Allez, weeral niet gewerkt vandaag, of toch niet op de werf. Vanmorgen de plannen nog eens overlopen en gedeeltelijk hertekend. Eén en ander staat nog niet op punt, dus dat zullen we ter plaatse nog eens moeten bekijken. ’s Namiddags met de ouders van Leen en Gust en Ann het domein van Jean-Louis Denois in Roquetaillade bij Limoux bezocht. Een prachtig afgelegen domein in een sterk glooiend landschap. De rust en kalmte zijn er onbeschrijflijk. We proefden er schuimwijn en namen een paar flesjes mee naar huis. We mogen zeker niet omkomen van de dorst de komende weken hè. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Vandaag zijn Leen en ik een jaar getrouwd. Reden genoeg dus om niet te hard te werken en eens zo hard te feesten. Eerst thuis aperitieven en dan gaan eten in La Selette. Morgen terug naar de werf.

Irène, de mama van Leen vroeg me of ik nog terug zou willen naar België. ‘Voor geen geld van de wereld’, was mijn snelle antwoord. Ik heb er meteen aan toegevoegd dat er wel dingen zijn die ik mis in België, maar afgezien van familie en vrienden en de gastronomie en de uitgebreidere eetcultuur, mis ik weinig. En de eetcultuur is dan nog relatief, want de manier waarop ze hier de eigen streekproducten gebruiken is ook wel gezellig. Haast een vorm van ‘slow food’, en we laten het niet aan ons hart komen.

Het weer vandaag: volgens de voorspellingen zou het een slechte dag worden , maar dat viel allemaal best mee. We hebben zon gehad, in Roquetaillade en op de terugweg wat regen, maar hier in Paraza heeft het niet geregend. Om en bij de 25 graden...

Foto: (geromantiseerd) beeld van onze Mairie...