Vanmorgen grasse matinée gehouden. Ik was pas iets voor tienen op de werf. Beton gaan opbreken na het inslijpen van gisteren en de grote stukken stukgeslagen. Verder nog een stut in de poort wat opgeschoven, want we geraakten er niet meer door met de kruiwagen en dat begon ons toch stilaan te hinderen. We konden geen kant meer op. Leen heeft boodschappen gedaan. De voorraadkasten (die overigens heel klein zijn), waren leeg.
Rond de middag terug naar huis met de intentie in de namiddag toch nog wat door te gaan werken. We hebben gegeten, dan heb ik gelezen (ik ben op mijn stoel met mijn hoofd tegen de muur in slaap gevallen), en dan ben ik volle moed terug naar de werf gegaan. Het was te warm. 32 graden en de warmte zit binnen. Het ontbrak mij aan de nodige fut om nog verder te werken en ik ben dan maar terug naar huis gekeerd.
Vervolgens met Leen naar Narbonne, wat kuieren in de winkel en op zoek gegaan naar zo een maxima-minima-thermometer. Spijtig genoeg niet gevonden. Leen wou niet achterblijven en heeft een mes gekocht. Een echt Laguiole, met kurkentrekker nog wel, gewoon om mij de loef af te steken en geen opmerkingen te krijgen van Christian. Nu moet ze maar mee gaan vissen volgend seizoen...
Inmiddels is Leen bezig met het avondeten en is het uur van het aperitief aangebroken. Met crème de foie de canard deze keer. Alweer een streekproduct. De fles komt uit de buurt van Limoux, dus jullie kunnen al raden wat dat is...
Het weer: 32 graden, volop zon. Vanmorgen hing er een piepklein wolkje boven de heuvels. Toen deed er zich een plotse weersverandering voor, het wolkje verdween. Staalblauwe hemel dus en gelukkig wat wind, al voelt hij momenteel aan als een haardroger...
Gisteren was het nog warm toen we naar bed gingen. Het was de eerste keer, dat de warmte echt in de kamer zat. Ook op de werf zit de warmte stilaan tussen de muren.
Ik ben er weer bovenop. Gelukkig. Ik moet wel opletten dat ik voldoende drink, geen wijn natuurlijk. Vanmorgen hebben we een aanhangwagen gevuld met zand en zijn die gaan afleveren op de werf. Dan hebben we de slijpmachine gehuurd en zijn we eigenlijk gans de namiddag bezig geweest met het slijpen van de sleuven. Leen heeft ondertussen tijd gehad om de bomen wat te snoeien. Zo krijgen we er iets meer zicht op hoe groot (of eerder hoe klein) onze tuin is. Hoewel, gans de tuin ligt nu vol hout.
Christian en Chantal gaan een zwembad plaatsen. Zo één in hout, boven de grond. Volgende week zaterdag ga ik hem een handje helpen een betonnen vloer te gieten om het zwembad op te installeren. Vanavond is er in Cruscades een spéctacle de dance, maar dat gaan we aan ons voorbij laten gaan. We kunnen niet aan alles deelnemen hè... Op den duur gaan jullie nog denken dat wij feestvarkens zijn...
Het weer vandaag: koeler (28 graden) en een zalig verfrissende wind. Tot iets na de middag witte wolken, maar nu terug staalblauwe lucht. Hopelijk houdt de wind aan, want dat maakt het toch aangenamer om te werken...
Ik ben gisteren een beetje ziekjes geworden. Ik voelde mij al een paar dagen slapjes, maar gisteren is het doorgebroken. Uitdroging denk ik. Vanmorgen was ik nog helemaal niet in orde en Leen heeft dan maar een dubbel slagske doorgegeven. Na de middag een siësta gedaan, echt horizontaal deze keer, en nadien naar de winkel een paar sportdrankjes gaan halen. Die hebben mij deugd gedaan. Ik hoop dat ik er nu weer snel bovenop kom. Het was zwaar op de werf vandaag. Heel warm en we hadden nog veel graaf- en breekwerk. Het zweet liep ons gewoon van het lijf. Ik ben vanmiddag nog wat fotos gaan afleveren op de Mairie en de secretaresse vroeg me of we met deze hitte wel werkten. Ze verklaren ons hier compleet gaga..., maar het moet vooruit gaan.
Ik heb vandaag nog eens een fotootje gemaakt van mijn vrouw aan het werk. De fotos van de balken in de tuin heeft zij gemaakt.
Het weer vandaag: zoals gezegd: bloedheet 34 graden, gelukkig wat wind, zonnig...
Er komt toch wel wat bij kijken, bij een verbouwing. Vanmorgen hebben we het rioleringsplan gemaakt. Welke buis van welke diameter en welke bocht van hoeveel graden op welke plaats? Je moet met alles rekening houden. Je mag niets vergeten. Het is geen lachertje. Maar kom, plannen is deel van het geheel.
Deze namiddag stond er een heel andere opdracht op onze agenda. Het verwijderen van de twee laatste balken. Ik heb een weddenschap met Christian verloren. Hij verwedde er een grillade op, dat we de balken er op minder dan twee uur zouden uithalen. En gelijk had hij. Het was geen sinecure, maar het is gelukt. We zijn wel stikkapot, dat kan ik erbij zeggen. De balken liggen nu in de tuin te wachten op een eventuele koper. We zien wel, anders gaan ze de kachel in... De grillade die volgt nog, maar wij zorgen enkel voor de ingrediënten en Christian moet het werk doen...
We hebben ook de prijsofferte gekregen voor de aansluiting van water en riolering. Meer dan 2600 euro, waarvan 250 euro voor signalisatie (in een doodlopende straat dan nog wel)... En we kunnen niet anders dan daarmee akkoord zijn...
Het weer: blauwe lucht, volop zon en een verkoelende bries uit het noorden. Meer dan 30 graden.
We hebben ons een klein beetje overslapen, een klein beetje maar. Om halfnegen waren we toch op de werf en om tien voor negen stonden we al op het containerpark. Toch weer drie aanhangwagens gaan storten. Ook groenafval deze keer, want Leen is beginnen snoeien. Kwestie van wat plaats te maken om onze spullen te leggen. Met al dat hout wordt onze tuin wel heel klein. Morgen zal er nog bijkomen, want dan halen we de twee laatste vloerbalken neer. Elk goed voor negen lopende meter en de ene heeft een diameter van 30 centimeter, terwijl de andere goed is voor 40 centimeter. We gaan ze proberen te verkopen, tenminste als ze nog in goede staat zijn...
Vanmiddag heb ik voor de eerste keer een kleine siësta gedaan. In een campingstoeltje op het terras. Ik denk dat ik echt wel eventjes geslapen heb. Il prend le rythme du Midi, zeggen Chantal en Christian dan...
Ik was vannamiddag wat flagada, een beetje slapjes. Ik weet niet wat er scheelde. Misschien was het omdat het redelijk zwaar weer was. Enfin, morgen beter.
Het weer: vanmorgen goed, maar we voelden de zwoelte al. s Namiddags begon het te overtrekken en werd het nog drukkender. Morgen zou de wind uit het noorden komen en dan zou het terug veel beter zijn...
Leen heeft nog wat fotootjes gemaakt: op vraag van Christian eentje van mij met mijn spade (hij vindt dat de steel dezelfde kromming maakt als mijn buik) en verder nog wat fotootjes van onze tuin, het hout, de stelling voor morgen en de achtergevel van het huis en de traktoren van Christian...
Amai, een druk weekend achter de rug. Zelfs mijn dagelijkse blogverslaggeving heeft eronder geleden. Zaterdag namiddag nog gewerkt ter voorbereiding van het slijpen van de sleuven. Zaterdagavond was er dan het fête de la musique op het dorpsplein in Cruscades. Eerst afgesproken met Chantal en Christian terwijl Cédric zich coiffeerde met de nodige gel dronken wij een lekkere blanquette de Limoux van Jean-Louis Denois.
Dan haastten we ons naar het dorpsplein, want we waren eigenlijk al een half uurtje te laat voor het aperitief, maar gelukkig hebben we op het laatste moment toch nog een pastis naar binnen weten te gieten. Overigens, we tutoyeren het volledige schepencollege en tutoyeren wil dus ook zeggen dat we kussen. Voor mij is dat niet zo erg, want er is maar 1 vrouwelijke schepen, maar voor Leen is dat wel een opdracht, de burgemeester en twee mannelijke schepen en daarbij ook de vrouwelijke schepen.
Tijdens het feest heb ik de fotos die ik de voorbije weken maakte laten rondgaan. We zijn prompt gepromoveerd tot goede Belgen met de volgende bedenking erbij: trop bon cest con. Bovendien ben ik officieus gevraagd om lid te worden van de vissers, vissen of niet. Fijn zo! Nee, echt, we voelen ons heel goed in het dorp.
Het eten dan: meloen met muscatwijn, couscous (hele lekkere zelfs), kaas (een behoorlijke homp) en dan nog lekkere Marokkaanse koekjes (aangevuld met mierezoete muntthee) en koffie erna. Alles overgoten met witte en rode wijn. Kostprijs?: 12 euro.En het zijn altijd die paar vrijwilligers die het werk doen. Nadien was er nog een bal populaire op het met peertjes verlichte dorpsplein - met vooral Franse muziek, die door iedereen meegezongen werd.
Enfin na nog een biertje met Christian aan de wat afgeleefde buvette, zijn we dan maar naar huis gegaan, want we hadden een drukke zondag voor de boeg.
Zondag, opgestaan om kwart na acht, ontbeten, twee koffies gedronken en een douche genomen. We moesten om halftien bij Chantal en Christian zijn, maar we waren te laat. Niet erg, want Christian maakte nog koffie en tenslotte zijn we om halfelf vertrokken naar Villemagne (voorbij Lagrasse) voor de ferme en ferme. Een initiatief dat tot doel heeft de regionale producten te promoten en vooral ook de producteurs eens in de belangstelling te brengen. We zijn er terechtgekomen op een oude boerderij, een wijndomein met name: Château de Villemagne. Verder was er een kweker van escargots (wisten jullie dat de escargot de Bourgogne beschermd is en dat elke diepgevroren escargot de Bourgogne niet uit de Bourgogne komt?), een kaasmaker met lekkere geitenkaas, eenkweker van eenden met lekkere magret de canard en tournedos de canard en een fabrikant van ijs gemaakt met schapenmelk (naar verluidt zeer lekker). Leen heeft escargots Catalanes gegeten. Wij hebben wat gesmikkeld van de tapenade die Leen eerder gemaakt had en verder hebben we heerlijke tournedos de canard gegeten, bereid op de grill (niet te geloven hoe lekker dat wel is). Dan een slaatje achteraf en heerlijke geitenkazen met brood. Eerst een fles rosé en dan drie flessen rode wijn, de namiddag was zo om. Ondertussen zijn ook Gust en Ann toegekomen en zijn we samen nog een imker gaan bezoeken. Nadien siësta aan de oevers van de Orbieu in Ribaute. Zoals wij zeggen: Den boog kan niet altijd gespannen staan. Al die culinaire ontdekkingen wegen soms zwaar, maar we doen het voor jullie, onze toekomstige gasten hè...
Dan kregen we een exclusieve rondleiding in Château de Boutenac waar Chantal werkt de thuishaven van de AOC Corbières. Indrukwekkend, muren van wel anderhalve meter dik. Niet te geloven.
Tot slot zijn we met Gust en Ann gaan eten en waren we om halftwaalf thuis.
Vandaag toch goed gewerkt. Vanmorgen nog wat sleuven gegraven en verder opgeruimd. s Namiddags alles klaargezet om de twee overblijvende balken te verwijderen. Dat is voorzien voor woensdag. Tot slot vanavond nog gaan tekenen voor onze warmtepomp...
Het weer: zaterdag 34 graden, volle zon, geen wind en dus vooral s avonds heerlijk toeven op het dorpsplein. Zondag idem, maar dan iets meer wind, waardoor het in de schaduw bijzonder aangenaam zitten was. Vandaag opgestaan met overtrokken lucht, maar tegen 9 uur scheen de zon terug volop. 28 graden, het is zomer...
