Omdat het veldritseizoen met rasse schreden nadert moet ik af en toe eens een relatieve rustperiode inlassen, dit combineer ik dan met maar één wedstrijd per weekend. Ik doe dit een drietal weken, dan moet ik met volle batterijen starten aan mijn hebbeding ' het veldrijden'

Vandaag wedstrijd bij de ovwf bond te Gits, een zonnige dag en een zeer mooie licht glooiende omloop waren de ideale ingredienten om er iets boeiends van te maken. Ik het eerste wedstrijdgedeelte hield ik mij vooral op de achtergrond. Ik weet van mezelf dat ik in goeie conditie ben maar ik hoef dit echt niet te etaleren. Eénmaal moest ik echter reageren toen een 5 tal wegreed met daarbij mede topfavoriet Annick Devulder, samen met Danny Depreitere reed ik het gaatje dicht maar alles kwam terug samen. Het duurde tot 3 ronden voor het einde tot de definitieve beslissing gevallen was. Een kopgroep van 9 renners met daarbij de beteren van het pak. Ik voelde me sterk en wou wel eens solo aankomen vandaag. Net na het ingaan van de laatste ronde plaatste ik een snedige uitval, enkele bochten en een oplopende strook verder had ik 20". Ik moest echter volluit blijven fietsen tot de aankomststreep in mn vizier was want Hallaert en Vandevelde bleven hangen.... Ik kon mijn inspanning doortrekken aan maximum hartslag gedurende 8 minuten en won de wedstrijd. Topsprinter Annick Devulder regelde de groepsprint voor de tweede plaats in onze leeftijdscategorie.

06-09-2025 om 00:00 geschreven door Mario

In het industriepark van Kruishoutem vond vandaag een organisatie plaats van onze ovwf-vrienden. Een omloop van een klein 5km met daarin twee maal een brug van de autostrade (E17). Vandaag was het te doen in een verzingende hitte, iets wat ik heel graag doe maar af en toe heb ik dan net ook een mindere dag... Die mindere dag was er vandaag wel degelijk,  door mn uitslagen de voorbije weken werd ik daarenboven sterk geviseerd en moest ik de koers dragen. Niet mn favoriete ding want ik doe het graag rustig aan in de beginfase. Opletten was dus de boodschap, meerdere keren moest ik uit mn schulp kruipen toen er weeral een groepje wegreed en ik niet van de partij was. Ik besliste toen maar om met de sterkste concurrenten Lobyn, Desmeytere, Roobroeck,  De Vos en enkelen van de oudste categorie die ons dicht benaderen, weg te rijden. Ik merkte echter al snel op dat als ik éénmaal demareerde ik echt wel moest herstellen...zoals ik al zei, een mindere dag dus. Vanaf dan probeerde ik  mn inspanningen te beperken en te doseren.  De laatste ronde liet ik me nog verrassen waardoor ik op 2.5km van de aankomst all-out moest gaan, enerzijds om vier koplopers te gaan halen, anderszijds...eenmaal aangesloten probeerde Mario Desmeytere op de brug weg te rijden. Ik stak de andere koplopers voorbij en moest alleen op zoek naar sterke Mario. Boven de brug op 1.5km van de aankomst sloot ik aan maar moest toen even herstellen. Dirk Roobroeck dacht er anders over en demarreerde toen iedereen a bloc zat. Hij draaide de laatste rechte lijn van 700m in met een voorsprong van 5". Ik moest de sprint aangaan op 500m van de aankomst met alle andere kandidaat winnaars in mn zog. 75m voor de streep remonteerde ik pas sterke Dirk, ik viel niet stil en kon tegen de 60km/u de aankomstlijn overscheiden als winnaar. Wim De Vos eindigde in mn zog knap als tweede, Roobroeck bleef het aanstormend peleton nog net voorbij en vervolledigde het podium

Terug een overwinning......en ja jullie raden het al, nu volgt een rustweek 

10-08-2025 om 00:00 geschreven door Mario

De wedstrijd in Laarne is maar op het laatste moment aan mn programma toegevoegd, het is immers wekelijks bijsturen want de conditie mag geen al te hoge toppen scheren in de zomermaanden. Regelmatig afremmen is de enige juiste boodschap.  Laarne won ik al drie keer op rij dus ligt de omloop me wel. Vooral de aankomststrook daar kick ik op als veldrijder. Vandaag een heerlijk zomerweertje na het wegtrekken van de onweerswolken. In de beginfase liet ik iedereen maar begaan en bekeek alles vanuit de achterste regionen van het peleton. Enkel toen het alamfase rood was reed ik naar voor om de kopgroep te vervoegen. Het schrijft poepsimpel maar dat is het eigenlijk ook dezer maanden, ik doe wat ik wil. De voorlaatste ronde was het terug van dat, het peleton brak en er reden een 8 tal renners definitief weg, ik was niet mee maar één explosie van een tweetal minuten en ik zat waar ik moest zitten. In de finale ronde voelde ik al dat niemand me zou kloppen vandaag. Er kwam nog een uitval op 800m van de aankomst ( van een onbekend renner) maar ik remonteerde die zonder diep in mn krachtenarsenaal te moeten gaan. Toen kwam de chicane eraan op 220m van de meet, ik nam over  en won makkelijk een sprint die er eigenlijk geen meer was. Vier op een rij in Laarne, zalig toch.

Niet te euforisch doen is de boodschap, het ongeluk schuilt achter ieder hoekje. Met beide voetjes op de grond en ...afbouwen ;-)

02-08-2025 om 00:00 geschreven door Mario

De laatste weken heb ik een tandje bijgeschakeld want het cyclo-crossseizoen is nu echt wel snel naderend. Dat tandje bijschakelen doe ik niet door meer trainingsarbeid maar vooral door een opeenvolging van wedstrijden. Hoe meer competitie ik doe hoe beter ik wordt. Na mijn Belgische titel vorige week bij de masters  Belgian Cycling Federation was het een week op wolkjes rondrijden. Het doet me deugd zoveel felecitaties te mogen ontvangen, een blijk van waardering, dank aan allen. Vandaag een nieuwe lwu organistatie in Avelgem. Deze wedstrijd gold ook als het PK voor de westvlamingen.  Bij de verkenning van de omloop was het me al meteen opgevallen dat er veel wind stond, de slingerende smalle weggetjes waren dan terug een leuk toetje op de spreekwoordelijke taart. In de openingsronde zat ik achteraan maar ik besefte het gevaar en in ronde twee controleerde ik de wedstrijd. Engelsman Roy Chamberlain gaf de sterkste indruk maar die mocht van mij wel effe voorop rijden zo kon ik zien tot wat hij werkelijk in staat was, na een half rondje waaide hij terug het peleton in.  Alle andere deelnemers ken ik als mn broekzak en die boezemden mij vandaag totaal geen schrik in.  3 rondjes voor het einde ontstond er door toedoen van Leyseele en mezelf een kopgroep van vier renners.  Chamberlain was uiteraard ook van de partij. We draaiden goed rond tot we de finale kilometers ingingen. Chamberlain was blijkbaar niet zeker van z'n sprint en probeerde die tervergeefs te ontlopen. Met vier naar de aankomst, een lange draaiende bocht van 350m tegen de wind in. Mijn concurenten zetten de sprint van ver in maar ik voelde al na één milliseconde dat ik meer power in de benen had. Op 200 nam ik de leiding en met meters voorsprong deed ik waarvoor ik naar Avelgem gekomen was.  Leyseele die derde werd was verdiend provinciaal kampioen van west vlaanderen, Chamberlain eindigde op de vierde plaats 

21-07-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Pas twee weken geleden werd door Belgian Cycling bekend gemaakt dat het Belgische kampioenschap der masters zou plaatsvinden in Wasseiges (provincie Luik) Het was meteen zaak om de geplande agenda's aan te passen. Zodoende stond ik vanmorgen om 10u01 aan de start. Het was de eerste keer dat ik aan een weg BK deelnam bij Belgian Cycling.

Voor de start waren er enkele namen die eruit sprongen als topfavoriet. Oostvlaming Kurt Leuntjes die zn vriend Chris Rosseel in steun had, Roland Ista de spurtbom,, Benny Van Bunder de topklimmer maar vooral Baudouin Grignard werd naar voor geschoven. Ik bekeek alles vanop de tweede lijn op de mooie glooiende omloop waar 2 stroken van 1km bergop als schifting zou kunnen dienen. Na twee ronden reed er één renner weg, hij kreeg een vrijgeleide van het peleton. Toen we twee ronden verder bijna kwamen aansluiten was het top-renster Elke Timperman die de overstap maakte, één ronde later reden Leuntjes en ik het gat op de twee koplopers dicht op een oplopende strook maar ook wij werden iets later gegrepen. Voor Timperman eindigde de koers als vrouw één ronde vroeger en net toen wij als peleton kwamen aansluiten bij de twee koplopers mocht zij haar handen triomfantelijk in de hoogte steken als winnares. Wij moesten nog een rondje van zo'n 7 km afwerken. Even leek een groepje zich af te scheiden maar finaal bleef alles samen door de knechten in onze groep. Een uitval de laatste km werd gecounterd door Belgisch kampioen ovwf Chris Rosseel die Leuntjes in zn zog had, ik volgde hem als mn schaduw. De sprint, aflopend maar de laatste 150m bergop zette Leuntjes in maar ik had genoeg explosiviteit over om hem te remonteren en met enkele fietslengten de nationale driekleur iets later te omgorden.

Het was echt wel ' kicken' voor mij want na de tricolore in het veld mag ik nu ook in de zomer met deze trui rondrijden bij Belgian Cycling Federation

 Dit was meteen mn 7e Belgische driekleur bij de hoofdfederatie

2e werd Benny Van Bunder, 3e Blanchy Nicolas

12-07-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Ex collega crosser Rony De Vos organiseert al jaren een wielerweekend in zijn gemeente Beernem. Het was de eerste keer dat ik deelnam aan deze wedstrijd. Alle ovwf toppers waren van de partij en het gegeven dat mn ouders nu woonachtig zijn in Beernem was de extra prikkel om voor de overwinning te gaan. Iets voor half wedstrijd reden 8 renners weg, ik bleef zitten maar moest toch uit mn schelp kruipen en reed met 3 companen de kloof naar de leiders dicht en de koers was gereden.  Toen was het nog afwachten hoe de finale zou verlopen, iets wat niet gemakkelijk is want er zijn wel enkele ploeggenoten die de koers domineren. Op 3km van de finisch reed Mario Desmeytere weg met Bruno Cauwelier, het slot kwam er in de kopgroep op te zitten tot Dirk Roobroeck reageerde en ik mn wagentje aanhaakte. Op 2,5km hadden we echter nog een kloof van 20" dicht te rijden, het lukte want op 400m van de streep zat ik in het wiel van de snelle Desmeytere. Ik kon een paar seconden herstellen en op het juiste moment uit zn wiel jumpen naar een deugddoende overwinning in de thuisbasis van mn ouders.

Desmyetere vervolledigde het podium met Roobroeck op plaats 3, Europees ovwf kampioen Cauwelier was knap 4e vandaag

04-07-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Vandaag een nieuwe ovwf organisatie te Otegem, ik ken de deelgemeente van Zwevegem maar al te goed want ik was er twee decenia lang één van de vaste deelnemers aan de 'weversmisdag' veldrit. Vandaag mocht ik niet langs de kassa passeren voor de wedstrijd want geen startgeld te verdienen, wel was er een mooi uitdagend parcours uitgetekend met in het twee deel van de omloop een heuvelend gedeelte.  46 dln aan de start vandaag, de eerste halve ronde moesten we achter de auto rijden maar na het vlagsignaal werden de beren losgelaten. En of......met een moordend tempo volgde de ene uitval de andere op. Het lange afdalend stuk na de aankomststrook zorgde er telkens voor dat alles terug samen kwam.

Ik had mn dagje wel en net voor het ingaan van de laatste ronde schoof ik mee met 4 vluchters, boven aan de aankomst hadden we een voorsprong van 15", nu was het mijn beurt om all-out te gaan want mijn medevluchters kon ik wel de baas dacht ik. Het lukte, we bleven voorop en dus mocht ik sprinten voor de overwinning op het licht oplopende stuk naar de kerk van Otegem toe. Even kwam ik nog in paniek toen ik in volle sprint in aanraking kwam met Mario Desmeytere maar ik kon Dirk Roobroeck die de sprint had ingezet makkelijk remonteren. Filip Berequin, nog zo'n snelle man werdt knap tweede. Desmeytere derde.

Zo kon ik na twee decenia nog eens met de glimlacht uit Otegem vertrekken. 

09-06-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Het was alweer een lange tijd geleden dat ik nog eens aan een wedstrijd deelnam bij de OVWF nevenbond. Ik rij nogthans zeer graag in west vlaanderen en ook deze bond staat bekend om mooie omlopen. Doordat ik dit jaar bij een andere categorie mag rijden vond ik het wel intressant om er een jaarvergunning te nemen. Na de openingsschermutselingen was het Rudi Van de Velde die echt de debatten opende, Rudi rijdt bij de alleroudsten en kreeg zodoende van de toppers in mijn reeks de vrijgeleide. Op een mum van tijd reed hij een halve minuut bij elkaar. We moesten de handen in elkaar slaan om dit ooit nog te dichten. Er kwam halfwedstrijd een elite groepje los met oa Depreitere, Devulder ( snelle man) en ikzelf als voornaamsten. De concurrentie ken ik niet dus moest ik op mn intuitie afgaan in de finale. Vd Velde werd ingerekend maar reed de laatste ronde terug weg met onze goedkeuring.  Annick Devulder vertrouwde het zaakje niet en probeerde mij te verschalken op 3 km van de aankomst. Ik counterde maar kreeg ook geen vrijgeleide. Met 6 man naar de streep, 300m tegen de wind in. Devulder van ver op kop maar ik voelde dat ik sneller was en dat bleek ook de laatste tientallen meter.

Mijn derde wedstrijd van het wegseizoen was het meteen bingo.  Ik ga mezelf niet vergalopperen en op regelmatige basis een rustperiode inlassen want de vorm mag er maar zijn in augustus

05-04-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Vandaag een allerlaatste wedstrijd in Henegouwen, meerbepaald in Lessen, geboortedorp van wijlen kunstenaar Rene Margritte die daar in 1898 het levenslicht zag.

Ik was blij dat het vandaag de laatste veldrit van het seizoen was, de vele focussen  begonnen door te wegen en mentaal was het ...op. Ik verzaakte voor een verkenning vooraf en beleefde de cross nooit echt, ik reed rond als automatische piloot en genoot niet van mijn zegetocht. Dit doet uiteraard niets af van de verdienste van Eddy Gyselinck die knap tweede werd vandaag maar ik reed nooit echt een wedstrijd. Ik besefte wel dat ik een topseizoen had neergezet met 29 overwinningen op 34 wedstrijden, de kaap van de 700 overwinningen had overschreden en voor de 6de keer Belgisch veldrit kampioen geworden was.

Ik dank God voor de goede gezondheid maar vooral ook mn naasten die me steunen, het is ook leuk dat mn beide ouders af en toe nog eens komen kijken naar een wedstrijd want ook dit wordt voor hen steeds moeilijker. Ook de vele supporters week na week wil ik bedanken want zonder hen lukt dit me niet. Nu gaat de riem er vanaf, hopelijk blijven jullie massaal mijn blog volgen want ik doe dit voor jullie 

Ciao, Ciao X

08-02-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Nadat ik in november al Belgisch kampioen geworden was in het park van Maldegem, kon ik er vandaag terug aan de slag op de parkcross. Ieder jaar is dit ons hoogtepunt, zowel mn zoon al ikzelf wonnen er al meermaals, ik voor vandaag al 15(!) keer.

De omloop lag er zeer snel en technisch bij, de zandstroken waren echt om van te smullen. Van Staeyen en Logier waren de beste starters maar nog voor de eerste zandstrook had ik beide collegas geremonteerd en kon ik aan mn wedstrijd beginnen. Logier was na de eerste zandstrook ons spoor kwijt, Van Staeyen kon een tweetal ronden aanhaken maar ook dan moest hij na een mindere zandstrook een kloof toestaan, mijn moment om voor het eerst volluit te gaan. Ik zweefde als het ware over de omloop, geruggesteund door mn familie en vele supporters klaarde ik de klus in 45'. De podiumceremonie en de huldiging door de gemeente Maldegem liet ik me graag ontvallen.

Maldegem was gewoon terug fantastisch, hier mijn ding mogen doen in die mooie driekleur zorgt echt voor kippevel.

De overwinning in Maldegem zorgde ook voor een unicum want ik behaalde naast een 16 zege in het park ook een knappe 10 op 10 in 2025

05-02-2025 om 00:00 geschreven door Mario