deelnemen is nodig om te winnen ... hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple.
Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit!
Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen .. Een paar maanden later wezen de trainingen en plannen in de richting van Carcassonne, de halve marathon (mijn droom) Tot maart 2010 Murphy zich kwam moeien! Ik moest onder het mes voor mijn andere knie. Een 2e kraakbeentransplantatie (iets wat ik gezworen had wat ik nooit zou laten doen) Maar nu stond ik er voor en moest er door! De revalidatie ligt ondertussen terug ver achter mij. Alles ging veel vlotter dan de 1e keer. Ik loop terug en kan weer volop genieten van deze mooie sport.
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er komt. Superprestaties moet je van mij niet meer verwachten, maar de halve marathon van Carcassonne ... (verdorie, ik ging geen verre doelen meer stellen! )
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Nooit op te geven ...
Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Veel plezier tijdens je bezoekje.
26-06-2016
een te sterke motor in een gammele carrosserie ...
een nieuwe update in mijn polar M400 moest natuurlijk uitgetest worden. Hij maakt nu een trainingsschema op maat voor mij. Daarvoor wordt de runningindex van mijn vorige trainingen gebruikt, en het schema wordt opgemaakt in functie van de hartslagzones. Nu maak ik zelf al bijna 20 jaar schema's voor anderen, ik blijf het leuk vinden om ook een stok achter de deur te hebben .. steeds alleen lopen is niet altijd leuk, maar dan nog eens zelf moeten uitvinden wat je moet doen is ook saai !
Dus 6 weken geleden, het moment dat ik terug 30' zonder pijn in mijn lies kon lopen, liet ik M400 een schema maken ...
4 looptrainingen per week en 4 momenten dat ik oefeningen moet doen (begeleiding met filmpjes) ... dus elke dag staat minstens 1 training op het programma! Zelf ben ik een iets minder strenge coach .. maar vol goeie moed begon ik er aan.
De trainingen bestaan vooral uit niet te lange loopjes en liefst in zone 1 en 2 ... opletten dat ik niet omval bij dit trage tempo dus! Deze loopje lukken mij alleen op de loopband, buiten loop ik steeds te snel. Mijn comfort-tempo is net iets hoger. Maar na een jaar blessureleed en 6 maand heel traag opbouwen naar 30' wil ik het niet meer verprutsen! Dus ik loop braaf op de loopband aan een tempo dat ik net niet omval!
Saai ... maar het rendeert ! 1 maal per week mag ik intervallen.met stukken van 5 à 6 min tot zone 5 ( yes !! ) en 1 LSD loopje tot 1 uur 20' op zondag.
Vandaag hou ik het dus al 6 weken vol en het resultaat mag er zijn! Mijn knieen protesteren altijd de eerste 2 km, maar dan leggen ze zich neer bij mijn overmacht. (Daar kan ik mee leven) De liesblessure zal af en toe eens een steek geven, als wou ze zeggen ... opgelet ... je mag lopen, maar ik blijf aan de zijlijn! Maar ze krijgt steeds minder en minder te zeggen.
Maar vooral ... de basisconditie gaat pijlsnel omhoog. Mijn runningindex, waar mijn schema op gebaseerd was begon aan een gemiddelde van 41 en momenteel staat die als gemiddelde op 44 ! Vandaag vb had ik een index van 45 ... Ter illustratie: met index 45 scoor ik uitstekend in de leeftijdscategorie tot 35 jaar ... ook daar kan ik dus mee leven.
Naast de runningindex stijgt ook mijn V02max. Ook die test kan je met een M400 doen. De hoogste score die ik voordien haalde was 34. Deze morgen stond de teller op 39 ... ook met dit cijfer scoor ik nog uitstekend bij mijn " 10 jaar jongere leeftijdgenoten " ...
Deze morgen 1u10' gelopen, net als 2 weken geleden. Resultaat: 350 m verder en gemiddelde HR 1 slag lager. Ik kan dus alleen maar blij zijn met de conditie die ik op 6 weken opbouwde. Maar terwijl ik loop voel ik dat ik meer wil, dat ik meer kan, ... ik ben niet moe, ik wil meer ... maar mijn carrosserie wil niet meer mee. Ik zal dus tevreden moeten zijn met wat er nu is. En dat ben ik hoor, want vorig jaar deze tijd stond ik aan de kant.
Ik hoop alleen dat mijn motor mijn carrosserie niet volledig opblaast ....
Ik ben Karine Van Hecke
Ik ben een vrouw en woon in Zele (België) en mijn beroep is kinesitherapeute.
Ik ben geboren op 16/02/1963 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, roparun, fietsen, klimmen, lezen, PC, .
Gehuwd met Dirk en moeder van Sofie, Ilse en Tim. 41 jaar lid van AC Zele.
Coach van de Kloddejoggers
