De parkcross van Maldegem is sinds het afhaken van Eeklo ( mijn thuisbasis) de allerbelangrijkste cross van het seizoen, niet alleen voor mij maar ook voor mijn zoon

Laudelino.  Weken leven we samen naar deze wedstrijd toe, veel profs zouden een puntje kunnen zuigen aan onze kennis en aanpak. En ja, het heeft geloond, onze benen waren zo

goed dat we enkel da wedstrijdje nog moesten rijden en ......sturen. Klinkt misschien een beetje cru maar het was nu eenmaal zo. Dit is echter het toppunt van pieken

Ik moest de strijd aangaan met Verloo en Europees kampioen Verhaegen....Ik nam de eerste koershelft het heft in handen, enkel Verloo kon de kloof klein houden. Verhaegen

had een mindere dag want hij prutste in de zandpartijen en verdween al snel uit mijn gezichtsveld.  Hij eindigde op iets  meer dan 2 minuten als derde

Vooraan werd de overwinning beslist in de allerlaatste ronde, ik had Verloo laten terugkomen en heel veel kopwerk laten doen. Ik wist echter dat ik nog een bom overhad.

Nam de kop net voor de laatste en enige modderstrook, knalde erdoor en zag dat Verloo zich van spoor had vergist (wat eigenlijk mijn bedoeling was)

hij kwam ten val. De laatste hindernis, de zandstrook voor de aankomst kon ik zelfs al spelend en wuivend naar de menigte doorfietsen...Ik won de thuiscross met 18" voorsprong

Meteen mijn 6de zege in het park van Maldegem ( 4x wbv & 2x lrc) en een 27ste overwinning van het seizoen

Bij Laudelino was het ook een tweestrijd met Vandevelde Mathias....infeite moest hij er gewoon voor zorgen, geen fouten te maken want hij reed gewoon weg als hij dit wou

Zijn rondetijden waren gelijk aan de top 12 bij de elite later op de dag

We hadden alles op voorhand goed besproken en ons plannetje klopte, ook hij won na een solo van anderhalve ronde  voor 2000 dol geworden toeschouwers !!!

Het feestje kon beginnen, en of we ervan genoten hebben, we werden in de tent als helden ontvangen, ZALIG !!!!..........de kater(s) nemen we er graag bij

Ikzelf rij nog 3 crossen, Dikkebus & Ardooie bij mijn allerbeste vrienden van lrc en Lebbeke als afsluiter bij wbv

30 overwinningen zit er nog in als ik ze alle drie win.....


                                     

                                     

                                     

                                      

                                                                           

                                      

02-02-2017 om 00:00 geschreven door Mario

Met 3 crossen op 8 dagen gaan we de laatste drukke periode tegemoet...zoals gepland is de conditie nog steeds in stijgende lijn

De top moet er komen as woensdag op de parkcross in Maldegem. Daarom plande ik vandaag iets speciaals door helemaal achteraan het pak

als een van de laatsten te starten. Mezelf een beetje extra druk opleggen was de bedoeling maar ik zat na 200 m al in.......4de positie

Eén rondje de kat uit de boom gekeken en de koers in handen genomen tot het eind. Tegenstand was er niet maar toch heb ik mezelf met enkele

deugddoende intervalprikkels een eer bewezen. Ik won de wedstrijd met 1' voorsprong op  Houwen

Laudelino, die ook piekt naar de parkcross, deed op mijn vraag net hetzelfde. Als allerlaatste beginnen aan de cross. Ook hij fietste makkelijk 1'

voorsprong bijeen. 

Op naar Maldegem.....


             

28-01-2017 om 22:41 geschreven door Mario

De parkcross in Maldegem is toch iets waar ik jaarlijks naar uitkijk. Het is wel niet te vergelijken met de cross bij wbv omdat de mooiste

zandstrook eruit gelaten is, de bruggen staan er nog niet waardoor  de cross dus ook veel lichter is. Naar schatting 1500 toeschouwers op dit

top-event georganiseerd door Jong Cycling Project. Zonder verkenning begon ik de wedstrijd, khad me voorgenomen om enkele ronden de

kat uit de boom te kijken want ik wist niet waar er eventueel gladde plekken op de omloop lagen. Rogge, Appeltans en Wille wachten echter

niet op de plaatselijke renner en trokken het gashendeltje volledig open. Ik moest een 10 tal seconden prijsgeven maar beetje bij beetje begon

ik het parcours te kennen. Ik nam de kop en ja.........ik kon een kloof slaan die steeds groter werd. Ik leefde me nog een halfuurke uit op de

prachtomloop ondersteund door niets dan aanmoedigingen. Het deed deugd....de Maldegemnaren hebben me in hun armen gesloten.

De cross in Eeklo ( mijn ex-thuisbasis) is bij deze volledig uit mijn hoofd verdwenen, niet alleen door mij maar vooral door jullie supporters

DANK U

23-01-2017 om 11:31 geschreven door Mario

 Reeds 10 jaar wordt ik ziek de week voor Assenede, alsof het in de sterren geschreven staat kreeg ik donderdagavond plots een lichte koorts opstoot

Gelukkig kon ik deze onderdrukken en kon ik de wedstrijd in Assenede uitrijden, iets wat voldoende was  voor een 12de eindzege, ongeevenaard net

als mijn 153 manche's die ik er gewonnen heb.  De wedstrijd zelf won ik niet want door een iets mindere start kon ik niet voorbij steken waar nodig om

Belgisch kampioen Verhaegen bij te benen. Toen ik vrijgeleide kreeg en iets later nog eens seconden lang werd opgehouden door achterblijvers van de

B categorie liet ik het schieten....s'middags moest ik nog in eigen Maldegem aan de start staan bij de lrc nevenbond. Op 3 ronden van het einde merkte ik

plots op dat mijn achterstand op de koploper verkleind was, ik begon terug te rijden en kwam weliswaar nog terug tot 15". Vijgen na pasen.....

23-01-2017 om 11:01 geschreven door Mario

 Vandaag wedstrijd in een deelgemeente van Knokke. Het terrein waar de rode duivels hun uitvalbasis hebben vooraleer ze afreizen naar een groot tornooi

was the place to be. Op en rond de plaatselijke voetbalterreinen is er daar echt wel iets heel moois uitgetekend door de ' Aldariekskes' het plaatstelijke

wielerteam. Techniek nam de bovenhand vanmiddag. Ik had mijn fietsen de avond voordien gemonteerd met gewone grifo tuben, toen ik uit de kleedkamer

kwam was het aan het regenen. Ik wist toen al dat ik enkel met rhino's kon rijden maar om het mezelf niet makkelijk te maken vertikte ik het om alsnog van tuben te wisselen

Grootste concurrent Rudi Wille was gekwetst en ik wou er toch een deftige training van maken door met verkeerde banden te rijden. Appeltans kon me moeiteloos

volgen want ik draaide op de glibberige stroken als in een vertraagde film...kvond het eigenlijk wel leuk....en moest de volledige wedstrijd voluit gaan.

Missie geslaagd dus. Ik won de wedstrijd tenslotte met 5" voorsprong op Francis Appeltans en 30" op een steeds maar sterker fietsende Logier  Christophe

Later op de namiddag maakte mijn zoon Laudelino onze dag compleet door ook met de overwinning naar huis te gaan.

16-01-2017 om 20:25 geschreven door Mario

Wat de inrichtende macht daar in Lokeren verwezenlijkt heeft verdiend een dikke pluim. In Park Ter Beuken tekenden ze een ware Zwitserse omloop uit. Eentje uit de oude doos

zoals veldrijden eigenlijk hoeft te zijn. Akkoord niet alle inrichters beschikken over deze mogelijkheden maar het wordt hoogtijd dat we van die saloncrossen afstappen

De wedstrijd nu....Europees en Belgisch kampioen (wbv) Guido Verhaegen schoot als gewoontegetrouw als een pijl uit een boog vooruit. De Keerle en Gladines waren de eerste achtervolgers

Ik volgde in de openingsfase pas op rang 4. Groot was mijn verbazing toen ik na een halve ronde plots koploper Verhaegen bijbeende. Ik voelde me niet de mindere van de kampioen

en nam de leiding over. Zonder echt te versnellen had ik plots een kloof, ik zag Verhaegen in  de fout gaan en toen was het echt wel mijn moment om de gas open te draaien.

Ronde na ronde kon ik de kloof uitdiepen onder heel wat aanmoedigingen van het publiek mede gesteund door de topomroeper op de omloop...het gaf me vleugels.

Tenslotte won ik onverhoopt de wedstrijd met 40" voorsprong op Verhaegen en 2'13" op Gladines

Met deze zege is een 12de eindzege in de vlaamse cyclocrosscup een vaststaand feit met nog één manche voor de boeg.

Assenede volgende week zondag staat echter ook met rood aangestipt bij lammie

Uitslag:    http://www.nieuwsblad.be/sportwereld/tag/wielrennen/Lokeren-2016/lokeren-d-renners-masters-c?rankingType=StageResult

                                      

                                                        

                                                        

14-01-2017 om 22:28 geschreven door Mario

De dag na mijn 500ste overwinning stond ik al terug aan de start te Ingooigem, het feestje was nog niet echt verteerd maar stilstaan is achteruitgaan

Als ik mijn doelen wil bereiken moet ik aantreden...

Het parcours die we er voor de wielen geschoven kregen was gewoonweg schitterend. Ook daar weten ze van (veldrit) wanten

Het startschot kwam deze keer wel op tijd zodat niemand reden tot klagen had.

Het was traditiegetrouw Evergemnaar Rudi Wille die zeer sterk opende, ik volgde de debatten op rij 4

Na één ronde kwam ik in mijn ritme en verzwakten de anderen, het sein om te kop te nemen en mijn cross te rijden.

De kloof met de eerste achtervolger Wille groeide gestaag en ik genoot met volle teugen van dit speeltuintje voor mij

De laatste ronde reed ik  het melkzuur uit de beentjes zodat ik al aan herstel kon denken.

1. Lammens

2. Wille op 25"

3. Logier op 1'10"

09-01-2017 om 18:54 geschreven door Mario

                                                         VIJFHONDERD !!!!!

Voor velen een gewoon getal maar als het om een aantal overwinningen gaat in wielertermen is dit gewoonweg uitmuntend

Wie had dit ooit kunnen denken toen ik als 10 jarig jongetje mijn eerste koersfietsje kreeg van mijn ouders

Via omzwervingen als voetballer bij KFC Eeklo en als veldloper bij ACME kwam ik eerder toevallig met de veldritsport in contact

Alles begon met een speelkameraadje uit een aanpalende straat in Eeklo mijn geboortestad. Ik was 13 jaar toen ik bevriend was met een jongetje die steeds maar

met een crossfietsje heen en weer reed. Kvond dit wel leuk en onze wegen kruisten elkaar al snel. Op een dag kwam Geert, want zo noemde mijn vriendje me halen

na schooltijd om te gaan spelen. Mijn ouders vertelden me s'avonds dat het de zoon was van  wereldkampioen veldrijden Eric De Vlaeminck die 300m verder

woonde. Vanaf die moment waren we onafscheidelijk, ieder vrij moment gingen we samen stunten uithalen en lachten ons rot. Mijn tweede thuis was de ondergrondse

garage van Eric, wat we daar zagen tartte mijn verbeelding. Eric was maniakaal met zijn materiaal bezig, hij boorde overal gaten in om het gewicht te reduceren

Remgrepen, stuurpennen, zadelpennen, manuvellen, remhoeven....niets was veilig voor de boormachine. Het spreekt voor zich dat wij ons nadien ook uitleefden

op ons vehicle.

Het kon niet lang uitblijven of ik kreeg ook een crossfiets van mijn grootouders, kweet nog heel goed welk merk...nen blauwen BERTIN

Het plaatselijke stekkebosje, ieder paadje op het toen nog onbebouwd industriepark maar vooral de bekende Eekloose ' sturten' waren ons

aktieterrein. Heel af en toe mochten we zelfs meetrainen met de wereldkampioen himself, ik trok mijn ogen wagenwijd open en slorpte alles

op, niets ontging me .

Iedere week mochten Geert en ik meetrainen met de meetjeslandse beroepsrenners in de Lembeekse bossen. Eric en Roger De Vlaeminck,

Ronan De Meyere, Rudy Mathijs, Patrick Coquyt, Frank Hoste, Fons Van Parijs, Noel Foré en vele anderen bevolkten ons elitegroepje

Het spreekt voor zich dat wij ons daar met heel veel plezier tussenwrongen.

Voor we beiden 15 jaar werden reden we twee crossjes. Ik won mijn tweede wedstrijd meteen al het BK der niet aangesloten in

Zomergem-Nekke.  Ronny Goethals ( net als mij nog steeds actief bij de masters) was tweede

Meteen was de allereerste overwinning een feit, ik was stomverbaasd dat het zo snel lukte en was vertrokken.

Mijn vriend Geert haalde de daaropvolgende jaren een hoger niveau dan ikzelf, hij werd Oostvlaams en  Belgisch kampioen

bij de liefhebbers ( nu elite z/c genaamd). A crossen won hij ook af en toe.  Ik moest het stellen met jaarlijks enkel overwinningen in het veldrijden.

Zowel bij de nieuwelingen, junioren, en liefhebbers. Onze programma's liepen in het weekend ook niet altijd gelijk. Op een dag reed en won ik de B veldrit

van Harelbeke, Geert had als Belgisch kampioen een contract gekregen in Heist-op-den-Berg. Toen ik samen met mijn ouders met de auto naar huis reed luisterden

we naar het nieuws, groot was onze verbazing toen ze het nieuws begonnen met de veldrit van Heist-op-den-Berg. Geert De Vlaeminck was er overleden na een

hartaderbreuk !!!

Mijn wereld stortte in.....iedere dag zag ik Geert die toen net als ik in Maldegem woonde. 

Ik kon de draad moeilijk oppikken de rest van het seizoen, droeg Geert ten grave in de Sint Vincentius kerk van Eeklo en gaf er op

het eind van dat seizoen de brui aan. Ik zag het niet meer zitten om nog te crossen

Na exact 100 dagen nietsen kreeg ik op een dag een ingeving van bovenaf  .....ik moest en zou herbeginnen, het moest een come-back

worden in naam van Geert. 10 kg zwaarder begon ik terug aan de voorbereiding, 3 maanden later won ik 7 wegwedstrijden bij de liefhebbers van

de 21 keer dat ik startte in de zomer. In de winter werd ik Oostvlaams kampioen en zegekoning met 15 overwinningen, ik won 2 A crossen ( koppenberg

en Doomkerke). Op het eind van dat veldritseizoen werd een eerste herdenkingsprijs Geert De Vlaeminck georganiseerd in Eeklo, op het industrieterrein

waar we samen speelden door de grachtjes met onze fietsen. Die dag kwamen quasi alle Eeklonaren naar buiten om hun steun te betuigen aan de familie van Geert

Ze waren met duizenden.... Ik kreeg als oostvlaming, zegekoning, Eeklonaar en vriend van GEEN contract van de organisatie. Ze focusten zich op de internationale

vedetten. Wereldkampioen Paul Herrygers, Belgisch kampioen Erwin Vervecken, Danny De Bie, Mario De Clercq, Peter Vandenabeele, Peter Van Santvliet, Jiri Pospisil

Peter Willemsens en vele anderen waren gecontracteerd. Ik was op van woede en laadde me een ganse week op....Ik moest op de laatste startrij starten maar dat deerde me niet

ik zou eens tonen wie Lammens was....Eén uur later won ik de wedstrijd na een solo van 3 ronden. In de laatste rechte lijn dubbelde ik Sven Nys. De Eeklonaren waren in extase en brulden me vooruit,

ik moest enkel nog sturen....het gevoel dat ik toen had was gewoonweg bovenaards, ik reed er niet alleen want Geert was die dag bij me

De tranen rolden toen ik over de streep reed, mijn zoon Laudelino begreep  niet waarom papa weende, hij troostte me.  S 'avonds werd mijn stunt uitgebreid getoond in SPORTWEEKEND.

Tijdens het schrijven van dit stuk krijg ik nog steeds kippenvel.

De trofee die ik toen kreeg is de enige die ik bewaard heb, hij heeft een speciale plaats gekregen ten huize Lammens, de bloemen bracht ik naar zijn rustplaats, een uur heb ik er staan wenen heel alleen

De daaropvolgende jaren reeg ik de overwinningen aan elkaar, jaarlijks een 25 tal. Ik won Oostvlaamse, Belgische en wereldtitels bij wbv,  zelfs 79 wegwedstrijden

bij de liefhebbers

Ieder jaar maakte ik van de veldrit van Eeklo mijn hoofddoel Ik won de wedstrijd 10 keer op rij en  verloor er nooit

De laatste 10 jaar doe ik het vooral bij de masters en nevenbonden met overwinningen als gemene deler

Vandaag won ik de wedstrijd in Boekhoute ( lrc) goed voor de 500ste uit mijn carrière opgedragen aan Geert !

De cirkel is nu  helemaal rond.......of toch niet ?

Kheb me nog twee ultieme doelen vooropgesteld, Eddy Merckx ( 525) en Ludo Giesberts ( 535) zijn de twee renners die

ik nog wil voorbijsteken qua aantal overwinningen, moest me dit ooit lukken ben ik de absolute zegekoning allertijden in België

Of het me ooit zal lukken weet ik niet en het moet ook niet meer. Ik ben zeer dankbaar dat ik dit uit mijn lijf heb kunnen halen met

het beetje talent dat ik heb meegekregen, dankbaar voor mijn gezondheid, dankbaar voor de vele mensen die me altijd gesteund hebben

Eén persoon wil ik vooral niet vergeten........GEERT want zonder hem was me dit nooit gelukt !

Mijn laatste woord richt ik dan ook naar hem toe.

Maatjen.......hoe ist daere? Ja kweetet........komme nie vele af e naar tgraf ma kga der werk van maken, beloofd

Kmis u zo erg.....verdomme é..........ma kpeize wel daje fier zijt op mij en vooral op Laudelino mee zijnen trui e,

vandaege e tij zelfs ook gewonnen, gelijk dat tem da ook voor u gedaan e.......raar

Kweet da we vele ruuze gehad ebn, onze karakters waren hetzelfde en da botste soms keer e

Den avond voor de fatale dag benk nog ke bij u geweest en ge kun nie geloven oe blij dak ben dak da gedaan eb

kweet nog alsof dat gistern was ......daje ook content waart dak afkwamme...

Op een dag zijn we were teupe, ge ga nogal een beetje moe luistern zulle, wa da kik allemaele te vertelln eb....hohoo....

 ma......kga ier wel nog een beetje proberen blijven zulle want kheb ier ook mijn dierbaren die ik graag zie

Slu maat, hou u goe e.......

Mario

07-01-2017 om 00:00 geschreven door Mario

http://www.ermmediasite.be/nieuws/sport/882-mario-lammens-wint-veldrit-te-nevele

31-12-2016 om 09:48 geschreven door Mario

Sommige veldritten staan, als je ze eenmaal gereden hebt bovenaan het lijstje, zo ook Houthulst. Een parcours om U tegen te zeggen

De inrichters weten daar echt van wanten. Enkele nachten nattigheid zorgden ervoor dat het een uurke lang genieten was vandaag.

De openingsronde liet ik over aan anderen, als ik mijn moment gekomen acht probeer ik toe te slaan, meestal met succes

De topconditie is nu echt wel een tweede keer aanwezig dit seizoen, er komt nog heel veel lekkers aan dus.......LAAT MAAR KOMEN

26-12-2016 om 00:00 geschreven door Mario

Omdat wij op voorhand wisten dat Ronny Couliez de bezieler was achter deze prachtige lrc organisatie hadden we al een tijdje gepland om daar alletwee te rijden

Als Laudelino dit doet mag je er donder op zeggen dat hij gemotiveerd is. Vandaag terug een pak renners (338) in alle verschillende categorieën. Het is eigenlijk een beetje

normaal geworden, de meeste inrichters vinden de organisatiekosten bij wbv de pan uitswingen en kiezen voor een organisatie die bijna niets kost bij lrc maar die toch

garant staat voor succes.

Beider wedstrijdverhaal was eentonig....ik nam de kop over van vlaams kampioen Rudi Wille en reed na de eerste technische strook, een schuine taluud, weg van mijn

concurrent en zag hem pas terug na de wedstrijd. Dirk Dekeerle ( foto) was knap derde op anderhalve minuut

Bij Laudelino hetzelfde verhaal, startend vanuit de buik van het deelnemersveld rustig opschuivend en in  ronde 2 versnellen, een solo afwerkend tot het einde

Ook hij demonstreerde en won met 1' voorsprong op Dieter Coussens

19-12-2016 om 16:30 geschreven door Mario

Wie vlaaamse cyclocrosscup zegt weet dat ik er als de kippen bij ben om puntjes te sprokkelen. Doordat ik enkele manche's links laat liggen en toch het eindklassement

voor een 12de keer wil winnen moet ik wel telkens het maximaal aantal te behalen punten proberen te vergaren.

Zo lukte ook vandaag, na de tussenspurt voor mijn rekening genomen te hebben trok ik in de aanval met een beresterke Dirk Dekeerle.

Op een rondje van 2,3km lagen 54 bochten, iets wat op het lijf geschreven staat van mijn compacte kompaan.

Dekeerle bleef drie volle ronden lang in mijn zog kleven tot....plots zijn veer brak. Ik hoefde enkel op automatische piloot mijn uurke vol te maken

om een 26ste zegetocht succesvol af te ronden, meteen ook goed voor een 150ste zege   in de vlaamse cyclocrosscup

Dekeerle bleef tweede voor de ook al sterk fietsende Wille

Bij de masters B won Stefan Nerinck ( zie foto)


                                             

                                                      

18-12-2016 om 09:58 geschreven door Mario

Omdat ik in Zingem al heel veel gewonnen heb en Laudelino er ooit zijn eerste cross won bij de junioren heb ik toch wel een speciale band met deze plaats

Meer bepaald het domein rond de visvijver ligt me als gegoten. Eén zijn met je fiets is daar een allereerste vereiste.  Omwille van die reden had ik de dag voordien

met de handrem opgereden in Varsenare. 

Dat lrc bond in de lift zit bewijst het sterk deelnemersveld in mijn categorie, een top 5 rijden is niet meer voor middelmatige renners. Zelfs wbv- renners bijten er hun

tanden op stuk. Vandaag waren de Fransman ( en mijn vriend) Jean Pierre Chalas, de Canadees Marc Boudreau, Rudi Wille, Erik Myngheer, Marnik Dewaele en Peter

Ballet een kleine greep uit de toppers aan de start die ik moest zien getemd te krijgen. Na de start kwamen alle renners in een trechter terecht dus was het zaak om daar

in de top 2 te zitten, iets wat me lukte na Wille die de kopstart genomen had. Na één ronde stak ik aan een balkenpartij de koploper voorbij en trok ten aanval. Net als

vorige week weerde de kampioen van vlaanderen ( zie foto) zich als een duivel in een weiwatervat. De volledige wedstrijd was het een kat en muisspel tussen hoop en al

een 15 tal seconden maximum. Nu....voor mij is die marge voldoende want het is toch enkel die eindmeet die ik als eerste wil overschreiden. Wel jammer voor mijn

sympathieke concurrent, zijn moment de gloire  komt er heus nog wel eens aan. Myngheer was derde voor Fransman Chalas en de Canadees Boudreau

De 25ste overwinning van het jaar was meteen goed voor de 495ste overall.....

Nog 5 te gaan en de ongelofelijke kaap van de 500 zouden gerond zijn, daarmee zou ik bij de creme de là creme horen der aantal groot-winnaars in Belgie en Nederland

Uiteraard de beer niet schieten alvorens hij geschoten is.........het aftellen mag nu alvast beginnen

                                                                                                                   FOTO'S:    ERM MEDIASITE

11-12-2016 om 00:00 geschreven door Mario

Voor het WK in Langemark moest ik als leider in de vlaamse cyclocrosscup de manche in Belsele laten schieten. Niet erg want ik bleef toch leider na vandaag

Op een hobbelige en zeer technische omloop konden de renners nooit hun wattage kwijt, iets wat natuurlijk in mijn nadeel speelde. Rudi Wille was de enige die kon

wedijveren naar de hoogtst te bereiken kampioenentrui. Bij het ingaan van ronde twee reed ik van hem weg, mijn voorsprong liep echter nooit verder uit dan 15"

Niet naar mijn zin omdat ik nooit mijn 'reserve-knopje' kon inschakelen, iets wat ik normalitair iedere wedstrijd probeer te gebruiken vooral met het oog

op wat nog komen gaat. De buitenlandse inbreng beperkte zich tot enkel Engelse renners die echter nooit in het stuk voorkwamen, ze eindigde respectievelijk

16de en 18de

Na 45' was ik, naar alle bescheidenheid, de terechte winnaar. Ik heb er s'avonds enkele lekkere flessen champagne op gedronken met mijn dierbaren

Het seizoen is nu al geslaagd, meer zelfs, het kan niet beter. Ik werd PK ( wbv), BK, EK en WK bij lrc. Andere titels die me aanspreken zijn er niet

Het was trouwens mijn 8ste wereldtitel uit mijn carriere, mijn 3 UCI-titels ( masters) als uitschieters natuurlijk

Tot slot wil ik de vele mensen die me aanmoedigden vanharte danken. Ik voel me zeer goed bij mijn vrienden van lrc

Voor hen geef ik iedere week het beste van mezelf.

05-12-2016 om 00:00 geschreven door Mario

Eén dag voor het wereldkampioenschap lrc reed ik een manche van de vlaamse cyclocrosscup in Wetteren

Het parcours was niet echt iets voor rug-lijders, geen 100 m rechtdoor en het volledige parcours was schokken

van de ene put naar de andere.  Gelukkig is het voor iedereen hetzelfde. De Keerle nam de kopstart voor D'hooghe

Houwen en mezelf.  Net voor de tussensprint nam ik de leiding om de punten binnen te rijven. Ik trok door en had een

kloof die ik de volledige wedstrijd makkelijk kon onderhouden met in het achterhoofd al mijn hoogtepunt die er morgen

zou moeten aankomen.

De dichte mist deed mijn luchtwegen geen deugd....ik verlies 50% van mijn longcapaciteit op zo'n dagen.

D'hooghe tweede en Houwen derde stonden naast mij op het ' Klaaspodium'

Alle drie de editie's van de Klaascross heb ik op mijn erelijst geschreven, iets om fier op te zijn vind ik

03-12-2016 om 20:08 geschreven door Mario

De Lammie's zijn een vaste waarde bij de Belgische veldrittop der amateurs en masters. Ikzelf heb al 5 Belgische veldrittitels bij de

masters behaald en verder niets dan ereplaatsen. Vandaag kon ik mij verzoenen met een knappe 4de plaats, zeker omdat de dag volledig

in het teken stond van onze zoon Laudelino die er een gooi deed naar zijn eerste Belgische tricolore. Even overwoog ik om zelf niet te

starten en zodoende de focus volledig op hem te leggen. Op het middaguur was het aan de amateurs, er waren 5 favorieten. Jorn Montaigne

was al snel uitgeschakeld door materiaalpech. Bryan Vispoel en Laudelino bleken de sterksten van het lot op een zware en technische omloop

Alles werd beslist in de laatste ronde. Laudelino begon met een achterstand van 4" op Vispoel maar halverwege kwam hij aansluiten na een

zware modderstrook. Toen was het effen souplasse spelen want er was nog één heikel punt. De laatste lussen voor de eigenlijke sprint moest je

kost wat kost als eerste aanvangen. We hadden dit samen voor de wedstrijd wel 20 keer opnieuw verkend met ik als zijn tegenstander. We duwden

elkaar zoals in een echte strijd....Laudelino deed wat moest na een duel van 500 meter met Vispoel. Eenmaal uit die lussen was er nog een

sprint licht bergop voor de tricolore. Vispoel kwam nooit meer naast Laudelino en de titel was binnen. De ontlading was enorm bij de entourage

De massa supporters leefden met ons mee. Een topdag in ons leven en superfier op zo'n topgast, op en naast de fiets

Laudelino Lammens Belgisch veldritkampioen amateurs 2016/2017

27-11-2016 om 00:00 geschreven door Mario

Arc Wattripont, een nieuwkomer in het lrc veldritcircuit....en/of ze daar van wanten weten. Een omloop en dito organisatie om U tegen te zeggen

In de verkenning dacht ik ' dit wordt een makkie vandaag'

Niets was echter minder waar. De mistsluier die er hing, deed me de das om. Ik heb altijd slechte dagen als de lucht niet open is

Vandaag was het niet anders. Een slechte start door het klikpedaal te missen vond ik nog niet erg maar Wille, Appelthans, De Keerle en Rogge

wachten natuurlijk niet op de Belgische kampioen. Een halve wedstrijd duurde het tot ik bij koploper Wille kwam aansluiten. Tot dan toe

ondervond ik geen last van de luchtwegen maar toen ik probeerde weg te rijden van Rudi Wille ging de alarmbel af....de hartslag kon gewoonweg

niet hoger. Ik ken dit gevoel en dus moest ik het op een korte uitval houden vandaag. De voorlaatste ronde sloeg ik toe aan een technische passage

bij een moeilijk te berijden heuveltje. 10 " bleken genoeg voor de overwinning. Wille bleef aandringen zodat ik niet echt kon uitbollen

Missie echter volbracht

26-11-2016 om 00:00 geschreven door Mario

Vandaag stond een derde kampioenentrui op het spel, de eerste twee won ik namelijk het EK ( lrc) en de oostvlaamse veldrittitel bij wbv (categorie masters)

De dag voordien reed ik een manche van de vlaamse cyclocrosscup met de handrem op, met een derde plaats kon ik al glimlachend Uitbergen verlaten

Even vreesde ik dat de wedstrijd vandaag zou afgelast worden door de hevige rukwinden maar de wedstrijd ging toch door. Het parcours in Aalter is als het

ware voor mij gebouwd, supersnel en technisch. Wille, Raes, Rogge, Appelthans, Myngheer, De Waele en Ballet waren op papier de kandidaten voor de tricolore

Na één ronde waren echter Raes en Wille mijn enige metgezellen. We zouden onder ons drie (zie foto) uitmaken wie als Belgisch kampioen 2016/2017

zou gekroond worden. Het werd een kat en muis spelletje waarin ik beide medekoplopers al het werk liet doen. Ik had superbenen maar liet dit niet blijken.

Voor de wedstrijd had ik allang beslist waar en wanneer ik mijn slag zou slaan. In de voorlaatste ronde toen ik mij klaarmaakte om 'het' te doen maakte Raes

plots een onfortuinlijke val, voor mij was dit het sein om de plannen te wijzigen en meteen aan te vallen. Wille moest passen maar kon de kloof beperken tot

een tiental seconden. Ik hield makkelijk stand en veroverde daarmee een 11de Belgische tricolore uit mijn carriere. Appelthans was knap derde op ruime achterstand.

Na de wedstrijd heb ik er een goed glas op gedronken, en meer dan dat ook....

Het oorverdovend applaus bij de uitreiking van de trui zindert nog na.

Bedankt Aalter, jullie waren fantastisch.

Bij deze wens ik collega renner Raes een spoedig herstel toe want het is leuker fietsen tegen toppers


                                            

                                                                                                 
 
                                                              

20-11-2016 om 00:00 geschreven door Mario

Sinds mensenheugenis ben ik in de week voorafgaand aan mijn verjaardag ziek, blijkbaar staat dit in de sterren geschreven....

Net nu stond het provinciaal kampioenschap veldrijden gepland bij wbv. Ik voelde de bui al hangen bij het bekendmaken van

de kalender. Gisteren reed ik een wedstrijd in Oostende met de handrem op. Ik werd met de glimlach op meer dan 5' gereden

van Guido Verhaegen uit Geel. Toch kreeg ik s'avonds terug koorts....

Met een bang hartje trok Lammie senior naar Zele.   Na de eerste verkenningsronde wist ik het al ....op zo'n prachtomloop

doen ze de BEIDE lammie's niets ! Een halve wedstrijd was het zeer goed, daarna moest ik wat gas terugnemen maar dit kan ook

niet anders in gegeven omstandigheden. Met een kleine minuut voorsprong behaalde ik de provinciale veldrittitel voor een

zeer sterke Rudi Wille (Evergem)  en Theo David (Kruibeke)

De 20ste overwinning was meteen goed voor een 15de PK titel en een 37ste kampioenentrui

De dag was echter nog niet voorbij, zoon  Laudelino bezorgde de vele toeschouwers een waar spectakelstuk in een tweestrijd voor de

titel tegen Bryan Vispoel. Laudelino won in een beklijvende eindsprint na een spetterende laatste ronde

Het feestje kon beginnen............... 

13-11-2016 om 00:00 geschreven door Mario

Zarren is een nieuwkomer in het VCC circuit, en of ze daar voor een binnenkomer zorgden....wat een omloop, ook de bijhorende

accommodatie was om U tegen te zeggen.

Jan Houwen, Dirk Dekeerle en Tom D'hooghe waren de snelle starters. Ik moest alles een beetje ondergaan in de openingsronden

en paste zelfs voor de bonificatiesprint aan de tweede doortocht.

Plots had ik mijn ritme te pakken, dit vertaalde zich in één rush naar de koppositie. Even verder op een technisch gedeelte

ontbond ik mijn duivels en lammie was vliegen.

Meteen was het ook een afscheid aan mijn KUOTA CROSS fietsen die me 168 overwinningen opleverden

Vanaf volgende week doe ik het op het topmodel van STEVENS.

29-10-2016 om 00:00 geschreven door Mario