Tussen alle tennistornooien door, toch nog eens een wedstrijd meegereden. Dit keer te Hamme. Vermits mijn zoon 's morgens nog moest voetballen, was de kans groot dat ik nooit om 14h30 in Hamme zou geraken, dus was ik van plan om eens bij de CD's mee te rijden.
Eens aangekomen, kon ik mij het parkoers terug herinneren. Het is een criterium met een omloop van ongeveer 2km per ronde, met slechts enkele bochten, dit is in mijn voordeel. Even nog discussie of de CD's nu samen met de A's moeten vertrekken, doch de Cd's mogen apart starten. De eerste 5 à 6 rondes gaat het verrassend goed. Het moet ongeveer 2 weken geleden zijn dat ik nog eens op mijn fiets heb gezeten en ik kan het tempo van de CD's volgen, da's al een prestatie op zich. Na 20minuten beginnen echter de eerste serieuze aanvalspogingen en het gevolg is dat er constant versneld moet worden. Op een gegeven moment rijden een 5-tal renners weg (met o.a. Peter Ballet, Walter De Veerman en Luc VDBergh). Het peleton scheurt in 3 stukken. De eerste renners moeten lossen, ikzelf kan nog net bij 2 C's als laatste aansluiten. Het is nu alles geven. De 2 C's rijden een volledige ronde alles uit de bak. Ik sleep mee en na 2 rondes achtervolgen krijgen ze het gat terug dicht. Ook de 5 koplopers zie ik terug rijden. Alles is dus blijkbaar terug samen en ik hang er wonderwel nog steeds bij.
2 rondes later blijkt echter deze inspanning er voor mij teveel aan geweest te zijn. Bij een volgende aanvalsgolf moet ik er onherroepelijk af. Mijn koers is echter nog niet gedaan. Ik blijf voort rijden want even nadien komen de A's mij voorbij snellen. Ik probeer aan te pikken. Na enkele rondes alles geven, begin ik dit egale tempo wel onder de knie te krijgen. In laatste positie tegen 43km/u toerkes rond rijden blijkt me beter te liggen dan de 10- tallen demarages van enkele minuten geleden.
Na 40 minuten koers blijken de AB's terug bij de CD's te komen. Vooraan zijn er een man of 7 van door gegaan, maar ik kan me achteraan het peleton ABCD's handhaven. Na één uur wedstrijd hebben we iets meer dan 42 km afgelegd. Het is nu nog 10 rondes tot de finish. Ik begin af te tellen. Elke ronde voel ik dat ik elk moment zal moeten loslaten. Ik besef echter dat de koers binnen 15 à 20min gedaan is en telkens vind ik de moed om aan te klampen. Stilvallen voor de bochten aan 30km/u en optrekken tot 50 km/u om alzo terug als laatste te kunnen aansluiten. Het is moordend.
Uiteindelijk slaag ik in mijn opzet. Ik rij de koers uit. Sprinten zit er echt niet meer in. Ik ben vrij diep moeten gaan om uit te rijden. Morgen eens in de krant kijken want ik eindig 5's bij de D's.
Dinsdag koers te Beveren, daar ga ik eens iets proberen. Onderaan rij ik in het geel met blauwe helm, blijkbaar toch niet de gans koers als laatste gereden (geleden).
T' is een beetje stil rond mijn blog-site. Verleden maandag nog meegereden in Bazel en aldaar 12e geeindigd, doch mijn gedachten zijn meer bij het tennis. Ik heb deze week een tornooi meegespeeld in Duffel en aldaar halve finale verloren (6/3 en 7/6). In St. Amands op het tornooi van Savanti bereikte ik wel de finale en kon deze ook naar mijn hand zetten. Finale gewonnen meet 6/2 6/1 tegen B-2/6. Halve finale was 6/3 6/2 en de kwart was 6/3 6/1. Dus tornooiwinst (het was een jaar of 4 geleden). Ik schuif op naar de 5e plaats in Antwerpen en probeer nog bij de top 4 te geraken om alzo de masters-eindronde nog mee te kunnen spelen in september.
Toch nog 2 koersen meegereden in juni. Zaterdag te Lochristi en maandag te Gavere. Te Lochristi was er een vrij nieuw parkoers uitgetekend. Een bochtrijk einde en dan 3 grote rechte stukken waar de snelheid naar boven zou gaan. We krijgen in het begin enkele aanvalspogingen van Jef de Naeghel. Na een diretal rondes gaat dan een vrij onbekende enkeling in de aanval. het blijkt de Nederlander Jo Scholten te zijn. We zien hem constant rijden met een 300m voorsprong, doch 3 rondes later rijdt hij nog steeds alleen aan de leiding. In het peleton wordt het tempo onderhouden, maar ik heb de indruk dat niemand zich zorgen maakt.
Met nog 3 rondes te rijden gaat Jos Vergult in de aanval. Wederom laat het peleton begaan. Ik acht het moment gekomen en ga er alleen achter. Met ons 2 nemen we al snel een 300m voorsprong, de koploper zien we niet meer rijden. We draaien enkele keren goed rond, doch het peleton komt ons terug halen. Bij het ingaan van de laatste ronde zien we de koploper ineens wederom een 250m voor ons uitrijden. Boulard pakt zijn verantwoordelijkheid en trekt aan de kop van het peleton. Met nog 4km te gaan komen dan ineens de E's van achter ons aansluiten. Dit is echt een ramp, het wordt een massaspurt voor de 2e plaats met een man of 50. Da's te gevaarlijk en ik besluit niet mee te spurten, vooral omdat ik volgende week op vakantie vertrek. De Nederlander wint en ik rij rond een 14e plaats over de meet. Ondanks dat ik de laatste 3 weken niet heb gefietst, bleek de conditie toch nog geod te zijn.
Maandagmiddag had ik echt veel zin om toch aan de start te komen van Gavere, nabij Oudenaarde, vooral omdat het parkoers aldaar wat naar boven gaat en het eens iets anders is dan al dat vlakke rondjes rijden. Eens aangekomen bleek het parkoers gewijzigd en er waren nu elke ronde een 2-tal straten welke naar boven gaan. Het zou een zware koers worden, vooral omdat 4 categoriën samen moeten starten en samen één koers vormen. E, E+, F1 en F2. Het tempo zou zeer hoog liggen. Ik had te weinig tijd om het parkoers te verkennen, gelukkig moeten de eerste 2 van de 11 rondes achter een wagen gereden worden. Bij het ingaan van de derde ronde gaat het tempo de hoogte in en het zou nooit meer stilvallen.
In de zesde ronde ben ik al wat opgschoven naar het midden van het peleton. Op dat moment wordt er op de helling vooraan nog maar eens serieus doorgetrokken. De eerste renners moeten hun schakeltje laten schieten en het peleton valt in verschillende scheuren. Ik voel me echter goed in het stijgende werk en schuif in het zog van enkele anderen steeds naar voor en ga er dit stuk zeker een man of 15 voorbij. In de afdaling wordt er enorm hard doorgetrokken. Een rustmoment is ons niet gegund. Ik denk dat in deze ronde er een pak renners gelost moeten geweest zijn. Helmuth Tas heeft me echter geleerd dat ik niet constant achteruit mag kijken, dus ik heb geen idee wie er allemaal gelost is.
Bij het ingaan van de laatste ronde schuif ik nogmaals op naar de top 20. Ik heb de indruk dat de anderen het moeilijk hebben. Ikzelf ga nog steeds zeer vlot naar boven. Ik besluit echter mijn krachten te sparen voor de spurt. Met nog 5 km. te gaan komen dan de eerste echte aanvalspogingen van de dag. Tony Reyniers probeert het bij het ingaan van de laatste ronde, maar heeft geen succes. Jozef de Neef gaat aan met nog 3km te gaan. Hilair Heye gaat erachter. Helmuth Tas twijfelt en wacht net iets te lang. De sterke Jef Deneef houdt stand tot aan de finish. Ikzelf spurt ronde de 12e plaats in totaal en 9e bij de F1. Ik vond het een leerrijke koers. Misschien heb ik toch ook wat klimtalent. Het was vandaag echt eens iets anders : grote groep, alles blijft te samen, hoog tempo, bergop.
De laatste weken terug aan het tennistornooien spelen en iets minder aan het fietsen. Met een halve finale op het tornooi van TC Brandt (verlies van B-4/6 Marc Bogaerts met 6/4 en 6/4) en ook verleden week een halve finale te Willebroek heb ik wederom de smaak te pakken. Na een vlekkeloze kwartfinale, gewonnen met 6/0 en 6/1 van B+4/6 Patrick Jottier, had ik kansen bij de vleet om te winnen van Geert Cleiren (B-4/6) maar uiteindelijk aan het kortste eind getrokken met 6/7 en 4/6. Deze week speel ik het tornooi te Kapellen. Donderdag speel ik aldaar kwartfinale om 19h30.
Ertvelde is altijd wel een leuke koers op een zeer afwisselend parkoers. Vandaag 28 deelnemers voor 11 rondes. Door een valpartij in een vorige reeks moeten we een half uurtje later starten. Vandaag neem ik me voor om wat meer voorin te rijden in het begin van de koers. In de eerste ronde komt er een versnelling van De Neef. Ik schuif in zijn wiel mee en we pakken enkele meters voorsprong. Enkelen komen aansluiten, doch nadien komt het ganse peleton terug samen. Ik ben toch al in beeld geweest, mocht de wedstrijd op TV uitgezonden worden.
In de derde ronde springt Coppers weg voor zijn dagelijkse solo. Op het rechte stuk springt eerst De Neef en even later Boulard, Dezegher en Hoebeke erachter. De 5 komen samen en hebben een 80m voorsprong. Het gaat nu 2 rondes lang hard tegen hard. Het peleton laat niet begaan. De vijf koplopers proberen het juiste ritme te vinden maar voelen dat het definitieve gat nog niet geslagen is. Velen liggen in het peleton op vinkenslag. Zodra het gaatje minder dan 100m is zullen er proberen weg te springen om de koplopers te vergezellen. Zeker 10 keer proberen er 1 of 2 man achter te gaan. Ikzelf probeer het 2 maal. Eén keer met Manu De Loor en één keer met Marc Colpaert. Als Ad Monforts het eens probeert, spat het peleton in verschillende stukken. Ik had het op tijd zien aankomen en kan me goed handhaven. Doch uiteindelijk is er geen enkele poging sterk genoeg om de 5 koplopers terug bij te halen.
Vanaf de 5e ronde zien we ze dan ook zelden nog rijden. Het is nu rijden voor de 6e plaats. Het gaat eigenlijk weer zeer goed met mij. Ook verleden woensdag in Beveren had ik de goede conditie en voelde ik de benen niet. Blijkbaar zit ik in een goede periode. Je hoort me niet klagen. In de voorlaatste ronde is het peleton even aan het indommelen. Ik kom op het idee om me zelf eens te testen. Met nog anderhalve ronde te gaan, maak ik links van het peleton vanuit 10e positie in één ruk een enorme jump. Ik heb veel snelheid en sla op korte tijd een gat van 150m. Met nog 9 km te gaan is het nu één tegen allen. Verleden jaar heb ik het ook eens geprobeerd om dit te testen en verder dan 2km ben ik toen niet gekomen. Aan de aankomstzone aangekomen zie ik toch al een gat van 300m op het peleton. De speaker André roept af "één man in de achtervolging. Het is het nummer 111". Hij zoekt snel de naam van het nummer 111 op zijn deelnemerslijst. Als ik 400m verder ben, hoor ik mijn naam noch ergens door de speakers klinken. Eigenlijk had ik deze jump in de laatste ronde moeten placeren. Ik had zesdes kunnen eindigen. Het doel was echter om mij zelf eens te testen tegenover het peleton.
Ik kijk op mijn snelheidsmeter. Deze flirt met de 43km/u. Da's goed genoeg. Door de bochtige stukken wind mee, kan ik meer voorsprong nemen op het peleton. Deze voorsprong wordt groter en groter. komaan Kris doorgaan, doorgaan, blijven geven, niet nadenken, alles geven, test jezelf. Met nog 4km te gaan kom ik op het lange rechte stuk wind op kop. Dit wordt natuurlijk andere kost. Al direct zakt de snelheidsmeter naar 33km/u. Ik trek nog eens op maar boven de 35km/u kom ik niet meer met de wind op kop. Verdorie waren we nu maar met 2 of 3, misschien komen er nog enkelen aansluiten. Ik kijk achterom en zie dat het peleton nog niet uit de bocht is gedraaid. Zou ik het dan toch kunnen halen. Een zesde plaats en een mooie zelftest rijker?
Halverwege het rechte stuk zijn de benen echter op en zie ik het peleton op 200m achter mij razendsnel naderen. Ik moet nu snel van tactiek veranderen. Even op adem komen, me laten inlopen en proberen nog een ereplaats bijeen te spurten. Als het peleton me voorbij raast, lijkt het wel of ik stilsta. Even spookt het door mijn hoofd om ze te laten rijden, maar toch vind ik nog de moed om snel aan te pikken. Ik heb nog 1km om terug op adem te komen en de laatste kilometer moet ik me terug naar voor positioneren. Hopelijk houden de benen het nog even uit.
In de laatste kilometer springt Helmuth Tas weg en Marc Colpaert gaat mee. Ze pakken 20m voorsprong en pakken plaats 7 en 6. Ikzelf ga er nog enkele voorbij en eindig 10e bij de F1 en 14e in totaal. Vooraan wint Belgisch kampioen Boulard voor Hoebeke en De Neef.
Het weekendje Roland Garros was fantastisch. We hebben vrijdag enorm veel matchen gezien, eigenlijk de ganse wereldtop. Voor diegene die het nog nooit live gezien hebben een korte uitleg. Wij doen het al 12 jaar en we hebben steeds een ticket waar we op alle velden kunnen kijken. Dus we lopen van match naar match en van het ene veld naar het andere. In totaal zijn er 17 velden waar op gespeeld worden. Vrijdag waren er dan ook nog eens veel Belgische spelers aan het werk. Het was dus inderdaad een geslaagd weekendje Parijs.
Vandaag koers te Beveren en nog net op tijd aan de inschrijvingstafel. We zijn met een kleine 30 deelnemers aan de start. Het parkoers is iets korter dan vorig jaar, doch verkenning is niet echt nodig. Ik heb de laatste weken zeer weinig kunnen trainen en probeer daaarom vandaag in het peleton stand te houden. Na enkele rondes blijkt het wel of iedereen er zo over denkt, want we krijgen zelden een aanvalspoging. Anderzijds valt het tempo nooit stil en we rijden constant boven de 40 km/u.
Met nog 4 rondes te gaan, probeert Coppers het alleen. Hij blijft ongeveer anderhalve ronde een 200m voor het peleton rijden en wordt dan ook nadien terug ingerekend. Ikzelf begin me af te vragen : Wordt er nu vandaag zo traag gereden of heb ik vandaag goede benen, want met nog 2 rondes te rijden heb ik nog geen enkele moeilijke fase doorgemaakt. Ik begin me te concentreren op een massaspurt.
Bij het ingaan van de laatste ronde maak ik een fout door achteraan het peleton te blijven hangen. We krijgen immers nog een messcherpe aanvalspoging van een 7-tal renners met o.a. Tas, De Naeghel, Monforts en Coppers. In het peleton wordt er niet echt getwijfeld, doch ze krijgen het gat niet dicht. Een 5-tal andere renners springen er achter. Ik zie dat anderen wederom het gat niet dicht krijgen en zoek een gaatje naar voor. In één ruk ga ik het peleton voorbij en moet nog een 80m zien dicht te krijgen. Achter mij zit Patrick De Backer. Ik nader op het vorige groepje. Net we bijna komen aansluiten laat Jo Monforts een gat vallen, verdorie we hangen er terug 15m af. Samen met De Backer krijgen ik het gatje terug dicht. We zitten ondertussen in de laatste kilometer en dus in een tweede groepje. De laatste ronde hebben we gevlamd tegen 51 km/u. De koplopers zien we rijden, doch zijn niet meer in te halen. Achter ons groepje probeert Jos Vergult ons nog bij te halen, maar zal hier niet meer in slagen. Het overblijvende peleton is definitief achter ons.
De laatste kilometer verloopt onoverzichtelijk. Iedereen blijft boven de 45km/u het wiel van zijn voorganger proberen te houden en echt spurten is er bij mij niet meer bij. Vooraan wint Helmuth Tas voor Jef De Naeghel. Ikzelf ga Patrick De Backer nog net op de finish voorbij. Ik eindig 12e bij de F1 en 15e in totaal.
Na een late vergadering op het werk, toch nog op tijd geraakt in het Nederlandse Ijzendijke. Bij de verkenning leek het eerst een criterium te gaan worden in de straten van het gezellige Nederlandse dorpje, waar de sfeer van een volkse kermis al in de lucht hing. Een orkestje en een tent waar we onderdoor moesten rijden maakten de volkssfeer nog krachtiger. Eens buiten het dorpje sloeg echter alle hoop op een criterium weg, want met 3 enorm lange rechte stukken in de polders, zou het eerder een windkoers worden en een zeer zware koers.
Met 23 deelnemers kwamen we aan de start (F1+ F2). In de eerste ronde wordt er enorm hard gereden onder impuls van Van Hove en De Neef. Op het stuk wind op kop, moeten de eerste renners al achteraan lossen. Gelukkig zie ik het net op tijd gebeuren en kan ik nog een jump maken naar het peleton. Als het tempo zo blijft doorgaan hou ik dit nooit 10 rondes vol. In de tweede ronde moet ik alle zeilen bijspannen om achteraan aan te klampen. Er wordt immers een waaier gevormd en dat betekent dat als je achteraan rijdt, dat je dan op één lint vol in de wind zit. Ik zit te smeken dat er vooraan een man of 4 wegrijden en dat het peleton het even laat begaan, doch mijn hoop wordt geen waarheid en aanklampen en diep in het rood is al wat ik hierover kan schrijven. Koersen blijft een zware sport.
Bij het uitrijden van het dorpje in de derde ronde gebeurt er halverwege ons peleton een valpartij tegen een uitschietend vluchtperronnetje. renners kletsen tegen elkaar op de grond. De rest moet uitwijken naar rechts. Ik ga in de remmen. Ik heb geen idee wie de 2 ongelukkigen zijn. Met een man of 3 zien we het peleton echter doorrijden en we kunnen de aansluiting niet meer maken. Ik moet eerlijk toegeven, waarschijnlijk had ik er de volgende windstroken ook afgelegen, doch nu kan ik een excuus inbrengen dankzij de valpartij.
In de volgende ronde zie ik de 2 ongelukkigen terug ergens langs de weg op hun fiets nog wat uitrijden, dus waarschijnlijk wiel het nog wel mee. De koers is dus over voor half wedstrijd, we proberen er nog het beste van te maken en met ons 3 (Van kerschaever en Caecekebe) beginnen we rond te rijden. Meer en meer geloste renners van andere categoriën komen bij ons aansluiten. Onder leiding van Caeckebe wordt er "in groep" rondgereden. Op den duur denk ik dat we wel met een man of 15 zitten. We zouden kunnen zeggen : "de bus is gevormd".
Vooraan zien we in de laatste ronde dat Van Hoof een kleine voorsprong heeft op De Neef. Met de korte finish, kan hij deze voorsprong behouden tot op de meet. Een groepje van een man of 10 spurt voor de 3e plaats.
Het is nu afwachten op de uitslag. Ik schat een 10e plaats bij de F1. Donderdag vertrek ik enkele dagen naar Roland Garros om te supporteren voor de Belgische tenniskampioenen. Misschien rij ik zondag terug mee.
Achteraf gezien was het het weekend van de valpartijen. Gelukkig niet voor mij. Zaterdag is onze Engelse vriend Edward Battersby zwaar gevallen tegen een vluchtheuvel. Wilde verhalen doen de ronde dat hij 4m in de hoogte is gekatapulteerd en 7 breuken heeft. Op maandag brak dan het stuur van mijn vriend Edwin Dhondt onfortuinlijk af met zware schaafwonden tot het gevolg. En nadat ik mijn uitslag vandaag was gaan halen, zag ik ineens dat mijn wagen beschadigd was. Een renner van de A's had een kwak gekregen in het peleton en is tegen mijn linkerspiegel aan gevlogen en dan over kop gegaan. Het was wel even verschieten, doch waarschijnlijk zijn de fysieke letsels van deze 3 ongelukkigen 10 keer belangrijker dan een kapotte spiegel. Ik wens iedereen spoedig herstel. Tijdens de koers lag ik er ook bijna. In een scherpe linkse bocht ging mijn acherwiel even slippen. Ik kon gelukkig op wat veldrijders capaciteiten rekenen om mij recht te houden. 't Was wederal een lesje :"niet remmen in de bocht, maar wel voor de bocht".
De wedstrijd zelf belooft een uiterst zware wedstrijd te worden. Ten eerste omdat het zeer warm is, ten tweede omdat we in de streek van Oudenaarde zijn en de wegen er niet echt vlak zijn. Gelukkig is er weinig wind. Er zijn 32 starters. Vanaf de eerste bocht krijgen we al demarrages. Ik zie Monforts, De Neef, Dezegher, De Naeghel, Van Leirberghe en Coppers met een man of 7 al vroeg wegrijden. Een omvangrijke kopgroep. Het zou wel eens kunnen dat deze al voor goed weg zijn. Toch blijf ik aandachtig. In de tweede ronde springen Boulard, Monfort, Delagrange en Helmuth Tas weg. Als ik nu niet meespring is de koers gereden. Manu De Loor zet aan en ik spring mee. Met 2 rijden we het gat vrij snel dicht. Gelukkig heb ik niet te lang getwijfeld, want het peleton laat begaan.
Nu begint een helse inhaaljacht naar de vroege vluchters. Al snel zit ik in het rood. Doch ik doe mijn werk. Vooral Boulard, Monforts en Tas zijn de hardste werkers. De voorsprong begint te slinken en we zien in de 4e ronde de koplopers een 300m voor ons uitrijden. Ik begin het echter moeilijk te krijgen. Vooral het hellende stuk naar boven vergt veel van mijn krachten om aldaar de kop te pakken. Ik zou liever in laatste positie blijven hangen, maar dan begint men toch te mekkeren en rijden ze mij er toch af. Dus volhouden en blijven meewerken.
Op het moment we het moeilijke gedeelte achter de rug hebben, kom ik net van kop. Boulard pakt stevig over, gevolgd door Tas. Ik moet een gaatje laten in derde positie. Ze springen achter mijn rug vandaan. Ik kijk achterom, nog 4 renners zijn achter mij. Monforts gaat me ook voorbij. Ik kijk naar Dalagrange en De Loor. Ze willen niet overpakken. 5m wordt 10m achterstand. Dom van mij, maar ik zit kapot. De Loor gaat aan en wederom twijfel ik (lees : ik heb niet de kracht om nog eens te versnellen). Ook Delagrange is kapot. Verdorie een tactische fout. Ik had dat gaatje vna 5m niet mogen laten vallen in derde positie. Het is ondertussen al 25m geworden.
Even later komen de eerste twee groepjes samen en we krijgen een omvangrijke kopgroep. Het spookt me 3 keer door het hoofd om het gat van 150m nog in één keer dicht te kletsen, maar ik besef dat dit zelfmoord zou zijn, voorts zitten we trouwens nog maar in de 4e ronde van de 11 af te leggen rondes. Er zit niets anders op dan terug op adem te komen en verder te rijden met Bart Delagrange. de kopgroep van een man of 13 is gaan vliegen. Ik had erbij kunnen zijn. De vraag is natuurlijk "had ik het ook kunnen volhouden vooraan"?
In de 5e ronde zie ik achter ons een groepje naderen. Het zijn Andries, De Backer, Colpaert en Verzele. We pikken aan en er wordt vrij goed rond gereden. Het gaat terug vrij goed, want ik ben iets kleiner gaan trappen. Supporters roepen dat de achterstand rond de 1 minuut zit. Andries is de sterkste van onze groep. We komen echter niet dichter.
In de 7e ronde komen dan de E's voorbij gevlogen. We proberen nog, maar gelukkig wordt er besloten om niet aan te pikken. Vanaf de 8e ronde is voor mij alle kracht verdwenen. Het wordt een zware koers. Drie keer denk ik aan lossen, maar ergens vind ik dan toch nog de moed om terug aan te sluiten. In de laatste ronde is Andries alleen weggereden in ons groepje. De Backer probeert even later een aanvalspoging. Ik ga er toch achter. Samen rijden we weg van de anderen. In de laatste 2 kilometer komt Colpaert nog terug aanluiten. Het wordt spurten voor een ereplaats, doch veel spurten is er niet meer bij. Het wordt moegestreden uitbollen over de finish lijn in 14e positie bij de F1 en 18e in totaal.
Vooraan wordt het een afvalwedstrijd. Door het hoge tempo en de steilere stukken, breekt het groepje regelmatig en sommigen kunnen dan niet telkens meer blijven weerkeren. Uiteindelijk wint Jo Monforts de wedstrijd.
We zijn vandaag met een 29 deelnemers te Oosteeklo. Op het stuk na de aankomst staat dit keer de wind los op kop. Vermits mijn zoon nog 's morgens moet tennissen, kom ik pas laat aan te Oosteeklo. Zonder opwarming schrijven we ons in en springen op de fiets voor 11 ronden. In de eerste ronde gaat Marc Dhanijns in de aanval, ik spring mee om mijn benen al direct eens te testen. Ik voel het al vrij snel, vandaag geen goede benen, hopelijk kom ik er later nog door. Alles toch vrij snel terug samen. In de tweede ronde moet ik zelfs een gat laten vallen op mijn voorganger, Gelukkig rijden anderen het voor mij terug dicht, Sorry mannen. Het peleton blijft samen, totdat Coppers het alleen probeert. Na een halve ronde houdt hij het echter voor bekeken.
In de derde ronde gaat dan Ad Monforts met José Dezegher in de aanval. Jos Vergult springt vrij snel er achter en even later gaat ook Noël Rogge op zoek naar de vluchters. Ze komen met 4 man samen. Het zijn 4x F2's dus de F1's weten niet goed wat te doen. Telkens een F1 probeert aan te zetten valt het even later terug stil. Voorts slaagt Jo Monforts (broer van Ad) erin om het peleton samen te houden. De 4 vluchters lopen telkens verder en verder weg. Vooral onder impuls van Ad Monforts wordt hun voorsprong vergroot. In de 6e ronde zien we ze niet meer rijden.
In de 7e ronde valt onze groep uit elkaar. De beteren zijn weggereden. Ikzelf zit achteraan. Eddy Van Leirberghe krijgt het gat niet dicht en ikzelf risceer het niet om hier al mijn krachten op te gebruiken. Ineens springt Jef De Naeghel weg uit onze groep. Dit is de enigste kans om nog terug bij de beteren te geraken. Het ganse stuk van de aankomstzone moet ik alles geven om zijn wiel te pakken te krijgen. Uiteindelijk komen we bij de eerste groep der beteren. Even later komen er toch nog verschillende renners terug aansluiten, doch een 6-tal zijn definitief gelost.
In de 8e ronde krijgen we een tegenaanval van Delgouffe en Andries. Ze houden het een ronde uit maar met nog 2 rondes te rijden komt alles terug samen (behalve de 4 koplopers). Door de felle wind is het steeds afzien om het tempo te volgen, zeker als je achteraan hangt. De benen zijn totaal op. Drie dagen koers achter elkaar met tussendoor nog wat tennis en op vrijdagavond nog een voetbalwedstrijd (ouders tegen scholieren vanWilrijk) is er nu teveel aan het worden. Ik heb er echter zelf voor gekozen en het heeft me ook veel plezier gegeven.
In de laatste ronde is de spurt zich aan het voorbereiden. Ikzelf zit als voorlaatste en kan niet meer opschuiven. In de laatste bocht zit enkel Luc Cocquyt nog acher mij. Plots zie ik Patrick De Backer langs rechts opschuiven en ik ruik nog een kansje om mee op te schuiven. Ik kom wonderwel ineens op een ideale 8e positie van de groep. De spurt wordt ingezet op 300m van de streep. Ik zet nog mee aan, doch ik moet even later al direct terug gaan zitten. De krachten zijn helemaal op. Ik moet me laten uitbollen en word vandaag 22e in totaal en 14e bij de F1's. Onze spurt wordt gewonnen door Jo Monforts voor Andries en Tas.
Vooraan wint Ad Monforts. Dezegher en Rogge hebben weinig kans. Jos Vergult pakt een mooie 4e plaats.
Zoals verwacht, zijn er vandaag minder deelnemers dan gisteren (slechts 24). Vooral het feit dat de meesten geen 3 dagen achter elkaar kunnen/willen koersen en het feit dat Destelbergen een vrij gevaarlijke omloop is (veel vluchtheuvels, een gevaarlijk fietspad met uitstekende blokken en tegenliggend verkeer op de brede Dendermondsesteenweg) schrikken vele renners wellicht af. Voorts valt op dat het parkoers gewijzigd is tegenover verleden jaar. Na de brug draaien we nu links af en komen alzo sneller op de drukke weg. We moeten 7 rondes afleggen.
In de eerste ronde springt Noël Dezegher weg. Op de stukken wind op kop, is het echter onbegonnen werk om alleen voorop te blijven. Alles komt terug samen in de 2e ronde. Echt grote aanvalspogingen komen er niet direct, tot in de 4e ronde wanneer 3 renners wegspringen met o.a. De Caboter en De Moor. Met nog 3 rondes te rijden springt Delgouffe aan de aankomstzone alleen in de achtervolging. Het peleton is al enkele minuten aan het twijfelen, de leiders hebben ongeveer 30sec voorsprong. Ik begin te denken dat de favorieten vandaag wel eens de wedstrijd gaan laten schieten en overlaten aan "de mindere goden". Ik ruik mijn kans en besluit om achter Delgouffe te gaan. Het peleton laat mij gaan en ik kom vrij snel bij Delgouffe. Met 2 achter de 3 leiders komen we dichter en dichter bij, doch het zal niet gemakkelijk worden. Boven op de brug zijn we zeer dicht genaderd op de koplopers. Achter ons zie ik de eerste tegenaanvallers naderen. Het zijn dit keer wel de favorieten: Boulard, Coppers , Monforts en Deneef. Ze komen zeer snel bij ons en schieten ons voorbij. Delgouffe heeft het moeilijk, ikzelf pik direct aan. Deze kanonnen mag ik niet laten gaan. We komen in een mum tijd bij de 3 koplopers. Met een man of 10 wordt er hard doorgereden. Achteruit gekeken, zie ik enkele enkelingen spartelen om nog terug bij ons te geraken. Duidelijk een belangrijke wending in deze koers en mijn uitval was zeker geen verloren inspanning.
Uiteindelijk komen er nog enkelen één voor één terug aansluiten zoals Tas, De Naeghel en Verkinderen. De rest is gelost.
Bij het ingaan van de laatste ronde is een spurt zeer dicht bij. Vlak voor de brug springt echter Jos Lissens weg en Belgisch kampioen Roland Boulard gaat erachter. Als we de brug boven zijn, zien we Boulard en Lissens al 200m voor ons uit rijden. Een tegenaanval komt er niet meer.
Boulard en Lissens rijden de laatste 4km uiterst sterk en zijn op het juiste moment weggesprongen. Boulard wint voor de moegestreden Lissens. DeNeef springt de laatste kilometer nog alleen weg en pakt de 3e plaats. Met zulke korte aankomstzone moet ik bij de eerste 5 uit de laatste bocht komen, doch ik zit rond de 12e positie. Ik schuif toch nog op en pak binnenkant bocht. Ik zit rond de 6e plaats. De gebroeders Monforts trekken de spurt aan. Ik zit rechts en ik zie me derdes eindigen, doch ineens komen langs links nog Tas en Monforts me voorbij. Uiteindelijk word ik 6e bij de F1 en 7e in totaal.
Goed gereden en op het juiste moment mee met de beslissende vlucht.
Misschien rij ik morgen ook te Oosteeklo, doch ik kan waarschijnlijk niet op tijd aanwezig zijn. Misschien rij ik wel eens bij de CD's mee.
Prachtige dag vandaag en mooi breed parkoers .We moesten 7 grote rondes doen. Op Jef de Naeghel na zijn alle favorieten vandaag present. Ik schat dat we wel met 40 à 50 vertrekkers zijn. De eerste aanvaller van de dag is Patrick De Backer. Nadat hij wordt ingelopen, krijgen we nog enkele schermutselingen met o.a. Dhanijns, Coppers, Moens, Verkinderen, Tas, Monforts. Doch niemand geraakt weg. Na 3 rondes komt er een aanval van een 10-tal renners. Samen met Jo Monforts rij ik het gat onmiddellijk dicht. We zitten met een man of 12 voorop, doch er wordt spijtig genoeg niet doorgereden. Dit had de goede ontsnapping kunnen zijn. DeNeef probeert het op zijn eentje. Hij rijdt een ganse ronde op kop, maar meer dan een ronde kan hij het niet volhouden, waarschijnlijk had hij op steun gerekend. Van Hoof is al de ganse dag in de aanval, maar krijgt steeds de verkeerde mannen mee. 2 rondes voor het einde groeit het besef op een massaspurt. We krijgen nog even een aanval van 3 renners met o.a. Coppers en Moens, doch meer dan 150m pakken ze niet. Ze worden terug gegrepen. Ikzelf begin op te schuiven. Een spurtje op een vrij brede omloop zint me wel. Spijtig is de aankomststrook iets minder smal dan de brede wegen. Met nog 3 km te gaan probeert Jos Vergult het, doch het peleton laat niet begaan. In de laatste kilometer springen Tas en Van Hoof nog even weg uit het peleton, doch het spurtende peleton zit hen op de hielen. Ikzelf zit rond 12e positie en ga er nog enkele voorbij. Ik denk dat top 10 moet kunnen lukken. Uiteindelijk 8e plaats in mijn reeks en 11e in totaal. Mooie spurt. Vooraan houdt Helmuth Tas stand en de OUTRE-ploeg pakt een triple want wint de eerste 3 plaatsen met Tas, Caeckebeke en Andries. Proficiat voor deze uiterst sympathieke ploeg.
De officiële uitslag:
Categorie F1/F2: 1.Helmuth Tas (Sijsele, winnaar cat. F1) 2.Dirk Caekebeke (F1-2) 3.Karel Andries (F1-3) 4.Roland Boulard (F1-4) 5.Noël Rogge (Asper, winnaar cat. F2) 6.José Dezegher (F2-2) 7.Julien De Bock (F2-3) 8.Jan Van Hove (F1-5) 9.Patrick De Backer (F1-6) 10.Jos Lissens (F1-7) 11.Kris Van Honsté (F1-8) 12.Jean-Pierre Pollefliet (F1-9) 13.Jo Montforts (F1-10) 14.Tony Baudonck (F1-11) 15.Jozef Deneef (F1-12) 16.Philemond Delgouffe (F1-13) 17.Robin Van Kerschaver (F2-4) 18.Bart Delagrange (F1-14) 19.François Coppers (F1-15) 20.Dirk De Cauwer (F1-16) 21.Eddie Van Leirberghe (F1-17) 22.Wim Van Den Heuvel (F1-18) 23.Jean-Paul Van Oudenhove (F2-5) 24.Luc Verkinderen (F2-6) 25.Marc Dhanijns (F1-19) 26.Ad Montforts (F1-20) 27.Adri Van Loon (F1-21) 28.Daniel Hauttekeete (F2-7) 29.Eric Pauwels (F2-8) 30.Eddy Iterbeke (F2-9)
Midweek-wedstrijd te Beveren. Er stond enorm veel wind en het leek wel of op 3 van de 4 stukken de wind in ons nadeel stond. Men had me verwittigd dat bij zulke wedstrijden er direct vanaf de eerste ronde de beuk erin zou gegooid worden en men had gelijk. Net zoals verleden week te Mol gaat Karel Andries er direct van door, doch deze keer krijgt hij geen vrij spel. De eerste ronde regent het aanvallen, tot op het moment een 5-tal renners ineens weg zijn. Het zijn o.a. Ad Monforts, DeNeef, Van Hove, Heirbout. Allemaal hardrijders en beukers tegen de wind. Helmut Tas springt ernaar toe en met een enorme inspanning komt hij nog vooraan aansluiten. Met wind op kop pakken ze meer en meer voorsprong en na 2 rondes zien we ze zelfs niet meer rijden. De vogels zijn gaan vliegen. Ikzelf probeer een eerste keer op te schuiven, doch ik voel al direct dat de benen vandaag niet aanwezig zijn. Ik zit al direct met zware benen zonder ook maar een inspanning te doen. Gevolg is dat ik de ganse koers moet toezien vanop de achterste rij.
Sommigen denken dat ik me spaar voor mijn spurt en komen me aanporren, doch ik kan u verzekeren dat het niet leuk is als je gans de koers op je tandvlees zit en enkel maar achteraan in het peleton hangt te bengelen. Ik zou liever vooraan mee de koers maken. Anderzijds zulke windkoersen zijn niets voor mij. Ik heb immers te weinig tijdrijderscapaciteiten om met een groepje een kloof te maken. Vooral Van Den Heuvel, Verkinderen, Andries, Pulmans en Vergult zie ik regelmatig wegspringen.
Gelukkig blijft het peleton gesloten en pas in de voorlaatste ronde, begin ik er dan toch nog een beetje door te komen. Misschien omdat anderen teveel krachten hebben verbruikt, dat ik nu mijn reserves nog kan aanspreken. In de laatste ronde zit ik eindelijk wat meer naar voor. Er rijden nog een 6-tal renners weg, met o.a. Andries, Hunninck e.d. Ik zie ze net te laat en de kloof van 100m is te ver. Er zijn alzo reeds een 12 tal man voor mij in de koers.
Met nog 5 km te gaan zet Coppers alleen de achtervolging in? Hij wil blijkbaar nog naar de 6 toe rijden. Ik zit in derde positie van het peleton. Achter mij springen ineens Jos Lissens en Dirk de Cauwer in één ruk weg. Ik aarzel even, doch ik zie vertwijfeling in het peleton. Ik spring recht en ga er achter. Ik heb ongeveer 30m achterstand. Lissens rijdt dit stuk beresterk en rijdt het gat op Coppers bijna in zijn eentje dicht. Ik blijf op 30m hangen.Het is om dood te gaan. Het peleton is ver achter ons. Even denk ik dat het me niet gaat lukken, doch ik versnel nog één keer. Gelukkig kom ik net voor de bocht aansluiten. Ik zit diep in het rood, doch de kans dat we voorop blijven is reeël.
Lissens blijft de kloof maken. De Cauwer helpt enorm sterk. Ikzelf zit kapot, doch probeer alles te geven en mijn werk te doen. Beter in dit groepje finishen dan door het peleton terug opgeraapt te worden. Coppers zet zich in 4e positie. Met nog 2 km te rijden, begint het peleton terug te naderen. Lissens blijft de motor van ons groepje. Gelukkig rijdt Coppers nu wel enkele beurten mee op kop. Eén van de beste hardrijders van het peleton. Het verschil is gemaakt.
Het laatste rechte eind naar de finish doe ik nog 2 kopbeurten. Een beetje dom, doch ik voel dat spurten er vandaag niet meer in zit. De benen waren helemaal niet goed en ik heb maar één inspanning kunnen leveren, gelukkig wel een goeie.
Vooraan rijden bij de koplopers nog 2 man weg. De Neef wint het voor Van Hoof. Daarna finisht Ad Monforts en deze wint alzo bij de F2's. Toch nog een leuke anekdote. Ad had zijn kousen vergeten en reed met mijn gelukskousen. Hij was me zeer dankbaar, ik heb nog een leuke babbel gedaan met deze uiterst sympathieke man. De winstpremies verzamelt hij het ganse seizoen en geeft deze dan op het einde af aan zijn kleinkinderen. Ik denk dat hij dit jaar een auto (BMW) zal kunnen kopen, als hij zo blijft voortdoen.
Uiteindelijk finish ik als 12e in mijn reeks. Het was een zware koers en ik had een slechte dag. Ik heb de laatste weken wat minder getraind en iets teveel andere competitiesporten (tennis en zaalvoetbal) gedaan. Gelukkig zijn deze volgend weekend gedaan en kan ik me de maanden mei en juni terug alleen concentreren op de koers en terug wat meer gaan trainen.
Op vrijdagavond nog de laatste competitiewedstrijd zaalvoetbal afgewerkt te Hoboken. Ondanks een doelpunt van mij, blijven we hangen op een gelijkspel (1 - 1 ). Een ongewone uitslag in het zaalvoetbal, doch we hebben ons kunnen handhaven dit seizoen en spelen volgend jaar terug in 2e Nationale. Op zaterdag was ik nog vrij moe van de zaalvoetbalwedstrijd van vrijdag, doch de goesting was wel aanwezig om naar MOL-Wezel af te zakken. Ik kon gelukkig beroep doen op de symphatieke Jos Vergult om met hem mee te rijden vanuit Antwerpen.
Eens aangekomen, kon ik me ineens het parkeors van verleden jaar herinneren. Het is een uiterst bochtrijk parkoers met een zeer lange aankomststrook. Aanvankelijk was ik van plan om het de eerste helft rustig aan te doen en dan stelselmatig naar voor te schuiven. Aan de start blijken we echter maar met 19 man aanwezig te zijn in onze categorie. Vele personen van West - en Oost Vlaanderen hebben de trip van boven de 100km NIET gemaakt.
Vanaf de allereerste meter springt ex-Belgisch kampioen Karel Andries onmiddellijk in de aanval. Hij krijgt Wim Van den Heuvel met zich mee. Het peleton laat begaan en kabbelt verder. Pas in de 2e ronde komt het peleton op gang. Het zou de rest van de koers niet meer stilvallen en nog een loodzware koers worden. Ik probeer vanaf de 2e ronde enkele keren mee in de tegenaanval te gaan, doch ik verspeel hier teveel krachten en het resultaat is nihil. Na 5 à 6 rondes springt Monforts weg. Even later Francois Coppers. Ik zie rechts van de weg Helmut Tas opschuiven in het peleton, doch ik zit uiterst links en ik heb net een rustmoment nodig. Tas versnelt en de andere Monfort springt mee. De 4 komen samen en zetten de achtervolging in op de 2 leiders. Eric Pauwels probeert nog, doch het gat is al ruim 200m en niet meer te overbruggen.
Het peleton wordt voorbij gereden door de E's. Het tempo valt nooit stil. Jos Vergult en Eric Pauwels zijn de bedrijvigste mannen. Ikzelf ben gestopt met aanvalspogingen en zit echt zo dood als een pier. Telkens we de aankomstzone passeren smeek ik dat de speaker afroept hoeveel rondes we nog moeten afleggen. In totaal moesten we 14 rondes doen. Ik zie dat we 1h10min bezig zijn, waarschijnlijk nog een minuut of 20 volhouden. Ik ga echt over de limiet en probeer aan te klampen.
De vier naderen op de 2 vroege vluchters. Er zijn nog talrijke aanvalspogingen, doch ze gaan samen naar de meet. In de laatste rechte lijn, staat er ineens een wagen in het midden van de straat geparkeerd. Een enorm uitwijkmaneuver zorgt voor gevloek en getier. Uiteindelijk wint de snelle Monforts en pakt zijn 3e overwinning voor Tas, Andries, Coppers en Van den Heuvel.
Vermits ik 2 rondes voor tijd nog een gat moet dichtrijden, schieten me duidelijk krachten tekort om nog mee te spurten. Ik probeer echter nog alles wat ik heb, doch eindig na Patrick de Backer op een 7e plaats bij de F1. In totaal ben ik 14e.
Ik heb in Beveren enkele fanatieke supporters. Ziehier de data wanneer ik in Beveren of omstreken rij.
do 06/05 Beveren 18h00 wo 02/06 Beveren 18h00 di 08/06 Kruibeke 18h00 zo 20/06 Beveren 13h00
foto hieronder : ik zit mee in de beslissende kopgroep met voor mij Andries. Achter mij Dezegher, Coppers en Caeckebeke. Boulard, Monforts en Dhanijns zijn niet in beeld.
Het parkoers is gekend en we moeten het rondje 11 keer afleggen. Ik probeer de eerste 4 rondes regelmatig mee te springen met de hoop op een vroege ontsnapping. In de 4e ronde lukt het bijna. Ik spring alleen achter de ontsnapte Pollefliet en samen rijden we weg. Op het moment het peleton terug komt aansluiten springt Jef De Naeghel weg. Hij neemt een 20 sec voorsprong. Ik heb spijt dat hij niet iets vroeger is gesprongen en ons 2 kwam vergezellen. Zelfs de sterke De Naeghel kan niet op tegen de wind en tegen een snel rijdend peleton. Een ronde later wordt hij terug gegrepen. Vanaf de 6e ronde begint bij mij het besef te groeien dat het een massaspurt zal worden.
Met nog één ronde te rijden, schuif ik op in het wiel van Luc Verkinderen. Vooraan springen Eddy Van Leirberghe en Louis Moens weg. Ze krijgen 30 sec van het peleton. Eddy wint voor Moens, doch ze houden uiteindelijk maar 40m voorsprong op het spurtende peleton. Ikzelf zit in de laatste bocht rond 12e positie. Dit blijkt achteraf iets te ver te zijn. Ik spurt langs rechts er nog enkele voorbij en uiteindelijk pak ik een 6e plaats bij de F1.
Laarne op zondag. Nieuw parkoers met enkele scherpe bochten met aan de binnenkant kasseien en losse steentjes. Ik besluit de tegenovergetelde tactiek van gisteren toe te passen. De eerste 4 rondes blijf ik in het peloton mee pedelen. Niemand geraakt immers echt weg. In de 5e van de 8 af te leggen rondes, schuif ik op. Manu De loor valt aan en ik spring mee. Er komen er nog 4 à 5 aansluiten, doch de verstandhouding is niet direct te vinden. Het peleton komt terug samen. Met nog 3 rondes te gaan springt Monforts, Caeckebeke en Dezegher weg met Coppers, Dhanijns en Andries er vlak achter. Verdorie da's gevaarlijk. Ik zie Belgisch kampioen Boulard op de loer liggen en pak attent zijn wiel. Vlak na de bocht van 90° sprint hij weg. Ik zit in zijn wiel, had het verwacht en tegen 50 km/u rijdt hij het gat bijna helemaal dicht. Hij vraagt om over te pakken en ik rij in één ruk de laatste 50m dicht. We komen met 8 man aan de leiding. Ik kijk achterom, geen peleton meer te zien. Met nog 2 rondes te rijden voel ik dat dit de beslissende vlucht van de dag is. Er is echter onverdeeldheid en echt rond wordt er niet gereden. Ik word er zot van. Het is meer spurten dan tempo rijden want steeds probeert er wel iemand alleen in de aanval te trekken. Ik begrijp er niets van. Ik vermoed onderlinge concurrentie om samen naar de meet te gaan met enkele snelle mannen Montforts, Andries en Boulard.
Ik doe mijn werk doch op het moment ik net een kopbeurt gedaan heb, springt Monforts weg. Boulard, Andries, Coppers, DeZegher en Dhanijns spurten mij voorbij. Ik kijk achterom en Caeckebe zit ten einde krachten. Verdorie ik moet hier ineens uit de pijp komen. Al snel heb ik 60m achterstand met Caeckebeke in mijn wiel. Ik vraag om over te pakken, maar hij roept "Kris dit kan ik niet meer". Ik heb nog 500m kans om terug bij te komen want bij de volgende bocht is het terug wind op kop. Aan de bocht gekomen, moet ik nog 30m dicht krijgen. Ik besluit er alles uit te gooien en trek een spurt op de grote molen wind op kop. Ik ga diep in het rood. Even denk ik eraan om definitief te lossen, maar dan besef ik ineens dat het nog maar 1,5 ronde is en eens ik er terug bij ben, ik waarschijnlijk wel tot aan de meet kan geraken.
Ik kom eindelijk tot op 5m van Dezegher, maar deze laat een gat vallen. Ik besluit er ineens over te gaan en trek door totdat ik eindelijk terug vooraan ben. Ik heb hier veel energie moeten opbruiken maar het was het ook nodig.
In de laatste ronde kom ik er terug door. Ik voel dat ik nog steeds goed zit. Ik probeer mijn aflossingsbeurten volledig door te zetten. Met nog 2km te gaan roept Andries "pasop want ze zijn er". Ik kijk achterom en zie in de verte enkele renners naderen. Moeilijk te zien of het E's zijn of de F1's. Toch denk ik dat we genoeg voorsprong zullen overhouden.
Dhanijns probeert het nog in de laatste kilometer, maar alles blijft samen. Ik ga in 5e positie zitten voor de spurt. Monforts gaat eerst aan, Boulard en Andries verliezen enkele meters. Coppers wordt 4e. Ikzelf hou mijn 5e plaats, kijk naar links en zie nog 2 anderen aandringen. Ze komen tot op 1m van mij. Ik geef nog even alles en kan toch mijn 5e plaats vasthouden. 'Weeral in de gazet' (de eerste 5 staan steeds in de nieuwe gazet).
Categorie F1/F2: 1.Jo Montforts (Wassenberg, D, winnaar cat. F1) 2.Roland Boulard (F1-2) 3.Karel Andries (F1-3) 4.François Coppers (F1-4) 5.Kris Van Honsté (F1-5) 6.José Dezegher (Dadizele, winnaar cat. F2) 7.Ad Montforts (F2-2) 8.Marc Dhanijns (F1-6) 9.Dirk Caekebeke (F1-7) 10.Marc Colpaert (F1-8) 11.Emmanuël De Loor (F1-9) 12.Paul D'Hoey (F2-3) 13.Noël Verzele (F1-10) 14.Antoine De Caboter (F1-11) 15.Julien De Bock (F2-4) 16.Donald De Vlieger (F1-12) 17.Daniel Hauttekeete (F2-5) 18.Eddy De Clercq (F2-6) 19.Jean-Paul Van Oudenhove (F2-7) 20.Luc Verkinderen (F2-8) 21.William Govaert (F1-13) 22.Eddie Van Leirberghe (F1-14) 23.Marc Steenberghe (F1-15) 24.Adri Van Loon (F1-16) 25.Eddy Iterbeke (F2-9) 26.Robin Van Kerschaver (F2-10) 27.Helmuth Tas (F1-17) 28.Luc Cocquyt (F1-18) 29.Dirk De Cauwer (F1-19) 30.Roland Van Imschoot (F2-11)
Onderaan (foto) Monforts wint voor Boulard, Andries en Coppers. Zelf zit ik links op de foto (blauw/wit/zwart) en kan nog net 5e worden.
Goed weertje en zelfde parkoers als verleden jaar. Vele renners aan de start, ik denk wel tussen de 40 à 50 deelnemers. De benen voelen goed, ik spring enkele keren mee in een vluchtpoging. Doch meer dan 100m krijgen we niet. Halverwege koers springen 4 renners weg, Kampioen van Belgie, Boulard neemt het voortouw met in zijn zog, Deneef, Jo Monforts en Dezegher. Vele achtervolgende schermutselingen zorgen ervoor dat we de leiders nog steeds in het zicht zien rijden. 6 à 7 man gaan in de tegenaanval, Andries, Tas, De Naeghel, Moens, Dhanijns en Verkinderen. Het peleton spat uiteen. Verschillende moeten lossen. Ik blijf aanklampen we zitten nog ongveer met een man of 20 in de achtervolging. De laatste 2 rondes blijven de tegenaanvallen zich opstapelen. De koers is echter in een definitieve plooi gevallen. Vooraan wint Deneef voor Boulard. Dezegeher wordt 4e en wint bij de F2. Verkinderen wordt 10e overall en wordt 2e bij de F2, hij dacht echter gewonnen te hebben want wist niet dat Dezegher mee vooraan reed. Op het moment ik opschuif en me voorbereid voor de laatste spurt, rijd ik lek achteraan en ik zie een ereplaats aan mij voorbij gaan. Uiteindelijk word ik 33e geplaatst. Top 15 had mogelijk geweest.
Foto hieronder : even in de aanval met een man of 5 waarvan Jef De Naeghel aan kop zit en ikzelf in 2e positie net van kop ben gegaan.
Vandaag te Ertvelde koers bij de F1 op een mooie omloop, doch de regen viel met bakken uit de lucht. Voor de wedstrijd enkele oude bekenden welke hun wederoptreden deden, Wim Van Den heuvel, Mark Van Steenberghe en ook Alex Van Onckelen was er wederom bij. Ik was heel de tijd aan het overwegen om in de eerste rondes mee te springen met een vroege vlucht, doch tijdens de verkenningsronde viel het me op dat er enorm veel wind was en het onmogelijk zou zijn om de ganse wedstrijd met een groepje voorop te rijden tegen een onvangrijk peleton.
In de eerste ronde al eeen aanval van Karel Andries. Ook Patrick De Backer en Jef De Naeghel proberen enkele keren weg te geraken. In de tweede ronde springt Helmut Tas alleen weg. Bijna onbegonnen werk, maar hij houdt het een ganse ronde vol. In de derde ronde wordt hij terug ingelopen door een voltallig peleton. Ondanks mijn goede start, ben ik nu acteraan het peleton beland. Door de felle regen, sluipt er enige onzekerheid bij het aansnijden van de bochten. Ik wil ten allen koste een valpartij vermijden. Ook voel ik dat de benen vandaag niet zijn, zoals ik gehoopt had. Waarschijnlijk zit de zaalvoetbalwedstrijd van gisteravond tegen La Louviere er nog voor iets tussen. (6-5 verloren). We krijgen een aanvalspoging van Luc Verkinderen met nog een tweede renner. Ze nemen 200m voorsprong. Met een tegenaanval van Mark Dhanijns spring ik mee in 3e positie. Marc rijdt het gat op zijn eentje dicht, doch het ganse peleton hangt aan ons wiel. Alles terug samen half koers.
In de 4e en 5e ronde heb ik besloten om ook vandaag niet meer aan te vallen en op een spurt te rekenen. Op de lange rechte strook komt er een afscheiding van een 8-tal renners. De Neef, Vervondel, Moens, Tas zijn mee. Ze nemen snel enkele 100-meters voorsprong en enkel De Naeghel en Coppers proberen het nog, doch de kloof is te groot. De vogels zijn vandaag gaan vliegen.
Het tempo blijft hoog en constant boven de 40km/u. Om een onduidelijke reden zijn Andries en Hunninck ineens uit onze groep achtergebleven?? Met nog 2 rondes te gaan ben ik de spurt al aan het voorbereiden. Ik moet mij laten meeslepen op het lange rechte stuk, wind mee. Moet dan geleidelijk opschuiven naar een 10e positie en in de laatste kilometer moet ik proberen bij de eerste 6 de laatste bocht aan te gaan. De laatste sprint mag niet te vroeg aangezet worden.
Ik schuif op in het wiel van Verkinderen en De Backer. Jos Lissens trekt de spurt aan. Ik ga vrij gemakkelijk enkele renners voorbij en even zie ik een gaatje om de sprint op mijn naam te zetten. Doch Lissens gaat van rechts naar links, waardoor ik moet inhouden. Ik roep dat hij rechts moet blijven, gelukkig luistert hij direct. Ik kan er nog links voorbij en wortd 4e of 5e van het peleton met in totaal een 10e plaats vandaag.
Ik had eigenlijk geen super benen vandaag, dus een 10e plaats is een goede uitslag. Ik ga nu een weekje op vakantie naar Duitsland (Eifel) en ik pik zaterdag terug aan bij de volgende koers.
