De 13-de dag van onze rondreis en we zullen het geweten hebben.

Na 16 km zien we Marcel traag rijden met de 4 pinkers aan, die wacht ons op dachten we. 

Niet dus...lekke voorband door ventiel die gescheurd was. Eergisteren had Marcel een nieuwe voorband laten steken met nieuw ventiel.

Raar dachten wij,tot we zagen dat het een te lang ventiel was en daardoor tegen de remklauw sloeg.

Dus Europ Assistance opgebeld, daar nam waarschijnlijk  een jobstudent de telefoon op....

Want toen ie de gegevens opnam en Marcel de GPS locatie door gaf hoorde ie het in Keulen donderen.

De rest van de gegevens doorgegeven (nummerplaat, merk voertuig, type, enz...) en dan vroegdie jongen heb je soms de coördinaten van  je locatie ??? Deu-euh !!! Allez om het wat kort te houden, kregen we na drie kwartier het verlossende telefoontje dat de depannage-wagen vertrokken was uit Slovenië..... !?!?  We staan wel in KROATIE !! Dus terug gebeld dat we bij Osijek in Kroatië stonden en we konden terug wachten. Maar na 2 uur stil te hebben gestaan op het eerste rijvak van een dubbelvaks-rijbaan kwam er toch een depanneur aangereden. Die bracht Marcel (en wij er achteraan) naar een vulkanizer (bandencentrale) waar het euvel in enkele minuten was verholpen. (zonder de band van de velg te nemen of het wiel uit te halen)

Straffe en vriendelijke mannen  die Kroaten ! Met 50 Kuna was Marcel geholpen (7€)

Met 3 uur vertraging dan toch naar Zagreb vertrokken. Onderweg nog wat gegeten en kon Lemmy weer met de plaatselijke bevolking verbroederen. 

Nu moe maar voldaan in ons kamer, morgen gaan we Zagreb gaan bezichtigen.

Vandaag rustdag. Eerst Marcel zijn brommer gaan herstellen. 

Nieuwe roulementen gaan kopen, daarna garage opgezocht om ze te kunnen steken en dan bandencentrale gezocht om wiel uit te balanceren. Alles in orde gekregen op nog geen 2 uur en dat voor de prijs van 210 Kuna (omgerekend 30 €) 

Super vriendelijke mensen, die lieten letterlijk alles vallen om ons van dienst te kunnen zijn.

Daarna Draz langs de Donau gaan bezichtigen (drielandenpunt Hongarije, Servië, Kroatië)

Nu zalig niks doen en vanavond lekker uit eten.

Na een voortreffelijk ontbijt in ons hotel vertrokken naar Osijek. 

Wat een rustig ritje van 3 1/2 uur moest worden is wat uit de hand gelopen door onwillige douaniers.

Bijna 2 uur aangeschoven aan de douane in Slavonski Brod, zogezegd door computerstoring. Maar bij aankomst keken ze zelfs amper naar de paspoorten. Dan vlotjes naar ons Guesthouse kunnen rijden.

Bij aankomst kloeg Marcel over een raar geluid aan de voorkant van zijn zijspan dat verergerde. De band dacht hij....

Die is direct naar een bandencentrale gereden om een nieuwe band te leggen.

Bij terugkomst bleek het geluid er nog te zijn maar nog erger...alles gedemonteerd met het gereedschap dat ie had, en het verdict kwam nogal snel. Een kapot lager, dit voor de derde keer op rij.

Morgen om 7.30 u gaan Marcel en ik bij een plaatselijke werkplaats een nieuw lager zoeken. Fingers crossed dus...

Vandaag kon het contrast niet groter zijn vergeleken met Dubrovnik gisteren..

Moesten we overal 5 € vragen voor wie haar wil knuffelen dan was de reis (bijna) betaald...of toch ons eten.

Vanmorgen rond 8 uur vertrokken in Split en via de kustweg naar Dubrovnik. Om 9 uur gaf de thermometer al een dikke 30°C aan.

Een kwartiertje aangeschoven om Bosnie binnen te rijden, maar een uur nodig gehad om terug Kroatie binnen te geraken. Nu net aangekomen in ons huisje, dus tijd voor een verfrissende douche .

Na terug een héél warme dag (tot 39°C), verkoeling gevonden in ons hotel.

De bergen zien er hier zwartgeblakerd uit door de bosbranden van enige dagen geleden.

Het vuur is hier tot op enkele 10-tallen meters gekomen zo te zien.