Hieronder staan foto's van onze Bâtisse. De traktor is van de buren...spijtig!
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
La Bâtisse du Délice
Chambres et table d'hôtes
10-06-2008
Verkoopspraatje...
De lokroep van de werf was zeer sterk. Vanmorgen dan ook hard gewerkt, meer gedaan dan voorzien. Gelukkig, want deze namiddag hadden we twee verkopers van Huis Clos op bezoek. We vroegen hen een prijsofferte voor een warmtepomp. Stipt om 14.30 uur waren ze op de afspraak en ze gingen weg...om 17.30 uur. Van een verkoopspraatje gesproken. De show die opgevoerd werd, toen we een korting vroegen. De verkoper belde naar zijn baas en die gaf ons zogezegd een fikse korting. Een ongelooflijk ingestudeerd nummer: Heb ik u goed verstaan? Geeft u zoveel korting? Kan u dat nog eens herhalen?....fluisterend tegen zijn collega: Hij geeft me zoveel korting. Niet te geloven, hij moet wel goedgezind zijn.
Enfin, we hebben een interessant voorstel gekregen, het overwegen waard.Morgen gaat Leen nog eens vergelijken bij twee andere leveranciers en dan pas nemen we een beslissing. We zijn er eigenlijk zeer vroeg mee. Maar je kan beter te vroeg dan te laat bestellen, want de leveringstermijnen worden hier naar verluidt zelden gerespecteerd. Hopelijk hebben wij daar niet teveel last van. Onze namiddag zat er in elk geval op. Vanavond hebben we buiten gegeten. We waren nog maar net binnen en het begon te gieten. Raar weertje...
Dus, het weer vandaag: zeer zonnig, niet teveel wind en warm. Daarnet een fikse regenbui, morgen zien we wel weer.
P.S.: Leen kreeg zonet een telefoontje via Skype van Geert, haar vroegere baas. Ze is bijzonder in de wolken. Dat deed deugd. Mailen ook, aarzel niet. We lezen ook graag jullie verhalen: harry.goossens@gmail.com
Allez, weeral niet gewerkt vandaag, of toch niet op de werf. Vanmorgen de plannen nog eens overlopen en gedeeltelijk hertekend. Eén en ander staat nog niet op punt, dus dat zullen we ter plaatse nog eens moeten bekijken. s Namiddags met de ouders van Leen en Gust en Ann het domein van Jean-Louis Denois in Roquetaillade bij Limoux bezocht. Een prachtig afgelegen domein in een sterk glooiend landschap. De rust en kalmte zijn er onbeschrijflijk. We proefden er schuimwijn en namen een paar flesjes mee naar huis. We mogen zeker niet omkomen van de dorst de komende weken hè.
Vandaag zijn Leen en ik een jaar getrouwd. Reden genoeg dus om niet te hard te werken en eens zo hard te feesten. Eerst thuis aperitieven en dan gaan eten in La Selette. Morgen terug naar de werf.
Irène, de mama van Leen vroeg me of ik nog terug zou willen naar België. Voor geen geld van de wereld, was mijn snelle antwoord. Ik heb er meteen aan toegevoegd dat er wel dingen zijn die ik mis in België, maar afgezien van familie en vrienden en de gastronomie en de uitgebreidere eetcultuur, mis ik weinig. En de eetcultuur is dan nog relatief, want de manier waarop ze hier de eigen streekproducten gebruiken is ook wel gezellig. Haast een vorm van slow food, en we laten het niet aan ons hart komen.
Het weer vandaag: volgens de voorspellingen zou het een slechte dag worden , maar dat viel allemaal best mee. We hebben zon gehad, in Roquetaillade en op de terugweg wat regen, maar hier in Paraza heeft het niet geregend. Om en bij de 25 graden... Foto: (geromantiseerd) beeld van onze Mairie...
Zondag vandaag, dus niet naar de werf. Toch om 8 uur op voor een rustig ontbijt. Dan met Irène en Xavier naar Gruissan, la plage des Chalets bezocht. Vervolgens naar Bouzigues om oesters te gaan eten. Ik heb er nog een schoteltje gerookte zalm aan toegevoegd, want met 6 oestertjes is mijn middaghonger niet gestild. Afgesloten met een koffie en terug richting Caunes Minervois. Daar had het marmerfestival plaats. Caunes is blijkbaar een marmerdorp en het festival verzamelt alle beeldhouwers die van ver of nabij iets met marmer doen. Wel een leuk evenement, maar vooral een fantastisch mooi dorp, dat volgens mij beschermd is. Te onthouden als aanrader voor onze toekomstige gasten. We hebben de dag net nog beëindigd met een bezoek aan de marché aux produits du terroir in Pouzols. Ik heb daar drie flesjes lekkere frisse roséwijn gekocht van een producteur uit het dorp. Pouzols is één van de dorpen waar we vruchteloos gezocht hebben naar een gebouw om er onze plannen te realiseren. Vooral de pastorie sprak Leen bijzonder aan, spijtig genoeg niet te koop (en mocht het al te koop geweest zijn, zou het zeker niet gepast hebben binnen ons budget).
Straks gaan we nog eten in lAppaloosa in Bize-Minervois. Voor mij de kippenbrochet, lekker pikant...
Het weer vandaag: winderig, zon afgewisseld met wolken en maximum 22 graden. Nog een paar fotootjes van de werf. Ik heb het kleine digitale toestelletje van Leen meegebracht uit België. Iets handiger op de werf. Ik zal precies de lens eens moeten kuisen...
Vanmorgen samen met de ouders van Leen aan de ontbijttafel. Vroege vogels, want wij zijn vroeg opgestaan om te gaan werken in Cruscades. Het deed deugd terug op de werf te zijn. Het was ook te zien aan het resultaat, want we zijn goed opgeschoten met het klein kappen van puin. Van Chantal en Christian geen spoor. Ze zijn met de voetbalclub van Cédric op uitstap. Een weekend naar een pretpark in Spanje. Benieuwd hoe ze het stellen.
De ouders van Leen komen net binnen. Ze hebben Lagrasse bezocht en zijn zeer enthousiast. Ze bezochten de kerk en vonden de vloer mooi, ook voor in ons huis. Ze kijken nu naar de wereld met onze verbouwing in het achterhoofd... Nadien hebben ze ook in Carcassonne rondgewandeld. Heel toeristisch, maar toch de moeite waard.
We gaan aperitieven en eten, ik ga dus afsluiten...
Het weer vandaag: zonnig, wolken, niet te warm 21 graden, want veel wind...
Nog een uur of drie en dan zullen ze er zijn. k ben content. Het is een raar gevoel om hier alleen te zijn ook al kennen we ondertussen een aantal mensen. Harry had gelijk gisteren toen hij schreef dat ik het dorp en het huis miste. Toen ik vanmorgen Cruscades binnen reed, voelde ik mij al een stuk beter, waarschijnlijk ook omdat ik wist Harry vandaag naar huis komt, met mama en papa erbij. t Zou fijn zijn moest mijn zus erbij zijn, die komt pas in juli, dan heeft ze vakantie.
Deze voormiddag nog wat stenen gekapt, ik was zelfs vroeger op de werf dan de metsers die iets verder bezig zijn. Ze hebben vandaag ook mijn definitieve nummerplaten geleverd, eindelijk. Ik reed nog altijd rond met nummerplaten van een ander departement in afwachting van de nieuwe. Vandaag die van hier, de Aude, toegekregen, samen met de grijze kaart. Christian zal ze volgende week vervangen.
Het weer vandaag was niet echt fameus, alhoewel ik mag niet klagen. Vanmorgen volop zon en in de verte zwarte wolken alsof het ging regenen. De regen zal ergens anders gevallen zijn....
Af en toe zon, dan weer wolken en iets kouder vandaag. Ik schat zon 21 graden.
Ik ben vanmorgen om iets voor acht vanuit Rijkevorsel vertrokken naar Aalst, waar ik om halfelf een afspraak had in het ziekenhuis. Ik ben toegekomen om 10.25 uur. Overal file, vertraagd verkeer en regen, regen, regen... 's Middags moest ik bij Francis en Martine zijn. Ik mocht daar een boterham, twee ook, blijven eten. Dan terug naar Aalst voor het tweede deel van de afspraak. Ik ben terug goedgekeurd voor een jaar. Uiteindelijk was ik om 16 uur terug in Rijkevorsel. Een drukke dag dus en weinig uitgespookt. Nu is het hier gestopt met regenen en alles komt terug tot leven. Ik heb net ook geskyped met Leen, via de webcam (zie foto). Toch wel handig en goedkoop. Zij heeft gekuist, gewassen en gestreken. Morgen gaat ze toch naar de werf. Ze mist het dorp en het huis een beetje denk ik. Straks ga ik opnieuw vroeg slapen, want morgen moeten we vroeg op om naar huis te rijden, enfin, ik naar huis en Irène en Xavier op vakantie. Over het weer hier moet ik niets zeggen, want dat kennen jullie. Leen heeft een weerberichtje uit de Aude gestuurd: "Het weer. Vanmorgen staalblauwe hemel en volop zon. In de namiddag wat meer witte wolken. Ik geloof dat het zo'n 25 graden was uit de wind, want die was weer zeer sterk. Vanmiddag toen ik de brievenbus ging lichten, kwamen Chantal en Christian thuis. Christian zag eruit alsof het -5 °C was, een bodywarmer, 2 pullovers en daaronder nog 2 t-shirts met lange mouwen : 't was zeer koud vanmorgen, en dat zal vroeg geweest zijn, verduidelijkte hij, 12°C. De dag is bijna gepasseerd en vrijdagavond komt dichter in de buurt, joepi"
Voor het eerst sinds onze verhuis naar Frankrijk zijn we niet samen...en dat is niet fijn. Net op de dag dat we 6 jaar samen zijn. Vanmorgen ben ik met een vlucht vanuit Carcassonne naar België vertrokken. Ik moet morgen namelijk een paar afspraken afwerken in het ziekenhuis. Op een uur en vijfendertig minuten stond ik in Charleroi. Spijtig dat je zo vroeg al moet inchecken, want anders zou het echt iets van niks zijn. Het blijft alleszins een aangename manier om die afstand te overbruggen in zo weinig tijd. Het kostte mij 52 euro. Vrijdag, in alle vroegte, vertrek ik, samen met mijn schoonouders, Irène en Xavier, terug naar huis. Met de auto dan. We vertrekken om 6 uur en zijn omstreeks 19 uur in Paraza. Tegen dan hebben we 56 euro péyage betaald, om nog maar te zwijgen van de benzine die we tegen dan verreden hebben. Nog een leuke anekdote van daarnet: een paar weken geleden waren er pantoffels aan gunsttarieven te koop in de Makro. Leen stuurde haar mama en zus Ann op pad om een paar te kopen voor mij. Toen ik ze daarnet paste, bleek dat het toch wel een paar was voor iemand met twee linkervoeten. Ik heb nu wel twee linkerhanden, maar met mijn voeten is er eigenlijk niets aan de hand. Irène is dan maar op goed geluk terug naar de Makro gereden en heeft een nieuw paar - een linker en een rechter - op de kop weten te tikken. Dat we nu even niet samen zijn, vinden we niet leuk. We waren het nu zo gewoon. Voor mij valt het dan nog mee, want ik ben hier thuis, Leen ook in Paraza, maar dat is toch anders. Ze zit daar op haar eentje. Ik ga haar straks nog eens uitvoerig skypen.
Het weer hier kennen jullie allemaal, volgens Leen is het in de Aude mooi weer, met misschien iets teveel wind...
Het was hier inderdaad heel mooi weer. 25 graden, zon en een staalblauwe hemel met hier en daar een wit wolkje. Inderdaad iets te veel wind misschien, hangt er ook vanaf op welk plekje je zit. In de late namiddag ben ik nog naar Cruscades gegaan om te zien of er iets belangrijk in de brievenbus zou zitten, en daar was het heerlijk warm, de wind is daar niet zo hevig als in Paraza. Heb daar dan nog even met de buren gebabbeld en Chantal had gelijk toen ze dit zei: Tu es un peu perdue . 't Is inderdaad niet gemakkelijk om alleen te zijn hier. Hoera voor skype en webcam en toch wou ik dat het al vrijdagavond was zo rond een uur of acht.......
We krijgen nogal wat opmerkingen over de bourgondische dimensie die we aan ons avontuur hier in de Languedoc-Roussillon geven. Dat is allemaal werk! Wanneer jullie bij ons komen logeren, dan verwachten jullie toch in de watten gelegd te worden? Hoe kunnen wij dat realiseren zonder de produits du terroir te proeven en ze zo te leren kennen. Komt daar nog bij, dat ik (Harry) met het ouder worden, nogal vergeetachtig ben, dus moet ik alles proeven en herproeven natuurlijk. Geen simpele opdracht, neem dat maar van mij aan. Het voorspelde gewichtsverlies als gevolg van het vele en zware werk op de werf, blijft uit... Maar voor onze gasten in spe hebben we iets over hè.
We werken als slaven. Net Amerikaanse gevangenen aan de chain gang. We nemen de volledige bakstenen en slaan ze stuk voor stuk kapot met een klauwhamer. Gelukkig is het een soort van snelbouwstenen, die het na een vijftal slagen stilaan begeven, maar toch blijft het zware arbeid. Vanmorgen zijn we eerst nog naar het containerpark gereden. Ik kon een blok stenen, die ik voordien moeiteloos in de aanhangwagen gegooid had, zelfs niet meer optillen. Kapot zijn we... Maar toch merkten we ook vandaag weer op, dat we allebei heel graag op de werf werken. Het heeft met vanalles te maken denken we. Het klimaat (en ja we hebben het nog niet echt schitterend gehad, maar toch de temperaturen en vooral het licht en de vochtigheidsgraad zijn hier anders), de mentaliteit van de mensen en vooral ook het ritme en de eenvoud van de dag geven ons net dat extraatje. Vijf jaar geleden zouden we niet geloofd hebben hier ooit te wonen, nu is het als het ware een evidentie. Een heel fijne gewaarwording. Enfin, genoeg gefilosofeerd. We mogen niet teveel reclame maken, want als jullie allemaal hier komen wonen, dan hebben wij geen gasten meer...
Het weer vandaag: een aangename 24 graden met een iets sterker briesje (zeker niet onaangenaam), blauwe lucht en witte wolken en een zon die het allemaal eens zo mooi maakt.
Foto: een dreefje bij het buitenrijden van Cruscades...
P.S.: de reactie van onze buren op het tekstje van gisteren: Bravo pour ce texte en français, juste quelques fautes d'orthographe mais tellement de purs français en font que vous êtes largement pardonnables. En fait, l'expression exacte est : La terre est trop basse Le ciel est trop haut il n'y a que la table qui est au bon niveau ! (avec du Corbières, of course !) comme on dit chez nous "atal es pla" (comme ça c'est bien)...en dat laatste is in het Occitaans!
Puisquon a au moins deux lecteurs Français, les nommés Chantal et Christian Miquel, nos amis-voisins, on fera le texte en Français (enfin, plus ou moins), aujourdhui. Nous avons bien travaillé. Ce matin jai enlevé le plancher qui restait à l étage pendant que Leen (Line pour Christian et tout les Français, il est vrai que Chantal arrive a prononcer Leen comme une vraie Flamande) a cassé les briques afin de les disperser sous le béton. Cet après-midi nous avons enfin descendu deux grosses poutres. Christian nous a donné un coup de main (il ma même proposé un coup de pied, mais là jai refusé poliment). Il a coupé les poutres avec sa tronçonneuse. Puis il nous a offert une mousse (une bière) Merci Christian !
Concernant les changements de nos plans, Christian avait lidée de faire une terrasse sur le toit. Comme ça, Leen pourrait se faire dorer la pillule (encore une expression de Christian: se faire bronzer)
Puisque nous (Christian et Harry) aimons cuisiner, on a eu lidée de faire la cuisine une fois par mois. Le sol est trop bas, le ciel est trop haut, ce nest que la table qui a le bon niveau (surprise: encore une expression signé Christian Miquel) ! Pendant ce temps Chantal en Leenpourront aller à Narbonne pour flaner un peu. Le soir elles pourront manger ce que nous avons preparé.
Le temps aujourdhui: beau temps avec du soleil et des nuages. Environs 25 degrées. Un tout petit peu de vent.
P.S.: nous nous excusons auprès de nos lecteurs. Gouttes ne sécrit pas avec accent circonflexe et qun t (donc pas: goûtes comme je lai écrit avant). Chantal et Christian nous ont aimablement corrigés. Je craint qu aujourdhui ils auront encore plus de travail
P.S. 2: sil y aurait parmis nos lecteurs un candidat (volontaire) pour traduire tout notre blog en Français, volontiers.
P.S. 3: les photos de la grillade quon a fait la semaine passée.
Heerlijk geslapen, allebei. Leen was alweer vroeg op en kwam me een eerste keer wekken om 8 uur. Ik wou nog wat nagenieten tot ze mij plots kwam wekken en het al 9 uur was. Enfin, geen nood het is zondag. Ontbeten en dan naar de werf gereden om wat opmetingen te doen. Leen bleef deze keer thuis om het avondeten al voor te bereiden. Van de vide-grenier (rommelmarkt) in Cruscades was al niet veel meer te zien. De boel is gewoon uitgeregend. Tegen 11 uur kwam Chantal trouwens al thuis met haar goederen en was de rommelmarkt opgedoekt. Spijtig vonden wij, want we wilden er eens langsgaan in de namiddag. De aanhoudende regen maakte ons niet vrolijk vannamiddag. We zijn naar Le Somail gereden om er eens te gaan snuisteren in een grote tweedehandsboekenwinkel. Zeer interessante en mooie boeken hebben ze daar, maar we vinden het niet bepaald goedkoop. Nadien hebben we ons op de aanpassing van onze bouwvergunning gegooid. Geen eenvoudige klus, maar we denken er toch in geslaagd te zijn, we zien wel.
Morgen wordt er terug gewoon gewerkt, fijn!
Over het weer hebben we het liever niet vandaag. Regen, regen en nog eens regen. Grijze, van regen zwangere wolken overheersen de lucht. De temperatuur is weliswaar aangenaam, maar we willen beter...
Trouwens, Leen heeft net een mooie foto gemaakt van het landschap hier. Na de regen is het hier ook zeer mooi.
Vanmorgen kropen we allebei min of meer uit bed. Op het einde van de week wegen de werken nog veel erger door. Daar komt dan bij dat we deze week door allerlei omstandigheden (en dat zijn niet noodzakelijk feestjes) nooit vroeg gaan slapen zijn. We zijn bij Sodime mijn werkbermuda gaan afhalen, veel te duur gaan tanken met de camionette en dan naar de werf. Er moest namelijk dringend opgeruimd worden. Enerzijds om terug wat overzicht te krijgen en anderzijds om de werf min of meer veilig te houden. Toen ik Leen in het bijzijn van een meesmuilende Christian vroeg om alle stenen van de berg steenpuin klein te kloppen met de hamer, lachte ze meewarig. Ze kon niet weten dat ik het meende en dat ik een uur later ook het goede voorbeeld gaf. Dat grof steengruis gaan we gebruiken als opvullaag voor de betonplaat op het gelijkvloers. Hoe fijner dat puin is, hoe beter (we gaan er geen gravel van maken, zo fanatiek zijn we niet, tenzij we natuurlijk een lonende bestelling zouden krijgen van Roland Garros).
Enfin, s middags lekker gegeten en dan werfboodschappen gedaan in de Brico Dépôt in Béziers. Een heel grote winkel, waar ze ongeveer alles hebben voor bouw en tuin. Ik had een toolbox nodig om al het materiaal in op te bergen. Verder kochten we een electronische meter en een laserpas. Daarmee wil ik morgen opmetingen gaan doen om een plan te tekenen voor de wijziging van de gevel. De hoeveelheid ruimte die we uiteindelijk winnen is bepalend voor het al dan niet aanvragen van de wijziging. Als het de moeite niet loont, laten we alles bij het oude, dat is duidelijk.
Het weer: niet veel soeps eigenlijk. Het is 23 graden, maar bewolkt met een waterzonnetje. Ook de komende week ziet het er niet altijd spetterend uit. Niet dat het veel gaat regenen, maar de zon zal toch ook maar weinig van zich laten zien, vrezen we.
Foto: Gezien op het grootste domein van Cruscades. Een boom is door een molensteen gegroeid en heeft hem van de grond getild.
Foto: Nog een beeld van de bâtisse langs de binnenkant.
Heel goed gewerkt vandaag. We mogen trots zijn op onszelf en zelfs een feestje bouwen. Alle muren die moeten verdwijnen, liggen tegen de grond. Het gebouw toont immens groot zo helemaal leeg en dan moeten we nog opruimen. Zelfs Chantal en Christian zijn er verbaasd over.
Vandaag hebben we nogal wat gelachen. Eerst wilden we de aanhangwagen draaien, maar vermits dat een dubbelasser is, moet je dat al springend doen. We stonden daar beiden te springen in de Impasse, tot we er de slappe lach van kregen. Titel van de opvoering: dansje met de remorque...
Leen zal toch nog wat bokes met choco moeten eten voor ze echt Fifi Bras dAcier (Pipi Langkous) kan worden. Ze heeft keihard gewerkt en op het einde van de dag wou ze nog helpen bij het slopen van de laatste muur. Met de voorhamer notabene, een hamer van 5 kilogram. Toen ze hem boven haar hoofd hield, kon ze hem niet meer tegenhouden. De hamer viel achterover en ik moest haar helpen om hem neer te zetten. Gegierd hebben we...
We zijn trouwens getuige geweest van een opvallend natuurfenomeen. Echt een plaatselijke regenbui. Een wolk die zich heel plaatselijk leegregent en dat zie je dan vanop afstand. Prachtig schouwspel boven de wijngaarden (zie foto).
Het weer vandaag: vanmorgen heel zonnig en heel warm (toen we naar de werf vertrokken om 8 uur was het al 18,5 graden). Na de middag heeft het geonweerd. Nu is het terug rustig, maar wel overtrokken. Hoogste temperatuur vandaag: 26 graden.
Foto: plaatselijke regenbui boven de wijngaarden.
Foto: zo ziet ons gebouw er momenteel uit langs binnen.
Het was moeilijk opstaan vanmorgen. Gisteren te laat gaan slapen. We hadden er allebei last van, temeer ook omdat we al om 9 uur in Saint-Chinian moesten zijn om een verzekering af te sluiten voor de camionette. Dat heeft anderhalf uur geduurd. Nadien zijn we gaan informeren voor fotovoltaïsche cellen voor verwarming, warm sanitair water en zwembadverwarming. De specialist komt langs voor een prijsofferte. Benieuwd wat dat wordt. Hier in Frankrijk krijg je daarvoor een crédit dimpôts, dat wil zeggen dat de staat je de helft van de installatie terugbetaalt. Dat kan interessant worden. Wat ze hier niet kennen is de recuperatie van electriciteit opgewekt door zonnepanelen. Dat is niet gebruikelijk. Voor windmolens doen ze het wel, maar die zijn hier nog niet gecommercialiseerd voor particulier gebruik.
Vannamiddag eerst naar het containerpark, nog 1 aanhangwagen leeggemaakt en dan verder afgebroken. De zoldering is er nu bijna helemaal uit, morgen is het zo ver. Leen merkte op, dat ze heel graag op de werf werkt. Ze had dat niet verwacht. Ik vind het ook heel tof, vooral ook omdat ik aan buurman Christian een toffe maat heb. Die komt een paar keer per dag kijken naar de evolutie en zei vandaag nog, dat hij niet gedacht had dat we zo zouden opschieten met de werken. Dat doet wel deugd.
Ik ben ook nog naar de Mairie geweest om fotos af te geven. Terwijl heb ik gevraagd naar de formulieren voor een aanpassing van onze bouwaanvraag. We willen het uitzicht van de gevel namelijk nog wijzigen. Als we de grote poort verkleinen, de ramen boven iets laten zakken, dan winnen we een volledige verdieping uit en kunnen we een eigen appartementje maken op de zolder. Dat zou eigenlijk heel handig zijn en bovendien zouden we ook nog wat bergruimte winnen, dat laatste heb je nooit teveel. Enfin, plannen genoeg, dus we hebben nog veel werk voor de boeg...
Het was vandaag overigens een mooie dag. Zon, warm (25 graden) en een zacht, heel zacht briesje (niet hard genoeg om de windmolens in beweging te zetten).
Overigens, Veronique, één van onze trouwste lezers en zeker onze trouwste correspondent, vroeg vandaag of wij het nieuws uit België nog volgen, of wij via internet nog kranten lezen... Helaas, jammer maar helaas, dat doen wij dus niet. Niet omdat het ons niet interesseert, maar gewoon omdat we er niet toe komen. Meestal luisteren we hier naar Musique 3, een klassieke zender, die maar heel zelden nieuws geeft. 's Avonds eten we laat en kijken we pas naar de televisie - als dat er al van komt - na 9 uur. Dan zappen we wat en kijken we af en toe een interessante docu of reeks... Midsummer Murders in het Frans gedubd is bijzonder grappig...
Vandaag weet ik niet wat te schrijven. Er is niets bijzonders gebeurd. Goed gewerkt, dat wel. Nog kabels gespannen ter ondersteuning van het dak en verder afgebroken. Leen heeft deze namiddag haar wederintrede gedaan op de werf. Meteen om muren af te bikken, maar langs binnen dan. Ze stond zo het gebouw te bekijken langs de buitenkant en merkte op, dat ze nog veel werk heeft. En ja, er is nog veel werk. Maar het is wel aangenaam werk, hoewel ik bijzonder moe ben. Mijn spiertjes moeten echt nog wennen...
Christian vindt, dat ik een waaghals ben. Omdat ik stelling bouwde om mijn ladder op te zetten. Ik moest namelijk een stut vastnagelen in de nokbalk en vermits de vloer uitgebroken is, moest ik een beetje kreatief zijn... Après tu pourras aller travailler dans le cirque, zei hij gevat. Wel een beetje overdreven, want ik beveilig alles goed...
Nu een aperitiefje, dan lekker eten (Leen staat in de keuken) en dan samen lekker thuis. Genieten.
Het weer: veel beter dan gisteren, wolken en zon, 22 graden en droog. Zo mag het blijven.
We hebben Franse nummerplaten op de camionette. Christian heeft ze laten maken en vannamiddag heeft hij ze geplaatst. Dat moet hier met rivetten en die moeten dezelfde kleur hebben als de nummerplaten. Wit vooraan en geel achteraan. Het doet wel een beetje raar, die Franse platen. Langs de ene kant vind ik het leuk, maar langs de andere kant is het vreemd.
Vanmorgen heeft het pijpenstelen gegoten. Rond 9 uur werd het plots pikdonker, precies nacht, en dan is het beginnen gieten, ongelooflijk. En toch is er maar 4,5 cm per vierkante meter gevallen vandaag, hoewel het een groot stuk van de voormiddag tot het begin van de namiddag geregend heeft. De wijnboeren zijn eindelijk blij, hoewel, nu mag het gaan ophouden met regenen, want de wijnstokken staan in bloei en dan mag het niet teveel meer regenen.
Vanavond zijn Gust en Ann nog langsgeweest. Nog wat bijgepraat over den bouw en vooral ook lekker gegeten en gedronken...hoe kan het ook anders.
Het weer: Belgisch, tot en met. 14,5 graden, regen, tegen de avond aan opklaringen. Niet veel zon gezien vandaag, dus zeker geen weer waarvoor wij naar hier gekomen zijn...
Vroeg opgestaan vanmorgen om naar de Sous-Préfecture te gaan in Narbonne. Kwestie van eindelijk een nieuwe grijze kaart te hebben voor de camionette. Enfin, alle nodige documenten opgezocht, gekopieerd en gebundeld en wij vertrokken. Er was niet veel volk, dus lang moesten we niet aanschuiven, een half uurtje denk ik...
Alle documenten voorgelegd, de ambtenaar van dienst bekeek ze en vroeg naar de Belgische grijze kaart. Die had ik niet bij. Een vloek ingeslikt, terwijl Leen diplomatisch de nodige vragen stelde, om de schade te beperken. Onverrichterzake terug naar huis.
Dankzij Leen hebben we ze dan toch, de grijze kaart, want ik zag het niet meer zitten om terug te gaan. Ik wou naar de werf. Leen heeft dan s namiddags al het nodige gedaan en morgen worden de nieuwe nummerplaten geplaatst...eindelijk.
Ik heb verder nog wat afgebroken. Er staan nu nog 3 muren en de trap. Aan die laatste ga ik nog een behoorlijke kluif hebben, dat staat vast. Morgen ga ik met Christian naar de smid om er de schoenen te halen voor de stalen kabels. Die wil ik morgen plaatsen en dan kan ik met een gerust hart verder afbreken. Het is morgen ook nog containerparkdag. Leen houdt haar hart al vast, maar dat is voor niks nodig. Ze kan toch niet werken met haar genaaid vingertje...
Christian is helemaal niet blij. Het heeft zowat overal geregend, behalve in Cruscades. 3 millimeter is er gisteren gevallen, terwijl het in Les Ilhes, bij Gust en Ann uren aan een stuk goed gegoten heeft, onbegrijpelijk.
Nu we het toch over het weer hebben: het was wisselend bewolkt vandaag. Niet koud, helemaal niet, rond de 21 graden. Een heel klein beetje zon, maar geen regen.
Zondag, altijd een beetje raar hier. We hebben nog geen echte thuis, dus is het kwestie van de dag echt nuttig en zinvol door te brengen. Een beetje langer geslapen dan normaal, want het was laat gisteren. Geluk gehad met het weer en tot halftwee buiten gezeten.
Eerst de scanner-printer geïnstalleerd en een kopietje gemaakt van ons barstenplan. Dat meteen doorgestuurd naar de ingenieur. Dan gegeten en dan na een ingeving van Leen naar Gust en Ann gereden in Les Ilhes Cabardès. Eigenlijk gewoon om eens bij te praten, hun skype-telefoon aan de praat te krijgen en een koffie te drinken, maar dat was buiten Gust en Ann gerekend want voor we het goed en wel wisten zaten we aan tafel voor het avondeten. Eerst een vegetarische schotel met Indische toetsen en dan een spaghetti van bio-deegwaren en een saus met zalm. Als dessert aardbeien met crème Anglaise en dat alles met heerlijke wijnen natuurlijk. We moeten stilaan beginnen opletten dat onze weblog geen ondertitel krijgt à la: Hoe help ik mijn lever naar de haaien in ...weken.
Enfin we zijn terug thuis en morgen moeten we vroeg op, want ik wil heel vroeg op de sous-Préfecture zijn voor de grijze kaart van de camionette. Hopelijk lukt het deze keer wel.
Het weer: het heeft ongeveer de hele dag geregend... De temperatuur was zacht (ongeveer 19 graden), maar zon hebben we niet gezien. De wijnboeren zijn blij, maar wij niet. Gust zei nog, dat het dit jaar nog niet bijzonder geweest is met het weer. Enfin, wij zijn voorlopig niet te ongelukkig, want we moeten toch werken.
Mijn wekker liep af om 6 uur. Iets te optimistisch, want ik heb hem tot halfzeven om de vijf minuten afgeduwd. Visdag vandaag. Grote déjeuner des pêcheurs, goed voor de inburgering en om hier en daar wat vragen te stellen over de bouw. Iedereen vissen, zij naar vis en ik naar fotos.De burgemeester was er ook. Hij bedankte mij uitvoering voor de fotos en had meteen al een grote klant voor mij, een bouwpromotor. Spijtig dat ik nog niet gevestigd ben als zelfstandige.
Hier in Paraza heeft het vanmorgen gegoten, in Cruscades vielen er een paar druppels. Ce village est maudit, riep Christian. Ze blijven om regen smeken, wij niet en dat heb ik hen proberen uit te leggen.
Om halftien aan tafel. Mannen met messen. Tegen mekaar op. Ik oogstte toch wat bewondering met mijn mooie Occitaanse mes. De anderen hadden bijna zonder uitzondering een Laguiole. Le Belge is ingeburgerd, want hij kan goed eten en drinken. Bij het aperitief boudin en lekkere pâté met baguette. Dan baguette met magret de canard gebakken op de grill. Gewoon in schijfjes gesneden en dan tussen de baguette gelegd. Heerlijk, echt waar! Gewoontjes, maar dat maakt het allemaal zo zalig. Hier organiseren ze simpele dingen, maar ze organiseren kost wat kost. De les die wij hier leren, is dat eenvoud tot heel veel leidt. Nadien nog kaas en alles met bijpassende wijn.
Tot Leen me belde met de boodschap dat ze in haar vinger gesneden had en dat het niet wilde stoppen met bloeden. Afgesproken op de spoedgevallen in Lézignan-Corbières, maar die zijn door de overheid afgeschaft. Hierover is wel veel protest, want deze week werd in de omliggende dorpen over deze zaak een referendum gehouden. Enfin, we werden doorverwezen naar Narbonne en daar werd Leen vakkundig met welgeteld 1 steekje genaaid, zonder verdoving. Ze is flink geweest...
Enfin, straks nog naar Christian en Chantal...eten.
Het weer: niet goed. Regen, bewolkt, waterzonnetje, weinig wind en het ziet er deze week niet goed uit. Dus wegblijven hier... Ongeveer 19,5 graden...
Foto: een escargot (niet de Bourgogne, maar du Languedoc).
We hebben het al gezegd, in de Midi de la France iets plannen is zinloos. Onze dagplanning zag er fantastisch uit. We hadden gisteren de aanhangwagen bij Harry en Jeny gezet en het plan was om vannamiddag naar het containerpark te gaan en dan het zand te vervoeren naar Cruscades. Toen we vanmorgen buitenkwamen stapte Harry ons al helemaal bezweet tegemoet om te zeggen dat de eerste lading zand vervoerd kon worden...
Ok, wij toch nog eerst naar Sodime voor die staalkabels. Ze hebben die goed geprepareerd. Eens geïnstalleerd bewegen die dakbalken nooit meer. Dan naar de Bricomarché om bestrijdingsmiddel tegen termieten. Terug naar Paraza, de aanhangwagen aangepikt en Leen afgezet, want die had nog boodschappen te doen. Harry reed me na om te helpen bij het lossen van het zand. Christian heeft gans zijn oprit vrijgemaakt, de remorque aangepikt aan één van zijn traktoren en die vervolgens de tuin ingereden.
Trouwens, ik heb mijn homologatieattest voor de camionette. Het zat vanmorgen in de bus. Volgende week langsgaan op de Sous-Préfecture voor mijn grijze kaart...
s Namiddags naar het containerpark en nog een aanhangwagen zand vervoerd en gelost. Spijtig genoeg was Christian er dan niet en heb ik alles vanop straat gelost. Goed voor de spierkes. Verder de tuin wat opgeruimd (een werf moet op orde gehouden worden) en al een gedeelte van mijn materiaal schoongemaakt en in de camionette gezet. Voor ik verder afbreek moet al het materiaal in veiligheid gebracht worden.
Vanavond houden we het opnieuw rustig. Het doet deugd die avonden thuis. Ik moet trouwens op tijd naar bed, want morgenvroeg heb ik afspraak met de vissers. De laatste keer dit seizoen. Vanaf dan gaan ze hoger in de bergen vissen, waar het water koeler blijft.
Het weer vandaag: vanmorgen stralend mooi weer, tegen de middag aan meer bewolking en in de late namiddag vielen er een paar droge druppels regen. Nu zijn de wolken prominent aanwezig en terwijl ik naar boven kijk, zie ik een grote roofvogel boven de wijngaarden cirkelen... Het zou toch nog kunnen gaan regenen... De temperatuur vandaag 21,5 graden... Foto's: wijngaarden rond Cruscades...
Nu zijn we echte Fransen. Vanmorgen voor het eerst spiegel tegen spiegel met de camionette. De andere zijn spiegel er volledig afgereden, van de onze is enkel het spiegelglas beschadigd. Pas besoin de faire un constat hein monsieur, was de ietwat verwarde reactie van de tegenpartij. De man had gelijk.
Dan naar Sodime, stilaan onze lievelingswinkel. Daar verhuren en verkopen ze zowat alles. Ik bestelde er de stalen kabel die ik nodig heb voor het dakgebinte. Ze gingen hem prepareren. Morgen mag ik hem gaan halen. Dan naar de werf. Verder afgebroken en hout gesorteerd. Hoe meer muren en vloeren er verdwijnen, hoe beter we ons voelen. De bezoekjes aan het containerpark beginnen serieus door te wegen. Dat is heel vermoeiend. Het geeft natuurlijk altijd veel voldoening te weten dat je weer zoveel oud vuil en stof hebt weggegooid. Het viel me op vandaag, dat we van het oorspronkelijke gebouw nog niets weggegooid hebben.
Bijzonder irritant was dan weer de mail die ik vandaag kreeg. Samen met het huis in Cruscades bezochten we een remise in Aignes. Een mooi gebouw dat mij bijzonder aantrok, Leen was niet zo gecharmeerd. We deden een bod zelfs een professioneel bod dankzij Virginie en kregen te horen dat het gebouw plots verkocht was.Ik geloofde er niks van en ging een paar weken later kijken. Het bord A Vendre hing er nog steeds. Vandaag kregen we een mail met de vraag of we nog steeds geïnteresseerd waren in de remise. De prijs was gezakt met 8000 euro. Ze krijgen het niet verkocht, dus ik vermoed dat er een addertje onder het gras zit. Vermoedelijk iets in verband met een bouwvergunning. Aignes is un Village en Caracole. En dergelijke dorpen zijn beschermd. Dus veel verbouwingen zullen er niet mogen uitgevoerd worden. Enfin, gelukkig dat we daar niet ingetrapt zijn.
Terug naar de werf. Leen schiet goed op met het afbikken van de achtergevel. Ik krijg meer en meer zicht op de volgorde van de afbraakwerken die nog resten en dat geeft een geruststellend gevoel.
Het weer: de weersvoorspellingen trekken hier op niks. Het was helemaal geen mooie dag, hoewel hij goed begon, maar nog voor de middag begon het te overtrekken. Nu nog altijd meer wolken dan blauwe lucht, maar het was wel 25,5 graden.Straks zou het gaan regenen, morgen ook en zaterdag weer beter. Zondag zou het dan terug gaan regenen. We zien wel...
Foto: Leen schiet goed op met het afbikken van de achtergevel. Foto: Termieten vreten een balk helemaal op.
