verslag van (o.m.) onze pogingen tot een, na vele jaren onderbreking, "comeback"; verslag van een gedeelde passie, naast onze allergrootste passie, onze mannen Aron en Tomas! verslag van pijn, ontgoocheling, slaaptekort, ongeduld maar ook (af en toe) kleine succesjes, plezier, gezelligheid, spanning, nieuwe ervaringen, grenzen verleggen, enz. (een soap...)
vroegere berichten op http://www.blogweb.be/kurtheidi
19-02-2011
Danikerbosloop
Miserie miserie. Op loopvlak tenminste. Het ziek zijn vorige week heeft toch zijn sporen nagelaten. Voel me niet okay, ben nogal verzwakt zo lijkt me, het ziek zijn lijkt zelfs terug te komen. Maandag een duurloopje van 2u22', nadien ongelooflijk kapot. Echt niet normaal, zeker gezien de voorzichtige opbouw. Maar ja, we zien wel waar we uitkomen. Morgen Danikerbosloop, moet een pittige loop zijn, nog nooit aan deelgenomen, maar opnieuw vlakbij in de buurt, in Geleen.
Wél goed nieuws op ander vlak. Ons studentje heeft zichzelf weer overtroffen, 76% in totaal bij partieels in een afstudeerjaar op de univ, tja, daar kon ik alleen maar van dromen vroeger . Nu nog de thesis afwerken, eindexamens, en dan hopelijk genieten van een lange welverdiende zomer. Zonder examens, en met sowieso veel minder stress. Nu nog een zonnetje.
Verslag Het loslopen gisteren ging van geen kanten, dat was al een slecht voorteken. De griep annex verkoudheid is precies ook nog niet uit mijn systeem. Toch goesting om te gaan, en er dan maar een goede trainingsloop van te maken. Ter plaatse gaf Patrick Delait (trouwens de winnaar en twee weken voor de marathon van Barcelona) de nodige uitleg over de wedstrijd, en het zou niet voor doetjes zijn. Eindeloze stijgende stukken en de nodige gevaarlijke afdalingen. Hij heeft niet gelogen ... Het was eigenlijk de Mescherbergloop maal twee, nog langere en steilere hellingen, gevaarlijkere afdalingen, met naast heel dikke blubber ook de nodige stukken beton . Ook mentaal moeilijker, met liefst viermaal een zeer zware ronde. En dat ik niet in mijn dagje was, bleek al heel snel. Ben door meer mensen gepasseerd dan ik er kon inhalen. Het tempo vertraagde met de minuut/helling/ronde. Enkele uren na de wedstrijd kreeg ik ook een serieuze klop, nu 's avonds is het terug wat beter. Nu, zo'n geklim en gedaal is sowieso geen spek voor mijn bek. Nooit geweest. Doe het wel graag, maar ben er niet goed in. M'n gewicht is daarbij niet echt een voordeel. Daarom: een goede training, niet meer. De echte doelen komen er volgende maand aan, en dan zal de conditie, die er tot enkele weken geleden was, er hopelijk terug zijn. Al is het nog afwachten of die langere wedstrijden ook wel aan mij zijn besteed . We doen ons best, en we zien wel.
Op die foto, door amigo Pietro genomen, van de start, met op de eerste rij, op één hinderlijk exemplaar na (die trouwens als allerlaatste zou binnentaffelen, maar dan toch maar op de eerste rij iedereen moet kunnen hinderen ), allemaal toppers: Diederen, Smeets, Delait, en weet ik wie nog allemaal. Ik had zelf het toepasselijke nummer 13 gekregen, en zou het later geweten hebben: GRIEP ONDANKS EEN GRIEPVACCINATIE... Het moet me maar weer overkomen. In combinatie met een stevige bronchitis. Zeer pijnlijk hoesten. De conditie was net in stijgende lijn aan het gaan. Hopelijk is de miserie snel voorbij. Ben trouwens deze week op een website van een atleet van de andere zijde van de Maas gebotst, die het in zijn verslag telkens over "die Belg" heeft. Na een tijdje begon ik door te krijgen dat hij het eigenlijk over mij had... Was wel leuk , temeer daar hij achter mij eindigde
Vandaag naar het vlakbijgelegen Urmond geweest voor de jaarlijkse Overmuntheloop. Zware trainingsweek achter de rug, naar kwaliteit tenminste. De kwantiteit is al even naar 5 trainingen per week gezakt. Meer zit er momenteel niet in, veel te drukdrukdruk. De bacillen vlogen de afgelopen week hier in het rond, en ik heb er blijkbaar ook iets van meegekregen. Voel me nogal flauwtjes, maar kon die wedstrijd niet missen, al was het maar om een aantal loopcollega's nog eens terug te zien, en er een flinke harde training van te maken. En in wedstrijd ga je natuurlijk altijd wel wat harder. Ter plaatse direct een aantal bekenden en/of toppers tegengekomen. Niet zoveel deelnemers, maar wel kwalitatief enorm de moeite. Ik denk dat de envelopjes er voor iets tussen zitten . Na een verschroeiende start in de buurt van good old Rudi Smeets die een goede dag had ondanks zijn lichamelijke problemen en van René Van Uum terecht gekomen, René kom me vorig jaar nipt kloppen. En dan begon het beuken tegen de felle wind. Ook de stukken met wind in de zij waren niet simpel, maar heb een goed regelmatig wedstrijdje kunnen lopen, heb goed gedoseerd, en had op het laatst nog genoeg over om Van Uum in extremis te kunnen voorbijschieten. Waarna de alweer ongelooflijke speaker over mijn gezichtsuitdrukking van de laatste meters begon te ouwehoeren . Ruim uitgelopen, alweer 18 km op de teller, en alweer een mooie stap gezet voor de marathon. Nu kwestie om gezond te blijven, en de bacteriën niet toe te laten. Trouwens, achteraf in het cafetaria was het héél gezellig, dikke ambiance telkens een winnaar van de loterij naar voren moest gaan, zul je aan onze zijde van de Maas niet snel meemaken. Fotootje gemaakt door onze supersupporter van vandaag, Pietro Fistetti:
. Nu nog de thesis afwerken, eindexamens, en dan hopelijk genieten van een lange welverdiende zomer. Zonder examens, en met sowieso veel minder stress. Nu nog een zonnetje.
... Het was eigenlijk de Mescherbergloop maal twee, nog langere en steilere hellingen, gevaarlijkere afdalingen, met naast heel dikke blubber ook de nodige stukken beton 
. We doen ons best, en we zien wel.
, temeer daar hij achter mij eindigde
. Na een verschroeiende start in de buurt van good old Rudi Smeets die een goede dag had ondanks zijn lichamelijke problemen en van René Van Uum terecht gekomen, René kom me vorig jaar nipt kloppen. En dan begon het beuken tegen de felle wind. Ook de stukken met wind in de zij waren niet simpel, maar heb een goed regelmatig wedstrijdje kunnen lopen, heb goed gedoseerd, en had op het laatst nog genoeg over om Van Uum in extremis te kunnen voorbijschieten. Waarna de alweer ongelooflijke speaker over mijn gezichtsuitdrukking van de laatste meters begon te ouwehoeren 
