De zondagavond heeft zo altijd iets melancholisch. De oudste zoon vertrekt naar zijn kot, niet dat ik dat intussen nog niet gewoon ben hoor. Ik blijf me wel de eerste maal herinneren. Het was letterlijk loslaten..... En de gedachte dat die maandag weeral wenkt.... Ik had vroeger echt veel last van de zondagavondbleus. Nu is dit al veel verbeterd. Het was een vrij rustig weekend behalve de preek die de oudste zoon heeft gekregen over zijn resultaten in januari ll. De jongste zoon daarentegen heeft een tandje bijgestoken op school en heeft een prachtig rapport. Het is echt knap lastig om een evenwicht te vinden tussen het zorgen dat al het materiële tegen maandagmorgen klaar is en ook nog mama-tijd te maken voor je kids. Zo heb ik weeral gekozen om niet te gaan kijken naar de voetbalmatch van de jongsten omdat ik de ganse voormiddag "noodgedwongen" bij de kapper zat en dat heeft hij mij heel erg kwalijk genomen en dat steekt echt. Een opdracht voor mij is echt wat meer quality-time voor de kids reserveren. Next target dus.
Mijn voornemen voor het nieuwe jaar is met enige vertraging ingezet. Ik ben eindelijk begonnen met sporten. Na heel lang twijfelen wat ik zou gaan doen heb ik gekozen voor zwemmen. Bij alle andere sporten kon ik wel een hoop nadelen opsommen, bij zwemmen eigenlijk ook maar toch.....
Ja, ik ben inderdaad op een leeftijd gekomen waar je plots, als je even de tijd hebt, dieper gaat nadenken over alles en nog wat en dat je beslist NU ga ik echt HALT zeggen tegen de zaken, gebruiken en personen die een ongezonde druk op mij uitoefenen.
Ik heb dat pas heel heel laat beseft en dat komt omdat ik weinig of geen tijd heb om daar bij stil te staan en ik altijd maar "verderdraaf". Maar nu was ik onlangs een week ziek geweest en lag thuis in bed en doordat ik de slaap niet kon vatten, is me dit dus echt duidelijk geworden.
Ik heb me toen voorgenomen, van zodra ik me beter voel ga ik er wat aan doen. Ik ga het niet proberen maar doen en zo geschiedde.
Ik heb een aantal doelen vastgelegd waaronder dus meer sporten en heb onmiddellijk een vaste dag uitgekozen en me een abonnement in het zwembad gekocht. Als je dit kan en durft doen zonder dat je daar een schuldgevoel over hebt ivm je huishouden en kinderen die je achtergelaten hebt dan ben je goed gestart. Al moet ik toegeven dat ik, nadat ik onaangenaam had kennisgemaakt met het koude water in het zwembad, ik na tien minuten terug naar huis wou maar ik geef nog niet op en heb mijn volgende avond reeds vastgelegd. First target attacked !
