Hieronder staan foto's van onze Bâtisse. De traktor is van de buren...spijtig!
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
La Bâtisse du Délice
Chambres et table d'hôtes
28-08-2008
Mentor
Soms horen we jullie denken: Amai, die twee zijn wel heel handig!. We moeten eerlijk zijn, we hebben een goede leraar, mentor en begeleider. Gust heeft al heel wat werven gerealiseerd en staat ons bij. Bij het minste probleem, met de geringste vraag kunnen we bij hem terecht. Ook zijn vrouwtje Ann draagt haar figuurlijk steentje bij. Vooral dan wat prijsoffertes, interessante aanbiedingen, bemiddelingen en dergelijke meer betreft. Zonder hen zouden we werkelijk nergens staan, meer zelfs, zonder hun engagement zouden we er niet aan begonnen zijn.
Vandaag vooral het gat verder gekapt, de bekisting bijna volledig geplaatst, het puin geruimd (met bezoek aan het containerpark), en verdergemetst aan een binnenmuur. Leen is bovendien nog de ramen gaan bestellen en ik ben nog wat extra stenen gaan halen. Linteaustenen zijn dat, in U-vorm om beton in te gieten en zo een ringbalk te maken bovenop de muur. Dat geeft extra ondersteuning.
Joppe en zijn vrouwtje Erna brachten ons een bezoekje. Ze waren onder de indruk van het vele werk dat nog moet volgen. Stilletjes hopen we wel dat ze ook tot ons klantenbestand zullen gaan horen. Ze zijn hier ook om wat wijn te ontdekken. We hebben hen naar Régis gestuurd.
Adrien, de papa van Christian, stak zijn hoofd nog eventjes binnen. We merken aan de reacties van de plaatselijke bevolking, dat ze toch wel respecteren wat we doen.
Van Christian kregen we nog een ijsemmer van de Corbières. Komt altijd van pas!
Het weer vandaag: 34 graden, zon, blauwe hemel en af en toe een schriel wit wolkje. Geen wind.
Allez, terug naar het gewone werk. Vanmorgen beton gegoten in de bekisting van het raam. Vier betonmolens als ik mij niet vergis, dus heel wat werk, en wat een gesmos! Enfin, morgen moeten we er nog 20 centimeter bovenop gieten als afwerking en dan mag de bekisting er overmorgen af. s Namiddags een tweede gat gemaakt in de achtergevel, dat moet morgen bekist en hopelijk ook gegoten worden. We recupereren wel een heleboel heel mooie stenen, die we nadien kunnen gebruiken voor een laag muurtje in de tuin. Het terras zal namelijk lager liggen dan de rest van de tuin, dus moeten we daar een mooi natuurstenen muurtje metsen.
Verder nog gemetst in de keuken en de buanderie. Leen is prijzen gaan vragen en vergelijken voor onze ramen. We hebben beslist welke leverancier we nemen. Prijs-kwaliteit ligt deze firma aan de kop, dus moeten we niet lang nadenken...
Inmiddels hebben we ook een fijne brief gekregen van Ans en Cees uit Breda. Hen hebben we leren kennen toen we de eerste keer naar de streek kwamen in Prugnanes bij Joo en Ann Maes. Nadien hadden we een paar keer contact, maar verloren we mekaar uit het oog. Als gevolg van een mailtje dat we hen stuurden in verband met ons project hebben we nu terug regelmatig contact. Tot er zich bij Ans en Cees problemen voordeden met internet. Ze hebben onze blog geruime tijd moeten missen. Inmiddels kunnen ze hem terug lezen, maar het mailen wil niet lukken, dus stuurden ze ons een hele toffe brief, bedankt daarvoor Cees en Ans!
Diane en Eddy, Martine en Francis, als jullie dit lezen, vanmorgen zijn ook Erna en de Joppe hier toegekomen. Erna en de Joppe zijn mensen die we hier vorig jaar leerden kennen.
Het weer vandaag: 49 graden in de zon, 32 in de schaduw. Een klein beetje witte wolken, maar geen wind!
La première pierre de la Bâtisse du Délice a été posée, en présence de monsieur le Maire Jean Claude MORASSUTTI, les Maires-Adjoints Rose Marie MIRON et Christian Miquel, la secrétairecommunale, la secrétaire du Maire les voisins de lImpasse Saint-Pierre et nos amis Gust et Ann. Cest monsieur Christian Miquel qui a posé la première pierre. Après un discours de moi-même (avec une voix tremblante) et le Maire-Adjoint Miquel, ma femme Leen et moi ont été surpris par le cadeau qui nous a été offert. Fort émus on a ouvert le cadeau: un magnifique cadran solaire qui aura une place dhonneur sur la façade côté sud (et donc côté rue) de notre maison. Un grand merci a tous.
Après on a bu le verre de lamitié. Chantal a fait la proposition de faire du 25 août la fête des voisins de lImpasse Saint-Pierre, une fête qui aura lieu dans la Bâtisse du Délice ou dans lImpasse même (une proposition de Christian).
Wat het werk betreft: we hebben nog twee belangrijke bekistingen gemaakt, om de ramen af te werken. Ik werk heel graag met hout, dus echt werken durf ik dat niet te noemen.
Vandaag zijn we dan eerst nog naar het containerpark gereden om de benne van Christian te ledigen. Dan nog twee soorten zand gehaald, telkens anderhalve ton, een boom gesnoeid die in de weg staat voor de leveringen van bouwmaterialen en s namiddags hebben we de hele streek afgereden op zoek naar prijzen voor de ramen. Morgen gaat Leen zeker nog 1 adres doen en dan beslissen we en plaatsen we een bestelling.
Het weer: gisteren staalblauwe hemel, zon, 28 graden, vandaag staalblauwe hemel, zon en 30 graden...
De encornets waren lekker, niet fantastisch, maar toch lekker. Na het aperitief waarbij we ons al goed laten gaan hebben kregen we een gemengde salade. Dan de encornets met rijst, gevolgd door camembert met brood en een ijstaart met crème Anglaise. We waren niet met heel veel, een tachtigtal personen, maar het was niettemin heel gezellig. Aan wijn, blanquette en bier ontbrak het ons niet. De evolutie van de gesprekken was navenant. Enfin, op het einde hebben ze de tafel van onder onze neus gehaald ten teken dat het tijd was om huiswaarts te keren. Het was niet eens zo laat: halftwee.
Vandaag houden we het rustig. Straks, in afwachting dat Gust en Ann neerstrijken, een boekje lezen en dan aperitieven en frietjes met stoofvlees eten...
Het weer: staalblauwe hemel, zon, een weinig wind en 26 graden...
Om 9 uur afgesproken met Christian om de benne in de tuin te parkeren. Hij is zo lief geweest ze vlakbij het af te graven terras te zetten. Dat maakte de klus voor mij toch wel een beetje lichter. Dus terwijl Leen boodschappen en andere obligate huishoudelijke taken deed, schepte ik puin dat het een lieve lust was. Eens een tijdje bezig werd het makkelijker omdat er steeds minder in de weg lag. Bovendien kreeg ik gaandeweg meer moed, omdat ik besefte hoe het er opgeruimd zou gaan uitzien. Domper op de feestvreugde was dan wel dat ik besefte, dat er maandag opnieuw een hele hoop puin zou liggen, van de andere gaten die in de achtergevel moeten gemaakt worden...
Leen heeft een nieuwe frietketel gekocht, want morgen komen Gust en Ann...frietjes met stoofvlees eten, wij aten vorige week bij hen stoofvlees met frietjes...
We hebben goed gewerkt deze week, dus mag er vanavond gefeest worden... Het is repas van de cercle socio-culturelle. Encornets farcies, dat is gevulde inktvis, nog nooit gegeten, maar naar het schijnt is het heel lekker. De opbrengst gaat naar het goede doel, dus dat is goed meegenomen...
Het weer vandaag: zonnig, veel wind en 25 graden...
Als er al iets zou bestaan als puinmoeheid, dan lijd ik daar zeker onder. Het puin komt mij de oren uit. Vandaag had ik de opdracht een gat te kappen in de achergevel om een steunbalk te gieten voor het eerste raam. Het kostte me een ganse dag. Mijn armen worden langer en langer, want de stenen die ik er uithaal wegen tussen de 20 en de 60 kilogram. Wat je dan ook hebt met gaten kappen, je creëert ergens anders een hele hoop puin... Dat puin moet dan naar de déchètterie. Verrassing, Christian leent me morgen zijn benne (een kipaanhangwagen voor de tractor) en die ga ik morgen dus vullen met...puin! Het zal trouwens de laatste keer voor de vendanges zijn, dat ik de aanhangwagen mag gebruiken. Christian moet hem helemaal oppoetsen en vervolgens schilderen met voedingsverf, verf die in contact mag komen met voeding.
Leen is vandaag een ganse dag bezig geweest met het opvoegen van de stootvoegen (verticale voegen tussen de stenen), een heel belangrijk werk, want essentieel voor de stevigheid van de constructie. Niks voor mij, want het vergt veel te veel geduld.
Ann en Kristel, twee vriendinnen van ons openden heel recent een restaurant in Londerzeel. Onder de naam Caramba wellicht heeft de naam wel iets te maken met de Spaanse roots van Kristel serveren ze er verschillende pastaschotels en dagsuggesties. Ze hadden ons gevraagd om eens uit te kijken naar een goed wijntje. Toeval wil, dat de wijn uit deze streek heel goed past bij deegwaren! We bezochten vandaag dan maar de cave van Régis Loevenbruck. Hij zal een staaltje opsturen naar de Caramba. Terwijl kochten we er wijn voor de eerstesteenlegging van maandag...
Dus mensen, wie eens lekker wil eten, één adres: Caramba, Gildestraat 56 in 1840 Londerzeel...
Het weer vandaag: bij het opstaan was het overtrokken en somber. s Middags hebben we op het terras gegeten en kropen we toch weer eerder uit de zon. Vanavond was het 25 graden. Nu hangen er donkergrijze wolken, maar regenen zal het niet doen denken we...
Eventjes de mensen bedanken die ons reactietjes sturen via de weblog of via mail het doet ons deugd dit alles te lezen. Het is onmogelijk te reageren, maar we hopen hieraan tegemoet te komen via de tekstjes op onze blog. Feedback grappig, informatief, serieus of gewoon absurd doet ons heel veel plezier. Wij zien het aantal hits stijgen op onze blog. Meer dan 9500 ondertussen al, dus dat wil zeggen dat we toch wel een paar lezers hebben. Wellicht zijn daar toevallige passanten bij, maar ook trouwe lezers, die het fijn vinden ons avontuur mee te beleven. Voor ons is die kant van het verhaal ook best spannend.
Allez, over naar de orde van de dag. Die parpaings (zo noemen die snelbouwstenen, ook wel aglots en nog iets dat mij momenteel ontsnapt) wegen echt wel zwaar. Die van 15 centimeter breed wegen 15 kilo en die van 10 cm wegen...inderdaad 10 kilo. Na een dagje heen en weer slepen met die mannen, weet je waar je arm-, borst- en rugspieren liggen. Enfin, het bouwen schiet goed op. We kunnen nu in de keuken, de buanderie of het bureel staan. De afmetingen vallen ons reuze mee, we hadden namelijk wat schrik dat de ruimtes te klein zouden uitvallen. De geruststelling is groot...
Het gaat dus vooruit en wij treuren daar niet om. De afwerking zal weliswaar minder snel gaan, maar daarvoor kunnen we ook familie mobiliseren voor een werkvakantie... Ambiance verzekerd! Broerke maak uw borst al maar nat hè...
Het weer vandaag: zonnig, warm (28 graden in de schaduw dus 36 graden in de zon) en windstil...
Maandag wordt de officiële eerste steen gezet door schepen Christian Miquel (met sjerp-écharpe met zilveren kwasten de burgemeester heeft er gouden). De buren worden ook uitgenodigd en de burgemeester natuurlijk ook... Maar vandaag hebben we de officieuse eerste stenen gelegd en dat is al een behoorlijke muur geworden. Vier lagen met stenen van 20 centimeter hoog, dus een muur van 84 centimeter... Het is de muur tussen de living en de keuken, bureau, buanderie... Tof, het begint vorm te krijgen.
Het weer vandaag: zonnig, niet al te warm (28 graden) en af en toe wat wind. P.S. 1: leen maakte wat fotootjes van onze muur.
P.S. 2: onze poes Nicole neemt het Franse ritme al goed aan...
Geen goede dag vandaag. We hebben allebei niet goed geslapen de voorbije nacht.
Leen voelde zich een beetje slapjes en bij mij liep ongeveer alles mis. In de voormiddag viel het nog mee. Dan hebben we beton gegoten in de gemetste palen. Eerst gaten door de halve meter dikke muren geboord, daar een draadstang doorgestoken, die verbonden met twee betonijzers die in de paal staan en beton gegoten. Dit zo voor 3 palen. Per paal ongeveer 2 betonmolens, dus 6 molens in totaal.
s Namiddags hingen we metalen latten tegen de muren om er de isolatie aan te bevestigen... Wat een ellende. In de muren boren lukte soms niet, dan weer te goed en kwamen de pluggen los. We hebben de latten vastgemaakt op de plekken waar we genoeg houvast hadden. Enfin een hele hoop gekul en gans de namiddag gewerkt en je ziet niet wat we gedaan hebben... Morgen beter hopen we.
Het weer: grijs, een beetje wind, rond de 27 graden. Niet echt zuiders weer...maar ideaal om in te werken.
Vanmorgen boodschappen gedaan. Draadstangen, moeren, rondellen, een lange boor, metalen latten om isolatie tegen te bevestigen, bouwstenen voor palen, gewone stenen...enfin een camionette en aanhangwagen volgeladen. s Namiddags ben ik dan nog zand gaan halen voor het metselwerk. De palen staan recht, tot op borsthoogte (bij mij wil dat zeggen ongeveer 1 meter 60 centimeter).
Ik heb net via Skype nog met mijn broer gebeld. Hij zit momenteel in China. Hij werkt voor het BOIC en begeleidt momenteel de ploeg van de mountainbikers (Roel Paulussen, Sven Nijs enFilip Meirhaeghe). Morgen gaan ze trouwens naar Peking... Het was tof hem eens te horen...
Het weer vandaag: vanmorgen zwaar bewolkt. De wolken kwamen van over de zee. De zon kwam er pas door aan het begin van de namiddag. Het was 28 graden...
P.S.: Leen heeft nog wat fotootjes gemaakt, van de betonvloer...
We hebben ervan genoten, van het stoofvlees met frietjes. Enorm veel gegeten, gedronken, gelachen en gebabbeld. Het was weer gezellig. Fijn dat Gust en Ann binnen afzienbare tijd dichter bij ons in de buurt zullen wonen.
Gisteren belden Francis en Martine nog. Ze waren de ouders van Leen in Antwerpen tegen het lijf gelopen. We missen onze familie en vrienden wel. Eens we onze eigen stek hebben, zal het makkelijker zijn om hen op een fatsoenlijke manier te ontvangen. Dat scheelt ook al veel...
De planning voor de nabije toekomst ligt ook al vast. Het terras afgraven en beton gieten, ramen maken in de achtergevel, steunpilaren opmetsen en de aanzet voor de muren metsen. We gaan bouwen, zalig. Leen wil straks trouwens absoluut nog eens naar Cruscades, om de betondal te bewonderen. Fijn is dat...
Het weer: Gisteren goed, rond de 27 graden en windstil. Vandaag ook zonnig, warm en een klein beetje wind... Foto: Leen maakte nog een fotootje van mij, stikkapot op de beton...
Vandaag nog niet veel te vertellen. Ik heb me alweer overslapen, maar geloof dat ik nu wel uitgeslapen ben. Toch nog eventjes naar de werf geweest, om de bekisting van de beton weg te nemen. Zo kan alles vlotter drogen. Leen heeft boodschappen gedaan en straks gaan we naar Gust en Ann. Leen heeft net zolang gezeurd tot Gust voor haar stoofvlees met frietjes zou maken. Een vleugje heimwee?
Het weer: niet fameus, licht bewolkt en rond 22 graden. Een licht, maar dan ook heel licht briesje beroert de blaadjes van de wijngaarden.
Het is gelukt. Ondanks onze voornemens niet te werken donderdag, hebben we de beton toch gegoten. Op een voormiddag lag alles erin. s Namiddags ben ik nog keitjes gaan halen en dan met wat rommel naar de déchetterie. Leen moest op stap voor een cadeau voor Gust. Hij werd gisteren 50 jaar en we waren uitgenodigd bij Anaïs. Met optreden van een zangeres en een fantastische gitarist (wij hadden dit duo eerder al gezien en vooral gehoord bij Anaïs, maar zeker de moeite waard). Het werd een fijne avond.
We hebben Gust zijn halve eeuw gevierd met 25 mensen. Symbolisch kreeg hij een door alle aanwezigen getekende steen, om in te metsen in hun nieuwe huis. Hun Kiaatje Picanto helde over naar achter toen de steen er in gelegd werd. Ondanks onze stramme spieren hebben we de barak gesloten.
Ruuuuuuustdaaaaaaaaag! Vandaag is het dan toch echt rustdag. Straks nog even naar de winkel (de grote winkels zijn open) en vanavond zijn we uitgenodigd bij de nicht van Christian. En morgen en overmorgen gunnen we ons een verlengd weekend, met uitzondering van een werfvergaderingetje, waarbij we een lijst gaan opstellen van de werken die nu gaan volgen...
Het weer: gisteren goed, bij 24 graden, maar af en toe toch bewolkt. Het kwakkelt echt deze week. Vannacht is er wind opgestoken en nu is het echt koud. Ik weet niet hoe koud, maar zelfs onze poezen blijven binnen, dus dat wil wat zeggen...
Bekaf, kapot, stikdood zijn we... We hebben 80 betonmolens gedraaid. Nog 21 van de 100 vierkante meter resten ons te doen. Vrijdag feestdag? Niet voor ons. We hebben al permissie gevraagd aan al onze buren. Morgen een beetje rusten en nog zand en keitjes halen en dan vliegen we er vrijdag in...
Gelukkig mogen we nu onze voetjes onder tafel schuiven bij Chantal en Christian...jaja, alweer...
Het weer vandaag: koel 24 graden en zalig om te werken. Zonnig met af en toe een witte wolk...
Vandaag hebben we niet heel hard gewerkt. s Morgens de uitzetvoegen geplaatst om morgen de beton tussen te gieten. s Namiddags ben ik met de traktor zand en keitjes gaan halen en is Leen product gaan halen om de beton waterdicht te maken. Daarvan hadden we een paar bussen te kort. Ze heeft meteen een ventilator gekocht, om ons toe te laten ook op warme dagen binnen te zitten (bijvoorbeeld wanneer ik fotos moet bewerken kan dat nuttig zijn).
Na het werk zijn we dan een inmiddels wanhopig geworden Chantal en Christian gaan helpen met hun zwembad. Deze morgen deinde dat onder de druk van het water helemaal uit. Ik raadde hem aan het zwembad te schoren en heb hem daarbij geholpen. Nadien hebben we de hele handel met spieën vastgezet althans dat dachten we toch want toen we de schoren losdraaiden, zakte het zwembad weer helemaal weg. Morgen gaat Chantal haar beklag doen bij de firma en Christian gaat er een smid bijroepen om steunen te maken voor de constructie...
Enfin met dit alles waren we laat thuis en zijn we snel nog een pizza gaan eten in Canet. Heel lekker en niet duur.
Het weer vandaag: bloedheet en drukkend tot in de late namiddag. Dan draaide de wind en werd het plots veel koeler. Het was 30 graden en plots liep de temperatuur terug tot 24 graden... De zon kwam erdoor in de namiddag. Tegen de avond aan was het terug bewolkt...
Heel hard gewerkt vandaag. Leen en ik voelen onze armen n iet meer. We hebben beton gedraaid, verreden, gegoten en gelijkgetrokken dat het een lieve lust was. Dat wil zeggen dat we bijna in de helft zitten met de betondal in het huis. Het zal een verademing zijn als hij er volledig in ligt, want dan zal alles er al veel netter gaan uitzien. Bij het beton voegen we een product om het geheel waterdicht te maken, kwestie van geen vochtproblemen te krijgen. Beter voorkomen dan genezen is bij dergelijke bouw een goede leuze.
De mensen van het dorp komen stilaan ook eens kijken. Ze schrikken vaak als ze zien dat we alles uit het gebouw gehaald hebben. In Frankrijk is dat niet de gewoonte. Zij verbouwen maar laten de muren staan en frissen het geheel vaak gewoon op. Wij kozen voor de hardere aanpak...
Inmiddels zijn Chantal en Christian nog altijd aan het werken aan hun zwembad. Het technische gedeelte is nu geïnstalleerde, nu enkel nog de afwerking van de boorden, maar daarvoor ontbreken er een paar planken...
Het weer vandaag: hier zit ook nieuws in, overtrokken, vanmorgen zelfs mistig, het heeft geonweerd in de voormiddag en in de namiddag liet de zon zich flauwtjes zien. Het was toch wel 30 graden. Volgens de voorspellingen zou het toch een kwakkelweek worden...
P.S.: dit nog: gisterenavond lagen we op onze tuinstoelen naar de sterrenhemel te kijken. Een prachtig schouwspel. Een hoeveelheid sterren om duimen en vingers bij af te likken. Hier is practisch geen lichtvervuiling, dus zie je de sterren veel beter. Het is trouwens ook de periode van de vallende sterren en we hebben er 2 gezien. Tijdens het eten kregen we ook nog het bezoek van een krekel. De eerste die we in levende lijve zien.
Dit weekend hebben we niet op de werf gewerkt. Zaterdagmorgen was Leen hard aan het werk in het huishouden. Kuisen en boodschappen doen. Ik ben naar Lézignan gereden om er een palet cement te halen. Die heb ik dan in Cruscads afgeladen. Een hele klus, dat wel. Nadien had ik afgesproken met Christian om in de voormiddag verder te werken aan zijn zwembad. Hij had echter nog wat werk aan de sproeiïnstallatie, dus ik ging naar de wijngaarden en daar heb ik werkelijk genoten. Een klassiek muziekje op, de deuren van de camionette open en genieten van het uitzicht en de geluiden van de wind en de dieren. Zalig gewoon. Na verloop van tijd zag ik Christian huiswaarts rijden. Ik ben hem gevolgd en we hebben nog een paar dingen kunnen doen (veel tijd restte er ons niet), alvorens we ons op zijn terras neervlijden om te aperitieven.
s Namiddags hebben we een boek gelezen en s avonds waren we alweer uitgenodigd bij de Miquels voor een grillade. Samen met Brigitte en Patrick, een koppel uit Pau , dat steevast naar Cruscades op vakantie komt (Brigitte is de nicht van Christian en ze beschikken in het dorp over een vakantiehuisje). Zij hebben ons dan weer uitgenodigd voor volgende vrijdag...
Vandaag heeft Leen nog hard doorgewerkt aan het huishouden. Wassen, plassen en strijken waren haar deel. Ik heb schandelijk niets gedaan en heb mij in de namiddag zelfs overgeleverd aan een siësta. Nadien zijn we dan toch nog naar Limoux gereden om er een artisanale martk te bezoeken. Het stelde allemaal niet veel voor...spijtig.
Het weer: gisteren winderig en een stuk koeler (29 graden) , vandaag bakken en braden bij zeker 37 graden, een volledige windstilte en een staalblauwe hemel. Morgen zou het terug koeler worden...
Leen had vandaag haar dagje niet. Het werken ging haar niet af. Ze is doodmoe, zoals ik, het gevolg van het harde werk en het loodzware weer van de voorbije dagen. Gelukkig is het vandaag wat afgekoeld. Rond de 28 graden en veel wind.
We hebben, ondanks het vele lood in onze schoenen, toch de netten gelegd en vastgebonden. Na de middag zijn we nog naar Point P gereden voor zand, met de traktor van Christian natuurlijk. Leen is de eerste keer meegereden en heeft wat fotootjes gemaakt. Een fotootje van mij op de rug en dan nog een zicht op Cruscades vanuit de aanhangwagen. Voor alle duidelijkheid, het dorp ligt voor de heuvels... Op de terugweg had leen teveel rugpijn en de tweede keer ben ik alleen gereden. Bij het lossen heb ik dan een ongelooflijk dom maneuver gemaakt, waardoor al het zand in het midden van de weg lag. Ik heb het dan moeten opzijscheppen met de hand...3000 kilogram ofte 3 ton. Ik weet weer waar ik moe van ben...
Een leuk weetje: wie een pakje naar ons verstuurt dat binnen de maten van onze brievenbus valt kan er van op aan, dat we het zondermeer ontvangen. Vanmorgen zat dergelijk pakje van de ouders en zus van Leen in onze brievenbus. Blijkbaar heeft de pakjesdienst van de post een loper voor alle brievenbussen in Frankrijk. Meteen ook de verklaring waarom je hiereen standaard brievenbus moet kopen. Toch wel handig...
We hebben goed gewerkt vandaag. Al het overtollige puin is de deur uit. De netten zijn op 1 na gelegd en onderling verbonden. Morgen gaan we het voorlopig laatste net leggen (we werken in twee fazes) en dan gaan we alles halen om de beton te gieten. Dat staat maandag op het programma.
Vandaag ben ik voor de eerste keer naar de dokter geweest hier in Frankrijk. Gewoon een regelmatige controle. Een oude aftandse wachtzaal met een vervaarlijk zwaaiende plafondventilator. Wel iets meer animo dan in de wachtzaal van de gemiddelde Vlaamse dokter. Iedereen kent iedereen nog hier in La Douce... Hier wordt nog gepraat à la: dat is de dochter van de zus van de beenhouwer, die getrouwd is met die man die bij die firma werkt die afsluitingen plaatst. Grappig en tegelijkertijd rustgevend vind ik.
Het weer vandaag: een verpozing, 29 graden en toch wat wind, dus meer lucht. Ik zit voor het eerst sinds weken rustig binnen de blog te schrijven. Anders typ ik zo snel mogelijk om nadien mijn zweet buiten te laten opdrogen. Die laptops, die je een ongelooflijke vrijheid moeten geven, kan je buiten niet gebruiken, want dan zie je niet wat er op je scherm staat...
Het is weer zo een dag. Eén van hard labeur en weinig vooruitgang. Deze morgen de betonijzers gelegd om de vloerplaat te gieten en tot de vaststelling gekomen dat er teveel puin onder ligt. Alles terug afgebroken en het puin opgeruimd. Christian leende me zijn aanhangwagen nog maar eens en morgen gaan we alles naar het containerpark voeren. Tenminste als we alles morgenvoormiddag klaar krijgen.
Na de middag hebben we een ruime siësta ingebouwd. Ik heb echt gerust, maar Leen kan dat niet en zij heeft dan maar de pastasaus voor straks klaargemaakt. Omstreeks halfvier waren we terug op de werf. Drinken alsof er ons leven van afhangt (bij voorkeur isotone dranken). Het zweet loopt gewoon van ons lijf. Het is echt wel bakken momenteel.
Gisterenavond kregen we nog een onweer, maar de hoeveelheid regen bleef beperkt. In Cruscades zou het overigens heel erg gewaaid hebben. Daar hebben wij hier niets van gemerkt.
We zijn allebei heel moe. Het weer zal daar wel iets mee te maken hebben...
Het weer vandaag: Heeeeeeeeeet! 34,5 graden in de schaduw. Er komen wat wolken opzetten. Zou het nog gaan onweren?
