Na een fantastische zomervakantie in Italië, nam ik het sporten terug op. Enkele wedstrijden nog meegereden met de WAOD en de VWF om stilaan het crossseizoen voor te bereiden. Echt mee spurten voor een mooie ereplaats leek me dan ook iets te gevaarlijk. Als uitschieters noteren we dit seizoen een 7e en een 9e plaats.
In augustus wel elke week een tennistornooi meegespeeld dat maakt dat ik deze zomer uitkom op 2x een halve finale, 5x een finale gespeeld, en één tornooi gewonnen. Mijn B-4/6 klassement kan ik alzo behouden. Voorts eindig ik op de 2e positie in Antwerpen bij de +45jarigen en speel daardoor eind september voor de 5e keer in mijn carriere 'de masters' (dat zijn de beste 4 van elke provincie).
Het veldrijden is verleden week gestart. Met mijn nieuwe crossfiets behaalde ik al direct een fantastisch resultaat te Kessel bij de master B. 13e plaats op 28 deelnemers. Te Steenhuffel was ik mooi 16e.
Een druk weekendje is wederom achter de rug. Vrijdag wedstrijd te Beveren in de gietende regen. Zowel categorie C als categorie Toeristen moesten samen vertrekken en zijn ook samen aangekomen. Ijskoud onderweg en bevroren na de aankomst. Massaspurt en een mooie 7e plaats staat op mijn palmares. Beste resultaat van 2013. Wel 20minuten afgezien na de wedstrijd want tenen en vingers bevroren.
Zaterdag was het dan de lastigste wedstrijd van het weekend. Een vrij bochtig parkoers en veel wind te Baasrode. Vanaf de eerste ronde volledig in het rood. Als na 2 rondes eindelijk een kopgroep van 7 man kon wegrijden, was het iets rustiger in het peleton. Maar stilvallen deed het nooit en achteraan loste de ene na de andere renner. Met nog 5 rondes voor de boeg was het dan mijn beurt, geen houden aan, lossen was de boodschap als je van achter hing. Gelukkig kwamen we met ons groepje van 5 man nog terug aansluiten met nog 2 rondes te gaan. Een ronde later (in de laatste ronde) moesten we met ons 5 man er terug af, straf dezelfde 5 man. 7 man spurten voor de overwinning, 14 man eindigden in het peleton en dan ons groepje van 5 waarvan ik de spurt won, Uiteindelijk 22e plaats van 39 deelnemers. Best tevreden want vandaag bewezen dat in een zware koers ik ook kan finishen. Ik kom nog iets te kort, maar daar werken we wel aan.
Zondag enorm stramme benen van de inspanningen van de dag voordien. Ik wou eerst vandaag rusten, doch het parkoers te Hamme is niet lastig, dus wat trainen in het peleton. Inderdaad zo gebeurde, 7 man vertokken in de 2e ronde en voor de rest rustig in het peleton blijven meedraaien. In de spurt kwam ik weinig in het stuk voort. uiteindelijk 32e plaats van 59 deelnemers.
Woensdag 1 mei prijs te Hoboken, ik zit aan het stuur van de wagen van koersdirecteur. Kwestie van alles eens gedaan te hebben.
Het parkoers te Oostakkers was anders en eenvoudiger dan verleden jaar. Zeer brede straten en slechts drie bochten. Enorm veel wind op 2 stukken en de aankomststrook van 3km wind mee. Ik was vandaag van plan om niet in het eerste wedstrijdhelft mee te springen, want ik ben zaterdag vrij diep moeten gaan. Wind op kop zijn er weinigen die het kopwerk voor zich willen nemen ,maar de storm begint pas als de wind in de rug waait. Het tempo gaat dan boven de 47 km/uur en dit een drietal rondes na elkaar.
In de derde ronde krijgen we een eerste serieuze aanvalspoging eerst met een vijftal renners maar al snel dikt de kopgroep aan tot een 15-tal renners. Dat is voor mij het teken om van tactiek te veranderen en ik spring met een vijftal renners naar de omvangrijke kopgroep. Ik voel echter dat de benen niet veel hebben vandaag, maw zaterdag is nog niet verteerd.
Het peleton komt echter volledig terug bij elkaar, ttz elf renners blijven nog even voor ons uit rijden. Een tweede 'kartoesj' heb ik echter niet meer en de kans dat dadelijk op het rechte stuk alles weer samen komt is vrij groot. Echter verkeerd gegokt, want de 11 renners zullen verder en verder van ons wegrijden. Voor mij geen ramp, want in het peleton zit ik vandaag rustiger. Als ik achteraan het peleton rij, is het beuken tegen de wind, ik schuif dus maar best op halverwege het peleton en verschuil me in de buik. Vooraan vormt zcih een ploegenspel in de kopgroep waar uiteindelijk Van Speybroeck de sterkste blijkt te zijn. In de spurt van het peleton kan ik me vrij goed positioneren, kom langs links uit het pak en wordt 5e of 6e van het peleton. Blijkt achteraf dat er in de laatste ronde nog 4 renners waren weggereden, dat heb ik niet opgemerkt. Uiteindelijk een 21e plaats op 40 deelnemers.
Beveren, WAOD 10e plaats op 25 deelnemers, stikkapot.
In de eerste ronde krijgen we een aanval van 2 renners, waaronder Belgisch kampioen Tony Reniers. Als in de derde van de 10 rondes, er nog 2 renners tegenaanvallen en even later nog eens drie renners het hazepad kiezen, wordt het gevaarlijk. Bij een volgende demarrage moet ik mee zijn, anders zijn de vogels gaan vliegen vandaag. Op dat moment springt Frank Suys weg (verleden weekend nog mooi derde) en is het nu het moment om mee te gaan. Samen halen we de vorige groepjes bij en ook de 2 leiders zijn nu in ons visier. Vanuit het peleton komen er geen andere renners meer terug en ik zit in een kopgroep van 11 renners. Waarschijnlijk de beslissende ontsnapping van de dag. Het tempo valt vooraan nooit stil, maar echt goed ronddraaien zit er niet in. Sommigen vinden de kopgroep te groot, anderen vinden er teveel snelle spurters mee zijn. Steeds wordt er rond de 5e positie niet overgenomen,waardoor de kopgroep regelmatig in twee stukken valt. De 40m tussenafstand moet dan iemand al spurtend dichtrijden omdat iemand dus het werk voor een ander niet wil doen. Rare situatie.
Ikzelf voel vanaf de vijfde ronde dat het beste er stillaan af is om telkens de gaten dicht te rijden. Als we toch even een ronde ronddraaien voel ik me wel beter en kan ik recupereren. Vanaf de 6e ronde gaat het tempo de hoogte in en met twee renners worden we eraf gekieperd. Vanuit de achtergrond komt er echter versterking van 5 andere renners. Deze pikken me op en in de achtste ronde komen we terug vooraan aansluiten. Nog drie rondes afzien, verschillende keren op punt te staan om te moeten lossen, toch doorgebeten en we hangen er nog aan.
Veel zal er niet meer over blijven voor de spurt, doch de laatste ronde gaat het tempo naar beneden, iedereen is de spurt voor de overwinning aan het voorbereiden. Peter Kerckaert wint de spurt en pakt zijn tweede overwinning. Noël Willems wordt knap tweede. Ikzelf schuif van achteruit nog op naar een 10e plaats. Stikkapot want ganse wedstrijd op de limiet gereden.
Leuk weekendje met wedstrijden te Beveren en te Puurs, met een 17e (22 deelnemers WAOD) en 12e plaats (46 deelnemers VWF).
Wedstrijd te Beveren was een echte windkoers in de open vlaktes van het Waasland. In de eerste rondes krijgen we tientallen aanvalspogingen van Wereldkampioen Van Roy. In de tweede ronde lukt het voor hem dan wel, hij krijgt eerst Suys en en daarna komt een ploegmaat van hem ook nog aansluiten, nml Daniel Van Der Mieren. De achtervolging komt op gang onder leiding van een duo met Belgisch kampioen Tony Reniers en Dirk Goolaerts. Ze komen echer niet dichter. In het peleton is het zwoegen om bij te blijven. Op kop rijden is uit den boze. Het valt dan ook regelmatig stil,waardoor de koplopers meer dan een minuut uitlopen. Als de wind rechts in de zij staat is het harken geblazen. Of je dan vooraan rijdt of acheraan maakt geen verschil, iedereen op een lint aan de linkerkant en op de milimeter proberen toch nog een beetje beschutting te vinden van je voorganger. Anders gezegd, afzien en iedereen rijdt vol in de wind....
In de vijfde van de 9 rondes, probeer ik op te schuiven in het overblijvende peleton, velen zijn al moeten lossen en het peleton scheurt in verschillende groepen. Ik zit mee in het eerste gedeelte. Als een na ons gestarte andere categorie ons voorbij komt snellen, gaat het tempo enkele rondes enorm de hoogte in. Pompen of verzuipen en uiteindelijjk lossen in de voorlaatse ronde, spijtig maar geen ramp zo vroeg in het seizoen..De euforie van verleden weekend (8e plaats) is ineens verdwenen. Beide voeten terug op de grond en het besef dat het niet elke dag prijs kan zijn. Luc Van Roy laat zijn ploegmaat Daniel Van Der Mieren winnen, wordt zelf tweede en Frank Suys wordt derde. Ikzelf toch nog als 17e geklasseerd.
1
Daniel Van Der Mieren Houtvenne
Luc Van Roy
Frank Suys
Tony Reniers
Dirk Goolaerts
Etienne Claus
Patrick Watteny
Joeri Van Huffelen
Dirk Mathys
Geert Braeckman
Puurs : 12e plaats van de 46: Op zondag waren er 46 deelnemers bij de VWF te Puurs. Minder wind en een groter peleton, dus meer beschuttingsmogelijkheden en vandaag waren de benen ook beter dan gisteren te Beveren, Raar dat je dat bij de opwarming en in de eerste ronde dit al direct voelt. In mijn vorige carriere als voetballer (Ik heb zaalvoetbal gespeeld, met interlands voor de Nationale ploeg), had ik tijdens de opwarming nooit het gevoel of je vandaag super gaat zijn of niet, bij wielrennen heb je dat gevoel blijkbaar al direct. Het tempo lag hoog tot ver boven de 42km/uur, maar het ging vandaag als een fluitje van een cent. 2 koplopers waaronder de Nederlands kampioen Havermans en Bart Delplanque, lopen 38 sec uit op een compleet peleton na 3 van de 7 rondes. Met nog 2 rondes te gaan, hebben de twee koplopers ruim 1 minuut voorsprong, ondanks dat het in het peleton zelden stilvalt. In de voorlaatste ronde begin ik op te schuiven en waag me eens aan een schuchtere uitvalspoging met nog 2 andere renners, maar door het ploegenspel van de ploeg Van Eyck, is het onmogelijk om nog weg te geraken. De spurt staat ons te wachten.
Een gevaarlijke links bocht op 300m van de meet, dan is de kans groot dat er daar tegen de vlakte gaan. Dus ofwel mee vooraan zitten ofwel niet mee spurten zijn de 2 opties. Met nog 2km voor de meet kan ik rechts in de wind eindelijk volledig opschuiven. Ik kom ongeveer in 20e positie aan de laatste gevaarlijke bocht, maar iedereen neemt hem wonderwel goed en er zijn gelukkig geen valpartijen. Iedereen spurt langs links, ik begrijp het niet goed want rechts is enorm veel plaats en ik kan de grote molen op gang trekken. Ik ga er nog een 10-tal voorbij en eindig op de 10e plaats van het peleton. De Nederlands kampioen wint de wedstrijd en ik word dus 12e. Mooi resultaat en terug een opsteker na de teleurstellende wedstrijd van gisteren. 1. Ruud HAVERMANS 2. Bart Delplanque 3. Luc Van Roy 4. Etienne Claus 5. Rudy Thomas 6. Giovanni Baert 7. Daniel Van Der Mieren 8. Matti De Baat 9. Eduard Vaes 10. Peter Vos
Afgelopen zaterdag stond de wedstrijd te Aalst op het programma bij de VWF cat D om 13h45. Ik was van plan om rond 12h00 te vertrekken vanuit Hoboken, maar uiteindelijk pas kunnen vertrekken na alles te hebben ingeladen rond 12h20. Na 45 minuutjes auto-rijden, zou nog een klein halfuurtje opwarming moeten volstaan, was het niet dat ik 20min verloor door achter een begrafenisstoet terecht te komen. Tot overmaat van ramp was er in de Dendermondsesteenweg geen wielerwedstrijd in Aalst te bespeuren. De paniek begon al voelbaar te worden, want het was al 13h15, toen ik via mijn blackberry op internet ontdekte dat het juiste adres "oude Dendermondsestwg" moest zijn, en deze was aan de andere kant van Aalst. Uiteindelijk kom ik op het parkoers aan met nog 15minuten te gaan, nog net genoeg om me snel in te schrijven. Ik neem mijn fiets en vraag de weg aan een seingever en deze stuurt me het parkoers op naar links. Ik rij enkele minuten verder, maar de seingever blijkt me de volgrichting van het parkoers te hebben aangewezen en niet de richting van de start. In plaats van terug te draaien, beslis ik om de ronde even snel af te racen, ik zal weldra wel aan de startlijn aankomen, dacht ik. Blijkt de ronde meer dan 8km te zijn, en ik kom aan de startlijn op het moment de andere renners al klaar staan voor het vertrek. Ik haal snel mijn rugnummer op en spring op de fiets terwijl het startschot knalt. Mooie voorbereiding.....
De eerste ronde is het nog bekomen van alle voorgaande emoties, maar wonderwel voel ik direct dat ik goede benen heb. In de tweede ronde krijgen we een aanval van 2 renners, die standhouden tot de 4e van de 7e af te leggen rondes van 8km. Er zijn 48 vertrekkers en op de brede wegen kan ik me rustig houden in de buik van het peleton. Halverwege koers is er een aanval van een 5-tal renners, maar onder impuls van een bedrijvige Patrick Jacobs komt, op de stijgende aankomststrook van 800m, het peleton terug bij de koplopers. Volledige hergroepering. Zo'n spurtje op een stijgende aankomstslijn ligt me wel en ik begin erin te geloven om mijn spurtkansen uit te spelen. Het is dus nu krachten sparen tot de laatste spurt.
Er komen nog enkele vluchtpogingen, maar dankzij het ploegenspel van een sterke ploeg Van Eyck komt alles steeds terug samen, dat is in mijn voordeel. Ik heb al enkele rondes geanalyseerd hoe en waar ik de spurt zal inzetten en waar ik positie moet nemen. Als ik op 800m rond de 20e positie kan opdraaien, maak ik kans. Europees kampioen Patrick Jacobs, springt weg enkele kilometers voor de aankomst. Deze ex-prof, welke 3x de tour de France gereden heeft aan de zijde van Criquelion, zal de wedstrijd winnen. Ik schuif op langs links en via enkele krachtige lenderukken ga ik er nog velen voorbij en kom uiteindelijk op een zeer mooie 8e plaats uit. Achteraan gaan enkelen zwaar ten val. Mijn beste resultaat in 2 jaar tijd. Het beloofd een mooi seizoen te worden, de benen waren echt super vandaag.
D-reeks 1. Patrick JACOBS 2. Patrick Verdonck 3. Etienne Claus 4. Dirk Van Hove 5. Bart De Winter 6. Peter De Smedt 7. Benny Dupont 8. Kris Van Honste 9. Patrick Van Ransbeeck 10. Arie De Moor
PS zondag wedstrijd gereden te Buggenhout 20e plaats op 33 deelnemers, de benen waren niet echt goed na een lange zaternacht.
Na een mooi veldritseizoen starten wederom mijn blog-verslagen over de wegwedstrijden. Het veldritseizoen was uiterst plezant met als opmerkelijkste prestaties een 7e plaats bij de moedige veldrijder en een 9e plaats op het BK-mastersB. Gisteren was het prijsuitreiking en ik kreeg nog een speciale vermelding als 'moedigste renner' bij de categorie B. Met een bang hartje toch begonnen aan het wegseizoen, wegens de vele winterperiodes niet veel kunnen trainen. Maar zaterdag te Breendonk voelde ik al dat de form goed zit dit jaar en zonder mee te spurten kwam is als 31e over de meet van 61 deelnemers. Zondag, bij de WAOD ,met al wat meer vertrouwen gestart en uiteindelijk 18e plaats bij elkaar gereden.
Vandaag zaterdag wedstrijd te Aalst, verslag volgt later. Uitslag : 8e plaats van 48 deelnemers. Winnaar ex-prof en Europees kampioen Jacobs. Wedstrijd te volgen via filmopname van Roger op site 'VEDISYS'. Verslag volgt, met vooral vooraf een turbulent verhaal om tijdig aan de start te geraken.......
terug goed bezig te Beveren en Lochristi half augustus
De maanden mei en juni waren niet om over naar huis te schrijven. Na een heerlijke vakantie in de Abruzzen, hebben we de draad terug opgepakt. Na enkele goede weken training was de goesting terug aanwezig om nog eens een koers mee te rijden. Te Beveren waren er 43 deelnemers.Ik heb me steeds goed kunnen handhaven in het peleton. Dat gaf me eindelijk nog eens de voldoening om een wedstrijd uit te kunnen rijden. Een 18e plaats was een eerste opsteker van het seizoen.
Zaterdag te Lochristi (dorpje Hyfte) vonden we een nieuwe omloop. Eén lange recht stuk met op het einde een paar bochten en dan terug een lang recht stuk met wind op kop. Totaal 11 rondes van 5.5 km. Op de lange rechte stukken kon ik me rustig laten meeglijden in de buik van het peleton. Steeds een beetje opschuiven als de 2 scherpe bochten er gingen aankomen. Als je immers achteraan het peleton zit, moet je extra lang optrekken en verspeel je nutteloze krachten.
Deze tactiek leek de goede te zijn. Halverwege de wedstrijd schuif ik op in het wiel van patrick Van Rentergem en Hilaire Heye. We trekken door en maken een klein gaatje, doch de ganse groep komt terug aansluiten. Ook enkele andere vluchtpogingen houden op het tweede rechte stuk niet lang stand. Het peleton maakt aldaar teveel snelheid.
Met nog 4 ronden, zien we Patrick Van Rentergen wederom aan de boom schudden. Hij houdt het een ganse ronde vol met iedereen in zijn wiel. Een gasne ronde alles uit de kas en pas op het einde van de ronde valt het nog eens stil. Het peleton is een 10-tal man kwijt.
In de laatste ronde krijgen we nog een vluchtpoging van 4 renners en deze houden stand. VAn rentergem wint voor De Coninck. Het peleton spurt voor de 5e plaats. ik kan me goed positioneren, vol aanvankelijk het wiel van Jef De naeghel. Op het moment dat ik zie dat hij ingesloten zal geraken, kies ik om mijn spurt aan de rechterkant voort te zetten. Ik ga er nog een 10-tal voornij en eindig 6e van het peleton en dus 10e plaats in totaal. Een serieuze opsteker. Het geeft me terug moed om verder door te zetten.
Na de marathon van Antwerpen, heeft het me 3 weken gekost alvorens mijn benen terug gerecupereerd waren.Het wielrennen staat op een laag pitje, het koersen bij de B's gaat te hard en zorgt voor minder plezier tijdens het afzien.
Gevolg is dat ik dan maar terug overgeschakeld ben op tennistornooien spelen. Van de 4 ingeschreven tornooien, hebben we 2 keer de halve finale bereikt, één keer finale verloren en één keer tornooiwinst te Mechelen. Een mooie eerste plaats in het criterium van Antwerpen geeft vooruitzichten om me te kunnen plaatsen voor de masters in september.
Gisteren nog een koers meegereden te Roborst in de Zwalmstreek bij de C-reeks. Een enorm zware ronde met een 23e plaats als resultaat. Zonder training heeft het weinig zin om te hopen op een goed resultaat.
Vanaf augustus zou ik graag de conditie terug opbouwen richting veldritseizoen. Het zaalvoetbal in 2e nationale hou ik vanaf volgende seizoen voor bekeken, wardoor ik 's zaterdagmorgens frisser aan de start zal verschijnen van een veldritwedstrijd.
Het koersen gaat dit voorjaar minder goed dan gehoopt. Meer dan een 28e plaats in Zwijndrecht en een 10e plaats in Zeveneken zit er voorlopig niet in . Het zaalvoetbal is ten einde met behoud in 2e nationale. Het tennisseizoen staat voor de deur vanaf mei 2012. De maand april was dus een overgangsmaand op sportief gebied.
Ik heb dan maar eens gekozen om een nieuwe uitdanging aan te gaan. Verleden week ingeschreven en gestart in de marathon van Antwerpen. Ook uitgelopen, want opgeven staat niet in mijn woordenboek.
Gedurende de eerste 30km vrij goed gelopen aan een schema van 4h15. Maar de laatste 10km waren de benen volledig verzuurd en bleek dat een marathon lopen "niet niks" is. Toch uitgelopen en daar ben ik wel blij voor.
De maand maart verloopt dan toch nog beter dan gehoopt. De eerste vier wedstrijden voorspelden aanvankelijk een moeilijke overstap van de F1-categorie naar de B's. Op het parkoers van Zwijndrecht bleek echter dat ik het tempo van de B's voor het eerste aankon en kon ik voor de eerste keer de volledige wedstrijd uitrijden in het peleton dit jaar.
Hier volgt een kort verslag. Een film van de wedstrijd staat op de WAOD-site. Zwijndrecht, vlak bij de deur, doet me denken aan mijn eerste vakantejobje toen ik 19jaar was en ik aldaar op het industrieterrein bij Essochem in de onderhoudsploeg stond in de maand augustus. Inmiddels zijn we vele jaren later en via vele andere sporten, hoogtepunten en laagtepunten, heden bij het koersen terecht gekomen. 41 deelnemers, een zeer lange omloop van 7.5km met veel wind en enkele zeer lange rechte stukken, voorspellen een zeer snelle, maar gesloten wedstrijd. Aanklampen en proberen zo ver als mogelijk te komen is de boodschap. Voor de eerste keer uitrijden is het ultieme doel.
In de eerste ronde, wordt het peleton al direct op één lijn getrokken in een waaier. Het is al direct op het kantje rijden van het wegdek, sommige pakken het fietspad. Het is al alle hens aan dek om niet overboord gekieperd te worden. Ja, het zal weer niet gemakkelijk worden vandaag. Na de tweede serieuze tempoversnelling, kan ik mijn wagonnetje gelukkig nog net aanpikken. Het tempo gaat naar de 50km/u. 4 à 5 man geraken weg bij het ingaan van de tweede ronde.
Wim Krieckemans, gekend van het veldrijden, probeert de kloof te dichten. Na 3 rondes heb ik ondervonden dat sommige stroken beter genomen worden op het fietspad. Aldaar zit je beter in de wind van diegene die links op het wegdek rijden. Het gaat dan ook beter en beter. Ondanks de hoge snelheden van 47km/u heb ik nog geen trap teveel moeten geven (behalve dan de eerste ronde).
In de zesde ronde (van de zeven af te leggen ronden) krijgen we een serieuze aanval met o.a. Frnaky Weemaes, Wim Heyndrickx, Geets, Vereecken, Mol, Kerckaert en Adriaenssens. Ook nu komt Krieckemans tot op 20m, maar wind op kop kan hij het gat net niet dichtkrijgen. Het peleton breekt nu in 2 stukken. Op het grote rechte stuk, wind op kop, krijgen we enorme topsnelheden. Iedereen probeert nog vooraan te komen. Ik probeer mijn krachten te sparen voor de komende spurt, doch als het peleton nogmaals drijgt te splitsen, moet ik alle reserves aanspreken om niet te moeten lossen. Eric Slock en nog 7 anderen moeten spijtig genoeg het peleton lossen. Waarschijnlijk spurt ik voor een 25e plaats. De spurt gaat goed, doch al snel blijkt dat een 29e plaats vandaag het maximale haalbare is. In ieder geval een enorme opsteker voor de rest van het seizoen. Het was de eerste wedstrijd welke ik volledig heb uitgereden bij de B's. Ex voetbal collega Johan Dreesen eindigt mooi in de top 20.
Het gaat wel een pak sneller bij de B's. Door de vele sneeuw en vrieskoude hebben we weinig kunnen trainen en het was dan ook te verwachten dat de eerste wedstrijd geen succes zou worden. Wedstrijd toch uitgereden en alzo de kilometers toch op mijn teller kunnen bijschrijven. Een groepje van 5 man reed weg in de tweede ronde met o.m Belgisch kampioen Franky Van Oyen. Ik kwam terecht in een vierde groepje en uiteindelijk 21e van de 23 over de meet.
B
23 deelnemers
1
Erwin Bollen (Diepenbeek)
Tonny Akkerman
Franky Van Oyen
Matti De Baat
Stefan Hermans
Christophe Van Vlierberghe
Theo Muis
Sven De Vlieger
Karel Wernier
Noel Dulle
Wim Heyndrickx Wim Rombaut Patrick Van Hoolandt Jean Paul Reunis Michel Janns Michel Bultinck Luc Willem Schut Rudi Rabout Marnix De Roos Kris Van Honste David Van Waas Edwin Van Waterschoot
Het veldritseizoen is ten einde. De doelstellingen zijn gehaald, mits heel wat inspanningen. In het criterium van de moedige veldrijder was een top 10-plaats de doelstelling voor dit seizoen. Uiteindelijk ben ik op de 5e plaats geëindigd. Dat zal ik waarschijnlijk nooit meer kunnen evenaren. In het criterium van de WTK ben ik uiteindelijk op de 8e plaats geëindigd. De meeste voldoening heb ik in de maand november gehad met wedstrijden te Zwijndrecht, Hoboken en Wilrijk. Maar ook de 10e plaats afgelopen weekend te Kasterlee was een serieuze opsteker naar het komende wegseizoen toe.
Volgend weekend begint de eerste wedstrijd van hetv wegseizoen 2012. De categoriën bij de WAOD zijn dit jaar veranderd. Tot verleden seizoen reed ik bij de F1 mee. Dit jaar zal ik bij de B-categorie aantreden. Een enorme sprong, waarschijnlijk een te grote sprong, maar ik hou van uitdagingen en nieuwe doelstellingen die onmogelijk lijken. De eerste doelstelling is om een wedstrijd te kunnen uitrijden. De tweede doelstelling moet zijn om ergens een top 30 -plaats bij elkaar te rijden. De derde doelstelling moet zijn om eens mee in een ontsnapping te kunnen geraken.
Ik hoop dat mijn conditie van het veldrijden me toelaat om ineens over te stappen naar het wegkoersen want door alle vrieskoude en sneeuw heb ik tot op heden nog 0km op de weg kunnen rijden. De teller staat dus op nul en ik ga al een wedstijdje meerijden, zo zit ik in elkaar, al gans mijn leven krijg ik een kick van 'competitie'.
Het criterium ga ik niet volledig meerijden. Ten eerste omdat een goed klassement bij de B's niet realistisch is, ten tweede omdat in de maanden juli en augustus vakantie en tennis voorrang krijgen. Voorts begint dan in september terug het veldritseizoen.
Ik wens iedereen die dit leest een sportief wielerjaar 2012 toe.
Het gaat goed deze winter. De doelstellingen lijken haalbaar: In het klassement van de moedige veldrijder sta ik inmiddels op de 7e plaats (53 deelnemers). JAWEL. In het klassement van de WTK sta ik op een 10e plaats. Op de wereldranglijst voor de masters sta ik op een mooie 56e plaats (verleden jaar net geen top 100).
Enkele goede resultaten gehaald in : Wilrijk 11e plaats Hoboken 15e plaats Kessel 16e plaats Nossegem 16e plaats Gooik : 13e plaats Zwijndrecht 12e plaats.
Ik ben echt aan het trainen om aan een top 10 plaats te geraken. Dat is mijn nieuwe doel voor de komende maanden.
De harmstringblessure is genezen. Na een schitterende vakantie in Italië, ben ik terug tennistornooien gaan spelen. Met 4 halve finales en 3 finales ziet het ernaar uit dat ik me kan plaatsen voor de masters (4 beste spelers van Antwerpen) welke plaatsvinden van 22 tem 24 sept 2011.
Ondertussen is de voorbereiding op het veldrijden reeds begonnen. Gisteren gaan trainen te Kessel, waar ik van Luc VDBergh het nieuws vernam over het plotse overlijden van Werledkampioen masters Marc Druyts.
Het programma voor de komende maanden ziet er als volgt uit : 1) Nog 2 tennistornooien spelen in september om zeker te zijn van de masters (22 sept tot 24 sept) 2) Start van het veldritseizoen op 3 sept en 4 sept te Steenhuffel en Kessel. 3) proberen te pieken op de cross van Hoboken (1 oktober) waar ik het parkoers met mijn ogen dicht kan rijden. 4) proberen een goede uitslag te rijden op de crossen van Zwijndrecht en Wilrijk (20 oktober). 5) Dit jaar ga ik me focussen op de crossen van de WTK; om aldaar top 10 te kunnen rijden. 6) Vanaf 10 september begint ook terug het zaalvoetbalseizoen. We hebben terug een sterke ploeg om ons in de linkerkolom te kunnen handhaven in 2e klasse van België.
Het zullen weer telkens sportieve weekendjes worden. Lang leve de sport.
Enkele weken buiten strijd wegens een verrekking achteraan de harmstring in de linker bil. Hopelijk binnenkort terug in orde, maar de kans is groot dat ik terug tennistornooien ga meespelen en af en toe nog eens ga koersen.
Na een actieve voetbalcariere tot mijn 41 jaar, ben ik 4 jaar geleden gestart met mijn wielercariere. Een oude passie van mij en altijd al een droom geweest om eens een rugnummer te mogen opspellen en in een peleton te mogen rijden. Na enkele wedstrijden gestart bij de CD's moest ik steeds in de tweede ronde lossen en ik ben de WAOD dan ook zeer dankbaar dat ik toen heb mogen meerijden/overstappen naar de categorie F1. (Het reglement zegt inderdaad dat alle veteranen (ouder dan 40 jaar) aldaar mogen meerijden mits toelating van het bestuur). Het heeft 2 jaar geduurd alvorens ik mijn eerste koers heb kunnen uitrijden. (spieren van een voetballer moesten 'omgetuned' worden naar spieren van een wielrenner).
Ik ben dit jaar wederom sterker geworden en heb een vrij goede krachtige eindspurt. Tijdrijden is mijn grote zwakte. Door mijn goede eindspurt kan ik regelmatig top 10 rijden en ik besef dan ook dat het tijd is geworden om terug naar een hogere categorie over te stappen.
Ik heb bij de F1 echter heel veel vrienden gemaakt en iedereen volgde wel mijn blog-site en vond het dan ook plezant zijn naam af en toe eens vermeld te zien worden in het wedstrijdverslag bij de F1. Dat zullen mijn vrienden vanaf heden moeten missen.
Mag ik al mijn vrienden bij de F1 bedanken voor de "opleiding" jullie mij hebben gegeven. Ik zie jullie nog elk weekend en hoop ooit (als ik ook 53 jaar ben) terug met jullie te kunnen samenrijden.
Na een fantastische zomervakantie in Italië, nam ik het sporten terug op. Enkele wedstrijden nog meegereden met de WAOD en de VWF om stilaan het crossseizoen voor te bereiden. Echt mee spurten voor een mooie ereplaats leek me dan ook iets te gevaarlijk. Als uitschieters noteren we dit seizoen een 7e en een 9e plaats.
De maanden mei en juni waren niet om over naar huis te schrijven. Na een heerlijke vakantie in de Abruzzen, hebben we de draad terug opgepakt. Na enkele goede weken training was de goesting terug aanwezig om nog eens een koers mee te rijden. Te Beveren waren er 43 deelnemers.Ik heb me steeds goed kunnen handhaven in het peleton. Dat gaf me eindelijk nog eens de voldoening om een wedstrijd uit te kunnen rijden. Een 18e plaats was een eerste opsteker van het seizoen.
Het koersen gaat dit voorjaar minder goed dan gehoopt. Meer dan een 28e plaats in Zwijndrecht en een 10e plaats in Zeveneken zit er voorlopig niet in .
Het veldritseizoen is ten einde. 
