Hieronder staan foto's van onze Bâtisse. De traktor is van de buren...spijtig!
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
La Bâtisse du Délice
Chambres et table d'hôtes
11-12-2008
Beterschap
Het betert met Hugo, hoewel we ons afvragen of het niet vooral te maken heeft met de pijnstillende werking van de cortisone. Daarnet heeft hij eventjes op schoot gezeten bij Leen, nu ligt hij terug op zijn kussen onder de tafel. Opvallend hoe katten de eenzaamheid opzoeken als ze zich niet goed voelen. Nicole maakt zich duidelijk zorgen over hem. Af en toe gaat ze hem likjes geven.
De werf krijgt, voor ons althans, steeds meer vorm. Vandaag nog leidingen gelegd voor de verlichting binnen en buiten. De bekisting is nu helemaal klaar en wat we vandaag zouden gaan doen met name de metalen netten leggen en de resterende gaatjes dichtspuiten doen we morgen wel. We staan niet achter op onze weekplanning.
Bij Christian nog twee dozen Croix du Sud 2007 gekocht, een typische Corbièrewijn vanLes Celliers dOrfée, dat is de coöperatieve van Ornaisons, waar Christian vennoot van is.
Het weer: ondanks de voorspellingen heeft het vandaag niet meer geregend. Het was wel koud (maximum 6 graden) en er stond wel wat wind.
Hugo is heel ziek, enfin ziek is het juiste woord niet, hij heeft lage rugpijn. Gisterenavond schreeuwde hij het uit van de pijn en hijgde hij heel hard. We hadden al opgemerkt, dat hij het moeilijker had om op en af de zetel te springen. We dachten aan arthrose. De apotheker had ons al ibuprofen gegeven. Dat heeft dus niets geholpen. De dierenarts waar we vorige keer geweest waren gaf niet thuis, het was ook al na achten. Bij een andere dierenarts hadden we meer geluk. Die man heeft ons nog ontvangen. Hij heeft Hugo zeer grondig onderzocht, maar voorlopig is het moeilijk om een sluitende diagnose te stellen. Het manneke kreeg een cortisonespuit en de komende dagen moeten we hem pilletjes geven. Als het niet betert moeten we terug voor een radiografie. Momenteel is Hugo heel rustig. Hij ligt op een kussen onder de tafel en dat bevalt hem nog het best. We hopen dat hij snel geneest.
Op de werf vorderen de werken naar wens. We zullen alle voorbereidingen klaar hebben tegen maandag, dus dat zit wel goed. Morgen leggen we de metalen netten, moeten we alle nog resterende gaatjes dichtspuiten en kunnen we al wat leidingen leggen, die evengoed in het beton mogen liggen.
Het weer: ook op dat gebied hebben we nieuws: het heeft de godganse dag geregend. Er was weinig wind, het was acht graden en de lucht zat potdicht. Regen, regen en nog eens regen...
P.S.: Leen heeft nog twee fotootjes gemaakt van de Orbieu en zijn omgeving in de hoop te kunnen aantonen dat het regent, maar veel is er niet op te zien, dus geniet van de natuur.
Volgende maandag is het zover. Dan komen de betonmolens en de pomp. In totaal 11 kubieke meter beton moeten we gieten op de verdieping. Ik hoor van overal sterke verhalen over de kracht van die betonpompen, maar ik denk (hoop) dat we goed voorbereid zijn. Vandaag nog verdergewerkt. De randen voor meer dan de helft opgemetst, de ankers langs de kant van Antoine en Josette geplaatst. Toen ik de toelating ging vragen stak Josette net haar hoofd door het slaapkamerraam, gehuld in haar hemelsblauwe peignoir. Ze zei, dat het wel in orde zou zijn, maar dat ze er toch met haar man moest over praten. Nog geen tien minuten later stond Antoine bij ons. Ik gaf hem een woordje uitleg en het was goed. We hebben die klus proper afgewerkt en terwijl ik in hun tuin bezig was, is Antoine de ganse tijd bij mij gebleven. Hij vertelde hoeveel werk zij gehad hebben in het huis waar ze nu in wonen. Op zijn leeftijd zou hij het niet meer kunnen herdoen gaf hij eerlijk toe.
Leen heeft gans de dag afdekplaatjes gezet op de bekistingen. Met een pneumatisch nietjesapparaat. Je hoorde ze knallen tot aan de Mairie.
In de late namiddag heb ik dan nog wat graafwerk gedaan op het terras. Het was als een lentedag. Fluitende vogeltjes, een redelijke temperatuur en de geur van vochtige aarde. Heerlijk.
Het weer: windstil, warm (14 graden) en zonnig. Leen heeft de ramen zelfs opengezet, omdat het binnen kouder was dan buiten.
De Téléthon, dat is zoiets als Kom op tegen Kanker of Levenslijn, gebeurt in Cruscades op 2 vlakken. Er is de tombola (lotjes te koop bij verschillende verantwoordelijken van de gemeente en de verschillende organisaties)en dan is er de Loto in de Foyer Municipale. Blijkt, dat dat een Bingonamiddag is (zie fotos). Wij hebben dus voor de eerste keer bingo gespeeld en...niets gewonnen. Er waren nochthans interessante prijzen, zoals een charcuteriemand (met ondermeer foie gras) en wijn, een doos met 24 flessen Corbièrewijn, hele hespen met een fles wijn en dergelijke meer. Wij gingen met lege handen naar huis. Maar kom, we troosten ons met het feit, dat we in de namiddag, voor de Téléthon, nog buiten gezeten hebben in een weldoend zonnetje. Het was zalig vandaag.
Het weer: zalige zon, heldere lucht, geen zuchtje wind en een temperatuur van 14 graden.
Een goedgevulde zaterdag. Leen heeft de voorraadkasten nog eens aangevuld en ons studiootje gekuist. Ze heeft in de winkel nog iets ontdekt wat Sinterklaas en Kerstmis betreft. Vermits Sinterklaas hier niet bestaat neemt de Kerstman zijn taak in het warenhuis over. Hij zat op een witte lederen zetel met veel glitter en glamour. Rond hem stonden speelgoedberen en -herten te dansen. De kindjes kwamen dan op zijn schoot zitten en er werd een fotootje van gemaakt. De fotografe had ook een Kerstmanpak aan.
Ik heb op de werf de nodige gaten in de muren gekapt (voor onze schouw en de aflopen) en al behoorlijk wat gaten geboord voor de verankeringen van de oude buitenmuren in de betonplaat. Ik moet in principe enkel nog de kant van Josette en Antoine doen, maar ze waren niet thuis, dus heb ik ze niet kunnen verwittigen.
Onze drilboor heeft het begeven. Ze heeft zichzelf stukgedrild, zo ging ze tekeer. Ik heb een nieuwe gekocht. Ze waren gelukkig in de aanbieding en deze keer koos ik voor een merknaam. Hopelijk gaat ze langer mee. De echte professionele toestellen zijn vier keer zo duur, dat vond ik erover. Goed materieel is heel belangrijk op een werf. Als je de juiste werktuigen niet hebt, ga je gegarandeerd aan het sukkelen.
De oude drilboor heb ik voor nazicht aan Christian gegeven. Misschien kan zijn broer, die elektrieker is, ze nog herstellen. Een boor komt altijd van pas en desnoods verkopen we ze op één of andere vide-grenier.
Het weer vandaag: vanmorgen dreigde het te regenen, maar daar bleef het ook bij. Nadien klaarde het op en werd het een heerlijke dag bij 13 graden en veel zon. Er was geen wind.
Kerstmis en nieuwjaar dus, ik heb meteen de daad bij het woord gevoegd en het aan Christian gevraagd. Hij zegt, dat de tradities ver te zoeken zijn, maar vroeger kwamen de mensen samen in familie om parelhoen met kastanjes te eten. Nadien aten ze allerlei gedroogd fruit en noten (de betekenis daarvan kent hij niet meer). Zoals bij ons gaan de tradities hier ook teloor, maar de meeste mensen blijven beide feesten toch in familiekring vieren. In Cruscades wordt enkel een feestje voor de schoolkinderen georganiseerd.
Nee Tina, onze goudvoorraad is het niet. Integendeel, om deze bekistingen te kopen hebben we behoorlijk aan onze goudvoorraad die we trouwens op een hele andere plaats opgestapeld hebben - moeten peuzelen.
Vandaag niet kunnen graven aan het terras (we zijn er niet kwaad voor, want het begon door te wegen), want het heeft veel geregend. Morgen misschien, maar de voorspellingen zien er niet veelbelovend uit. Dan maar verder werken aan de verdieping. Alles ligt nu dicht en dat geeft al een heel ander zicht. Nu nog de gaten boren om de buitenmuren te verankeren in de betonplaat, gaten maken om aflopen en de schouw in te verwerken en het geheel af temetsen, zodat het beton niet naar beneden loopt en we kunnen de betonmolens laten aanrukken, want dit gaan we niet zelf doen, we gaan een betonpomp laten komen, zodat het beton in een halve dag kan gespoten worden. Nog een hele klus, want beton gelijktrekken is heel zwaar.
Het weer: veel wind, regelmatige regenbuien, maar wel warm (13 graden). De platanen geven hun laatste bladeren af.
We hebben ze, onze bouwvergunning! De bevoegde dienst heeft er vaart achter gezet en wellicht heeft Christian bracht. Leen deed de enveloppe open, maar durfde niet te lezen wat er instond. Accordé stond er vermeld, en ik wist meteen een handje geholpen. We kregen allebei bijna een hartstilstand, toen Jean-Luc van de Mairie ons het schrijven hoe laat het was. Nu zou het nog kunnen gebeuren, dat iemand uit het dorp beroep aantekent. Dan wordt het dossier opnieuw vertraagd, maar meestal worden dergelijke bezwaren zeer snel behandeld.
We hadden er dus goede moed op vandaag en hebben dan ook goed gewerkt. De bekistingen van het niveau verder gelegd, het wc-raampje geplaatst en onze oude gammele poort afgebroken en naar het containerpark gebracht. Een stukje geschiedenis van ons huis weggegooid dus, maar goed ook, want er zaten larven van houtworm in.
Veronique vraagt of Sinterklaas hier bestaat. Nee, die kennen ze hier niet. De kerstman wel, maar Sinterklaas doet deze contreien niet aan. We moeten trouwens nog eens navragen hoe kerstmis en nieuwjaar hier gevierd worden. Een vraag voor Christian of Chantal.
Het weer: 12,5 graden, maar meestal bewolkt en tegen de late namiddag een paar druppels regen. Geen wind.
P.S.: Leen maakte mooie landschapsfotos van de molens in de buurt van Cruscades, bij ochtendnevel en op het moment dat de enige kleur die van de opkomende zon is. Verder nog fotos van de afgebroken poort en van de bekistingen van het niveau.
Misschien vragen sommigen onder jullie zich af waarom wij naar hier gekomen zijn. Wel, soms, heel soms, vragen wij ons dat ook af. Maar dat gebeurt alleen op de momenten dat we het wat moeilijker hebben. De rest van de tijd weten we heel goed waarom we hier zijn. Hierna een paar basisredenen: het licht is hier altijd heel mooi, ook als het bewolkt is. Dweilgrijze luchten zie je hier nooit. Er zijn altijd nuances in. Bovendien zijn de luchten hier meestal blauw en blauw met witte wolken. De landschappen zijn hier prachtig en uitgestrekt. Geen lintbebouwing en nog steeds heel erg ongerept. Die ongereptheid zie je ook aan de verscheidenheid aan dieren die hier leven. Roofvogels zoals torenvalken, buizerds en zelfs arenden. Wasbeertjes, everzwijnen, beverratten, het zit hier allemaal. Verder is het levensritme helemaal anders, veel rustiger, hoewel we merken dat die goede eigenschap er bij de jongere generatie stilaan uitgaat.
Op de werf hebben we vandaag een mooie kaap genomen. Op het terras de volledige betonnen vloer van een voormalig kot uitgebroken en weggewerkt. We zullen nog veel moeite moeten doen om een boom te laten plaatsmaken voor een ruimer terras, maar daar kunnen we onze tijd nog voor nemen, dat dringt niet.
Het weer: 10,5 graden, voor de middag bewolkt en na de middag zon.
We zullen toch maar eens af en toe over onze streek spreken hè. Eén van de troeven is zeker het Canal du Midi, dat op om en bij de 8 km van Cruscades ligt. Langs het kanaal wordt veel gefietst (er is hier zelfs een Brit die daar munt uitslaat en fietsen verhuurt). Hier en daar zijn er ook leuke plekjes om te picknicken, zoals in Roubia, waar Leen de fotos van het kanaal maakte. Om te wandelen, moet je eigenlijk niet ver lopen. Eens het dorp uit en dat is niet ver kom je terecht in de wijngaarden, waartussen je naar believen kan wandelen.
Vandaag nog verdergewerkt aan het terras en het ziet ernaar uit dat we dat de komende dagen zullen blijven doen. Deze voormiddag had ik het zeer moeilijk. Ik was nog heel moe. s Middags goed gegeten en dan een siësta gedaan. Nadien ging het veel beter. Christian en ik hebben uiteindelijk die zakken meststof verplaatst, zodat we alles kunnen afgraven. Een zware klus, want die zakken op zich wogen al 50 kilogram en bovendien was de meststof nat geworden... Enfin, met Christian de volle benne nog eens gaan leegmaken in de wijngaard. Daar was Isabelle, goed ingepakt tegen de koude, aan het snoeien. Ze woont in het dorp en is eigenaar van de grootste apotheek van Toulouse. De wijngaard is een hobby voor haar.
We zijn ook terug op onze collectie oude flessen gestoten. De flessen zijn nog op artisanale manier geblazen en Leen wil ze dan ook bewaren. We hebben er een houten kistje aan opgeofferd. Hopelijk overleven ze de rest van de verbouwingen.
Trouwe lezers, bedankt voor het geduld de voorbije weken en hopelijk blijft onze blog boeiend genoeg voor jullie.
Ondertussen is Leen aan het koken. Kalkoen, en Nicole en Hugo lopen haar voor de voeten om een stukje te veroveren. Het zal nog lukken ook...
Het weer: vanmorgen bewolkt, maar tegen de middag kwam de zon erdoor. Iets meer wind, waardoor het frisser aanvoelde (10 graden), maar tegen de late namiddag hadden we het allebei toch te warm.
Vandaag,zondag, zijn we op uitstap geweest. Eerst naar de kerstmarkt in Boutenac. Dat stelde niet veel voor. Ik heb me er een stuk kaas van 17 euro laten aansmeren, niet eens een groot stuk. Ik was er niet goed van. Ik zal hem met mondjesmaat verorberen denk ik.
Nadien hebben we La ronde des cepages du terroir de Fontfroide gedaan. Eerst een inleiding in de proeverij gekregen van een jonge oeunoloog. Een heel interessante uiteenzetting spijtig genoeg gestoord door achtergrondgeroezemoes. Enfin, we hebben er toch één en ander van opgestoken. Nadien een glas gekocht en de verschillende cepages (persing per druivensoort) geproefd. Heel interessant, omdat je op die manier de specifieke smaak van elke druivensoort kan ontdekken. Proeven is leren en nog wel op een aangename manier. Zo heb ik voor de eerste keer een pure Bourboulenc geproefd. Een witte wijn, die zeer delicaat is, maar toch voldoende fruitig, met een toets van limoen. Ook de Grenache rosé was verrassend lekker en voerde mij terug naar de snoepwinkel van weleer. De Mourvèdre daarentegen ervoeren we als zwaar en hard, een cepage die zeker moet gemengd worden met andere soorten, om volledig tot zijn recht te komen (hoewel Leen daar niet helemaal van overtuigd is, want zij is gek op Mourvèdre). Nadien proefden we dan de definitieve assemblage, wat dan weer een volledig ander resultaat geeft. Dezelfde wijn gewoon en gerijpt op eiken vaten geeft een immens verschil. Het was een interessante namiddag.
Het weer: zalig, blauwe lucht, zonnig en om en bij de 12 graden. Volledig windstil.
Iets langer geslapen vanmorgen. Halfnegen uit bed, toen was Leen al een half uur op de been. Rustig ontbeten en dan naar de werf. Voor Leen was het boodschappendag. Na het middageten een korte siësta gehouden en dan terug aan de slag, de tuin verder opruimen. Leen is langsgekomen met de computer om de weblog online te zetten en de meest dringende mails te beantwoorden. We beperken onze communicatie tot het strikte minimum, omdat het toch allemaal niet echt evident is. Met Christian de benne nog gaan leegmaken in één van zijn wijngaarden. Maandag kunnen we er terug tegenaan.
In de late namiddag is het beginnen regenen. Het schouwspel dat we dan gekregen hebben, was indrukwekkend. Een dubbele volledige regenboog, de huizen in Cruscades kleurden goudgeel, de platanen op de terugweg naar Paraza kleurden dan weer goudgroen. Als gevolg van de lage stand van de zon is het spel tussen licht en schaduw een extra accent in dit spektakel. Absoluut indrukwekkend, spijtig dat ik mijn fototoestel niet bijhad.
Het weer: vanmorgen wind uit het oosten (Marin), zonnig en fris. s Namiddags was het een stuk zachter, maar toen de wind terug naar het westen draaide (Cers) is het beginnen regenen (de bui duurde ongeveer een half uur).
Nicole heeft ons vanmorgen aan de ontbijttafel aangenaam onderhouden. Hilarisch zelfs. Het was alsof ze gebeten was door een vlo met zin voor humor. Ze sprong overal op, af en onder. Ze was ook druk in de weer met de speelgoedmuizen die de zus van Leen haar altijd cadeau doet. Hugo zat erop te kijken alsof hij het in Keulen hoorde donderen (wat ons ten zeerste zou verwonderen, want hij is een beetje doof).
Dat terras begint ons stilaan de oren uit te komen. En we hebben nog heel wat kubieke meters af te graven. Ik ben nooit een kei geweest in wiskunde, maar een oppervlakte van 4,5 meter op 10 meter 60 centimeter diep uitgraven, geeft volgens mij een resultaat van 27 kubieke meter. Laten we het gewicht houden op anderhalve ton per kubieke meter, dan zitten we aan 40,5 ton. Niet te geloven. Dat wordt nog hard werken. En we zijn tot de vaststelling gekomen, dat we achteraan in de tuin een gelijkaardige oppervlakte even diep zullen moeten uitgraven... Dat laatste zullen we toch pas doen als we dit hier vergeten zijn.
Er hebben zich vandaag nog lezers bekendgemaakt, altijd fijn. Zo weten we voor wie we deze blog maken.
Speciaal voor Veronique heeft Leen een foto gemaakt van de voorlopig nieuwe deur. Anders gaat ze er toch naar vragen, aldus Leen. Verder nog fotos van de windmolens in de buurt, van ons voorlopig bureautje en van mij druk aan het skypen met Francis.
Het weer: zonnig met af en toe een wit mooi wolkje, vanmiddag 11,5 graden (eerlijkheidshalve in de zon), zalig.
Het heeft gevroren vannacht. Ik heb de ruiten van de camionette moeten vrijmaken, krabben geblazen. De hemel is open, dus het zou vannacht opnieuw heel koud kunnen worden. Toen we vanmorgen richting Lézignan reden zagen we de Pic du Nor liggen, helemaal besneeuwd. Het heeft dus gesneeuwd in de Montagnes Noire. De Pyreneeën zien we al een tijdje met een sneeuwlaagje.
Eerst gas gaan halen voor ons verwarmingstoestel. De fles aangesloten en het toestel onmiddellijk opgezet. Vooral voor Leen, want die heeft wat gecomputerd (de blog onderhouden, mails verstuurd en naar de mama getelefoneerd...). Ik heb terwijl de voorlopig nieuwe voordeur geplaatst. Niet zonder gepruts, want ik heb meer gaten gemaakt dan nodig was, maar kom ze hangt erin en zal dienen zolang het nodig is. Nu kunnen we in principe de grote poort uitbreken, maar we gaan nog wat wachten tot het wc-raampje geplaatst is...
s Namiddags naar het containerpark gereden met de tractor en nog wat opgeruimd. Morgen komt Christian een handje helpen om de balken van het niveau nog wat extra te ondersteunen. Verder wil ik zeker zaterdag nog wat verderwerken aan het terras, maar er is regen voorspeld, dus of dat goedkomt weet ik niet.
Het weer vandaag: koud in de voormiddag. s Namiddags was het zachter (rond de 9 graden) met een open hemel en behoorlijk wat zon. De wind is gaan liggen.
We hebben allebei pijn aan lijf en leden. Vandaag niet heel veel uren geklopt, maar wel keihard gewerkt. Het terras verder afgegraven en alweer 3 ton naar de benne gevoerd. Dus lossteken, afgraven, in de kruiwagen kieperen, met de kruiwagen op een balk in de benne rijden en de kruiwagen daar leegmaken. Bovendien nog wat bomen en struiken uitgegraven, gerukt, getrokken... enfin, we weten en voelen wat we gedaan hebben. En dan te weten dat onze gasten daar ooit het avondeten zullen nuttigen...
Er was vandaag een gemeentelijke aankondiging, zonder inleidend muziekje. Reden daarvoor is, dat het de aankondiging van een overlijden was. Een honderdjarige is niet meer. De schoonmoeder van de nonkel van Christian. Je mag het draaien of keren hoe je wil, maar het lijkt erop dat Christian zowat familie is van iedereen in het dorp. Morgen heeft de begrafenis plaats.
Het weer: prachtige helderblauwe hemel, niet teveel wind, maar toch koud (8 graden).
P.S.: Leen maakte nog wat fotootjes van Nicole, van Christian en mij in druk gesprek, van de bakker die langskomt in het dorp. Ik heb Leen gefotografeerd terwijl ze hard aan het werken is.
Ik heb vanmorgen wat te lang getreuzeld. Christian stond, toen ik toekwam, al met de vinger aan het uurwerk te wachten om naar de déchetterie te rijden. Ik was eigenlijk al veel te laat vertrokken en dan moest ik nog brood halen in Lézignan. Enfin, we zijn naar het containerpark gereden en ik had de benne eigenlijk overladen. De voorwielen van de tractor kwamen verschillende keren van de grond. Terug thuis vulde ik de aanhangwagen opnieuw en tegen de middag kon ik hem dan een tweede keer gaan leegmaken.
Leen is voor de tweede keer sinds we hier wonen naar de kapper geweest.Bij drie jonge vrouwen met een hip kapsalon in een winkelstraat in Narbonne en waar het zeer gemoedelijk aan toe gaat.Eveil et Sens heet de zaak en is zoals op het visitekaartje staat een : Salon de beauté coiffure, esthétique, massage et relooking. Ze is mooi, is zelf heel erg tevreden en is er naar eigen zeggen goedkoop van afgekomen. Ideaal dus. Na twee pogingen is de kapper dus gevonden. Een succes op alle vlakken.
Na het middageten heb ik een siësta gehouden. Ik was moe van de kou. Het was hier vandaag maximum 7 graden, dus dat is koud. Nadien nog wat opgeruimd in de tuin, want morgen moeten we verder afgraven.
Adrien, de papa van Christian, heeft geen geluk. Snoodaards hebben de selders uit zijn tuintje gestolen. Het tuintje ligt afgelegen in de buurt van de waterzuiveringsinstallatie. Het voorbije weekend is er trouwens ingebroken in verschillende autos in Cruscades, wist Christian me te vertellen.
Het weer: koud (8 graden), wind en wisselend bewolkt. Overwegend zonnig toch.
Vanaf nu hernemen we de routine van ons dagboek, enfin in jullie ogen toch, want wij zijn er eigenlijk nooit mee gestopt. We zijn blij, dat we terug internet hebben, weliswaar op de werf, maar toch. Het is niet te geloven hoe erg je dat kan missen. Toen we naar hier kwamen, had vooral ik gezworen niet meer afhankelijk te zijn van telefoon, gsm en internet, maar in deze tijden is dat niet meer mogelijk heb ik tot mijn spijt moeten vaststellen. En dan nog te weten dat Frankrijk niet echt toegespitst is op het wereldwijde web. Onze contactpersoon van de leverancier van bouwmaterialen, notabene een immens grote firma met vestigingen in gans Frankrijk, kunnen wij niet bereiken via e-mail.We kunnen langsgaan of bestellingen plaatsen via de telefoon, maar dat laatste is vaak niet handig.
Vandaag hebben we de tuin verder opgeruimd. De balken in stukken gezaagd, zodat ze later kunnen dienen als stookhout. De planken opnieuw gestapeld, de bladeren van de lindeboom verzameld en klaargezet om morgen mee te nemen naar het containerpark. Morgen maken we de aanhangwagen van Christian leeg op het containerpark en vullen we hem opnieuw met wat we verder afgraven van het terras. We zullen nog veel aanhangwagens (telkens goed voor drie ton)vullen denk ik...
Het weer: koud, om en bij de 8 graden, toch nog wat wind, meestal wisselend bewolkt met een korte regenbui in de namiddag.
P.S.: en om meteen een goede hernieuwde start te nemen, voegen we er nog een paar fotootjes bij van onze trap en van de grote steunbalken die we gegoten hebben...
Donderdag 21 november, we zijn begonnen aan de tuin. We moeten wel, om te voorkomen dat het water nog eens zou binnenstromen. Leen is het terras beginnen afgraven, een hele kwarwei, want in de ondergrond zitten veel stenen en andere al dan niet verborgen hindernissen. Ik heb, gewapend met de kettingzaag van Christian, de houten balken in stukken gezaagd en voorlopig gestapeld. Enfin, toch al twee stuks, want dan begaf de ketting het wegens gebrek aan smering en de olie was op.
Om al wat we afgraven van het terras weg te voeren, mogen we de benne van Christian gebruiken. Morgen komt hij ze aan de tractor hangen. Vandaag hebben we ze dus nog niet teveel gevuld.
Het weer: veel wind, gelukkig is het niet koud, ongeveer 14 graden.
Vrijdag 22 november, Leen gaat vandaag niet naar de werf. Op haar programma staan de kuis, de was en de boodschappen. Ze doet dat laatste liever niet op zaterdag, want dan is er altijd teveel volk.
Ik ging naar de werf, het terras verder afgraven. Christian kwam langs om de benne aan de tractor te koppelen. De batterij van de tractor was leeg. Zelfs nadat hij ze aan de batterij van de C15 gekoppeld had, wou de tractor nog niet starten. Dan maar de grove middelen moet Christian gedacht hebben. Hij koppelde de futloze tractor aan zijn zwaardere broer en ik moest daarmee rijden. We hebben ons onnozel gelachen, want telkens Christian de koppeling loste van de koppige tractor, gingen de voorwielen van mijn tractor de lucht in. We reden zo een eindje door het dorp, uiteindelijk met succes. De benne is nu helemaal vol, dinsdag pas kunnen we ermee naar het containerpark.
Aha, en goed nieuws, in de namiddag ben ik onze modem gaan halen op de post. Morgen alles installeren en dan kunnen we, als alles goed gaat tenminste, eindelijk terug op internet.
Het weer: nog altijd heel veel wind. Niet koud, maar wel vermoeiend weer.
Zaterdag 23 november, internetinstallatiedag. s Morgens naar de Bricodépôt in Béziers voor een kastje en nog wat benodigdheden voor de installatie. We gaan de modem en alle bijhorigheden in een kastje zetten, zodat het allemaal min of meer stofvrij blijft.
In de namiddag is Leen naar Narbonne gereden om houten kistjes te halen, want we willen onze gerecupereerde tegeltjes daarin bewaren, zodat ze minder plaats innemen in de tuin. Ik ben alles gaan installeren. De kast gemonteerd, daarin een dubbele stekker voorzien en het internet geïnstalleerd. Nog even naar de winkel gemoeten voor een telefoonstekker, want die zien er hier in Frankrijk helemaal anders uit dan in België. Ongelooflijk, alles werkt!
Het weer: aangename temperatuur (14 graden) maar rukwinden tot 130 kilometer per uur...
Zondag 24 november, het is zover, we hebben internet en kunnen terug onze weblog up to date houden. Weliswaar telkens met een dag vertraging, want ik schrijf de blog liever s avonds in comfortabele omstandigheden dan op een stofferige werf. Vanaf nu zullen we dus terug dagelijks te volgen zijn.
Straks gaan we naar de werf en zetten we alles online.
Het weer: iets kouder, maar nog niet om van achterover te vallen (de voorspelde vrieskou voor het weekend bleef achterwege), de wind blijft trouw op post.
Dinsdag 11 november, vandaag moet ik fotos gaan maken in Cruscades. Het is de herdenking van Wapenstilstand. Leen gaat niet mee, want ze gaat winkelen. Zo goed als alle winkels zijn hier open, zelfs met allerheiligen was dat het geval.
Ik besef plots, dat we toch wel vreemdelingen blijven in het dorp. Jammer maar helaas. We zullen het doen met die enkelingen die ons wel aanvaarden.
s Namiddags naar Gust en Ann, om nog maar eens gebruik te maken van hun internetverbinding. Kwestie van onze blog wat aan te vullen en nog wat bankverrichtingen te doen. Nadien nog eens bij mijn ex-collega Christof gaan eten. Het was weeral lekker.
Het weer: in de voormiddag goed en zacht, in de late namiddag regen. Toch wel warm voor de tijd van het jaar, rond de 17 graden.
Woensdag 12 november, een doodgewone werkdag met afwerking van de bekistingen voor de draagbalken, plaatsen van lichtpunten in diezelfde balken. Morgen gieten we beton.
Het weer: regen tot de middag, nadien is het opgeklaard en werden de temperaturen aangenaam. Ik schat rond de 15 graden.e
Donderdag 13 november, pas in de namiddag beton beginnen gieten. In de voormiddag moest er dan toch nog één en ander afgewerkt worden aan de bekistingen. Kleine prutsen, die vaak heel veel tijd in beslag nemen.
Het weer: heel veel wind, waardoor het koud aanvoelt, ondanks de 12 graden. Uit de wind en in de zon was het best aangenaam.
Vrijdag 14 november, beton gegoten, de ganse dag. Leen heeft de beton gemaakt, 3 kubieke meter of 4800 kilogram beton. Dat kan tellen. Toen ik dat vertelde aan Gust zei hij, dat ik haar dan maar een bosje bloemen moest kopen. Ons studiootje is daarvoor te klein, dus beloofde ik een tripje naar Toulouse, om te gaan shoppen...
Niet dat ik ondertussen stilgezeten had, want die drie kubieke meter beton moest natuurlijk in de bekistingen gegoten worden, met een emmertje...
Het weer: nog meer wind dan gisteren en ongeveer dezelfde temperatuur dan gisteren. De wind was vermoeiend, vooral voor Leen die buiten beton stond te draaien.
Zaterdag 16 november, naar Toulouse dus. De derde grootste stad van Frankrijk en dat zou je niet zeggen. Op een zaterdag ondanks de vele shoppers valt het verkeer best mee. De grote boulevards zijn éénrichtingsstraten en het is er echt geen chaos. Toulouse is een aangename stad, met mooie verzorgde huizen, uitnodigende parken enligt aan de indrukkwekkende rivier de Garonne.Voor ons is het minder dan anderhalf uur rijden.
Het weer: zacht en zonnig, om en bij de 15 graden.
Zondag 17 november, een dag thuis, want ik heb een lelijke verkoudheid en moet toch ook wat rusten. Een siësta gedaan van 2 uur terwijl Leen pistolets bakte (een probeersel waarvan het resultaat goed meeviel) en wat waste en streek. Die dingen moeten ook gebeuren.
s Avonds opnieuw vroeg naar bed, want maandag is werkdag.
Het weer: hevige wind, maar uit de wind was het zalig toeven volgens Leen.
Maandag 18 november, een zware werkdag. Eerst nog wat kleine zaken bekist en nog beton gegoten. In de namiddag balken aangesjouwd en gelegd, waartussen de houten koffers komen om beton in te gieten. Ik wist niet dat een mens zo moe kon worden. s Avonds was ik geen cent meer waard en heeft Leen alle huishoudelijke taken voor zich genomen. Ondanks dat alles toch slecht geslapen... Mijn verkoudheid stoort nog.
Het weer: s Morgens zonnig en in de namiddag bewolkt. Aan de kust was het wel helder weer. Temperatuur 12 graden.
Dinsdag 19 november, een mens kan nog hoe zou ik het zeggen meer moe worden dan hij denkt. Nog balken aangesjouwd en op de muren getild. We zijn kapot.
Het weer: wisselend bewolkt, 12 graden en tegen de late namiddag lichte regen.
Woensdag 20 november, we hebben toch nog hard gewerkt vandaag. Ik had het niet verwacht, want gisteren was ik doodmoe. We zijn de tuin beginnen opruimen, want het is heel goed weer daarvoor. Ons ijzer hebben we weggedaan. Niet de moeite, iets minder dan 5 euro voor 160 kilogram. Het koper ging 16 euro voor 10 kilogram. Terwijl nog 14 stutten gekocht, want die hebben we nodig om het beton te gieten. Nu terug bij Gust en Ann, om onze weblog aan te vullen. Onze lijn is er, maar nu wachten we nog op onze modem. Hopelijk komt die snel...
Het weer: zacht (16 graden), zonnig en weinig wind. Heerlijk.
Beste lezers, Nog eventjes geduld. Sinds gisteren hebben we een telefoonlijn. Onze adsl-lijn is aangevraagd en moet binnen de drie weken geactiveerd zijn. Vanaf dan kunnen we onze blog terug bijhouden. Hierna volgt het verslag van de voorbije dagen, want we blijven alles gewoon dagelijks bijhouden.
Hartelijke groeten, Leen en Harry
Zondag 2 november, allerzielen en uitgenodigd door Joo en Ann Maes in Le Rébenty in Axat. Uitgebaat door een ex-collega van mij, Christophe Lermyte en zijn vrouw, die iets minder dan een jaar voor ons naar hier verhuisden. Le Rébenty is een heel gezellig restaurant, waar lekker eten geserveerd wordt. Ook de wijnkaart mag er zijn, maar centraal staat toch een Vlaams bier uit de hel.
Ik had het nooit eerder gezien in Christophe, maar hij is een zeer goede gastheer en het doet altijd deugd de verhalen van anderen te horen. Zeker voor herhaling vatbaar. Samen met Joo en Ann bleven we plakken tot na zes uur, en dan nog meer dan anderhalf uur terug naar huis...
Het weer: regen soms zeer heftig - tot na de middag, heel de dag onweders gezien. Niet echt heel koud. Ik denk rond de 16 graden.
Maandag 3 november, de dag begint in mineur. Als gevolg van één van de forse regenbuien op zondag, is heel wat water binnengelopen langs de achtergevel. Gelukkig hebben we een goede waterzuiger en kunnen we alles min of meer netjes opkuisen. Het opmetsen van de U-blokken voor de ringbalk verloopt moeizaam. De blokken hebben heel onregelmatige vormen en zijn moeilijk recht te zetten. Het geduld werd op de proef gesteld.
Van de architect nog steeds geen teken van leven. Leen besluit morgen bij hem langs te gaan.
Het weer: lekker weertje, zon met witte wolken en rond de 18 graden.
Dinsdag 4 november, Leen heeft een bezoek gebracht aan de architect en het probleem is opgelost. Ze hebben een grote printer-copier met onderhoudscontract en daar knelde het schoentje. De technieker liet op zich wachten. Morgen mogen we het dossier gaan tekenen en ophalen, zodat we het overmorgen kunnen indienen op de Mairie. Terwijl is Leen een gaine verte gaan halen voor de telefoonlijn. Belachelijk, een buis met een diameter van 4 centimeter waar 1 onnozele telefoondraad in getrokken moet worden...
s Avonds ben ik met Christian en Cédric het brommertje gaan halen. Nu moet hij nog wachten tot na kerstmis, want dan pas wordt hij 14 jaar en dat is hier de minimumleeftijd om met de brommer te rijden. Enfin, hij kan er in de garage van Christian al wat opzitten en hem af en toe eens starten.
Het weer: droog in de voormiddag, wel zwaarbewolkt. In de late namiddag is het dan beginnen regenen. Zo een sappig drasjke dat lang kan duren... Het wordt ook stilaan frisser.
Woensdag 5 november, bekisten, bekisten en nog eens bekisten. Allemaal probleemgevallen met uitsparingen voor buizen, hoekbekistingen en meer. Bovendien regent het nog altijd en is het behoorlijk koud. De punten waar we risico lopen op overstroming trekken we op het eind van de dag nog leeg, om herhaling te voorkomen. Ik moet dringend het terras afgraven , zodat het fatsoenlijk kan aflopen.
s Avonds eindelijk naar de architect en het dossier getekend en opgehaald. We gaan nu een volledig nieuwe bouwaanvraag indienen.
Het weer: regen, regen en nog eens regen. De godganse dag. Om en bij de 12 graden...
Donderdag 6 november, mijn eerste sleuf voor elektriciteitsleidingen geslepen. Ons nieuwe toestel werkt zeer goed. Het gaat ons veel werk en stof besparen (we kunnen het rechtstreeks aansluiten op de stofzuiger). Als alles goed gaat hebben we binnenkort ook nog licht in het toilet. Dat scheelt veel...
s Namiddags onze bouwaanvraag ingediend op de Mairie. Hopelijk lukt het deze keer wel. Verder begonnen met de bekistingen voor de grote draagbalken, daar zal ook nog heel wat beton in terechtkomen denk ik.
Het weer: zwaar bewolkt en toch eventjes een paar druppeltjes regen, maar niet de moeite. Het is ook terug iets warmer, 14 graden.
Vrijdag 7 november, we zijn doodmoe. De bewapeningen van de betonnen draagbalken zijn loodzwaar en dat sloopt een mens. We hebben ook meer dan anders naar ons materieel gezocht, dus dat wil zeggen, dat we de werf dringend opnieuw moeten organiseren. Morgen gaan we daar werk van maken.
Verder valt er eigenlijk niet veel te vertellen.
Het weer: bewolkt met af en toe een opklaring. Wel warm, 17,5 graden.
Zaterdag 8 november, de werf is opgeruimd. Ik heb een paar schabben gemaakt. Snelbouwstenen gestapeld en daarop een aantal planken van de oude vloer. Nu ligt al het materieel daar op. Benieuwd hoe lang het daar zo netjes zal liggen.
Leen is op stap geweest met Gust. Ze hebben een paar wijndomeinen bezocht, altijd op zoek naar goede wijn.
Het weer: zonnig, warm voor de tijd van het jaar (17 graden) en windstil.
Zondag 9 november, rustdag en dat is welkom. Leen heeft vanmorgen pannenkoeken gemaakt, lekker. Ook Hugo heeft er behoorlijk van gesmuld. Hij is gek op deegwaren, zoals brood, wafels en pannenkoeken. Nicole haalt daarvoor haar neus op.
Vanavond gaan we eten bij Chris en Katrien van La Selette. Alleen weten we niet meer precies wanneer we verwacht worden. Straks nog eens bellen voor alle zekerheid.
Morgen komt de telefoonmaatschappij onze lijn leggen. Hopelijk is het allemaal van de eerste keer in orde. We weten niet of we dan meteen ook kunnen internetten, want dan moeten we nog een neufbox halen en we zijn niet zeker dat die meteen geleverd wordt en ook onmiddellijk zal werken...
Het weer: bewolkt, maar ik heb de indruk dat het nu stilaan begint op te klaren. Het is niet echt koud. Straks nog buiten geweest in t-shirt, dus dat valt wel mee. Er is een weinig wind, een licht briesje.
