Soms word ik gevraagd of doe ik het uit eigen wil om een soort ode te schrijven voor een jarige, met anekdotes uit zijn leven. Zo ook voor Tom, de Schot van Erembodegem. Die 60 wordt. En wat we gisteren gevierd hebben. Op verzoek van sommige mensen, mijn Engels/Vlaams geschrijf.

Tom, sixty years young

Sixty years ago, Glasgow, in Scotland. The ninth of february 1956, there he was: Thomas Wiseman. Normally nothing to worried about for us in Erembodegem, but... now we know better.

I try to write, to express this ode in English, like our dear Tom still speaks Vlaams in het café. We waren allemaal nieuwsgierig, surprised five years ago. A crazy redhead was preparing a pub, a Scottisch pub in Erembodegem, off all places. Redelijk snel - relly soon - he was known aan de togen van de andere cafés van de Plesj en in 't stad, tasting our Belgian beers - still the best in the world - while working, preparing 'his and Caitlins café to be'.

But I go too fast, te snel. Thomas Wiseman, a guy from Glasgow, in Erembodegem? Strange, raar, nee? No, no our Tom didn't stay long in Scotland, he stak de oceaan over, to Canada. Nineteen was he, but - if I may belive his stories - ready to hard work, making money. Van alles en nog wat heeft hij gedaan. Distribution of newspapers, buildingbusiness and so on. Making money and making kids.

Till 2008, accidents happens. Tom met his Caitlin, onze Katelijne. On a holiday. The start of a romance. At first a long distance affair, visits every two weeks, so I was told. Tot 2011, the beginning of The Hop an Thistle Pub in Erembodegem. The first of july the doors gingen open. Al snel was het voor velen the place to be, voor een pintje, een koffie, een Guinness, een whisky. If you dare order a whisky, take your time. Not only to drink it, because before our Tom serves one, he has to find one of de sleutels van de kast. He introduces new things in Erembodegem, tried to bring leven in het dorp. Karaoke, singers as his Scottisch friend Davy Holly or John Woolley, everything to attrack people. Met his clients op vakantie naar Scotland, Porto, this year Ireland.

Five years in Erembodegem, but speaking Vlaams is nog altijd difficult, isn't it? A pintje, plat watter, sex euro ten, watter from the Dender, Toms knowledge of our language. Is dat een probleem? Not for me, that's his charme. Charming is als the tradition on Saturday. Als Tommeke naar huis trekt, he never forget his bag with 'milk' for the night. And of course in the samen bag a few bottles of beer.....

Tom, I wish you een gelukkige verjaardag. En dat we er nog vele mogen drinken. Santé !!!!!!!!!!!!

Laat ons met zijn allen duimen, bidden, hopen voor het komend weekend. Dat de weergoden de carnavalisten onder ons goedgezind zijn, dat hun inspanningen van de voorbije maanden niet (letterlijk) in het water vallen.

Ik ben geen Oilsjteneer van geboorte, woon nu wel (bijna) 25 jaar in deelgemeente Erembodegem. Ik ben dus al een (klein) beetje door de microbe gebeten, ik weet wat het carnaval in deze stad betekent. Ik heb vrienden, kennissen die zich uitsloven op eetfestijnen, party's allerhande, deur-aan-deur taarten- of wafelenverkoop, alles om maar geld in het laatje te brengen voor hun carnavalsgroep - groot, middel, klein of los. Ondertussen moest er in de hallen - de officiële, of in één of andere hangar, garage - gewerkt, gebouwd worden aan een unieke wagen, werd op zolders en kelders de nieuwe kledij in elkaar gezet, steeg de stress - en nog enkele uren vrees ik - tot het hoogtepunt. En dan komen de Franken, de Sabinekes, de Jillkes en co van deze wereld regen en wind voorspellen voor het weekend......

Vervloek zijn ze die weervoorspellers. Tijd om naar de enige remedie te grijpen - zo heb ik het destijds in geboortestad Hasselt toch altijd gehoord: massaal eieren brengen naar de 'Clarissen', de Arme Klaren - zij zullen dan wel zorgen dat de weergoden voor 'deftig', goed weer zorgen. Opdat de ongetwijfeld schitterende inspanningen van al die Aalsterse groepen niet in het water zouden vallen. Want carnaval in Oilsjt is uniek. De originaliteit die je hier terugvindt, vind je nergens - noch in Nederland, noch in Duitsland, waar jaren na elkaar dezelfde wagens in de 'stoet' meetrekken.

Dus laat ons duimen voor een 'droog' - toch vanuit de hemelsluizen.... - carnaval dit weekend. En dat iedereen zich goed mag en kan amuseren.

Mbark Boussoufa naar AA Gent dus. De landskampioen, de titelverdediger, haalt een 'verloren' zoon, een tweevoudige Gouden Schoen terug in huis, biedt hem een uitweg uit het moeras van Moskou. Goede zaak of niet?

Eén van mijn eerste blogs, 17 augustus 2015. Toen werd Mbark Boussoufa nog gelinkt aan Anderlecht. En ook toen stelde ik mij vragen. Niet over de voetbalkwaliteiten van de Nederlandse-Marokkaan of is het Marokkaanse Nederlander? Nee, Mbark heeft in het verleden - in onze competitie bij Gent, later Anderlecht - al meermaals laten zien dat hij tegen een balletje kan trappen, een defensie op een hoopje kan spelen. Chapeau. Over zijn verdedigende kwaliteiten heb ik altijd twijfels gehad, maar kom, nu ben ik een muggenzifter.

Terug naar augustus. Mbark naar Anderlecht, het scheelde niet veel (allé wat veel eurokes). Toen uitte ik al mijn twijfels, vroeg ik me af ten koste van wie Boussoufa zou komen, zou spelen. Ging hij geen jong talent barreren, dwarsbomen? Dat het momenteel niet echt lekker loopt bij paars-wit is een feit, maar of het met Boussoufa beter zou geweest zijn.... We zullen het nooit weten.

Nu het heden. Gisteren, even voor middernacht. Boussoufa ruilt Lokomotiv Moskou, waar hij op een serieus zijspoor zat, voor AA Gent, waar het eigenlijk allemaal voor hem begon. Toptransfer? Mbark heeft alvast veel sympathisanten, fans in de spionkop. Terecht als je zijn technische capaciteiten, zijn kunstjes - als Buffalo of als 'Ketje' - uit het verleden indachtig bent. Maar, er is altijd een maar. De Buffalo's zijn kampioen geworden, gaan door in de Champions League mede dankzij een uitmuntende groepsgeest, gekruid met enkele schitterende voetballers, die zich in en voor het geheel wegcijferen. Spelers die voor elkaar en voor hun coach door het vuur gaan, het beste uit zichzelf halen - aanvallend en verdedigend - om zo het geheel héél goed te maken. De resultaten bewijzen het. Ja toch?

Nu moet psycholoog Hein Vanhaezebrouck een eendrachtige kleedkamer vertellen dat er een 'vedette' bijkomt, moet hij weer puzzelen. Zet hij Boussoufa - eens terug wedstrijdfit, wedstrijdvaardig (hij lag een half jaar 'stil' tenslotte) - op de bank, of moet een schakel uit zijn geheel wijken? Krijgt hij Mbark zo ver dat hij ook aan verdedigen denkt bij balverlies? Een schitterende voetballer wil je er als coach natuurlijk altijd bij, maar die moet wel passen in het geheel, waar je al een hele tijd aan gewerkt, gesmeed, die je gekneed hebt. Waar iedereen voor iedereen loopt en knokt, met (schitterende) resultaten tot gevolg. In die zin hoop ik dat het Gentse bestuur geen soort Paard van Troje heeft binnengehaald. De toekomst zal het uitwijzen