De inwoners van Erembodegem tellen af. Half september kan men eindelijk weer over de Denderbrug en is de Aalsterse deelgemeente niet langer in twee gesplitst voor het autoverkeer. Oef. Maar toch ga ik die noodbrug missen.

Waarom? Niet voor de steile trappen, de fietsgoot of de waterplassen, die blijven staan na een fikse regenbui, ik ga ze missen voor het uitzicht. Geef toe, vanop de noodbrug had je een mooi zicht op de Dender, stroomop- en afwaarts. Dat gaan we straks kwijt zijn. Voor even toch, want er komt een nieuw sas ter hoogte van Du Parc en daar zou ook een nieuwe brug komen voor fietsers en voetgangers. Dus nog een paar jaartjes geduld..... Ik ga ze ook missen voor de gezelligheid. Nu kwam je - omdat je toch te voet of per fiets naar de 'overkant' moest - nog eens een bekende tegen of zelfs een wildvreemde en kon je een praatje maken. Dikwijls beginnend met: 'Die stomme brug...' En voor ik het vergeet: een dikke chapeau voor de gemeenschapswachten die op sommige tijdstippen paraat stonden om mensen met fiets, buggy of boodschappen te helpen.

Natuurlijk ben ik blij en opgelucht dat de Denderbrug straks weer bruikbaar zal zijn voor alle verkeer - de laatste berichten spreken van 15 september (wait and see). Gedaan met het rondrijden en het aanschuiven op het viaduct aan de Colruyt en de Zeebergbrug, want in Aalst zijn ze ook zo slim om meerdere werven tegelijk aan te vatten (Moorselbaan, Gentsesteenweg, ...), zodat het verkeer nu overal vastzit. Schaduwzijde aan dit alles: Erembodegem-dorp zal weer de gedroomde sluipweg worden voor alle verkeer dat Aalst wilt vermijden. Toch even: want op de agenda staan bij mijn weten ook nog werken aan de Erembodegemstraat (naast het park) en de Hogeweg. Juiste aanvangsdata nog niet bekend.

Dan gaan we weer alle redenen hebben om te sakkeren en te vloeken omdat we moeten rondrijden, niet met de auto tot aan onze geliefde winkel kunnen rijden, door de modder moeten ploeteren en noem maar op. Wat zou een mens toch zijn zonder al die ergernis?

Het was weer prijs de voorbije nacht (van woensdag 19 op donderdag 20/8/2015), nu op de Brusselse binnenring. En voor een goed begrip: ik scheer niet alle vrachtwagenchauffeurs over dezelfde kam. Maar toch moet er iets gebeuren, niet?

De laatste maanden lees/hoor je het te veel: ongeval op deze of gene autosnelweg, ring rond stad x of y: vrachtwagen reed in op file. Met wat 'geluk' enkel blikschade, helaas meestal met gewonden, of erger nog, doden. Zoals vorige nacht. De omstandigheden van dit laatste ongeval ken ik niet, maar ik weet wel dat ik steeds angstvallig in mijn achteruitkijkspiegel kijk als ik een file - of rood stoplicht - nader en een mastodont achter mij zie afkomen. 'Heeft hij het gezien?', 'Remt hij?', 'Kan ik nog weg?'. Kortom, als automobilist ben ik er nooit echt gerust op. En ik weet het, het gros van de vrachtwagenchauffeurs is attent, let op de weg en rijdt veilig. Maar helaas, er zijn er anderen.

Door de werkdruk? Te veel afleiding - schaf die cruisecontrole misschien af? En beste vrachtwagenchaffeur, ontken het maar niet: sommige collega's zitten te lezen, te chatten, zijn dvd's aan het bekijken, en noem maar op.... Ik zeg niet dat u dat doet, maar er zijn er. U kent ze ook. Voor mij mogen,  nee moeten, die cowboys eruit. Ongeacht of ze Belg zijn of uit een voormalig Oost-Europees land komen. En die laatsten zijn wellicht nog het meest gevoelig voor de werkdruk en durven misschien nog vlugger de regels in verband met rusttijden en dergelijke aan de laars lappen. Voor mij kan men daar tegen niet streng genoeg optreden. Voor mijn en uw veiligheid op de weg.

Trouwens, het zijn niet alleen vrachtwagenchauffeurs die verkeersregels aan hun laars lappen, ook de gewone automobilist is niet zonder zonde. Dat maak ik ook dagelijks mee op 'gewone' wegen. Vandaag nog, gsm'en achter het stuur in een straat waar je door geschrankt parkeren moet 'slalommen': gewoon rechtdoor rijden, rechts van geparkeerde wagens, over de (denkbeeldige) middenlijn van de weg. Ik had gelukkig wel de reflex om te stoppen.

Vele mode-ontwerpers zullen zich wellicht de (weinige) haren uit het hoofd rukken als ze voetballers op het veld zien rondlopen. Daarnaast, haast geen probleem: Bikkembergs, Louis Vitton, de nieuwste zonnebril van ik weet niet welk merk; de (zogenaamde top)speler kent zijn weg wel. Maar op de grasmat??????

Akkoord, aan de clubkleuren kan een voetballer weinig veranderen. Bij Anderlecht speel je in paars-wit, bij Club Brugge is blauw-zwart de toon, Standard is rood en wit, Charleroi wit en zwart gestreept. En ga zo maar door. Toch voor de thuismatchen. Op verplaatsing? Oesje, dan hebben de clubdirigenten een rare droom gehad, vrees ik. Vorig seizoen Anderlecht-uit in het roze (al gaf men het een propere naam 'Wonder Bloom'): een succes in de fanshop naar verluidt, maar in het voetbalstadion voor de tegenpartij al rap: jeanettekleur, met alle geroep dat daaruit voortvloeit. Dit seizoen: fluogeel. Club Brugge: oranje - zo ver ik weet speelt er slechts één Nederlander (vast in de basis) bij blauw-zwart. Ik weet nog in mijn jeugdjaren: het Limburgse Hoeselt SK in tweede en derde klasse: clubkleuren oranje (shirt) en groen (broek), een combinatie in de kousen - alle mode-ontwerpers zijn nu aan het braken, vrees ik. Om maar te zeggen: voetbal en mode(kleuren) het gaat volgens mij niet samen.

Maar de laatste jaren is er nog een ander fenomeen te zien op de groene grasmat: de voetbalschoenen, of beter: de kleur daarvan. Ik heb in mijn jeugd een paar jaar rondgelopen op een (patatten)veld, met zwarte schoenen en dito veters (soms waren ze eventjes wit). Maar heden ten dage? Ik denk dat zwart een uitzondering op de regel is geworden (enkele weken terug toonde men in Studio Voetbal op NPO - zo heet de Nederlandse openbare televisie tegenwoordig - nog een speler (de naam ontglipt me) met ZWARTE voetbalschoenen en ook daar niets dan verbaasde reacties). Dinsdagavond - Man U-Club Brugge: schoenen in alle kleuren van de regenboog. En het - voor mij toch - opvallendst: Bruggeling Diaby. Blauw shirt, zwarte broek, donkere kousen en dan: fluoroze schoenen. Kan het feller vloeken??????

Een tip voor alle fanshops van de (grote) clubs ter wereld: kies een kleur van schoen dat past met de rest van de uitrusting (het merk kan de speler eventueel nog zelf kiezen als dat contractueel mag), verplicht je spelers daarmee te voetballen - je kan je thuis- en uitplunje nog aanpassen ook - en de kassa zal rinkelen. Een procentje doorstorten voor het idee mag altijd.

Goeie speler die Mbark Boussoufa, won niet voor niets twee keer de Gouden Schoen in België. 31 is hij intussen en ik denk niet dat hij veel van zijn voetbalkwaliteiten zal ingeboet hebben.

Maar is hij nog nuttig voor Anderlecht op dit moment? Ervaring zat, dat zeker. Technisch sterk, geen twijfel. De patron die paars-wit nodig heeft? Ik betwijfel het. Op dit ogenblik loopt er in het Astridpark talent genoeg rond volgens mij, alleen pakt 'de mayonaise' (nog) niet. Gaat Boussoufa dat oplossen? En wie moet er dan uit de ploeg? Talenten als Praet of Tielemans - die, toegegeven, er ook niet altijd staan? Defour - niet in goede doen, maar Mbark is ook niet bekend om zijn verdedigende kwaliteiten hé.

Als Boussoufa toch tekent bij Anderlecht, hebben de fans een publiekslieveling terug. Het puzzelwerk is dan voor Hasi, zal men in de bestuurskamer denken. Want een Boussoufa, die zet je ook niet op de bank hé.