verslag van (o.m.) onze pogingen tot een, na vele jaren onderbreking, "comeback"; verslag van een gedeelde passie, naast onze allergrootste passie, onze mannen Aron en Tomas! verslag van pijn, ontgoocheling, slaaptekort, ongeduld maar ook (af en toe) kleine succesjes, plezier, gezelligheid, spanning, nieuwe ervaringen, grenzen verleggen, enz. (een soap...)
vroegere berichten op http://www.blogweb.be/kurtheidi
28-05-2010
Teutenjogging Zonhoven
Op vrijdagavond, door de files vol met gefrustreerde chauffeurs, naar Zonhoven voor de Teutenjogging. We wisten wat te verwachten: een -parcours vol met scherpe bochten, en zowat 80% onverhard. Niet mijn lievelingsloop, maar in elk geval een goede snelheidstraining (alhoewel geen snel parcours) voor wat binnenkort allemaal komen gaat. Bij het inlopen keizware benen, al had ik de weerstandtraining van de avond ervoor maar voor 1/3 meegedaan. We zouden wel zien, en er het beste van maken. De start was verschroeiend, de oranje bende van Rik Ceulemans/Time2Run (Tim Stessens en consoorten) vlogen er vandoor, en door het vele draaien en keren op het grasparcours van de eerste km, was het kwestie om mee te zijn. Nu, mee is veel gezegd, maar na de eerste km begon het inhalen, de jonge gasten begonnen een na een stil te vallen , en dan komt deze diesel op gang. Na zowat 3 km echter was er in een bosje een bocht naar links, maar den deze ging rechtdoor omdat er ook nergens iets stond aangeduid. Maar omdat de mannen achter me zo sportief waren om direct "links" te roepen, bleef de schade beperkt. Ik kon opnieuw aansluiten, en de ene na de andere "opvreten", om er in de laatste km nog eens extra de pees op te leggen (5 km in 17.35, 5,14 km in 18.00) en te eindigen enkele secondjes na wat Marc Schoels bleek te zijn. Nu, omdat beide afstanden samen waren vertrokken, was er totaal geen overzicht. Misschien, had ik me in die ene bocht niet vergist, was ik misschien nog tot bij Marc geraakt, maar Marcs eindsprint kennende zou het toch moeilijk zijn geweest. Nu, vierde, in een toch wel goed bezette wedstrijd, en zonder afbouwen, dat mag er toch wel zijn. Een half minuutje sneller dan vorig jaar. Maar ja, den deze is nooit content hé , waarom vierde als je misschien, héél misschien, ook derde had kunnen zijn ??? Nu, de traditionele spaghetti achteraf smaakte wel, en nu is het zaak om me te bedwingen en NIET naar het frietkot hier schuin tegenover te gaan, maar braafjes het soepje van moeder de studerende vrouw op te eten, gevolgd door wat rijst . Zeker zo lekker, en geen schuldgevoelens achteraf, én niet de ganse nacht wakker liggen van de vuiligheid in mijn maag . Groetjes!
Peter Brouwers heeft weer een hele hoop leuke foto's genomen. Een selectie: Foto 1: na ongeveer 1 km, in gezelschap van o.m. Robert Willems die de aflossingsrace liep Foto 2: in volle inspanning, blijkbaar bijna grienend ... Foto 3: nagenietend in gezelschap van Pascal Foto 4: de familie Brouwers die zich bezint onder de kerktoren van het lokale bedevaartsoord
Zondag naar Bassenge alias Bitsingen (mooi dorpje net over de taalgrens met Val-Meer), voor alweer een pittig wedstrijdje, ditmaal een 10 km. Ben benieuwd naar het verschil met vorig jaar, alhoewel ik toen pas uit blessure kwam, en nauwelijks onder 40' geraakte. Alhoewel dat ook wel aan het parcours te wijten was. Geen Berg-toestanden zoals afgelopen zaterdag, maar toch wel een typisch Luiks parcours, voortdurend hellend, af en toe serieus hellend, en met lange stukken onverhard erin. Ik heb er wel goede moed in. Na Berg een aantal dagen enorme last van vooral de quadriceps gehad (afdalingen), bijna een ganse nacht opgebleven met onze Tomas die voortdurend moest overgeven, maar ondertussen voelen de benen terug soepel, goed kunnen trainen (2x terug op Atla kunnen trainen!) en voel ik me tout court ok, ondanks bepaalde idioten op het werk , een last die iedere werkende mens onder ons moet dragen . Ondertussen begint Heidi in examensfeer te geraken, dus proberen we daar ook rekening mee te houden. Verslag Wat een mooie dag. Ter plaatse was niet alleen het zonnetje van de partij, maar ook de familie Brouwers, en Pascal Van Marcke. Na te hebben ingelopen met Pascal en Patrick, ging de wedstrijd op het gemakske van start, dit jaar over een heel anders parcours dan vorig jaar. Twee "boucles", maar de tweede ronde heel anders, en vooral pittiger, dan de eerste. Wat dan tijdens de tweede ook geleid heeft tot een aantal misverstanden vooral van de mensen die aan de "duo mixte" meededen. Ik heb ook diverse malen getwijfeld over de preciese route, en enkele malen bijna stilgestaan, in de hoop dat er me nog volgden, maar uiteindelijk bleek het toch allemaal in orde, al heb ik daarmee toch wel wat tijd verloren. Nu, wat plaats betreft, heeft dat niets veranderd, de derde plaats algemeen was binnen, Pascal heeft de wedstrijd onbedreigd gewonnen. Carin werd eerste vrouw op de 5 km, Patrick tweede vent, Chantal tweede juffrouw bij de jeugdloop. Achteraf na enkele minuutjes recup was ik eigenlijk helemaal niet moe, ben ook niet voortdurend en bloc gegaan, maar heb toch geprobeerd een stevig tempo aan te houden, maar heb eigenlijk vooral heel lang op souplesse kunnen lopen. De voornaamste tegenstander van vorige week, Robert Willems, bleek ook aanwezig, maar hij heeft de duo mixte meegelopen, nadat hij gisterenavond ook al in de Eifel zijn wedstrijdje (bergloop) had meegedaan. Niet alleen Jo Schoonbroodt is blijkbaar van ijzer of roestvrij staal gemaakt. En ik maar klagen na Berg, drie dagen last van de quadriceps gehad . Nederigheid is een schone deugd .
Jo Schoonbroodt heeft me een fotootje van de finish bezorgd. Zo ziet een zegevierend levend lijk er bij aankomst uit ... Gelukkig is de foto in klein formaat .
Zaterdag naar Berg en Terblijt, voor de jaarlijkse Geuldalloop. Een echte bergloop, met ondermeer de beruchte Lijkenweg. Heel mooie wedstrijd, maar o zo zwaar. Ben nog aan het twijfelen tussen de korte (7,2 km) en de lange (10,8 km) versie, waarschijnlijk zal ik de dag zelf pas beslissen. De week erop naar Bassenge, en die wedstrijd is ook niet van de poes. Twee langere en keizware wedstrijden na mekaar is misschien wat te veel van het goede.
Deze week goed getraind, de dag na Zonhoven een lange duurloop van 18 km, gisteren woensdag eindelijk nog eens naar de piste getrokken voor een vlotte piramideloop. Naderhand met Ralf nog een goed gesprek gehad over de dingen des levens (Ralf wordt papa!). Straks nog een D2, morgen een beetje loslopen, en dan moeten de spiertjes en de rest klaar zijn voor de absolute verschrikking (maar o zo mooi!) van zaterdag.
Heidi heeft maandag en dinsdag vier presentaties moeten geven in Leuven. Dat leek achteraf wel in orde. Het examenprogramma voor juni lijkt te doen, alleen is er nu de combinatie met haar nieuwe job bijgekomen, want Heidi is sinds deze maand hoofdverpleegkundige op een andere afdeling, resocialisatie, een onderdeel van psychosenzorg.
Drukdrukdruk dus, maar daar laten wij ons niet door afschrikken. Over werk gesproken, een vroegere topper werkt sinds kort op onze dienst wegen en verkeer, namelijk Cor(ry) Saelmans. Ik denk dat Cor zo'n 2u12' waard was op de marathon, hij heeft naderhand ook jarenlang Marleen Renders bijgestaan in haar recordmarathons. Hij loopt nog iedere dag, doch alleen recreatief. Mooi om te horen dat zo iemand ook na zijn ongelooflijke carrière (ontelbare wedstrijden met vele overwinningen in binnen- en vooral buitenland) nog altijd zo'n liefde voor zijn sport, die ook de onze is, koestert. Daar wordt een mens terug nederig van . Verslag Victorie! Op voorhand voelde ik me totaal niet fris, alweer alsof ik ziek zou worden. Het was dan ook op allerlei gebieden een drukke week geweest. Daarom gekozen voor de korte Geuldalloop, oftewel 7,2 km. Bij de start vele bekende gezichten (waaronder een clubgenoot die bij Ber traint en wiens naam ik helaas niet meer ken, ik ben een beetje dement aan het worden vrees ik), clubgenoten Carla en Rene zouden beiden naderhand een schitterende lange versie lopen. Het inlopen voelde verschrikkelijk, ik vreesde echt het ergste.
Bij de start trok een trio direct op avontuur. Daarachter zat ik in een achtervolgend groepje van drie. Effe later bleken mijn metgezellen toch een beetje te langzaam te gaan, en kwam ik alleen op de vierde plek.Het leek niet echt te vlotten, vooral bergaf had ik de nodige problemen. En toen kwam de Lijkenweg eraan... Daar werd ik letterlijk voorbijgevlogen door wat later Robert Willems bleek te zijn. Terug naar de vijfde plek dus. Maar na de Lijkenweg bleek dat een aantal vooral jongere gasten zich serieus hadden vergaloppeerd, en kwam ik metertje per metertje, vooral op souplesse, korterbij. Na enkele kilometers had ik blijkbaar een 30" achterstand op de eerste, maar dit werd ook steeds minder en minder. Voor mij schrokte Robert ook de een na de andere op, en toen we terug uit het bos kwamen, bleek dat alleen wij twee nog voor de overwinning in aanmerking zouden komen. Ik probeerde een strak tempo aan te houden, al leek de voorsprong van Robert, aangezien hij geen inzinkingen kende, voldoende. Maar toch... metertje per metertje kwam ik korterbij, om bij het ingaan van de allerlaatste bocht, 150m voor de aankomst, bij hem te komen. En dan telt niet wie het snelste is, maar vooral wie mentaal het sterkste is. En dat bleek den deze. Zo blij als een gek passeerde ik de finish. Direct daarna interview voor TV Valkenburg , in het typische dialect, terwijl den deze nog naar lucht aan het happen was, en vol hing met snot, enz. Moet er leuk hebben uitgezien, ik hoop dat het op de website verschijnt, of dat ik toch ergens een cd of zoiets kan verkrijgen. Want dit is een moment om te koesteren, zoiets maak je misschien nooit meer mee. Naderhand door de organisatie van onder de douche gehaald, want de prijsuitreiking was al begonnen, enkele leuke prijsjes gekregen, waaronder een bloemetje voor de madame, die dan ook weer content is . Naderhand nog een lekker stukje vla, en Rene en Carla gaan aanmoedigen die ervoor hadden gekozen om nog meer af te zien .
Normalerwijze zou ik morgen naar Zonhoven gaan, om daar de korte afstand (6 km.) te gaan lopen. Maar gezien het parcours daar (de 6 km.-loop is bijna volledig gras en finse piste-toestanden) en het huidige weer (nat en kil) heb ik eigenlijk vandaag niet zoveel goesting meer. Onze Aron heeft ook een groot gedeelte van de dag in de nattigheid moeten doorbrengen (massacross en daarop volgend allerhande spellen en sporten). Hopelijk heeft dat geen consequenties voor de komende dagen. Morgen zullen we zien om al dan niet naar "Zonove" te trekken. Vandaag een rustdag na een goede trainingsweek: ondermeer 10x2', een lange duurloop van 94', enkele D2-tjes, en een souplessetraining. Jammer genoeg al een hele tijd niet meer bij de club kunnen gaan trainen, maar binnenkort ben ik weer in de gelegenheid om wat meer te gaan (en te blijven hangen). Voel me wel al enkele dagen moe en mottig, maar dat mottige krijg je er natuurlijk nooit meer uit . Verslag 's Zaterdags waren de weergoden ons toch wat beter gezind. Ter plaatse blijkt het parcours inderdaad niet al te plezant te zijn: niets dan draaien en keren, grasgrasgras en stukken finse piste. Niet echt spek naar mijn bek. Toen Karel Teunkens en Kim Bosmans dan ook als ne zot vertrokken, en ik tegen beter weten in probeerde mee te gaan, was het hek van de dam. Na 3 km heb ik het een beetje moeten bekopen, was de verzuring al redelijk komen opzetten, maar heb het tot op het eind toch nog kunnen trekken, om na 6,18 vervelende km's te eindigen in 22'30" en als tweede vent. Ondanks de mindere wedstrijd (slecht gedoseerd) toch content, zeker toen we nog een leuke waardebon mee naar huis kregen, die ik onderweg maar direct ben gaan verzilveren (outfit voor de kids) . Blijkt nog maar eens dat ik een eersteklas huisman/nieuwe man/vuile sjanet ben, niet . O ja, ook nog effe vermelden dat Rik Ceulemans een stukje met me heeft meegelopen, toen hij aan het laveren was tussen groepjes start-to-runners, ook wel leuk natuurlijk.
Vandaag een dagje verlof genomen om Koninginnedag te vieren . Nee, ik ben geen Nederlander, maar het leek me interessant om de eerste editie van de Queens Run in Beek mee te pikken. En zo hebben we de rest van het weekend vrij om andere leuke dingen te doen (regenregenregen). Ziet er een snel parcours uit, als de afstand ongeveer klopt weet ik direct wat ik op dit ogenblik op een 10 km waard ben. Na enkele zonnige warme dagen is het kwik vandaag wel enorm gedaald, de wind is bij momenten redelijk hevig, hopelijk zal de voorspelde regen nog effe op zich laten wachten. Na Voorshoven niet zo goed kunnen trainen. Maandag 13 km losgelopen, dinsdag was onmogelijk door drukdrukdrukdruk op het werk en thuis, woensdag 7x3' extensief (was het wel extensief?) op een trainingsparcours van héél lang geleden en gisteren wat losgelopen. Voel me niet zo fris, maar dat is meestal wel de uren voor een wedstrijdje . Verslag Het onaangename gevoel bleef duren. Na de wedstrijd terug thuisgekomen, begon het opnieuw. Er is iets aan het broeden, hopen dat het niet doorbreekt, anders is de hele moeite weer een tijdje voor niets geweest. Ter plaatse aangekomen: een ganse markt vol Nederlanders, zich vullend met pils en ... frieten. Carin Brouwers die net de 5 km had gelopen, en alweer fantastisch had gepresteerd. Manlief Peter die alles weer aan het registreren was voor het nageslacht... die helaas niet aanwezig konden zijn aangezien ze op een Belgische school vertoeven... Hoe had ik kunnen denken dat er ergens een parcours in Zuid-Limburg vlak zou kunnen zijn? Geen steile hellingen in Beek, maar wel voortdurend vals plat, en de wind die op sommige stukken toch wel fel woei. Niet echt veel deelnemers, maar degenen die er waren mochten er zijn. Roger Smeets, Ron Wijnen, Wil Pepels, Jean-Pierre Diederen... Roger en Ron vertrokken als een sneltrein, met daarachter Wil, en dan een groepje met o.m. JP. Ikzelf liep het grootste deel van de wedstrijd rond de 10de plaats. En kon traditiegetrouw op het laatst nog wat opschuiven, om o.m. Bart Pepels in te halen en hem in de sprint te kloppen. Jean-Pierre Diederen heb ik zowat de ganse wedstrijd in het vizier gehad, maar de afstand was uiteindelijk toch (nog) veel te groot. Uiteindelijk een heel goede wedstrijd (9,820 km in 36'06", 7de totaal en 4de M35 na de kleppers) op een toch wel veeleisend parcours, ben content. Nu maar hopen dat er niets doorbreekt, en we verder gezond blijven. Uitslag: http://www.avcaesar.nl/queensrun/Uitslagen/QueensRun%2010%20km.pdf
-parcours vol met scherpe bochten, en zowat 80% onverhard. Niet mijn lievelingsloop, maar in elk geval een goede snelheidstraining (alhoewel geen snel parcours) voor wat binnenkort allemaal komen gaat. Bij het inlopen keizware benen, al had ik de weerstandtraining van de avond ervoor maar voor 1/3 meegedaan. We zouden wel zien, en er het beste van maken.
, en dan komt deze diesel op gang. Na zowat 3 km echter was er in een bosje een bocht naar links, maar den deze ging rechtdoor omdat er ook nergens iets stond aangeduid. Maar omdat de mannen achter me zo sportief waren om direct "links" te roepen, bleef de schade beperkt. Ik kon opnieuw aansluiten, en de ene na de andere "opvreten", om er in de laatste km nog eens extra de pees op te leggen (5 km in 17.35, 5,14 km in 18.00) en te eindigen enkele secondjes na wat Marc Schoels bleek te zijn. Nu, omdat beide afstanden samen waren vertrokken, was er totaal geen overzicht. Misschien, had ik me in die ene bocht niet vergist, was ik misschien nog tot bij Marc geraakt, maar Marcs eindsprint kennende zou het toch moeilijk zijn geweest. Nu, vierde, in een toch wel goed bezette wedstrijd, en zonder afbouwen, dat mag er toch wel zijn. Een half minuutje sneller dan vorig jaar. Maar ja, den deze is nooit content hé 
, waarom vierde als je misschien, héél misschien, ook derde had kunnen zijn 
. Groetjes!
... Alle foto's: 
.
.
