Deze voormiddag hebben we onze vouwfietsjes klaargemaakt om een bezoekje te brengen naar mijn grootmoeder alias "De Marijn". Min familie is namelijk deels van Oostende. Na een uurtje bijkletsen en een lekkere fruittaart zijn we terug op onze fietsjes gestapt naar de Lady. Om 1345 cet maken we los om de oversteek naar Dover aan te vangen. Na het passeren van de sluis zijn we om 1400 cet op de Noordzee. De stranden liggen goed vol. Nu is het wel heerlijk zeilweer. 120° ruime wind aan 12 knopen klieven we met een snelheid van 7.5 kts door het zilte nat. De motor af en alleen het geruis van water. s' Avonds bereidt ik een warm maal op het cardanisch opgehangen kookvuur, wat goed lukte. De boot scheef en de pot en pan horizontaal. Geen van ons wordt meer zeeziek, we geraken ingeslingerd. Tegen 2000 cet naderen we Calais, Cap Blanc Nez en Cap Griz Nez. Gewoonweg machtig die kapen te zien opduiken. We draaien af om de shipping lane haaks over te steken, wat verplicht is. We varen zo, met halve wind de nacht in. Wel een ruwe zee, maar we gaan met een rotvaart. Twee cruise schepen en een 10-tal cargo's en tankers kwamen we tegen, wat behoorlijk mee viel. Susan was rond 2100cet gaan slapen en Arno is bij me gebleven. Rond 0000 cet zijn we 1 mijl van Dover en ik roep Dover Port Control om permissie de west gate binnen te varen. Die krijgen we en ik zet Arno aan het stuur terwijl ik de zeilen inpak. Dover is een moeilijk te herkennen entance bij duisternis. We worden doorverwezen naar de Granville dock. We maakten nog maar net vast of 8 bewapende mannen komen op ons af. Customs of douane. Het schip wordt van tot tot teen doorzocht, kasten, compartimenten, zelfs de vloerdelen moesten doorzocht worden op drugs, verstekelingen, wapens en andere duistere zaken. De mannen waren wel vriendelijk. Ze vroegen Arno een paalsteek te leggen wat hij voortreffelijk deed. Dat laatste behoorde uiteraard niet tot het officiële onderzoek. Nadat de boordpapieren grondig uit gepluist waren werden we veilig bevonden. Voor Arno was dit wel indrukwekkend, kun je nagaan voor een 12-jarige. We zijn uitgeput in onze kooien in slaap gevallen.
De volgende ochtend even langs Kosten Watersport winkel, die zijn naam niet gestolen heeft. Zoals gewoonlijk eten we nog een vishapje bij de Dukdalf. Dat is altijd lekker. Om 1400 cet is het tijkering en kunnen we vertrekken naar Oostende. De eerste 5 minuten hebben we gezeild, daarnaviel de wind weg en was het 6 uur motoren. De laatste 2 mijl hadden we halve wind in de aanloop van Oostende. Het was zelfs zo een groot genot dat we we met volle zeilen en zonder motor langs de pier gezeild zijn. Zonder motor op binnen varen doen we anders nooit, maar de verleiding was te groot. Bij het oproepen op VHF 14 Mercator marina was het nog niet duidelijk of we binnen konden. Ze lagen namelijk vol. Uiteindelijk lukte het toch en na het versassen mochten we naast een oud motorschip af meren. In de sluis zagen we nog tussen de toeristen een bekende uit Broechem, de verkoopster uit de bakker. Susanneke kon het niet nalaten een brood om brood te vragen. Daarna zijn we een zeer lekkere crême glace gaan eten in 't Waterhuis.
We zijn eindelijk vertrokken. Na lang zwoegen en zweten aan de Lady Bluepurple hebben we onze grote reis letterlijk voor de boeg. Het doel is Island of Wight midden Engelse zuidkust en de kanaaleilanden ter hoogte van Bretagne. We hebben besloten het rustig aan te doen , we hebben voor het eerst de luxe bijna 6 weken vakantie te hebben dank zij de goede collega's waarvoor mijn dank. We varen onze vertrouwde haven van Wolphaarsdijk Zeeland uit nadat we onze tutuut onder zijn nieuw jasje gestoken hebben. We wuiven voor de laatste keer nog eens naar de havenmeester van dienst. Het is rustig zeilweer op het Veerse meer en draaien richting Veere. In Veere draaien we het kanaal door Walcheren op. Even door de sluis van Veere en Arno stapt in de bijboot / dinghy om naast ons te varen. Mooi om zien, een nieuwe boot , een Lodestar 260 met een nieuwe buitenboord motor Yamaha 2.5 fourstroke. Een fiere zoon zit er in. Beetje later, papaaaaa, de motor doe het niet. Oeps het begint al goed. Mijn stemming sloeg over en terwijl Susan verder stuurt zit ik in de Dinghy te ontdekken dat de benzine kraan nog dicht staat. Oef gelukkig, want we hebben de bijboot hard nodig deze vakantie. We tuffen rustig verder tot Middelburg. Bij de stationsbrug roep ik brugbediening Vlissingen op. We mogen samen met een reusachtig Duits riviercruiseschip door. Na de eerste brug was het al prijs met die Duitser. Hij gaf brugbediening te kennen dat hij niet gediend was met de wachttijden voor de bruggen. De Duitser eiste een snelle opening en kreeg die als hij maar op 5 minuten aan de volgende was. Je moet weten dat je, met een schip groter dan 30 m2 , op dat kanaal, niet sneller dan 3.8 kts mag varen. Hij deed 7.7 Kts volgens mijn AIS. Wij liepen 5.5 Kts, wat mag voor onze lengte. Gevolg, hij door de brug en wij samen met een ander jacht met onze neus ervoor, brug toe. Mijn gedacht eens gezegd over de marifoon en brugbediening gaf me gelijk. De Duister gaf zelf te kennen dat als de volgende brug niet snel open ging, hij die zou rammen, want hij ging te snel om te stoppen. Het wordt tijd dat er een beter selectie komt voor schippers van zulke schepen. Na de keersluisbrug hebben we hapje naar binnen gespeeld voordat we de Westerschelde op varen. Na de sluis van Vlissingen zijn we op motor naar Breskens over gestoken , te weinig wind om te zeilen. En de avond verder gevuld met lezen.
Een klein jaartje geleden ontstonden de plannen om met de Sailing Bulls de eerste oversteek naar de Orwell (oostkust Engeland) te maken. Ondertussen hebben we reeds onze maiden cross-over trip naar de UK al gemaakt, zoals U reeds kan lezen in een vorig verslag.
Maandag 19/05/2014
Na het provianderen van onze Lady zijn we kort na de middag vertrokken vanuit onze thuishaven Wolphaartsdijk op weg naar de Roompot marina. Als bemanning mezelf Danny (Skip), Jan Dutois en Danny Janssens. Onze blonde reus Tom Daems pikken we op in de Roompot. Na een mooi tochtje van een 4 uur komen we aan in de Roompot. Nu ja, buiten dat een harpsluiting van het grootzeil knapte, dat we voorlopig konden repareren. We werden opgewacht door een heus welkomstcomité bestaande uit Tom, zijn vrouw Vanessa, en de ouders van Tom Charel en Rita. Na het nuttigen van enkele Duvels en gefermenteerd fruitsap (witte wijn) kiezen we het ruimere sop. de Noordzee. De skipper onthield zich van het wondernat omdat ik al het vermoeden had dat het niet goed zou komen met mijn maag. Op zee gaan we een mooie avond tegemoet, geweldig mooi die ondergaande zon. De motor moet aanblijven wegen achterlijke wind (niet dom, maar wind van achteren) van 8 kts, wat te weinig is. We hebben een wachtsysteem opgesteld zodanig we met twee in de kuip zitten terwijl de anderen slapen. Ik nam de hondenwacht (van 0000 tot 0400) voor mijn rekening. De nacht verloopt uitstekend, al is het een enge gedachte zo een zwart gat in varen. Je ziet werkelijk niets voor de boeg. De AIS is al vlug een niet te missen instrument. Ik mag blij zijn met de instrumenten van de Lady, ze werken voortreffelijk. De windmolenparken zoals Belwind zijn indrukwekkend en door stroming belanden we even tussen twee windmolens waarna we moeten bijsturen. Ik ben blij om 0400 CET mijn kooi te mogen opzoeken en bij wonder heb ik zeer vast geslapen in de voorpiek. Je wordt wel stevig in de matras gedrukt, maar dat went. Rond 0500 CET is er voldoende wind en wordt de motor gestopt.
Dinsdag 20/05/2014
Tegen de middag zijn we alle vier weer paraat aan dek. We varen de Rough (twee dikke palen met een gebouw op) voorbij en even later zien we de kranen van Felixtowe. Harwich here we are. We zeilen met volle zeilen de Orwell op. Het gaf wel een kick. We zeilen door via Pin Mill met de beroemde Butt & Oyster naar Woolverstone Marina. Na netjes afgemeerd te liggen aan een hammerhead jetty gingen we te voet naar Butt & Oyster. Dit beroemde zeilcafé is een icoon in de hele zeilwerelden heeft nog gediend als decor voor de Britse serie 'Lovejoy'. De sfeer tussen onze zeilvrienden zit goed en we drinken Guiness en eten fish (cod: kabeljauw) & chips. Het leven is een feest. Die avond is het moeilijk om lang op te blijven want ik was ontzettend moe.
Woensdag 21/05/2014
Na een ontbijt van spek en eieren ben ik nog even een nieuwe harpsluiting voor het grootzeil gaan kopen. De harbor master, een zeer vriendelijke man, is komen ontvangen (26 p. = 34) en daarna hebben we Lady haar boeg naar Ipswich gericht. We voeren onder de Orwell bridge en daarna de sluis van Ipswich in. Een sluis met in het midden een draaibrug, waar je moet voor oppassen en een ongelofelijk snel verval. We meren af in de Neptune Marina. Het aperetief was nu aan de beurt. Tom en ik zijn gaan afrekenen bij de marina office (duur 38p = 50) waarna we de stad introkken. Zeer leuke nette stad, echt een bezoekje waard. Het was dan ook nog toevallig bierfestival, kun je voorstellen.
Donderdag 22/05/2014
In de ochtend hebben we de boot wat opgeruimd, roasted I-pads zoeken enz.. en Danny J proviand gaan inslaan. Na de middag zijn we vertrokken om de 10 mijl lange Orwell af te varen naar Harwich om aan de Halfpenny Pier te dineren. Half Penny Pier kreeg de benaming door de tolheffing in 1853. Om 1830 GMT/ 1930 CET zijn we vertrokken voor de overtocht naar The Netherlands. We zijn nog maar een paar uur weg en komen in een heus onweer met blikseminslagen langst alle kanten. De eerste 6 uur was het weer motorsailen. Daarna trok de wind aan en gingen we als een trein (gemiddeld 7.5 kts zonder stroomcalculatie) .
Vrijdag 23/05/2014
In de loop van de ochtend liggen we in ramkoers met een grote tanker. Door wat koers te verleggen maak ik een inschatting om nog even te wachten om grote koersverandering door te voeren. Plots riep de tanker Lady Bluepurple op. Hij meldt ons een grote diepgang en daardoor een bepaalde koers moet volgen, de man vraagt ons even in te houden zodat hij aan onze bakboord voorbij kan, wat we dan uiteraard ook doen. Goliath en David. Weeral een voordeel van een AIS transponder. We naderen Walcheren en een paar uur later liggen we vast in de Roompot Marina waar iedereen me feliciteert met de belangrijke mijlpaal voor mijn lieve Lady, ik ben ontzettend ontroerd met dit gebeuren. De overtocht is in 17 uur afgehandeld. Het, bijna vaste, ontvangstcomité, van Charel en Rita staan ons weeral bij. Ik denk dat de Duvel op de Lady wel erg goed moet smaken . Ik heb er deze reis niet van kunnen meespreken, want door wat zeeziekte lag mijn maag nog wat overhoop en heb de Duvel aan de hemel overgelaten. Ik ben waarempel mijn leven aan 't beteren. Alhoewel, ik heb deze reis een rare wijsheid geleerd. Een zeiler zei ooit: Everybody can sail round the world, but only a fiew can do it drunk. Tom en Jan stappen van boord om huiswaarts te keren.
Zaterdag 24/05/2014
Na het ontbijt maken Danny J en ik de boot klaar om naar Wolphaartsdijk te zeilen. We hebben geweldige wind en zeilen met een record naar de Zandkreek. Lady Bluepurple meert af in haar toegewezen zwerf box (G19).
Het was een fantastische reis met en crême van een bemanning. Ik bedank Jan Tom en Danny ontzettend om met me deze mijlpaal te zetten en hun ervaringen met me te delen.
Vandaag is de boot terug in het water gekraand, nadat ze een nieuwe laag anti-fouling heeft gekregen een een weekje op de kant stond. Ik heb dit jaar de seatender van Kok gebruikt ipv de micro. Na een proefvaart ging de boot 0.6 kts sneller dan bij de micro en de Seatender is dan nog eens 40% goedkoper, we zullen volgend jaar kunnen evolueren wat het resultaat is. Verder nog een nieuwe zinkanode, nieuwe olie in de saildrive en romp gewaxed. Ze kan er weer een jaartje tegen.
De kogel is door de kerk , WE GAAN. En wel naar Ramsgate. Vanmorgen vertrokken uit Veere waar we eerst afscheid namen van de Santana en haar bemanning. Rustig pruttelend via het Kanaal door Walcheren naarVlissingen. Eerst nog even bijtanken bij Jos Boone voor alle zekerheid. 150 liter in de tank en twee jerrycans van 20l zou moeten volstaan. Achter de keersluis hebben we een paar uur het tij afgewacht en om 1700 CET zijn we vertrokken naar Oostende. Aanvankelijk was het de bedoeling om in één rack naar Ramsgate te zeilen, maar mits de koude nachtelijke temperaturen leek ons dat niet verstandig. Dus Oostende. Na dik 5 uur zeilen met achterlijke wind komen we tegen 2130 in Oostende aan. Daar hebben we in de buiten haven de nacht doorgebracht. Om 0600 de wekker gezet en tegen 0630 vertrokken. Eerste stuk via MBN, Westhinder en dan de shipping lane over. Al bij al viel dat wel mee. Naargelang we dieper voeren werden de golven langer en aangenamer. Eenmaal de shipping lane over sturen we naar bakboord richting Thanet wind farm. Thv Thanet WF begonnen we land te zien. Zoals het moet riep ik LAAAAND. Maar dat was nog wel uren van ons verwijderd. Tegen 2030 GMT waren we Ramsgate binnen. Juist met laag water, wat in het geval van Ramsgate niet zo gemakkelijk is. Er zijn namelijk nogal veel droogvallende plekken in de haven. We hebben ons vastgemaakt in de buitenhaven, wat met hoogwater nogal wat deining geeft zullen we later merken. Even betalen bij de harbour master (duur: 39/dag) en dan een lekkere douche. De volgende dag hebben we Ramsgate verkend nadat we eerst al het zout van de boot hebben gespoten. Ramsgate is een versleten stadje waar de tijd in de jaren 80 is blijven stilstaan. Wel leuk om al die rare figuren die daar rondlopen gade te slaan. Een hoogte punt was een bezoek aan de Royal Temple Yacht Club, waar ik ons schip en ons zelf in het gastenboek vereeuwigt hebben. Kurt en Michèle, vrienden van ons, hadden ons er attent op gemaakt dat de boot 'Jan van Gent' ook in Ramsgate lag. Deze Nederlandse Noordkaper is onderweg voor een ronden van Groot-Brittannië. En inderdaad ze lag er en nog wel aan dezelfde steiger. Naast ons lag een brits militair schip. Het was knap om zien hoe men de vlag s'morgens hijst, werkelijk met vlaggengroet en alle protocol inbegrepen, we kregen een mooie show te zien. De volgende dag, vrijdag 18/04/2014, zijn we in alle vroegte, 0630 CET, vertrokken terug naar Oostende. Nu stond er een NO wind 20 tot 25 kts, we hebben zelf een moment met 30 knopen gehad. We zijn met een nuchter maag vertrokken, met de bedoeling op zee te ontbijten. Maar dat was buiten het weer gerekend. Van eten kwam heel de dag niets in huis. Arno en ik hebben een paar keer over de reling gehangen en Susan kon het net binnen houden. Al bij al viel dat nog mee, want na elke lozing voel je je wel beter en tegen 1430 waren we allen terug beter ondanks de zee nog woester was, met golven van 3 meter boven de Kwinte bank. De Lady liep als een trein. 7.5 knopen liep ze heel de dag, zonder stroom in rekening te brengen. Tegen 1700 CET waren we Oostende binnen gelopen, oef eindelijk plat water. We hebben het gehaald en we zijn apetrots. De oversteek is een feit. Vandaag zater Zondag 20/04/14 terug naar Vlissingen en maandag naar Wolphaartdijk, want dinsdag moet de Lady uit het water
Voor de eerste maal ontmoeten de schepen van vader (Santana) en zoon (Lady Bluepurple) elkaar in het thuisland van de Lady , in Zeeland. We hebben een leuke drie dagen met elkaar doorgebracht. De eerste dag hebben we mekaar tegen gekomen op de Oosterschelde thv Wemeldinge, waar we even zijn binnen gevaren voor de lunch. s'Avonds met allen iets gaan eten in restaurant de Boei naast onze thuishaven WSVW (Wolpaartsdijk). Na ontbijt vertrekken we voor de kortste trip uit onze zeilcarrière naar het eiland Schelpenhoek vlak bij de WSVW. Ik was mijn jas in de Boei vergeten, dan maar met de bijboot en Arno als schipper terug. Onderweg ontmoeten we de Tielektus met Bart Demaré en Goedele aan boord (onze lesgever van de cursus Jachtman). Daarna de dag afgemaakt met een Parijs-Roubaix op de Santana. Zoals de echte Pensionata's betaamd heeft de Santana TV-sateliet aan boord. De volgende dag zijn we naar het mooie en historische Veere gezeild. In Veere hebben we de bezigheden van alle toeristen bijgestaan zoals taart eten, winkeltjes , allé alles voor de dames. Dus de mannen wat eerder naar de boten voor een vervroegde apperitief. Ik moest ook wat voorbereiden, want vanaf morgen beginnen we aan de oversteek naar Engeland.
Wintertijd is een tijd van dromen en plannen. Susan en ik zijn nu al ver gevorderd in de opleiding tot Yachtman. De reizen zijn we al in vormen aan het gieten. Maar winter is ook een tijd van werken aan je schip. Na wat dieseltank problemen, die ik opgelost heb met nieuwe koppelingen te ontwerpen en bouwen (absoluut niet verkrijgbaar in de winkels) , ben ik gestart met het uitbreiden van ons elktrisch circuit en plaatsen van een nieuwe AIS transponder en Navtex. Als het goed is kunnen jullie ons volgen op Marinetraffic.com onder de naam van LADY BLUEPURPLE of MMSI nummer 205820010. Weerom geen gegevens verloten aan derden alsjeblieft. Zo tot het volgende verslagje.
Vandaag de storm. We blijven beschut liggen en vermaken ons met lezen, haken en een fimpje. In de namiddag maken we een wandeling langs het park van Goes en de winkeltjes. De maximum windsnelheid die ik gemeten heb is 44 kts.
Dinsdag 29/10/2013
De storm is voorbij. Toch staat er nog een behoorlijke wind. Om 9:00 de trossen los. De opening van de St-Maarten -en Ringbrug heb ik reeds gisteren aangevraagd. Aan de sluis van Goes zien we dat beide deuren open staan, dus waterstand Oosterschelde staat even hoog dan het kanaal. Voor ons is dit de eerste keer dat we tegen 4kts een sluis doorvaren. Via Hansweert gaat het vlot en we zijn op tijd de Westerschelde op. Daar staat een hoge golfslag. Mijn keuze om via het Middelgat naar Breskens te zeilen is, achteraf gezien, wat riskant daar er ondiepte is thv Terneuzen. Met hoog water lukt het wel om over die ondiepte te komen, ik heb uiteindelijk nog 6 m onder de kiel. We vermijden alzo wel de grote scheepvaart. Daarna is het wel slalommen tussen de geankerde zeeschepen. De wind is ondertussen aangewakkerd tot 30kts/7Bf. De golven zijn zo hoog en kort dat we een paar keer een bots krijgen dat de verstaging ervan davert. Via de oversteekplaats voor de recreatie naar Breskens. Uiteraard veel plaats in de jachthaven en elektra en water gratis. We eten nog wat vishapjes bij de Dukdalf als aperitief en we gaan daarna nog wat proviand inslaan.
Woensdag 30/10/2013
Lekker uitslapen en uitgebreid ontbijt. Om 12:00 vertrekken we richting Zeebrugge. Het is stevig opkruisen met een ZW-wind van 5à6Bf. Tegen 16:00 zijn we in Zeebrugge. We willen met de kusttram naar Oostende, maar de havenmeester is er nog niet. Die moet blijkbaar van huis komen en dat heeft meer dan een halfuur geduurd. Eindelijk is ie er en betalen we 28,5 voor een nachtje waar we nadien nog ontdekken dat de douches zeer vuil waren en geen elektra werkte. Nooit zullen we hier nog binnen varen, of het moest in noodtoestand zijn. Dan toch de tram kunnen nemen, waar we meer zeeziek op kunnen worden dan op zee. Er moet iemand kleine bochtjes in die tramrails gelegd hebben. In Oostende bezoeken we familie en lekker gegeten bij de Fish Palace.
Donderdag 31/10/2013
Vroeg de trossen los, om 7:30. Op Port Control permissie gevraagd om door de haven te varen. Onderweg zien we veel oorlogschepen. Bij het buiten komen op de Noordzee staat er een hevige deining. Zo hevig dat we niet parallel met de golven kunnen blijven zonder het gevoel te hebben plat geslagen te worden. Ik had een waypoint op de kaart gezet zodanig dat we de bank van Schoonveld konden vermijden. Maar dat is buiten een groot cruiseschip van Royal Caribien (Independence of the seas, 155000 ton) gerekend. We zitten in ramkoers en weten niet of hij naar Zeebrugge of Antwerpen gaat. Dan maar oproepen, geen antwoord. Uiteindelijk laat hij zijn luide scheepshoorn loeien en weten we dan dat hij naar zeebrugge vaart, we gijpen onmiddellijk en het gevaar is geweken. Onderweg zien we nog een oefening van een helikopter met een grote zeetanker. In vlissingen geraken we direct geschut en bevinden we ons op rustiger water. Na 2.5 uur wachten aan de keersluisbrug varen we vlot het kanaal door Walcheren door en komen we in Veere terecht.We slurpen nog lekkere spinaziesoep in het wapen van Veere, koken aan boord en nog wat lezen.
Vrijdag 1/11/2013
Allerheiligen. Het ziet er buiten ook zo uit. Tegen de middag trekken we de zeilen open en zeilen in de de regen. Tegen we in Wolphaartsdijk komen straalt de zon weer. Gelukkig zijn de zeilen droog want we willen ze eraf halen voor de winter. Voor de ingang van de jachthaven is er weer een of andere idioot die het nodig vindt om baantjes te trekken met zijn grote halfglijder, zodat de boten in de jachthaven vrolijk liggen te schommelen. We zien hem de jachthaven Zandkreek binnen varen. We laten het niet aan ons hart komen en leggen ons in onze box.
Zondag 27/10/13 We blijven zeker vandaag en morgen in Goes verwaaid liggen voor de voorspelde storm. We hebben de dag gevuld met lezen, wandelen, klussen aan de boot, lekker koffie drinken en op het einde van de dag ons eens goed laten verwennen bij restaurant Jan. Een echte aanrader en vlak bij de boot. We hebben de voorspellingen nagekeken en misschien kunnen we deze week nog tot Blankenberge geraken, maar dat gaan we nog zien.
 "Rolling Eyes"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
