Sportpark ter pluimen is al meerdere jaren het episch centrum voor een lrc veldrit, vandaag was er zowaar zelfs een Europees kampioenschap georganiseerd. Een zeer mooie technishe omloop met alles erop en eraan. Doordat ik vandaag kinderoppas had op de wedstrijd ( mijn zoon Laudelino reed er ook) was het onmogelijk om me los te fietsen voor aanvang van mn wedstrijd. Dat laat zich altijd voelen maar gelukkig is mn niveau degelijk te noemen waardoor ik me wel kan veroorloven om een rondje in de luwte te fietsen.  Christophe Logier, Fabien Hanssens, Peter Deruyter, Tonny Defeyter en Kristof Roelstraete waren me allen voor in de openingsfase. Omdat het meteen op single-track te doen was moest ik wel uit mn schulp kruipen. Als derde kon ik de eerste heuvels bedwingen. Eénmaal de heuvelpartijen achter de rug, halverwege de ronde, zat ik waar ik moest zitten in het zog van de beresterke Logier. In de tweede ronde kreeg Logier af te rekenen met een weersparrige ketting, hij kreeg het euvel niet meteen in orde en zodoende kreeg ik een kloof van 30" cadeau. Wachten was uiteraarde niet aan de orde want op zo'n omloop schuilt achter iedere hoek het gevaar. En ja.........iets over halfwedstrijd toen ik een voorsprong had van 45" had mn achterwielbody plots geen grip meer, ik kon niet verder. Mn reservefiets stond aan de andere kant van de omloop. Ik vroeg aan een drietal mensen die met een fiets stonden voor hun renner of ik hun fiets mocht gebruiken maar ik stuitte op een njet, wat uiteraarde wel te begrijpen is. Ik besloot om de wedstrijd te verlaten en stapte naar mn auto tot plots een welwillende dame een fiets aanbood van haar man Martin Gino, die dame Sabine Desmet mag ik dus heel erg dankbaar zijn want zonder haar had ik vandaag nooit gewonnen, laat staan die mooie Europese trui niet veroverd. Een woord van dank is hier dan ook méér dan op zijn plaats. Het was mn 10e Europese kampioenentrui !

Logier kwam nog heel sterk terug want de fiets waarop ik reed was veel te klein en ik verwisselde hem aan de andere kant van de omloop met mijn vehicle waardoor ik terug wat tijd verloor. Logier was knap tweede op 5", Symphatieke Kristof Roelstraete, de kersverse kampioen van Vlaanderen bij Cycling vlaanderen vervolledigde het podium

Laudelino reed zijn eerste wedstrijd na het behalen van de Belgische titel bij Belgian Cycling en werd knap 3e vandaag. Ik zag, samen met zijn dochtertje Millie-Mae dat het goed was. Een geslaagde dag dus voor de Lammie's

13-12-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Vandaag deed ik het in het Luikse achterland, meerbepaald in Crisneé. De Waalse afdeling van Belgian Cycling dus mocht ik ook mn tricolore trui omgorden. Een omloop op een flank met op het hoogste punt een watertoren. Tijdens de verkenning merkte ik al op dat het een dagje draaien en keren zou worden gekruid met enkele pittige hellingen en heel veel modderbrei waardoor techniek zeer belangrijk zou worden. Beide fietsen moest ik alsnog ombouwen naar rhino's want ik had me op zo'n scenario niet voorbereid. In de gietende regen en striemende wind stonden we vertrekkensklaar. Doordat de tuben niet voorzien waren van veel druk was het opletten geblazen tijdens de start. Wonderwel nam ik de kopstart en in de lange afdaling daaropvolgend kwam er niemand langszij dus kon ik aan mijn ding beginnen. Reeds in de eerste meters cross moest ik al renners voorbij steken die in de reeksen voor mij gestart waren. Dit moest ik een volledige wedstrijd doen want er bleven maar 3 renners voor mij van het volledige pak jongeren en dat waren er toch een vijftigtal. Limburgs kampioen Dirk Mertens kwam echter nooit in het stuk voor en moest uiteindelijk een kleine minuut toegeven, Logier, mijn oostvlaamse vriend, moest de wedstrijd zelfs één rondje vroeger staken omdat hij gedubbeld was van de allerbeste elite 3 van Belgie Thomas Granier. Het podium vond plaats 20' na onze aankomst, verkleumd maar blij namen we daar aan deel.

07-12-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Kruisem was ook al terug de vierde editie, ik won ze allemaal...

Vandaag een druilerige dag maar tijdens onze wedstrijd bleef het droog. Op de heuvelende omloop vreesde ik Logier en Verschueren want beide kleppers kunnen een stukje bergop rijden dat hebben ze al bewezen. Door de regenval voor de wedstrijd heb ik me niet losgereden, dit vertaalde zich natuurlijk in een zwakke start. Logier merkte dit meteen op en draaide de gaskraan volledig open. Ik moest een rondje bekomen. Thuisrijder Franky Verschueren haakte zijn wagonnetje aan net voor de passage aan de nieuw aangelegde zandbak waar ik de koppositie had overgenomen van Logier. Ik was gerodeerd en probeerde weg te rijden van beiden concurrenten voor de titel van Kampioen Van Vlaanderen. Logier bleef aanklampen maar op de derde opeenvolgende klim moest hij de rol lossen en ...ik was vertrokken. Ik bouwde mn voorsprong stelselmatig uit naar één minuut, het laatste rondje kon ik op souplesse afwerken want morgen volgt een nieuwe opdracht in Crisneé

Logier was uiteindelijk tweede op 30", Verschueren knap 3e

06-12-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Vorig jaar was er spijtig genoeg geen organisatie in Houthulst, dit had te maken met het droevig ongeval van twee jongeren waarbij beiden om het leven kwamen, één van hen was de zoon van de ouders die jaarlijks inrichten, Miel Dekien een talentvolle renner die van ons heen gaat. Dit jaar stond de wedstrijd dan ook in het teken van de twee jonge vrienden, het eerbetoon aan de startlijn voor de wedstrijd ging door merg en been bij de renners maar ook bij de vele symphatisanten achter de nadars. Hier en daar werd een traantje weggepinkt.

Opladen voor de wedstrijd was dus niet moeilijk, ook ik kon mn steentje bijdragen door een topprestatie neer te zetten. En of ik goeie benen had. Eén week na het allesbepalende Belgische kampioenschap in Maldegem was er van een dipje geen sprake. Net voor de eerste zandstrook nam ik de leiding over van Christophe Logier en ik was weg voor een solotochtje van 40'. Halverwege had ik een voorsprong van iets méér dan 1' en kon ik al met de handrem op rijden. Mijn seizoen duurt tot 21 februari dus onnodig om met het krachtenarsenaal te woekeren. De 36é overwinning was een feit en dit is het enige wat in de analen van mijn erelijst overblijft. Logier was knap tweede Roelstraete Kristof vervolledigde het podium die er nooit komt voor mij want dit wordt pas uren na de wedstrijd afgeroepen, dan ben ik al vollop bezig met andere huishoudelijke taken

29-11-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Reeds het derde jaar op rij worden de Belgische veldritkampioenschappen amateurs/masters in het Maldegemse park georganiseerd. Drijvende kracht is ex renner Erwin Vankerschaever en zijn team. Dat het kenners zijn zie je al bij de eerste oogopslag op de omloop. Veel beter dan de jaarlijkse parkcross in februari voor de eliterenners als je het ons vraagt. Als uittredende kampioen was ik de voorbije 10 dagen niet van het parcours af te houden. Ik kende  iedere centimeter uit mn hoofd. In augustus won ik de Belgische tricolore ook al op de weg bij Belgian Cycling, sindsdien lag de focus dus enkel nog op vandaag. Ik begon aan een streng dieet en verloor nog eens 7kg extra. Alles verliep volgens plan en al die maanden bleef ik de overwinningen maar aan elkaar rijven. Ziek worden was mn enige schrik, vandaar dat ik de laatste weken niet meer zonder een mondmasker aan handschoenen aan te zien was in het straatbeeld. Het lukte, ik stond fris als een hoentje aan de start vanmorgen om 10u30 voor de start van mijn categorie 60j-65j. Mijn voornaamste tegenstanders zijn al 15j lang dezelfde toppers zijnde Antwerps kampioen Guido Verhaegen ( 11x Belgisch kampioen) en Limburgs kampioen Dirk Mertens ( 1 xBelgisch kampioen). Groot was mijn verbazing toen ik reeds in de eerste meters opmerkte dat het niet vlot liep. Ik probeerde kopstarter Verhaegen te remonteren net voor de eerste hindernis maar mn benen ontploften toen al. Paniek in mn hoofd. Ik probeerde rustig te blijven en merkte op dat Guido zich niet zo goed thuisvoelde op de zeer technische omloop. Toen ik de kans kreeg nam ik de koppositie over in de wedstrijd. Maar ik hoorde dat er een renner in mn zog bleef hangen, niemand minder dan Limburger Mertens die twee jaar geleden hier ook kampioen werd nadat ik opgaf met koorts. Ik kreeg al het angstzweet want halverwege de wedstrijd nam Mertens zelf de leiding over en moest ik toch effen slikken. De laatste maanden was ik out-standing en vandaag had ik plots een mindere dag. Ik dacht dat de benen wel zouden loskomen maar dit was niet het geval. Toch nam ik de leiding terug over zodra ik een foutje opmerkte van mn concurrent. Plots had ik een kloof, ik geloofde mn ogen niet en met veel pijn probeerde ik het uit te bouwen. Op twee ronden van het einde toen ik 20" voorsprong had op mn enige tegenstrever voor de titel kwam ik ten val in de lange zandbak net voor de aankomst. Ik moest mn fiets uit de diepe zandgleuven sleuren en mn weg verder zetten. Toen ik achter mij keer reed Mertens op ...5". Ik bleef druk zetten en een perfecte ronde leverden me terug die rustgevende 20" voorsprong. De laatste ronde was het vooral zaak om geen fouten te maken, ik deed dit en kon zodoende mn 8 ste tricolore bij Belgian Cycling ophalen. Mertens was 2e op 25", Verhaegen 1'58 vervolledigde het podium. Gelukkig had ik deze keer geen dopingcontrole en kon ik kijken naar de wedstrijd van mn zoon Laudelino die na de podiumceremonie van start moest gaan. Laudelino had op papier geen schijn van kans tegen Jens Gys, maar dan kennen ze de Lammie's nog niet goed. Lammie junior heeft al een Belgische driekleur behaald bij Belgian Cycling en weet dus wel hoe naar een BK te pieken. 'Laudo' nam een kopstart in zijn age-groep en vloog door de technische passages al ging zn leven ervan af. Half wedstrijd telde ik al 40" voorsprong op een met zichzelf vechtende Jens Gys. Laudelino bleef onder de vele aanmoediging vol doorgaan en behaalde met tranen in zn ogen een tweede Belgische driekleur bij den groten bond. Ik kon het ook niet droog houden, wat ben ik trots op zijn doorzettingsvermogen en zn techniek die hij etaleerd op zo'n omloop. Niemand kwam vandaag ook maar in zijn zog. De Lammie's boven vandaag in Maldegem. Ikzelf won al voor de 16e keer een parkcross in Maldegem, Laudelino 3 keer, dus 19 keer Lammens !!!!  ON-GE-LO-FE-LIJK. Nu ik toch de cijfers bovenhaal..........het was mn 35e overwinning dit jaar en mn 22e tricolore trui uit mn carriere.

Of er nu nog doelen zijn? Ja vooral die gedrevenheid laten schieten en de trainingsijver afbouwen, al wil ik natuurlijk wel graag de 40 overwinningen behalen in 2025. Of dit lukt vernemen jullie hier 

25-11-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Aalter staat al jaren garant voor één of ander lrc kampioenschap, dit jaar was het net zoals vorig jaar het Belgisch kampioenschap. Ik verloor er nog nooit dus kan ik wel stellen dat de parcoursbouwer weet wat ik prefereer. Ook dit jaar enkel wijzigingen volledig naar mn hand gemaakt. Snel, technisch, draaien en keren, balkjes en veel volk meer moeten we niet hebben. Door de superdag van gisteren in Hever moest ik wel afwachten hoe mn benen zouden reageren want als 60 jarige ( sinds eergisteren) is dit allemaal niet meer zo evident. Ik startte met mn beste fiets, iets wat enkel bij hoogdagen gebeurd. Verschueren opende als eerste voor Logier en ikzelf. Omdat Logier echt wel hard kan rijden moest ik kost wat kost Verschueren voorbij, iets wat ik deed in de opneningsronde. Plots hoorde ik een vreemd geluid aan mn fiets.....ik zag niet wat het was maar het verergerde zo erg dat ik geen minuut meer zou kunnen verder rijden. Gelukkig had ik drie fietsen geposteerd op de omloop en kon in heel snel wisselen. Bllijkbaar was de centerlock borging van mn achterste remschijf losgekomen waardoor die remschijf maar wat zat te klooien en geen werking meer had behalve afremmen van mn achterwiel. Logier hoorde dit en reed als een bezetene 50m van mij weg. Ik moest trouwens nog eens wisselen want mn derde fiets is maar een samenraapsel van onderdelen en ik wou perse fiets twee onder mn poep voelen. Na twee ronden was alles opgelost maar toen moest ik nog die kloof van toen al 100m dicht zien te rijden...Het kostte me toch wel een rondje of twee en verzuurde benen om aan te sluiten bij Logier. Eenmaal ik hersteld was van deze inspanning probeerde ik enkele keren de koppositite in de wedstrijd op mij te neme maar mn concurrent voor de titel liet dit telkens niet toe. Twee ronden voor het einde vond ik het gedrum echt wel genoeg geweest, ik maakte me breed bij het insnijden van de voorlaatste ronde en trok door, enkele minuten later kraakte mn enige metgezel. Hij kwam nog even terug in mn zog doordat ik opgehouden werd door twee gedubbelden die me ophielden op een stuk single track maar dit was maar uitstel van executie. Solo reed ik naar mn 21e Belgische driekleur en een 730e overwinning. Getallen om van de te duizelen maar ook om even bij stil te staan. Franky Verschueren de opener vandaag vervolledigde het podium in Aalter. 

16-11-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Vandaag net als vorige week een veldrit bij Belgian cycling, dit keer de Ravestein parkcross te Hever. Het was nog donker toen ik terplaatse kwam maar ik geniet daarvan.  Auto uitladen, mn tentje opzetten en als één van de eersten de omloop minitueus verkennen, geen enkel detail mag me ontglippen, dan is Lammie op zn best. En dit was ook zo vandaag. Ik nam de kopstart maar Benny Vanstaeyen zag dit niet graag gebeuren en snelde me na enkele veldmeters voorbij. Ik nam zn wiel en na een halve ronde waren we al met ons twee afgezonderd en begonnen we de voor ons gestartte renners op te rollen. Dit is altijd een beetje een gevaarlijke situatie want sommigen doen de deur dicht nadat ze gepasseerd worden maar weten niet dat er nog een achtervolger kan aankomen. Symphatieke Benny liet hen dit telkens weten dat we met twee aan het inhalen waren, knap van hem. Half wedstrijd dezelfde situatie op de glibberige maar snelle bosomloop maar toen gebeurde een bepalend koersfeit. De waal Michel Bajorek die we eerder voorbij hadden gestoken remonteerde onsbeiden, ik haakte mn wagonnetje aan bij Michel zodat Vanstaeyen in derde positie kwam te zitten. Bajorek ging zo wild te keer dat Vanstaeyen een stuurfoutje maakte en plots op een kloofje zat van 5". Ik heb dit nooit opgemerkt omdat ik zo gefocuusd was om Michel ( van de voor ons gestartte reeks) te volgen. Toen ik even later op een keerpunt op de omloop kwam merkte ik op dat ik mijn concurrent voor de overwinning kwijt was. Het was een zalig gevoel om te weten dat ik naast een overwinning terug 60 startpunten ( het maximum) zou behalen. Dirk Mertens beloonde zijn regelmaat met een derde plaats op 1'04", Vanstaeyen was uiteindelijk tweede op 31" van de man die hier wekelijks voor jullie een wedstrijdverslagje neerpent.

15-11-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Omdat ik punten moet verzamelen voor de startranking bij Belgian cycling moet ik kost wat kost enkele wedstrijden rijden bij de hoofdfederatie. Die startpunten zijn noodzakelijk om straks op 23 nov een bevoorrechte startplaats toegewezen te krijgen op het BK veldrijden te Maldegem, mijn thuisbasis. Ik dus naar het verre Banneux, iets meer dan 250km enkel vanuit Adegem. Sommigen verklaren mij goe zot maar we zullen eind van de maand eens praten. Banneux was tevens het Luiks kampioenschap en werd georganiseerd door Jerome Gilbert, broer van Philippe ( zie foto 2)

Georges Hauterat was de favoriet vandaag voor de Luikse titel, hij opende sterk omdat hij zag dat ik achteraan het pak moest starten omdat ik dit seizoen enkel nog maar Ardooie had gereden. Reeds na enkele minuten begon Georges renners die voor ons gestart waren op te rapen, ik moest dus zorgen dat ik niet te veel tijd verloor op de vele single tracks. Het lukte bewonderenswaardig heel makkelijk, ik had een superdag  vandaag. Samen reden we elk om beurten een rondje aan de leiding op de toch wel lichte klimcross. Hauterat vertrouwde het niet en wou het niet tot een sprint laten komen, hij probeerde me los te gooien maar slaagde er niet in. De laatste twee ronden nam ik taktisch op en nestelde me netjes in zijn wiel. Ik maakte hem daardoor blijkbaar zenuwachtig want op 800m van de aankomst kwam hij ten val in een haarscherpe bocht, ik aarzelde niet en reed naar mn tweede overwinning op twee dagen. De 60 bonuspunten waren een leuk extraatje. Limburgs kampioen Dirk Mertens kwam nooit in het stuk voor maar behaalde alsnog wel een knappe derde podiumplaats voor de neus van Christophe Logier die ook de verre verplaatsing had gemaakt.

09-11-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Aalbeke lag er voor het eerst in 5 edities kurkdroog bij, meestal is het schuiven en soms was er ook wel eens veel lopen in de glooiende velden op het privedomein van grondwerken Devos, een familie die vooral in de motocross bekendheid verwerfde. Ze combineren het veldrijden bij lrc met een reeks voor ex motocrosser, en of dit aanslaat. Menig inrichter volgden hun spoor daarin met succes. Vandaag alleen aandacht voor mijn reeks, cat D. Doordat mn zoon een week in de nachtploeg zat en we samen naar de crossen rijden vertrokken we pas heel laat naar Aalbeke. Een parcoursverkenning zat er voor mij niet in vandaag maar daar mekker ik niet om. Logier nam zoals iedere week de kopstart en trok vol door, ik kende de omloop niet en moest dus in de openingsfase voorzichtig rijden maar uiteraard mn tegenstander geen te grote voorgift geven. Dit lukte makkelijk en na enkele ronden had ik de omloop onder de knie. Halfwedstrijd nam ik de leiding over van Logier en ik reed beetje bij beetje weg bij de uitgebluste opener van de wedstrijd. Ik won makkelijk en zodoende een knappe 5/5 te Aalbeke. Defeyter Tonny was knap derde

08-11-2025 om 00:00 geschreven door Mario

De organisatie van Gistel bestaat nog maar twee jaar, vorig jaar kon ik er niet deelnemen omdat ik toen het BK in Maldegem op mn agenda had staan. Het is een omloop aangelegd voor mtb'ers en het was wel leuk fietsen met die heuveltjes en het draaien en keren. Terug was de overvloedige regen van de afgelopen dagen de rode draad ik het gegeven, het was een pure wattage-cross zoals ik ze graag heb.  Logier ( wie anders) nam de kopstart maar na een half rondje begon hij al achter hem te kijken terwijl ik in zn zog zat, ik nam dan maar het commando over zodat olijke Christophe zijn nekspieren kon sparen. Hij bleef aanklampen maar net voor het ingaan van de tweede ronde maakte hij een foutje bij een grachtpassage en kreeg nooit de kloof meer gedicht. Ik won de wedstrijd met een kleine minuut voorsprong maar dit gebeurde niet zonder slag of stoot, ik heb er echt wel terug een stevige doorgedreven training van gemaakt. Na Logier was het Tonny Defeyter die heel knap derde eindigde vandaag

01-11-2025 om 00:00 geschreven door Mario