en De Nobelprijs.
Deze morgen, na een bezoekje te hebben gekregen van mijn pa, nog vlug naar de bibliotheek geweest. Ik had gisteren al de de website van de eci afgeschuimd en een lijstje gemaakt met de boeken die ik zeker wil lezen. Had dan ook mijn bestelling doorgegeven, want dat had ik nog niet gedaan. Maar goed, in de bib vond ik niet alle schrijvers die op mijn lijstje stonden. Maar uiteindelijk ben ik op deze 2 gevallen. Andreas Eschbach - Rijkdom van de Saoed Steve Mosby - De 50/50 moorden Laura vroeg ook om een boekje voor haar mee te brengen, heb ik dus gedaan maar ook voor Lisa eentje. En nog enkele voor mij. Voor Laura: Een prins op het rozeneiland Voor Lisa: Martha B. Koijn en Joseph Voor beiden: dvd van Mulan En nog voor mij: Het grote knuffelboek (om mooie knuffeltjes zelf te naaien) en Het haarboek. Lectuur genoeg dus. :) :) :)
Hij verschuilt zich in je huis. Volgt je wekenlang. Weet alles van jou en je geliefde. En dan slaat hij toe... Wat zou jij doen wanneer de 50/50 moordenaar jou en je geliefde uitkiest om zijn duivelse spel te spelen?
Een psychopaat met een duivelsmasker ontvoert stelletjes en dwint hen te kiezen wie van hen tot zonsopgang blijft leven en wie niet. De jonge profiler Mark Nelson wordt op zijn eerste werkdag in het team van de succesvolle rechercheur John Mercer meteen in de zaak van de 50/50-moordenaar betrokken. Op de plaats delict ligt het lijk van een verbrande man in bad en vinden een ze verontrustende tekening op de mur van een soort spinneweb met symbolen. Als een volgend slachtoffer ontsnapt en zich verward en verminkt op het politiebureau meldt, wordt de zoektocht naar diens vriendin een ace tegen de klok. Zij moet voor de ochtend aanbreekt, gevonden worden...
'Moelijk neer te leggen. Zoals alleen bij de beste thrilles kun je er niet van uitgaan dat je weet he het zit, tot je op de allerlaatste pagina bent aanbeland.' -The Guardian
Auteur: Steve MOSBY (1976) woont en werkt in Leeds. Hij studeerde psychologie en werkte mee aan een onderzoek naar sociale veranderingen binnen gezinnen en relaties. Hij heeft al meerdere boeken op zijn naam staan, maar De 50/50-moorden vormt zijn internaionale doorbraak.
9/10 Leuk en spannend boek. Ik dacht zelfs het einde al te kennen, maar nee hoor, de auteur heeft me aangenaam verrast! Een echte aanrader!
Voilà, we zijn alweer terug van een weekje Turkije. Ons vertrekdatum was op maandag 14/07, daags na Lisa haar 4de verjaardag. En de bestemming was Turkije, Bodrum. Het was er erg warm. Een mooi hotel, lekker eten, kindvriendelijk, ruime kamers, een groot zwembad en ook nog apart een kinderbad. De animatie was héél goed, als ook de kinderdisco. Dat was iedere avond en Laura deed er steeds met veel plezier aan mee. Lisa de eerste avond ook, maar daarna niet meer. De vliegreis was ook goed meegevallen voor de meisjes. Ze vonden het leuk. Maar onze thuiskomst was minder leuk. Het was hier koud op 21 juli om 23u. Gelukkig had ik de zon mee ingepakt en die heb ik dan maar de volgende uitgepakt. Nu maar hopen dat ze hier nog wilt blijven, tot eind september, misschien. Hierna volgen enkele foto's.
Holly en Gerry zijn een jong getrouwd stel en de twee maken vaak grapjes over het feit dat Holly niet zonder Gerry zou kunnen leven. Het idee van de lijst was dan ook eigenlijk als grapje bedoeld: als Gerry iets zou overkomen, zou hij een lijst met dingen die Holly zou moeten doen voor haar achterlaten. Wanneer het noodlot toeslaat en Gerry ongeneeslijk ziek wordt, stort Holly's wereld in. Een paar maanden na zijn dood besluit ze een mysterieus pakje bij haar ouders op te halen. Gerry blijkt zonder dat ze het wist woord te hebben gehouden, en heeft De Lijst opgesteld. In het pakje bevindt zich, voor iedere maand een envelop met een opdracht. Het geeft Holly de kracht om verder te gaan, haar angsten en haar verlangens een plek te geven, nieuwe uitdagingen aan te gaan en erachter te komen dat liefde nooit verdwijnt maar altijd in je hart blijft bestaan...
Mijn beoordeling: Vond het boek niet zo spectaculair. Misschien was het niet echt mijn genre. Had er eigenlijk meer van verwacht. Daarom krijgt het maar een 6/10
Dit boek heb ik geleend in de bib.
Cecilia Ahern (1981), dochter van de Ierse minister-president, woont in Dublin en heeft journalistiek en mediacommunicatie gestudeerd. Tijdens haar master filmwetenschappen besloot ze met haar studie te stoppen en haar eersteroman te schrijven.
Engelse Titel: Stone Cold Isbn : 978 90 229 9341 4 Info schrijver: David Baldacci (1960) werd geboren in Virginia in de Verenigde Staten. Na zijn studies politieke wetenschappen en rechten werkte hij 9 jaar lang als advocaat in Washington DC. In 1996 brak hij internationaal door met zijn bestseller "Het recht van macht", die later verfilmd werd door Clint Eastwood. Zijn werk is in 35 talen vertaald en werledwijd zijn er meer dan 40miljoen van zijn boeken verkocht. Gehuurd uit de bibliotheek.
Samenvatting:
Annabelle Conroy is een jonge, aantrekkelijke vrouw met vele gaven. Ze is koelbloedig en vindingrijk, weet uitstekend hoe je een groot project moet leiden en is bovendien een getalenteerd toneelspeelster. Samengevoegd meken deze eigenschappen haar tot wat zij is: een meesteroplichtster. Maar nu is Annabelle op de vlucht. Ze heeft Jerry Bagger, de moordenaar van haar moeder, 40 miljoen dollar weten te ontfutselen en zo haar ultieme wraak gekregen. Maar Baggers mannen krijgen een van Annabelles handlangers te pakken en de boodschap die zij voor haar achterlaten is luid en duidelijk: Bagger zal alles op alles zetten om haar te vinden en zijn geld terug te krijgen, en dan... De enige persoon die Annabelle vertrouwt om haar te helpen, is Oliver Stone. Maar Stone verkeert zelf in de problemen. Zijn verleden, toen hij nog als CIA-moordenaar John Carr door het leven ging, heeft hem achterhaald. Een voor één worden zijn vroegere collega's uit de geheime dienst vermoord. Maar waarom? En hoe lang zal het duren voordat de moordenaar erachter komt dat John Carr niet begraven ligt op de militaire begraafplaats van Washibgton DC, maar als Oliver Stone nog springlevend is?
Vandaag was het de laatste schooldag voor de kindjes. Lisa had deze ochtend geen zin om te vertrekken, ze wou niet meer naar school maar met assepoester spelen op hare V-Tech. Uiteindelijk heb ik haar kunnen wijsmaken dat het maar een halve dag, waarna ze toch wou meegaan. Natuurlijk horen er daar ook cadeautjes bij voor de meester en de juf. Ik had een een krijtbordje gemaakt. Op de achterkant had ik de klasfoto geprint. allebei vonden ze dit héél origineel en leuk. en Juf Griet kan het nog gebruiken bij haar thuis, want zij heeft zelf ook nog 2 kleutertjes. En meester Luuk, hij kan het eventueel bezigen in de klas, want zijn kinderen zijn al wat ouder. Om 11u mochtten we de kindjes alweer gaan halen. Allé, na eerst iets te hebben gedronken. Daarna moestten de kleuters nog eens zingen voor juf Monique, die in pensioen gaat en daarna naar huis. Toen we gingen vertrekken zei Laura dat ze zich zo raar voelde, ze wist niet wat het was. En kort erna begon ze te wenen. Ik wist dus wel wat het was. Afscheid moeten nemen van haar vertouwde schooltje, van enkele vriendjes en ook van haar juf. Want zij komt hier nooit meer weer. In september gaat ze naar een andere school, want dit schooltje is alleen maar voor de kleuters. Ocharme het kind, ik had geen idee dat ze er zo mee inzit.
Johan zijn hobby is biljarten. En op zondag 25 mei 2008 was het eindelijk zover. Hij is voor de eerste maal Kampioen van België geworden. Hierbij enkele sfeerbeelden. De foto's heb ik bewerkt in fotoshop.
Dit weekend had ik 2 mooie tekeningen gevonden en ik dacht, laat ik deze eens borduren op een badhanddoek voor de meisjes. Dan hebben ze elk een mooie handdoek om aan het zwembad te liggen. Nu ben ik nog op zoek naar een geschikte en mooie tekening voor mij en mijn bedgenoot.
Ik weet het, ik ben een beetje laat, maar ik wil jullie deze toch niet onthouden. Het zijn de cadeautjes die ik heb gekregen van mijn meisjes, en ik was er héél blij mee. van Laura was het een onbijtmandje. Er zat een vormpje in, 2 kleine potjes confituur, servietje. En van Lisa heb ik een boeket bloemen gekregen. eentje dat nooit verwelkt! Juist wat ik nodig heb, want ik vergeet het steeds om bloemen water te geven. Ben helaas geen bloemenmadam . Dus je kan je wel voorstellen dat ik ook zeer blij was met mijn onverwelktbaar boeketje bloemen.
Gisteren was het dus trein staking, dit wil dus zeggen, een extra (gedwongen) dagje verlof. Had dan maar de beslissing genomen om bij de dokter te gaan. Moest nog een tetanos spuitje krijgen (laatste dateerde van in '96), en tegelijkertijd dan ook maar eens mijn hart en mijn longen laten nakijken. Mijn hart is picobello in orde. Mijn longen, tja, ik zit met een lichte vernauwing op de luchtwegen. Dat had ik ook al opgemerkt omdat ik reeds een week licht piept. Dat is alweer begonnen door het warme weer dat we onlangs hebben gehad. Met gevolg dus dat ik weer mijn puffer moet nemen. Ze vroeg dus ook of ik rookte, en dit moest ik dan (helaas) ook bevestigen. Maar omdat ik nu gezonder begin te eten, en erbij sport, raadde ze me aan om nog niet direct te stoppen met roken. Ommeduur zou het teveel worden en dan zou ik misschien terug ongezonder beginnen eten. Ik moest er maar eens over nadenken en als ik er klaar voor ben kunnen we eventueel ook de hulpmiddelen om, te stoppen met roken, bespreken. Deze morgen, moest ik Laura gaan wakker maken. Toen ze beneden kwam was ze aan het klagen van keelpijn en deden haar armen pijn. Ze zag er echt wel ziek uit. Heb ze beiden in bad gestopt en klaar gemaakt om Lisa naar school te brengen en dan zou ik met Laura doorrijden naar de dokter (alweer!). Toen we Lisa op school hadden afgezet was Laura al wat beter, en ik was dan ook aan het twijfelen of we nog wel zouden gaan. Maar we zijn dan toch maar gegaan. Daar heeft ze een kwartiertje met de blokken gespeeld, en daarna heeft ze op mijn school zitten slapen. Ze verroerde haar zelfs niet meer. Ik was dus al blij dat we dan toch naar de dokter zijn gegaan. Ze begon ook steeds warmer aan te voelen en haar ademhaling ging opeens héél snel en weer heel traag. Ik dacht nog van straks moet ik hier die dokter uit zijn spreekkamer halen, want ze deed maar raar. Na een uurtje was het dan (eindelijk) aan ons. Ze moets haar uitkleden en het kind stond te trillen van de kou. De dokter zag (en hoorde) het ook dus heeft hij onmiddellijk haar koorts genomen. Dat was maar 36,5°. Diagnose: virale infectie, gelukkig niks op de longen, wel klieren in de hals en haar maagje is ook wat geïrriteerd. Ze ligt nu al een ganse dag in de zetel, soms komt ze er eens uit voor een kwartiertje, en dan moet ze er haar terug inleggen. Ik ben nu wel nog de volledige week thuis. Heb me 2 dagen omstandigheidsverlof genomen, dan kan ze 's morgens wat langer slapen. Morgen ga ik dan wel eens tussendoor mijn huis kuisen, want door steeds bij die dokter te moeten gaan, was ik steeds mijne voormiddag kwijt. Vanavond ga ik wel gaan lopen. En amaai, het zal een zware les worden. maar daar vertel ik later wel meer over.
Mijn blogje staat in orde nu. Hopelijk vinden jullie de veranderingen ook beter. In de rechterkolom vind je nu aparte blokjes (familie, borduren, breien, lezen, start to run). Daaronder zijn er subtitetltjes te vinden, waar je kan op klikken, en dan kom je automatisch op het bericht dat je wenst te lezen. Bij de laatste berichten zal er ***NIEUW*** bijstaan, en bij andere dan ***UPDATE***, als ik nog ergens een tekst of foto moet bijplaatsen. Nog veel leesplezier, en misschien ook schrijfplezier, want een reactie van iemand anders te lezen is steeds leuk.
Vanaf heden plaats ik, van de boeken die ik lees, wat meer informatie over het boek. Zo zal ik ook steeds het ISBN nr vermelden, is misschien gemakkelijker voor jullie, indien jullie het boek ook wenst aan te schaffen. Ook het aantal pagina's, want ik weet dat sommigen niet houden van dikke boeken. Ook komt er nog wat achtergrondinformatie bij van de auteur, of reacties van de pers, of andere personen. Kortom alle informatie die ik vind op het kaft, zal ik jullie ook geven.
Titel: De Offerplaats Auteur: Tana French Genre: Thriller Aantal pagina's: 480 ISBN nr: 978 90 245 5922 0
Het oeroude bos op de heuvels net buiten Dublin is grotendeels gekapt. Een groep archeologen onderzoekt het terrein; er blijken overblijfselen te liggen uit de prehistorie en diverse latere perioden. Op een ochtend vinden ze het lichaam van een meisje, op een offersteen uit de bronstijd. Katy Devlin was pas twaalf jaar toen ze werd vermoord. Deze zaak brengt rechercheur Rob Ryan in één klap terug bij de traumatische gebeurtenis uit zijn jeugd - die hij angstvallig verborgen houdt voor zijn collega's. Het is nog steeds een raadsel waarom zijn jeugdvriendjes Jamie en Peter nooit zijn teruggekeerd uit het bos en hij -onder het bloed-wel werd teruggevonden. Nog raadselachtiger is het dat hij zich niets herinnert van wat er toen is gebeurd...
Info over de auteur: TANA FRENCH groeide op in Ierland, Italië, de Verenigde Staten en Malawi. Sinds 1990 woont ze in Dublin. Ze volgde een acteeropleiding en werkt sindsdien mee aan diverse theater- en filmproducties. DE OFFERPLAATS, haar debuut, verschijnt in 9 landen.
Voor het eerst sinds lange tijd wordt Rome geteisterd door een sneeuwstorm. Tijdens dit noodweer krijgt de politie een inbraakmelding vanuit het Pantheon. Wanneer de rechercheurs Nic Costa en Gianni Peroni bij de oude Romeinse tempel aankomen, treffen zij een gruwelijk tafereel aan. Onder de zacht neerdalende sneeuw ligt het vreselijk toegetakelde lichaam van een vrouw. De verminkingen verwijzen naar de Vitriviaanse Man van Leonardo Da Vinci, een mysterieus symbool dat alles te maken heeft met de Gulden Snede, de maatstaf voor de architectuur in de renaissance.
Al snel staat de FBI op de stoep en wil - geheel tegen de zin van de Italianen - het onderzoek overnemen en de zaak zo stil mogelijk afronden. Costa is vastbesloten om erachter te komen waarom deze kwestie blijkbaar zo delicaat is. Dan geeft de FBI schoorvoetend toe dat dit niet het eerste slachtaffer is: op verschillende plekken in de wereld zijn zes mensen op dezelfde manier om het leven gebracht.
De FBI wordt gedwongen meer geheime informatie prijs te geven dan haar lief is ... Een spannend boek, waar je je gedachten moet bijhouden. 7/10
Voormalig geheim agent Nick Stone lijkt een zorgeloos leven te leiden als hij met zijn camper door Australië toert. Een surfplank op het dak van zijn auto, vrijevalchute in de kofferbak, en naast hem een beeldschone jonge vrouw, een backpacker. Maar als Nick op het nieuws ziet hoe er bij een terroristische actie vrouwen en kinderen worden afgeslacht, komen lang onderdrukte herinneringen bij hem boven. Nick weet dat hij alles op het spel moet zetten om een lang uitstaande schuld in te lossen. Terwijl de gebeurtenissen zich in de drukke straten van het moderne Istanbul en de stoffige dorpjes van Georgië ontvouwen, merkt Nick dat hij opnieuw is terechtgekomen in de duistere, clandestiene wereld waarvan hij dacht dat hij die achter zich had gelaten. een wereld in de greep van anonieme vijanden die zich in de schaduw ophouden en die steeds weer proberen de machtscentra in hun greep te krijgen...
Ondertussen uitgelezen. Mijn bevindingen over dit boek zijn: Goed boek, maar niet spannend genoeg om in één ruk uit te lezen.
Had ze al eens geplaatst maar door de veranderingen aan de blog had ik die per ongeluk gewist. Deze truien heb ik met de hand gebreid en daarna hun favoriete disney figuur erop geborduurd met de machine. Helaas hebben ze die niet zoveel kunnen aandoen, want de winter was niet zo koud. Deze was dus van Laura. De zeemeermin is nog steeds haar lievelingsfiguur En Lisa koos voor Assepoester en die trui zag er dus zo uit:
Hallo beste mensen, lezers van mijn blogje. Ik ben momenteel bezig met enkele wijzigingen te doen aan mijn blogje. Momenteel zal het niet zo overzichtelijk zijn, maar dar zal binnenkort verandering in komen. Wat is de grootste verandering? Hewel, je ziet nu in de rechterkolom titels staan wat betreft het onderwerp. Daaronder, de subtitels, en daar kan je op klikken. Als je dit doet, verschijnt dit bericht in de middenkolom. Bij de laatste berichten zal ik dan ook steeds NIEUW bij zetten. Dan zien jullie meteen wat het laatste berichtje is. Dus nog een beetje geduld gevraagd. Alvast bedankt!
In cardiff, Wales, vindt dokter Dafydd Woodruff dat zijn werk routine is geworden. Het enige probleem in zijn leven is het verlangen van zijn vrouw Isabel naar een kind. Dan ontvangt Dafydd uit het niets een brief uit Moose Creek, een stadje in het hoge noorden van Canada. Daarin vertelt de dertienjarige Miranda Hailey dat zij zojuist van haar moeder heeft gehoord wie haar vader is, en van haar tweelingbroer: niemand anders dan Dafydd. Een DNA-test lijkt het bewijs daarvoor. Maar Dafydd kan zich niet herinneren dat hij ooit een intieme relatie met Sheila Hailey heeft gehad. Er blijft hem geen andere keus dan de reis naar Moose Creek te maken en de waarheid te achterhalen. De tocht voert hem naar de Candese wildernis, waar hij wordt geconfronteerd met demonen uit het verleden die hij dacht achter zich te hebben gelaten...
Ondertussen is deze ook uitgelezen. Het verhaal is mooi, maar daarmee is dan voor mij ook alles gezegd. Er zat geen greintje spanning in en het einde is zo voorspelbaar. Had er meer van verwacht. Mijn score voor deze boek: 6/10
Les 1: (23/04/2008) Gisteren dus mijn eerste les achter de rug. In de regen! Samen met mijn treinmaatje Patricia. En hoe is het geweest? Eén woord: goed! Het ging redelijk vlot, wel wat pijntjes tijdens het lopen, bij mij vooral mijn billen, terwijl Patsy last had van haar kuiten. De eerste keer dat we 2 minuten moestten lopen, hadden we ook wat last van onze adem. Maar toch schrok ik ervan toen Evy (Gruyaert) ons proficiat wenstte, en dat ze ons overmorgen terug verwacht. Ik dacht dus echt dat we nog eens moestten lopen, en ik was er dan ook klaar voor. Maar niks was dus minder waar. Juist nog stretch oefeningetjes gedaan, dan naar huis, een lekker douchke en met een fles water in de zetel. Tot zover dus les 1 met Evy.
September wordt een belangrijke maand. het is dan niet alleen de verjaardag van mijn jongste broer'tje', maar het wordt ook Laura haar eerste schooldag in het eerste studiejaar. Mijn oudste is dan kleuter af. Ze zal leren schrijven, lezen, rekenen, waar ze al volop naar uitkijkt. Want ze heeft al gezegd dat ze nu niet meer wil spelen in de klas, ze wil alleen maar werkjes maken . September wordt ook de maand waarin mijn oudste broer papa wordt. Samen met zijn vriendin kijken ze uit naar de geboorte van hun eerste kindje. Stiekem hoop ik op een jongetje. Misschien omdat ik alleen maar meisjes heb? Achja, als het maar gezond is.
Nu even iets dat dichter in de toekomst ligt. Zondag zal Laura optreden in een musical. Deze wordt opgevoerd op zaterdag 26/04 door de leerlingen van het eerste studiejaar, en op zondag door de kleuters van de 3de kleuterklas. zal wel mooi zijn, hoop ik. Ieder jaar wordt er toch op geboft, dus zal het dit jaar niet anders zijn, hoop ik. Woensdag ga ik grondig mijn huisje kuisen en 's avonds ga ik met een vriendin gaan lopen. We gaan ons wagen aan het Start2Run programma met Evy die je steeds aanmoedigd. Héwel, haar aanmoediging zal meer dan welkom zijn, want lopen, oeioeioei, dat zal wat worden. Maar toch gaan we ons best doen. Donderdag morgen waarschijnlijk stijf op het werk toekomen, maar dat nemen we er dan maar bij. Ik hoop ook nog op woensdag nog een beetje te kunnen verder werken aan de geschenken voor Laura haar juf en Lisa haar meester. Dan hoef ik me daar ook al geen zorgen meer over te maken. en als dit klaar is ga ik aan de moederdag cadeautjes werken. Heb wel al een ideetje, maar ik kan nog niks zeggen, want mijn ma durft hier ook mee te lezen. Dus nog werk genoeg hé.
Ben terug aan het breien. Voor mezelf, maar ook ben ik geschenkjes aan het breien. In mijn kennissenkring en familie is er een kleine babyboom an de gang. Ik had een boekje gekocht met babybreiwerkjes en omdat er zo'n leuke spulletjes in staan, vond ik het ook leuk om dit te maken als geschenkje. Als de breiwerkjes klaar zijn, komen er ook nog borduringen op. Maar wat precies weet ik nog niet. Maar die foto's zal ik dan achteraf ook nog wel plaatsen. Zoals je kan zien maak ik voor de babietjes de volgende spulletjes: een trappelzakje, kruippakje met debardeurtje en een volledig pasgeborensetje. De trappelzak maak ik met de breimachine, de rest doe ik allemaal met de hand. Kwestie van me 's avonds te kunnen bezig houden voor de televisie. Ook ben ik een trui (zomertrui) aan het breien voor mij. Heerlijke zalige wol van Bergére de France gebruik ik daar voor. Omdat er zo van die 'bobbeltjes' inzitten, moet ik die ook met de hand breien. Maar het model wordt met een 4,5 en 5 gebreid, dus dat gaat nogal snel vooruit.
Woensdag 12/03/2008 was het oudercontact. En wat er zo bijzonder is aan het oudercontact in de 3de kleuterklas, zijn de 'Toeters'. Dit zijn oefeningen die de kleuters moeten maken in de klas en daar krijgn ze punten op. Ze doen dit om te zien of de kinderen het eerste studiejaar aankunnen. En waar de kinderen problemen mee hebben, dan schyaven ze dit nog wat bij. Maar Laura haar toeters dus... De juf liet me haar papieren zijn, het waren steeds oefeningetjes per 5 of per 10. Ze had steeds 5/5 en 10/10. Op den duur dacht ik van wanneer gaat ze nu eens een fout maken? Ze heeft enkele foutjes gemaakt hoor, maar echt wel de laatste pagina's maar. 1 dom foutje (waarschijnlijk eventjes verstrooid geweest) en dan 4 foutjes bij het logisch inzicht. Jammer dat ze dit niet doorhad, maar haar uitslag blijft desalniettemin héél goed. Ze heeft 75/80 gehaald. Ik ben zeer tevreden met die score en ben dan terecht ook wel fier op haar. En verder, in de klas is ze ook héél flink en een rustige kleuter. wat wenst een mama nog meer!? Voor Lisa ben ik nog niet geweest, want dit oudercontact is uitgesteld. Haar meester is namelijk al een paar weekjes ziek. Maar ik denk, als hij terugkomt na de paasvakantie, dat het dan ook wel vlug haar beurt zal zijn.
Mijn tante is jarig!! En omdat ze steeds zo goed op mijn kindjes past heb ik haar enkele cadeautjes gemaakt. En ik heb er een fotootje van genomen om hier te kunnen plaatsen.
Laura is jarig! 6 jaar! Wat gaat de tijd toch snel. Het was als gisteren toen ze geboren werd en haar aan mij gaven. En nu... een kleine jongedame. Ze wordt toch zo groot. En echt al kleine damesmanieren. Woensdag 5/03/2008 had ze al haar verjaardagsfeestje gekregen. Ze mocht 7 kindjes uitnodigen. Een hele leuke namiddag was het voor haar, en de 'genodigden'. En op vrijdag, haar verjaardag zelf, heeft ze héél véél geschenkjes gekregen, ze was het midelpunt in de klas, een kroon op haar hoofd, geschminkt, en zo kwam ze naar huis. Hoe ze er dus uitzag kan je hierboven op de foto zien. Rond 17u moestten we dan vertrekken naar nog een verrassing voor haar verjaardag. Ik had in december tickets besteld voor Disney On Ice. En vandaag was het dan eindelijk zover. Mijn ma en tante gingen ook mee. En iedereen was erover eens. Het was dus echt ONGELOOFLIJK MOOI!! zeker voor herhaling vatbaar. En de meisjes? ...Die glunderden. Denk dat ze er 's nachts nog hebben van gedroomd.
14 februari 2008... Valentijn... Trouwdag van Laura en Kyle, maar ook van Free en Wout, Ditte en Bram.
Mijn dochter Laura, amper 6 (volgende maand), is vandaag getrouwd. Met haar grote liefde Kyle.
Ze leefden er zo naartoe, ze keken er zo allemaal naar uit, naar 'de grote dag'. En de zenuwen, die waren er ook. En... dan... het grote moment. Het ja-woord. Zonder twijfel in hun stem, héél overtuigend. En de kus, die was ook gemeend. Na het tekenen van de trouwakte, een fruitsapje en een snoepje, was het terug richting school te rijden, met de bus. En daar was het dan eerst de openingsdans, het vermenigvuldigen, en dan het overheerlijke dessertenbuffet.
We hebben een heerlijke namiddag beleefd. En die stralende en fiere gezichtjes van de trouwkoppels, de getuigen en de rest van de suite, was echt leuk om te zien.
Ik wil dan ook een woordje van dank uitspreken aan alle juffen, de directrice om dit allemaal uit te werken. Alsook naar de burgemeester. Bedankt!
Oja, we hebben daarnet nog even kunnen nagenieten. Er werd een stukje uitgezonden op TVOOST, tijdens hun nieuwsuitzending.
Ja, ik ben blij! Maandag is mijn breimachine toegekomen bij mijn mama. 's Avonds na mijn werk was ik die dan gaan halen, alles eens goed bekeken, de handleiding eruit genomen en eerst deze eens goed bestudeerd. Met de bedoeling om dit weekend het eens uit te proberen. Maaaar...., jaja, er is een maar, helaas. Maandag ochtend ben ik opgestaan met rugpijn, onderaan in mijne rug, met een uitstraling tot aan mijn knie. Achja, dacht ik, eventjes op de tanden bijten en tegen vanavond zal het wel weg zijn. Helaas, nee hoor. Telkens ik een tijdje heb neergezeten, was het verschrikkelijk om te moeten stappen. Na 5 min, gaat het wel beter maar een onverwachte beweging doet zo'n pijn, onbeschrijflijk. Gisteren ochtend, nog steeds van dat. Maar het ergste is nog steeds die trein. 'sMorgens opstappen, in Dendermonde overstappen, trappen af, terug trappen op en op een andere trein, rechtstreeks naar Brussel. Die overstap is echt een kwelling. En dan maar hopen dat we plaats kunnen vinden om te zitten. Gelukkig is dit maar 1 keer op den dag. Vanmorgen ben ik dan maar bij de dokter geweest : maar constatie : Lumbago. Direkt een inspuiting gekregen; morgenavond nog een en op kerstavond ook nog een. Dan maar hopen dat het over is. Duimen jullie mee.
Na lang twijfelen heb ik uiteindelijk een beslissing genomen. IK GA EEN BREIMACHINE KOPEN! Een tweedehands. Wil geen nieuwe kopen, want ik weet niet of ik er graag mee zal werken, en nieuw zijn ze dan ook verschrikkelijk duur. Heb de mijne gekocht via een breischool, in de streek van Tongeren, de verzending gaat ze voor haar rekening nemen. En eventueel voor de wisselstukken kan ik ook steeds bij haar terecht. En nu ga ik veel wol kopen om truitjes te breien voor de kinderen en voor mij, misschien ook voor 'hubby' (als hij braaf is:)). Ook veel wol om massa's kousen te breien. Want het been brei ik sowieso open, en de voet op een rondbreinaald, en als die dan klaar is, kan ik nog iets borduren op de kous en dan toenaaien. Hele originele kousen dus. Zie het dus echt wel al volledig zitten. Mijn creaties zullen hier dan ook nog wel volgen.
Zondagavond hoorde ik dat Lisa het op hare adem had. Ze had moeilijkheden om te kunnen ademen. Maandagochtend zijn we dan ook onmiddellijk bij de dokter geweest. Diagnose: buikgriep (wel niet zo héél erg, buikje was een beetje gevoelig) en een vernauwing op haar luchtwegen. Met als gevolg dat ze moet puffen, hoestsiroop nemen, nesivine gedurende 5 dagen en Enterol voor haar darmen. Ocharme het kind, een ganse waslijst aan medicatie. Dinsdag was het echt een hele slechte dag. Een ganse dag slapen en héél veel koorts gemaakt. Héél hangerig en niks was goed voor haar. Ik dacht dan ook als ze het de volgende dag nog zo moeilijk zou hebben, dan moet ik met haar naar spoed. Maar gelukkig was ze op woensdag al een pak beter. Juist kreeg ze het weer lastig in de namiddag, nadat ze een dutje had gedaan. Ze werd wakker met 39,5° koorts. Junifen gegeven en na een uurtje was het nog steeds 38,8°. maar een haluurtje later was ze alweer aan het spelen en was haar temperatuur terug normaal. Dopnderdagavond deed nog steeds haar buikje pijn, en toen viel het me ook op dat ze zo wittekes zag. Mijn ma is dan deze morgen met haar terug bij de dokter geweest en nu moet ze antibiotica nemen. En daarna terug op controle. En de buikgriep is nu wel volledig weg, dus daarvan zou haar buikje geen pijn meer kunnen van doen. Ze schikt dat het van haar longen komt de pijn. Een kind van hare leeftijd voelt wel de pijn, maar ze kunnen niet zo goed zeggen van waar dit precies allemaal komt. Ik hoop echt dat ze door die antibiotica vlug zal genezen zijn, dat ze niet meer pijn heeft.
" target="_blank">
Mijn nichtje is enkele weken terug bevallen van haar tweede zoontje: Tygho. Dus had ik een reden om weer te beginnen borduren. Eerst het geboortekaartje afgewacht, en aan de had van het kaartje heb ik dan dezelfde borduurtekening gemaakt. Het geschenkje bevatte een handdoek en een lapje om over haar schouder te leggen. Heb er plastiek tafelzeil tussengenaaid, dan wordt haar kledij niet vuil als de baby een boertje laat en er nog wat melk terugkomt.
Mijn ma kwam met het idee dat ze de eerste nieuwjaarsbrieven van haar kleindochters op een tafelloper wou hebben. Ik moest er juist de tekst op borduren. Om eerlijk te zijn, zag ik dit niet zo zitten, dacht dat het echt op niks zou trekken. Maar als ze iets in haar gedachten heeft, kan ik haar niet op andere ideeën brengen, helaas. Dus heb ik dit maar gedaan. Maar omdat ik het wat leeg vond, heb ik er dan ook maar sterretjes bijgevoegd, en ongelooflijk maar waar, vind het toch mooi. Vind het eigenlijk wel een supergedacht nu. Ik moet wel nog allemaal de draadjes wegknippen. En dit is helaas wat prutswerk. Als ze allemaal weggeknipt zijn, zal ik nog een foto ervan nemen.
En de tweede tafelloper. Vind het een ongelooflijke mooie tekening, en deze behoort dan ook al tot mijn favoriet dit jaar. Moet eerlijk toegeven dat ik wel een beetje jaloers ben, dus zal ik mijn tafellaken ook met deze tekening maken, denk ik.
Tja, Allerheiligen. Een triestige dag. En omdat dit zo'n moeilijke dag is, had ik een verrassing gepland voor de meisjes. Met de trein naar de bioscoop in St.-Niklaas. De trein op zich vonden ze al heel leuk. En dan nog een bezoekje naar de bioscoop. Dat maakte het compleet. Laura vond de film geslaagd: Plop en de pinguin. En Lisa... die heeft het eerste kwartier gezien, dan is ze in slaap gevallen. Jaja, zij gaat naar de cinema om te slapen, daarvoor moet ik dan 5,70 betalen. Hihhihihihihih. Toen ik haar wakker maakte, toen de film gedaan was, zij ze het volgende: "Amaai, die Plop is rap gedaan!". :) En dan terug naar huis, met de trein. We zaten vlak aan de bestuurder, en die had de deur opengelaten. De perfecte gelegenheid om Laura te vertellen dat de trein geen stuur heeft. Vanuit de gang heeft ze dan wat staan kijken, tot de conducteur zei, dat ze gerust eens mochten binnen kijken. Awel, dat liet ik me geen 2x zeggen. Wij met ons drietjes daar binnen. De kinderen glunderen! En de mama, ahja, die vond dat dus ook wel leuk. Ik spoor elke dag met de trein naar Brussel, en was daar dus ook nog nooit binnen geweest, dus was het ook wel een belevenis voor mij. Van de treinbestuurder mocht Laura zelfs eens claxoneren. Aan de conducteur en de chauffeur van de trein: Bedankt!! Het was echt leuk om de 2 gezichtjes zo te zien glunderen. Jullie hebben er echt een perfecte afsluiting van de uitstap gemaakt. Toen we thuis kwamen, hebben we dan ook nog naar Sterren op het ijs gekeken. Had de Halloween aflevering opgenomen. Laura en Lisa hadden hetbi Nu heb ik haar beloofd dat ik elke aflevereing zal opnemen voor haar. En ze willen het ook allebei leren, het schaatsen. Dus zal ik binnenkort eens wat rondzoeken op het internet voor wat meer inlichtingen. Dus dit zal zeker vervolgd worden..........!
Sedert 12 oktober hebben we een nieuw poesje. De reden waarom kan je verder lezen in mijn blogje. Het is een katinnetje, en ze is heel lief. Het eerste weekend had ze ongelooflijk veel schrik, ze stak haar steeds weg, en als we haar konden pakken zat ze te beven van de schrik. (Ze was dan ook niks gewoon, want het beestje was buiten opgegroeid.) Maar een weekje later ging dit allemaal al veel beter, en nu, nog weekje later voelt ze haar al heel goed thuis, hier bij ons. Ze komt ook het liefste bij mij, als ik aan het breien ben, om met de breipriemen of mijne wol te spelen. Ook bijt ze dan graag in mijn vingers, maar als je dan héél streng 'NEE' zegt, begint ze onmiddellijk likjes te geven. En dan bekijkt ze U, alsof ze wilt zeggen: 'Ik ben toch braaf!'. Laura heeft wel al gezegd dat deze poes niet buiten mag. We zullen dit dan ook respecteren, zolang het mogelijk is, natuurlijk.
Tja, had het onlangs in mijn koppeke gestoken, om nog voor nieuwjaar te leren kousen breien. Had al zoveel mogelijk informatie opgezocht op het internet, maar het was er nog niet van gekomen. Tot zo'n 2 tal weken terug. Had het verteld tegen mijn schoonmoeder wat mijn plan was, ze vroeg of ik kousenbreinaalden had en wol. Gelukkig heb ik ooit allemaal de breinaalden van mijn ma en grootmoeder gekregen, en kon ze me onmiddellijk opzetten. Ze heeft dan enkele naalden gebreid en ik kon dan verder doen tot aan de hiel, de volgende zondag zou ze me dan verder helpen, voor de hiel. Maar eens ik aan iets begin, wil ik het verder kunnen afwerken, dus heb ik mijn papieren goed gelezen, en ik heb mijn kous dan maar verder, alleen, afgewerkt. Ik wou daar eigenlijk nooit aan beginnen, kouden breien, omdat ze zeggen dat de hiel zo moeilijk is. Maar dat valt eigenlijk wel allemaal héél goe mee. Ben dus blij dat mijn schoonmoeder me heeft opgezet, zodat ik ze wel verder moest afwerken. En ook blij omdat ik alweer iets heb bijgeleerd. Indien ik iets kan verbeteren aan mijn kousen, kunnen jullie hier steeds reageren. De foto is van mijn allereerste kous. Een proefmodel, de maten kloppen eigenlijk niet zo goed, was eigenlijk maar om te oefenen.
De vriend van mijn broer trouwt vandaag met zijn Thaïse vriendin. Nu had mijn moeder gevraagd om 2 badhanddoeken te borduren, met hun namen en eventueel een Oosterse tekening. Ze vroeg zelfs op het mogelijk is, om de naam (van haar!) in het Thaïs te borduren. Tja, eigenlijk moet dat wel lukken, maar mijn broer twijfelde uiteraard. Awel, dan kent hij zijn zus nog niet goed :). Hier vind je dan het resultaat.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Laulis.
Ik ben een vrouw en woon in Oost - Vlaanderen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 04/02/1973 en ben nu dus 51 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Borduren, breien, photoshop, lezen.
Ik ben een werkende mama van 2 lieve dochters, Laura en Lisa.
Als ik niet aan het werken ben, thuis of in Brussel, niet
Dus heb ik me deze namiddag nog eens achter mijn machine geplaatst en ik kwam tot dit resultaat...
Voorkant
Die zijn op 22/08 getrouwd. Ik was dus ook de fotograaf van dienst, alsook de getuige van David.
. En op het einde van de maand kunnen ze normaal zwemmen.
%%%FOTO8%%%
en 
. Dus je kan je wel voorstellen dat ik ook zeer blij was met mijn onverwelktbaar boeketje bloemen.
.
Mijn nichtje is enkele weken terug bevallen van haar tweede zoontje: Tygho. Dus had ik een reden om weer te beginnen borduren. Eerst het geboortekaartje afgewacht, en aan de had van het kaartje heb ik dan dezelfde borduurtekening gemaakt. Het geschenkje bevatte een handdoek en een lapje om over haar schouder te leggen. Heb er plastiek tafelzeil tussengenaaid, dan wordt haar kledij niet vuil als de baby een boertje laat en er nog wat melk terugkomt.
En ook nog een spa bag, slabbetje met korte mouw en een badhanddoek. Alles in het thema Disney.
