De laatste dagen heb ik echt geen tijd gehad om wat te bloggen.
Donderdag kreeg ik immers een telefoontje waarin een goeie vriend me zei dat ik vooral niet moest verschieten als ik thuis zou komen. Hij had een tijdje geleden beloofd eens wat hout te brengen voor de kachel. Ze zijn immers bezig met de renovatie van een oud gebouw en daar valt heel wat hout te rapen. De eiken vloeren moesten eruit, de trappen en zelfs alle steunblaken. Hij zou wel eens een remorqueske afsmijten...
Alles moest echter rap gaan en zijn werkmannen hadden zich blijkbaar vergist. Het remorqueske was een grote vrachtwagen geworden en het resultaat was dat er op twee parkeerplaatsen het hout tot bijna 2 meter hoog uitgestort lag bij de overburen (wegens duidelijk plaatsgebrek voor mijn eigen deur, dank aan de overburen voor het mogen gebruiken van hun parking). Wijselijk beslist van vrijdag een dagske verlof te nemen om de stapel te verplaatsen naar mijn terras... Zo gezegd, zo gedaan, met als resultaat: vrijdagavond deed elk spiertje in mijn lijf zeer en was er 2/3de van de berg verdwenen en gestapeld op mijn terras, van lopen kwam er dus niets van in huis, ik had genoeg training gehad die dag.
De volgende morgen toch nog de moed gehad mijn zere lijf naar Herman toe te slepen waar ons clubje samenkwam om te vertrekken naar de aflossingsmarathon in Terneuzen. Bleek dat we met twee te veel waren: de aflossing kan maximaal met 8 gelopen worden en we waren met zijn tienen, waardoor ik - met tegenzin weliswaar - besliste dat het beter was thuis te blijven en mijn gevecht met de berg verder aan te gaan. Nog wat verder versleept en gestapeld om daarna naar het Sinterklaasfeestje bij mijn schoonouders te gaan. Zondag heb ik dan voor de afwisseling nog wat verder gewerkt aan de laatste stapel en nu is ie bijna weg. Ik heb nog een stapeltje laten liggen voor vrienden en dan moet natuurlijk de opkuis van de parkings nog gebeuren van al het kleine resthout. Daarna komt nog het echte werk: een een 15- à 20-tal gestapelde kubieke meter hout verzagen en terug stapelen... Ik weet wat ik de komende weekends te doen heb...
Voor vanavond valt het nog te bezien of alles al wat minder pijn doet om de loopsloffen te kunnen aantrekken (als ik mijn nestels toekrijg, want zelfs de spiertjes in mijn handen doen zeer).