Hieronder staan foto's van onze Bâtisse. De traktor is van de buren...spijtig!
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
La Bâtisse du Délice
Chambres et table d'hôtes
03-10-2008
Regenboog
Het is plots veel frisser. Ik heb een fleece moeten aantrekken vanmorgen, het was maar 10 graden...
Op de werf twee treden gegoten, waaronder de onderste met ronde rand, mooi. Op een bepaald moment in de voormiddag stopte er een koerier met een pakje voor ons, enfin een pakje, een kleine palet met staaltjes van de marmerfabriek. Die mensen hebben alleszins woord gehouden. Volgende week gaat Leen een paar testjes gieten.
EDF, de electriciteitsmaatschappij is langsgekomen voor de verplaatsing van de meter. Zonder resultaat, want een meterverplaatsing kan niet zonder keuring en dat is op dit moment zeker nog niet aan de orde.
In de namiddag nog gemetseld en gaten gemaakt om de achtergevel te stutten, zodat we het laatste van de drie grote ramen op het gelijkvloers kunnen maken.
Het weer vandaag: veel frisser dus, veel wind, vanmorgen regen en een paar druppeltjes toen ik daarnet huiswaarts reed.Voor de rest zonnig. Het werd vandaag niet warmer dan 18 graden.
Vandaag wonen we dag op dag een half jaar in Frankrijk. De opmerking van Christian dat onze werf op die tijd al goed opgeschoten is, deed dan ook deugd. Leen heeft al een bijzonder flesje klaargezet om te kraken vanavond. Een 28 Cabernet Sauvignon van Régis Loeuvenbrück. Hoewel iedere dag hier een klein feest geweest is (enkele uitzonderingen niet te na gesproken) willen we deze eerste zes maanden toch niet onopgemerkt laten voorbijgaan.
Vanmorgen stonden onze architecten en hun hond Filou plots op de werf. Ze brachten een bezoekje en namen een flesje wijn mee. Fantastisch toch! Merci Ana Laura et Gérard pour la visite et la bouteille de vin!
Wat ik gisteren nog vergeten te vertellen was: op weg naar de marmerfabriek kregen we telefoon. Van de chauffeur van onze leverancier. Hij stond voor de deur met een lading besteld materiaal. De levering was voorzien voor vandaag, maar blijkbaar hebben ze zich vergist. Enfin, Christian vlug gebeld en die is in allerijl naar huis gereden om de lading in ontvangst te nemen. Merci Christian pour toccuper de la livraison hier!
Naar de orde van de dag dan maar. Leen is beretrots op haar zelfgemaakte tijdelijke ramen (zie fotos). Verder nog wat opmetswerk gedaan en twee traptreden en een steunpilaar gegoten (nog fotos). Alles krijgt stilaan vorm, maar toch zien wij de vorderingen niet zoals anderen dat zien. Wij kunnen dat moeilijk in een timing gieten.
Het weer vandaag: stralende dag (nu komen er wat wolken opzetten), bij 23 graden en wel wat wind (we hebben vanmiddag toch buiten gegeten in de beschutting van onze camionette...
De studiereis naar de marmerpoederfabriek was een succes. Tenminste wat de technische kant betreft. We zullen kunnen realiseren wat we voor ogen hadden, maar we hebben nog geen idee over de prijs. We waren rond de middag in de buurt van de fabriek, maar de verantwoordelijken waren er niet. Dus zijn we iets gaan eten in een restaurantje dat we kenden in Maury. Daar waren we zes jaar geleden nog geweest en de man in kwestie herkende ons direct. Ongelooflijk: ofwel hebben we daar een blijvende indruk nagelaten in goede of kwade betekenis van het woord ofwel heeft die man een olifantengeheugen. Enfin, het bezoek aan de fabriek was heel interessant, maar we wilden toch nog eens naar het eindresultaat kijken dus zijn we op goed geluk af naar Domaine des Coussères gereden, waar we opnieuw hartelijk onthaald werden. De tekst en uitleg van Joo en Ann overtuigden ons definitief van het product, nu nog afwachten wat het prijskaartje is
Morgen terug naar de werf.
Het weer: blauwe lucht, zon, lekker weertje (rond de 24 graden). Tegen de avond begon de hemel dicht te trekken, benieuwd wat het morgen wordt
Allez, hard gewerkt vandaag. Veel gewicht verzet ook. Eerst beton gemaakt om een trede mee te gieten. Leen heeft nog eens God gespeeld en licht gemaakt in de living. Ze heeft het raam opengekapt en dan hebben we het puin geruimd en in de aanhangwagen gekieperd en terwijl de goede stenen (soms brokken van 40 kilogram) allemaal bij elkaar gelegd. Met de volle aanhangwagen naar het containerpark en dan gaan middageten. Nadien direct verder gaan werken. De overblijvende snelbouwstenen verplaatst (drie paletten) gedeeltelijk naar binnen en de rest naar een ander plekje in de tuin, want we verwachten donderdag een grote levering om de verdieping te gieten: betonnen balken en houten dragers met name. Tot slot nog een tweede trede gegoten.
We hebben vanmiddag Chantal nog eens gezien, dat was ook een tijdje geleden. Ze heeft momenteel veel werk, want de richtlijnen voor de toekenning van de AOC (Appellation dOrigine Controlée) moeten toegepast worden en dat vergt veel werk. Ze vraagt zich zelfs af of het allemaal toepasbaar zal zijn.
Christian heeft vandaag zijn vendanges afgesloten. Nu gaat hij nog helpen bij zijn zus in de Hautes Corbières en dat is heel zwaar werk, omdat al die wijngaarden op hellingen liggen. Volgende week gaat hij slapen...
Het weer: we hebben niet buiten kunnen eten, er was te veel wind. Voor het overige was het zonnig, fris (21 graden) maar in de zon en uit de wind was het wel zalig toeven...
En toen was er licht...in onze keuken. Leen heeft vandaag het raam opengemaakt. De lichthoeveelheid viel haar een beetje tegen, maar dat is natuurlijk, omdat de muren nog grijs zijn (van de snelbouwstenen). Ze heeft ook grondig opgeruimd. Dat wil zeggen puin geruimd en al in de aanhangwagen gekieperd om morgen alles naar het containerpark te brengen. Verder hebben we nog drie treden van de trap gesteld en er al ééntje van gegoten. Ook de ruimtes boven de lintelen zijn verder dichtgegoten en de muur draagt nu terug grotendeels op de balken. Woensdag gaan we kijken naar een procédé om onze trap te bekleden. Met marmerpoeder. We kregen die tip van Joo en Ann Maes vanDomaine des Coussères - chambres dhôtes - in Prugnanes (bij hen maakten we voor het eerst kennis met de Languedoc Roussillon). Dat marmerpoeder biedt heel wat mogelijkheden. We weten alleen nog niet hoeveel het moet kosten.
Verder zijn we Christian eindelijk nog eens tegen het lijf gelopen. Het was al sinds de reportage over de vendanges geleden dat ik hem gezien had. Leen had hem tussendoor wel nog gezien, maar ik niet. Enfin, we zijn met hem gaan kijken naar een grond. Een wijngaard eigenlijk, met Carignan van om en bij de 40 jaar oud op. Toch eens met Gust overleggen of we niet zelf wijn zouden beginnen maken... Het is een mooie wijngaard.
Het weer: iets meer wind, stralende zon, 26 graden.
Als gevolg van onze uitstap naar Figueres en al wat ik daarover te vertellen had, ben ik eigenlijk ons bezoek aan de architecten vergeten. We werden ontvangen door Gérard en Lola (de hond). Ana Laura was er nog niet, die had nog een late afspraak op kantoor. Even later stond ook Filou aan onze voeten te snuffelen, dat is de uit de kluiten gewassen zoon van Lola (de combinatie met een Pyreneese berghond laat zo zijn sporen na). Goed, we waren meteen vriendjes. Naar wat we nu toch al als traditioneel mogen gaan beschouwen, kregen we een rondleiding in hun huis (Ana Laura was er nog steeds niet, maar inmiddels was ook Fred, een vriend des huizes en ook architect komen binnenwalsen). De rondleiding was uitvoerig en doorspekt met zowel functionele als emotionele overwegingen bij de aankoop van het huis. Het is een gewoon huis, met een al even gewone inrichting en ooit zullen ze daar wel eens veel werk aan gaan doen, maar niemand weet wanneer, vooral zij zelf niet. Prachtig is dat! Voor het aperitief nestelden we ons op het gezellige terras. Fred bereidde broodjes met tapenade van ansjovis en van tomaten, Gérard zette nog wat nootjes op tafel en sneed wat worst in schijfjes... Ana Laura en haar zoon Alberto kwamen nog toe en de sfeer zat er meteen in. Gérard trok een fles Blanquette open en serveerde dit verrijkt tot Kirr. Nadien volgde nog een zalige fles rode wijn. Toen bekende hij dat het voorziene restaurant gesloten was en dat we gewoon pizzas zouden bestellen, ons niet gelaten natuurlijk, dan moesten we de deur niet meer uit. Enfin het was een gezellige avond met lekkere wijn en interessante discussies over onze bouw.
Vandaag zijn we naar Gruissan gereden. Dat ligt van Cruscades op een half uurtje rijden, goed voor 32 kilometer. Het was weer zalig op het strand (zie fotos). Niet teveel volk en prachtig weer. De zee was iets onstuimiger dan vorige week, maar vergeleken met de Noordzee is en behoudt de Middellandse zee op haar onstuimigst de uitstraling van een vijver waar men net een steen in gegooid heeft.
Het weer: 26 graden, volop zon, mooie blauwe lucht en een tikkeltje meer wind, al zouden er toch wel precieze toestellen aan te pas komen om het verschil op te meten...
