Tijd voor de mooie cross van Bree. Een van de weinige crossen, naast die van Alken, waar ik in verleden tijden af en toe toch wat op niveau kon presteren. Al is ook dat relatief .
Zelf besloot ik om niet deel te nemen, wegens een aantal dagen ziek. Aron en Heidi wilden revanche nemen voor Genk, waar ze beiden niet echt op niveau hadden gepresteerd. Afwachten vooral wat het zou worden met de buikkrampen van Aron.
Hij vertrok prima. De tegenstand was groot, met naast de brothers Neyens nog enkele Belgische kampioenen (cross en mtb). 3 mooie rondes van bijna 1500m werden voorgeschoteld. Aron kon prima mee tijdens de eerste 2 rondes. Op het einde van de tweede ronde zat hij niet ver achter de toppers. Toen begon de miserie opnieuw... Alweer krampen op exact dezelfde plaats. Moest zijn tempo laten zakken. Maar beet ditmaal toch goed door, en probeerde er nog uit te halen wat erin zat. Jammer dat nog eentje van ACA hem kon passeren, maar hij slaagde erin het verlies verder te beperken. Chapeau, kerel! In moeilijke omstandigheden laat je pas zien wat je écht waard bent.
De precieze oorzaak blijft gissen. Nooit last tijdens training, ook niet tijdens intensieve trainingssessies. Voeding incl. drank lijkt uitgesloten. Heeft geen virus of infectie opgelopen. De buikspieren (heb het gecontroleerd) zijn niet geïrriteerd. Niet te laat of te zwaar gegeten, electrolyten in orde, laatste week magnesium bijgenomen. En daarvoor, omdat we alle drie een ijzertekort hadden, een maandenlange ijzerkuur gevolgd. Enzovoorts... Komende weken examenperiode en geen wedstrijden, en dan zullen we verder zien.
Heidi verging het ook beter dan in Genk. Een aantal naaste concurrentes kon ze deze keer afhouden, een bepaalde andere sloop haar tijdens het ingaan van de laatste ronde voorbij (na de ganse tijd achter haar te hebben gelopen). Nu ja, het is altijd moeilijk vergelijken, al kom je dezelfde concurrentes tijdens zo'n criterium vaak tegen. Nu, ze is prima bezig, luistert goed naar bepaalde aanbevelingen , en heeft de motivatie opnieuw te pakken. Komt dik in orde. Met allebei.
Ondertussen wordt het als (beginnende) (atletiek)trainer steeds interessanter. De aanpak van andere trainers is zeer divers. Heb de laatste weken een aantal interessante gesprekken én verdere info-uitwisseling met enkele collega's, ook van andere clubs, gehad die min of meer op dezelfde golflengte zitten. Die golflengte heet: lange termijn, maatwerk, welzijn van de atleet, aandacht voor blessurepreventie, constante monitoring, e.a. Heb een samenvatting omtrent trainingleer die ik afgelopen zomer had gemaakt nog eens boven gehaald (gebaseerd op trainer A-opleiding, het werk van Jan Olbrecht, eigen opleiding sportverzorging, e.a.), en ben ervan overtuigd dat we het juiste pad hebben gevonden. Misschien niet de snelste route, maar wel de veiligste/plezantste met de meeste kans op het bereiken van de juiste bestemming .
|