Hieronder staan foto's van onze Bâtisse. De traktor is van de buren...spijtig!
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
La Bâtisse du Délice
Chambres et table d'hôtes
21-09-2008
Vendanges bis
Leen en ik hebben nu twee reportages gemaakt over de vendanges. Gisteren bij Pierre Fil, met de Portugese plukkers en vandaag bij Christian in familiale sfeer. Zo als het er vanmorgen bij Christian aan toe ging, zo hadden wij ons de vendanges voorgesteld. We kwamen toe om iets na negen uur. Meteen mochten we mee eten, want het was tijd voor het déjeuner. Brood met ham, worst, pâté, kaas en daarbij, welja, rode wijn. Nadien nog een lekkere chocoladecake bereid door één van de pluksters. Koffie met voor wie dat wilde een scheutje Calvados. Ik was de enige. Omstreeks halftien gingen ze terug aan de slag. Het was in de voormiddag al behoorlijk warm. Wij, die niet plukten, ondervonden dat al, dus de plukkers zullen dat zeker gevoeld hebben. Omdat de benne te breed is om tussen de rijen wijnstokken te rijden, gebruikt de ploeg van Christian nog twee dragers: Christian en zijn schoonbroer Michel. Zij lopen met grote plastic korven op de rug heen en weer tussen de plukkers en de benne. Er wordt niet veel getreuzeld. Af en toe een grapje, maar meer dan dat zit er niet in. Om halftwaalf stopte de ploeg om te eten. Rond halftwee begonnen ze aan de tweede helft van de dag.
Na het eten zijn we dan naar Gruissan gereden. Een mooi namiddagje aan het strand zagen we wel zitten. Plooistoeltjes, een plooitafeltje, een koelbox met water, nootjes, rode wijn...enfin het ontbrak ons aan niets. Gruissan heeft een mooi strand. Aan het eind van de Plage des Châlets is een dijk. Die rijden we tot op het einde af en daar gaan we op het strand zitten...zalig!
Het weer vandaag: schitterend staalblauwe hemel met af en toe een uit elkaar geblazen witte wolk, warm en nauwelijks wind...zeker 30 graden.
We zijn bij Pierre en Eliane Fil geweest. Fotos gaan maken van de vendanges. Eerst is de Merlot aan de beurt. Dat is de druif die het eerst rijp is. Dertien Portugezen nemen het plukwerk voor hun rekening. Ze werken van halfacht tot twaalf uur en van halftwee tot zes uur. En ze werken door. Ze stoppennauwelijks om te drinken. Ze doen dit niet voor hun plezier. Het is een bron van inkomsten. Pierre haalt de geplukte druiven op en dumpt ze in de cuves, nadat hij de druiven besprenkeld heeft met fosforwater, om ze te ontsmetten.Na elke ophaling wordt de benne (aanhangwagen) volledig uitgewassen. Netheid is een prioriteit in een cave. Tijdens dit alles worden de houten vaten geleegd in andere cuves. Die wijn heeft behoefte aan beluchting. Terwijl worden de vaten gespoeld met water van 150 graden. Dan worden ze gedroogd en komt er opnieuw wijn in.
Fil maakt lekkere wijn.
Morgen gaan we fotos maken bij Christian. Hij vendangeert zelf met de hand. De sfeer is er heel anders. Daar wordt meer plezier gemaakt. Toen ik Christian belde om af te spreken, nodigde hij ons meteen uit voor de déjeuner...
Leen is ook van de partij om fotos te maken. Leen fotografeert nog op film, middenformaat. Het probleem is dat de doorsnee fotowinkel dit niet meer verkoopt ofniet kent. Probleem : na de fotoshoot bij Pierre en Eliane, geen film meer dus hebben we wat fotografen in Narbonne opgebeld. Bij de vijfde hadden we succes, chance. Het heeft wel iets, op film, genomen met de Holga.....
Het weer vandaag: staalblauwe hemel, wat meer wind, 29 graden en geen wolkje te bespeuren...
Er liggen twintig rollen isolatie in de ruwbouw van ons bureel... Het is er van slag warmer. Hiermee gaan we de muren isoleren, zowel tegen de hitte als tegen de koude. Voor het dak wil ik speciale isolatie met 17 lagen, waaronder minstens één in schapenwol. Laat de temperaturen dan maar komen... Verder hebben we nog een linteel gegoten boven één van de ramen in de achtergevel, de eerste trap gesteld en gegoten en de binnenmuur verder afgebikt. Ik ben terug actief op de werf, maar niet voor de volle 100 %. Zware lasten dragen, lukt nog niet en op en af een ladder stappen is ook geen aanrader...niet echt practisch op een werf natuurlijk, maar kom ik hoor er weer bij.
Chantal en Christian van de ganse dag niet gezien. De vendanges nemen hun volledig in beslag. Momenteel zijn zij ook manueel aan het plukken, voor de Château Ayraud van les Celliers dOrphée. Morgen gaan we fotos maken van de vendanges bij Pierre Fil. Hij huurt 13 Portugezen in voor de pluk en die gaan we fotograferen. Zondag is Christian aan de beurt...
Het weer vandaag: zonnig, warm (27 graden) en nagenoeg geen wind. Mooie blauwe lucht met af en toe een frêle witte wolk...
We hebben een voordeur. Vanmorgen naar Béziers gereden en de deur meteen meegenomen. Ze is weliswaar nog niet geplaatst, maar het idee, dat we een voordeur hebben, doet deugd. s Namiddags zijn we naar Narbonne gereden om er een wc-raampje te bestellen. Eens je buiten de standaard gaat, moet je hier alles bestellen. Ondoorzichtig glas is niet standaard en wij willen niet dat de mensen door het wc-raampje naar binnen kunnen kijken, dus...moeten we drie weken wachten.
Dan een vergadering met de architect en zijn Cubaanse vrouw Anna, die de plannen getekend heeft. Ze heeft een mooi accentje. Nog mooier dan het onze... Christian kan mijn (nepBrussels) accent trouwens goed imiteren.
Enfin, we hebben twee en een half uur bij de architecten gezeten...en we hebben ons afgewerkt huis in 3 dimensies gezien. Ik moet eerlijk zijn, het ziet er mooi uit. De laatste details moeten nog bijgewerkt worden, maar het plan is echt optimaal uitgewerkt. Een pluim voor beide architecten (die ons overigens met raad en daad bijstaan)... Merci Gérard et Anna, nous sommes ravis du projet que vous avez conçus.
Nadien nog binnengesprongen bij een tegelwinkel, die de Spaanse en dus goedkopere prijzen hanteert en Leen heeft haar goesting gevonden. Nu gaan we nog eens naar Spanje kijken om te zien of we nog betere prijzen vinden... We zien wel.
Het weer: triestig, bewolkt, geen wind, er zijn daarnet een paar druppels gevallen, om en bij de 23 graden...
Recht voor ons studiootje ligt een grote wijngaard. Daar zijn gisterenavond de vendanges begonnen. Een grote machine, op hoge poten, rijdt tussen de gangen en slaat de druiven van de trossen. Twee tractoren volstaan om de oogst afwisselend in ontvangst te nemen en naar het domein te voeren. De chauffeurs van de tractoren wachten geduldig tot het grote beest zijn lading wil lossen. Ze proberen er soms zelfs een klein dutje bij te doen. Het valt me op hoe jong dezemensen wel zijn. Hugo zit er met lede ogen op te kijken. Indringers in zijn wijngaard, dat kan hij moeilijk verkroppen.
Het gaat beter met mijn knie. Morgen staan er boodschappen voor de werf en een bezoek aan de architect op ons programma en vrijdag vlieg ik er terug in. Het wordt tijd, want ik word er alleen maar lastiger van... Leen heeft deze voormiddag gewerkt op de werf en vannamiddag heeft ze het huishouden gedaan.
Vanavond gaan we samen met Gust en Ann en Pierre en Eliane Fil op restaurant. We staan nog in het krijt bij Pierre en Eliane voor die keer dat zij ons uitnodigden bij hen thuis. Wij nodigen hen dus uit en delen de rekening met Gust en Ann.
Het weer: zonnig, 23 graden en windstil. Het zou hier in 30 jaar niet meer zo koud geweest zijn in september. Enfin, wij vinden dat niet erg, want om te werken is dit het ideale weer.
Leen heeft de architect nogmaals met huiswerk teruggestuurd. Nog een paar details die verbeterd moeten worden en dan is het perfect. Ze zijn ondertussen ook al langsgeweest bij de DDE (dat is de instantie die over bouwvergunningen beslist) en daar werd geen enkele opmerking gemaakt op het voorgelegde plan. De betrokken ambtenaar heeft wel aangeraden een modification de permis de construire in te dienen. Dit vermijdt dat de werf moet stilgelegd worden. We mogen dan gewoon verderwerken aan de constructie zoals ze in eerste instantie goedgekeurd was. Daarmee hebben we nog de handen vol, dus verliezen we alsnog geen tijd.
Tenminste als mijn knie snel beter is. Vandaag heb ik behoorlijk wat kunnen rusten en het ziet er naar uit, dat er toch verbetering is. Overmorgen wil ik alleszins terug aan de slag, dus probeer ik nog maximaal te rusten. Frustratie alom. Leen werkt lustig verder en doet vooral de dingen die ze alleen kan doen. Gelukkig heeft ze ook daarmee nog voldoende omhanden.
Het weer: mijn broer gaat me niet geloven, maar het is hier...zonnig met een licht briesje, redelijk warm (zeker 25 graden) enfin we hebben vanmiddag buiten gegeten...
Elke keer dat er familie of vrienden langskomen, beseffen wij des temeer dat we hen hier missen. Voor het overige zijn het details. Leen mist dan een ochtendje winkelen in Antwerpen en ik...niets eigenlijk. Maar onze familie en vrienden missen we des te meer. Ik denk trouwens dat bezoekjes vlotter zullen kunnen verlopen eens we gesetteld zijn in onze stek in Cruscades.
Mijn broer, Laura en Naïk zijn vanmorgen vertrokken en het is hier terug goed weer. Ze hebben echt geen geluk gehad. Volgende keer beter.
Ons experiment met de absinth heeft mij niet overtuigd. De smaak is flauwer dan die van pastis. Ik heb bovendien op geen enkel moment de neiging gehad mijn oor af te snijden...
Na het vertrek van mijn broer heb ik gerust, mijn knie is nog steeds niet optimaal. Leen heeft boodschappen gedaan, opgeruimd, gewassen en is nu aan het koken...
Het weer: terug zonnig, 25 graden, maar de gevoelstemperatuur is lager, want er is veel wind. Zij die het kunnen weten, zeggen dat de zomer nuecht voorbij is.
Het weer is hier verschrikkelijk geweest. Vannacht heeft het geregend. Deze voormiddag was het zwaar bewolkt met verschrikkelijk veel wind. De temperaturen hangen rond de 18 graden. In de namiddag hebben we Carcassonne bezocht. Naïk had de stad nog nooit gezien (mijn broer en Laura) ook niet. Hoewel de Cité ongelooflijk ingepalmd is door de merchandising, was het toch wel een tof bezoek. Mijn broer en co hebben zich laten verleiden om absinthe te kopen (de gekuiste versie van het zeer verslavende drankje van vroeger als gevolg van overmatig gebruik sneed Van Gogh zijn oor af). We gaan dat nu uitproberen... De absinth in het glas, een klontje suiker op het bijpassende lepeltje en daar water over gieten tot het drankje opaal wordt. We zijn benieuwd...
Het weer: allez nu is het hier toch niet meer bewolkt. De lucht is blauw (met witte wolkjes), maar toch is het te koud om buiten te zitten...
Ja, ik weet het. Ik heb een dagje overgeslagen. Een samenloop van omstandigheden. Bezoek, gidsen, veel werk en geen tijd om de blog te schrijven.Tenslotte moet er nog gegeten en gedronken worden hè en zijn we hiernaartoe gekomen om te ontstressen...
Dat hebben we vandaag alleszins goed gedaan. In de voormiddag met mijn broer en co naar lOulibo, de olijfmolen en op de middag naar Pierre Fil. Daar alweer een ganse rondleiding met degustatie gekregen. Telkens weer interessant. Dan middageten met lekkers door Leen bereid en nadien naar Bages en Sigean, genieten van de ongerepte natuur tussen bergen en water...zalig.
Nu gaan we aperitieven en dan...eten!
Het weer: Ik draag ondertussen al anderhalve dag een lange broek. Het is hier koud momenteel. 21 graden en veel wind, die het koudegevoel nog aanwakkert. Eergisterenavond heeft het hier nog zwaar geregend. De wijnboeren zijn er blij mee. P.S.: zicht op de vijvers en kanaaltjes van Sigean...
Ze zijn er, mijn broer Marc, mijn nichtje Laura en haar vriendinnetje Naïk. Gisterenavond nog gezellig geaperitiefd en nadien een stukske gaan etenin een openluchtrestaurantje inVentenac, waar we nog nooit geweest waren. Het was er gezellig, lekker en de mensen waren heel vriendelijk. Nadien nog wat nagepraat op ons terras en dan waren onze gasten doodmoe. Tijd om hun bedje op te zoeken.
Enfin, ze hebben goed geslapen. Na een lekker ontbijt zijn we dan naar Saint-Chinian getrokken. Ik had een paar bankzaken te regelen, en nadien bezochten we de markt. Terug thuis lekker gegeten en dan tot de vaststelling gekomen dat ik mijn chequeboek kwijt was. Mijn broer en ik terug naar Saint-Chinian. Eerst alles geblokkeerd in de bank en dan in het warenhuis dat nog gesloten was toen we aankwamen - navraag gedaan en daar lag het boekje netjes op mij te wachten. Dus terug naar de bank om alles terug te deblokkeren. Eind goed al goed. Toen bleef er niet veel tijd meer over en dan hebben we onze werf bezocht. Nadien gestrand in de 87 in Canet. Een tof cafeetje. Picon-bierre gedronken en de meisjes een rood wijntje. Nu nog aperitieven en dan gaan eten...
Het weer: overtrokken, drukkend, even een sappige regenbui en nu terug droog... Het zal toch wel zo rond de 27 graden geweest zijn.
Ik ben best een beetje zenuwachtig, mijn broer komt vanavond toe samen met mijn nichtje en een vriendin van haar. Ik kijk er zodanig naar uit, dat ik vannacht niet goed geslapen heb. Net als in de tijd dat ik op schoolreis ging, toen sliep ik ook nooit goed. Te opgewonden denk ik... Enfin, begin al maar te watertanden want er zal hier weer wat gegeten en gedronken worden.
Ik rust dus nog altijd en Leen is naar de werf. Ik doe wel wat huishoudelijk werk, maar toch zou ik veel liever in Cruscades aan het werken zijn. Het is niet anders.
Hugo is al veel beter. Hij miauwde vanmorgen klaaglijk om buiten te gaan. Dat mag eigenlijk niet van de dokter, maar we hebben hem toch maar buitengelaten, hij was zo ongelukkig. Trouwens, hij moet zijn wijngaarden in het oog houden, want het wordt stilaan tijd om te plukken. Christian heeft echter nog altijd geen groen licht gekregen. De vendanges laten nog op zich wachten. De witte druiven worden volop geoogst, maar de blauwe blijven netjes verderrijpen.
Het weer: vanmorgen was het overtrokken. De zon heeft wat tijd nodig gehad om zich te manifesteren, maar nu is ze er in al haar glorie. Het is warm, rond de 30 graden.
We zijn gestart met mijn rustperiode. Leen heeft dubbel gedraaid, dus dat wil zeggen boodschappen doen, afwassen, wassen, het eten verzorgen, mijn medicamenten halen, kortom dubbele shift dus... Ik lig erbij en kijk ernaar. Niet tof. We maken er echter het beste van.
Hugo, onze kater-wijnboer, is ziek. Vanmorgen bleef hij liggen en tegen de middag lag hij in een hoekje op sterven. Een paniekreactie, naar de dierenarts, het manneke heeft een tandvleesontsteking en voor die beestjes is dat echt niet aangenaam. Twee spuitjes en 32 euro later stonden we terug op straat. Hij krijgt nu extra aandacht en ligt in de zetel te genezen. Wij zullen het plezier hebben hem vanaf morgen een pilletje te geven. Bij de dierenarts gaat dat altijd heel goed, maar thuis, owee...
Het weer vandaag: overtrokken, drukkend bij 27 graden en een beetje wind. De zon maar een paar keer gezien.
Op dit moment zie ik Hugo, onze kater, in de wijngaard lopen. Onze poezen zijn hier veel buiten, meer dan in België, ooks nachts.
Vanmorgen nog een paar uurtjes gewerkt op de werf. Om 11 uur zat ik in de wachtzaal van de dokter en ik ben er pas om 12.50 uur buitengegaan. Het was daar een drukte van jewelste. Heel wat anders dan een wachtzaal in Vlaanderen. Het heen en weer getater was bij momenten heel heftig... Ik heb ofwel een infectie op de ligamenten, ofwel een scheurtje in de meniscus. De dokter en ik hopen dat het het eerste is, dan zal het na een paar dagen ontstekingsremmers en behoorlijk wat rust beter gaan. Zoniet moeten we uitsluitsel krijgen via een IRM (iets met medische resonantie denk ik en bij ons heet dat volgens mij MRI). Dat is dan weer een duur onderzoek en ik moet dat allemaal voorschieten, dus liever niet. Dus kreeg ik ontstekingsremmers, pijnstillers en een knieband (om mijn knieschijf te blokkeren) voorgeschreven. Hopelijk gaat het binnen een paar dagen beter.
Leen heeft dan weer hard gewerkt op de werf. Ze is de natuursteen aan de binnenkant helemaal aan het opkuisen, zodat die opgevoegd kan worden. s Namiddags kwam de architect met zijn vrouw. Zij tekent de plannen. Leen maakte haar opmerkingen en samen kwamen we tot een haalbaar compromis, waar de architect zeker rekening mee zal houden. Het was heel fijn te zien hoe ze onze privé-vertrekken uitgetekend had. Deze architecten zijn echt een heel goede zaak voor ons project.
Het weer vandaag: zalig helder weer. Volop zon, 27,5 graden, geen wind. s Morgens en s avonds is het al wat frisser.
Op dit moment zie ik Hugo, onze kater, in de wijngaard lopen. Onze poezen zijn hier veel buiten, meer dan in België, ooks nachts.
Vanmorgen nog een paar uurtjes gewerkt op de werf. Om 11 uur zat ik in de wachtzaal van de dokter en ik ben er pas om 12.50 uur buitengegaan. Het was daar een drukte van jewelste. Heel wat anders dan een wachtzaal in Vlaanderen. Het heen en weer getater was bij momenten heel heftig... Ik heb ofwel een infectie op de ligamenten, ofwel een scheurtje in de meniscus. De dokter en ik hopen dat het het eerste is, dan zal het na een paar dagen ontstekingsremmers en behoorlijk wat rust beter gaan. Zoniet moeten we uitsluitsel krijgen via een IRM (iets met medische resonantie denk ik en bij ons heet dat volgens mij MRI). Dat is dan weer een duur onderzoek en ik moet dat allemaal voorschieten, dus liever niet. Dus kreeg ik ontstekingsremmers, pijnstillers en een knieband (om mijn knieschijf te blokkeren) voorgeschreven. Hopelijk gaat het binnen een paar dagen beter.
Leen heeft dan weer hard gewerkt op de werf. Ze is de natuursteen aan de binnenkant helemaal aan het opkuisen, zodat die opgevoegd kan worden. s Namiddags kwam de architect met zijn vrouw. Zij tekent de plannen. Leen maakte haar opmerkingen en samen kwamen we tot een haalbaar compromis, waar de architect zeker rekening mee zal houden. Het was heel fijn te zien hoe ze onze privé-vertrekken uitgetekend had. Deze architecten zijn echt een heel goede zaak voor ons project.
Het weer vandaag: zalig helder weer. Volop zon, 27,5 graden, geen wind. s Morgens en s avonds is het al wat frisser.
De miserie met mijn knie blijft duren, ondanks een rustdag gisteren. Ik zal Leen dan toch moeten gelijk geven en eens naar de dokter moeten gaan. Het komt wel ongelegen allemaal. Werk genoeg, maar op deze manier kan het ook niet verder. Intussen toch onze administratie opnieuw onder controle gekregen. Enfin, nog een paar offertes beantwoorden en al dan niet bevestigen en dan zijn we terug rond.
Gisteren met een paar Vlamingen die in Passion dOc logeren op wijnstrooptocht geweest. Bot gevangen bij Régis Loevenbrück, want die was nergens te bespeuren. Dan maar inkopen gaan doen in de CDD (een warenhuis van produits du terroir) en in het naar huis rijden binnengeglipt bij Château Grand Moulin. We hebben daar een mooie rondleiding gekregen (proeven van vers druivensap) en een proeverij achteraf. Enfin, iedereen gelukkig en iedereen gekocht.
Het weer: gisteren slecht. Veel wind, overtrokken en tegen de late namiddag regen. Het werd maar 21 graden. Vandaag open hemel, blauwe lucht dus, zon en voorlopig toch nog fris.
Vandaag zijn we wat vroeger gestopt met werken. Na de middag wilde ik een onderhoud doen van de auto, maar ik had een speciale sleutel nodig en die moet ik in een speciaalzaak gaan halen. De achteruitkijkspiegel heb ik inmiddels vervangen, dus dat is toch al een goede zaak. We hebben dan maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om extra te rusten. Zo kan mijn knie ook eventjes recupereren. Het gaat al beter, maar tegen het einde van de voormiddag begon hij toch terug te protesteren. Het zal wel een overbelasting zijn in combinatie met een kleine ontsteking. Dat komt wel in orde. De rest van de avond houden we het ook rustige en tijdens het weekend ga ik eens wat administratie afwerken, want dat is hoognodig. De facturen stapelen zich hier op en schreeuwen om geklasseerd te worden. Ook dat zal tegen het eind van het weekend in orde zijn... En voor de rest, pastis, wijn, lekker eten...
Het weer: gisteren een fel onweer gezien (wij hebben maar een paar druppels gevoeld, maar bij Gust en Ann heeft het verschrikkelijk gegoten en in Cruscades is nagenoeg geen druppel gevallen). Vandaag wind uit het oosten dus zwoel en drukkend weer, met bewolking en in de late namiddag trok het wolkendek verder open. We zullen kunnen buiten eten vanavond.
P.S.: hier kan je tijdens een onweer echt schilderen met licht (zie foto)...
De architect is langsgeweest. Met een eerste voorlopig plan. Hij was verbaasd over de vooruitgang die we al gemaakt hadden en zeer blij over onze bekistingen voor de ramen. Hij had die in profiel uitgetekend en wij hebben hem daarin exact gevolgd. Aan een metser zou ik zoiets niet moeten vragen, maar mensen die zelf de handen uit de mouwen steken, doen het altijd beter, liet hij zich ontvallen. Enfin, de eerste plannen zijn goed, mits een aantal aanpassingen. Het heel goede nieuws is, dat hij ons een groen licht zal geven voor de verdere uitvoering van de werken. Hij bespreekt alles met de burgemeester en met de bevoegde dienst stedenbouw, zodat hij weet, dat zijn plannen goedgekeurd zullen worden. Ik dien een dossier pas in als ik er 100 procent zeker van ben dat ik ook de goedkeuring zal krijgen, verzekerde hij ons.
Ondertussen wordt er hard gewerkt op de werf. We zijn zeer moe. Metsen, puin ruimen, bekistingen maken, beton gieten,... Ik heb daarbij nog een overbelaste knie. Wellicht met ontsteking, want gisterenavond had ik net geen koorts. Enfin, dat geneest wel.
Het weer vandaag: drukkend warm, 29 graden. Vanmiddag geen wolkje aan de lucht. Nu zou het kunnen gaan onweren. Gisterenavond heeft het dan toch nog 5 minuutjes geregend
Writers block...ik ben zo moe, dat ik moeite heb met schrijven. Gisteren zo hard en lang gewerkt, dat het er niet van kwam om een tekstje te schrijven. Vandaag beter dus. Hoewel we afgezien van de werfvorderingen niet echt veel te vertellen hebben. We hebben verder gemetst, een stuk muur geïsoleerd en gaten gekapt in de achtergevel. Al het puin van dat kapwerk wordt gesorteerd. De mooie stenen houden we, de lelijke en het gruis brengen we naar het containerpark. Allemaal heel veel en zwaar werk.
Vandaag belde de architect ons. Zijn dossier is klaar. Aanvankelijk wou hij ons morgen al zien, maar wellicht wordt het overmorgen. We zien wel, maar we zijn alleszins heel benieuwd. Niet dat er heel veel zal gewijzigd zijn aan ons voorstel, maar toch...
Ondertussen hebben we met Gust en Ann ook nog een proeverij gedaan. Onze eerste echte degustatie van verschillende wijnen. Ruiken, proeven, slikken, spuwen, benoemen, beoordelen, allemaal heel fijn en het viel me op, dat we voor alle wijnen op dezelfde lijn zaten. Dat wil toch zeggen dat we al tenminste goed van slecht kunnen onderscheiden. Onze toekomstige gasten kunnen er alleen maar beter van worden...
Het weer vandaag: drukkend warm, 31 graden, veel bewolking en daarnet heeft het een klein beetje geregend en hoorden we een donderslag in de verte.
Gisteren was het beter weer, zonnig, warm (weliswaar ook al drukkend) en een heldere lucht.
Gisteren uitgenodigd bij Nathalie en Patrice,de beste vrienden van Chantal en Christian.Eerst de traditionele rondleiding in het huis, een mengeling van Russische nostalgie (de roots van Patrice liggen in Rusland), verzamelwoede en hout. Dan lekker buiten gegeten (het was wel overtrokken, maar toch warm). Eerst een terrine van tonijn, dan een slaatje van tomaten met ajuin en mozarella, dan gegrild spek (op een tafelgril) met salade, dan eendeborststukjes, eveneens gegrild met aardappelen in de barbecue, daarna kaas en een lekkere zoete koek als dessert. Voor het aperitief kozen we voor bier, dan witte wijn, dan rode wijn en als afsluiter exclusieve cognac.
Dan moesten we gaan eten met Gust en Ann en Erna en Joppe (dat zijn mensen die we vorig jaar leerden kennen in Passion dOc en die de voorbije week terugkwamen). Enfin het was laat eer we in bed lagen en het was dus vanmorgen iets moeilijker om op te staan.
Op de werf nog wat gemetst, het gat verder gekapt, een vergeten electrische leiding getrokken. Toch nog goed gewerkt dus.
Het weer: gisteren wisselend overtrokken en drukkend. Ik denk ongeveer 25 graden. Vandaag meer wind, zon en 29 graden.
