In september 2022 trapten we ons 18de seizoen op gang met ons 'Classic' team.
Ons 'Heren 2' team start in september 2023 aan hun vijfde seizoen binnen de LZV-Cup. Ook onze dameswerking, de La Doce Flames, starten aan seizoen 5, dit zowel met trainingen in Overmere als matchen in Zele en Overmere (Zeelse Liga) met 2 teams.
de blogsite van de lichtblauwe zaalvoetbalhelden uit Overmere 3de prov. C Oost-Vlaanderen Voetbal Vlaanderen --- Regio Denderstreek Oost-Vlaanderen LZV Cup --- trainingen en Hamse Liga La Doce Flames (meisjes U16
en damesfutsal) VZVB
12-02-2018
Nog 5 matchen te gaan
Half februari, de competitie gaat even in pauze! Daarna nog 5 afspraken op onze kalender! We rekenen even enkele zaken uit!
Hoe staan we er momenteel voor?
Van de 12 ploegen staan we momenteel op een ietwat teleurstellende 9de plaats! We verzamelden 24 punten (7xwinst, 3xgelijk, 7xverlies) door 93 keer te scoren en er 84 binnen te krijgen. Met een saldo van +9 staan we wat dat betreft op een 5de plaats.
Gek genoeg staan we op maar 8 punten van de leider, Zonneken Sint-Niklaas (32ptn/17, 10 keer winst, 2 keer gelijk maar ook maar liefst al 5 verliesmatchen). Baert Berlare staat met 1 match minder gespeeld op plaats 2 met 31 ptn. Mathematisch kunnen zij leider worden.
We staan ook maar 13 punten boven hekkensluiter Orka Sint-Niklaas (11ptn/17). Lounge Leonie is voorlaatste met 14 punten, waarvan 6 tegen ons behaald werden.
Alles kan dus nog! Wij kunnen nog 15 punten winnen of verliezen. We kunnen nog kampioen spelen en we kunnen nog laatste worden! Nog 5 moeilijke matchen!
We halen er even de heenronde bij. Tegen Orka wonnen we met veel bloed zweet en tranen, tegen Sporting Sint-Niklaas haalden we de pletwals boven, maar die staan wel nog steeds 3 plaatsen boven ons. Tegen leider Zonneken moesten we nipt de duimen leggen, maar moesten we minsten een punt gehad hebben. Ook tegen Autoschade Parein werd de voorhamer bovengehaald, maar ook zij staan nog steeds boven ons. Eindigen doen we tegen Real Sint-Niklaas, die smeerden ons met een buzzerbeater een wel heel zure nederlaag aan. Kortom... 15 op 15 kan, 12 op 15 ook, 9 op 15 moeten we minstens eindigen... met minder wordt het een trieste plaats in het eindeklassement.
ZVC Nieuwkerken - La Doce Overmere: 2-8 (heenronde 5-9 verlies)
De voormalige leider haalde recent nul op vijftien, het moment om onszelf terug drie punten rijker te maken. Stevig opwarmen was nodig, want zowel Tom als Robin zaten maar liefst drie kwartier in de auto voor deze Wase verplaatsing. We namen direct het initiatief en gingen hoog spelen en combineren. Kristof werd al snel in stelling gebracht. Onze Teo doet het gelukkig wel, 0-1. We behielden de concentratie en bleven goed in blok storen en rondtikken. Ook nu werd het gat weer gevonden door Kristof, 0-2. De thuisploeg kwam meer in de match, mede doordat we veel te laks werden. Gelukkig kwam er geen aansluitingstreffer, integendeel. Nog voor de koffie prikte Thomas de 0-3 tegen de touwen.
Met een meer dan degelijke ingesteldheid vatten we de 2de periode aan. En dat resulteerde al snel in de 0-4 via Kristof. Ook de goed opgerukte Tom zette zich op de tabellen. Balletje breed en heerlijk op de slof, 0-5. Het teken om volledig in te zakken en het lokale 5tal vleugels te geven. Piet kon eerst een owngoal poging van Tom nog net onschadelijk maken op de lijn, maar toch kon de thuisploeg terugkomen naar 2-5. Hun vatje was daardoor wel leeg, en wij begonnen elkaar terug te vinden. Kristof, Thomas die eentje stal op de lijn van Kristof en andermaal Kristof brachten ons naar de eindstand, 2-8! Een eenvoudige overwinning in een zeer faire partij waarbij ref Kepenekli absoluut geen werk had. Nu een maand geen voetbal, tijd om ons volop op ons jaarlijks event te storten, quiztijd!
La Doce: Piet, Tom, Sim, Robin, Thomas, Steven D en Kristof
De scalp van de leider hing nog te drogen in onze kleedkamer. Konden we deze keer winnen van de bezoekers uit Belselse en hen van een 18 op 18 houden? In het begin zat het er nog even in, zeker toen Belsele de zaal opschrikte door onderling stevig te botsen, na 5 minuten verzorgen konden beide heren verder. Rond minuut 7 gaven we cadeau nummer 1, 0-1 tegen een ploeg waar je niet mag tegen achterkomen. We schakelden aan versnelling over maar afwerken lukte niet. Het was gelegenheidskapitein Koen die het dan maar moest doen, 1-1 op het kwartier. Daarna troffen de bezoekers nog de kruising en vonden zowel Bjorn als Matthias de Wase goalie op hun weg. Net toen beide ploegen tevreden waren met een gelijke stand halfweg deden we onze prijzenkast nog eens open, cadeau 2 en 1-2. Zeer jammer dat de goed keepende Quinten niet kon rekenen op een solide verdediging voor zijn neus.
Na de pauze hadden we een plan, maar al na 1 minuut mocht het in de vuilbak... 1-3. We misten daarna enkele kansen en het was wachten tot in minuut 12 toen Thomas ons naar 2-3 bracht. Nu zijn we vertrokken... maar neen, 2 minuten later stond het zelf 2-5, match gespeeld met nog 10 minuten op de klok, De bezoekende spits rolde nog enkele keren onze defensie volledig op. Tussendoor kon Kristof nog milderen, 3-8.
La Doce: Quinten, Sim, Koen, Thomas, Matthias, Kristof, Bjorn en Anton
Derbytime tegen de leider! Dan kunnen we altijd al iets meer. Het begon al tijdens de opwarming, een los schot op doel knal op de later goed leidende Van Puyenbroeck Raphael. De sfeer zat er in, de blauwen hadden zin om de leider het moeilijk te maken. Het begin was meteen voor ons. Als na 4 minuten vond Kristof het gaatje, 0-1. Vedett kon geen vuist maken en werd zelf tot een owngoal gedwongen, 0-2 na tien minuten. Ons tempo moest naar beneden en Kalken kon komen, maar zonder echt zware dreiging. Youngster Anton werd nog alleen voor de keeper gebracht, maar de sterke goalie verhinderde Anton eerste La Doce roos. Ook Matthias kon ons niet naar nog een goaltje extra brengen. Mooie voorsprong halfweg!
Kalken begon iets snediger aan de eerste periode en wij moesten terug. Sim, Robin en Thomas hielden de boel goed toe en de unkerzakken leken schrik te hebben van onze meer dan degelijk nummer 1. Kristof kwam onder stoom en bracht ons naar 0-3 en 0-4. Met nog tien minuten op de klok speelden we het niet uit en lieten de vijfde liggen. Kalken bleef fair spelen en redde 6 minuten voor tijd de eer, 1-4, en geloofde er weer even in. Maar dan was daar het moment waarop we allemaal hadden gewacht. Bjorn kon zijn comeback na 10 maanden blessureleed, nogmaals bedankt Los Amigos Wetteren, opvrolijken met een lekker goaltje, 1-5. Zijn 192ste La Doce treffer, feestje voor de 6 weken oude Mats Claus en boeken toe! Knappe prestatie van het team! Ook noteren we graag dat er geen enkele kaart viel in deze in het verleden steeds geladen derby, top van beide teams! Op naar volgende week in onze zeer spannende reeks.
La Doce: Piet, Quinten, Robin, Sim, Thomas, Matthias, Fiers, Bjorn en Anton
La Doce Overmere - De Duvels Sinaai: 7-3 (heenronde: 8-10 winst)
Eerste thuismatch van 2018, direct met nieuwe uitbaters in onze cafetaria, tijd om te knallen! Voorkomen was een absolute must, maar het ging langs beide kanten. Kristof liet eerst twee kansen onbenut, terwijl Quinten stevig moest tussenkomen achterin. Het moest lukken vandaag en dat toonde Kristof in minuut 8, met de tip snok in de winkelhaak, wereldgoal, 1-0. We vierden iets te uitbundig, want de Duvels prikten direct de gelijkmaker tegen de netten, 1-1. Het sein voor beide ploegen om het tempo te laten zaken. We kregen nog enkele kansen, maar we waren niet scherp genoeg. Met nog 6 minuten op de klok een stevige duwfout op Thomas. Kristof kon de vrije trap niet benutten maar enkele seconden later kon Thomas ons terug op voorsprong te brengen, 2-1. Volle gas! Met een knappe collectieve aanval werd Ibrahim in stelling gebracht, hij bedankte met de 3-1. Net voor rust maakte de Duvels hun zesde fout. Kristof achter de bal en alweer vond hij de winkelhaak, 4-1, rust!
De Duvels wouden direct rechtkrabbelen, maar Quinten kon ingrijpen. We wouden de trekker deze keer echt overhalen en we deden het dan ook. Mooie actie via Kristof en Ibrahim en de eerst genoemde maakte er met zijn 3de 5-1 van. Ibrahim bleef niet achter en deed de boeken toe in minuut 30, 6-1. De Duvels weerden zich in hun gewijd water, maar de paal en onze verdediging hielden stand. Het was de debuterende Anton die hen jammergenoeg een handje hielp, 6-2 met een owngoal. Het vuur ging uit de match en de bezoekers werden beter. Gelukkig konden ze maar 5 minuten voor tijd de 6-3 maken. We hielden stand en Thomas prikte er ook nog eentje tegen de netten, verdiende 7-3 overwinning! Op naar de derby tegen Vedett Kalken!
La Doce: Quinten, Tom, Ibrahim, Sim, Anton, Kristof, Thomas en Steven D
deleguer/coach: Matthias
doelpunten: Kristof (3), Thomas (2), Ibrahim (2) en Anton (own goal)
De eerste match van het nieuwe jaar bracht ons terug in de tijd. In een te kleine en met afbraak bedreigd oud zwembad dat de huidige sporthal van Moerbeke is trokken we ten strijde tegen de lokale Leoniekes. Over de eerste helft kunnen we kort zijn. Er waren kansen aan beide kanten, maar onze aanvaller hun neus voor doelpunten zat verstopt en Quinten hield zijn netten proper, dan heb je een logische 0-0 halfweg.
Na de pauze hadden we het overwicht, maar de thuisploeg kon zijn favoriete spel beginnen spelen. De bus parkeren en er dan razendsnel uitkomen. De eerste goal was voor hen. We trokken te hevig naar voor om de gelijkmaker te zoeken en opeens stond het 3-0, de thuisploeg strafte alles af! De moed zakte wat in onze zaalvoetbalschoenen en we kregen er nog 2 om de oren, 5-0 met nog 10 minuten te spelen. Onze aanvallen begonnen eindelijk te lonen, 5-1 via Thomas, daarna stokte het een beetje tot Kristof ons naar 5-2 bracht. Maar de thuisploeg smoorde de mogelijke comeback in de kiem. Kristof kon nog milderen vanop de stip maar uiteindelijk werd het met een onmogelijk geachte goal een veel te zware 8-3.
La Doce: Piet, Quinten, Robin, Sim, Timo, Koen, Kristof, Thomas en Steven D
La Doce Overmere - Baert Berlare: 2-2 (heenronde: 5-5)
De terugronde werd door het algemeen forfait van De Zwaan Wichelen dan maar geopend tegen de dorpsgenoten van leider Baert Berlare. La Doce stond pas 9de en kan elk punt gebruiken om in de zeer aan elkaar gewaagde reeks E naar boven te klimmen. Het begin was direct voor de puiten. De leiders drukten een te braaf gestart La Doce achteruit in deze Donkico. We herstelden enigszins het evenwicht, maar we lieten te makkelijk de 1-0 noteren. We staken een tandje bij en dat werd na een tijd ook beloond. We kregen enkele kansen maar doelman Yves Baert stond nog even pal. We roken onze kans en stoomden door. Thomas vond Matthias en die vond een gaatje, gekruist naar de tweede paal, 1.-1. Beide ploegen konden zich voorlopig hierin vinden en er werd gerust met een gelijke stand op het bord.
De leider wou niet weer punten verspelen tegen de Overmerenaars en bestormden onze vestingen. Onze verdediging en goalie Piet stonden pal. We kwamen er zelf enkele keren goed uit, maar de ook bij Baert weten ze wat verdedigen en goed keepen is. De bezoekers begonnen met nog twaalf minuten te spelen pas echt aan hun offensief, maar Koen en Ibrahim hielden heel wat tegen. We kregen het echt moeilijk, maar toen kwam doelman Piet gelukkig volledig onder stoom. Hij pakte werkelijk alles. Onze eigen beer maakte bange en radeloze saapjes van de Baert aanvallers. Ze trokken zich de haren uit het hoofd. Met nog 7 minuten op de klok werd een kanonskogel ons toch fataal, 1-2, zo goed als door de touwen gevuurd. We kregen ook nog enkele goeie kansen, maar het was niet onze dag. Tot alweer Thomas de opening zag, opzij naar Ibrahim, gekruist naar de tweede paal, 2-2, nog 3 minuten op de klok. Even hinken op twee gedachten... doorstomen of boel dicht houden. Maar we moesten het houden bij de boel dicht houden, Piet moest zelf nog een 3tal keer gevat tussenkomen, onze beer werd een panter en trok ons finaal over de streep, 2-2, op naar de feestdagen!
La Doce: Piet, Ibrahim, Koen, Timo, Kristof, Thomas en Matthias
De heenronde werd afgesloten op een maandagavond. Op bezoek tegen het voor ons nog onbekende Real Sint-Niklaas. Gezien hun zeer vergelijkbare uitslagen met die van ons beloofde het op voorhand een pittig duel te worden. Op en afgaand spel in de aanvangsminuten. Thomas, ik speel echt niet graag op maandagavond, Van Laere opende de score, 0-1. Real liet ons niet verder uitlopen en maakte snel gelijk, 1-1. Kort later moest Piet weer stevig ingrijpen. Bal netje in de klem, snelle uitworp naar de doorgebroken Thomas. Schitterende schijnbeweging, of gewoon los over de bal met rechts, en dan met links toch binnen leggen, bijzondere goal, 1-2. Real versnelde en wij moesten pompen. Desondanks we achterin met Robin en Koen ons beste voetje er voor zetten, gingen we toch met een achterstand rusten, 3-2. Kort voor rust trapte de thuisspits trouwens nog bewust een opgelegde kans over de zijlijn, dit doordat de thuisploeg zeer foutief wisselden en met 6 man op het terrein stond. Respect Lambert Schack!
De rust deed ons deugd, want na de koffie stormden we als jonge veulens naar voor. Kristof hing al snel de bordjes gelijk, 3-3. Thomas kon niet achter blijven en bracht ons weer op voorsprong, 3-4. Weer was het Kristof zijn beurt, 3-5. En we bleven gaan, Steven D met zijn 3de assist op rij, Sim bedankte met de 3-6 met nog een twaalftal minuten te spelen. Met een gelukje ging Real naar 4-6, maar ook een frommelgoal geeft blijkbaar vleugels. Met nog 4 te spelen maakten ze zelfs de 7-6. Ze kozen voor een time out, en daar konden wij van profiteren. Timo dwong de thuisgoalie tot een owngoal, 7-7 met nog 2 minuten op de klok. Deze match verdiende een puntendeling, maar je voelde dat er iemand 3 punten ging pakken. En jammergenoeg voor ons was het de thuisploeg. Vrije trap, afgeweerd door de muur... maar de bal rolde richting laatste man. De vlam van zijn leven en de lokale Roberto Carlos zorgde voor een 8-7 stand voor de lokale Galacticos... zure nederlaag!
La Doce: Piet, Quinten, Robin, Koen, Kristof, Steven D, Timo, Thomas en Sim
deleguer/coach: /
doelpunten: Thomas (3), Kristof (2), Sim en owngoal
Een half depressieve kern door gesloten cafetaria deuren en dan kregen we nog het nummer 6 op bezoek, niet simpel! Sinaai bracht ook enkele spelers in stelling die in september nog in eerste provinciale speelden. Met open vizier en met directe hoge pressing begonnen we rond de klok van 21u aan deze partij. Ibrahim bedankt voor de het vertrouwen om hem enkele meters hoger op te stellen, 1-0. We bleven Sinaai goed opvangen en door de vele wissels kon iedereen telkens stevige inspanningen bieden. Rond de 10de minuut kon Kristof de geboorte van zijn zoon op het veld vieren, 2-0. Sinaai zette meer druk, maar Timo forceerde op zijn eentje de 3de van de avond, 3-0. We gingen op onze lauweren rusten en Steven Vp en Koen moesten alle zeilen bijzetten om Autoschade op te vangen. Ook Piet toonde zijn form en stak van tijd tot tijd een stevig handje bij. Op de counter kon Mattias ons naar 4-0 brengen. Sinaai bleef er wel in geloven en maakte er net voor rust dan toch de 4-1. Tijd voor een zelf meegebracht flesje water.
De kantwissel was net zoals zo veel een teken voor een heel ander spelbeeld. Sinaai rook zijn kans en drukte ons weg. We kwamen er niet stevig genoeg uit. Ibrahim had te veel last van de spekgladde zaal en ging met tegenstander en bal tegen de grond, penalty vanop 6 meter. Piet zat er nog lichtjes bij, maar de bal hing in de touwen, 4-2 en weer een match.We wouden het niet zo ver laten komen en gingen terug full gas! Sinaai moest achteruit en plots ging het snel, 5-2 en 6-2. Sinaai boog het hoofd niet, 6-3. Slag om slinger werd het 7-3 en 7-4 met nog 10 minuten op de klok. We hadden de drie punten hard nodig dus drukten we nog eens door, 9-4, maar direct ook 9-5. Bij de 10-5 gingen de hoofden van de bezoekers pas naar beneden. De 11-5 volgde ook nog, jammer dat de gedroomde 12de net niet viel. Puike collectieve prestatie. (doelpunten tweede helft= Matthias (3), Kristof (2) en Ibrahim (2))
La Doce: Piet, Quinten, Steven Vp, Koen, Timo, Kristof, Ibrahim, Thomas, Matthias en Steven D
deleguer/caoch: Renaat
doelpunten: Matthias (4), Ibrahim (3) , Kristof (3) en Timo
Na bijna een maand rust trokken we naar het nummer drie in de stand. We trokken ten strijde met zes zeer aanvallend ingestelde veldspelers. Maar de afspraken werden goed opgevolgd, opvangen op middenlijn, stevig verdedigen onder leiding van Koen en er dan proberen uitkomen. De zonnespelers vingen ons goed op en wij hen, in een intensief maar gesloten begin. Het eerste doelpunt was voor ons. Steven D met een bal op een schoteltje, Ibrahim bedankte met de 0-1. De Waaslanders kropen uit hun schulp. Na een hapering bij een intrap ging het ineens snel, 1-1 uit het niets. Beide teams hielden achterin de controle en spaarden hun krachten, 1-1 halfweg.
Na de pauze waren we baas, maar het blok stond scherp bij de thuisploeg. En als er al eens een gat was, dan konden ze rekenen op een solide doelman. Zonneken kwam toch op voorsprong toen doelman Quinten zich volledig verkeek op een zwakke trap op doel, 2-1. We waren van slag en de zwarthemden stoomden door, 3-1 in de korte hoek. We schakelden twee versnelling hoger en gingen hoger druk zetten. Matthias bracht ons op 3-2. Even later ging hij alleen door en werd net voor de bak mijn foutief gehaakt. Geen kaart, enkel een vrije trap op een ongunstige plaats, zonder resultaat. We bleven zoeken naar de via 3-3 en Sint-Niklaas trok de foutenlast omhoog. Na de zesde fout ging de bal op de strafstip, jammergenoeg haalde de thuisgoalie de inzending van kersvers vader Kristof uit doel. Ook ons slotoffensief stuitte telkens op dezelfde kerel. Jammere verliespunten!
La Doce: Piet, Quinten, Koen, Ibrahim, Thomas, Steven D, Kristof en Matthias deleguer/coach: Sim doelpunten: Ibrahim en Matthias strafbal: 1 (gemist door Kristof) penalty: /
Sporting '11 Sint-Niklaas - La Doce Overmere: 3-12
De Waaslander nekten vorige week de puiten van Baert Berlare, we waren dus gewaarschuwd! We begonnen vol concentratie en vanuit een degelijke organisatie. Na 5 minuutjes moest de sterke thuiskeeper zich toch gewonnen geven, Kristof bracht ons op voorsprong, 0-1. We bleven de concentratie houden en Steven D. was goed gevolgd toen Kristof de paal op zijn weg vond, 0-2. De thuisploeg nam het heft in handen, en we moesten alle zeilen bijzetten in onze defensie. Na een knappe individuele actie was er een eerste echte afscheiding, 0-3, droog via Ibrahim. We werden daarna iets te onstuimig en Sporting counterde fel. Ze kwamen dan ook met hun 1-3 terug in de match. We behielden wel de controle en haalden met die stand de rust.
Na de pauze een felle start van beide teams. Kristof diepte verder uit naar 1-4, maar niet veel later was het alweer 2-4. We kregen het lastig, maar gelukkig was Sim helemaal on fire. Met 2 heerlijke goals trok hij de trekker over voor de thuisploeg, 2-6. De veer van Sporting brak, de driehoek Quinten-Koen-Robin hield de deur dicht en het aanvallende compartiment speelde verder op een hoog niveau. Via Steven D en eindelijk Thomas ging het naar 2-8. Met een harde knal werd het nog 3-8, maar daarna ging het via de derde van Kristof en de derde van Sim naar 3-10. We roken de godelijke 12 en stoomden door. Thomas -hoe later op de avond, hoe beter in vorm- wou mee in de hattrickclub en bracht ons persoonlijk naar waar La Doce moet zijn bij een monsterscore, 3-11 en 3-12. Die stand behielden we met veel plezier. Wat de puiten van Baert niet lukt was blijkbaar een eitje voor ons, elke week is het anders in onze reeks. Time for a winfie en 3 weken rust!
La Doce: Piet, Quinten, Robin, Ibrahim, Sim, Koen, Steven D, Kristof en Thomas
deleguer/coach: Timo
doelpunten: Kristof (3), Sim (3), Thomas (3), Steven D (2) en Ibrahim
Op een maandag naar het verre Nieuwkerken Waas om aan te treden tegen een zeer ervaren team dat recent de nodige verjonging toegevoegd heeft aan de kern, geen cadeau! Beide ploegen starten zeer goed georganiseerd, het was wachten op het eerste gaatje om de score te openen. De munt viel gelukkig nog eens naar onze zijde en Kristof bracht ons na 9 minuten verdiend op voorsprong, 0-1. De Orka's moesten hun baai beginnen verlaten, en daar zag Sim wel een voordel in. Bal door de as van het veld, de zee ging open en Sim maakte beheersd af, 0-2. Zijn allereerste doelpunt voor La Doce! We zakten daarna iets te veel in en de tegenstander mocht handbalgewijs te lang zoeken naar het gat. Ze vonden het dan ook nog eens, 1-2 na 16 minuten. Wij wouden uitdiepen en de thuisploeg wou gelijk maken, maar de beide organisaties stonden als een huis. Tom, Steven Vp en Koen hielden netjes de boel toe achterin. De heer Heyninck rook net voor rust zijn kans om de match in een bepaalde plooi te duwen. Een meer dan zuivere terugspeelbal naar de thuiskeeper werd weggewuifd, weg gouden kans om net voor rust de 1-3 binnen te knallen via een zeer dichte vrije trap. Du jamais vu!
Na de pauze hetzelfde spelbeeld. Wij zochten maar namen geen overbodige risico's en de Orka's raakten maar niet bevrijd. Thomas -op maandag speel ik nooit goed- Van Laere bracht ons dan toch richting 1-3. Nog een kwartier op de klok. We trapten in dezelfde val als in de eerste periode. Iets te veel naar achter, iets te veel ruimte en het stond ineens 2-3 met nog 9 minuten te spelen. We kwamen niet meer weg uit de tandenpartij van de thuisploeg en moesten af en toe een foutje maken. Ineens uit het niets besliste de ref dat een bepaalde fout de zesde in deze helft was... bal op de strafstip. Beide ploegen waren er van overtuigd dat de ref verkeerdelijk de fouten uit eerste en tweede helft had opgeteld, maar hij wou zijn duidelijke fout niet toegeven. De thuisploeg nam het cadeau wel aan, maar gelukkig lust doelman Piet al eens een Orka als latenightsnack, de 10 meterbal werd mooi uit de hoek gehaald. Met nog een minuut of vier te spelen waren we nog niet zeker van de zege en moesten we met heel veel aandacht, en schrik voor een zogezegde 7de fout, de boel dicht houden. Twee minuten voor tijd kon Kristof de kloof slaan, 2-4, boeken toe en met drie punten de nacht in! Goeie match tegen een team dat nog veel punten zal pakken dit seizoen.
La Doce: Piet, Koen, Tom, Steven Vp, Sim, Thomas en Kristof
De tweede in de stand kwam op bezoek en wij misten door veldvoetbal, mini en heel wat andere zaken heel wat spelers. Met een moedig zestal, alweer zonder echte spits erbij begonnen we aan de strijd. Maar al bij de start zat het mis, 0-1. Als kort daarna Quinten ook in de fout ging, 0-2, dan weet je dat het wel eens een lastige avond kan worden. Na een leuke actie bracht Ibrahim ons naar 1-2, maar vanaf dan haalde niemand meer zijn niveau, twee stappen te traag, te slap... kortom, 1-5 halfweg.
Na de pauze duidelijke lijnen uitgezet, maar we waren de info nog aan het verwerken toen het al 1-6 werd. Toen sloeg de vlam wel in de pan, Freek in het straatje en koelbloedig 2-6. Ibrahim duwde duur en we gingen via zijn voet naar 3-6 en zelfs naar 4-6. Rond minuut 12 duwde Steven D de 5-6 tegen het net. Onze comeback had ons wel wat kracht gekost want toen de thuisploeg de neus nog eens aan het venster stak waren we net niet stevig genoeg, 5-7. Een nekschot dat we doordat we maar met 6 waren niet meer te boven kwamen. De bezoekers gingen op die manier door richting 5-9. Gestreden voor wat we waard waren, maar het zal voor maandag moeten zijn.
La Doce: Quinten, Freek, Koen, Steven D, Sim, Ibrahim en Piet
September bracht ons 7 op 15, te weinig op goed te zijn. In oktober staan er 4 matchen op de planning, tijd om er direct goed in te vliegen. Het stugge Belsele hield ons goed af en mocht te makkelijk op voorsprong komen, 1-0. We kregen de boel niet georganiseerd en dan krijg je er gewoon nog eentje binnen, 2-0 achter tegen een ervaren team, geen goed idee! Dat vond onze voorzitter ook, op aangegeven van Kristof recht op doel en netjes door de benen van de goalie, 2-1. Verder kwamen we niet, in tegen deel. Het was de thuisploeg die nog een streepje mocht bij zetten na een netjes afgedwongen owngoal van onze kapitein, 3-1. De ref bleef ons op het einde viseren en gaf de thuisploeg een eerste strafbal na onze 6de fout. De kapitein van JC trapte de bal over. Kort daarna zag de ref weer ergens een fout, bal weer op de 10-meter stip. Kapitein terug achter de bal, maar Quinten hield ons in de wedstrijd, 3-1 halfweg.
We hebben dit seizoen van nog verder teruggekomen. Dus ook nu staken we een tand bij. De sterk spelende Thomas bracht ons naar 3-2 en zelfs naar 3-3. De verdediging en doelman Quinten stonden in deze wedstrijdhelft goed op scherm en dat resulteert direct in doelpunten in ons voordeel. Op een bepaald moment kreeg Matthias een niet te verklaren gele kaart nadat hij in de rug werd aangelopen door de thuisgoalie, bizarre beslissing van de ref en weer een strafstreepje in ons nadeel. Diezelfde Matthias haalde kort daarna wel zijn gram en bracht ons op voorsprong, 3-4. Kristof al heel de match in een dienende rol zette zichzelf ook op de teller, 3-5, nog 8tal minuten te spelen. De organisatie stond als een huis, maar we kregen de zesde maar niet tegen de touwen. Met nog 2 minuten op de klok vond de ervaren thuisspits dan toch een gaatje, 4-5. Spanning ten top. Helemaal op het einde gaat Kristof alleen door, op de middenlijn werd hij abrupt gestopt. De thuisploeg helemaal over de rooie omdat de scheids fout blies, wij tevreden dat we terug konden organiseren. Raar was dan ook de merken dat de ref de fout in het voordeel gaf van de thuisploeg. Belsele bracht de bal in het spel maar verspeelden die ook snel. Op dat moment viel de ref zijn frank dat deze verkeerd gegeven overtreding dan wel het zesde strafstreepje opleverde voor zijn geliefkoosde thuisploeg. Bal op de 10 meter stip en met nog 10 seconden op de klok ging die bal wel tegen de touwen. De ref kreeg waar hij voor kwam, een gelijkspel, 5-5. Slechte aanvang van de week van de official volgens ons, jammer puntenverlies.
La Doce: Quinten, Piet, Timo, Tom, Sim, Koen, Steven D, Thomas, Kristof en Matthias
deleguer/coach: /
doelpunten: Thomas (2), Steven D, Matthias en Kristof
strafbal: 3 tegen, 1 over, 1 gered door Quinten, 1 binnen
Altijd een stevige derby, ook deze keer. Al na 2 minuten werd er keihard doorgegaan op Piet, maar die loste dat zonder fout en in zijn eigen stijl op. Door de meer dan degelijke verdedigende organisatie konden we lange tijd de deur goed dicht houden. Dit was ook het tactisch plan voor de rest van de match, want we ontbraken heel wat spelers met eerder aanvallende kwaliteiten. Het plan leek te werken, maar we lieten ons in de eerste helft toch twee keer op dezelfde manier pakken. De sterkte Kalkenaar stoomde op langs links, voorzet naar de spits en bingo, 0-1. We probeerden ook wel wat, maar we kwamen toch te moeilijk aan de overkant. Kort voor de pauze slikten we trouwens nog een identiek tegendoelpunt, 0-2.
Tweede helft zelfde tactische plan, maar toch met meer drang naar voor en snellere omschakeling. Het plan leek te werken. Na enkele mooie aanvallende combinaties werd Timo foutief gestopt, bal op de stip. Jammergenoeg trapte Ibrahim op de bezoekende doelman. En dan weet je wat er volgt. Het nummer 7 weer op wandel, twee man een verkoudheid bezorgt en een schicht in de korte hoek, 0-3. Captain Tom bracht er terug vuur en en opende zijn seizoensconto, 1-3. Het geloof groeide, zeker toen we nog een penalty na een handsbal kregen. Tom deze keer achter de bal, maar de bezoekende goalie smeet er neus en oogkas voor, het bleef 1-3. Op het einde maakte Vedett op de gekende manier er 1-4 van. Verdienstelijke match met veel inzet, maar dit Vedett was gewoon efficienter als onze wedstrijdkern.
La Doce: Piet, Sim, Koen, Freek, Tom, Ibrahim en Timo
De kleinste zaal van Vlaanderen, inclusief het ontbreken van een uitloopzone, dan weet je al op voorhand dat het een pittige en doelpuntenrijke kermis zal worden. Nadat wij de eerste kansjes niet benutten deden de Duvels dat wel, 1-0. Gelukkig werd Steven kort daarna in het straatje gestuurd door Kristof, hoofd koel en 1-1. Daarna wouden we wel, maar het was telkens net niet. De thuisploeg loerde op de counter en strafte elke fout af. 2-1, 3-1... alles sloeg tegen. De thuisploeg kwam wel goed weg nadat de goed leidende ref slechts geel trok na een frustratieschop op de enkels van Timo. We waren blijkbaar onder de indruk en de Duvels profiteerden. Halfweg stond het maar liefst 5-1.
Alles op alles in de tweede helft. Vanuit een stevig blok, goeie aanvallen en zeer doelgerichte schoten kwamen we via Matthias direct op 5-2. Ook de 5-3 was van zijn voet. Kristof bleef niet achter en maakte er 5-4. En na nog geen tien minuten in de tweede helft stond het terug gelijk, 5-5, alweer Matthias. Ondertussen was Piet Quinten in doel komen vervangen. Die laatste werd door een goed gemikte trap, ja daar, uitgeschakeld. Onze nummer 1 kon niet verhinderen dat de thuisploeg terug voorkwam, 6-5. Alweer Matthias bracht de bordjes terug in evenwicht, 6-6. We beten door en Thomas tikte ons voor het eerste op voorsprong, 6-7. Met nog 7tal minuten te spelen. We dachten dat de buit binnen was, maar niets was minder waar. De Duvels kwamen gelijk en er zelfs terug over, 8-7. Nog 5 minuten. De thuisploeg miste de 9-7 en moest ondertussen ook hun vaste keeper laten vervangen door een blessure. We roken onze kans en via Kristof werd het 8-8. Organisatie voor het punt, maar ook geloof in de winst. En die kwam er ook. Het was Matthias die de kers op zijn taart zette door de 8-9 en zelfs de 8-10 te prikken. Wat een tweede helft! Op naar de derby tegen Vedett 90 Kalken.
La Doce: Quinten, Piet, Koen, Timo, Ibrahim, Steven D, Kristof, Thomas en Matthias
deleguer/coach: /
doelpunten: Matthias (6), Kristof (2), Steven D en Thomas
De wedstrijd begon heel afwachtend van beide ploegen maar naarmate de
match vorderde kwamen we beter en beter in de wedstrijd. Iedereen hield
goed zijn positie, er werd goed gesproken en bewogen en dat resulteerde na
15min spelen in de 1-0 voorsprong via Freek. Freek kreeg, met de rug naar
doel, de bal centraal aangespeeld. Keeper iets te ver uit doel, in de
draai rolde de bal in doel! Leonie begon ons meer en meer onder druk te
zetten en opeens, uit het niets, stonden we 1-3 achter. We bleven niet bij
de pakken zitten en probeerden terug het spel naar ons toe te trekken. Tiki
taka voetbal via Tom en Brahim die mooi de 2-3 net voor de rust tegen de netten
knalde.
We voelden dat deze tegenstander zeker te pakken was en begonnen
uitstekend aan de tweede helft, al snel prikte Brahim zijn 2de van de
avond tegen de netten 3-3! Opeens, om een nog steeds onverklaarbare reden,
zakte onze organisatie in elkaar. Onze aanvallers begonnen achteraan te
lopen, niemand wist precies nog waar positie te houden wat resulteerde in een
aantal tegenprikken van Leonie Moerbeke 3-5. Zonder een aanspeelpunt
vooraan kregen we dan ook geen enkele aanval meer in elkaar
gevoetbald. Leonie Moerbeke was nu helemaal baas en speelde ons volledig
knock out tot overdreven 3-8 cijfers. Niet prettig voor onze debuterende
doelman Quinten. Kopjes nu terug omhoog en volop gaan voor winst volgende
vrijdag!
Een rode kaart, een penalty, een steeds schommelend scoreverloop en een punt voor elk team... deze Donkico had het allemaal.
La Doce stond klaar om 21u, nog geen spoor van Baert te bekennen. Het aanwezig viertal hield zich nog even schuil tot als er versterking kwam vanuit sporthal Berlare, alwaar het eerste elftal van Baert speelde. Rond kwart na negen kon er eindelijk afgetrapt worden. Van in minuut 1 werd er direct een hoog tempo gespeeld. We hielden stand, maar stonden al snel met enkele strafstreepjes. Na tien minuten kon Baert te makkelijk de score openen, 1-0. We kwamen er zelf ook uit, maar we waren iet scherp genoeg. Baert bleef komen en maakte de 2-0. Het tekenen om een tand bij te steken. We lieten de bal beter gaan en achterin vingen we de puiten beter op. Ook debutant Sim trok zijn plan tegen deze stevige tegenstander. Kristof bracht ons verdiend terug in de match, 2-1. Even later startte Thomas zijn doelpuntenkermis, 2-2. Meteen ook de ruststand.
In de tweede periode was de beste start weer voor de thuisploeg. Maar onze goeie organisatie bood perfect weerstand. Na een heet standje met een overtal aan Berlarenaars voor ons eigen doel brulde Piet iemand naar voor. Het leer als een bowlingbal centraal door de as van het veld, prachtig afgewerkt door Koen, 2-3, La Doce voor het eerst op voorsprong. Twee minuten later was het alweer 3-3. Maar we lieten ons niet afschrikken door het snelle en stevige spel van Baert, integendeel. We kwamen zelf terug op voorsprong. Thomas bracht ons richting 4-3. Baert bleek beuken en versierde een terecht penalty na een alles of niets interventie van Piet, bal op de stip, tegen het net en 4-4, alles te herdoen met minuut of 7 op de klok. Berlare hield het hoofd koel en vond het gaatje, 5-4. Tijd voor een gouden wissel, onze moegestreden president naar de kant en Thomas terug tussen de lijnen, nog geen minuut later werden we daarvoor beloond, 5-5. Ondertussen stond de thuisploeg met 4 na een rode kaart (2xgeel). Beide ploegen kregen nog enkele kansen, wij misschien zelf nog de beste, maar de keepers bepaalden de eindstand. Billijk gelijkspel na een intense partij! Tot volgende week!
La Doce: Piet, Koen, Tom, Ibrahim, Kristof, Steven, Sim en Thomas
1 september, niet enkel de schoolstart, maar ook de start van ons 13de seizoen! We lieten er geen gras over groeien. Kristof bracht ons snel naar 1-0 en direct 2-0. Nieuwkomer Ibrahim bedankte voor het vertrouwen om hem direct in de basis te plaatsen, 3-0. En direct ook zijn 2de, 4-0. De Zwaantjes plat op de mat! Het tempo ging naar beneden en we lieten de bal aan de rood-witten. Zelf op penalty lieten we de bal aan hen, Kristofs verdienstelijke poging werd netjes gered door de bezoekende goalie. Net voor de pauze maakte Kristof dat wel goed, met zijn derde bracht hij ons op een droge 5-0 halfweg.
Na de pauze maakten we direct duidelijk dat we niet gingen inzakken. Kristof met de 6-0. Eens die goal binnen pakten we het plots te licht op. De Wichelenaars maakten er 2 op 2 minuten. We herstelden direct het evenwicht, maar we vonden elkaar niet meer om tot scoren te komen. In de laatste tien minuten kwamen we terug onder stoom. Robin met de 7-2, Tom na 5 pogingen op 10 seconden net niets, Kristof met een voetje tussen een goeie doelpoging van Ibrahim, 8-2. In de laatste minuten kregen we er nog eentje binnen en zette Koen de kroon op zijn fraaie match, 9-3.
La Doce: Piet, Freek, Koen, Robin, Ibrahim, Tom (c), Steven D en Kristof
deleguer/coach: Timo
doelpunten: Kristof (5), Ibrahim (2), Robin en Koen
La Doce Overmere - Baert Berlare: 7-8 (heenronde 3-4 winst)
Voorlaatste wedstrijd en alweer een kraker, derby tegen het nummer 2 Baert Berlare. We waren voor de match al zeker vijfde, met 2 goeie resultaten en meeval met de andere uitslagen kon plek 4 of 3 nog. We schoten het best uit de startblokken en na een knappe combinatie bracht Kristof ons op voorsprong, 1-0. Het tempo lag hoog en de partij ging goed over en weer. Na tien minuten werd het 1-1. De puiten gingen in overdrive en ineens was het 1-3, dit ook met hulp van onze slecht verdedigend werk. Gelukkig kon Kristof ons net voor de rust terugbrengen naar 2-3.
Na de rust waren de eerste minuten voor ons. Kristof, of toch een Baert speler?, bracht ons op 3-3. Kort daarna zaten we terug op rozen, 4-3 via Thomas. Baert knokte terug en het stond te snel 4-5. Maar alweer was het Kristof die de stand op gelijke hoogte bracht, 5-5. Daarna kwam onze ware aard boven... brave gasten met het hart op de juiste plaats... en op goeie vrijdag horen daar paaseieren bij. Drie grote eieren met een nog grotere strik, 5-8. Terwijl de supporters zich al neerlegden bij een overwinning van Baert schoot La Doce terug wakker. Thomas met de 6-8 en daarna met een knal tegen de lat... al dan niet over de lijn, de doellijntechnologie is nog niet op punt in sporthal Overmere. Met nog 1 minuut te spelen werd het nog 7-8 via Kristof, maar een punt was ons niet gegund. Een verlies dat we eigenlijk enkel aan onszelf te danken hebben. Als we 50' goed verdedigen waren dit zeker 3 punten, jammer!
La Doce: Jonathan, Tom, Koen, Thomas, Tommy, Kristof en Matthias
