16 september: moest om 8u binnen zijn en de operatie zal plaatsvinden om 9u30.
Men gaat bij deze operatie een stukje goed kraakbeen wegnemen uit de knie (van een plaats waar je het niet echt nodig hebt). Dit stukje kraakbeen gaat dan naar het labo van Tigenix, waar het dan 6 tot 8 weken gekweekt wordt om vervolgens terug te plaatsen daar waar het gat in het kraakbeen zit.
Om 9u15 komt de anesthesiste me halen. Heb een mooie badjas aan en zeer mooie sloefkes :). Wat een zicht! Val goed in slaap en een half uurtje later ben ik al terug wakker. Om half elf ben ik terug op de kamer (mijn vrouw komt net op tijd aan) :). De pijn valt goed, al zal dat baxterke er wel iets mee te maken hebben. Dokter gezien en alles zeer goed verlopen. Heb een gat in mijn kraakbeen van 2 op 2cm!
Zou normaal gezien 3 weken moeten thuis blijven van werk, maar dit zie ik absoluut niet zitten hoor! Zal maandag wel zien of het zal gaan. Om half drie mag ik dan eindelijk naar huis! Steunen gaat met 2 krukken en pijn valt mee. Thuis het zetelke in en nog wat rusten.
Weekend rustig gehouden en maandag kon ik al stappen, lees manken, zonder krukken. Ben dan maar gaan werken, al deed dat niet altijd deugd. Ben leerkracht dus kan geregeld gaan zitten! Wondje gaat wel terug open. Aangezien dit niet genaaid is, is dat ook niet te verwonderen. Buurvrouw is verpleegster en komt dit dicht strippen. Dit wordt nog een aantal keer herhaald deze week.
Het stappen gaat na een week al zeer goed. Heb geen pijn meer. Na 10 dagen ben ik dan voor de eerste keer terug gaan fietsen. Dit verliep in het begin wat stroef en pijnlijk, maar beterde naar het einde wel. 10 km was genoeg (snelheid ong 25km/u).
Nu zijn we dag 14 na eerste operatie en ben 25km gaan fietsen en rij terug 34km/u gemiddeld. Dus al bij al is dit deel van de ingreep zeer goed verlopen. Laat ons hopen dat deel 2 even goed gaat verlopen! Al vrees ik er een beetje voor!
Tot binnenkort!
Oktober 2010 ben ik tijdens het voetballen nogal hard tegen de grond gegaan. Op zich was er niet veel aan de hand. Ik kon verder spelen en trainen lukte ook wel. Doch was er steeds een lastig gevoel in de knie. Bij de kine geweest, maar er kwam niet echt iets aan het licht. Men dacht aan een ontsteking aan de aanhechting van de mediale band. Pijn werd steeds erger en hinderlijker. NMR laten nemen en uiteindelijk bleek het om een scheurtje in de mediale meniscus te zijn.
December 2009 geopereerd geweest. 6 weken revalidatie bij de kine. Terug de training hervat.
In februari 2010 tijdens training uitgegleden op sneeuw en onmiddellijk heel veel pijn in dezelfde knie op dezelfde plaats. Terug NMR. Weerom gescheurde meniscus, maar ditmaal was het kraakbeen ook beschadigd. In maart terug operatie. Meniscus bijgeknipt en kraakbeen geshaved en icepicking gedaan.
Terug lange revalidatie bij kine. Ondertussen van ploeg veranderd. De voorbereiding verloopt vrij vlot. De knie houdt stand!!!
Tijdens de eerste competitiewedstrijd voel ik op het einde van de wedstrijd terug een lastig gevoel in de knie. Misschien wel een normale reactie na een zware wedstrijd?
Dinsdagtraining op een been afgewerkt, kan geen zijdelingse bewegingen maken. Donderdagtraining moeten staken. Veel vocht in de knie. Afspraak gemaakt bij andere chirurg dan de 2 vorige operaties.
Wederom NMR (kan al een abonnement op dat toestel nemen), maar ditmaal met inspuiting om duidelijk kraakbeenletstel te zien.
Verdict is hard kraakbeen is weerom beschadigd.
Oktober 2010 nieuwe operatie. Chirurg had na de operatie zeer goed nieuws. Er had zich al een laagje littekenweefsel gevormd op de plaats waar het gat in mijn kraakbeen zou zitten. Terug icepicking gedaan en weer naar huis op krukken.
Weer revalideren ( en daar kijk ik echt niet naar uit). Veel afgezien en nog meer pijn geleden. Heb er echt mijn buik van vol.
Ondertussen zijn we januari 2011. Kan terug beginnen met opbouwen van lopen. De eerste 5' lopen was een openbaring. Blij als een kind omdat ik kon lopen zonder pijn! De opbouw verloopt goed tot de club beslist datvik niet meer mag komen, omdat ik volgend seizoen ergens anders ga spelen.
Moed niet laten zakken en ben thuis dan maar gaan lopen, gecombineerd met wielrennen. Dat bevalt me wel! Mijn quadriceps wordt serieus getraind en beslis om nog meer te fietsen. Het lopen begint terug wat pijn te doen en beslis hier even mee te stoppen. Wil geen risico's nemen ivm nieuwe seizoen. Dan maar fietsen. In juni 2x Mont Ventoux beklommen zonder pijn.
Juli 2011: het lopen doet pijn, kan geen 3m meer lopen. Heb de harde beslissing genomen om definitief te stoppen met voetballen na 24 jaar!
Ben niet bij de pakken blijven zitten. Nog een de Mont Ventoux beklommen ( heb ik hem langs de drie kanten gedaan) :) en heb me ingeschreven bij een wielerclub. Fietsen is het enige wat ik nog pijnvrij kan doen!
Trap afgaan, met de kinderen op trampoline springen of spelletjes spelen in de tuin gaat niet zonder pijn! Om zot van te worden.
Dan lees ik een artikel in de krant waar er over een kraakbeentransplantatie wordt gesproken en die ook nog eens wordt terugbetaald. Ik dus contact opgenomen met de chirurg van mijn vorige operatie. Weer NMR (mijn tienbeurtenkaart geraakt nog vol). Daar was niet zoveel op te zien en hij wou dan ook nog 6 weken afwachten en opnieuw hyaluronzuurinspuitingen geven. Deze had ik 2x eerder gekregen bij vorige operaties. Deze brachten niet veel soulaas, dus dit zag ik niet echt zitten.
Ben dan maar beginnen surfen op internet en kwam bij het bedrijg Tigenix terecht. Zij zijn gespecialiseerd in het kweken van kraakbeencellen (chondrocelect). En werken samen met een 8-tal ziekenhuizen. Het is ook alleen bij deze artsen dat de transplantatie wordt terugbetaald!!!
Afspraak gemaakt bij professor Almqvist in het UZ Gent. Kon er vrij snel bij (18 augustus). Had laatste nmr uitslag bij, maar daar werd hij niet veel wijzer van. Dus hij stelde voor om een CT-scan met inspuiting te doen.
Weer kon ik er snel bij nl op 22 augustus. Mocht daarna terug bij professor. Zeer slecht nieuws: ik had een zeer groot kraakbeenprobleem. Het was duidelijk dat ik een kraakbeentransplantatie moest ondergaan. Voor de rest had ik alles al geprobeerd.
Alles nog eens overlopen en uiteindelijk beslist om er nog eens voor te gaan! 16 september is deel1 van de transplantatie gepland. Zal het einde van de pijn dan eindelijk in zicht zijn?
Vandaag (10/10/2011) op controle geweest bij professor Almqvist. Knie was goed herstelt van de eerste operatie. 21/11/2011 wordt het gekweekte kraakbeen teruggeplaatst. Blijkbaar gaat het kweken niet zo snel dan ik zelf had gedacht, maar op 2 weken zal het ook niet op aankomen. Ik zou wel 5 maanden niet kunnen gaan werken! Zullen al beginnen met 3 maanden. Als leerkracht kan ik genoeg zitten, dus dat zal ook wel gaan. Maar dat is voor later. Eerst nog uitkijken naar de herfstvakantie, want dan gaan we een weekje naar de zee om samen te genieten vooraleer er een zware periode aanbreekt. Enerzijds kijk ik er naar uit, maar anderzijds ben ik een beetje bang voor wat gaat komen.
Eindelijk was het zo ver! Ipv maandag 21 november is de operatie pas doorgegaan op woensdag 23 november. Dat was dus 2 dagen langer afwachten. Enfin 's morgens moest ik om 7u in het ziekenhuis aanwezig zijn. Operatie is gepland rond 13u. Dus dit wordt nog een lange morgen. Gelukkig brengt de Ipad verstrooiïng.
Eindelijk was het 13u. Ik word naar de pre-operatiekamer (of hoe noem je zoiets) gebracht, baxter wordt aangebracht en hup naar de operatiekamer. Het in slaap vallen verloopt zeer rustig.
1u later word ik terug wakker. Voel onmiddellijk dat het wel wat pijn doet en krijg nog wat pijnstilling bij. De pijn blijft nog aanhouden en weer wordt er pijnstilling bijgegeven en dan is het houdbaar. Om 16u ben ik terug op de kamer.
Er wordt pijnstilling aan de baxter gehangen en dan is de pijn echt wel goed draagbaar.
De nacht verloopt relatief goed, buiten het feit dat ze je om de 3u wakker maken voor bloeddruk te meten.
De volgende dag komt kiné langs en mag al direct in de kinetec, been wordt gebogen tot 40°. Dit verloopt zonder pijn dus dat is ook al iets.
Dokter komt langs en alles ziet er goed uit. Ik mag naar huis deze avond!!!!
Al bij al viel het dus nog mee. Nu komt het lastigste: 4 weken niet steunen.
Mijn ziekenhuisbedje staat dan ook in de woonkamer, zodat ik geen trappen op hoef te gaan.
Op vrijdag (dus 2dagen na operatie) komt thuisverpleging langs om verband te verversen (en dit was nodig, want de wonde heeft nog serieus gebloed), litteken is ongeveer 10cm en onderhuids genaaid. Dit valt dus ook al mee.
Kinesist komt langs aan huis en doen nog wat buigoefeningen en enkele oefeningen om quadriceps te trainen. Het wordt een lange en zware revalidatie, maar dat heb ik er voor over om weer pijnvrij rond te kunnen lopen! Ik hou jullie op de hoogte wat de revalidatie betreft en welke stappen wanneer ondernomen worden, zodat jullie een duidelijk beeld krijgen van hoe de revalidatie verloopt. Tot binnenkort!
Goed, we zijn nu 2 weken verder en het liggen en stil zitten beginnen te wegen. De revalidatie verloopt vrij goed. De eerste week ging het buigen moeizaam. De tweede week verloopt dit al veel vlotter en als ik op de rand van het bed zit kan ik ze bijna 90 graden buigen. Voor de rest gebeurt er nog niet veel op vlak van kine. Ik heb wel een compex-toestelletje om mijn quadriceps (dijspier) actief te houden. Je merkt dan pas hoe snel je spieren verdwijnen en hoe moeilijk het is om deze terug te activeren en te gebruiken. Maandag moet ik terug naar specialist en dan mogen de draadjes eruit, krijg ik normaal gezien een brace en kan ik beginnen met aquatraining. Ik heb nog een lange weg af te leggen, maar zie het nog zitten.
Weeral even geleden. Aangezien er op internet heel weinig te vinden is wat betreft revalidatie bij kraakbeentransplantaties geef ik jullie een overzicht van het schema dat ik gekregen heb.
Gangrevalidatie:
week 0-4: geen steunname
week 5: controle van steunname: 10 - 15kg voor alle activiteiten
wekelijkse toename van 10kg, steeds gebruik van 2 krukken en progressie in normalisatie van het gangpatroon.
week 6-10: als gangpatroon genormaliseerd is, er geen zwelling en pijn optreden en de proprioceptie optimaal is dan wordt het gebruik van krukken gradueel afgebouwd.
week 0-8: een unloaderbrace wordt gedragen gedurende de dag. Afbouw gebeurt gradueel, beginnende in de thuissituatie.
Doelen voor bewegingsamplitude:
week 0-4: 0° tot 90° actieve flexie
week 5: 0° tot 110° actieve flexie
week 6-8: 0° tot 130° actieve flexie
Volledig ROM, progressieve opbouw vanaf 8 weken
Doelen voor kracht en functie:
week 0-2: isometrische settings in verschillende knieposities, pijnvrij gebruik van myofeedback voor reëdukatie is mogelijk. Geen open keten oefeningen met weerstand of gewicht.
week 2-6: binnen steunname beperkingen: gesloten keten oefeningen. Variërende steunname oefeningen, isometrische settings, accent op proprioceptie en neuromotorische controle. Aquatraining voor de verbetering van de algemene conditie.
Week 6-12: bilaterale gesloten keten, concentrisch en exentrisch, ergometer fiets, totaal van 1 uur per dag. Proprioceptie oefeningen geleidelijk opdrijven. Dit alles binnen de limieten van steunname.
Maand 3-6: toename van belasting tijdens functionele activiteiten, 'Steppen' binnen vrije bewegingsamplitude, fietsen met en zonder lichte weerstand. Korte herhalingen van bipodale landing op een zachte/verende ondergrond vb.: mini-trampoline.
Maand 6-10: graduele toename van weerstand, door een toename van het aantal herhalingen en een vermindering in het aantal sets. Start met intens joggen = lage gemiddelde loopsnelheid, hoge bewegingssnelheid over korte afstanden, veel sets.
Maand 10-24: progressief oefenen voor impactbelasting, toename van gewichtstraining. Sportspecifieke oefeningen en terugkeer naar sport variëren naargelang: de sport, het niveau van de patiënt en de medische richtlijnen. Activiteiten met hoge bewegingseisen zoals voetbal, basketbal, dans kunnen starten vanaf 16 maanden of vroeger als er geen pijn of zwelling optreedt.
(cfr Dr. Peter Verdonck)
Voila se hopelijk zijn jullie er iets mee. Ik loop ondertussen al zonder krukken, maar wel met een brace. Zwelling is zo goed als weg en heb geen pijn. Fietsen op spinningfiets lukt al zeer goed, ook met weerstand. Hopelijk blijft dit zo verder gaan, want zou deze zomer de Mont Ventoux willen beklimmen.
