Zondag was een rustdag, ter voorbereiding van het beton gieten. Vandaag waren we iets voor halfnegen op de werf. Ik heb vlug mijn Occitaanse vlag weggenomen, want we moesten de luiken van het middelste raam boven kunnen openzetten om de darm van de betonpomp door te steken. Gust en Ann zijn een handje komen toesteken, want 11 kubieke meter beton verwerken met 2 man, is onbegonnen werk. Om tien voor negen stond de betonpomp voor de Mairie. De vriendelijke chauffeur stelde mij al snel gerust, want ik was bijzonder nerveus over het nakende gemaneuvreer met de vrachtwagens. Er stond geen enkele auto in de weg geparkeerd en Jean-Luc van de Mairie kwam nog snel een hekken zetten om duidelijk te maken dat er zeker niemand mocht staan.
Antoine kwam toch buiten een kijkje nemen. Josette keek met bang hart even bang dan ik denk ik toe vanuit het keukenraam. De vrachtwagens maneuvreerden rakelings langs de gevel van hun huis de Impasse in. Indrukwekkend! De chauffeurs gaven geen krimp, niet te geloven. De man die de betonpomp bediende stelde ons voor om wat pannen van het dak te nemen, anders zou de darm van de betonpomp teveel gaan doorwegen. Na wat gesukkel zakte de darm door het eerste gat in het dak. Het pompen kon beginnen. Eerst kwam er wat water, dan cement, dan steentjes en dan spoot het beton uit de buis. Ik werd heen en weer geduwd door de kracht van de pomp. Ik kreeg de raad mijn armen te strekken en de buis op die manier te geleiden. Dat ging een stuk vlotter. Ondertussen trokken Ann, Leen en Gust het beton gelijk met een ... hark. Beneden druppelde het water al door, gelukkig hadden we de belangrijke dingen afgedekt. Om het laatste stuk te kunnen afwerken moesten we de pomp door het raam steken. De buis met al het gewicht van het beton, woog behoorlijk door. Gelukkig stak de man van de betonfirma een handje toe, heel vriendelijk.
Het lastigste moest dan nog komen. Er was nogal wat overschot. We hebben dat in een big bag laten pompen en hebben het dan naar de voorbereide greppel voor de fundering in de tuin gevoerd. Nadien opkuisen en rond halftwaalf waren we klaar.
Gust had een zere rug, Ann had een gezond blosje en Leen was nog een beetje meer Fifi bras dacier geworden. Ik stond er een beetje meewarig te kijken, niet goed beseffend dat het allemaal goed gelopen was en dat het beton er op minder dan twee uur oplag. Als beloning voor onszelf zijn we samen gaan eten in La Selette. Nadien nog naar Limoux gereden om wijn te gaan proeven. Een heerlijke Sauvignon blanc en nog wat rode wijn toe.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Het weer: overtrokken, toch behoorlijk koud door de wind (6 graden) en tegen de late namiddag is het beginnen regenen.
|