In Nederland op het Europees Kampioenschap,
heeft Niels Albrecht zijn titel kunnen verlengen.
De zussen Veerle-en Kathy Ingels behaalden
respectievelijk een 11é en 19é plaats.
Veerle hoopte op een top 10 plaats,maar het
is niet gelukt.
Pech hield haar van een top 10 plaats.Kathy
zal er wel staan op het Belgisch kampioenschap
waar ze vorig jaar 2é werd.
De eerste stage van Predictor-Lotto zit erop,
acht dagen hebben ze getraind op Mallorca voor
Kerstmis.
Nic Ingels vertelde mij dat het goed afzien geblazen was.
Men trainde alle dagen gemiddeld 4 tot 5 uur,alleen woensdag
was het rustdag en dan heeft men maar 1 uurtje op de fiets gezeten.
Na nieuwjaar is het de 2de stage,als voorbereiding op de ronde
van Portugal om vandaar naar Qautar te vertrekken.
In februari is het ploegvoorstelling.
Veel succes.
groene trui
bolletjestrui
hier zie je de logo's van pro-tour ploegen en enkele continentale teams
KOPMAN:Thomas Voeckler
KOPMAN:Alejandro Valverde
KOPMAN:Nick Nuyens
KOPMAN:Fabian Cancellara
KOPMAN:Jimmy Casper
KOPMAN:Zubeldia
KOPMAN:Stefan Schumacher
KOPMAN:Filippo Pozzato
KOPMAN:Damiano Cunego
KOPMAN:Alessandro Petacchi
KOPMAN:Thor Hushovd
KOPMAN:Robby McEwen
KOPMAN:Alexandre Vinokourov
KOPMAN:David Millar
KOPMAN:Arrieta
KOPMAN:Marcus Burghardt
KOPMAN:Yaroslov Popovych
KOPMAN:Philippe Gilbert
KOPMAN:Tom Boonen
KOPMAN:Oscar Freire
Daar gaat hij weer op zijn blog met zijn foto's en teksten over het wielrennen,DE KLEINE KAPOEN.
Ik zal hem eens een pamper op zijn hoofd zetten,deugniet.
P.S ZIJN NAAMPJE IS KOUREURKEN
Roze leiderstrui van de Giro Giro d’Italia
De Giro d’Italia is één van de drie grootste wielerrondes. Op 13 mei 1909 ging de eerste editie van de Giro d’Italia van start. La Gazetta dello Sport organiseerde de wielerronde en doet dat tot op de dag van vandaag. Aan de op roze papier gedrukte Italiaanse sportkrant dankt de Giro ook de kleur van de leiderstrui. De Giro is la corsa rosa, de roze koers. Een echte Italiaanse koers ook: het merendeel van de winnaars (63) was afkomstig uit Italië.d’Italia
Opbouw naar de Tour toe
Mijn knop begint langzaam om te draaien. Het was een welgekomen rust, meer dan anders. Ik was gewoon op.
Dit had ook te maken met de shit die ik over mijn kop gekregen heb omdat ik Parijs-Roubaix en de Ronde van Vlaanderen niet gewonnen heb.
Voor bepaalde mensen had ik een slecht voorjaar en die kritiek heeft mij toch geraakt. Ik heb veel gerust en de zaken weer wat op een rijtje gezet. Relativeren was iets dat ik opnieuw heb moeten leren.
Door het goede weer ben ik een weekje langer bij mijn ouders gebleven. Wat bijgepraat met vrienden. Nu begin ik aan mijn opbouw naar de Tour toe. Stap per stap, ik heb er weer zin in!
Groeten,
Tom
De vakantie is voorbij. Het was echt genieten. Een supervakantie, heel relaxed, samen met wat vrienden uit het peloton.
Ik begin zin te krijgen om er terug in te vliegen. Stilletjes opbouwen. Nog niet al te zwaar, gewoon mijn lichaam duidelijk maken dat er nog steeds een topsporter in woont.
Sportieve groetjes,
Tom
Hier boven zie je de kasseisteen die Tom Boonen gewonnen heeft in 2005
Met Caisse d'Epargne heeft ook de laatste ploeg zijn selectie voor de Tour bekend gemaakt. De kopman is Alejandro Valverde, die ook één van de topfavorieten voor deze Ronde van Frankrijk is. Hij krijgt steun van andere goede klimmers zoals Oscar Pereiro, die nu echt met zekerheid de Tourwinnaar van 2006 is nu Floyd Landis difinitief niet werd vrijgesproken. Interessant weetje: Oscar Pereiro is de enige renner die in de Tour start die ooit al eens de Tour gewonnen heeft.
Quick·Step - Innergetic is een Belgische wielerploeg, gesponsord door Quick·Step (dat parketvloeren maakt), met als co-sponsor Innergetic, dat onderdelen van matrassen maakt. Quick·Step is sinds 2003 hoofdsponsor van het team, daarvoor was het co-sponsor van de Mapei-wielerploeg die succesvol was in de jaren negentig.
Quick·Step is een internationaal georiënteerde ploeg, met naast een Belgische ook een vrij grote Italiaanse kern. Het team richt zich voornamelijk op eendaagse wedstrijden, met renners als Paolo Bettini, Tom Boonen en Gert Steegmans.
Manager van het team is de Belg Patrick Lefevere en ploegleiders zijn diens landgenoten Wilfried Peeters en Rik Van Slycke en de Italianen Serge Parsani, Luca Guercilena en Davide Bramati.
Kenny dehaes...winnaar 1è etappe Ronde van Belgié
Sportkledingfabrikant Vermarc blijft ook de komende drie jaar sponsor van de Belgische wielerploeg Silence-Lotto. Dat heeft PR-verantwoordelijke Filip Demyttenaere bevestigd op de persbabbel met kersvers Belgisch kampioen Jürgen Roelandts.
Roelandts kreeg zijn nieuwe shirt, met daarop de nodige emblemen van de diverse sponsors, vanmiddag officieel overhandigd door Frans Verbeeck van Vermarc.
"Het heeft ons nachtwerk gekost, maar dat hebben wij er graag voor over. Dit is een trui die hij in de criteriums gaat gebruiken. Aan zijn 'echt shirt' werken we nog. Er mogen immers niet teveel sponsors op die nationale driekleur staan. Dat vergt wat aanpassing", verduidelijkte Frans Verbeeck.
Voor Erik Zabel wordt dit wellicht het laatste jaar als prof. Dat heeft de 37-jarige Duitser vandaag gezegd op de officiële voorstelling van zijn team Milram. Zabels contract bij Milram loopt in december af, maar helemaal zeker is zijn afscheid nog niet.
"Als ik dit jaar nog heel veel plezier zou beleven op de fiets of als Alessandro Petacchi me vraagt om nog een jaar aan zijn zijde te rijden, wil ik daar over nadenken." Zabel is de ouderdomsdeken van Milram, dat fel verjongd werd met vooral Duitse renners.
Barloworld zal na de Ronde van Frankrijk stoppen met het sponsoren van de gelijknamige wielerploeg. Het terugtrekken als sponsor is een gevolg van de positieve dopingtest van Moises Duenas in deze Tour.
Op de website van de wielerploeg staat in een officiële verklaring te lezen: "Team Barloworld hanteert een nultolerantie tegenover doping en daar zijn de renners ook op de hoogte van. Als bedrijf hebben we waarden die we naleven, zo ook bij de wielerploeg."
"Dit incident heeft een negatieve impact op Barloworld. We moeten ons bedrijf beschermen hier tegen, en ons terugtrekken uit de wielersport," zegt Chris Fisher, Hoofd Marketing van Barloworld.
Barloworld nam voor de tweede maal deel aan de Tour. Vorig seizoen won het met Mauricio Soler nog het bergklassement. Er wordt inmiddels al onderhandeld met nieuwe potentiële geldschieters.
Naar aanleiding van het ontslag van Riccardo Riccò en Leonardo Piepoli bij Saunier Duval belde Radio 1 naar oud-renner Johan Museeuw. In het gesprek verklaarde Johan Museeuw dat hij in gesprek is met de Italiaans-Russische wielerploeg Tinkoff.
Museeuw bood oorspronkelijk zijn fietsen aan aan het team, maar al gauw draaide het gesprek uit op de vraag om eventueel bij Tinkoff aan de slag te gaan.
Of Museeuw ook ingaat op het aanbod, wou de voormalige renner van QuickStep niet kwijt. Maar mogelijk zien we hem binnenkort als nieuwe ploegleider of assistent-ploegleider bij Tinkoff, dat volgend jaar Katoucha zal heten.
Ook Johan Museeuw heb ik nu en wie herinnerd zich dit tafereel niet toen Johan over de finish kwam in Paris-Roubaix.Dit is een historische gebeurtenis die ik nooit zal vergeten. Na bijna zijn been verloren te hebben na zijn zware val in het bos van............was dit de beloning van zijn volharding om door te gaan met wielrennen.
Hier zie je enkele nieuwe ploegen van 2008.Dit is ook iets nieuws die ik uitgevonden heb,het moeten niet steeds renners op de fiets zijn.
Nu maak ik ze ook zonder fiets,persoonlijk vind ik dit mooi.
Zo zie je o.a team highroad
Silence-Lotto
Quick-step
Topsport Vlaanderen en
liquigas
Nic Ingels begint bij Topsport-Vlaanderen aan zijn derde jaar bij de profs. De Eeklonaar is nog altijd maar 23. In zijn eerste profjaar behaalde hij mooie resultaten maar vorig jaar werd hij geplaagd door ziekte. Deze winter onderging hij nog een operatie. Nic is een rustige en bescheiden jongen die meermaals geroemd wordt om zijn uitstekend koersdoorzicht. Hij was in de jeugdcategorieën een vaste waarde in de nationale selecties en blonk uit in WK’s en EK’s. Bij ons kan hij zijn carrière een nieuwe wending geven.%%%FOTO1%%%
Jeugd
Nic begon te sporten bij een atletiekclub maar de wielermicrobe sloeg toe en als veertienjarige reed hij bij de aspiranten. Hij combineerde bij de jeugd het koersen op de weg met veldrijden, maar die laatste discipline was steeds ondergeschikt. Hij volgde verder een vakopleiding bouw aan het PTI Eeklo en reed voor de Zomergemse Lievespurters. Begin 2000 stapte hij over naar het West-Vlaamse Mez-Team.
In 2001 en 2002 was de Eeklonaar junior. Hij liet zich 2 jaar achtereen gelden met een vroege zege in Leuven-Zepperen en was sterk in topwedstrijden en verschillende buitenlandse ronden. Het leverde hem selecties op voor de WK’s in Lissabon en Zolder. Het jaar daarop werd hij belofte en kwam hij uit voor Beveren 2000. Hij volgde intussen deeltijds onderwijs in Brugge en werd wat ingeschakeld op de boerderij thuis.
Presteren op EK's en WK's
Op het EK 2004 in Estland op sprintte Nic naar de vijfde plaats. Voordien probeerde hij al een aanval met drie andere renners maar hoewel de omloop lastig was raakte niemand weg. Het leverde hem een nieuwe WK-selectie op, nu trok hij mee naar Verona en werd er na een dijk van een wedstrijd tiende.
In 2005 reed Nic voor Bodysol-Win for Life-Jong Vlaanderen. Zijn ploeg domineerde het PK en Nic werd 2de na Cornu. Hij reed sterk in Luik-Bastenaken-Luik en in de Ronde van Vlaanderen, en kon aantreden tussen de profs in de Ronde van België. In een rit in de Ronde van Lerida pakte hij een ereplaats maar door een zware verkoudheid moest hij toch de strijd staken. Niet goed als voorbereiding op de Omloop Het Volk maar een paar dagen voor die klassieker uit de topcompetitie won hij midweekwedstrijd in Terjoden. Voor het eerst sinds 3 jaar proefde hij nog eens van de zege en dat zorgde voor een ommekeer. De Omloop Het Volk zou zijn koers worden, zijn 2de succes op korte termijn. In de slotfase schudde hij Meersman en Jacobs af, sloot aan bij koplopers Vanheule en Neirynck, kwam erbij, ging meteen door en won met kleine voorsprong. In juli zorgde Nic voor brons in de wegrit op de Europese kampioenschappen voor beloften in Moskou. Het werd een sterk EK voor de Belgen toen, Cornu pakte zilver in de tijdrit en op de weg werden Van Avermaet achtste en Vanendert dertiende. Op het eind van het jaar sloot hij zijn beloftecarrière af op het WK in Madrid. In 2006 debuteerde hij als prof bij Davitamon-Lotto.
Prof bij Davitamon-Lotto
En Nic miste zijn start niet. In Qatar werd hij 9de in het algemeen klassement en 2de in het jongerenklassement. In de waaiers hield hij goed stand. In Kuurne-Brussel-Kuurne werd hij 15de en in de GP Rudy Dhaenens 10de. Toch stonden zijn profjaren vooral in het teken van “dienen voor de kopman”. Werken deed hij voor Robbie McEwen, Chris Horner, Tom Steels en anderen. De overstap naar de profs viel hem goed mee en op het eind van 2006 had hij een pak competitiedagen in de benen.
2007 werd een moeilijker jaar. In de laatste rit van de Ronde van Califonië haakte hij ziek af. Voor Kuurne-Brussel-Kuurne en Parijs Roubaix moest hij ook passen zodat het gebrek aan competitie zich liet voelen. Dat bleek bijvoorbeeld in de Amstel Gold Race toen hij mee zat in een groepje van vijf maar na ongeveer 150 kilometer daar wegviel. Intussen was gebleken dat het gesukkel met de luchtwegen geen verkoudheid was maar micoplasma. Op het eind van het seizoen volgde nog een mooie ereplaats in de Grote Prijs Zottegem. Nic Ingels vervolledigde er het podium.
De familie Ingels
In een bio over Nic kan je onmogelijk om zijn familie heen. Wielrennen staat er centraal, de zes kinderen doen of deden iets in de wielersport. De oudste broers Kurt en Wim leefden zich graag uit in het veldrijden. In 2001 zorgden de Ingelsen voor een primeur: met Veerle, Kathy en Nic trokken drie wielrenners uit één gezin naar het WK. Intussen was ook youngster Dries aan het koersen. De ouders Danny en Maria zorgen voor de begeleiding en volgen hun kroost ook op de wedstrijden, een hele opdracht want zij combineren dat met het werk op hun boerderij.
Johan Museeuw: Filosofie op twee wielen
1992: tweede, na een moeiteloze spurtoverwinning tegen de ploegmaats Sörensen en Gölz, die te kapot zaten om de ontsnapte Van Hooydonck te halen. Zoniet... 1994: tweede, op 7 (zeven) millimeter van Bugno, na een beoordelingsfout in de spurt. Zoniet... 1996: derde, na problemen met een slepend achterwiel voor en op de Muur. Zoniet..'. 1997: ??? , nadat hij in de finale door Boscardin onderuit werd gereden en minutenlang op een nieuwe fiets moest wachten. Zoniet... Oja, daarnaast zijn er natuurlijk ook nog de overwinningen in 1993, 1995 en 1998, waarmee hij zich de legende in fietste. Stel je voor dat het vier, vijf of, wie weet, zes keer raak was geweest? Dan was er in de Ronde-van-Vlaanderenstraat wellicht nu al een standbeeld voor Johan Museeuw opgericht.
"Vier keer, vijf keer? Daar zit ik niet zo erg mee. Ik hou me niet bezig met cijfertjes of records. Drie overwinningen is mooi, erg mooi. De mensen beseffen niet hoe moeilijk het is een klassieker te winnen. Alles moet op zijn plaats vallen, de conditie, de ploeg, het toeval, de geluksfee."
Om een en ander te staven start Museeuw zijn overzicht met de onwaarschijnlijke editie van 1992, toen een groepje 'pijpeplakkers' ontsnapte op 217 km van de aankomst. Wegmüller en winnaar Durand hielden vol tot in Meerbeke. "Het zijn dingen die gebeuren. In dergelijke gevallen nemen of de ploegleiders, of de kopmannen hun verantwoordelijkheid op. Nu werd in het peloton gezwegen in alle talen, iedereen keek een andere kant op. Ook ik. Ik had toen bij Lotto zeker nog niet de autoriteit van de echte kopman, ik had niet het gezag om mijn ploeg in het verweer te jagen. Het is een les geweest. Het had ook een goeie kant: de aanvallers werden beloond. Dat moet kunnen toch? De zon schijnt voor iedereen. En voor een offensief ingesteld renner als Durand zeker."
Fout
Is Museeuw even filosofisch gestemd als de editie van 1994 ter sprake komt? Op de streep een derde van een tube achter op Bugno, na een spurt die hij nooit had mogen verliezen. "269 km lang doe ik wat ik moet doen, loopt alles perfect. In de laatste kilometer maak ik een fout. Ballerini zet de spurt in, maar houdt in op 250 meter. Ik aarzel, blijf achter hem hangen, en zie dan links Bugno vertrekken. Ik had meteen twee fietslengten aan mijn been. Niet meer goed te maken, toch niet op de Bugno van toen. Toen Ballerini stil viel, had ik moeten knallen. Zonde, zo'n verlies, maar wat doe je eraan?"
En vooral: hoe verwerk je zoiets? "Door zo vlug mogelijk aan de volgende opdracht te denken, door vooruit te kijken. Wat voor zin heeft het om daarover te kankeren? Je maakt er jezelf en je omgeving nog ongelukkiger door. Ook tegenover de ploeg voel ik dan weinig schuld. Zij weten dat ik er alles voor gedaan heb, zij weten net als ik hoe dicht winst en verlies bij elkaar liggen. De afgelopen zes jaar heb ik nooit meer 'sorry' gezegd na een nederlaag. Koersen op hoog niveau betekent ook dat je klappen kunt incasseren, dat je mentaal veerkrachtig bent. En tenslotte, er zijn ergere dingen in het leven dan een Ronde te verliezen."
Muilperen
Dat is dan levenswijsheid nummer twee waarmee Museeuw zijn adrenaline bedwingt. Maar tot dusver ging het over Ronde-edities waarin hij twee keer een beoordelingsfout had gemaakt. Ongetwijfeld krijgen we hem dus wel op zijn paard als we de muilperen oprakelen waarop het noodlot hem trakteerde in 1996 en 1997: respectievelijk slepend wiel en valpartij met Boscardin, telkens in volle finale. "De ploeg heeft pakweg 250 paar wielen in voorraad, daar zit er die dag één bij met een onopvallende constructiefout. En dat ene rotwiel krijg ik toevallig in mijn fiets gezet. Het houdt zich meer dan 200 kilometer kranig en geeft dan langzaam de geest, net voor de Muur. Zeg wel, het noodlot. Niks tegen te beginnen. Als het zo moet zijn, dan is het zo."
Op een wiel kun je je moeilijk boos maken. Een onoplettend renner daarentegen die je in volle finale langs achteren aanrijdt en doet vallen verwens je toch naar de hel? "Boscardin deed dit niet met opzet. Die man werd er zelf kansloos door. Ik had er natuurlijk serieus de pest in. Het was al het hele voorjaar iets geweest: problemen met de knie, valpartij in Milaan - San Remo. Ik had enorm hard gewerkt, ik had zo graag de Ronde gewonnen in de regenboogtrui. Maar, zoals het jaar daarop werd bewezen, je moet blijven vooruitkijken, nooit stilstaan bij tegenslag."
Pech in de Ronde is niet per definitie fataal. Zowel in '95 als '98 toefde Museeuw telkens op een bepaald ogenblik in een uitzichtloze positie. "In 1995 viel ik plat in de Paddestraat. Het vergde nogal wat krachten om weer voorin te komen. Drie jaar later was de toestand nog erger. Opnieuw platte tube op de Paddestraat, daarna een val net voor de stenen van Mater. Ik kwam op mijn zij terecht, had zo'n rugpijn dat ik aan opgave dacht. Een pijnstiller bracht me er bovenop."
Met het gekende gevolg: de verlossende nummer drie voor Museeuw, 32 toen al. "Vooral qua recuperatievermogen gaat het er na je dertigste niet op vooruit natuurlijk. Gelukkig ben ik mentaal nog steeds niet verzadigd. Dat heeft ongetwijfeld te maken met mijn jeugd en met mijn eerste jaren als prof. Ik heb als jonge gast een normaal leven gehad: pintje drinken, naar het vrouwvolk kijken, het zorgeloze leven, tiens. Het fietsen kwam daar zo een beetje bij. Toen ik in 1988 prof werd, ging het er natuurlijk al iets ernstiger aan toe. Maar ik zondigde nog om de haverklap: frieten, chips, ijsjes, chocolade, snoep, het ging er allemaal met grote regelmaat in. De grote breuk, de grote sprong voorwaarts zette ik tijdens de winter van '92 op '93, met mijn overgang naar de GB-ploeg. Daar werd de Italiaanse aanpak gehuldigd, zowel wat trainingsmethode als eetgewoonten betreft. Een wereld van verschil. Vroeger ging ik trainen op gevoel: ellenlange monotone tochten, kilometers afmalen, gemiddelde zowat dertig per uur. Toen ontdekte ik de hartslagmeter, de krachttraining: mijn trainingsdagen werden stukken korter, maar veel intensiever en gerichter. Dat was een openbaring, een verademing ook. Het vak werd plots veel interessanter, rijker aan inhoud. Idem wat mijn voeding betrof. minder vlees, minder vet, meer vis, meer pasta's. Mijn eigen vetgehalte en gewicht gingen stelselmatig naar beneden. De resultaten bleven overigens niet uit."
Tenbossestraat
In 1990 had Museeuw weliswaar twee Tourritten gewonnen, in 1991 het Kampioenschap van Zürich, maar de grote ontbolsterring kwam inderdaad vanaf 1993, met zijn eerste overwinning in de Ronde van Vlaanderen. Het was ook de eerste maar zeker niet de laatste keer dat de Tenbossestraat in Brakel een cruciale rol speelde. Want op die niet eens zo verschrikkelijke helling legde Museeuw ook in 1995 en 1998 de basis van zijn triomf. "Toeval. Zoiets plan je niet vooraf. Je beoordeelt de tegenstanders, bekijkt hun pedaalslag, of ze een beurt overslaan, hoe lang hun beurt duurt, hoeveel ze eten en drinken. En vooral: je rijdt je eigen koers. Ik heb nooit mijn wedstrijden op iemand anders afgesteld. Zo'n actie op de Tenbossestraat, dat is een ingeving, inspiratie van het moment."
Het was telkens indrukwekkend. In 1993 moest iedereen passen, behalve Maassen. "Vervelende situatie toen. Maassen wilde niet overnemen. Ik reed kilometers lang aan de kop. Ploegleider Lefevere had het daar behoorlijk lastig mee. Door de geleverde inspanningen kreeg ik Maassen er ook op de Muur niet af. Gaandeweg zag Maassen het belachelijke van de situatie in en begon hij mee te werken. Omdat hij in zijn winstkansen begon te geloven. Er is geen moment over geld gepraat geweest. We hebben er voor gefietst, rechttoe rechtaan."
Twee jaar later stoomde Museeuw op Tenbosse alleen naar Baldato toe, die hij op de Muur als een zoutzuil achterliet. En in 1998 vertrok hij op die plek voor een solo die volgens velen het hoogtepunt van zijn carrière was. "Twee keer straffe kost, ja. In 1995 kun je eigenlijk van dezelfde solo spreken als drie jaar later. Ik nam alleen Baldato, toen in topvorm, mee naar de Muur. In 1998 was ik torenhoog favoriet na mijn overwinningen in de E3-Prijs en de Brabantse Pijl. En iedereen voorin wist dat er aan Tenbosse iets te verwachten viel. Een topprestatie. Maar die relativeer ik ook, net zoals alle tegenslagen die ik meemaakte.
Neem toch maar iets van me aan: die drie overwinningen in de Ronde die achter mijn naam staan, daar ben ik toch fier op. Want van alle monumenten lijkt de Ronde me toch de mooiste. Ze is me in ieder geval het dierbaarst. Ik zal de waarde ervan pas helemaal kunnen inschatten als ik gestopt ben."
Ook Parijs-Roubaix bezet een speciale plaats in het hart van Museeuw. "Dat beuken in de hel is me toch ook op het lijf geschreven. Dat is het grote verschil met de Ronde: Parijs-Roubaix is een uitputtingsslag. In de Ronde moet je het hebben van je explosiviteit, je moet kunnen ontploffen op de hellingen. De nummer drie op mijn hitparade is Luik-Bastenaken-Luik. Schitterende wedstrijd, waar de echte allrounder het kan halen."
Het bos van Wallers
Op zondag 12 april 1998, één week na zijn ontzagwekkende overwinning in de Ronde van Vlaanderen, werd Johan Museeuw opnieuw met het noodlot geconfronteerd. In Parijs-Roubaix kwam hij op de voorhistorische stenen van het bos van Arenberg ten val. Van verder rijden was geen sprake meer: de linker knieschijf was gebroken. Een streep door het voorjaar, dat is duidelijk. En met het herstel vlotte het niet, het ging van kwaad naar erger.
"Ik was met mijn knie terechtgekomen in de uitwerpselen van een paard, die Clostridium-bacteriën bevatten. Dat heeft geleid tot een ernstige infectie, die nogal laat werd onderkend. Het uiteinde van mijn vierhoofdige dijspier raakte aangetast en stierf af. Daar kwam een vochtig gangreen bovenop: vanaf mijn linkervoet tot aan mijn linkerzij zat ik helemaal opgezwollen. Ik leed ongelofelijk veel pijn. Alsof men duizenden naalden tegelijk in mijn been stak. Om de pijn te verzachten diende men me tien dagen lang morfine toe. Maar dat was lang niet voldoende. Er waren dagen bij dat ik zat te schreien in mijn bed, dat ik de dokters smeekte om me meer morfine toe te dienen. Maar men zat aan de limiet. Drie weken lang moest ik quasi onbeweeglijk in het ziekenhuisbed blijven zitten. Het is een verschrikkelijke periode geweest. Nu besef ik nog meer dan vroeger hoe gelukkig de mensen zijn die 's ochtends gezond uit bed kunnen stappen."
T-Mobile team wordt Team High Road
T-Mobile stopt met onmiddellijke ingang met de sponsoring van het gelijknamige team. Teammanager Bob Stapleton kondigde evenwel gelijktijdig aan dat de wielerploeg niet ophoudt te bestaan.
De Amerikaanse miljonair wil met zijn bedrijf High Road Sports als onafhankelijk team in dezelfde bezetting doorgaan, dus met de volledige omkadering en de 29 renners en ook met het vrouwenteam. De Californiër bezit de UCI-ProTourlicentie tot 2010 en wil met het team zoals aanvankelijk gepland in januari starten in de Tour Down Under in Australië.
De 29 renners onder contract:
Michael Barry (Can), Edvald Boasson Hagen (Noo), Marcus Burghardt (Dui), Mark Cavendish (GBr), Gerald Ciolek (Dui), Scott Davis (Aus), John Devine (VSt), Bernhard Eisel (Oos), Linus Gerdemann (Dui), Bert Grabsch (Dui), André Greipel (Dui), Roger Hammond (GBr), Adam Hansen (Aus), Greg Henderson (NZe), George Hincapie (VSt), Kim Kirchen (Lux), Andreas Klier (Dui), Servais Knaven (Ned), Craig Lewis (VSt), Thomas Lövkvist (Zwe), Tony Martin (Dui), Marco Pinotti (Ita), Morris Possoni (Ita), Frantisek Rabon (Tsj), Vicente Reynes (Spa), Michael Rogers (Aus), Marcel Sieberg (Dui), Kanstantsin Siutsou (WRu), Bradley Wiggins (GBr)
Sven Nys was vooraf de gedoodverfde winnaar van deze wedstrijd. Zijn dominantie van de laatste weken bleek echter geen vrijgeleide voor een ruim afgescheiden zege.
De gemiste start zat hier voor veel tussen. "Het was frustrerend om zo te moeten vertrekken", zegt kersvers kampioen Nys. "Ik hoorde geen startschot en terwijl andere renners vertrokken, bleef ik als een domme gans staan. Twee ronden heb ik moeten rijden om terug te komen. Dat kost krachten. De aanvallen kon ik goed pareren en ik zorgde ervoor dat ik voor de laatste loopstrook op kop zat. Daarna had ik nog kracht genoeg om weg te rijden."
Uiteindelijk kon hij met een paar seconden voorsprong winnen. "Op een BK kan iedereen iets meer dan normaal", zegt hij. "Ik heb er nu vijf gewonnen. Nu wil ik zeker die conditie behouden, aan het WK over drie weken denk ik nog niet." En nog : "Door een valse start kwam ik meteen in de verdrukking en moest ik achtervolgen. Dat zijn krachten die je kwijt bent." "Ik wist dat ik vanuit de juiste positie moest aanvallen. Bij het ingaan van de laatste ronde wist ik waar ik ging toeslaan, het was zaak om op die plaats als eerste te zitten."Ik wilde me de titel niet laten afpakken. Ik denk dat het een heel groot feest zal worden."Ik was de favoriet. Ik maak komaf met het verhaal dat Sven Nys niet onder druk kan presteren. Want dit was het wel, hoor."
Ook Bart Wellens was vandaag heel goed ondanks de onheilspellende berichten eerder deze week.Hij was dan ook zeer teleurgesteld na de wedstrijd. "Het was een heel mooie cross voor de supporters en voor mij liep het ook ideaal.Ik wilde de hele cross in het wiel van Nys blijven en er pas in de laatste 100 meter uit komen", zei Bart Wellens. "Ik heb mijn koers verloren op het einde. In de laatste 500 meter neem ik wat risico en maak ik een fout. Die kloof van 50 meter kreeg ik niet meer dicht." "Ik heb geen uitvlucht dat ik vorige week ziek ben geweest. Ik had een heel goede dag en had heel goede benen. Nu wil ik heel gezond worden en toeleven naar het WK", zei Wellens nog..
De derde man op het podium, Niels Albert, was misschien wel de pechvogel van de dag door zijn lekke band. Wat indien hij niet lek was gereden? "Ik reed lek op een "kut-kut-kut-kutmoment", waardoor ik een halve ronde met een lekke band moest rijden.Ik was erg gemotiveerd. Zonder die 30 seconden achterstand deed ik mee voor de zege. Ik had kunnen winnen. Dit vind ik erg jammer. Ik verlies voor de eerste keer in Hofstade. Nys was de grote favoriet en hij maakte het ook waar. Hij is een grote kampioen."
De Ronde van Vlaanderen is bekroond als de beste ProTour-wedstrijd van het wielerseizoen 2007. De organisatie kreeg daarvoor een trofee op het Gala van de ProTour in de Italiaanse stad Como. "We zijn gevleid", zegt de organisator van de Ronde van Vlaanderen, Wim Van Herreweghe, in Het Nieuwsblad.
"Ik heb in mijn dankwoord wel beklemtoond dat ik dit niet zie als een overwinning op andere wedstrijden", zegt Van Herreweghe.
"Ik zie het liever als een bekroning voor de eendagsklassiekers."
"De Ronde is niet alleen verkozen boven koersen als Milaan-Sanremo en Parijs-Roubaix, maar ook boven de grote rondes als de Tour, de Giro en de Vuelta."
"Ik mag ook niet het publiek vergeten, want die duizenden wielerliefhebbers langs het parcours treffen iedere keer de buitenlandse renners met de Rondekoorts."
Quick Step kiest voor wit
Quick-Step-Innergetic verandert volgend jaar van kleur. De ploeg rijdt in 2008 niet in het gebruikelijke blauw, maar in het wit.
Lefevere: 'Al veel blauw in het peloton'
"Een ontwerp dat ik zelf gekozen heb", vertelt manager Patrick Lefevere in Het Nieuwsblad. "De laatste tijd was er nogal veel blauw in het peloton, dus was het tijd om te veranderen."
"Bovendien is het goed voor de verkoop. Dat wit, daar ben ik altijd al een fan van geweest. Ook de renners waren heel tevreden. Ze vonden de nieuwe outfits sober, maar heel mooi", besluit Lefevere.
KLIK OP BOVENSTAAND PLAATJE,DEZE
SITE IS ZEER INTRESSANT VOOR WIELRENNERS
EN RECREANTEN,EEN ECHTE AANRADER.
KLIK OP HET PLAATJE""SPORT GOODIES"""DE SITE VAN PASCAL ORSINI,
allerlei materialen,auto's,renners in miniatuur,boeken enz....
Ik zou iedereen aanraden om zeker eens een kijkje te nemem
op de site van"Bud cyclingteam".Dit is een zéér sympathieke
groep die door een overwachte gebeurtenis een hele sterke
band hebben met elkaar.Deze mensen zijn van Nederland en
ENORM sympathiek.Wil je meer te weten komen,ga zeker een
kijkje nemen.
Tom Boonen behaald zijn 3é kristallen fiets.
Ik denk dat niemand verwonderd is dat Tom de kristallen
fiets gewonnen heeft.Het is lang geleden dat iemand in
de regenboogtrui 23 overwinningen behaald heeft,waaronder
de Ronde van Vlaanderen...
Sven Nys was zeker en vast ook een mooie winnaar,want hij heeft
vorig jaar alles gewonnen wat er te winnen vielt,uigezonderd
de Wereldtitel.
Maar het crosswereldje is zo al klein,en een seizoen duurt zo
lang niet.
De ontgoocheling was toch aanwezig bij Sven.
Bij Vermarc sport is men volop bezig met het
maken van de nieuwe truitjes voor de ploegen.
Zo zullen Landbouwkrediet en Davitamon-Lotto
een nieuwe outfit hebben.
Unibet-com is overgestapt naar Bio-racer voor de
kledij.
De heer Geert Coeman,heeft mij wel laten weten dat
het iets speciaals zal zijn,hoe of wat?daarvoor zullen we
nog wat geduld moeten hebben.
hier zie je het resultaat van de nieuwe bus voor
predictor-lotto
Even tijd voor een grapje.
Tommeken is op training met de fiets,hij heeft net 10 km geklommen
en gaat beginnen aan de afdaling.Tom laat zich gaan,en schuurt naar beneden met een
snelheid van 80km/u,de weg is héél verlaten.
Plots ziet hij een piepklein vogeltje voor zich.Tom doet alles om het te ontwijken,
maar helaas.Hij kijkt achterom en ziet het vogeltje over het asfalt kronkelen en met
gespreide vleugels op zijn rug vallen.Tom stopt,raapt het bewusteloze dier op en gaat
ermee naar huis.
Hij koopt een kooitje en installeert het vogeltje knusjes,met wat brood en een bordje
water.
De volgende dag wordt het vogeltje wakker.Het ziet de tralies,het stukje brood en de waterkom
en schrikt zich een bult:
-O NEE,IK HEB DIE RENNER VERMOORD EN NU ZIT IK IN DE GEVANGENIS !!!!!!!!!!!!!!
DAMES OPGELET !!!!!!!!!!!!!!
Nu strings te bekomen van de Tour de France in het groen,geel en bolletjes.
Speel niet met de duivel zou ik zeggen
Vandaag heb ik precies mijn 1653 ste renner in miniatuur gemaakt,het is bijna niet te geloven.Als je dit eens zou uitrekenen aan minimum 4 uur voor één renner...ik heb geen zin om het te berekenen.Maar nu gaan we op naar de 2000.
Landbouwkrediet Colnago heeft geen specifieke kopman.
Roger De Vlaeminck,ook één van de beste wielrenners aller tijden
Er is mij verteld dat Tom Boonen wel eens een strip leest. Hij schijnt niet echt een grote lezer te zijn. Dat moet hij ook niet doen, hé... Hij moet koersen winnen!"
In 2004 verliet wielerkampioen, Marco Pantani het leven op valentijnsdag na enkele jaren vol pech en achtervolging door het gerecht en de media.
Via deze weg wil ik een oproep doen om de piraat te herdenken als de man die alle bergen overwon en die alle wielerfans in beroering liet na fenomenale prestaties in de Giro d'Italia en Tour de France
Frederik Willems voelt zich goed in zijn sas in Italië. De Belg heeft zijn contract bij Liquigas met twee jaar verlengd. "Ik voel mij perfect in deze groep", zegt de 28-jarige Willems in Het Nieuwsblad. Onze landgenoot rijdt zijn tweede seizoen in Italiaanse loondienst. Als alles goed gaat, mag Willems net als vorig jaar de Tour rijden met Liquigas. "Ik zit bij het dozijn renners dat kans maakt op een ticket voor de Tour, maar in principe hoor ik er zeker bij", zegt hij nog.
{TITEL_VRIJE_ZONE}
We zijn aanbeland in de zesde etappe van de Ronde van Frankrijk. Tot nu toe bleef het redelijk rustig maar zowel de zesde etappe als Rondes met aankomst in Super-Besse stonden in het verleden bol van emotie en tumult. Zo was er in 1978, toen Paul Wellens glorieus won in Super-Besse, het befaamde peerincidident met onze landgenoot Michel Pollentier. Hij had zuivere urine onder zijn oksel verstopt en probeerde via een ingenieus darmsysteem de dopingcommissarissen te omzeilen. Ook de zesde etappe in de Ronde van 1997 was ooit een toonbeeld van hoe het niet moet. In een massaspurt gewonnen door Erik Zabel werd de Duitser uitgesloten wegens onreglementair spurten. Ook redelijk onreglementair was de actie van Tom Steels. De anders zo minzame landgenoot gooide in volle spurt zijn drinkbus naar de Fransman Moncassin. Hij werd meteen uit de Ronde gezet. En het is nog niet gedaan: die dag werd ook onze Tasjkent Terminator Abdoesjaparov uit de Tour gezet. Hij werd betrapt op dopinggebruik. Als dat maar goedkomt vandaag...
Tinkoff werft ook Hendrik Redant en Kenny Dehaes aan.
De honger van Tinkoff is na het aantrekken van Gert Steegmans nog lang niet gestild. De ploeg van de steenrijke Rus Oleg Tinkov heeft Hendrik Redant aangeworven als sportief manager. Hij komt volgend seizoen over van Silence-Lotto. "Ik heb in het verleden al een paar treinen laten passeren", vertelt Redant in Gazet van Antwerpen. Redant (45) wordt sportief manager van Tinkoff. "Elke dag in auto zitten, doe ik niet meer. Misschien in de Vlaamse koersen nog, maar voorts mag je mijn job met die van Sergeant vergelijken." Naast Gert Steegmans en Hendrik Redant wil Tinkoff graag nog Belgen naar de ploeg lokken. Ook Kenny Dehaes (Topsport Vlaanderen) en Stijn Vandenbergh (AG2R) kunnen naar de ploeg, die vanaf 2009 miljoenen krijgt toegeschoven van een nieuwe cosponsor.
En Tinkoff zal niet stoppen bij de Belgische landsgrenzen om transfers af te ronden. Als Tinkoff zijn zin krijgt, komen ook Robbie McEwen (Silence) en Filippo Pozzato (Liquigas) naar de ploeg.
Niets wordt aan het toeval overgelaten om Cadel Evans in Parijs in het geel te kunnen zien triomferen. Dat werd dinsdag nogmaals onderstreept toen hij in het huis van agent mocht gaan rusten in ruil voor...tien wielerpetjes.
Silence-Lotto logeerde op vijftig kilometer van Cholet, plaats van de tijdrit. “Omdat Cadel in de voormiddag het parcours verkende en niet meer terug naar het hotel wilde reizen, moesten we iets vinden om te rusten”, verklaarde ploegdokter Jan Mathieu. “Er was een hotel op nauwelijks vijftig meter van de parking van de bus. Maar alle kamers waren bezet door de Franse politie.” Tot bodyguard Serge Borlée zich met de zaken moeide. Mathieu: “Voor tien petjes van Silence-Lotto was één van de Franse agenten bereid zijn bed voor een paar uur af te staan. Zo kon Cadel zich perfect in alle rust voorbereiden op zijn chronorace.”
Na bijna zijn been verloren te hebben na zijn zware val in het bos van............was dit de beloning van zijn volharding om door te gaan met wielrennen.
