verslag van (o.m.) onze pogingen tot een, na vele jaren onderbreking, "comeback"; verslag van een gedeelde passie, naast onze allergrootste passie, onze mannen Aron en Tomas! verslag van pijn, ontgoocheling, slaaptekort, ongeduld maar ook (af en toe) kleine succesjes, plezier, gezelligheid, spanning, nieuwe ervaringen, grenzen verleggen, enz. (een soap...)
vroegere berichten op http://www.blogweb.be/kurtheidi
27-12-2010
As: meer foto's
As was geen lachertje dit jaar. Zelfs Benny vond het niet grappig. Bewijzen? Hier sè:
Morgen geen kerstcorrida, dat is ondertussen ook geannuleerd. Komt me eigenlijk niet zo slecht uit, want de conditie gaat zienderogen achteruit. Deze week tweemaal in het bos geweest, en door de ultrawinterse omstandigheden toch wel hard getraind, maar voor de rest was het hopeloos, en me moeten behelpen met enkele malen 45' op de (saaie) crosstrainer. Ga morgen toch weer opnieuw het bos in, al moet ik skibotten aandoen om mee te lopen. Het kan me verrekken, maar de komende weken ga ik opnieuw in gang schieten. Vrijdag in Weert komt ook al op de helling te staan, maar dan zijn Posterholt en de eerste halve marathon van de Rureifel-cup volgende doelen om naar uit te kijken. En voor mij nooit meer een fucking witte kerst, het gaat ons door een leuke crash genoeg duiten kosten .
Een eerste foto, het podium van de 15 km (met dank aan Gilbert Simal, trainer van o.m. Lode), met een zondag ongenaakbare Jimmy Mathijs op het hoogste schavotje. De "actiefoto's" zijn naar het einde van de wedstrijden toe bijna onherkenbaar, de organisatie probeert ze deze week nog online te zetten.
Het is nu zondagvoormiddag 10.30 uur, en op de website van de kerstrun van As is nog geen sprake van een afgelasting... De sneeuw is vannacht nochtans alweer met bakken uit de lucht gevallen, maar de kerstrun is een organisatie van gemeente As zelf, dat helpt misschien wel, wie weet zijn nu alle gemeentearbeiders (die twee) bezig met de omloop sneeuw en -ijsvrij te maken ? Van zware looptrainingen is de afgelopen weken niet veel in huis gekomen. Het is wat behelpen, duurlopen in de sneeuw lukken nog wel, maar je echt eens goed laten gaan is er momenteel niet bij. En af en toe zijn we genoodzaakt om op de crosstrainer thuis binnen te trainen, valt wel mee, is een degelijk stuk speelgoed, maar de intensiteit is over het algemeen wat minder, en het zijn natuurlijk ook ietwat andere spieren die je gebruikt. Ook de hopen recepties van de afgelopen weken zijn niet echt bevorderlijk voor het terug bereiken van iets wat op een conditie lijkt . Seffens heb ik als afstandsloper nog een horeca-gezwel... Nog effe afwachten nu, hopelijk zijn ze er in As aan uit, en wie weet zal het toch wel lukken om de run te laten doorgaan. Verslag Bericht gekregen dat het zou doorgaan, dus wij op weg naar As. T/p bleek de organisatie een prachtig werk te hebben geleverd, alles sneeuw- en ijsvrij. Heel wat bekenden alweer, de échten kom je overal tegen! Op naar de start, begint het toch niet te sneeuwen zeker? En niet zomaar een klein beetje, hele pakken kwamen naar omlaag. Het heel goed beloopbare parcours werd daardoor heel snel een nachtmerrie, iedere ronde werd het moeilijker lopen, gladder, een dikkere sneeuwlaag, enz. Als eerst vertrokken, toch voorzichtig aangezet, na een km zowat nam Jimmy Mathijs over en ik moest hem, beetje bij heel klein beetje, laten lopen. Ondertussen was het zicht ook minder en minder geworden, de sneeuw en het ijs vormden rare dingen aan mijn muts , moeilijk ademen, enz. Vijf van de zes ronden samen met nog een andere gelopen, op plaatsen twee en drie. De laatste ronde kon ik wat versnellen, en de tweede plaats was binnen. Zeer slechte tijden, maar wat wil je in deze rotzooi. Ben blij dat het erop zit, en dat we geen ongelukken, ook onderweg naar hier, hebben mogen meemaken. Terug thuis bleek ik noch het vrouwtje die ook net terugkwam de oprit op te geraken... Resultaat: nog een uurtje keihard schuppen met vieren, en dan nog net bovenraken... Belooft voor morgen. En alweer verder van die wintershit voorspeld, yoehoe!
Morgen een hiaat invullen in onze loopgeschiedenis: de Mescherbergloop! Moet een van de zwaarste Nederlandse wedstrijden zijn, met ondermeer een ongelooflijke trappenpartij (180 ongelijke treden!) in het bos, waar we vroeger ten tijde van Jos Stegen af en toe ging trainen. Het zegt genoeg als enkel de eersten, niveau Roger Smeets en consoorten, al lopend of iets wat daar op gelijkt boven raken... De conditie is er ondertussen nog lang niet. Nog een beetje verkouden, minder getraind, en de extra kilootjes blijven eraan hangen. Maar ik kijk toch uit naar morgen, al is het een beetje een dubbel gevoel, want ik weet niet echt wat te verwachten, buiten die ongelooflijke trappenpartij. Hoop vooral opnieuw het vlot tegen een degelijk tempo te kunnen uitlopen, zonder ongelukken onderweg. Ben blij dat die witte smurrie (effe) weg is, zodat de kans op breuken toch al weer wat is verminderd . Verslag Niet voor doetjes. De enige mogelijke conclusie. Een opeenvolging van zware heuvels, ongelooflijk veel modder, glibberige stukken, en die ongelooflijke trappenpartij... Ongelooflijk, maar wel magnifiek. Als je tenminste niet direct in het rood geraakt, en dat is gelukkig niet gebeurd. Niets voor mij, deze wedstrijd, maar ben toch blij dat ik (eindelijk) eens heb deelgenomen. Zeker voor herhaling vatbaar. Met een (meestal/altijd/soms/heel soms) leuk gezelschap (Bert-Peter S-Carel) richting Mariadorp-Eijsden getrokken, waar we ook Thea, Michael, Raymond, Danny, Willy en Carin aantroffen. Veel volk bij de start. De Mescherbergloop is in Nederland bijna een mythe. De verdienste van degene die ooit op het idee is gekomen om zulk een parcours uit te tekenen. Blijkt dat toch niet onze Peter Brouwers te zijn geweest zeker . Na een stuk asfalt een lange vettige weide in, waar de miserie begon. En waar 15 km lang geen einde aan kwam. Over die trappen wil ik zelfs niets meer kwijt, alleen degenen die deze (in wedstrijd) bedwongen hebben weten hoe het voelt... In wedstrijd enkele bekende gezichten zoals Jo Schoonbroodt, Maud Goldsteyn, en Evelien Ruyters. Jazeker, mooi gezelschap . Maar meestal, vooral bergop, hadden die pluimgewichtjes zeker een voordeel. Evelien heeft uiteindelijk bij de dames de wedstrijd gewonnen, Jo werd tweede +55, Maud heb ik op het eind, toen het eindelijk nog eens "gelijkvloers" was, kunnen passeren. Na de trappenpartij ook bij de nog altijd gekwetste Lode Raskin geraakt, voor wie ik uiteindelijk nipt de duimen moest leggen. Maar dit was inderdaad geen wedstrijd voor ons, he Lode. Volgende week in As iets sneller! De volgende fotootjes geven een overzicht van het lijden. Ook een fotootje van de prijsuitreiking, waarbij Carin Brouwers fraai de overwinning behaalde bij de dames +45. Proficiat
Van plan om morgen naar Jülich te trekken, voor de volgende manche van de Rureifel-cup. Wordt het toch niet geannuleerd zeker . Hoe durven ze! Neen, maar goed ook, want het is echt niet te doen. Een nachtmerrie voor iedere loper. Je kan wel gaan lopen, en de koude is het ergste niet, maar je moet zo geconcentreerd lopen, zeker in de sneeuw en in het bos waar je niet precies weet wat voor ondergrond het is, dat je niet echt kunt ontspannen. Ik toch niet. Door de extreme omstandigheden, en ook wel een vervelende verkoudheid, deze week niet veel getraind. Twee langere duurlopen, eenmaal op de crosstrainer, that's it. Misschien morgen nog effe op de crosstrainer omdat maandag de ganse dag Brussel op het programma staat, en hopen dat de conditie er niet te veel onder lijdt. Conditie die er nog lang niet is trouwens, onder deze omstandigheden weet ik ook niet of de Mescherbergloop van volgend weekend op het programma komt te staan. De Heilige Man is ondertussen in het land. Die van ons, en vooral de jongste, zijn zowat zot geworden. Ben blij dat deze vroomheid terug naar zijn eigen land terugkeert over enkele dagen . Al is het natuurlijk ook wel fijn, jaja zelfs ik kan genieten van de tintelende pretoogjes van ons nageslacht!
.
?
. Seffens heb ik als afstandsloper nog een horeca-gezwel...
, moeilijk ademen, enz. Vijf van de zes ronden samen met nog een andere gelopen, op plaatsen twee en drie. De laatste ronde kon ik wat versnellen, en de tweede plaats was binnen. Zeer slechte tijden, maar wat wil je in deze rotzooi. Ben blij dat het erop zit, en dat we geen ongelukken, ook onderweg naar hier, hebben mogen meemaken. Terug thuis bleek ik noch het vrouwtje die ook net terugkwam de oprit op te geraken... Resultaat: nog een uurtje keihard schuppen met vieren, en dan nog net bovenraken... Belooft voor morgen. En alweer verder van die wintershit voorspeld, yoehoe!
. Maar meestal, vooral bergop, hadden die pluimgewichtjes zeker een voordeel. Evelien heeft uiteindelijk bij de dames de wedstrijd gewonnen, Jo werd tweede +55, Maud heb ik op het eind, toen het eindelijk nog eens "gelijkvloers" was, kunnen passeren. Na de trappenpartij ook bij de nog altijd gekwetste Lode Raskin geraakt, voor wie ik uiteindelijk nipt de duimen moest leggen. Maar dit was inderdaad geen wedstrijd voor ons, he Lode. Volgende week in As iets sneller!
