6e plaats in criterium Hageland&Haspengouw 10e plaats in criterium op piste (Alleur)
Podiumuitslagen - Gert - 2009:
1e in Hensies 2e in Ans - Alleur * Zilveren medaille - Masters B * Luiks kampioenschap op de piste 3e in Rochefort 3e in Chaumont-Gistoux
19e plaats in de eindstand ECW 2e plaats in criterium op piste (Alleur-Rochefort) ............................................................................
Podiumuitslagen - Gert - 2010:
1e in Bellecourt 2e in Familleureux 2e in Ghlin 3e in Fraire ............................................................................
Podiumuitslagen - Gert - 2011:
1e in Ghlin 2e in Pommeroeul 2e in Hensies 3e in Grandmetz 3e in Hensies 3e in Châtelineau ..............................................................................
Podiumuitslagen - Gert - 2012:
1e in Gages 1e in Seneffe 2e in Ransart 2e in Anderlues 3e in Chée-Notre-Dame 3e in Ans - Alleur * Bronzen medaille - Masters B * Luiks kampioenschap op de piste
Podiumuitslagen - Gert - 2013:
1e in Gaurain .. 3e in Grâce-Hollogne 3e in Emptinne 3e in Seneffe 3e in Ans - Alleur * Bronzen medaille - Masters B * Luiks kampioenschap op de piste
Wielersite, verhalen en bedenkingen bij de avonturen van 2 renners, de ene jong, de andere al wat ouder. --- Give it 100% or give it up ---
08-10-2007
't Is weer voorbij die mooie zomer ...
Eerlijk gezegd, we keken er wel naar uit. Het was al voelbaar sinds vorige zondag. Hoe dichterbij het kwam, hoe sneller het kwam, hoe liever. Voor een goed begrip, ik heb het hier over de laatste koers van het seizoen ..... De goesting was er net iets minder, de motivatie botte wat af, ... aan kleine dingetjes konden we merken dat het voor Koen tijd was voor een laatste uitspatting.
Wij dus zondag, nog maar eens met een mooie najaarszon in de lucht, op weg richting Corswarem. Mooi parcours, lichtjes op en af. Alle ingrediënten waren aanwezig voor een mooie afsluiter.
26 dapperen stonden aan de start. Met de ervaring van vorige week in Kumtich in het achterhoofd nestelde Koen zich onmiddellijk in het midden van de groep. Het was eindelijk tot hem doorgedrongen waar de beste plaatsen in het peloton te vinden waren. Leuk om te zien. Mooi meegenomen ook dat het niet Koen was die de eerste gaten van de eerste afvallers moest dicht rijden. Hij leek dus op de goeie weg om een schitterende uitslag te rijden.
Na 4 van de 7 af te leggen ronden werd het echter toch ietsje te zwaar om de groep te volgen. Het peloton brak in 2 en Koen belandde in de 2e groep. Maar ook daar werd het moeilijk en opeens was de veer gebroken. Zijn groepje viel verder uit elkaar en verbrokkelde volledig. De fut was eruit en de laatste kilometers van het seizoen waren er een beetje teveel aan.
Koen sloot de koers af als 20e van de 26. Eigenlijk een weerspiegeling van het ganse seizoen, deze plaats is zo'n beetje zijn plaats geweest in het peloton. Geen topper, geen uitschieter maar zeker en vast ook geen achterblijver. Koen heeft getoond dat hij kan volhouden en doorbijten. Dàt, samen met het plezier dat hij altijd gevonden heeft in het fietsen is en blijft het allerbelangrijkste. Mede door de fysieke problemen van papa waardoor deze (bijna) niet kon koersen in 2007 maken dat Koen zo goed als elke week gekoerst heeft. De weken dat we niet koersten, hebben we samen de wegen onveilig gemaakt in Frankrijk. En beweren dat dat licht verteerbare kilometers waren, is de waarheid enorm geweld aandoen.
Elke week koersen en trainen, zowaar niet makkelijk voor een jonge kerel van zijn fysiek kaliber, nog eens geen 12 jaar. Waar voor vele anderen de lat om zelfs nog maar gewoon te sporten en te bewegen véél te hoog ligt, heeft Koen getoond dat hij er heel wat voor over heeft om zijn droom te bereiken; een goeie renner worden en af en toe een graantje, een kruimeltje dat de grote beren hebben laten vallen, meepikken. Liefst in de vorm van een mooie plaats in de uitslagen van volgende jaren.
Kerel, een dikke proficiat voor je inspanningen en voor je gelijkmatige seizoen 2007. Geweldig wat jij ervoor over hebt om halsstarrig je droom na te jagen. We werken er samen verder aan tijdens deze winter en volgend seizoen.
Het begint zwaar te worden voor de ket. De motivatie is er nog wel maar aan details kan ik merken dat ook die serieus begint af te botten: liever binnen blijven en een half uurtje op de rollen in plaats van een uur in de miezerige regen, in koers wil het hoofd nog wel maar de benen sputteren tegen, ..... Het einde van het seizoen komt dichterbij en valt geen week te laat. We hadden voorzien om ook het weekend van 13-14 oktober bij te nemen maar daar zijn we vanaf gestapt; 't is mooi geweest en 2007 heeft lang genoeg geduurd. Volgende week nog een mooie koers; nog 1 keer opladen en dan: bàsta. Maar vorige zondag was er nog Kumtich, een inrichting van Koen's team Olympia Tienen. Het moet gezegd: dit was een prachtige omloop voor aspiranten misschien wel de schoonste van het ganse jaar. Brede wegen, goed asfalt, licht bergaf en een lichtlopende helling met een stukje vals plat naar de aankomst toe. Rondjes van bijna 2 km, ideaal voor renners en zeker ook voor het publiek. Met 4 waren ze, de aspiranten 12 jaar van Olympia Tienen. En zoals op training hingen ze al voor de start achteraan het peloton te babbelen en te zeveren. Jammer genoeg was het niet om mekaar op te peppen. Ze vonden het tof om samen enkele ronden achteraan het slabbakende peloton te hangen. De kerels vonden zelfs nog tijd om bij te praten tijdens de koers! Met alle gevolgen vandien ... Hoe dikwijls heb ik onze Coppi al ingepeperd dat hij van een traag rijdend peloton moet profiteren om vooraan plaats te nemen en zich op de helling laten mee te drijven en boven opnieuw z'n karretje aan te haken? Neen, dan was het leuker om de tijdelijke stilte voor de storm op te vullen met gepalaver over koetjes en kalfjes. Wacht tot de meisjes hun opwachting maken in hun leven, dan is er nòg meer te bespreken. Hopelijk gebeurt dat dan nà de koers en niet tijdens. Bij de eerste de beste versnelling van de sterkere jongens (bijna de gehele top 5 van het Belgisch kampioenschap was weer present) vielen de eerste slachtoffers. Hierbij een mooie afvaardiging van het plaatselijke comité van Olympia. Gelukkig viel het een ronde later opnieuw stil en zagen onze helden kans om opnieuw aan te sluiten. Niet voor lang echter. De volgende keer was het goed prijs. Een eerste groep van 10 jongens, gevolgd door een achtervolgend pelotonnetje van 10 werd gevormd. Hierbij welgeteld 1 Olympiaan. En dan nog niet de (in onze ogen) juiste. Inderdaad, Koen en kompanen konden aan een hopeloze achtervolging beginnen. Ondertussen was het vloeken mij al vergaan, 't werd eerder berusting. Maar kom, iedereen moet leren en wellicht krijgt elke renner wel eens het deksel op de neus na niet opgelet te hebben tijdens de koers. Koen lukte er nog wel in om een mooie remonte te maken tijdens de laatste 2 km en komaf te maken met een paar concurrenten. Hij eindigde op een lichtelijk teleurstellende 20e plaats van 23 vertrekkers. Ik moet toegeven dat de papa er iets meer van verwacht had. Volgens mij moet het mogelijk geweest zijn om minstens met de 2e groep van 10 mee te zijn. Dat heeft hij in vroegere koersen al bewezen. Of was het vaderlijke overschatting. Ik hoop het niet. Ik denk eerder dat het 'eindeseizoensmoeheid' was. Voor de laatste inspanning van dit seizoen gaan we proberen om zondag nog eens alle zeilen bij te zetten. Maandag en woensdag zat Koen een half uurtje op de rollen, donderdag is het de wekelijkse training in Goetsenhoven en (misschien) vrijdag maar zeker zaterdag profiteren we nog van de aangename temperaturen om lichtjes los te rijden om er zondag in Corswarem de laatste keer te staan. Hopelijk vindt Koen nog ergens een vaatje energie. 't Zal nodig zijn om nog eens extra te tanken na een lang seizoen.
Geen problemen met recuperatie meer, geen zere benen, geen moe gevoel, ..... een geweldig gevoel. Het was al een tijdje opnieuw in orde maar iedereen met een beetje ervaring kan het bevestigen: trainen is niet hetzelfde als wedstrijden rijden. Niemand wist het en ik wou het ook niet aan de grote klok hangen, gewoon rustig voorbereiden en starten. Na 5 maanden zonder competitie was de goesting enorm groot om vóór de winter nog eens het gevoel hebben van wat het is, deel uit te maken van een peloton. Koersen dus. En 't was meteen ook de laatste als ..... A-renner.
Druk was er helemaal niet en ongelooflijk genoeg had ik zelfs geen greintje zenuwachtigheid. Wat een verschil met vorige koersen; 't lijkt wel een vorig leven! Dan speelt het al van 2 dagen tevoren op: zenuwen en lastig worden. Natuurlijk zal het zo niet blijven want verstoken blijven van competitie tijdens zo'n lange periode brengt een gretigheid teweeg die je je niet kunt voorstellen. Het volgende seizoen kan niet snel genoeg beginnen. We zijn ondertussen woensdag en ik heb nog 2 dagen op de fiets getraind en een looptraining ingelast. Ik pas wel op voor overdrijven en heb me voorgenomen om genoeg rust en recuperatie in te bouwen. De wintervoorbereiding ligt al vast in m'n hoofd, blijft alleen nog dit schema aan het papier toe te vertrouwen. Kortom, het lichaam reageert hoe het moet en in het kopke zit het snor. Als we nu nog gezond mogen blijven, staan we voor een nieuw begin .....
Ik wil ook van deze gelegenheid profiteren om de ploegmaats te bedanken die af en toe een opbeurend woordje deden terwijl ze wisten dat het moeilijk was om niet te mogen/kunnen rijden. Bedankt ook aan degenen die een leuke opmerking hadden bij het weerzien in Marchin, voor het mailtje of telefoontje achteraf. Ik mag wel van geluk spreken om van zo'n ploeg deel te mogen uitmaken. Hopelijk kan ik volgend seizoen iets voor jullie terug doen. En uiteraard ook een dikke 'dankuwel' voor al degenen die een tof berichtje lieten op de site. Zowel voor Koen als voor de oudste van de twee.
Ach ja, de wedstrijd in Marchin. Kort samengevat: de snelheid lag van bij het begin te hoog, dat was ik niet meer gewoon. En met mijn fabuleuze startproblemen (dat is inderdaad nog niet opgelost ... 't zal voor eeuwig dieselen blijven) zorgde dat ervoor dat het veel te snel ging voor mij bij het peloton van zowel de A's als de B's. Aan de conditie is dus nog veel werk. Maar eens de kaap van de 20 à 25 km bereikt, begon het wonderwel weer te lopen en zoals vanouds begon toen pas de wedstrijd voor mij. Ik slaagde er zelfs in om de koers uit te rijden! Weliswaar op 1 ronde want een groepje van een man of 15 (met ploeggenoten Filip en Peter) dubbelde mij toch nog. Niet getreurd, deze koers heeft me toch genoeg moral gegeven om er weer een goeie winter van te maken en er van bij de hervatting, begin maart, stevig in te vliegen.
Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist. Vanaf dat moment krijg je elke keer een mailtje wanneer er een nieuw bericht op dit blog verschijnt. Dankjewel!
Wil u ons steunen?
Dankzij enkele fantastische sponsors kunnen we jullie een body/fleece aanbieden ter aanmoediging van onze jongste renner. Stuur even een mailtje met je kledingmaat en voor de prijs van 20 € krijg je een prachtige fleece in de plaats! Dank je!
